You're a bit ... unusual. And so is your blog.
You're impulsive, and you'll often post the first thing that pops in your head.
Completely uncensored, you blog tends to shock... even though that's not your intent.
You tend to change your blog often, experimenting with new designs and content.
Bedankt voor uw bezoek, waardering, reactie, of berichtje! Graag tot weerzien.
HUISMUSJE'S NESTJE
HIER LEG IK MIJN EI!
09-07-2008
IN DE BAN VAN...
Met de nieuwe
laptop en Vista kwam standaard ook het spel Mahjong, meer bepaald Mahjong
Titans. Ik had Mahjong nog nooit eerder gespeeld want ik vond het nogal
verwarrend, maar vooral speelden mijn slechte ogen me parten. In feite moet ik
zeggen mijn oog want ik heb maar zicht uit één oog, dus half blind. Dat elk
nadeel ook een voordeel heeft bewijst het feit dat ik goedkoop af ben met mijn
lenzen, ik heb er namelijk maar 1 nodig. Maar ik dwaal af.
Omdat ik in NL logeerde tijdens de aankoop van de laptop en ik daar meer niet
dan wel een internetverbinding had probeerde ik toch maar een keertje dit spel
uit. Voordeel in Vista en het 17inch scherm is dat ik het spel kon vergroten
zodat ik de tekeningen op de steentjes goed kon zien.
Mahjong is een
chinees spel waarvan de mythen beweren dat de oorsprong ligt bij Confucius die
het ongeveer 500 v. Chr. zou ontwikkeld hebben. In de Westerse wereld werd het
voor het eerst genoemd in 1895 door de Amerikaanse antropoloog Stewart Cullin in
een verhandeling.De Chinese en de Westerse spelregels kennen grote verschillen.
In China is Mahjong ook een gokspel en wordt met vier spelers gespeeld. Het
vereist vaardigheid, strategie, berekening en in mindere mate evenwel, een
dosis geluk.
Maar het is niet mijn bedoeling hier een hele verhandeling neer te poten over
Mahjong. Voor diegenen die er meer willen over weten is er Google en Wikipedia.
Terug naar mijn
verhaal dus.
Hoe vaker ik het spel speelde hoe meer ik er van in de ban geraakte. Klikte ik
in het begin de eerste de beste gepaarde steentjes weg, gaande weg begon ik wat
verder te zien dan mijn neus lang was en begon het mij te dagen dat je vaak
meer mogelijkheden hebt. Dat je beter drie tot vier stappen vooruit kijkt. En
kijk! Strandde ik in het begin vaak in de helft van het spel, nu heb ik het al
menige keren helemaal uitgespeeld.
Maar o wee! Met het terugschakelen van Vista naar XP was ik ook de Mahjong Titans
kwijt want dit is exclusief bij Vista. Dus ging ik op zoek op Internet. Maar
helaas had ik daar weer hetzelfde probleem, de steentjes te klein voor mij,
minutenlang zitten turen tot mijn ogen er van traanden en dan nog niets vinden.
Tot ik op een site kwam waar ik een Mahjong vond die je ook kon vergroten. En
nu speel ik dus Mahjong tot ik er bijna tureluurs van wordt. Maar ik wordt er
wel goed in. Ik heb al meermaals het speelvlak volledig kunnen leegmaken.
Ik zou het spel
wel willen kopen maar dat schijnt niet mogelijk te zijn, enkel on-line spelen
kan. Natuurlijk zei zoonlief, zo kunnen ze wat spyware op je pc gooien, ze
zijn niet dom hoor! En verder, kom niet klagen wanneer je met een virus van me
hier tot me ginder zit hé! Maar ik kan het niet laten, ik ben volledig in de
ban. En telkens ik het spel uitspeel volgt er een vreugdekreet waarbij de kat
me ietwat meewarig aankijkt want die ligt steeds op mijn armen mee te turen.
Misschien wil hij zeggen dat hij het al veel vroeger had gezien en het veel
beter kan.
Dus als jullie me niet horen of zien dan ben ik aan het turen op Chinese
steentjes.
Ik tokkel dit nog op de laptop van my dutsch lover, maar niet voor lang meer, althans dat hoop ik dan toch. Na lang zoeken, vergelijken en overleggen heb ik vandaag mijn nieuwe laptop gekocht. Een ferme snee in mijne portemenee. Het is een HP geworden hoewel mijn voorkeur eerst uitging naar een Sony of Usus. Ik heb me echter laten leiden door de know how van zoonlief en die vond deze qua prijs/kwaliteit de beste. Dit is wat hij onder andere zo allemaal te bieden heeft: Type processor: Intel Core 2 Duo processor T8100 Harde schijf (GB): 320 Intern geheugen (MB): 3072 Videokaart type: nVidia GeForce 8600M GS Beeldscherm grootte (inch): 17 Kloksnelheid (Mhz): 2100 Intern geheugen (max.): 4096 MB Beeldscherm type: TFT Beeldscherm resolutie: 1440 x 900 Videogeheugen: 512 MB DDR3, tot 1791 MB gedeeld Videokaart model: videokaart Ingebouwde webcam: Ja Geluid: Soundblaster Pro compatible 16-bit Luidsprekers: intern Snelheid harde schijf (rpm): 5400 Media station: cardreader, BD-ROM / DVD±RW DL Aansluitingen: Bluetooth, HDMI, ethernet, Gigabit ethernet, FireWire 400 (IEEE 1394), IR, modem, USB 2.0, Wireless LAN PC card: $N Accu: 8 cells Li-Ion Besturingssysteem: Windows Vista Gewicht: 3550 Het is voor mij Chinees maar zoonlief kan het weten, denk ik dan maar. Spijtig komt hij met het besturingssysteem Alta Vista, en daar ben ik niet zo happy mee. Maar ook daar is een mouw aan te passen, weeral volgens mijn lieve nerdje. Mams, expermenteer eerst maar wat en als je het niet goed vind dan zet ik er wel XP op. Het stelt mij al wat geruster. Ik heb nu in elk geval een breder beeldscherm dan ik had en dat is een hele verbetering. Nu moet ik niet meer van links naar rechts schuiven om te kunnen lezen, zoals ik ervoor op sommige blogs wel moest doen. Omdat ik hem in NL heb gekocht heeft hij een qwerty klavier, maar vermits ik al even heb kunnen oefenen zal me dat ook wel lukken. Ik heb hem helemaal uitgepakt en bewonderd. Prachtig mooi is hij, glanzend zwart met zilver. Maar hem instaleren is voor straks. Ik wilde jullie eerst laten weten dat wanneer jullie me een tijd niet horen ik in de clinch lig met de nieuwe laptop. Vloeken, diepe zuchten en uitgetrokken haren zullen er zeker bij te pas komen. Oh ja, zijn naam is Sjeeraar, volledig naam, Lap Sjeeraar. Zij die gaan stressen groeten u!!!
