Om bij tijd, eens terug te genieten van de plaatsen waar je ooit geweest bent! De wereld in een muisklik http://www.alovelyworld.com/index2.html
OP REIS MET DE BLAUWE VOGEL - Cruise op deNijl -
1.Lezers die het hele REISVERSLAG WENSEN TE LEZEN.... weet dat dit in omgekeerde orde staat.
Het begint met de terugreis 15.09.06 (zie blog vanaf 3december 06) en eindigt met het vertrek op 01.09.06 ( zie blog vanaf 3 oktober 06)
2.Verder wordt deze blog aangevuld met EGYPTE NU:actuele feiten en vondsten...
06-03-2010
Welkom op onze blog
Welkom op onze blog Deze blog bevat:
1. Reisverslag en foto's van de Nijlcruise (van 1 06 september tot 15 september 06) verslag in deze blog vanaf 3 oktober 06
2. Egypte NU actuele feiten - Nieuwe Vondsten-tentoonstellingen - lezingen varia
Wanneer we denken aan Egyptische koninginnen, denken we al snel aan Nefertiti of Cleopatra. Egypte is echter nog door vier andere koninginnen geregeerd, te weten: Neithikret, Neferoesobek, Hatshepsoet en Tawosret. Een zevende koningin Merneith zou mogelijk de eerste koningin van Egypte kunnen zijn geweest maar er zijn teveel tegenstrijdigheden welke een regerende Merneith onwaarschijnlijk maken echter omdat het ook niet geheel uitgesloten kan worden is ze wel opgenomen in deze post.
Merneith.
Merneith
Mogelijke vader: Koning Jer Moeder: onbekend Echtgenoot: Koning Djet Kind: Koning Den Begraven: Tombe Y in Abydos
Koningin Merneith of Mereneith is mogelijk de eerste vrouw geweest om over het oude Egypte te heersen. Merneith regeerde tijdens de eerste dynastie, ongeveer de dertigste eeuw voor Christus. Haar naam betekend geliefd door Neith. Merneith was de echtgenote van Koning Djed waarmee ze samen een kind had, de latere koning Den. Merneith kon koningin van Egypte worden doordat Den na het overlijden van Koning Djed nog te jong was om zijn taken over te nemen. Haar tombe is aan het beging van de 20e eeuw gevonden in Abydos door de beroemde Engelse Egyptoloog William Petrie. In eerste instantie dacht Petrie dat de tombe toebehoorde aan een tot dan toe onbekende koning van de eerste dynastie. Hoewel haar naam wel gevonden kan worden in een zegelafdruk naast die van andere heersers van de eerste dynastie, staat daarboven geen valk (het symbool van koningschap) afgebeeld. Ook op andere lijsten komt haar naam niet voor maar wel die van haar zoon. Om deze en andere redenen wordt Merneith door veel Egyptologen en Historici niet gezien als zelfstandig heerser maar eerder als een co-regent naast haar zoon Den.
Nitokris.
Nitokris.
Mogelijke vader: Pepi II Mogelijke moeder: Koningin Neith
Koningin Nitokris was de laatste heerser van de zesde dynastie aan het einde van het Oude Rijk en het begin van de Eerste Tussenperiode. Er is heel weinig bekend over deze Egyptische koningin, het is zelfs niet echt bekend of ze ooit echt bestaan heeft. Ze wordt echter wel genoemd in de geschriften van Herodotus, de oude Griekse historicus. Nitokris is ook terug te vinden in geschriften van de Egyptishe historicus Manetho. Heodotus verteld ons over Nitokris die uit wraak voor de moord op haar broer iedereen vermoord die ze hiervoor verantwoordelijk acht. De enige andere vermelding van Nitokris betreft de Koningslijsten.
Neferoesobek.
Neferoesobek
Vader: Amenemhat III Moeder: Koningin Aat Echtgenoot: Amenemhat IV (tevens haar broer) Horusnaam: Merytre Nebty: Set-sekhem-nebettawy Gouden Horusnaam: Djed-et-kha Troonnaam: Sobekkare Geboortenaam: Neferoesobek
Koningin Neferoesobek (Sobek is (als) de schoonheid van Ra) was een regerende koningin tijdens de 12e dynastie. Andere namen waaronder Neferoesobek bekend stond waren: Neferusobek, Sobekneferoe en Solbeknofru. Neferoesobek kwam aan de macht na de dood van haar echtgenoot en broer Amenemhat IV. Haar naam wordt vaak gezien met de aanvulling Shedty wat met Shedet betekend een een indicatie is dat ze betrokken was in een religieuze beweging in deze stad in Faiyum. Er zijn maar weinig bewijzen bewaard gebleven van haar betrekkelijk korte heerschappij over Egypte van ongeveer vier jaar (3 jaar, 10 maanden en 24 dagen volgens de Koningslijst). Een aantal hoofdloze standbeelden zijn er echter wel van haar gevonden in de delta van de Nijl.
Hoofdloos standbeeld
Ook is het bekend dat zij verantwoordelijk was voor de uitbreiding van het grafcomplex van Amenemhat III in Hawara maar ze heeft ook gebouwd in Heracleopolis Magna. Ze staat vermeld op de Koningslijst en er bestaat een cylinder-zegel die haar naam en titels draagt en is terug te vinden in The British Museum. Hoewel een koningin over het algemeen vrouwlijke titels zou gebruiken, zijn er hier ook een aantal mannelijke gebruikt. Er bestaat een interessant maar beschadigd standbeeld van Neferoesobek waarvan de herkomst onbekend is. Het kostuum van dit figuur bezit elementen van zowel mannelijke als vrouwelijke klederdracht. Een poging om de kritieken op een vrouwelijke leider te sussen zouden hieraan ten grondslag kunnen liggen. (The Oxford History of Ancient Egypt, pagina 159, The middle Kingdom Renaissance Gae Callender)
Het hoogtepunt van de cruise is het bezoek aan Abu Simbel.
Een cruise op de Nijl is onvergetelijk, maar je moet er de talloze boten en de wachtrijen aan de tempels bij nemen. Met een cruise op het Nassermeer vaar je rustig van Aswan naar Abu Simbel. Wij gingen aan boord van de gloednieuwe MS Eugénie.
Onderweg kom je geen andere schepen tegen. Heel wat anders dan op de druk bevaren Nijl.
Het schip heeft een zwembad en luxueuze kajuiten in victoriaanse stijl.
De Sfinx in de Vallei der Leeuwen.
Het is een lange tocht naar de tempel van Dakka en Meharakka. Gelukkig kan je er op een dromedaris naartoe.
Het Nassermeer is een stuwmeer in het zuiden van Egypte. Het ontstond na de bouw van de Aswandam over de Nijl tussen 1958 en 1970. Het meer is 550 km lang en tot 35 km breed. Door de bouw moesten dorpen verdwijnen, terwijl archeologische vindplaatsen werden ontmanteld en elders opgebouwd, met Abu Simbel als bekendste voorbeeld.
Achter de Aswandam ligt het schip MS Eugénie op ons te wachten. Aan boord worden we onthaald door vriendelijke stewards die klaarstaan met vochtige doekjes en er wordt heerlijke icetea geserveerd. Het lijkt een inwijdingsritueel voor iedereen die voet zet op het schip. Ook als we de komende dagen terugkomen van een excursie, staan de stewards ons op te wachten met doekjes en thee.
Zoals in een boek Terwijl onze koffers naar onze kajuit worden gebracht, genieten we van de eerste indruk van de Eugénie. We wanen ons in een boek van Agatha Christie: alle vertrekken zijn in victoriaanse stijl, maar met kleurrijke accenten en eigentijds comfort. Zo heeft elke overdekte ruimte airconditioning.
Op weg naar onze kajuit piepen we binnen in de andere kajuiten. Nooit overdreven groot, maar des te charmanter. Het mahoniehout straalt klasse en luxe uit. Elke kajuit heeft zijn badkamer en een balkon met twee stoelen.
Onder de grote tent van het achterdek is een bar en buffet, boven is er nog een zonnedek met zwembad. Op het voordek staan romantische rietzetels. Het uitzicht vanop het dek is beter dan elke literatuur: woeste bergen, eeuwenoude tempels, een lichtblauwe lucht.
Met slechts zeven cruiseschepen op het meer, hebben we het gevoel hier alleen te zijn. De navigatiesystemen van de schepen zijn zo afgestemd dat we elkaar nooit kruisen. Elke boot heeft ook zijn eigen aanmeersteiger of ankerplek bij kleinere eilandjes. Hier geen tien cruiseboten die zij aan zij liggen, zoals op de Nijl. Als we aan land gaan voor een bezoek aan een tempel, worden we met bootjes gebracht. Het expeditiegevoel is compleet. Iedere keer voelen we ons als een schattenjager die het moederschip verlaat.
Een cruise is blijkbaar meer dan op het dek liggen te niksen met een cocktail. De eerste dag hebben we al een stevig programma. We gaan naar de tempels van Kalabsha en van Beit el Wali, én we houden onderweg nog even halt bij de kiosk van Kertassi. Onze gids kent de historische plekken en de drukste momenten. Als we bij de tempels komen, vertrekt er net een groep. Nadien hebben we het rijk voor ons alleen. 's Avonds worden onze inspanningen beloond met een lang diner, ongestoorde nachtrust en een ontbijt waar zelfs onze Engelse dekgenoten van onder de indruk zijn. Blijkbaar is ons schip 's nachts aan zijn afvaart begonnen. Wij hebben het niet gemerkt. Als we na het ontbijt onze handdoek willen nemen om ons neer te vlijen op het zonnedek, komt een scheepsjongen ons halen voor de expeditie van de dag: de Vallei van de Leeuwen.
De tocht gaat naar de tempel van Dakka en Meharakka. De temperaturen zijn flink gestegen en we zien op tegen de wandeling. Geen probleem, een woestijntaxi ligt klaar. De dromedaris laat zich met gemak berijden. Zorg dat de gids een prijsje onderhandelt. Die avond wordt het diner aan tafel geserveerd, een uitgebreid vijfgangenmenu met internationale gerechten. Voor de rest is het eten luchtig en aangepast aan de temperaturen. Nagenieten doen we onder de sterren op het bovendek, met een cocktail.
De machtige tempel De volgende dag stijgt de spanning. Na een lunch op het dek met zicht op de rots van Ibrim, naderen we de tempel van Abu Simbel. Het bouwwerk ter ere van Ramses II is een van de grootste van Egypte. En bijna dreigde het kopje onder te gaan? Toen de stuwdam van Aswan gebouwd werd, zou de tempel worden opgeslokt door het water. Gelukkig heeft Unesco deze tempel en nog 13 andere bouwwerken laten verplaatsen. Daarvoor werden de tempels in blokken van 20 tot 30 ton gezaagd en alle 1.036 stukjes 65 meter hoger weer in elkaar gepuzzeld. Prijskaartje: 1 miljard euro. Duizenden jaren na de Egyptenaren, hebben internationale werklui hun krachttoer dus over gedaan.
Het is een indrukwekkend zicht vanaf het dek als Abu Simbel opdoemt in de avondzon. Het bezoek aan de tempel is onvergetelijk, evenals het klank- en lichtspel elke avond.
Twee keer per jaar vindt er een zonnewonder plaats over Abu Simbel. Op 22 oktober en 22 februari verlichten de eerste zonnestralen het 65 meter diepe heiligdom. Dit is de enige keer dat de zonnestralen de stenen in de tempel beschijnen. De andere 363 dagen is het wonder al net zo groot.
Het zonovergoten Egypte ligt op slechts ca. 4 vlieguren van Brussel. Parelwitte stranden, schitterende koraalriffen, exotische bazaars en spannende woestijnavonturen lokken elk jaar opnieuw heel wat winterzontoeristen naar het oude land van de farao's. Hier beschrijven wij in het kort de twee populairste badplaatsen, Hurghada en Sharm-El-Sheikh.
HURGHADA Stad Sinds fervente duikers in de jaren 1960 het onderwaterparadijs van de Rode Zee hebben ontdekt, is Hurghada uitgegroeid van een klein anoniem vissersdorpje tot een gerenommeerde badplaats. De stad strekt zich uit over een lengte van ca. 35 km en bestaat uit verschillende delen. In El Dahar, de oudste wijk van Hurghada, vind je de grootste soek van de stad. Even ten zuiden ervan ligt het toeristische centrum Sakkala met zijn vele winkels en restaurants.
Strand en zee De meeste stranden van Hurghada lopen langzaam af in zee. Ze zijn daarmee ideaal als je met kinderen reist. Bovendien bieden ze uitstekende mogelijkheden voor wie wil snorkelen of duiken. Windsurfen doe je het best in het nabijgelegen El Gouna of het ruim 50 km meer naar het zuiden gelegen Safaga.
Activiteiten Door zijn strategische ligging aan de westkust van de Rode Zee vormt Hurghada een uitstekende uitvalsbasis voor een bezoek aan de tempelcomplexen van Karnak en Luxor, aan de Vallei der Koningen en zelfs aan Caïro en de piramiden van Gizeh als je niet opziet tegen de ellenlange busreis. Een woestijnsafari per jeep of op de rug van een kameel en een bezoek aan een bedoeïenenkamp behoren ook tot de mogelijkheden. Circa 20 km ten noorden van Hurghada ligt het unieke vakantieresort El Gouna, vanwege de vele lagunes en kanalen ook wel het Venetië van Egypte genoemd. Hier vind je naast uitstekende duik- en snorkelmogelijkheden ook een fraaie 18-holes golfbaan.
SHARM-EL-SHEIKH
Stad De echte sfeer van Egypte snuif je het best op in Old Market, het oude stadsdeel van Sharm-El-Sheikh, waar zich ook de haven voor cruiseschepen en ferry's naar Hurghada bevindt. Het toeristische centrum en bruisende hart van Sharm el Sheikh is echter Na'ama Bay. Hier vind je een gezellige promenade met een ruim aanbod van restaurants, cafés en nightclubs.
Strand en zee Ook Sharm-El-Sheikh heeft overwegend langzaam in zee aflopende stranden en is dus uitermate geschikt voor een vakantie met kinderen. Verder heeft deze badplaats de reputatie een van de beste duikplaatsen ter wereld te zijn.
De koraalriffen van het nabijgelegen Ras Mohammed National Park behoren immers tot de mooiste ter wereld. Windsurfen doe je bij voorkeur in het ca. 100 km verder naar het noorden gelegen Dahab, waar zowel ervaren als beginnende surfers probleemloos een geschikt plekje vinden.
Activiteiten Sharm-El-Sheikh ligt helemaal in het zuiden van het Sinaï schiereiland. Vanhieruit kun je een bezoek brengen aan de legendarische Sinaïberg waar Mozes volgens de overlevering de tien geboden in ontvangst genomen heeft. Aan de voet van de berg ligt het Sint-Catharinaklooster, een van de oudste en beroemdste kloosters ter wereld. Net als in Hurghada leent het achterliggende woestijnland van Sharm-El-Sheikh zich uitstekend voor een spannende kameelsafari of een niet te missen jeepsafari naar de 'Coloured Canyon'.
Ook de moeite waard is een bezoek aan het vroegere hippieplaatsje Dahab. Golfliefhebbers vinden hun gading op de vermaarde 18-holes golfbaan Jolie Ville Golfresort, gelegen op slechts 7 km van Na'amba Bay.
Egypte gaat meebetalen aan de restauratie van elf historische synagoges. Dat meldt Discovery News.
Volgens Farouk Hosny, de Egyptische minister van Cultuur, maken de synagoges net zo goed deel uit van de Egyptische cultuur als moskeeën of koptische kerken. Voor de restauratie van de synagoges is wat hem betreft dan ook geen buitenlands geld nodig.
Hij zei dit twee dagen na de heropening van de historische Ben Maimon-synagoge in Caïro . Deze synagoge, vernoemd naar de beroemde rabbijn en filosoof Mosje Ben Maimonides, is recentelijk al gerestaureerd.
Er wonen momenteel weinig Joden in Egypte. In de jaren veertig woonden er nog ongeveer 80.000. Velen verlieten het land onder meer als gevolg van oorlogen tussen Egypte en Israël.
De twee landen tekenden in 1979 een vredesverdrag. De relatie tussen beide landen is echter nog altijd gespannen. Dit bleek bijvoorbeeld in november nog. Farouk Hosny beschuldigde Joden er toen van te hebben samengezweerd zodat hij niet de nieuwe directeur-generaal van UNESCO werd. De minister pleitte er eerder al eens voor boeken te verbranden die door Israëliërs zijn geschreven. De minister distantieerde zich later wel van deze uitspraak.
Tegenwoordig is zout uit ons dagelijks leven bijna niet meer weg te denken. Zout, de alledaagse benaming voor natriumchloride, is immers goedkoop, overal verkrijgbaar en speelt ongetwijfeld nog steeds een belangrijke rol als smaakversterker bij de bereiding van onze gerechten. Zout was echter door de eeuwen heen veel meer dan dat. Een plaats waar tot voor kort aan intensieve zoutwinning werd gedaan is het Poolse Wieliczka, een stadje op amper tien kilometer van Krakau. De zoutmijn aldaar maakt al sinds 1978 deel uit van de allereerste Werelderfgoedlijst van Unesco. Een overzicht:
Ontstaansgeschiedenis van de zoutmijn
Gedurende de verschillende opeenvolgende geologische tijdperken wisselden periodes van transgressies en regressies van zeeën en oceanen elkaar af. Tijdens één van deze periodes, het Mioceen, was dit niet anders . Toen, zon veertien miljoen jaar geleden, deed zich alweer één van deze regressies voor en veroorzaakte samen met een plotse stijging van de temperatuur een snelle verdamping van het zeewater waardoor zich al spoedig op meren en overblijvende plassen een residu van zoutkristallen vormde dat vlug zou uitgroeien tot een dikke verharde zoutlaag. Deze zoutlaag of zogenaamd steenzout werd nadien onder invloed van de werking van de tektonische platen samengeperst, geplooid en tot op honderden meters diep onder het aardoppervlak naar beneden geduwd.
Zout, het 'witte goud'
De eerste sporen van zoutwinning zijn gevonden in China en dateren van ongeveer 5500 jaar voor onze jaartelling. Ook in het Oude Egypte kende men reeds het gebruik van zout, niet alleen als smaakstof bij het eten, maar voornamelijk als conserveringsmiddel voor voedsel en als cruciaal component bij het mummificeren. In Europa waren het de Kelten die al vroeg zout als betaal- en ruilmiddel gebruikten. Later namen de Romeinen het gebruik van zout als betaalmiddel over. Het woordje salaris gaat trouwens etymologisch terug op het Latijnse salarium of loon dat op zijn beurt verwant is met sal of zout.
Het witte goedje was dus reeds van oudsher een begeerd product. Ook in de daarop volgende eeuwen bleef zout een uiterst kostbaar artikel en was het voorbehouden voor de meer gegoede burgers. Het economisch belang van zout ontsnapte dan ook niet aan de aandacht van heel wat vorsten en werd spoedig de basis voor een belastingheffing. Zo stelde de Franse koning Filips IV (1268-1314) een zouttaks in, de zogenaamde gabelle, om op die wijze zijn schatkist te stijven. Ook Nederland en België kenden trouwens tot in de negentiende eeuw een speciale accijns op zout.
De legendarische Egyptische farao Toetanchamon stierf door een bloedziekte. Dat beweren Duitse onderzoekers. Zij verwerpen daarmee andere, recente onderzoeksresultaten waaruit gebleken was dat Toetanchamon aan malaria stierf.
Tijdens dit eerdere onderzoek onderging Toetanchamon onder meer een DNA-test en CT-scan. Uit de studie bleek dat de jonge farao ten val kwam en uiteindelijk aan de gevolgen van malaria stierf. Maar de Duitsers zijn niet overtuigd. Wij twijfelen aan de betrouwbaarheid van de genetische data die in dit onderzoek gepresenteerd worden, laten ze weten.
Gezonde en misvormde bloedcellen
De wetenschappers bestudeerden de voet van Toetanchamon en concluderen dat alles erop wijst dat de farao de sikkelcelziekte had. Dit is een genetische aandoening waarbij bloedcellen niet rond, maar sikkelvormig zijn. Door die rare vorm blokkeren ze de bloedstroom en veroorzaken ze chronische pijn, infecties en de dood van weefsel.
De onderzoekers zijn tamelijk overtuigd van hun zaak, maar willen graag nogmaals een DNA-test verrichten. Zo zou de doodsoorzaak met zekerheid kunnen worden vastgesteld.
Toetanchamon regeerde tien jaar over Egypte en stierf rond zijn negentiende levensjaar.
De laatste Egyptische farao Cleopatra was van Afrikaanse afkomst. Dat beweert een team van de Britse omroep BBC. Zij zouden samen met een ploeg van de Oostenrijkse Academie voor Wetenschappen de graftombe van de zus van Cleopatra gevonden hebben in Turkije.
Archeologe Hilke Thuer vond de resten van prinses Arsinoe, zus van Cleopatra en eveneens een afstammelinge van Ptolemaeus. Die regeerde na Alexander De Grote over Egypte. Uit het skelet van Arsinoe blijkt dat zij en Cleopatra een Afrikaanse moeder hadden. Volgens Thuer is de ontdekking uniek in het leven van iedere archeoloog en zal de vondst belangrijke inzichten scheppen in de familiebanden tussen Cleopatra en haar zussen.
Het bewuste skelet uit de laatste eeuw voor Christus werd onderzocht door de Britse archeoloog Neil Oliver, die ook voor de BBC werkt. Cleopatra leefde in een turbulente tijd waarin ze relaties had met de Romeinse leiders Caesar en Marcus Antonius. Dat leverde haar een mythische status op. Toen ik Arsinoes skelet onderzocht, werd ik met de farao als mens geconfronteerd. Heel verfrissend was dat.
Koele relatie
De legende wil overigens dat Cleopatra een koele relatie had met haar zus Arsinoe. Ze zou Marcus Antonius zelfs opgedragen hebben haar te vermoorden. De BBC-documentaire Cleopatra: portrait of a killer gaat dieper op deze materie in, net als op Cleopatras relatie met Julius Caesar.
Met de documentaire zal de Britse omroep een realistischer beeld schetsen van de mythische farao. Het grote publiek kent Cleopatra vooral door de bekende film met Elizabeth Taylor en Richard Burton uit 1963.
TRONDHEIM - Al 3800 jaar lang piekeren we erover hoe het die dekselse oude Egyptenaren eigenlijk lukte hun piramides te bouwen. Maar nu heeft een Noorse architect naar eigen zeggen dat mysterie na vier jaar onderzoek opgelost.
Ole Jørgen Bryn, architect verbonden aan de Noorse Technische en Natuurwetenschappelijke Universiteit (NTNU) in Trondheim, is van mening dat vroegere onderzoekers het erover eens waren dat de piramides van het Oude Egypte nauwkeurig moeten zijn gepland. Maar geen enkele wetenschapper heeft tot dusver geprobeerd dat plan te reconstrueren. "In plaats daarvan sloegen egyptologen en archeologen de planningsfase over en stortten ze zich juist op de vraag wat voor soort helling de Egyptenaren gebruikten", zegt Bryn die een baanbrekende theorie over de constructie van de monsterlijke bouwwerken naar buiten heeft gebracht. Om zijn idee te ondersteunen, bestudeerde hij de 30 oudste Egyptische piramides. Met name focuseerde hij zich op de Piramide van Cheops (met een hoogte van ruim 146 meter) die als enige van de zeven klassieke wereldwonderen tot op heden nog altijd bestaat.
Te druk Bryn vindt dat onderzoekers tot nu toe veel te druk bezig zijn geweest met het gewicht van de blokken steen en hoe de Egyptenaren die bovenop de piramides kregen. Voorts heeft er onder egyptologen een uitgebreide discussie plaatsgevonden over wat voor soort helling er werd toegepast. "Met mijn theorie is het niet langer een probleem of een helling de uitwendige meetkunde van een piramide verbergt. De theorie biedt ruimte aan alle bestaande hellingtheorieën en sluit geen enkele uit. Of er bouwsteigers rondom de constructie stonden ten tijde van de bouw was geen probleem voor de Egyptenaren en is geen probleem voor ons. De precisie werd vanaf de binnenzijde gemeten en niet andersom. Volgens Bryn werden alleen in Egypte spitse piramides gebouwd. In China en Amerika werden er piramides met een platte top geconstrueerd en was daarom de behoefte aan nauwkeurigheid een stuk minder groot. "In Egypte moesten de spitse toppen zich exact boven het midden van het grondvlak bevinden. Ik ben er nu achter gekomen hoe de Egyptenaren zo nauwkeurig wisten waar ze de pyramidion, de laatste steen op de piramide, gingen plaatsen."
Toeval Degenen die de piramides bouwden, lieten dat niet aan het toeval over. De Egyptenaren moesten een secuur plan hebben om elk van de 2,3 miljoen kalkblokken op de juiste wijze neer te leggen. De zwaarste stenen van een piramide waren van graniet en werden gebruikt voor het plafond van de grafkamer. Er bestond een besteltermijn van maar liefst vier jaar voor deze loeizware exemplaren die werd gehouwen in een steengroeve bij Aswan, 900 kilometer stroomopwaarts langs de Nijl. Bryn: "Dan moest je vantevoren dus goed weten hoeveel stenen je nodig had ." En dat niet alleen. De prehistorische bouwmeesters dienden eveneens op de hoogte te zijn hoe iedere steen eruit moest zien. Bovendien was het uiterst belangrijk dat ze wisten waar de bouwmaterialen geplaatst zouden worden. Daarbij kwam nog eens dat de constructieleiding moesten kunnen communiceren met de bouwvakkers over waar iedere steen voor zich gezet diende te worden. Dit was iets wat de Egyptenaren moesten weten voordat ze überhaupt aan de bouw begonnen. Het was dan ook van levensbelang dat ze op een eenvoudige manier konden overleggen met de circa 10.000 bouwknechten die ook nog eens analfabeet waren.
Precisiesysteem Bryn is van mening dat de Egyptenaren in staat waren om het precisiesysteem waarmee werd gebouwd los te zien van de fysieke delen van de constructie. Dit systeem dat vandaag de dag in de bouw als vanzelfsprekend wordt gebruikt, was beslissend voor de Egyptenaren om de top van de piramide, de zogeheten apex, te kunnen bereiken. "Het antwoord op het raadsel van de piramides is helaas niet spannender dan dat", verklaart Bryn. De Noorse bouwkundige had zelf ooit een architectenbureau in Oslo en tekende grote bouwwerken. Deze ervaring gebruikte hij om te begrijpen hoe de Egyptenaren hun piramides ontwierpen. "Wanneer je tegenwoordig op een bouwplaats komt, heeft de bouwleiding een precisiesysteem opgezet. Alle maten komen van dit systeem. Vandaag de dag gebruiken we lasers, maar het is nog niet zo lang geleden dat het precisiesysteem bestond uit metseldraad en schietlood."
Hele getallen Het systeem maakte de communicatie op de bouwplaats ook eenvoudiger. "De voormannen konden gedurende het hele bouwproces dezelfde, makkelijke woorden gebruiken. Daardoor was het ook mogelijk om slechts hele getallen te gebruiken en geen breuken. De Egyptenaren hadden namelijk geen getallen die kleiner waren dan één. De lengte-eenheid was royal cubit, de lengte van de onderarm van de farao. Deze werd opgedeeld in zeven palms (handpalmen) die op zijn beurt weer bestond uit vier fingre (vingers). Alle maten van een piramide bestaan uit deze eenheden. Bryn heeft opnieuw deze principes toegepast voor de piramideconstructie met het maken van gedetailleerde bouwtekeningen voor piramides.
Verrast De Noor is verrast dat niemand daar eerder aan dacht. "Ik ben feitelijk geschokt dat dit al niet veel eerder is gedaan. Het is merkwaardig dat onderzoekers daar eeuwenlang niet bij hebben stilgestaan. Een piramide is toch echt een gebouw." Hij denkt dat zijn ervaring met het ontwerpen van grote gebouwen de sleutel was om zijn theorie over het precisiesysteem van piramides te kunnen ontwikkelen. "Ik spreek me niet uit over geschiedenis of egyptologie. Dat is niet mijn vak. Maar het rare is wel dat archeologen en egyptologen, die doorgaans niets van bouwkunde weten, zich hooghartig hebben uitgesproken over hoe de Egyptenaren wel of niet hun piramides bouwden", merkt Bryn cynisch op. "Behalve egyptologen zijn het alleen newage-aanhangers en dergelijke geweest die met dusdanige, door ufo's geïnspireerde uitspraken voor de dag zijn gekomen."
Van 25 november tot 09 december verbleven we in Sharm-el-Sheikh
- Hotel Sirokeiz Three Corners.
Het was een droomvakantie... zeker met de sneeuw- en ijstoestanden in ons kikkerland ! We konden er genieten, tussen vele belgen, van een temperatuur tussen 31 en 34 graden. Na 5 december was er al een mooie kerstversiering zowel binnen als buiten/ het leek wel een sprookjesland ....
Verschil groot / klein visum en waar het beste te kopen - Airport Sharm el Sheikh -
Sharm el Sheikh, Egypte
Bij aankomst in Egypte koop je een visum.
Ga je naar Sharm el Sheikh heb je daarnaast de mogelijkheid een (gratis?) klein visum te nemen als je verder niets van plan bent dan in het hotel/resort te verblijven. Met een klein visum kan je wel enkele (kleine) uitstapjes maken maar volgens mijn informatie heb je voor het St. Katharinaklooster en/of Coloured Canyon OFFICIEEL een groot visum nodig.
Terwijl er genoeg praktijkverhalen zijn van mensen die dit hebben gedaan met een klein visum. Ik zou het risico niet nemen voor die paar centen.
Dan het kopen van het visum op de luchthaven van Sharm. Na de paspoortcontrole wordt je naar balie's gewezen waar de visa te koop zijn. Je ziet waarschijnlijk boven het loket een Tui logo o.i.d. Iedereen gaat als kuddedieren daar netjes in de rij staan. Direct rechts daarnaast zie je enkele loketjes. Twee of drie naast elkaar. Het kan zijn dat de heren bij elkaar, in één van de hokjes zitten te keuvelen, maar ieder loket heeft zijn eigen beambte. Hier koop je een visum ZONDER toeslag van de touroperator. Zorg dat je briefgeld in euro's bij de hand hebt. Ze accepteren geen muntgeld. Wisselgeld krijg je in Egyptische ponden 1. je bent (waarschijnlijk) veel sneller klaar en 2. je betaald niet te veel ;-)
In het boek Hosea (de naam betekent: verlossing) spreekt God over het roepen van Israël uit Egypte.
Toen Israël een kind was, heb Ik het liefgehad, en uit Egypte heb Ik mijn zoon geroepen (Hosea 11:1).
God riep Israël uit Egypte om het volk te leiden naar en te brengen in Kanaän, het land der belofte. De naam voor Egypte in het Hebreeuw is Mitsrajim. De letters van het Hebreeuwse alfabet hebben elk een waarde. Zo is de totale waarde van het woord Mitsrajim, geschreven: mem-tsade-resh-jod-mem, in getallen 40-90-200-10-40 = 380. De totale waarde van Kanaän geschreven kaf-noen-ajin-noen in getallen 20-50-70-50 = 190. We zien dat beide getallen zich tot elkaar verhouden als 2:1.
Hierin ligt een diepe waarheid aan ten grondslag. God haalt zijn volk namelijk uit de twee-heid, het dualisme, en wil het leiden naar de één-heid, de harmonie, de rust-in-zichzelf. Het woord Mitsrajim is een bijzonder woord, het geeft namelijk die dubbelheid al aan.
De uitgang ajim is de uitbeelding van een twee-heid. Zo worden b.v. de beide benen raglajim, de beide handen jadajim, de beide ogen enajim, de beide oren oznajimgenoemd. Het is de dubbelheid van het woord Mitsr, zoals dus jadajim, handen, de dubbelheid is van het woord jad, hand. Nu heeft dat woord Mitsr in zich als stam het woord tsr, geschreven tsade-resh, hetwelk zowel met vorm te maken heeft als ook met leed en onderdrukking.
Het woord Mitsrajim betekent dan dus de vorm in dubbelheid of, de dubbele vorm en ook het leed van de dubbelheid of het leed in de tweeheid, de onderdrukking in de tweeheid.
En daarmee geeft dat woord dan ook aan wat Egypte eigenlijk is in de Bijbel. Het is een uitkristallisering in de tijd, en de uitdrukking op een bepaalde plaats in de tijd, van datgene dat in wezen betekent het leed van de twee-heid, het gevangen zijn in de twee-heid van de wereld. En het zich er niet uit kunnen verlossen, het niet weten hoe er uit te komen. Terwijl Kanaän het beloofde land is, waar een nieuwe wereld zou beginnen. Daar zou de een-heid hersteld zijn, de een-heid die men kende ook voordat men in Egypte was terecht gekomen. Dit loopt parallel met het komen van de mens uit de zesde dag in de zevende dag.
En dan gaat de weg beginnen van dit land van de gevangenschap, van het lijden, naar het beloofde land waar alles goed zal zijn. De woestijn is de wereld waar men doorheen trekt. Zij zelf is niets, zij is onvruchtbaar en onherbergzaam. Zij is niet bedoeld om er te kunnen blijven. Je trekt er doorheen als door de tijd. Maar wie terug verlangt naar de woestijn of Egypte, is als een slaaf die de vrijheid in die zevende dag niet wil, en die daardoor voor eeuwig knecht blijft. Maar ondanks dat, de weg gáát verder en loopt tenslotte uit in de achtste dag, nieuwe schepping, waar het einddoel bereikt is. De gang van Egypte naar Kanaän is dus de weg van de tweenaar de één. Wat is Bijbel toch een schitterend verhaal, die ons al vertellend naar Huis leidt. Naar dat Vaderhuis met de vele woningen. Hem zij de eer en glorie voor nu en in de toekomst
Vaststaat dat de oude Egyptenaren de familie als hoeksteen van de samenleving zagen. Trouwen was dan ook een logische stap voor de Egyptische bevolking: een stabiel gezin bracht goede volwassenen voort die de samenleving in stand konden houden.
De Egyptenaren trouwden dus wel degelijk. Maar vergeet de ambtenaar van de burgerlijke stand, de trouwjurk en de polonaise: duizenden jaren geleden gingen dingen gewoon iets anders. Het huwelijk was meer een soort contract. Een geregistreerd partnerschap.
Farao Toetanchamon en zijn vrouw
Verantwoordelijkheid Ook al hebben we geen teksten die het huwelijk noemen, officiële documenten laten duidelijk zien dat getrouwde mannen en vrouwen duidelijk gedefinieerde verantwoordelijkheden hadden, vertelt
archeoloog Zahi Hawass.
Uitzet Zo was duidelijk bepaald dat zowel de man als de vrouw een deel van de uitzet mee het huwelijk innam. Voor de vrouw betekende dat: huishoudelijke spullen, textiel en soms een ezel (het belangrijkste vervoermiddel van die tijd). De man bouwde het huis en voorzag zijn vrouw van juwelen en benodigde grondstoffen.
Contracten In een contract werd vastgelegd wat van wie was. Deze contracten werden gesloten tussen de man en zijn schoonvader, de vrouw stond daar dus buiten. In een tweede contract werd bepaald waar de vrouw recht op had: hoeveel voedsel en kleding haar echtgenoot haar jaarlijks zou moeten schenken.
Ook voor een eventuele scheiding werden regels opgesteld. Zo had een vrouw recht op éénderde van de spullen. Ook haar eigendommen mocht ze houden. In eerste instantie mocht alleen de man het initiatief nemen om tot scheiding over te gaan, maar in de late periode (712 tot 332 voor Christus) had ook de vrouw het recht om een scheiding in gang te zetten. Redenen om tot een scheiding over te gaan waren: onvruchtbaarheid, misbruik, overspel of het willen trouwen met iemand anders. Als één van de partners het niet eens was met de scheiding kwam er een rechtszitting.
De Bijbelse plagen die volgens het Oude Testament Egypte hebben geteisterd, zijn geen verzinsel. Dat beweren wetenschappers. De plagen zouden echter niet door de hand van God, maar door klimaatverandering en een vulkanische uitbarsting tot stand zijn gekomen.
Onderzoekers denken het bewijs te hebben gevonden dat de natuurrampen die in de Bijbel beschreven staan ook echt gebeurd zijn. De tien plagen van Egypte werden volgens de Bijbel op het land losgelaten, omdat de farao de Israëlieten als slaven gebruikte en ze ook na dringende verzoeken van God niet wilde vrijlaten. De plagen zouden in de oude stad Pi-Ramses, aan de Nijldelta hebben plaatsgevonden. Dit was de hoofdstad van Egypte onder farao Ramses II. Hij regeerde van 1297 tot 1213 voor Christus.
Kettingreactie
Volgens de onderzoekers zijn de plagen echter niet aan God, maar aan een kettingreactie ten gevolge van klimaatveranderingen toe te schrijven. Zon 3000 jaar geleden werd Pi-Ramses plotseling door alle inwoners verlaten. Dat zou met de plagen te maken kunnen hebben. Klimatologen hebben het gebied bestudeerd en concluderen dat er aan het eind van het bestuur van Ramses II een plotselinge klimaatverandering optrad. Die conclusie is gebaseerd op onderzoek naar stalagmieten. Deze gesteenten in Egyptische grotten bevatten radioactieve elementen waaruit af te leiden valt welk weerpatroon er in Egypte heerste. Enkele millennia geleden veranderde dat patroon drastisch.
Droogte
Pi-Ramses zou eerst een vochtig en warm klimaat hebben gehad, maar zon 3000 jaar geleden plotseling met droger weer te maken hebben gekregen. Farao Ramses II regeerde tijdens een heel gunstige periode, legt onderzoeker Augusto Magini uit. Er viel veel regen en zijn land bloeide. Maar deze natte periode duurde maar een paar decennia. ( ) Er kwam een droge periode en die had serieuze consequenties.
Eerste plaag Eén van die consequenties zou het opdrogen van de Nijl zijn geweest. Dit wordt in de Bijbel als de eerste straf van God genoemd. De Nijl zou veranderd zijn in een modderstroom. In de Bijbel wordt zelfs gesproken van rivierwater dat in bloed veranderde. Volgens onderzoekers kan die beschrijving wel eens te maken hebben met giftige algen die door het langzaam stromende water in het Nijlwater terecht kwamen. Zodra deze algen sterven, kleurt het water rood.
Tweede, derde en vierde straf
Ook de tweede, derde en vierde plaag zou met de klimaatverandering te maken hebben gehad. Het land werd volgens de Bijbel achtereenvolgens geteisterd door kikkers, luizen en vliegen. Doordat er giftige algen in het Nijlwater zaten, moesten de kikkers het water verlaten.
Door de stress van zon verhuizing, veranderden de kikkervisjes razendsnel in volwassen exemplaren. De kikkers stierven al snel op het droge land, waardoor insecten als muggen en vliegen niets meer te vrezen hadden en zich rap vermenigvuldigden.
Vijf en zes Dat leidt vervolgens tot de vijfde en zesde plaag: ziek vee en bulten. De insecten zouden ziektes als malaria hebben meegebracht waardoor epidemieën hoogtij vierden.
Zeven, acht en negen
De zevende, achtste en negende plaag (respectievelijk hagel, sprinkhanen en duisternis) worden volgens de wetenschappers verklaard door een natuurramp die een eind verderop gebeurde.
Daar barstte de vulkaan Thera uit en werden miljarden tonnen vulkanisch as in de atmosfeer gebracht. Gevolg: het as komt boven Egypte in botsing met onweersbuien en de hagel komt met bakken uit de hemel. Door de as valt er meer regen en is de luchtvochtigheid hoog: een ideaal klimaat voor sprinkhanen. Zij vermenigvuldigen zich snel en teisteren vervolgens Egypte. Ondertussen voorkwam as dat zonlicht het aardoppervlak bereikte en werd het donker.
En tien De laatste plaag: alle eerstgeborenen in Egypte sterven, zou verklaard kunnen worden door een schimmel in het graan. De oudste in het gezin mocht altijd als eerste van het graan eten en zou zo als enige het slachtoffer zijn geworden.
Robert Miller, professor aan de katholieke universiteit van Amerika ziet niets in de verklaringen van de wetenschappers. Ik ben terughoudend in het verzinnen van natuurlijke oorzaken van alle rampen. Volgens hem zorgen de verklaringen ervoor dat de plagen van God hun doel verliezen. Het punt was dat je Egypte niet kon verlaten door natuurrampen, maar wel door de hand van God.
Wanneer leefde farao Djoser nu precies? En wanneer droeg hij de macht over? Wetenschappers zijn er voor het eerst in geslaagd om de tijd van de faraos en de verschillende dynastiën exact te dateren. Ze lieten de koolstofdatering los op de overblijfselen van onder meer fruit, zaad en planten.
De resultaten van het onderzoek dwingen historici om de geschiedenisboeken te herzien. Voor het eerst is de koolstofdatering precies genoeg om de geschiedenis van het oude Egypte tot hele specifieke data terug te brengen, legt onderzoeker Christopher Ramsey uit.
Het onderzoeksteam liet de koolstofdatering los op zaden, manden, textiel, planten en fruit. Al deze oude objecten waren door musea in de Verenigde Staten en Europa beschikbaar gesteld.
Totnogtoe zijn alle data die we uit de geschiedenisboeken kennen, gebaseerd op historische documenten en archeologische opgravingen. Maar dat is niet heel betrouwbaar. Met elke nieuwe dynastie die er in Egypte aan de macht kwam, ontstond een nieuwe tijd met nieuwe documenten. Maar wanneer de ene dynastie exact in de andere overliep, is onduidelijk.
Zo blijkt uit de resultaten van de onderzoekers dat Djoser een van de bekendste faraos uit het Oude Rijk tussen 2691 en 2625 regeerde. Dat is 50 tot 100 jaar eerder dan gedacht. Ook blijkt het Nieuwe Rijk iets eerder ontstaan te zijn: tussen 1570 en 1544 voor Christus. Ik denk dat geleerden en wetenschappers blij zullen zijn om te horen dat ons kleine team van onderzoekers een eeuw aan onderzoek in drie jaar tijd heeft bevestigd.
Koolstofdatering is een methode die het mogelijk maakt om de exacte leeftijd van voorwerpen tot 60.000 jaar oud vast te stellen.
De oudste sporen van een geschreven taal vinden we in Egypte rond 3100 v.Chr. Het gaat daarbij om kleine groepjes schrifttekens, uitgebeiteld of met inkt gepenseeld op grafsteles, zegelstenen, potten, leistenen paletten of ivoren en houten labels. Over de herkomst van het schrift bestaan vele tegenstrijdige theorieën.
De Egyptenaren zelf hebben zich er niet druk over gemaakt. Voor hen waren de hiërogliefen eenvoudigweg het schrift van de woorden der goden, een geschenk van de god der schrijfkunst Thot aan de mensheid. De hierogliefen waren een heel ingewikkelde beeldtaal die van links naar rechts, van voren en naar achteren gelezen kon worden en je deed er jaren over om het te snappen. Alleen vooraanstaande schrijvers mochten zich er in bekwamen.
Degene die er voor de eerste keer in slaagde om hiërogliefen te ontcijferen was de Franse taalkundige Jean-François Champollion, in 1822. Hij riep iets van Ik heb het! en toen zakte hij in elkaar. Hij was natuurlijk doodmoe van al die jaren denken. De hierogliefen waren eigenlijk een soort pictogrammen, die ze dus maakten, maar dan zelf ook weer jarenlang bestudeerden. Champollion krabbelde weer op en werd geroemd om zijn ontcijfering.
Het gloednieuwe Clubdorp Sinai Bay opent in december haar deuren.
In Sinai Bay is veel te beleven: een uitgebreid sportaanbod met golf, tennis, zeilen, windsurfen, snorkelen en veel meer. Ter ontspanning zijn er vier zwembaden, een hammam en de Club Med Spa by Cinq Mondes met heerlijke schoonheidsbehandelingen.
Op cultureel gebied heeft Sinai Bay veel te bieden. Excursies naar Petra in Jordanië, het St. Catharinaklooster en Abu Galum bijvoorbeeld.
En uiteraard mag duiken in Egypte niet ontbreken. De Rode Zee wordt wereldwijd geroemd om haar bijzondere onderwaterwereld.
Nominatie Delfts zwembad voor Zwembad van het Jaar
Nominatie Delfts zwembad voor Zwembad van het Jaar
Zwembad Kerkpolder doet een gooi naar de titel Zwembad van het Jaar. Iedereen kan stemmen op zijn of haar favoriete zwembad op www.zwembadvanhetjaar.nl. Iedereen die zwembad Kerkpolder kent wordt opgeroepen hun stem uit te brengen en maakt daarmee kans op leuke prijzen, waaronder een reis voor twee personen naar het grootste zwembad ter wereld in Sharm el Sjeik in Egypte.
Bij het uitbrengen van een stem wordt een beoordeling gevraagd voor drie criteria: prijs/kwaliteit, klantvriendelijkheid en hygiëne. Per provincie dringt vervolgens het zwembad met de hoogste gemiddelde score mee naar de titel Zwembad van het Jaar.
Het beste zwembad van iedere provincie wordt vervolgens bezocht door een aantal mystery guests, die verslag uitbrengen aan een vakjury.
Op 17 december 2010 maakt de vakjury de landelijke winnaar bekend. Het winnende zwembad ontvangt naast de nodige publiciteit ook een bijzondere prijs: een gouden startblok.
Egyptische archeologen hebben een 3000 jaar oud standbeeld opgegraven. Het gaat om een beeltenis van Amenhotep III, de vermeende grootvader van de beroemde Toetanchamon. Het rode, granieten beeld werd nabij de noordelijke ingang van Amenhoteps tempel ontdekt en laat zien hoe de farao samen met de god Amon op de troon zit.
Het beeld is ongeveer 130 centimeter hoog en 95 centimeter breed. Archeoloog Zahi Hawass noemt de vondst fantastisch, vanwege de details in het gezicht. Het zou slechts gaan om een deel van het standbeeld. Het gehele beeld was naar schatting drie meter hoog.
Amenhotep III regeerde Egypte tussen 1390 en 1352 voor Christus. Men gaat ervan uit dat hij de grootvader van Toetanchamon was en baseert zich daarbij op DNA-tests en CT-scans die van Toetanchamon werden gemaakt.
Er worden regelmatig grote standbeelden van faraos ontdekt. Zo werd begin dit jaar nog een enorme beeltenis van het hoofd van Amenhotep III gevonden. Kort daarop werden 3400 jaar oude beelden van Amenhotep III en Thoth, de god van de wijsheid ontdekt.
Het grootste museum voor Islamitische kunst in Caïro is door de Egyptische president Hosni Mubarak heropend.
De afgelopen acht jaar werd het gebouw uit 1903 gerestaureerd.
Het gebouw dat ooit werd gebouwd om historisch erfgoed te beschermen tegen plunderaars is over twee weken ook weer voor het publiek te bezichtigen. In vijfentwintig galerieën zijn 2500 voorwerpen van grote historische waarde te zien. In totaal heeft het museum 102.000 voorwerpen. Zo is er een met goud ingelegde sleutel te vinden van de Ka'aba, de heilige zwarte kubus in Mekka.
Ook ligt er de oudste Islamitische dinar (munt) die ooit werd gevonden. Deze dateert uit het jaar 697.
In het museum zijn bovendien verschillende manuscripten van de Koran te vinden en Perzische tapijten, Ottomaanse keramiek en historische instrumenten die werden gebruikt voor sterrenkunde, scheikunde en architectuur.
Het blootleggen van een oude sfinxenlaan in het Egyptische Luxor lijkt uit te lopen op een catastrofe. Bewoners worden uit hun huizen gezet en volgens UNESCO dreigen verschillende archeologische vondsten beschadigd te raken.
Het is de droom van de Hoge Raad voor Oudheidkunde in Luxor: het blootleggen van een drieduizend jaar oude sfinxenlaan laan die verschillende religieuze gebouwen met elkaar verbindt. De nieuwe toeristische attractie moet talloze toeristen trekken. Deze moeten gezamenlijk jaarlijks 37 miljoen euro in het laatje brengen. In de veertiende eeuw voor Christus werd begonnen met de aanleg van de laan waar onder meer de tempels van Luxor en Karnak aan liggen. Bijna een millennium later werd de laan echter bij een grote overstroming overspoeld met een laag slib en raakte het in de vergetelheid.
Sinds drie jaar zijn Egyptische archeologen de laan enthousiast weer vrij aan het maken. Bij opgravingen zijn onder meer een Romeinse wijnkelder en 620 sfinxen blootgelegd. Volgens het internationale persbureau Inter Press Service (IPS) hebben deze activiteiten echter grote gevolgen voor de bevolking die al eeuwen in het gebied woont. De meeste van de 850 huizen op de route zijn inmiddels verwijderd. Volgens de gouverneur van Luxor, Samir Farrag, hebben alle gezinnen een nieuw appartement of 10.000 euro gekregen voor hun verplichte verhuizing. Volgens betrokken met wie IPS heeft gesproken, kregen diegenen die gedwongen moesten verhuizen echter maar 4000 euro of een vervangend appartement diep in de woestijn. Ook zijn de watertoevoer en elektriciteit in de bwewuste laan al afgesloten, terwijl er nog mensen wonen.
Bulldozer De zorgvuldigheid waarmee de laan wordt uitgegraven baart de werelderfgoedorganisatie UNESCO bovendien zorgen. Nadat een onderzoeksteam de locatie in 2008 bezocht liet de organisatie weten zich grote zorgen te maken over de zware machines die worden ingezet om de klus zo snel mogelijk te klaren. UNESCO maakt zich met name zorgen over de tempels van Luxor en Karnak.
Volgens een anonieme archeoloog die IPS sprak, kunnen door de bulldozers allerlei archeologische waardevolle spullen worden vernietigd. "Archeologie bedrijf je niet met een bulldozer", zei de man tegen het persbureau. "Het kost jaren om een locatie bloot te leggen en te documenteren." Die tijd heeft de Egyptische overheid echter niet. . Klaar met de opgravingen zijn de archeologen echter nog lang niet.
Israël start met de bouw van een afscheiding op delen van de grens met Egypte. Dat melden verschillende Israëlische media op gezag van het ministerie van Defensie.
Tientallen ingenieurs zullen de voorbereidende werken aan de grens aanvatten en het zwaar materiaal zal ter plekke gebracht worden.
Bewaking De afscheiding, die al in maart werd aangekondigd, moet vooral opstandelingen, illegale immigranten en smokkelaars van Israëlische bodem weren. Naast een hek zijn ook elektronische bewakingssystemen zoals sensors voorzien.
Naargelang de bron zal de afscheiding tussen 135 en 240 kilometer lang zijn en 1,35 miljard shekel (circa 272 miljoen euro) kosten.
Dit jaar trokken al zon 10.000 immigranten illegaal naar Israël.
Egypte gaat meebetalen aan de restauratie van elf historische synagoges. Dat meldt Discovery News.
Volgens Farouk Hosny, de Egyptische minister van Cultuur, maken de synagoges net zo goed deel uit van de Egyptische cultuur als moskeeën of koptische kerken. Voor de restauratie van de synagoges is wat hem betreft dan ook geen buitenlands geld nodig.
Hij zei dit twee dagen na de heropening van de historische Ben Maimon-synagoge in Caïro. Deze synagoge, vernoemd naar de beroemde rabbijn en filosoof Mosje Ben Maimonides, is recentelijk al gerestaureerd.
Er wonen momenteel weinig Joden in Egypte. In de jaren veertig woonden er nog ongeveer 80.000. Velen verlieten het land onder meer als gevolg van oorlogen tussen Egypte en Israël.
De twee landen tekenden in 1979 een vredesverdrag. De relatie tussen beide landen is echter nog altijd gespannen. Dit bleek bijvoorbeeld in november nog. Farouk Hosny beschuldigde Joden er toen van te hebben samengezweerd zodat hij niet de nieuwe directeur-generaal van UNESCO werd. De minister pleitte er eerder al eens voor boeken te verbranden die door Israëliërs zijn geschreven. De minister distantieerde zich later wel van deze uitspraak.
Het gros van de Belgische banken blokkeert de Maestrokaart buiten Europa vanaf 17 januari. De 23 grootste banken van ons land scharen zich achter het initiatief dat misbruik moet tegengaan.
Datbevestigt Febelfin, de vereniging van banken, die meteen ook een lijst bekendmaakt van landen 'waar het gebruik van de debetkaart ongewijzigd blijft'. Het is nu zwart op wit: in 'illustere' landen als Tadzjikistan, Montenegro of Oezbekistan kan u Maestro blijven gebruiken, maar in populaire vakantiebestemmingen als Tunesië, Egypte of Marokko niet. En al evenmin in de VS, China of Japan.
'Toch is de impact van deze maatregel heel beperkt', reageert Pamela Renders van Febelfin. 'Net geen 98 procent van de Belgische kaarthouders gebruikt zijn debetkaart nooit buiten Europa. En van de resterende 2 à 2,5 procent (op 12 miljoen kaarthouders betekent dat nog altijd dik 200.000 mensen, nvdr.) beschikken de meeste over een kredietkaart. Meer nog, als je het aantal transacties met een debetkaart bekijkt buiten Europa, maken die slechts 0,17 procent van alle transacties uit.'
Toch blijft het bizar dat enkel de banken die in ons land gevestigd zijn dergelijke maatregelen nemen. Ziet Febelfin spoken? 'Nee, zeker niet, maar wij zijn altijd een voorloper geweest in de beveiliging van betaaltransacties. Wij pakten bijvoorbeeld als eerste uit met de chip boven op de magneetstrip. Trouwens, ook op Europees niveau wordt overleg gepleegd om de strijd tegen misbruik op te voeren.'
De Belgische vakantieganger die vanaf 17 januari buiten Europa reist, zal zich dus moeten behelpen met zijn kredietkaart. 'Buiten Europa is betalen in een winkel met een kredietkaart goedkoper dan met een debetkaart', zegt Pamela Renders. 'En vanaf een bepaald minimumbedrag geldt dat ook voor geld uit de muur halen.
Bij sommige banken is dat vanaf 150 euro, bij andere vanaf 200 of 250 euro. Maar de tarifering is niet onze bevoegdheid, de banken bepalen die volledig vrij.'
De consumentenorganisatie Test-Aankoop is niet te spreken over deze 'ongeschikte manier om het probleem aan te pakken. Bovendien betaalt de consulent de rekening, want geld opvragen met een kredietkaart is duurder.'
Ruim een eeuw geleden werd tijdens een archeologische expeditie een teen van farao Achnaton, de vader van Toetanchamon, gestolen. Deze keerde de teen eindelijk terug naar Egypte.
Archeoloog Zahi Hawass, van de Egyptische archeologische dienst heeft dat bekendgemaakt. De teen werd in 1907 gestolen toen de beenderen van farao Achnaton werden onderzocht.
Het gaat vermoedelijk om een teen van de linkervoet van de farao. Het teenbot zal de komende tijd te zien zijn in het Egyptisch Museum in Caïro.
De teen kwam en enige tijd geleden in bezit van een wetenschapper van de Universiteit van Zürich. Hoe hij aan de teen kwam is niet duidelijk. De Zwitserse wetenschapper, Frank Ruehli, besloot onlangs dat de teen terug moest naar het land van herkomst: Egypte.
De teen werd officieel overhandigd tijdens de ondertekening van een overeenkomst tussen Egypote en Zwitserland over de teruggave van oudheidkundige voorwerpen.
Achnaton was een farao uit de 18e Dynastie van het Oude Egypte. Hij regeerde van ongeveer 1364 tot 1347 voor Christus en was gehuwd met de beroemde koningin Nefertiti.
Prinses in Egypte ter promotie van Inclusive Finance
Prinses in Egypte ter promotie van Inclusive Finance
20 November 2010
DEN HAAG (Nieuws van Oranje) - Hare Koninklijke Hoogheid Prinses Máxima der Nederlanden brengt van 23 25 november een bezoek aan Cairo, Egypte, in het kader van haar VN-werkzaamheden op het gebied van Inclusive Finance. Inclusive Finance staat voor toegang tot financiële diensten, tegen een redelijke prijs en op duurzame wijze, voor iedereen die dit nodig heeft.
Prinses Máxima houdt onder meer een toespraak op de Amerikaanse universiteit van Cairo en brengt een veldbezoek aan boeren op het platteland net buiten de stad. De Prinses spreekt tijdens haar verblijf met presidentsvrouw Mubarak en de Egyptische ministers van Financiën, Landbouw en Handel en industrie.
Ook heeft ze diverse ontmoetingen met vertegenwoordigers van banken, microfinancieringsorganisaties en mobiele telefoonaanbieders. In haar toespraak op de Amerikaanse universiteit voor studenten en genodigden zal Prinses Máxima ingaan op de vooruitgang die Egypte geboekt heeft bij toegang tot financiële diensten en het belang hiervan bij armoedebestrijding en ontwikkeling. Ze benadrukt de urgentie van consumentenbescherming, transparantie en regulering in de sector. Huishoudens en bedrijven hebben een veilige plek nodig om te sparen en de mogelijkheid om een verzekering af te sluiten, een krediet te krijgen of een bankrekening te openen. Innovatieve technologie, zoals bijvoorbeeld samenwerking tussen banken en mobiele telefoonaanbieders, speelt een belangrijke rol om arme mensen en mensen in afgelegen gebieden te bereiken.
Prinses Máxima gaat op veldbezoek bij boeren in de deltaregio vlak buiten Cairo om van henzelf te vernemen welke ervaringen zij hebben bij het veilig kunnen sparen, het verkrijgen van leningen of het verzekeren van hun oogst. Ook ontmoet ze medewerkers van banken over de financiële serviceverlening richting de boeren. Dit is het tweede VN-bezoek van Prinses Máxima aan Egypte. In oktober 2008 bezocht ze het land als lid van de VN-Adviseursgroep voor een Toegankelijke Financiële Sector. Prinses Máxima is in september 2009 benoemd als speciale pleitbezorger van de Secretaris-Generaal van de Verenigde Naties, Ban Ki-moon. Prinses Máxima adviseert in deze functie Ban Ki-moon over toegang tot financiële diensten en zet zich tevens wereldwijd in om financiële diensten voor iedereen toegankelijk te maken. Dit draagt bij aan de ontwikkeling van met name de lage inkomensgroepen en de MKB-sector. Wereldwijd kunnen 2,7 miljard mensen en miljoenen bedrijven geen gebruik maken van financiële diensten als leningen, bank- en spaarrekeningen of verzekeringen.
'Egyptische magie: op zoek naar het toverboek van Thot'
'Egyptische magie: op zoek naar het toverboek van Thot'
Speciaal voor de tentoonstelling 'Egyptische Magie' schreef conservator Maarten Raven het boek 'Egyptische magie: op zoek naar het toverboek van Thot'. Het boek gaat over de magische wereld van de oude Egyptenaren. Het bevat vele afbeeldingen van magische voorwerpen uit de collecties van het Rijksmuseum van Oudheden, het Musée du Louvre en het British Museum.
Toverboek van de god Thot
De oude Egyptenaren geloofden heilig in de zin van tovenarij. Magie was tegelijkertijd een bron van bovenaardse wijsheid en een middel om je lot in eigen handen te nemen. De goden zelf gebruikten magie om de wereld te scheppen. Aan de mens schonken ze magische vermogens om hem te helpen in de strijd om het bestaan. Magie was niet alleen de olie die de kosmos draaiende hield, maar ook een bind middel tussen mensen, goden en doden. De knapste koppen van het Oude Egypte zochten hun hele leven naar kennis van het hogere. Alles staat in het toverboek van de god Thot, maar waar ligt dat verborgen?
Zoektocht naar wijsheid
Dit boek gaat over die zoektocht naar wijsheid. Het beschrijft hoe de Egyptische magiërs hun kennis gebruikten om de zwaksten van de samenleving te beschermen, de goden bij te staan in hun strijd tegen het kwaad, en de doden eeuwig te laten voortleven. In onze moderne maatschappij is geen plaats meer voor dit soort bijgeloof'. Wij hebben goede medische voorzieningen, psychiaters en verzekeringen.We denken vaak dat we het wel zonder hogere machten kunnen stellen. Maar is dat wel zo? Geloven we heimelijk niet nog steeds in die overzichtelijke wereld van de Egyptenaren?
29,95, verkrijgbaar in de Museumshop, bij Walburg Pers en in vele boekhandels
CAIRO - De parlementsverkiezingen in Egypte hebben plaats op 28 november. Dat maakte de Egyptische president Hosni Mubarak woensdag bekend.
Er wordt gestemd over de bezetting van 508 zetels in het parlement van het land in het uiterste noordoosten van Afrika. De Nationaal Democratische Partij van Mubarak heeft op dit moment een dominante positie en de kans is uitgesloten dat het bewind veel ruimte zal geven aan oppositiepartijen. In de afgelopen weken werden al meer dan 150 aanhangers van de verboden Moslim Broederschap gearresteerd.
De organisatie probeert het verbod op religieuze partijen te omzeilen door politici in te schrijven als 'onafhankelijk' kandidaat. Tijdens de vorige parlementsverkiezingen, in 2005, won de partij een op de vijf zetels. (ANP)
LEIDEN - Kinderen, vaders, moeders, opa's en oma's die benieuwd zijn naar de Egyptische magie in de boeken en films van Harry Potter kunnen zich zaterdag 20 en zondag 21 novembermelden bij het Rijksmuseum van Oudheden in Leiden.
EPA
In het kader van het Kinderweekend van het museum duikt conservator Maarten Raven in de populaire verhalen over de tovenaarsleerling. Dat maakte het museum woensdag bekend.
Tijdens de lezing onthult Raven de Egyptische magie die te herkennen is in de beroemde verhalen.
Vorige maand opende in het museum de tentoonstelling Egyptische Magie over de tovenarij uit het oude Egypte. Voor de expositie kreeg het museum objecten te leen uit het Louvre in Parijs en het British Museum in Londen. Het Britse museum heeft zelfs een deel uitgeleend van het grootste toverboek uit het oude Egypte, dat voor het eerst in 180 jaar weer als een geheel te bewonderen is. (ANP)
LUXOR - Archeologen hebben in Egypte, langs de oude verbindingsweg tussen de tempels van Luxor en Karnak, twaalf sfinxen opgegraven. Dat heeft het Egyptische ministerie van oudheden vandaag, maandag, bekendgemaakt. De ontdekking werd gedaan in een pas uitgegraven deel van de Boulevard van de Sfinxen.
Een groot deel van de Boulevard van de Sfinxen ligt onder het moderne Luxor, in het zuiden van Egypte. De zandstenen weg, waarlangs sfinxen waren opgesteld, stamt uit de periode dat farao Nectanebo I aan de macht was, van 380 tot 362 voor Christus. De weg werd gebruikte voor religieuze processies.
Egypte wil de hele Boulevard uitgraven. De weg werd ernstig beschadigd tijdens de Romeinse tijd door de aanleg van wegen en huizen en het hergebruik van sfinxen voor andere bouwprojecten. (Novum)
Magische tentoonstelling met objecten uit Louvre en British Museum
Met 'Egyptische Magie' presenteert het Rijksmuseum van Oudheden een unieke tentoonstelling over de magische wereld van de oude Egyptenaren. U ziet ruim 300 amuletten, scarabeeën, magische beelden en teksten, tovermessen, godenbeelden en toverboeken op papyrus. Samen geven ze een compleet beeld van de belangrijke rol van magie in het oude Egypte. De voorwerpen op de tentoonstelling komen uit topcollecties uit binnen- en buitenland. De basis vormt uiteraard de eigen collectie, die gerekend wordt tot de top-10 van de wereld op dit gebied. Speciaal voor deze tentoonstelling zijn bovendien objecten geleend van gerenommeerde buitenlandse musea, waaronder het Louvre en het British Museum.
Egyptische magie
Magie was voor de Egyptenaren heel gewoon. Het was onlosmakelijk verbonden met hun godsdienst. Ze geloofden in de absolute macht van de goden over hemel en aarde. Het enige middel waarmee mensen hun eigen lot konden beïnvloeden, was magie.
Op allerlei manieren probeerden ze de goden gunstig te stemmen. Dat deden ze bijvoorbeeld door te offeren, of geluksamuletten te dragen. Zo konden ze de kleine dingen in het dagelijks leven de goede kant op sturen. Om het hele land en volk te beschermen voerden priesters uitgebreide tempelrituelen uit. Ook na de dood waren rituelen een grafgiften belangrijk. Magie was zodoende 24 uur per dag en op elke hoek van de straat aanwezig.
Magische praktijken springlevend
Al in de oudheid zelf stonden de Egyptenaren bekend om hun magische praktijken. Maar ook in latere tijden had hun magie invloed op vele andere culturen. In de talmud en de bijbel zijn de sporen ervan aanwezig, evenals in het islamitische geloof. In onze westerse wereld van de laatste eeuwen leeft die fascinatie voor Egyptische magie voort.
Van de middeleeuwse wetenschap tot het hedendaagse geloof in de magische kracht van piramides en de populariteit van tarot. Egyptische magie is dus springlevend! Ook dit onderwerp komt u tegen op de tentoonstelling.
Nieuw boek van Maarten Raven en extra activiteiten
Bij 'Egyptische Magie' verschijnt een prachtig geïllustreerd boek van de bekende RMO-conservator en egyptoloog Maarten Raven: 'Egyptische Magie - op zoek naar het toverboek van Thot'.
Hij schreef het speciaal voor deze tentoonstelling.
Een dag met lezingen in het kader van de tentoonstelling 'Egyptische Magie'.
22 november 2010
Een dag met lezingen in het kader van de tentoonstelling 'Egyptische Magie'. Kenners en specialisten op het gebied van magie bij de oude Egyptenaren delen hun kennis over dit onderwerp en geven zodoende een breed overzicht van het onderwerp. Dit seminar wordt georganiseerd door de opleiding egyptologie van de Universiteit Leiden.
10.00 - 10.45 uur Dr. Maarten Raven, Rijksmuseum van Oudheden: 'Mijn ba is de Magie, hij is ouder dan de tijd' - de principes van de Oudegyptische magie
11.00 - 11.45 uur Prof.dr. Joris Borghouts, Universiteit Leiden / Nederlands Instituut voor het Nabije Oosten: Egyptische magische teksten
12.00 - 12.45 uur Dr. Jacco Dieleman, University of California (Los Angeles): Continuïteit en vernieuwing in Grieks-Egyptische magie
13.00 - 15.00 uur Lunchpauze met gelegenheid om de tentoonstelling te bezoeken
15.00 - 15.45 uur Prof.dr. Jacques van der Vliet, Universiteit Leiden / Radbout Universiteit Nijmegen: 'Als een vod op de mestvaalt': de poëzie van zwarte magie in Christelijk Egypte
16.00 - 16.45 uur Prof.dr. Remke Kruk, Universiteit Leiden: Een schaal in de maneschijn: magie in hedendaags Egypte
In een reeks verrassende documentaires duikt National Geographic Channel vanaf woensdagavond 17 november in de geheimen van de Egyptische Oudheid. In Egypt Wednesday, tot stand gekomen in samenwerking met Nile Travel, worden programma's over het rijke verleden van Egypte getoond.
Er worden onthullingen gedaan over de mysterieuze farao Psusennes 1 en er wordt gefocust op een reddingsplan voor de Sfinx van Gizeh.
Het geheim van de Zilveren Farao
In 1940 werd in de delta van de Nijl een ontdekking gedaan, die zelfs voor Egypte bijzonder was. Bij archeologisch onderzoek bij de ruïnes van Tanis stuitte Pierre Montet op de massief zilveren grafkist van Psusennes I. Daarbij trof hij een verbijsterende hoeveelheid kostbaarheden aan die de farao had meegekregen voor het hiernamaals. De schat was circa 3.000 jaar aan de aandacht van grafplunderaars ontsnapt. Hoewel de vondst nauwelijks onder deed voor de eerdere ontdekking van het graf van Toetanchamon, werd het nieuws over de Zilveren Farao overschaduwd door de Tweede Wereldoorlog. Zeventig jaar later maakt National Geographic Channel dat goed met de onthullende documentairereeks Mystery of the Silver Pharao, de Zilveren Farao uit de 21ste Dynastie, rond 1000 voor Christus.
Oude wijsheid moet de Sfinx van Gizeh redden
Zowel wetenschappers als toeristen in Egypte zijn geïntrigeerd door de vraag waarom, wanneer en hoe de Oude Egyptenaren de Grote Sfinx van Gizeh creëerden. Raadsels die zich sneller opstapelden dan dat ze konden worden opgelost. Feit is dat het reusachtige beeldhouwwerk voor de iconische piramiden inmiddels ernstig wordt bedreigd door de natuur en de mens. Om het wereldwonder te kunnen redden van verdere aftakeling, zijn antwoorden nodig die in de Oudheid verscholen liggen. National Geographic Channel gaat met Ancient Secrets: The Sphinx op zoek naar de sleutel via hallucinaties, opoffering en zonnemetingen.
Egypt Wednesday wordt met ingang van 17 november elke woensdagavond tussen 21.00 en 23.00 uur uitgezonden op National Geographic Channel.
11-11-2010 CultuurHet "Metropolitan Museum of Art in New York geeft schatten van Toetanchamon terug aan Egypte. Het gaat in totaal om negentien voorwerpen uit de graftombe van de legendarische farao.
Van onze redacteur Grytsje Anna Pietersma
Na tientallen jaren komen negentien kunstschatten van de Egyptische farao weer terug naar Egypte. Het Metropolitan Museum of Modern Art in New York geeft onder meer een klein, bronzen beeld van een hond en een beeld van een sfinx terug. De kunstwerken kwamen in het bezit van het museum uit de erfenis van Howard Carter. Deze archeoloog ontdekte het graf van Toetanchamon in 1922.
Hereniging
De objecten hadden volgens de regels Egypte nooit mogen verlaten. Zahi Hawass, het hoofd van oudheidkundige zaken, is al jaren bezig om alle bekende Egyptische historische voorwerpen terug te halen. Hij is dan ook heel blij met het besluit van het Metropolitan Museum.
"Dankzij de vrijgevigheid en het ethische gedrag van het Metropolitan Museum, worden deze negentien objecten uit de tombe van Toetanchaom, herenigt met de andere schatten van de kindkoning."
De voorwerpen zijn tot juni 2011 nog te zien in New York, waar ze deel uit maken van de Egyptische collectie van het Metropolitan Museum. Daarna verhuizen ze naar Caïro. Samen met de rest van de Toetanchamon-collectie zijn ze uiteindelijk onderdeel van het Egyptische Museum. Dit museum opent in 2012 in Giza.
LEIDEN - De tovenarij uit het oude Egypte komt weer tot leven in het Rijksmuseum van Oudheden in Leiden. Het museum opent zaterdag de tentoonstelling Egyptische Magie, met driehonderd objecten uit de tijd van de farao's. Manshoge beelden, bezwerende formules op papyrus, tovergerei en amuletten laten zien hoe magie onlosmakelijk verbonden was met het leven van alledag.
De 2600 jaar oude Egyptische mummie van priester Anchhor in het Rijksmuseum van Oudheden in Leiden. ANP
Voor de expositie kreeg het museum objecten te leen uit het Louvre in Parijs en het British Museum in Londen. Het Britse museum heeft zelfs een deel uitgeleend van het grootste toverboek uit het oude Egypte, dat voor het eerst in 180 jaar weer als één geheel te bewonderen is.
Het 5 meter lange boek was ooit eigendom van de Zweedse consul in Egypte, die het eeuwenoude werk doormidden knipte . In 1828 verkocht hij de linkerhelft aan het Rijksmuseum van Oudheden en in 1857 belandde de rechterhelft in Londen. (ANP)
Archeologen hebben in Egypte de bovenste helft van een beeld van farao Amenhotep III gevonden. Het beeld laat zien hoe de farao waarvan men aanneemt dat het de opa van Toetanchamon is naast de god Re-Horakthy zit. Het is niet ongewoon dat beelden van Amenhotep III opduiken: de laatste tijd stuiten archeologen op het ene na het andere stenen eerbetoon.
Het standbeeld van de farao werd gevonden in diens tempel. Het gebouw werd in de negentiende eeuw verwoest, maar was hoogstwaarschijnlijk de grootste tempel die ooit werd gebouwd. De tempel had vroeger twee ingangen. Eentje aan de oostkant deze wordt bewaakt door twee enorme standbeelden van de farao (bekend als de kolossen van Memnon) en eentje aan de noordelijke kant. Dichtbij die tweede ingang is het nieuwe granieten beeld aangetroffen.
Nog veel meer Er worden de laatste tijd veel beelden van Amenhotep III gevonden. In februari bijvoorbeeld nog een gigantisch granieten hoofd. En nog niet zolang geleden een beeltenis van Amenhotep III die naast de god Amon op een troon zit.
Sekhmet Dat laatste is zeker niet uniek: er zijn talloze beelden bekend van Amenhotep III en een god. Vooral de godin Sekhmet duikt regelmatig op. Er zijn meer dan 80 beelden van de godin Sekhmet gevonden tijdens opgravingen in de tempel, vertelt archeoloog Zahi Hawass. Sekhmet was de godin van de oorlog, vergelding en ziekte, maar genas ook mensen.
Dat verklaart mogelijk waarom er zoveel beelden van haar zijn opgericht; Amenhotep bracht zijn laatste jaren op een ziekbed door. Mogelijk hoopte hij dat Sekhmet hem zou genezen.
Akkers Het is aannemelijk dat in de nabije toekomst nog veel meer beelden van Amenhotep III worden gevonden. De archeologen vermoeden dat zich nog veel beelden in de akkers rondom de tempel bevinden. De Egyptische autoriteiten zijn van plan om dat land aan te kopen en verder te laten onderzoeken.
Amenhotep III regeerde van 1390 tot 1352 voor Christus over Egypte. In die 38 jaar tijd was Egypte op het hoogtepunt qua welvaart en culturele ontwikkeling.
Re-Horakthy was een samensmelting van de god Re en een valk. Dat verklaart waarom de god met het hoofd van een valk wordt afgebeeld. Foto: Supreme Council of Antiquities
Lezing: Egyptische magie, op zoek naar het toverboek van Thot
Dr. Maarten Raven, RMO-conservator collectie Egypte, vertelt in deze lezing over de principes van magie, een van de belangrijkste onderdelen van de godsdienst van de oude Egyptenaren. De lezing wordt gegeven in het kader van de tentooonstelling 'Egyptische Magie' (16 oktober 2010 - 13 maart 2011).
Communicatiemiddel tussen mensen, goden en doden
Anders dan nu, golden de principes van de oud-Egyptische magie niet als een vorm van achterlijk bijgeloof, maar als één van de centrale elementen van de godsdienst. Magie was het communicatiemiddel tussen mensen, goden en doden. Het werd beschouwd als een bijzonder geschenk aan de mensheid, om sterker te staan in de strijd om het bestaan. Magie werd bedreven door de knapste koppen van de oudheid. Hun ontdekkingen hebben de basis gevormd voor onze natuurwetenschappen. Daarnaast heeft de zoektocht naar occulte kennis ook andere culturen en allerlei latere godsdienstige bewegingen geïnspireerd.
Vriendenvereniging RoMeO
Elke tweede dinsdag van de maand organiseert RoMeO, de vriendenvereniging van het museum, een avondlezing.
aanvang: 20.00 uur, zaal open 19.30 uur locatie: Tempelzaal of filmzaal Rijksmuseum van Oudheden kosten: 5,00; RoMeO-leden gratis
Howard Carter bracht vele jaren in Egypte door en beschreef duizenden voorwerpen en gebeurtenissen die leidden tot of voortvloeiden uit de vondst van de tombe van Toetanchamon. Dankzij een Engelse archeoloog kunnen we de dagboeken van Carter nu allemaal raadplegen: ze staan online!
In 1922 vindt Carter de tombe van Toetanchamon. Het is een historische ontdekking. In tegenstelling tot andere koninklijke Egyptische graven is deze tombe nog geheel intact en niet door schatzoekers leeggeroofd. In het graf lagen zoveel schatten dat Carter er tien jaar over deed om deze allemaal te beschrijven. De fotos, aantekeningen en dagboeken die die studie opleverden, worden tot op de dag van vandaag gekoesterd en liggen opgeslagen in het Griffith Institute.
Vragen Hoewel wetenschappers, maar ook amateurarcheologen veel over de vondst van Toetanchamon weten, zijn er ook nog veel vragen. Carter stierf zeven jaar nadat de opgraving eindigde. Hij had geen tijd gehad om zijn werk te publiceren en uit onderzoek blijkt dat hij er zelfs niet aan toegekomen is om alle 5398 objecten in het graf van Toetanchamon gedegen te bestuderen.
Onduidelijk In het graf lag van alles: wapens, muziekinstrumenten, strijdwagens, kleding en cosmetica. Sommige objecten waren gemakkelijk te identificeren, maar van anderen is nog steeds onduidelijk wat het precies voor moet stellen of waar het voor gebruikt kon worden.
Terugdeinzen
Archeologen willen natuurlijk niets liever dan afrekenen met al die vraagtekens. En ze realiseren zich heel goed dat ze dat niet alleen kunnen. Daarom roepen ze de hulp in van amateurs, experts en leken.
Ik zeg vaak dat de echte vloek van Toetanchamon is dat Egyptologen terugdeinzen voor het werk, vertelt expert Marianne Eaton-Krauss. Deze stukken (uit het graf van Toetanchamon, red.) zijn prachtig gemaakt. Het is veel werk om ze te bestuderen. En je moet zowel verstand hebben van symboliek als van technologie.
Bestuderen Om er zeker van te zijn dat Carters vondst gedegen bestudeerd wordt, besloten de archeologen alle aantekeningen, fotos en dagboeken van Carter online te zetten. Iedereen die geïnteresseerd is, kan er nu bij. Er is dus geen excuus meer om Carters levenswerk links te laten liggen.
Dagboek Zon 98 procent van alle aantekeningen van Carter is nu online te vinden. De overige 2 procent verschijnt de komende drie maanden. Het mooiste deel van dit digitale archief is ongetwijfeld het dagboek van Carter. Hierin beschrijft hij op nuchtere wijze hoe het er tijdens de opgravingen aan toe gaat. Boven elke dag is te lezen waar hij zich bevindt en hoe hij daar gekomen is (veelal met behulp van twee ezels).
Unieke informatie
Het digitaliseren van dit enorme archief is een monnikenwerk geweest dat in 1993 startte en nu zon zeventien jaar later bijna af is. Nu kunnen de vragen wellicht eindelijk met een beetje hulp van anderen beantwoord worden. Want de aantekeningen van Carter bevatten informatie die nergens anders te vinden is. Zo beschreef de archeoloog nauwkeurig waar alle objecten in het graf lagen. De volgorde van deze voorwerpen was namelijk heel anders dan de volgorde die we nu in het museum zien.
Fotos Ook de fotos zijn van onschatbare waarde. Zo is op de fotos van Carter een prachtige leren sandaal te zien. Deze is versierd met bladgoud en gekleurde kralen. Maar wanneer we deze sandaal nu in het museum opzoeken, blijkt dat deze is vergaan tot een zwart hoopje.
Geheimen Archeologen hebben er alle vertrouwen in dat dit online archief voor antwoorden gaat zorgen. Dus: mocht u zichzelf deze zomervakantie vervelen dan weet u wat u te doen staat: de geheimen van Toetanchamon ontrafelen.
Voor de overzichtspagina met daarop links naar fotos, aantekeningen, belangrijke bronnen en Carters dagboeken klikt u hier.
Voor de pagina met enkel fotos kunt u hier terecht.
Legende wordt werkelijkheid: muren van de sfinxen ontdekt
Legende wordt werkelijkheid: muren van de sfinxen ontdekt
2 nov 2010 Caroline Hoek
Archeologen hebben in Egypte een lange muur gevonden. De muur bevindt zich nabij het Giza-plateau waarop niet alleen de tempel van farao Chefren, maar ook de wereldberoemde sfinxen staan. De muur bestaat uit twee delen en is opgebouwd uit stenen van klei. Het immense bouwwerk zou gedurende de regering van Thoetmosis IV (1400-1390 voor Christus) zijn verrezen.
De ontdekte wal heeft twee delen. Het eerste deel loopt aan de oostelijke kant van Chefrens tempel van noord naar zuid en is ongeveer 86 meter lang en 75 centimeter dik. Het tweede deel is 46 meter lang en loopt van oost naar west. De twee muren komen samen op de zuidoostelijke hoek van het gebied.
Legende Archeoloog Zahi Hawass vermoedt dat de muur onderdeel uitmaakt van een veel grotere muur die zich ten noorden van de sfinxen bevindt. Deze muur werd door farao Thoetmosis IV opgericht om de sfinxen tegen wind te beschermen. Het idee voor de muur ontstond volgens de legende na een droom waarin de sfinx Thoetmosis IV vroeg om het zand van zijn lichaam te halen, omdat het hem verstikte. Wanneer Thoetmosis IV dat zou doen, zou hij volgens de sfinx farao van Egypte worden. Thoetmosis IV gehoorzaamde.
Groter Archeologen dachten altijd dat de muur enkel aan de noordelijke kant van de sfinxen was opgetrokken. Daar werd eerder al een muur van drie meter hoog en twaalf meter lang gevonden. Maar uit deze vondst blijkt dat het complex veel groter was en de sfinxen ook vanuit het oosten en zuiden beschermd werden.
Naast de twee muren vonden de archeologen ook nog een derde stukje muur. Dit zou een restant zijn van het dorpje dat aan de voet van Chefrens tempel ontstond. Hier woonden de priesters die Chefren na diens dood vereerden en de herinnering aan hem levend hielden.
AMSTERDAM (ANP) - Het Allard Pierson Museum in Amsterdam staat vanaf 17 september in het teken van Alexander de Grote. Het museum maakte donderdag bekend dat de tentoonstelling Alexanders Erfenis - Grieken in Egypte tot 20 maart volgend jaar te zien is.
Alexander de Grote (356-323 v.Chr.) is een van de grootste veroveraars uit de wereldgeschiedenis. De expositie laat zien wat hij in Egypte teweeg heeft gebracht. Hij bracht door zijn veroveringen elementen uit de westerse cultuur naar het oosten en omgekeerd. De expositie toont originele voorwerpen uit de periode na de dood van de heerser. Het grootste deel is afkomstig uit de collectie van het Amsterdamse museum, maar er zijn ook bruiklenen uit het Akademisches Kunstmuseum in Bonn en het Geldmuseum in Utrecht te zien. Tegelijkertijd met de expositie in het Allard Pierson Museum is in de Hermitage Amsterdam de tentoonstelling De onsterfelijke Alexander de Grote - De mythe, de werkelijkheid, zijn reis, zijn erfenis.
BOULDER (ANP) - Mozes heeft de Rode Zee wellicht niet gescheiden, maar een sterke oostenwind kan het water hebben teruggedreven zoals de Bijbel en de Koran beschrijven. Dat blijkt uit computersimulaties van het Amerikaanse National Center for Atmospheric Research NCAR en de Universiteit van Colorado in Boulder. De studie bekeek hoe wind het water beïnvloedt.
,,De simulaties komen vrij nauwkeurig overeen met de beschrijving in bijbelboek Exodus'', zei coördinator Carl Drews van NCAR dinsdag. ,,Het scheiden van zeeën kan worden verklaard door vloeistofdynamiek. De wind beweegt het water zodanig dat er een veilige passage ontstaat tussen de twee delen.''
Religieuze teksten beschrijven hoe Mozes de zee in tweeën deelde, zodat het volk van Israël veilig uit Egypte kon vluchten. De drieduizend achtervolgende soldaten van de Egyptische Farao verdronken.
De leeuwen in de dierentuin van de Egyptische hoofdstad Caïro zijn door toedoen van dierenartsen aan de pil gegaan. De dieren hebben zich de laatste jaren flink voortgeplant; inmiddels zitten er maar liefst 53 exemplaren in de hokken. En zelfs de dierentuin moet bekennen dat dat teveel is. En dus worden de dieren met behulp van medicijnen afgeremd.
Doordat er zoveel leeuwen zijn, kunnen de vrouwtjes en mannetjes niet langer apart worden gezet en dat vergroot het probleem natuurlijk alleen maar. De dierenartsen grijpen dan ook naar een laatste redmiddel: de pil.
