Hier beneden wil ik even iets testen, ik ben nl. nog een beginnende blogger... foto met link, knopjes naar linken, powerpoints enz...
Site : Jeruzalem bijbel centrum Klik op de foto
Rondvraag / Poll
Geloof je in God, die de wereld zo lief heeft dat Hij Zijn eniggeboren zoon Jezus Christus gaf opdat een ieder die in Hem gelooft , EEUWIG leven ontvangt?
Iedereen is van harte welkom op deze blog. Als je een zoekende bent naar de Here Jezus hoop ik dat je hier iets kunt vinden...Welkom...
WELKOM IN GODS KONINKRIJK.
ER KOMT EEN DAG DAT DE POORTEN VAN "GENADE"DICHT GAAN, ZORG DAT JE BINNEN BENT.. LAAT JE OUDE "IK"ACHTER EN DOE EEN NIEUW KLEED AAN...HET BRUILOFTSKLEED.
05-03-2017
WEEK1 DAG 4 : JEZUS WORDT BEKEND
Dag 4 - 4 maart 2017 - 40 dagen Marcus
1 Toen hij enkele dagen later terugkwam in Kafarnaüm, werd bekend dat hij weer thuis was. 2 Er stroomden zo veel mensen toe dat er zelfs voor de deur geen plaats meer was, en hij verkondigde hun Gods boodschap. 3 Er werd ook een verlamde bij hem gebracht, die door vier mensen gedragen werd. 4 Omdat ze zich niet door de menigte konden wringen, haalden ze een stuk van het dak weg boven de plaats waar Jezus zat, en toen ze een opening hadden gemaakt, lieten ze de verlamde op zijn draagbed naar beneden zakken. 5 Bij het zien van hun geloof zei Jezus tegen de verlamde: ‘Vriend, uw zonden worden u vergeven.’ 6 Er zaten ook een paar schriftgeleerden tussen de mensen, en die dachten bij zichzelf: 7 Hoe durft hij dat te zeggen? Hij slaat godslasterlijke taal uit: alleen God kan immers zonden vergeven! 8 Jezus had meteen door wat ze dachten en dus zei hij: ‘Waarom denkt u zoiets? 9 Wat is gemakkelijker, tegen een verlamde zeggen: “Uw zonden worden u vergeven” of: “Sta op, pak uw bed en loop”? 10 Ik zal u laten zien dat de Mensenzoon volmacht heeft om op aarde zonden te vergeven.’ Toen zei hij tegen de verlamde: 11 ‘Ik zeg u, sta op, pak uw bed en ga naar huis.’ 12 Meteen stond hij op, pakte zijn bed en ging weg; allen die dit zagen, stonden versteld en loofden God. ‘Zoiets hebben we nog nooit gezien,’ zeiden ze. (Marcus 2:1-12, Nieuwe Bijbelvertaling)
Wat is makkelijker?
Het verhaal staat in alle kinderbijbels: vier vrienden die er alles voor over hebben om hun zieke vriend bij Jezus te brengen. Het is een ontroerend relaas over vriendschap, doorzettingsvermogen en genezing.
Maar wat er tussen de actie van de vrienden en de genezing van de verlamde gebeurt, is minstens even interessant. Jezus gaat met een paar schriftgeleerden in discussie over de vraag wat makkelijker is: genezen of vergeven. Het antwoord ligt voor de hand: vergeven natuurlijk! Vergeving is maar een woord, er verandert niets aan de zichtbare werkelijkheid. Toch?
Zo’n kleine tweeduizend jaar later hebben we enorme vooruitgang geboekt op het gebied van wetenschap en geneeskunde. Veel aandoeningen die in de tijd van Jezus je leven konden verwoesten, kunnen we nu met een spuitje genezen of zelfs voorkomen. Maar kunnen we hetzelfde zeggen over vergeving? Wie het nieuws bijhoudt, of wie eerlijk naar zichzelf kijkt, komt snel tot de conclusie dat we er op dat gebied nauwelijks bij hebben geleerd.
Wie kun jij maar moeilijk vergeven? Bid vandaag eens het Onze Vader (Matteüs 6:9-13), met die persoon in gedachten. Verandert er iets aan je houding?
Meer lezen over schriftgeleerden, vergeving of huizen in de tijd van Jezus? Ontdek het op debijbel.nl.
35 Vroeg in de ochtend, toen het nog helemaal donker was, stond hij op, ging naar buiten en liep naar een eenzame plek om daar te bidden. 36 Maar Simon en de anderen die bij hem waren, gingen hem vlug achterna, 37 en toen ze hem gevonden hadden zeiden ze tegen hem: ‘Iedereen is naar u op zoek!’ 38 Toen zei hij: ‘Laten we ergens anders heen gaan, naar de dorpen hier in de omtrek, zodat ik ook daar het goede nieuws kan brengen. Daarvoor ben ik immers op weg gegaan.’ 39 In heel Galilea bracht hij het nieuws in de synagogen en dreef hij demonen uit. 40 Er kwam iemand naar hem toe die aan huidvraat leed; hij smeekte hem om hulp en zei, terwijl hij op zijn knieën viel: ‘Als u wilt, kunt u mij rein maken.’ 41 Jezus kreeg medelijden, stak zijn hand uit, raakte hem aan en zei: ‘Ik wil het, word rein.’ 42 En meteen verdween zijn huidvraat en hij was rein. 43 Jezus stuurde hem weg met de ernstige waarschuwing: 44 ‘Denk erom dat u tegen niemand iets zegt, maar ga u aan de priester laten zien en breng het reinigingsoffer dat Mozes heeft voorgeschreven, als getuigenis voor de mensen.’ 45 Maar toen de man vertrokken was, ging hij overal breeduit rondvertellen wat er gebeurd was, met als gevolg dat Jezus niet langer openlijk in een stad kon verschijnen, maar op eenzame plaatsen buiten de steden moest blijven. Toch bleven de mensen van alle kanten naar hem toe komen. (Marcus 1:35-45, Nieuwe Bijbelvertaling)
Op eenzame plaatsen
Het gaat snel in het evangelie volgens Marcus: binnen één hoofdstuk ontwikkelt Jezus zich van onbekende timmermanszoon tot een beroemdheid. Zo snel zelfs dat er nergens meer een rustige plek voor hem lijkt te zijn.
Het verhaal slingert heen en weer tussen twee uitersten. Aan de ene kant Jezus’ medelijden met de mensen die in drommen naar hem toe komen, op zoek naar lichamelijke en geestelijke genezing. Aan de andere kant zijn behoefte aan bezinning, aan tijd voor gebed.
Jezus’ afzondering op eenzame plaatsen zou je kunnen uitleggen als vluchtgedrag. Even weg uit de drukte, weg van de mensen met hun eindeloze roep om hulp. ‘Nu even niet,’ hoor je Jezus denken. Misschien herken je het wel, als je weer eens meer gedaan hebt dan je eigenlijk aankunt.