Een ongeluk komt nooit alleen, en dat mocht ik weer ondervinden. Veertien dagen geleden gaf mijn vaatwasser het op. Ik neem het hem niet kwalijk na jaren trouwe dienst zonder veel mankementen. De nieuwe was een hap uit mijn budget, maar ach je kan je centen toch niet meenemen als je dood gaat. Maar van de week gaf mijn laptop het op, en dat na pas drie en een half jaar oud te zijn. Hij vertoonde al enkele weken kuren. Middenin een sessie zei hij plots foert ik speel niet meer mee en knipte zijn licht uit. Het was dan een aanslag op mijn geduldsvermogen om hem weer opgestart te krijgen. Na tal van vergeefse pogingen deed hij het dan toch maar het ging van kwaad naar erger. De eerste keren dacht ik aan een stroomstoring. Ik keek dan minitieus alle stekkers na, rammelde eens met de modem en frunnikte wat aan de draden. Tja, verder raakt mijn electro kennis niet. Toen hij uiteindelijk hoorbaar begon te zuchten onder mijn dwingende bevelen, besloot ik hem naar mijn privé pc dokter te brengen, namelijk zoonlief. Maar het verdict is ontstellend, moederbord en batterij naar de knoppen moekelief. Kostenraming zon slordige 3 a 400 euro. Komt zwaar op je maag te liggen zene! Nu hoorde ik onlangs dat een hedendaagse pc of laptop ongeveer een vijftal jaren meegaat bij normaal gebruik. Ik weet niet wat men met normaal gebruik bedoeld, maar ik heb nooit gesmeten met mijn lappeke. Heb hem altijd goed beschermd en onderhouden. Ook was hij niet van de goedkoopste en van een zeer degelijk merk. Maar heel misschien ik bij de winkelkeuze niet zo heel slim geweest, ik kocht hem bij Mediamarkt. En daar las ik onlangs in de krant weinig lovende artikels over. Zoals computers die verkocht worden voor nieuw maar dit niet uiteindelijk niet blijken te zijn, maar teruggebrachte artikelen zijn wegens niet voldoen aan de vereisten. Misschien hebben ze mij ook wel zulk toestel in mn handen gestopt. Wanneer ik bedenk dat mu dutch lovers laptop even oud is als de mijne en nog supersnel en uitstekend zijn werk doet, dan heb ik toch mijn bedenkingen. Ik moet dus nog maar eens in mijn buidel tasten en een nieuwe kopen. Maar ditmaal koop ik hem in Nederland. Momentheel tokkel ik op de laptop van lover. Het doet wat onwennig aan want hij heeft een qwerty klavier daar waar ik het een azerty klavier gewend ben, maar in feite is zijn klavier praktischer, al zeker wat het numeriek gedeelte betreft. De veiligheidscode onder berichten is nu tweemaal zo vlug ingevoerd want ik hoef nu niet telkens de shifttoets in te drukken. Wat ik nu natuurlijk wel mis zijn mijn programmas en muziek. Ik zal nog een week moeten wachten voor ik me een nieuwe kan gaan kopen, maar ik heb mijn keuze al kunnen maken via internet. En als hij alles doet wat hij beloofd te doen dan ben ik weer voor enkele jaren safe. Een vaatwasser had ik eventueel nog kunnen missen, maar een pc zeker en vast niet meer.
Daar staat hij dan! Hij schittert
in zijn hagelwitte harnas. Mijn laatste aanwinst, mijn onversaagde keukenhulp.
James de tweede, mijn vaatwasser.
Wekenlang heb ik folders bekeken, gesurft op Internet om prijzen en merken te vergelijken.
Zaterdag was dan eindelijk de kogel door de kerk en ging ik toch maar naar mijn
oude vertrouwde winkel. Omdat de service er goed is, omdat ik vertrouwen heb in
de zaakvoerder, meer dan in een grote winkelketen.
Schoondochter ging met me mee want my dutch lover maakt zich het ganse weekend nuttig
bij zijn zus.
Elk jaar met de kermis wordt onze hulp ingeroepen. Ik heb dat altijd heel graag
gedaan, maar ik kan het helaas niet meer.
Na veel wikken en wegen opteerden
we voor een Miele. Oerdegelijk merk. Maar in de winkel aangekomen liet de
verkoper me een Bosch zien. Die stond net in promotie. Zelfde AAA klasse,
zelfde hoeveelheid programma's, minder waterverbruik en minder decibels, 5 jaar
garantie Maar wat uiteindelijk de doorslag gaf was dat de Bosch door de
promotie liefst 300 goedkoper was dan de Miele. En dat vind ik toch een aardig
verschil voor een toestel dat net hetzelfde doet als zijn broer met een gerenommeerd
merk. Leuke som die ik nu aan wat anders kan spenderen. Trouwens zo heel lang
zal ik de utgespaarde centen niet kunnen vasthouden, want mijn 'lappeke'
vertoont rare kuren.
Zaterdagmorgen gekocht en
zaterdagnamiddag stond hij hier al, mijn James II.
De intrede verliep enigszins stroef, want toen de leverancier aanbelde, kwam ik
tot de bevinding dat mijn parlofoon kapot is. Ik kon de goede man dus niet
zeggen op welk verdiep hij moest zijn. Het gevolg was dat de man op elk verdiep
is uitgestapt om mijn huisnummer te zoeken. Intussen stond ik boven te wachten
tot de lift vrij was om naar beneden te kunnen gaan. Maar goed, uiteindelijk
kwamen we elkaar op het juiste verdiep tegen aan de liftdeur.
De oude werd verwijderd en de nieuwe nam zijn plaats in. Zo gaat het ook met
mensen dacht ik toen James I de deur uitging op weg naar de sloop.
De nieuwe bracht wel een hoop
rommel mee. Een hele hoop karton dat zich langs geen kanten in stukken laat scheuren,
en een hoop van dat isoleerspul, alias piepschuim. De kartonnen doos vond mijn
Snoes prachtig. Het piepschuim kon hem minder bekoren. Nadat hij er even zijn
nagels had ingezet ging hij er met een grote boog omheen. Vuiligheid is dat
spul zeg, al drie keer ben ik met de stofzuiger rond geweest en nog vind ik her
en der van die kleine stukjes. Het is net of dat spul leeft.
