Dag 4 - 4 maart 2017 - 40 dagen Marcus

1 Toen hij enkele dagen later terugkwam in Kafarnaüm, werd bekend dat hij weer thuis was. 2 Er stroomden zo veel mensen toe dat er zelfs voor de deur geen plaats meer was, en hij verkondigde hun Gods boodschap. 3 Er werd ook een verlamde bij hem gebracht, die door vier mensen gedragen werd. 4 Omdat ze zich niet door de menigte konden wringen, haalden ze een stuk van het dak weg boven de plaats waar Jezus zat, en toen ze een opening hadden gemaakt, lieten ze de verlamde op zijn draagbed naar beneden zakken. 5 Bij het zien van hun geloof zei Jezus tegen de verlamde: ‘Vriend, uw zonden worden u vergeven.’
6 Er zaten ook een paar schriftgeleerden tussen de mensen, en die dachten bij zichzelf: 7 Hoe durft hij dat te zeggen? Hij slaat godslasterlijke taal uit: alleen God kan immers zonden vergeven! 8 Jezus had meteen door wat ze dachten en dus zei hij: ‘Waarom denkt u zoiets? 9 Wat is gemakkelijker, tegen een verlamde zeggen: “Uw zonden worden u vergeven” of: “Sta op, pak uw bed en loop”? 10 Ik zal u laten zien dat de Mensenzoon volmacht heeft om op aarde zonden te vergeven.’ Toen zei hij tegen de verlamde: 11 ‘Ik zeg u, sta op, pak uw bed en ga naar huis.’ 12 Meteen stond hij op, pakte zijn bed en ging weg; allen die dit zagen, stonden versteld en loofden God. ‘Zoiets hebben we nog nooit gezien,’ zeiden ze.
(Marcus 2:1-12, Nieuwe Bijbelvertaling)

Wat is makkelijker?

Het verhaal staat in alle kinderbijbels: vier vrienden die er alles voor over hebben om hun zieke vriend bij Jezus te brengen. Het is een ontroerend relaas over vriendschap, doorzettingsvermogen en genezing.

Maar wat er tussen de actie van de vrienden en de genezing van de verlamde gebeurt, is minstens even interessant. Jezus gaat met een paar schriftgeleerden in discussie over de vraag wat makkelijker is: genezen of vergeven. Het antwoord ligt voor de hand: vergeven natuurlijk! Vergeving is maar een woord, er verandert niets aan de zichtbare werkelijkheid. Toch?

Zo’n kleine tweeduizend jaar later hebben we enorme vooruitgang geboekt op het gebied van wetenschap en geneeskunde. Veel aandoeningen die in de tijd van Jezus je leven konden verwoesten, kunnen we nu met een spuitje genezen of zelfs voorkomen. Maar kunnen we hetzelfde zeggen over vergeving? Wie het nieuws bijhoudt, of wie eerlijk naar zichzelf kijkt, komt snel tot de conclusie dat we er op dat gebied nauwelijks bij hebben geleerd.

Wie kun jij maar moeilijk vergeven? Bid vandaag eens het Onze Vader (Matteüs 6:9-13), met die persoon in gedachten. Verandert er iets aan je houding?

Meer lezen over schriftgeleerden, vergeving of huizen in de tijd van Jezus? Ontdek het op debijbel.nl.

Dag 3 - 3 maart 2017 - 40 dagen Marcus

35 Vroeg in de ochtend, toen het nog helemaal donker was, stond hij op, ging naar buiten en liep naar een eenzame plek om daar te bidden. 36 Maar Simon en de anderen die bij hem waren, gingen hem vlug achterna, 37 en toen ze hem gevonden hadden zeiden ze tegen hem: ‘Iedereen is naar u op zoek!’ 38 Toen zei hij: ‘Laten we ergens anders heen gaan, naar de dorpen hier in de omtrek, zodat ik ook daar het goede nieuws kan brengen. Daarvoor ben ik immers op weg gegaan.’
39 In heel Galilea bracht hij het nieuws in de synagogen en dreef hij demonen uit. 40 Er kwam iemand naar hem toe die aan huidvraat leed; hij smeekte hem om hulp en zei, terwijl hij op zijn knieën viel: ‘Als u wilt, kunt u mij rein maken.’ 41 Jezus kreeg medelijden, stak zijn hand uit, raakte hem aan en zei: ‘Ik wil het, word rein.’ 42 En meteen verdween zijn huidvraat en hij was rein. 43 Jezus stuurde hem weg met de ernstige waarschuwing: 44 ‘Denk erom dat u tegen niemand iets zegt, maar ga u aan de priester laten zien en breng het reinigingsoffer dat Mozes heeft voorgeschreven, als getuigenis voor de mensen.’ 45 Maar toen de man vertrokken was, ging hij overal breeduit rondvertellen wat er gebeurd was, met als gevolg dat Jezus niet langer openlijk in een stad kon verschijnen, maar op eenzame plaatsen buiten de steden moest blijven. Toch bleven de mensen van alle kanten naar hem toe komen.
(Marcus 1:35-45, Nieuwe Bijbelvertaling)

Op eenzame plaatsen

Het gaat snel in het evangelie volgens Marcus: binnen één hoofdstuk ontwikkelt Jezus zich van onbekende timmermanszoon tot een beroemdheid. Zo snel zelfs dat er nergens meer een rustige plek voor hem lijkt te zijn.

