Katia Guerreiro
Asas - Vleugels
É no teu corpo que invento Asas para o sofrimento Que escorre do meu cansaço Só quem ama tem razão Para entender a emoção Que me dás no teu abraço Só quem ama tem razão Para entender a emoção Que me dás no teu abraço
Eu quero lançar raízes E viver dias felizes Na outra margem da vida Solta os cabelos ao vento Muda em riso esse lamento Apressemos a partida Solta os cabelos ao vento Muda em riso esse lamento Apressemos a partida
Aceita o meu desafio Embarca neste navio Rumo ao sol e ao futuro Corta comigo as amarras Que nos prendem como garras A um passado tão duro Corta comigo as amarras Que nos prendem como garras A um passado tão duro
Esquece o tempo e a dor Pensa só no nosso amor Vem, dá-me a tua mão Sobe comigo a encosta Porque quando a gente gosta Ninguém cala o coração Sobe... comigo a encosta Porque quando a gente gosta Ninguém cala o coração
Katia Guerreiro werd geboren in Zuid-Afrika in 1976, en verhuisde als kind naar de Azoren. In 1994 ging zij naar Lissabon waar zij studeerde aan de Medische Universiteit .
Haar eerste contact met muziek had zij in de Azoren, waar zij het traditionele instrument van de eilanden, de viola da terra", bespeelde in een folkgroep uit Sao Miguel.
In Lissabon speelde en zong zij in een studentengroep en werd ze ook als zangeres opgenomen in een rockband van de 60-er jaren "Os charruas".
Het was dankzij haar vrienden uit zowel de folkmuziek als de rockband, dat zij de Fado ontdekte. Zij startte haar carrière als fadista in 2000, tijdens een memorialconcert ter ere van Amalia Rodrigues in het 'Coliseu de Lisboa'. Na dit concert bestempelden de critici Katia unaniem als het belangrijkste optreden van die nacht.
É noite na Mouraria - 't Is nacht in Mouraria
Haar eerste album, "Fado Maior", werd uitgegeven in 2001. Deze CD kreeg een Zilveren Prijs en werd genomineerd voor de José Afonso Prize. "Nas Mãos do Fado", was haar tweede album in 2003, en werd opnieuw genomineerd voor de José Afonso Prize. In dit album vertolkte zij de poëzie van de meest belangrijke namen in Portugal zoals Luis de Camões, Ary dos Santos, Florbela Espanca en Antonio Lodo Antunes. In Oktober 2005 werd Katias derde album uitgegeven: Tudo ou nada (Alles of niets) met gezongen gedichten van onder andere Vinicius de Moraes, Sophia de Mello Breyner, Antonio Lobo Antunes, maar ook van Katia zelf. Bernardo Sassetti, pianist en componist, bespeelde de piano in het lied "Minha Senhora das Dores".
Katia Guerreiro is één van de meest verleidelijke stemmen van haar generatie. Zij combineert een mooie, warme en expressieve stem met heel veel vocale vaardigheden en zingt fado op een authentieke en gepassioneerde manier. Zij zingt vol emotie over wat de Portugezen 'saudade' noemen, over liefdesgeschiedenissen, over Lissabon
Op het podium bekoort zij haar publiek door haar warme emotievolle stem en wordt zij begeleid door de Portugese gitaar, de klassieke gitaar en de basgitaar. Haar show is een sterke en heel emotionele ervaring die tal van toeschouwers en critici raken.
|