Nu is er geen pil voor leeuwen en dus zit er maar één ding op: de dames gaan aan de pil die eigenlijk voor mensen bedoeld is. Elke vijftien dagen krijgen de vrouwtjes twee pillen. Dat zou ervoor moeten zorgen dat het aantal geboortes flink afneemt.
Het is een controversiële methode in een toch al controversiële dierentuin. Dierenactivisten klagen al jaren steen en been over de verzorging van de dieren in de dierentuin en zullen zich ongetwijfeld ook over deze laatste zet niet kunnen verheugen.
Integratie en minderheden zijn themas sinds de mens zich vanuit Afrika verspreidde, maar nog altijd lijken we er maar niet aan te wennen. Freelancejournalisten Janno Lanjouw en Dirk Wanrooij reizen deze zomer over de grens tussen Europa en Azië op zoek naar minderheden en hun problemen in het digitale tijdperk.
Basma Moussa heeft geen ID en geen idee wanneer ze er één zal krijgen. De 52 jaar oude professor tandheelkunde aan de Universiteit van Kairo is een gerespecteerd docent, zij het met voor Egyptische begrippen ketterse opvattingen.
Ze is vijfde generatie bahai, een geloof dat in de negentiende eeuw gesticht werd door profeet Baháullah in het huidige Iran. Zijn geloofsleer benadrukt de overeenkomsten van de grote wereldreligies en aanvaardt daardoor onder meer Jezus, Mohammed en Buddha als boodschappers van God.
Schattingen van het aantal baháis in Egypte lopen uiteen van drie- tot vijfduizend, minuscuul vergeleken bij de twee andere grote religies in Egypte: de islam en het christendom. Maar de religie wordt niet als dusdanig erkend door de autoriteiten. Dit zorgt voor allerlei praktische problemen voor de kleine geloofsgemeenschap.
"Beeldschone Nefertiti had kromme neus en rimpels"
Nefertiti, koningin in het Oude Egypte, wordt al duizenden jaren geroemd om haar schoonheid, die ook in de werelberoemde buste weerspiegeld wordt. Maar volgens onderzoekers nam de kunstenaar destijds een loopje met de realiteit.
De vorsers voerden een CT-scan uit op de buste, die in 1912 werd gevonden en in Berlijn te bezichtigen is. Ze ontdekten een tweede model in de kalksteen. Dat model toont een kromme neus en rimpels rond de ogen,"het portret van een echte vrouw".
De kunstenaar werkte dus oneffenheden weg om de "koningin van de Nijl" er beter te laten uitzien.
De beroemde Egyptische koningin Cleopatra liet zich niet bijten door een Egyptische cobra, maar pleegde zelfmoord door een giftig drankje achterover te slaan. Dat beweren Duitse wetenschappers in een nieuwe studie. Cleopatra beroofde zichzelf volgens onderzoekers van de Universiteit van Trier van het leven door een mengsel van opium en giftige planten tot zich te nemen.
Tot nu toe werd aangenomen dat de Egyptische koningin zelfmoord pleegde door zich te laten bijten door een cobra. Maar volgens historicus Christoph Schäfer is dat onwaarschijnlijk, omdat een slangenbeet zou hebben geleid tot een zeer onprettige dood. Cleopatra was beroemd vanwege haar schoonheid en wilde zich waarschijnlijk niet blootstellen aan een langzame dood die haar zou misvormen, verklaart Schäfer in de Britse krant The Daily Telegraph.
Reconstructie De Duitse wetenschappers hebben de dood van Cleopatra gereconstrueerd doormiddel van historisch literatuuronderzoek en interviews met slangenexperts. Vermoedelijk nam ze een cocktail van opium, monnikskap en gevlekte scheerling, aldus Schäfer. Dat was vroeger een bekende drank die snel tot een pijnloze dood leidde. Zelfmoord door een slangenbeet zou dagen hebben geduurd en zou vooral erg pijnlijk zijn geweest.
Laatste farao Cleopatra was de laatste farao van het oude Egypte. Ze regeerde van het jaar 69 voor Christus tot 30 voor Christus. Cleopatra pleegde vermoedelijk zelfmoord toen Caesar Augustus de macht overnam in het oude Egypte. De volledige uitkomsten van de nieuwe studie worden gepresenteerd in het televisieprogramma Abenteur Wissen op ZDF.
Na zijn vertrek als chef van het Internationaal Atoomenergie Agentschap heeft Nobelprijs voor Vrede-winnaar 2005 Mohamed ElBaradei in Egypte een campagne voor verandering gelanceerd. Hij heeft nu bijna een miljoen handtekeningen om de Egyptische grondwet te veranderen, zodat er echt vrije verkiezingen kunnen worden georganiseerd in het land dat door dictator Hosni Mubarak wordt bestuurd. Maar volgens ElBaradei proberen Egyptische machthebbers hem nu zwart te maken via Facebook: alsof het een middelbare schoolvete betreft. In een fotoalbum staan dertig fotos van zijn dochter, soms met drank en in badpak. En dat is volgens conservatieve moslims respectievelijk verboden en onkuis. ElBaradei noemt het een grove schending van de privacy.
ElBaradei pleitte tijdens een iftar-maaltijd met 200 activisten voor een boycot van de verkiezingen. ,,Als de overheid niet aan onze hervormingseisen tegemoet komt, doe ik niet meer aan de verkiezingen. Als het hele volk meedoet, betekent dat volgens mij het einde van het regime.
Middle East International is terug. Het tijdschrift was een van mijn favoriete bronnen van achtergrond en analyse over het Midden-Oosten, maar stopte helaas in 2003 vanwege een gebrek aan geld. Nu maakt het blad een herstart met een nieuwe website. De verhalen zijn diepgaand en met zeer veel kennis geschreven. Het feit dat er in het eerste nummer vier verhalen staan over Jemen, zegt genoeg.
een lijstje van een aantal van favoriete websites over het Midden-Oosten.
Palestijnse jongen met op de achtergrond een Israelische nederzetting. Foto AFP / Menahem Kahana
The Arabist
The Arabist is een blog over de Arabische wereld in het bijzonder. Sinds 2003 schrijven verschillende arabisten over Egypte, de Levant en de Maghreb. De onderwerpen lopen zeer uiteen: trends, bloggers, nieuwe boeken. Het blog gaat uiteraard veel over politiek, maar ook culturele zaken komen uitgebreid aan bod.
MEMRI
De Israëlische website MEMRI is de grootste openbare studie- en vertaaldienst in cyberspace van islamitische en Arabische tv-uitzendingen, kranten, websites en weblogs. De website is met vijf miljoen bezoekers per maand een populaire barometer voor de gemoedstoestand in de Arabische wereld. Maar pas op: MEMRI wordt geleid door een voormalige officier in de inlichtingendienst van het Israëlische volksleger en wil nog wel eens gekleurd zijn.
Informed Comment
Het weblog Informed Comment wordt bijgehouden door Juan Cole, een Amerikaanse arabist die is verbonden aan de Universiteit van Michigan. Handig voor mensen die geen Arabisch spreken: hij vertaalt veel op zijn blog. Cole is vooral gespecialiseerd in shiieten en is zeer kritisch op het Amerikaanse beleid in het Midden-Oosten.
Arab Media & Society
De nieuwsvoorziening in de Arabische wereld is ontzettend veranderd sinds de komst van satellietzenders zoals Al-Jazeera. Geen slaafse staatsmedia meer, maar kritische nieuwsgaring. Arab Media & Society is een goed geïnformeerde website die bericht over media en hun impact op de samenlevingen op cultuur, economie, religie en politiek in de Arabische wereld.
Waq al-Waq
Tot slot voor de liefhebber: Waq al-Waq is een zeer goed geïnformeerd blog over Jemen. Het blog wordt bijgehouden door twee Amerikaanse experts, die niet alleen Arabisch spreken maar ook in het land gewoond hebben. Ze zijn zijn het blog begonnen uit frustratie over wat er door sommige denktanks en in de mainstream media over Jemen wordt geschreven.
Witte kalkerupties steken scherp af tegen het oranjerode woestijnzand en de helderblauwe lucht. Ze dragen bijzondere namen als de paddestoel en de kameel.
Wind, regenval en zandstormen zorgden voor de prachtigste vormen.
Een sprookjesachtig landschap vol kalkrotsen, die door de natuur in allerlei buitenaardse vormen zijn geslepen. Een bezoek aan de Witte Woestijn in Egypte werkt betoverend.
Wereldwonder op links, zegt de chauffeur aan het begin van de lange rit vanuit Caïro. Boven de huizen torenen de piramides van Gizeh uit, in combinatie met de helderblauwe lucht en het felle zonlicht een indrukwekkend schouwspel. Links langs de weg loopt een spoorlijn. Af en toe staat er een vervallen wagon op. De chauffeur vertelt dat hij er nog nooit een trein op zag rijden. Ten tijden van het Oude Egyptische Rijk stuurden faraos er karavaans op uit om de onbekende westelijke woestijn in kaart te brengen. Op kamelen trokken ze door de oneindige zandvlakten, blij met elke oase die ze tegenkwamen om water te verversen en vruchten in te slaan.
Ook ik trek de komende drie dagen door de westelijke woestijn, niet per kameel maar per 4×4 Toyota. Ik zal twee oases bezoeken: Bahariya en Farafra. Bahariya ligt op ongeveer 360 kilometer van Caïro en is de eerste grote oase in de westelijke woestijn, met een oppervlakte bijna anderhalf keer zo groot als Luxemburg. Farafra, aanzienlijk kleiner, bezoek ik omdat daar de Witte Woestijn ligt; het verwachte pronkstuk van deze reis.
De Egyptische collectie van het Rijksmuseum van Oudheden is uitgebreid met een bijzonder godenbeeldje. Het beeldje is vanaf 16 oktober 2010 te zien in de nieuwe tentoonstelling 'Egyptische Magie'. Het tweeduizend jaar oude magische figuurtje is een mengeling van dieren met een dwergenlichaam. Het heeft de kop van een ram, met veren en vleugels op de rug. Zijn geopende bek toont een rij dreigend ontblote tanden. Deze aanwinst is een waardevolle aanvulling op de Egyptische collectie van magische afbeeldingen en attributen van het museum.
Afweren van kwade krachten en machten
Het kalkstenen beeldje is 16 centimeter hoog. Het is gemaakt rond het begin van onze jaartelling, in de nadagen van de Egyptische cultuur. Het kwam in die tijd vaak voor dat het uiterlijk van godenfiguren was samengesteld uit de kenmerken van verschillende dieren en wezens.
De oude Egyptenaren riepen deze zogenaamde pantheïstische goden aan om kwade krachten en machten af te weren. Dat verklaart ook waarom deze goden vaak met messen en zwaarden gewapend waren. Met hun vervaarlijke dierenkoppen moesten ze tegenstanders afschrikken. Er bestaan enkele van dit soort godenbeeldjes die zijn gemaakt van brons of faience, maar beeldjes van kalksteen, zoals dit exemplaar, zijn zeldzaam.
Het beeldje kon worden verworven dankzij een bijdrage van de Stichting Zakenvrienden Rijksmuseum van Oudheden.
Uit een chemische analyse van de botten van een aantal oude Nubiërs blijkt dat zij regelmatig tetracycline nuttigden. Dit antibioticum bevond zich waarschijnlijk in hun bier. De vondst bewijst dat antibiotica dat officieel pas in 1928 werd uitgevonden tweeduizend jaar geleden al op relatief grote schaal en met succes werd vervaardigd.
Wij hebben de neiging om medicijnen die ziektes genezen te associëren met de moderne geneeskunde, vertelt onderzoeker George Armelagos. Maar het wordt steeds duidelijker dat deze prehistorische populatie empirisch bewijs gebruikte om behandelingen te ontwikkelen. Ik twijfel er niet aan dat ze wisten wat ze deden.
Opzet Al in 1980 toonde Armelagos aan dat de Nubiërs antibiotica in hun botten hadden. Maar pas recent kwam hij met een beetje hulp van collega Mark Nelson tot de ontdekking dat dit meer regel dan uitzondering was. De productie van het antibioticum bleek absoluut geen toeval, maar opzet.
Verzadigd Nelson onttrok de tetracycline aan de botten en verbaasde zich over de enorme hoeveelheden. De botten van deze oude mensen waren verzadigd met tetracycline, vertelt hij. Dat toont aan dat zij het al lange tijd innamen. Ik ben ervan overtuigd dat ze de wetenschap van gisting onder de knie hadden en het medicijn heel bewust vervaardigden.
Jongetje De onderzoekers bestudeerden botten uit het jaar 350 tot 550. Enkele botten behoorden toe aan een vierjarig jongetje. Zelfs zijn schedel en scheenbeen zaten vol met tetracycline. Dat wijst erop dat de Nubiërs het jongetje met het antibioticum hebben proberen te genezen. Ze wisten wat het medicijn kon doen en dienden het bewust toe.
Voorloper En daarmee liepen ze flink voor op deze moderne tijd. Wetenschappers ontdekten tetacycline pas in 1948. Niet alleen de Nubiërs, maar ook de Egyptenaren en Jordaniërs behandelden ziektes met bier. De kans is groot dat ook deze oude volkeren de gisting van antibiotica begrepen.
Goud Tetracycline wordt gemaakt door bacteriën: streptomyces. Wanneer deze bacteriën in bier opduiken, geeft dat een bijzonder effect. Streptomyces produceert een goudkleurige kolonie van bacteriën en wanneer het op bier dreef, moet dat best indrukwekkend zijn geweest voor deze oude mensen die goud vereerden.
Uit nader onderzoek moet blijken in welke doseringen de Nubiërs het antibioticum toedienden.
Social Topography and Sociology of the Non-royal Tombs at Abusir South at the End of the Old Kingdom
In de lezing krijgen we een overzicht van het veldwerk dat Tsjechische archeologen sinds 1991 te Zuid Aboesir uitvoeren. Zuid Aboesir was tijdens de zesde dynastie een belangrijke niet-koninklijke begraafplaats. De necropool vertoont veel overeenkomsten met gelijktijdige grafvelden in het naburige Saqqara zoals het zgn. Teti Pyramid Cemetery of Tabbet el-Guech in Zuid Saqqara. In elk van deze necropolen stellen we vast dat de grafeigenaars vaak het slacht-offer werden van damnatio memoriae, een praktijk waarbij de naam van de overledene verwijderd of zelfs het volledige graf ontmanteld werd. Dit fenomeen kan in verband gebracht worden met de com-plotten tegen farao Pepi I en diens uiteindelijke overwinning op zijn tegenstanders.
Leuven: dinsdag 19 oktober 2010 Gent: donderdag 21 oktober 2010 Opgelet: Deze lezing is in het Engels.
November Chris Arijs
De god Seth
Iedereen die iets kent van de Egyptische religie zal ooit al wel van de god Seth gehoord hebben. Meer nog dan andere goden is hij een heel dubieuze figuur. Regelmatig verschijnt hij samen met Horus als de twee goden die Egypte, de beide landen, vertegenwoordigen of aan de zijde van de zonnegod Re bij diens nachtelijke tocht door de onderwereld. Aan de andere kant kent iedereen Seth als de boos-wicht die de goede god Osiris heeft vermoord. In deze lezing gaan we in op de figuur van deze god en zijn aanwezigheid in de Nijlvallei en de oasen
. Leuven: dinsdag 9 november 2010Gent: donderdag 25 november 2010 Opgelet: In Gent zal deze lezing uitzonderlijk in Auditorium V doorgaan.
December: Athena Van der Perre
De steengroeven van Echnaton:
eerste resultaten van het onderzoek in Dayr Abu Hinnis Dayr Abu Hinnis ligt een vijftal kilometer ten noorden van Dayr al-Barsja. De site staat vandaag vooral bekend als Koptisch bedevaartsoord. Verspreid over drie wadi's liggen echter honderden steengroeven, rijk aan inscripties uit de Amarna periode. In het voorjaar van 2010 werd de exploitatie van deze groeven in het Nieuwe Rijk voor het eerst nauwkeurig onderzocht. De duizenden inscripties gaven intussen al een deel van hun geheimen prijs, maar roepen minstens evenveel nieuwe vragen op. Deze lezing brengt een overzicht van de eerste resultaten van dit onderzoek en gaat dieper in op de relatie met Amarna, de betekenis van de inscripties en de moder-ne factoren die het gebied bedreigen.
Leuven: dinsdag 7 december 2010 Gent: donderdag 16 december 2010 De lezingen in Gent vindt plaats in de auditoria economie, auditorium VIII (behalve de novemberlezing, waarvoor we uitzonderlijk moeten uitwijken naar auditorium V), aan het Sint-Pietersplein
(het auditorium is te bereiken via de Sint-Pietersnieuwstraat en dan het eerste straatje rechts, de Hoveniersberg); in Leuven traditiegetrouw in het Monseigneur Sencie Instituut (Erasmusplein 2, achter de centrale bibliotheek van de KULeuven). De lezingen starten telkens om 20 uur.
HAARLEM (ANP) Tweehonderd jaar geleden bezocht Napoleon Bonaparte het Teylers Museum in Haarlem.
Naar aanleiding van deze bijzondere visite is volgend jaar vanaf 22 januari een tentoonstelling over Napoleons veldtocht in Egypte te zien.
Dat maakte het museum donderdag bekend. Napoleon trok in 1798 met 40.000 manschappen Egypte in om het te veroveren, wat mislukte. Voor de meer dan 160 kunstenaars en wetenschappers die deelnamen aan de missie ging een nieuwe wereld open. Hun ontdekkingen werden vastgelegd in het boek Description de lEgypte, dat in 23 delen vanaf 1809 uitkwam. Het museum bezit de enige complete eerste druk van het 23-delige boek, dat centraal staat in deze expositie. De tentoonstelling laat ook zien welk beeld Europa tot die tijd van Egypte had.
Touroperators Thomas Cook en Neckermann noteren de afgelopen weken een stijging van meer dan 10 procent van het aantal vragen en boekingen voor wintervakanties, ten opzichte van dezelfde periode vorig jaar. Ook touroperator Jetair bevestigt de groeiende vraag naar wintervakanties. Zonzekerheid blijkt een belangrijke troef.
Bij touroperator Thomas Cook is er reeds een stijging van meer dan 10 procent te noteren. Dit bij reizen naar alle aangeboden bestemmingen. 'Er is het pure beach-verhaal, maar ook bij de culturele reizen is er een groei', aldus woordvoerder Koen van den Bosch.
Volgens Neckermann, dat deel uitmaakt van de Thomas Cook groep, is er een grote vraag naar Egypte als reisbestemming. In dat land gaat de interesse uit naar de Rode Zee, met in de eerste plaats kuststeden als Hurghada, Sharm el Sheikh en Marsa Alam. Cultuur en geschiedenis zijn een tweede reden voor een Egyptevakantie volgens de reisorganisatie.
Ten slotte bevestigt ook Jetair de stijging van meer dan 10 procent ten opzichte van 2009. Dat komt volgens de touroperator in de eerste plaats door de tendens van vroegboekingen. Daarnaast werden in augustus een kwart meer wintervakanties geboekt. Het tegenvallende zomerweer wordt hiervoor als reden opgegeven.
AMSTERDAM - De reiziger is zelf schuldig als zijn koffer zoek raakt. Stond nota bene in de krant. Beter kun je helemaal niet op reis gaan en zeker niet met een koffer, want dan kan zo'n koffer ook niet zoek raken. Logisch toch? Ik ben benieuwd hoe u hier over denkt.
Het slachtoffer heeft het weer gedaan!, is tegenwoordig mode.
'Verdwenen koffer eigen schuld', kopte de krant. Is het dan niet meer zo dat je in goed vertrouwen bij de incheckbalie je koffer afgeeft aan de luchtvaartmaatschappij? Die belooft je die koffer bij aankomst toch weer terug te geven? Daar was toch voor betaald?
Natuurlijk moet je verstandig zijn en een adreslabel aan die koffer hangen. Ofschoon de politie daar ook weer tegen waarschuwt, want je hebt doortrapte criminelen die adressen met hun mobieltje fotograferen, in de wetenschap dat daar de komende weken waarschijnlijk niemand thuis is.
Wat moet je dan?
Opeens moet ik denken aan de jaren dat ik correspondent was van deze krant in het Midden-Oosten en ik in Caïro woonde.
Van de krant mocht ik daar niet zelf autorijden. De Egyptische autoriteiten redeneerden namelijk: bij een aanrijding draagt altijd de buitenlander alle schuld, want was die niet naar Egypte gekomen, dan was het hele ongeluk niet gebeurd!
Geen speld tussen te krijgen.
Vaak nog denk ik terug aan mijn chauffeur Mahmoud en de motorkap van zijn zwart-witte Peugeot 405, waarop we in de woestijn onderweg menig eitje hebben gebakken.
David Gering van Charleroi Airport, volgens wie zeker 30 procent van alle reizigers zelf oorzaak is van verloren bagage doordat er geen adreslabel aan hing, vergeet dat de luchtvaartmaatschappijen alleen bagage accepteren van met naam en toenaam bekende passagiers.
Die gegevens zijn verwerkt in het label dat de maatschappij aan de koffer hangt. Als dát zoek raakt, is dat dus hun schuld, of die van Gering! Geef die incheckzus een schaartje, zodat ze eventuele oude labels kan afknippen!
Schiphol is het maar wat graag met Gering eens. Ik totaal niet! De oorzaak ligt op die vliegvelden, aan de afhandeling. Het kan in redelijkheid toch niet de reiziger verweten worden dat het mogelijk is om met de koffer van een ander aan de haal te gaan bij zo'n ongecontroleerde bagageband.
(Novum/AP) - Egyptische archeologen hebben het bovenste gedeelte van een dubbel beeld van een machtige farao die bijna 3400 jaar geleden aan de macht was blootgelegd. Dat heeft Egyptische ministerie van cultuur zaterdag bekendgemaakt.
Het kalkstenen beeld van Amenhotep II werd blootgelegd in Kom el-Hittan, de plek van de dodentempel van de farao in de zuidelijke stad Luxor. De tempel is een van de grootste op de westelijke oever van de Nijl in Luxor.
Amenhotep II was de grootvader van de bekende jonge farao Tutankhamun, die in veertiende eeuw voor het begin van onze jaartelling heerste over een gebied van Nubia in het zuiden tot Syrië in het noorden.
De tempel was grotendeels verwoest, wellicht door overstromingen, en er is weinig over van de muren. De archeologen hebben desalniettemin een schat aan kunstvoorwerpen kunnen blootleggen, waaronder twee beelden van Amenhotep van zwart graniet die in 2009 werden gevonden.
Meer dan 1.600 jaar oud en met de hand geschreven. En toch staat de eerste christelijke bijbel sinds kort online op codexsinaiticus.org. Zon 800 van de in totaal 1.460 paginas, mét vertaling. Helaas is de pagina momenteel overbelast.
Fragmenten van het document, dat geschreven was op perkament, zijn uitgewerkt door bibliotheken in Engeland, Duitsland en Egypte.
In 1844 en 1859 vond de Duitse geleerde Konstantin von Tischendorf tijdens twee bezoeken aan het klooster van St. Catharina op de berg Sinaï het oudste bekende manuscript van het complete Nieuwe Testament. En belangrijker nog: Tischendorf wist de monniken zover te krijgen dat hij deze vierde-eeuwse Codex Sinaïticus mocht meenemen (de belofte dat hij hem weer terug zou brengen heeft hij echter gebroken). Aan deze locatie dankt de oude bijbel haar naam.
Het klooster van St. Catharina. Foto: wikipedia.org
De bijbel had 1.500 jaar onaangeroerd in het klooster gelegen. De woestijnlucht was ideaal voor het bewaren van de bijbel waardoor het de lange periode kon overleven, zo wordt gezegd.
De originele afmeting van de bijbel is volgens Scot McKendrick van de British Library 40 bij 35 centimeter. De British Library kwam enige tijd geleden met het voorstel de bijbel in zijn geheel op internet te plaatsen zodat onderzoekers de bijbel dan eenvoudig online kunnen bestuderen.
Google Earth ontdekt krater van meteoriet in woestijn
Google Earth ontdekt krater van meteoriet in woestijn
Screenshot via Google
In de woestijn van Egypte is een krater van een meteoriet ontdekt die voordien onbekend was. De Kamil-krater is 16 meter diep en 45 meter breed. Het blijkt bovendien één van de best bewaarde sites ter wereld.
De impact van de meteoriet zou destijds een vuurbal veroorzaakt hebben die meer dan 1.000 kilometer verder zichtbaar was. Volgens wetenschappers is de impact nog redelijk recent - mogelijk minder dan een paar duizend jaar oud. Het is dus heel waarschijnlijk dat de eerste mensen de inslag meegemaakt hebben.
De krater ligt op de grens tussen Egypte, Soedan en Libië en werd in 2008 door Vincenzo De Michele ontdekt. Hij stootte op de krater toen die plots op zijn computerscherm verscheen. Hij contacteerde Dr. Mario Di Martino van het INAF (National Institute for Astrophysics). Samen organiseerden ze eerder dit jaar een expeditie naar de krater. De hele organisatie duurde meer dan een jaar. Veertig mensen reden drie dagen lang in temperaturen van 40 graden naar de site.
Uit tests blijkt dat de krater in opmerkelijk goede staat is. Met de hulp van archeologisch onderzoek kan de datum van de inslag misschien worden vastgesteld. Voor ESA, het Europese ruimteagentschap, zijn de gegevens bovendien van groot belang om het risico van kleine asteroïden in de buurt van de Aarde te berekenen. (gb)
Voor velen van ons opende National Geographic de wereld en nu kunt u deze zelf gaan ontdekken in het gezelschap van gelijkgestemde reizigers. Dankzij het netwerk van National Geographic worden deuren geopend die voor anderen gesloten blijven. Elke reis wordt begeleid door een expert (een archeoloog, natuurbeschermer, fotograaf of wetenschapper), die zijn/haar kennis graag met ons deelt en de bestemming tot leven brengt.
Voor de avontuurlijke reiziger hebben National Geographic en Thika Travel hun expertise gebundeld om u een gevarieerd aanbod van exclusieve en bijzondere reizen te bieden. De authentieke beleving loopt parallel met onze inzet om de impact op de natuur en haar bewoners te minimaliseren. Respect voor de cultuur en het erfgoed van onze gastheren is even vanzelfsprekend als de maximale ondersteuning van de lokale economieën. Op deze wijze kan uw reis een cruciale bijdrage leveren aan een duurzaam behoud van natuur en cultuur.
Egypte, rotskunst, religie en Ra Egypte: het land van Ra, graftombes, tempels en Faraos. Toegang tot bijzondere opgravingen, exclusieve opening van de tombe van Nefartari.
Bezoek ook de bekende culturele hoogtepunten en vaar over de Nijl. » Meer informatie.
Honderden jaren geleden sloot Cleopatra een weddenschap af met Marcus Antonius. De ingrediënten? Geld, een parel, azijn en sluwheid. Cleopatra won de weddenschap en wetenschappers denken nu eindelijk te weten hoe ze het m flikte.
Cleopatra wedde met Marcus Antonius dat zij tien miljoen sestertiën aan het diner kon spenderen. Hij geloofde haar niet. Maar Cleopatra beloofde het de volgende dag te laten zien. De dag erop gingen ze samen dineren. De eerste gang was heel gewoontjes en relatief goedkoop. Marcus Antonius lachte er dan ook om. Maar toen kwam de tweede gang: een kopje sterke azijn. Cleopatra haalde de parel van één van haar zeer dure oorbellen af en gooide deze erin. De parel loste onmiddellijk op en Cleopatra dronk het kopje leeg. Daarmee won ze in enkele slokken de weddenschap.
Vergezocht Wetenschappers betwijfelden eeuwenlang of deze legende wel klopte. Het is namelijk onmogelijk dat een parel zo snel in azijn oplost. Maar volgens onderzoeker Prudence Jones maakt dat de legende niet direct onwaar. Ik geef oude verhalen liever het voordeel van de twijfel en neem niet aan dat zon vergezocht verhaal direct fictie is.
Kunde
In het blad Classical World doet Jones uit de doeken hoe het er volgens hem aan toe is gegaan. Hij stelt voorop dat Cleopatra wist wat ze deed. Ze wist hoe ze met medicijnen en giffen moest werken, dus het is aannemelijk dat ze ook van chemische processen kaas had gegeten. Ik denk dat ze in de oude wereld redelijk veel verstand hadden van praktische chemie. Zo is het bekend dat de oude Romeinen gebruik maakten van meststoffen en giffen maakten om parasieten tegen te gaan.
Kan dat? De Egyptenaren en Romeinen zouden als het kan dus geweten hebben hoe ze een parel moesten oplossen. Grote vraag was echter: kan het wel? Vele chemici beweren al jaren van niet, maar Jones besloot de proef op de som te nemen. Hij vulde een kopje met azijn en gooide de parel erin. Er ontstond een reactie, maar deze verliep langzaam. Het kostte maar liefst 24 tot 36 uur om een parel op te lossen. Volgens de legende hebben Cleopatra en Marcus Antonius zolang niet gewacht.
Tien minuten Daarom besloot Jones verder te kijken. Hij kookte de azijn eerst. Dat versnelde het proces aanzienlijk. Ook het verpulveren van de parel zorgde ervoor dat het een stuk sneller ging. Door zowel gekookte azijn en een verpulverde parel te gebruiken, duurt het proces helemaal kort. Zon tien minuten later is de parel verdwenen.
Snel
Het kan dus. Maar daarmee is de legende nog niet waar. Cleopatra verpulverde haar parel niet, maar gooide deze in zijn geheel in de azijn. Hoe kan deze dan zo snel oplossen? Chemici hebben wel een idee: misschien heeft Cleopatra de parel voor het diner eerst al een tijdje in de azijn gelegd. Of ligt het aan de geschiedschrijver die het verhaal optekende? De meest aannemelijke verklaring voor de verschillen tussen het experiment en de legende die door Plinius wordt beschreven is dat het verhaal de gebeurtenissen comprimeert, meent Jones. Zo ontstaat een dramatisch effect. Dat zou betekenen dat Cleopatra in tegenstelling tot wat Plinius beweert langer heeft gewacht om de cocktail te nuttigen. Of dat Cleopatra de cocktail opdronk toen de parel nog niet helemaal was opgelost. En dan is er ook nog een andere, veel eenvoudigere mogelijkheid die met het oog op Cleopatras iintelligentie niet mag worden uitgesloten: ze kan Marcus Antonius en vele chemici na hem beduveld hebben.
Jones ontdekte tijdens zijn experimenten dat een hogere concentratie azijn het oplossingsproces vertraagt. En dat zou verklaren waarom zoveel andere chemici beweren dat het onmogelijk is om een parel in azijn op te lossen: ze gebruiken een te hoge concentratie. Er is ook een zekere hoeveelheid water nodig om de chemische reactie die Cleopatra dus zeker kon bewerkstelligen, op te roepen.
Tombs of the Nobles Rotsgraven uit de faraotijd, van opzichters van het zuiden uit het Oude en Middenrijk. Ze moesten de zuidgrens bewaken en op handelsverkeer met Nubië toezien. Enkele tombes zijn in goede staat. Qubbet al-Hawa Het graf van een plaatselijke heilige. Het heet letterlijk het torentje van de vier winden". Het is een flinke klim, maar u wordt beloond met een fantastisch uitzicht over de Nijlvallei. Nubisch museum Pas in 1997 kreeg de Nubische beschaving de erkenning die het verdient. Een bezoek aan het museum en de kunstschatten van het 'verdronken land' van de Nubiërs (het oorspronkelijke leefgebied, dat verdween bij de aanleg van de Aswandam en het Nassermeer) is zeer aan te raden, te meer daar alle voorwerpen voorzien zijn van een zeer heldere uitleg. Ook de museumtuin is prachtig. De botanische tuinen op Kitchener eiland Wie van planten en bloemen houdt, moet dit eiland gezien hebben.Het idee kwam van de Engelse generaal Kitchener.Hij kreeg het eiland cadeau na succesvolle campagnes die het Egyptische leger onder zijn leiding voerde tegen Soedan. Hij plantte het eiland vol met exotische planten en bomen uit de hele wereld. Elephantine Eiland Het Olifantseiland. Dit eiland was vroeger de belangrijke stad Abu, en daar kan je nog enkele restanten van ontdekken. In de oudheid was Elephantine het centrum van een sterk bloeiende ivoorhandel. Op het eiland is een Nijlmeter te bezichtigen, de ruïnes van de tempel van Chnoem en het Elephantine-museum. Animalia op Elephantine eiland is een aanrader: het particuliere initiatief van gids Mohamed, die met veel toewijding in zijn huis een museum heeft ingericht over het planten- en dierenleven in en rond het Nassermeer, met typisch Nubische producten etc. Waar mogelijk heeft hij in de beschrijvingen zelfs de verbinding gelegd met leefgewoonten uit de faraotijd.
Mausoleum van de Agha Khan Het vierkante gebouwtje van lichtbruine steen is de bedevaartplaats van Ismaïli-moslims, een sekte met 20 miljoen aanhangers, waarvan de schatrijke Agha Khan het geestelijk hoofd was. St. Simeonklooster In de 7e eeuw door Koptische monniken op een heuveltje gebouwd. De monniken moesten in de 13e eeuw het klooster verlaten door watergebrek en aanvallen van bedoeïenstammen. U ziet goed hoe de Koptische kloosters in de eenzaamheid van de woestijn liggen. De Aswan Dam De stuwdam die het grootste stuwmeer van Afrika heeft doen ontstaan; het Nassermeer. De aanleg was een economische noodzaak in de strijd tegen honger en armoede. De dam moest welvaart brengen door irrigatie en energievoorziening Groot nadeel is o.a. dat het Nijlslib niet meer in het Nijldal komt, maar achter blijft de dam. Daardoor is het Nijldal minder vruchtbaar dan vroeger. Onvoltooide obelisk Deze obelisk zou met een lengte van ruim 41 m en gewicht van meer dan 1000 ton één van de grootste obelisken uit de faraotijd zijn geworden. Toen men bij het uithakken echter een spleet in het graniet vond, heeft men de obelisk laten liggen waar hij ligt. Abu Simbel;beroemde tempels van Ramses Het mooiste tempelcomplex in Zuid-Egypte. 4 beelden van Ramses bewaken de ingang. Ramses was niet alleen een farao die het verdeelde Egyptische Rijk weer tot een machtig geheel smeedde, hij hield ook van imposante bouwwerken. Was er niets gedaan, dan zou de tempel in het Nassermeer zijn verdwenen. Met financiële hulp van UNESCO zijn pylonen steen voor steen afgebroken en beelden met chirurgische precisie in stukken gezaagd en hoog boven het Nassermeer weer opgebouwd.
Tempel van Isis op het eiland Philae Philae bestaat uit verschillende grote en kleine tempels. De monumenten zijn een mix van Egyptische en Grieks-Romeinse architectuur. Ook de Isis tempel is met hulp van UNESCO naar hoger gelegen gebied verplaatst. Kalabsha tempel aan het Nassermeer In Kalabsha staat de grootste en best bewaarde tempel van Nubië: de Mandoelistempel, gebouwd in de tijd van de Romeinse keizer Augustus en gewijd aan de lokale god Mandoelis (=Horus in Nubië). De tempel bevond zich 60 km zuidelijker. Het werd in 1963 verplaatst o.l.v. Duitse archeologen, naar een eilandje op 1 km van de Hoge Dam. De dubbeltempel van Kom Ombo Deze Oud-Egyptische tempel is zeer uitzonderlijk, omdat de tempel uit twee delen bestaat. De dubbeltempel is gewijd aan enerzijds de valkengod Horus en anderzijds de krokodillengod Sobek. De tempel ligt aan de oostoever van de Nijl; 45 km ten noorden van Aswan. Kamelenmarkt Daraw, een dorp 8 km ten zuiden van Kom Ombo, is bekend vanwege de kamelenmarkt. Elke zondag worden op de grote marktplaats kamelen afkomstig uit Soedan - verhandeld.
ACTIVITEITEN & BEZIENSWAARDIGHEDEN in en rond Aswan
ACTIVITEITEN & BEZIENSWAARDIGHEDEN in en rond Aswan
Fietstochten:ontdek zelf West Aswan; de groene landbouwgronden, de dorpjes, de woestijn: beleef alles in uw eigen tempo. Onderweg wordt u zeker uitgenodigd op de thee: de Nubische gastvrijheid.
Zeiltochtjes naar Elephantine Island, de botanische tuinen op Kitchener Eiland en het Mausoleum van de Agha Khan.
Kamelentochten in de woestijn, met adembenemend uitzicht Kubbet al Hawa
Per paardde omgeving verkennen
Een dagtocht op zoek naar woestijnvossen
Vogels kijken in de natuurgebieden met gids
Wilt u eens lunchen bij een Nubische familie? U wordt warm onthaald en het eten is heerlijk!
Voetballen met het locale voetbalteam: zij zijn er helemaal klaar voor!
Hennaschilderingen op uw handen
Dilka: een in Arabische landen veel gebruikte massagemethode met geurige oliën op bloemen- en kruidenbasis, die de huid schoon en zacht maakt en nieuwe energie geeft. Afgewisseld met dukhan, het verwarmen van het gebalsemde lichaam met rook van geurig hout. Ook veel gebruikt bij reumatische pijnen.
Een Nubischekookworkshop
Een muziekworkshop met Nubische instrumenten (tar, oud, tabla, tambour)
Het boek Egyptische Magie. Op zoek naar het toverboek van Thot van de hand van Maarten J. Raven conservator Egypte van het Rijksmuseum van Oudheden (RMO) in Leiden gaat over de zoektocht naar wijsheid. Het beschrijft hoe de Egyptische magiërs hun kennis gebruikten om de zwaksten van de samenleving te beschermen, de goden bij te staan in hun strijd tegen het kwaad, en de doden eeuwig te laten voortleven. In onze moderne maatschappij is geen plaats meer voor dit soort bijgeloof. Wij hebben goede medische voorzieningen, psychiaters en verzekeringen. We denken vaak dat we het wel zonder hogere machten kunnen stellen. Maar is dat wel zo? Geloven we heimelijk niet nog steeds in die overzichtelijke wereld van de Egyptenaren?
Het boek wordt officieel gepresenteerd bij de opening van de gelijknamige tentoonstelling in het RMO op vrijdag 15 oktober 2010. De oude Egyptenaren geloofden heilig in de zin van tovenarij. Magie was tegelijkertijd een bron van bovenaardse wijsheid en een middel om je lot in eigen handen te nemen. Voor hen was het bestaan van tovenarij de meest plausibele verklaring van de manier waarop de kosmos in elkaar zit. Hoe is het anders te verklaren dat de zon en maan niet op de aarde vallen, dat dag en nacht elkaar afwisselen, dat mensen ziek worden of weer genezen, en dat (naar men aannam) op de dood weer een nieuw leven volgt? Magiërs waren geen achterlijke bedriegers maar onmisbare beschermers van de door de goden gewenste wereldorde en erudiete wetenschappers, altijd op zoek naar het toverboek van Thot de god van de schrijfkunst, de wijsheid en de toverkunst met verklaringen voor de wonderen der natuur.
De goden zelf gebruikten magie om de wereld te scheppen. Aan de mens schonken ze magische vermogens om hem te helpen in de strijd om het bestaan. Magie was niet alleen de olie die de kosmos draaiende hield, maar ook een bindmiddel tussen mensen, goden en doden. De knapste koppen van het Oude Egypte zochten hun hele leven naar kennis van het hogere. Alles staat in het toverboek van de god Thot, maar waar ligt dat verborgen?
Egyptische Magie. Op zoek naar het toverboek van Thot is een uitgave van Uitgeversmaatschappij Walburg pers in samenwerking met het RMO en verschijnt bij de gelijknamige tentoonstelling in het museum van 16 oktober 2010 tot en met 13 maart 2011. Te bewonderen zijn meer dan 300 objecten uit de tijd van de faraos, afkomstig uit de Egyptische collecties van onder andere het RMO zelf, het British Museum en het Louvre.
Maarten J. Raven, Egyptische Magie. Op zoek naar het toverboek van Thot, Uitgeversmaatschappij Walburg Pers rijk geïllustreerd in kleur, genaaid gebonden, ISBN 978.90.5730.677.8, prijs 29,95 208 paginas.
Egypte houdt niet op in Aswan. Bent u de drukte van de Nijlcruises beu? Scheep dan in voor een bezoekje in stijl aan het Nassermeer.
Dit is pas exclusief: de rotstempels van Aboe Simbel, om halfzes 's morgens. De zon komt op boven het Nassermeer en kleurt de reusachtige zittende standbeelden van Ramses II, de farao die dacht dat hij God was. Hier kan geen sound and light show tegenop. Dit is onversneden magie, gereserveerd voor een dozijn vroege opstaanders van het cruiseschip MS Eugénie.
Anderhalf uur lang vergapen we ons aan de weergaloze muurschilderingen: oorlog en glorie in de tempel van de farao, liefde en lotusbloemen in die van zijn gade Nefertari, de mooiste vrouw op aarde'. Dan is het plots afgelopen met het wonder. Met veel geraas rijdt het eerste konvooi van toerbussen uit Aswan de parking op. Ze hebben tegen de klok geracet door de woestijn om als eerste bij de tempels aan te komen. Want het kan hier akelig druk worden in het hoogseizoen. Italianen, Japanners, Fransen, Russen: de hele wereld loopt tegenwoordig te hoop om het achtste wereldwonder' te zien.
Je hebt bussen, je hebt vliegtuigen, maar de beste manier om Aboe Simbel te bezoeken is nog altijd per boot vanaf het water, zoals in de oerdagen voor Egypte ten prooi viel aan het massatoerisme. De MS Eugénie is een replica uit die periode: een drijvend luxehotel met vijftig van een privéterras voorziene kajuiten in fin-de-sièclestijl, één en al hout en leer. In de Safari Lounge verwacht je elk ogenblik Hercule Poirot, de gezette detective uit Agatha Christie's Death on the Nile, te kruisen.
De MS Eugénie pendelt tussen Aswan en Aboe Simbel over het Nassermeer, het op twee na grootste stuwmeer op aarde, vijftig jaar geleden ontstaan door de bouw van de Aswandam. Hier geen lange files zoals op de Nijl, waar zo'n 250 cruiseschepen elkaar verdringen tussen Luxor en Aswan. Daar moet je op populaire stopplaatsen soms over vijf, zes boten heen lopen om de wal te bereiken. Op het Nassermeer varen hoop en al een half dozijn cruisers. Ze zijn de enige manier om de afgelegen tempels van de farao's in de Nubische woestijn te bezoeken.
Gered uit het water
Door de bouw van de Aswan-dam, in 1960, dreigde dit unieke stukje erfgoed voorgoed onder water te verdwijnen. Egypte had andere zorgen, zoals de hongerige magen van zijn snel toenemende bevolking vullen. Dus zette de Unesco een internationale reddingsoperatie van nooit geziene omvang op het getouw. Veertien tempels, zoals die van Aboe Simbel, werden steen voor steen ontmanteld en vervolgens tientallen kilometers verderop, aan de rand van het stuwmeer, opnieuw in groepjes opgebouwd. De Fransen presteerden het zelfs één tempeltje in zijn geheel op te krikken en per zelf aangelegd spoor door de woestijn te verplaatsen.
De beelden van de operatie spreken ook vandaag nog tot de verbeelding, zo blijkt tijdens de filmvoorstelling aan boord van de MS Eugénie. Stel u het weggezaagde gezicht van Ramses II voor, dat bungelend aan een kraan als een geestesverschijning door de lucht zwiert. Het lijkt een schilderijtje van Salvador Dalí.
Ramses de Grote' bouwde zes rotstempels in de leegte van de Nubische woestijn, tot meerdere eer en glorie van zichzelf. Overal is hij in dezelfde afschrikwekkende pose vereeuwigd: zijn vijanden Nubische negers, bebaarde Hittieten bij hun haar op de knieën dwingend, alsof hij hen gaat scalperen. Ook drieduizend jaar geleden was kunst al propaganda.
En Ramses had nu eenmaal een buitenmaats ego, even groot als zijn beelden in Aboe Simbel. Hij regeerde tot 92, geen farao kwam dichter bij het eeuwige leven. In zijn Nubische tempels laat hij zich zonder gêne als gelijke van de goden Amon-Ra en Horus afbeelden. En zelfs als hij zijn vrouw Nefertari een tempel cadeau doet, domineert hijzelf de voorgevel.
Krokodillentanden
Aboe Simbel is het onbetwiste hoogtepunt van de Nubische tempelcruise. Draag er dus zorg voor dat tot het einde op te sporen en boek een trip vanuit Aswan. Maar ook de kleinere tempels onderweg hebben heel wat sfeer te bieden, ook al behoren ze niet tot de highlights van Egypte. Geen horden toeristen hier, geen souvenirshops. De tempelbewakers venten met krokodillentanden of proberen een fooi te versieren door met een schorpioen op hun gezicht voor de camera's te poseren. Zo moet het tachtig jaar geleden nog overal in Egypte geweest zijn.
Verrassende beelden volgen elkaar op. In het kleine maar kleurige rotstempeltje van Beit-el-Wali krijgt farao Ramses zowaar de borst van de godin Isis. Elders defileert hij samen met zijn kinderen: 106 zonen en 96 dochters. Ramses stond ook als hengst zijn mannetje. Hij had naar verluidt acht echtgenotes en nog een honderdtal bijvrouwen, trouwde met een zus en zelfs met een van zijn eigen dochters.
Sommige tempels zijn later door Koptische christenen omgebouwd tot een kerk. Ze hebben de gezichten van de Egyptische afgoden verminkt of weggepleisterd. In de met een sfinksenlaan versierde tempel van Wadi es Seboua heeft dat een komisch effect. In het heilige der heiligen lijkt Ramses een boeketje bloemen te offeren aan de kerkvader Petrus.
Overal vallen ook de gaten in de muren op. Bijgelovige Nubiërs kerfden in de schilderingen om met het vermalen gruis geneeskrachtige drankjes te brouwen. Zo meenden ze de kracht van de oude goden over te nemen. Al liet hun geloof her en der ook te wensen over. Op een muur van de tempel van Kalabsha, nog gebouwd door keizer Augustus, kun je nog een bevel van de Romeinse gouverneur lezen: op straffe van zweepslagen moeten alle varkens uit de tempel verwijderd worden.
Geen gsm-bereik
Stresslijders komen tijdens deze cruise aan hun trekken: op het grootste deel van het Nassermeer is er geen gsm-bereik. En aan boord van de MS Eugénie vind je ook geen disco of ander opgepept vermaak. Naar de woorden van de dichter Baudelaire lijkt luxe, calme et volupté' het enige motto van de reis te zijn. Afgewisseld met voortreffelijke maaltijden, uiteraard. En af en toe een officiële cocktail, als we de Kreeftskeerkring passeren, bijvoorbeeld. De Libanees-Egyptische keuken behoort tot de beste van de wereld. Proef alleen maar de overheerlijke tahin, een pasta van geplet sesamzaad. Of baba ghanoesj, een mengsel van tahin, aubergine, erwten, knoflook en citroensap.
Wie de drukte van het zonnedek schuwt, vindt een rustiger plekje op de boeg, in de schaduw van de stuurmanshut. Laat vanuit een leunstoel de tijd voorbijglijden, terwijl je over de weidse leegte van het meer tuurt. Veel gebeurt hier niet. Als hoog in de lucht een vlucht pelikanen voorbijwiekt, is dat al een gebeurtenis. Zelfs de Nubische stuurman (tulband en witte tabbaard) lijkt zoetjesaan achter het stuur in slaap te sukkelen. Geen wonder, met een temperatuur van 47 graden Celsius.
De omgeving van het Nassermeer is op het eerste gezicht nogal saai: een woestenij van oker, grauw en lavazwart. Tot je beseft dat je naar de toppen van door het stuwmeer verzwolgen bergen zit te kijken. Eigenlijk varen we boven op het landschap.
Echt magisch wordt het meer pas 's nachts, in de koele mystiek van het maanlicht. Nergens zie je zo veel sterren, het lijkt wel een worp glitterende confetti. Lig op je rug op het bovendek, met een glas ijsgekoeld hibiscussap in de hand, en verzin er naar believen verhalen bij. Zoals de Nubiërs doen: ze hebben voor elk sterrenbeeld een lang verhaal.
Uiteindelijk blijkt drie dagen veel te kort. Om echt helemaal naar slow mood terug te schakelen, had deze cruise best een hele week mogen duren.
Wetenschappers ontdekken haven bij Snofroe's piramide
Wetenschappers ontdekken haven bij Snofroes piramide
GESCHIEDENISAuteur: Caroline Hoek
Archeologen hebben nabij de 4600 jaar oude knikpiramide van Snofroe de restanten van een enorm bouwsel gevonden. Het gaat hoogstwaarschijnlijk om een haven. Een 140 meter lange weg verbindt de haven met één van de tempels bij de piramide. De haven is 60 bij 145 meter groot en heeft aan de oostelijke kant geen muur. Dat meldt Heritage-key.com.
Misschien kunnen we dit interpreteren als een haven of zoiets, meent onderzoeker Nicole Alexanian. In dat geval moet hier ooit water zijn geweest. Het is mogelijk dat schepen dit gebied middels een kanaal binnenkwamen.
Haven Het is niet ongewoon dat zich dichtbij een piramide een haven bevindt. Latere Egyptische piramides beschikten soms over zon haven en het is aannemelijk dat het lichaam van de farao via het water naar de laatste rustplaats werd gebracht. De kans dat ook farao Snofroe op die manier in de piramide werd gelegd, is klein. Archeologen vermoeden namelijk dat Snofroe niet in de knikpiramide, maar in de Rode Pyramide werd begraven. Deze bevindt zich op twee kilometer afstand van de knikpiramide.
Tunnel De weg die van de haven naar de tempel loopt, was overdekt met een gewelfd dak. De muren zijn verbazingwekkend hoog: bijna drie meter. Het was een soort tunnel die ook nog eens heel steil was. In de tunnel ligt een 2,5 meter brede weg. De muren zijn herhaaldelijk bepleisterd. De archeologen denken dat de tunnel zeker veertig jaar lang gebruikt is.
Voor fotos van de tunnel en haven kunt u hier terecht. Wanneer u op de panoramas aan de linkerkant klikt, kunt u de fotos groter bekijken.
Bijna gelijktijdig verschenen twee boeken over Napoleons avonturen in Egypte : het relaas van de mislukte militaire expeditie (1 ) en dat van de meer succesvolle wetenschappelijke activiteiten ( 2). Paul Strathern (1 ) is Brits historicus en tegelijk romanschrijver. Dit laatste merk je aan zijn vloeiende en bloeiende stijl en zijn meeslepende verteltrant, het eerste aan zijn gedetailleerde vakkennis en zijn manier van omgaan met historische bronnen uit een langgerekte periode van Herodotos tot vandaag. De motieven waarom de jonge, kleine (1m62), toen nog magere, maar al megalomane Napoleon in mei 1798 naar Egypte trok, zijn nooit helemaal duidelijk geweest.
Het is ook niet zeker of hij op zijn relatief jonge leeftijd (29 à 30 ) al precies wist wat hij ging doen en waar zijn expeditie moest uitmonden. Ook zijn directe omgeving was nooit bij machte de volgende stap van de onberekenbare en ondoorgrondelijke Corsicaan te voorspellen. De Franse ambassadeur in Istanbul, Raymond Verninac, had Napoleon kunnen overtuigen dat Frankrijk niet enkel Egypte, maar heel het Osmaanse rijk kon veroveren, want het stond volgens hem op instorten. En als Frankrijk het niet zou doen, zouden Oostenrijk of Engeland het zeker inpalmen. Ook Talleyrand, de gladde minister van buitenlandse zaken tijdens het Directoire, stelde voor om Egypte te koloniseren.
Strathern meent dat hij Egypte wou bevrijden van de Ottomanen, er een Franse kolonie van maken en er de ideeën van de Verlichting en van de Westerse techniek binnenbrengen. Vervolgens zou Napoleon, naar het voorbeeld van Alexander de Grote, zijn campagne verder zetten in het Oosten, om uiteindelijk de Britten te verdrijven uit hun kroonkolonie Indië, waar ze hun katoen, één van de pijlers van hun textielindustrie, grotendeels haalden.
Volgens Strathern hield Napoleon ook rekening met de mogelijkheid dat zijn Oosters rijk onafhankelijk zou worden van het Franse moederland, zoals de Amerikaanse kolonies onafhankelijk waren geworden van Engeland. Het zou dus een Amerika van het Oosten worden, met de nieuwe Alexander als president.
Egypte hoorde in 1798 bij het rijk van de sultan van Istanboel. Die had er een onderkoning. Deze steunde volledig op de Mammelukken. Deze krijgers werden uit de Kaukasus of uit het Turkse rijk als slaaf ingevoerd en opgeleid tot de elite ruiterij. Met hun karabijn, pistolen en korte lans vochten ze zeer efficiënt. Ze waren berucht en beroemd om hun militaire vaardigheden. In een veel vroegere periode, nl. tussen 1250 en 1517, waren ze de baas in Egypte en Syrië en vochten ze met succes tegen de Mongolen en de Kruisvaarders.
De Fransen versloegen hen bij de Piramiden, maar zij verloren de zeeslag in de baai van Aboukir bij de Nijlmonding tegen de Brit Nelson. De Britten blokkeerden dan de Egyptische kust, waardoor contact met Frankrijk en hulp vanuit Frankrijk onmogelijk werd. Het Franse leger kreeg dan te kampen met ontoereikende bevoorrading en allerlei ziektes.
De pogingen van Napoleon om de steun van de inheemse bevolking voor zich te winnen door zichzelf voor te stellen als hun bevrijder van de Mammelukken en door ze wijs te maken dat de Fransen zeer moslimgezind waren, faalden. Hij beweerde zelfs dat ze vijanden waren van het Christendom en dat hij zelf moslim wou worden. Onder weg naar Egypte had hij wel delen van de koran gelezen. Het baatte niet : in Caïro brak een volksopstand uit, die door Napoleon bloedig onderdrukt werd.
Napoleon koos dan voor de vlucht vooruit. Met een deel van zijn leger probeerde hij in 1799 het Heilig Land te veroveren en koning van Jeruzalem te worden. Dit is een minder bekend onderdeel van zijn expeditie. Zijn soldaten begingen hier allerlei wreedheden. De ergste was de moord op 4.000 Turkse krijgsgevangenen bij Jaffa. Palestijnse vrouwen en kinderen werden verkracht en vermoord.
De opmars kwam tot stilstand bij Akko. Hier kreeg Napoleon zware klappen in de strijd tegen de Turken en de Engelsen. Nu besefte Napoleon dat zijn Aziatische droom mislukt was. Hij droop op slinkse wijze af en keerde terug naar Egypte. De zieke soldaten ( pest ) probeerde hij eerst d.m.v. een overdosis opium te doden, maar uiteindelijk liet hij ze hulpeloos sterven. In Alexandrië en Caïro deed hij alsof zijn tocht een groot succes was en liet hij zich inhalen als triomfator. Hij besefte maar al te goed dat zijn campagne mislukt was. De onrust in Parijs greep hij aan om te deserteren. Bij zijn latere tocht naar Rusland bleek hij weinig geleerd te hebben uit zijn Egyptisch en Palestijns debacle. Behalve dan hoe hij kon deserteren en een leger hulpeloos achterlaten. Ook in Rusland speelden onderschatting van de tegenstander, onaangepaste kledij, mank lopende bevoorrading en verzorging een cruciale rol. Opmerkelijk is wel hoe hij er telkens in slaagde om honderdduizenden nieuwe soldaten te ronselen.
In Egypte liet hij het commando over aan generaal Kléber, een Elzasser. Deze werd ongenadig bestookt door Britse en Mammelukse troepen. Uiteindelijk sneuvelde hij niet op het slagveld, maar op het terras van zijn hoofdkwartier. Een fanatieke Syriër, Soliman, stak hem dood met zijn mes op 14 juni 1800. De rechtbank veroordeelde de moordenaar meteen : zijn rechterhand moest worden verbrand en zijn lichaam moest worden gespietst. Voor deze moslimbroeder was er dus geen guillotine, die in Frankrijk gebruikt werd in naam van de fraternité, om de pijnlijkere doodstraffen van het Ancien Régime te vervangen. Kléber werd voorlopig begraven op de christelijke begraafplaats buiten de muren van Caïro, tot het in juli 1801 mee naar Frankrijk werd genomen. Soliman werd op gruwelijke terechtgesteld : een staak van drie meter werd door een beul via een insnijding in zijn anus in zijn lichaam gedreven tot aan zijn borstbeen en dan rechtop gezet. Soliman gaf geen kik tijdens de foltering, maar eens hij boven hing, schreeuwde luidkeels tegen de toeschouwers : Er is geen andere god dan Allah en Mohammed is zijn profeet (416).
In 1801 kon het overblijvende restant van het leger evacueren, roemloos, vernederd en met een tragisch verlies van 15.000 à 20.000 manschappen op 40.000 à 50.000. Hoewel er bij de tegenstanders nog meer doden gevallen waren, draaide de expeditie uit op een groot fiasco. Britse schepen repatrieerden de Franse soldaten en geleerden, met hun materiaal, stenen en opgezette dieren, maar de Steen van Rosette namen ze mee naar Londen, ondanks felle protesten van de Fransen.
Op Sint-Helena kwam Napoleon nog dikwijls terug op zijn oriëntaalse droom : keizer worden van het hele Oosten en van Afrika, er beschaving en welvaart brengen, de Middellandse zee verbinden met de Rode Zee ( Gaspard Gourgaud, Journal de Saint-Hélène, 1815 1818,Paris, 1899, vol.I, p. 63). Deze laatste droom werd in 1869 verwezenlijkt door een andere Fransman, ingenieur Ferdinand de Lesseps (420 422).
De overdracht van de Franse cultuur, wetenschap en techniek was evenmin een succes. De 151 à 167 geleerden , wiskundigen, wetenschapsmensen, biologen, schrijvers, kunstenaars, archeologen, taalkundigen, geronseld door en onder leiding van de scheikundige graaf Claude Louis Berthollet en de wiskundige Gaspard Monge , deden er zelf meer kennis op dan dat ze er verspreidden. Zij maakten kennis met de rijke overblijfselen van de oude Egyptische beschaving.
Hun ervaringen en prestaties zijn uitvoerig beschreven door Nina Burleigh ( 2 ). Haar boek ontbreekt in de bibliografie van Strathern, omdat beide publicaties ongeveer gelijktijdig verschenen. In haar Mirage ( droombeeld, luchtspiegeling) vertelt ze eerst over het militair fiasco van een leger dat totaal onvoorbereid vertrok, niet in staat was om te communiceren met de lokale bevolking en niet besefte hoe gevoelig die moslims waren voor een inval in een moskee, na een opstand in Caïro.
De geleerden dan. Ze bleven drie jaar in Egypte en ze ondervonden er dezelfde ongemakken als de soldaten. Een schip dat wetenschappelijke apparatuur moest aanvoeren, overleefde de zeetocht niet. Napoleon was boos omdat zoveel materiaal nu op de bodem van de zee lag, maar de over getalenteerde scheikundige Nicolas-Jacques Conté repliceerde dat ze alle gereedschappen daar wel zouden namaken. Waarop Napoleon met hetzelfde geloof in de vooruitgang hem vroeg om uit te zoeken hoe ze dan ook bier konden maken zonder hopplanten. Hij had even goed naar wijn zonder druiven kunnen vragen. Conté kon wel wat. Hij slaagde erin met uitsluitend inheemse materialen allerlei machines te maken, zoals een drukpers, een pers om muntstukken te maken, geometrische toestellen, ingenieursmateriaal en trompetten voor het leger. Hij bouwde een smeltoven en produceerde er sabels.
En de stad Alexandrië viel enorm tegen : ze keken uit naar een rijke bibliotheek, een paradijs van menselijke kennis, een haard van de Verlichting, maar ze vonden ruïnes, barbaren, armoede en verval. Zij ( officieel Napoleon) richtten het Egyptisch instituut op, waar ze zelf lezingen gaven en discussies organiseerden over de loop van de maan, Egyptische muziek, de eigenschappen van opengesneden mummies en een tijdschrift uitgaven (Décade). Het is niet duidelijk wie hun doelgroep was en of ze die ook bereikten. Idem voor de eerste Egyptische krant die door natuurkundige Joseph Fourier uitgegeven werd.
Ze maakten een stratenplan van Caïro, de ingenieurs probeerden de weerspannige Nijl onder controle te brengen en ze brachten de dierenwereld in kaart. Ze zeilden de Nijl af naar Thebe en Karnak, waar ze opgravingen deden en zorgvuldige tekeningen maakten. Het waren heerlijke momenten voor de wereldvreemde geleerden.
Een enkeling leerde Arabisch, een Fransman trouwde met een moslimvrouw, bekeerde zich tot de islam en noemde zich voortaan Abdullah, anderen zagen hun gezondheid en hun geest achteruitgaan door het ruwe klimaat.
Kunstenaar Dominique-Vivant Denon schilderde en tekende terwijl de kogels rond zijn hoofd vlogen. Het boek dat hij in 1802 bij zijn terugkeer publiceerde (Voyage dans la basse et la haute Egypte), werd een bestseller in Europa. Hij zelf werd beloond met het directeurschap van het Louvre.
Een andere, Savigny, raakte geobsedeerd door insecten en stelde een catalogus op van de Egyptische kevers en vlinders. Zijn ijver werd niet beloond : hij hield een oogziekte over aan zijn observaties van de lieve beestjes.
Een derde, Geoffroy Saint-Hilaire, werd hoofdredacteur van de Description de lEgypte, een encyclopedie in 23 delen van abnormaal groot formaat, die tussen 1809 en 1828 verscheen. Alles stond er in : geschiedenis, monumenten, rotsen, de Nijl, dagelijks leven, handel, landbouw, planten, dieren, vogels, vissen, . Geen enkel boekwerk verzamelde in de 19° eeuw zoveel gegevens over Egypte uit zoveel bronnen , in zoveel vormen ( teksten, tekeningen, plattegronden, kaarten) en over zo uiteenlopende onderwerpen. Hoewel het slechts betaalbaar was voor de uiterst kapitaalkrachtige elite, had het een enorme impact in Europa. In een goedkopere editie is het nog altijd het basiswerk voor de huidige studenten egyptologie en dus ook aanwezig in universitaire bibliotheken.
Het veroorzaakte een ware Egyptomanie, die tientallen jaren zou duren en die ongewild ook leidde tot rooftochten, met als resultaat de obelisk van Luxor op de Place de la Concorde, een Egyptische tempel in een park in Madrid en de vele mummies die in Parijs, Londen en New York belandden. De vele prenten en gravures tonen ook tempels die inmiddels verdwenen zijn.
De overbekende steen van Rosette tenslotte, een donkere granieten blok van 1 m 12 bij 76 cm, met hiëroglyfen, demotisch en Grieks schrift, werd in juli 1799 gevonden door Franse genietroepen o.l.v. ingenieur Pierre-François Xavier Bouchard, bij werkzaamheden aan het fort Saint Julien ( nu Quaitbay) bij El Rashid op de westelijke oever van de Nijl. De geleerden geloofden meteen dat deze steen zou helpen om het mysterie van het oude Egyptische schrift te ontsluieren. Ongelukkiglijk kwam de steen in 1801 in Britse handen, volgens Burleigh, als onderdeel van het akkoord bij de overgave, omdat de Franse militaire leiders daarmee hun aftocht afkochten. Gelukkig slaagde de Fransman Champollion erin de hiëroglyfen te ontcijferen (1822) aan de hand van een kopie die in zijn geboortedorp Figeac bewaard wordt. In Leiden bevindt zich ook een kopie in het Rijksmuseum van Oudheden.
Het resultaat voor de wetenschap in Europa en Amerika was dus groter dan de militaire prestatie en ook groter dan de mislukte overdracht van de Verlichte ideeën naar Egypte. Voor vrijheid en gelijkheid was er geen vruchtbare bodem in de Egyptische woestijn.
Egyptenaren, Turken en Palestijnen hielden aan de militaire expeditie geen goede herinneringen over. De Franse geleerden waren enthousiast, maar bij hen lag de dodentol in verhouding bijna even hoog als bij de militairen : 25 op 150 of één op zes.
Zowel Burleigh als Strathern zijn begenadigde vertellers. Ze kennen niet enkel de grote lijnen, maar ook de kleine anekdotes. Ze beschikken over een enorme eruditie, van Oudheid tot 19° eeuw, van geschiedenis, wetenschappen, wiskunde. De sterkte van hun boeken zit in de vervlechting van die grote lijnen met details over het leven van de generaals, hun vrouwen te velde of met anderen in bed in Parijs, de geleerden die hun cultureel missioneringswerk verder zetten alsof er geen gevaar aanwezig was, de soldaten voor wie het militair avontuur een pijnlijke zaak was. Ongeveer 40 % sneuvelde op zee, in het zand of door ziektes.
Strathern heeft veel aandacht voor deze sukkelaars. Ze kwamen daar aan in onaangepaste wollen (! ) kledij, ze kregen te kampen met builenpest en andere ziektes, door taalproblemen kregen ze geen contact met de lokale bevolking, kortom : het werd een calvarietocht in plaats van een zegeroes. De verteltrant en het relaas van Strathern vertonen veel gelijkenissen met het succesverhaal van Adam Zamoyski : 1812. Napoleons fatale veldtocht naar Moskou ( Balans / WPG, 2005). Beide auteurs zijn sterk in het begrijpelijk weergeven van het militaire en het menselijke aspect. De sneeuw, de koude en de kozakken van Zamoyski worden hier vervangen door zand, hitte, dorst en even ongenadige Mammelukken, Turken en Britten. De landkaartjes van Egypte ( 75, 90,125,139,162,282) en Palestina (322) zijn duidelijk, maar bij Palestina staat geen route, wat wel het geval is bij de kaart van de Middellandse Zee ( 67). Een register van de plaatsnamen ontbreekt helaas. Idem voor een begrippenlijst; ik noem er enkele die niet alledaags zijn : bei(s), fellah, ferman, funduk, miry, pasja, serradj.
Strathern stipt geregeld vergissingen aan van Napoleon, o.a. zijn onwil om de luchtballons van Montgolfier in te zetten als hulpmiddel voor spionage achter de vijandelijke linies ( 49).
Anderzijds spreekt hij niet over de toch wel belangrijke economische bijbedoeling van Napoleon, nl. de Engelsen afsnijden van hun katoen in Egypte en India. Want ook deze werd via Egypte, dus deels over land, naar Engeland gebracht. Het Suez-kanaal werd pas 70 jaar later aangelegd. Burleigh heeft het hier wel over.
In 1806 1812 zou Napoleon nog eens tevergeefs proberen om Engeland te verslaan door middel van economische oorlogsvoering, nl. met zijn Continentale Blokkade. De Engelsen reageerden hierop door het continent af te sluiten van zijn kolonies, waardoor men surrogaten moest bedenken voor rietsuiker, tabak, specerijen en andere overzeese voedings- en genotsmiddelen. Het leverde Napoleon veel tegenstanders op, o.a. zijn eigen broer in Holland, de paus en de tsaar. Strathern haalt er ook onbeduidende details bij zoals het feit dat Napoleon bij het begin van elke veldslag masturbeerde om zijn zenuwen onder controle te houden (34) en dat eten en seks niet langer dan een kwartier mochten duren ( 34). De portretten van de generaals(42-49) mochten ook wel wat beknopter zijn. Idem voor het seksleven van de militairen in Egypte en de ontrouwe thuisblijvers zoals echtgenote Joséphine in Parijs.
Het boek van Burleigh is ook voorzien van 16 paginas met prenten van negen geleerden en van de dodelijke aanslag op generaal Kléber; verder zijn er afbeeldingen van het toenmalige Alexandrië en Caïro, huizen van Napoleon en van geleerden, mammelukken, schaars geklede dansers en danseressen, allerlei soorten dieren en uiteraard de steen van Rosette. De epiloog gaat over de Egyptomania en de Egyptologie in de 19° en 20° eeuw en het verzoek van Egypte in 2003 aan de Britten om de steen terug te geven. Het register is allesomvattend : personen, plaatsen, inhoudelijke elementen.
Tot slot nog dit voor de liefhebbers van thrillers : de tocht van Napoleon naar Egypte en naar Palestina is door William Dietrich ( 3 ) verwerkt in een spannende roman, die zich focust op de grote geheimen die onder de grote piramides (zouden) liggen en op allerlei bedrog en intriges daarom heen. Het kaartje vooraan met de zeeroute naar Alexandrië is alvast correct.
1. Paul Strathern, Napoleon in Egypte.
Uitgeverij Mets en Schilt, Adam / Roularta, Roeselare, 2008
Archeologen hebben in de oude dodenstad Saqqara twee kleurrijke tombes gevonden. In de ene tombes ligt Shendwa. Hij was 4300 jaar geleden een zeer belangrijke ambtenaar in Egypte. De andere tombe behoort toe aan de zoon van Shendwa: Khonsu. Hij volgde zijn vader na diens dood op.
Foto: Supreme Council of Antiquities
De tombe van Shendwa heeft een prachtige nepdeur waarop hij zelf staat afgebeeld. Op de deur is te zien hoe hij voor een tafel vol offers zit. De grafkamer bevindt zich direct onder de nepdeur. De houten kist van Shendwa is daar in een twintig meter diep gat geplaatst om te voorkomen dat dieven erbij konden komen.
Dat laatste is gelukt: de tombe is niet bestolen. Wel is deze door de vochtigheid grotendeels vergaan. Naast de sarcofaag hebben de archeologen een aantal kalkstenen vazen gevonden, waaronder vijf offervaten in de vorm van een eend. In de vaten bevonden zich de nog intacte botten van de dieren.
Ook bevond zich in de tombe een dertig centimeter hoge obelisk. Deze obelisk symboliseert de aanbidding van de zonnegod Re, vertelt archeoloog Zahi Hawass.
Achter een tweede nepdeur vonden de archeologen de tombe van Khonsu. Hij erfde de titels van zijn vader en werd daarmee eveneens een belangrijke ambtenaar in het Egyptische rijk. Zo werd hij net als zijn vader het hoofd van de secretarissen van de farao. Boven de nepdeur naar Khonsus tombe bevindt zich een felgekleurde afbeelding waarop de overledene in diverse posen te zien is.
De tombes bevinden zich ten westen van de beroemde piramide van Djoser en stammen uit de periode van 2374 tot 2191 voor Christus. Volgens Hawass gaat het om de meest bijzondere tombes die ooit in het Oude Rijk vervaardigd zijn.
GESCHIEDENIS15 september 2010 om 15:13 uurAuteur: Caroline Hoek
Archeologen hebben in Egypte de grafkamer van een priester blootgelegd. Het graf is 2800 jaar oud en zou de laatste rustplaats van Karakhamun zijn. De grafkamer is prachtig beschilderd en nog in relatief goede staat. Op het plafond staat de godin van de hemel Noet afgebeeld. Ook zijn er diverse astrologische taferelen te zien.
Bij de ingang van de grafkamer bevindt zich een afbeelding van Karakhamun zelf. Het graf op de westelijke oever van de Nijl is indrukwekkend, zeker als men in het achterhoofd houdt dat Karakhamun voor zover we weten een hele gewone priester was. Het graf heeft twee hallen met pilaren en vijf kamers. Archeologen vermoeden dat Karakhamun bevriend was met het hof of de koninklijke familie zelf. Dat zou verklaren waarom een simpele priester zon graf kreeg.
Het is niet voor het eerst dat archeologen op het graf stuiten. In 1820 werd de grafkamer voor het eerst ontdekt. Kort daarna raakte het graf bedolven onder het woestijnzand. In de jaren 70 kwam het graf weer boven, maar enige tijd later stortte het plafond ervan in en verdween het complex onder een dikke laag zand. Men nam aan dat het graf voorgoed verloren was gegaan. Maar tijdens restauratiewerk in de buurt van het graf kwamen Egyptische en Amerikaanse archeologen het graf toch weer tegen.
Voor fotos van de wand en het plafond van het graf, kunt u hier terecht.
Afkering van de islam is in Egypte gevaarlijk. Wie de islam verlaat, is een apostaat en riskeert zijn leven. Maher en zijn dochter Dina laten zich daardoor niet afschrikken.
Mei 2010. Een kleine, stoffige woning aan de rand van een Egyptische stad. De luiken zijn dicht, zodat niemand stenen naar binnen kan gooien. De afvoeren van de wastafel en de douche zijn met plakband dichtgemaakt. Dit moet voorkomen dat iemand gas in de woning pompt.
Maher Ahmed El-Ghory (57) en zijn dochter Dina (16) wonen hier. Ze zijn al twee jaar ondergedoken en moeten onder de meest harde omstandigheden leven. Volgens een bericht van Compass Direct heeft Maher doodsbedreigingen, klappen, arrestatie, scheiding en armoede meegemaakt.
Zijn dochter Dina gaat uit angst voor vernederingen en pesterijen al een jaar lang niet meer naar school. In april werd er een aanslag met bijtend zuur op haar gepleegd, die ze gelukkig heelhuids doorstond. De reden van het lijden? Maher en zijn dochter zijn ex-moslims en hun overstap naar het christendom werd bekend. In de ogen van hun islamitische omgeving zijn zij apostaten.
Lijden vanwege de sharia
De belangrijkste reden voor het lijden van de apostaten in Egypte is de invloed van het shariarecht op de samenleving. Dit verstaat onder apostasie de bewezen, opzettelijke afkering van een moslim van het islamitische geloof. Volgens de meeste Egyptische religieuze geleerden moet apostasie met de dood worden bestraft. In hun rechtsbegrip vormt de apostaat met zijn geloofsafval een bedreiging voor de eenheid en de veiligheid van de islamitische gemeenschap. Deze zienswijze zit diep in de islamitische Egyptische samenleving verankerd en heeft uitwerkingen.
Als een geval van apostasie openbaar wordt, dan wordt de apostaat in de regel door de eigen familie verstoten. Dat betekent meestal het verlies van je arbeidsplaats en openbare veroordeling en uitstoting. Niet zelden wordt het leven door de eigen familie of door islamistische fundamentalisten bedreigd. Bovendien oefenen religieuze geleerden en islamitische officieren van justitie druk op de autoriteiten uit, zodra er bij hen een geval van apostasie bekend is.
Apostaten worden daarom vaak gepest en gediscrimineerd. Het komt steeds opnieuw voor, dat ze door veiligheidskrachten zonder reden worden gearresteerd. In principe is in Egypte apostasie strafrechtelijk niet te vervolgen. Dat betekent, in dit geval geldt het shariarecht niet. De staat buigt echter steeds opnieuw voor het diep in de samenleving verankerde en door radicale islamisten geëiste rechtsbegrip, dat zich beroept op de sharia.
Zoals in het geval van Bahaa el-Din el-Akkad gebeurde, kan een bekeerling volgens artikel 98 van het wetboek van strafrecht wegens belediging van een hemelse religie worden aangeklaagd. Hij kan dan worden veroordeeld tot vijf jaar gevangenisstraf. De omstandigheden in Egyptische gevangenissen zijn vreselijk, onmenselijk en vernederend. Gevangenen worden volgens Amnesty international systematisch gemarteld en vernederd.
De zaken liggen anders, wanneer een christen tot de islam overgaat. In dat geval wordt een wisseling van geloof door het islamitisch gevormde staatsapparaat en door de islamitische samenleving zonder enig voorbehoud ondersteund.
Grootse tempels en mysterieuze graven glijden voorbij...Majestueuze Nijltocht
Grootse tempels en mysterieuze graven glijden voorbij...
Majestueuze Nijltocht
door Marjolein Schipper
AMSTERDAM - Tweeduizend jaar geleden stonden de Romeinen al met open mond de piramiden en de tempels in Egypte te aanschouwen. En eigenlijk, eigenlijk is er sinds die tijd niet zo heel veel veranderd. Helemaal niet als je met een zogenaamde dahabiya, een tijdloze zeilboot, de majestueuze Nijl afzakt. Als een ware Cleopatra annex Julius Ceasar zie je kleurige dorpen, grootse tempels en mysterieuze graven aan je voorbij glijden.
Op de dahabiya Zekrayaat bevinden zich maar liefst vier hutten en twee suites met privé-achterdek
Bijzondere reliëftekeningen
De Nijl is één van de langste rivieren ter wereld
Geniet van de Egyptische oudheden...
130 jaar geleden reisden de toenmalige 'toeristen' nét zo de Nijl af
Zelfs als we de loopplank al half op zijn, probeert hij het nog, het verkopertje met een handvol felblauwe scarabeehangertjes. Real antique! Scarabees! We schudden het hoofd en plagen: Zijn ze antiek? O sorry, dan kunnen we niets kopen. Antiek is verboden! Zijn donkere ogen flitsen heen en weer: Only this one antique! Rest is fake!
Nep of antiek, je kunt het krijgen zoals je het hebben wilt in Egypte. Maar wij willen dit keer niets kopen. Teleurgesteld zwaait de jongen ons na, als we, staand op het bovendek, zijn dorp verlaten en verder zeilen over de Nijl.
De vervallen huisjes en zwemmende kinderen verdwijnen uit zicht om snel plaats te maken voor een weldadige corridor van palmbomen, felgroene begroeiing en gele zandbergen.
Bovendek
Te bezichtigen vanaf het ruime, met hout betimmerde bovendek van dahabiya Zekrayaat, een langgerekte Nijlboot voorzien van twee forse zeilen, één voor en één achter. Niet te verwarren met een felucca, een veel kleiner scheepje waarop niet geslapen kan worden.
Tenminste: niet comfortabel! Op de dahabiya bevinden zich beneden vier hutten en twee heuse suites met privé-achterdek(je), allemaal voorzien van antieke inrichting zoals een bed met koperen spijlen. Verder airco en een badkamer met een douche en normaal toilet.
Er is zelfs een salon waar je in stijl kunt verpozen met een boek uit de kleine bibliotheek. Maar het echte Nijlleven speelt zich af op het met linnen overspannen 32 meter lange bovendek.
Op de deckchairs, in de hangmat of aan de lange eettafel waar om de haverklap uitgebreide maaltijden, een Engelse tea of andere etenswaardigheden worden geserveerd uit het kleine keukentje.
Het leuke is: 130 jaar geleden reisden de toenmalige toeristen nét zo de Nijl af. Behalve de airconditioning dan natuurlijk.
De Engelse Amelia Edwards schreef in 1877 al over de tocht in haar nu nog steeds bekende boek A Thousand Miles Up the Nile: Een ezelrit en een boottrip afgewisseld met ruïnes. Dat zet in één regel de hele ervaring van een Nijlreiziger neer. Buiten deze drie zaken de ezels, de boot en de ruïne mag gezegd worden dat een goed Engels zadel en een comfortabele dahabiya aanzienlijk bijdragen aan het reisplezier. Aldus Amelia, die er nog aan toevoegde dat je natuurlijk ook met een stoomboot kunt reizen, maar dat dat vooral aardig is voor hen die tevreden zijn met slechts een glimp van de Nijl.
Rotsgraf
Dat was Amelia niet, en wij ook niet. Natuurlijk niet. Niets heerlijker dan in complete stilte voortglijden over de enorm brede rivier, af en toe een lichte flapperdeflap van het grote achterzeil. Komt er een intrigerend dorpje of een geheimzinnig rotsgraf langs, dan kunnen we met de dahabiya gewoon even aanleggen.
Of als we een zondoorstoofde mango willen plukken Dan legt gids Imam meteen aan en staan we even later met zondoorstoofde mangos in onze handen.
Van top tot teen plakkerig en pikzwart van de stoffige paadjes arriveren we weer op de boot, waar kok Mohammed al te wachten staat met glazen zelfgemaakte koude citroenkwast, ook al zon begrip van honderd jaar geleden.
Heel luxe om daarna beneden je even te kunnen opfrissen in de eigen badkamer. Om vervolgens weer als een ware Amelia Edwards op het dek te gaan liggen kijken, in afwachting van Edfu.
In de verte zien we het haventje met aan de wal een hele groep wachtende koetsjes met paarden ervoor. In draf gaat het door de straten met kleine, kleurige winkeltjes. In het ene zaakje liggen de watermeloenen letterlijk tot het plafond opgestapeld, bij de ander hangt een compleet gevilde koe in het voorportaal na te druppen aan een grote haak.
Tulbanden
Mannen met witte tulbanden drinken thee (shai) tegen een felblauwe achtergrond. En weer lijkt de tijd te hebben stilgestaan, ware het niet dat de halve dorpspopulatie met een mobieltje in de rondte loopt.
Ook hier in Edfu, bij de tempel van Horus, staan we weer versteld van de immense afmetingen van dit bouwwerk. Een maar liefst zesendertig meter hoge toegangspoort biedt toegang tot een tempel met geheimzinnige zuilengangen.
Overal zijn afbeeldingen en hiëroglyfen uitgebeiteld. Het voelt vreemd om pal met mijn neus voor zon afbeelding te staan en te beseffen dat een mensenhand die rondingen ruim 2200 jaar geleden heeft uitgehakt.
Juist dat mysterieuze maakt het zo bijzonder om over de Nijl te reizen. Als we, per koetsje, weer terugrijden naar het comfort van de boot (en vooral de koude citroendrank van Mohammed) moet ik wéér denken aan schrijfster Amelia Edwards, die trouwens een deel van de heiligdommen nog onder zand en troep aantrof: We reden terug over de vlakte, stil en verbijsterd. Had ik al gezegd dat het net een droom was?
Baksjiesj
Egypte leeft van fooien. Het is handig altijd wat kleingeld te hebben want iedereen, van de portier tot de meneer die u bijlicht als u een sarcofaag van binnen bekijkt, houdt de hand op.
Wees erop voorbereid dat het zo aardige jongetje dat u de weg wil wijzen naar de tempel, eigenlijk gewoon geld wil. Eenmaal bij de tempel aangekomen, springen er regelmatig meneren met tulbanden voor uw lens, ook op momenten dat u daar niet op zit te wachten.
Gewoon in het Nederlands roepen dat ze weg moeten gaan, wil nog wel eens helpen, net zoals roepen dat uw partner de portemonnee heeft. Echt: u heeft geen cent op zak
Bij een reis naar Egypte bezoeken de meeste mensen de piramides van Gizeh en Saqqara. Er zijn echter nog vele andere koninklijke graven te zien in het land. Ten westen van Cairo bevindt zich bijvoorbeeld een groot gebied met deze bijzondere bouwwerken. Vanaf juli zijn er nog meer piramides open voor publiek.
Tussen Gizeh en Saqqara ligt de koninklijke begraafplaats Abusir. Hier bevinden zich veertien piramides die vanaf deze maand te bezichtigen zijn. Nadat de zesde dynastie Gizeh had volgebouwd, begon de vijfde dynastie (2495 vc. - 2345 vc.) aan het gebied rond Cairo. De piramides van Abusir zijn kleiner dan die van Gizeh en zijn trappiramides. Ook is er naast sommige graven een kleinere piramide gebouwd voor de koningin. Hoewel sommige de tand des tijds niet hebben doorstaan en inmiddels zijn verdwenen, is het nog steeds de moeite waard om Abusir te bezoeken.
Piramide van Neferefre
Als je geïnteresseerd bent in de techniek waarmee de piramides zijn gebouwd, is het interessant om de piramide van Neferefre te bezoeken. Zijn graf is namelijk nooit afgebouwd en geeft daarom inzicht in de manier waarop piramides werden geconstrueerd.
De sfinxen van Luxor en Karnak
Naast de piramides van Abusir zullen meer toeristische attracties dit jaar open gaan voor publiek. Vanaf deze maand kan bijvoorbeeld het pad van de sfinxen tussen Luxor en Karnak bezocht worden. Hier zijn ongeveer negenhonderd beelden te bewonderen. In de buurt bevindt zich ook een recent opgegraven dorp uit de Romeinse tijd.
CAIRO - Het hoofd van de Egyptische Koptische kerk heeft opgeroepen niet per telefoon te biechten, omdat die kan worden afgeluisterd door inlichtingendiensten.
Paus Shenuda III waarschuwde twee jaar geleden al dat een biecht via internet niet geldig was, omdat iedereen deze kon lezen. In het islamitische Egypte is ongeveer 10 procent van de tachtig miljoen inwoners koptisch christen. In Egypte is het bij wet verboden om zich af te keren van de islam. (ANP)
- Egypte en Soedan weigeren een verdrag te ondertekenen over de herverdeling van het rivierwater van de Nijl met de zeven andere landen waar de rivier doorstroomt.