Enfin, nadat ik de instructies een
keer of zes gelezen had, wilde ik aan de slag gaan. Maar.....ik heb geen vuile
vaat verdorie! Nee, je moet die van jullie niet brengen!!!
Ik heb hem dan maar eens laten spoelen en hij is een streling voor het oor
tegenover de oude brompot.
Het laden vraagt ook wat aanpassing want hij heeft een heel andere indeling dan
de oude. Meer mogelijkheden, meer bestek en meer ruimte om grote potten en
pannen te laden, moest ik dat willen.
Nu is het enkel wachten tot my dutch lover thuiskomt. Hij blijft dan nog een
ganse week hier. Dus zal ik James II al vlug aan het werk kunnen zetten.
Kleine pestkoppen worden later
grote pestkoppen, en dat heb ik en mijn vrienden het afgelopen jaar ten volle mogen ondervinden!
Ik kwam zo'n pester tegen hier op de blogs. Je reinste smeerlapperij kreeg ik
naar mijn hoofd geslingerd. Zo zou mijn jeugdverhaal totaal gelogen zijn en
enkel een schreeuw om aandacht zijn volgens hem. Ik zou ergens willen dat hij
gelijk had, dan had ik het allemaal niet hoeven mee te maken. Dan zou mijn
lichaam en hart vele littekens minder hebben.
Maar dat was enkel nog maar het begin. De vunzige leugens die hij vervolgens
ging verspreiden zijn voor een normaal denkend mens niet te vatten. De man had
maar één doel voor ogen, mij kapot krijgen en het mij zodanig beu maken dat ik
mijn blogs zou opgeven. Ik laat me echter niet zo vlug klein krijgen door
intimidaties en leugens.
Zijn tactiek lukte dus niet en dat
bezorgde hem grote frustraties en de man werd nog driester in zijn pogingen. Nu
was zijn volgende doel mij volledig te isoleren.
Hij begon mijn vrienden te viseren en ook zij vielen ten prooi aan zijn
pesterijen, en dat was iets waar hij me wel pijn mee deed. Maar ook mijn
vrienden lieten zich daarbij niet zomaar afslachten en dienden hem van repliek.
Maar het was boter aan de galg. De man wentelde zich als een paling in een
emmer snot, verdraaide woorden en geloofde zijn eigen leugens. Dat
liet ons beseffen dat we met een zieke geest te maken hadden en we besloten
eensgezind om de pesterijen te negeren.
Maandenlang hebben we dat gedaan,
we reageerden niet op al zijn gore aantijgingen en uitlatingen. We haalden onze
schouders op voor de reacties op zijn pest-haat-blog van enkele kortzichtige
mensen die, zonder ook maar enige verifiëring, alles klakkeloos van de man
geloofden. We lieten betijen en gingen gewoon verder met ons leven en onze
blogs.
Tot vorige week!
Toen werden we het hartsgrondig beu, mijn vrienden en ik.
We hadden al verkregen dat de man van Seniorennet werd gesmeten, maar een blog
is snel aangemaakt en dus begon de man opnieuw op weblog.nl. En zoals al
gezegd, de man hield niet op. Reageren hielp niet, repliceren hielp niet,
negeren hielp niet! Er zat dus maar één ding op, de man moest gestopt worden. Ik
was het beu en mijn vrienden werden het beu om door het slijk gehaald te
worden, keer op keer op keer.
Toen hebben we besloten op collectief klacht in te dienen bij Weblog.nl en het
gevolg is dat de man zijn blogs heeft moeten verwijderen.
Hopelijk beseft hij nu dat er geen
plaats is voor pesters op een fatsoenlijke website. Dat niet iedereen, buiten enkel
ramptoeristen, gediend is met vuilspuierijen.
En hoewel het zeker niet in zijn bedoeling lag, de man heeft me een warm gevoel
bezorgd. Mijn vrienden, Bojako, Milo, Hotlips, Camille en Affodil, allen hebben
ze dikke spatten van de drek die naar mij werd gesmeten over zich heen gekregen en moesten
ze delen in de pesterijen, maar ze weken niet van mijn zijde. Lieve, Thea,
Miekemuis &maatje, Myette, Ludovikus, Paz, Kamiel &Roosje..... en nog
zoveel anderen, allen bleven ze in ons geloven en ons steunen.
En daarvoor zeg ik dank! Dank aan al die lieve mensen die het voor me opnamen
en er uiteindelijk voor gezorgd hebben dat de rust kan weerkeren.
En aan de pester zou ik als afscheid
het volgende willen zeggen!
Ik ben ervan overtuigd dat u bij een andere host wederom een pestblog zal
opstarten omdat dit de enige manier is waarop u zich kan manifesteren. Maar bedenk,
wat niet weet wat niet deert.
Bedenk ook dat ondanks al uw escapades u net het tegenovergestelde hebt bereikt
dan uw bedoeling was, daar de vriendschap nog hechter is geworden.
Bedenk dat u ons, uw doelwitten, zelfbewuster, sterker en weerbaarder hebt
gemaakt. Dat we ons nog bewuster zijn geworden van onze tolerantie, zelfbeheersing
en geduld tegenover hatelijke individuen.
Ik hoop dat u ooit het geluk en de vriendschap mag ervaren die wij ervaren.
Er zijn slechts twee dingen voor nodig: (1) Laat fatsoenlijke mensen met rust! (2)
Wees eerlijk tegenover uzelf en de buitenwereld!
Daar kom je al een heel eind ver mee.
Dit gezegd zijnde wens ik aan alle bloggers een heel fijn weekend. Met liefs van troubadoerke!
Een Chinese wet verbiedt echtparen
meer dan één kind te hebben. Een rigoureuze wet om de populatie van China in te
dijken. Wanneer echtparen die wet overtreden betalen ze een fikse boete.
Wij westerlingen vinden die wet ondenkbaar en absurd. Maar is ze dat wel!
Herinner jullie Geneviève
Lhermitte uit Nijvel, de moeder die haar vijf kinderen vermoordde.
Het gruwelijke verhaal kunnen jullie HIER lezen.
Nu las ik onlangs dat diezelfde vrouw in de gevangenis intiem bezoek heeft
aangevraagd. Zij zou een nieuwe vriend hebben. In de eerste plaats stel ik mij
vragen over die "vriend". Welke gek wil met zulke vrouw wat van doen
hebben?
