De meisjesschool in Panjampatti kan men vergelijken met een middelbare school bij ons. Er zijn bijna 2000 leerlingen en 400 blijven er overnachten.
De leerkracht wiskunde stond mij haar kamer af en zij zelf sliep buiten op de vloer. Met veel afwisseling heeft zij onze maaltijden bereid.
De leerkracht Engels had zeven leerlingen van 16 jaar en een van 11 jaar. Zij verstonden en spraken goed Engels. Van acht tot negen uur 's avonds was het gezellig samenzijn. Wij vertelden en zongen en zij hebben mij gedeeltelijk een lofzang op God in hun taal aangeleerd. Het is meer dan een vluchtig contact geworden.
Op de dag van de Republiek kreeg ik in twee scholen de eer om de nationale vlag te hijsen. Daarbij werden ook lange redevoeringen uitgesproken. Ik verstond er niets van en daarom duurde het precies nog langer. Dan dacht ik maar aan Fidel Castro.
We maakten een uitstap naar de meest zuidelijke punt van India :Kaap Comori. De zuster kocht er voor mij een hoed om mijn hoofd tegen de zon te beschermen.
Ghandigram is opgericht ter ere van Mahatma Ghandi. Aan de ene kant van de straat maken dokters en helpsters plantaardige medicamenten. Aan de andere kant in het museum ben ik heel stil geworden. Als ge bedenkt van welke situatie Ghandi moest vertrekken en waaraan hij heeft gedacht en wat hij heeft aangedurfd, dan wordt uw eerbied voor hem heel groot.
Ik bezocht ook een weverij met houten weefstoelen. Een man en een vrouw snokten aan een koord om de spoel naar rechts en naar links te laten springen. Een meer uitgewerkte weefstoel diende om meer versieringen aan te brengen. Aan zo'n sari met gouddraad moest een man drie dagen werken.
Ik stelde een treinreis naar Trichy voor maar de zuster wimpelde dat af en zij, haar broer en zijn zoon brachten mij met de auto naar mijn medebroeders daar.
Aan de Kaap Comori met voeten in het water en de hoed op het hoofd.
Een deel van de lofzang op God, geschreven met onze letters.
Een deel van de lofzang op God in het Tamils geschrift.