Maar je kunt dit verhaal ook anders lezen. Kijk eens naar de volgorde: de beweging gaat niet van drukte naar stilte, maar juist andersom. Jezus trekt zich terug om in eenzaamheid te bidden. En juist vanuit die eenzaamheid ontstaat beweging en bewogenheid. ‘Laten we ergens anders heen gaan, zodat ik ook daar het goede nieuws kan brengen!’
Eenzaamheid opzoeken – niet als vlucht, maar om je te bezinnen op de vraag: Waarom was ik ook alweer op weg gegaan (vers 38)? Hoe zou je daar vandaag vorm aan kunnen geven?
Meer lezen over priesters, reinigingsoffers of huidvraat? Ontdek het op debijbel.nl.
14 Nadat Johannes gevangen was genomen, ging Jezus naar Galilea, waar hij Gods goede nieuws verkondigde. 15 Dit was wat hij zei: ‘De tijd is aangebroken, het koninkrijk van God is nabij: kom tot inkeer en hecht geloof aan dit goede nieuws.’ 16 Toen Jezus langs het Meer van Galilea liep, zag hij Simon en Andreas, de broer van Simon, die hun netten uitwierpen in het meer; het waren vissers. 17 Jezus zei tegen hen: ‘Kom, volg mij! Ik zal van jullie vissers van mensen maken.’ 18 Meteen lieten ze hun netten achter en volgden hem. 19 Iets verderop zag hij Jakobus, de zoon van Zebedeüs, en zijn broer Johannes, die in hun boot bezig waren met het herstellen van de netten, 20 en direct riep hij hen. Ze lieten hun vader Zebedeüs met de dagloners achter in de boot en volgden hem. 21 Ze gingen op weg naar Kafarnaüm, en op de eerstvolgende sabbat ging Jezus naar de synagoge en onderwees er de mensen. 22 Ze waren diep onder de indruk van zijn onderricht, want hij sprak hen toe als iemand met gezag, niet zoals de schriftgeleerden. 23 Er was in de synagoge ook een man die bezeten was door een onreine geest, en hij schreeuwde: 24 ‘Wat hebben wij met jou te maken, Jezus van Nazaret? Ben je gekomen om ons te vernietigen? Ik weet wel wie je bent, de heilige van God.’ 25 Jezus sprak hem streng toe en zei: ‘Zwijg en ga uit hem weg!’ 26 De onreine geest deed de man stuiptrekken en verliet hem met een luide schreeuw. 27 Iedereen was zo verbijsterd dat ze tegen elkaar zeiden: ‘Wat is dit allemaal? Een nieuwe leer met groot gezag! Zelfs als hij onreine geesten een bevel geeft, wordt hij gehoorzaamd.’ 28 Het nieuws over Jezus verspreidde zich algauw overal in Galilea. 29 Toen ze uit de synagoge kwamen, gingen ze rechtstreeks naar het huis van Simon en Andreas, samen met Jakobus en Johannes. 30 Simons schoonmoeder lag met koorts in bed, en ze spraken met Jezus over haar. 31 Hij ging naar haar toe, pakte haar hand vast en hielp haar overeind. Toen verliet de koorts haar, en ze begon voor hen te zorgen. 32 ’s Avonds laat, toen de zon al was ondergegaan, brachten de mensen alle zieken en bezetenen naar hem toe; 33 alle inwoners van de stad hadden zich bij de deur van het huis verzameld. 34 Hij genas vele zieken van allerlei kwalen en hij dreef veel demonen uit, maar stond ze niet toe om iets te zeggen, want ze wisten wie hij was. (Marcus 1:14-34, Nieuwe Bijbelvertaling)
Met gezag
Marcus benadrukt het steeds weer: waar Jezus komt, gebeuren wonderen. Kwade geesten slaan op de vlucht, zieken worden beter en van een paar broden en vissen kunnen duizenden mensen eten.
Maar nog voordat Jezus ook maar één zieke heeft genezen, zijn de mensen al onder de indruk van iets anders: de manier waarop Jezus tot hen spreekt.
Eigenlijk doet Jezus hetzelfde als veel andere leraren in die tijd: hij gaat naar de synagoge en legt daar de heilige boeken uit. Toch voelen de mensen aan dat Jezus niet zomaar een leraar is: hij spreekt ‘met gezag’.
Wil Marcus daarmee zeggen dat Jezus de andere wetsgeleerden overschreeuwt en geen tegenspraak duldt? Nee, hij bedoelt iets heel anders. Als Jezus spreekt, blijft dat niet zonder gevolgen. De mensen zien de wereld om zich heen veranderen. Soms letterlijk, als een bezetene weer gezond wordt. Maar nog vaker figuurlijk, doordat ze met andere ogen leren kijken. Sommigen zijn zo geraakt door de woorden van Jezus dat ze alles achterlaten. Anderen merken dat de heilige boeken voor hen tot leven komen.
Welke woorden raken jou zo dat je leven erdoor verandert?
Meer lezen over kwade geesten, synagogen of vissen in de tijd van de Bijbel? Ontdek het op debijbel.nl.
1 Het begin van het evangelie van Jezus Christus, Zoon van God. 2 Het staat geschreven bij de profeet Jesaja: ‘Let op, ik zend mijn bode voor je uit, hij zal een weg voor je banen. 3 Luid klinkt een stem in de woestijn: “Maak de weg van de Heer gereed, maak recht zijn paden!”’ 4 Dit gebeurde toen Johannes de Doper naar de woestijn ging en de mensen opriep zich te laten dopen en tot inkeer te komen, om zo vergeving van zonden te verkrijgen. 5 Alle inwoners van Judea en Jeruzalem stroomden toe en lieten zich door hem dopen in de rivier de Jordaan, terwijl ze hun zonden beleden. 6 Johannes droeg een ruwe mantel van kameelhaar met een leren gordel; hij leefde van sprinkhanen en wilde honing. 7 Hij verkondigde: ‘Na mij komt iemand die meer vermag dan ik; ik ben zelfs niet goed genoeg om me voor hem te bukken en de riemen van zijn sandalen los te maken. 8 Ik heb jullie gedoopt met water, maar hij zal jullie dopen met de heilige Geest.’ 9 In die tijd kwam Jezus vanuit Nazaret, dat in Galilea ligt, naar de Jordaan om zich door Johannes te laten dopen. 10 Op het moment dat hij uit het water omhoogkwam, zag hij de hemel openscheuren en de Geest als een duif op zich neerdalen, 11 en er klonk een stem uit de hemel: ‘Jij bent mijn geliefde Zoon, in jou vind ik vreugde.’ 12 Meteen daarna dreef de Geest hem de woestijn in. 13 Veertig dagen bleef hij in de woestijn, waar hij door Satan op de proef werd gesteld. Hij leefde er te midden van de wilde dieren, en engelen zorgden voor hem. (Marcus 1:1-13, Nieuwe Bijbelvertaling)
In de woestijn
Het evangelie van Marcus begint in de woestijn. Waarom is juist de woestijn, een plek van dood en gemis, het beginpunt voor het verhaal over Gods geliefde Zoon? Het antwoord schuilt in drie momenten uit de geschiedenis van Israël.