Maar wat me bijna van m'n sokken sloeg is het gerucht dat diezelfde
kindermoordenares opnieuw een kinderwens heeft!!!
Ok het is maar een gerucht en die blijken nogal eens onwaar te wezen. Maar stel
dat het zo is, dan is dat toch griezelig, niet!
Intiem verlof kan en mag men niet weigeren aan een gedetineerde. Het is hun
recht om ongestoord bezoek te mogen hebben na een opsluiting van drie maanden.
Dus is het best mogelijk om als vrouw in de gevangenis zwanger te raken.
Heel waarschijnlijk wordt dit kind dan geplaatst door "Kind &Gezin.
Maar wat als de tijd gekomen is dat de moeder haar straf heeft uitgezeten? Iets
dat in België vlugger kan gaan dan, zeg maar, je perikelen met het ziekenfonds
oplossen, hé Meermin. Heeft zij dan nog alle rechten? Kan zij het kind dan
opeisen?
Eerlijk gezegd lieve mensen, als
dat waar blijkt te zijn is mijn verstand daar te klein voor. Ik begrijp niet
dat dit alles zomaar kan.
Pedofielen zouden ze volgens mij mogen castreren, maar vrouwen als Geneviève Lhermitt
mogen ze van mij trakteren op een Hysterectomie.
Het zou anders nog absurder zijn dan de Chinese kinderwet.
Al meer dan een jaar lang worden BOJAKO en
ikzelf en nadien ook Ernst die het altijd voor ons opnam, beschimpt, beledigd,
gecyberstalkt door ene Fred Martens. Flagrante leugens en
scheldtirades telkens weer opnieuw en opnieuw. Hoe het verhaal juist in elkaar
zit kan je lezen bijErnst, (KLIK HIER) ik heb
helemaal geen zin om het hier nog eens neer te pennen. Onze
reactie kan je trouwens ook bij hem hier lezen
Het zijn mensen zoals Fred, bij wie ik
nog nooit heb gereageerd, die de prettige kant van het blog schrijven
verzieken.
Geen nood hoor, ik heb me nog nooit door
iemand laten wegpesten en dat zal hier ook niet gebeuren! Ik wil jullie enkel maar
op de hoogte brengen dat er heel rare kwibussen op het net zitten en let op, ik
bedoel hiermee niet Seniorennet, want daar is Fred buitengevlogen.
Dit stukje dient enkel als verwittiging.
Moest dit heerschap ooit onder één van zijn vele namen op jullie blog beginnen
vleien let op voor de gevolgen, ik kan ervan meespreken.
Vandaag maar op een drafje effe aan de pc. Het lijkt erop dat het een zonnige
dag gaat worden, de vogeltjes fluiten ook blij.
Tja, ben er vroeg bij vandaag.
Vroeg naar bed is voor mij ook vroeg wakker, en dat was vandaag om O5h. na zes
uurtjes verkwikkende slaap.
Zo'n dagje poetsen en daarna boodschappen doen maakt dat ik 's avonds stikkapot
ben.
Nu is het wel zo dat ik hulp heb van de poetsvrouw, maar ik poets dan wel
altijd mee. Is veel leuker met z'n twee. Maar mijn poetsiepoets heeft het tempo
van een formule 1 racebolide en om die te kunnen volgen moet ik naar mijn
hoogste versnelling.
Eerlijkheidshalve moet ik er ook bij zeggen dat ik voor de tv al een behoorlijke
tuk had gedaan.
Het was gisteravond op het kastje weer pleasant evening voor my dutch lover!
Een film met zwarte Arie (Arnold Sschwarzenegger)! En sorry mensen, maar daar kan
ik echt niet voor warm lopen. Met mijn excuses aan de fans.
Nou had ik natuurlijk voor m'n tweede toestel kunnen gaan zitten, of aan de pc,
maar dat is zo ongezellig. Al kan ik me levendig voorstellen dat een slapende
vrouw naast je ook verre van gezellig is. Maar ieder op z'n beurt dan maar,
want bij een film naar mijn keuze slaapt hij ook steevast binnen het half uur.
Straks even de stad in. Onze
schattebout heeft morgen haar Lentefeest en hoewel zij liever centjes krijgt,
ze spaart voor een Nintendo, wil ik ook nog een klein cadeautje geven.
Traditiegetrouw wou ik haar gouden oorbelletjes geven, maar daarvoor moet ze dan
gaatjes in d'r oren laten knippen en dat ziet ze helemaal niet zitten. Mama is
er ook geen voorstander van. Juwelen sowieso niet omdat het gevaarlijk kan zijn
bij het sporten, of omdat ze het toch zou kwijtspelen, en dat zou zonde zijn. Dus
zal het wat anders worden.
Ik hoop maar dat we het droog kunnen houden want de weerman voorspeld niet veel
goeds en het feestje gaat door in een speeltuin.
Zo, de koffie staat te pruttelen,
seffens onder douche en daarna de eitjes koken voor het ontbijt..... en dan wijle
weg!
Ik wens jullie allemaal een fijn weekend toe!
Lieve groetjes van troubadoerke.
OM HET LIEDJE TE BELUISTEREN KLIK OP HET KATJE IN DE RECHTERKOLOM.
VEEL LUISTERPLEZIER
Dit weekend was ik weer zo blij
als een mus, want ik vond een lied dat ik al heel lang zocht. Ik had het voor
het eerst gehoord op mijn favoriete vrije zender. Maar hoe ik ook zocht bij
diverse platenboeren, ik kon het maar niet vinden. Tot voorbije zaterdag dan
toen het zomaar pardoen in mijn handen viel. Het is waarschijnlijk een
kopie van het origineel, en de klank is niet zo best. Maar tot ik een betere
versie vind ben ik reuze blij met deze. Ik laat jullie meegenieten, althans ik
hoop dat jullie er van kunnen genieten, want smaken verschillen natuurlijk.
Ik draag het op aan mijn kinderen en aan my dutch lover.
Vanavond is het weer twee uurtjes
puur genieten voor me. Nee lieve mensen, voor jullie je allerlei wilde fantasieën
voor de geest gaan halen over hoe my dutch lover in de luchter hangt terwijl ik
in een gecompliceerde knoop op bed lig te wachten op le moment suprème, zal ik
snel vertellen waar ik op zaterdagavond zoal naar uitkijk.
De laatste weken geeft men op
zender Eén steeds een laatavondfilm naar de verhalen van Aghata Christie met
als hoofdpersonage de onovertroffen Belgische speurder Hercule Poirot.
