De ingang was droog maar vanaf de blauwe cirkel stapten wij al door het water. Vanaf de gele cirkel volgden wij de bovenste gang tot aan de bruine cirkel. Daar draaiden wij rechts rond een rots en kwamen zo uit voor de brievenbus.
Daar moest iedereen op zijn rug naar boven klauteren. De vernauwing van de brievenbus is zo smal dat ge uw hoofd opzij moet draaien. Anders geraakt uw helm er niet door. Zo kwamen wij in het hoogste gedeelte van de grot (groene cirkel). Daar waren vele putten gevuld met water. De stalagmieten in het water zijn goed te zien. Het water is zo helder dat ge een totaal verkeerd idee hebt van de diepte van de putten.
Bij de terugkeer dachten wij aan de moeilijke brievenbus maar wij gleden glad naar beneden met onze voeten in een plas water en enkelen met hun achterste. Geen erg want wij draaiden onmiddellijk naar rechts en kwamen in een put met water van zeven graden tot aan ons middel.
Wij draaiden terug rond dezelfde rots en volgden nu een riviertje tussen hoge wanden. Plots kwam het riviertje uit een nauwe pijp gestroomd. Het water reikte bijna tot aan de bovenkant. Op handen en voeten kropen wij tegen de stroom in. Niet alleen ons hoofd maar ook de batterijen moesten wij boven water houden om niet zonder licht te vallen.
Bij de terugkeer daalden wij aan de paarse cirkel terug naar het onderste deel van de grot. Wij stapten door het water vlug naar buiten en gingen in de Ourthe zwemmen. Niemand was daar aan het zwemmen, want het water was veel te koud maar wij vonden het na de natte grot heerlijk warm.
GSA.Tilff
Deze ingang werd lang geleden met een ijzeren deur afgesloten, nadat men met achtergelaten rotzooi twee containers had gevuld. Een tijdje later werd deur met dynamiet weggeblazen.