Allereerst het gevecht in de woestijn tussen Jezus en de duivel. Dat gevecht duurt veertig dagen, en dat doet denken aan de veertig jaar dat het volk door de woestijn moest trekken. Veertig jaar van ontbering, maar ook de periode waarin een ontheemde groep slaven Gods eigen volk wordt.
Dan de woestijn waarin Johannes preekt en mensen doopt, in de Jordaan. Diezelfde rivier moest het volk Israël oversteken om het land Kanaän binnen te gaan (Jozua 3). Hun verhaal in het beloofde land begon toen pas echt.
En ten slotte het citaat uit Jesaja 40:3. Hiermee begint weer een nieuw hoofdstuk in de geschiedenis van Israël. Na jaren van ballingschap, ver van hun thuisland en van de God die dat land aan hen beloofd had, krijgt het volk een nieuwe kans. God zelf komt naar hen toe, door de woestijn – de troosteloze plek waar hun leven nu al zo lang op lijkt.
Drie keer woestijn, drie keer een nieuw begin. Drie keer een moment waarop mensen ervaren: God ziet naar ons om en verbindt zich met ons lot. Voor Marcus is er geen passender beeld voor de nieuwe wereld die met Jezus is aangebroken.
Wil je verder lezen over Marcus, Johannes de Doper of de woestijn? Ontdek het op debijbel.nl.
BRON: Ontdek het op debijbel.nl »
Nederlands Bijbelgenootschap Zijlweg 198, 2015 CK Haarlem Postbus 620, 2003 RP Haarlem Telefoon: 023 - 514 61 46
Het Evangelie doet nadenken over twee vragen : 1. Weet u zeker dat u naar de hemel gaat, indien u deze nacht sterft ? 2. God vraagt : Waarom zou Ik u in de hemel binnenlaten ? Wat zou u dan zeggen ? Ongelovige mensen zijn meestal angstig voor de dood. Deze angst komt voort uit een onzeker weten. Er is slechts de hemel of de hel zo leert God in de Bijbel. Het vagevuur komt voort uit onzekerheid, gevonden door ongelovige theologen, God spreekt er nergens over. ( Hebr.2:15 ) Een christen WEET ZEKER dat hij naar de hemel gaat, DOOR TE GELOVEN WAT GOD ZEGT ! EN GOD OVERTUIGDE HEM PERSOONLIJK! DE HEMEL IS EENGESCHENK VAN GOD VOOR DE MENSEN. ROMEINEN 6:23 WANT HET LOON DAT DE ZONDE GEEFT IS DE DOOD, MAAR DE GENADE DIE GOD SCHENKT, IS HET EEUWIGE LEVEN IN CHRISTUS JEZUS, ONZE HERE. LAAT U REDDEN!
1. DE ONGELOVIGE KAN MOEILIJK ONDERSCHEID MAKEN TUSSEN GOED EN KWAAD. 2. HET GEWETEN KAN WORDEN ONDERDRUKT. 3. DE ONGELOVIGE KENT HET GEVOLG VAN DE ZONDE NIET : DE DOOD EN DE TWEEDE DOOD ! EEN CHRISTEN KAN DOOR DE H.GEEST ONDERSCHEID MAKEN TUSSEN WAARHEID EN LEUGEN, DUISTERNIS EN LICHT. HIJ IS EEN NIEUWE SCHEPPING GEWORDEN. Vers 22 Wij zijn vrijgekomen van een zondige toestand. DE VRUCHT VAN ONS GELOOF DOOR STRIJD TEGEN DE ZONDE ! Rom.6:22 Heiligmaking is strijd voeren tegen de zonde die nog steeds in ons leven voorkomt ! Heiligen zijn christenen die geestelijke wapens gebruiken om te kunnen standhouden tegen alle vorm van verleiding van de satan ! Wij lezen Efeze 6 : 10 – 20 DE MENS IS EEN ZONDAAR
In Matheus 5 vers 38 staat: Gij hebt gehoord, dat gezegd is: Oog om oog, en tand om tand. 39 Maar Ik zeg u, dat gij den boze niet weerstaat; maar, zo wie u op de rechterwang slaat, keert hem ook de andere toe; Iemand op de wang slaan betekende in die tijd dat als je deze met de rug van je hand op de wang sloeg dat je deze openbaar beledigde. En daar stond een straf op volgens de Joodse geschriften van 400 munten als je dus iemand op deze wijze beledigde door op de rechter wang te slaan. Jezus zei dus ook tegen de Discipelen die dus uitgaan ja als je dus zult gaan dan gaan die dingen gebeuren dat ze je gaan beledigen omdat je mij gaat volgen en dingen gaat doen die Ik doe…. Ga dan niet je RECHT zoeken , ga je dan niet daartegen verdedigen. Het gaat hier niet over iemand slaat je, nu dan moet je maar nog een keer laten slaan. Het gaat hier dus over iets heel anders. De Here Jezus heeft het hier over een oog voor een oog en een tand voor een tand in vers 38. Kent u die uitdrukking; een oog voor een oog en een tand voor een tand?? Die ken je toch en heb je wel al eens gehoord he? Je hoort het of leest het wel eens in het nieuws he? Een oog voor een oog en een tand voor een tand… en dan zie dat de mensen daar iets bij gaan invullen want ze stellen zich daar iets bij voor…Dus iemand slaat mijn oog eruit of klopt het blauw, wat doe ik dan? Ik sla hem een oog eruit of klop het eveneens blauw…ja toch? Denken wij niet zo? De tekst die de H Jezus hier aanhaalt en zegt jullie hebben gehoord dat gezegd is Oog om oog, en tand om tand ..dat staat dus ECHT in het oude testament of zeg maar het eerste testament hoor. Dus Jezus haalt hier iets aan wat de mensen zeiden. Jezus heeft het hier niet of die tekst al of niet in de bijbel staat maar wel over WAT doen we ermee??? En wat is de betekenis van dit vers? Om dit in de bijbel te begrijpen moeten we de regels in acht nemen en kijken en ons de vraag stellen waar komt die tekst vandaan en in welk verband of context staat die tekst eigenlijk om deze te kunnen verklaren en de betekenis te weten te komen. En dan blijkt het dat de tekst oog om oog en tand om tand dat het in 3 gedeelten in het eerste testament voorkomt. In Exodus 21, Leviticus 24 en in Deuteronomium 19 Als we even terug kijken in Exodus 21 vers 24 dan staat daar , een oog voor een oog een tand voor een tand een hand voor een hand een voet voor een voet en zo gaat het nog even door.. Wat betekend dat nu toch?? Wat ,maar wat zou dat nu toch echt maar dan ook echt betekenen??? Is dat nu echt een wreed gebod dat de Here God nu aan Israël geeft? Betekend dat nu over het feit dat ik mij hier echt zou moeten wreken?? Zo ergens iets van een beleid van, lap ik mep gewoon maar terug? Ik denk het niet beste , in een van de gedeelten waar we deze tekst tegen komen is in Leviticus 19 Daar zien we dat de Here God heel gericht tegen Israël zegt dat we ons niet mogen wreken in vers 17 staat er . U zult GEEN wrok tegen iemand koesteren, of