Dinsdag kwamen in Sharm el-Sheikh, op het Egyptische schiereiland Sinaï, negen Afrikaanse landen samen om een nieuw verdrag te ondertekenen De Nijlstaten vroegen een herverdeling van het rivierwater om hun groeiend bevolkingsaantal en industrieel verbruik op te vangen. Maar Egypte en Soedan weigerden het verdrag te ondertekenen.
Egypte haalt 95 procent van zijn watervoorzieningen van de Nijl en is daarom niet bereid om het water te delen. Het land eiste op de bijeenkomst zelfs het vetorecht over alle nieuwe irrigatieprojecten van de andere acht landen.
De zeven Nijlstaten Kenia, Oeganda, Tanzania, Congo, Ethiopië, Rwanda en Burundi proberen al sinds 1997 een overeenkomst over het Nijlwater te bereiken. Maar het nieuwe verdrag gaat over meer dan alleen het verdelen van water. Er staat veel op het spel. Onder andere de conservatie van bossen en venen, die als reservoir dienen voor het water van de Nijl, zegt de Oegandese minister van Milieu op de website All Africa.
Verdragen
De zeven Afrikaanse landen delen de rivier met Egypte en Soedan, maar mogen het water van de Nijl niet vrij gebruiken. In 1929 werd onder druk van Groot-Brittannië een koloniaal verdrag afgesloten. Dit gaf Egypte de volledige controle over het water van s werelds langste rivier en verhinderde andere landen die langs de Nijl of bij het Victoriameer liggen om het water te gebruiken.
In 1959 bereikte Egypte wel een akkoord met Soedan. Soedan mag 18 miljard kubieke meter gebruiken van de 84 miljard kubieke meter water die jaarlijks door de Nijl stroomt, Egypte gebruikt de rest van het water.
Ethiopië
De voorbije jaren draaiden de onderhandelingen altijd uit op dezelfde afloop. Dit jaar was er wel een opmerkelijk verandering: Egypte en Ethiopië, die jarenlang recht tegenover elkaar stonden, benaderden elkaar de voorbije maanden. Ethiopië zorgt voor de toevoer van 85 procent water aan Egypte. De interesse hierin werd echter bedreigd toen bekend werd dat Ethiopië waterkrachtcentrales wou bouwen.
Op 30 december 2009 richtten beide landen uiteindelijk een handelsraad op . De Egyptische krant Almasry Alyoum schrijft dat Egypte miljoenen wil investeren in Ethiopië als economische hefboom om grote projecten in het land te stoppen.
Ethiopië haalt dan weer een financieel voordeel uit de overeenkomst omdat internationale instituties zoals het Internationaal Monetair Fonds en de Wereldbank Ethiopië onlangs financiële hulp weigerden De Amerikaanse overheid gaf het land sinds 1950 wel drie miljoen euro, maar dat is niets in vergelijking met de 45 miljoen bijstand die Egypte van de Amerikanen kreeg.
Handelaars drijven voedselprijzen omhoog tijdens ramadan
Handelaars drijven voedselprijzen omhoog tijdens ramadan
Opportunistische handelaren in etenswaren zorgen in het Midden-Oosten voor stijgende voedselprijzen tijdens de islamitische vastenmaand ramadan.
"Het is elk jaar hetzelfde verhaal", klaagt Abeer Salem, een Egyptische weduwe die voor twee kinderen moet zorgen. "De handelaren weten dat we de plicht hebben onze familie en de armen eten te geven tijdens de ramadan. Daar maken ze misbruik van door de prijzen te verhogen."
Voedselinflatie is inmiddels net zo sterk met de ramadan verbonden als de dagelijkse iftarmaaltijd met familie en vrienden aan het einde van het dagelijkse vasten. Tijdens de vastenmaand neemt de consumptie van bepaalde voeding, vooral vlees, toe.
25 procent stijging Consumentengroepen constateren een scherpe stijging van de groentenprijzen sinds het begin van de ramadan, afgelopen woensdag, ondanks de belofte van de overheid om de prijsstijging te beperken en winkels te controleren. In Abu Dhabi zouden de prijzen van fruit en groenten in een week tijd met 25 procent gestegen zijn. Libanese consumenten klagen over de prijzen van groenten en vlees.
De stijgende prijzen komen bovenop de al hoge voedselinflatie in de regio. In Egypte stegen de prijzen van producten zoals suiker, rijst en eieren in het afgelopen jaar met 43 procent. De escalerende kosten van voedsel hebben ertoe geleid dat sommige detailhandelaren betalingsregelingen hanteren die vroeger alleen bij de koop van auto's en huishoudelijke apparaten werden aangeboden.
In termijnen betalen "Koop nu je ramadanvoedsel en betaal in termijnen in de komende vier maanden", staat op een bord in een supermarkt in Cairo.
In Jemen, waar 40 procent van de bevolking onder de armoedegrens leeft, legt de voedselinflatie een zware druk op arme gezinnen. Uit een onderzoek dat het Studies and Economic Media Centre vorig jaar hield, bleek dat de huishouduitgaven tijdens de ramadan met 35 procent stijgen. Bijna 30 procent van ondervraagde Jemenieten gaf aan tijdens de ramadan geld te lenen om de kosten te kunnen betalen. Vijftien procent zei persoonlijke bezittingen te verkopen om extra geld te verkrijgen.
Tekorten door extra vraag Handelaren ontkennen dat ze de voedselprijzen opdrijven. Volgens hen zijn het de consumenten die met hun plotselinge extra vraag naar voedsel ervoor zorgen dat er tekorten ontstaan bij de bevoorrading. Daardoor zouden de prijzen stijgen.
De Jordaanse econoom Yusuf Mansour verwerpt het argument van de handelaren. De meeste landen in het Midden-Oosten importeren hun voedsel, zegt hij. "Importeurs zijn geen producenten. Ze kennen geen capaciteitsbeperkingen, ze kunnen elke hoeveelheid die ze willen importeren tegen één prijs. Bij een grotere hoeveelheid zouden de kosten juist moeten dalen. Bij een goed functionerende concurrentie zouden die lagere prijzen doorberekend worden aan de koper." (ips/adb)
Klein Egyptisch museum in hartje Londen - Londen, Groot-Brittannië
Klein Egyptisch museum in hartje Londen - Londen, Groot-Brittannië
Ondanks dat Londen erg bekend is en dus weinig tips nodig heeft, wil ik Egypte liefhebbers die naar Londen gaan deze tip niet onthouden: Aan de Malet street, een zijstraat van Torrington Place en niet ver van Tottenham Court Road (metrostation) ligt het Petrie Musuem of Egyptian Archeology van de UCL University. Er liggen veel mooie en veelal door het massatoerisme onontdekte vondsten uit de Faraonische, Ptolemaeïsche en Romeinse tijd, maar ook uit het Koptisch en Islamitisch Egypte.
De collectie zit vol met `eersten`. Zoals een van de eerste stukken linnen uit Egypte, 2 leeuwen van de Min Tempel, een fragment van de eerste kalender, een de oudste gynaecologie en dierenartspapyrussen en veel meer. Daarnaast zijn kostuums een onderdeel van de collectie. Hier vind je bijvoorbeeld de oudste jurk die toebehoorde aan een danser uit 2400 vC, twee jurken uit diezelfde periode en sokken en sandalen (Romeinse periode). Ook zijn er veel vondsten uit Amarna, de `stad van Akhnaton`.
Al met al krijg je hier een mooi, volledig overzicht van vele vondsten uit Egypte. Het grootste voordeel van dit museum is nog wel dat het vrij onbekend is en dat je er dus maar heel weinig bezoekers zult aantreffen. Op deze manier kun je op je gemak alles bekijken. Tot 21 september 2010 is het museum wegens renovatie gesloten.
Net als vele andere musea in Londen is ook dit museum gratis. Een gift wordt natuurlijk altijd op prijs gesteld. Meer weten? Kijk op http://www.ucl.ac.uk/museums/petrie
CAIRO (AFP) - Na acht jaar is het grootste Museum van Islamitische Kunst ter wereld zaterdag heropend.
Het Museum voor Islamitische Kunst in Caïro werd oorspronkelijk gebouwd om dit deel van het rijke Egyptische erfgoed te beschermen tegen kunstdieven. In 25 zalen bewaarde het zowat 2.500 kunstwerken. In 2003 sloot het museum voor een grondige restauratie. Zaterdag werd het gebouw door president Mubarak plechtig heropend; het publiek moet nog wachten tot september.
Het museum wil de islamitische cultuur en geschiedenis van het land meer op de voorgrond plaatsen. Het islamitische erfgoed wordt immers minder naar waarde geschat dan de monumenten van het oude Egypte, die elk jaar miljoenen toeristen lokken.
Tot de meest opvallende stukken van het museum behoren een met goud ingelegde sleutel van de Kaäba, het centrale gebouw van de grote moskee in Mekka, en de oudste islamitische dinar, die uit 697 dateert.
Andere toppers zijn zeldzame manuscripten van de Koran, maar ook Perzische tapijten, Ottomaanse keramiek en wetenschappelijke instrumenten die onder meer werden gebruikt in de astronomie en de chemie.
HURGHADA, 9 augustus 2010 (IPS) - In de Rode Zee werden vorige maand zes Jeminitische vissersboten aangehouden, met als opvallende lading kilometers lange vislijnen en meer dan twintig ton dode haaien. Een zoveelste bewijs dat de haaienvissers steeds meer de Rode Zee als werkterrein kiezen.
"De aanhouding van die schepen is een nieuw bewijs dat er commerciële haaienvisserij plaatsheeft in de Rode Zee", zegt Amr Ali van de Hurghada Environmental Protection and Conservation Association (HEPCA). "Het is alarmerend dat boten helemaal van Jemen komen om in onze wateren te vissen. Die boten hebben geen gewoon vissersmaterieel aan boord, ze zijn enkel geïnteresseerd in haaien."
De haaienjacht is wereldwijd big business. Elk jaar worden wereldwijd tot 73 miljoen haaien gedood om een wereldwijde markt te voeden die de soort met uitsterven bedreigt. Vissers hechten nauwelijks waarde aan het vlees van de dieren, maar de haaien zijn erg gegeerd om soep van te maken, een delicatesse in Azië die makkelijk 70 euro per kop oplevert in Hong Kong.
Dat is al eeuwen zo, maar de economische ontwikkeling van Azië heeft de vraag enorm doen stijgen. Het aantal consumenten is gestegen van enkele miljoenen in de jaren tachtig tot meer dan driehonderd miljoen vandaag. "In de voorbije 25-30 jaar heeft die stijgende rijkdom geleid tot een stijgende vraag waardoor een derde van de haaiensoorten wereldwijd bedreigd wordt", zegt Matt Rand van Global Shark Conservation voor de Pew Environment Group. Nochtans zijn haaien erg belangrijk om marine populaties te reguleren, zegt hij. Zo blijkt uit onderzoek dat een gebrek aan haaien kan leiden tot meer kwallenzwermen.
Wreed
Dierenrechtenorganisaties klagen ook de wreedheid van de haaienvangst aan. Om plaats op de boot te besparen, hakken de vissers de vinnen van de haaien af en werpen ze de dieren nog levend terug in zee. "Zonder hun vinnen sterven de haaien langzaam aan verstikking of bloeden ze dood", zegt Elizabeth Wilson, mariene bioloog. "De praktijk lijkt op de ivoorjacht: dieren worden gedood voor één enkel lichaamsdeel dat tegen hoge prijzen verkocht wordt op de internationale markt."
Net als olifanten planten haaien zich ook niet snel genoeg voort om die commerciële druk het hoofd te bieden. "Haaien hebben eenvoudigweg het biologische potentieel niet", zegt Rand. "Andere vissoorten leggen duizenden eitjes waardoor ze zich snel voortplanten, maar haaien doen dat erg traag."
In de Middellandse Zee heeft de haaienvangst de haaienpopulatie al gedecimeerd De helft van de gekende haaiensoorten is er nu bedreigd. Uit een onderzoek in 2008 blijkt dat de populaties van de vijf grootste haaiensoorten met 97 procent verminderd zijn in de voorbije tweehonderd jaar. Soorten zoals de hamerhaai zijn vrijwel volledig verdwenen.
Daardoor gaan de vissers op zoek naar nieuwe visgronden, zoals de rode zee. "Onze lokale vissers waren nooit geïnteresseerd in haaien omdat niemand van het vlees houdt", zegt Ali van HEPCA. "Maar ongeveer tien jaar geleden kwamen de Chinezen hier aan. Ze leerden onze vissers dat er goed geld te verdienen was met de vinnen."
In 2005 vaardigde Egypte een verbod uit op de haaienvangst, maar in de voorbije maanden werden steeds meer illegale vissers in de territoriale wateren onderschept. "Onze strenge wetten hebben ervoor gezorgd dat de haaien zich hier in veiligheid kunnen voortplanten, maar het heeft ons ook een doelwit gemaakt voor elke haaienvisser in de regio", zegt Ali.
Bontmantels
Internationale instellingen proberen de vangst aan banden te leggen, maar de controle is erg moeilijk. Natuurverenigingen denken dan ook dat vooral de vraag aangepakt moet worden. Ze geven het voorbeeld van bontmantels, die vroeger in de mode waren maar nu vooral als teken van slechte smaak gezien worden.
Eenzelfde aanpak zou ook de vraag naar haaienvinsoep kunnen verminderen. "We proberen de consumenten uit te leggen waar de soep vandaan komt en dat de haaien in moeilijkheden verkeren", zegt Wilson. "Vooral de jongere generaties hebben daar oren naar. Maar het is een oefening die nog veel inspanningen zal kosten."
20/08 De Egyptische overheid is niet te spreken over een studie die vorige week waarschuwde voor een "epidemische verspreiding" van hepatitis-C met een half miljoen nieuwe besmettingen per jaar.
De studie verscheen in Proceedings of the National Academy of Sciences, en de cijfers liggen ver boven de officiële schattingen van de overheid.
Maar Egypte doet de alarmerende cijfers af als "sterk overdreven". "Volgens ons meest recente onderzoek zijn er maar honderdduizend nieuwe gevallen per jaar", zegt Wahid Doss, directeur van de Egyptische Nationale Commissie voor Virale Hepatitis in de krant Al-Masry Al-Youm.
Volgens Doss ligt ook het totale aantal patiënten lager dan wat de onderzoekers aannemen, en lijdt maar een vijfde van de patiënten aan de complicaties van de ziekte, zoals levercirrose of leverfalen.
Inenting
Volgens de onderzoekers is de verspreiding voor een groot deel te wijten aan onhygiënisch medisch materiaal. Zo liet de regering tussen 1964 en 1982 plattelandsbewoners intraveneus inenten tegen schistosomiasis (bilharzia), een ziekte die wordt overgedragen door wormen die in het water leven.
Door het hergebruik van naalden werden ongemerkt miljoenen mensen besmet met het toen nog onbekende hepatitisvirus. In sommige streken op het platteland is de helft van de bevolking in contact gekomen met het virus.
Bij opgravingen in Tel Kadesh, in het noorden van Isräel, hebben Amerikaanse archeologen een bijzonder oude gouden munt gevonden.
Die zou in het jaar 191 voor Christus geslagen zijn geweest, meer bepaald in Alexandrië. Destijds was ene Ptolemaeus V Epiphanes nog koning van Egypte. De munt is nog altijd in goede staat.
Opmerkelijk is dat de vondst 27,71 gram zwaar is. De meeste gouden munten uit de oudheid wegen amper 4,5 gram. De munt van Tel Kedesh is de zwaarste gouden munt die ooit werd opgegraven in Israël.
De munt zou eerder een symbolische functie gehad hebben en dus niet als betaalmiddel zijn gebruikt.
CAIRO/GIZA - Het schilderij 'Klaprozen' van Vincent van Gogh dat zaterdag is Egypte is gestolen, is nog steeds zoek. Eerdere berichten dat het doek van de beroemde Nederlandse meester al weer is teruggevonden, kloppen niet. Dit stelt het Egyptische ministerie van Cultuur in een zondagochtend uitgegeven verklaring.
Het departement wijt de foutief verstrekte informatie aan een communicatiefout. De politie van het Arabische land zoekt met man een macht naar het waardevolle schilderij. Alle grensposten zijn in verhoogde staat van paraatheid gebracht.
Het doek van Vincent van Gogh (1853-1890) is op klaarlichte dag gestolen uit een museum in Giza, een westelijke voorstad van de Egyptische hoofdstad Caïro. De waarde van het kunstwerk is moeilijk te schatten; de Egyptische politie noemt een bedrag rond de 40 miljoen euro. (ANP)
21/08 In Caïro, de hoofdstad van Egypte, is zaterdag een beroemd schilderij van Vincent Van Gogh ontvreemd. Dat meldt de Egyptische minister van Cultuur.
Dieven slaagden er in om met het kunstwerk, waarvan de waarde op zo'n 39 miljoen euro wordt geschat, op klaarlichte dag aan de haal te gaan. Hoe dat net kon gebeuren, is voorlopig een raadsel.
Het personeel van het Mahmoed Khalil-museum, dat onderdak biedt aan een van de belangrijkste collecties van Europese kunst uit de 19de en 20ste eeuw in het Midden-Oosten, werd al ondervraagd. In Egyptische havens en luchthavens waren er meteen strenge maatregelen van kracht waardoor het kunstwerk het land niet zomaar zou kunnen verlaten. Met succes zo leek. Twee Italianen werden op de luchthaven gevat met een werk, maar dat bleek achteraf niet te kloppen.
'Klaprozen' werd in 1978 ook al eens gestolen, maar kort daarna teruggevonden.
Egypte wil de eerste grootschalige zonne-energie centrale sneller operationeel hebben. Oorspronkelijk zou de centrale eind van het jaar ten zuiden van Cairo geopend worden met een capaciteit van 140 MW.
Maar het land is bezig de stroomvoorziening te diversificeren en alternatieve bronnen te ontwikkelen. Egypte kampt elk jaar in de zomer met tekort aan elektriciteit. Reden waarom Hassan Younis, de Egyptische Minister van Elektriciteitszaken, de stroombedrijven gesommeerd heeft om export van elektriciteit te staken en zich te concentreren op interne levering van stroom.
Naast zonne-energie wordt ook een windpark ontwikkeld bij Zaafarana met een capaciteit van 120 MW en wordt de capaciteit van de High Dam Turbines bij Aswan met 175 MW uitgebreid. Al met al breidt Egypte haar opwekkingscapaciteit uit met 2660 MW.
(Novum/AP) - Ongeveer tweehonderd woedende Egyptenaren hebben nabij de Egyptische hoofdstad Caïro woensdag een belangrijke snelweg geblokkeerd door autobanden in brand te steken. Zij zijn boos over de dagelijkse stroomstoringen die grote delen van het land treffen. Dat heeft een medewerker van de Egyptische veiligheidsdienst gemeld.
De autoriteiten sloeg de demonstratie na een uur uiteen.
De stroomstoringen begonnen begin augustus en zijn extra vervelend voor Egyptische moslims, omdat zij deelnemen aan de ramadan. Zij onthouden zich gedurende de dag van water, terwijl de temperaturen zonder airconditioning oplopen tot 38 graden Celsius.
De regering legt de schuld bij de burgers, die ervan worden beschuldigd teveel energie te gebruiken.
Reis over de aardbol naar de belangrijkste archeologische vindplaatsen uit de geschiedenis, waar generaties wetenschappers de artefacten, architectuur en landschappen van voorbije beschavingen hebben blootgelegd, en zo licht hebben geworpen op de mensheid en de ontwikkeling van moderne culturen.
Verken de mysterieuze monolieten van Stonehenge en Newgrange, de majestueuze ruïnes van de Akropolis, het Romeinse Forum en andere schatten uit het Klassieke tijdperk; bezoek het bijbelse Petra, Egyptische tempels en graftombes van meerdere verdiepingen, en andere Afrikaanse vindplaatsen zoals Olduvai, dat als de bakermat van de mensheid wordt beschouwd.
Samen met de minder bekende vondsten in Noord-, Midden- en Zuid- Amerika en Australië omspant dit boek zes continenten voor een grondige introductie tot oeroude samenlevingen en de overblijfselen en schuilplaatsen die hun bestaan bevestigden.
Indrukwekkende fotografie en informatieve, beknopte tekst vormen een betrouwbare gids voor de belangrijkste ontdekkingen in de geschiedenis van de archeologie.
CAÏRO- Vissers aan de benedenloop van de Nijl halen nauwelijks nog iets boven. De rivier is te zwaar vervuild, klagen ze. Maar volgens de autoriteiten is het probleem alleen dat er meer vissers zijn dan vroeger.
Hussein Abdel Malek bekijkt zijn vangst van de ochtend: twee plastic flessen, een handvol zakjes en twee kleine tilapia's. Samen met zijn twee zoons was hij daarvoor vier uur onderweg op de Nijl. Abdel Malek van jongs af aan meer uren doorgebracht op zijn zes meter lange roeiboot dan aan land, maar al die ervaring helpt niet meer.
Toen hij jong was, haalden vissers op enkele uren een hele mand vis binnen. "De rivier was vroeger veel schoner", zegt Abdel Malek. "Er dreef geen afval rond, en dicht bij de oever kon je veel vissen zien zwemmen. Nu zijn er dagen waarop we helemaal niets vangen".
Aanvaardbaar vuil
Bij Aswan, in het zuiden van Egypte, kan je het water van de Nijl nog drinken, maar in Caïro is dat water zwaar vervuild", zegt Sherif Sadek, een voormalige ambtenaar van het ministerie van Visserij. "Sommige vissoorten zijn helemaal verdwenen uit de rivier".
De Egyptische regering geeft toe dat de Nijl veel huishoudelijk afvalwater, landbouwchemicaliën en lozingen van bedrijven en schepen te verwerken krijgt. Het leeuwendeel van de tachtig miljoen Egyptenaren leeft in de buurt van de Nijl, en een groot deel van de 12 miljoen kubieke meter afvalwater die ze elke dag produceren, verdwijnt onbehandeld in de machtige stroom. Bedrijven lozen nog eens 4 miljard kubieke meter afvalwater per jaar.
Volgens de autoriteiten blijft de vervuiling binnen aanvaardbare grenzen, maar daar geloven veel Egyptenaren niets van. "De Nijl is de riool van Egypte ik zou niets eten wat uit die rivier komt", zegt Mona Radwan, een marketingverantwoordelijke die in een rijke buurt in Caïro woont. "Veel mensen eten vis uit de Nijl, maar dat doen ze omdat ze geen vlees of kip kunnen betalen".
Experts maken zich vooral zorgen over de aanwezigheid van zware metalen en pesticiden in het water. Het risico is het grootst voor de pakweg 15.000 kleine vissers die van de rivier leven. Ze baden in de rivier, drinken onbehandeld rivierwater en eten veel vis. Veel vissers lijden aan nierproblemen, huidirritaties en schistosomiasis (bilharzia), een parasiet die via besmet water wordt overgedragen.
Meer vis
Maar Abdel Malek zit meer in met zijn dalend inkomen dan met zijn nieren. Hij verdient anderhalve tot zes euro per dag, afhankelijk van de grootte van zijn vangst. Net als veel andere vissers is Abdel Malek ervan overtuigd dat de visbestanden in de rivier teruglopen.
De autoriteiten zeggen dat de rivier meer vis voortbrengt dan ooit. De indruk dat er minder vis in de Nijl zit zou samenhangen met het toenemende aantal vissers, en met overbevissing in bepaalde zones dicht bij de steden.
Malcolm Beveridge, een expert van het WorldFish Centre in Maleisië, beaamt dat. Volgens hem groeien de visbestanden in de Nijl aan sinds de jaren tachtig. Door de massa's afvalwater en meststoffen die in de rivier gekieperd worden, groeien de algen waarvan veel vissen leven.
Volgens een studie van Egyptische en Amerikaanse onderzoekers die vorig jaar gepubliceerd werd, zou er nu drie keer meer vis worden gevangen in de Nijl dan in de jaren zestig. Maar de auteurs waarschuwen dat er een grens is die niet mag worden overschreden. "De toenemende concentratie van voedingsstoffen in het water kan de vangst vergroten, maar op een bepaald moment zal die weer teruglopen als gevolg van de slechte waterkwaliteit en overbevissing", staat er in het rapport.
De koptische kathedraal van Sint-Markus in Alexandrië
CAÏRO De vastenmaand ramadan, die woensdag is begonnen, is voor christenen in Egypte een moeilijke tijd. Het is niet mogelijk overdag in het openbaar te eten en te drinken. Vorig jaar zijn zelfs meer dan 150 christenen opgepakt omdat zij het islamitische vasten zouden hebben verstoord.
Tijdens de ramadan mogen islamitische gelovigen gedurende een maand tussen zonsopgang en zonsondergang niet eten, drinken en roken. Voor het ochtendgloren eten moslims de sahoor, een ontbijt. Na zonsondergang is het tijd voor de iftar, het avondmaal dat families en vrienden vaak samen nuttigen.
De ramadan is een van de vijf zogeheten zuilen van de islam, naast de getuigenis, het gebed, de bedevaart en het geven van aalmoezen.
Opgave
De ramadan valt in Egypte midden in de zomer, met temperaturen van rond de 40 graden. Het niet mogen drinken is voor moslims een hele zware opgave, want er moet wel gewerkt worden overdag. Wel korter dan normaal . Om halfdrie sluiten overheidsinstanties en bedrijven. Dan spoedt men zich massaal naar huis om het eten te bereiden.
Naast moskeeën staan tenten met daarin lange tafels, waaraan de armen dagelijks gratis van eten en drinken worden voorzien. Een oude en goede gewoonte.
Arrestaties
Vorige jaar werden christenen door de Egyptische politie gearresteerd omdat zij op straat iets aten. Sommigen werden vrijgelaten na een borg van omgerekend bijna honderd euro te hebben betaald. Anderen verdwenen voor enkele dagen in de cel.
Dit soort arrestaties is in Egypte ongrondwettig. De grondwet garandeert immers volledige godsdienstvrijheid en in de Egyptische strafwet staat nergens dat mensen die zich niet aan het vasten houden een overtreding begaan.
Steeds meer aanwijzingen duiden op een gecoördineerde campagne van de Egyptische regering om de naleving van de ramadan af te dwingen. Van overheidswege wordt zelfs bevestigd dat er in verscheidene provincies een politiecampagne is opgezet om mensen ervan af te brengen het vasten in het openbaar te breken.
Mensenrechtenorganisaties vinden dat een dergelijke campagne in strijd is met de persoonlijke vrijheden en het recht op godsdienstvrijheid. Ze maken zich dan ook grote zorgen over het lot van de koptische christenen, die zon 10 procent van de bevolking in Egypte uitmaken.
Veel mensen vragen zich bovendien openlijk af of de regering probeert vromer te zijn dan de gewone islamiet. Toch ziet Egypte over het algemeen veel door de vingers. Dat heeft zonder twijfel met het toerisme te maken. Strengere regels zouden de jaarlijkse inkomstenstroom van 7,5 miljard euro in gevaar brengen.
Belijdenis
Niet alleen de moslims in Egypte onthouden zich van eten en drinken. Egyptische christenen vasten ook. Veel meer dagen per jaar en op een geheel andere manier.
Koptische christenen onthouden zich ongeveer 200 tot 210 dagen per jaar van bepaald voedsel: voor Kerst, voor Pasen, voor de apostelen, voor de heilige maagd. Daarnaast vast men iedere woensdag en vrijdag, behalve tijdens de vijftig dagen tussen Pasen en Pinksteren. Op woensdag herdenken de kopten de samenzwering tegen Jezus en op vrijdag Zijn kruisiging.
Voor de koptische christenen in Egypte betekent vasten een tijdelijke onthouding van het nemen van voedsel. Ze eten uitsluitend mager voedsel, dat wil zeggen zonder dierlijke producten, dus geen vlees, kip, vis, boter, kaas en eieren. Vastendagen zijn voor hen geen dagen van moeite en verdrukking, maar dagen van blijdschap tot eer van God. Vasten als een vorm van belijdenis.
Tot dertig procent van de toeristen die hun vakantie in een tropisch of subtropisch gebied doorbrengen, krijgen last van reizigersdiarree of turista. In de meeste gevallen blijft de aandoening vrij onschuldig, maar ze kan een vakantie wel behoorlijk vergallen. Een aantal hygiënische maatregelen kunnen het risico van op reizigersdiarree doen afnemen, maar nooit helemaal bannen.
De beste voorzorgsmaatregel tegen reizigersdiarree is het vermijden van een infectie via besmet water of voedsel, door de hygiënische maatregelen zo strikt mogelijk te respecteren.
Vermijd dus rauwe groenten, ongeschild fruit, rauwe of onvoldoende gekookte vis en zeevruchten, rauw of onvoldoende gebakken vlees, melkproducten, een restaurant of verkooppunt met veel vliegen, water uit de kraan, ijsblokjes, ijsjes...
2. Zonnesteek
Een zonnesteek is een uitgesproken vorm van verbranding door een te langdurige zonneblootstelling, vooral van nek en hoofd.
3. Zonneslag of hitteslag
Een hitteslag of zonneslag is een ergere aandoening dan een zonnesteek en kan voorkomen ook zonder sprankeltje zon. Arbeiders aan hoogovens of in serres, marathonlopers, renners enz zijn kandidaten voor een hitteslag. Ook slecht ventilerende kleding kan vermijden dat warmte uit het lichaam verdampt bijvoorbeeld bij een bejaarde die te warm aangekleed in de zon zit. Maar het kan ook voorkomen bij iemand die in volle zon op het strand in slaap valt, of bij een baby in een oververhitte wagen...
Meestal kan je zelf een zonnesteek of een milde hitteslag verzorgen. Zolang de patient bewust blijft, voldoende zweet en de lichaamstemperatuur lager blijft dan 38 graden C kan je zelf het slachtoffer verzorgen. Anders neemt u best zo snel mogelijk contact op met een arts.
4. Hoogteziekte
U bent net toegekomen op uw vakantiebestemming in de bergen. Maar als u 's morgens opstaat, hebt u barstende hoofdpijn en voelt u zich misselijk. De kans is groot dat u kampt met hoogteziekte.
De eerste uren van het verblijf op hoogte voelt men niets, maar tegen het einde van de dag voelt men zich futloos en moe. Velen schrijven dit toe aan de (lange) vermoeidende reis en kruipen daarom vroeg onder de dekens. Door de hoogte en de verandering van omgeving slaapt men echter de eerste nacht barslecht. De volgende ochtend staat men op met barstende hoofdpijn. Andere symptomen zijn misselijkheid, duizeligheid en soms lichtschuwheid en geïrriteerdheid. Meestal blijven de symptomen mild, maar op zeer grote hoogte (boven 3500 m) kan de aandoening levensbedreigende vormen aannemen. Enkel het toedienen van geneesmiddelen en zuurstof of - bij voorkeur - het zo snel mogelijk afdalen naar lager gelegen gebieden, brengt bij de zwaarste gevallen soelaas.
5. Teken
Tijdens een wandeltocht of vakantie zul je van een tekenbeet weinig merken. De symptomen van de ziekte van Lyme - die overigens lang niet na elke tekenbeet optreden - merk je doorgaans pas enkele weken tot maanden later. Dat neemt niet weg dat je een teek zo snel mogelijk moet verwijderen.
6. Rugklachten
Rugklachten hebben vaak dezelfde oorzaken als schouderklachten: een te zware rugzak, een verkeerd afgestelde rugzak en slapen op een dun matje. Wandelen met wandelstokken, slapen op dikkere matjes en een deel van je rugzak overhevelen naar een medewandelaar kunnen verlichting bieden. Bij ernstige pijn zit er helaas maar één ding op: de wandelvakantie afbreken.
7. Onderkoeling
Bergwandelaars die bij slechte weersomstandigheden verdwalen en gedwongen zijn de nacht buiten door te brengen, lopen het gevaar onderkoeld te raken. Onderkoeling begint met rillen, apathie en verward gedrag. Als de lichaamstemperatuur beneden 34 graden komt, worden de spieren stijf en doen zich geheugenstoornissen voor. Beneden 30 graden treedt een toestand van schijndood in. Alleen redding in een ziekenhuis is dan nog mogelijk. Als de temperatuur nog verder zakt, treedt uiteindelijk de dood in.
8. Zoutgebrek
Zoutgebrek komt vooral voor op inspannende meerdaagse trektochten bij warm weer en uit zich door krachteloze benen en algehele futloosheid. Zoutgebrek is gemakkelijk te verhelpen door zoute snoepjes of bouillon te drinken, maar het resultaat is meestal pas de volgende dag merkbaar. Wie ondanks extra zout toch slappe benen houdt, is wellicht oververmoeid. Remedie: langere rustpauzes, een rustiger wandeltempo en goed eten.
9. Reisziekte
Het gaat om verschillende symptomen (duizeligheid, misselijkheid, braakneigingen) die worden veroorzaakt door de bewegingen van het vervoermiddel (autobus, auto, boot of vliegtuig). Reisziekte kan voorkomen worden door niet te lezen in de auto of autobus, door ver voor u uit te kijken en met regelmatige pozen iets kleins te eten. Wanneer u zich op zee bevindt, is het raadzaam om in het midden van de boot of op het dek te blijven. Sommige geneesmiddelen verzachten deze ongemakken. Vraag raad aan uw huisarts.
10. Baden in zoet water & schistosomiasis
Schistosomiasis of bilharziasis wordt veroorzaakt door parasieten. Zoetwaterslakken zijn de belangrijkste dragers. Bij besmetting kan de huid na enkele dagen rood worden en beginnen jeuken. Koorts, rillingen, hoesten en spierpijnen treden op na 1 tot 2 maand. Er bestaat nog geen vaccin tegen schistosomiasis.
Deze ziekte komt voor in tropische streken en treft in Afrika vooral het gebied ten zuiden van de Sahara. Schistosomiasis vormt in Egypte en centraal China een groot probleem voor de volkgezondheid. Wanneer u door deze streken reist, baad dan niet in stilstaand zoet water.
In de periode waaruit de nieuwe teksten dateren (1ste-2de eeuw na Christus) was het Egypte van de farao's al lang verleden tijd. De Grieks-Macedonische dynastie van de Ptolemaeën had drie eeuwen over het land geheerst, toen in 30 voor Christus de Romeinen het land inlijfden.
De Romeinen hielden in Egypte een groot deel van het bestuur van hun voorgangers in stand, onder meer het gebruik van het Grieks als administratieve taal. De meeste teksten uit de forten zijn dan ook in het Grieks. Ze zijn neergeschreven op ostraka (potscherven). Dit materiaal was veel goedkoper dan het dure papyrus en werd onder meer gebruikt voor kopieën van officiële documenten en voor brieven.
De mijnen en forten van de oostelijke woestijn genieten de belangstelling van de archeologen sinds de overheid het gebied vrijgaf na de toenadering tussen Egypte en Israël.
Het Franse onderzoeksproject naar de forten staat onder leiding van de papyrologe Hélène Cuvigny (CNRS). Het wordt gefinancierd door het Institut français d'archéologie orientale in Caïro en het Franse ministerie van Buitenlandse Zaken.
De levering van groenten en de bevoorrading met draaiende vrouwen' oftewel prostituees: Romeinse soldaten zaten niet alleen met de vijand in hun hoofd. Nieuwe documenten bieden een fascinerende blik achter de schermen van het Romeinse leger in Egypte.
Op Canvas loopt deze vakantie de heruitzending van Rome. In die tv-reeks lijken de Romeinen alleen maar aan seks en geweld te denken. Maar wat te denken van deze beschrijving: een klant heeft een prostituee zo afgerost dat ze het bed niet uit kan, haar voet is gebroken en ze is overdekt met wonden. Haar pooier beklaagt zich dat ze niet meer kan werken.
Dit kon een passage uit Matroesjka's zijn maar het is een fragment uit een tekst van circa 1.900 jaar geleden, gevonden in een Romeins legerkamp in de oostelijke woestijn van Egypte. In de vuilnishopen van een aantal forten hebben archeologen in de jaren negentig duizenden Griekse teksten op potscherven gevonden (zie inzet), vooral uit het einde van de 1ste en het begin van de 2de eeuw na Christus. Franse en Deense geleerden zijn al jaren bezig zich door deze massa nieuwe informatie heen te werken en reconstrueren langzaam maar zeker het dagelijkse leven van het Romeinse leger.
Wat hadden de Romeinse soldaten te zoeken in deze uithoek van het rijk? In de oostelijke woestijn bevonden zich belangrijke steengroeven. Bij de Mons Claudianus haalden ze bijvoorbeeld het dioriet voor de zuilen van het Pantheon in Rome. Door de woestijn slingerden zich ook belangrijke handelswegen. Het Romeinse Rijk bevond zich op zijn hoogtepunt, de keizer en de rijke Romeinen lieten het breed hangen. Rome trok als een magneet luxeproducten aan. Zijde uit China, specerijen en katoen uit India, wierook uit Zuid-Arabië, ivoor uit Afrika kwamen aan in de havens Berenike en Myos Hormos (nu Quseir al-Qadim) aan de Rode Zee. Karavanen brachten de handelswaren naar Koptos (Qift) aan de Nijl, vanwaar de kostbare waren via de rivier naar Alexandrië werden vervoerd en vandaar naar Rome en de rest van het rijk.
Om de steentransporten en de handelskaravanen te beschermen, legden de goed georganiseerde Romeinen een reeks forten (praesidia) aan. Die versterkte posten hadden niet alleen een militaire functie, maar waren ook belangrijk voor de logistiek: in elk fort boorden de soldaten een waterput waarmee ze passanten bevoorraadden. Er woonden ook burgers in of nabij de kampen, voornamelijk handelaars.
In elk fort dienden ongeveer vijftien soldaten, meestal twaalf infanteristen en drie ruiters. Ze waren afkomstig uit legerkampen in de Nijlvallei en deden een tour of duty in de woestijn. Nabij het fort van Krokodilo is een opschrift gevonden waarin de soldaat Dida meedeelt dat hij vijf maanden ter plaatse was. Volgens de onderzoekers is de lengte van de inscriptie de regels zijn meer dan drie meter lang in verhouding tot de verveling die hij in de woestijn moest verduren.
Want uit de teksten blijkt dat de soldaten lang niet altijd met krijgshaftige zaken bezig waren. Zeker, er zijn verslagen van de aanvallen van barbaren' (nomaden) op de kampen, maar een groot deel van de tijd waren de militairen zoet met routinetaken. In het leger is er in 2000 jaar soms weinig veranderd. Zo moest de soldaat van wacht in een logboek noteren wie er 's nachts op welk tijdstip langskwam.
In het reilen en zeilen van de soldaten vallen vooral de teksten over de prostituees op. Prostitutie was in de antieke wereld wijd verspreid, maar het is uitzonderlijk dat we een zo uitvoerig beeld krijgen van de praktische organisatie. Het blijkt dat de garnizoenen per maand een prostituee konden huren. De huurprijs bedroeg 60 drachme, met daarbovenop een transactiebelasting van 20 procent voor rekening van de klanten, dus 72 drachme in totaal. De teksten geven meestal aan of het tarief met of zonder belasting werd aangegeven (vergelijk btw inbegrepen'). In een garnizoen dienden vijftien soldaten die dus elk bijna 5 drachme per maand bijdroegen aan de huur. Een infanterist in deze forten kreeg mogelijk een soldij van circa 30 drachme per maand, maar daar werden nog voordelen in natura' als voedsel afgetrokken.
De pooiers waren burgers. Ze hadden een netwerk van tussenpersonen uitgewerkt om hun meisjes te laten renderen en te laten werken in de verschillende garnizoenen. De souteneur Longinus uit het dorp Persou bijvoorbeeld laat tussen de regels aan zijn agent Apollinaris in Krokodilo verstaan dat hij het meisje Sarapias voor zichzelf mag houden. Hij mag haar ook in een ander dorp verhuren, maar dan moet hij zorgen dat ze bij een betrouwbare man terechtkomt, zodat ze niet mishandeld wordt'.
Een andere pooier, Filokles, heeft ook een handeltje in wijn en groenten producten die buiten het normale rantsoen van de soldaten vallen. Hij biedt de soldaat Aquila aan de belasting en de transportkosten voor een meisje op zich te nemen ongetwijfeld als commerciële geste'.
De meisjes waren hoogstwaarschijnlijk slavinnen. In de tekst worden ze soms varkentjes' genoemd. We moeten ons weinig illusies maken over het leven van deze vrouwen. Hun activiteit wordt ook omschreven als kukleuein, ronddraaien': de prostituees deden hun ronde' bij alle soldaten van het garnizoen.
De houtsoorten, gereedschappen en technieken die de Egyptenaren gebruikten zijn grotendeels teruggevonden in voorwerpen, meubels en grafschriften. Het gereedschap werd in eerste instantie van koper gemaakt maar omstreeks 2000 v.Chr. vervangen door een legering van koper en tin dat sterker is.
Het belangrijkste gereedschap was de dissel, hiermee werd het hout gekantrecht, gespleten en glad gemaakt. Hamer en beitel werden voor het fijnere werk gebruikt. Verder werd een korte handzaag gebruikt, een els om gaten te maken en een fiedelboog. Om het hout te schuren gebruikte men zandsteen. Minder kostbare houtsoorten werden gladgestreken met een laagje gips. Verschillende inheemse houtsoorten zijn: acacia, amandel, wilgen, populieren en enkele houtsoorten die nu niet meer bestaan. Verschillende uitheemse houtsoorten zijn: ebbe, beuken, eiken, essen, taxus en buxus. De Egyptenaren kenden pen-en-gatverbindingen
Meubels werden op verschillende manieren opgewerkt. De meubels voor dagelijks gebruik werden meestal geschilderd in de kleuren wit, rood of donker geel, duurdere meubels werden vaak verguld of in meerdere kleuren geschilderd en soms zelfs van intarsia voorzien. Vaak werd de verf direct op het hout aangebracht maar er zijn ook meubels bekend die eerst met een in lijm gedrenkte grof geweven linnen doek zijn overspannen waarover een laagje gips werd aangebracht alvorens te worden geverfd. Ook kenden de Egyptenaren het laagreliëf, dat kon bestaan uit snijwerk waarover een laagje gips werd gestreken. Het laagreliëf werd ook wel in gips zelf aangebracht waarna de vlakken werden verguld of beschilderd.
De Egyptenaren gebruikten voor hun schilderwerk tempera verf, deze verf werd gemaakt van eigeel, kleurpigment en water, soms werd er nog een beetje azijn toegevoegd als bindmiddel. Wij weten een aantal kleurpigmenten die toen gebruikt werden zoals: henna, fijngemalen lazuursteen en malachiet. De Egyptenaren kenden ook vernis gemaakt uit hars om de verf te beschermen. Deze vernis kon kleurloos zijn of glanzend zwart.
De vorm van verschillende door ons gebruikte meubels lijkt zijn oorsprong in het oude Egypte te hebben. Meubels zoals het bed, de armstoel, het krukje, het vouwstoeltje en de salontafel zijn in meer dan 4000 jaar praktisch onveranderd gebleven en dit ook met betrekking tot de constructie.
De Egyptische meubelkunst moet in zijn tijd op een hoog peil gestaan hebben aangezien er in de omringende landen veel vraag naar was. Er zijn ook afwijkende meubels gevonden in Egypte (afwijkend maar ze voldeden ongetwijfeld aan de eisen van het modebeeld in die tijd). Zo is er de koningszetel uit het graf van koningin Hetepheres (ca. 2600 v.Chr.). Hiervan zijn de poten 23 cm hoog, de zitting is breder dan normaal, de rug is recht en hoog en ook de armleggers zijn hoger dan dat erchonomie normaliter toelaat.
De koningin moet hier op hurkzit op hebben gezeten. We weten dat de zetels zoals die van koningin Hetepheres voornamelijk door vrouwen werden gebruikt, mannen zaten vaak op zetels of schamels van normale hoogte. In de periode waarin de Egyptische beschaving zijn hoogtepunt bereikte (1567-1320 v.Chr. onder de 18e dynastie) werden de meubels nog vakkundiger en kostbaarder uitgevoerd. Dit resulteerde in een type zetel die beter op de lichaamsvormen was aangepast. De rugleuning werd schuin geplaatst en later ook rond gemaakt en de armleggers iets hol gebogen.
Kenmerkend voor Egyptische meubels was dat dierlichamen in meubels werden afgebeeld. Bijvoorbeeld: een panter, een tijger, een Nubische geit waarvan de vlekken van de huid werden gesimuleerd met ivoor. Ook werd de staart niet vergeten. Een ander meubel is de schamel of taboeret, dit is een rechthoekig krukje met een hol gebogen planken zitting op rechte poten die verstevigd zijn met diagonaal geplaatste schoren en sporten. De vouw- of klapstoel heeft een leren of linnen zitting en de gekruiste poten hebben vaak de vorm van dierpoten.
Het slaven of werkmanskrukje staat met een iets uitgediepte zitting op drie hol gebogen korte poten. De bedden waren erg kort (zo`n 172 cm) en stonden op pootjes van ongeveer 30 cm. Dan is er nog de monopod die echter alleen op grafschilderingen is aangetroffen. Het is een tafel met een rond blad dat een lotus moet symboliseren staande op een ronde poot of kolom. Kisten werden veel gebruikt en kwamen dan ook in alle maten en vormen voor. Het zijn vooral de deksels die uiteenlopende vormen hebben nl.: vlak, bol, gebogen, achter iets hoger dan voor, halve ton of zadeldak.
De Vruchtbare Sikkel of Vruchtbare Halvemaan - de laatste naam is bedacht door de bij leven aan de Universiteit van Chicago verbonden archeoloog James Henry Breasted - is een gebied in het Midden-Oosten, gelegen tussen de Eufraat en de Tigris in, dat (delen van) het huidige Israël, Palestijnse Autoriteit, Jordanië, Libanon, Syrië, Irak, Iran en Turkije omvat.
De term wordt meestal gebruikt om het archeologische gebied aan te geven waar zeer vroeg landbouw is ontstaan. Dit en de verspeiding van de landbouw staat bekend als de Neolithische revolutie. De Neolitische revolutie houdt in dat jagers en verzamelaars overgingen op landbouw en veeteelt. Onder andere Syrië en Mesopotamië behoren tot de Vruchtbare Sikkel. De oudste bewijzen van landbouw zijn koolstofdateringen van emmerkoren die gedateerd zijn op 8500 v.Chr.. Hiermee is het de oudste bewezen landbouw ter wereld, want andere landbouwgebieden, zoals China en in verschillende delen van Amerika, ontwikkelden zich pas later
. Het gebied was geschikt voor landbouw omdat er een regelmatige regenval is en er voor domesticatie geschikte plantensoorten voorkomen. De later zeer vruchtbare rivierdalen van de Eufraat en Tigris, werden pas na de introductie van irrigatie rond 6000 v.Chr. geschikt voor landbouw omdat de regen daar in het verkeerde deel van het jaar valt.
De grenzen van het gebied zijn niet precies gedefinieerd, maar het gebied is zo'n 400.000 tot 500.000 vierkante kilometer groot.
Velen zeggen dat Egypte ook bij de vruchtbare halvemaan hoort, aangezien rond diezelfde tijd in Egypte landbouw ontstond door de gunstige invloed van de Nijl. Algemeen wordt tegenwoordig dan ook aangenomen dat het gebied zich uitstrekte over Anatolië, de Levant, Mesopotamië, en het Oude Egypte.
The Art of Ancient Egypt De kunst van het Oude Egypte
The Art of Ancient EgyptDe kunst van het Oude Egypte
Researched by Nesima Onderzocht door Nesima
Imagine you are in a tomb, an Egyptian tomb, and you're looking the pictures painted and carved on the walls. Stel, je bent in een graf, een Egyptisch graf, en je bent op zoek naar foto's van de geschilderde en gesneden op de muren.You see warriors with bows hunting, servants plowing in the fields, falcon and jackal-headed gods, kings and queens sitting in their palace, musicians playing music. Je ziet krijgers met boog jagen, bedienden ploegen in het veld, Falcon en jakhals-koppige goden, koningen en koninginnen zittend in hun paleis, muzikanten spelen muziek.Egyptians loved to make art. Egyptenaren hield om kunst te maken.The Egyptians made statues, reliefs, paintings, pottery, jewelery, sculptures and coffins. De Egyptenaren maakte beelden, reliëfs, schilderijen, aardewerk, sieraden, sculpturen en doodskisten.They made art for gods, kings and queens, and for the dead in their tombs. Ze maakten kunst voor goden, koningen en koninginnen, en voor de doden in hun graven.Their beliefs and religion were often drawn on paintings like their predictions of what the afterlife was like, or pictures of gods doing certain things. Hun geloof en religie waren vaak getekend op de schilderijen net als hun voorspellingen van wat het hiernamaals was net, of afbeeldingen van goden bepaalde dingen te doen.Egyptian art was very delicate and beautiful. Egyptische kunst is zeer delicaat en mooi.
Influence Invloed
The Egyptians were influenced by many things. De Egyptenaren waren beïnvloed door veel dingen.Their religion and beliefs were shown in most of their paintings. Hun religie en overtuigingen werden getoond in de meeste van hun schilderijen.Paintings had pictures of gods and goddesses doing different activities. Schilderijen had foto's van goden en godinnen doen verschillende activiteiten.Colored portraits made predictions of the afterlife they believed in. Nature and everyday activities were main subjects too. Gekleurde portretten gemaakt voorspellingen van het hiernamaals zij geloofden inch Natuur-en dagelijkse activiteiten waren de belangrijkste onderwerpen ook.
Art Forms Kunstvormen
Egyptians had several kinds of art forms. Egyptenaren hadden verschillende soorten kunstvormen.Mummy cases, or sarcophaguses, were built for the bodies of kings or important people. Mama gevallen, of sarcofagen, werden gebouwd voor de lichamen van koningen of belangrijke mensen.They believed that the body went to an afterlife and the sarcophagus was to be a beautiful and valuable place for the body to rest. Ze geloofden dat het lichaam ging naar een hiernamaals en de sarcofaag was om uit te rusten een mooie en waardevolle plek voor het lichaam om.The body was wrapped in white bandages then it was put in its own case with a unique design. Het lichaam was gewikkeld in een wit verbanden dan was het zelf in zijn eigen zaak met een uniek design.But the more significant people were given more than one case, which were piled inside each other. Maar de meer belangrijke mensen kregen meer dan een zaak, die werden opgestapeld in elkaar.Another interesting art form was relief art. Een andere interessante vorm van kunst was reliefkunst.In relief art, the picture was carved into layers to give a raised look. In reliefkunst, foto is de gesneden in lagen te kijken geven een verhoogd.In the Old and Middle Kingdom, reliefs were made in soft limestone. In het Oude en het Midden-Koninkrijk, reliëfs zijn gemaakt in zachte kalksteen.During the New Kingdom sandstone was used. Tijdens het Nieuwe Rijk zandsteen werd gebruikt.Reliefs showed every kind of activity, from feasting to working, from learning to dancing. Lastenverlichting heeft elke soort van activiteit, van feesten samen te werken, uit te leren dansen.Statues were another common art form Egyptians liked making. Beelden werden andere veel voorkomende kunstvorm Egyptenaren hield maken.Most were of gods, goddesses, pharaohs, and queens. De meesten waren van de goden, godinnen, farao's en koninginnen.The statues could be made small or large. De beelden kunnen worden gemaakt klein of groot.Statues were not suppose to copy nature, but they were meant to be symbols of the people's beliefs. Beelden waren niet denken aan de natuur te kopiëren, maar ze waren bedoeld als symbool van het volk overtuigingen.Statues always had to be youthful figures. Beelden moest altijd jeugdige cijfers.The paintings and drawings of Egyptian people look flat and strange, because they were painted in a particular way. De schilderijen en tekeningen van de Egyptische platte en mensen kijken raar, want ze werden geschilderd in een bepaalde manier.I mportant people were painted larger than others. Ik BELANGRIJK mensen werden beschilderd groter dan anderen.Heads were shown from front view. Hoofden werden getoond vanaf de voorzijde te bekijken.Eyes and the top half of the body were shown from the front, but arms and legs were shown from the side, so that they were easier to see. Ogen en de bovenste helft van het lichaam werden getoond vanaf de voorkant, maar armen en benen werden getoond vanaf de zijkant, zodat ze makkelijker te zien waren.
Hieroglyphics Hieroglyphics
Egyptian language in writing was called hieroglyphics. Egyptische taal schriftelijk heette hiërogliefen.Because of its importance to the culture, this written and painted language was also an art form for the Egyptians. Hieroglyphics was a system with 24 alphabetic characters. Vanwege het belang ervan voor de cultuur, en schilderde deze schriftelijke taal werd ook een vorm van kunst voor de Egyptenaren. Hieroglyphics was een systeem met 24 alfabetische tekens.Vowels wouldn't be written down. Klinkers zou niet worden opgeschreven.Instead they had phonograms and ideograms. In plaats daarvan hadden ze fonogrammen en ideogrammen.Hieroglyphics were carved or painted. Hiërogliefen werden gebeeldhouwd of geschilderd.But for everyday purposes, they used a simple cursive form of hieroglyphics called hieratic. The picture writing, hieroglyphics was used for religious writings and for inscriptions on monuments. Maar voor alledaagse doeleinden gebruikten ze een eenvoudige vorm van cursieve hiërogliefen genoemd hiëratisch. Het beeld schrijven, hiërogliefen werd gebruikt voor religieuze geschriften en inscripties op monumenten.There were about 750 different hieroglyphs. Er waren ongeveer 750 verschillende hiërogliefen.It took as much as twelve years to learn to write in the Egyptians script. Het kostte zoveel als twaalf jaar om te leren schrijven in de Egyptenaren script.Many artists and scribes started learning at the age of four! Veel kunstenaars en schrijvers begonnen met het leren op de leeftijd van vier!They wrote on papyrus scrolls using colored inks and pens made from the softened ends of reeds. Ze schreven op papyrusrollen met gekleurde inkt en pennen zijn gemaakt van de geweekte uiteinden van riet.
Still,Egypt has its beautiful and delicate art. Toch, Egypte heeft zijn mooie en fijne kunst.Going to museums will help us to discover and learn more ancient art from Egypt. Naar musea zal ons helpen om te ontdekken en te leren meer oude kunst uit Egypte.You can look in tombs to see wall carvings, ancient pottery, and stone statues. U kunt kijken in de graven van aardewerk Zie de muur houtsnijwerk, oude, en stenen beelden.You never know, there may still be some new and undiscovered pieces of art. Je weet maar nooit, kunnen er toch nog enkele nieuwe en onbekende stukken van de kunst.Maybe you will find something too. Misschien wil je ook iets vinden.Egyptian art is loved by many people because of its mystery and wonderful colors. Egyptische kunst is geliefd bij veel mensen als gevolg van het mysterie en de prachtige kleuren.It can be admired still today. Het kan nog steeds te bewonderen vandaag.
SourcesBronnen
Hodge,Susie. Ancient Egyptian Art. Des Plaines, Hienemann Interactive Library, 1998. Hodge, Susie. Ancient Egyptian Art. Des Plaines, Hienemann Interactive Bibliotheek, 1998.
Gepubliceerd op 23.07.2010, 09:00 uur Door Frijke Broos
Bij een reis naar Egypte bezoeken de meeste mensen de piramides van Gizeh en Saqqara. Er zijn echter nog vele andere koninklijke graven te zien in het land. en westen van Cairo bevindt zich bijvoorbeeld een groot gebied met deze bijzondere bouwwerken. Deze maand zullen nog meer piramides open gaan voor publiek.
Tussen Gizeh en Saqqara ligt de koninklijke begraafplaats Abusir. Hier bevinden zich veertien piramides die vanaf deze maand te bezichtigen zijn. Nadat de zesde dynastie Gizeh had volgebouwd, begon de vijfde dynastie (2495 vc. - 2345 vc.) aan het gebied rond Cairo. De piramides van Abusir zijn kleiner dan die van Gizeh en zijn trappiramides. Ook is er naast sommige graven een kleinere piramide gebouwd voor de koningin. Hoewel sommige de tand des tijds niet hebben doorstaan en inmiddels zijn verdwenen, is het nog steeds de moeite waard om Abusir te bezoeken.
Piramide van Neferefre
Als je geïnteresseerd bent in de techniek waarmee de piramides zijn gebouwd, is het interessant om de piramide van Neferefre te bezoeken. Zijn graf is namelijk nooit afgebouwd en geeft daarom inzicht in de manier waarop piramides werden geconstrueerd.
De sfinxen van Luxor en Karnak
Naast de piramides van Abusir zullen meer toeristische attracties dit jaar open gaan voor publiek. Vanaf deze maand kan bijvoorbeeld het pad van de sfinxen tussen Luxor en Karnak bezocht worden. Hier zijn ongeveer negenhonderd beelden te bewonderen. In de buurt bevindt zich ook een recent opgegraven dorp uit de Romeinse tijd.
De Egyptische badsteden zijn gegroeid in de schaduw van de olievelden. Maar nu het toerisme in de lift zit en de olievoorraden stilaan uitgeput raken, gaan steeds meer stemmen op om de te stoppen met de oliewinning.
"We hebben dertig jaar hard gewerkt om een toeristische industrie op te bouwen rond onze wereldstranden en koraalriffen, en de olie-industrie zou alles kunnen vernielen", zegt Kamil Sedky, eigenaar van een strandhotel in Hurghada, vijfhonderd kilometer van de hoofdstad Caïro.
De 180 boorplatformen in de Golf van Suez zijn goed voor 80 procent van de Egyptische olieproductie. Historisch is het noordelijke gedeelte van de Golf het rijkst aan olie, maar nu de reserves er opdrogen, zakken de oliebedrijven steeds meer af naar het zuiden. Zo komen ze dicht bij badsteden als Hurghada en Sharm El-Sheikh, samen goed voor negentigduizend hotelkamers en werk voor meer dan een half miljoen Egyptenaren.
Ecosystemen
Hoewel decennia van olieproblemen in de Golf van Suez de koraalriffen vernield hebben en de stranden er zwart zien, blijft de rest van de Rode Zee een van de meest diverse ecosystemen ter wereld, met meer dan duizend soorten vissen, zeeschildpadden en vogels.
Die ecosystemen zijn van levensbelang voor het toerisme. De badsteden hebben hun duizelingwekkende groei te danken aan het glasheldere water en de wereldberoemde duiksites voor de kust. "Als de zee of de stranden vernield worden, mogen we onze zaken opdoeken", zegt Sameh Howaidek van de Red Sea Investors Association.
AMSTERDAM - Handelaren in namaakproducten concentreren zich steeds meer op de verkoop aan particulieren via internet in plaats van bulkverzendingen aan tussenhandelaren. Ze lopen hierdoor minder risico dat een partij wordt onderschept. Dit staat in een verslag van de Europese Commissie.
Driekwart van de illegale producten die in 2009 door Europese douane-ambtenaren is onderschept werd verzonden via de post of door de lucht. Dit wijst er op dat de verkoop van illegale items via internet is gestegen.
Opvallend is dat het niet langer alleen traditionele luxe artikelen zoals horloges en tassen zijn die nagemaakt worden. Douane-ambtenaren zagen juist een toename in de levering van illegale pruiken, make-up, schoenen en ontkrullingsmiddelen, met name in Ierland en het Verenigd Koninkrijk. In Egypte onderschepte de douane de meeste illegale handel in speelgoed, terwijl bijna 75 procent van de illegale medische producten afkomstig is uit de Verenigde Arabische Emiraten. De meeste voedingsmiddelen en alcohol die de EU illegaal binnenkomen komen uit Turkije.
Overigens voert China nog steeds de lijst aan van landen die de meeste illegale handel drijven met Europa. Vorig jaar heeft de EU een overeenkomst met China getekend om de illegale handel tegen te gaan. Volgens de Commissie is het nog te vroeg om het succes van deze overeenkomst te meten.
ASTRONOMIE23 juli 2010 om 10:30 uur Auteur: Caroline Hoek
Wetenschappers hebben in de woestijn van Egypte een zeer goed bewaard gebleven krater ontdekt. De krater die de naam Kamil heeft gekregen is zon 45 meter breed en werd met behulp van Google Earth ontdekt. Een meteoriet van zon 1.3 meter groot zou de krater veroorzaakt hebben.
Deze krater is een echte schoonheid, vertelt onderzoeker Luigi Folco. Hij is goed bewaard gebleven en kan ons veel vertellen over de kleinere meteorietinslagen op aarde. Het is zo leuk. Het is zo keurig. Het heeft iets buitengewoons.
Meteoriet De wetenschappers gaan er op basis van de kenmerken en grootte van de krater vanuit dat deze veroorzaakt is door een ijzeren meteoriet met een diameter van 1.3 meter. Deze meteoriet zou met een snelheid van zon 11.732 kilometer per uur op aarde zijn geland.
Jong Het is nog onduidelijk wanneer de meteoriet insloeg, maar de wetenschappers vermoeden dat het niet veel langer dan enkele duizenden jaren geleden was. Daarmee is dit een relatief jonge krater.
Foto: Museo Nazionale dell'Antartide Università di Siena
Erosie Over het algemeen worden dergelijke kraters enkel op de maan of op Mars aangetroffen; de processen in de atmosfeer en op het oppervlak zelf hebben daar weinig grip op de krater. Zo blijft deze goed bewaard. Op aarde speelt erosie een grote rol.
Dreiging In totaal hebben onderzoekers zon 175 kraters op aarde gevonden. Natuurlijk is de aarde wel vaker door rondvliegend puin geraakt, maar de restanten daarvan zijn door snelle veranderingen van het aardoppervlak voorgoed verdwenen. Dat maakt deze vondst dan ook van groot belang. Kleine meteorieten slaan vrij vaak op aarde in: elke tien tot honderd jaar wel een keertje. Het bestuderen van deze krater is een mooie kans voor wetenschappers om een beeld te krijgen van de dreiging van kleine objecten en wat wij daaraan kunnen doen.
Vrijwel elke maand stort puin ter grootte van een wasmachine in de atmosfeer rondom de aarde. Het meeste daarvan verbrandt in de atmosfeer. Het enige wat dan overblijft is een rode vuurbal in de lucht en zelfs deze wordt relatief weinig waargenomen.
De beroemde buste van Nefertiti is een vervalsing die in 1912 gefabriceerd, zo meldt de kunsthistoricus Henri Stierlin in een geschrift dat binnenkort nog moet verschijnen.
De aanwijzigingen die erop wijzen dat het onmogelijk is dat de buste van de Egyptische farao 3.400 jaar oud is stapelen zich op, aldus de Zwitserse kunsthistoricus.
Tiara Volgens Stierlin werd het borstbeeld door beeldhouwer Gerardt Marks gemaakt op de site waar in 1912 de archeologische opgraving plaatsvonden. De Duitse archeoloog Ludwig Borchardt had gevraagd om een portret van de farao, waarop ze de tiara (hoofddeksel) droeg, waarvan geweten was dat ze zich ermee vertoonde. Hij wilde het ook met min of meer realistische kleuren laten beschilderen met behulp van oude kleurstoffen die gevonden werden tijdens de opgravingen, zegt Stierlin nog.
Belachelijk maken Tijdens een bezoek van de Duitse prins op 6 december 1912 werd de buste opgemerkt en voor authentiek aanzien. De archeoloog zou daarop niet de moed hebben gehad om zijn gasten "belachelijk te maken", aldus de kunsthistoricus.
Authenticiteit In een reactie verklaardde Dietrich Wildung, directeur van het Egyptisch museum in Berlijn dat de buste tentoonstelt, dat hij geen "twijfelachtige" voorwerpen toont "aan de 700.000 bezoekers die we ieder jaar ontvangen". Volgens hem tonen verschillende wetenschappelijke analyses de authenciteit van het voorwerp aan. (belga/sps)
Bij een veiling van strips zijn afgelopen weekend twee originele zwart-wituitgaven van Kuifje voor elk 12.000 euro onder de hamer gegaan. Het ging om een exemplaar van "Kuifje in het land van de Sovjets" uit 1930 en "De sigaren van de Farao" uit 1942.
Een gekartonneerd exemplaar van "Asterix en de Gothen" uit 1961 veranderde voor 6.720 euro van eigenaar. Een exemplaar van "De fluit met 6 smurfen" uit de reeks "Johan en Pirrewiet" was 5.760 euro waard. (belga/jv)
De Egyptische president Hosni Moebarak is terminaal ziek en sterft mogelijk nog binnen het jaar, meldt de Jerusalem Post op basis van bronnen bij de Amerikaanse en Europese inlichtingendiensten. Moebarak zou bezwijken aan maagkanker en kanker aan de alvkleesklier. Mogelijk overlijdt hij nog voor de presidentsverkiezingen van september 2011. * De 82-jarige Moebarak had gisteren nog gesprekken met de Israëlische premier Benjamin Netanyahu, de Amerikaanse gezant George Mitchell en de Palestijnse president Mahmoed Abbas. * Moebarak werd in 1981 staatshoofd van Egypte nadat de toenmalige president Anwar Sadat tijdens een militaire parade werd gedood door terroristen die banden hadden met de Egyptische Moslim Broederschap die later de Egyptische Islamitische Jihard werd onder leiding van Ayman al-Zawahiri, de nummer twee van al-Qaida.
GESCHIEDENIS20 juli 2010 om 9:50 uurAuteur: Caroline Hoek
Howard Carter bracht vele jaren in Egypte door en beschreef duizenden voorwerpen en gebeurtenissen die leidden tot of voortvloeiden uit de vondst van de tombe van Toetanchamon. Dankzij een Engelse archeoloog kunnen we de dagboeken van Carter nu allemaal raadplegen: ze staan online!
In 1922 vindt Carter de tombe van Toetanchamon. Het is een historische ontdekking. In tegenstelling tot andere koninklijke Egyptische graven is deze tombe nog geheel intact en niet door schatzoekers leeggeroofd. In het graf lagen zoveel schatten dat Carter er tien jaar over deed om deze allemaal te beschrijven. De fotos, aantekeningen en dagboeken die die studie opleverden, worden tot op de dag van vandaag gekoesterd en liggen opgeslagen in het Griffith Institute.
Vragen Hoewel wetenschappers, maar ook amateurarcheologen veel over de vondst van Toetanchamon weten, zijn er ook nog veel vragen. Carter stierf zeven jaar nadat de opgraving eindigde. Hij had geen tijd gehad om zijn werk te publiceren en uit onderzoek blijkt dat hij er zelfs niet aan toegekomen is om alle 5398 objecten in het graf van Toetanchamon gedegen te bestuderen.
Onduidelijk In het graf lag van alles: wapens, muziekinstrumenten, strijdwagens, kleding en cosmetica. Sommige objecten waren gemakkelijk te identificeren, maar van anderen is nog steeds onduidelijk wat het precies voor moet stellen of waar het voor gebruikt kon worden.
Terugdeinzen
Archeologen willen natuurlijk niets liever dan afrekenen met al die vraagtekens. En ze realiseren zich heel goed dat ze dat niet alleen kunnen. Daarom roepen ze de hulp in van amateurs, experts en leken. Ik zeg vaak dat de echte vloek van Toetanchamon is dat Egyptologen terugdeinzen voor het werk, vertelt expert Marianne Eaton-Krauss. Deze stukken (uit het graf van Toetanchamon, red.) zijn prachtig gemaakt. Het is veel werk om ze te bestuderen. En je moet zowel verstand hebben van symboliek als van technologie.
Bestuderen Om er zeker van te zijn dat Carters vondst gedegen bestudeerd wordt, besloten de archeologen alle aantekeningen, fotos en dagboeken van Carter online te zetten. Iedereen die geïnteresseerd is, kan er nu bij. Er is dus geen excuus meer om Carters levenswerk links te laten liggen.
Dagboek Zon 98 procent van alle aantekeningen van Carter is nu online te vinden. De overige 2 procent verschijnt de komende drie maanden. Het mooiste deel van dit digitale archief is ongetwijfeld het dagboek van Carter. Hierin beschrijft hij op nuchtere wijze hoe het er tijdens de opgravingen aan toe gaat. Boven elke dag is te lezen waar hij zich bevindt en hoe hij daar gekomen is (veelal met behulp van twee ezels).
Unieke informatie
Het digitaliseren van dit enorme archief is een monnikenwerk geweest dat in 1993 startte en nu zon zeventien jaar later bijna af is. Nu kunnen de vragen wellicht eindelijk met een beetje hulp van anderen beantwoord worden. Want de aantekeningen van Carter bevatten informatie die nergens anders te vinden is. Zo beschreef de archeoloog nauwkeurig waar alle objecten in het graf lagen. De volgorde van deze voorwerpen was namelijk heel anders dan de volgorde die we nu in het museum zien.
Fotos Ook de fotos zijn van onschatbare waarde. Zo is op de fotos van Carter een prachtige leren sandaal te zien. Deze is versierd met bladgoud en gekleurde kralen. Maar wanneer we deze sandaal nu in het museum opzoeken, blijkt dat deze is vergaan tot een zwart hoopje.
Geheimen Archeologen hebben er alle vertrouwen in dat dit online archief voor antwoorden gaat zorgen. Dus: mocht u zichzelf deze zomervakantie vervelen dan weet u wat u te doen staat: de geheimen van Toetanchamon ontrafelen.
Voor de overzichtspagina met daarop links naar fotos, aantekeningen, belangrijke bronnen en Carters dagboeken klikt u hier. Voor de pagina met enkel fotos kunt u hier terecht.
Binnenkort vinden jullie onze nieuwsbrief weer in de bus. Hierbij wil ik alvast de lezing van september aankondigen en ons cursussenprogramma voor volgend werkjaar. Willy Goossens - De Vallei der Koningen
De koningen van het Nieuwe Rijk (1550-1070 v.Chr.) lieten zich be-graven in onopvallende rotsgraven uitgehakt in de klifwanden van twee wadi's in het Thebaanse gebergte. Wat bracht de Egyptische ko-ningen ertoe om hun graf hier aan te leggen? De aanleg van rotsgra-ven betekende immers een keerpunt in de koninklijke grafarchitec-tuur, omdat de samenhang tussen graf en dodentempel verbroken werd. In deze lezing worden de verschillende graftypes, de inplanting van de graven, het uithakken en het decoreren ervan uitvoerig be-handeld.
Leuven: dinsdag 28 september 2010 Gent: donderdag 30 september 2010
De lezing in Gent vindt plaats in de auditoria economie, auditorium VIII, aan het Sint-Pietersplein (het auditorium is te bereiken via de Sint-Pietersnieuwstraat en dan het eerste straatje rechts, de Hoveniersberg); in Leuven traditiegetrouw in het Monseigneur Sencie Instituut (Erasmusplein 2, achter de centrale bibliotheek van de KULeuven). De lezingen starten telkens om 20 uur.
Cursussen Egyptische teksten I
De cursus Egyptische teksten I vormt het vervolg op de cursus Hiërogliefen III en is bestemd voor iedereen die de grammatica van het Middelegyptisch beheerst. In de les wordt een diverse groep Middel-egyptische teksten gelezen om kennis te maken met de verschillende tekstgenres die het Egyptisch rijk is.
De cursus gaat tweewekelijks door in CC Romaanse Poort (Brusselsestraat, Leuven) op zaterdagnamiddagen tussen 15u en 17u. Inschrij-ving kost 140 euro (leden) of 200 euro (niet-leden) en kan door het juis-te bedrag te storten op het rekeningnummer 431-0594551-08 van Egyptologica Vlaanderen vzw met de mededeling Cursus Teksten I. Inschrijven voor 1 oktober 2010.. De cursus gaat door op 16/10, 30/10, 13/11, 27/11, 11/12, 15/1, 24/1, 12/2, 26/2, 12/3, 26/3, 9/4, 23/4 en 7/5 (data onder voorbehoud).
Egyptische teksten II
In deze cursus worden alle teksten gelezen op basis van foto's. Er komen teksten aan bod uit de gehele Egyptische geschiedenis, en dus geschreven in de verschillende taalfases van het Egyptisch (Oudegyp-tisch, Middelegyptisch en Nieuwegyptisch). Kennis van het Middel-egyptisch is vereist.
De cursus gaat tweewekelijks door in CC Romaanse Poort (Brusselsestraat, Leuven) op zaterdagnamiddagen tussen 12u30 en 14u30. In-schrijving kost 140 euro (leden) of 200 euro (niet-leden) en kan door het juiste bedrag te storten op het rekeningnummer 431-0594551-08 van Egyptologica Vlaanderen vzw met de mededeling Cursus Teksten II. Inschrijven voor 1 oktober 2010.. De cursus gaat door op 16/10, 30/10, 13/11, 27/11, 11/12, 15/1, 24/1, 12/2, 26/2, 12/3, 26/3, 9/4, 23/4 en 7/5 (data onder voorbehoud).
Het is ook mogelijk om zich in te schrijven voor beide cursussen. Dat kost 200 euro voor leden. Voor niet-leden is er geen voordeeltarief.
GESCHIEDENIS16 juli 2010 om 9:43 uur Auteur: Caroline Hoek
Archeologen hebben in het Egyptische Beni-Sueif de restanten van een 3000 jaar oude tempel gevonden. De tempel zou in opdracht van farao Ramses II zijn gebouwd en ook alleen voor deze machtige farao bedoeld zijn geweest. Nabij de tempel vonden archeologen beelden, aardewerk en potten.
In de resten van de tempel hebben archeologen tien cartouches (troonsnamen, red.) van Ramses II gevonden, vertelt expert Sabri Abdel Aziz. En daaronder een reliëf waarin stond dat de heerser deze tempel voor zichzelf had laten bouwen.
Nabij de tempel vonden archeologen tevens de restanten van verschillende gebouwen die uit de vierde of vijfde eeuw stamden. Ook doken er terracottabeelden van Isis, Aphrodite en Horus op.
Ramses II regeerde Egypte van 1279 tot 1213 voor Christus en was de zoon van Seti I, wiens tombe met geheime tunnel in juni werd blootgelegd. Ramses II wordt gezien als één van de machtigste faraos van Egypte. Hij liet ook heel wat indrukwekkende werken achter. Zo werden de tempels van Abu Simbel en het Ramesseum tijdens zijn regeerperiode gebouwd. Ook liet hij een complete stad uit de grond stampen: Pi-Ramses. Dit werd de hoofdstad van Egypte en hier zouden ook de tien plagen van Egypte hebben plaatsgevonden.
Radicalen vangen bot: '1001 Nacht' niet verboden in Egypte
Radicalen vangen bot: '1001 Nacht' niet verboden in Egypte
Justitie in Egypte heeft vandaag beslist geen gevolg te geven aan een klacht van islamistische advocaten, die de sprookjes van Duizend en Eén Nacht wilden verbieden wegens immoreel. Dat meldt het persagentschap Mena.
Procureur-generaal Abdel-Meguid Mahmoed heeft de klacht zonder gevolg geklasseerd. De klacht was ingediend na de publicatie door een regeringsorganisme van een nieuwe editie van de bekende sprookjes.
Aanzetten tot onzedig gedrag De advocaten wilden het werk in beslag laten nemen en de uitgevers laten opsluiten. Volgens hen zetten de referenties naar seks aan tot "zonde en onzedig gedrag" en vormen ze een belediging voor de publieke moraal.
De procureur ging daar niet mee akkoord en dat opperde dat de sprookjes al eeuwen zonder problemen worden gepubliceerd en als inspiratie hebben gediend voor talloze artiesten. Voorts zei hij dat de eisers niets nieuws hadden aangebracht tegenover een vonnis uit 1985, dat de publicatie van het meesterwerk had toegestaan. (afp/tw)
(Novum/AP) - In Egypte is een nieuwe belasting op tabakswaar van kracht gegaan. De prijs van sigaretten stijgt meer dan veertig procent, die van tabak voor waterpijpen is zelfs verdubbeld. Daarmee hoopt de regering het roken in Egypte te ontmoedigen en gezondheidsprogramma's te financieren.
De belastingmaatregel werd al in mei goedgekeurd. Verwacht wordt dat de belasting jaarlijks zo'n 280 miljoen euro oplevert.
Uit cijfers van de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) blijkt dat het aantal rokers in het land de afgelopen dertig jaar ruim tweemaal sneller is toegenomen dan het bevolkingsaantal
Stand 'De Vrouwen van Mokattam' op 't Eereveensedag
Stand 'De Vrouwen van Mokattam' op 't Eereveensedag
donderdag 1 juli 2010 00:01 EDERVEEN - Ederveen staat woensdag 7 juli weer in het teken van de 't Eereveensedag. Vanaf 13.00 uur zijn er diverse stands, feestelijkheden en activiteiten. Eén van de stands is van 'De Vrouwen van Mokattam, Egypte'.
In Egypte leven in de wijk Mokattam in Caïro, ook wel de 'Afvalwijk' genoemd, de Koptische christenen. De hier levende mensen sorteren de enorme hoeveelheden afval, die vanuit de stad Caïro worden aangevoerd. Het is onvoorstelbaar hoe deze mensen, vol positiviteit en enthousiasme hun werk doen in bijna onmogelijke situaties. Zij weten het afval zo te scheiden, dat het grootste gedeelte weer kan worden aangeleverd voor hergebruik.
Vanuit de politiek worden de Koptische christenen achtergesteld. Getracht wordt om hun zo belangrijke werk te boycotten en op een andere wijze te laten plaatsvinden. Om de mensen in Mokattam te steunen, is er een project opgezet voor vrouwen en kinderen. Het project wordt Eboo genoemd (www.ebooproject.org).
In de stand van 'de Vrouwen van Mokkatam' zijn producten van dit project te vinden, zoals tassen en schorten, allen gemaakt van duurzaam katoen. Met het geld worden vrouwen getraind in nieuwe vaardigheden, kunnen zij hun assortiment verder uitbreiden en krijgen de kinderen goed onderwijs aangeboden. Zo kunnen de vrouwen van Mokattam een beter bestaan opbouwen voor zichzelf en hun gezin.
(Novum/AP) - Egyptische archeologen hebben donderdag een kortgeleden blootgelegde dubbele tombe onthuld. De tombe heeft levendige muurschilderingen en ligt in Saqqara, een dodenstad nabij Caïro. De ontdekking is mogelijk het begin van de blootlegging van een enorme begraafplaats in het gebied.
De tombe bevat twee valse deuren met kleurige afbeeldingen waarop de twee doden die er in de graven lagen worden afgebeeld. Het gaat om een vader en een zoon die hoofd waren van de koninklijke klerken, aldus archeoloog Abdel-Hakim Karar. "De kleuren van de valse deur zijn zo helder, dat het lijkt alsof ze gisteren geschilderd zijn", zei hij. Door vochtigheid is de sarcofaag van de vader verloren gegaan. De tombe van de zoon werd door grafrovers leeggehaald.
Op de valse deur waarop de vader is afgebeeld is de naam van Pepi II geschreven. Door de inscriptie kan de tombe gedateerd worden op de zesde dynastie -ongeveer de 24e en 23e eeuw voor Christus- die het begin van de ondergang van het Oude Koninkrijk markeerde. De periode is ook bekend als het tijdperk van de pyramiden.
Zahi Hawass, hoofd archeologie van Egypte, zei dat de nieuwe vondsten 'de voornaamste tombes uit het Oude Koninkrijk zijn die ooit zijn gevonden' door de 'fantastische kleuren'. Hawass zei dat het gebied, als het wordt uitgegraven, wel eens de grootste begraafplaats van het oude Egypte kan zijn.
Oostenrijkse archeologen hebben de 'begraven' Egyptische stad Avaris gevonden met behulp van radarapparatuur. Dat meldt de Egyptische oudheidkundige dienst.
Volgens de directeur van de oudheidkundige dienst, Zahi Hawass, laten de radarbeelden een zeer gedetailleerd beeld zien van de oude stad. Zo zijn onder meer straten, tempels, huizen, begraafplaatsen en paleizen te zien op de beelden. Het onderzoek is uitgevoerd in de stad Tel al-Dabaa, ten noordoosten van Caïro. Men vermoedde al langer dat deze stad werd gebouwd op de oude stad Avaris.
Avaris Avaris was de hoofdstad van Neder-Egypte tijdens de Hyksos-dynastie die vier eeuwen duurde. Nadat de stad werd ingenomen door Ahmose, de eerste farao van de 18e dynastie (1550-1292 v. Chr) veranderde de handelsstad in een ruïne. De bekende Farao Ramses II liet vervolgens in de twaalfde eeuw voor Christus zijn nieuwe hoofdstad, Pi-Ramesse bovenop de ruïnes van Avaris bouwen.
Volgens directeur van de missie, Irene Forstner-Müller is nu 2,6 vierkante kilometer onderzocht aan de hand van geofysisch onderzoek en opgravingen. Veel kan er echter niet worden opgegraven, omdat de oude stad zich onder een dichtbebouwd gebied bevindt. De Oostenrijkse archeologen die al sinds 1975 op de plek onderzoek doen, proberen daarom via radarapparatuur zoveel mogelijk te weten te komen over Avaris.
CAIRO (ANP/AFP) De Egyptische Korangeleerde Abu Zeid is maandag in Caïro overleden. Dat heeft zijn echtgenote bekendgemaakt. Hij week eind 1995 met zijn vrouw naar Nederland uit, nadat een Egyptische rechtbank zijn vrouw had opgedragen van hem te scheiden omdat hij door zijn liberale uitleg van de Koran, het heilige boek van de moslims, een afvallige zou zijn. Zeid ging als docent en onderzoeker werken aan de Universiteit Leiden.
Zeid is 67 jaar geworden. Hij stierf in een ziekenhuis in de Egyptische hoofdstad, waar hij werd behandeld nadat hij vorige maand tijdens een bezoek aan Indonesië onwel was geworden. Hij wordt maandag nog in zijn dorp Kahafa in de Nijldelta begraven.
Op een boerderij in het noorden van Egypte is een kalf met twee koppen geboren. Boer Sobhy el-Ganzoury noemt deze heuglijke gebeurtenis "een mirakel van Allah".
Het duurde twee uur voor het wonderbaarlijke kalfje op de wereld werd gezet. De moeilijke bevalling heeft ertoe geleid dat de boreling nog wat zwakjes op zijn poten staat.
Volgens boer Sobhy heeft de veearts gezegd dat de toestand van het kalf stabiel is en dat het goede kansen maakt om te overleven. De trotse eigenaar wil alles doen om het dier in leven te houden. Al was het maar om aan te tonen de "allah tot alles in staat is", aldus de man.
Intussen is het dier nog niet in staat om rechtop te staan omwille van zijn zwakke benen en zware koppen. Het kalf krijgt melk van zijn moeder toegediend door middel van een papfles. (eb)
In het Liebieghaus te Frankfurt is vanaf vrijdag 25 juni tot en met zondag 28 november 2010 de bijzondere tentoonstelling 'Sahure - Tod und Leben eines großen Pharao' te zien. Koning Sahoera uit de vijfde dynastie staat bekend als een van de belangrijkste heersers uit het Oude Rijk.
De tentoonstelling rondom de persoon van Sahoera is tot stand gekomen middels belangrijke bruiklenen uit de musea van Caïro, New York, Parijs, Boston, Berlijn en München.
Vanaf vrijdag 17 september 2010 tot en met zondag 20 maart 2011 zal de tentoonstelling Alexanders Erfenis - Grieken in Egypte te zien zijn in het Allard Pierson Museum te Amsterdam. Alexander de Grote (356-323 v.Chr.) bracht elementen uit de westerse cultuur naar het oosten en omgekeerd elementen uit de oosterse cultuur naar het westen. De tentoonstelling Alexanders Erfenis gaat over wederzijdse invloed en culturele versmelting van volkeren. Met speciale aandacht voor Egypte waar zijn erfenis de meeste en duidelijkste sporen heeft nagelaten
In het Rijksmuseum van Oudheden te Leiden wordt tot en met zondag 19 september 2010 de tentoonstelling 'Op het oog' getoond.
Het betreft de hoogtepunten uit de archeologische collecties van Frits Lugt (1884-1970) en Helene Kröller-Müller (1869-1939). Zij waren de twee belangrijkste Nederlandse privé-kunstverzamelaars uit het begin van de 20ste eeuw. Weinigen weten echter dat ze ook archeologische objecten verzamelden.