Als kind en puber kreeg ik weinig of geen kans om een boek te lezen, (over het
waarom ga ik hier niet uitwijden, daarvoor moeten jullie op mijn huismusjes
blog gaan lezen),
maar zo rond mijn 18-19 jaar begon ik mijn schade in te halen. Al wat ik
te pakken kon krijgen, las ik. Historische verhalen over oa Mary Stuart, Jane
Dark, Lucretia Borgia....enz. Boeken over de oudheid, de middeleeuwen,
de kruisvaarders.....enz. Boeken zoals 'De verborgenheden des volks, Maria Mon,
de zwarte non, Les Misérables, Oorlog en Vrede, het ganse oeuvre van Emile Zola......evenals de boeken van mijn man die over de de zeevaart of de opmars van de continenten gingen.....kortom
zoals reeds gezegd, alles wat ik te pakken kon krijgen.
Ik kocht de meeste boeken in een
oud tweedehands winkeltje in mijn buurt. Het was een heuse schatkamer voor mij.
Ik kwam daar zo vaak dat ik allengs kind aan huis werd. Urenlang heb ik gezellig
bij een kopje koffie zitten kletsen met de oude eigenaar over literatuur
allerhande.
En op een dag ontdekte ik daar voor het eerst een boek van Aghata Christie en
ik was meteen verslaafd. Sindsdien ben ik zo verknocht aan detective verhalen
dat ik bij benadering niet zou kunnen zeggen hoeveel en van wie allemaal ik er
al gelezen heb, maar het zijn er heel veel. Zowel Vlaamse als Nederlandse en
Engelse schrijvers kunnen mij meestal bekoren, hoewel de
Engelsen er volgens mij toch bovenuit prijken. Dat is ook zo met hun
humor, geen beter humorboek dan het Engelse humorboek vind ik.
Enfin, ik heb alle verhalen
gelezen van A.C. ook haar autobiografie. Wat ik zo leuk vind aan de plot in
haar boeken is dat je tot op het laatst kunt gissen wie de dader is, en dat het
dan toch nog altijd een verassing is. In haar verhalen komen steeds zoveel
personages voor die elk wel een motief hebben om de dader te kunnen zijn.
En hoewel ik de verhalen toen van voor naar achter en van achter naar voor heb gelezen,
blijft het voor mij nu ook weer gissen naar de dader.
Na A.C. was het de beurt aan Arthur Conan Doyle, Sir moeten we nu zeggen, en zijn
Sherlock Holmes met in zijn kielzog de steeds onverstoorbare dear Watson. Ook
intens van genoten.
Maar vanavond dus is het Hercule
Poirot die mijn volle aandacht krijgt. Ik voorzie me van voldoende drank en
hapjes, doe me plasje voor de film begint om zeker maar niets te moeten missen want
op Eén wordt een film gelukkig niet onderbroken door reclameblokken, en nestel
me per uitzondering eens lekker knus voor de tv.
En my dutch lover moet meekijken, hij heeft geen andere keuze. Dat is elementair
zou Sherlock zeggen.
Een
verzamelwoede heb ik niet echt, maar toch....
Soms ga ik mee met de trend. Zo waren blauw gekleurde flessen een tijdje in. Het
stond mooi in de keuken, verder diende het voor niets. Op een bepaald moment
kon je niet links of rechts kijken of men bood je die flessen te koop aan. Natuurlijk
heb ik er zo enkele in de keuken staan.
Ik heb ook iets met hebbedingetjes, een leuk zout-peper-vaatje of olie en azijn
stel, leuke eierdopjes, ik kan er moeilijk aan weerstaan.
Zo heb ik
ook wat met koper, ik hou enorm veel van koperen dingen. Jaren geleden moest
je, bij manier van spreken, bij me thuis een zonnebril opzetten tegen de
schittering in je ogen, zoveel koperen spulletjes had ik staan. Maar al dat
koper moet ook gepoetst worden en toen dat bijna een fulltime job begon te
worden, heb ik er heel veel weggegeven. Ik geef berouwvol toe dat ik al enkele
jaren weer in die oude verzamelzonde herval. Nu zijn het weer koperen bedpannen
waar ik niet kan aan weerstaan. Gelukkig houd my dutch lover het wat in de
hand, we zouden anders geen muren genoeg hebben om ze aan te hangen.
En wat meer is, ik kan zo moeilijk iets wegdoen. Jullie moesten mijn zolder
eens zien!
Reeds als
kind had ik dat al in me. Hoeveel sleutelhangers ik ooit bij mekaar verzameld
heb, zou ik bij benadering niet meer weten, maar het waren er heel, héééél
veel.
Zo was er op een bepaald moment de rage van die 'Skoebidoes'. Kennen jullie die
nog?
Gekleurde plastieken draden in alle kleuren en die moest je dan op een bepaalde
manier in elkaar vlechten. Je kon er vierkante, zeshoekige en ronde maken. De
echt handigen, waaronder ondergetekende (bloos bloos), maakten er zelfs
poppetjes mee. Mijn fiets en mijn boekentas hingen vol van die dingen.
Nee, ik
heb niet echt een verzamelwoede, maar ik moet wel echt inhouden.
Zo verzamel ik nu blogjes, ik heb er al drie. Ik schrijf graag, maar het liefst
van al rommel ik met die HTML codes. Moest ik nu nog twintig jaar zijn, ik zou
zeker mijn weg hebben gezocht in webdesign. Het spelen met lay-outs, met
frames, met kleuren, ik kan er uren mee bezig zijn.
Zo heb nu ook weer het plan opgevat om het hier te veranderen. Ik ben een
beetje uitgekeken op die zwarte achtergrond. Vermits ik op dit moment "In
the green" ben, gaat mijn voorkeur uit naar een fris groen lentekleurtje.
Een bloemetjesachtergrond misschien? Ik ben er nog niet echt uit, maar het
wordt in elk geval iets helemaal anders. Ben ik dan weer uren zoet mee.
En valt het niet mee, dan beginnen we gewoon van voor af aan. Want een mens
moet bezig blijven hé!
Daar zijn ze weer! We hebben amper
een week warm weer, en men roept al dat er watertekort is, dat we zuinig moeten
zijn.