Het verhaal slingert heen en weer tussen twee uitersten. Aan de ene kant Jezus’ medelijden met de mensen die in drommen naar hem toe komen, op zoek naar lichamelijke en geestelijke genezing. Aan de andere kant zijn behoefte aan bezinning, aan tijd voor gebed.

Jezus’ afzondering op eenzame plaatsen zou je kunnen uitleggen als vluchtgedrag. Even weg uit de drukte, weg van de mensen met hun eindeloze roep om hulp. ‘Nu even niet,’ hoor je Jezus denken. Misschien herken je het wel, als je weer eens meer gedaan hebt dan je eigenlijk aankunt.

Maar je kunt dit verhaal ook anders lezen. Kijk eens naar de volgorde: de beweging gaat niet van drukte naar stilte, maar juist andersom. Jezus trekt zich terug om in eenzaamheid te bidden. En juist vanuit die eenzaamheid ontstaat beweging en bewogenheid. ‘Laten we ergens anders heen gaan, zodat ik ook daar het goede nieuws kan brengen!’

Eenzaamheid opzoeken – niet als vlucht, maar om je te bezinnen op de vraag: Waarom was ik ook alweer op weg gegaan (vers 38)? Hoe zou je daar vandaag vorm aan kunnen geven?

Meer lezen over priesters, reinigingsoffers of huidvraat? Ontdek het op debijbel.nl.

Dag 2 - 2 maart 2017 - 40 dagen Marcus

14 Nadat Johannes gevangen was genomen, ging Jezus naar Galilea, waar hij Gods goede nieuws verkondigde. 15 Dit was wat hij zei: ‘De tijd is aangebroken, het koninkrijk van God is nabij: kom tot inkeer en hecht geloof aan dit goede nieuws.’
16 Toen Jezus langs het Meer van Galilea liep, zag hij Simon en Andreas, de broer van Simon, die hun netten uitwierpen in het meer; het waren vissers. 17 Jezus zei tegen hen: ‘Kom, volg mij! Ik zal van jullie vissers van mensen maken.’ 18 Meteen lieten ze hun netten achter en volgden hem. 19 Iets verderop zag hij Jakobus, de zoon van Zebedeüs, en zijn broer Johannes, die in hun boot bezig waren met het herstellen van de netten, 20 en direct riep hij hen. Ze lieten hun vader Zebedeüs met de dagloners achter in de boot en volgden hem.
21 Ze gingen op weg naar Kafarnaüm, en op de eerstvolgende sabbat ging Jezus naar de synagoge en onderwees er de mensen. 22 Ze waren diep onder de indruk van zijn onderricht, want hij sprak hen toe als iemand met gezag, niet zoals de schriftgeleerden. 23 Er was in de synagoge ook een man die bezeten was door een onreine geest, en hij schreeuwde: 24 ‘Wat hebben wij met jou te maken, Jezus van Nazaret? Ben je gekomen om ons te vernietigen? Ik weet wel wie je bent, de heilige van God.’ 25 Jezus sprak hem streng toe en zei: ‘Zwijg en ga uit hem weg!’ 26 De onreine geest deed de man stuiptrekken en verliet hem met een luide schreeuw. 27 Iedereen was zo verbijsterd dat ze tegen elkaar zeiden: ‘Wat is dit allemaal? Een nieuwe leer met groot gezag! Zelfs als hij onreine geesten een bevel geeft, wordt hij gehoorzaamd.’ 28 Het nieuws over Jezus verspreidde zich algauw overal in Galilea.
29 Toen ze uit de synagoge kwamen, gingen ze rechtstreeks naar het huis van Simon en Andreas, samen met Jakobus en Johannes. 30 Simons schoonmoeder lag met koorts in bed, en ze spraken met Jezus over haar. 31 Hij ging naar haar toe, pakte haar hand vast en hielp haar overeind. Toen verliet de koorts haar, en ze begon voor hen te zorgen.
32 ’s Avonds laat, toen de zon al was ondergegaan, brachten de mensen alle zieken en bezetenen naar hem toe; 33 alle inwoners van de stad hadden zich bij de deur van het huis verzameld. 34 Hij genas vele zieken van allerlei kwalen en hij dreef veel demonen uit, maar stond ze niet toe om iets te zeggen, want ze wisten wie hij was.
(Marcus 1:14-34, Nieuwe Bijbelvertaling)

Met gezag

Marcus benadrukt het steeds weer: waar Jezus komt, gebeuren wonderen. Kwade geesten slaan op de vlucht, zieken worden beter en van een paar broden en vissen kunnen duizenden mensen eten.

Maar nog voordat Jezus ook maar één zieke heeft genezen, zijn de mensen al onder de indruk van iets anders: de manier waarop Jezus tot hen spreekt.