Beiden brachten een collectie van hoog niveau bijeen, met o.a. fraaie Griekse vazen, sierlijk Romeins glas, en Egyptische beeldjes en amuletten
CAÏRO - Archeologen die in Egypte aan de opgraving van een oude tunnel hebben gewerkt denken dat het bouwwerk was bedoeld om een 3300 jaar oud faraograf te verbinden met een geheime begraafplaats.
Het heeft drie jaar geduurd om de 174 meter lange tunnel op te graven. De tunnel ligt bij het graf van farao Seti I, in de Koningsvallei in het zuiden van Egypte. De farao zelf overleed voordat het bouwwerk was voltooid.
De tunnel werd in 1960 ontdekt. Binnenin vonden archeologen oude beeldjes, potscherven en instructies van de opzichter voor de bouwvakkers. "Maak de deurpost hoger en de gang breder", staat op een decoratieve namaakdeur. Elders in de tunnel zijn schetsen voor geplande decoraties aangebracht.
Seti I (1314-1304 v. Chr.) was een van de stichters van de Negentiende Dynastie van het Nieuwe Koninkrijk, de dynastie die op het hoogtepunt van het voorchristelijke Egyptische machtscentrum regeerde. Zijn graf is beroemd om zijn kleurrijke muurschilderingen. Zijn zoon, Ramses II, liet in heel Egypte grootse tempels en beelden van zichzelf optrekken. (NOVUM)
Vanaf 16 oktober 2010 start in het Rijksmuseum van Oudheden te Leiden de prachtige tentoonstelling Egyptische Magie. Daarom bieden wij i.s.m. het R.M.O. een avondcursus om u te vertellen over de magie van het oude Egypte, met een rondleiding over de tentoonstelling, verzorgd door Marcel Zitman (dr.) en Christian Greco (dr., assistent-conservator R.M.O.).
Magie was een geschenk van de goden aan de mensen om hen te helpen in de strijd om het bestaan. Magie beïnvloedde in het oude Egypte alle aspecten van het dagelijkse leven, godsdienst, dodengeloof, zelfs de keuze van de farao en andere staatszaken. Het geloof in de goddelijke oorsprong van hogere wijsheid en de beheersing van de leven bleef duizenden jaren bestaan, in het oude Egypte, Babylonië, de Klassieke Oudheid en andere oude culturen.
In vier bijeenkomsten bekijken we allerlei Egyptische magie: godenorakels, droomduiding, astrologie, liefdesrecepten, amuletten en sieraden, magie bij ziekte en zwangerschap, zwarte magie, wonderlijke tovenaars, de rol van magie in de Egyptische religie en het dodengeloof.
De vijfde bijeenkomst (overdag) is een georganiseerde rondleiding over de tentoonstelling Egyptische Magie in het R.M.O. (ca. 60 minuten).
Ook maken we uitstapjes naar Babylonië, de Libanon en de Grieken en Romeinen om Egyptische magie te vergelijken met andere oude culturen. De geleerden van de beroemde bibliotheek in Alexandrië verdiepten zich in Egyptische magie.
Oude Egyptische ideeën werden overgenomen door Plato, Pythagoras en anderen, en leefden nog eeuwen voort in Europa, bijvoorbeeld in de wonderlijke Hermetische geschriften. Zo overleefde de Egyptische magie het einde van de faraonische cultuur en zelfs het einde van de Klassieke Oudheid.
Docenten: Christian Greco en Marcel Zitman Opzet: 4 avondbijeenkomsten met pauze Rondleiding: 5e bijeenkomst is een rondleiding over de tentoonstelling Egyptische Magie (ca. 60 minuten; tijdstip te bepalen in overleg)
Data: woe. 10-11-2010, 17-11, 24-11, 01-12 (met reservedatum 08-12-2010) De rondleiding vindt plaats op een nader te bepalen tijdstip
Tijd: 19.30 21.00 uur Plaats: Leiden, Lipsius Gebouw Zaal: wordt nader bekend gemaakt
Kosten: 95,-- voor donateurs Huis van Horus & Mehen 100,-- voor niet-donateurs
Incl. Syllabus en rondleiding van ca. 60 minuten Excl. Entree R.M.O. voor de rondleiding
U bent terug uit el-Hosh. Aansluitend op het interview van 2007 over de rotskunst in Qurta mag ik u vragen wat de doelstellingen waren van de laatste missie?
Dirk Huyge: Dat verhaal is een beetje ingewikkeld. Zoals U weet uit een vorig interview, hebben we in 2007 in Qurta nabij Kom Ombo gewerkt. Twee latere campagnes (in 2008 en 2009) waren eveneens aan Qurta gewijd. De rotskunst daar is nu volledig gedocumenteerd en we hebben alle nodige informatie bijeengebracht voor een degelijke publicatie. In februari-maart van dit jaar zijn we dan terug naar el-Hosh gegaan, ongeveer 10 kilometer ten noorden van Qurta en op de andere oever van de Nijl. De eerste bedoeling was de grondige studie van de rotskunstsite Abu Tanqura Bahari 11 (ATB11). Deze site is, net zoals Qurta, van laat-paleolithische ouderdom en ongeveer 15.000 jaar oud. We hadden ze reeds in 2004 ontdekt, maar dan de prioriteit aan Qurta gegeven.
Hebt u ook nieuwe zaken gevonden?
Dirk Huyge: De bedoeling was dus niet echt om nieuwe zaken te vinden. We wilden in eerste instantie de rotskunst op ATB11 documenteren aan de hand van tekeningen en fotos en een degelijke kaart maken van de hele omgeving. Toch hebben we weer op verscheidene plaatsen nieuwe rotskunstsites ontdekt. Niet van laat-paleolithische ouderdom ditmaal, maar toch zeker epipaleolithisch (dat is helemaal het einde van het Paleolithicum, tussen ongeveer 11.000 en 8000 jaar geleden). In tegenstelling tot ATB11 en Qurta gaat het niet om naturalistische voorstellingen van dieren, maar om allerlei geometrische en kromlijnige motieven. Sommige daarvan zijn de meest complexe die ik ooit in Egypte gezien heb. Maar ook dat moet allemaal nog deftig bestudeerd en gepubliceerd worden
De site van Abu Tanqura Bahari 11 in el-Hosh is fraai gelegen langs de Nijl.
Is er sinds ons laatste gesprek i.v.m. Qurta nieuws over dateringsmethoden?
Dirk Huyge: Ja hoor. Ik kan daar niet veel details over geven omdat dit nog niet gepubliceerd is, maar we hebben nu een mooi reeksje dateringen van zanden die de rotskunst overdekken op de site van Qurta II (via een techniek die Optically Stimulated Luminescence noemt). Ze tonen onmiskenbaar aan dat de rotskunst inderdaad zo oud is als we al dachten: minstens ongeveer 15.000 jaar! We zullen deze dateringen voor de eerste keer bekend maken op een rotskunstcongres in Brussel in juni.
Is het mogelijk om aan de hand van stijlkenmerken een datering te benaderen?
Dirk Huyge: Het rotskunstonderzoek bevindt zich eigenlijk in een post-stilistische fase. Niemand durft nog voorspellingen doen op basis van stijl alleen. Neem nu de befaamde grot Chauvet in Frankrijk. Bij haar ontdekking nam iedereen op stilistische gronden aan dat de tekeningen Laat-Magdaleniaan waren en ongeveer 12.000 jaar oud. Nu zijn tientallen radiocarboondateringen beschikbaar die aantonen dat deze fantastische grotkunst ouder is dan 30.000 jaar en dus helemaal niet Laat-Magdaleniaan, maar Aurignaciaan! Hetzelfde geldt voor Egypte, maar we mogen toch wel stellen dat alle laat-paleolithische sites daar, en er zijn er nu al vijf bekend, erg uniform zijn van stijl en in dat opzicht enorm verschillen van latere, epipaleolithische en predynastische rotskunstensembles. Je kan stijl dus met enige voorzichtigheid wel als dateringcriterium hanteren.
Zijn er plannen om de rotskunst te beschermen, of is dit reeds gebeurd?
Dirk Huyge: De Egyptische autoriteiten zijn op de hoogte van deze rotskunst en erkennen haar groot wetenschappelijk belang, maar echt veel maatregelingen voor bescherming zijn er nog niet genomen. De site van Qurta is nu wel permanent bewaakt; er zijn drie bewakers aangesteld die in een beurtrol werken. Elders, in de Wadi Abu Subeira bij Aswan, waar erg veel mijnactiviteit is, is één van de rotskunstsites met een omheining afgespannen. Het is dus maar een begin Misschien zal het helpen dat toeristen ook deze sites beginnen te ontdekken. We hebben vorig jaar nog een reisgroep van National Geographic op bezoek gehad in Qurta. Als de Egyptenaren inzien dat dit soort van sites ook toeristisch waardevol zijn, zal dit zeker een gunstige impact hebben op de bescherming.
Kopiëren van laat-paleolithische rotstekeningen op Abu Tanqura Bahari 11.
Worden telkens dezelfde groep medewerkers betrokken? Vergt het organiseren en in goeie banen leiden van een seizoen (te) veel aandacht van de onderzoeker?
Dirk Huyge: Er is een kleine kern van vaste medewerkers, maar de samenstelling van de groep varieert natuurlijk in functie van de doelstellingen. Aangezien het de bedoeling was dit jaar in el-Hosh de rotskunst te documenteren, lag de nadruk onder meer op het tekenwerk en zaten er drie tekenaressen in het team . Als we volgend jaar naar Qurta zouden teruggaan voor opgravingen, zal het anders zijn en zullen we beroep doen op een geormorfoloog en verschillende dateringspecialisten. En ja, het is altijd weer een hele klus om zon expeditie op poten te zetten. Er komt heel wat papierwerk, boekhouding en praktische regelingen bij kijken . Dat gaat van toelating vragen aan de Egyptische autoriteiten tot en met het rijklaar maken van de wagen en het aanwerven van een kok en arbeiders.
Wellicht zijn niet alle tekeningen makkelijk te onderscheiden? Hoe vindt u eigenlijk de of alle - tekeningen op de rotsen? Ik vermoed dat besprenkelen met water niet kan, maar zou bijvoorbeeld fotografie hierbij kunnen helpen?
Dirk Huyge: De tekeningen die wij nu bestuderen (het gaat alleen over graveringen en niet over schilderingen) zijn erg oud en hebben een erg donkere patina. Het is inderdaad niet altijd evident om die van op een afstand te bespeuren. We zitten dus soms met onze neus tegen de rotswand aan geplakt. Dit jaar hebben we ook een paar keer geprobeerd om in het donker te werken met kunstmatig licht. Maar uiteindelijk blijkt de zon nog het beste hulpmiddel. Je moet het goede moment een beetje afwachten, maar als het zonlicht rakelings langs de rotswand scheert, dan komen de tekeningen meestal erg mooi uit.
Daar waar meerdere afbeeldingen voorkomen, zijn er aanduidingen dat deze op de een of andere manier met elkaar verbonden zijn, m.a.w. dat het om scènes zou kunnen gaan zoals het relaas van een gebeurtenis?
Dirk Huyge: Dat is maar zelden het geval in onze oudste rotskunst. De tekeningen, zowel van dieren als van menselijke figuren, lijken een beetje op zichzelf te staan. Er zijn maar weinig echte composities. Een paar keer staan de dieren duidelijk tegenover elkaar opgesteld, maar er is niet echt interactie tussen de afbeeldingen. Dat is helemaal anders in de rotskunst van de predynastische periode (het vierde millennium v. Chr.) en later, waar je veel meer echte taferelen hebt, zoals bijvoorbeeld jacht- en gevechtsscenes.
Hoogtevrees is geen optie voor wie aan rotskunstonderzoek wil doen.
Zijn er afbeeldingen die op een grotere afstand van elkaar staan, en die iets met elkaar te maken hebben? Markeringen, met een rituele bedoeling of territorium afbakenend bijvoorbeeld?
Dirk Huyge: We hebben geen idee wat de oudste rotskunst precies betekent. Tot nog toe kennen we ook te weinig vindplaatsen om na te gaan of er bepaalde ruimtelijke patronen zijn. In latere rotskunst, maar dan zitten we in de Grieks-Romeinse periode en zelfs de islamitische tijd, lijkt de rotskunst inderdaad soms wel bedoeld om territoria aan te geven en misschien zelfs geschikte routes doorheen de woestijn of de lokalisatie van watervoorraden.
Is het te simpel om te stellen dat deze rotskunst eigenlijk de eerste schrijfwijze was iets proberen over te brengen?
Dirk Huyge: Pfff Moeilijke of zelfs onmogelijke vraag. Hoe definieer je trouwens schrift? Ik ben er alleszins wel van overtuigd dat de rotskunst een manier van communicatie is, niet noodzakelijk met de medemens, maar misschien wel met hogere krachten of met de omgevende natuur. In die zin kan je van een soort schrift spreken, ja of misschien toch beter van een soort medium. De rotskunst is alleszins niet betekenisloos. Er wordt een boodschap overgedragen. Er is een interactie. Maar met wie of met wat?
Is er een snelle evolutie te merken in rotskunst? Hebt u de indruk dat men soms aan bepaalde manier van voorstellen hield wegens rituele of andere redenen?
Dirk Huyge: We kennen nu rotskunst in Egypte van ongeveer 15.000 jaar oud tot zaken die hoogstens enkele eeuwen jong zijn Er zijn inderdaad erg grote verschillen tussen de verschillende fasen. De rotskunst van de laat-paleolithische periode, de epipaleolithische tijd en wat daarna komt, zijn zeker niet rechtstreeks gerelateerd. Vanaf de predynastische rotskunst, zeg maar vanaf ongeveer 4000 v. Chr., komen echter tal van themas te voorschijn die gedurende een paar duizend jaar de gehele faraonische iconografie zullen beheersen. De details wijzigen voortdurend, de stijlen veranderen, maar er lijkt dan toch een grotere conceptuele eenheid te bestaan. De veranderingen worden dan veeleer cosmetisch dan inhoudelijk.
Niet alleen binnen de Egyptische grenzen, maar kan men aan de hand van stijlkenmerken van rotskunst een beeld krijgen van mogelijke migraties of invloeden?
Dirk Huyge: Pfff Weer erg moeilijk. Wat de oudste rotskunst betreft, zie ik alleszins gelijkenissen tussen wat we nu in Egypte hebben en bepaalde afbeeldingen in grotten in Libië. Je kan dat moeilijk in termen van migraties of invloeden gaan uitleggen Je kan alleen zeggen dat er op die twee plaatsen, wellicht min of meer gelijktijdig, mensen leefden die plusminus hetzelfde aan hun hoofd hadden. En dat vertaalt zich in een erg vergelijkbare rotskunst Voor latere perioden lijkt Egypte wel een eiland. Ik zie geen enkel direct verband tussen de predynastische en dynastische rotskunst van Egypte en wat je elders in Noord-Afrika hebt.
Worden de missies in el-Hosh voortgezet? Wat zijn de plannen?
Dirk Huyge: In el-Hosh, zoals op zoveel plaatsen in Egypte, is nog voor vele jaren werk, maar we moeten een keuze maken. Een volgende missie zal wellicht opnieuw in Qurta plaatsvinden. Daar plannen we nog opgravingen op een plaats waar we het bestaan van bedolven rotstekeningen vermoeden. We hebben ook nog de intentie om op een paar sites in de Oostelijke woestijn te gaan werken. Vorig jaar hebben we 10 kilometer in de woestijn een volkomen onbekend, schitterend predynastisch paneel ontdekt met tientallen tekeningen van boten, dieren en mensen.
De vele overlappingen van tekeningen maken het paneel zeer interessant in chronologisch opzicht. Dat staat ook nog op het programma.
Wat raadt u aan als lectuur over rotskunst? En meer specifiek over rotskunst in Egypte?
Dirk Huyge: Er bestaat nauwelijks literatuur in het Nederlands over dat onderwerp. Als algemene inleidingen zou ik de volgende kunnen aanbevelen: - BAHN, P.G. 1998. Cambridge Illustrated History of Prehistoric Art. Cambridge University Press, Cambridge. - BAHN, P.G. 2010. Prehistoric Rock Art. Polemics and Progress. Cambridge University Press, Cambridge (verschijnt juli 2010!). - CLOTTES, J. 2002. World Rock Art. Conservation and Cultural Heritage Series 6. Getty Publications, Los Angeles, California. - COULSON, D. & CAMPBELL, A. 2001. African Rock Art. Paintings and Engravings on Stone. Harry N. Abrams, New York. - WHITLEY, D.S. 2005. Introduction to Rock Art Research. Left Coast Press, Walnut Creek, CA.
En voor wat Egypte zelf betreft: - LE QUELLEC, J.-L. & DE FLERS, P. ET P. 2005. Du Sahara au Nil. Peintures et gravures davant les pharaons. Fayard/Soleb, Paris (wel vooral Westelijke woestijn). - HUYGE, D. 2009. Rock art, in W. Wendrich (Ed.): UCLA Encyclopedia of Egyptology, Los Angeles. Dit overzichtsartikeltje (met een uitvoerige bibliografie) kan vrij worden geraadpleegd en gedownload op: http://escholarship.org/uc/item/4qx7k7pz
U houdt er de spanning in ... "Vorig jaar hebben we 10 kilometer in de woestijn een volkomen onbekend, schitterend predynastisch paneel ontdekt met tientallen tekeningen van boten, dieren en mensen." We kijken alvast uit naar volgend onderzoek.
Ik dank Dr. Huyge voor de prachtige foto's, voor de verwijzing naar zijn artikel ... voor zijn tijd en aandacht welke hij aan dit interview besteedde. Heel veel succes, voor het gehele rotskunst-team !
Het el-Hosh 2010 team met hoofdzakelijk Belgen, maar ook een Amerikaanse en een Noorse medewerker.
Cleopatra keert terug op het grote scherm. Niemand minder dan Angelina Jolie kruipt in de huid van de Egyptische koningin, weet USA Today.
De nieuwe film is gebaseerd op het boek Cleopatra: A Life, dat in november in de winkels ligt. De auteur Stacy Schiff stelt dat de 35-jarige actrice het perfecte uiterlijk heeft voor de rol.
Volgens filmproducent Scott Rudin wordt de film ontwikkeld voor en samen met Jolie.
Het is niet de eerste keer dat er een film verschijnt over de koningin van het oude Egypte.
Zo vertolkte Sophia Loren de rol van Cleopatra in 1953 en Elizabeth Taylor in 1963.
Liefhebber van het oude Egypte? Dan mag je deze kans om je te wagen aan de taal van de oude Egyptenaren niet aan je laten voorbijgaan. Amarant vzw organiseert een driedaagse cursus, bestemd voor absolute beginners. Het doel is het bieden van inzicht in zowel de Oud-Egyptische taal als het hiëroglyfisch schrijfsysteem. Op het vlak van het hiëroglyfenschrift en aanverwante schrijfsystemen zullen onderwerpen zoals het ontstaan, de ontcijfering en de belangrijkste eigenschappen aan bod komen.
Wat het Oud-Egyptisch betreft zullen de verwantschap met andere talen, de taalevolutie en bepaalde karakteristieken van de spraakkunst toegelicht worden. Om dit doel te bereiken gaan wij gebruik maken van korte teksten, zoals koningsnamen en bepaalde standaardformules.
Na afloop van deze reeks kan u zich nog niet echt een specialist ter zake noemen, maar u zal wel over een veel beter inzicht beschikken in dit belangrijk aspect van de fascinerende wereld van het oude Egypte.
Docent: Peter De Smet Waar? Berchem, Zaal Stanislas, Grote Steenweg 75 CODE 0240/2603 Wanneer? woensdag, donderdag en vrijdag van 10:00 tot 12:30 uur en van 14:00 tot 16:30 uur 14/07/2010 15/07/2010 16/07/2010 Prijs: 68,50 eur 65,50 eur (-26/+60) 58,00 eur (leden)
(Novum/AP) - Egyptische demonstranten zeggen door veiligheidstroepen te zijn geslagen toen zij probeerden een demonstratie te houden tegen politiegeweld. Een bron binnen de politie zei zondag dat zeker veertig personen zijn ingerekend.
De afgelopen tien dagen zijn demonstranten de straat op gegaan om te protesteren tegen de dood van Khaled Said, een 28-jarige zakenman uit Alexandrië die een confrontatie met politie in burger niet overleefde.
Volgens de demonstranten is de dood van Said exemplarisch voor politiegeweld in Egypte. De regering zegt het voorval te onderzoeken.
Getuigen zeiden dat de politie demonstranten en journalisten aanviel tijdens de protestmars in het centrum van Caïro.
Archeologen hebben vermoedelijk de resten van een 3600 jaar oude stad opgespoord in Egypte. De ruïnes van de stad zijn zichtbaar op radarbeelden van grondlagen in Tal al-Dabaa, een plaats die ten noordoosten van Caïro ligt.
Op de ondergrondse beelden is volgens archeologen van de Surpreme Council of Antiquitie een complete stadsplattegrond te zien met overblijfselen van straten, gebouwen en tempels.
Ook zijn de resten zichtbaar van een inmiddels opgedroogde zijtak van de Nijl en enkele eilanden. Dit wijst er op dat het gaat om de ruïnes van de begraven stad Avaris, zo meldt persbureau AP.
De afgelopen jaren werd Egypte beschouwd als een Dengue-vrij land. Hier is nu verandering ingekomen doordat twee duitste toeristen na een verblijf in Egypte terug kwamen met dengue fever.
Reizigers naar Egypte wordt geadviseerd om zich vooraf goed te laten informeren over de risicos van Dengue. Helaas is er voor deze tropische ziekte geen preventieve inenting mogelijk, maar door het nemen van anti-muggen maatregelen kan je de kans om gestoken te worden aanzienelijk verkleinen.
Archeologen hebben het graf van de burgemeester van Memphis gevonden. De 3300 jaar oude tombe van Ptahmes werd al in de negentiende eeuw door schatzoekers ontdekt, maar raakte daarna weer kwijt, doordat woestijnzand de tombe bedekte.
Ptahmes was niet alleen burgemeester van de oude hoofdstad van Egypte, maar ook legerchef, schatbewaarder en geschiedschrijver aan het hof van farao Seti I en zijn zoon Ramses II. Beide faraos regeerden in de dertiende eeuw voor Christus. Saqqara De tombe bevindt zich in de dodenstad: Saqqara, iets ten zuiden van Caïro. De schatzoekers uit de negentiende eeuw hadden al het nodige uit de tombe weggenomen . Een deel van deze kunstvoorwerpen wordt al jaren tentoongesteld in musea in Nederland, de VS, Italië en Egypte. Lang vormden deze voorwerpen de enige aanwijzingen voor de exacte locatie van de tombe.
Mummie Uiteindelijk vonden de archeologen de tombe tijdens nieuwe opgravingen. Deze begonnen al in 2005. Nog lang niet alle delen van de tombe zijn blootgelegd. Zo zijn de binnenste kamers en de mummie van Ptahmes nog niet ontdekt.
Wel ontdekten de archeologen een aantal levendige muurschilderingen waarop onder meer te zien is hoe mensen vanuit hun bootjes aan het vissen zijn. Ook zijn er amuletten en fragmenten van standbeelden aangetroffen.
Sinds 2002 voert een team van de K.U.Leuven onder leiding van professor Harco Willems opgravingen uit op het site van Deir al-Barsha in Midden-Egypte. Sinds enkele jaren is ook het nabijgelegen Sheikh Said in het onderzoek betrokken en worden op beide sites opgravingen gedaan. Professor Willems zal in twee lezingen telkens een overzicht geven van de belangrijkste resultaten van de campagne van maart-april 2010.
De lezingen worden georganiseerd door Egyptologica Vlaanderen en gaat door op Dinsdag 22 juni 2010 om 20u te Leuven: Mgr. Sencie Instituut, Erasmusplein 2, 3000 Leuven (achter de centrale bibliotheek van de KUL). Donderdag 1 juli 2010 om 20u te Gent: Auditoria Economie, Sint-Pietersplein, 9000 Gent.
Bovendien vermelden we dat de tentoonstelling The Secrets of Tomb 10A: Egypt 2000 BC, over dit site en waaraan de onderzoeksgroep Egyptologie aan de K.U. Leuven heeft bijgedragen, nog tot 27 juni loopt in het Museum of Fine Arts (MFA) in Boston.
Veertien Romeinse graven die dateren uit de 3e eeuw v.Chr kwamen tijdens opgravingen aan het licht door Egyptische archeologen in het gebied waar zij van plan waren om een jeugdcentrum te maken.
Volgens een verklaring van het Egyptische ministerie van Cultuur werden de graven gevonden in de Bahariya oase, gelegen op 300 km ten zuidwesten van Caïro.
Onder de 14 Grieks-Romeinse graven was een mummie van een vrouwtje van 97 cm, bedekt met edelstenen.
BRUSSEL (KerkNet/Kipa-Apic/Midle East Online) Volgens het Egyptische gerecht moet de Koptische Kerk gescheiden gelovigen laten hertrouwen. De Koptische Kerk staat echtscheiding momenteel slechts toe na bewezen overspel of indien één van beide partners overstapt naar een andere godsdienst of andere christelijke Kerk. Burgerlijke huwelijken worden in Egypte slechts erkend indien die gepaard gaan met een kerkelijk huwelijk. Kopten vormen minder dan 10% van de 80 miljoen Egyptenaren. Een ruime meerderheid van de bevolking is moslim.
De uitspraak beslecht de juridsche strijd tussen een Koptische gelovige en de Koptische patriarch Chenouda III. De patriarch weigerde Hani Wasfi toestemming voor een tweede huwelijk. Het Hooggerechtshof schrijft in zijn vonnis: De wet staat christenen toe om te hertrouwen en de grondwet garandeert hen het recht om een gezin te stichten. Het beroep van patriarch Chenouda wordt verworpen.
EGYPTE KRIJGT 13 KOSTBARE KOPTISCH MANUSCRIPTEN TERUG
EGYPTE KRIJGT 13 KOSTBARE KOPTISCH MANUSCRIPTEN TERUG
BRUSSEL (KerkNet/Arabic News) De Egyptische minister van Cultuur, Farouq Hosni, heeft aangekondigd dat Egypte dertien kostbare Koptische manuscripten terugkrijgt. De manuscripten werden in de jaren 70 van de vorige eeuw in Centraal-Egypte ontdekt en later het land uitgesmokkeld. Onder de manuscripten ook het kostbare evangelie van Judas, waarvoor National Geographic 2 miljoen euro ter beschikking stelde voor restauratie en aan de Zwitserse Mecenasstichting vroeg om de het ernstig beschadigde, maar inmiddels deel gerestaureerde document aan Egypte terug te geven.
(Novum/AP) - Egyptenaren die trouwen met een Israëlische vrouw verliezen daardoor hun staatsburgerschap. Dat heeft een Egyptische rechtbank in hoger beroep bepaald.
Het hof zei dat het ministerie van binnenlandse zaken in principe de opdracht heeft om iedere Egyptenaar die trouwt met een Israëlische het staatsburgerschap af te nemen, maar dat ieder geval wel individueel door het kabinet moet worden bekeken. Zo maakt het uit of het huwelijk een Israëlische jodin of Arabische betreft, zei het hof.
Hoewel Egypte en Israël 31 jaar geleden vrede sloten, heerst in Egypte een diepe animositeit jegens Israëliërs.
Hoeveel Egyptische mannen getrouwd zijn met Israëlische vrouwen is niet officieel bekendgemaakt. Geschat wordt dat het er zo'n dertigduizend zijn
Archeologen hebben in Egypte de ruïnes van een kerk gevonden. De kerk is opgetrokken uit kalkstenen blokken die oorspronkelijk deel uitmaakten van Ptolemeïsche en Romeinse tempels. Ook troffen ze er een nilometer aan. Dit oude instrument werd gebruikt om het waterpeil van de Nijl te meten.
De kerk is zon 1600 jaar oud en behoort toe aan de Kopten (Egyptenaren die zich tot het christendom hadden bekeerd). De Kopten maakten voor de bouw ervan gebruik van stenen van heidense tempels. Op deze stenen staan diverse afbeeldingen van Ptolemeïsche en Romeinse koningen die de Egyptische goden hun offers aanbieden.
De archeologen ontdekten de kerk en nilometer terwijl ze werkten aan de restauratie van de straat van sfinxen. Deze 2700 meter lange laan verbindt de tempels van Luxor en Karnak.
Naast de kerk en nilometer werden ook funderingen aangetroffen. Deze funderingen zouden gebruikt zijn om sfinxen op te plaatsen.
Bronmateriaal: "1600-year-old church's remains found in Egypt"
'Als buikdanseres druk je emoties van vreugde, liefde, verdriet of verlangen uit'
AMSTERDAM - In 'De sport van...' vertellen vrouwen over hun passie voor de sport die zij beoefenen. Deze keer vertelt Aisa over haar passie 'buikdansen'. "Als meisje van vijf begon ik al te buikdansen".
Aisa in actie.
Aisa Lafour.
Naam:Aisa Lafour
Leeftijd: 29 jaar
Woonplaats: Amsterdam
Beroep: dansdocent
Welke sport: buikdansen
Wanneer en waarom ben je er mee begonnen?
"Ik ben begonnen met buikdansen toen ik een meisje van vijf was. Mijn ouders kenden twee buikdanseressen. Daar kreeg ik dan ook privé-les van. Ook ging ik mee naar hun shows. Deze prachtige kleurrijke wereld sprak mij als kind al aan. Uiteindelijk heb ik van mijn hobby mijn beroep gemaakt en ben ik mijn eigen buikdansschool begonnen."
Wat houdt buikdansen precies in?
"Buikdansen, ook wel genaamd 'raks sharki', wat dans uit het oosten betekend of oriëntaalse dans, is minstens 2000 jaar uit. Deze dans wordt uitgevoerd met het hele lichaam en niet alleen met de buik, wat vaak gedacht wordt. In buikdansen wordt vrouwelijkheid uitgedrukt door emoties van vreugde, liefde, verdriet, of verlangen. De danseres laat zich lijden door de muziek en vertaalt deze naar haar lichaam als een verhaal."
Hoe vaak beoefen je het?
"Ik geef iedere avond les en treed vrijdag en zaterdag altijd op. Alleen vaak op zondag niet."
Wat vind je het leukste aan deze sport?
"Ik ervaar zoveel vreugde als ik dans of lesgeef. Vooral als ik zie dat mensen echt geraakt worden door mijn dans. Deze specifieke emotie kan ik alleen ervaren als ik dans. Ook de muziek maakt me vrolijk en de bewegingen voelen heerlijk natuurlijk aan."
Heb je wel eens blessures gehad?
"Nee en ik hoop dat dat zo blijft."
Wat was een bijzonder moment (dieptepunt / hoogtepunt) dat je hebt ervaren?
"Mijn bijzondere moment moet nog komen. Aankomende 18,19 en 20 juni organiseer ik voor het eerst een 3-daagse buikdansevenement, waarbij we dansers hebben uit onder andere Egypte, Brazilië, de VS, Spanje en Hongarije. Drie dagen lang kunnen bezoekers workshops volgen op allerlei niveau's van beginner tot ver gevorderd. Ook zijn er voorstellingen te zien van buikdansers op het allerhoogste niveau. Ik vind het erg spannend, maar ook bijzonder dat ik dit evenement mag organisteren. Mijn voornaamste doel is aan Nederland te laten zien wat een prachtige dans dit is en mijn passie met iedereen te delen."
Ben je een echte teamsporter of een individuele sporter?
"Ik ben meer een solist, maar ik vind het van tijd tot tijd ook heel leuk om in een groep te dansen."
Welke sporten beoefen je nog meer? Of heb je wel eens uitgeprobeerd, zo ja, wat vond je hier minder aan?
"Naast verschillende soorten dans doe ik ook aan yoga. Yoga is een heerlijke manier van trainen, omdat je er rustig van wordt en het is ook goed voor je lichaam. Je wordt er sterk en lenig van."
- VOOR MEER INFORMATIE OVER HET ORIENTALICIOUS INTERNATONAL BELLYDANCE CONGRESS OP 18, 19, 20 JUNI 2010 TE AMSTERDAM ZIE: www.orientalicious.nl
- VOOR MEER INFORMATIE OVER LESSEN, SHOWS EN WORKSHOPS VAN AISA LAFOUR ZIE: www.aisalafour.com
AMSTERDAM - FOTO'S- Paris Hilton lijkt daadwerkelijk te denken dat de hele wereld om haar draait en dat ze zelfs culturele regels aan haar laars kan lappen.
Foto: REUTERS
De hotelerfgename was in Egypte voor wat betaalde 'optredens' en zorgde er zoals altijd voor dat ze het middelpunt van de aandacht was.
Paris poseerde gewillig in een sexy jurk bij de piramides en bovenop een kameel. Het probleem: In landen als Egypte mag je op het strand heus in bikini liggen, maar wordt van je verwacht dat je op dat soort historische plekken bedekkende kleding draagt.
Mevrouw Hilton vond duidelijk dat die regels niet voor haar golden. Ze droeg een jurk met laag uitgesneden hals en liet zelfs haar benen zien toen ze op de kameel klom om een uitdagende pose aan te nemen.
Onderzoek te Gizeh, geleid door dr. Zahi Hawass, moest duidelijkheid verschaffen over de vier raadselachtige blokkendozen die tegen het lichaam van de beroemde sfinx van Chafra zijn opgetrokken. De blokkendoos bij de linker achterpoot van de sfinx is het best bewaard gebleven en werd onderzocht.
Radarbeelden toonden aan dat, in tegenstelling tot wat velen beweerden, er zich geen holle ruimte in de blokkendoos bevindt. Het vermoeden is nu dat de vierkante constructies als voetstukken hebben gediend voor beelden van Osiris.
Deze theorie is gelanceerd door de Amerikaanse egyptoloog Mark Lehner
De Italiaan Giulio Magli, professor in de archeoastronomie aan de Politecnico di Milano, meent op het spoor te zijn van de verdwenen piramide van Oeserkara. Hij meent dat de locatie van de piramide valt te herleiden door het volgen van bestaande geografische lijnen tussen de bekende piramides uit de zesde dynastie. Koning Oeserkara was de tweede koning van de zesde dynastie. Magli veronderstelt dat de piramides te Sakkara bewust zijn gebouwd op de snijpunten van denkbeeldige diagonaallijnen tussen piramides. Dit principe zou ook gelden voor de piramides van Gizeh en Aboesir.
De Italiaanse onderzoeker gaat er van uit dat de piramide van Oeserkara ten zuiden van de piramide van Djoser is gelegen. Hij koppelt de plaats aan de in Zuid-Sakkara gelegen piramides van Pepi I en Merenra uit de zesde dynastie. Magli stelde eerder vast dat de piramide van Pepi I diagonaal in verbinding staat met de piramide van Oeserkaf uit de vijfde dynastie.
De piramide van Merenra zou diagonaal kunnen worden gekoppeld aan die van Oenas ook uit de vijfde dynastie. Hierdoor ontstaan twee diagonale lijnen. Het punt waar deze twee diagonaallijnen elkaar kruisen heeft Magli verbonden met de trappenpiramide van Djoser uit de derde dynastie. Het middelpunt van deze nieuwe denkbeeldige lijn ziet Magli als de meest uitgelezen plaats voor de ligging van de piramide van Oeserkara. De opvallende theorie van Magli is in een artikel verschenen van het blad Mediterranean Archaeology and Archaeometry
Archeologen hebben onder leiding van de Dominicaanse egyptologe Kathleen Martinez in de tempel van Osiris te Taposiris Magna een groot basalten beeld van een Ptolemeïsche koning gevonden. De tempel ligt ongeveer 45 km ten westen van Alexandrië.
In april 2009 kwam deze opgraving ook in het nieuws na de aankondiging dat het graf van Cleopatra weldra onder de vloerplaten van de tempel zou worden ontdekt. Het nu ontdekte beeld geeft alleen een torso weer. Ook is een deel van de benen bewaard gebleven. Vermoedelijk betreft het een beeld van Ptolemaios IV, de stichter van de tempel.
Het team van Martinez vermeldt ook de vondst van de originele toegangspoort aan de westzijde van de tempel. Hier zijn ook kalkstenen funderingen aangetroffen die oorspronkelijk dienst hebben gedaan als de voetstukken van sfinxen die waarschijnlijk langs de processieweg naar de toegangspoort hebben gestaan
Het graf van Mereruka, gelegen op de begraafplaats van Saqqara, is een van de mooist versierde graven in het Oude Koninkrijk.
De mastaba is gelegen nabij het Teti Pyramid en is versierd met vele unieke scènes waaronder Mereruka, het schilderen van de vier seizoenen en vele interessante dieren in het wild scènes.
Deze foto toont de levensgrote KA standbeeld van Mereruka in de Grote Zaal van het graf. (Foto: SCA)
De vrouwen in het oude Egypte waren niet alleen verantwoordelijk voor het huishouden, maar moesten ook rondkomen met het (weinige) huishoudgeld. En dan moet je wel eens bijklussen. Volgens wetenschappers deden de vrouwen dat door met hun eigen oventje bedeltjes te maken.
Ten tijde van farao Achnaton hij regeerde rond 1300 voor Christus was faience heel populair. Dit turquoise aardewerk werd gebruikt in religieuze objecten, maar ook in veel kleinere sieraden. De grote voorwerpen werden volgens archeologen in fabrieken gemaakt. Maar minder prestigieuze producten konden ook in de oventjes van de Egyptische vrouw worden gecreëerd.
Heet Er is steeds meer bewijs dat dit werk in huis werd gedaan om extra inkomen te genereren, vertelt archeoloog Mark Eccleston. Hij analyseerde het aardewerk en toonde aan dat het mogelijk is dat de vrouwen het in hun oventjes bewerkten. Mensen zeiden dat we een broodoven niet zo heet konden stoken, maar we hebben aangetoond dat het kon.
Kind Grotere fabrieken besteedden het werk uit en de gezinnen kregen daar iets voor terug, bijvoorbeeld voedsel. Omdat het werk in huis moest gebeuren, is het aannemelijk dat vooral vrouwen zich ermee bezighielden. Wellicht droegen ook kinderen hun steentje bij.
Faience blijft een fascinerend materiaal; wetenschappers weten nog steeds niet precies waar het uit bestaat. Eccleton gaat zich de komende tijd dan ook richten op de samenstelling van het aardewerk.
Vrouwen zouden de blauwkleurige bedeltjes zoals op deze foto zelf hebben gemaakt. Foto: Australian Institute of Archaeology / Mark Eccleston
Groeiende weerstand tegen kinderhuwelijken in Egypte en Saudi-Arabië
Groeiende weerstand tegen kinderhuwelijken in Egypte en Saudi-Arabië
Y. ADMON EN L. AZURI - APRIL 2010
In Saudi-Arabië bestaat sinds kort een groeiende weerstand tegen kinderhuwelijken. Dit kwam tot uiting na het huwelijk van een twaalfjarig meisje met een tachtigjarige neef van haar vader, die al drie vrouwen had. Het verschijnsel van huwelijken van minderjarigen werd in de afgelopen twee jaar uitgebreid in de Saudische pers behandeld. Het is onder intense kritiek komen te staan van maatschappelijke organisaties en activisten, en nog recenter van Saudische prinsessen, die eisen dat hier een einde aan komt.
Als gevolg van deze golf van kritiek riep de Saudische pers op tot het publiceren van artikelen waarin de pogingen worden omschreven van overheids-, juridische en sociale instanties tot het beteugelen van deze gewoonte door aan te dringen op het afschaffen van huwelijken onder de leeftijd van achttien jaar.
Tot nu toe hebben deze pogingen echter weinig opgeleverd. Dit komt door de religieuze gewoonte, die alom heerst in Saudi-Arabië, die het huwelijk van minderjarige meisjes toestaat op basis van de traditie dat de profeet Mohammed zijn vrouw Aïsha huwde toen zij nog maar zes jaar oud was.
De strijd tegen kinderhuwelijken is ook opgelaaid in Egypte, waar het huwelijk onder de leeftijd van achttien jaar wel degelijk is verboden. Gedurende het afgelopen jaar is dit gebruik echter in het gehele land toegenomen. De Egyptische mufti Ali Guma veroordeelde dit verschijnsel en noemde het een zonde die straf verdient.
Woestijnzand bedekt oranje karavaan met dunne laag bruin stof
april 2010
Door Vries, Nol de
EL BAHARIYA Een voorruit die door steenslag kapot knalt, rokende motoren, worstelen door mul zand en kamp opslaan tijdens een zandstorm . Een dagje Oranje Trophy in de Western Desert van Egypte bij de eerste overnachting in de woestijn.
Op de snelwegen in Egypte zit soms een opening in de vangrail, bedoeld voor een U-turn. Doorgaans een simpele actie, maar in Egypte in de realiteit een gevaarlijke manoeuvre. Een auto als een blikje samengedrukt door twee vrachtwagens bij zo'n keerpunt gaf de Trophygangers een waarschuwing dat er scherp gereden moet worden.
En weer leek er een pechgeval op te komen. De rokende motor van de - tot dan toe - prima functionerende wagen van team Chipolopolo gaf aan dat geen auto gegarandeerd probleemloos de eindstreep gaat halen.
Dat ervoeren ook de Dukes of Meppel, die met hun Opel Manta door het oog van de naald kropen. Een opspattende steen verbrijzelde de voorruit en dwong bestuurder Menno Leeuwerink tot een koelbloedige reactie. "Er reden twee vrachtwagens achter elkaar op de andere weghelft en opeens hoorde ik een enorme knal. Direct kon ik niks meer zien en was de ruit veranderd in een vlak scherven. Een grote steen was door de vrachtwagens opgespat en had de vooruit volledig verwoest. Meteen heb ik het zijraam open gedraaid en mijn kop naar buiten gestoken. Bij die actie kwam ik even op de verkeerde weghelft, maar gelukkig was er op dat moment geen tegenligger."
Als die er wel was geweest, had Menno deze waarschijnlijk niet eens gezien, want de meeste wagens rijden als het donker is zonder licht. Nadat de kapotte ruit verwijderd was, reden de Dukes verder. Met skibrillen op om de ogen te beschermen tegen nog meer stenen en zand.
Die brillen kwamen later nog enorm van pas. De overnachting was op een zandduin gepland in de woestijn. Voor sommige wagens een peulenschil, voor andere onmogelijk te bereiken zonder een sleep. Alsof de weergoden de teamspirit van de Trophygangers op de proef wilden stellen, stak er vervolgens een enorme zandstorm op en binnen vijf minuten werd alles en iedereen gezandstraald.
Het leidde tot in het donker duwen, trekken, graven en slepen van de wagens, waarvan er nagenoeg geen enkele zonder schade op de top van de zandduin belandde. De storm duurde uiteindelijk tot diep in de nacht en bedekte de Oranje karavaan met een bruine laag stof.
Egyptische archeologen hebben in de buurt van Caïro een 3.300 jaar oude graftombe ontdekt
Egyptische archeologen hebben in de buurt van Caïro een 3.300 jaar oude graftombe ontdekt
30/05/10 16u07
Egyptische archeologen hebben in de buurt van Caïro een 3.300 jaar oude graftombe ontdekt. Dat heeft het Egyptische ministerie van Cultuur bekendgemaakt.
In dodenstad Saqqara Het gaat om het graf van Betah Mes, een hoge ambtenaar uit de negentiende dynastie (1.320 tot 1.200 voor Christus). Het graf is zeventig meter lang en bevat onder meer gebedsruimtes. Het werd ontdekt in de dodenstad van Saqqara, ten zuiden van Caïro. In het graf werden onder meer afbeeldingen ontdekt van de overledene en beeldjes.
Het graf is beschadigd door grafrovers en een deel is gebruikt geweest voor de bouw van kerken.
De archeologen hopen nog de mummie van Betah Mes, die bevelhebber van het leger was, en van zijn vrouw te vinden in de hoofdkamer van de tombe. (belga/lb)
GESCHIEDENIS25 mei 2010 om 9:49 uur0 reactiesAuteur: Caroline Hoek
Archeologen bestuderen op dit moment prehistorische afbeeldingen die in 2002 in een verlaten grot in de woestijn werden gevonden. Alles wijst erop dat de tekeningen voor eens en voor altijd duidelijk maken hoe het oude Egypte van een zompig moeras in een wereldmacht kon veranderen.
De grot ligt dicht bij de Egyptische grens met Libië en Soedan. Amateurs ontdekten de schat aan afbeeldingen een aantal jaren geleden. Professionals hebben nu het heft in handen genomen. En er is werk genoeg; de grot telt zon 5000 tekeningen. Deze zijn zon 8000 jaar geleden op de stenen getekend of gegraveerd.
Jagers en verzamelaars Volgens de archeologen hebben jagers en verzamelaars de tekeningen achtergelaten. Het is de meest verbazingwekkende grot in Noord-Afrika en Egypte, meent onderzoeker Karin Kindermann. Je kunt een puzzelstukje nemen en kijken waar het past. Het is een belangrijke vondst.
Klimaatverandering Het oostelijke deel van de Sahara is het meest droge en warme deel van de wereld. Jaarlijks valt er gemiddeld iets minder dan twee millimeter regen. Dat was in de tijd van de jagers en verzamelaars echter wel anders. Toen viel er veel meer neerslag waardoor een savanne ontstond. Maar ook dat was maar tijdelijk, zo blijkt uit onderzoek.
Nijlvallei Na 3400 jaar savanne kwam de woestijn terug en werden de mensen gedwongen om naar het oosten, richting de Nijlvallei te trekken, vertelt één van de onderzoekers. Daar droegen ze bij aan de vestiging van de Egyptische beschaving en meer naar het zuiden aan die van het Afrikaanse continent.
Rijke cultuur Rond de grot zijn inmiddels stenen gereedschappen en aardewerk aangetroffen. De tekeningen helpen de archeologen een beter beeld te krijgen van de beschaving van de woestijnbewoners. We verkrijgen steeds meer bewijs dat aantoont hoe rijk de prehistorische cultuur in het oosten van de Sahara was.
Al die kennis ging geleidelijk aan mee naar Egypte, waar de woestijnbewoners de moerasachtige delta omtoverden tot een weelderig gebied dat nog veel later een wereldmacht zou worden: toonaangevend op het gebied van kunst en cultuur en rijk aan kennis. Het lijkt er steeds meer op dat dit alles zonder de droogte in de woestijn nooit tot stand zou zijn gekomen.
(Novum/AP) - Het 3300 jaar oude borstbeeld van koningin Nefertiti dat al decennia in een museum in Berlijn staat, is legaal in Duitsland en kan breken als het naar Egypte vervoerd wordt. Dat heeft de Duitse minister van buitenlandse zaken gezegd.
Het Egyptische hoofd van oudheidkundige zaken gaf eerder aan dat hij formeel zal vragen om de terugkeer van het borstbeeld, omdat het in het begin van twintigste eeuw met valse documenten uit Egypte is weggenomen. Volgens Duitse deskundigen is het beeld echter te kwetsbaar om te vervoeren.
Egypte probeert duizenden stukken uit de oudheid terug te krijgen die in het koloniale tijdperk en daarna uit het land verdwenen zijn.
Oost-Afrikaanse landen willen meer water van de Nijl
Oost-Afrikaanse landen willen meer water van de Nijl
Zeer tegen de zin van Soedan en Egypte willen de Oost-Afrikaanse landen een groter aandeel aan water van de rivier de Nijl krijgen. Ministers van Oeganda, Ethiopië, Tanzania en Rwanda ondertekenden vrijdag in het Oegandese Entebbe een overeenkomst die het monopolie van Caïro en Khartoem moet breken.
Een verdrag dat nog uit de koloniale tijd stamt, bepaalt dat Egypte aanspraak maakt op het gebruik van 90 procent van het Nijlwater.
Voor de Oost-Afrikaanse landen aan de Nijl en het Victoriameer gaat het er vooral om ook tegen de wil van Egypte en Soedan in, irrigatieprojecten, stuwdammen en waterkrachtcentrales langs de langste rivier van Afrika te kunnen doordrukken. De voorbije jaren kregen vooral Kenia, Ethiopië en delen van Oeganda af te rekenen met droogte en een tekort aan water. (belga/mvdb)
In de Zuid-Egyptische stad Aswan is een Belgische toerist dinsdag ernstig gewond geraakt toen hij werd aangevallen door een Egyptenaar. De dader probeerde de keel van de toerist over te snijden met een mes. Hij werd door omstanders overmeesterd en opgepakt door de politie.
De Belgische man bracht samen met een groep toeristen een bezoek aan een museum toen hij werd aangevallen. De man is er erg aan toe. Hij werd met wonden aan zijn nek en borst overgebracht naar een plaatselijk ziekenhuis. Volgens Bart Ouvry, woordvoerder van de FOD Buitenlandse Zaken, verkeert de man niet in levensgevaar.
'Volgens de lokale veiligheidsdiensten had de Belgische toerist zich even afgezonderd van de groep', aldus Ouvry. 'Vervolgens werd hij aangevallen door een persoon die door de lokale veiligheid als 'een onevenwichtig iemand' wordt bestempeld.'
In de nacht van dinsdag op woensdag zal de Belg met een militaire vlucht worden overgebracht naar een hospitaal in de Egyptische hoofdstad Kaïro. Over de identiteit van het slachtoffer wil de FOD Buitenlandse Zaken pas communiceren nadat de familie op de hoogte is gebracht. DPA had eerder al gemeld dat het om een 29-jarige man gaat, maar volgens AFP is het slachtoffer 26 jaar.
Het motief van de dader is voorlopig nog onduidelijk. De man zou een docent zijn van de vermaarde islamitische universiteit al-Azhar. Hij raakte zijn job recent kwijt wegens psychische problemen.
Sinds in de jaren negentig een islamitische opstandelingengroep in het zuiden van Egypte werd ontmanteld werden er in de Nijlvallei nog maar weinig aanslagen gepleegd. In vakantieresorts aan de Rode Zee werden wel verscheidene aanslagen gepleegd.
Onderzoekers in Barcelona hebben de restanten van Egyptisch blauw gevonden. De blauwe verf zat op een altaarstuk uit de twaalfde eeuw. En dat is raar; Het pigment komt van de Egyptenaren en het recept ervoor verdween na de val van Romeinse Rijk Hoe kan het dan hier opduiken?
Egyptisch blauw pigment is veelvuldig door Egyptenaren en Romeinen gebruikt. Ze versierden er hun muren en objecten mee. Nadat het westelijke deel Van het Romeinse Rijk in 476 viel, verdween het pigment letterlijk van de aardbodem. Niemand maakte het meer. Dat het nu opduikt in het altaarstuk in de twaalfde eeuw is opvallend.
Raadsel Na grondige analyse bleek de verf toch Egyptisch te zijn. Hoe de mensen in de twaalfde eeuw er aankwamen, is een raadsel.
Eerlijk Gevonden? Volgens de onderzoekers is er een mogelijkheid: de Spanjaarden hebben ergens een restant van de Egyptische verf gevonden en dat gebruikt. Het is niet ondenkbaar omdat de kerk waar het altaarstuk deel van uitmaakt, is gebouwd op romeinse fundamenten. Tijdens, de bouw is men wellicht op de verf gestuit.
een herkenbaar verhaal dat je altijd tegenkomt ....
De Allermooiste Vrouw Die Hij Ooit Had Gezien
Door Paula, 04-04-2010 00:00, reacties: 12, vertoningen: 228
Toen de lente wel erg lang op zich liet wachten, boekten we een vlucht naar Egypte. Dat klinkt bijna oudtestamentisch, maar verder was er niets bijbels aan. We wilden alleen maar weg van de kou en op zoek naar de warmte. Die vonden we.
Met een goedkeurend hoofdknikje en een vage glimlach zette de Egyptische douanebeambte een stempel in onze paspoorten. We waren meer dan welkom in zijn land. Dat hartelijke welkom kregen de Russische toeristes na ons niet. Zij hadden hun visum niet in hun paspoort geplakt. Dat resulteerde in boze gezichten, felle armgebaren en een scheldkanonnade in het Arabisch. We hadden hen nog geprobeerd te waarschuwen. Youve got to stick it in your passport!, wijzend op hun papieren. Niet begrijpend hadden ze ons aangekeken. Ze giechelden wat ongemakkelijk en gingen verder met hun gesprek, alsof ze niet net door ons waren aangesproken en wij verder niet bestonden. Tja, Engels is een wereldtaal, maar blijkbaar niet in Rusland.
Ons hotel zat vol met Russen. Je herkende ze aan hun jaren80-outfit, hun omvang en de grote hoeveelheden eten die ze consumeerden. Vanaf een uur of tien s ochtends zaten ze al aan het bier en zonnen deden ze deels staand. Communiceren deden ze uitsluitend in het Russisch. Als daarop in een andere taal werd gereageerd, wendden ze hun hoofd beschaamd af. Engels spraken ze niet en gebarentaal niet of nauwelijks. Kortom, er viel niet mee te praten. Hadden we hier te maken met Russische Sjonnies en Anitas; de Igors en Olgas van deze wereld?! Hoe dan ook, vrienden werden we niet.
Meer aanspraak hadden we van de Egyptenaren zelf, al zaten we daar niet echt op te wachten. We vielen op door onze lengte en haarkleur. Een hoofddoekje waren we vergeten. Geert Wilders zou wat dat betreft trots op ons zijn geweest, maar gezien de situatie vond ik het toch niet zon slimme actie. Twee loslopende vrouwen zijn sowieso een bezienswaardigheid in Egypte. Alleen mannen komen buiten en hangen in groten getale rond op straat. Ze bemannen winkels, restaurants, bussen en taxis of zitten de hele dag op een stoel iets of iemand te bewaken. Wat of wie precies wordt nooit helemaal duidelijk. Vrouwen blijven thuis en gaan hooguit naar buiten onder begeleiding van hun echtgenoot, vader of broer. En die hadden wij niet meegenomen.
Bij gebrek aan een mannelijke bodyguard werden we onbeperkt aangesproken, nagefloten, toegeroepen en nagetoeterd. Hello! How are you? Where are you from? We kregen meerdere huwelijksaanzoeken en voor menige man waren we de allermooiste vrouw die hij ooit had gezien. Dat bleef zo totdat duidelijk werd dat we niet geïnteresseerd waren en ook niets wilden kopen. Deze afwijzing verdreef de glimlach van het gezicht van de man. Gekrenkt wendde hij zich af. Plotseling waren we veranderd in monsters die hij nooit meer wilde zien. Als we dan alsnog van gedachten veranderden, klaarde zijn gezicht weer op. We waren toch wel very special ladies. En met evenveel liefde verkocht de man vervolgens zijn waar voor de helft meer dan hij zijn landgenoten in rekening zou brengen.
(Novum/AP) - Archeologen hebben 57 oude Egyptische graftombes opgegraven. De meeste bevatten een beschilderde houten sarcofaag met een mummie
De Egyptische hoogste raad voor antiquiteiten zegt dat de oudste graftombe dateert van 2750 jaar voor het begin van onze jaartelling. Twaalf van de tombes behoren tot de achttiende dynastie die over Egypte heerste tijdens het tweede millennium voor het begin van onze jaartelling. De ontdekking zal volgens de raad nieuw licht werpen op oude Egyptische religies.
De tombes zijn opgegraven bij Lahoun, in Fayoum, zo'n honderd kilometer ten zuiden van Caïro
Ze zijn IDEAAL voor wie zijn sigaretten is vergeten . Voor een koel blikje . Voor verlegen tieners op zoek naar condooms. Verkoopmachines altijd open, zonder nieuwsgierige blikken van een verkoper.
Geen wonder dat ze al eeuwenlang een succes zijn. De Amerikaanse schrijver Christopher Salyers verzamelde wereldwijd voorbeelden voor zijn boek 'Vending Machines'.
Eeuwenoud concept
Volgens de Griekse Salyers was de wiskundige Hero de uitvinder van de verkoopautomaat, al in de eerste eeuw na Christus. Hij ontwikkelde een systeem waarmee tempelgangers in Egypte heilig water konden kopen met muntjes. Het idee kreeg een vervolg in de Engelse pubs uit de zeventiende eeuw, waar bezoekers tabak konden kopen via een eenvoudig systeem.
Na een korte bloeiperiode eind negentiende eeuw, maakten de apparaten pas echt een opgang vanaf de jaren dertig van de vorige eeuw. Eerst voorzichtig met de traditionele postzegels, kauwgom en tabak, daarna met koele blikjes.
Over een maand is het WK voetbal en dat zullen we geweten hebben. Mannen overal ter wereld eisen nu al een maand lang bier, chips en het alleenrecht op de tv. Vrouwen die voor de televisie willen passeren, moeten kruipen, en seks wordt gereduceerd tot vluggertjes zodat ze geen doelpuntenherhalingen missen.
Voor die mannen, die zo vriendelijk waren ons de regels ruim op voorhand mee te delen, hebben wij ook enkele 'regels' opgesteld. Want zoals iedereen weet, zijn mannen en vrouwen evenwaardig, en dus hebben wij evenveel recht om regels op te leggen.
1) Als jullie werkelijk de woonkamer en de televisie claimen, hebben wij er geen problemen mee de televisie uit het raam te gooien, de elektriciteit door te knippen of de afstandsbediening te verstoppen. Alleen door smeken en een lucratief compromis, zullen wij te vermurwen zijn.
2) Wie thuis blijft om tv te kijken, kan ook voor de kinderen zorgen. Hoezo, nee? Dat zeg je toch ook altijd tegen ons?
3) Naar de vluggertjes tussen de matchen door kan je fluiten, of dacht je nu echt dat je iets voor niets ging krijgen? Wij zullen ons wel behelpen - en kom niet klagen over een gebrek aan aandacht.
4) Wie stinkt naar bier, chips, barbecue en/of een combinatie daarvan komt het huis niet binnen. Daarmee bedoelen we zowel bed, wc als garage.
5) Wij zullen geen bier, chips, worsten of andere voetbalsnacks kopen met het gezinsbudget. Wie zijn gezondheid om zeep moet helpen moet dat maar elders doen, met zijn eigen geld.
6) Tijdens gezinsmaaltijden is gepraat over voetbal verboden. Kan je het niet laten? Dan eet je maar buiten, alleen, ook als het regent.
7) De hond en de kat laten zich niet misbruiken als mascotte. Worden er bewijzen opgespoord, dan schakelen we Michel Vandenbosch in.
8) Denk maar niet dat 'toevallige' cadeautjes als een weekendje Barcelona, een week Egypte of een saunabon voor drie vriendinnen ons zomaar het huis uitkrijgen. Oh, we zullen ze aanvaarden, en herboeken gewoon achter jouw rug. Hetzelfde geldt voor kittens, een nieuw paar schoenen, of de belofte om mee te gaan naar de tweede Sex and the city-film.
Als jullie denken dat we een maand naar jullie pijpen gaan dansen omdat er een spelletje is op tv, dan hebben jullie het mis. Wij hebben geen enkele band met mannen in shorts die tegen een bal sjotten. Een gewaarschuwd man is er... wel... één waard? Zeg niet dat we het niet gezegd hebben. Oh je luistert gewoon niet meer? Jouw probleem! (edp
Veel toespraken van Adolf Hitler werden naar het Arabisch vertaald voor radiopropaganda in het Midden-Oosten.
Het huidige islamfanatisme vindt zijn oorsprong in radioboodschappen van Adolf Hitler die tijdens de Tweede Wereldoorlog in de Arabische wereld werden uitgezonden . Die stelling wordt verdedigd in een nieuw controversieel boek van de Amerikaanse historicus Jeffrey Herf.
De compromisloze, religieus geïnspireerde jodenhaat werd voor het eerst uitgesproken door de propaganda-experts van nazi-Duitsland. Hun verhaal wordt vandaag overgenomen door radicale islamisten
De nationaal-socialisten maakten in het - destijds grotendeels ongeletterde - Midden-Oosten gretig gebruik van radiopropaganda. Hoewel weinig mensen een radiotoestel in hun bezit hadden, werd in cafés en bazaars massaal naar de radio geluisterd.
Rellen in Egypte "Jullie enige hoop op redding is dat de joden worden vernietigd voor zij jullie vernietigen!", verwoordde Hitler de nazistandpunten in een toespraak in 1942, een van de duizenden boodschappen die in het Midden-Oosten werden uitgezonden om steun te zoeken in de Arabische regio en er de antisemitische gevoelens aan te wakkeren.
"Een groot aantal joden die in Egypte wonen hebben - net zoals de Polen, de Grieken, de Armeniërs en de Fransen - wapens en munitie", zo probeerde Hitler in Egypte anti-joodse rellen te creëren. "Sommige joden in Caïro vroegen zelfs al toestemming om machinegeweren op de daken van hun huizen te posteren!"
Ook in Egypte is de strijd tegen kinderhuwelijken opgelaaid als gevolg van de recente toename van dergelijke huwelijken in verscheidene dorpen en steden. In 2009 werden ongeveer 9300 incidenten met betrekking tot huwelijken onder de wettelijke leeftijd gemeld, de meeste daarvan in de districten Cairo, Al-Mansura en Tanta. Deze bijzonderheden werden vrijgegeven aan het publiek door de Egyptische minister van Justitie die, in samenwerking met het ministerie voor gezinszaken, een campagne lanceerde om de Egyptische wetten op het gebied van kinderhuwelijken dwingend voor te schrijven.
De autoriteiten maken er ook werk van om het publieke bewustzijn op dit gebied te vergroten. De regeringspers ging ook verder in ophet onderwerp van kinderhuwelijken. Er werd uitgelegd dat het een misdaad is die een maximumstraf kan opleveren van twee jaar gevangenisstraf en een boete van vijfhonderd Egyptische pond. In de pers werden ook de oorzaken van dit verschijnsel behandeld alsmede de voorgestelde oplossingen.
De regeringskrant Al-Ahram publiceerde bijvoorbeeld verklaringen van deskundigen van de universiteiten van Al-Azhar en Ein Shams. Deze onderzoeken vormen een weerlegging van het geloof, dat wijdverbreid is onder Egyptenaren en Arabieren in het algemeen, dat het trouwen met een meisje onder zestien jaar een verjongende uitwerking heeft op de oudere mannen die met hen trouwen. Ook de bevindingen van de studies werden gepubliceerd. Hierin werden de emotionele traumas bestudeerd, die werden ervaren door meisjes die op jonge leeftijd trouwden en door de kinderen die zijn voortbrachten.
Klachten
Een hotline, die door de Egyptische autoriteiten werd geopend, ontving 136 klachten over ambtenaren die kinderhuwelijken sloten. Zo klaagde een vijftienjarig meisje over de beslissing van haar arme familie om haar tegen haar eigen wens uit te huwelijken aan een man die twaalf jaar ouder was. Toen haar familie erachter kwam dat de bruidegom over weinig middelen beschikte, werd het huwelijk afgeblazen.
De bruidegom bedreigde echter de familie en dwong het meisje om het huwelijkscontract te tekenen. Het jonge meisje rende echter terug naar huis en begon aan een hongerstaking. Zo dwong ze haar familie om de bruidegom op de hoogte te stellen van het annuleren van het huwelijk.
Toen de bruidegom compensatie eiste in de vorm van een bedrag van 5000 Egyptische pond, nam de familie een advocaat in de arm. Deze legde uit dat het huwelijk met een minderjarige onrechtmatig was. Hij verwees de familie naar de autoriteiten voor de noodzakelijke bijstand.
Het raadslid van de Egyptische nationale raad voor de mensenrechten, Samia Abd Al-Ghani Al-Mutim legde uit dat de toeneming van deze misdaden had geleid tot een tendens van het tijdelijk huwen van jonge meisjes met rijke Arabieren. Dit vindt bijvoorbeeld plaats in de zomervakantie of op feestdagen, in ruil voor het betalen van vijf- tot tienduizend Egyptische pond. Dit geld wordt vervolgens verdeeld tussen de tussenpersoon en de desbetreffende advocaat, de familie van het meisje en de geestelijken die het huwelijk voltrekken. Al-Mutim noemde dit een ernstig verschijnsel dat een serieuze bedreiging betekent van de sociale stabiliteit
. Zij meent dat dit geen geval van een huwelijk betreft maar het drijven van handel in jonge meisjes, een misdaad waartegen men zich moet verzetten. In een rapport van de nationale raad voor jeugd en moederschap staat dat 74% van de meisjes in de dorpen Abu-Nimris, Al-Hawamidiyya en Al-Badrashin ten prooi was gevallen aan dergelijke tijdelijke huwelijken.
Reliëfvoorstelling uit het graf van Ramose, Loeksor
Ramose was vizier en burgemeester van Thebe tijdens de laatste regeringsjaren van Amenhotep III en de eerste jaren van Amenhotep IV/Achnaton. Daarnaast was hij onder andere de hoofdopzichter van de koninklijke werken en opzichter van de priesters. Ramose was van noordelijke afkomst. Zijn vader Nebi was burgemeester van Memfis, hoofdopzichter van Amons vee en graanschuur in de Delta. Ramose was getrouwd met Merit-Ptah. Het graf van Ramose werd gebouwd onder toezicht van zijn broer Amenhotep. Deze gaf leiding aan de koninklijke bouwwerkzaamheden in Memfis. Dit is een mogelijke verklaring voor het zeer hoge niveau van reliëfs die zich op de zuidmuur van de voorkamer bevinden.
Het graf heeft zoals de meeste Thebaanse graven een gekantelde T-vorm. De afmetingen van de ruimtes zijn echter groter dan volgens de Thebaanse norm. Het graf van Ramose is onvoltooid. Dit komt misschien omdat Ramose, net zoals veel andere hovelingen, samen met farao Achnaton naar de nieuwe hoofdstad Achetaton (Tell el-Amarna) verhuisde. Er is echter in Tell el-Amarna niets gevonden dat in verband met Ramose kan worden gebracht. Een andere mogelijkheid is dat Ramose onverwacht overleed. Een argument hiervoor is het feit dat de afbeeldingen op de zuidwand van de voorhof met verf zijn aangebracht terwijl de andere wanden in reliëf zijn uitgevoerd. Dit zou kunnen duidden op het haastig voltooien van het graf. In de grafkamers zijn geen sporen van een begrafenis teruggevonden.
Zijn vrouw Merit-Ptah is in de tombe veelvuldig afgebeeld wat doet vermoeden dat de tombe ook als haar graf bedoeld was. De aanwezigheid van twee grafschachten onderschrijft dit vermoeden. Op de muren staan verschillende familieleden en andere gasten van Ramose afgebeeld. Er zijn echter geen kinderen afgebeeld wat erop kan duiden dat Ramose en zijn vrouw geen kinderen hadden.
Klaagvrouwen, graf van Ramose, Loeksor
Op de zuidmuur van de voorhof zijn Ramose, zijn vrouw en hun verwanten te zien. Priesters brengen offers naar de overledene en Ramose wordt ritueel gereinigd. Ernaast is het begrafenismaal afgebeeld. De gasten gaan gekleed in fijn linnen en dragen gedetailleerd weergegeven pruiken. De westwand toont de begrafenisprocessie. Deze afbeeldingen zijn op de wand geschilderd en zijn als enige in kleur. Verschillende producten worden naar het graf gebracht terwijl klaagvrouwen rouwen om het overlijden van Ramose.
In het graf is duidelijk de verandering in kunststijl te zien. De noordelijke muur van het voorhof is in de traditionele stijl van Amenhotep III uitgevoerd. Op de de zuidelijke muur zijn in de nieuwe Amarnastijl farao Achnaton en koningin Nefertiti afgebeeld, terwijl ze vanuit het verschijningsvenster Ramose voor zijn bewezen diensten belonen. Het naastgelegen tafereel is niet voltooid. In schets is te zien hoe Ramose de vertegenwoordigers uit de omringende landen ontvangt.
Boek over verschillende ontdekkingen in het oude Egypte
Het Horus Enigma - Wim Zitman
Wander Rooijackers
Boek over Verschillende ontdekkingen in Het Oude Egypte. Geschreven deur Willem Zitman.
Het gaat OM ALS de Astronomische Kennis van de Oude Egyptenaren te krijgen met de Hedendaagse Wetenschap ER NAAST Volkomen, ZO Stelt Wim Zitman in zijn boek Het Horus Enigma. Volgens de heersende wetenschappelijke opvatting was de sterrenkundige Kennis van This millennia-oude beschaving, ALS ER This al was, namelijk van EEN belabberd Niveau. Hierdoor Bestaan ER Vandaag de dag eigenlijk Twee oud-Egyptische beschavingen: de echte en de deur EEN sterven mettertijd Egyptologie is gemodelleerd. In DIT boek bewijst Zitman DAT de Egyptenaren Juist vergaande Astronomische Kennis en bezaten Laat ons voldaan Kennismaken HIJ de, volgens zoom, Echt Oud-Egyptische beschaving.
Zitman Stelt DUS DAT, volgens de heersende wetenschappelijke doctrine, De Oude Egyptenaren Weinig TOT Geen Hadden Kennis van Sterrenkundelaan. Ze zouden namelijk EEN gebrek Hebben Aan rudimentaire Wiskundige en DUS geometrische Kennis en daarom is het volstrekt onmogelijk Het DAT zij Astronomische Konden Metingen verrichten. Het vervaardigen Er van hemelkaarten, planeetomlopen van nauwkeurige sterrenbeelden is al. Helemaal uitgesloten, Laat Staan zij in DAT STAAT TOT zouden zijn geometrische en stereografische projecties op AARDE te Komen.
Gemodelleerde beschaving Vanuit DIT uitgangspunt heeft de Egyptologie This oude beschaving volgens Zitman DUS gemodelleerd. De auteur, sterven en bouwkunde studeerde en Sterrenkundelaan Zich specialiseerde in Egyptologie, Stelt DAT Egyptologen voornamelijk Uitgaan van de Teksten. Echter, Taal is slechts EEN aspect OM EEN beschaving Echt te kunnen begrijpen. Om This Teksten Goed te Vertalen en daarmee de beschaving Echt te kunnen doorgronden, Moët JE de strekking hierachter kennen, de inhoud en Het gedachteleven.
EEN centrale grondslag
Sterrenbeeld Orion
Volgens Zitman is DIT MAAR gedachteleven afschuwelijk te doorgronden vanuit de Astronomie. Net ALS BIJ Andere oude culturen, zoals sterven van China, Mesopotamië, India en Meso-Amerika, kenden de Egyptenaren EEN centrale grondslag van Hun levensbeschouwing: de sterrengodsdienst. DIT allesbepalende aspect is deur Egyptologen Buiten beschouwing gelaten echter van zelfs ontkend. Het ontbreken van motorrevisie Systematische Kennis van This Wetenschap heeft Veel Teksten verbasterd en Uit Hun context gehaald. Zo is De Tijd deur ER DUS EEN Heen Oud-Egyptische beschaving gemodelleerd sterven volgens Zitman Geen Recht doet Aan de werkelijkheid. Met EEN Scala Aan illustraties, Bronnen, bevindingen Uit Eigen research en Metingen Laat Zien Zitman Hoever DIT model afstaat van de schoffel Oud-Egyptische beschaving er, volgens de zoom, echt heeft uitgezien.
Zo Boven, Beneden ZO De Egyptenaren ontwikkelden EEN allesomvattend Systeem, gebaseerd op de kosmische Orde. Hun Wereldbeeld is gebaseerd op Het principe van de Eenheid Tussen Hemel en Aarde, ZO Boven, Beneden ZO. DIT TOT uitdrukking kwam in Teksten en boeken en voldaan Hun architectuur brachten zij This Samenhang letterlijk in beeld: De Staat Egypte ALS artificiële Spiegel van de Kosmos, de Hemelse macht uitgebeeld in de Aardse Infrastructuur. Zitman noemt tal van voorbeelden: Het piramideveld van Gizeh (EEN perfect nauwkeurige Aantal keren Van het sterrenbeeld Orion), de knikpiramide van Dashur (De Eerste Zonnewijzer op AARDE), de Sfinx, bootkuilen, tempels, ceremoniële wegen, mastaba's, Havens, Kanalen en Meren . De Goden huisden Echt in Egypte. Knap staaltje EEN 'Goddelijke geografie ", Aldus Zitman.
Kalender Het was haar allereerste Volk DAT Zeer nauwkeurige bezat Kennis van de Sterrenhemel. Door te ordenen en This de sterren in Te Delen in sterrenbeelden en de juiste omloopbanen van de planeten en de Zon voldaan Maan, Konden de Egyptenaren EEN kalender ontwikkelen van 365 Dagen, waarop de kalender Onze huidige jaarindeling is gebaseerd. Hun Jaar bestond Uit Twaalf moet numeriek van Elk dertig Dagen waar losse Ze Nog Vijf Dagen Aan toevoegden. Net ALS BIJ EEN dag Telde ons 24 uur. De hemelsfeer van 360 graden Werd verdeeld in 36 perioden van Tien Dagen, de zogeheten decanen. Elke van This horoscopen (de Woorden Horoscoop en Horus zijn overigens etymologisch verwant) van 10 graden zijn Kende Eigen Goden. Iedere decaan oefende zijn Eigen invloed op al. Uit Het Leven op Aarde. De Egyptenaren geloofden DAT De Mens Onder heerschappij van This decanen leefde. De dood god is verbonden Aan de geboortedag van EEN Persoon, bepaalt zijn veel van de Haar.
VOOR ingewijden Wie EEN Geschreven Vlot, 'populair-wetenschappelijk Verhaal' Wil Lezen, zAL Zich Twee Keer moeten bedenken OM Het Horus Enigma Gaan te Lezen. Veel Kennis wordt ALS Bekend verondersteld nl Het Bevat Redelijk Wat Technische Informatie wetenschappelijke, begrippen, literatuurverwijzingen, opsommingen, et cetera. Daarom is Het boek, Naar Mijn Mening, vooral VOOR ingewijden in de Egyptologie en Sterrenkundelaan van toegevoegde Grote Waarde. Diegenen sterven Zich in de kwestie verdiept en Hebben Bekend zijn voldaan aan de Discussie over de sterrenkundige Kennis van de Egyptenaren, zullen ER to Bekijk alle waarschijnlijkheid zelfs van Smullen.
Hierbij wil ik jullie onze lezing voor de maand mei in herinnering brengen.
Opgelet: deze lezing vindt niet plaats op de gebruikelijke dagen (en in Leuven ook niet in het gebruikelijke lokaal).
Leuven: donderdag 20 mei 2010, MSI 00.28 Gent: woensdag 19 mei 2010
Dr Marcel Zitman - Over het oog van Horus en de maan een wiskundig raadsel opgelost?
De ogen van de god Horus, ook bekend als de beide wedjat-ogen, horen tot de bekendste symbolen uit het oude Egypte, net als het anch-teken. Als teken van goddelijke bescherming zijn de wedjat-ogen ontelbare malen afgebeeld en verwerkt tot amulet. Maar er is iets vreemds met dit symbool. De zes delen van het wedjat-oog stellen namelijk ook breuken voor: 1/2, 1/4, 1/8, 1/16, 1/32 en 1/64. Wat doen getallen in goddelijke ogen, verbonden aan mythen? We gaan op zoek in de Egyptische godsdienst, dodengeloof, tempelvoorstellingen, wiskunde, astronomie en kalendertelling. Het antwoord zal wellicht verrassen. Het gaat om een Oud-egyptische formule voor de berekening van de maancyclus - ruim 1500 jaar ouder dan bekende Griekse en Babylonische berekeningen. Ook wordt de betekenis van deze formule in Oudegyptische mythen, tempel-feesten, het dodengeloof en de dodencultus besproken.
De lezing in Gent vindt plaats in de auditoria economie, auditorium VIII, aan het Sint-Pietersplein (het auditorium is te bereiken via de Sint-Pietersnieuwstraat en dan het eerste straatje rechts, de Hoveniersberg); in Leuven in het Monseigneur Sencie Instituut (Erasmusplein 2, achter de centrale bibliotheek van de KULeuven). De lezingen starten telkens om 20 uur.
Deze maand start de TROS met het uitzenden van een achtdelige documentaire over de werkstage van drie Utrechtse studenten diergeneeskunde bij Brooke Hospital in Egypte. De cameras volgden Claire, Morgan en Kim tijdens hun turbulente stage in de dierenklinieken in Luxor, Cairo en Alexandrië. De eerste uitzending wordt dinsdag 18 mei om 15.35 uitgezonden op Nederland 1.
De serie wordt in twee delen uitgezonden, namelijk op 18, 19, 20 en 21 mei om half vier en van 7 tot en met 10 juni om dezelfde tijd. De serie is een herhaling van de documentaire die vorig jaar in mei en juni werd uitgezonden.
Tijdens de stage hielden de drie stagiares een dagboek bij en maakten ze video-opnames van alles wat ze zagen. Wat de meiden meemaakten in Egypte zal ze voor de rest van hun leven bijblijven. En de kijker beleeft het mee. Drie Hollandse meiden; drie karakters; één droom, die ze delen met hun Egyptische vakgenoten: een beter leven voor paarden en ezels in Egypte.
Brooke Hospital for Animals trekt zich het lot aan van dieren en mensen in derde wereldlanden. Het leven voor werkdieren in landen als India en Egypte is zwaar. Ze moeten ploeteren in ondraaglijke temperaturen, ze worden verwaarloosd en krijgen stokslagen. De eigenaren van de dieren zijn straatarm. Zij zijn zo druk met overleven dat ze geen aandacht hebben voor hun werkdier.
Met gratis diergeneeskundige hulp helpt Brooke Hospital for Animals jaarlijks 500.000 werkpaarden en ezels. En met voorlichtingsprogrammas wordt de eigenaren het belang van dierenwelzijn bijgebracht. De toegewijde Brooke-dierenartsen zijn normaal gesproken afkomstig uit het land zelf. Dit jaar viert Brooke zijn 75-jarige jubileum. Bij wijze van hoge uitzondering nodigde de Egyptische Brooke-organisatie in dit jubileumjaar de drie Nederlandse studenten uit voor een onbetaalde stage.
AMSTERDAM (ANP) - In het Allard Pierson Museum in Amsterdam is van 19 tot en met 23 mei een reconstructie te zien van de schoenen van farao Toetanchamon, samen met enkele creaties van ontwerper Jan Jansen die op het antieke schoeisel zijn geïnspireerd. Dat kondigde het museum dinsdag aan.
Volgens het museum is het gereconstrueerde schoeisel van de bekende farao voor het eerst in Nederland te zien. Ter vergelijking komen nog vier andere reconstructies van Egyptische en Romeinse schoenen en sandalen uit Duitsland naar Amsterdam om een indruk te geven van de verscheidenheid aan schoenen uit de oudheid.
Jan Jansen showt zijn eigen ontwerpen om het verband met moderne design te laten zien. Op 18 mei verschijnt het boek Tutankhamun's footwear van dr. André J. Veldmeijer
degenen die minderjarigen trouwen zijn minderwaardiger dan schoften
Egyptische columnist: degenen die minderjarigen trouwen zijn minderwaardiger dan schoften
De docent Dr. Abdallah Al-Nagar van de universiteit van Al-Azhar stelde ook de kwestie van huwelijken van minderjarigen aan de orde. In zijn column in de Egyptische regeringskrant Al-Gumhouriyya schreef hij:
hun schaamtegevoel hebben verloren en die minderwaardiger zijn geworden dan schoften.De verslagen in de media over huwelijken van minderjarigen in de dorpen Al-Hawamidiyya, Al-Giza en Bilbis veroorzaken schande en eerverlies, als gevolg van de brutaliteit van de misdaden die deze huwelijken vertegenwoordigen. Dit zijn, om het eerlijk te zeggen, geen huwelijken, maar het verachtelijk handelen in mensenvlees, uitgevoerd door lieden die hun geloof, hun geweten en
Het is onvoorstelbaar dat een vader zijn onvolwassen dochter, nog geen veertien jaar oud, overhandigt aan een roofzuchtig wild beest dat het contact heeft verloren met de betekenis van respect, mannelijkheid, schaamtegevoel en geloof, een beest dat op deze manier de armoede van de schaamteloze vader of zijn behoefte aan geld uitbuit een beest dat haar zal verslinden voor een handjevol geldstukken nog minder dan de prijs van de schapen die dagelijks in zijn stad worden geslacht.
Men zegt dat de prijs van het slachtoffer tienduizend Egyptische pond bedraagt, waarvan tweeduizend pond naar de persoon gaat die bij het huwelijk heeft bemiddeld. Na de aanschaf van het meisje, dat zich niet bewust is van het feit dat hier een misdaad van het laagste soort plaatsvindt, ontvoert de verdorven Golfarabier haar naar zijn woning in één van de luxe wijken van Cairo, waar hij haar meedogenloos van haar maagdelijkheid berooft. Hij zet vervolgens de geslachtsgemeenschap met haar voort totdat hij verzadigd of moe is of totdat zij gaat gillen en om hulp gaat smeken en gaat dreigen om uit het raam te springen van het hoogbouw appartement
Wat voor soort geweten hebben deze woeste, barbaarse Arabieren, die verzadigd werden na hun hunkering, maar zelfs God niet bedankten voor de olie, het geld en het leven van ontspanning dat Hij hen heeft geschonken. In plaats daarvan hebben zij ons onteerd en gaan zij op rooftocht naar onze dochters op deze barbaarse en schaamteloze manier. Hoe kunnen wij toelaten dat dergelijke verdorvenheden plaatsvinden zonder de pleger met schoenen te bekogelen?.
Stoel uit het graf van Hetepheres, Egyptisch museum, Caïro
In 1925 deed de fotograaf van de Harvard University - Boston Museum of Fine Arts expeditie een ontdekking op het Plateau van Gizeh. Per toeval stuitte hij bij het zoeken naar een goede plaats voor zijn statief op een ongewoon stukje gips. Toen het gips was weggehaald, vond men een holte die was opgevuld met kleine, mooi afgewerkte stukken kalksteen. Toen ook die waren verwijderd, kwam een trap te voorschijn. Deze leidde naar een schacht, waar in het verleden waarschijnlijk nooit een bouwwerk op heeft gestaan.
Op ongeveer negen meter diepte vond men een kleine nis met overblijfselen van voedseloffers. Op een diepte van vierentwintig meter troffen de archeologen een zorgvuldig afgewerkte vloer aan.
Toen deze vloer en de laag eronder was verwijderd, werd de rand van het plafond van een kamer ontdekt. Deze kamer bevatte de grafinventaris van koningin Hetepheres. Zij was de vrouw van Snofroe en de moeder van Choefoe, uit de 4de dynastie.
Sieradenkist van Hetepheres, Egyptisch museum, Caïro
De voornaamste voorwerpen uit haar graf waren een baldakijn, een bed, een leunstoel, een draagstoel en een juwelenkistje. Verder werden gouden sandalen, schalen, kommen en kannen aangetroffen. Ook lagen in haar graf zilveren armbanden en wandelstokken. Toen alle voorwerpen waren verwijderd, bleef alleen een albasten sarcofaag over. Op drie maart 1927 werd deze geopend. Helaas was de sarcofaag leeg. In een van de wanden van het vertrek was een nis, zorgvuldig afgedekt met gips en steenblokken. Toen dit alles was verwijderd, kwam een albasten kistje tevoorschijn met vier zakjes voor de gebalsemde organen. Dit kistje mag worden opgevat als een voorloper van de kanopenkruiken. De vondst bewees dat een echte begrafenis heeft plaatsgevonden. Maar waar de mummie van Hetepheres is gebleven, is nooit opgehelderd. Haar grafinventaris is tegenwoordig te zien in het Egyptisch museum in Caïro.
GESCHIEDENIS11 mei 2010 om 12:15 uur0 reactiesAuteur: Caroline Hoek
Archeologen hebben in Egypte de ruïnes van een kerk gevonden. De kerk is opgetrokken uit kalkstenen blokken die oorspronkelijk deel uitmaakten van Ptolemeïsche en Romeinse tempels. Ook troffen ze er een nilometer aan. Dit oude instrument werd gebruikt om het waterpeil van de Nijl te meten.
De kerk is zon 1600 jaar oud en behoort toe aan de Kopten (Egyptenaren die zich tot het christendom hadden bekeerd). De Kopten maakten voor de bouw ervan gebruik van stenen van heidense tempels. Op deze stenen staan diverse afbeeldingen van Ptolemeïsche en Romeinse koningen die de Egyptische goden hun offers aanbieden.
De archeologen ontdekten de kerk en nilometer terwijl ze werkten aan de restauratie van de straat van sfinxen. Deze 2700 meter lange laan verbindt de tempels van Luxor en Karnak.