Nu geachte roeper met het uitgestoken vingertje, ik ben altijd zuinig met
water. Zuinig zijn zit er bij mij gewoon ingebakken. Zo zal ik nooit de kraan
langer laten lopen dan nodig. De koelkast niet langer open laten staan dan
nodig, en het licht niet nodeloos laten branden. Maar ik wil me toch elke dag
douchen, en op warme dagen zelfs twee keer. Ik wil niet in het donker met mijn
aanminnig smoeltje tegen een kast of deurpost lopen. En als ik dorst heb en
twee minuten erna trek heb in een ijsje, dan zal ik zonder schuldgevoel mijn
koelkast openen.
En met dit maakte ik mij volgende
bedenking.
Plastiek en kartonnen verpakkingen zijn schadelijk voor het milieu, zegt men
me. Men raad me dan ook aan om glazen flessen en bokalen te kopen. Die kunnen
dan apart in de glascontainer om gerecycleerd te worden. Maar die moeten wel
gespoeld worden voor je ze weg kiepert!
Hebben jullie al eens een chocopot uitgespoeld, of een pot pindakaas? Nu, ik
kan je verzekeren dat je met dat water met gemak een emmer kan vullen. Zelfs
heet water met soda haalt niet alles weg. En bedenk dan dat warm water energie
kost en soda ook slecht is voor het milieu. Hoe rijm je dit met zuinig met
water zijn?! Komt bij dat als er één onverlaat een stuk porselein in de
glascontainer gooit, die ganse hap in één klap onbruikbaar is geworden. Daar
gaat je nauwgezette inzet voor het milieu. Het enige dat je ervoor krijgt is
een hoger water en energie factuur. Witte vuilzakken, blauwe vuilzakken, groene
vuilzakken, karton apart en glas apart, het mankeert er nog aan dat ze ons
straks verplichten een spoelmachine te kopen. Liefst dan ééntje dat kan
aangezwengeld worden door de kat, kwestie van zuinig met energie te zijn.
Wedden dat 'Gaia' op z'n achterste poten gaat staan dan!
Ik ben er mij van bewust dat we de
wereld om zeep aan het helpen zijn. Maar zou dat nu echt komen doordat u en ik onze
platte kaas in een plastiek potje kopen. En wat met de economie als we morgen
niksniemendallen plastieken voorwerpen kopen? Ik durf niet denken aan hoeveel
werklozen dit zou voortbrengen. Of gaan ze die allemaal omscholen naar
glasblazers?
Ach, let maar niet op mij, waarschijnlijk te lang in de zon gezeten, ook al ga
ik dan in de schaduw zitten. Maar ik krijg altijd het heen en weer van die
moraalridders en doemprofeten met een uitgestoken vingertje.
'k Zou graag een vlieg willen zijn en bij hen thuis gaan kijken om te zien of
zij wel zo milieu bewust leven. Wedden dat ze me met een spuitbus verdelgen!
Wat er ook van is, ik ga me nu lekker spoelen.
Lieve mensen,
jullie zullen het nooit geloven, maar ik schrijf dit vanuit een hoogstaande
positie. Nee ik zit niet op een zolderkamer of mansarde. Ik schrijf dit vanuit
een koninklijk paleis.
Tja, my dutch lover onderhoud zeer nauwe betrekkingen met de koninklijke
familie en nu hebben Trix en haar nazaten ons uitgenodigd omdat ze mij zo
"aardig leuk" vinden. Ze stonden
er zelfs op dat ik mee op de foto ging.
Wat, niet geloven! Hier zie, het bewijs!
Heb je me gezien!
Verwacht mij dus niet terug voor maandagavond want het is EREUG geselleg
Weer enkele dagen geleden
dat ik hier iets gepost heb. Het goede weer zit er natuurlijk voor heel veel
tussen. Je moet hier in België profiteren van elk straaltje zon want voor je
het weet zit je weken in de regen. Maar ook het verlengde verblijf van my dutch
lover heeft er mee te maken. Wanneer hij hier bij mij is dan heb ik voor de pc
maar weinig tijd meer over. Weer of geen weer hij moet naar buiten, en ik moet
natuurlijk mee. Vooreerst zijn er de boodschappen waarbij ik dan profiteer een
auto onder mijn kont te hebben, betekent minder sleuren voor mij. En als we dan
toch onderweg zijn dan kan ik meteen eens naar die winkels waar ik autoloos
uren voor onderweg zou zijn.
Zo zocht ik al
lang een andere set stoelen voor de eetkamer. De vorige waren oud en uitgeleefd,
ze hebben, letterlijk, de kwakkelmomenten van de kinderen moeten doorstaan.
Hebben jullie ook zo vaak tegen de kinderen moeten zeggen dat een stoel vier
poten heeft om op te staan?! Bij zoonlief heeft het alvast niet veel
uitgehaald, hij kan nog niet stilzitten op een stoel. Maar vermits hij nu zijn
eigen stoelen mold, heb ik er zes nieuwe gekocht.
Mijn ultieme droom van jaren ging uit naar rotan stoelen met een hoge rugleuning, maar ik heb ze niet gekocht, dit met de kat in gedachten. Het
was ook nog niet makkelijk om de juiste kleur te vinden die bij mijn tafel past.
Maar na dagen lang meubelzaken in en uit te hebben gelopen, heb ik toch min of meer
mijn gading gevonden. Simpele maar degelijke stoelen die hopelijk net zolang
meegaan als de vorige, dan zit ik voor de volgende dertig jaar gebeiteld.
Gisteravond dan is
my dutch lover weer naar NL vertrokken en ik vliegensvlug naar mijn pc want ik
kreeg bijna afkickverschijnselen. Maar dat was tegen mijn oren geblazen, want
seniorennet liet het, nog maar eens, afweten. Ik kreeg niets gepost en het
vroeg een engelengeduld om een reactie te kunnen plaatsen.
Lover komt dit weekend niet, hij heeft viswedstrijd. Ok dacht ik, met het goede
weer in het vooruitzicht ga ik lekker languit op mijn terras liggen zonnen met
een goed boek, en voor de rest zalig niks doen. Maar dat was buiten dochterlief
gerekend.....
Gisteravond
telefoon: "Mams, een vraagje..." Of haar twee katten mogen komen
logeren voor een lang weekend? Ze gaat ze kamperen naar Luxemburg, met een
tentje. Plots draaide mijn geheugen 37 jaar terug in de tijd.
Met hun vader in De Panne, in een tentje van niemendal, wild kamperen in de
duinen. Het kon toen nog. Zwoele hete nachten en avonturen beleefd die voor de
oren van kleindochter nog lange niet bestemd zijn.
Het zou me nu niet meer kunnen bekoren, dat kamperen bedoel ik. Liever in een
hotel nu met een zacht bed. Rollebollen zonder zand tussen je tenen......en zo.