in een andere vertaling staat wees niet haatdragend, maar openlijk de onderlinge geschillen bij leggen. De rechter, en NIET jijzelf zal in zo een geval iemand schuldig verklaren. Je zult niet wraakzuchtig en haatdragend zijn tegenover je volk maar je naaste liefhebben als jezelf want Ik ben de Heer. Als we dus een probleem hebben met een ander zoals bijvoorbeeld dat iemand mij een blauw oog stompt en dat ik een tijd lang niets kan zien, als vb. Wat zegt nu de bijbel daarvan? Dan mag je ten eerste niet zelf gaan wrok koesteren tegen die persoon. Dat staat dus in dat eerste testament. En verder wordt er gezegd dat je OPENLIJK dat geschil moet bijleggen. En hoe ging dat toen als je een geschil had met iemand dan had je getuigen nodig en als het om een grotere zaak ging dan ging je daarvoor naar de rechter. Iedere stad had een kleine groep en een grote groep rechters. Je had 3 rechters en je had 23 rechters die laatsten waren voor de grote misdaden zeg maar zware misdrijven waar de doodstraf op kon staan. Dus voor een klein geval ging je dus naar de 3 rechters toe. Jeruzalem had trouwens nog een grotere raad van 71 rechters, het Sanhedrin dat was bv voor als er een valse profeet was dan moest die daar voorkomen. Wat zien we hier? Je mag niet zelf bepalen welke straf er moet komen maar de rechters bepalen dit wat er aan de hand is. De bijbel zegt dus nergens dat je het recht in eigen handen mag nemen en dat is zeer belangrijk ander krijg je van die Italiaanse toestanden he. Iemand slaat iemand van een familie dood, die familie wederom slat er ook iemand dood…enz. Denk je nu echt dat het eerste testament zo dwaas is en dat de Here God dat aan de Israëlieten gaat leren? Naar het schijnt hebben de Israëliërs hetzelfde temperament als de Italianen. Het is dus een hele andere boodschap die de Here geeft en zegt dus Ik wil niet dat jullie wraak nemen en een wrok hebben in jullie hart en wat er vergoed moet worden daar bepalen de rechters over. Bovendien zegt de Heer “Mij komt de wraak toe en de vergelding” dat is dus mooi geregeld. We gaan weer terug naar de tekst “Oog om oog en tand om tand” in Exodus 21 Om die tekst te begrijpen moeten we dus zeggen “Wat is de context waarin die tekst staat” in vers 18 nu staat er” wanneer mannen met elkaar vechten, en de één slaat de ander met een steen of met de vuist, en stel dat die ander daar niet van sterft, maar te bed moet liggen en later weer kan lopen met een stok. Dan hoeft de man die de klap gaf niet gestraft te worden. Maar hij moet wel een vergoeding betalen voor de tijd dat de man in bed moest liggen en dus niet kon werken. Hij moet betalen voor zijn behandeling en verzorging. Hier zien we al het eerste van wat er staat in de context “oog om oog en tand om tand” dus de schade die er ontstaat wanneer mensen een letsel oplopen , dingen die mensen elkaar aandoen dan zegt de bijbel hier als jij die ander schade veroorzaakt dan moet je daarvoor zorgen dat alle schade vergoed zal worden… dan gaat het verder in vers 20 staat er wanneer iemand zijn slaaf met een stok slaat zodat die sterft dan moet de dader gestraft worden maar als de slaaf nog enkele dagen leeft, dan hoeft de dader niet worden gestraft. Want de slaaf is immers zijn eigendom. En zo kun je nog verschillende verzen doorlezen. Zo zie je dat de rechters moeten toezien op de betaling. Dus een zaak mogen we nooit zelf uitvechten, neen , er moeten rechters zijn die er op toezien dat het ordelijk volgens de regels geschied. Er staat even verder in : Stel dat 2 mannen vechten en één van hen raakt een vrouw die in verwachting is. Als daardoor haar kind dood geboren wordt, maar zijzelf sterf niet ,dan moet de dader een boete betalen aan haar man. Haar man mag bepalen hoeveel de dader moet betalen. Hij moet het bedrag betalen aan de rechters en deze betalen het aan de man. Maar als ze zelf nu ook sterft dan moet de dader het volgende betalen: zijn leven voor een leven, een oog voor een oog, een tand vr een tand, een hand vr een hand, een voet vr een voet, een brandwond voor een brandwond, een wond vr een wond, een buil vr een buil. Wanneer we dus spreken over een oog om een oog, dan spreken we over een schade vergoeding, ja, en wat deed de rechter dan als ik een blauw oog had en ik kon daardoor een week lang niet werken… dan bepaalde de rechter wat dat blauwe oog voor mij betekende als ik dus een week geen inkomsten had dan betekende dat de waarde van mijn rechter oog in munten werd omgezet en dat de dader dat oog moest vergoeden met een aantal munten…dat betekend “een oog voor een oog” Iedereen denkt maar aan vergelding en wraak maar hier gaat het om een schade vergoeding. Gods woord de bijbel is er vroeg bij door te zeggen dat er rechters moeten zijn in alle steden maar ook dat als je schade veroorzaakt bij iemand dat er ook een vergoeding tegenover moet staan. Daar waren regels voor die we in de Joodse geschriften terug vinden die werden in die tijd toegepast. Er werden alle factoren bekeken die aan de oorzaak lagen van een letsel en daarop bepaalde de rechter de vergoedingen. Alle gevolgen van de daad moesten vergoed worden ..vandaar de tekst “een oog vr een oog; een tand vr een tand ,een blaar vr een blaar enz…. Dus, als we naar de mensen luisteren naar de uitleg van deze teksten dan berust dat op zelf rechter spelen en op wraak nemen… oog om oog en tand om tand. Maar als we de tekst in de context zien hebben we het hier met een heel ander standpunt te doen. We moeten dus die bijbel teksten zorgvuldig onderzoeken want het werpt een geheel andere kijk op de omstandigheden. Wat we veroorzaakt hebben moeten we terug rechtzetten. Hebben we iemand verdriet aangedaan ..dan horen we onze verantwoordelijkheid op te nemen en het te vergoeden, het goed te maken, het heeft alles te maken met SCHADEVERGOEDING…..
