Ik ben Rita
Ik ben een vrouw en woon in Oost-Vlaanderen (België) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 21/08/1962 en ben nu dus 62 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: fietsen, wandelen, reizen, dieren, foto's maken, pc, tuinieren, lezen, enz..
Moppen tappen en nu en dan een doordenkertje
06-08-2008
Er stonden twee schapen in dewei. Bèèèèè, zei het ene schaap. Verdorie, zei het andere; Dat wou ik juist ook zeggen.
Aan het eind van een congresdag ging ik terug naar mijn hotel. De lobby en de liften waren afgeladen, dus ging ik naar de receptie; Kunt u me vertellen waar de trappen zijn? Ik ben waarschijnlijk sneller boven als ik ga lopen; Ik ben bang dat dat niet zal gaan, antwoordde de receptioniste met een uitgestreken gezicht; Onze trappen gaan alleen naar beneden.
In het reptielenhuis van de dierentuin was een mannetjesschildpad op een vrouwtje gekropen en gedroeg zich nogal toeschietelijk. Mijn dochtertje stond er gebiologeerd naar te kijken: mammie? vroeg ze, daar gaan we dan, dacht ik. De grote vraag: Ja zei ik. waarom gaat hij er niet gewoon omheen?
Het was op een zaterdagmiddag en ik liep met mijn 2-jarige dochtertje door de stad. We passeerden allerlei winkels. Op een gegeven moment kwamen we langs de poelier en maakte mijn dochtertje de onvergetelijke opmerking: papa, ik proef kippetjes in mijn neus.
Ze zeggen dat huwelijken in de hemel worden gemaakt, maar dat geldt ook voor donder en bliksem;
Het hart wordt als laatste oud.
Je moet pas een verhouding met iemand aangaan als je denkt: met zn tweeën wordt het wat meer. Als je moet inleveren, kun je beter snel afscheid nemen.
De formule voor een succesvolle relatie is eenvoudig: behandel alle rampen alsof het kleinigheden zijn, maar behandel een kleinigheid nooit als een ramp.
Het belangrijkste wat een vader voor zijn kinderen kan doen, is van hun moeder houden.
Het is net magie: als je alleen woont zijn al je irritante gewoonten plots verdwenen.
Als je het moet uitleggen, betekent dat dat je het beter niet had kunnen zeggen.
Voetbal en schaken lijken in meerdere opzichten op elkaar. Bij een schaker zijn er officieel ook geen homos
De voetbalfan is dolblij dat hij een kaartje voor de wedstrijd in de wacht heeft kunnen slepen, maar over zijn plaats is hij minder tevreden. Door zijn veldkijker ziet hij aan de overkant een betere plaats en haast zich erheen. Daar vraagt hij aan de man naast de lege stoel: kan ik hier gaan zitten? ja hoor, zegt de man Dat was de plaats van mijn vrouw. Ze was helemaal zot van voetbal en tot ze overleed gingen we altijd samen naar de wedstrijden. Gecondoleerd met uw verlies, zegt de fan. Maar ik ben toch even nieuwsgierig. Waarom heeft u het extra kaartje niet aan een vriend of familielid gegeven? De weduwnaar: Die zijn allemaal naar de begrafenis;
Help me aub zei een wanhopige man over de telefoon tegen de psychiater. Mijn buurman denkt dat hij meedoet aan een opera. Hij loopt dag en nacht uit volle borst te zingen. Ik word er stapelgek van; Stuur hem maar naar me toe, zei de zielenknijper. Een week later belde de man opnieuw. ik weet niet wat u gedaan hebt dokter, maar hij zingt niet meer. Hebt u hem van zijn waan genezen? Niet helemaal, antwoordde de psychiater; Ik heb hem alleen een veel kleinere rol gegeven.
Het is raar met dat wedden op paarden, zegt een man tegen zijn vriend; de ene dag win je, de volgende dag verlies je weer; Waarom wed je dan niet om de andere dag? Vraagt zijn vriend.