Naast de kerk en nilometer werden ook funderingen aangetroffen. Deze funderingen zouden gebruikt zijn om sfinxen op te plaatsen.
Geen ander werk uit de Oriëntaalse literatuur heeft lezers in de hele wereld zo betoverd als het verhaal van Scheherazade, die sultan Sjahriaan met haar kleurrijke vertellingen iedere nacht in een goed humeur houdt. Duizend-en-één-nacht geldt als belangrijk stuk wereldliteratuur.
Maar in de Oriënt wordt dit meesterwerk, dat elementen uit India, Perzië en de Arabische wereld bevat, vanwege zijn erotische passages steeds opnieuw verguisd.
In het islamitische koninkrijk Saoedi-Arabië staat Duizend-en-één-nacht op de index. In Cairo buigt de procureur-generaal zich op dit moment over een aanklacht tegen het werk, ingediend door een groep advocaten. De boze moslims eisen om de verantwoordelijken van een instantie te veroordelen, die onlangs een door het ministerie van cultuur gesubsidieerde uitgave op de markt bracht. De twee boeken, die heel goedkoop werden aangeboden, waren snel uitverkocht.
Een exemplaar van het boek, dat over mooie slavinnen, sluwe handelaren en avontuurlijke sultans gaat, kwam in handen terecht van de zedenstrenge Egyptische advocaten twee vrouwen en acht mannen. Op 17 april overhandigden ze een klaagschrift aan de justitiële autoriteiten. Daarin citeren ze enkele passages uit het werk, die volgens hen aanstootgevend zijn en daarom schadelijk zijn voor de openbare moraal. In deze passages gaat het o.a. om erotische spelletjes en om de vraag hoe men erectieproblemen kan verhelpen.
Tot de intellectuelen, die in het klaagschrift worden genoemd, behoort ook de bekende Egyptische schrijver Gamal al-Ghitani. Deze aanklacht maakt deel uit van een campagne tegen intellectuelen, zegt hij. De islamisten zouden het echter niet alleen hebben voorzien op cultuurscheppers zoals hij, maar ook op de regering, die ze er met hun aanklacht toe zouden willen dwingen om een standpunt in te nemen. Faruk Husni, de Egyptische minister van cultuur, heeft dit ook al gedaan. Hij oordeelde, dat de eis om Duizend-en-één-nacht te censureren ongeveer net zo absurd zou zijn als het idee om standbeelden en reliëfs van de Oudegyptische vruchtbaarheidsgod Min te vernietigen. Min werd gedeeltelijk naakt en met fallus afgebeeld.
Natuurlijk is Duizend-en-één-nacht een geweldig werk, maar men zou enkele begrippen op seksueel gebied moeten vervangen door andere woorden. Het Arabisch is een zeer rijke taal, daarom zou het gemakkelijk zijn om taalkundige alternatieven te vinden, stelt Magdi Abdul Halim Mohammed, een van de ondertekenaars van het klaagschrift.
De minister van cultuur, die onlangs werd gepasseerd voor de functie van secretaris-generaal van de UNESCO, heeft echter verklaard, dat hij niet zou toestaan dat dit stuk wereldcultuurerfgoed wordt gecensureerd. Bij deze mening sluit zich ook de Arabiste Claudia Ott van de universiteit van Erlangen aan, van wie in 2004 een nieuwe vertaling van Duizend-en-één-nacht is verschenen.
Ott eist: Vanzelfsprekend moet de Arabische Duizend-en-één-nacht in zijn volledige, zeer complexe overleveringshistorie worden gerespecteerd. Men mag er nier eenvoudigweg aparte woorden in censureren. Het zou onzin zijn om het boek op de zedelijk aanstootgevende passages of woorden te reduceren. Per slot van rekening zou het werk vol Korancitaten zitten en de islam zou de basis van de levensopvattingen in de verhalen zijn.
Het is niet de eerste keer, dat zedenstrenge Egyptische moslims de erotische componenten van de vertellingen van Scheherazade willen censureren. In 1985 hadden islamisten justitie met een geïllustreerde Libanese uitgave van het werk geconfronteerd, dat in Egypte werd verkocht. Ze riepen de rechtbank er destijds toe op om te controleren of de uitgever de authentieke tekst zou hebben gepubliceerd. Maar een bindende standaarduitgave van de spannende vertellingen waarmee Scheherazade de sultan er van af wil houden haar te doden, bestaat niet. Veelmeer doen er meerdere versies de ronde, waartoe ook de zojuist gepubliceerde Egyptische Bulak-uitgave behoort.
De islamisten hadden destijds eerst een verbod van het werk voor elkaar kunnen krijgen, maar dit werd in januari 1986 weer opgeheven. De rechter zei destijds in zijn motivering van het vonnis, dat men de erotische passages niet uit het verband zou mogen halen. De klagers gaf hij de volgende zin mee op weg: Wanneer iemand het boek alleen vanwege deze passages koopt, dan moet hij of ziek of dom zijn.
Ruim EEN Eeuw geleden Werd Tijdens, Archeologische Expeditie EEN EEN farao Achnaton van tiener, de vader van Toetanchamon, gestolen. Deze week keerde de tiener eindelijk terug Archeoloog Zahi Hawass, van de Archeologische Dienst Egyptische DAT heeft bekendgemaakt. De tiener Werd in 1907 gestolen Toën de beenderen van farao Achnaton Werden onderzocht. Het gaat vermoedelijk OM EEN teen van de linkervoet van de Farao. Het teenbot zAL de komende Tijd te Zien zijn in Het Egyptisch Museum in Caïro.
De teen kwam en motorrevisie Tijd geleden in het Bezit van EEN wetenschapper van de Universiteit van Zürich. Hoe HIJ Aan de teen kwam is niet duidelijk. De Zwitserse wetenschapper, Frank Ruehli, besloot onlangs DAT de tiener terug moest to Het Land van Herkomst: Egypte.
De teen Werd Officieel overhandigd Tijdens, Ondertekening van de overeenkomst EEN Tussen Egypote en Zwitserland over de teruggave van Oudheidkundige voorwerpen.
Achnaton was EEN farao Uit de 18e Dynastie van Het Oude Egypte. HIJ regeerde ongeveer van 1364 TOT 1347 VOOR Christus en was gehuwd ontmoette de beroemde koningin Nefertiti.
De ruïnes van het oude Taphis bevinden zich op de linkeroever van de Nijl, een weinig beneden Kalabshe. Er zijn ook de resten van twee kleine tempels van bijna dezelfde grootte, ongeveer dertig meter in het vierkant. Een van deze staat in het midden van het dorp, de andere, de meest zuidelijke, is hier vertegenwoordigd. Het ligt in de buurt van de bank. Achter de portiek is een kamer, die kan zijn het heiligdom. Deze tempel is gebruikt als een christelijke kerk. Op de muren zijn veel slecht geschreven Griekse inscripties en een Griekse almanak. Er zijn ook schilderijen van heiligen van de christelijke kerk, een afbeelding van de Maagd en Kind, en ontwerpen voor de Hemelvaart en de Geboortekerk, maar ze zijn bijna uitgewist. In de tijd van Wansleb's, 1673, de kerken van Ethiopië waren nog hele, maar gesloten voor de predikanten. De daling van het christendom hier dateert uit de invasie van Sultan Selim, A.D. 1517.
De vlakte van Taphis is bezaaid met fragmenten van kroonlijsten en lijstwerk, meestal van een laat tijdperk, en er zijn geen gevonden die lijken te zijn ouder dan de tijd van de Caesars, en veel de attributen Wilkinson blijven tot een leeftijd posterior aan die van Plinius .
In het Quirón-ziekenhuis in Barcelona is recent het gezicht van een tweeduizend jaar oude mummie gereconstrueerd.
Het gezicht is gereconstrueerd zonder dat de mummie daarvoor moest worden uitgepakt. Via een CT-scan werd de zogenaamde vrouw van Kemet 'digitaal ontrafeld'. Al eerder werd die techniek gebruikt om door de linnen lappen heen te kijken. Door de snelle technische vooruitgang in scanapparatuur kan steeds meer worden onderzocht zonder dat de mummie schade oploopt.
De wetenschappers in het ziekenhuis hebben bovendien een technische gezichtsreconstructie toegepast die nog niet eerder voor archeologische doeleinden is gebruikt. Daardoor hebben de wetenschappers in het Spaanse ziekenhuis het gezicht kunnen reconstrueren.
De 'vrouw van Kemet' ligt sinds 1998 in het Egypte Museum in Barcelona. De vrouw was waarschijnlijk zo'n vijftien jaar oud toen ze stierf, maar vooralsnog is niet ontdekt hoe ze is overleden. Wetenschappers vermoeden dat ze is gestorven in haar kraambed, omdat er geen andere aanwijzingen zijn van kwalen en sterfte bij barende moeders. De vrouw van Kemet overleed ongeveer in de tweede eeuw voor Christus.
De eerste ontdekking van deze bijzondere tempel werd gemaakt door de beroemde Burckhardt bij zijn terugkeer uit Mahass, na een vruchteloze poging om Dongola te bereiken in het voorjaar van 1813.
In 1816 voer Belzoni via de Nijl in Nubië, met de bedoeling het vinden van de opening van de grote tempel van Abou-Simbel, maar de leiders van het land gooiden zo veel obstakels op zijn weg, dat eindelijk zijn doel mislukte, en hij verplicht was om te stoppen, maar niet voordat hij had "gewist" twintig voet beneden aan de voorkant van de tempel. Het is opmerkelijk dat dit de eerste keer was dat de inboorlingen geld kregen als beloning voor arbeid.
In het voorjaar van 1817 keerde hij terug naar zijn opgravingen op Abou-Simbel, vergezeld door de heer Beechy. Op Philae hadden ze het geluk verenigd te zijn met kapiteins en Irby Mangles
. De verenigde inspanningen van deze man bereikt de ingang van de Grote Tempel in weerwil van de gevaren en moeilijkheden geworpen op hun manier, en die zijn het meest interessant verteld in Irby en Mangles 'Travels. Belzoni en zijn vrienden verwijderden veertig voet zand, dat zich had opgehoopt boven de bovenkant van de deur voor de recente opgravingen.
Belzoni beschrijft de gevel als elfhonderdenzeven meter breed en tachtig tot zes meter hoog (Wilkinson zegt negentig tot honderd meter), de hoogte van de bovenkant van de kroonlijst naar de bovenkant van de deur wordt zesenzestig voet zes duim, en de hoogte van de deur twintig voet.
Elk van deze enorme standbeelden - de grootste in Egypte of Nubië, met uitzondering van de Sfinx van de piramiden - meten van de schouder naar de elleboog vijftien voet zes duim, het gezicht zeven voet, de oren drie voet zes duim, over de schouders vijfentwintig meter vier centimeter.
Hun hoogte, als ze zitten is ongeveer eenenvijftig voeten, niet met inbegrip van de kapjes, die zijn ongeveer vier meter. Deze, de mooiste kolossen nog niet gevonden in een van de Egyptische ruïnes, vertegenwoordigen Ramses II., Ze zitten op tronen gevoegd bij de rots. Aan de zijkanten, en aan de voorzijde hoeken van de tronen, en tussen de benen van de beelden, zijn gebeeldhouwde vrouwelijke figuren, geacht worden van zijn vrouw en kinderen, ze zijn goed bewaard gebleven, maar het materiaal is een grove, brokkelige gritstone. Tijdens de uitvoering zijn gebreken in de steen gevuld en gladgestreken met stucwerk, en daarna geschilderd, waarvan de sporen nog blijven. Het bovenste deel van het tweede cijfer is gedaald, maar de gezichten van deze kolossen vertonen een schoonheid van meningsuiting des te opvallender omdat het onverwachte in beelden van dergelijke afmetingen.
Roberts, in zijn journaal, klaagt verontwaardigd van de manier waarop "Cockney toeristen en reizigers Yankee" hebben afgeslagen een teen of een vinger van deze prachtige beelden. "De hand", zegt hij, "de beste van hen is vernietigd (geen eenvoudige zaak, omdat Wilkinson zegt de wijsvinger is drie meter lang) door deze verachtelijke relikwie-jagers, die ook werden geleid door hun ijdelheid en vulgair hun namen schreven op de voorhoofden van de Egyptische goden. "
Burckhardt's Travels in Nubië. Belzoni's Travels. Irby en Mangles 'Travels. Wilkinson Egypte en Thebe. Roberts's Journal.
Egyptische archeologen hebben in de oase Bahariya veertien graftombes uit de derde eeuw voor Christus gevonden.
Op de plek waar de vondst gedaan werd moet een jeugdcentrum gebouwd worden en voorafgaand aan de bouwwerkzaamheden onderzochten archeologen de locatie. Gevonden zijn veertien Grieks-Romeinse graftombes daterend uit ongeveer de derde eeuw voor Christus. De onderzoekers houden het voor mogelijk dat in de omgeving meer graftombes te vinden zijn.
De Egyptische oase Bahariya bevindt zich op ongeveer driehonderd kilometer ten zuidwesten van Caïro. De omgeving waar de tombes zijn gevonden is inmiddels overgedragen aan de oudheidkundige dienst van Egypte.
In een versierde gipsen sarcofaag vonden de archeologen een mummie . Deze mummie is klein, ongeveer een meter lang, en van een vrouw of meisje. Hoe oud de mummie precies is staat nog niet vast, maar duidelijk is wel dat vrouw geleefd moet hebben in de Grieks-Romeinse tijd, ongeveer 2300 jaar geleden.
Archeologen vonden verder onder meer vier gipsen gezichtsmaskers en een gouden voorwerp waarin de namen van de zonen van Horus zijn gegraveerd. De vier zonen van Horus (Amset, Doeamoetef, Hapy en Kebehsenoef) speelden een belangrijke rol in de dodencultus van het Oude Egypte. De vondst van de inscriptie toont aan dat de Egyptische religie ook in de Grieks-Romeinse tijd invloed had. Volgens de overlevering zouden de zonen van Horus de maag, lever, darmen en longen van de doden beschermen.
In Bahariya zijn vaker mummies gevonden. De beroemde Egyptoloog Zahi Hawass maakte in 1996 de vondst van zeventien tombes en ongeveer 250 mummies bekend.
Deze vondst werd gedaan in de zogenaamde Vallei van de Gouden Mummies in Bahariya.
CAÏRO - Archeologen hebben in Egypte een meer dan tweeduizend jaar oud granieten standbeeld zonder hoofd gevonden, dat toebehoorde aan een nog onbekende koning uit het Ptolemaeïsche tijdperk. Dat heeft de Egyptische hoogste raad voor antiquiteiten dinsdag gezegd.
Archeologen ontdekten het beeld bij de tempel van Taposiris Magna, ten westen van de kuststad Alexandrië. Volgens hoofd archeologie Zahi Hawass betreft het een van de mooiste uitgehakte beelden in de stijl van het oude Egypte. Mogelijk gaat het om een beeltenis van koning Ptolemaeus IV. Het beeld is 135 centimeter hoog en ter hoogte van de schouders 55 centimeter breed.
Alexandrië was de zetel van de Griekssprekende Ptolemaeïsche dynastie die, tot de zelfmoord van koningin Cleopatra, driehonderd jaar over Egypte heerste.
Archeologen hebben in de Egyptische oase Faiyum in totaal 383 bronzen munten gevonden. De munten dateren volgens de onderzoekers uit de tijd van koning Ptolemaeus III Euergetes I.
Deze koning regeerde van 246 tot 221 voor Christus over Egypte en is een voorouder van de beroemde koningin Cleopatra. Op één zijde van de gevonden munten is een adelaar te zien met daarbij in het Grieks de woorden 'Ptolemaeus' en 'koning'.
Op de andere zijde is volgens de onderzoekers een afbeelding te vinden van de Grieks-Egyptische god Amon-Zeus.
De munten werden gevonden bij de oase Faiyum, ongeveer tachtig kilometer ten zuidwesten van Caïro.
De Piramide van Menkaoera, de opvolger van farao Chafra (4de dynastie), is de kleinste van de Drie Grote Piramiden op het Plateau van Gizeh. Hoewel de Piramide van Menkaoera Tien Keer Kleiner is Dan die van Choefoe, Werd ER Meer rood Graniet gebruikt, dat Veel duurder was Dan Het Zachte kalksteen. De Eerste zestien lagen van zijn piramide Werden Dan OOK bekleed met deze steensoort. De rest van de piramide werd met traditionele Toera-kalksteen bekleed. De Oude Naam van de piramide werd 'Menkaoera is Heilig'. De huidige Hoogte van De Piramide is ca. 65 meter en een hellingshoek van 51,20 graden.
Markant is Het Grote gat in de Noordzijde, een gevolg van pogingen om binnen De Piramide te dringen tijdens, de Islamitische periode. In 1837 werd de deur geopend door Piramide kolonel Richard WH Vyse (1784-1835) en ingenieur John S. Perring (1813-1869).
Grafkamer van Menkaoera, Plateau van Gizeh
Aan de Zuidzijde van de piramide liggen Drie koninginnepiramiden. Twee piramiden Werden afgebouwd ALS trappenpiramide. De meest Oostelijke van De Drie Werd afgebouwd ALS "echte piramide 'in Graniet en kalksteen. Deze behoort waarschijnlijk toe Aan Chamerernebty II, de vrouw van Menkaoera. In de grafkamer van de middelste piramide werd Het Lichaam van EEN Jonge Onbekende vrouw Gevonden.
De restanten van de dodentempel zijn zichtbaar Aan de Oostzijde van de Piramide van Menkaoera. Toën hij na een regeringsperiode van 26 Jaar overleed, bouwde zijn opvolger Sjepseskaf haastig de tempel af in tichelsteen.
De Processieweg, die 608 meter lang was, liep van de dodentempel to the daltempel. OOK deze tempel werd door Sjepseskaf in tichelsteen afgebouwd. De fundering werd gelegd door Menkaoera, en was van kalksteen. In de 6de dynastie heeft vermoedelijk Pepi II de daltempel volledig herbouwd, nadat deze ernstig was beschadigd deur EEN overstroming.
George A. Reisner (1867-1942) in 1908 VOND tijdens, opgravingen in de daltempel onder andere vier groepsbeelden. Het zijn triades. De Koning wordt geflankeerd doorr de hemelgodin Hathor nl een gouwgodin, als een personificatie van van de provincies van Het Oude Egypte. Drie van deze beelden bevinden Zich in Het Egyptisch Museum te Caïro, Het Vierde beeld wordt in Het Museum voor Schone Kunsten in Boston bewaard.
Deze ruïnes zijn fijn gelegen op een voorgebergte aan de oostelijke kant van de rivier, in een baai gevormd door een van de Nijl bocht naar het westen. In de rivier afdalen, waardoor de tempel gezien op de hoge oever boven het bezit is van een opvallende positie. Er zijn overblijfselen van andere tempels hieronder, op de rand van de Nijl, maar de stroom die de bocht veegt al carrried uit, ook binnen onze eigen tijd, zal een aantal van deze interessante monumenten, en uiteindelijk alle verwijder ze door de ondermijning van de banken . Van de grote tempel, is veel verborgen door uitgestrekte zandverstuivingen van de woestijn, maar er zijn enorme massa's van de ruïnes boven de dorre en herbless oppervlak dat hen omringt, geeft aan de scène een sombere karakter van de verlatenheid in overeenstemming met het verval van deze keer prachtige structuur.
De voorgevel in het westen, een uitzondering op het algemene aspect van de tempels op de Nijl, die bijna altijd het gezicht van de oost, het is ook een van de weinige op de oostelijke oever van de rivier. De Tempel remakable is voor een tweeledige karakter ', een eigenaardigheid, "zegt Wathen," geïllustreerd door een inscriptie. Een kolom in plaats van een tussenruimte bezette het centrum van de portiek, en de twee zijdelingse ingangen geleid tot een dubbele suite van innerlijke deuropeningen; de inscriptie vertelt dat de tempel was gewijd aan twee goden, de grote god, Aroeris Apollo, en de godheid van beschermgeesten Ombos. "De gevel van de vijf zuilen is drieëntachtig meter breed, en de hele diepte van het gebouw ongeveer honderdtwintig meter. Boven de deur, aan weerszijden van de middelste kolom, op de kroonlijst van de enorme blokken die het hoofdgestel vorm, zijn de gevleugelde bol en slangen, en op het fries een dubbele rij van grote hiërogliefen. De enorme omvang van de stenen van deze tempel heeft getroffen om de reiziger; "een aantal van de platen," zegt Wathen, "waarvan de vlakke plafonds waren samengesteld, zijn zevenentwintig meter lang," bijna zeven meter breed en vijf meter dik . Als deze massa's liegen over in opperste verwarring, stellen zij voor de query's, Door welke kracht waren ze hierheen vervoerd - opgericht - en ontheemden? In hun erectie een zonderlinge orde van inversie heerst: de grootste blokken zijn tewerkgesteld in de bovenbouw. Elke zwakke plek op de kolom of kroonlijst is bedekt met hiërogliefen, en de tempel eenmaal boring op het oppervlak van de aantekeningen van haar eigen geschiedenis. De cartouche van Tothmes III. wordt gevonden ingeschreven hier, 1600 V.Chr.; Nog een aantal van de geleerde in de Egyptische oudheden zou de leeftijd te verlagen tot de Ptolemeïsche tijd, 1500 jaar later, waarschijnlijk misleid door toevoegingen maakte vervolgens naar de tempel. De figuur van Savak, de godheid van Ombos, die is vertegenwoordigd met het hoofd van een krokodil, merken dat deze beestachtige aanbidding was ooit hier gehouden, en het dier wordt vaak aangetroffen vertegenwoordigd in de hiërogliefen van de tempel. Zelfs zo laat als de tijd van Domitianus, de inwoners van Ombos, die aanbeden de krokodil, vochten een wanhopige strijd ter ere van hun god met de mensen van Dendera, die de slang aanbeden. Juvenal, die in die periode in Egypte was, betrekking heeft, in de vijftiende Satire, dat deze laatste werden genadeloos overwinnaars.
"Op te stijgen naar de esplanade van de bovenste tempel, was ik meer dan ooit," zegt Roberts, "sloeg met haar schoonheid. Ik heb bekeken het van alle kanten, en elke leek nog mooier dan de andere. De portiek bestond oorspronkelijk uit van vijftien pijlers; dertien alleen staan. Die op de hoeken van de gevel zijn gedaald; hun hoofdsteden, zoals die van Apollinopolis, worden afgewisseld met de lotus en de handpalm. Hier, net als in andere tempels, pogingen tot vernietiging door het vuur zijn evident, en zo vers, dat de kleur van de effecten ervan op de stenen is zo duidelijk als het pas gisteren gebeurd. De heiligdommen, want er zijn twee gevormd uit een kamer met een partitie, zijn zo gevuld met zand, dat het bijna ontoegankelijk. Een enorme muur van bakstenen verbranden lijkt te hebben ingesloten het terrein van de tempel, en een paar huizen piepen boven het zand is het enige dat nu kan worden gezien van de eens zo trotse Ombos. Net als zijn rivaal, Dendera, het is nu verlaten. "
Wathen's Kunst en Antiquiteiten van Egypte. Wilkinson Egypte en Thebe. Dr Richardson's Travels. Roberts Journal.
Zahi Hawass graaft EEN dubbel beeld van EEN man en vrouw Uit BIJ De Graven van de piramidebouwers in Giza. De begraafplaats Werd ontdekt in 1990, Toën EEN Amerikaanse Toerist van EEN paard viel DAT EEN struikelde over de Oude Muur. This site, sterven Het Verhaal van de Arbeiders sterven de piramides bouwden vertelt, is sinds 1990 opgegraven deur Het team van Hawass Dr. (Foto: SCA)
Etienne Cloots schreef een boek over zijn belevenissen in Egypte. Zijn grootouders hielden de herberg De Groenen Boomgaard open en zijn ouders hadden in de vorige eeuw nog een herberg op het Wolvertems Gemeenteplein. In De Snep kwam iedereen over de vloer. Etienne Cloots woont nu Haaltert. Ik wilde de ervaringen die ik opdeed tijdens 25jaar reizen naar Egypte bundelen in een boek. Het is geen reisverhaal. In soms hilarische, soms emotionele anekdotes probeer ik de ziel van de echte Egyptenaar bloot te leggen', zegt hij.
De opbrengst gaat naar de straatkinderen in Caïro. Het boek kost 24,50euro, plus 3euro verzendingskosten. Info via etiennecloots@hotmail.com
De breedte van de Nijl, en het vlakke karakter van haar banken en de valleien, ongeveer twintig mijlen boven Caïro, zijn vooral waargenomen in de buurt van de piramides van Dashour Saccara en - structuren die sterk kenmerk van hun plaats. Die van Saccara zijn de meest afgelegen in de ogen, ze zijn voornamelijk gebouwd van baksteen, een enkel geheel en al van steen. De basis van de grootste is een parallellogram, ongeveer driehonderdvijftig meter lang over het noorden en het zuiden, en driehonderdvierennegentig op de oost-en westzijde. Het is gebouwd in graden of stadia, en is omgeven door een omheining. Naast deze Grote Piramide, zijn er tien anderen, van kleinere afmetingen.
Sommige van deze piramiden werden geopend door de Baron von Minutoli in 1821 en in 1837, door Mr Perring, waarvan de enquêtes en onderzoeken in de constructie van deze buitengewone werken zijn volledig beschreven in de kolonel Vyse de piramides van Gizeh.
De steen Piramides van Dashour vormen de groep die het dichtst bij de waarnemer in het oog. Er is een opvallende eigenaardigheid in de vorm van het zuidelijkste van deze: de top is afgewerkt in een andere hoek dan die van de gezichten waarmee hij was begonnen: Wilkinson en denkt, uit haar als enige van dit formulier, dat de hoek was depressief om het te voltooien sneller.
De verandering sterk afgenomen de hoogte die hij zou hebben gehad wanneer de originele invalshoek waren voortgezet. De basis, gemeten door kolonel Vyse, is zevenhonderd vierkante meter. Deze piramide werd door de heer Melton, een Engels alleen, in 1660, en weer, twintig jaar later, v ertegenwoordigd door M. Le Brun. In 1763 werd bezocht door de heer Davison, wiens onderzoek in Egypte gaf zijn naam aan een kamer die is ontdekt in de piramide van Cheops, de grootste van de groep van Geezeh. Het laatste onderzoek van de piramides van Dashour werd door de heer Perring en kolonel Vyse; door wie een aantal zaken interessant om de Egyptische oudheidkundige werden ontdekt, die volledig in het aanhangsel met betrekking tot het werk kolonel Vyse's.
Een pittoresk belang is gegeven aan de scène door de heer Roberts invoering van een slaaf-Boat, waardoor hij beschrijft in zijn dagboek: - "Een boot van een heel andere omschrijving langszij kwam van mij deze middag: het was een slaaf-boot van geringe afmetingen, voor zijn doel, beladen met een lading van vrouwelijke slaven uit Kordafan, en eigendom van een grijze schurk, een Griek, die de brutaliteit had om me te vertellen dat hij een christen was. Behalve dat zij waren losgerukt uit hun vrienden - een kwaad schrijnend genoeg op zichzelf - de slavenhandel lijkt hier zonder begeleiding van een van de verschrikkingen die deze helse verkeer in de overgang van de westelijke kust van Afrika te wonen, want, met uitzondering van de opsluiting in de kleine ruimte toegewezen om hen in de boten, ze weinig worden blootgesteld, in een klimaat als dit, om het weer slecht. De handel moet winstgevend zijn, omdat een dergelijke reis kan voordeliger worden genomen met elf alleen van deze arme stakkers voor de markt. Vijf waren van een donkere koperkleur, en mooi gevormd en waren er zes negerinnen, alle jonge en in hun prime, hun haar gevlochten als in Nubië, maar vrij van de villanous vet en van de geur die in het algemeen begeleidt het gebruik ervan daar. Een dunne plaat vuile was de enige die, en als de avond in ze dichter gewikkeld, en kropen meer samen. De ruimte was te smal om in te liggen op de lengte: ze zaten met hun knieën tot aan hun kin en van aangezicht tot aangezicht. De Griekse, in de hoop van een klant, wees het beste uit ze naar mij, en descanted op hun punten met de vaardigheid van een jockey . Sommigen waren bescheiden en verlegen, anderen giechelde en leek veel geamuseerd met mijn kostuum, een blouse, en broek niet een-derde van de breedte van een Turk. De beste van deze arme schepsels waard was achttien of twintig pond sterling. Ik betreurde dat zij te weinig woorden van het Arabisch of Grieks te vertellen had de oude rakker hoeveel zijn beroep werd verafschuwd in Engeland. "
Vyse de piramides van Gizeh. Wilkinson Egypte en Thebe. Roberts's Journal.
Archeologen hebben in Egypte honderden munten, sierraden en een voorraad make-up opgegraven uit de tijd van koning Ptolemaeus III. Dat heeft de Egyptische regering bekend gemaakt.
De gevonden munten bevatten aan de ene kant een afbeelding van de Grieks-Egyptische god Amon-Zeus. Op de andere zijde staat een adelaar met daaronder de Griekse woorden Ptolemaeus en Koning.
De combinatie tussen Griekse en Egyptische symbolen is verklaarbaar, aangezien de twee culturen onder het bewind van de Ptolemaeën samensmolten.
De munten zijn gevonden ten noorden van het meer van Qarun, ongeveer tachtig kilometer ten zuidwesten van Caïro, zo meldt de New York Times. Het geld komt vermoedelijk uit de derde eeuw voor Christus.
Eyeliner
Bij de opgraving troffen archeologen ook kettingen aan die zijn gemaakt van eierschalen van struisvogels. Ook werd er een pot met van kolen gemaakte eyeliner ontdekt. Het was al langer bekend dat vrouwen hun ogen in de oudheid soms versierden met kolen.
De vondsten zullen worden tentoongesteld in een nieuw museum dat wordt gebouwd bij de piramiden van Gizeh.
Als de rivier laag is en de kruisende droge grachten en uitvoerbaar is, de reis van Caïro naar de Grote Piramides van Geezeh is een rit van iets meer dan een uur. De reiziger mounts in de straten van New Cairo en rijdt naar Old Cairo, waar hij de Nijl kruist op de Madiah, of ferry, naar een dorp het dichtst bij de piramiden, maar vijf mijl afstand van hen, genaamd Geezeh, vandaar de associatie van zijn naam aan deze wonderen van Egypte en de wereld.
Van de overkant van de Nijl de verschijning van deze verbazingwekkende constructies is dat die hier is vertegenwoordigd. Iedere reiziger heeft gelezen van hen, en allen zijn ze kennismaken met hun gemeten grootheden, maar toch, zo bezien overkant van de rivier Old Cairo, enkele hebben gekeken op hen, zonder een gevoel van teleurstelling, ze lijken te zijn onbelangrijk vlekjes in de woestijn. Bij de aanpak kan worden gemaakt om ze in een uur, rechtstreeks en via een geslagen track in de velden, ze sneller ingaan op de visie van de waarnemer, maar als de overstroming van de Nijl hoog zijn, een zeer omweg van bijna twintig mijl door de grachten moeten worden genomen; dan zij wonen op het oog;, die constant blijft op hen, krijgt dus veel minder dan met onmiddellijke ingang de verbeelding had beloofd aan de reiziger, die zijn teleurstelling nauwelijks is te overwinnen, zelfs wanneer hij arriveert in de buurt de grondslagen van de piramiden. Eindelijk echter, zij het niet verkeerd om zijn geest te vullen met een idee van de uitgestrektheid, die hij nooit had kunnen voorop zetten.
een YouTube-filmpje vertelt Dr Zahi Hawass over de vondst van beschreven ostraka in het Dal der Koningen. Laat het filmpje vooral doorlopen tot het einde bij 3 minuut 24. info.
'Egyptische divisie Air Arabia in mei van start' (interview)
'Egyptische divisie Air Arabia in mei van start' (interview)
23-04-2010
DRIEBERGEN - De luchthaven Schiphol wordt mogelijk ook een bestemming van het nieuwe Air Arabia Egypt. Dat zegt topman Adel Ali van Air Arabia in een interview met Luchtvaartnieuws.nl. De prijsvechter uit Sharjah in de Verenigde Arabische Emiraten kondigde de opening van de Egyptische dochteronderneming in september 2009 aan.
Luchtvaartnieuws.nl legde Adel Ali enkele vragen voor over de jongste uitbreiding van het bedrijf in Egypte en de algemene ontwikkelingen rond Air Arabia.
Wanneer gaat Air Arabia Egypt van start en met hoeveel vliegtuigen wordt er begonnen? Onze derde hub in Egypte wordt volgende maand geopend. We zijn nu bezig met de laatste voorbereidingen, zoals de aanvraag van een vliegvergunning. Net als bij onze eerste twee hubs in de Emiraten en Marokko beginnen we met twee Airbus A320s.
Naar welke Europese bestemmingen gaat Air Arabia Egypt vliegen, en hoort Amsterdam daarbij? We kijken momenteel naar een groot aantal bestemmingen in Europa. Amsterdam hebben we inderdaad ook in overweging.
Met hoeveel A320s vliegt Arabia nu, en hoeveel komen daar nog bij? Opgeteld beschikken we nu over 21 A320s. In 2007 hebben we met Airbus een contract getekend voor de levering van nog 44 toestellen. De aflevering daarvan begint eind van dit jaar.
TOEGANG tot de grote tempel van ABOU-Simbel, Nubië.
TOEGANG tot de grote tempel van ABOU-Simbel, Nubië.
Dr Robertsons's Travels. Wilkinson Egypte en Thebe vertaling via pc
Het Titel -vignet vertegenwoordigt een deel van het beeldhouwwerk boven de ingang van de Grote Tempel van Aboo-Simbel. In een nis boven de deur staat een well-formed figuur van Osiris, twintig voet hoog, gesymboliseerd door het hoofd van de havik, een vorm heilig voor de zon; het hoofd wordt bekroond door de zonneschijf, en in de voorkant is de ASP, de embleem van soevereiniteit; zijn armen zijn geplaatst op zijn rechte zijden, en de heilige Tau, het embleem van het eeuwige leven, wordt gehouden in elke hand: onder dat in zijn recht staat aan het hoofd van een terminal wolf, en onder de linker een klein beeldje van de Waarheid. Aan weerszijden van de nis waar is het standbeeld van Osiris zijn uitgesneden figuren in het gezicht van de rots, in reliëf ingesneden; zij vertegenwoordigen Remeses II., Het embleem van de waarheid offer aan de god. Op de sokkel onder zijn gesneden een rij van de cartouches van Remeses II., Elk ondersteund door gekroond ASPs, zoals de aanhangers van de heraldische schilden.
Hieronder is gezien de bovendorpel van de deur, en daar onder de opening die was door het verwijderen van het zand gemaakt waardoor de entree is uitgevoerd.
Voor de meest recente opgravingen hier, evenals voor vele belangrijke ontdekkingen in Egypte en Nubië, het publiek, zijn schatplichtig aan de heer Hay: hij had het zand, voor zover bekend geheel verwijderd om de twee kolossen aan de zuidzijde van de deur, samen met de deuropening naar de basis, en nu negen of tien Nubiërs kan verwijderen het zand in een paar uur, die kunnen vallen in, en geeft directe toegang tot de tempel, waarvan de gehele hoogte van de gevel is opgegeven biezonderheden. In dit te doen, hij ook blootgesteld aan een merkwaardige Griekse inscriptie van de Ionische en Carische soldaten van Psamaticus, evenals enkele interessante hieroglyphical tabletten te bekijken. De inscriptie, die opmerkelijk bevestigt de rekening door Herodotus, lijkt te zijn geschreven door de troepen die door de Egyptische koning na de deserteurs die zijn gemeld door de Griekse geschiedschrijver te hebben verlaten de dienst van Psamaticus; de desertie werd gezegd worden van een leger van tweehonderdveertigduizend mannen! Ze waren gestationeerd op Elephantine, om het land te beschermen tegen de Ethiopiërs: .... en met al drie hele jaren in garnizoen gehouden zonder te worden ontheven, besloten zij met een toe te kennen aan hun koning woestijn en loop naar de Ethiopiërs. Psamaticus achtervolgde hen, en trachtte hen terug te brengen door te smeken dat zij niet zouden hun land woestijn, hun goden, en hun gezinnen, maar ze waren doof voor zijn argumenten, ze is getreden Ethiopië, gaf zich op als onderwerpen aan de koning, vestigde zich daar , en voerde met hen die de douane van de Egyptenaren, die ertoe strekten aan de inboorlingen van hun geadopteerde land beschaven. De rekening is buitengewoon interessant, en zal worden gevonden, samen met de inscriptie, gekopieerd en vertaald in Wilkinson's "Egypte en Thebe."
Egypte telt nauwelijks vrouwelijke rechters. Geen wonder, als je weet dat "vrouwen er niet geschikt voor zijn" aldus de mannen. Maar toen de Raad van State onlangs een reeks vrouwelijke kandidates weigerde, werd de rechtbank wél teruggefloten.
Vorige maand stelde een reeks pas afgestudeerde rechtenstudentes zich kandidaat voor de Raad van State. Tot nog toe telde deze belangrijke administratieve rechtbank geen vrouwelijke rechters. De Raad van State weigerde ook nu de vrouwelijke kandidaten. Bij dit moeilijke werk zou een vrouw in conflict komen met haar taken als moeder en vrouw, was een van de redeneringen. In een speciale commissie stemden 334 leden tegen vrouwelijke rechters en nauwelijks 42 voor.
Praktische bezwaren Midden maart vernietigde het Grondwettelijk Hof die uitspraak. De Raad van State stelde daarop alle nieuwe benoemingen met drie maanden uit. In die periode wil het onderzoeken of en hoe het vrouwelijke rechters kan aanvaarden. Het gaf nu al toe dat er "geen obstakels zijn voor de islamitische sharia, grondwet of wet", alleen "praktische bezwaren".
Geen discriminatie Met het uitstel heeft de Raad van State alleen "bevestigd dat er geen discriminatie zal zijn", zegt Mona Zulfikar, lid van de Nationale Mensenrechtenraad. "Het betekent niet dat de strijd gewonnen is", maar "het is een stap in de goede richting."
Helft rechtenstudenten Pas in 2002 werd de eerste vrouwelijke rechter aangeduid in Egypte. Vandaag zijn er nauwelijks 42 vrouwelijke rechters, op een totaal van 12.000 rechters. Terwijl de helft van alle rechtenstudenten in Egypte vrouwen zijn. Veel advocaten en hoogleraars in de rechten zijn vrouwen.
Felle discussies De houding van de Raad van State heeft tot felle discussies geleid in de media. Ahmad Mekki, een prominente rechter, zei in een televisietalkshow dat rechters tussen verscheidene regionale rechtbanken moet reizen.
"Wanneer u zegt dat een vrouw kan verhuizen als een man, dan is dat belachelijk." Volgens Mekki kan men van vrouwen niet verwachten dat ze hun gezin achterlaten en op hun eentje door het land reizen. (ips/edp)
Zitbeeld van Chertihotep, Ägyptisches Museum, Berlijn
De Egyptische collecties in musea en verzamelingen bevatten talloze beelden in diverse Vormen, Materialen en Stijlen heel hiel. Zo Heb JE beelden waarbij de mens staand, zittend, knielend van hurkend wordt uitgebeeld. De beelden Stellen Onder Andere Goden, godinnen en farao's en Hun familie VOOR. MAAR OOK van privépersonen, van belangrijke hoogwaardigheidsbekleders, zoals Werden beelden gemaakt, Sterven bedoeld Waren OM in De Graven te Plaatsen. Deze beelden kenden Hun Eigen graftraditie en ontwikkelden Zich pas duidelijk in de periode van de 3de dynastie. De Eerste exemplaren Trof Aan Mannen in de necropolen van De Oude Hoofdstad Memfis, vooral in Sakkara en Gizeh.
Beelden Werden niet zozeer gemaakt OM de werkelijkheid Weer te Geven MAAR OM vooral Religieuze redenen. Het Doel was te Lichaam Vormen vervangend EEN, EEN beeld van de mens geschikt is DAT VOOR DE eeuwigheid. Vandaar DAT de overledene vaak jong en gespierd Werd uitgebeeld, ongeacht de leeftijd. De idealisering had OOK EEN Nog sociale Functie, waarmee aangegeven DAT Werd de Persoon afkomstig was EEN EEN bepaalde klasse. DIT uitdrukking achterstand in De Keuze Van de juiste sieraden, haardracht en kleding.
Het beeld deur te voorzien van EEN Naam, titel en Van Specifieke gelaatskenmerken ALS Het beeld Klaar was, Werd Het zogenaamde mondopeningsritueel voltrokken.Dit is ceremonie OM EEN doden en grafbeelden Weer TOT Leven te wekken. Hierdoor Konden zij in Het hiernamaals Opnieuw functioneren.
Beelden van de familie Van Neferherenptah, Egyptisch Museum in Cairo
De beelden Werden opgesteld in de grafkamers, TEGEN de wanden en in de Nissen.
. BIJ de Piramide van Djoser Koning, De Eerste Koning van de 3de dynastie, Het Werd VOOR EEN eerst in serdab aangetroffen. DIT EEN Afgesloten wordt kamertje, grenzend Aan de cultusruimte. De grafkamers bevatten afzonderlijke beelden van de grafeigenaar en zijn vrouw MAAR OOK van Hun Samen, de zogenaamde dubbelbeelden van diades. Andere combinaties van groepen kwamen eveneens VOOR. Zo OOK groepsbeelden Kende Mannen van Drie Personen oftewel triades. Kinderen Werden Samen Ontmoet de Ouders, MAAR op Kleiner formaat, uitgebeeld . Kenmerkend VOOR Het uitbeelden van een Kind Waren zijn naaktheid, de jeugdlok Aan de zijkant Van het Hoofd en de Vinger Aan zijn Mond.
De meest gebruikte materiaalsoort was Steen. Zo Werden rood Graniet en kwartsiet geassocieerd Voldaan De Zon. ALS de beelden Klaar Waren, Werden Ze meestal beschilderd en dikwijls voorzien van ingelegde Ogen van rotskristal en obsidiaan oftewel zwart, vulkanisch glas De wenkbrauwen Werden SOMS voorzien van zilver van goud.
De Egyptische beeldhouwers Waren Zeer vakbekwaam en creatief. De kwaliteit van de gemaakte beelden is van Hoog Niveau EEN. Het Grote Aantal beelden bewaard gebleven DAT is, getuigt Van Het Belang DAT eraan gehecht.
In een documentaire van 52 minuten wordt u meegenomen naar de catacomben van het Egyptisch Museum in Caïro. De eerste vrouwelijke museumdirecteur in Egypte, dr. Wafaa El Saddik, heeft de taak op zich genomen om samen met haar team uit te zoeken wat er precies allemaal in de kelders te vinden is. Het Egyptisch Museum in Caïro toont in zijn zalen zo'n 150.000 voorwerpen, waaronder de mummies van legendarische farao's als Ramses II en de gouden schat uit de tombe van Toetanchamon. Voor het eerst in de geschiedenis heeft een filmcrew toegang gekregen tot de naar schatting nog eens 90.000 kunstvoorwerpen die opgeslagen staan op de zolder en in de kelders van het museum. info.
Hierbij wil ik de lezingen voor april tot juni van Egyptologica Vlaanderen vzw aankondigen.
Opgelet: de meilezing is, in tegenstelling tot de gewoonte, op een woensdag in Gent en op een donderdag in Leuven.
April - Bart Van Dooren - Het graf van Anchtifi van Moalla
Anchtifis graf in Moalla is ongetwijfeld het beroemdste graf uit de Egyptische Eerste Tussenperiode. Ondertussen hebben wellicht heel wat van onze leden dat graf ook kunnen bezoeken. Maar waarom is dat graf nu zo bekend? Wat leren de teksten uit dit graf ons over Anchtifi? Wat kunnen we uit zijn onconventionele biografie, met verhalen over militaire acties en hongersnood, afleiden om ons een beeld te vormen van de periode waarin hij leefde? En, zeker zo belangrijk, wat vertellen die teksten ons niet? Is het wel verdedigbaar om zijn verhalen vol opschepperij te veralgemenen?
Leuven: dinsdag 20 april 2010Gent: donderdag 22 april 2010 Mei - Dr Marcel Zitman - Over het oog van Horus en de maan een wiskundig raadsel opgelost? De ogen van de god Horus, ook bekend als de beide wedjat-ogen, horen tot de bekendste symbolen uit het oude Egypte, net als het anch-teken. Als teken van goddelijke bescherming zijn de wedjat-ogen ontelbare malen afgebeeld en verwerkt tot amulet. Maar er is iets vreemds met dit symbool. De zes delen van het wedjat-oog stellen namelijk ook breuken voor: 1/2, 1/4, 1/8, 1/16, 1/32 en 1/64. Wat doen getallen in goddelijke ogen, verbonden aan mythen? We gaan op zoek in de Egyptische godsdienst, dodengeloof, tempelvoorstellingen, wiskunde, astronomie en kalendertelling. Het antwoord zal wellicht verrassen. Het gaat om een Oud-egyptische formule voor de berekening van de maancyclus - ruim 1500 jaar ouder dan bekende Griekse en Babylonische berekeningen. Ook wordt de betekenis van deze formule in Oudegyptische mythen, tempel-feesten, het dodengeloof en de dodencultus besproken.
Leuven: donderdag 20 mei 2010Gent: woensdag 19 mei 2010 Juni - Prof. Dr Harco Willems - Opgravingsresultaten van de 2010 campagne in Deir al-Barsja Sinds 2002 voert een team van de K.U. Leuven onder leiding van Professor Harco Willems opgravingen uit in Deir al-Barsja in Midden Egypte. Sinds enkele jaren is ook het nabijgelegen Sjeich Said in het onderzoek be-trokken en worden op beide sites opgravingen gedaan. Professor Willems zal in deze lezing een overzicht geven van de belangrijkste resultaten van de campagne van maart-april 2010. Leuven: dinsdag 22 juni 2010Gent: donderdag 1 juli 2010(beide data onder voorbehoud wegens de examenperiode)
De lezingen in Gent vindt plaats in de auditoria economie, auditorium VIII, aan het Sint-Pietersplein (het auditorium is te bereiken via de Sint-Pietersnieuwstraat en dan het eerste straatje rechts, de Hoveniersberg); in Leuven traditiegetrouw in het Monseigneur Sencie Instituut (Erasmusplein 2, achter de centrale bibliotheek van de KULeuven). De lezingen starten telkens om 20 uur. met vriendelijke groeten,
De jonge farao Toetanchamon had speciaal voor hem gemaakte schoenen die ervoor zorgden dat zijn klompvoet perfect ondersteund werd. Dat vermoeden onderzoekers. De farao werd met 80 paar schoenen begraven en het is voor het eerst dat zo gedetailleerd naar al deze exemplaren wordt gekeken.
Farao Toetanchamon had een voetafwijking. De tweede teen van zijn rechtervoet miste een teenkootje, waardoor deze korter was. Zijn linkervoet was een klompvoet en stond naar binnen toe gedraaid. Deze afwijkingen vroegen om geschikte schoenen waarbij de bandjes strak om de voeten zaten zodat het schoeisel niet over de grond sleepte.
Tachtig paar schoenen En dat speciale schoeisel stond tot de beschikking van de farao, zo concluderen de schrijvers van het boek Tutankhamuns Footwear: Studies of Ancient Egyptian Footwear. Farao Toetanchamon werd met 80 paar schoenen begraven en tenminste drie daarvan hebben een orthopedisch tintje; onder de tenen bevindt zich een extra horizontale band die voor veel meer stevigheid zorgt (zie de tekeningen van M.H. Kriek hiernaast en hieronder). En dat is bijzonder; een dergelijke band is in geen enkel ander oud schoeisel aangetroffen. Het lijkt er dan ook op dat deze schoenen speciaal voor Toetanchamon en zijn afwijkende voeten zijn gemaakt.
Bladgoud Naast deze speciale schoenen zijn nog veel meer bijzondere exemplaren gevonden. Een aantal van deze schoenen overleefde duizenden jaren in de tombe en kon uitgebreid bestudeerd worden. Het zijn kleurrijke, glimmende schoenen, vertelt Andre Veldmeijer, één van de auteurs. Sommigen waren heel uniek, omdat vormen, speciale materialen en nieuwe productietechnieken werden gecombineerd. De kans is klein dat Toetanchamon op alle schoenen heeft gelopen. Sommige exemplaren waren namelijk mooi, maar minder praktisch; ze zijn ingelegd met edelstenen en bestreken met bladgoud. Farao Toet heeft ze misschien aangehad toen hij rondgedragen werd.
De zolen van Toet In het graf van Toetanchamon liggen verschillende maten schoenen. De kleinste zou hij als tienjarige jongen gepast hebben. De grootste kreeg hij waarschijnlijk toen hij een jaar of negentien was. Dit suggereert dat alleen de schoenen die hij als koning droeg met hem zijn begraven. En dat klopt wel: aan de sandalen is te zien dat ze gedragen zijn. Zo staat de afdruk van de voet van farao Toet in de zool. Twee paar schoenen zijn extra comfortabel gemaakt; het middelste deel van de zool is zachter.
Reproductie Veldmeijer werkt op dit moment samen met een Duitse specialist in het namaken van oud schoeisel aan een reproductie van de orthopedische schoen zoals die ooit door Toetanchamon gedragen zou zijn. We werken samen met een professor in de anatomie om te kijken hoe vervormd Toetanchamans voet was en hoe de schoenen hem hielpen.
Volgens Salima Ikram, professor in de Egyptologie is het best mogelijk dat Toetanchamon orthopedische schoenen had. Het is heel aannemelijk dat strakkere bandjes op Toetanchamons schoenen te wijten waren aan de mogelijke klompvoet, vertelt Ikram. Ze houden de voet op zijn plaats en maken gemakkelijk manoeuvreren mogelijk.
Wetenschappers zochten al decennialang naar de mummie van koningin Hatsjepsoet. Ze heerste tijdens de 18e dynastie in het Oude Egypte gedurende vermoedelijk tweeëntwintig jaar en liet een fascinerende dodentempel achter in Thebe. Tijdens haar regeerperiode werd er meer gebouwd dan ooit tevoren. Nu geloven egyptologen dat ze de restanten van deze zeldzame vrouwelijke farao hebben gevonden.
DNA-onderzoek ontrafelt mysterieuze afkomst én dood van Egyptische farao Toetanchamon
DNA-onderzoek ontrafelt mysterieuze afkomst én dood van Egyptische farao Toetanchamon door barbara seynaeve
Meer dan 3.300 jaar na zijn dood hebben Egyptische wetenschappers licht geworpen op het mysterieuze leven van farao Toetanchamon. De twee grootste puzzelstukken - wie hem het leven schonk en wie het hem op jonge leeftijd opnieuw ontnam - liggen eindelijk op hun plaats. Het totaalbeeld is ontluisterend: Toetanchamon, geboren uit een incestueuze relatie, was een fragiele mankepoot, te verzwakt om de steek van een malariamug te overleven.
Zahi Hawass, algemeen secretaris van de Egyptische Hoge Raad voor de Oudheid, had het zich wellicht anders voorgesteld. De man zit vandaag een persconferentie voor waar de hele wereld reikhalzend naar uitkeek. Hawass had na drie jaar onderzoek "spectaculaire antwoorden" beloofd op de vragen over Toetanchamons afkomst en levensloop. Tot de resultaten van drie jaar onderzoek uitlekten in de internationale pers. "Het embargo is niet gerespecteerd", zei de Franse egyptoloog Alain Zavi, wereldautoriteit op het gebied van de achttiende dynastie. "Jammer voor het ego van Hawass, maar het doet geen afbreuk aan de belangwekkende resultaten van het onderzoek." Sinds Howard Carter het graf van Toetanchamon in 1922 blootlegde, is de wereld geïntrigeerd geweest door de jong gestorven farao. "Aanvankelijk verblindden de duizelingwekkende schatten elke rationele gedachte", legt egyptologe en auteur Marleen Reynders uit. "Maar later kwamen de vragen." Waarom het graf van deze farao zo klein was bijvoorbeeld, of waarom de afbeelding op zijn doodsschrijn zo kinderlijk leek.
Marionet
Op alle nog bestaande hiërogliefen bleek dat Toetanchamon geboren werd als Toetanchaton, zoon van farao Achnaton. De koninklijke erfgenaam groeide op in Achetaton (de huidige stad Amarna), destijds de nieuwe hoofdstad die zijn vader had gebouwd om te ontsnappen aan de macht van de priesters. De jongen werd in 1336 voor Christus als negenjarige op de Egyptische troon gezet. "Zijn vader was een ware tiran. Hij had het land in verwarring en angst achtergelaten door het bestaande pantheon van goden te vervangen door één god", zegt Reynders. "Met een negenjarige op de troon kon dat allemaal teruggedraaid worden. Toetanchamon was een echte marionettenkoning." De jonge farao, die aan de macht kwam als Toetanchaton maar zijn naam kort na zijn aantreden in Toetanchamon veranderde, verhuisde het hof opnieuw naar het oude machtscentrum Thebe. "De naamsverandering is een knieval ten overstaan van de priesters", zegt Reynders. "De jongen werd ertoe verplicht door hogepriester Ay en legercommandant Horemheb."
Toetanchamon zou de rest van zijn korte leven afhankelijk zijn van het duo, dat achter de schermen aan de touwtjes trok. De farao werd verplicht te trouwen met zijn halfzus Ankhesenamon, dochter van zijn vader Achnaton en Nefertiti. Zij schonk hem enkel twee doodgeboren dochters. Bij Toetanchamons dood, op negentienjarige leeftijd, werden de twee foetussen bijgezet in zijn graf in de Vallei der Koningen, dichtbij de Egyptische stad Luxor.
Bij de bouw van het graf voor farao Ramses II, de derde koning van de negentiende dynastie, verdween de ingang van Toetanchamons tombe onder het zand. Het zou tot 6 november 1922 duren voor de Brit Howard Carter het graf wist te lokaliseren. "Magnifieke ontdekking in de vallei - stop - Prachtige tombe met intacte mummie - stop - Ik wacht op uw komst - stop."
Na dit telegram reisde sponsor Lord Carnarvon spoorslags naar de Vallei der Koningen om de meer dan 1.700 schatten met eigen ogen te aanschouwen. In tegenstelling tot de autochtone groepsleden sloeg hij waarschuwingen over de vloek op grafschenners in de wind. Toen Carnarvon enkele jaren later stierf, net als enkele tientallen andere archeologen die meewerkten aan de opgra- vingen overigens, was de legende van Toetanchamon geboren. Het zou nog tot 1968 duren voor de koninklijke mummie van dichtbij onderzocht werd. Volgens Mohamed Saleh, de vroegere directeur van het Museum van Caïro, waren de overblijfselen toen in lamentabele staat. "Howard Carter heeft het hoofd van de romp gerukt toen hij de wikkels voor het eerst afnam", zei hij in 2005 in het magazine Al-Ahram. "Bovendien heeft hij de ledematen beschadigd en alles slordig terug in elkaar gezet." De toenmalige wetenschappelijke instrumenten waren niet goed genoeg om het leven van Toetanchamon te reconstrueren, waardoor jarenlang verschillende theorieën over de afstamming en plotse dood van de farao een eigen leven gingen leiden.
Kreupel
Tot vandaag. In 2008 stampte de Egyptische Hoge Raad voor Archeologie in Caïro een 3,6 miljoen euro kostend DNA-labo uit de grond (zie kader). Egyptische, Italiaanse en Duitse wetenschappers onderzochten enkele honderden mummies met behulp van een gespecialiseerde scanner. Daarnaast vergeleken ze het DNA van Toetanchamon, zijn twee ongeboren dochters en zijn grootvader Amenhotep III. Daaruit blijkt nu dat Toetanchamons moeder een volle zus moet geweest zijn van zijn vader Achnaton. In het rapport benadrukken de wetenschappers echter dat het "de meest plausibele familiestamboom" is.
"Ik zal het pas geloven als ik het met mijn eigen ogen heb gezien", zegt Zyvie. "Ten eerste is dergelijk oud DNA voor interpretatie vatbaar. De resultaten zijn dus niet sluitend zoals bij vers DNA." Ten tweede noemen zowel Zyvie als Reynders een incesthuwelijk of incestueuze relatie in die tijd niet gebruikelijk. "Later wel", zegt Zyvie. "Trouwen met halfbroers en halfzussen, hoofdzakelijk uit machtsoverwegingen, kwam dan weer wél vaak voor. Het huwelijk van Toetanchamon en Ankhesenamon is daar een voorbeeld van." Het is ook niet duidelijk wie die zus van Achnaton dan wel geweest zou zijn. "Ik hou voorlopig nog vast aan de tot nog toe aangenomen piste dat Kiya, de tweede vrouw van Achnaton, Toetanchamon het leven geschonken heeft", zegt Reynders. "We weten dat Nefertiti, de eerste echtgenote, enkel dochters gebaard heeft. Rouwscènes in het graf van Achnaton wijzen erop dat Kiya hem zonen heeft gegeven."
Een even groot raadsel als de identiteit van Toetanchamons moeder was waarom hij op negentienjarige leeftijd al begraven moest worden. Zoals bij de meeste farao"s van de achttiende dynastie verdween zijn naam plots uit de hiërogliefen. "Het is voor ons geschiedkundigen het teken dat hij gestorven is, maar hoe dat kwam, daar hebben we het raden naar", zegt Reynders. Vooral over Toetanchamon, die slechts negentien was toen hij naar het dodenrijk reisde, bleven de theorieën zich opstapelen.
"Het graf kan alvast nooit bedoeld zijn voor een farao, en alles wijst erop dat de afwerking en de grafgiften haastwerk geweest zijn", zegt Reynders. "Dat wijst op een plotse, onverwachte dood." In 2005 wees een scan van zijn lichaam uit dat hij vermoord zou zijn door een klap op het hoofd. Dat klonk plausibel, want Toetanchamon regeerde in woelige tijden en misschien wilden Ay of Horemheb van hem af. Ook de wonde aan zijn been, die al bij vorig onderzoek was opgemerkt, paste in dat scenario. Twee jaar geleden werd dan weer het verhaal de wereld ingestuurd dat de jonge farao zijn beenwonde had opgelopen bij de jacht, en na een infectie van de wonde gestorven was. Verschillende aanwijzingen, zoals een bloemenkrans rond zijn nek of een stukje stof van een jachttenue, dat gevonden werd in zijn graf, staafden die piste. De derde piste was die van de manke voet. Sommige wetenschappers waren ervan overtuigd dat Toetanchamon kreupel was, en dat er daarom zoveel wandelstokken en krukken in zijn graf aangetroffen zijn. Het nieuwe onderzoek geeft hen gelijk, en toont aan dat het nog een stuk slechter gesteld was met Toetanchamons gezondheid.
Marfansyndroom
Het rapport omschrijft de jonge farao als "een fragiele koning, die een stok nodig had om zich te kunnen voortbewegen, vanwege een botziekte en een manke voet. Door zijn ziekte is zijn immuniteitssysteem langzaam afgebrokkeld en werd hij erg vatbaar voor malaria." Toetanchamon, laatste farao van de achttiende dynastie, zou uiteindelijk bezweken zijn aan de steek van een mug. "Het verbaast me niet echt", zegt Marleen Reynders. "Ook de mummie van zijn vader, die begin twintigste eeuw werd teruggevonden, wijst op een fysiek zwakke man. De mummie vertoonde talloze tekenen van ziektes en breuken."
Het DNA gaf echter geen uitsluitsel over een bitsig gevoerde discussie over de oorzaak van het vreemde uiterlijk van farao Achnaton. De hiërogliefen beelden hem systematisch af met een lange nek, spleetogen, een bolle buik en smalle onderbenen. Er werd aangenomen dat Achnaton, en dus ook diens zoon Toetanchamon, aan het Marfansyndroom leden, een lichamelijke afwijking waardoor ze erg vrouwelijke kenmerken ontwikkelden. Het nieuwe onderzoek weerlegt dat echter. "We hebben geen enkele aanwijzing gevonden dat de mannen een afwijkende lichaamsbouw hadden", staat erin te lezen. Wat wel duidelijk aangetoond is, is dat de fysieke ongemakken van zowel Achnaton en Toetanchamon toe te schrijven zijn aan generatielange inteelt. "De farao"s toonden een voorkeur voor huwelijken met halfbroers en -zussen, en als dat niet lukte met volle neven of nichten", vertelt Zyvie. "Daardoor waren vader en zoon duidelijk zwakker, en zou Toetanchamon er wellicht niet in geslaagd zijn om gezonde kinderen te verwekken. Het einde van de achttiende dynastie, die werd ingeluid door de dood van Toetanchamon, zou dus niet lang meer geduurd hebben."
Rust in vrede
Zyvie is in zijn nopjes met de nieuwe antwoorden. "Hoewel, als ze niet aan het Marfansyndroom leden, dan moeten we op zoek naar een nieuwe verklaring voor de manier waarop ze werden afgebeeld", zegt hij. "Dit is typisch voor deze branche: elk antwoord leidt tot een nieuwe vraag. Het zal nog even duren voor Toetanchamon al zijn geheimen zal prijsgeven." Het is echter twijfelachtig dat op korte termijn opnieuw onderzoek naar de mummie gevoerd zal (mogen) worden. In het rapport stelt Howard Markel, archeoloog aan de universiteit van Michigan, zich de vraag of het wel ethisch verantwoord is om de doden uit hun slaap te wekken.
"We hebben geschiedenis en wetenschap gemixt om tot deze resultaten te komen", zegt hij. "Toch mogen we de jong gestorven farao ook niet kapot onderzoeken. Deze studie heeft een verhelderend beeld geschetst van een historisch unicum. Nu kunnen we de koning in vrede laten rusten." Het onderzoeksrapport omschrijft de jonge farao als "een fragiele koning, die een stok nodig had vanwege een botziekte en een manke voet". Een steek van een malariamug zou hem fataal geworden zijn n In 2005 werd deze reconstructie gemaakt van het gezicht van Toetanchamon, maar het nieuwe onderzoek weerlegt dat hij een afwijkende lichaamsbouw had. Dat zijn fysieke ongemakken een gevolg zijn van inteelt, staat echter vast.
Grote beroering is de laatste weken ontstaan in egyptologische kringen rondom het DNA-onderzoek aan de mummie van Toetanchamon. Scepsis is onder wetenschappers ontstaan naar aanleiding van de publicatie van een artikel in het Journal of the American Medical Association [JAMA].
Van slechts vier van de elf in Caïro onderzochte mummies zijn met succes gegevens vrijgekomen over hun DNA-structuur. Dr. Zahi Hawass had aangekondigd dat hij op 17 februari 2010 de resultaten bekend zou maken over het DNA-onderzoek aan de mummie van Toetanchamon en de twee foetussen die in het voorjaar van 1923 in zijn graf waren aangetroffen. Deze twee foetussen van te vroeg geboren meisjes blijken inderdaad de kinderen van Toetanchamon te zijn geweest. Het onderzoek aan de mummie van Toetanchamon zelf leverde enige opzienbarende resultaten op. Zo zou de jonge koning hebben geleden aan enkele genetische aandoeningen zoals een klompvoet, een gespleten gehemelte en scoliosis, een gekromde ruggengraat. Volgens de onderzoekers zou hij ook hebben geleden aan een groeistoornis waardoor het bot afsterft door tekort aan bloed, de ziekte van Köhler. Dit is vooral te zien aan zijn linkervoet. Ook kwam uit het onderzoek naar voor dat de parasiet plasmodium falciparum zich door het celmembraam in het DNA van de koning had genesteld. Deze parasiet veroorzaakt de vaak dodelijke variant van hersenmalaria.
De Hawass veronderstelde dat Toetanchamon de infectie waarschijnlijk had opgelopen nadat hij zijn linkerbeen had gebroken. Volgens de onderzoekers is dit het vroegst bekende geval van infectie door deze malariaparasiet. Vele onderzoekers die niet bij het onderzoek betrokken waren betwijfelen nu dat malaria de dood heeft betekend voor Toetanchamon.
Tijdens zijn in het Egyptisch Museum van Caïro georganiseerde persconferentie vertelde Hawass aan de aanwezige journalisten dat in het onderzoek ook de mummie van farao Amenhotep III was betrokken. Deze laatste is de zekere vader van koning Achnaton. Het vermoeden heeft altijd bestaan dat Toetanchamon een zoon is van Achnaton. De onderzochte mummie is echter nooit voor de volle honderd procent met Amenhotep III geïdentificeerd. Daarnaast vertelde Hawass dat uit het onderzoek nu onomstotelijk is gebleken dat de mummie uit graf KV55 die van Achnaton is. Hawass meldde verder dat de moeder van Toetanchamon een zus zou zijn geweest van Achnaton. Nu kennen we vijf namen van volle zussen van Achnaton. Van geen van deze dames was ooit een mummie bekend. Volgens Hawass is de mummie die bekend staat als de 'Jonge dame', ooit door Loret aangetroffen in een cachetteruimte van KV35, de moeder van Toetanchamon. Opmerkelijk is dat Hawass deze mummie nu niet meer bij naam noemt. Een jaar eerder echter was Hawass er van overtuigd dat het de mummie van Kiya betreft, de bijvrouw van Achnaton en beslist geen zus van deze koning. Discovery Channel brengt in de maand mei 2010 een twee uur durende documentaire over dit onderzoek. Aan het eind van de jaren '90 deed de microbioloog Scott R. Woodward reeds DNA-onderzoek aan de koningsmummies. De wetenschappelijke resultaten hiervan zijn helaas nooit gepubliceerd In een Engelstalig verweer op alle kritiek dreigt dr. Zahi Hawass zelfs met de toorn van de god Seth: .
Op zijn website maakt dr. Zahi Hawass melding van de recente vondst van de grafkamer van de piramide van koningin Behenoe door dr. Philippe Collombert, hoofd van de Franse archeologische missie in Sakkara. In de grafkamer zijn piramideteksten aangetroffen. Het is nog steeds niet duidelijk of Behenoe de vrouw was van Pepi I of Pepi II uit de zesde dynastie. Ook de granieten sarcofaag van de koningin is gevonden. Deze verkeerd volgens Collombert in goede staat, maar geeft geen aanvullende informatie over de koningin.
Op zijn website maakt dr. Zahi Hawass ook melding van de vondst van een kolossaal hoofd van een granieten beeld van Amenhotep III. De vondst is gedaan op het terrein van de dodentempel van Amenhotep III. Dit gebied achter de kolossen van Memnon wordt aangeduid met de term Kom el-Hettan. Het beeld van ongeveer 2,5 meter hoog is volgens Zahi Hawass een meesterwerk, een jeugdig beeld van de koning met zeer fijn gebeeldhouwde trekken.
Volgens de leider van de expeditie, Hourig Sourouzian, is dit het meest gave beeld van het gezicht van Amenhotep III. 'Bij andere beelden is vaak iets gebroken: het puntje van de neus bijvoorbeeld. Maar dit beeld is, van de kruin tot de kin, zo mooi gebeeldhouwd, er is niets gebroken'. Het beeld maakte ooit deel uit van een groter standbeeld van Amenhotep III die in zijn over het lichaam gekruiste handen koninklijke waardigheidstekens hield: .
Op zijn website maakt dr. Hawass ook melding van de restauratie van een Naos uit de tijd van Amenemhat I. Het betreft een brokstuk van de naos in de tempel van Karnak dat is teruggegeven aan Egypte door het Metropolitan Museum of Art in New York:
Op zijn website maakt dr. Zahi Hawass ook melding van de vorderingen bij het uitgraven van de sfinxenallee in het centrum van de stad Loeksor
Radio-interview
Op donderdag 4 februari 2010 werd Huub Pragt geïnterviewd door Arjan Burggraaf van Radio Noord-Holland. Het interview was te beluisteren in het programma 'De Ochtend'. Er werd gesproken over archeologische opgravingen in Alexandrië en het Dal der Koningen. ook werd gesproken over de buste van Nefertiti en het onderzoek aan mummies. Klik hier om het interview te beluisteren: Interview.
De Egyptenaren dichtten kruiden geneeskrachtige eigenschappen toe. Om hun farao's te behandelen mengden ze wijn met de kruiden. Daartoe vonden wetenschappers onlangs bewijzen.
De traditie om een wijn met kruidnagel te drinken 'om te genezen' komt dus niet uit de lucht vallen: het is een traditie die meer dan 5.000 jaar oud is.
Dat toonden wetenschappers onder leiding van Patrick E. McGovern van de universiteit van Pennsylvania na een chemische analyse van stukken aardewerk.
Boomhars De meest bekende remedie is boomhars met wijn. Dit drankje zou ziektes voorkomen en werd ook in het oude China en de middeleeuwen nog overal gebruikt.
De Egyptenaren zwoeren bij kruidenmengelingen in wijn, bier of andere vloeistoffen. De wetenschappers vonden sporen van bonenkruid, wormkruid en dragon. Ook salie, thijm, koriander, munt, citroenmelisse en senna werden teruggevonden. (edp
GESCHIEDENIS13 april 2010 om 8:32 uur0 reactiesAuteur: Caroline Hoek
Archeologen hebben in de Egyptische Bahariya Oase Grieks-Romeinse tombes uit de derde eeuw voor Christus gevonden. In de veertien graven lagen verschillende mummies, sommigen waren belegd met juwelen. Volgens de archeologen maakt de vondst deel uit van een veel grotere dodenstad.
Eén van de mummies is 97 centimeter lang. De vrouw is in gekleurd gips gegoten en dat gips is vervolgens ingelegd met juwelen en ogen (zie de foto hieronder). Maar er is nog veel meer.
De eerste opgravingen legden vier mensachtige maskers van gips, een stuk goud gegraveerd met de namen van de vier zonen van Horus, een collectie munten, klei en glasvezels bloot, vertelt het hoofd van de Egyptische archeologie, Zahi Hawass.
De gevonden namen van de Egyptische goden wijzen erop dat de Egyptische religie zelfs in het Grieks-Romeinse gebied van invloed was. De zonen van Horus zouden onder meer de maag, lever en longen van de gemummificeerde lichamen hebben beschermd.
Het is niet voor het eerst dat de Bahariya Oase zon 300 kilometer ten zuidwesten van Caïro een grote schat prijsgeeft. In 1996 werd er een collectie van zeventien tombes met daarin 254 mummies gevonden. Sindsdien draagt de oase de naam Vallei der Gouden Mummies.
Van woensdag 27 oktober tot en met woensdag 10 november 2010 leidt Huub Pragt een bijzondere cultuurreis naar het noorden van Soedan en het zuiden van Egypte
. Deze reis voert ons langs De belangrijkste monumenten uit de Meroïtische en Koesjitische koninkrijken in het noorden van Soedan. Tijdens de 25ste dynastie waren het de 'Zwarte Farao's' die vanuit HUN residentie in Napata over Egypte regeerden. In de loop van de tweede week verplaatsen we ons naar het zuiden van Egypte. In een cruise over het Nassermeer worden De belangrijkste verplaatste Nubische monumenten bezichtigd. Een hoogtepunt vormt het bezoek aan de de tempels van Aboe Simbel.
Deze bijzondere reis is tot stand gekomen in samenwerking met reisorganisatie Orion Reizen in Utrecht. Voor meer informatie klikt u hier op: 'Meroë, Koesj en Nubie'.
De Monogamie van het Westen is geërfd van Griekenland en Rome, waar mannen via de nat werden beperkt tot een vrouw, maar waren vrij om minnaressen Zoveel te Nemen, van onder de Meerderheid aan slavenbevolking, als Zij wilden. Vandaag de dag is het zo, Dat de Meeste getrouwde mannen in het Westen, buitenechtelijke relaties hebben voldaan minnaressen, vriendinnen en prostituees. Dus, de bewering van het Westen DAT Zij monogaam zijn, is fout. . Monogamie is onlogisch. Wanneer een man de wens heeft om een tweede vrouw te Nemen, voor wie Hij zorgt, en van wie de kinderen zijn naam Dragen, en sterven Hij voorziet, dan wordt Hij beschouwt als een crimineel, een bigamist, die kan worden veroordeeld tot jaren in de cel. Wanneer hij daarentegen meerdere minnaressen en Onwettige kinderen heeft, dan worden zijn relaties beschouwd als legaal. . Mannen hadden polygamie Gecreëerd vanwege een Behoefte binnen de samenleving. Er is over het algemeen een overschot aan vrouwen in de Meeste samenlevingen [1]. Het overschot is een Gevolg van mannen die sterven in oorlogen, gewelddadige misdaden en vrouwen die langer leven dan mannen [2]. Van (plotselinge) Grote Toename van homoseksualiteit vergroot het probleem nog meer. Als systemen niet voorzien in de Behoefte van de overschot aan vrouwen, dan zal het resulteren in corruptie binnen de samenleving. Een voorbeeld: Duitsland stelde na de Tweede Wereldoorlog voor om polygamie toe te staan, wat Werd verworpen door de Kerk. Dit resulteerde in het Toestaan van prostitutie. Duitse prostituees worden beschouwd als arbeiders, Zoals bij ieder ander Beroep. Zij ontvangen gezondheidsbaten en betalen belasting Zoals Iedere andere hamburger. Bovendien is het zo, DAT het aantal huwelijken gestaag daalt, Omdat Iedere opeenvolgende generatie het trouwen steeds meer en meer beschouwen als iets wat niet relevant is.
. Westerse antropologen redeneren, DAT polygamie een genetische eigenschap is, waarbij de sterkste genen van de generatie worden doorgeven. Een voorbeeld: de leeuwenkoning, de sterkste van de groep, neemt de Vrouwen in beslag, waarmee Hij VERZEKERT Dat de volgende generatie leeuwenjongen zijn Nakomelingen zijn.
6. Institutionele polygamie voorkomt de Verspreiding van ziektes als herpes en AIDS. Zulke geslachtsziektes verspreiden Zich in promiscue samenlevingen waarin buitenechtelijke affaires overvloedig zijn.
. Polygamie beschermt de Belangen van vrouwen en kinderen in de samenleving. Mannen maken in de Westerse samenleving de wetten. Zij houden polygamie liever onwettig, Omdat het hen vrijspreekt van ENIGE verantwoordelijkheid. Wettelijk Toegestane polygamie zou hen verplichten om uit te geven aan andere vrouwen HUN and their Nakomelingen. Monogamie staat hen toe om buitenechtelijke relaties te hebben, zonder economische consequenties.
. Slechts een minderheid in de Moslimgemeenschap zal polygamie praktiseren. Ondanks dat polygamie is toegestaan in de moslimlanden, praktiseert slechts 10-15% van de Moslims in deze polygamie Landen. Hoewel de Meerderheid van de mannen Meer dan een vrouw zou willen hebben, Kunnen Zij Zich De kosten van het onderhouden van Meer dan een familie niet permiteren. Zelfs degenen die financieel in staat zijn om voor meerdere gezinnen te Zorgen, Vaak zijn onwillig Door de psychologische belasting van het hanteren van meer dan vrouw een. De familieproblemen en huwelijksgeschillen worden verveelvoudigd in meervoudige huwelijken.
. Er zijn voorwaarden toegevoegd aan polygamie in vele moslimlanden. Een voorbeeld, is dat in Indonesië, de Toestemming van de eerste vrouw Moet worden Verkregen. Dit en gelijke voorwaarden zijn Het Gevolg van koloniale overheersing. Geen enkele vrouw zal Haar man Toestemming geven om een tweede vrouw te nemen.
. Anderen hebben polygamie geaccepteerd onder de VOORWAARDE, DAT het niet vanwege "lust" is. Dus, Wanneer de vrouw ziek is, of geen kinderen kan Krijgen, of niet in de seksuele Behoeften van Haar man kan voorzien, enz., dan wordt het Nemen van een tweede vrouw acceptabel . Anders wordt het "Lust" van de kant van de mens en is het dus niet acceptabel. De werkelijkheid is, was dat "lust" Betrokken bij het huwelijk met de eerste vrouw. Waarom is het acceptabel in Het geval van de eerste (vrouw) en de tweede niet? Zoals al eerder is Aangegeven, zijn mannen van nature polygaam. Het proberen te beteugelen voldaan zulke voorwaarden, Alleen zal leiden tot corruptie binnen de maatschappij.
. Feministen zouden Bezwaar Kunnen hebben tegen dit mannelijke Recht door aan te dringen, DAT vrouwen ook in staat gesteld worden Moeten om polygamie te praktiseren. Echter, Wanneer een vrouw met vier mannen trouwt, dan neemt het probleem van het overschot aan vrouwen Alleen maar toe. Daarnaast zou het accepteren geen soort, Dat zijn van Haar moeder de vader identificeert via een "Iene Miene Mutte" methode.
(1) Rusland: 46,1% mannen Tegenover 53,9% vrouwen; UK: 48,6% mannen Tegenover 51,5% vrouwen; Verenigde Staten: 48,8 Tegenover mannen 51,2% vrouwen; Brazillië: 49,7% mannen Tegenover 50,27% vrouwen (The New Encyclopaedia Brittannica, volume 17, pagina's 34, 270, 244). Uitzonderingen zijn China en India deur wijdverspreide kindermoorden op nationale schaal.
(2) Volgens de statistieken van de 'Centrum voor de gezondheid hebben' Amerikaanse vrouwen een Levensverwachting van 77,9 jaar, mannen Terwijl een Levensverwachting hebben van 70,3.
Eens in de zoveel jaar gebeurt er in welk land ter wereld dan ook een wonder. Een overstroming, een wonderbaarlijke genezing, een te mooie zonsondergang van een abnormaal natuurverschijnsel.
Zo ook hier in Egypte. Het einde van de winter werd omlijst met een dozijn heftige onweersbuien, vergezeld van zware regens die de straten in de woeste rivieren veranderde van in het diepe moddermeren, die de straten nog de dagen erna teisterden.
De vele vele bliksemschichten daad Egyptenaren huiveren: "Te veel, te veel, Allah, waarom?" Maar het grootste wonder waren de ijs-stenen die uit de hemel vielen, als knikkers zo groot. Sneeuw noemen ze dat hier, of beter gezegd ijs, wil woord voor sneeuw kennen ze niet een.
Niet zo verwonderlijk natuurlijk in een land waar het (op de bergen in de Sinaï na) nimmer sneeuwt. Op de foto lever ik het bewijs van dit wonder: mijn hand gevuld met ijs. . Na de hagel en de regel kwam hier de zomer. Met temperaturen deze week tot hoog in de dertig graden. Morgen (ik ga enkele dagen terug naar Nederland) dertig graden naar beneden op slechts vier uur vliegen van hier. Ook een wonder op zich!
Van zaterdag 8 mei tot en met zaterdag 15 mei 2010 leidt Huub Pragt een reis naar Italië. De stad Rome staat bekend om zijn vele obelisken uit Egypte. Het Vaticaans museum herbergt een enorme verzameling aan Egyptische kunstschatten. Wij BRENGEN ook een bezoek aan de beeldencollectie van het Museo Baracco. Een sfinxbeeld van koningin Hatsjepsoet is een van de topstukken DAT niet mag worden gemist.Ook de stad Florence heeft een omvangrijke Egyptische collectie in het archeologische museum. Uiteraard wordt in deze Italiaanse Kunststad ook een bezoek gebracht aan de vele bouwwerken uit de renaissance. De grootste Egyptische collectie van Italië is te vinden in Turijn. Deze bijzondere reis is tot stand gekomen in samenwerking met reisorganisatie Orion Reizen in Utrecht. Voor meer informatie klikt u hier op: 'Egypte in Rome, Florence en Turijn'.
Summer School 2010
Vanaf maandag 21 juni 2010 Huub Pragt verzorgt in Leiden een intensieve cursus Egyptologie. Deze cursus bestrijkt Vijf dagen waarin steeds twee keer twee uur per dag les wordt gegeven.
De hopeloze speurtocht naar koningin Nefertiti door BSE
Als de moeder van Toetanchamon volgens het DNA-onderzoek een nicht van Achnaton zou gebleken zijn, was het wellicht Nefertiti geweest. En dat zou misschien een match hebben opgeleverd met één van de honderden Egyptische opgegraven mummies. "Het zou de kers op de taart geweest zijn van dit onderzoek", zegt egyptoloog Alain Zivie.
Maar het heeft niet mogen zijn. De moeder van Toetanchamon is een zus van Achnaton, wat Nefertiti resoluut uitsluit. "Dat wil zeggen dat we moeten blijven graven", zegt Zivie. "De woestijn heeft nog lang niet al haar geheimen prijsgegeven." Twee eeuwen lang zijn talloze archeologen de grote zandwoestijnen ingetrokken op zoek naar het graf van de koningin, en ze zijn allen gedesillusioneerd moeten afdruipen.
Verwacht wordt dat de Egyptische Hoge Orde voor Archeologie vandaag een oproep doet om opnieuw te gaan zoeken naar de vrouw achter de statige borstbeelden. "Haar naam betekent "de mooie vrouw is gekomen"", aldus Zivie. "Er mogen nog zoveel koninginnen onder het zand begraven liggen, Nefertiti blijft de natte droom van elke egyptoloog." Nefertiti was tijdens het leven van de rebelse Achnaton al opgeklommen tot regentes van het rijk. Na zijn dood verdween ook haar naam uit de annalen, maar algemeen wordt aangenomen dat zij de troon bestegen heeft om verder te regeren als farao Schmenchkare.
"Het waren woelige tijden", legt egyptologe Marleen Reynders uit. "Het was niet volkomen onmogelijk dat een vrouw farao werd, maar door haar af te beelden als man stond ze veel sterker." Sommige wetenschappers geloven dat Schmenchkare een man was die huwde met de oudste dochter van Achnaton en Nefertiti en dat zijn echtgenote zelf vluchtte naar het buitenland, of gewoon vermoord is, samen met Achnaton. "In de hiërogliefen wordt de naam Schmenchkare samen met Nefertiti genoemd", reageert Reynders. "Het is dus meer dan aannemelijk dat het één en dezelfde persoon was."
Spirituele dansreis naar Egypte Unieke reis! Luxor Cairo
Spirituele dansreis naar Egypte Unieke reis! Luxor Cairo
Op een bijzondere manier 2010 afsluiten en dansend 2011 binnen gaan?
Dat kan via deze helende en veelzijdige dansreis van Luxor naar Caïro van 19 december t/m 2 januari 2011
Een mooie combinatie van spiritualiteit, een bezoek aan schitterende tempels en oases en de oriëntaalse sluierdans, bellydance en gypsy dansen.
Deelnemen aan de dansworkshops hoeft niet, niets moet, alles mag tijdens deze reis. Je kunt gewoon heerlijk genieten van de fantastische omgevingen waar we verblijven tijdens de workshops.
Deze prachtige reis heeft een zeer veelzijdig programma met onder andere:
-Een bezoek aan de Hatsjepsoet tempel en de Luxor Tempel, gevolgd door een workshop buikdansen.
-Een bezoek aan de tempel van Hathor en de Hathors van Venus
-Workshop tempel- en sluierdans
-Dansworkshop in de White Desert -Gypsy en Dabke, kom nader tot elkaar.
-Maya zonzegel lezing van Donya Heuvelman.
-Visualiserende meditaties en oefeningen onder begeleiding van Donny Heuvelmans
-Een bezoek aan de 2 Memnon kolossen van Thebe
-Het tempelgebied van Hatsepsoet -De Luxor tempel
-Een bezoek aan het katachtige beeld van de Godin Sekhmet, die verbonden is met het hartchakra en genezingsprocessen.
-De tempel van Osiris -Amon/Ra, het Heilige Scarabeemeer
-Dendera: de tempel van Hathor en de Hathors van Venus Een feloeka vaartocht op de Nijl -Kharga: de Bagawat tombes -Dakhla oase
-De tempel van Deir Al -Hagar Farafra: badderen in de geneeskrachtige bron.
-Magic spring. Dit is een bron, omringd door palmen, midden in de woestijn
-Black Desert, (as-Sahra as-sauda) -Het oasedorpje Bawiti, een paradijselijke plek in de woestijn
-Pyramid Mountain gebied, (Gabel Dist)
-Het Gizeh plateau
-De Khan El Khalili, Egyptisch grootste Bazaar
Meer informatie en de gehele beschrijving van deze schitterende reis vindt u op onderstaande website.