De komst van de Zoon 14 Het Woord is mens geworden en heeft bij ons gewoond, vol van goedheid en waarheid, en wij hebben zijn grootheid gezien, de grootheid van de enige Zoon van de Vader. 15 Van hem getuigde Johannes toen hij uitriep: ‘Hij is het over wie ik zei: “Die na mij komt is meer dan ik, want hij was er vóór mij!”’ 16 Uit zijn overvloed zijn wij allen met goedheid overstelpt. 17 De wet is door Mozes gegeven, maar goedheid en waarheid zijn met Jezus Christus gekomen. 18 Niemand heeft ooit God gezien, maar de enige Zoon, die zelf God is, die aan het hart van de Vader rust, heeft hem doen kennen. (Johannes 1:14-18, Nieuwe Bijbelvertaling)
Buiten ruimte en tijd Vaak wordt gezegd dat er twee kerstverhalen in de Bijbel staan: één in het evangelie volgens Lucas en één in het evangelie volgens Matteüs. Maar er is nog een derde verhaal, we vinden het in het Evangelie volgens Johannes. Bij Johannes klinkt het anders. Geen Bethlehem, geen herders en geen voerbak. Als je wilt ontdekken waar Jezus vandaan komt, moet je kijken buiten ruimte en tijd.
Johannes schrijft over de Logos, vaak vertaald met ‘Woord’. Een mysterieuze term. De Logos was toen een aanduiding voor datgene dat er was vóór al het andere. Het eerste principe waardoor alles is ontstaan. Je kunt het de uitvoerende kracht van God zelf noemen. Of: God zoals hij zich laat zien aan zijn volk. De Logos is wat mensenogen kunnen zien van God.
Die eeuwige Logos kwam op aarde als sterfelijk mens: Jezus Christus. Zijn ware plaats is bij God in de hemel. Daar kwam hij vandaan en daar zal hij naar terugkeren. Hij is de Zoon die bij de Vader hoort en namens de Vader optreedt. Door zijn komst naar de aarde kunnen de mensen Gods liefde en waarheid van dichtbij ervaren. Hij laat ons zien wie God is.
Heb je de komende dagen ergens een rustig moment? Laat de teksten van de afgelopen weken dan nog eens op je inwerken. Wat heb je ontdekt, waar ben je op een andere manier naar gaan kijken? Neem die gedachte mee, tijdens de kerstdagen en vooral daarna!
MATTHIJS DE JONG
Matthijs werkt als bijbelwetenschapper bij het Nederlands Bijbelgenootschap
Maar de engel zei: ‘Jullie hoeven niet bang te zijn, want ik breng jullie goed nieuws. Het hele volk zal daar blij mee zijn. Vandaag is jullie redder geboren: Christus, de Heer. Hij is geboren in Betlehem, de stad van David. -- Lucas 2:10-11 (Bijbel in Gewone Taal)
Herders en engelen 8 Niet ver daarvandaan brachten herders de nacht door in het veld, ze hielden de wacht bij hun kudde. 9 Opeens stond er een engel van de Heer bij hen en werden ze omgeven door het stralende licht van de Heer, zodat ze hevig schrokken. 10 De engel zei tegen hen: ‘Wees niet bang, want ik kom jullie goed nieuws brengen, dat het hele volk met grote vreugde zal vervullen: 11 vandaag is in de stad van David jullie redder geboren. Hij is de messias, de Heer. 12 Dit zal voor jullie het teken zijn: jullie zullen een pasgeboren kind vinden dat in een doek gewikkeld in een voederbak ligt.’ (Lucas 2:8-12, Nieuwe Bijbelvertaling)
Een geboren redder De herders hebben de primeur. Als eersten krijgen zij te horen over het kind dat geboren is en waaraan ze het kunnen herkennen. En als eersten krijgen ze te horen wat dit kind is: de redder. ‘Vandaag is jullie redder geboren.’ Een geboren redder, dat is uniek. Een mens kan een redder wórden. Maar deze hulpeloze baby, die geboren is in armoede en anonimiteit, ís redder. Een geboren redder.
Het woord ‘vandaag’ heeft in het Evangelie volgens Lucas een diepe betekenis. Het is niet alleen redding in de toekomst, als dit kind groot zal zijn. Het is niet alleen redding later, als de nieuwe wereld volledig zal aanbreken. Nee, de redding begint nu, vandaag. Vandaag wordt alles anders.
Natuurlijk kijkt Lucas in zijn boek ook vooruit, naar wat nog komen gaat. Maar vooral benadrukt hij het ‘nu’. De komst van het kerstkind, zijn bevrijdende optreden, zijn dood en opstanding: het is één goddelijk ‘nu’ dat alles anders maakt. Zo zijn Kerst en Pasen verbonden.
Wat betekent dit bijbelse ‘vandaag’ voor jouw dag?
MATTHIJS DE JONG
Matthijs werkt als bijbelwetenschapper bij het Nederlands Bijbelgenootschap
Zacharias spreekt over Johannes 76 En jij, kind, jij zult genoemd worden: profeet van de Allerhoogste, want voor de Heer zul je uit gaan om de weg voor hem gereed te maken, 77 en om zijn volk bekend te maken met hun redding door de vergeving van hun zonden. 78 Dankzij de liefdevolle barmhartigheid van onze God zal het stralende licht uit de hemel over ons opgaan 79 en verschijnen aan allen die leven in duisternis en verkeren in de schaduw van de dood, zodat we onze voeten kunnen zetten op de weg van de vrede.’ (Lucas 1:76-79, Nieuwe Bijbelvertaling)
De profeet van het licht Zacharias noemt Johannes ‘profeet van de allerhoogste God’. Wat maakt hem een profeet? Johannes treedt op namens God. Hij vertelt de mensen de waarheid. Hij praat niemand naar de mond, maar brengt Gods boodschap: ‘Stop met je verkeerde gedrag, begin een nieuw leven en laat je dopen. Dan zul je gered worden.’ Johannes spreekt ook namens God wanneer hij Jezus aanwijst en zegt: ‘Hij is degene die komen zou, de redder, die veel belangrijker is dan ik.’ Dat is niet de persoonlijke mening van Johannes. Hier spreekt een profeet.
De redder waarover Johannes komt vertellen, wordt in onze tekst voorgesteld als het licht. ‘Licht’ is een heel krachtig symbool: licht dat de duisternis verdrijft, licht dat ons bevrijdt. Dat licht is Jezus. Het woord dat de Griekse tekst voor ‘licht’ gebruikt, betekent letterlijk ‘opgang’. Soms staat dit voor zonsopgang, maar hier gaat het juist om een licht dat vanuit de hemel naar ons toe komt. Een hemels licht, stralend als de zon, dat het duister op aarde verdrijft. Dat licht is Jezus. En Johannes is de profeet van dat licht.
Zie jij het licht waarover Zacharias spreekt vandaag al ergens stralen?
