|
|
|
van toen tot dan... |
|
|
20-08-2007 |
|
TOAST.
Traag
Heft hij het glas
Gevuld en ongeschonden
Als om goden te milderen
In ver vliedende hemelen
Maar geen ster knipoogt
Of een maan gebaart
Licht spottend lacht
De zilte nacht
Naar de weeën
Van een ongeboren dag
|
|
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 5/5 - (4 Stemmen)
|
|
19-08-2007 |
|
VLINDERFANTJE.
Zo dartel als een vlinder bewegen
Dat is niet mijn allersterkste kantje
Daarvoor heb ik mijn gewicht wat tegen
Zo sprak het olijke olifantje
We zullen dus maar voluit zeggen
Het is het innerlijke dat telt
Daar kan ik me wel neer bij leggen
Als een vlindertje mij voorbijsnelt
|
|
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 5/5 - (4 Stemmen)
|
|
18-08-2007 |
|
SCHOONHEID.
Zij zei : Ware schoonheid leeft van binnen
Opende een deurtje, krakend, met een schuinig slot
Waar hij binnentrad en rustte
Temidden van een ontiegelijke schat
Krassen zwegen op zijn gezicht
Verward, een gedachte dwaalde
Enkel daar van binnen
Daar alleen kon hij haar minnen
Haar lieven, houden
Van haar ware schoonheid
En nimmer voelde hij nog de oorlog
In zijn strijdend hoofd, want
Zij was de welgekomen engel
Die hem redde van zijn slagveld
Als een verdwaasde drenkeling
Aan de oevers van een glimlach
|
|
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen)
|
|
17-08-2007 |
Dankbaarheid |
DANKBAARHEID.
Hij ging op zijn gatensokken heen
Amper nog vel over krakend been
Er zweefde een glimlach op zijn mond
Omdat zijn lief hem had verwend
En hem tot zijn laatste moment
Met de nodige humor ter zijde stond
Zo dankbaar om wat is geweest
Maakten zij beiden die ogenblikken
Van samen-zijn, nog tot een feest
Alle tederheid blonk in zijn ogen
Was in zijn stervende blik vervat
Dank je lieverd voor het vermogen
Tot lieven dat we samen hebben gehad
|
|
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen)
|
|
14-08-2007 |
|
GEBED.
Zijn leven lang
Was een gebed
Hij bad tijdens het werken
Hij bad in bed
Het leven was voor hem
Een lange zonde
En zo raakte bij hem enkel
De wekker
opgewonden
|
|
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 5/5 - (3 Stemmen)
|
|
29-07-2007 |
|
VOOR DAGJESTOERISTEN....
Boer Dennis
Was een boer met mensen-
En met dierenkennis
Zo liep zijn ezel
Steeds vrolijk balkend rond
Omdat op het bordje in zijn wei
Aan beide kanten ezel
Geschreven stond!
Voor de dagjestoeristen :
Laat ons even duidelijk wezen
De ezel van boer Dennis
Kon als geen ander bordjes lezen!
|
|
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 5/5 - (5 Stemmen)
|
|
21-07-2007 |
|
DE WENDE.
Blonde krijger met de mooie woorden
Veroveraar me de blik
Doordingend in krullende lokken
Hoe graag zou zij haar hart
Koesterend bewaard door
Vaderlijke bezorgdheid aan je schenken
Maar de nacht is nog zo lang
En de straten hebben hun lied
Van de klaagzang, indringend
Nog niet kunnen zingen
Onvermogend in gedwongen besef
Want de vogels van de wakende dag
Hebben de snavels amper gescherpt
En de edele gedachten aan wat kan zijn
Worden ondergespit in het refrein
Van een volgende, ritmeloze ademstoot
Morgen, als de dauw
Mijn wezen weerom wekt
Schrijf ik in woordenloze striemen
Op de navelstreng van een ongeboren dag
Strakke zinnen
En de blauwe tranen
Ontsproten als rijpende druiven
Aan de meanders van je ogen
Zo klare boodschappers van je zicht
Klokken het edele gevoel
Van bedoelingen, zo puur
Vervuld van beperkingen
Mag ik rusten
In de schoot, zo warm
Van jouw liefdevolle verlangens
Als de maan de zon de rug toekeert
|
|
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 5/5 - (4 Stemmen)
|
|
19-07-2007 |
Berg - kammen |
BERG - KAMMEN.