Voor eventuele vragen kunt u altijd bellen naar Egypt Resourt op telefoonnummer: (0478) 69 187 7 of mailen naar: info@cosmicflower.nl
Op zondagmiddag 18 april 2010 verzorgt Huub Pragt Identieke twee rondleidingen van anderhalf uur over de Egyptische collectie van het Rijksmuseum van Oudheden in Leiden.
De eerste rondleiding met als thema 'start Religie' om 12.30 uur. De tweede rondleiding vangt aan om 15.00 uur.
De kosten voor de rondleidingen Bovenstaande bedragen per persoon: 12,50 Museumjaarkaart, Rembrandtpas van Romeo-pas. 21, -. Bij deze kosten is de entree tot het Rijksmuseum van Oudheden inbegrepen. Iedere deelnemer wordt vanaf een half uur voor aanvang van de rondleiding in het museumcafe ontvangen met een kop koffie voor je. Bij aanmelding ontvangt u een bevestigingsbrief waarin de betalingsvoorwaarden staan vermeld. Het Rijksmuseum van Oudheden is gelegen aan het Rapenburg 28 te Leiden. Klik hier Wanneer u wilt Zich aanmelden voor een Rondleiding.
Op woensdagmiddag 7 april 2010 geeft Prof.dr. Olaf Kaper een lezing in Amsterdam onder de titel 'Water voor de overledene: de rol van de nabestaanden in het oude en moderne Egypte'. Voor de doden in het oude Egypte was een uitgebreid parcours uitgewerkt waarmee zij het eeuwige leven konden bereiken, en dat in het Dodenboek staat beschreven
. Maar voor de nabestaanden waren er ook rituelen om hun contact met de overledene in stand te houden. Er moest regelmatig water en voedsel aan de dode worden gebracht, er werden bijeenkomsten gehouden bij het graf, en met name de oudste zoon had een belangrijke rol bij het voortzetten van de dodencultus. In de loop van de geschiedenis van Egypte zijn de denkbeelden over de dood ingrijpend veranderd, maar juist in de rituelen rondom de rol van de nabestaanden zijn enkele tradities bewaard gebleven. In deze lezing worden de rituelen uit het dagelijks leven in het oude Egypte besproken en een vergelijking wordt gemaakt met de situatie in het moderne Egypte. Plaats: Amsterdam, Allard Pierson Museum. Nina van Leer zaal. Aanvang 14.00 uur. Einde 15.30 uur. Toegang Gratis. Samenwerking tussen de Vrienden Allard Pierson Museum en Het Huis van Horus & Mehen rond de tentoonstelling 'Doden voor de Rechter'. Gratis entree - ook voor degenen die nog geen vriend van het APM zijn. Aanmelden gewenst via 020-6755033 020-6755033 na 19.00 uur of info@huisvanhorus.nl.
Op dinsdagavond 20 april 2010 geeft Carolien van Zoest een lezing in Leiden onder de titel 'Veertig eeuwen zien op u neer, de Napoleontische expeditie in Egypte'. De Egyptologie als tak van wetenschap ving pas echt aan met de ontcijfering van het hiërogliefenschrift, door de ontdekking van de steen van Rosetta. Het waren de Fransen die de echte aanzet gaven. De bron lag bij de veldtocht van Napoleon in Egypte, waarbij vele geleerden in het kielzog van het leger het oude Egypte documenteerden en onderzochten. De lezing van Carolien van Zoest gaat in op de Napoleontische veldtocht en vertelt over de geleerden die de basis legden voor de moderne Egyptologie. Plaats: Leiden, Lipsius Gebouw. Zaal wordt nog bekend gemaakt. Aanvang 19.30 uur. Zaal open 19.15 uur. Einde ca. 20.30-20.45 uur. Toegang 8,-- voor Donateurs Huis van Horus & Mehen 10,-- voor anderen. Aanmelden gewenst via 020-6755033 020-6755033 na 19.00 uur of info@huisvanhorus.nl.
Op zondagmiddag 25 april 2010 geeft klassiek archeologe Diklah Zohar een lezing in Hilversum onder de titel 'Egypte door Romeinse Ogen'. Deze lezing gaat in op de invloeden van de Egyptische cultuur in de Romeinse tijd buiten het Nijldal. Als een van de onderwerpen zal het beroemde Nijlmozaiek van Palestrina worden besproken. Plaats: Bleeker & Stahl 3D Tandarts, Groest 71 in Hilversum. Aanvang: 16.00 uur. Kosten: 8,-. Capaciteit: 40 personen. Reserveren: info@kaits.nl.
Op donderdagmiddag 20 mei 2010 geeft dr. Maarten Raven een lezing in Leiden onder de titel 'Resultaten van opgravingsseizoen 2010 in Saqqara, Egypte'. De lezing begint om 15.00 uur en vindt plaats in de lezingenzaal op de 1ste verdieping van het Rijksmuseum van Oudheden, Rapenburg 28 te Leiden. Deze lezing wordt mogelijk gemaakt door het Nederlands Instituut voor het Oude Nabije Oosten (NINO). Toegang tot het Rijksmuseum van Oudheden en de daarin gelegen filmzaal of lezingenzaal bedraagt 8,50. Gratis voor houders van een Museumjaarkaart, RoMeO-leden en studenten met collegekaart.
Op zondagmiddag 4 april 2010 Huub Pragt verzorgt een lezing in Hilversum onder de titel 'Exodus, mythe of werkelijkheid? ". De Uittocht uit Egypte is een van de bekendste Oudtestamentische verhalen. Het staat opgetekend in het boek Genesis en beschrijft de opstand van het Joodse volk tegen het hardvochtige bestaan tijdens HUN verblijf in Egypte. In een dialezing van anderhalf uur wordt een beeld geschetst over hoe Mozes zijn volk wist te bevrijden van de Egyptische onderdrukking. Het is het verhaal over de plagen van Egypte, de Doortocht door de Schelfzee en de tien geboden. Het Bijbelse verhaal zal worden geplaatst tegen een archeologische en historische achtergrond. Algemeen wordt aangenomen Dat de Uittocht heeft plaatsgevonden tijdens het Nieuwe Rijk, de Gouden Eeuw van Egypte. Tijdens zijn lezing neemt Huub Pragt u dan ook mee naar deze roemruchte tijdsperiode voldaan als farao's Ramses II en zijn zoon Merenptah. De lezing wordt georganiseerd door de Stichting voor Cultuur Israëlische Kaits, naar Aanleiding van de viering van Pesach.
Op dinsdagavond 18 mei 2010 Huub Pragt geeft een lezing in Leiden onder de titel 'Nubie: Land van de Zwarte Farao's'. Nubie, het land langs de Nijl ten zuiden van de eerste cataract, kent een lange en rijke geschiedenis. Voor Egypte is Nubie van cruciaal Belang voor het goud en andere Kostbare statusproducten. Het gebied Werd eeuwenlang Gecontroleerd door de faraonische cultuur. In de Late Tijd (25e Dynastie) werden de rollen omgedraaid voor korte tijd. Nubische heersers veroverden Egypte en kroonden Zich tot Farao. De invloed van de faraonische cultuur zou nog in Nubie naklinken tot in de Meroïtische tijd.
In het Rijksmuseum van Oudheden te Leiden is tot en met zondag 4 april 2010 de tentoonstelling 'Het Egypte van Gustave Flaubert' te zien. De tentoonstelling belicht de reis door Egypte die de Franse schrijver Gustave Flaubert maakte in 1849 en 1850, samen met zijn vriend en fotograaf Maxime Du Camp. De tentoonstelling combineert fragmenten uit Flauberts dagboek met de foto's van Du Camp en Egyptische voorwerpen.
In het gebouw van de Alte Postdirektion, ingang Dammtorwall 4 te Hamburg is tot en met zondag 18 april 2010 de tentoonstelling 'Tutanchamun - Sein Grab und die Schätze' te zien. De meeste originele voorwerpen uit het graf van Toetanchamon zijn zo waardevol dat zij Egypte niet langer verlaten. Deze tentoonstelling bestaat daarom louter uit replica's met onder meer het beroemde gouden masker van Toetanchamon. De vakkundig nagemaakte voorwerpen uit de tentoonstelling zijn nog wel van echt te onderscheiden:
In het Allard Pierson Museum te Amsterdam is tot en met zondag 23 mei 2010 de tentoonstelling 'Doden voor de Rechter, Het Egyptisch dodengericht in perspectief' te zien. Voor de oude Egyptenaren was de laatste reis het belangrijkste. In het graf werd alles meegenomen wat nodig was voor het eeuwige leven in het hiernamaals. Mummies, sarcofagen en talloze grafgiften zijn hier de stille getuigen van. Deze laatste reis kon echter niet beginnen zonder eerst verantwoording af te leggen voor het doen en laten tijdens het leven. Van de Egyptenaren is het oudste uitgewerkte ritueel bekend waarin deze verantwoording na de dood centraal staat. De overledene moest zich namelijk rechtvaardigen voor een godenrechtbank. In de tentoonstelling 'Doden voor de Rechter' wordt via een interculturele dialoog de vergelijking gemaakt tussen hedendaagse christelijke en islamitische denkbeelden rondom de dood en die van het Oude Egypte. De bezoeker legt als het ware de weg van de overleden Egyptenaar af en maakt onderweg steeds kennis met parallellen uit deze twee wereldreligies
In het egyptisches Museum aan Regina-Pacis-Weg 7 in Bonn is tot en met zondag 30 mei 2010 de tentoonstelling 'Das geheimnisvolle Grab 63 - Die neueste Entdeckung aus dem Tal der Könige' te zien. Getoond worden de tekeningen van Susan Osgood die zij heeft gemaakt van de voorwerpen die door het team van Otto Schaden in het graf KV 63 zijn aangetroffen:
In het Museum für Völkerkunde aan de Rothenbaumchaussee 64 in Hamburg is vanaf zondag 21 maart tot en met zondag 6 juni 2010 de fototentoonstelling 'A Secret Voyage' te zien. Deze tentoonstelling toont zestig zeer grote foto's (sommigen zelfs 1 bij 3 meter) van uitzonderlijke kwaliteit. De foto's zijn gemaakt door de beroemde Italiaanse fotograaf Sandro Vannini. De thema's van de tenoontstelling zijn liefde, schoonheid, feest in het Oude Egypte, monumenten aan de Nijl, de kosmos, het Dodenrijk en het leven na de dood
"De ontdekking van de mummie van Hatsjepsoet is een van de belangrijkse ontdekkingen in de geschiedenis van Egypte", bevestigde Zahi Hawass, de grote baas van de staatsafdeling voor Egyptische Oudheden. Reeds in maart 2006 had hij verkondigd dat hij de mummie van farao Haptsjepsoet had ontdekt, een vrouw die hijzelf -van elke bescheidenheid verstoken- "de meest fascinerende heerseres" van het Oude Egypte noemde, nog voor Cleopatra en Nefertete.
Vallei der Koningen Een van twee reeds in 1903 gevonden mummies is met grote waarschijnlijkheid die van koningin Hatsjepsoet, liet Hawass vooraf meedelen. De gemummificeerde lijken werden in 1989 in een eenvoudig, herontdekt graf in de Vallei der Koningen nabij Luxor gevonden, dat blijkbaar aan de voedster van de koningin had toebehoord.
Reeds jaren voordien had egyptologe Elizabeth Thomas vermoed, dat het bij een van de mummies om de heerseres uit de 18e dynastie ging, die van 1503 tot 1482 voor Christus regeerde. De positionering van de rechterarm op de borst van de vrouw had op een koninklijke afkomst gewezen.
Te grote borsten Hawass gelooft evenwel dat Thomas met haar hypothese verkeerd zit. De vrouw was veel te kloek en had te grote borsten, schrijft de egyptoloog in een op zijn homepage gepubliceerde tekst.
De koningin zou eerder de oorspronkelijk als voedster geïndentificeerde mummie zijn: "Ik denk dat haar gezicht koninklijke trekken heeft en iedereen die haar ziet, zal dat beamen".
Als indicatie ter staving van zijn theorie wijst Hawass ook op de lengte van de mummie. Zij is met 1,50 meter te klein voor de sarcofaag. De mummie van Hatsjepsoet zou in de sarcofaag van haar voedster kunnen verborgen zijn om haar voor haar stiefzoon en opvolger Thoetmoses III te beschermen, die haar uit de annalen wilde schrappen.
Bouwactiviteiten Hatsjepoet werd ook wegens haar ambitieuze bouwactiviteiten beroemd. In de tempel Deir el-Bahri op de westelijke Nijloever in Thebe liet ze de geschiedenis van haar goddelijke geboorte afbeelden. "Deze tempel is een van de juwelen van de Oud-Egyptische architectuur", zei Hawass. De uit de rotsen oprijzende drie terrassen zijn een passend monument voor een buitengewone heerseres.
Momenteel bevindt het lijk van Hatsjepsoet zich op de derde verdieping van het Egyptisch museum in Kaïro, zei Hawass. De televisiezender Discovery Channel noemde de ontdekking reeds de belangrijkste vondst sinds die van de mummie van farao Toetanchamon in 1922.
Droom van archeologen wordt nachtmerrie voor arme Egyptenaren
Droom van archeologen wordt nachtmerrie voor arme Egyptenaren
De Egyptische stad Luxor ruimt de laatste huizen weg die de voorbije eeuwen bovenop een drieduizend jaar oude sfinxenlaan zijn gebouwd. De verdreven bewoners en ook de Unesco protesteren tegen de 'bulldozerarcheologie'.
Hajj Khodari schudt zijn vuist tegen de sloopmachine die het huis van zijn buurman verpulvert. "Ik vertrek hier niet zonder een eerlijke compensatie", zegt hij. "Als ze mijn huis eerder onder handen willen nemen, sluit ik mezelf erin op".
De buitenmuren van het eenvoudige huis waar Khodari met dertien familieleden woont, zijn beschilderd met taferelen uit zijn pelgrimstocht naar Mekka, vier jaar geleden. Hij zegt dat zijn familie hier al tweehonderd jaar woont, maar van het stadbestuur moet hij opkrassen.
1300 sfinxen
Het huis van Khodari moet verdwijnen om een 2,7 kilometer lange laan vrij te leggen die in de oudheid de tempels van Luxor en Karnak verbond. Waar drieduizend jaar geleden processies aan 1300 stenen sfinxen voorbijvoerden, moeten bussen binnenkort ladingen toeristen kunnen afzetten.
De werkzaamheden begonnen drie jaar geleden. Het leeuwendeel van de 850 huizen die in de weg stonden, is nu verwijderd. Een lege strook van honderd meter breed snijdt nu doorheen de dichtbevolkte armenwijken en de aanpalende velden. Op twee delen van het traject zijn het puin en de dikke lagen aarde al weggehaald, zodat de oude plaveien en tientallen sfinxen zichtbaar zijn. Die delen moeten volgende maand opengaan voor het publiek. Twee nieuwe straten aan weerszijden van de oude laan moeten de toeristen aanvoeren.
De laan werd aangelegd onder farao Amenhotep III (1386-1349 voor Christus) en kreeg haar definitieve uitzicht onder farao Nectanebo I (380-362 voor Christus). In de vijfde eeuw van onze jaartelling deponeerde een overstroming een dikke laag slib over het gebied en raakte de laan in vergetelheid.
"Het was altijd onze droom om deze heilige weg vrij te leggen", zegt Mansour Boraik van de Hoge Raad voor Oudheidkunde in Luxor. "Het is de langste en grootste religieuze laan die ooit werd aangelegd in de antieke wereld".
Bulldozerarcheologie
Bij de opgravingen werden al oude kapellen, een Romeinse wijnkelder en 620 sfinxen blootgelegd. Maar volgens critici worden er ook veel schatten vernield in de haast om snel munt te slaan uit de nieuwe site. "Je kan niet aan archeologie doen met de bulldozer", zegt een buitenlandse archeoloog die zijn naam niet wil vermeld zien. "Er zijn jaren nodig om een site goed op te graven en te documenteren". De Cultuurorganisatie van de VN, de Unesco, die toekijkt op de tempels van Luxor en Karnak die als werelderfgoed zijn erkend, liet al in 2008 horen dat er volgens haar te zware machines werden ingezet en te snel werd gewerkt bij het vrijleggen van de laan.
Er is ook veel kritiek op de onteigeningen. Samir Farrag, de gouverneur van Luxor, zegt dat de mensen die moeten vertrekken de keuze krijgen tussen een nieuw appartement of 75.000 Egyptische pond (10.000 euro). "De nieuwe appartementen liggen op amper tweehonderd meter van de oude woningen".
Maar de gezinnen die IPS contacteerde, zeggen dat ze veel minder kregen aangeboden. Sommigen ontvingen maar 30.000 pond (4000 euro). Andere gezinnen zeggen dat ze appartementen kregen aangeboden die nog helemaal niet klaar waren of die een heel eind in de woestijn lagen.
Experts schatten dat de sfinxenlaan Luxor zeker 37 miljoen euro per jaar kan opleveren aan extra toeristische inkomsten. Voor de compensatie van de arme gezinnen die moeten verhuizen, is nog geen 4 miljoen euro uitgetrokken.
"Ik heb vol spanning uitgekeken naar de resultaten van deze studie", zegt Alain Zivie, professor aan het Franse Centre National de la Recherche Scientifique. "Er komt nu misschien een eind aan de jarenlange speculatie over de kleine farao." Het geheim van zijn afstamming had dan ook al veel eerder opgelost kunnen worden, als Egypte niet zo begaan was geweest met zijn eigenbelang. In 2000 al hadden de Japanse universiteiten van Waseda en Nagoya alles in handen om een gelijkaardige DNA-studie uit te voeren. Ze hadden stukjes haar, nagel en huid verzameld van zes verschillende mummies, waaronder die van Toetanchamon. Tot er plots, zonder enige verklaring, een njet kwam van de Egyptische overheid. De nationale kranten legden het verbod uit als een voorzorgsmaatregel die moest voorkomen dat de koninklijke erfenis in vreemde handen viel.
In 2005 was het opnieuw raak. Toen had de Egyptische Hoge Raad voor Archeologie, onder leiding van Zahi Hawass, een onderzoek op poten gezet met National Geographic. In samenwerking met Siemens zou een ettelijke miljoenen euro"s kostende scanner opgesteld worden in Caïro, om de Egyptische mummies te bestuderen.
Elf mummies passeerden probleemloos de revue. Maar toen het Toetanchamons beurt was, liep het opnieuw fout. Volgens de afspraken met National Geographic werd de scanner verplaatst naar zijn tombe in de Vallei der Koningen in Luxor. Het onderzoek werd gevoerd in aanwezigheid van camera"s en een select kransje internationale journalisten. Onder hen was er geen enkele Egyptische reporter, wat een dag voor de opnames tot een enorme mediarel leidde.
Toen ook Saleh Bedeir, de chef van de wetenschappelijke ploeg, opstapte, was het hek van de dam. Hij verweet de initiatiefnemers amateurisme, wat het sein was voor de Hoge Raad om een veto te stellen. Sindsdien heeft Hawass alles in het werk gesteld om een eigen project in de steigers te zetten. De persconferentie in Caïro vandaag moest de bekroning worden van het werk van de nazaten van de farao"s, ook al was er hulp van Italianen en Duitsers. Maar daar hebben de internationale wetenschappelijke wereld en de perslek dus anders over beslist.
n Zahi Hawass (r.), hoofd van het nieuwe onderzoek.
Egyptologen leggen 3.500 jaar oude granieten deur bloot
Egyptologen leggen 3.500 jaar oude granieten deur bloot
Archeologen hebben in de zuidelijke stad Luxor een 3.500 jaar oude met inscripties getooide roodgranieten deur blootgelegd. Op de massieve deur staan religieuze teksten in hiëroglyfen. Ze sloot indertijd het graf van koninklijk adviseur User en zijn vrouw Toy, aldus Mansoer Boraik, het hoofd van het Egyptisch opgravingsteam.
Niettegenstaande User een belangrijke adviseur was van koningin Hatshepsut, is de deur van zijn graf weggenomen om deel te worden van een muur van de fameuze Karnak-tempel tijdens de Romeinse periode, meer dan 1.000 jaar na zijn dood.
Voor geschiedkundigen gold Hatshepsut als één van de meest succesvolle keizerinnen. Tijdens het leeuwendeel van haar 22-jarig durend bewind kende Egypte vrede. Zo kon ze ook handelsroutes uitbouwen die de schatkist vulden waardoor de bouw mogelijk werd van monumenten en gebouwen die nu stromen toeristen aanlokken. (belga/gb)
De Bijbelse plagen die volgens het Oude Testament Egypte hebben geteisterd, zijn geen verzinsel. Dat beweren wetenschappers. De plagen zouden echter niet door de hand van God, maar door klimaatverandering en een vulkanische uitbarsting tot stand zijn gekomen.
Onderzoekers denken het bewijs te hebben gevonden dat de natuurrampen die in de Bijbel beschreven staan ook echt gebeurd zijn. De tien plagen van Egypte werden volgens de Bijbel op het land losgelaten, omdat de farao de Israëlieten als slaven gebruikte en ze ook na dringende verzoeken van God niet wilde vrijlaten. De plagen zouden in de oude stad Pi-Ramses, aan de Nijldelta hebben plaatsgevonden. Dit was de hoofdstad van Egypte onder farao Ramses II. Hij regeerde van 1297 tot 1213 voor Christus.
Kettingreactie Volgens de onderzoekers zijn de plagen echter niet aan God, maar aan een kettingreactie ten gevolge van klimaatveranderingen toe te schrijven. Zon 3000 jaar geleden werd Pi-Ramses plotseling door alle inwoners verlaten. Dat zou met de plagen te maken kunnen hebben. Klimatologen hebben het gebied bestudeerd en concluderen dat er aan het eind van het bestuur van Ramses II een plotselinge klimaatverandering optrad. Die conclusie is gebaseerd op onderzoek naar stalagmieten. Deze gesteenten in Egyptische grotten bevatten radioactieve elementen waaruit af te leiden valt welk weerpatroon er in Egypte heerste. Enkele millennia geleden veranderde dat patroon drastisch.
Droogte Pi-Ramses zou eerst een vochtig en warm klimaat hebben gehad, maar zon 3000 jaar geleden plotseling met droger weer te maken hebben gekregen. Farao Ramses II regeerde tijdens een heel gunstige periode, legt onderzoeker Augusto Magini uit. Er viel veel regen en zijn land bloeide. Maar deze natte periode duurde maar een paar decennia. ( ) Er kwam een droge periode en die had serieuze consequenties.
Eerste plaag Eén van die consequenties zou het opdrogen van de Nijl zijn geweest. Dit wordt in de Bijbel als de eerste straf van God genoemd. De Nijl zou veranderd zijn in een modderstroom. In de Bijbel wordt zelfs gesproken van rivierwater dat in bloed veranderde. Volgens onderzoekers kan die beschrijving wel eens te maken hebben met giftige algen die door het langzaam stromende water in het Nijlwater terecht kwamen. Zodra deze algen sterven, kleurt het water rood.
Tweede, derde en vierde straf Ook de tweede, derde en vierde plaag zou met de klimaatverandering te maken hebben gehad. Het land werd volgens de Bijbel achtereenvolgens geteisterd door kikkers, luizen en vliegen. Doordat er giftige algen in het Nijlwater zaten, moesten de kikkers het water verlaten. Door de stress van zon verhuizing, veranderden de kikkervisjes razendsnel in volwassen exemplaren. De kikkers stierven al snel op het droge land, waardoor insecten als muggen en vliegen niets meer te vrezen hadden en zich rap vermenigvuldigden.
Vijf en zes Dat leidt vervolgens tot de vijfde en zesde plaag: ziek vee en bulten. De insecten zouden ziektes als malaria hebben meegebracht waardoor epidemieën hoogtij vierden.
Zeven, acht en negen De zevende, achtste en negende plaag (respectievelijk hagel, sprinkhanen en duisternis) worden volgens de wetenschappers verklaard door een natuurramp die een eind verderop gebeurde. Daar barstte de vulkaan Thera uit en werden miljarden tonnen vulkanisch as in de atmosfeer gebracht. Gevolg: het as komt boven Egypte in botsing met onweersbuien en de hagel komt met bakken uit de hemel. Door de as valt er meer regen en is de luchtvochtigheid hoog: een ideaal klimaat voor sprinkhanen. Zij vermenigvuldigen zich snel en teisteren vervolgens Egypte. Ondertussen voorkwam as dat zonlicht het aardoppervlak bereikte en werd het donker.
En tien De laatste plaag: alle eerstgeborenen in Egypte sterven, zou verklaard kunnen worden door een schimmel in het graan. De oudste in het gezin mocht altijd als eerste van het graan eten en zou zo als enige het slachtoffer zijn geworden.
Robert Miller, professor aan de katholieke universiteit van Amerika ziet niets in de verklaringen van de wetenschappers. Ik ben terughoudend in het verzinnen van natuurlijke oorzaken van alle rampen. Volgens hem zorgen de verklaringen ervoor dat de plagen van God hun doel verliezen. Het punt was dat je Egypte niet kon verlaten door natuurrampen, maar wel door de hand van God.
Beschermen tegen Ongewenste intimiteiten op straat
Meer en meer vrouwen in de Arabische wereld dragen een sluier om zich te beschermen tegen ongewenste intimiteiten op straat,
Zo stellen vrouwenorganisaties uit 17 landen. In Caïro hielden ze voor het eerst een twee-daagse conferentie over het probleem. 'Maar uit ons onderzoek blijkt dat dit niet helpt', aldus Nehad Abul Komsan van het Egyptische Centrum voor Vrouwenrechten (ECWR) in een telefonisch interview met 'De Morgen'.
Tot voor een paar jaar waren ongewenste intimiteiten in de Arabische wereld een zaak van hchouma van schaamte, iets waar je beter over zwijgt. En ook de overheid doet en daad in de meeste gevallen af alsof de neus bloedt. "Toen we een paar jaar geleden ons eerste onderzoek publiceerden", zo vertelt Nehad Abul Komsan van het Egyptische Centrum voor Vrouwenrechten, "kregen we erg negatieve reacties van de autoriteiten. We werden voor het slechte imago dat we Egypte gaven gewaarschuwd en de problemen werden weggewuifd.
Uit een onderzoek van ECWR-Centrum voor Vrouwenrechten blijkt dat 83 procent van alle vrouwen last heeft van ongewenste intimiteiten En dat bijna twee derden van de mannen toegeeft er zich aan te bezondigen.
"Een van de conclusies van de duidelijke verschillende studies is dat het niet uitmaakt wat je draagt.
Veel vrouwen reageren op de ongewenste intimiteiten met het dragen van een sluier of een niqab maar dat vermindert hun kansen om seksueel te worden lastiggevallen niet.
Integendeel, uit het onderzoek bleek juist dat gesluierde vrouwen net zo vaak betast en achterna gefloten worden als meisjes in spijkerbroek. Bovendien is de achterliggende gedachte pervers: het probleem wordt op de vrouw verhaald, op het slachtoffer dus, in plaats van op de dader ".
"In Egypte gaat hetde goede kant op", vindt men: "het taboe is doorbroken. Als je bij het googelen op dit thema nu meteen bij Egypte uitkomt, dan is dat niet omdat het hier erger is dan elders, maar omdat wij er niet langer over zwijgen ".
Apophis of Apepi is in de Egyptische mythologie een reusachtige slangendemon.
Apophis of Apepi is in de Egyptische mythologie een reusachtige slangendemon.
Hij is het meest algemeen bekend onder de Griekse naam Apophis. Apophis gold als tegenspeler van de zonnegoden Aton en Ra, en was als zodanig symbool van de donkere machten. Apophis probeerde bij zonsopkomst en zonsondergang de zonnegod op te slokken als die 's nachts door de onderwereld reisde. Als Apophis daar in zou slagen kwam de zon niet meer op en dan zou de wereld levenloos worden. Gelukkig beschermde Seth de zonnegod en verjoeg het monster. Het bloed van de gewonde demon kleurde de hemel rood als bewijs van de overwinning van Aton.
De god is voor het eerst gezien op wanden in het Middenrijk. De god werd als vruchtbaarheidsgodheid aanbeden in tijden van paniek en armoe (als de Nijl niet stroomde). In het Nieuwe Rijk wordt deze godheid het meeste uitgebeeld op wanden bij farao's.
Verschijning Apophis wordt afgebeeld als een grote, kronkelende slang. Het kronkelen zou benadrukken dat de slang zeer groot was. Verschillende soorten slangen hebben model gestaan voor deze god. Altijd is Apophis afgebeeld in een verwarde toestand en vechtend met Ra of een andere god, waarbij hij dan meerdere messen in zijn lijf heeft.
Verering De antigod werd niet vereerd in tempels in een stad, maar werd wel afgebeeld in tempels, waar hij bestreden werd door verschillende goden. De god heeft een eigen boek, het "boek van Apophis", waarin verschillende magische spreuken stonden die Apophis konden vernietigen.
Ook in het Boek der doden staat een spreuk ter bestrijding van deze god. In de late tijd werden spreuken in tempels gebruikt om de wereld (Egypte) te beschermen.
(Novum/AP) - Bij een frontale botsing tussen een touringcar en een minibus op een snelweg in het zuiden van Egypte zijn vrijdag zestien personen om het leven gekomen. Vijf personen raakten gewond. Dat heeft een anonieme bron binnen de regering gezegd.
Volgens een reddingswerker zijn op een na alle inzittenden van de minibus om het leven gekomen. De inzittende die het ongeluk overleefde is er slecht aan toe. Vier inzittenden van de touringcar raakten gewond.
Verkeersongevallen komen veel voor in Egypte door slechte wegen en een gebrekkige naleving van de verkeersregels. Jaarlijks komen ongeveer zesduizend personen om het leven bij verkeersongelukken.
Volgens Farouk Hosny, de Egyptische minister van Cultuur, maken de synagoges net zo goed deel uit van de Egyptische cultuur als moskeeën of koptische kerken. Voor de restauratie van de synagoges is wat hem betreft dan ook geen buitenlands geld nodig.
Hij zei dit twee dagen na de heropening van de historische Ben Maimon-synagoge in Caïro. Deze synagoge, vernoemd naar de beroemde rabbijn en filosoof Mosje Ben Maimonides, is recentelijk al gerestaureerd.
Er wonen momenteel weinig Joden in Egypte. In de jaren veertig woonden er nog ongeveer 80.000. Velen verlieten het land onder meer als gevolg van oorlogen tussen Egypte en Israël.
De twee landen tekenden in 1979 een vredesverdrag. De relatie tussen beide landen is echter nog altijd gespannen. Dit bleek bijvoorbeeld in november nog. Farouk Hosny beschuldigde Joden er toen van te hebben samengezweerd zodat hij niet de nieuwe directeur-generaal van UNESCO werd. De minister pleitte er eerder al eens voor boeken te verbranden die door Israëliërs zijn geschreven. De minister distantieerde zich later wel van deze uitspraak
Egypte heeft internationale voipgesprekken verboden. De reden voor de verbanning is te gek voor woorden. Het overheidsbedrijf Egypt Telecom heeft namelijk te weinig verdiend.
De nationale telecomregulator heeft sinds zaterdag een verbod uitgevaardigd dat internationale voipgesprekken vanaf een mobiele verbinding verbiedt. Dat zegt Vodafone Egypt tegen het persbureau AFP.
Volgens de Egyptische wet moeten alle internationale gesprekken via het overheidsbedrijf Egypt Telecom lopen. Dat heeft vorig jaar echter minder inkomsten gehad dan voorzien. Het is daarom dat de overheid kunstmatig wil ingrijpen door een deel van de concurrentie te verbieden.
Het verbod zou op hetzelfde neerkomen als pakweg het verbieden van internationale e-mails om De Post te redden.
Alleen mobiel Het verbod ligt wel alleen op mobiele voipgesprekken en geldt dus niet voor wie vanaf een vaste internetverbinding belt. Vooral de drie mobiele operatoren Mibinil, Etisalat Egypt en Vodafone Egypt worden getroffen.
Skype, de bekendste voipaanbieder ter wereld, heeft volgens nieuwsdienst Reuters al meer duiding gevraagd rond de verbanning. Het bedrijf biedt zowel op de pc als op mobiele toestellen telefonie aan.
Niet anders dan in Europa De verbanning heeft veel weg van concurrentievervalsing, maar Egypte is niet de enige. Al is het wel uitzonderlijk dat de overheid zelf maatregelen neemt. In verschillende Europese landen is het gewoonweg niet toegelaten om over 3G naar Skypegebruikers te bellen (wel via wifi).
Vele operatoren blokkeren de toepassing gedeeltelijk om te voorkomen dat gebruikers via het mobiel datanetwerk gratis bellen. De verbanning van de Egyptische overheid verschilt dus niet zo van wat operatoren hier al langer doen.
In de Verenigde Arabische Emiraten is sinds januari een rookverbod van kracht. Egypte, Syrië, Jordanië, Bahrein, Qatar en de heilige steden van Saoedi-Arabië, Medina and Mekka, volgen op de voet. Het is de vraag of mensen zich daar echt aan gaan houden.
"Ik ga mijn Cleopatra's nooit opgeven", zegt de Egyptische timmerman Mohamed Helmy. Een pakje Cleopatrasigaretten kost hem amper 35 eurocent. Goedkoper krijg je ze nergens op aarde. Het is niet goed voor te stellen hoe een Arabisch land eruit zou zien zonder de kettingrokende taxichauffeurs, rokerige theehuizen en het borrelen van de alomtegenwoordige waterpijp. In Syrië rookt ongeveer de helft, in Jemen maar liefst driekwart van de mannen.
Verdrag Sinds enige tijd zijn verschillende Arabische regeringen lid van het Verdrag voor Tabakscontrole van de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO). Dat heeft in sommige landen al geresulteerd in een verbod op tabaksreclame, een verbod op de verkoop aan minderjarigen en in waarschuwingstekens op Egyptische en Jordaanse sigarettenpakjes.
Nu gaat het Midden-Oosten over op een rookverbod. Of de Arabieren daar ook echt naar gaan luisteren, is nog maar de vraag. "In Syrië mocht je al niet roken in ziekenhuizen en regeringsgebouwen, maar de wet wordt met voeten getreden", zegt Fouad M. Fouad van het Syrische Centrum voor Tabaksstudies in Damascus. "Restauranthouders zijn sceptisch over de wet. Hun winst komt van de waterpijp."
Sociaal "Het is hier een teken van volwassenheid voor jongens. Zelfs docenten en dokters roken hier. En tegenwoordig ook steeds meer vrouwen. De waterpijp is een sociale gebeurtenis, met lekkere smaakjes. Dat krijg je er bijna niet uit, zeker niet omdat het zo goedkoop is."
Of regeringen dat ook echt willen, is maar de vraag. In veel landen zijn grote sigarettenmerken in staatshanden. Ze verdienen er miljoenen aan, legt timmerman Helmy uit. "En dan gaan ze mij vertellen dat ik niet mag roken. Ik vind het hypocriet." IPS/gb)
Egyptische boeren vluchten nu al voor stijgende zeespiegel
Egyptische boeren vluchten nu al voor stijgende zeespiegel
Boeren in de Nijldelta laten hun akkers in de steek omdat er vanuit de ondergrond steeds meer zout water naar boven komt. De stijgende zeespiegel bedreigt de graanschuur van Egypte en zelfs de miljoenenstad Alexandrië. Op het eerste gezicht lijkt de Nijldelta, een vruchtbaar gebied dat doorsneden wordt door talrijke waterlopen en dat niet veel kleiner is dan België, nog behoorlijk paradijselijk. Hier wordt één derde van de voedselgewassen geteeld die Egypte nodig heeft om zijn meer dan 80 miljoen inwoners te voeden. Vissers in kano's doorkruisen meertjes en moerassen; ze delen hun vangst met ijsvogels en zilverreigers. De vissers klagen dat ze steeds minder vangen omdat het water steeds sterker vervuild wordt door de bedrijven stroomopwaarts . Maar het grote gevaar komt van de andere kant. Het peil van de Middellandse Zee stijgt, en daardoor dringt er steeds meer zout water door in het grondwater in de delta.
Economische ramp Het zeepeil aan de Egyptische kust is de voorbije eeuw al met 20 centimeter gestegen, zegt Mamdouh Hamza, een gerespecteerd waterbouwkundig ingenieur. Hij toont ons zandige lappen grond waar vroeger gewassen werden geteeld. Nu is de bodem daar te zout voor. Ook palmbomen sterven. Op andere plaatsen irrigeren boeren hun akkers en hogen ze hun velden op om het zilte grondwater van hun gewassen weg te houden. Volgens Hamza kan de voortschrijdende verzilting catastrofale gevolgen hebben. "Het wordt een ramp voor de landbouw en voor de economie. Niet alleen de armoede zal toenemen, maar ook de honger."
De voorspellingen over de toekomstige stijging van de zeespiegel lopen uiteen. Maar de wetenschappelijke wereld en de regering in Egypte maken zich wel degelijk zorgen. Minister van Milieu George Maged vreest dat veel steden in het noorden van de delta vanaf 2020 echt zullen beginnen te lijden onder de gevolgen van het hogere zeepeil. Hij schat dat ongeveer 15 procent van de landbouwgrond in het gebied bedreigd wordt door verzilting. Veel experts geloven dat het gemiddelde peil van de zee aan de Egyptische kust tegen het eind van deze eeuw een meter hoger kan liggen. Als dat klopt, moet zelfs de miljoenenstad Alexandrië zich zorgen maken.
Muur Hamza heeft een ambitieus voorstel ingediend om langs de kustlijn een lange muur te bouwen die zou verhinderen dat er nog meer zout water doorsijpelt naar het grondwater in de Nijldelta. Tot hiertoe heeft hij geen gehoor gevonden bij de regering. Wetenschappers die voor de regering werken, argumenten dat er nog genoeg tijd is om af te wegen welke maatregelen er nodig zijn. "We raden meer onderzoek aan, maar we denken dat we ons kunnen aanpassen, want de veranderingen gaan heel traag", zegt professor Ibrahim El Shinnawy.
Ghada Abdel Aal van wanna-b-a-bride.blogspot.com Foto: Ernest Claassen / NOS
Update: zondag 21 mrt 2010, 20:15
Door buitenlandredacteur Ernest Claassen
In Egypte bestaat geen persvrijheid. Maar dankzij internet kunnen kritische journalisten en webloggers toch hun mening geven en schandalen onthullen. Op die manier lukt het soms zelfs om martelende politie-agenten achter de tralies te krijgen. Maar de bloggers lopen grote risico's met hun werk. Afgelopen week waren acht Egyptische internet-activisten op bezoek in Nederland.
Internetberoemdheid Wael Abbas Wael Abbas krijgt 30.000 bezoekers per dag op zijn blog. Hij is een voormalig journalist, maar staat nu op de zwarte lijst. Volgens hem zijn Egyptische bloggers in de eerste plaats activisten. "Sommige bloggers zijn journalisten maar ze hebben altijd een missie. Een blog is iets persoonlijks".
In 2007 werden zelfs twee agenten veroordeeld nadat op zijn site te zien was hoe een arrestant werd mishandeld. Hij krijgt regelmatig dit soort filmpjes en foto's opgestuurd. Zo komt hij aan zijn nieuws. Maar hij checkt niet van tevoren of de beelden authentiek zijn. "Dat moeten de autoriteiten zelf maar doen." Overigens plaatst hij alleen verhalen over corruptie en geweld. Geen roddels of persoonlijke aanvallen.
Kafkaësk Nu dreigt Wael Abbas zelf in de gevangenis terecht te komen. Hij kan zes maanden celstraf krijgen, omdat hij een illegale internetverbinding zou hebben aangelegd. Er volgt een Kafkaësk relaas: "Ik deel mijn internetverbinding met mijn buurman en daarvoor willen ze me veroordelen.
Maar eerder ben ik juist veroordeeld omdat ik diezelfde verbinding met mijn buurman had verbróken." Die buurman is trouwens een politie-agent die hem in elkaar heeft geslagen, met een gebroken tand als gevolg. Op 29 april komt de zaak voor. Nu mag hij nog reizen, al heeft de douane in Egypte zijn laptop in beslag genomen.
Hij is niet de enige blogger die problemen heeft met de Egyptische overheid. Hij zegt dat er al verschillende bloggers vast zitten. Hij kent iemand die een groep op facebook had opgericht. Die werd gemarteld door de politie, omdat ze het wachtwoord wilden hebben. Veel bloggers zitten ook op facebook. De netwerk-site lijkt ook in Egypte het fenomeen 'weblog' te verdringen. Maar Abbas blijft bloggen: "dan krijg je veel meer bezoekers."
Moslim Broederschap Op het Westen gerichte hervormers vormen een kleine minderheid in Egypte. De grootste oppositiebeweging is de fundamentalistische Moslim Broederschap. Ze mogen niet meedoen aan de verkiezingen en hun leden worden routinematig opgepakt en in de gevangenis gegooid. Het ligt voor de hand dat ze hun boodschap ook op weblogs uitdragen. Maar internet blijkt een riskant fenomeen voor de beweging.
Blogger Sherif Abdel Aziz was tot 2004 lid van de Moslim Broederschap. "Ik ging weg omdat kritisch denken niet was toegestaan. Vooral jongeren zijn gaan bloggen. Dankzij internet kunnen we elkaar horen en op elkaar reageren." Door internet lijkt de Moslim Broederschap dus iets aan controle te verliezen over zijn jonge leden. "We zijn het met elkaar eens dat de onderdrukking in Egypte verkeerd is", zegt Sherif Abdel Aziz. "Maar over alle andere onderwerpen, zoals vrouwenrechten en vrijheid van meningsuiting lopen de meningen ver uit elkaar."
Handjes thuis Lang niet alle blogs gaan over politiek. Ghada Abdel Aal van Wanna be a Bride blogt over vrouwenrechten. "We eisen altijd weer meer", zegt ze.
Ines Lotfy van I need to talk: "Bloggers zijn niet alleen politiek. Die maken wel meer lawaai. Andere zaken zijn ook belangrijk. Seksuele intimidatie was in de Egyptische media een groot taboe. Nu wordt er wel over gesproken, dankzij de bloggers die er aandacht aan geven. Het was voor het eerst dat meisjes over hun ervaringen vertelden."
Mohamed Hamdy had ook een keer geblogd over het lastigvallen van meisjes. Toen kreeg hij een paar reacties van jongens die er spijt van hadden. "Ze voelden zich niet op hun gemak, hadden het gevoel dat ze iets verkeerds hadden gedaan. Het waren er niet veel, maar het is een begin."
In 1849 en 1850 reisden de Franse schrijver Gustave Flaubert en zijn vriend, de fotograaf Maxime du Camp deur Egypte van Alexandrië naar Aboe Simboel in het diepe zuiden. In die tijd nog een hachelijke onderneming. In het Rijksmuseum van Oudheden in Leiden is een kleine maar indrukwekkende expositie ingericht waar Niet alleen wat door het tweetal meegebrachte voorwerpen zijn te zien, maar ook de foto's die Du Camp tijdens de Expeditie maakte.
De expositie is nog tot en met 4 april te zien in het Rijksmuseum van Oudheden, Rapenburg 28 in Leiden. Geopend di tm zo 10-17.
Foto's maken was bepaald geen sinecure. Kunnen wij nu Zelfs met een klein mobieltje Redelijke foto's maken, maar 160 jaar geleden moesten er Kisten met glasplaten en chemicaliën mee, en dan natuurlijk nog het enorme toestel DAT Moest worden meegezeuld. De techniek van de fotografie bestond amper tien jaar en daardoor zijn de 35 Tentoongestelde meer foto's dan uniek te noemen. Hieronder zie je het fototoestel en een deel van de 'chemische fabriek'.
Zijn de foto's, die gemeten naar de maatstaven van tijd, van zeer hoge kwaliteit. Hieronder zijn er zeven te zien. Onder Iedere foto een passende uitleg, uit Dagboek van Flaubert
De aanblik van de Sfinx Aboe el-Hol (de Vader van de Schrik). Het Zand, de Piramiden, de Sfinx, alles grijs, badend in een grootse roze toon, de hemel is helder blauw, de Adelaars cirkelen langzaam om de toppen van de Piramiden. We maken halt voor de Sfinx, Hij laat zijn ijzingwekkende blik op ons rusten; Maxime ziet wit als een doek. Ik vrees te gaan duizelen en trachtenindustrie mezelf weer meester te worden.
Ipsam Boel (Aboe Simbel). De kolossen. Het effect van de zon, de half onder het zand bedolven termpel. Op de achtergrond, drie kolossen, maar half te Onderscheiden in de schaduw. Toen ik op de grond lag en met mijn ogen knipperde, dacht ik Zelfs Dat de eerste Kolos voldaan zijn oogleden bewoog. Mooie hoofden, afzichtelijke Voeten. De vleermuizen laten HUN korte schrille kreet horen. Op een bepaald ogenblik hoorde je ook het geluid van een ander dier, exclusief het verre kleppen van een klok op het platteland. En onwillekeurig dacht ik aan de Normandische boerderijen in de zomer, Wanneer omstreeks drie uur 's middags iedereen aan het werk is.
Ibrim, paaszondag, Terwijl Max van benedenuit een foto maakte van de Vesting, beklom ik op mijn gemak de flank van de Berg, waarbij ik geregeld mijn Teennagels kwetste aan de losse, naar beneden gerolde stenen. Binnen de muren ligt een hele stad. De huizen zijn allemaal bouwvallig en staan heel dicht bijelkaar, Zelfs tegen elkaar aan. Als je bovenop een muur gaat staan, vormt DAT geheel van vervallen huizen, waarvan Alleen nog de vier muren overeind staan, een dambord. Binnen DAT geheel van ruïnes hangt een koortslucht; je erbij denkt aan vermoeide mensen sterven wegkwijnen van verveling: dit is de middeleeuwse, de mammelukse Oriënt.
Om half elf aangekomen in Kalabsje, op de Linkeroever. Het dorp ligt Tussen het puin van de buitenwerken van de tempel. Eerst een lange geplaveide weg, waarvan de T-vorm naar de Nijl Wijst; een grote pyloon Waarvan het kroonstuk Verwoest is .. Tegenover ons ligt het heiligdom zelf, met vier Zuilen, een deur en nog vier kleinere massieve deuren.
Kertsassi, dinsdag, negen uur 's morgens. Niet ver van de ruïnes van de tempel, midden in een steengroeve, een Egyptische kapel, helemaal voldaan Griekse inscripties Bedekt. In de buurt kom dan, in de woestijn, op weg hiernaartoe, voetafdrukken in het Steen, ook een kindervoetje. Het ging om Ongetwijfeld een bedevaartsoord.
Maxime keert terug naar de boot om wat papieren in orde te maken, we zullen onze tenten in de buurt van de twee kolossen opslaan. Ik stijg te paard en maak in mijn eentje een rit om Medinet heen; ik rijd tot de syrinxen (rotsgraven). Een vos komt te voorschijn uit een grot, Daarbij hoor het geluid van een slang Tussen de stenen; Hij klimt steil naar boven, keert Zich om en kijkt mij aan doodbedaard; ik diep mijn zakkijkertje op en we bestuderen elkaar wederzijds.
De expositie is nog tot en met 4 april te zien in het Rijksmuseum van Oudheden, Rapenburg 28 in Leiden. Geopend di tm zo 10-17.
Van de vele monumenten die Egypte rijk is vormt de obelisk, naast de Piramiden en de Sfinx een van de meest herkenbare objecten. Dit heeft mede te maken met het feit dat men ze overal ter wereld tegenkomt en er zijn obelisken in. De bouw, het transport en de oprichting van een obelisk roepen ook nu nog veel vragen op . Met de weinige, primitieve middelen die de oude Egyptenaren hadden, zij hebben in het bouwkundig en technologisch opzicht een grote prestatie geleverd.
Een obelisk is een rechtopstaand, naaldvormig monument op een vierkant voetstuk dat uit een blok steen (monoliet), meestal graniet, is gemaakt . Dit was graniet afkomstig uit verschillende steengroeven in de omgeving van Assoean. Naar de punt toe loopt de obelisk geleidelijk spits toe. De punt vertoont gelijkenis met een piramidion, de top van een piramide, en werd vaak verguld om zo de zonnestralen te weerspiegelen. De vier zijden zijn gepolijst en meestal voorzien van hiërogliefen. Doorgaans vermeldt de inscriptie degene die opdracht had gegeven voor de vervaardiging van de obelisk, namelijk de Farao. Daarnaast maken de teksten duidelijk hoe nauw het koningschap verbonden was aan de cultus voor de zonnegod Ra. De obelisken werden ook gebruikt om de verheerlijking van de farao zelf en zijn overwinningen te beschrijven. De meeste obelisken van Ramses II zijn voorzien van teksten die dit tot uitdrukking brengen
Waar de naam obelisk precies vandaan komt, is niet met zekerheid te zeggen.
De obelisk van Ramses II, Place de la Concorde, Parijs
Waarschijnlijk gaat de oorsprong van de obelisk tot voor de 1 terugste dynastie.
Toen al vereerde mannen stenen die qua vorm op een piramide en punt op een obelisk leken. Waarschijnlijk betreffen het ijzermeteorieten, waarvan er een Benben Werd genoemd. De Benben was volgens de overlevering sinds mensenheugenis aanwezig in de heilige stad Heliopolis.
Deze stad was het voornaamste cultuscentrum van de zonnegod Ra en nauw verbonden met de scheppingsmythe. De Benben-steen speelde een rol in de zonnereligie en was als fetisj gerangschikt onder Atoem (ondergaande zon) en Ra-Horachte (Opkomende zon).
De obelisken werden, in navolging van de Benben-steen, als voorwerp van verering voor de zonnegod Ra opgericht. Men vermoedt dat bij de tempel van Ra de eerste obelisk stond. Op deze plaats staat nog altijd een obelisk uit de tijd van Senwosret ik uit de 12de dynastie. Bij onderzoekingen in de omgeving van deze obelisk troffen mannen een deel van een andere obelisk aan waarop de naam van farao Teti uit de 6de Dynastie stond vermeld.
Voorlopig wordt nu aangenomen dat dit de oudste, echte obelisk is. In het Oude Rijk werden obelisken vaak geassocieerd met graftomben. In de 5de Dynastie werden er voorlopers van de latere granieten obelisken aangetroffen bij de ingang van sommige graven. De kleine obelisken waren paarsgewijs opgesteld . In het Nieuwe Rijk werden de obelisken voor tempelpylonen geplaatst, zoals de obelisken van Hatsjepsoet in de tempel van Karnak.
Vele Egyptische obelisken zijn vanaf de Romeinse Tijd naar het buitenland getransporteerd. Ze zijn nu te bewonderen in Londen, Parijs, New York, Istanboel en Rome.
Het Beroemde doodsmasker van Toetanchamon (foto Flickr / jparise)
Egyptologie is ook niet meer wat het geweest is. De tijd dat enthousiaste gravers als Champollion nl Lepsius als Indiana Jonesen het ene na het andere graf lieten openen om zich vervolgens vol te storten op het vertalen van die rare tekentjes is voorbij. Moderne egyptologie bedient zich niet van schepjes en tropenhelmen maar van radio-Microscopen en DNA-kits. En vorige maand bereikte de moleculaire egyptologie een mijlpaal. We weten nu namelijk alles over voorheen raadselachtige Farao Toetanchamon. De uitkomst: de grote koning was een negentienjarige, 1.68 meter lang met een soort Klompvoet sterven stierf aan malaria.
Het onderzoek, gepubliceerd in het Journal of the American Medical Society is uitgevoerd door een team van wetenschappers onder leiding van dr. Zahi Hawass (op zijn website toch afgebeeld met Indiana Jones-hoed). Van september 2007 tot oktober 2009 Zij onderzochten het skelet van Toetanchamon en van 15 andere koninklijke mummies
Van vijf hiervan was al bekend dat ze uit een ander geslacht stammen en deze mummies werden gebruikt als controlegroep voor het onderzoek naar de familierelaties tussen de 11 andere mummies.
Met behulp van een Siemens tomograaf werd een scan gemaakt van Toetanchamon en andere lijken. Ook werd DNA van de mummies afgenomen om de familierelaties bloot te leggen.
Uit de DNA analyseren kwam een bijzonder compacte familieboom. De Overgrootouders van Toetanchamon waren Yuya en Thuya. Hun dochter trouwde met Teye Farao Amenhothep III. Zij kregen een dochter en een zoon genaamd KV55 en KV35YL (dit zijn uiteraard de wetenschappelijke namen die ze toebedeeld werden aan de hand van de locatie van HUN graf). Toetanchamon is de zoon van deze twee mensen: zijn vader en moeder zijn dus ook zijn oom en tante. Lekker incestueus dus.
Uit de Radiologische gegevens bleek dat Toetanchamon nogal wat kwaaltjes gehad: zijn linkervoet vertoont duidelijke vervormingen, overeenkomend met de aandoening Klompvoet. Ook zijn ruggegraat vertoonde vergroeiingen. Uit vergelijkbaar onderzoek van de andere mummies bleek dat er meerdere familieleden met problemen waren: botbreuken, vergroeiigen en botdegeneratie werden gevonden.
Ook xerd gezocht naar verscheidene soorten infectieziekten. In de mummies werden geen sporen van TBC, lepra, van ongedierte gevonden maar er werd wel DNA aangetroffen van de Plasmodium falciparum, ook wel bekend als de malariaparasiet. Malaria-In combinatie met een vervelende beenbreuk-wordt door de onderzoekers als plausibele doodsoorzaak aangewezen.
Al met al laten de wetenschappers zien dat er nog heel wat leven zit in deze eeuwenoude tak van wetenschap. Met gloednieuwe technieken lichten we weer een tipje op van de sluier van de Farao's.
Dat er op gescheiden vrouwen in Egypte en ook in de rest van de Arabische wereld wordt neergekeken, houdt verband met de traditionele patriarchale opvattingen.
Vrouwen zijn er geen onafhankelijk denkende wezens en moeten beschermd worden door hun mannen, vaders, broers van zelfs zonen. Toch is het opmerkelijk dat er nog dermate op vrouwen wordt neergekeken, omdat uit overheidsstatistieken blijkt dat er in elke land om de zesminuten een scheiding wordt uitgesproken. Daarmee is Egypte in de Arabische wereld de koploper. In totaal 40 procent van de huwelijken loopt er op de klippen, en vooral de jongste jaren gaat het steeds harder. Zo waren er in 2008 bijna 10 procent meer scheidingsaanvragen dan een jaar eerder.
Wettelijk kader
In juridisch opzicht echter is er nog werk aan de winkel. Het wettelijke kader voor echtscheidingen wordt bepaald door een wet uit 1929, die in 2000 werd herzien. Aanvankelijk konden vrouwen alleen een scheiding krijgen als ze fysiek of geestelijk werden mishandeld en dat ook konden bewijzen. De tien jaar geleden doorgevoerde wijziging geeft echtgenotes het recht om een ontbinding van het huwelijk te vragen zonder dringende gronden.
Ook kunnen ze nu om khulu vragen. Deze procedure vergemakkelijkt het scheiden substantieel, maar vrouwen verzaken dan wel aan elke financiële compensatie en krijgen geen alimentatie voor zichzelf van hun kinderen.
De Invoering van khulu werd in conservatieve kringen overigens erg negatief onthaald. "Ik verwacht nu dames met snorren en afgebeulde mannen die kinderwagens voortduwen", aldus parlementariër Gamal Zahran, diezelf een drukkingsgroep opstartte om de khulu-mogelijkheid te bannen.
Momenteel wordt een nieuwe wijziging van de wet besproken. Uit onderzoek blijkt immers dat het voor mannen nog steeds veel makkelijker en veel voordeliger is om te scheiden dan voor vrouwenen. Dat verklaart waarom niet minder dan acht op de tien aanvragen door mannen worden ingediend.
De nieuwe wet zou het voor vrouwen mogelijk moeten maken om te scheiden van mannen die al een jaar met de noorderzon zijn verdwenen. De termijn daarvoor is nu vier jaar en bovendien krijgt een terugkerende echtgenoot altijd zijn vrouw terug, zelfs als ze ondertussen met een andere man is gehuwd. Ook dat laatste willen vrouwenorganisaties veranderd zien.
Reis door het Egyptisch dodenrijk De denkbeelden over de dood van de oude Egyptenaren worden geplaatst in het perspectief van latere christelijke en islamitische ideeën.
De bezoeker legt letterlijk de weg van de overleden Egyptenaar af, van godenrechtbank tot de Rietvelden, en wordt onderweg geconfronteerd met parallellen uit deze twee wereldreligies.
CAÏRO - Een team archeologen heeft in de Egyptische stad Luxor twee grote roodgranieten beelden gevonden in het mortuarium van één van Egyptes machtigste farao's, die bijna 3400 jaar geleden aan de macht was . Dat heeft het Egyptische ministerie van cultuur vandaag gezegd.
De archeologen ontdekten een vier meter hoog beeld van Thoth, de god van de wijsheid, en het bovenste deel van een beeld van farao Amenhotep III dat naast een ander godenbeeld stond . Beide beelden lagen begraven in het mortuarium van de farao, gelegen op de westoever van de Nijl in de stad Luxor.
Eind februari werd al het hoofd van een beeld van Amenhotep III gevonden. Het hoofd, ongeveer ter grootte van een volwassen persoon, is de best bewaarde beeltenis van het gezicht van de farao dat ooit gevonden is. Twee beelden van zwart graniet werden in maart vorig jaar ontdekt in de tempel. Amenhotep III was de grootvader van de wereldberoemde farao Toetanchamon.
De tempel van de oude farao is in het verleden grotendeels verwoest, mogelijk door overstromingen. Van de muren is weinig meer over, maar archeologen hebben wel een grote hoeveelheid rijkdommen opgegraven, van kunstvoorwerpen tot standbeelden.
AMSTERDAM - In Amsterdam vond maandagavond de première plaats van Escaping Tel Aviv, een film die gaat over een Egyptische moslima die met haar kinderen spannende tijden beleeft in Israël, waar ze ontdekt dat haar man een spion voor de geheime dienst.
Kymia Kermani laat Oosterse klanken horen. Foto: PR
RIJSWIJK -- De serie Culturele Zondagen over Egypte wordt op zondagmiddag 21 maart van 15.00 tot 17.00 uur met een middag vol muziek en dans afgesloten.
Ensemble 1001 dromen brengt Egyptische muziek en dans, in diverse stijlen, Zoals folklore, klassiek en een eigentijdse faraonische fantasie.
Het ensemble bestaat uit: Sattar Al-Saadi (darabouka, naifluit en slagwerk), Ali Al-Jibori (zang en Duff), Kymia Kermani (klarinet) en dans van Lady Moonlight (Karin van der Knoop).
Sattar Al-Saadi (1967) studeerde aan de Kunstacademie in Bagdad. Hij specialiseerde Zich in Arabische muziek en geeft concerten over de hele wereld, als solist en met verschillende groepen. Daarnaast is hij docent aan het Conservatorium in Amsterdam. Ali Al-Jobori Ali, van origine ingenieur, zingt op festivals in heel Europa.
Kymia Kermani (1986) studeerde in 2009 af aan het Conservatorium van Amsterdam op het instrument klarinet. Zij is Geïnteresseerd in Arabische muziek. Zij geeft klarinetles nl Probeert met muziek bruggen te bouwen between Israëlische en Palestijnse musici. Ze vertolkt kamermuziek, speelt in Orkesten en Treedt ook solo op.
Karin van de Knoop is docente Buikdans Bij het Koorenhuis in Den Haag. Zij Zich verdiept in de oriëntaalse dans sinds 1985, Waarvoor Zij vele reizen ondernam naar Egypte en Turkije. Hiernaast beoefent ze diverse vormen van westerse dans en yoga.
De kaartjes voor deze middag zijn voor leden van de bibliotheek 7,50 euro en negen euro voor niet-leden. De prijzen zijn inclusief een consumptie. De kaarten zijn te koop in de Centrale Bibliotheek en Bibliotheek De Ottoburg.
Quizzen Na weken zijn de dames bekend die in april op Girls Only Trip mee mogen met MNM. Evy Gruyaert zal een week lang een vrolijke bende van vijftig vrouwen entertainen in het zonnige Sharm el-Sheikh.
Born Crain zorgt er op zijn beurt er voor dat de dames ook op muzikaal vlak niets te kort komen.
Tien vrouwen konden de voorbije weken hun geluk niet op Toen ze op MNM een van de felbegeerde plekjes voor de Girls Only Trip in de wacht sleepten. Daarmee mogen ze binnenkort samen met drie vriendinnen en de niet te versmaden Evy Gruyaert Een week voluit gaan genieten in het zonovergoten Egypte. Nog vijf andere vrouwen slaagden erin een ticket naar de zon te bemachtigen via mnm.be. Zij mogen op hun beurt een vriendin meenemen.
De vijftig 'meisjes' gaan in ieder geval een boeiende week tegemoet.
Samen met Evy Gruyaert trekken ze de woestijn in, drinken ze thee met de bedoeïenen en maken ze kennis met alle aspecten van de Egyptische cultuur. Ook het uitgaansleven en Egyptische buikdanslessen - Iets waar Evy zich in Vlaanderen Vakantieland al eens eerder aan gewaagd heeft - staan op het programma.
Als klap op de vuurpijl geeft Born Crain ten slotte een romantisch privéconcert bij zonsondergang
Het noorden van de Sinai. een historisch en topografisch overzicht De regio langs de kust van de Middellandse Zee tussen Palestina en de Egyptische Delta is altijd een drukke doorgangsweg geweest voor handelaars, militairen en reizigers in het algemeen. Als grens-zone is het gebied zeer vaak in andere handen overgegaan, en Egypte bezat duidelijk niet steeds de controle over de regio. Enorme zandduinen en grote moerassen hebben er de doorgang in vele perioden niet gemakkelijker op gemaakt. Aanvankelijk waren er slechts enkele pleisterplaatsen waar de vermoeide reiziger aan drank en voedsel kon geraken, maar wanneer in de Romeinse en de Byzantijnse tijd de geologische omstandigheden verbeteren, ontstaan er een aantal bloeiende steden.
Van oost naar west vinden we zo Gaza, Raphia, Rinokoloura, Ostrakine, Kasion, Pentaschoinon, Aphnaion, Gerra, Skenai en uiteindelijk Pelousion in de oostelijke Delta. De weg over de Isthmus tussen de Middellandse en de Rode Zee wordt beveiligd door de forten van Magdolos en Sile, die in de loop der eeuwen regelmatig van plaats veranderden maar hun naam behielden . De lezing biedt een beknopt overzicht van de bezettings-geschiedenis van deze regio, met speciale nadruk op de (weinige) sporen van specifiek Egyptische aanwezigheid. Voor wie de regio meer in detail wil kennen, of zich al goed wil voorbereiden op deze lezing, is er maar één adres: http://www.trismegistos.org/sinai/. Leuven: dinsdag 16 maart 2010 Gent: donderdag 18 maart 2010
De lezingen in Gent vindt plaats in de auditoria economie, auditorium VIII, aan het Sint-Pietersplein (het auditorium is te bereiken via de Sint-Pietersnieuwstraat en dan het eerste straatje rechts, de Hoveniersberg); in Leuven traditiegetrouw in het Monseigneur Sencie Instituut (Erasmusplein 2, achter de centrale bibliotheek van de KULeuven). De lezingen starten telkens om 20 uur.
VINKEVEEN - Op woensdag 17 maart van 20,00-22,00 uur geeft Ds. Harold Oechies een bijzondere lezing over het oude Egypte.
Het Oude Egypte Met zijn hiërogliefen, mummies, tempels en graven blijft fascineren gezien de niet aflatende stroom films en boeken over dit onderwerp Vooral de Oud-Egyptische godsdienst is Invloed van geweest op het oude Israël.
Ds. Harold Oechies, predikant in Uithoorn neemt ons mee naar deze oude cultuur.
Koffie / thee vanaf 19.45 uur aan de Herenweg 253 in Vinkeveen. Iedereen is van harte welkom.
Meer informatie via www.gereformeerderkerkvinkeveenwaverveen.nl.
Bornems fotograaf publiceert unieke kijk op Egypte
BORNEM - Fotograaf Eddy Van Ranst uit Bornem heeft samen met journaliste Elke Hadermann een jaar lang Gewerkt aan het fotoboek 'De bavianen van Toetanchamon'. Maandag ligt het in de boekhandel.
'Het boek is eigenlijk uniek in zijn soort', zegt Eddy Van Ranst, die ook voor deze krant maakt foto's. 'Het is geen traditioneel reis-of geschiedenisboek. De Nadruk ligt op de Egyptische bevolking en Haar verhalen. Het gaat over hoe de Egyptenaren leven met HUN verleden en wat ze doen met HUN toekomst. Het kijkt verder dan alleen de Piramides en andere toeristische monumenten. Al Verwijst de titel wel naar een van de bekendste graven van Egypte en Van de wereld, namelijk het graf van Toetanchamon. "
'Op een van de grote wanden bij DAT graf, stond een afbeelding met twaalf bavianen, vandaar de titel. Bavianen waren in de faraotijd mythische figuren. In mijn tochten ben ik ook op zoek gegaan naar mensen die iets wisten te vertellen over sterven twaalf bavianen. " Om die mensen te vinden, kon Eddy een beroep doen op Kris en Lydie uit Hemiksem. 'Zij hebben een project,' Het leven is mooi ', waarmee ze al 15jaar lang schoolmateriaal naar Egypte BRENGEN om ook de armere kinderen daar een kans te geven om bij te leren. Zij kennen daar ontzettend veel mensen en op sterven Manier hebben ze mij dus ook op weg geholpen. Dankzij hen heb ik mij ook Kunnen inwerken in de leefwereld van de bevolking. "
Eddy maakte voor het boek Samen met Elke vier tochten in Egypte van telkens 10 dagen.
'De bavianen van Toetanchamon' wordt uitgegeven door Lannoo en verschijnt maandag 15maart.
De Mohammed Ali Moskee (Alabaster Moskee) werd gebouwd door Mohammed Ali Pasha (Gouverneur van Egypte, en ook de Stichter van het moderne Egypte, leefde Tussen 1769 en 1849) ter herinnering aan zijn oudste zoon Tusun Pasha sterven in 1816 was gestorven.) Mohammed Ali is zelf begraven in een tombe gemaakt van marmer uit Carrara en deze tombe is gelegen op de binnenplaats van de moskee. Mohammed Ali zijn lichaam Werd van hier verplaatst naar Hawsh al-Basha in 1857. Dit is de bekendste moskee van Egypte
De moskee is gebouwd in de stijl van de Ottomaanse architectuur, in het islamitische gedeelte van Caïro. Het uitzicht over de stad is fenominaal! Zijn prachtige silhouetten en twee minaretten maken het de best Zichtbare en ook grootste moskee in Caïro. Het Belangrijkste materiaal DAT Gebruikt is, is kalksteen. Alleen de beneden verdieping en Voorhof zijn gemaakt van Albast.
Mohammad Ali had besloten om de moskee volledig in de stijl te maken van zijn vorige Leiders, de Ottomanen, (De moskee is gebouwd met een centrale koepel (diameter van 21 meter en een hoogte van 52 meter), omringd door vier Halfronde koepels. De twee minaretten zijn in Turkse stijl gebouwd. minaretten Deze bevinden Zich aan de westelijke zijde van moskee en zijn 82 meter hoog. Het gebruik van deze stijl, die voorbehouden was aan Ottomaanse sultans, was om een onafhankelijk Egypte te promoten. De binnenkant van de moskee is 41 X 41 meter en geeft een enorm gevoel van ruimte en licht is erg indrukwekkend, zeker met de immense Kroonluchters!
Er is een koperen klok op de noordwestelijke riwak. Dit was een cadeau van Koning Louis Philippe van Frankrijk in 1845. De klok Werd geruild met de obelisk die stond sterven bij Luxortempel nu staat op Place de la Concorde in Parijs.
AMSTERDAM - Een drieduizend jaar oude houten sarcofaag is teruggekeerd in Egypte. Dat heeft het Egyptische ministerie van cultuur zaterdag gezegd. De sarcofaag werd in oktober 2008 op het vliegveld van Miami in beslag genomen.
De fel beschilderde grafkist dateert uit de 21e dynastie, die duurde van 1070 tot 945 voor Christus, en behoorde toe aan een edelman die de naam Imesy droeg.
De kist werd in 2008 in Miami in beslag genomen uit een vracht uit Barcelona. De importeur beschikte niet over de juiste papieren om de sarcofaag in te voeren en kon niet aantonen dat hij de eigenaar was.
Intriges rond grottenstelsel Gizeh Plateau laatste deel
Intriges rond grottenstelsel Gizeh Plateau 3
(Ingang van graftombe nc2 tov het Gizeh Plateau)
Op de recente foto's is te zien Dat de toegang tot het grottenstelsel Ondertussen Vrijgemaakt is van puin en stof. Bovendien liggen de gereedschappen en de uitrusting van het ontruimingsteam Verspreid over Verschillende plaatsen in de Tombe. Binnen de antikamer van het graf zijn twee niet eerder ontdekte afdalende trappen te zien en de onlangs ontruimde kamers onder de vloer zijn ook zichtbaar. Hoe Hawass de ontruiming van de Grotten - waarvan Hij verklaarde eerder DAT ze niet bestonden - zal omschrijven is nog niet geweten, maar het is onwaarschijnlijk DAT hij zal toegeven DAT Hij fout was.
Er schijnt slechts een groep mensen De situatie te begrijpen en dat is het abonnement egyptoloog Electronic Forum, een 'alleen' forum DAT bestaat uit sommige van 's Werelds grootse Egyptologen. Maar Zelfs de leden van het forum verward raken door verkeerd te stellen Dat de grotten sterven Collins ontdekte misschien vroeger al door Dr Mark Lehner - een Egyptoloog die gedurende 25 jaar Honderden Monumenten en Graven in Gizeh catalogeerde en directeur van de Oude Egypte Research Associates -- werden geëxploreerd. Op het Egyptoloog Electronic Forum - en ook op andere fora Belangrijke Egyptologische - zijn er discussies over de controverse met de gevolgtrekking Dat de grotten onder nooit Gizeh gecatalogeerd lijken te zijn en dus verder onderzoek absoluut Noodzakelijk is.
De onlangs vrijgegeven foto's van Gabriel bieden ENIGE geloofwaardigheid aan een lokale legende die verhaalt Dat de grotten door een reuzenslang worden bewaakt. Een van de natuur uitstekend rotsreliëf in een kamer van het grottensysteem Lijkt immers op een massieve slangenkop. Een onlangs vrijgegeven 'satelliet-gebaseerde grond doordringende radar'-beeld DAT Collins heeft onderzocht Wijst er op DAT het grottensysteem Wellicht de richting van de lokale geologische breuk tot aan de tweede grootste piramide van Gizeh volgt. Collins vestigt er de aandacht op deze DAT-Piramide, en niet de Grote Piramide, Werd aangeduid als de locatie van de verloren grottombe van Hermes, een legendarische wijsheer en Stichter van de Egyptische beschaving.
Deze intrigerende samenvatting van gebeurtenissen zal nog interessanter worden als de grotten opengesteld worden voor het grote publiek. Hawass heeft enkel de intrige en het mysterie rond het grottenstelsel onder het Gizeh Plateau groter gemaakt door te dakschreeuwen Dat de Hij onderzoekt eigenlijk niet bestaat locatie sterven. Wat er uiteindelijk in de grotten ontdekt zal worden gevonden en zal zeker zijn van Belang voor Gizeh en de Egyptologie, maar het zit er dik in DAT Hawass de ontdekking op zijn naam zal schrijven deur te verklaren DAT Hij er al lang van op de hoogte was .
Wat Hawass ook uit zijn mouw mag Schudden: de Egyptologie mag best wat eerbied en erkenning verlenen aan Andrew Collins als diegene die er voor zorgde DAT het grottenstelsel onder Gizeh Werd toegevoegd aan de officiële catalogus van archeologische plaatsen in Gizeh. Maar Zoals het er nu uitziet Lijkt het meer dan Waarschijnlijk DAT DAT Collins op zijn buik zal kunnen schrijven.
Fotocredits: Richard Gabriel
Dit blog is een vertaling en bewerking van het artikel 'Wat gebeurt onder Giza? Lost Cave System & Mysterious steeds meer omstreden'Van Dr Greg Little in het Alternate Perceptions Magazine van februari 2010.
Nog niet zo lang geleden beantwoordde Hawass de controverse over de grotten door te verwijzen naar de NC2 graftombe - Collins noemde het graf de 'Tomb of the Birds', omdat de begraafplaats gebruikt werd als een vogelnecropolis - die welgekend en volledig onderzocht was. Hawass speculeerde dat Collins en zijn team zich vergisten en de grafkamer met een grottenstelsel verwarden. Maar uit de beschrijving die Hawass geeft van de graftombe blijkt zeer duidelijk dat hij diegene is die verward is. Het was duidelijk dat Hawass helemaal niets afwist van een grottenstelsel dat zich op een aanzienlijke afstand van de ingang aan de achterkant van de graftombe openbaarde.
(Ingang van graftombe NC2)
Nadien kwam Hawass met een andere verklaring voor de pinnen waarbij hij onthulde dat een archeologisch team bezig was de tombe te ontruimen en dat hij in de nabije toekomst een formeel rapport zou uitvaardigen. Vreemd genoeg verwierp Hawass op zijn website de meldingen van internetfora over de grotten door te zeggen: "Ik hoop dat mensen die meer willen weten over de graftomben van Gizeh academische bronnen raadplegen, bijvoorbeeld boeken van geleerden zoals ik, en niet afgaan op onbetrouwbare meldingen op het internet". Juist meneer de geleerde... gebruik een internetpublicatie om internetartikels te bagatelliseren...
Begin november 2009 beschreef Hawass zangeres, songwriter, actrice en winnares van zestien Grammy Awards Beyonce Knowles als 'stupid, waarmee hij aantoont dat hij zich diep beledigd voelt in wat hij ervaart als het binnendringen van buitenstaanders in de Egyptologie en mensen die de kern van de Egyptologie niet weten te waarderen. Het is meer dan waarschijnlijk dat Hawass zich als de énige bewaker en beschermer van Gizeh ziet en dat het tot diepe wrokgevoelens leidt wanneer een nieuwe ontdekking als een verrassing aankomt. Maar ere wie ere toekomt. Het is wel een feit dat Hawass in bepaalde opzichten gelijk heeft als hij zich de bewaker en beschermer van Gizeh noemt.
(Eerste kamer van graftombe NC2)
Collins was bezorgd over het feit dat de graftombe voor iedereen open en toegankelijk was. Een bezorgdheid die hij verschillende keren aan het adres van Hawass overmaakte. Iedereen kon namelijk in het geheim de tombe exploreren en er stiekem met de mogelijke archeologische vondsten vandoor gaan. Hawass antwoordde door de graftombe voor iedereen toegankelijk te laten, maar stuurde - vreemd genoeg - een professioneel team dat hij in een e-mail beschreef als "archeologen, geologen, ingenieurs en architecten die de graftombe volledig zullen uitgraven".
De uitgravingen en verdere exploratie van de graftombe begon - in alle stilte - in augustus 2009, net nadat Hawass op de hoogte gebracht was dat het grottenstelsel onder het Gizeh Plateau wel degelijk bestond. De omvang van het grottenstelsel en de nieuwe ontdekkingen door het team van Hawass worden steeds duidelijker, en wat ze mogelijk vinden kan allemaal nog wel eens heel beschamend worden voor Hawass.
Waarschijnlijk geholpen door de beschrijving en de foto's van de ingang van het grottenstelsel in het boek van Collins slaagde Richard Gabriel, een landgenoot van Collins, er onlangs in het grottenstelsel te bereiken en tientallen foto's te nemen. Collins heeft er recent een artikel aan gewijd waarbij de foto's gepubliceerd werden. Het artikel en de foto's maken nog maar eens duidelijk dat Collins gelijk heeft en Hawass verkeerd zat. Bovendien is het vrij duidelijk dat Gabriel het grottenstelsel vrij recent bezocht heeft en op dat tijdstip het speciale onderzoeksteam niet aanwezig was.
Toen Andrew en Sue Collins samen met Nigel Skinner-Simpson in maart 2008 het vergeten grottenstelsel onder het Gizeh Plateau betraden wisten ze dat ze een uiterst belangrijke ontdekking hadden gedaan. In een 200 jaar oud, obscuur dagboek dat ergens in het British Museum verborgen lag waren de grotten kort beschreven. Gedurende die 200 jaar werd Gizeh uitgebreid uitgekamd en onderzocht waarbij de bijna ontelbare vondsten plichtmatig werden gecatalogeerd. Maar niemand herontdekte de grotten. De mythe van een labyrint van grotten onder Gizeh - een opslagplaats van alle geheime en verloren kennis - bleef een mythe.
Volgens de officiële catalogus van archeologische plaatsen in Gizeh bestaat er geen natuurlijk grottenstelsel. Dat was zo tot maart 2008, toen de verborgen ingang van niet geregistreerde grotten in een diep en duister graf - dat bekend staat als 'NC2' - gevonden werd. Collins ontdekte NC2 in het noorden van het Gizeh Plateau door aanwijzingen uit het 200 jaar verborgen dagboek.
Het zou niet meer dan normaal zijn dat de ontdekking van Andrew Collins en zijn team door de Egyptische overheid gewaardeerd zou worden, maar wat ze zeker niet verwacht hadden was een officiële ontkenning dat de diepe en gevaarlijke plaats die ze met de nodige stoutmoedigheid ontdekt hadden bestond. Maar de officiële ontkenning voor het bestaan van grotten onder Gizeh - van Dr. Zahi Hawass himself, manager van het Gizeh Plateau - creëerde een nog grotere intrige. Collins
Collins detailleerde de ontdekking van grotten onder het Gizeh Plateau in zijn boek 'Beneath The Pyramids' (verschenen in oktober 2009). Maar net voor zijn nieuwe boek uitgegeven werd verschenen er al op diverse internetfora meldingen van een opzienbarende ontdekking van grotten onder Gizeh.
Verschillende artikels en persberichten - samen met beeldmateriaal en verslaggeving door MSNBC, Discovery Channel en nog andere gewaardeerde nieuwsbronnen - onthulden het bestaan en de grootte van een nooit eerder ontdekt labyrint van grotten onder Gizeh.
In april 2009 had Collins al een persoonlijk, gedetailleerd verslag van zijn ontdekking overhandigd aan Dr. Hawass. Hawass heeft het verslag naast zich neer gelegd en verworpen. Maar in oktober 2008 toont Hawass - vreemd genoeg - tijdens een vergadering in zijn bureau in Caïro foto's van het grottenstelsel. Tijdens die meeting laat Hawass zich ontvallen dat het grottenstelsel hem totaal onbekend is.
Het toerisme vanuit Nederland naar Egypte blijft zich zeer positief ontwikkelen. Volgens de ANVR GFK Statistieken van maart 2010 zijn de winterboekingen van de deelnemende reisorganisaties vanuit Nederland naar Egypte gestegen met 11,8% terwijl de totale vliegvakantiemarkt nauwelijks stijgt.
Spectaculaire stijging Voor de zomerboekingen is deze trend nog forser en stijgen de vliegvakanties naar Egypte vanuit Nederland met maar liefst 32%. Hiermee is Egypte procentueel één van de hardst groeiende bestemmingen voor zomer 2010. Als reden voor deze spectaculaire stijging noemt Directeur Mohamed Salama van het Egyptisch Verkeersbureau voor de Benelux in Brussel vooral de goede prijs kwaliteit verhouding van het Egyptische product én de bijzondere mix van strand en cultuurvakanties.
Veelzijdig Egypte Toeristen willen in toenemende mate naast een strandvakantie het een en ander ontdekken en dat kan in Egypte. Naast een zeer betaalbare all-inclusive vakantie in één van de vele moderne strandresorts, zijn er veel mogelijkheden om ook de andere kant van Egypte te ontdekken. Naast georganiseerde rondreizen of Nijl cruises worden vanuit de meeste badplaatsen excursies aangeboden naar de piramiden of tempels. Het is mogelijk om een dagtocht naar Luxor of Cairo te maken of een unieke ervaring op te doen tijdens een excursie naar de woestijn. Daarnaast biedt Egypte tal van mogelijkheden op het gebied van watersport en zelfs golfen, behoort tot de mogelijkheden.
Goede start stemt positief De eerste resultaten van 2010 stemmen het Egyptisch Verkeersbureau positief. Volgens Salama biedt de uitermate goede start van de boekingen in 2010 kansen om het recordjaar 2008 te overtreffen. In dat jaar vertrokken ruim 300.000 Nederlanders naar Egypte.
GAZA - Hoe meer de Egyptenaren vorderen met de bouw van een antismokkelmuur tussen Gaza en Egypte, hoe populairder ezels worden in de Gazastrook. Want als die muur straks af is, wordt dit weer het enige vervoermiddel in de Gazastrook, zegt een handelaar op de veemarkt in Gaza. Over een paar maanden zijn we weer terug bij af.
Gaza is sinds enkele jaren door Israël afgesloten van de buitenwereld. Omdat Israël Hamas zoveel mogelijk probeert tegen te werken en bovendien verbolgen is over de ontvoering, sinds ruim drie jaar, van een Israëlische soldaat, mogen er wat de Joodse staat betreft nauwelijks meer goederen Gaza binnenkomen.
Alleen enkele levensmiddelen mogen van Israël Gaza nog in. Al het andere wat de samenleving van anderhalf miljoen Palestijnen in Gaza nodig heeft, is verboden. Gevolg is dat er een enorme smokkelhandel is ontstaan. Levensmiddelen, kleding, meubels, bouwmaterialen, medicijnen, stortbakken, nachtkastjes, vee, autos alles wat Gaza nodig heeft wordt door tunnels vanuit Egypte gesmokkeld. En natuurlijk wapens.
De Verenigde Staten en Israël zetten Egypte fors onder druk om deze smokkelhandel tegen te gaan. De afgelopen jaren hebben de Egyptenaren al tientallen tunnels opgeblazen, met als gevolg dat vele Palestijnse smokkelaars omkwamen.
Het mocht niet baten, de smokkel gaat door. Gaza heeft, om in leven te blijven, geen alternatief.
Sinds enkele maanden bouwt Egypte daarom met hulp van de VS een enorme stalen muur die zeker achttien meter de bodem in gaat. Hij is van knalhard staal, waar nauwelijks doorheen te komen valt. Hij wordt elf kilometer lang. De bouw ervan gaat 18 maanden duren. Ze zeggen dat hij onder stroom komt te staan, aldus winkelier Hoessein Jarbo uit Rafah, Gaza.
Niemand verwacht dat de smokkelhandel door de nieuwe muur helemaal zal stoppen. Natuurlijk zullen er nog wapens gesmokkeld worden, door diepere tunnels, en meer Palestijnen zullen daarbij omkomen. Maar de smokkel van gewone goederen als levensmiddelen, kleding, brandstof, zal zo goed als zeker stil komen te liggen. En dat heeft nu al onverwachte effecten op de samenleving in Gaza.
Op de veemarkt in Gaza bijvoorbeeld, die iedere vrijdagochtend gehouden wordt. Omdat brandstof straks bijna zeker niet meer via Egypte gesmokkeld kan worden, net als vee, gaat de prijs van ezels en paarden fors omhoog. Iedereen wil nog even snel een ezel kopen voordat er niet meer gesmokkeld kan worden, vertelt veehandelaar Asaad Jindya.
Ezels waren bijna uit het straatbeeld in Gaza verdwenen. Maar sinds enkele jaren zie je ze weer steeds meer. Ze trekken karren, soms zelfs om mensen te vervoeren, of ze worden gebruikt als lastdier. Vorig jaar was de prijs van een volwassen ezel vierhonderd dollar. Nu is die al gestegen tot zeshonderd dollar. Als de muur af is, wordt verwacht dat een ezel duizend dollar waard zal zijn. En dus proberen veel mensen er nog snel een te kopen nu er nog dieren Gaza in gesmokkeld worden. Naarmate de Egyptische arbeiders vorderen met de bouw van hun muur, wordt het steeds hectischer op de veemarkt in Gaza.
De Leidse student Egyptologie Pieter Lus heeft tijdens zijn vakantie in Egypte een opmerkelijke ontdekking gedaan.
Op een markt in Caïro heeft hij een tot nu toe nog onbekende papyrustekening gevonden. Papyrus is een vroege vorm van papier. De unieke vondst deed Lus toen hij bij een kraam oude boeken aan het doorbladeren was.