MATTHIJS DE JONG
Matthijs werkt als bijbelwetenschapper bij het Nederlands Bijbelgenootschap
Jozef 20 Toen hij dit overwoog, verscheen hem in een droom een engel van de Heer. De engel zei: ‘Jozef, zoon van David, wees niet bang je vrouw Maria bij je te nemen, want het kind dat ze draagt is verwekt door de heilige Geest. 21 Ze zal een zoon baren. Geef hem de naam Jezus, want hij zal zijn volk bevrijden van hun zonden.’ 22 Dit alles is gebeurd opdat in vervulling zou gaan wat bij monde van de profeet door de Heer is gezegd: 23 ‘De maagd zal zwanger zijn en een zoon baren, en men zal hem de naam Immanuel geven,’ wat in onze taal betekent ‘God met ons’. (Matteüs 1:20-23, Nieuwe Bijbelvertaling)
Inzicht in de gebeurtenissen Jozef is van plan om in het geheim bij Maria weg te gaan. Want zij is zwanger, maar niet van hem. Dan krijgt hij in een droom een bijzondere boodschap te horen. Een engel vertelt hem dat hij en Maria toch bij elkaar moeten blijven. Maria is niet vreemdgegaan. Het kind dat zij verwacht, is verwekt door de heilige Geest. Jozef is dan wel niet de vader, maar hij staat beslist niet buitenspel. Hij moet het kind zijn naam geven: Jezus. Die naam betekent: ‘de HEER geeft redding’ (HEER staat hier voor Gods naam in het Oude Testament). En zo zal het gaan, Jezus zal de mensen redden van hun zonden.
Jozef krijgt dit te horen van de engel in een droom. Daarna krijgen wij als lezers nóg iets bijzonders te lezen: wat hier gebeurt, zijn geen toevallige gebeurtenissen. Nee, het moet zo gaan. Oude profetieën, beloften van God, zijn door de profeten gesproken en opgeschreven. Ze gaan over de nieuwe tijd. En nu die tijd begonnen is, zullen ze uitkomen. Zo is Jezus ‘Immanuel’, de zoon die geboren zou worden volgens Jesaja 7:14. Die naam betekent: ‘God met ons’.
Op welke manier past de naam Immanuel bij Jezus, vind je?
MATTHIJS DE JONG
Matthijs werkt als bijbelwetenschapper bij het Nederlands Bijbelgenootschap
Elisabet 39 Kort daarop reisde Maria in grote haast naar het bergland, naar een stad in Juda, 40 waar ze het huis van Zacharias binnenging en Elisabet begroette. 41 Toen Elisabet de groet van Maria hoorde, sprong het kind op in haar schoot; ze werd vervuld van de heilige Geest 42 en riep luid: ‘De meest gezegende ben je van alle vrouwen, en gezegend is de vrucht van je schoot! 43 Wie ben ik dat de moeder van mijn Heer naar mij toe komt? 44 Toen ik je groet hoorde, sprong het kind van vreugde op in mijn schoot. 45 Gelukkig is zij die geloofd heeft dat de woorden van de Heer in vervulling zullen gaan.’ (Lucas 1:39-45, Nieuwe Bijbelvertaling)
Moeder en kind Een bijzonder moment in het verhaal over Jezus. Twee aanstaande moeders ontmoeten elkaar: Elisabet en Maria. Tegelijk is het de ontmoeting van twee ongeboren kinderen: Johannes en Jezus, zijn Heer. Als Elisabet haar kindje voelt trappelen in haar buik, laat de heilige Geest haar weten wat er aan de hand is: Maria is zwanger van Jezus, de Heer. Elisabet noemt Maria de meest gezegende van alle vrouwen.
Naast de uitroep van Elisabeth is er het stille contact tussen de ongeborenen. Johannes, de voorloper van de messias, begroet zijn Heer door te trappelen van vreugde. Vind je dat verrassend? Kijk dan eens terug in Lucas 1:15, waar de engel Gabriël vertelt dat Johannes al voor zijn geboorte de heilige Geest zal ontvangen. Hier zien we wat dat betekent. Alle baby’s schoppen in de buik, maar deze baby trappelt van vreugde. Die vreugde is de blijdschap over de komst van de nieuwe tijd. In het boek Lucas wordt die vreugde vaak genoemd (zie bijvoorbeeld Lucas 2:10 en 10:21). Het is de uitbundige blijdschap over de komst van Gods nieuwe wereld.
Hoe laat jij zien dat je blij bent dat Jezus is gekomen?
MATTHIJS DE JONG
Matthijs werkt als bijbelwetenschapper bij het Nederlands Bijbelgenootschap
Maria 30 Maar de engel zei tegen haar: ‘Wees niet bang, Maria, God heeft je zijn gunst geschonken. 31 Luister, je zult zwanger worden en een zoon baren, en je moet hem Jezus noemen. 32 Hij zal een groot man worden en Zoon van de Allerhoogste worden genoemd, en God, de Heer, zal hem de troon van zijn vader David geven. 33 Tot in eeuwigheid zal hij koning zijn over het volk van Jakob, en aan zijn koningschap zal geen einde komen.’ (Lucas 1:30-33, Nieuwe Bijbelvertaling)
Koning voor altijd De boodschap van de engel Gabriël aan Maria staat vol verwijzingen naar het Oude Testament. In 2 Samuel 7 en in het bijbelboek Psalmen gaat het over het koningshuis van David dat altijd zal bestaan. En bij de profeten (bijvoorbeeld Jeremia 23:5) lees je de belofte dat opnieuw iemand uit de familie van David koning zal worden. Dan begint een nieuwe tijd van bevrijding, vrede en gerechtigheid.
In het Oude Testament noemt God de koning uit de familie van David soms zijn ‘zoon’ (2 Samuel 7:14, Psalm 2:7 en Psalm 89:27-28). Maar bij Jezus krijgt dit woord ‘zoon’ een nieuwe lading. Hij is méér dan een gewone koning uit de familie van David. Dat blijkt uit het vervolg van Lucas 1. Je kunt het al zien aan het slot van Gabriëls woorden: ‘Tot in eeuwigheid zal hij koning zijn over het volk van Jakob, en aan zijn koningschap zal geen einde komen.’ Als je in het Oude Testament zoekt naar een koningschap zonder einde, dan kom je niet uit bij de koning uit de familie van David, maar bij het koningschap van God zelf (Psalm 45:7 en Micha 4:7).
Wat betekent het voor jou, dat Jezus voor altijd koning is?
MATTHIJS DE JONG
Matthijs werkt als bijbelwetenschapper bij het Nederlands Bijbelgenootschap
Zacharias 11 Opeens verscheen hem een engel van de Heer, die aan de rechterkant van het reukofferaltaar stond. 12 Zacharias schrok hevig bij het zien van de engel en hij werd door angst overvallen. 13 Maar de engel zei tegen hem: ‘Wees niet bang, Zacharias, je gebed is verhoord: je vrouw Elisabet zal je een zoon baren, en je moet hem Johannes noemen. 14 Vreugde en blijdschap zullen je ten deel vallen, en velen zullen zich over zijn geboorte verheugen. 15 Hij zal groot zijn in de ogen van de Heer, en wijn en andere gegiste drank zal hij niet drinken. Hij zal vervuld worden van de heilige Geest terwijl hij nog in de schoot van zijn moeder is, 16 en hij zal velen uit het volk van Israël tot de Heer, hun God, brengen. (Lucas 1:11-16, Nieuwe Bijbelvertaling)
De rijkdom van de belofte Zacharias is aangewezen om als priester het wierookoffer te brengen in de tempel, het huis van God. Als hij daar is om zijn heilige werk te doen, staat er opeens een engel voor hem. Het is de engel Gabriël, die altijd dicht bij God is. Gabriël brengt een boodschap namens God. En die boodschap is het beste nieuws dat Zacharias kan krijgen.