Eigenlijk doet Jezus hetzelfde als veel andere leraren in die tijd: hij gaat naar de synagoge en legt daar de heilige boeken uit. Toch voelen de mensen aan dat Jezus niet zomaar een leraar is: hij spreekt ‘met gezag’.

Wil Marcus daarmee zeggen dat Jezus de andere wetsgeleerden overschreeuwt en geen tegenspraak duldt? Nee, hij bedoelt iets heel anders. Als Jezus spreekt, blijft dat niet zonder gevolgen. De mensen zien de wereld om zich heen veranderen. Soms letterlijk, als een bezetene weer gezond wordt. Maar nog vaker figuurlijk, doordat ze met andere ogen leren kijken. Sommigen zijn zo geraakt door de woorden van Jezus dat ze alles achterlaten. Anderen merken dat de heilige boeken voor hen tot leven komen.

Welke woorden raken jou zo dat je leven erdoor verandert?

Meer lezen over kwade geesten, synagogen of vissen in de tijd van de Bijbel? Ontdek het op debijbel.nl.

Dag 1 - 1 maart 2017 - 40 dagen Marcus

1 Het begin van het evangelie van Jezus Christus, Zoon van God.
2 Het staat geschreven bij de profeet Jesaja:
‘Let op, ik zend mijn bode voor je uit,
hij zal een weg voor je banen.
3 Luid klinkt een stem in de woestijn:
“Maak de weg van de Heer gereed,
maak recht zijn paden!”’
4 Dit gebeurde toen Johannes de Doper naar de woestijn ging en de mensen opriep zich te laten dopen en tot inkeer te komen, om zo vergeving van zonden te verkrijgen. 5 Alle inwoners van Judea en Jeruzalem stroomden toe en lieten zich door hem dopen in de rivier de Jordaan, terwijl ze hun zonden beleden. 6 Johannes droeg een ruwe mantel van kameelhaar met een leren gordel; hij leefde van sprinkhanen en wilde honing. 7 Hij verkondigde: ‘Na mij komt iemand die meer vermag dan ik; ik ben zelfs niet goed genoeg om me voor hem te bukken en de riemen van zijn sandalen los te maken. 8 Ik heb jullie gedoopt met water, maar hij zal jullie dopen met de heilige Geest.’
9 In die tijd kwam Jezus vanuit Nazaret, dat in Galilea ligt, naar de Jordaan om zich door Johannes te laten dopen. 10 Op het moment dat hij uit het water omhoogkwam, zag hij de hemel openscheuren en de Geest als een duif op zich neerdalen, 11 en er klonk een stem uit de hemel: ‘Jij bent mijn geliefde Zoon, in jou vind ik vreugde.’
12 Meteen daarna dreef de Geest hem de woestijn in. 13 Veertig dagen bleef hij in de woestijn, waar hij door Satan op de proef werd gesteld. Hij leefde er te midden van de wilde dieren, en engelen zorgden voor hem.
(Marcus 1:1-13, Nieuwe Bijbelvertaling)

In de woestijn

Het evangelie van Marcus begint in de woestijn. Waarom is juist de woestijn, een plek van dood en gemis, het beginpunt voor het verhaal over Gods geliefde Zoon? Het antwoord schuilt in drie momenten uit de geschiedenis van Israël.

Allereerst het gevecht in de woestijn tussen Jezus en de duivel. Dat gevecht duurt veertig dagen, en dat doet denken aan de veertig jaar dat het volk door de woestijn moest trekken. Veertig jaar van ontbering, maar ook de periode waarin een ontheemde groep slaven Gods eigen volk wordt.

Dan de woestijn waarin Johannes preekt en mensen doopt, in de Jordaan. Diezelfde rivier moest het volk Israël oversteken om het land Kanaän binnen te gaan (Jozua 3). Hun verhaal in het beloofde land begon toen pas echt.

En ten slotte het citaat uit Jesaja 40:3. Hiermee begint weer een nieuw hoofdstuk in de geschiedenis van Israël. Na jaren van ballingschap, ver van hun thuisland en van de God die dat land aan hen beloofd had, krijgt het volk een nieuwe kans. God zelf komt naar hen toe, door de woestijn – de troosteloze plek waar hun leven nu al zo lang op lijkt.

Drie keer woestijn, drie keer een nieuw begin. Drie keer een moment waarop mensen ervaren: God ziet naar ons om en verbindt zich met ons lot. Voor Marcus is er geen passender beeld voor de nieuwe wereld die met Jezus is aangebroken.

Wil je verder lezen over Marcus, Johannes de Doper of de woestijn? Ontdek het op debijbel.nl.

BRON:  Ontdek het op debijbel.nl »

Nederlands Bijbelgenootschap
Zijlweg 198, 2015 CK Haarlem
Postbus 620, 2003 RP Haarlem
Telefoon: 023 - 514 61 46

Vragen of opmerkingen?
info@bijbelgenootschap.nl

Afmelden voor het veertigdagenroooster

Online
www.debijbel.nl
www.bijbelgenootschap.nl