Maar als dochterlief maar half zoveel plezier beleefd als haar moeder en vader
toen, dan staat haar een prachtig weekend te wachten.
En ik ben de laatste om haar dat te misgunnen, dus zit ik opgescheept met drie
eigenwijze ruziemakende bewerkte katers.
Van rust gesproken!!!
Het begint hier net te rommelen in de lucht, begin van een onweer vrees ik. Nu maar hopen dat het mooie weer niet voorbij is en morgen terug de zon schijnt.
Het zijn inderdaad
de Kwartel en de Griet die geen ei leggen in mei. En toch klopt dat gedichtje
niet helemaal want de Kwartel legt zijn ei in de tweede helft van mei, waarna
de Hen het 17 dagen uitbroedt. En volgens mij is Griet een vis. Je hebt ook nog
"De Dulle Griet" een 'Suske & Wiske' stripverhaal, en 'De Dulle
Griet' als een heerlijk eetcafé in Dordrecht. Een 'grietje' is een mooi meisje.
Maar we gaan vandaag niet moeilijk doen. Natoken, Lipske en Ernst kenden het
gedichtje, en dat is meer dan ik, want ik kende het niet.
Natoken vroeg me
hoe ik bij de naam 'Troubadoerke' kwam. Wel..... 'Trobar' betekent vinden. Vermits
ik graag achter alles een uitleg wil vinden, vond ik dat een passende naam.
Maar een troubadour is ook iemand die al zwervend van kasteel naar kasteel zijn
liederen brengt, waarbij hij soms dwaalde, met andere woorden, zich van
richting vergiste. En vermits ik me nogal eens van richting wil vergissen en ik
een fan ben van de slagzin "Wie niet dwaalt wordt nooit verstandig" was
mijn keuze gemaakt.
Voila, simpele
uitleg van een simpel troubadoerke met een simpel blogje. Alles moet zo
simpel mogelijk gehouden worden, maar ook niet simpeler.(Einstein)
Meiklokjes brengen geluk. Dus schenk ik ze aan elke bezoeker van mijn blogje.
Dit is een mei gedichtje dat kleindochter verleden jaar op school heeft geleerd. Ik kreeg het op een mooie tekening aangeboden. Ik ben benieuwd of jullie ook weten welke vogels geen ei leggen in Mei.
In Mei
Legt ieder vogeltje zijn ei,
Behalve de ******* en de *****,
Die leggen in de meimaand niet.
Eindelijk heeft iemand een duidelijke tekening
gemaakt van wat er zich afspeelt in het brein van een vrouw.
Elk van de kleine blauwe balletjes is een afzonderlijke gedachte over iets dat moet gebeuren, een beslissing die moet worden genomen of een probleem dat moet worden opgelost.
Een man heeft slechts twee ballen, en die nemen zijn hele brein in beslag....
Lap, hier gaan we weer!. Hoewel
men beweerd dat het volgen van de actualiteit een must is voor het op peil
houden van onze grijze massa, kan ik mij niet van het gevoel ontdoen dat ik
daardoor alles een beetje zwarter ga inzien. Want telkens ik mij op de
actualiteit stort, word ik met allerlei waarschuwingen en doemberichten rond de
oren geslagen Een mens zou het lezen bijna gaan afschaffen.
Zonder een kop hele straffe koffie kom ik de nieuwsberichten trouwens al niet
meer door. En die koffie schijnt ook al niet gezond voor me te zijn, net als
heel veel andere eet-en-drink geneugten, laat men mij heel actueel weten.
Maar vandaag las ik over 'Electrosmog'.
Electrosmog: Wat is dat?
Het is een term die we steeds vaker zullen tegenkomen. Electrosmog heeft alles
te maken met de vervuiling door straling van elektriciteit en
communicatieapparatuur. Zo zou de microgolfoven een bron zijn van schadelijke
straling, voedsel bereid in de magnetron zou straling opstapelen en dusdanige
wijzigingen ondergaan dat het aan voedingswaarde verliest en zelfs
kankerverwekkend wordt, melk verwarmd in de microgolfoven zou schadelijk zijn
voor baby's enz.
Ook onze wasmachine en droogkast zijn niet veilig voor onze gezondheid door
fosfaten en silicaten. Fosfaten en silicaten zitten vooral in
waterontharders en zijn sinds kort verboden in wasproducten, maar komen nog
voor in vaatwasproducten. Schadelijk wanneer men de machine opent, dan komen die
stoffen vrij.
Je ganse huishouden is schadelijk voor je gezondheid
Bij het schilderen van je muren of een portret, adem je schadelijke stoffen in.
Ook zo bij het poetsen van je kamers. Allemaal onzichtbare schadelijke
stofdeeltje die zich vastzetten op je longen, en al zo kanker kunnen
veroorzaken.
En nu heeft men onlangs weer een
leuke ontdekking gedaan! Een simpele kantoorprinter kan net
zo veel schade toebrengen aan de longen als de deeltjes die vrijkomen als
iemand rookt. Het ganse relaas kunnen jullie HIER lezen
Het probleem verergert als er nieuwe cartridges worden gebruikt en wanneer er
documenten geprint worden met grafieken en beelden die grotere hoeveelheden
kleurstof vereisen.
Misschien nog een zegen dat ik het een beetje zwart inzie, want wie weet wat
een gekleurde visie met me zou doen!?!
Nu ja, ik ga er niet wakker van blijven liggen en ik hoop jullie ook niet, want dat is ook niet gezond.
Hoewel ik zeer lange dagen (lees
nachten) maakte tijdens mijn horeca beroepsleven, maakte ik er een erezaak van
om toch elke dag een warme maaltijd op tafel te zetten voor mijn kinderen,
soep, hoofdgerecht en dessert. Ik vond het een must om alles zoveel mogelijk
met verse ingrediënten te bereiden. Zoals elke moeder zal herkennen was het bij
ons ook zo dat het ene gerecht al liever gegeten werd dan het ander, en waar
vaak gezeur en gepruttel bij te pas kwam aan tafel. Maar het was "eten wat
de pot schaft", want om drie verschillende potjes te koken had ik noch de
tijd of fut als alleenstaande werkende moeder. Waren er enkele maaltijden
geweest van "Jakkes, weer groenten", dan maakte ik een gerecht
waarvan ik zeker wist dat het gretig zou verorberd worden zonder morren. Eén
van die gerechten was aardappelpuree met tomatensaus en 'Vogelnestjes.' Het was
voor mij een dankbaar recept, want niet alleen mocht ik een maaltijd lang van
hun "Mmmm, lekker mams" genieten, het was ook nog eens makkelijk en
vlug te bereiden voor een kookkneus als ik.