Wie de Bijbel een beetje kent, hoort in bijna elke zin van Gabriël een echo uit het Oude Testament. De verhoring van het gebed om een kind (1 Samuel 1:17), de bijzondere geboortes uit Genesis (bijv. Genesis 17:19), de bestemming van het kind (Rechters 13:4, Jeremia 1:5) en de aankondiging van de heilige taak van Johannes (Maleachi 3:23-24).
In de boodschap van de engel klinkt de bijzondere geschiedenis van de heilige boeken door. Nu gaat gebeuren waar al die eeuwen naar is verlangd. Het beslissende moment in de geschiedenis van God met zijn volk is gekomen. De vraag die op Zacharias afkomt, is: ‘Ben je er klaar voor?’ En eigenlijk is dat een vraag voor iedereen die de Bijbel openslaat: ‘Ben je klaar voor de nieuwe tijd?’
MATTHIJS DE JONG
Matthijs werkt als bijbelwetenschapper bij het Nederlands Bijbelgenootschap
Eeuwige heerschappij 13 In mijn nachtelijke visioenen zag ik dat er met de wolken van de hemel iemand kwam die eruitzag als een mens. Hij naderde de oude wijze en werd voor hem geleid. 14 Hem werden macht, eer en het koningschap verleend, en alle volken en naties, welke taal zij ook spraken, dienden hem. Zijn heerschappij was een eeuwige heerschappij die nooit ten einde zou komen, zijn koningschap zou nooit te gronde gaan. (Daniël 7:13-14, Nieuwe Bijbelvertaling)
Als een mens Daniël droomt. Wat hij voor zich ziet, is angstaanjagend: wilde beesten met vleugels, horens en ijzeren tanden, monsters die alles verslinden en vertrappen; een oude man op een troon, met een baard van vuur; een rivier van vuur waar een van die beesten in verdwijnt…
Maar dan verandert de sfeer van de droom. Geen beesten meer, geen verwoesting en geen vuur. Gewoon een mens. Gewoon? Niet helemaal: deze mens wordt koning over de hele schepping. En hij brengt rust, vrede en… menselijkheid.
Diezelfde menselijkheid proef je in wat we met Kerst vieren: een kind in een voederbak, met herders als kraambezoek. Niet de machtige koning die Daniël voor zich zag, maar wel iemand die rust en vrede brengt. In Marcus 14:62 past de volwassen Jezus de tekst uit Daniël op zichzelf toe. Ook op dat moment doet niets denken aan een indrukwekkend figuur die op de wolken rijdt en over de hele schepping regeert. Ook daar is Jezus heel kwetsbaar: hij staat tegenover de hogepriester, omringd door mensen die hem willen doden. Maar weer herinnert één ding aan de tekst in Daniël: de sfeer van rust en menselijkheid die van Jezus uitgaat, te midden van al het geschreeuw en gescheld.
Hoe vind jij rust als de wereld om je heen raast? Hoe kun je die rust vandaag bewust opzoeken?
ANNE-MAREIKE SCHOL-WETTER
Anne-Mareike werkt als bijbelwetenschapper bij het Nederlands Bijbelgenootschap
Een nieuw koninkrijk 44 Maar ten tijde van die koninkrijken zal de God van de hemel een rijk laten opkomen dat nooit te gronde zal gaan en dat nooit op een ander volk zal overgaan. Het zal al die koninkrijken verbrijzelen en vernietigen, maar zelf zal het eeuwig bestaan – 45 precies zoals u zag dat er een steen van de berg losraakte zonder dat er een mensenhand aan te pas kwam, en het ijzer, brons, leem, zilver en goud verbrijzelde. De grote God heeft de koning laten weten wat er in de toekomst te gebeuren staat. De droom is waar, en de uitleg betrouwbaar.’ (Daniël 2:44-45, Nieuwe Bijbelvertaling)
Grote dromen In de tijd van de profeet Daniël staat het Joodse volk zwaar onder druk. Ze mogen hun geloof niet belijden en niet leven volgens de wetten van Mozes. Net zoals eerdere profeten droomt Daniël van een toekomst waarin God merkbaar zal ingrijpen. Zijn dromen zijn zelfs nog groter dan die van de meeste andere profeten. Volgens Daniël zorgt God er niet alleen voor dat de verhoudingen tussen de volken veranderen. Dat is wel te zien aan het beeld uit Daniëls droom: de steen die God heeft losgemaakt, maakt een einde aan alle menselijke koninkrijken. God schept een heel nieuwe werkelijkheid!
Een paar eeuwen later, in de tijd van de overheersing door de Romeinen, hebben de gelovigen het weer zwaar. En weer staat een grote dromer op: Johannes. Uiteindelijk, zo legt Johannes uit, gaat het niet om de menselijke machtsstrijd door de eeuwen heen. Het gaat om degene die daar een einde aan maakt. Daniël beschrijft hem als een verpletterende steen. Maar voor Johannes ziet hij er anders uit: als een lam. Ondanks zijn kwetsbare uiterlijk is dat lam, Jezus Christus, machtiger dan alle menselijke koninkrijken (Openbaring 17:14).
Soms word je overweldigd door het dagelijkse nieuws: een oorlog, een crisis, rampen… Probeer het nieuws vandaag eens door de ogen van Daniël en Johannes te zien. Wat verandert er?
ANNE-MAREIKE SCHOL-WETTER
Anne-Mareike werkt als bijbelwetenschapper bij het Nederlands Bijbelgenootschap
Een nieuwe koning 9 Juich, Sion, Jeruzalem, schreeuw het uit van vreugde! Je koning is in aantocht, bekleed met gerechtigheid en zege. Nederig komt hij aanrijden op een ezel, op een hengstveulen, het jong van een ezelin. 10 Ik zal de strijdwagens uit Efraïm verjagen en de paarden uit Jeruzalem; de bogen worden gebroken. Hij zal vrede stichten tussen de volken. Zijn heerschappij strekt zich uit van zee tot zee, van de Rivier tot de einden der aarde. (Zacharia 9:9-10, Nieuwe Bijbelvertaling)
Steeds weer een ezel Wat doet een koning op een ezel? Hoort een koning niet op een paard te zitten, of een ander dier dat macht en gezag uitstraalt? Toch rijdt Salomo onderweg naar zijn kroning op een ezel (1 Koningen 1:23-40), en volgens Zacharia komt zelfs Gods grote koning op een ezel aanrijden. Voor de profeet heeft dat een bijzondere betekenis. Paarden werden in zijn tijd vooral ingezet voor de oorlog. Veel Judeeërs zijn op dat moment uit de ballingschap teruggekeerd naar Jeruzalem en de tempel is herbouwd. Toch is er nog geen echte vrede: nog steeds is een buitenlandse heerser de baas in Juda. De koning waarvan Zacharia droomt, moet daar een einde aan maken. Geen strijdwagen mag meer te zien zijn in Israël.