De top zucht
Want boven
Heerst
De ijle lucht
De berg voelt
Zich in zijn nopjes
En kamt met strakke hand
Zijn steile topjes
|
|
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 5/5 - (4 Stemmen)
|
|
|
Vergissen. |
VERGISSEN.
Er zijn mensen
Die alles weten
En zich nooit vergissen
Het zijn die mensen
Die zonder het zelf te weten
Het best zijn te missen
|
|
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen)
|
|
07-07-2007 |
|
VERGAAN.
De man met de grijze haren
Zit stil op de muur van het leven
Als geobsedeerd te ervaren
Met zwanger gevoel te beleven
In volle bewondering luisterend naar de wind
Ziet hij de zekere hand van de Grote Vaderen
Over het hoe en waar en wat men vindt
In de kijkers van het geraas door ontblote bladeren
Die hem vertellen wat hij, als kenner leest
Op de toonbalken van het ongeschreven refrein
Het leven, het bestaan een lijden als een feest
Zal voor ons allen eens en immer hetzelfde zijn
Ruik de geur van wat is maar zal vergaan
Die ons herinnert aan de waarde en de zin
Van de fases van ieders bestaan
Eens worden we zonder keuring, terug één,
Gewild of twijfelende blik, aan ons niet gevraagd
Als humus voor de toekomst, hoe ook ter been
Nieuw leven wordt ooit of eens dan ook geplaagd
Door de roep naar eeuwigheid geraakt
Van al wat wist en leeft in besef, gedogen
Dat er geen uitzonderingen worden gemaakt
Omdat zelfs de mooiste regenbogen
Worden uitgeblazen
Door de realiteit
Van opgewonden wolken
Voorspellers die lazen
In de boeken der tijd
Van de nieuwe volken
|
|
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 5/5 - (4 Stemmen)
|
|
05-07-2007 |
|
ONBEKENDE VERLANGENS.
Wat houden van wil zeggen
Ze weten het wel, oh ja, maar velen
Kunnen er zich niet bij neerleggen
Dat het een kwestie is van delen
Hij houdt van haar met heel zijn hart
Zij is een waar geworden droom, apart
Is zij nooit tot bezit geknecht
Haar ziel is vrij waar haar hart om vecht
Waar geweten knaagt om verleden ervaren
Zo komt het besef van waarde met de jaren
Doch komt het kille denken zich bemoeien
Kan het de mooiste liefde voor immer verknoeien
De kaars van verlangen zal langzaam doven
In het hart dat niet in het onbekende durft geloven
|
|
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 5/5 - (4 Stemmen)
|
|
03-07-2007 |
|
GEVOELENS EN GEDACHTEN.
Ik beken het zonder schroom
Mijn geest voelt zich, zonder geklaag
Al een gans leven lang dom
Door die éne prangende vraag
Zijn de gedachten dienaars van het gevoel
Of is het net andersom?
Stilaan begint het te weken en te dagen
Zonder echter van overmoed te gewagen
Dat het tanend lichamelijke leven
Aan het spirituele wordt overgegeven
Stilaan wordt het materiële bestaan
In verouderende ootmoed van de hand gedaan
Resten enkel het zuivere gevoel en de blanke gedachten
Die de immense pijn van het afscheid kunnen verzachten
Hoe wel voelt het in het verloste hart van degenen
Die zich door geen twijfels of zorgen laten remmen
Die in volle overtuiging leven en zelfbewust menen
Dat gedachten en gevoel hun eeuwigheid bestemmen!
|
|
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 5/5 - (5 Stemmen)
|
|
01-07-2007 |
|
BEDENKINGEN.