Op de papyrusrol zijn knikkerende kinderen te zien, waarvan de middelste hoogstwaarschijnlijk Toetanchamon is . De ander zou Sibuna kunnen zijn, een broertje van Toetanchamon en de zoon van Achnaton.
Toetanchamon besteeg de troon toen hij negen jaar oud was. Gaat hij vanaf nu de geschiedenis in als `De knikkerende koning¿ ?
Vanuit Aswan is er een leuk uitstapje te maken in noordelijke richting en wel naar Daraw. Daraw ligt zo'n 40 km ten noorden van Aswan en zo'n 5 km ten zuiden van Kom Ombo. Het plaatsje Daraw zelf is niet interessant, het onderscheidt zich in niks van andere plaatsen in Egypte. Wat Daraw wel onderscheidt van andere plaatsen is dat het het einde markeert van de Darb al-Arba'een (de Veertig Dagen-weg), deze aanvoerroute van kamelen vanuit Soedan duurt te voet zo'n 40 dagen. Het is een van de laatste overgebleven handelsroutes door de woestijn. De kamelen worden van Darfur en Kordofan in Soedan, door de Libische Woestijn naar Dongola gebracht en van daar langs de Nijl Egypte ingevoerd.
In Daraw is dus de belangrijkste kamelenmarkt tussen Soedan en Cairo te vinden. Deze markt vindt plaats op een wisselende locatie maar aan de drukte en de met kamelen geladen vrachtwagens is zo te zien waar het is en anders weet de plaatselijke bevolking dat wel te vertellen.
De markt wordt gehouden op elke dinsdag van het jaar en soms in de winter ook op zondag, van 6.30 tot 14.00 uur, waarbij de meeste handel al om 11.00 uur heeft plaatsgevonden. Er komen niet al te veel toeristen .
Belangrijke personen in het oude Egypte, zoals priesters en koningen, leefden als goden. Dit moesten ze wel betalen met hun gezondheid. Britse wetenschappers onderzochten hiërogliefen en de restanten van gemummificeerde priesters. Uit het onderzoek blijkt dat belangrijke Egyptenaren ongezond leefden.
Zo aten Egyptische priesters vette gerechten met heel veel calorieën, zoals brood, eieren en volle melk. Daarnaast dronken ze veel alcohol, meer dan tegenwoordig gangbaar is. Drie keer per dag aten priesters grote maaltijden met vlees, brood, fruit, groenten en cake. Daarbij dronken ze wijn en bier.
Onderzoekers hebben hiërogliefen in een Egyptische tempel vertaald. Uit de vertaling blijkt dat de Egyptenaren dol waren op voedsel met veel vet. Zo aten belangrijke Egyptenaren Goose, een gerecht dat voor twintig procent uit verzadigd vet bestond. Ook verorberden ze brood, dat toentertijd bestond uit een mix van melk, eieren en vet. Cakes werden voornamelijk gemaakt uit dierenvet of olie.
Wetenschappers bekeken de restanten van 22 gemummificeerde priesters. Negen van hen vertoonden tekenen van calcificatie, oftewel verkalking.
Na deze bevindingen is het logisch waarom de Egyptische elite niet ouder werd dan veertig tot vijftig jaar. Als de belangrijke Egyptenaren iets minder gulzig aten, hadden ze waarschijnlijk langer geleefd.
Belgische vondst in Egyptisch graf was inpakpapier
Belgische vondst in Egyptisch graf was inpakpapier
Het mysterie rond het stuk papier met 'erop Anvers' dat werd ontdekt in een oud Egyptisch graf, is eindelijk ontrafeld. Een student ontdekte dat het om een oude verpakking van Antwerpse kaarsen gaat.
In 2009 trok een onderzoeksteam van de KU Leuven naar Egypte om daar het 4.000 jaar oude graf van de plaatselijke gouverneur Djehutynakht opnieuw te openen. De Amerikaanse egyptoloog George Reisner had het graf al eens onderzocht in 1915, maar geavanceerde technieken zouden tot nieuwe ontdekkingen kunnen leiden. 'In het puin dat de grafkamer vulde vonden we het papiertje ", vertelt hoogleraar en projectleider Harco Willems. 'Het is normaal dat we dingen vinden van vorige bezoekers, maar dit konden we niet onmiddellijk plaatsen. "
Docent Marleen De Meyer, die het project mee begeleidde, nam de wikkel mee naar Leuven en vertelde erover aan haar studenten. 'Ik was onmiddellijk gefascineerd ", vertelt Staf Camps, vrije student Egyptologie. 'De enige leesbare brieven waren Anvers en ik ben van Antwerpen. " Uiteindelijk kwam Camps terecht bij het Volksmuseum van Deurne.
'Het bleek om de verpakking van kaarsen te gaan', vertelt conservator Ludo Peeters. 'Kaarsenfabriek den Bougie uit Borgerhout was toen de tweede grootste fabriek in de omgeving. Die kaarsen werden over de hele wereld verkocht. Vermoedelijk heeft Reisner tijdens zijn onderzoek het graf verlicht met kaarsen . " (SAS)
Het gebruik van passages uit de Koran of de oproep voor gebed als ringtone, is volgens Egyptes hoogste religieuze autoriteit, Moefti Ali Gomaa niet gepast. De heiligheid van Gods woord wordt er door aangetast. Dat de ringtone wordt onderbroken zodra de gebelde persoon opneemt, ondermijnt bovendien de betekenis van de teksten.
De ringtones met passages uit de Koran of de roep van de moskee zijn heel populair in Egypte. Er wordt op internet en op televisiekanalen flink voor geadverteerd. En dat kan de goedkeuring van de moefti niet wegdragen. Het gebruik van de heilige Koran of de oproep tot gebed als een ringtone bagatelliseert de heiligheid van de verzen die bedoeld zijn voor gebed, aanroeping en recitatie, zo quote de Egyptische tegenhanger van het ANP, MENA moefti Gooma.
Zodra degene die gebeld wordt op de groene knop drukt om op te nemen, wordt de ringtone en dus het heilige woord van God onderbroken. Dat zorgt er volgens Gooma voor dat de betekenis ervan mensen verwart en de luisteraar op het verkeerde been zet. Moslims mogen best religieuze liederen gebruiken, maar deze moeten dan wel geschikt zijn voor de lengte van een ringtone en mogen het heilige karakter van de Koran niet schaden.
Franse archeologen hebben net buiten Caïro de grafkamer van een Egyptische koningin gevonden. Zij zou zo'n 4000 jaar geleden op de troon hebben gezeten. Van de mummie is niets meer over, maar de kamer bevat nog wel hiëroglyfen.
De necropool van Saqqara ligt net buiten Caïro en is nog tamelijk onontgonnen archeologisch gebied; tien teams van archeologen doen er voortdurend nieuwe ontdekkingen. De grafkamer van de Egyptische koningin is er daar een van. Hoewel de mummie totaal vernietigd is, is er gelukkig nog genoeg ander moois. "We zijn blij Dat de teksten zo goed bewaard gebleven zijn," vertelt archeoloog Philippe Collombert.
Op de muren van de tien bij vijf meter grote grafkamer zijn de titels van de koningin te lezen. De overige teksten zijn vooral bedoeld om de overblijfselen van de koningin te beschermen en haar overgang naar het hiernamaals mogelijk te maken.
Collombert noemt de koningin mysterieus. Het is onduidelijk van wie ze de vrouw was van koning Pepi I, Pepi II ???. Beide Farao's regeerden Egypte gedurende de zesde dynastie voor lange tijd. In deze periode begon Egypte uit elkaar te vallen en machtige edelen probeerden de macht te grijpen. De Piramides uit deze tijd zijn vrij slecht gebouwd en grotendeels uit elkaar gevallen. Desalniettemin worden er zo af en toe toch nog mooie ontdekkingen gedaan.
Luchtfoto van depPiramide van Amenemhat III op Dashur, genoemd de Zwarte Piramide vanwege zijn donkere kleur. Werd gebouwd in het Midden-Koninkrijk, en het interieur bevat een complex systeem van tunnels en kamers. Door de verwijdering van de buitenste kalksteen behuizing, is de piramide vervallen tot ruïne. (Foto: SCA)
Minister van Cultuur, Farouk Hosni, heeft vandaag aangekondigd dat een kolossale rode granieten hoofd van koning Amenhotep III (ca. 1390-1352 voor Christus) werd ontdekt in zijn funeraire tempel van Kom el-Hettan gebied op Luxor Westelijke Jordaanoever. Hij voegde eraan toe dat de ontdekking werd uitgevoerd door een multi-nationale Egyptisch-Europees team.
Dr. Zahi Hawass, secretaris-generaal van de Supreme Council of Antiquities (SCA) zei dat het nieuw ontdekte hoofd intact is en 2,50 m hoog. Het is een meesterwerk van zeer artistieke kwaliteit, en toont een portret van de koning met zeer fijne jeugdige gebeeldhouwde functies.
Hawass voegde daaraan toe dat het hoofd glad gepolijst is en perfect bewaard, met enkele sporen van rode verf op het hoofd van de ureaus (Cobra).
Dr Hourig Sourouzian, het hoofd van de missie, zei dat de granieten hoofd behoort tot een groot standbeeld van de koning, de handen gekruist over zijn borst en met koninklijke insignes.
De koning draagt de Boven-Egyptische witte kroon. De ceremoniële baard is gebroken onder de kin, maar volgens Sourouzian, kan het nog steeds liggen onder het puin.
Zij voegde hieraan toe: "De afgelopen jaren hebben we een grote hoeveelheid rode stukken graniet van een standbeeld, dat stond in het zuidelijk deel van de grote rechter van de funeraire tempel van Amenhotep III op Kom el Hettan verzameld. Delen van het lichaam van de standbeeld zijn momenteel in restauratie. "
Deze tempel is een van de belangrijkste van dynastie 18, waar 84 kolossen beelden zijn opgegraven.
Onder hen zijn die van koning Amenhotep III en zijn vrouw, koningin Teye, wiens mummie werd geïdentificeerd door Dr Hawass en een team van wetenschappers.
Pa-Ib, de mummie met raadselachtige pakketjes in haar lichaam, is gisteren aan een uitgebreide scan onderworpen. De wetenschappers waren ervan overtuigd dat de scan veel vragen zou beantwoorden. De teleurstelling is dan ook groot nu blijkt dat Pa-Ib vooralsnog niets prijsgeeft.
Gisteren kon u al alles lezen over de mysteries die rondom Pa-Ib hingen. De nevelen zijn echter nog niet opgetrokken. Ondanks een CT-scan met een acht keer betere resolutie dan in 2006 nog het geval was, is geen verklaring gevonden voor het raadselachtige pakketje in de buik van de mummie. Er zijn duizenden fotos gemaakt en een kleine camera heeft ook binnen in de schedel plaatjes geschoten.
De scan heeft de wetenschappers wel meer informatie opgeleverd over de leeftijd die de vrouw bereikt heeft. Waarschijnlijk was ze tussen de 30 en 40 jaar oud, maar dichter bij de 30 dan bij de 40. Het balsemen is afgeraffeld. Dat wijst erop dat de vrouw niet van koninklijke afkomst is. De doodsoorzaak kon niet worden vastgesteld.
Uit het onderzoek zijn wel enkele interessante aanknopingspunten gevonden. Zo zouden de steken die op de doeken van de mummie gevonden zijn, iets kunnen vertellen over de woonplaats van de vrouw. De definitieve resultaten worden in maart verwacht.
Wetenschappers gebruiken de nieuwste technologie om letterlijk een kijkje te kunnen nemen in een Egyptische mummie. Het exemplaar bevindt zich in Amerika en wordt omringd door mysteries. Zo heeft de gemummificeerde vrouw een pakketje in haar lichaam zitten. Moet dat de goden gunstig stemmen of zit er meer achter?
Vandaag wordt met behulp van een zeer nauwkeurige CT-scan een kijkje genomen in het lichaam van de gemummificeerde vrouw. Hopelijk kan daarmee de functie van het pakketje en de leeftijd waarop de vrouw stierf worden vastgesteld. Het gaat ons een fantastische blik op deze mummie opleveren, vermoedt Ronald Beckett van het Bioanthropology Research Institute. Elke mummie heeft een verhaal te vertellen. Elk stukje informatie helpt ons om de oude Egyptenaren beter te begrijpen.
De mummie staat bekend als Pa-Ib en zou zon 4000 jaar oud zijn. De dame ligt al bijna 120 jaar in het Barnum Museum. Vandaag is de mummie in een kist en met politie-escorte naar de Quinnipiac-universiteit vervoerd om de wetenschappers daar een kijkje in het lichaam te gunnen.
Een CT-scan maakt de fotos. Deze zijn zon acht keer helderder dan de fotos die in 2006 van de mummie zien gemaakt. Bovendien wordt een kleine camera in de mummie ingebracht. De wetenschappers hopen zo te achterhalen of de pakjes die in de buik en in het bekken van de vrouw liggen organen of gemummificeerde vogels bevatten.
Volgens Lorelei Corcoran, directeur van het Instituut voor Egyptische kunst en archeologie op de universiteit van Memphis, is de mummie bijzonder ongebruikelijk. De mummie geeft ons een nieuw voorbeeld van het heel intrigerende fenomeen waarbij de overledene een geschenk meeneemt naar het hiernamaals. Volgens Corcoran zijn er slechts twee andere menselijke mummies gevonden die met een cadeautje naar het hiernamaals zijn gestuurd. Zij hadden gemummificeerde vogels bij zich. Deze dieren worden geassocieerd met de Egyptische god Thoth. Deze god speelt een belangrijke rol in de beoordeling van de doden. Zijn mening wil je graag beïnvloeden om ervoor te zorgen dat je het eeuwige leven krijgt.
Als de mummie een gemummificeerde vogel in zich draagt, is de vrouw waarschijnlijk veel jonger dan de geschatte 4000 jaar. Vogels werden in die tijd namelijk nog niet gebalsemd. Volgens Beckett kunnen de pakketjes ook organen zijn. Deze zijn eerst ingepakt en vervolgens in het lichaam geplaatst zodat ze in het hiernamaals nog benut konden worden. Zou het niet geweldig zijn als het een vogel blijkt te zijn, merkt Beckett op. Dat is zo zeldzaam dat het ons allemaal zou verrassen.
In 2006 werden al enkele radiologische tests gedaan. Daaruit bleek dat de vrouw in ieder geval ouder dan achttien was, misschien zelfs dertig jaar of ouder. Ook werden er aanwijzingen gevonden dat ze een kind gebaard heeft. Volgens Beckett is het geen koninklijke mummie, omdat haar versleten tanden wijzen op een heel gewoon voedselpatroon.
Het is nog even afwachten of het CT-onderzoek meer informatie op gaat leveren over het leven van deze vrouw, maar de wetenschappers zijn optimistisch. Elke mummie heeft geheimen als het gaat om hoe hun leven eruitzag, meent Gerald Conlogue van het Bioanthropology Research Institute. Ik denk dat we veel meer over haar te weten komen.
Bij opgravingen in de buurt van de Egyptische stad Luxor hebben archeologen een massief Opa Beeld Toetanchamon's gevonden hoofd gevonden van de Egyptische farao, Amenhotep III, de Grootvader van Toetanchamon.
Het granieten beeld is 2,5 meter groot en maakt deel uit van een nog veel groter standbeeld Van een van de bekendste Egyptische heersers. Andere delen van het standbeeld zijn al eerder gevonden. Het hoofd is nog geheel intact.
Amenhotep III heerste van 1390 tot 1352 voor Christus over Egypte. Het rijk was toen op zijn hoogtepunt en reikte van Griekenland tot Jemen. Door het DNA-onderzoek DAT onlangs op Toetanchamon nl Enkele andere mummies is uitgevoerd is Vrijwel zeker DAT Amenhotep III de Grootvader van Toetanchamon was.
Egyptische en Europese archeologen zijn al jaren bezig met opgravingen rondom de Kolossen van Memnon, twintig meter hoge standbeelden van Amenhotep op de Westoever van de Nijl, vlakbij Luxor. Het hoofd is gevonden bij de graftempel van de farao die zwaar beschadigd is geraakt, vermoedelijk bij een overstroming van de Nijl.
Bijna de helft van alle kinderen in Egypte leeft onder de armoedegrens, dus van minder dan 2 dollar per dag. Dit betekent DAT 20 miljoen kinderen serieus te kampen hebben met Ondervoeding. Dat maakte Sigrid Kaag, de regionale directeur van Unicef Voor het Midden Oosten en Noord Afrika, eerder deze week bekend.
Kaag presenteerde deze cijfers in een studie, Child Poverty en verschillen in Egypte: Bouwen aan de sociale infrastructuur voor de toekomst van Egypte. Belangrijk Ze zei DAT het '[is] om te bezien hoe armoede HUN Levens beïnvloed, en wat we doen Daaraan Kunnen, willen een soort sterven in armoede leeft krijgt zelden een tweede kans op onderwijs van een gezond begin van het leven'.
In Egypte is Vooruitgang Geboekt Wat betreft de wetgeving tien aanzien van kinderen and their rechten, maar door de snelle Bevolkingsgroei neemt het aantal straatarme kinderen voortdurend toe. Het rapport meldde DAT Bijvoorbeeld in Egypte, meer dan 7 miljoen kinderen hebben Gebrek aan goed voedsel, water, van sanitair, goede gezondheidszorg, onderwijs, van huisvesting. Vaak kinderen lijden aan een veelvoud van problemen sterven. Ongeveer 1,5 miljoen kinderen van jonger dan 5 jaar lijden aan een Gebrek aan eten en gezonde voeding. Volgens Kaag kan de cyclus van armoede worden doorbroken Alleen als kinderen centraal staan in de ontwikkelingsplannen van het land
Ameen Abdul-Rahman, een Egyptische ex-soldaat, heeft de Israëlische minister van Infrastructuur, Binyamin Ben Eliezer, ervan beschuldigd twee oorlogsgevangenen vermoord te hebben tijdens de zesdaagse Israëlisch-Arabische oorlog in juni 1967. In de krant Gulf News heeft de Egyptenaar zijn verhaal gedaan.
Ben Eliezer stond in 1967 aan het hoofd van het Israëlische commando Shaked en volgens Abdul-Rahman zou hij toen twee oorlogsgevangenen vermoord hebben omdat ze zonder zijn toestemming water gedronken hadden.
Hij schoot voor onze ogen een Egyptische officier en soldaat neer. Het is een wonder dat ik het overleefde, vertelde Abdul-Rahman. In het begin van de oorlog namen de Israëlis hem gevangen. Samen met zijn strijdmakkers werd hij vastgehouden in een voorlopig gevangenenkamp met een omheining van prikkeldraad. Volkomen uitgedroogd probeerden ze aan water uit een sloot te geraken.
Abdul-Rahman: We werden al gauw ontdekt en vervolgens werden we naar de bevelhebber van het kamp gebracht. Ben Eliezer was die bevelhebber en hij sprak Arabisch in een Iraaks dialect.
Onlangs bracht een tv-documentaire aan het licht dat Ben Eliezer 250 ongewapende gevangenen had laten ombrengen tijdens de zesdaagse oorlog in 1967. Uit schrik voor zijn veiligheid stelde Ben Eliezer daarop zijn bezoek aan Egypte twee weken geleden uit.
Egyptische parlementsleden roepen op om de banden met Israël te herzien. Egypte was het eerste Arabische land dat, in 1979, een vredesverdrag met Israël ondertekende. Volgens Mohammed Abdul Tawad, een andere Egyptische gevangen soldaat in juni 1967, bevalen Israëlis de gevangenen om boven op elkaar te slapen in hangars van de al-Arishluchthaven in Sinaï.
Zeventig van ons verstikten en werden begraven in putten. Ongeveer vierhonderd oorlogsgevangenen werden levend begraven, vertelde hij aan Gulf news. Egypte liet ondertussen al weten dat de verhalen van de ex-soldaten onderzocht zullen worden.
In Egypte zijn minstens vier mensen om het leven gekomen door hevig noodweer. De inwoners van de hoofdstad Caïro werden geteisterd door een zware hagelbui. Dat melden de Egyptische autoriteiten.
Schip tegen de kade Drie matrozen aan boord van een cruiseschip kwamen om toen het schip tegen de kade botste in de Egyptische badplaats Sharm el-Sheikh aan de Rode Zee. Vier passagiers, drie Britten en een Italiaan, raakten gewond.
Onweersbuien Elders in het land eisten onweersbuien hun tol. Volgens de Egyptische pers viel er minstens 1 dode en daarnaast waren er ook 50 gewonden. In Caïro was er nauwelijks verkeer te bespeuren doordat vele straten onder water waren gelopen.
Windvlagen In Alexandrië, aan de Middellandse Zee, werden de havens gesloten doordat hevige windvlagen en hoge golven de situatie onveilig maakten. Volgens de jongste weerberichten zou het slechte weer nog aanhouden tot maandag.
Op woensdagmiddag 3 maart 2010 geeft Willem van Haarlem een lezing in Amsterdam onder de titel 'De sarcofaag van Teuris in het Allard Pierson Museum: dodengeloof in Romeins Egypte'. De sarcofaag van Teuris in het Allard Pierson Museum is op het eerste gezicht een matig kunstvoorwerp. Bij Nadere beschouwing blijkt Echter DAT deze kist uit de Romeinse tijd Zorgvuldig is gedecoreerd. De versiering en de teksten tonen een schat aan informatie over de veranderende opvattingen rond de dood tijdens de Romeinse tijd in Egypte. Plaats: Amsterdam, Allard Pierson Museum. Nina van Leer zaal Aanvang 14.00 uur. Einde 15.30 uur. Toegang gratis. Samenwerking Tussen de Vrienden Allard Pierson Museum en Het Huis van Horus & mehen rond de tentoonstelling 'Doden voor de rechter'. Gratis entree - ook voor degenen die nog geen vriend van het APM zijn. Aanmelden gewenst via info@huisvanhorus.nl.
Op dinsdagavond 16 maart 2010 Ben Haring geeft een lezing in Leiden onder de titel Het 'Bestuur van de koninklijke necropolis van Thebe en zijn administratie. De gemeenschap van de Koninklijke grafarbeiders in het Egyptische Nieuwe Rijk heeft ons een bijzonder rijke Schriftelijke documentatie nagelaten. De restanten van HUN nederzetting (het hedendaagse Deir el-Medina) en de omgeving van HUN werkplekken in het Dal der Koningen en het Dal der Koninginnen zijn de Vindplaatsen van duizenden teksten, de Meeste kom dan ostraca (beschreven potscherven en kalksteenfragmenten), en een kleiner aantal papyri. Uit deze teksten komt een bijzonder gedetailleerd en levendig beeld Naar Voren van het leven en werk van de arbeiders. Dit beeld berust Echter hoofdzakelijk op teksten uit het late Nieuwe Rijk (de 20ste Dynastie), waaruit de documenten Meeste stammen. Ook uit vroegere perioden is veel materiaal beschikbaar, maar hoe mensen vroeger in de tijd terug gaat, hoe minder er teksten voorhanden blijken. Daarbij zijn de teksten van zeer Verschillende Aard: hiëratisch, hiëroglifisch, en Zelfs niet-schriftelijk - er bestond een systeem waarin de arbeiders alleen met persoonlijke merktekens werden aangeduid. Voor het vroege Nieuwe Rijk (de 18de Dynastie) staan ons alleen deze merktekens ter beschikking. Wat vertellen deze bronnen ons bij elkaar? Betekenen Verschillen in de documentatie ook Verschillen in de bestuurlijke praktijk? Plaats: Leiden, Lipsius Gebouw. Zaal wordt nog bekend gemaakt. Aanvang 19.30 uur. Zaal open 19.15 uur. Einde ca.. 20.30-20.45 uur. Toegang 8, - voor Donateurs Huis van Horus & mehen 10, - voor anderen. Aanmelden gewenst via info@huisvanhorus.nl van 020-6755033 020-6755033 na 19.00 uur.
Op dinsdag 16 maart 2010 Herbert Verreth egyptoloog geeft een lezing in Leuven voor de vereniging Egyptologica Vlaanderen onder de titel 'Het Noorden van de Sinaï. Een historisch en topografisch overzicht. De regio langs de kust van de Middellandse Zee between Palestina en de Egyptische Delta is altijd een drukke doorgangsweg geweest voor handelaars, militairen en Reizigers in het algemeen. Als grens-zone is het gebied zeer Vaak in andere handen overgegaan, en Egypte bezat Duidelijk niet steeds de controle over de regio. Enorme zandduinen en grote moerassen hebben er de doorgang in de vele perioden niet gemakkelijker op gemaakt. Aanvankelijk waren er slechts Enkele pleisterplaatsen waar de vermoeide reiziger aan drank en voedsel kon geraken, maar wanneer in de Romeinse en de Byzantijnse tijd de Geologische Omstandigheden Verbeteren, ontstaan er een aantal bloeiende steden. Van oost naar west vinden we zo Gaza, Raphia, Rinokoloura, Ostrakine, Kasion, Pentaschoinon, Aphnaion, Gerra, Skenai en uiteindelijk Pelousion in de oostelijke Delta. De weg over de landengte Tussen de Middellandse en de Rode Zee wordt beveiligd door de forten van Magdolos en Sile, die in de loop der eeuwen Regelmatig van plaats veranderden maar HUN naam behielden. De lezing Biedt een beknopt overzicht van de bezettings-geschiedenis van deze regio, met speciale Nadruk op de (weinige) Sporen van Specifiek Egyptische aanwezigheid. Voor wie de regio meer in detail wil kennen, van Zich al goed wil voorbereiden op deze lezing, is er maar een adres: http://www.trismegistos.org/sinai/. De lezing begint om 20.00 uur en vindt plaats in een zaal van het Monseigneur Sencie Instituut, Erasmusplein 2, achter de Centrale Bibliotheek van de KULeuven.
Op donderdag 18 maart 2010 Herbert Verreth egyptoloog geeft een lezing in Gent voor de vereniging Egyptologica Vlaanderen onder de titel 'Het Noorden van de Sinaï. Een historisch en topografisch overzicht. De regio langs de kust van de Middellandse Zee between Palestina en de Egyptische Delta is altijd een drukke doorgangsweg geweest voor handelaars, militairen en Reizigers in het algemeen. Als grens-zone is het gebied zeer Vaak in andere handen overgegaan, en Egypte bezat Duidelijk niet steeds de controle over de regio. Enorme zandduinen en grote moerassen hebben er de doorgang in de vele perioden niet gemakkelijker op gemaakt. Aanvankelijk waren er slechts Enkele pleisterplaatsen waar de vermoeide reiziger aan drank en voedsel kon geraken, maar wanneer in de Romeinse en de Byzantijnse tijd de Geologische Omstandigheden Verbeteren, ontstaan er een aantal bloeiende steden. Van oost naar west vinden we zo Gaza, Raphia, Rinokoloura, Ostrakine, Kasion, Pentaschoinon, Aphnaion, Gerra, Skenai en uiteindelijk Pelousion in de oostelijke Delta. De weg over de landengte Tussen de Middellandse en de Rode Zee wordt beveiligd door de forten van Magdolos en Sile, die in de loop der eeuwen Regelmatig van plaats veranderden maar HUN naam behielden. De lezing Biedt een beknopt overzicht van de bezettings-geschiedenis van deze regio, met speciale Nadruk op de (weinige) Sporen van Specifiek Egyptische aanwezigheid. Voor wie de regio meer in detail wil kennen, van Zich al goed wil voorbereiden op deze lezing, is er maar een adres: http://www.trismegistos.org/sinai/. De lezing begint om 20.00 uur en vindt plaats in de auditoria economie, auditorium VIII, aan het Sint-Pietersplein. Het auditorium VIII is te bereiken via de Sint-Pietersnieuwstraat en dan de eerste straat rechts de Hoveniersberg.
Op donderdagmiddag 18 maart 2010 Prof.dr. geeft Olaf Kaper een lezing in Leiden onder de titel 'De 400 goden van Kellis: Nieuwe Inzichten uit het veldwerk in de Oase Dachla, Egypte'. De lezing begint om 15.00 uur en vindt plaats in de Filmzaal op de 2de verdieping van het Rijksmuseum van Oudheden, Rapenburg 28 te Leiden. Deze lezing wordt mogelijk gemaakt door English Instituut voor het Oude Nabije Oosten (NINO). Toegang tot het Rijksmuseum van Oudheden en de Daarin gelegen Filmzaal van lezingenzaal bedraagt 8,50. Gratis voor houders van een Museumjaarkaart, RoMeO-leden en studenten met collegekaart.
Op woensdag 24 maart 2010 geeft Jan Koek in Amsterdam een lezing onder de titel 'Angst voor de (tweede) dood: het dodengericht in het oude Egypte'. Vanaf ca.. 1450 v. Christus verschijnt in Egypte voor het eerst de voorstelling van het dodengericht in dodenboek papyri en in gesneden. Gericht Dit bestaat uit het wegen van het hart van de dode Tegenover de Veer van Ma-at, de godin van de Kosmische Orde en waarheid. Indien het hart te zwaar van zonden is, volgt de tweede en definitieve dood, de grootste angst voor de overledene. Heeft Hij / Zij tijdens het leven aan de moraal-ethische standaard van Ma-at voldaan? Deze lezing bekijkt de betekenis van het Egyptische dodengericht. Plaats: Amsterdam, Allard Pierson Museum. Nina van Leer zaal Aanvang 14.00 uur. Einde 15.30 uur. Toegang gratis. Samenwerking Tussen de Vrienden Allard Pierson Museum en Het Huis van Horus & mehen rond de tentoonstelling 'Doden voor de rechter'. Gratis entree - ook voor degenen die nog geen vriend van het APM zijn. Aanmelden gewenst via info@huisvanhorus.nl.
Fietsen in Luxor is een fantastische belevenis. Luxor is een stad met zoveel cultuur, tempels graven ed. En allemaal vlak bij elkaar. Ook en voordeel van het huren van een fiets is dat je geen last meer hebt van opdringerige taxi's of koetsiers...
Fietsen kan je op diverse locaties in Luxor huren. ca. 20LE voor een dag (lokale fiets/geen versnellingen) maar inspecteer je fiets goed voordat je betaald, want je hebt garantie tot dat moment.. en is er iets kapot, dan betaal je de hoofdprijs. Ik zelf adviseer om naar de Nederlandse fietsverhuur te gaan, daar betaal je ca. 1 euro meer, maar dan heb je fietsen met Nederlandse onderdelen en als je een probleem hebt, helpen ze je graag.
Ook zijn daar fietsen te huur met versnellingen en fietsen die geïmporteerd zijn uit Nederland... Deze zaak kan je vinden in Sheratonstreet... Net voor bij Pizzahut/KFC en tussen DHL en Maria Silver in.
Een 3000 jaar oude Egyptische beschilderde doodskist werd ruim 125 jaar geleden uit Egypte gesmokkeld. Ze wordt binnenkort door de Amerikaanse Autoriteiten overhandigd aan Egypte. Dat melden verschillende Amerikaanse media.
De kist werd in 2008 in beslag genomen door de Amerikaanse douane toen een Spanjaard ze in Florida wilde invoeren om hem daar te verkopen. De Spanjaard kon echter geen eigendomspapieren overleggen. Volgens Zahi Hawass, van de Egyptische oudheidkundige dienst, werd de doodskist vermoedelijk in 1884 gesmokkeld uit Egypte.
De doodskist dateert uit de 21ste Dynastie (1081-931 v.Chr.) en bevat de resten van een man genaamd Emus. Over deze Egyptenaar is verder nauwelijks iets bekend. Zahi Hawass haalt de kist volgende maand persoonlijk op in de Nederland. Hawass zegt dat hij sinds zijn aantreden in 2002 al zo'n 6.000 Egyptische relikwieën terug gebracht heeft naar Egypte.
Het is weer heerlijk warm in Egypt, maar de afgelopen twee maanden waren erg koud. We leden soms aan een temperatuur van 13 graden overdag. Na 20 jaar in Egypte zijn we zulke temperaturen echt niet meer gewend. Net als in Nederland gaat in zulke perioden het gasgebruik uiteraard sterk omhoog mensen hebben meer verwarming nodig. Niks zo lekker als op een koude morgen even lekker lang onder de douche staan!
Tijdens onze winter in Cairo hoor je op straat vaak het kabaal van de verkopers van stalen flessen met butaangas; zulke heren rijden vaak op hun fiets rond met 4 of 5 gasflessen. Ze hebben die flessen gekocht op distributiepunten, en maken een paar centen winst door met een paar flessen de wijken in te gaan. Op straathoeken houden ze halt om met een dopsleutel op de flessen te slaan. Een enorm kabaal om de buurt te laten weten dat er weer gasflessen te koop zijn.
In ons eigen huis hebben we gewoon stadsgas, maar in voorgaande huizen moesten ook wij gasflessen kopen, zowel voor de gaskachels maar ook voor de gasplaat en de oven in de keuken, en voor de warme douche. De directeur van het gasbedrijf in onze wijk legde me jaren geleden uit waarom in Cairo relatief weinig mensen op stadsgas zijn aangesloten; teveel huizen zijn te gevaarlijk voor pijpleidingen . Daarnaast zijn honderdduizenden woningen in Cairo illegaal gebouwd. Als zulke huizen op stadsgas (of het electriciteitsnet) worden aangesloten, betekent dit een de facto erkenning door de overheid. Dat willen de gezaghebbers niet; het is veel handiger om, als er behoefte komt aan het ruimen van zulke illegale wijken, er gewoon de bulldozers op te kunnen zetten met als argument dat het om illegale woningen gaat.
Per saldo betekent dit natuurlijk, dat de meer welgestelden in hun betere en legale huizen, kunnen worden aangesloten, terwijk de armen in hun illegale gebouwen, het met gasflessen moeten doen.
De gasfles de amboemba is dus van eminent belang voor de armen. Zonder die fles kunnen ze niet koken. De aanvankelijke aanschaf van de fles is relatief duur, maar daarna kunnen de flessen leeg worden ingeleverd en betalen de burgers alleen voor het gas zelf. Dat is zwaar gesubsidieerd door vadertje staat: Je betaalt voor een 12-liter-fles ongeveer 50 cent, en daar kan je makkelijk een maand mee koken. Maar de afgelopen weken steeg de prijs van de flessen op de markt tot wel 10 euro, wat veel is in een land waar de helft van de mensen al onder het bestaansminimum van 45 euro per maand leeft.
De tekorten ontstonden omdat deze winter niet genoeg butaangas werd aangeleverd door de overheid, en die situatie duurt voort. Vandaar dat momenteel grote boosheid bestaat onder de armen. Elk jaar wordt dit probleem met butaangas wat groter . Waarom neemt de overheid geen actie, en levert ze genoeg aan de burgers, zei Mahmoed al-Askalani van de actiegroep Burgers tegen Hoge Levenskosten deze week. Om aan hun gas te komen moeten vrouwen nu uren in de rij staan bij distributiepunten, om geluk te hebben als de flessen worden verkocht. Wie te laat komt, kan niet koken.
Op de radio smeekte een jongen deze week om een amboeba voor zijn gezin, zodat zijn moeder kon koken. De presentator klaagde: Is dit waartoe de hoop van de Egyptenaren is gereduceerd? De hoop op een gasfles? Roddels in Cairo zeggen dat een gasfabriek is ontploft, en dat daarom het aanbod van gasflessen zo is gedaald. Wie kan zich voorstellen dat het gewoon een kwestie is van slecht beleid waardoor mensen nu veel hogere prijzen moeten betalen voor hun gas, als ze die al kunnen bemachtigen op de markt van vraag en aanbod?
Al-Askalanis actiegroep zegt dat de vraag naar butaangas deze winter, door het koude weer, met 8% toenam. Daarnaast was de overheid traag met de import van butaangas. De overheid zelf geeft de schuld aan het koude weer waardoor de vraag toenam maar waardoor bovendien de levering van gas uit Algerije en Saoedie Arabie traag zou zijn verlopen.
Hoewel Egypte zelf jaarlijks 48 miljard kubieke meter aardgas produceert, moet het jaarlijks voor 2.5 miljard euro aan butaangas importeren omdat het geen geschikte raffinaderijen heeft.
Farao is de titel die wordt gebruikt om koningen of koninginnen (met goddelijke status) van Opper- en Neder-Egypte aan te duiden.
De term is afgeleid van de woorden per aa, hetgeen Groot Huis ofwel paleis betekent.
Het oude Egypte werd geregeerd door koningen of farao's. Zij hadden de absolute macht. Dat wil zeggen dat alles in het land gebeurde terug ging op de farao die alles voor het zeggen had. De Egyptenaren noemden hun koning of koningin meestal n.sut (nesoet vert. koning). In de late tijd werd het woord paleis (per 'aa) soms overdrachtelijk gebruikt, zoals men ook nu bv. het Witte Huis zegt als men de Amerikaanse president (en zijn staf) bedoelt. Het werd in het algemeen niet door Egyptenaren zelf gebruikt. Het gebruik van het woord in de Bijbel, en met name in het Boek Exodus, wordt door veel moderne geschiedkundigen overgenomen. Ook de Koran verwijst veelvuldig naar 'de farao' uit de Bijbel.
Ongeveer vanaf 7000 v.Chr. trokken bevolkingsgroepen naar Egypte om zich daar te vestigen in landbouwgemeenschappen. Rond 5000/4000 v.Chr. begon men zich te specialiseren in beroepen en zo kwam er ook een dorpshoofd. Deze dorpshoofden werden machtiger en bevochten elkaar in een serie kleine oorlogen. Rond 3200/3000 v. Chr begon men met het centraler maken van Opper- en Neder-Egypte, de stammen werden verenigd en zo ontstond er twee, later één gecentraliseerde staat met aan het hoofd een koning aan wie ook goddelijke macht werd toegedicht. Met de eenwording van het land begon de eerste dynastie. Vele verschillende faraos hebben elkaar opgevolgd en meestal hun sporen nagelaten door graftomben, tempels, bouwwerken te bouwen.
De farao droeg een dubbele kroon: de rode kroon van Neder-Egypte (noorden) en de witte kroon van Opper-Egypte (zuiden). Zo werd de samenvoeging van beide gebieden gesymboliseerd. Een ander element is dat de koning een stierenstaart droeg. Dit om te symboliseren dat de koning dezelfde kracht en status had als de Hemelstier. Dit element was te zien vanaf de eerste verschijning tot aan de keizerlijke nepfarao's. De farao droeg meestal veel verschillende kleren voor ceremonies. Daarnaast werden er nog meer regalia in de loop van de tijd ontwikkeld.
De macht van de koning De vroege koningen werd gezien als de vertegenwoordiger en reïncarnatie van de goden, aanvankelijk met name van Horus. Zij hadden dus niet alleen wereldlijke maar ook geestelijke macht. Van de eerste dynastie is bekend dat bij de dood van de koning mensen werden gedood om hem in zijn graf te begeleiden. De piramiden, die gebouwd werden vanaf de 3e dynastie (2575 v.Chr.), verzekerden het voortbestaan van de koning na zijn dood en daarvan hing ook de eeuwigheid van de onderdanen af. Tijdens de 4e en 5e dynastie was de zon, bron van al het leven, heel belangrijk geworden. De vorst werd vanaf die tijd beschouwd als de zoon van de zonnegod, tevens oppergod, Ra. Hij werd ook gezien als de brenger van de vruchtbaarheid in de vorm van de jaarlijkse overstroming.
Gedurende de bijzonder lange regeringsperiode van Pepi II van de 6e dynastie liep het (god)koninklijke gezag een geduchte knauw op. Er is wel gesuggereerd dat er een lange tijd van droogte (zoals de magere jaren bekend uit de Bijbel) geweest is die de koning niet vermocht te bezweren. Met de 7e dynastie namen de lokale vorsten, de nomarchen de feitelijk macht over en veranderde ook het religieus denken. Onsterfelijkheid was er niet langer alleen voor de ene godkoning, maar eenieder kon het nastreven als men geld genoeg had voor een goede begrafenis.
Vanaf ± 2040 v.Chr. stond de farao dichter bij het volk en steunde hij voor een deel op de priesterschap, met name die van Amon. Hij had nog wel de status van een godheid, maar hij werd toch eerder gezien als redder van de bevolking. De organisatie van de staat werd ingewikkelder met name door de uitbreiding van het Egyptisch gezag over de buurlanden. Taken moesten daarom overgeheveld worden naar ambtenaren en dit liep grotendeels via de tempels. Zo moesten zij toezien op de leveranties van goederen en de afdracht van belastingen aan de tempels en aan het paleis. Zij oefenden tevens het toezicht uit op bepaalde herendiensten (zoals de bouw van de piramiden en later van paleizen en grensversterkingen) die de boerenbevolking moest verrichten als de Nijl was overstroomd en ze dus niet op het land konden werken. De ambtenaren werden beloond met landschenkingen. Mettertijd leidde dit echter tot ondermijning van het koninklijk gezag doordat bepaalde machtige ambtenaren uiteindelijk veel bezit hadden en zo op lokaal niveau zich als zelfstandige vorsten konden gedragen. Dit had verzwakking van het centraal gezag tot gevolg.
Achnaton kwam tegen deze geleidelijk uitholling van de koninklijke macht in opstand en trachtte de tempels en hun priester voorgoed uit te schakelen. Uiteindelijk liep dit op een grote mislukking uit en met Horemheb werden de meeste hervormingen teruggedraaid. Sindsdien moesten de koningen de priesters met het betalen van grote schenkingen te vriend houden. Tot en met Ramses II lukte dat aardig omdat Egypte over aanzienlijk buitenlands bezit beschikte. Na Ramses III verloor het dat en de latere Ramessiden hadden niet veel meer te vertellen.
Door de eeuwen heen zijn er periodes geweest van centralisatie afgewisseld met tijden van verdeeldheid. Tijdens dat laatste kon het zijn dat twee of meer koningen naast elkaar regeerden met burgeroorlogen als gevolg. En om de chaos compleet te maken vielen er regelmatig andere volken Egypte binnen. Meestal kon een van de lokale vorsten met geweld zijn mededingers onderwerpen en de eenheid onder een nieuwe dynastie herstellen. Op deze wijze wisselden perioden van bloei en eenheid af met tussenperioden van verval. De farao bleef in theorie de zoon van god. De vorst kreeg zijn gezag van de goden. Die macht was onbeperkt zolang de vorst zicht wist te handhaven. Werd hij van de troon gestoten door bijvoorbeeld een concurrerende vorst dan bewees deze daarmee dat de verstotene het mandaat des Hemels niet waardig was en de goddelijke volmacht ging vervolgens over op de nieuwe koning.
Later hebben vreemde heersers, die Egypte hadden veroverd of waren binnengedrongen het gezag van het Egyptische koningschap gebruikt om het land onder de duim te houden. De priesterschap collaboreerde in het algemeen met de vreemde heersers zolang dezen hun positie maar niet al te zeer aantastten. Eerst kwamen de Libiërs, daarna de Nubiërs, de Assyriërs, de Perzen en de Grieken en tot slot de Romeinen. Zelfs de Romeinse keizers vonden het nog opportuun zichzelf zoon van Ra en nesoet te noemen en hun naam in een cartouche te schrijven om zo religieuze legitimiteit voor hun gezag op te eisen. Pas met de komst van het christendom kwam er een eind aan deze maskerade die met onderbrekingen een millennium geduurd heeft.
Regeneratie van de macht De farao stond er borg voor dat deze via zijn speciale band met de goden door middel van zijn vruchtbaarheid ook het land en de bevolking zou vruchtbaar houden. Het eerste jubileum van de koning werd gehouden als hij 30 jaar op de troon zat. De volgende festivals na elke drie jaar. Meestal zijn er afbeeldingen te zien van een koning die naast de Apis-stier rent, of zittende met een Heb-sed mantel en de rode en de witte Egyptische kronen in een Heb-sed-paviljoen. De koning droeg ook een ceremoniële stierenstaart.
De Farao voor de Egyptenaren Voor de Egyptenaren was het koningschap een onsterfelijke onaantastbare instelling die ook religieuze betekenis had. De goden hadden het ambt ingesteld en het was dus onderdeel van de ma'at, de goddelijke orde. Ze hadden grote eerbied voor hun vorst. Van oudsher werd aan de toekomstige koningen geleerd bepaalde principes te erkennen; ze moesten streven naar het voldoen aan het Egyptische idee van een goede koning. De farao werd geacht zorg te dragen voor hen die hulp behoefden, omkoperij en onderdrukking uit te bannen, alle mensen gelijk te behandelen, het begrip gerechtigheid te eerbiedigen en geen kwaad te verrichten.
Vanaf zijn troonsbestijging was de koning de schakel tussen het volk en de goden en zorgde hij voor vrede, welvaart en eeuwig leven. Voor de troonopvolging was er de prins. Ze kregen een gedegen opleiding. Ze leerden lezen en schijven en ze werden getraind in oorlogvoering, sport, de jacht en religie. Af en toe kwam het voor dat de prins al mocht regeren met zijn vader als regent. Dit mederegentschap moest ervoor zorgen dat de ene regeringsperiode soepel in de volgende overging.
De farao zorgde voor de Egyptenaren en in naam was hij alleenheerser. In de praktijk lag de macht echter vaak bij de priesters. In sommige periodes -de 20e en 21e dynastie- was de koning niet meer dan hun marionet. Door de steeds ingewikkeldere organisatie van het land werden veel taken uitbesteed aan ambtenaren.
De Egyptische koning bleef nog wel de opperrechter met de macht over vrijspraak of bevestiging van doodvonnissen, hij was handhaver van de waarheid, gerechtigheid en de kosmische orde.
De farao had verschillende taken:
hij was opperbevelhebber van het leger, hoofd van de administratie en financiën, hogepriester van iedere tempel en opperrechter. De absolute macht en verheerlijking van de farao werd van oudsher vereeuwigd in (muur)tekeningen, beelden en andere monumenten. Deze vertellen over het leven in Egypte en over de taken en daden van de farao. Hij werd altijd even groot afgebeeld als de goden met als betekenis dat hij gelijk is aan een god.
Al vroeg tijdens zijn regering moest de farao zorgen voor zijn graf. In de 4e dynastie (± 2500 v.Chr.) werden er piramides gebouwd waarin de Egyptische koningen werden bijgezet na hun overlijden. Later werden de vorsten en mensen met hoog aanzien bijgezet in grafkamers in de rotsen naast het Nijldal. (Het gewone volk werd begraven in de zandgrond). De farao bezocht het bouwterrein waar zijn tombe werd gebouwd regelmatig. Uiteindelijk stierf hij en werd hij bijgezet in zijn uitvoerig ingerichte graf. Hij werd bijna altijd opgevolgd door zijn oudste zoon (het is ook een paar keer gebeurd dat een vrouw de troon besteeg) en de kroning was altijd een groot feest.
Koningsnamen
Er waren in totaal vijf namen van de farao. Deze namen hadden teksten in zich die bestonden uit heilwensen. Dit werd vastgesteld in het Middenrijk. Het bestaat uit een aantal vaste elementen en losse elementen. Dit waren titels die de vorst (lees: farao) zelf aannam.
Men geloofde dat iemands naam voorspelde wat hij of zij in leven ging betekenen. In Afrika (tot Zuid-Afrika toe) is dat tot op de dag van vandaag een veel voorkomende gedachte. In Egypte ging het geloof in naam-magie erg ver. Een goed voorbeeld daarvan is de mythe van Ra en Isis waarin Isis Ra volledig in haar macht krijgt door hem zijn ware naam te ontfutselen.
De horusnaam (hor) is het oudste van alle namen van de farao. Het bestond uit een afbeelding van een buitenkant of façade van een paleis (serech / serekh) met daarboven de valkengod Horus. In het paleis stond de naam van de koning. De god Horus had hierbij een beschermende functie, namelijk de naam van de koning beschermen. Een andere betekenis kan zijn dat de koning zo in verband gebracht kon worden met de hemel waar Horus de god van was. De eerste koningen (0e, 1e, 2e en 3e dynastie) maakten er veel gebruik van, ze waren niet anders te herkennen.
Variaties:
In plaats van een Horus-valk het Seth-dier (gebruikt bij Chasechemoey) Een Stier met een Ureaus (in het latere Nieuwe Rijk) Ra-Horachti (een valk met een dubbele kroon)
De twee godinnen
Deze naam werd ingesteld nadat Egypte verenigd was. Het bestaat uit de twee patronessen van Egypte die de eenheid moeten waarborgen. Het gaat om:
Nechbet, een gier van Opper-Egypte Wadjet, een slang van Neder-Egypte Ze staan of zitten op een broodmand, dit is het Egyptische teken voor heer (neb) en geven de godinnen extra kracht om te begrijpen. Er werd meestal de naam of de heilwens erachter geschreven.
De naam van de gouden Horus bestaat uit een valk (Horus) zittend op het goud-symbool (Neboe). Erachter komt de naam van de farao. Deze naam is bedacht na de vereniging toen er een sterke invloed was van Horus. De betekenis van deze naam is niet goed bekend, er zijn twee theorieën:
Een overwinning op de god Seth door Horus. Het goud moet staan voor de overwinning. De eeuwigheid van de god Horus afbeelden. Het goud had de betekenis van eeuwigheid.
Dit is de naam van farao als hij farao werd (troonnaam). Deze voerde hij ook als hij farao werd samen met de Nomen. Het wordt vooraf gegaan door de twee tekens: riet / zegge (Nesoet) en een bij (Bit) die staan voor de twee landen. Dan komt er een cartouche met daarin de naam van de koning. De cartouche bestaat uit een touw dat om de naam is gespannen. In de 3e tot 6e dynastie werd de naam van de koning geschreven in één cartouche, later werd dit uitgebreid met een tweede.
Nomen (cartouche)
Dit is de naam die wordt gegeven aan de vorst van geboorte, maar wij kennen het als belangrijkste naam, bijvoorbeeld Ramses. Het bestaat uit een Gans (sa; zoon) en een zon (ra; van Ra) met daarin de naam van de vorst. Deze naam werd vooral populair toen de verering van Ra, de zonnegod kwam.
Functie van de naam Iedere naam had zijn eigen functie. De Gouden Horusnaam verwees bijvoorbeeld naar de eeuwigheid. Gezamenlijk vormden de namen zoiets als een politiek programma. Zo noemde Mentoehotep II (Mentoe is tevreden) zich ook S'ankh.ib.tawy: Hij die weer leven (ankh) in het hart (ib) van de Beide Landen (tawy) brengt. Hij probeerde namelijk het land weer te verenigen en het centraal gezag te herstellen na de verdeeldheid van de Eerste Tussenperiode. Hij noemde zich ook de 'zoon van Ra' Neb.hetep.Re en de 'Horus' Netjeri.hedjet (Goddelijk is de Witte Kroon) Met het eerste eiste hij erkenning in het noorden op, omdat Ra de god van Heliopolis was, met de laatste naam maakte hij duidelijk dat hij uit het zuiden kwam en daar al aan de macht was
Als voorbeeld nemen we de volledige titulatuur van farao Toetanchamon. We komen er ook achter dat Toetanchamon eigenlijk niet zo heet. De vijf namen van de farao's hebben we uitgeschreven, vertaald in Romeins schrift en vertaald in het Nederlands.
Hiërogliefen Vertaling Nederlands
Ka-nacht toet mesoet Sterke stier, hulp van geschapen vormen.
Nefer-hepoe segereh-tawy sehetep-netjeroe neboe Dynamische wetgever, die de twee landen tot rust brengt, die alle goden gunstig stemt.
Wetjes-chaoe sehetep-netjeroe Die de rijksinsigniën voert, die de goden gunstig stemt.
Nebcheperoere Hoge manifestatie van de god Ra.
Toetanchamon heka-ioenoe-sjema Levend beeld van de god Amon, heerser van de stad Heliopolis.
Een rode granieten standbeeld van Hatsjepsoet. Hatsjepsoet was een controversiële vrouw die regeerde als farao tijdens de 18th Dynastie van het Nieuwe Rijk. In haar kunst, werd ze vaak afgebeeld als een man om te verschijnen als een legitieme farao.
Antieke auteurs zoals Seneca, Pausanias en Philo van Alexandrië zijn het eens met de papyri. In Egypte konden Broers en zussen met elkaar huwen. Dit wordt bevestigd door de censusaangiften in de papyri, waarin voor de Romeinse periode het huwelijk tussen volle broer en zus ( "van dezelfde vader en moeder") heel gewoon was, en in sommige streken zelfs de regel.
Koningen gingen er tegen in maar zij waren precies de uitzonderingen die de regel bevestigden. Toch blijft er onder antrolopogen een taboesfeer hangen rond het onderwerp.
Exhibit openen van de kinderen in het Cairo Museum
Nieuwe Children's Museum tentoonstelling
vertaling
De Nieuwe Children's Museum tentoonstelling is geopend in het Egyptisch Museum in Cairo. Deze tentoonstelling is heel goed, het is voor kinderen en bevat replica'svan oude Egyptische monumenten, sculpturen en voorwerpen met behulp van lego.
LEGO Een replica van een standbeeld van Ramses II te Abu Simbel in Museum het vertonen kinderen. (Foto: SCL)
Het doel van de tentoonstelling, ontworpen door het museum directeur, dr. Wafaa El-Saddik, is om de oude Egyptische kunst en geschiedenis aan kinderen laten zien op een manier die hen aanspreekt en eenvoudig te begrijpen is.
De LEGO-modellen worden getoond naast de echte oude Egyptische artefacten. De tentoonstelling is verdeeld in verschillende gebieden die verschillende aspecten van de oude Egyptische leven beschrijven, en het omvat ook een workshop waar de kinderen hun fantasie gebruiken om LEGO-creaties van zichzelf te construeren.
Deze tentoonstelling is een permanente tentoonstelling in het Egyptische Museum, en we hopen dat het de boodschap van opvoeding van de kinderen van Egypte over ons erfgoed voortzet en te delen met kinderen uit de hele wereld. Sinds 2002 heb ik een programma om kinderen leren over hun Erfgoed aan de universiteiten,. We hebben ook
Dr Hawass en de Prins van Denemarken openen het museum voor kinderen
een school in het Egyptische museum voor kinderen, Waar jaarlijks jaar meer dan 1000 kinderen uit heel Egypte afstuderen. We gebruiken onze musea als basis voor de opvoeding van kinderen over Erfgoed , en ik zie de resultaten van deze inspanning. Egyptische kinderen houden van hun Oudheden meer dan ooit, vragen ze mij wanneer ik de robot in de piramide opnieuw stuur. Het wordt duidelijk dat de kinderen nu zeer gretig Leren over geschiedenis. Dit is een bemoedigend teken dat deze kinderen in staat zijn om de oudheden en het erfgoed van Egypte te behouden in de toekomst.
Heb je er ooit al eens van gedroomd om in een desolaat landschap te logeren, ver afgezonderd van alles en iedereen? Dat kan in deze topper van resort die bovendien ook ecologisch verantwoord zijn. Laat de magie van de woestijn je betoveren op een duurzame manier! .
De ligging van het ecoresort Adrère Amellal is pure magie
Adrère Amellal (Egypte) Deze ecolodge, opgebouwd uit klei, bevindt zich in een idyllische oase op acht uren rijden van Caïro. Elke kamer is uniek en authentiek ingericht. Alle meubels zijn vervaardigd door de plaatselijke bevolking en getuigen van heel wat originaliteit. Er is geen elektriciteit maar dat wordt ruimschoots gecompenseerd door duizenden kaarsen die het resort 's avonds sprookjesachtig verlichten. Geniet van deze unieke locatie vanaf 348 euro voor een tweepersoonskamer.
.
Een luchtfoto van Adrère Amellal laat zien hoe speciaal deze lodge is
We kennen allemaal de verhalen over archeologen die dankzij één vondst in één klap wereldberoemd werden. Het overkwam amateur-archeoloog en schrijver Paul Sussman ook. In de Engelse krant The Guardian vertelt hij over zijn grote vondst: de juwelen van de farao in de Vallei der Koningen.
Sussman is schrijver en al sinds zijn kindertijd bijzonder geïnteresseerd in de geschiedenis van Egypte. In 1972, ik was toen zes, nam mijn tante me mee om de tentoonstelling over Toetanchamon in het Britse Museum te bekijken. Sindsdien ben ik aan Egypte en archeologie verslingerd geraakt. Ik bracht het grootste deel van mijn kindertijd door in de tuin, op zoek naar tombes.
Opgraving Hoewel hij geen archeologische opleiding heeft gevolgd, grijpt Sussman elke gelegenheid aan om te kunnen graven naar de rijke geschiedenis van Egypte. Die ene die ik me altijd zal herinneren vond iets meer dan tien jaar geleden plaats. Ik werkte als veldarcheoloog en dagboekschrijver in een team dat in de Vallei der Koningen aan het graven was. Ik maakte deel uit van het Amarna Royal Tombs Project en we deden er vier jaar over om de vallei rondom de tombes van Toetanchamon en Ramses VI bloot te leggen. Terwijl we in deze grond aan het graven waren, kregen we toestemming om een kleine bestaande tombe, KV56 opnieuw bloot te leggen.
De missende plak De KV56 werd in 1908 door de Engelse archeoloog Edward Ayrton ontdekt. In de tombe zaten de meest spectaculaire juwelen. Vandaar de bijnaam: de Gouden Tombe. Sussman krijgt de leiding over het heropende onderzoek en daalt elke ochtend samen met twee Egyptische arbeiders in de tombe af om onderzoek te doen. Het eerste seizoen leverde niet veel op: een skelet van een hond en één van Ayrtons oude sigarettenpakjes waren misschien wel de spannendste vondsten. Het tweede seizoen werd interessanter. Op een ochtend was ik samen met één van de arbeiders in een hoek van de kamer aan het schrapen toen we iets in het licht zagen glimmen. Het was een smalle plak, een rechthoek van geslagen goud. Prachtig afgewerkt en met de troonsnaam van de farao Seti II erop. Ayrton had dertien identieke plakken gevonden, allemaal delen van een ketting die rond de nek van de farao hing. Dit was de plak die hij miste.
Verwondering Aan de ene kant was het simpelweg een mooi, extreem zeldzaam snuisterijtje dat niets aan onze kennis over de oude Egyptische geschiedenis toevoegde. Maar aan de andere kant was het een echt opmerkelijke vondst. Een object dat niemand in drie millennia tijd had gezien of aangeraakt en dat ooit werd gedragen door een man die als een levende god werd beschouwd. Ik voelde verwondering natuurlijk, en opwinding. ( ) Maar ook een vreemd gevoel van dislocatie. Alsof ik voor een heel kort moment een glimp van een oude, verloren wereld mocht opvangen. Maar ik was voornamelijk gehaast om het object te fotograferen, te registreren en veilig op te bergen. Ik heb een goed bewaard gebleven reputatie van spectaculaire onhandigheid en ik wilde niet dat dit object daarvan het laatste slachtoffer zou worden.
Sarcofaag van Toetanchamon Foto: mharrsch / Flickr / CC / by-nc-sa
Update: dinsdag 16 feb 2010, 20:50
De Egyptische farao Toetanchamon stierf aan complicaties van een gebroken en malaria geweest. Dat concludeert een team van wetenschappers DAT Het meest Uitvoerige onderzoek ooit op de wereldberoemde mummie daad.
Bij DNA-onderzoek op de overblijfselen werden sporen aangetroffen van de malariaparasiet en een CT-scan wees uit Dat de 19-jarige heerser een gebroken geweest, een dodelijke combinatie zo'n 3300 jaar geleden. "Een plotselinge botbreuk deur Bijvoorbeeld een val kan levensbedreigend zijn geworden als er ook nog een malariabesmetting bijkwam" Stelt een van de wetenschappers.
Lange tijd was onduidelijk waarom de jongen, die als tienjarige op de troon kwam, maar zo'n kort leven heeft gehad.
Geen moord De tombe van Toet Werd in 1922 ontdekt door Howard Carter. Hoewel Hij maar een relatief onbelangrijke farao was geweest, Werd Toetanchamon Wereldberoemd Omdat zijn graf een van de weinige graven uit het Oude Egypte was dat niet door rovers was geschonden. Zijn gouden sarcofaag is een van de bekendste oudheidkundige stukken uit het land.
Jarenlang Werd vermoed DAT Toetanchamon het slachtoffer was geworden van moord van een ongeluk, Omdat Hij zo jong is gestorven en een onverklaarbaar gat in zijn schedel had. Onderzoek in 2005 wees al uit DAT sterven Wond Waarschijnlijk tijdens het mummificeren was ontstaan.
Broer-zus De onderzoekers waren ook benieuwd naar de stamboom van Toet, waar altijd veel onduidelijkheid over bestond. Ze concluderen nu DAT Hij is inderdaad de zoon van zijn voorganger Belangrijke Achnaton. Zijn moeder was diens zuster. Broer-zus relaties Vaak kwamen voor bij Farao's. Omdat zij als godheid werden gezien, was het gebruikelijk DAT ze onderling trouwden.
De mummie van de moeder is gevonden, maar Haar naam is in de loop der eeuwen verloren gegaan.
Uit de scans ook Duidelijk DAT Toetanchamon Werd een hazelip had en een Klompvoet. "Je Kunt hem zien als een jonge, fragiele koning sterft een wandelstok nodig had om te lopen." In de graftombe van Toet werden 130 Verschillende wandelstokken gevonden.
De bevindingen worden woensdag gepubliceerd in het wetenschappelijke tijdschrift Journal of the American Medical Association.
In Nederland zendt de digitale zender Discovery World op 23 en 30 mei een tweedelige documentaire over het onderzoek uit, aldus een woordvoerster.
"Doden voor de rechter. Reis door het Egyptische dodenrijk"
Tentoonstelling van 19 februari t/m 23 mei 2010 in het Allard Pierson Museum
Beleef zelf een reis door het Egyptische dodenrijk.
Vanaf vrijdag 19 februari is in het Allard Pierson Museum in Amsterdam de tentoonstelling Doden voor de rechter. Reis door het Egyptische dodenrijk te zien. In deze tentoonstelling worden de denkbeelden van de oude Egyptenaren over de dood geplaatst in het perspectief van latere christelijke en islamitische ideeën.
De oude Egyptenaren waren er als eerste bij om hun uitgebreide voorstellingen van het hiernamaals tot in detail op schrift te stellen. Aan de hand daarvan is deze tentoonstelling samengesteld. De grote Dodenboekpapyrus uit de eigen collectie en enkele papyri in bruikleen van het Rijksmuseum van Oudheden te Leiden zijn dan ook centrale stukken in dit verhaal. De bezoeker van de tentoonstelling legt de weg van de overleden Egyptenaar af, van godenrechtbank tot de paradijselijke Rietvelden, en kan de spannende en gevaarlijke reis door het dodenrijk zelf beleven. Men krijgt zo een fascinerend inzicht in de gedachtewereld over dood én leven van de oude Egyptenaren en ziet deze in perspectief van twee grote wereldgodsdiensten van vandaag geplaatst.
Doden voor de rechter Overledenen in het Oude Egypte werden, als ze het zich konden permitteren, eerst gemummificeerd. Vervolgens werd nog voor de bijzetting in het graf het zogenaamde Mondopeningsritueel uitgevoerd. Daarmee werden de functies van ademen, eten, spreken, horen en zien hersteld. Pas dan was de overledene klaar voor de reis die ging komen. Voordat de gevaarlijke tocht kon beginnen die hem door de Onderwereld naar de Rietvelden zou voeren, moest de dode zich verantwoorden voor maar liefst twee godenrechtbanken.
De eerste rechtbank telde 42 goden als rechters. De dode moest elke god aanroepen en dan verklaren dat hij een bepaalde zonde niet had begaan. Bij die zonden zien we duidelijke overeenkomsten met de moraal van het christendom en de islam. Bij de tweede rechtbank werd het hart van de overledene op een weegschaal gewogen tegen de veer van Maät, de godin van de waarheid. Als het hart en de veer niet met elkaar in evenwicht waren, viel de dode ten prooi aan het vreselijke monster Amnet. In de tentoonstelling neemt de sarcofaag van de voorname dame Teuris met voorstellingen van dit oordeel een belangrijke plek in. Dodenoordelen zijn ook bekend uit het christendom en de islam.
Reis naar het Paradijs Na de beide rechtszittingen begon de dode aan een lange en gevaarlijke reis door de Onderwereld. Als hij die overleefde, kon hij uiteindelijk het Paradijs ofwel de Rietvelden betreden. Het Paradijs was een geïdealiseerde versie van Egypte. Alles ging hier altijd goed en de overledene kon er zijn gemak van nemen, geassisteerd door een leger sjawabti's (dienarenbeeldjes) die het werk uit handen namen. Hiervan zijn diverse bijzondere exemplaren te zien.
Publicatie en educatie Ter begeleiding van de tentoonstelling verschijnt er een speciaal, rijk geïllustreerd nummer van APM, het blad van de Vereniging van Vrienden van het Allard Pierson Museum. Ook is er educatief materiaal samengesteld voor de klassen 3 en 4 van het voortgezet onderwijs, getiteld 'Reisgids naar de Rietvelden'.
Allard Pierson Museum: Oude Turfmarkt 127, Amsterdam, www.allardpiersonmuseum.nl dinsdag-vrijdag: 10-17 uur, zaterdag, zondag en feestdagen: 13-17 uur.
Het interieur Thebe Tomb 1, op de Westoever van Luxor. Scènes in deze graven weerspiegelen dagelijkse bezigheden als religieuze thema's. (Foto: Sandro Vannini)
Egypte zet het nieuwe jaar in met een vernieuwde stijl, logo en slogan.
Egypte zet het nieuwe jaar in met een vernieuwde stijl, logo en slogan.
Egypte zet het nieuwe jaar in met een vernieuwde stijl, logo en slogan. Het nieuwe logo integreert het Oud-Egyptische Ankh symbool en combineert azuurblauw met goud. Tegelijk keert men terug naar de basis met de slogan Waar het allemaal begint dat Egypte beschrijft als eeuwige bron van inspiratie.
Waar het verhaal begint Reeds eeuwenlang is Egypte een fascinerend land dat miljoenen reizigers inspireert om hun eigen verhaal te vertellen en hun ervaringen te delen met vrienden en familie. Egypte is een plaats Waar het allemaal begint. Met behulp van deze slogan wil Egypte de mensheid verder inspireren tot het creëren van hun eigen verhaal en één van de grootste toeristische aantrekkingspolen ter wereld blijven.
Nieuw logo Het nieuwe logo combineert kaligrafisch, handgeschreven letters met het Ankh symbool, dat de eeuwigheid voorstelt. De kleuren bestaan uit azuurblauw en goud. Azuurblauw was een van de favoriete kleuren voor juwelen bij de Oud-Egyptenaren en stelt ook de intense kleur van de Egyptische zeeën en lucht voor. Het goud was dan weer een teken van rijkdom en macht in de Faraonische cultuur.
mee te nemen: aansteker voor het verbranden van wc-papier
Kamelentrektocht door de rotswoestijn van de Sinaï, 8 dagen, wandelvakantie met tenten
Vertrek vanuit het imposante St. Catharina-klooster voor een wandeltocht door de verrassende bergen van de Sinaï. Langs hoge, imposante ruïnes en 'gevels' van oude paleizen . Door wijde, en wadi's 'gortdroge' diepe kloven met klaterende bronnen. Op bezoek bij gastvrije bedoeïenen in kleine, groene oases. Gesjouw is niet nodig, .... eten, tenten en bagage gaan mee op kamelen.
Bagage mee op reis
Vanwege het stenige terrein, zijn goede, hoogsluitende bergwandelschoenen met een stevige zool belangrijk. Uw bagage wordt tijdens de trektocht door kamelen vervoerd. Denk eraan uw dat kwetsbare spullen goed stofdicht en stevig ingepakt meegenomen worden.
Omdat er tijdens de trektocht geen sanitaire voorzieningen zijn, is het handig om antibacteriële handgel mee te nemen, natte doekjes en een aansteker (voor het verbranden van wc-papier). Zorg voor warme kleding en goed isolerende slaapzak en slaapmatje, vanwege de koele avonden.
De natuur vernietigt op termijn alle sporen uit het verleden, de tijd is dus de grootste vijand voor de geschiedenis, moeilijk of eerder onmogelijk zal het zijn om ooit de waarheid te kennen.? Pers en Sensatie-jagers weten dat ook, en spelen daar op in, ze mixen waarheid en Sience-fiction en er ontstaat een dwaal-leer. Een zeer goed voorbeeld volgt hieronder:
Hoe ongelofelijk het ook MOGE klinken, "maar kolonel James Churchward" vertelt in zijn boek "Het verloren continent Mu" (1961) dat dit continent een oppervlakte besloeg van "Paaseiland" tot de "Carolinen" van Hawaii in het noorden tot de Cook-eilanden in het zuiden. Gezien deze omvang telde "Churchward" 64 miljoen inwoners.
Niet minder dan 50.000 jaar geleden werd daar een beschaving tot ontplooiing gekomen in vele opzichten superieur was aan het onze In "Mu" heeft ook de creatie van de mens plaatsgevonden. De oudste getuigenissen over de mens kunnen niet in Egypte in het dal van de Eufraat worden gevonden, "maar juist hier in Noord-Amerika en in de Oriënt, waar Mu zijn eerste kolonien stichtte. Deze beweringen steunen op teksten van een serie zogenaamde "Naacal-tabletten" tafelen derhalve, die Churchward, naar Hij vertelt, vijftig jaar voor de publicatie van zijn boek, had gevonden in bepaalde kloosters in "India" en "Tibet"
Corresponderende steentafelen werden volgens het Verslag van Churchward later in Mexico gevonden door "William Niven"
De "Naacal-tafels" zouden 15.000 jaar oud zijn en de Mexico-tafels 12.000 jaar.
Churchward moest niet minder dan zes maanden soebatten eer hij de priester van het Indische klooster kon overhalen, hem de heilige tafelen te tonen, waarop de priester had gezinspeeld, en die sinds onvoorstelbare tijden in de gewelven hadden gerust.
Natuurlijk waren de tafelen in een geheimschrift opgesteld, maar het geluk wilde dat de priester nog in het bezit was van sleutel, en hij maakte Churchward deelgenoot van wat hij nog wist. Maanden van intensieve concentratie op het vertalen van de tafelen volgden, maar de beloning voor deze inspanning is groot. Tot in bijzonderheden beschreven zijn de schepping van de aarde en de mens, en de plaats waar hij het eerst naar voren trad "MU". Wat deze Indische tafelen aan informatie ontbrak, werd door de tekst op de Mexicaanse aangevuld. Het is moeilijk te schatten hoeveel aanhangers de theorie van Churchward heeft, maar het moeten er zeer velen zijn. Zijn boek is reeds aan zijn 20ste druk, en is nu ook in pocketuitgave verschenen.
Conclusie: de mens is dermate nieuwsgierig van Aard dat hij zich gemakkelijk laat vangen aan dergelijke theorieën, maar ons geen stap dichter brengt bij de ware feiten!
Berichtgeving over conflicten laat in Egypte veel te wensen over
Berichtgeving over Conflicten in Egypte laat veel te wensen over
Kees Hulsman
CAIRO - Egyptische journalisten zijn bezorgd over de kwaliteit van de berichtgeving over conflicten In hun eigen land. Overbevolking, armoede en slechte onderwijsvoorzieningen voor grote delen van de bevolkingkKunnen makkelijk tot wrijvingen leiden.
Als er dan ook nog eens verschillende aanhangers van godsdiensten betrokken bij zijn, kunnen wrijvingen gemakkelijk in een conflict tussen moslims en christenen uitmonden. Vooral populistische media spelen daar graag-met vaak tendentieuze berichtgeving-op in, omdat ze daarmee meer kranten van tijdschriften hopen te verkopen.
Op een bijeenkomst van de Egyptische Stichting voor Begrip Tussen de Arabische Wereld en het Westen werden deze week enkele voorbeelden gepresenteerd waarin de berichtgeving die emoties zodanig had daardoor dat opgejaagd dodelijke slachtoffers zijn gevallen.
De meeste doden vielen tien jaar geleden in het Egyptische Al-Kosheh. Door een ruzie bij een gokpartij tussen christenen vielen twee doden. Enkele christenen probeerden hun verantwoordelijkheid te ontlopen door enkele plaatselijke moslims te beschuldigen, die echter niets met deze moord uit te staan hadden.
Ruzies en wederzijdse beschuldingen liepen uit de hand, media en activisten namen het op voor de ene van de andere partij en sleepten weer andere partijen bij het conflict. Na honderden artikelen waren de onderlinge verhoudingen dusdanig verziekt dat een klein conflict between een christelijke handelaar en een moslimklant uit de hand liep.
Beide partijen zochten opnieuw steun bij geloofsgenoten, die drie dagen lang elkaars bezittingen kapot maakten. Een groep gewapende moslims trok het dorp binnen en doodde 21 christenen. Als de beschuldigingen niet zo enorm door emotionele uitspraken in de media waren aangewakkerd, was er nooit zo'n escalatie geweest.
Het aantal artikelen over conflicten in Egypte is in de afgelopen tien jaar enorm toegenomen. Veel daarvan waren erg tendentieus. Er zijn redacties die emotionele en partijdige berichtgeving gebruiken omdat dit verkoopt. Onderzoek naar achtergronden worden niet nodig gevonden omdat het tijd en geld kost.
Egyptische journalisten vinden dat de media deze lokale journalisten beter op hun waarde moeten schatten.Ze moeten beter betaald en opgeleid worden zodat zij niet afhankelijk blijven van andere inkomsten en ze moeten leren om plaatselijke spanningen beter te berichten.
Prof Jihad Auda, socioloog aan de universiteit van Helwan, wijst op "het ontbreken van een goed toegankelijk archief voor journalisten die nu vaak op een conflict af worden gestuurd zonder iets af te weten van de historische en sociale achtergronden van een conflict.
Dat maakt veel dat rapportages niet tot de diepere oorzaken doordringen ", aldus Auda. "Lokale autoriteiten werken vaak ook niet mee door een wijd verspreid gebrek aan transparantie van overheidsbesluiten."
Een wat vreemd fenomeen binnen de Egyptische beeldhouwkunst is het zogenaamde reservehoofd. Er zijn zo'n dertig stuks van deze hoofden gevonden in Gizeh, Alle daterend uit de 4de Dynastie, de regeerperiode van Choefoe en Chafra. Ze zijn aangetroffen in mastabagraven, in een zijnis op de bodem van een schacht die naar de grafkamer leidt. In een van de nog ongeschonden graven is een reservehoofd aangetroffen, DAT naast de sarcofaag stond, dicht bij de overledene.
Het zijn geen fragmenten van andere beelden. De onderkant is aan de basis van de nek afgevlakt, Zodat de hoofden rechtop Konden staan. Dat is de reden waarom men er vanuit gaat dat het een solo-sculptuur was. Ze beelden mensen uit die kaalgeschoren en kortgeknipt zijn. Het grootste exemplaar is dertig centimeter hoog. μ Typisch is het Feit DAT bij alle hoofden de oren eraf zijn en in het achterhoofd een verticale inkeping zit.
Reservehoofd uit de 4de dynastie, Egyptisch Museum, Cairo
Er zijn Verschillende Argumenten aangevoerd om de betekenis en de Reden voor het vervaardigen van reservehoofden te verklaren. In de eerste plaats zou de angst om het hoofd in het hiernamaals te Verliezen door toedoen van demonen en van natuurlijk verval Kunnen een rol gespeeld hebben, vandaar de naam 'reservehoofden'. Ten tweede is het mogelijk een DAT-reservehoofd ook als grafbeeld was bedoeld. Maar zo'n beeld Werd Meestal in de serdab, een afgesloten cultuskamer in het graf, geplaatst.
Vanwege de schade aan de oren en de inkeping in het achterhoofd wordt gesuggereerd Dat de hoofden mogelijk Gebruikt zijn als mal voor een funerair masker. Verwijdering van het masker zou de beschadigingen hebben veroorzaakt. Maar voor een mal zou mannen hoogstwaarschijnlijk ander materiaal dan kalksteen genomen hebben. Ook is er gespeculeerd Dat de grafeigenaar het beeld van het hoofd als woonkamerdecoratie benutte. Maar ook deze theorie kan men op Geen enkele Manier staven. Gezien de visie van de Egyptenaren op een leven na de dood is het niet ondenkbeeldig Dat de vervaardiging van de hoofden is Bedoeld om het te conserveren in Verband met de wederopstanding. Immers, om te Kunnen voortleven in het hiernamaals was conservering van het lichaam een Noodzakelijke VOORWAARDE.
De Karakteristieke gelaatstrekken van de reservehoofden zijn opvallend. Bij de meest ontwikkelde werken is haast sprake van een portret. De interessante Stijl waarmee de hoofden zijn gemaakt, Tussen realisme en idealisering, laat Waarschijnlijk een van de vroegste voorbeelden van portretkunst zien. Men gaat er daarom vanuit, is dat het willen behouden van de eigenheid en uiterlijk de Werkelijke reden geweest voor het maken van reservehoofden.
Supreme leader Ayatollah Ali Khamenei said on Monday that Iran is set to deliver a punch that will stun world powers during this weeks 31st anniversary of the Islamic revolution.
The Iranian nation, with its unity and Gods grace, will punch the arrogance (Western powers) on the 22nd of Bahman (February 11) in a way that will leave them stunned, Khamenei, who is also Irans commander-in-chief, told a gathering of air force personnel.
Korte vertaling: De westerse machten zullen verbaasd staan wat wij met behulp van God de 11 februari a.s. aan de wereld zullen laten zien. En wij zullen de 11e de arrogante westerse wereld iets laten zien dat zij verstomd zullen staan. Aldus Ali Khamenei, de chef commander, die dit vertelde tegen een groep van zijn Luchtmacht personeel.
CAIRO Moslims en christenen eisen samen nieuwe wetgeving van het Egyptische parlement. De wetgeving moet christenen evenveel recht geven op het bouwen van kerken als moslims hebben voor het bouwen van moskees.
Dat meldde de nieuwsdienst AP vorige week. Moslims hebben voor de bouw van een moskee slechts toestemming nodig van een regionaal orgaan, terwijl voor kerkbouw door koptische christenen nu een handtekening van de president vereist is.
Moslims en christenen protesteerden verder tegen activiteiten van Egyptische splintergroeperingen, met het oog op de moord op zes koptische christenen en een moslim op kerstavond in het zuiden van Egypte.
De Egyptische overheid houdt vol dat verschillende religieuze groeperingen vreedzaam samenleven. De onlusten van zes januari waren niet religieus van aard, volgens de overheid
Donderdag aanstaande 11 februari start een driedelige lezingenreeks van de Uitstraling Permanente Vorming over Het Oude Nabije Oosten.
Donderdag 11 februari 2010 HET OUDSTE SCHRIFTSYSTEEM TER WERELD
Lezing door prof. dr. Michel Tanret, hoogleraar, vakgroep Talen en Culturen van het Nabije Oosten, Universiteit Gent. Hoe, waar en wanneer is het spijkerschrift ontstaan? Hoe zit het in elkaar en welke talen werden ermee geschreven? Wat waren de (onvoorziene) gevolgen van deze uitvinding in verband met de wereldvisie van de oude Meso potamiërs? Het oude Sumer is het kader waarin dit alles zich afspeelt, een wereldhandelsimperium en een van de eerste stedelijke beschavingscentra.
Donderdag 25 februari 2010 DE MESOPOTAMISCHE MYTHOLOGIE
Lezing door prof. dr. Michel Tanret, hoogleraar, vakgroep Talen en Culturen van het Nabije Oosten, Universiteit Gent. Aan de hand van de belangrijkste mythologische verhalen wordt het denken van de Sumeriërs en de Akkadiërs belicht. Ook worden hun concepties uiteengezet over het ontstaan van het universum, van de goden en de plaats van de mens in dit geheel.
Donderdag 4 maart 2010 SCHEEPVAART EN LUXEHANDEL IN HET OUDE NABIJE OOSTEN
Lezing door prof. dr. Eric Gubel, hoogleraar aan de vakgroep Kunstwetenschappen en Archeologie, Vrije Universiteit Brussel en departementshoofd Oudheid, Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis. De lezing start met de vroegste contacten tussen Egypte en de Levant, de Mediterrane kust van het Oude Nabije Oosten. De invloed van deze kustvaart op de ontwikkeling van de plaatselijke kunst in beide gebieden komt aan bod, net zoals bij de bespreking van de nieuwe handelsroutes tijdens het tweede millennium die eerst Cyprus, en vervolgens Kreta verbinden met Egypte en de Levant. De Mykeense thalassocratie (14de-12de eeuw v.o.j.) opent de weg naar het westelijke Mediterrane bekken dat uiteindelijk in het Fenicische handelsnetwerk van een mare nostrum (onze zee) avant la lettre wordt opgenomen.
Praktische informatie DATA: 3 donderdagen: 11 en 25 februari & 4 maart 2010 TIJDSTIP: 14u00 LOCATIE: campus Etterbeek, Vrije Universiteit Brussel PRIJS UPV-LID: 7 euro per voordracht PRIJS NIET-LID: 8,5 euro per voordracht PERSONEEL EN STUDENTEN VRIJE UNIVERSITEIT BRUSSEL: 1 euro per voordracht op vertoon van personeels- of studentenkaart MEER INFO & INSCHRIJVINGEN: UPV vzw, T 02 629 27 50, E upv@vub.ac.be, W www.vub.ac.be/UPV (online inschrijven mogelijk) !!! GELIEVE BIJ UW INSCHRIJVING STEEDS DE INSCHRIJVINGSCODE TE VERMELDEN !!!
Reeds in de antieke periode is er een beeld ontstaan van een esoterisch Egypte dat slechts in een losse samenhang met de historische werkelijkheid staat. Het presenteert Egypte's diepste als bron van alle geheime kennis.
Vanaf de Renaissance heeft dit beeld van Egypte een bijna onophoudelijke aantrekkingskracht uitgeoefend op de Europese ideeëngeschiedenis.
Niet alleen beroepen de alchemie, astrologie en andere geheime wetenschappen zich op het Esoterische Egypte, ook de Rozenkruisersbewegingen, de Vrijmetselaars en de Theosofen maken er gebruik van.
Hedendaagse Esoterische aspiraties, die in het dagelijkse leven een groot belang hebben gekregen, vinden in de Oud-Egyptische cultuur een onuitputtelijk ideeënreservoir en zijn ,zonder, zelfs ondenkbaar. Tegelijkertijd zorgen zij ervoor dat Egyptosofische denkbeelden een ongelooflijk breed publiek bereiken.
De Egyptologie is tot nu toe voor een groot gedeelte aan dit fenomeen voorbij gegaan.
De internationaal gerenommeerde egyptoloog Erik Hornung overwint de angst om het onderwerk te beroeren. Hij laat zien welk een invloed het Esoterische Egypte heeft gehad op tweeduizendjaar Europese geschiedenis.
Egyptisch-Franse archeologen hebben 4 oude waterputten opgegraven in El-Sharqiya provincie die dateren uit de 25e en 26e faraonische dynastieën.
De putten zijn onderdeel van een pas ontdekt Sacred Lake in een tempel voor de Egyptische godin Mut in de ruïnes van het oude Tanis
Supreme Council of Antiquities secretaris Algemeen Zahi Hawwas zei dat de putten variëren in vorm en grootte.
Twee van hen hebben ronde vormen met een diameter van 210-220 cm, terwijl de andere twee vierkante zijn.
Zij zijn gebruikt door de mensen voor dagelijks gebruik, voegde hij toe.
Het lag 12 meter onder de grond in de San al-Hagar archeologische site in het oosten van de Egyptische Nijl-delta en is 15 meter lang en 12 meter breed en opgebouwd uit kalksteen blokken. Het was in goede conditie.
Het was het tweede heilige meer op Tanis.
het eerste meer op de site werd gevonden in 1928. De godin Mut, soms afgebeeld als een gier, was de vrouw van Amon, de god van de wind en de adem van het leven. Ze was ook moeder van de maangod Khonsu.
In zijn kerk in het Egyptische Caïro drijft Makary Yunan de duivel uit. Met behulp van massamedia groeide hij uit tot een fenomeen. Christenen en moslims uit de hele wereld bezoeken de ceremonie.
