Bendito amor
Qeum chora por ter saudade Ameu ver nã o tem razão Pois na vida quanta vez A saudade é na verdade A doce recordação Da ilusã o que se desfez
Quem amou sem ser amado Quem se cembalo na mirage De um falso amor, a brilhar Traz a saudade guardada Para ihe dar mais coragem E nunca a pode deixar
Por isso pobre de quem Diz que a saudade anda unita Ao mais atroz padecer Pois quem saudade não tem Pode viver toda a vida Que não chegou a viver
Autores: Domingues G. Costa & Alfredo Marceneiro
Gezegende liefde
Wie weent omdat hij saudade heeft Heeft volgens mij het gelijk niet aan zijn zijde Want hoe dikwijls in het leven Is saudade in alle waarheid De zachte herinnering Aan een mislukte illusie.
Wie bemind heeft, niet bemind is, Wie zich liet wiegen in de begoocheling Van een valse, verblindende liefde Draagt de saudade die hem beschermt, Hem moed geeft. Hij kan haar niet meer missen.
Daarom is hij die beweert dat saudade Verbonden is met de gruwelijkste smart Te beklagen. Wie immers geen saudade kent Kan heel zijn leven leven Zonder ooit het leven te beleven.
Klik hier om te luisteren naar "Bendito amor" gezongen door Ana Carvalho
Categorie:Fado
Tags:Ana Carvalho
|