Leven vraagt voortdurend
Gevoelens en gedachten
Op te wekken, te verwekken
Schoonheid in het leven
Vraagt het mooie in jezelf
Te zoektochten, te ontdekken
Waardoor je, op jouw beurt
Een bron van pracht bent
Voor een zoekende die zichzelf nog niet
Gevonden heeft, of amper kent
Het streven naar kennis
Een mens kan niet zonder
Maar het absolute is het gevoel
Het ultieme levens wonder
Want niets kan de pijn verzachten
Als de melodie van het gevoel ontbreekt
Als in het diepst van onze gedachten
De innerlijke schat om ontdekking smeekt
|
|
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 5/5 - (4 Stemmen)
|
|
30-06-2007 |
Ultiem gevoel. |
ULTIEM GEVOEL.
En dan, als hij diep in het zijn voelt
Dat zij in verlangen aan hem denkt
Haar warmte en genegenheid
Vol hart en zonder voorwaarden schenkt
Dan vlecht hij een gordel, van weergaloos
Tedere woorden voor zijn schat, hem zo geliefd
En sprenkelt haar toe, onophoudend ademloos :
Alleen jou behoren is wat mijn gevoel ultiem, belieft
|
|
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 5/5 - (8 Stemmen)
|
|
29-06-2007 |
|
DE VREUGDE VAN DE PEN.
Als hij zijn ijverige pen, bereidwillig, laat zingen
In nieuwgeboren woorden, vol klinkende klanken
Over het verwachtingsvolle vel doet springen
Dan kan hij wel de sferen duurzaam danken
Want woorden tot zinnen kneden
Is zijn steeds weerkerend verlangen
Al sinds een ver vervloden verleden
Tot een toekomst, nog te vangen
En niets, ook niets kan hem ervan weerhouden
Dat zijn pen zich desnoods in alle bochten wringt
Geen elementen ooit die willen, konden of zouden
Hem beletten dat via zijn pen, zijn hart steeds weer zingt
In de eindeloze vreugde
Van het immere zijn
|
|
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 5/5 - (4 Stemmen)
|
|
23-06-2007 |
|
VREDE - VOGELS.
Hoe zelden zie je vogels vechten
Hebben zij geen kwesties te beslechten
Ze zijn toch met velen, verschillend van elkaar
Leven rustig samen, zonder veel misbaar
Merels, meesjes, zwaluwen en mussen
Vinken en nog vele anderen ertussen
Vrolijk druk hoe ze hun dag vol kwetteren
Symfonieën die door elkander schetteren
Vreemd hoe zelden vogels vechten
Hoe zelden ze hun bekken rechten
En als je ze al eens dartel ziet duwen en hoort kwelen
Dan merk je dat ze simpelweg zitten te spelen
Leuk hoe zelden vogels vechten
|
|
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 5/5 - (6 Stemmen)
|
|
22-06-2007 |
|
Weemoedig verzonken denkt hij
Aan de vele tedere stonden
Beiden minnend, elkaar lievend, zij
De een niet zonder de ander konden
Hoe hun harten, rozend op wangen
Door slanke lippen heen vurig kusten
Gestuwd door rivieren van verlangen
Wijl andere gedachten aan hun oevers rustten
Maar nu is zij in dit zijn niet meer
En rest hem enkel nog het koortsig woelen
Het wentelen der herinneringen vol zeer
Besef dat en want alles is gevoelen!
|
|
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 4/5 - (4 Stemmen)
|
|
|
|
SPIEGELBEELD.
Een vogeltje, ik ken niet eens de naam
Vloog met snelle halen tegen een stilstaand raam
Was zichzelf amper net tegengekomen
Zag in het glas, het vogeltje van zijn dromen
Met opengesperd bekje, heel gehaast
Zag het vol schoonheid, doch verbaasd
Het andere vogeltje op hem af gevlogen
Werd er als het ware naar toe gezogen
Nu ligt het hier, zieltogend voor het raam
Het kleine ding, nog steeds zonder naam
Maar toen ik het opraapte om het te verzorgen
Zag ik het nog net knipogen naar zijn spiegelbeeld, zo van : tot morgen
|
|
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 5/5 - (5 Stemmen)
|
|
|
|
E-mail mij |
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
|
Gastenboek |
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
|
|
|
|