Alle dagen lezen wij in de krant over diefstallen, overvallen, gruweldaden en nog meer. Wij vragen ons soms af, is dit van onze tijd? of was dat vroeger ook zo? Deze overval gebeurde gebeurd in het jaar 1796, ten tijde van Napoleon en werd de Grootste overval van in de geschiedenis. Met de gerechtelijke dwaling die er op volgde xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Op het einde van de XVIIIde eeuw gebeurde het drama dat de geschiedenis in ging als
Le Courrier de Lyon ( 28 april 1796).
Ten tijde van Napoleon werd een Franse postkoets met fondsen overvallen,
Men transporteerde toen al 7 miljoen papiergeld voor het leger van Napoleon dat in Italië gelegerd was. De lege koets werd op 28 april 1796 te Melun (ten zuiden van Parijs) teruggevonden met de verminkte lijken van de koetsier en de koerier. De enige passagier een wijnhandelaar, Laborde genaamd, die te Parijs opstapte bleef onvindbaar.
Er werd een onderzoek ingesteld en zes mannen Lesurques, Couriol, Guénot, Richard, Bruer en Bernard als schuldigen gevonden. Het proces vondt in augustus plaats. Lesurques zegde dat dit een gerechtelijke dwaling en hij zijn onschuld zal bewijzen. Acht getuigen hadden Lesurque in een herberg te Parijs gezien, de anderen waren gezien door negen getuigen tegen twee.
Bernard werd niet herkend. De verdediging van Lesurque vond een alibi door de aankoop op die bewuste dag, van een lepel bij een juwelier. Bij controle vond de rechter in de boekhouding van de juwelier, geknoei met de datum van aankoop van de lepel. Daardoor beschouwde de rechter al de getuigen als omgekocht door Lesurque. De vierde avond van het proces besloot de jury dat Couriol, Lesurques, Bernard en Richard schuldig waren en veroordeelde hen tot het schavot. Bij het verlaten van de rechtszaal riept Criol dat Lesurques onschuldig was en de werkelijke schuldige een zekere Dubosc die op hem lijkt.
Maar te laat op 9 brumaire (31 oktober) worden zij onthoofd. Voor de bijl viel riept Couriol nogmaals dat Lesurques onschuldig was. Het onderzoekt werd enkele maanden later terug geopend en men vindt de passagier Laborde die eigenlijk Durochat noemde. Hij bekende de overval met zijn medeplichtigen Roussi, Vidal, Couriol en Dubosc. De getuigen herkenden Dubosc (met bruin haar) niet en deze bleef zijn schuld ontkennen en deden de getuigen twijfelen.
In de gerechtszaal stond een buste waarop men de pruik van Lesurques bewaard had. Toen de rechter beval deze pruik op het hoofd van Dubosc zet herkenden al de getuigen hem als mededader van de overval en hij werd met de anderen echte schuldigen onthoofd.
Eigen vertaling van historische tekst uit 1897.
Victor
|