Iedere maand werd er op een morgen om 8 uur een eucharistie gevierd. De viering werd voorbereid door een van de klassen, waaraan ik les gaf.
Een leerling las de lezing voor en een andere las de uitleg, die de leerlingen daarover hadden samengesteld.
Zij hadden de hoofdgedachte van het evangelie uitgewerkt in voorbeden en in een bezinningstekst.
Wij zongen ook liederen. Bij het lied 'Wij dekken de tafel met brood en met wijn, maar laat uwe liefde ons voedsel zijn' wenste ik ritmisch handgeklap. De eerste keer gaf dat een ongelooflijke wanklank. Zo kon het niet doorgaan. Daar hebben wij dus flink op geoefend. Voor de afwisseling had ik graag driemaal handgeklap op het woord 'liefde'. Om dat ook mooi te laten klinken zongen wij bij het inoefenen in de klas: maar laat uwe 1 2 3 ons voedsel zijn. Dat vonden zij natuurlijk grappig.
In de namiddag voor de eucharistieviering gingen de leerlingen van die klas alle klassen uitnodigen om naar de viering te komen. Er kwamen telkens meer leerlingen dan wij verwacht hadden.
Deze foto werd genomen bij de Pancratiusvieiring in de parochie Sint Franciscus van Assisi.