Trots toonde een vader zijn pasgeboren drieling aan een vriend. Wat vind je van haar? Vroeg hij wel , als ik jou was antwoordde zijn vriend, zou ik de linker houden?
Een jonge advocaat moest een rijke zakenman verdedigen in een ingewikkelde rechtszaak;
Jammer genoeg waren de bewijzen tegen zijn cliënt vrij hard en hij vreesde het ergste. Dus vroeg de advocaat aan een oudere collega of het verstandig zou zijn de rechter een doos dure sigaren te sturen. Zijn collega was ontzet door dit voorstel.de rechter is een eerbiedwaardig persoon, viel zijn collega uit. Als je dat doet, kan ik je garanderen dat je de zaak verliest. Een aantal weken later kwamen ze elkaar weer tegen. De collega feliciteerde hem met het winnen van zijn zaak; ben je niet blij dat je de rechter die sigaren niet hebt gestuurd, vroeg de collega; Maar ik heb ze wel verzonden, antwoordde de advocaat. Ik heb alleen het visitekaartje van de tegenpartij erbij gestopt.
De papieren zak had vreselijke pijn, en dus ging hij naar de arts. Ik ben bang dat het ongeneeslijk is, zei de dokter. o, nee, riep de zak Hoe heb ik dit opgelopen?
Het zit in de genen, legde de dokter uit. Uw grootvader was een drager.
Ik vind het heerlijk om voor mezelf te werken, het geeft me zoveel vrijheid. Alleen niet als ik me ziek meld. Ik weet altijd wanneer ik de boel bedrieg.
Hoewel ik mezelf inmiddels als een plattelandsmens beschouw na jaren geleden verhuisd te zijn naar the middle of nowhere, wijst mijn vrouw me nog vaak op mijn stadse manieren. Zo zei ze laatst tijdens een etentje met vrienden ten overstaan van iedereen: Als je mij niet had ontmoet, dan wist je nu nog niet hoe een koe eruitziet.
In de supermarkt waar ik werkte zei iedereen dat ik erg op mijn nieuwe baas leek, het hoofd van de afdeling brood en banket. In onze identieke witte uniformen werden we vaak voor elkaar aangezien. Ik realiseerde me echter pas hoeveel we op elkaar leken, toen op een dag een vrouw bij de toonbank de naam van het afdelingshoofd riep; Toen ze zijn naam nog een paar keer riep, zag ik dat ze naar mij keek. Vriendelijk vroeg ik of ik hem even voor haar moest gaan halen. Met een verbijsterde uitdrukking in haar ogen knikte ze. Even later riep mijn baas, die inmiddels met de vrouw stond te praten, me bij zich. Ik wil je even aan iemand voorstellen, zei hij. Dit is mijn moeder.
Onlangs kwameen vrouw met haar pasgeboren tweeling maar het verzekeringskantoor van mijn vader. Mijn vader vroeg of ze het niet lastig vond haar kinderen uit elkaar te houden. Even keek ze hem bevreemd aan en toen zei ze: Nee, daar heb ik nog nooit moeite mee gehad; Dit is benjamin en dat is Elizabeth.
Toen ik net was begonnen in mijn nieuwe baan, liet mijn collega Kim me zien hoe je het kopieerapparaat weer aan de praat kreeg als het was vastgelopen. Een paar dagen later liep het apparaat opnieuw vast. Ik begon driftig op knoppen te drukken en klepjes dicht te slaan, zoals Kim me had geleerd: Wat is er aan de hand? Vroeg een collega. Volgens Kim is dit de manier om het kopieerapparaat weer aan de praat te krijgen, antwoordde ik. O, dat weet je natuurlijk nog niet, zei de man; Kim is een nogal opvliegend type.
Een jongetje van een jaar of 6 kwam naar de oogheelkundige kliniek waar ik werk. Ik zette een projector aan die de letters F, Z en B op een scherm deed verschijnen; Ik vroeg de jongen wat hij zag: Medeklinkers, antwoordde hij
Moppen tappen en nu en dan een doordenkertje
