OVERLEG.

Zij verkoos wit

Hij wilde grijs

Zij hield van Ma – drid

Hij meer van Pa – rijs !

                           NA DE DAGTAAK.

Seffens kom jij weer binnen

En samen met jou, al je zinnen

Over hoe en wat het was vandaag

En ik luister, en ik heb je graag

Om dan binnen enkele tijd

Als de woorden jezelf gaan vervelen

De warmte en gezelligheid

Van ons beider thuis te delen

                                       ALLERGIE.

Daar heb je Jan

En ginder, dat is Ann

Hier zit mijn neef Yf

Te praten met zijn lief

Ken je haar nog, Inge

Zit met een maatje wat te zingen

En als straks de regering valt, zie

Staat aan het hoofd, ons aller – Guy …

                                     KOOSNAAMPJES.

De een, dat was zijn schatje

De ander noemde hij “zijn katje”

De volgende dat werd zijn poesje,

Maar zijn mama lief,

Dat bleef zijn “moesje” !

                    LIJNTJE.

Het leven

Is een lijntje

Voor de een ’n lang

Voor de ander amper een kleintje

En waar de liefde

Het pad heeft gekruist

Daar zijn 2 lijntjes

Naar elkander toe verhuisd !

                         GEWELD.

Nog meer dan macht

Is onmacht een drijfveer

Tot geweld

En mocht dat al een keertje lukken

Wat is er eenvoudiger

Om dan de zwakkeren

Te onderdrukken ?

                          MOOIE WOORDEN.

Wellicht heb je het nimmer gehoord

Doch het allermooiste woord

Wordt vaak gesproken door

Een aandachtig luisterend oor…

       ADEM.

Je kan

Er van balen,

Maar zelfs

Je adem

Moet je halen …

                                                            GORDELROOS.

Onze buurman, meneertje Windjes

Had geregeld kwebbel met zijn kindjes

In zijn auto was hij vaak razend boos

Als hij tot zijn dochter riep : draag je gordel Roos!

                           TOAST.

Traag

Heft hij het glas

Gevuld en ongeschonden

Als om goden te milderen

In ver vliedende hemelen

Maar geen ster knipoogt

Of een maan gebaart

Licht spottend lacht

De zilte nacht

Naar de weeën

Van een ongeboren dag…

                       VLINDERFANTJE.

Zo dartel als een vlinder bewegen

Dat is niet mijn allersterkste kantje

Daarvoor heb ik mijn gewicht wat tegen

Zo sprak het olijke olifantje

We zullen dus maar voluit zeggen

Het is het innerlijke dat telt

Daar kan ik me wel neer bij leggen

Als een vlindertje mij voorbijsnelt…

                  SCHOONHEID.

Zij zei : “Ware schoonheid leeft van binnen”

Opende een deurtje, krakend,  met een schuinig slot

Waar hij binnentrad en rustte

Temidden van een ontiegelijke schat

Krassen zwegen op zijn gezicht

Verward, een gedachte dwaalde

Enkel daar van binnen

Daar alleen kon hij haar minnen

Haar lieven, houden

Van haar ware schoonheid

En nimmer voelde hij nog de oorlog

In zijn strijdend hoofd, want

Zij was de welgekomen engel

Die hem redde van zijn slagveld

Als een verdwaasde drenkeling

Aan de oevers van een glimlach…

                             DANKBAARHEID.

Hij ging op zijn gatensokken heen

Amper nog vel over krakend been

Er zweefde een glimlach op zijn mond

Omdat zijn lief hem had verwend

En hem tot zijn laatste moment

Met de nodige humor ter zijde stond

Zo dankbaar om wat is geweest

Maakten zij beiden die ogenblikken

Van samen-zijn, nog tot een feest

Alle tederheid blonk in zijn ogen

Was in zijn stervende blik vervat

Dank je lieverd voor het vermogen

Tot lieven dat we samen hebben gehad