Jezus lijkt onderweg naar Jeruzalem aan de woorden uit Zacharia 9 te denken: hij laat een jonge ezel halen als rijdier (Matteüs 21:1-9). De mensen langs de kant ontvangen hem blij: ze herkennen in hem de koning die in de profetie van Zacharia beloofd is, de koning die eindelijk de Romeinen zal wegjagen. Maar Jezus blijkt een ander soort vrede te brengen. Hij ruimt niet de strijdwagens van de Romeinen uit de weg, maar helpt zijn volgelingen om met hun eigen innerlijke strijdwagens, hun eigen wrok en verlangen naar macht, af te rekenen.
De grote droom van vrede tussen de volken begint heel klein, met steeds weer de keuze voor vriendelijkheid in plaats van strijdwagens. Kun jij vandaag ook iets kleins doen dat de vrede dichterbij brengt?
ANNE-MAREIKE SCHOL-WETTER
Anne-Mareike werkt als bijbelwetenschapper bij het Nederlands Bijbelgenootschap
God komt! 9 Beklim een hoge berg, vreugdebode Sion, verhef je stem met kracht, vreugdebode Jeruzalem, verhef je stem, vrees niet. Zeg tegen de steden van Juda: ‘Ziehier jullie God!’ 10 Ziehier God, de HEER! Hij komt met kracht, zijn arm zal heersen. Zijn loon heeft hij bij zich, zijn beloning gaat voor hem uit. 11 Als een herder weidt hij zijn kudde: zijn arm brengt de lammeren bijeen, hij koestert ze, en zorgzaam leidt hij de ooien. (Jesaja 40:9-11, Nieuwe Bijbelvertaling)
Een nieuw begin In Jesaja 40 begint een nieuw hoofdstuk – niet alleen in het bijbelboek, maar ook in de hele geschiedenis van Israël. Het volk is op dat moment in ballingschap: de Israëlieten wonen al jaren gedwongen in Babylonië. Het koninkrijk Juda bestaat niet meer, Jeruzalem is verwoest, en God lijkt heel ver weg.
Maar dan staat er een profeet op. Hij spreekt krachtige woorden: ‘troost’, ‘vreugde’, ‘vrees niet’, ‘God komt!’ Zijn boodschap klinkt onwerkelijk. Zou het echt…? Mogen we naar huis? Wil God weer onze herder zijn? ‘Ja,’ zegt de profeet vol overtuiging, ‘jullie tijd van thuisloos ronddwalen is voorbij.’
Eeuwen later, in de tijd van Jezus, is het beeld van de herder nog even krachtig. Weer lijken de mensen op verdwaalde schapen, zonder een herder die hun leven leidt. Deze keer is het Jezus die als herder optreedt. Hij kijkt vol medelijden naar de mensen. Hij geeft hun onderwijs en voedsel (Marcus 6:34-43) en uiteindelijk geeft hij zelfs zijn leven (Johannes 10:11). Zo brengt hij hen voor altijd thuis, bij God.
Wat roept het beeld van de herder bij je op? Voel je je weleens als een verdwaald schaap? Of juist als een lam in de armen van de goede herder?
ANNE-MAREIKE SCHOL-WETTER
Anne-Mareike werkt als bijbelwetenschapper bij het Nederlands Bijbelgenootschap
Een gebroken belofte? 36 Eens heb ik dat bij mijn heiligheid gezworen, nooit breek ik mijn woord aan David. 37 Zijn dynastie zal altijd voortleven, zijn troon voor mij staan als de zon, 38 als de maan die standhoudt voor eeuwig, trouwe getuige aan de hemel.’ sela
39 Toch hebt u hem verstoten en verworpen, uw toorn over uw gezalfde uitgestort, 40 het verbond met uw dienaar versmaad, zijn kroon vertrapt en ontwijd. (Psalm 89:36-40, Nieuwe Bijbelvertaling)
Aanklacht Psalm 89 begint met een lofzang op Gods macht en zijn trouw aan het huis van David. Maar dan wordt de schrijver ingehaald door de werkelijkheid. Juda is veroverd, Jeruzalem verwoest, en de bevolking weggevoerd. En de nakomeling van David die altijd op de troon zou zitten? De laatste koning uit de lijn van David is ook weggevoerd, en al zijn zonen zijn gedood.
De psalmschrijver worstelt hiermee, dat kun je lezen vanaf vers 39. Zijn worsteling heeft niets te maken met de politieke ontwikkelingen. Nee, hij is vooral enorm teleurgesteld in God: ‘God heeft toch beloofd om Davids nakomelingen altijd te steunen? Hoe heeft het dan zo vreselijk mis kunnen gaan?’ De schrijver pakt al zijn woede en verdriet bij elkaar en gooit die God voor de voeten. Laat God maar eens uitleggen hoe het zit met zijn belofte!
God blijft stil.
Jaren, soms eeuwen later geven andere stemmen antwoord – stemmen die de zoon van David op een nieuwe manier uitleggen, minder letterlijk, en meer als visioen voor een verre toekomst (bijvoorbeeld Jesaja 11:1-10). Uiteindelijk zien de eerste christenen in Jezus de koning die Gods oude belofte komt vervullen. Maar de aanklacht van de psalmschrijver blijft staan. Die herinnert ons eraan dat we soms maar weinig begrijpen van Gods plannen, en dat beloftes niet altijd direct vervuld worden.
Herken je je in de worsteling en de aanklacht van de psalmschrijver? Wat heb je nodig om toch weer vol verwachting naar de toekomst te kijken?
ANNE-MAREIKE SCHOL-WETTER
Anne-Mareike werkt als bijbelwetenschapper bij het Nederlands Bijbelgenootschap
OPMERKELIJK!!! Ben nooit bang om iets nieuws te doen Denk
eraan: Amateurs hebben de Ark gemaakt, professionals maakten de
Titanic! Groetjes van Erich
Over mijzelf
Ik ben Skottke Erich
Ik ben een man en woon in Maasmechelen (België) en mijn beroep is Bruggepensioeneerde.
Ik ben geboren op 23/08/1950 en ben nu dus 73 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Familie, kleinkinderen,tuin, honden.....
Ik zou gaarne langs deze weg mensen bereiken die op zoek zijn naar de dingen die met het geloof te maken hebben. Men moet niet persé met mij eens zijn maar ik wil de mensen aanzetten tot nadenken over hun geloofsleven...over de relatie met onze Here Jezus
Rondvraag / Poll
Als je moet kiezen tussen:
Rondvraag / Poll
Zou je, indien je een Christen bent voor crematie kiezen????
Door Zijn genade bent u gered; doordat u in Hem ging geloven.
Dat is niet uw eigen verdienste, maar een geschenk van God. Niemand zal
zich erop kunnen beroemen het zelf gepresteerd te hebben.
Efeziërs 2:8-9
Dropbox
Druk op onderstaande knop om je bestand naar mij te verzenden.
Ik ben Skottke Erich
