Estão ainda aos bocejos, os meus versos.
Nunca me habituarei a isto. Eles habitaram aqui
tempo que chegasse.
E agora chega. Ponho-os fora de casa, não vou esperar
até os dedos dos pés lhes esfriarem.
Sem o incómodo do seu confuso esbracejo,
quero escutar o zumbido do sol
ou o do meu coração, essa traiçoeira esponja a endurecer.

Os meus versos não fornicam à moda clássica.
Balbuciam ordinarices ou vociferam com dignidade exagerada.
No Inverno, racham-lhes os lábios,
na Primavera, estendem-se por terra aos primeiros calores,
atrapalham o meu Verão
e no Outono cheiram a mulheres.

Chega. Durante mais doze versos nesta página
esqueço-lhes as traquinices
e em seguida um pontapé no cu.
Vão maçar para outro sítio, rimas de tostão,
vão tremer para outra parte por causa de doze leitores
e de um crítico a ressonar.

Ide agora, versos meus, nos vossos pés ligeiros,
não calcastes com força o velho chão
onde as sepulturas riem vendo os hóspedes,
um cadáver sobre o outro amontoado.
Ide agora, e cambaleai na direcção daquela
que eu desconheço.

Tradução: Fernando Venâncio

Mijn verzen staan nog wat te gapen.
Ik word dit nooit gewoon. Zij hebben hier lang
genoeg gewoond.
Genoeg. Ik stuur ze 't huis uit. ik wil niet wachten
tot hun tenen koud zijn.
Ongehinderd door hun onhelder misbaar
wil ik het gegons van de zon horen
of dat van mijn hart, die verraderlijke spons die verhardt.

Mijn verzen neuken niet klassiek,
zij brabbelen ordinair of brallen al te nobel.
In de winter springen hun lippen,
in de lente liggen zij plat bij de eerste warmte,
zij verzieken mijn zomer
en in de herfst ruiken zij naar vrouwen.

Genoeg. Nog twaalf regels lang op dit blad
hou ik ze de hand boven het hoofd
en dan krijgen zij een schop in hun gat.
Ga elders drammen, rijmen van een cent,
elders beven voor twaalf lezers
en een snurkende recensent.

Ga nu, verzen, op jullie lichte voeten,
jullie hebben niet hard getrapt op de oude aarde
waar de graven lachen als zij hun gasten zien,
het ene lijk gestapeld op het andere.
Ga nu en wankel naar haar
die ik niet ken.