Blog over verkrachting dwong justitie Egypte tot ingrijpen

Interview  Van  Ferry Biedermann

BEIROET - De verkrachting van een buschauffeur door de politie werd onthuld op de blog van Abbas

‘Een kleine overwinning’ noemt de Egyptische blogger Wael Abbas de veroordeling van twee politiemannen begin deze week voor de anale verkrachting van de buschauffeur Emad al-Kabir, die zich in een ruzie met een agent had gemengd.
Abbas zwengelde de zaak een jaar geleden aan door een video van de mishandeling, Emad al-Kabir, op zijn blog, misrdigital (http://misrdigital.tk/) oftewel Egypte digitaal, te plaatsen.

Abbas is in Beiroet voor een conferentie over nieuwe en gevestigde media.
Hij zegt slechts een van de vele Egyptische bloggers te zijn die de afgelopen jaren via internet hebben geprobeerd de vrijheid van meningsuiting in Egypte te vergroten.
 Het autoritaire regime van president Hosni Mubarak houdt nauw toezicht op de gevestigde media die worden ingeperkt door middel van perswetten, censuur en commerciële druk, zegt Abbas.

De overwegend straatarme bevolking van meer dan 80 miljoen telt volgens schattingen tussen de zes en de tien miljoen internetgebruikers.
Maar Abbas denkt dat meer mensen dan geschat het net opgaan in internetcafés en hij heeft ook gezien hoe zijn blog wordt uitgeprint en verspreid.
Hij krijgt zo’n 30 duizend hits per dag.

Bent u dus tevreden met de impact die uw blog heeft in Egypte?

‘Ik had een paar jaar geleden een ander antwoord gegeven dan nu.
Nu voel ik me gefrustreerd en teleurgesteld.
 In 2005 en 2006 dachten ik en de andere bloggers dat we het land konden veranderen, dat we de ruimte voor democratie en vrijheid van meningsuiting aan het vergroten waren.

Dat was tijdens de verkiezingen, toen we dingen als fraude en intimidatie naar boven haalden. Maar het regime gaf ons maar tijdelijk de ruimte.
Toen de wereld niet meer keek na de verkiezingen werden activisten, advocaten en bloggers weer gearresteerd en geïntimideerd.’

Maar de veroordeling van de agenten is toch deels aan de blogs te danken?

Ik zeg niet dat het helemaal niet de moeite waard is geweest.
 De veroordeling heeft me erg blij gemaakt.
We hebben op zijn minst bereikt dat Egyptenaren durven te klagen over misstanden.
Maar ik had grotere verandering van het Egyptische systeem voor ogen.
Dat lukt helaas niet, want we hebben daar niet de omstandigheden voor zoals bijvoorbeeld de Amerikaanse journalistiek dat wel had in de jaren zeventig tijdens Watergate.
 
Ik wil dat wij ook een president tot aftreden kunnen dwingen als hij iets heeft misdaan, maar daar is ons systeem niet naar.

Wie probeert u vooral te bereiken?

Ik schrijf het met opzet in het dialect van Caïro en niet in klassiek, literair Arabisch omdat ik wil dat de jonge generatie het leest.
 Dat zijn kinderen die vaak afgedaan worden als ongeïnteresseerd in de politiek of in sociale kwesties en die zich alleen maar zouden bezighouden met hasj en seks.
Ik ben het daar niet mee eens. Zij hebben het veel moeilijker dan voorgaande generaties, qua werk, geld, trouwen, exploitatie enzovoort.

Ik wil hun bewust maken van wat er in hun land gebeurt.’