VOGELNESTJES
Ingrediënten;
1 ei p.p - 50gr gemengd gehakt p.p,
paneermeel, peper, zout, kruidnoot, bloem, broodkruim, eiwit, tomatensaus (vers
of uit blik), aardappelpuree, kleine ui, teentje knoflook, peterselie.
Voorbereiding;
Maak de tomatensaus als volgt:
Ontvel de tomaten en snij ze in stukken (of gebruik een blik gepelde tomaten.)
Snij ook de ajuin en de look in stukjes. Verwarm de (olijf)olie en bak de ajuin
en de look. Voeg de tomaten toe, laat ze even bakken op een hoog vuur. Zet het vuur
lager en voeg kruiden naar eigen believen en smaak toe. (Zout, peper,
paprikapoeder, cayennepeper, basilicum, oregano......enz. (Zelf gebruik ik
nooit zout.) Zet het deksel op de pot en laat stoven tot de tomaten helemaal
uiteen gevallen zijn. Je kunt de saus eventueel binden met donkere maïzena. Ik
voeg steeds ook een beetje suiker toe aan tomatensaussaus.
Bij de tomatensaus doe ik ook vaak champions, maakt het nog lekkerder.
Bereidingswijze;
Laat de eieren hard koken (10
minuten). Laat ze afkoelen en pel ze. Bereid het gehakt met peper, zout,
kruidnoot en broodkruim en verdeel in 4 porties. Wikkel elk ei in 50 gram
gehakt zodat je een mooi balletje krijgt. Wentel de balletjes in het eiwit en
daarna in het paneermeel. Frituur de balletjes in de frituurpot op 180 graden
tot ze mooi bruin zijn. Halveer de balletjes voor het serveren.
Serveer met aardappelpuree. Frietjes en sla kan ook.
Ik ben er zeker van dat ook de huidige kindjes tevreden zullen smullen van dit
gerechtje.
Ik zal blij zijn dat deze dag
voorbij is voor er nog meer staat te gebeuren dat ik liever aan me laat
passeren.
Het begon nochtans goed toen ik
wakker werd en de zon vrolijk scheen. Meteen de deur naar het terrasje open
maken, steeds een welgekomen daad voor mijn kat. Hoewel een beetje koud.....de
frisse lucht waait vrolijk de kamer in. De kat springt meteen op het terrastafeltje
om in de zon te gaan liggen baden. Hij laat daarbij steeds een symfonie van
vrolijk gemiauw horen, maar......o wee.....het geluid dat hij nu voortbrengt is
op z'n minst heel apart te noemen.
Al twee dagen is hij een beetje schor, maar nu kan hij enkel wat gepiep
voortbrengen. Hem een keelpastille (voor katten uiteraard) geven is geen optie,
tenzij je graag je vel laat stropen. Ik kijk mijn dierenapotheek erop
na en vind, ter vervanging van de keelpastilles, druppels die ik in zijn
drinkbakje kan doen. Maar de dwarsheid in persoon wil niet drinken, of wat had
je gedacht! Ik wacht enkele uren af, maar besluit dan om wat water met druppels
in een pipetje te doen om het vervolgens makkelijk in zijn bekje te kunnen spuiten.
Ja, dag Jan! Had je gedacht! Ik hang vol, de kat hangt vol, de tafel hangt vol
en de repen vel hangen van mijn armen. Uiteindelijk krijgt hij toch ietwat binnen,
nu is het afwachten of het ook gaat helpen, anders wordt het een trip naar de
dierenarts.
Gisteren bezoek gehad van
dochterlief en vriendin, en ze blijven eten. Ik ga vrolijk aan de slag en kijk
niet op een pot en pan meer of minder. Na het eten vragen ze beleefd of ze
mee moeten helpen met afwassen. "Bijlange niet, ik heb immers 'James'!" 'James' is mijn vaatwasser en bewijst al twaalf jaar, hoewel van een relatief
goedkoop merk zijnde, goede dienst. Verleden jaar een sluiting van de sproeikop
moeten vervangen, maar al bij al een kleinigheid op al die jaren van hard
labeur. Tenslotte gaat de rek er bij ons ook uit met de jaren, toch!
Op paasmaandag echter wordt hij voor de eerste keer écht opstandig, en plast
mijn keuken onder. My dutch lover roept hem meteen ter orde. Hij gehoorzaamd en
maakt de klus af waar hij aan begonnen was.
Deze morgen echter weigert hij finaal dienst. Water ontvangt hij nog wel, maar
dan begint hij te reutelen, proesten en hikken ipv af te wassen. Er blijft mij
niets anders over dan hem leegmaken en zelf aan de slag te gaan.
Nu zit ik met afwassen niet echt
veel in, al kan ik me leukere dingen bedenken om te doen. Trouwens, in mijn
horeca loopbaan heb ik bergen afwas verzet met het handje, je wilt die heus
niet op een hoop bijeen zien liggen. Maar wat me nu parten speelt is mijn
gootsteen. Op 85 cm hoogte staat hij. Trek daar de 15 cm diepte van de afwasbak
af en je krijgt een totale hoogte van 70cm. Met mijn lengte van 1,74m wil dit
dus zeggen dat mij nagenoeg moet dubbelplooien, en daar protesteert mijn rug
dan weer geweldig tegen. Maar wat moet, moet, niks aan te doen voor het moment,
dus ga ik aan de slag. Gevolg, ik ga kapot van de rugpijn nu.
Nee, dit is echt mijn dagje niet!
Had ik nog een leuk vooruitzicht bij het zonnige ontwaken, nu heb ik nog maar
één voornemen, en dat is seffens met een Celebrex (pijnstiller/ontstekingsremmer)of
twee terug naar bed keren. De kat ligt er al.
Groetjes en graag tot de volgende..... Troubadoerke
Ik ben Lulu , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Huismusje.
Ik ben een vrouw en woon in Antwerpen (België) en mijn beroep is femme au foyer (klinkt belangrijk in 't frans).
Ik ben geboren op 21/04/1952 en ben nu dus 72 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Elke dag iets positiefs bijleren uit het leven!.
Wanneer ik strijd lever doe ik dat met open vizier.
Ik heb geen kuddegeest, maar zal het de kudde nooit verwijten!
Ik ben open en eerlijk in woord en daad, en ik wens voor u hetzelfde!