Een flinke klap in haar gezicht haalt weinig uit. De door de duivel bezeten vrouw werpt zich krijsend op vader Makary Yunan, die nogmaals hard uithaalt. Een vijftal helpers houdt de vrouw in bedwang terwijl de priester het heilige water uit een plastic gietertje over haar heen sprenkelt. In de naam van Jezus Christus kom eruit, gemaand Makary de duivel die bezit van haar heeft genomen.
Trillend en schuimbekkend wordt de vrouw op de grond gelegd; haar pupillen zijn weggedraaid, zodat alleen het wit te zien is. Als haar adem schokkend weer op gang komt en haar ogen langzaam terugdraaien, gaat er een golf van opluchting door de stampvolle kerk: de duivel is verdreven.
De dienst op vrijdag in de St. Mark Koptische kerk in een christelijke volksbuurt van Caïro, eindigt steevast in een uitdrijving, het emotionele hoogtepunt van een helingceremonie waar zowel zieke christenen als moslims aan meedoen. De meesten van hen zijn niet bezeten door de duivel (in de Europese zin van het woord), maar lijden wel onder zijn werk via een kwade geest (djinn) die hun leven verstoort, zo blijkt uit de honderden brieven die vader Makary wekelijks krijgt van mensen die om zijn hulp vragen.
Hoewel haar vrienden en familie huiverig waren om de hulp van een christen in te roepen, besloot ze naar Egypte te reizen om de priester te raadplegen.
Omdat God een en dezelfde is heelt Makary zowel christenen als moslims. Als ze maar geloven in de kracht van Jezus, vertelt Makary . Hoewel moslims Jezus erkennen als een profeet, heeft hij niet dezelfde verheven positie als de profeet Mohammed. Daarom zijn moslims vaker bezeten door de duivel, verklaart Makary.
In Egypte, waar een lange traditie van gedeelde religieuze mystiek bestaat, zijn in zowel christelijke als islamitische kringen uitdrijvingen inmiddels gemeengoed geworden. Volgens Ahmed El-Akabaoui, professor in de psychiatrie aan de Al-Azhar universiteit in Caïro, gaat het echter om een pre-christelijk (en eveneens pre-islamitisch) gebruik.
Na een selectie van de brieven te hebben voorgelezen maakt Makary een rondgang langs de voorste rijen, die gereserveerd zijn voor de zieken, en besprenkelt hen met heilig water. Een massa hysterische vrouwen grotendeels bestaand uit gesluierde moslimas werpt zich op de priester. Ze schreeuwen en smeken om zijn zegening en om een druppel van het heilige water dat de kwaadaardige geesten uit hun leven moet verdrijven.
Het schouwspel wordt vastgelegd op camera, en is live te volgen op groot scherm buiten de kerk en in enkele andere kerken in de buurt, tot in Canada en de VS via een satellietverbinding.
Vader Makary heelt al 31 jaar mensen en is met behulp van de massamedia tot een fenomeen uitgegroeid, waar mensen van heinde en verre voor komen.
In het kantoor van vader Makary zit een 35-jarige vrouw uit Saoedi-Arabië met haar dochter. Sinds vijftien jaar lijdt ze onder de djinn die bezit van haar heeft genomen, het zou het werk zijn van haar jaloerse voormalige schoonmoeder. Ik ben constant nerveus, en word boos zonder reden, vertelt de vrouw, die niet met naam in de krant wil. Maar het grootste probleem is dat ik alle mannen haat.
Doordat ze geen seks met mannen kan hebben, vertelt ze, strandde ook haar tweede en derde huwelijk. Ze heeft alles geprobeerd, waaronder zwarte magie en islamitische uitdrijvingsriten, maar niets hielp. Op een dag kreeg ik een visioen waarin Maria en Jezus droevig keken. Ze stelden me voor aan een man, die ik later op televisie zou herkennen. Het was vader Makary. Desondanks worden de helingspraktijken van individuele priesters en imams gesteund door de religieuze autoriteiten. De religie heeft de folklore geïncorporeerd. Dat is een soort marketing, en ze verdienen er goed aan. Ze houden de traditie in stand om zieltjes te winnen.
Het gedoe met geesten is natuurlijk allemaal onzin, meent El-Akabaoui. Maar de meerderheid van de Egyptenaren denkt nog in termen van magie.
De populariteit van de helingceremonies duidt ook op een falen van de zorgsector, die in Egypte volgens Abakaoui in toenemende mate duur en onpersoonlijk is.
De professor ontkent niet dat de uitdrijvingen wel degelijk werken. Dat is het placebo-effect. Als je erin gelooft, werkt het In zoverre zijn de uitdrijvingen van groot nut voor de samenleving, geeft El-Akabaoui toe. De armoede is groot, en de voorzieningen slecht. Op sommige gebieden, zoals seksualiteit, rusten taboes die grote druk op de gesteldheid van mensen uitoefenen.
De sociale netwerksite Facebook zet aan tot overspel en is daarom anti-islamitisch.
05.02 De sociale netwerksite Facebook zet aan tot overspel en is daarom anti-islamitisch.
Dat zegt de Egyptische moslimgeleerde Sheikh Abdel Hamid al-Atras in een fatwa, een juridisch advies voor moslims.
Volgens een studie van het Nationaal Centrum voor Sociaal en Criminologisch Onderzoek wordt een op van vijf echtscheidingen in Egypte veroorzaakt door sociale netwerksites. Via digitale ontmoetingsplaatsen als Facebook leren de partners makkelijker andere mensen kennen, zeggen de onderzoekers.
Zondaars
De studie werd deze week gepubliceerd. De reactie kwam ogenblikkelijk. Moslims die nog van deze sociale netwerksites gebruik maken, zijn "zondaars", zegt Sheik Abdel Hamid al-Atras. Deze vooraanstaande soennigeleerde is het voormalige hoofd van de fatwacommissie van de Al Azhar-universiteit in Cairo. De universiteit werd opgericht in de tiende eeuw en geldt als voornaamste rechtsbron voor soennitische moslims.
Al-Atras vindt sociale netwerksites nuttig voor de verspreiding van de islam. Maar de meesten gebruiken ze voor buitenechtelijke relaties, zegt hij. Facebook "is een instrument dat de familie vernietigt omdat het de echtgenoten aanmoedigt om relaties te hebben met andere mensen die de islamitische shariawet overtreden", zegt hij in zijn fatwa.
"Terwijl een van de echtgenoten aan het werk is, is de ander online aan het chatten met iemand anders, een tijdverlies en een misprijzen van de sharia. Dit brengt de moslimfamilie in gevaar."
Ali Gomaa, de grootmoefti van Egypte, laakte vorige maand het gebruik van Koranverzen als beltonen (ringtones) op mobiele telefoonstellen
Voor het seizoen 2009-2010 staat een uitgebreid aanbod aan cursussen over het Oude Egypte op het programma. De cursussen vinden plaats in Amsterdam, Hilversum en Leiden. Op deze pagina staan ook de nog lopende cursussen seizoen 2008-2009 vermeld. Klik hier op Seizoen 2008-2009
Seizoen 2009-2010
Hieronder treft u de komende cursussen in het cursusaanbod voor het seizoen 2009-2010 aan. Bij alle cursussen staat aangegeven of er nog plaatsen beschikbaar zijn. Door op de foto of cursieve titel van een cursus te klikken, komt u op een volgende pagina terecht. Daar vindt u uitgebreide informatie over de betreffende cursus.
Amsterdam
Hilversum
Leiden
Religie Aanvang dinsdag 9 maart 2010. De cursus gaat door, nog plaatsen beschikbaar.
Kunst Aanvang dinsdag 12 januari 2010. De cursus is gestart.
Archeologie Aanvang dinsdag 6 oktober 2009. De cursus is afgerond.
Religie Aanvang dinsdag 9 maart 2010. De cursus gaat door, nog plaatsen beschikbaar.
Deze opleiding richt zich op alle facetten van de Egyptische taal en cultuur. Egyptologie bestaat uit een breed scala aan onderzoekssoorten die deels vreemd zijn aan westerse taal- en cultuurstudies. De totaal andere aard van de Egyptische cultuur vereist nu eenmaal een eigen aanpak. Het vakgebied is erg uitgebreid; een zeer lange periode staat centraal: van de prehistorie tot diep in onze middeleeuwen. De studie omvat alle facetten van de Egyptische cultuur in dat tijdvak: godsdienst, taal, literatuur, kunst, recht, economie etc.
Je volgt eerst een basisopleiding, waarna je je kan specialiseren in een van de grote aandachtsgebieden. Die gebieden zijn: filologisch onderzoek, archeologisch-kunsthistorisch onderzoek, de studie van het Grieks- en Romeins Egypte en Koptologie . Daarnaast leer je gebruik te maken van bronnenmateriaal om toegang te krijgen tot de denk- en leefwereld van de oude Egyptenaren.
Vakken Inleiding Middelegyptisch, inleiding Egyptische cultuurgeschiedenis, geschiedenis van het nabije oosten
Toelatingseisen
Vwo-profielen: C&M, E&M, N&G, N&T
Toekomstmogelijkheden
Als afgestudeerde kun je je studie voortzetten middels een masteropleiding. Maar je kunt natuurlijk na je bachelor al direct aan de slag. Een Egyptoloog kan gaan werken als docent bij diverse cursusinstellingen, in musea en als begeleider van culturele reizen. Verder is er werk te vinden in bibliotheken en uitgeverijen. Je zult begrijpen dat je als bachelor in een lagere functie start dan wanneer je je masteropleiding hebt afgerond.
AP op 04 februari '10, 20:26, bijgewerkt 4 februari 2010 20:30
ZAAFARANA - Egypte heeft donderdag een gerenoveerd klooster gepresenteerd, het oudste christelijke klooster ter wereld. De restauratie heeft acht jaar geduurd en heeft ruim tien miljoen euro gekost.
Het hoofd van de archeologische dienst, Zahi Hawass, opende het St. Anthoniusklooster en noemde het een teken van het vredig naast elkaar bestaan van christenen en moslims. Hiermee laten we de wereld zien dat wij graag de monumenten uit ons verleden willen herstellen, of ze nou koptisch zijn, joods of christelijk.
Hawass verwees in zijn toepspraak naar een incident van een kleine maand geleden, waarbij tijdens een beschieting van een koptische kerk zeven doden vielen.
Op de vraag of er een verband bestond tussen de schietpartij en het moment van de bekendmaking van de renovatie antwoordde Hawass: Het incident in boven-Egypte tussen twee broeders kan gebeuren. Ik wil dat iedereen dit incident vergeet.
Hij merkte op dat het renovatiewerk werd gedaan door moslims.
Ondanks het feit dat Egypte in Afrika ligt, zijn veel mensen bang om er in Egypte met vakantie te gaan vanwege de aanhoudende oorlog in het Midden-Oosten. De militaire officieren, moslims, christenen en politici zeggen dat het veilig is om een reis naar dat land maken. Ze zeggen dat zij van plan zijn zich te houden aan het vredesverdrag dat werd getekend tussen Egypte en Israël en dat ze op geen enkele manier de huidige oorlogen zullen beïnvloeden.
Egypte viel in het verleden ten prooi aan terrorisme met verschillende aanvallen. Sindsdien is de veiligheid verhoogd en zijn de veiligheidsmaatregelen aangescherpt,..
Toeristische politie is in al de toeristische plaatsen in Egypte klaar om de toeristen op vakantie te beschermen. Egypte heeft ook een mijlpaal bereikt bij het vergroten van de geheime politie die vermomd als toeristen zich rond trekpleisters en Ambassades begeven.
De meeste Egyptenaren leven van toeristen en de meesten daarom zijn steeds vriendelijk en doen ze er alles aan om ervoor te zorgen dat toeristen in Egypte veilig zijn van een aanval in het Midden-Oosten.
Er reizen niet veel Amerikanen naar Egypte en omdat zij altijd het doelwit van terroristen zijn, en daarom zullen de terroristen zich niet snel op Egypte richten. Veel terroristen zijn ook gericht op Israël en dit is een goede afleiding voor Egypte.
Veiligheidsmaatregelen in Egypte
Egypte is een zeer kindvriendelijke plek om naar te reizen en op vakantie te gaan, maar Zoals bij alle reizen in een vreemd land, dient voorzichtigheid in acht worden genomen.
- Wees alert, verblijf in groep indien mogelijk, en ga niet zwaaien met enorme bundels geld.
- In drukke gebieden, beschermt u uw bezittingen tegen mogelijke zakkenrollers, Vooral in de toeristische plekjes.
- Draag als vrouw geen kledij sterven te veel van uw huid blootgeeft.
- Als u wordt benaderd op een ongewenste manier, vraag dan gewoon op een stellige manier om met rust gelaten te worden. Als dit niet werkt, verhef je je stem en je zult zien dat ongewenste volgers je gerust laten.
- Leer een paar woorden van de lokale taal. Dit kan je helpen bv. bij het kopen van iets uit de winkel.
Als u deze veiligheidsmaatregelen in acht neemt dan kunt u zeker genieten van uw vakantie in Egypte.
De Egyptische religie was geen geloof met één enkele god of één scheppingsleer om het ontstaan der dingen te verklaren. Juist een groot aantal goden en godinnen konden naast elkaar bestaan en zich op allerlei manieren manifesteren. Om inzicht te krijgen in de godsdienstbeleving van de Egyptenaren verdiept deze cursus zich in de mythen, de oude verhalen over de goden. Van daaruit wordt de diepere betekenis van de rituelen in de tempels verklaard. Ook wordt de rijke offercultus voor de doden toegelicht. De cursus gaat in Amsterdam van start op dinsdag 9 maart 2010, in Hilversum op dinsdag 9 maart 2010 en in Leiden op zaterdag 13 maart 2010. Voor meer informatie klikt u hier op: Cursus Religie.
Cursus 'De Verborgen Tombe'
Vanaf maandag 1 maart 2010 verzorgt Huub Pragt in Utrecht een cursus van vier lessen over de regeringsperiode van hogepriesterkoning Mencheperra uit de 21ste dynastie. De cursus wordt gegeven voor HOVO Utrecht. Deze cursus vormt een zoektocht naar het nog niet ontdekte graf van Mencheperra. Momenteel zijn nog veertien plaatsen beschikbaar. Kijk voor meer informatie op: Cursus 'De Verborgen Tombe'.
Cursus 'Religie van het Oude Egypte'
De Egyptische religie was geen geloof met één enkele god of één scheppingsleer om het ontstaan der dingen te verklaren. Juist een groot aantal goden en godinnen konden naast elkaar bestaan en zich op allerlei manieren manifesteren. Om inzicht te krijgen in de godsdienstbeleving van de Egyptenaren verdiept deze cursus zich in de mythen, de oude verhalen over de goden. Van daaruit wordt de diepere betekenis van de rituelen in de tempels verklaard. Ook wordt de rijke offercultus voor de doden toegelicht. De cursus gaat in Amsterdam van start op dinsdag 9 maart 2010, in Hilversum op dinsdag 9 maart 2010 en in Leiden op zaterdag 13 maart 2010. Voor meer informatie klikt u hier op: Cursus Religie.
Reis 'Egypte in Rome, Florence en Turijn'
Van zaterdag 8 mei tot en met zaterdag 15 mei 2010 leidt Huub Pragt een reis naar Italië. De stad Rome staat bekend om zijn vele obelisken uit Egypte. Het Vaticaans museum herbergt een enorme verzameling aan Egyptische kunstschatten. We brengen ook een bezoek aan de beeldencollectie van het Museo Baracco. Een sfinxbeeld van koningin Hatsjepsoet is één van de topstukken dat niet mag worden gemist.Ook de stad Florence heeft een omvangrijke Egyptische collectie in het archeologische museum. Uiteraard wordt in deze Italiaanse kunststad ook een bezoek gebracht aan de vele bouwwerken uit de renaissance. De grootste Egyptische collectie van Italië is te vinden in Turijn. Deze bijzondere reis is tot stand gekomen in samenwerking met reisorganisatie Orion Reizen in Utrecht. Voor meer informatie klikt u hier op: 'Egypte in Rome, Florence en Turijn'.
Reis 'Meroë, Koesj en Nubië'
Van woensdag 27 oktober tot en met woensdag 10 november 2010 leidt Huub Pragt een bijzondere cultuurreis naar het noorden van Soedan en het zuiden van Egypte. Deze reis voert ons langs de belangrijkste monumenten uit de Meroïtische en Koesjitische koninkrijken in het noorden van Soedan. Tijdens de 25ste dynastie waren het de 'Zwarte Farao's' die vanuit hun residentie in Napata over Egypte regeerden . In de loop van de tweede week verplaatsen we ons naar het zuiden van Egypte. In een cruise over het Nassermeer worden de belangrijkste verplaatste Nubische monumenten bezichtigd. Een hoogtepunt vormt het bezoek aan de de tempels van Aboe Simbel. Deze bijzondere reis is tot stand gekomen in samenwerking met reisorganisatie Orion Reizen in Utrecht. Voor meer informatie klikt u hier op: 'Meroë, Koesj en Nubië'.
De Egyptische veiligheidsdienst heeft 25 Egyptenaren aangehouden die een aanslag planden op Joodse bedevaarders. Dat werd zondag bekendgemaakt.
De 25 verdachten werden aangehouden in de Nijldelta. Ze hadden explosieven en zelfgemaakte raketten bij zich.
De bende plande een aanslag op het graf van een Marokkaanse rabbijn uit de negentiende eeuw. In januari organiseren Israëlische Joden elk jaar een pelgrimstocht naar de tombe. Vorig jaar werd de tocht geannuleerd omwille van het Israëlische offensief in de Gazastrook.
Het is al de vierde keer in een jaar tijd dat in Egypte een groep wordt gearresteerd die een aanslag voorbereidt.
Op zondag 7 februari 2010 geeft Huub Pragt een lezing 'De Verborgen Tombe' in de Openbare Bibliotheek Rijswijk.
Op dinsdag 23 februari 2010 verzorgt Huub Pragt een lezing 'Wie was Toetanchamon?' in Het Museon in Den Haag. In deze lezing van twee uur verneemt u hoe het graf van Toetanchamon in 1922 werd ontdekt door Britse archeoloog Howard Carter. Prachtige grafschatten zoals het beroemde gouden mummiemasker zullen worden besproken. Dieper wordt ingegaan op de mysterieuze dood van de achttienjarige koning.
Voor meer informatie over deze twee lezingen klikt u hier op: lezingen.
Lezingen door anderen
Op dinsdagavond 16 februari 2010 geeft Daniel Soliman een lezing in Leiden onder de titel 'Koningsbeelden uit de Tweede Tussenperiode'. De Tweede Tussenperiode is relatief onbekend. Een groot aantal koningen regeert voor korte duur, soms naast elkaar, in verschillende dynastieën. Er lijken ook weinig koninklijke monumenten uit deze tijd bekend te zijn. De koninklijke kunst van de periode wordt vaak beschreven als inferieur aan de voorgaande Twaalfde Dynastie, en is ook weinig bekend. Daniel Soliman doet onderzoek naar koningsbeelden van de Dertiende, Zestiende en Zeventiende Dynastie die met zekerheid zijn gedateerd. Aan de hand van nauwkeurige beschrijvingen is het mogelijk om een set van stilistische kenmerken op te stellen voor de sculptuur van die tijd. Daniel zal deze illustreren en bespreken aan de hand van voorbeelden. Daarmee laat hij ook zien hoe fragmentarische, onbeschreven stukken mogelijk in de Tweede Tussenperiode geplaatst kunnen worden. Plaats: Leiden, Lipsius Gebouw. Zaal wordt nog bekend gemaakt. Aanvang 19.30 uur. Zaal open 19.15 uur. Einde ca. 20.30-20.45 uur. Toegang 8,-- voor Donateurs Huis van Horus & Mehen 10,-- voor anderen. Aanmelden gewenst via info@huisvanhorus.nl of 020-6755033 020-6755033 na 19.00 uur.
Op dinsdag 23 februari 2010 geeft egyptoloog Bert Verrept een lezing in Leuven voor de vereniging Egyptologica Vlaanderen onder de titel 'De beeldencachette van Dokki Gel'. In 2003 vond een team van Zwitserse en Franse onderzoekers te Dokki Gel, vlakbij Kerma (in het Soedanese Nubië) een depot van beelden terug, die daar ooit in de lokale tempel stonden opgesteld. Uit de brokstukken konden onder andere levensgrote beelden van faraos Taharka en Tanoetamon (25ste dynastie) en hun Nubische opvolgers Anlamani, Senkamanisken en Aspelta gereconstrueerd worden. Dankzij de inscripties op de beelden heeft men Dokki Gel met de Egyptische stad Pnubs kunnen identificeren. In de lezing wordt de beeldenvondst binnen zijn archeologische, religieuze en ideologische context geplaatst. De lezing begint om 20.00 uur en vindt plaats in een zaal van het Monseigneur Sencie Instituut, Erasmusplein 2, achter de centrale bibliotheek van de KULeuven.
Op woensdagmiddag 24 februari 2010 geeft Marcel Zitman een lezing in Amsterdam onder de titel 'Op weg naar de eeuwigheid: begrafenisriten in het oude Egypte'. Het eeuwige leven na de dood lijkt voor de oude Egyptenaren vanzelfsprekend. Maar is dat wel zo? Afbeeldingen van begrafenisriten, de processie naar het graf en de dodencultus laten eigenlijk iets anders zien. De overledene moest uitgebreide rituelen ondergaan om het eeuwige leven te bereiken, voordat men het graf en het Hiernamaals kon binnengaan. Hoe verliep de laatste reis naar het graf en welke rol had het contact tussen de doden en de levenden? Plaats: Amsterdam, Allard Pierson Museum. Nina van Leer zaal Aanvang 14.00 uur. Einde 15.30 uur. Toegang Gratis. Samenwerking tussen de Vrienden Allard Pierson Museum en Het Huis van Horus & Mehen rond de tentoonstelling 'Doden voor de Rechter'. Gratis entree - ook voor degenen die nog geen vriend van het APM zijn. Aanmelden gewenst via info@huisvanhorus.nl.
Op donderdag 25 februari 2010 geeft egyptoloog Bert Verrept een lezing in Gent voor de vereniging Egyptologica Vlaanderen onder de titel 'De beeldencachette van Dokki Gel'. In 2003 vond een team van Zwitserse en Franse onderzoekers te Dokki Gel, vlakbij Kerma (in het Soedanese Nubië) een depot van beelden terug, die daar ooit in de lokale tempel stonden opgesteld. Uit de brokstukken konden onder andere levensgrote beelden van faraos Taharka en Tanoetamon (25ste dynastie) en hun Nubische opvolgers Anlamani, Senkamanisken en Aspelta gereconstrueerd worden. Dankzij de inscripties op de beelden heeft men Dokki Gel met de Egyptische stad Pnubs kunnen identificeren. In de lezing wordt de beeldenvondst binnen zijn archeologische, religieuze en ideologische context geplaatst. De lezing begint om 20.00 uur en vindt plaats in de auditoria economie, auditorium VIII, aan het Sint-Pietersplein. Het auditorium VIII is te bereiken via de Sint-Pietersnieuwstraat en dan de eerste straat rechts de Hoveniersberg.
Op woensdagmiddag 3 maart 2010 geeft Willem van Haarlem een lezing in Amsterdam onder de titel 'De sarcofaag van Teuris in het Allard Pierson Museum: dodengeloof in Romeins Egypte'. De sarcofaag van Teuris in het Allard Pierson Museum is op het eerste gezicht een matig kunstvoorwerp. Bij nadere beschouwing blijkt echter dat deze kist uit de Romeinse tijd zorgvuldig is gedecoreerd. De versiering en de teksten tonen een schat aan informatie over de veranderende opvattingen rond de dood tijdens de Romeinse tijd in Egypte. Plaats: Amsterdam, Allard Pierson Museum. Nina van Leer zaal Aanvang 14.00 uur. Einde 15.30 uur. Toegang Gratis. Samenwerking tussen de Vrienden Allard Pierson Museum en Het Huis van Horus & Mehen rond de tentoonstelling 'Doden voor de Rechter'. Gratis entree - ook voor degenen die nog geen vriend van het APM zijn. Aanmelden gewenst via info@huisvanhorus.nl.
Op dinsdagavond 16 maart 2010 geeft Ben Haring een lezing in Leiden onder de titel 'Het bestuur van de koninklijke necropolis van Thebe en zijn administratie'. De gemeenschap van de koninklijke grafarbeiders in het Egyptische Nieuwe Rijk heeft ons een bijzonder rijke schriftelijke documentatie nagelaten. De restanten van hun nederzetting (het hedendaagse Deir el-Medina) en de omgeving van hun werkplekken in het Dal der Koningen en het Dal der Koninginnen zijn de vindplaatsen van duizenden teksten, de meeste ervan ostraca (beschreven potscherven en kalksteenfragmenten), en een kleiner aantal papyri. Uit deze teksten komt een bijzonder gedetailleerd en levendig beeld naar voren van het leven en werk van de arbeiders. Dit beeld berust echter hoofdzakelijk op teksten uit het late Nieuwe Rijk (de 20ste dynastie), waaruit de meeste documenten stammen. Ook uit vroegere perioden is veel materiaal beschikbaar, maar hoe vroeger men in de tijd terug gaat, hoe minder teksten er voorhanden blijken. Daarbij zijn de teksten van zeer verschillende aard: hiëratisch, hiëroglifisch, en zelfs niet-schriftelijk - er bestond een systeem waarin de arbeiders alleen met persoonlijke merktekens werden aangeduid. Voor het vroege Nieuwe Rijk (de 18de dynastie) staan ons alleen deze merktekens ter beschikking. Wat vertellen deze bronnen ons bij elkaar? Betekenen verschillen in documentatie ook verschillen in bestuurlijke praktijk? Plaats: Leiden, Lipsius Gebouw. Zaal wordt nog bekend gemaakt. Aanvang 19.30 uur. Zaal open 19.15 uur. Einde ca. 20.30-20.45 uur. Toegang 8,-- voor Donateurs Huis van Horus & Mehen 10,-- voor anderen. Aanmelden gewenst via info@huisvanhorus.nl of 020-6755033 020-6755033 na 19.00 uur.
Op dinsdag 16 maart 2010 geeft egyptoloog Herbert Verreth een lezing in Leuven voor de vereniging Egyptologica Vlaanderen onder de titel 'Het noorden van de Sinaï. een historisch en topografisch overzicht'. De regio langs de kust van de Middellandse Zee tussen Palestina en de Egyptische Delta is altijd een drukke doorgangsweg geweest voor handelaars, militairen en reizigers in het algemeen. Als grens-zone is het gebied zeer vaak in andere handen overgegaan, en Egypte bezat duidelijk niet steeds de controle over de regio. Enorme zandduinen en grote moerassen hebben er de doorgang in vele perioden niet gemakkelijker op gemaakt. Aanvankelijk waren er slechts enkele pleisterplaatsen waar de vermoeide reiziger aan drank en voedsel kon geraken, maar wanneer in de Romeinse en de Byzantijnse tijd de geologische omstandigheden verbeteren, ontstaan er een aantal bloeiende steden. Van oost naar west vinden we zo Gaza, Raphia, Rinokoloura, Ostrakine, Kasion, Pentaschoinon, Aphnaion, Gerra, Skenai en uiteindelijk Pelousion in de oostelijke Delta. De weg over de Isthmus tussen de Middellandse en de Rode Zee wordt beveiligd door de forten van Magdolos en Sile, die in de loop der eeuwen regelmatig van plaats veranderden maar hun naam behielden. De lezing biedt een beknopt overzicht van de bezettings-geschiedenis van deze regio, met speciale nadruk op de (weinige) sporen van specifiek Egyptische aanwezigheid. Voor wie de regio meer in detail wil kennen, of zich al goed wil voorbereiden op deze lezing, is er maar één adres: http://www.trismegistos.org/sinai/. De lezing begint om 20.00 uur en vindt plaats in een zaal van het Monseigneur Sencie Instituut, Erasmusplein 2, achter de centrale bibliotheek van de KULeuven.
Op donderdag 18 maart 2010 geeft egyptoloog Herbert Verreth een lezing in Gent voor de vereniging Egyptologica Vlaanderen onder de titel 'Het noorden van de Sinai. een historisch en topografisch overzicht'. De regio langs de kust van de Middellandse Zee tussen Palestina en de Egyptische Delta is altijd een drukke doorgangsweg geweest voor handelaars, militairen en reizigers in het algemeen. Als grens-zone is het gebied zeer vaak in andere handen overgegaan, en Egypte bezat duidelijk niet steeds de controle over de regio. Enorme zandduinen en grote moerassen hebben er de doorgang in vele perioden niet gemakkelijker op gemaakt. Aanvankelijk waren er slechts enkele pleisterplaatsen waar de vermoeide reiziger aan drank en voedsel kon geraken, maar wanneer in de Romeinse en de Byzantijnse tijd de geologische omstandigheden verbeteren, ontstaan er een aantal bloeiende steden. Van oost naar west vinden we zo Gaza, Raphia, Rinokoloura, Ostrakine, Kasion, Pentaschoinon, Aphnaion, Gerra, Skenai en uiteindelijk Pelousion in de oostelijke Delta. De weg over de Isthmus tussen de Middellandse en de Rode Zee wordt beveiligd door de forten van Magdolos en Sile, die in de loop der eeuwen regelmatig van plaats veranderden maar hun naam behielden. De lezing biedt een beknopt overzicht van de bezettings-geschiedenis van deze regio, met speciale nadruk op de (weinige) sporen van specifiek Egyptische aanwezigheid. Voor wie de regio meer in detail wil kennen, of zich al goed wil voorbereiden op deze lezing, is er maar één adres: http://www.trismegistos.org/sinai/. De lezing begint om 20.00 uur en vindt plaats in de auditoria economie, auditorium VIII, aan het Sint-Pietersplein. Het auditorium VIII is te bereiken via de Sint-Pietersnieuwstraat en dan de eerste straat rechts de Hoveniersberg.
Op donderdagmiddag 18 maart 2010 geeft Prof.dr. Olaf Kaper een lezing in Leiden onder de titel 'De 400 goden van Kellis: nieuwe inzichten uit het veldwerk in de oase Dachla, Egypte'. De lezing begint om 15.00 uur en vindt plaats in de filmzaal op de 2de verdieping van het Rijksmuseum van Oudheden, Rapenburg 28 te Leiden. Deze lezing wordt mogelijk gemaakt door het Nederlands Instituut voor het Oude Nabije Oosten (NINO). Toegang tot het Rijksmuseum van Oudheden en de daarin gelegen filmzaal of lezingenzaal bedraagt 8,50. Gratis voor houders van een Museumjaarkaart, RoMeO-leden en studenten met collegekaart.
Op woensdag 24 maart 2010 geeft Jan Koek in Amsterdam een lezing onder de titel 'Angst voor de (tweede) dood: het dodengericht in het oude Egypte'. Vanaf ca. 1450 v. Christus verschijnt in Egypte voor het eerst de voorstelling van het dodengericht in dodenboek papyri en in graven. Dit gericht bestaat uit het wegen van het hart van de dode tegenover de veer van Ma-at, de godin van de kosmische orde en waarheid. Indien het hart te zwaar van zonden is, volgt de tweede en definitieve dood, de grootste angst voor de overledene. Heeft hij/zij tijdens het leven aan de moraal-ethische standaard van Ma-at voldaan? Deze lezing bekijkt de betekenis van het Egyptische dodengericht. Plaats: Amsterdam, Allard Pierson Museum. Nina van Leer zaal Aanvang 14.00 uur. Einde 15.30 uur. Toegang Gratis. Samenwerking tussen de Vrienden Allard Pierson Museum en Het Huis van Horus & Mehen rond de tentoonstelling 'Doden voor de Rechter'. Gratis entree - ook voor degenen die nog geen vriend van het APM zijn. Aanmelden gewenst via info@huisvanhorus.nl.
Op woensdagmiddag 7 april 2010 geeft Olaf Kaper een lezing in Amsterdam onder de titel 'Water voor de overledene: de rol van de nabestaanden in het oude en moderne Egypte'. Voor de doden in het oude Egypte was een uitgebreid parcours uitgewerkt waarmee zij het eeuwige leven konden bereiken, en dat in het Dodenboek staat beschreven. Maar voor de nabestaanden waren er ook rituelen om hun contact met de overledene in stand te houden. Er moest regelmatig water en voedsel aan de dode worden gebracht, er werden bijeenkomsten gehouden bij het graf, en met name de oudste zoon had een belangrijke rol bij het voortzetten van de dodencultus.
In de loop van de geschiedenis van Egypte zijn de denkbeelden over de dood ingrijpend veranderd, maar juist in de rituelen rondom de rol van de nabestaanden zijn enkele tradities bewaard gebleven. In deze lezing worden de rituelen uit het dagelijks leven in het oude Egypte besproken en een vergelijking wordt gemaakt met de situatie in het moderne Egypte. Plaats: Amsterdam, Allard Pierson Museum. Nina van Leer zaal Aanvang 14.00 uur. Einde 15.30 uur. Toegang Gratis. Samenwerking tussen de Vrienden Allard Pierson Museum en Het Huis van Horus & Mehen rond de tentoonstelling 'Doden voor de Rechter'. Gratis entree - ook voor degenen die nog geen vriend van het APM zijn. Aanmelden gewenst via info@huisvanhorus.nl.
Op donderdagmiddag 20 mei 2010 geeft dr. Maarten Raven een lezing in Leiden onder de titel 'Resultaten van opgravingsseizoen 2010 in Saqqara, Egypte'. De lezing begint om 15.00 uur en vindt plaats in de lezingenzaal op de 1ste verdieping van het Rijksmuseum van Oudheden, Rapenburg 28 te Leiden. Deze lezing wordt mogelijk gemaakt door het Nederlands Instituut voor het Oude Nabije Oosten (NINO). Toegang tot het Rijksmuseum van Oudheden en de daarin gelegen filmzaal of lezingenzaal bedraagt 8,50. Gratis voor houders van een Museumjaarkaart, RoMeO-leden en studenten met collegekaart.
Het Egyptisch antwoord op de smokkelaarstunnels in de Gazastrook, een diep in de aarde reikende stalen wand, is volgens een krantenbericht zo goed als klaar. De bouw bevindt zich in zijn "eindstadium", schreef de in Kairo verschijnende krant al-Masri al-Youm.
Het omstreden bouwwerk zal onderden tunnelgangen afsnijden, die onder de grens doorlopen en waarlangs goederen voor dagelijks gebruik alsook wapens de Gazastrook worden binnengesmokkeld. Het Palestijns gebied aan de Middellandse Zee wordt door Hamas gecontroleerd en aan zijn land-en zeegrenzen door Israël en Egypte nagenoeg hermetisch afgesloten.
Vijf tunnels Kairo heeft de bouw van de ondergrondse stalen constructie tot nog toe niet officieel toegegeven. De Egyptische president Hosni Moebarak sprak een week geleden enkel van een "Versterking van de grensbevestigingen" aan de Gazastrook. Daarbij gaat het om een "soevereine aangelegenheid" in samenhang met de eigen veiligheid van Egypte, die niet ter discussie staat. Maandag verklaarden Egyptische veiligheidsbronnen dat onder de grens met de Gazastrook vijf tunnels zijn ontdekt, waarlangs zelfs personenwagens en motoren kunnen gesmokkeld worden.
Dieper gegraven Gebruikers van de tunnels hadden vroeger al gezegd dat de stalen wand hun activiteiten niet wezenlijk zal hinderen . Vele tunnels liggen nu al meer dan twintig meter diep onder grond, dieper dan de nieuwe constructie zal reiken. Nieuwe tunnels worden in elk geval al veel dieper gegraven. (belga / odbs)
1.Fotograferen In Egyptisch Museum - Cairo, Egypte
In het Egyptisch museum in Cairo, mag je absoluut niet fotograferen. Voor je het museum ingaat moet je je camera inleveren. Jammer maar begrijpelijk. Echter als je de moeite wilt nemen ook de pyramide van Djoser te bezoeken net buiten Cairo, dan kun je ook het nieuwe museum bezoeken dat hier net is gebouwd. Niet zo uitgebreid als Cairo, maar toch een museum met prachtige vondsten en kunst. Hier mag je WEL fotograferen. Deze pyramide met bijgebouwen is minstens zo interessant als de pyramiden van Gizeh.
2. TAXI ...???
In een wereldstad als Cairo rijden duizenden taxi's rond, die allemaal willen dat jij als rijke toerist in hun taxi stapt... En als je dat doet is een woordenwisseling over het te betalen bedrag eerder regel dan uitzondering. Hier een paar tips om dat te voorkomen (en nee, van te voren een prijs afspreken werkt absoluut niet, behalve soms als je een 5x te hoge prijs afspreekt):
- Stap gewoon in een taxi en zeg waar je heen wilt. Bespreek het bedrag niet (voor c.a. 60 pond kan je als toerist van de ene naar de andere kant van cairo rijden). - Geef als je uitstapt het geld opgerold aan de taxichauffeur (zo doen de locals het ook) en loop in de tegenover gestelde richting weg. Anders zal hij geheid achter je aan lopen om meer geld te krijgen. - Wil je geen taxi en heb je het een beetje gehad met het getoeter/taxi?!? Ga dan simpelweg aan de andere kant van de weg lopen, taxi die in tegenovergestelde richting rijden stoppen echt niet. - Wil je taxichauffeur met je op de foto? Dat kan je gerust doen, hij zal je foto waarschijnlijk in zijn gastenboek plakken om andere Nederlandse toeristen te laten zien dat hij 'friends from The Netherlands' heeft en ze echt niet zal afzetten :)
3.De Mystiek Van Het Soefidansen - Cairo, Egypte
In de moskee/madrasa van Al-Ghouri in islamitisch Cairo (nabij de groene voetgangersbrug) treedt iedere woensdag- en zaterdagavond een soefi-dansgroep op die ook internationaal een goede reputatie heeft. Ze beginnen al jaren (ook in mei vorig jaar nog) om 21.00 uur (in de praktijk 21.30 uur, met afwijkende tijden tijdens de Ramadan), maar je moet al vroeg (liefst 20.00 uur) aanwezig zijn om nog een enigszins goede plek te hebben. Het is niet zo groot en er komen best veel mensen op af. Het publiek bestaat m.n. uit toeristen, maar het optreden zelf is niet alleen maar voor toeristen bedoeld. Het optreden duurt 1 tot 1,5 uur, afhankelijk van de samenstelling van de groep. De toegang is gratis, want het wordt zwaar gesponsord door Susan Mubarak, de vrouw van de president. Je mag wel fotograferen (een goede flits is noodzakelijk) maar niet filmen (ze zijn bang dat hun choreografie gekopieerd wordt, ze zijn immers echt goed).
Nadert het mysterie van de mummies zijn ontknoping?
Nadert het mysterie van de mummies zijn ontknoping?
GESCHIEDENIS1 februari 2010 om 10:53 uur0 reactiesAuteur: Caroline Hoek
Nog heel even geduld en dan weten we meer. Tenminste..als het goed is. Op woensdag 17 februari geven de Egyptenaren de resultaten van een grondige DNA-test van s werelds meest bekende farao vrij. Deze resultaten zouden eeuwenoude mysteries zoals de afkomst van Toetanchamon moeten oplossen.
De DNA-test is onderdeel van een veel groter en ambitieus plan. Egypte checkt op dit moment het DNA van honderden mummies in een poging familiebanden bloot te leggen. Met name de familie van Toetanchamon houdt de gemoederen bezig. Men weet namelijk niet wie zijn ouders zijn. Veel experts denken dat hij de zoon van Achnaton is. Deze farao probeerde het monotheïsme te introduceren. Hij regeerde zon 3500 jaar geleden en was onder meer getrouwd met Kiya. Zij zou Toetanchamons moeder zijn. Anderen menen echter dat hij de zoon van een veel onbekendere farao is die na Achnaton regeerde.
Toetanchamon was de laatste koning van Egyptes achttiende dynastie. Zijn regeringsperiode was roerig, omdat het door Achnaton gelanceerde monotheïsme tot een einde kwam en de macht van de priesters toenam.
De man die het voor het zeggen heeft als het gaat om de Egyptische archeologie, Zahi Hawass heeft ambitieuze plannen met de DNA-test. Zo is hij van plan alle koninklijke mummies en de 24 ongeïdentificeerde exemplaren die op dit moment in het Egyptische museum in Caïro liggen te onderzoeken. Volgens Hawass zullen de tests uitwijzen dat sommige koninklijke mummies die nu tentoongesteld worden andere namen blijken te dragen dan wordt aangenomen. Één van de belangrijkste doelen van het onderzoek is het vinden van Nefertiti. Zij was de vrouw van Achnaton en is beroemd om haar schoonheid.
Hawass heeft de DNA-test lang uit de buurt van zijn mummies weten te houden. Recent keurde hij de methode goed, maar de mummies mogen enkel door Egyptenaren onderzocht worden. In het Egyptische museum is een laboratorium ingericht. De kosten daarvan ongeveer vijf miljoen dollar zijn door Discovery Channel betaald.
Om ook enkele mysteries rondom de piramides op te lossen, worden robots naar binnen gestuurd. Zij gaan bijvoorbeeld de grote piramide van Khufu in om daar verborgen doorgangen te onderzoeken. In 2002 deed National Geographic al iets soortgelijks. Toen werden geheime deuren met koperen handvaten gevonden.
17 februari is het dus zover. Wat Hawass en de zijnen ons dan kunnen vertellen, is koffiedik kijken. Maar de verwachtingen zijn mede door de aankondiging die de Egyptenaren gisteren vrijgaven hooggespannen. We houden u op de hoogte!
CAIRO - Egyptische wetenschappers presenteren op 17 februari de resultaten van het DNA-onderzoek bij de wereldberoemde farao Toetanchamon. Dat maakte het Egyptische ministerie van Cultuur zondag bekend.
Wellicht wordt over twee weken een van de grote raadselen van het antieke Egypte opgelost. Wetenschappers vragen zich al decennia af of de jonge farao kinderen heeft verwekt. Toetanchamon stierf nog voor zijn twintigste onder mysterieuze omstandigheden. Zijn mummie was in 1922 aangetroffen in zijn ongeschonden graf, wat leidde tot een wereldwijde sensatie. In de tombe van de 'kindkoning' lagen twee doodgeboren, onvolgroeide baby's.
De Egyptische onderzoekers namen in 2008 DNA af bij de mummie en de foetussen. Toetanchamon regeerde in de veertiende eeuw voor het begin van onze jaartelling. ANP, Noordhollands Dagblad | Gepubliceerd op 31 januari 2010, 18:39
1.In Cairo moet je beslist naar het oude centrum gaan. Hier bevindt zich ook de koptische wijk .Erg leuk ,maar het mooiste vond ik de Hangende kerk, Al Muallaqa. Het is de oudste Christelijke plaats in Cairo. Het is een kleine kerk met een houten dak en het licht is er geweldig ! Er worden nog steeds diensten gehouden op Vrijdag van 8-11 uur en Zaterdag van 7-10 uur. In de buurt vind je ook nog een Grieks-orthodoxe kerk en klooster en een synagoge.
2.Egypte heeft een erg hoog verkeersdoden aantal en rijden in een auto is ,op zijn zwakst gezegd, "enerverender dan een ritje in de achtbaan".
Wees niet verbaasd om met 3 a 4 personen naast elkaar op een twee baans weg te rijden. Snelheidslimieten lijken minimaal verdubbeld te moeten worden om met de rest van het verkeer mee te kunnen en wees beducht op de gebruikelijke voetganger die midden op de snelweg samen met zijn gezinnetje aan het oversteken is. De meest idiote actie die ik zelf heb mogen zien was de bus vol met toeristen die op de snelweg midden in Cairo de verkeerde afslag had genomen en achteruit de oprit afreed terwijl de rest van het verkeer in 3 rijen dik er langs scheerde.
's Nachts blijf je de zelfde taferelen zien, maar dan in het pikdonker. Zeker buiten de stedelijke gebieden er nauwelijks tot geen verlichting. Veel chauffeurs rijden 's avonds met verschillende verlichting rond. De ene minuut word je verblind door auto's met groot licht, terwijl je 10 minuten later auto's tegenkomt waarvan alleen 1 knipperlicht aanstaat en verder geen enkele verlichting.
Mijn advies is dan ook om niet zelf een auto te huren om rond te rijden. Vanaf de achterbank in een busje of taxi is het al spannend genoeg en de prijs ligt niet veel hoger dan huren na wat onderhandeling. Verkeer in Egypte is al een toeristische attractie op zich, kijk alleen goed uit.
3.Als je het Egyptisch museum wil bezoeken raad ik je aan dit VROEG in de ochtend te doen voordat de busladingen toeristen komen. Ben je te laat dan sta je lange tijd in de rij om er in te komen. Zodra je binnen bent DIRECT doolopen naar de trappen achterin en eerst de speciale ruimte van Toetankhamon bezoeken. Je hebt dan alle tijd en ruimte om alles rustig te bekijken zonder dringen van omstanders. Als je hier klaar bent heb je rustig de tijd om verder te kijken in het museum.
Als kleine kunsthistorici-in-spe kwamen K & WH al in het Rijksmuseum van Oudheden in Leiden. Hoewel onze aandacht is inmiddels verschoven naar de periode rond 1900, is de liefde voor de antieke oudheid gebleven. Nu is er een tentoonstelling geopend die beide tijdsperioden verenigt:
Het Egypte van Gustave Flaubert
In 1849-1850 maakten schrijver Gustave Flaubert (1821-1880) en zijn goede vriend, fotograaf Maxime du Camp (1822-1894) een reis door Egypte. Geplaagd door Verveling,ontvluchtte Flaubert Frankrijk op zoek naar de betoverende schoonheid van 'de Oriënt'.
De reis ging van noord naar zuid: van Alexandrië naar de gigantische faraobeelden in Aboe Simbel (toen nog op hun originele plek). Met het relatief nieuwe medium fotografie legde du Camp onderweg vele monumentale locaties vast. Enorme sfinxen en heiligdommen waren destijds nog half onder zand bedolven. Behalve esthetisch aantrekkelijk, zijn deze foto's interessant als documentatie, omdat ze een Egypte tonen dat niet meer bestaat. Opgravingen, toerisme en stedenbouw hebben het land sindsdien onherroepelijk veranderd. Behalve reisindrukken, namen de twee vrienden ook souvenirs mee naar huis, waaronder (delen van) mummies.
Flaubert verzuchtte echter in zijn dagboek: "Oh, hoe graag zou ik alle vrouwen van de wereld opgeven, om de mummie van Cleopatra te bezitten!" (25 november 1849).
De Oriënt van zijn dromen heeft hij niet gevonden, Hij klaagt in zijn dagboek regelmatig verveeld en teleurgesteld te zijn. Toch zou de reis een blijvende indruk op hem achterlaten, zoals blijkt uit zijn latere Romeinse, Salammbô (1862). En hoe mooi Egypte ook was, er wqs de Verveling
Du Camp / Flaubert: een reis naar Egypte 1849
In de tentoonstelling zijn fragmenten uit Flaubert reisdagboek en brieven te zien, die 35 foto's begeleiden. Hiernaast zijn ruim 100 relevante voorwerpen opgesteld, waaronder een prachtige sarcofaag, grafbeeldjes, papyri en sfinxen. De tentoonstelling geeft zo een tijdsbeeld van Egypte door de ogen van 19de-eeuwse (Westerse) Reizigers, waarin literatuur, archeologie, oriëntalisme en fotografie samenkomen. Helaas is bij de tentoonstelling geen publicatie verschenen, des te meer reden om nog snel naar Leiden te gaan.
Vruchtbare Nijldelta: slachtoffer van klimaatverandering
Vruchtbare Nijldelta: slachtoffer van klimaatverandering
De Nijldelta is al sinds de oudheid het meest Vruchtbare deel van Egypte. Vele landbouwgewassen worden hier verbouwd. Maar voor hoelang nog? Klimaatverandering maakt van de zoute delta een woestenij. Boeren Moeten zand aanslepen om HUN akkers op te hogen. En als het zand op is? Dan rest er maar een optie: vertrekken.
Experts waarschuwen voor de gigantische impact die de klimaatverandering op de landbouw, het toerisme en de migratie in de Delta kan hebben. Ook de Kwetsbare ecosystemen in het gebied lopen gevaar. Een recent onderzoek van de Egyptische overheid heeft aangetoond DAT het zeewater in de toekomst gaat stijgen. Grote delen van de delta komen dan onder water te staan. De verwachting is dat het zeewater in 2025 zo'n dertig centimeter gestegen zal zijn. Daarmee komt 200 vierkante kilometer land onder water te staan, Moeten een half miljoen inwoners verhuizen en gaan 70.000 banen verloren. Er zou een tekort aan voedsel ontstaan, Waardoor Egypte tegen het eind van de eeuw zo'n zeven miljoen klimaatvluchtelingen zou tellen.
De Nijldelta levert éénderde van de gewassen die de bevolking van Egypte nodig heeft. Een groot deel van de landbouwproducten wordt geëxporteerd en vormt zo een Belangrijke bron van Inkomsten.
Klimaatveranderingen dwingen sommige boeren in de delta al om HUN land te verlaten. Anderen proberen HUN grond voldaan zand op te hogen. "Wij kopen deze zakken zand En dat kost veel geld," vertelt boer Elsayed Saad. "We gebruiken ze om een bed te maken waar de gewassen op groeien en zo Kunnen Kunnen we Bijblijven. "Net als de andere boeren Hij Moet deze procedure voor elke tien jaar herhalen om te Voorkomen DAT het water voor hem is.
Ondertussen Verschillende organisaties werken aan een oplossing die wat langer effectief is. Het bouwen van een muur bijvoorbeeld. Hierdoor zou de kust twee meter hoger komen te liggen en wordt Voorkomen DAT zout water in de grond sijpelt. De overheid is op de hoogte van het plan, maar heeft nog geen groen licht gegeven. Door het bouwen van een muur zouden de populaire strandresorts erop achteruit gaan.
Sommige Egyptenaren menen DAT Egypte net als andere Ontwikkelingslanden Moet lijden onder de fouten die het geïndustrialiseerde Westen heeft gemaakt. "Egypte is Verantwoordelijk voor slechts 0,6 procent van de broeikasgassen," vertelt Mohammed al-Raey van het regionale rampencentrum. Volgens hem loopt Niet alleen de Nijldelta gevaar, maar zou het zoute water ook het grondwater aantasten. "Er is geen twijfel over mogelijk DAT klimaatverandering een Bedreiging voor de Voedselvoorziening en sociale systemen is . Werkloze boeren Moeten ander werk zoeken, in Waardoor andere Gebieden ook weer werkloosheid ontstaat. En dat werkt criminaliteit in de hand. "Dus beschouwen wij dit als een kwestie van nationale veiligheid." Volgens hem zijn er Weliswaar oplossingen. "Als er Gebieden zijn sterven onderlopen dan Moeten we sterven voor visboerderijen gebruiken. Als er Gebieden zijn sterven Moeten beschermd worden, dan Moeten we sterven voldaan Beschermen muren. "
Het ziet er slecht uit voor de Kwetsbare en complexe ecosystemen van de Nijl. Temeer Omdat deze de afgelopen zestig jaar al enorm te lijden hebben gehad onder de aanleg van een hoge dam. De dam voorkomt Dat de Nijl Jaarlijks overloopt en zo veel verwoest. Maar Tegelijkertijd hebben de boeren die eigenlijk nodig, Omdat deze HUN land de nodige voedingsstoffen en Mineralen verschaft vloed.
Het eerste deel van de opgravingen aan de kant van een 2,7 kilometer lange weg uit de oudheid nadert zijn einde. Een deel van de straat die ooit de tempels in Luxor en Karnak met elkaar verbond, kan in maart al klaar zijn. De weg wordt afgebakend door 1.350 sfinxen aan beide zijden. 65 ervan zijn inmiddels blootgelegd.
Het pad werd in de tijd van farao Amenhotep III aangelegd. Hij regeerde zon 3350 jaar geleden. Het blootleggen van het pad en de sfinxen eromheen kost zon 60 miljoen Egyptische ponden. De helft ervan wordt gebruikt om de bewoners van de huizen die plaats moeten maken voor de oude weg te compenseren.
In maart wordt het eerste deel van het pad opgeleverd, maar de opgravingen gaan daarna nog gewoon door. Er liggen immers nog bijna 1300 sfinxen mythologische creaties met het lijf van een leeuw en in de meeste gevallen een hoofd van een mens op de archeologen te wachten.
In het gebied dat we hebben hersteld, hebben we vele sfinxen gevonden, vertelt archeoloog Zahi Hawass. We zullen de rest van de weg tot aan Karnak opgraven en dat kost nog jaren tijd.
CURSUSSEN OVER DE CULTUUR VAN HET OUDE EGYPTE cursus over Egyptische kunst, bouwkunst, godsdienst, dodengeloof, geschiedenis, literatuur, archeologie, architectuur, enz.
De cursussen zijn gerangschikt naar regio en startdatum - Noord-Holland, Zuid-Holland, Utrecht, Brabant. Blader naar de regio van uw keuze met de schuifbalk rechts. Klik op de foto's voor alle cursusinformatie. Voor onze cursussen Hiërogliefen en Hiërogliefenschrift klikt u hier
Op dinsdagavond 16 februari 2010 geeft Daniel Soliman een lezing in Leiden onder de titel 'Koningsbeelden uit de Tweede Tussenperiode'. De Tweede Tussenperiode is relatief onbekend. Een groot aantal koningen regeert voor korte duur, soms naast elkaar, in verschillende dynastieën. Er lijken ook weinig koninklijke monumenten uit deze tijd bekend te zijn. De koninklijke kunst van de periode wordt vaak beschreven als inferieur aan de voorgaande Twaalfde Dynastie, en is ook weinig bekend. Daniel Soliman doet onderzoek naar koningsbeelden van de Dertiende, Zestiende en Zeventiende Dynastie die met zekerheid zijn gedateerd. Aan de hand van nauwkeurige beschrijvingen is het mogelijk om een set van stilistische kenmerken op te stellen voor de sculptuur van die tijd. Daniel zal deze illustreren en bespreken aan de hand van voorbeelden. Daarmee laat hij ook zien hoe fragmentarische, onbeschreven stukken mogelijk in de Tweede Tussenperiode geplaatst kunnen worden. Plaats: Leiden, Lipsius Gebouw. Zaal wordt nog bekend gemaakt. Aanvang 19.30 uur. Zaal open 19.15 uur. Einde ca. 20.30-20.45 uur. Toegang 8,-- voor Donateurs Huis van Horus & Mehen 10,-- voor anderen. Aanmelden gewenst via info@huisvanhorus.nl of 020-6755033 020-6755033 na 19.00 uur.
Op dinsdag 23 februari 2010 geeft egyptoloog Bert Verrept een lezing in Leuven voor de vereniging Egyptologica Vlaanderen onder de titel 'De beeldencachette van Dokki Gel'. In 2003 vond een team van Zwitserse en Franse onderzoekers te Dokki Gel, vlakbij Kerma (in het Soedanese Nubië) een depot van beelden terug, die daar ooit in de lokale tempel stonden opgesteld. Uit de brokstukken konden onder andere levensgrote beelden van faraos Taharka en Tanoetamon (25ste dynastie) en hun Nubische opvolgers Anlamani, Senkamanisken en Aspelta gereconstrueerd worden. Dankzij de inscripties op de beelden heeft men Dokki Gel met de Egyptische stad Pnubs kunnen identificeren. In de lezing wordt de beeldenvondst binnen zijn archeologische, religieuze en ideologische context geplaatst. De lezing begint om 20.00 uur en vindt plaats in een zaal van het Monseigneur Sencie Instituut, Erasmusplein 2, achter de centrale bibliotheek van de KULeuven.
Op woensdagmiddag 24 februari 2010 geeft Marcel Zitman een lezing in Amsterdam onder de titel 'Op weg naar de eeuwigheid: begrafenisriten in het oude Egypte'. Het eeuwige leven na de dood lijkt voor de oude Egyptenaren vanzelfsprekend. Maar is dat wel zo? Afbeeldingen van begrafenisriten, de processie naar het graf en de dodencultus laten eigenlijk iets anders zien. De overledene moest uitgebreide rituelen ondergaan om het eeuwige leven te bereiken, voordat men het graf en het Hiernamaals kon binnengaan. Hoe verliep de laatste reis naar het graf en welke rol had het contact tussen de doden en de levenden? Plaats: Amsterdam, Allard Pierson Museum. Nina van Leer zaal Aanvang 14.00 uur. Einde 15.30 uur. Toegang Gratis. Samenwerking tussen de Vrienden Allard Pierson Museum en Het Huis van Horus & Mehen rond de tentoonstelling 'Doden voor de Rechter'. Gratis entree - ook voor degenen die nog geen vriend van het APM zijn. Aanmelden gewenst via info@huisvanhorus.nl.
Op donderdag 25 februari 2010 geeft egyptoloog Bert Verrept een lezing in Gent voor de vereniging Egyptologica Vlaanderen onder de titel 'De beeldencachette van Dokki Gel'. In 2003 vond een team van Zwitserse en Franse onderzoekers te Dokki Gel, vlakbij Kerma (in het Soedanese Nubië) een depot van beelden terug, die daar ooit in de lokale tempel stonden opgesteld. Uit de brokstukken konden onder andere levensgrote beelden van faraos Taharka en Tanoetamon (25ste dynastie) en hun Nubische opvolgers Anlamani, Senkamanisken en Aspelta gereconstrueerd worden. Dankzij de inscripties op de beelden heeft men Dokki Gel met de Egyptische stad Pnubs kunnen identificeren. In de lezing wordt de beeldenvondst binnen zijn archeologische, religieuze en ideologische context geplaatst. De lezing begint om 20.00 uur en vindt plaats in de auditoria economie, auditorium VIII, aan het Sint-Pietersplein. Het auditorium VIII is te bereiken via de Sint-Pietersnieuwstraat en dan de eerste straat rechts de Hoveniersberg.
Tot en met zondag 4 april 2010 wordt de tentoonstelling 'Het Egypte van Gustave Flaubert' gehouden in het Rijksmuseum van Oudheden te Leiden. 'Het Egypte van Gustave Flaubert' gaat over de reis door Egypte die de Franse schrijver Gustave Flaubert maakte in 1849 en 1850, samen met fotograaf Maxime Du Camp. De tentoonstelling combineert fragmenten uit Flauberts dagboek met de foto's van Du Camp en egyptische voorwerpen: info.
In het Allard Pierson Museum te Amsterdam zal van vrijdag 19 februari tot en met zondag 23 mei 2010 de tentoonstelling 'Doden voor de Rechter, Het egyptisch dodengericht in perspectief' worden gepresenteerd. Voor de oude Egyptenaren was de laatste reis het belangrijkste. In het graf werd alles meegenomen wat nodig was voor het eeuwige leven in het hiernamaals. Mummies, sarcofagen en talloze grafgiften zijn hier de stille getuigen van. Deze laatste reis kon echter niet beginnen zonder eerst verantwoording af te leggen voor het doen en laten tijdens het leven. Van de Egyptenaren is het oudste uitgewerkte ritueel bekend waarin deze verantwoording na de dood centraal staat. De overledene moest zich namelijk rechtvaardigen voor een godenrechtbank. In de tentoonstelling 'Doden voor de Rechter' wordt via een interculturele dialoog de vergelijking gemaakt tussen hedendaagse christelijke en islamitische denkbeelden rondom de dood en die van het Oude Egypte. De bezoeker legt als het ware de weg van de overleden Egyptenaar af en maakt onderweg steeds kennis met parallellen uit deze twee wereldreligies: info.
Tot en met zondag 31 januari 2010 is in het gebouw 'Alte Postdirektion' aan de Dammtorwall 4 in Hamburg de tentoonstelling 'Tutanchamun - Sein Grab und die Schätze' te zien. Het betreft een reproductie van de grafkamer van Toetanchamon en prachtige replica's van de voorwerpen uit zijn grafinventaris: info.
In het Ägyptisches Museum aan Regina-Pacis-Weg 7 in Bonn wordt tot en met zondag 30 mei 2010 de tentoonstelling 'Das geheimnisvolle Grab 63 - Die neueste Entdeckung aus dem Tal der Könige' gehouden. Te zien zijn de tekeningen van Susan Osgood die zij heeft gemaakt van de voorwerpen die door het team van Otto Schaden in het graf KV 63 zijn aangetroffen: info.
16 april 1977 en 5 oktober 1977 - gescheiden in 1996
Prins Fuad II van Egypte trouwt met Dominique-France Picard
Ahmad Fu'ād II (geboren op 16 januari 1952), koning van Egypte en Soedan, vorst van Nubië, Kordofan en Darfur, prins van Egypte, is de enige zoon koning Faroek I van Egypte en diens tweede echtgenote Narriman Sadek.
Dominique-France Picard (geboren op 23 november 1948 te Parijs), is de dochter van Robert Loeb en Paule Picard. Nadat Dominique vóór haar huwelijk het Islamitische geloof heeft aangenomen, krijgt zij de naam: Prinses Fadilaha.
De huwelijksvoltrekking:
De burgerlijke huwelijksvoltrekking vindt plaats op 16 april 1976 te Parijs, tijdens een intieme privéplechtigheid.
De kerkelijke huwelijksvoltrekking vindt plaats op 5 oktober 1977.
De bruid draagt een japon die is geinspireerd op de Arabische dracht. Haar beeldschone gelaat gaat half verborgen achter een sluier.
Tot de genodigden behoren de ouders van de bruid, ex-koning Nariman en vorst Rainier met echtgenote Gracia en zijn kinderen Caroline, Albert en Stephanie.
Bijzonderheden:
Op 23 juli 1952 leidde een staatsgreep in Egypte tot het gedwongen aftreden van koning Faroek. Op 26 juli 1952 wordt prind Fuad II, slechts een half jaar oud, uitgeroepen tot koning van Egypte.
Maar op 18 juni 1953 roept men Egypte uit tot republiek en dan vertrekt koning Faroek definitief met zijn gezin naar Monaco. Dankzij vorst Rainier III krijgt het gezin in 1959 het staatsburgerschap van Monaco.
Koning Faroek sterft op 18 maart 1965 in ballingschap in Monaco ten gevolge van een hartstilstand. Deze is veroorzaakt door overgewicht (hij woog bijna 140 kilo ! Dit werd veroorzaakt door een verwarde stofwisseling die hij overhield na een auto-ongeluk). Bij zijn overlijden bepaalde Faroek dat vorst Rainier III voogd over zijn zoon zou worden, maar ex-echtgenote Nariman eiste de voogdij op als natuurlijk recht;
Uiteindelijk is overeengekomen dat Fuad het Zwitserse internaat "Le Rosey" zou bezoeken;
Fuad heeft zich inmiddels met zijn moeder verzoend en zij is dan ook bij het huwelijk aanwezig. Ze krijgt zelfs een plaats achter haar zoon;
Het paar leert elkaar kennen op het Zwitserse internaat "Le Rosey";
Vóór haar huwelijk neemt Dominque het Islamitische geloof aan en daarbij kreeg zij de naam: Prinses Fadila;
Na haar ja-woord krijgt de bruid de titel: Hare Koninklijke Hoogheid Koningin Fadila van Egypte;
In 1996 eindigt het huwelijk in een scheiding en vraagt Fuad asiel aan in Zwitserland. Fadila blijft met de 3 kinderen achter in Parijs;
Fadila raakt in financiële problemen als Fuad de uitspraak van de Zwitserse rechtbank over het betalen van £750 alimentatie per maand negeert. Hij beschuldigt Fadila ervan lui en verkwistend te zijn en weigert haar daarom geld te betalen. Daardoor wordt Fadila in 2002 gedwongen haar Parijse appartement te verkopen om haar schulden te kunnen betalen. Haar bezittingen, waaronder de meubelen, heeft zij dan al moeten verkopen. In een interview zegt Fadila: "Ik heb geen enkel inkomen. In feite zijn mijn kinderen en ik de laatste jaren in leven gebleven dankzij de hulp van Saoedische en Marokkaanse koninklijke families.
Tot slot...
Na de huwelijksreis vestigt het paar zich in Parijs.
Het paar heeft samen 3 kinderen:
Mohammed Ali, geboren op 5 februari 1979 te Cairo;
OHM Sety - re-incarnatie van een oude Egyptische priesteres in de tempel van Seti 1 op Abydos
Ohm Seti was een zeer bekende dame die leefde en stierf in Abydos, ze werd getrokken naar Egypte door haar overtuiging dat zij de re-incarnatie van een priesteres Bentreshyt zoals bekend uit de tempel van Seti I in Abydos in Boven-Egypte, ze werd geboren in 1904 in Engeland en haar naam was Dorothy Louis Eady . Toen ze drie jaar oud was viel Dorothy van de trap en werd dood verklaard door de behandelend arts. Echter, een uur later zat ze rechtop in bed, perfect hersteld. Het was vanaf dit moment dat ze regelmatig begon te dromen over een oud gebouw met enorme kolommen, waarschijnlijk heeft dit ongeval bij haar oude herinneringen wakker uit haar onderbewuste, of herinneringen aan een ander leven van haar ziel gemaakt en naar boven gehaald. Zelf heb ik meerdere malen in onder andere Abydos mijn herinnerigen uit voorgaande levens in Egypte mogen "zien, "voelen" en "ruiken" sommige dienden zich spontaan aan en andere kwamen door middel van meditatie en regressie.
Wanneer Dorothy vier jaar oud is nemen haar ouders haar mee naar het British Museum en het was hier op de Egyptische afdeling dat Dorothy zich plotseling bewust werd dat ze 'thuis' kwam. Het effect op de 4 jarige kleuter was dat ze als een dolle door de gangen liep, en ze kuste de voeten van de oude beelden en uiteindelijk ging ze zitten aan de voeten van een mummie achter glas en weigeren te bewegen.
Drie jaar later zag Dorothy een foto in een tijdschrift van de tempel van Seti in Abydos en zij herkende direct de grote pilaren in het gebouw van haar steeds terugkerende droom. Ze vertelde haar vader dat de tempel haar thuis was, de plaats waar ze ooit woonde, maar was in de war omdat ze niet begreep de gebouwen in puin waren en er was geen tuin was.
Tijdens haar tienerjaren bracht Dorothy elk beschikbaar moment door met het studeren van Egyptologie. Ze heeft eigenlijk geleerd de hiërogliefen te interpreteren door de legendarische Sir Ernest Wallis Budge, de conservator in het British Museum van de Egyptische Oudheden Museum . Op haar 29ste reisde zij naar Egypte, trouwde ze met een eyptenaar en zij werd de eerste vrouw die ooit mocht werken voor het departement voor de Egyptische Oudheden. Dorothy had een zoon uit haar huwelijk, die ze de naam Seti gaf, tot grote ergernis van haar man. In overeenstemming met de Egyptische gewoonte vrouwen niet te noemen bij hun voornaam, werd Dorothy toen bekend als Ohm Seti, 'moeder van Seti'. Vele jaren later, in 1956 toen haar huwelijk ten einde was, ging ze eindelijk naar " huis " naar haar Abydos, waar ze bleef wonen in een klein boeren huisje tot haar dood in 1981.
Seti's tempel in Abydos was een tempel van constante toewijding voor Dorothy. Ze deed haar schoenen uit voor het binnentreden van de tempel en daar ging ze op de oude manier in aanbidding voor de oude Egyptische goden. Het was voornamelijk door middel van haar dromen, tot in detail opgeschreven in haar dagboeken en met behulp van een vorm van automatisch schrift, dat ze geloofde dat ze de reïncarnatie was van een veertien jaar oude maagdelijke priesteres genaamd Bentreshyt, die leefde in de tempel van Abydos tijdens het bewind van Seti I.
Zoals beschreven in haar dagboeken, geloofde Dorothy dat haar belangrijkste rol als Bentreshyt was, om een rol te spelen in de gedramatiseerde rituelen van de dood en opstanding van de Egyptische god Osiris, die gehouden werden in de tempel. Meer controversieel, Dorothy voerde ook aan dat Seti I verliefd was geworden op haar na een toevallige ontmoeting in de tempel tuinen toen ze was een jonge priesteres was aldaar. Het verhaal heeft een tragisch einde als het meisje ontdekt dat ze zwanger was na hun samenzijn, ze pleegde liever zelfmoord dan dat de zwangerschap bekend werd aan de Farao.
Door haar grondige kennis van alle Egyptische dingen, werd Dorothy een zeer populaire en gerespecteerde figuur in Abydos, mijn dierbare vriend Amir (priester uit menig vorig leven in Abydos) en in het huidige leven, kende Ohm seti uit zijn jonge jaren, ze gaf rondleidingen door de ruïnes, had een diep respect voor de tempel, eiste ook van haar bezoekers stilte en eerbied voor deze oude ehilige plek. Zij vertelde over de oude Egyptische feesten en vieringen van de tempel, sommige lokale Egyptenaren kwamen naar haar toe omdat zij ervan overtuigd waren dat ze de geheimen kende van de oude Egyptische magie en genezing. In feite was zij een groot voorstander van de oude Egyptische magie en de zeer reële macht van de Egyptische goden.
Ohm Seti wist dat er ooit een tuin bestond in de eeuwenoude tempel van Seti en ze adviseerde de autoriteiten waar ze precies moesten graven omdat ze de plekken herinnerde uit haar vorig leven. Ze was in staat om de exacte plaats waar er gegraven moet worden te lokaliseren. Ze had ook voorspeld dat er een tunnel liep onder het noordelijke deel van de tempel, hetgeen later werd bewezen door de graafwerkzaamheden. Nog een andere meer spectaculaire voorspelling - dat onder de tempel van Seti er een geheime kluis ligt met daarin een bibliotheek van verborgen historische en religieuze archieven - dit moet nog worden onderzocht door middel van opgravingen.
Ohm Sety was een ongewone en kleurrijke vrouw, die beschikte over gedetailleerde kennis van de Egyptologie en oude Egyptische magische en religieuze praktijken. Zij werd bewonderd door iedereen die haar ontmoette, ook door de talrijke Egyptologen die naast haar werkten in Abydos. De meeste onderzoekers zijn het erover eens dat het moeilijk geweest zou zijn voor haar om een dergelijke grondige kennis en begrip over het oude Egypte te verkrijgen via de reguliere kanalen zoals school en studie.
Zoals jullie intussen misschien ook al in onze papieren nieuwsbrief gelezen hebben, liggen de data en de onderwerpen voor de lezingen van februari en maart van Egyptologica Vlaanderen intussen vast.
Opgelet voor de geïnteresseerden voor de lezingen in Gent: omdat ons werd gesignaleerd dat auditorium V wat krap begon te worden, zijn we uitgeweken naar auditorium VIII (met nogmaals onze uitdrukkelijke dank aan iedereen die ons geholpen heeft in onze zoektocht naar een geschikt groter lokaal). Voor februari: Bert Verrept, De beeldencachette van Dokki Gel
In 2003 vond een team van Zwitserse en Franse onderzoekers te Dokki Gel, vlakbij Kerma (in Soedanees Nubië) een depot van beelden terug, die daar ooit in de lokale tempel opgesteld stonden. Uit de brokstukken konden onder andere levensgrote beelden van faraos Taharqa en Tanoetamon (25ste dynastie) en hun Nubische opvolgers Anlamani, Senkamanisken en Aspelta gereconstrueerd worden. Dankzij de inscripties op de beelden heeft men Dokki Gel met de Egyptische stad Pnubs kunnen identificeren. In de lezing wordt de beeldenvondst binnen zijn archeologische, religieuze en ideologische context geplaatst.
Leuven: dinsdag 23 februari 2010 Gent: donderdag 25 februari 2010 Voor maart: dr. Herbert Verreth, Het noorden van de Sinai. een historisch en topografisch overzicht
De regio langs de kust van de Middellandse Zee tussen Palestina en de Egyptische Delta is altijd een drukke doorgangsweg geweest voor handelaars, militairen en reizigers in het algemeen. Als grens-zone is het gebied zeer vaak in andere handen overgegaan, en Egypte bezat duidelijk niet steeds de controle over de regio. Enor-me zandduinen en grote moerassen hebben er de doorgang in vele perioden niet gemakkelijker op gemaakt. Aanvankelijk waren er slechts enkele pleisterplaatsen waar de vermoeide reiziger aan drank en voedsel kon geraken, maar wanneer in de Romeinse en de Byzantijnse tijd de geologische omstandigheden verbeteren, ontstaan er een aantal bloeiende steden. Van oost naar west vinden we zo Gaza, Raphia, Rinokoloura, Ostrakine, Kasion, Pentaschoinon, Aphnaion, Gerra, Skenai en uiteindelijk Pelousion in de oostelijke Delta. De weg over de Isthmus tussen de Middellandse en de Rode Zee wordt beveiligd door de forten van Magdolos en Sile, die in de loop der eeuwen regelmatig van plaats veranderden maar hun naam behielden. De lezing biedt een beknopt overzicht van de bezettings-geschiedenis van deze regio, met speciale nadruk op de (weinige) sporen van specifiek Egyptische aanwezigheid. Voor wie de regio meer in detail wil kennen, of zich al goed wil voorbereiden op deze lezing, is er maar één adres: http://www.trismegistos.org/sinai
Leuven: dinsdag 16 maart 2010 Gent: donderdag 18 maart 2010
De lezingen in Gent vindt plaats in de auditoria economie, auditorium VIII, aan het Sint-Pietersplein (het auditorium is te bereiken via de Sint-Pietersnieuwstraat en dan het eerste straatje rechts, de Hoveniersberg); in Leuven traditiegetrouw in het Monseigneur Sencie Instituut (Erasmusplein 2, achter de centrale bibliotheek van de KULeuven). De lezingen starten telkens om 20 uur.
BERGKWARTIER - Maandag 25 januari: Lezing Ex Oriente Lux. Het Vooraziatisch-Egyptisch Genootschap Ex Oriente Lux organiseert de lezing: de heer J.G. Koek: 'Ramses II als god'. Spreker zal ingaan op de vraag of Ramses II al tijdens zijn leven werd vereerd als god.
Aan de hand van een groot aantal voorbeelden zowel in Nubië (onder andere in de tempels van Aboe Simbel en Wadi es-Seboea), als in Egypte zelf (o.a. in de tempels van Luxor en Karnak, Thebe-West, Gizeh en de zogenaamde Horbeithstèles) zal getracht worden een antwoord te geven op deze vraag. Ook dia's worden hierbij getoond.
De toegang is vrij. Aanvang 20.00 uur Plaats: Bergkerk, Abraham Kuyperlaan 2, Amersfoort.
Wat is verder het historische Belang van de ontdekking van de karavaanweg? "Wij stellen vast dat de Egyptenaren, die tot dan toe alleen in het Nijldal zaten, vroeger dan verwacht hun grenzen overtraden.
In een oase in het midden van de woestijn stichtten ze een stad. Als je naar de grafomvang en de inhoud van de gesneden kijkt, moet het een belangrijke stad geweest zijn.
De chef veen deze nederzetting behoorden tot de Nationale top. Hun tombes zijn te vergelijken met de ambtenarengraven rondom de Piramides bij de hoofdstad Memphis. "
"Je kan je afvragen waarom de oude Egyptenaren zo'n nederzetting stichtten. Op hetzelfde moment startten ze ook ten zuiden van Egypte, in Nubie, met de bouw van forten. De Egyptenaren ondernamen dus naar beide kanten grootse operaties die een belangrijke betekenis hebben gehad voor be internationale politiek. Meestal neemt men echter aan dat Egypte pas vanaf 1550 voor Christus een imperialistische mogendheid werd. "
"Tot nu toe staat Ayn Asil in mijn vak als een geïsoleerd punt op de kaart. Het zou zijn alsof je Brugge opgraaft, zonder te weten wat België is in de Middeleeuwen. Dat is het spannende aan dit onderzoek. De ontdekte karavaanweg geeft een idee over het achterland van deze stad.
Zoals reeds gezegd hebben wij ontdekt dat de Egyptenaren een eeuw vroeger dan aangenomen werd, deze Oase bereikt hebben. De keramiek leert dat ze in 2450 voor Christus binnentrokken in wat volgens mij een totaal on-Egyptische omgeving moet zijn geweest.
Op dat moment Werd de Oase bevolkt door een herdersvolk van de zogenaamde
Sjeich Moeftah-cultuur.
Daarvan is nog vrij weinig bekend: het is een nieuwe 'Prehistorische cultuur. Sociologisch gezien heeft die inheemse door de Egyptische cultuur zijn intrede eigen karakter verloren: deze mensen zijn geassimileerd in de Egyptische cultuur. Een stukje kolonisatiegeschiedenis avant la lettre dus. "
Welke toekomstplannen heeft het onderzoeksteam nog? "We spelen met het idee om ons zelf ezeltjes aan te schaffen om te zien hoe je met een ezelskaravaan deze route aflegt. Niet elke ezel is geschikt voor geschikt voor dit soort ondernemingen. Het is dus hak je belangrijkdat De juiste soort ezel koopt!
Dat de oude Egyptenaren handelsexpedities vanuit het Nijldal opzetten, was al langer geweten. In een aantal graven zijn teksten aangetroffen van handelsreizigers die berichten over hun expedities.
De bekendste teksten zijn van de hand van een zekere Harchoef, van wie drie reisverslagen overgeleverd zijn. In het tweede reisverslag beschrijft hij gedetailleerd de weg die hij gevolgd heeft om uiteindelijk in Nubie, ten zuiden van Egypte, terecht te komen. Het is heel goed denkbaar dat Harchoef het in zijn reisverslag heeft over de karavaanroute die Harco Willems en zijn team ontdekt hebben.
"De tekst van Harchoef is een klassieker dat elke egyptoloog in zijn opleiding moet lezen.
Hij dateert uit 2350 voor Christus en bevat enorm veel informatie in vergelijking met andere reisverslagen uit die tijd. Deze man beschrijft hoe hij met zijn 300 ezels naar Nubie reist en onderweg allerlei staatjes passeert die zich blijkbaar langs de Nijl en in de woestijn bevonden.
Sommige staatjes waren hem vijandig gezind, andere toonden zich hulpvaardig. Verder bericht Harchoef over de exotische producten die hij van zijn reis meebracht voor de elite van zijn land, zoals ivoor en pantervellen. "
"Harchoefs reis begint in een stad in het Nijldal, die op dezelfde hoogte ligt als de plek waar de karavaanroute de Dakhla-Oase binnenkomt. Het is duidelijk dat hij vanuit deze stad naar het westen gaat uiteindelijk om tien zuiden van Egypte, in Nubie, aan te komen.
De precieze route kent niemand, wil de plaatsnamen Harchoef vermeldt, zijn niet geïdentificeerd sterven. Als je die route naar het Westen neemt, beland je in de Dakhla-Oase. Het is wel wat speculatief om te stellen dat de ontdekte karavaanroute de weg van Harchoef is, wil misschien lopen er daar nog meer onontdekte wegen.
Maar onwaarschijnlijk is het niet. Het is een heel eigenaardig gevoel om misschien in de voetsporen van Harchoef te lopen.
Je zou het kunnen vergelijken met Europese Ontdekkingsreizigers die in Afrika onderweg zijn en zich plots realiseren dat ze op dezelfde plek staan als Stanley en Livingstone! "
De hutten zijn een soort schuilplaatsen, opeengestapelde stenen in de vorm van een hoefijzer, waar je beschut zit tegen de wind. Ingriffingen in de rotsen tonen dat mensen er iets hebben zitten tellen, al is het niet duidelijk wát. Verder zijn afbeeldingen aangetroffen van woestijnwild en handen en voeten. Aan het grote aantal ingekraste vulvas te merken, moeten hier mannen verbleven hebben die met dit kerfwerk de tijd doodden. Dit repertoire keert terug in de 14 hutten die we tot nu toe gevonden hebben. Het vermoeden bestond dat deze punten gerelateerd waren aan de plaatsen waar de karavaanwegen de oase binnenkwamen.
Maar het probleem was dat het gebied als militaire zone wordt beschouwd en dus niet vrij toegankelijk is.
Pas eind 2000 kregen we toestemming onze vermoedens te testen.
In eerste instantie troffen Harco Willems en zijn team - Willems echtgenote en de Duitse wetenschapper Olaf Kaper - nieuwe wachtposten aan.
Opvallend was dat ze in een noord-zuidelijke lijn achter elkaar lagen. Wij vermoedden bijgevolg dat de karavaanroute naar de Soedan gelopen moet hebben.
In december 2000 ontdekte het team in de nabijheid van een nieuwwachthokje een weg vanuit de oase naar het Nijldal. Langs de weg en bij een aantal wachtposten hebben we Egyptische keramiek gevonden die uit 2450 voor Christus dateert. Het is de vroegst aantoonbare keramiek die in de Dakhla-oase aangetroffen is. Uit onderzoek bleek dat deze keramiek niet in de oase zelf geproduceerd is, maar vervaardigd is uit nijlklei. Waarschijnlijk is deze keramiek dus meegenomen door reizigers die in het nijldal vertrokken.
De oudste resten die in de stad in Ayn Asil aangetroffen zijn, zijn ongeveer een eeuw jonger dan deze keramiek.
Het is dus meteen een bewijs dat de handelsexpedities vanuit het nijldal honderd jaar vroeger begonnen zijn dan tot nu toe werd aangenomen.
In de jaren '70 startte de Egyptische regering met de aanleg van asfaltwegen in de woestijn. De moeilijk bereikbare oasen werden zo toegankelijk voor de moderne wereld.
Dit was meteen het startsein voor wetenschappers om deze tot nog toe onontgonnen gebieden te onderzoeken.
In 1977 startten de werken in de Dakhla-Oase, een grote oase 800 km tien zuidwesten van Caïro.
Een multidisciplinair team bestudeert er sindsdien de relation between milieu en de geschiedenis van de menselijke activiteit in de regio. Al snel werd in de oase een grote stad blootgelegd, die rond 2300 v. Chr. een belangrijk handelscentrum moet zijn geweest:
Ayn Asil.
In de buurt van de ruïnes van Ayn Asil wijzen een aantal locaties op menselijke activiteit. Op een aantal heuveltjes in een kring rond de oase werden namelijk hutten aangetroffen vanwaar mannen een magnifiek uitzicht had overde onmetelijke woestijnvlaktes. De onderzoekers hadden blijkbaar te doen voldaan uitkijkpunten. Het vermoeden rees dat Ayn Asil wel eens gelegen kon zijn op het kruispunt van handelswegen.
De man, genoemd door de lokale media als Luke Day, was op een cruise met zijn vrouw en twee andere toeristen, uit India en Canada, in het zuiden van Egypte.
Maar hun vaartuig kapseiste in zware regen en wind bij Aswan.
De andere drie toeristen in de boot overleefden .
A Foreign and Commonwealth Office woordvoerder zei: "We bevestigen de dood van een Brits onderdaan in Aswan.
"We zijn in contact met de familie en het verstrekken van consulaire bijstand."
Ten minste zeven personen werden gedood door de hevige regen dier leidde tot overstromingen in Egypte en Israël, zeggen Officials
Het slechte weer veroorzaakte stroomstoringen in verschillende gebieden van de oude Egyptische stad Luxor, verstoorden Nijlcruises en ferry-dienstregeling.
Overstromingen haalden elektriciteitskabels en telefoonlijnen neer in de steden van Sharm el Sheikh en al Tor, en de regen beschadigde het dak van de luchthaven van Sharm el Sheikh.
Vijf Egyptische Rode Zee havens waren gesloten vanwege de stormachtige zeeën en slecht zicht.
Belgisch bedrijf moet Egypte voor vloedgolf behoeden
Belgisch bedrijf moet Egypte voor vloedgolf behoeden
Het Belgische ingenieurs- en adviesbureau Soresma heeft een computermodel ontwikkeld dat vloedgolven aan de Rode Zee en in de Sinaï-woestijn voorspelt. Door de toepassing vielen in het testgebied rond het Egyptische Nuweiba geen dodelijke slachtoffers bij de zware overstromingen van zondag en maandag.
Risicoberekening "De plaatselijke meteorologische diensten kunnen het weer enkel in algemene termen voorspellen", zegt Jan Cools, projectmanager bij Soresma. "Ons computermodel brengt in kaart hoeveel neerslag er op welke plaats zal vallen. Zo kan het precieze risico op een overstroming worden berekend."
De regio is door de droogte erg gevoelig voor overstromingen. Als het begint te regenen in het gebergte kan in de droge beddingen razendsnel een stroom ontstaan die de lager gelegen gebieden overstroomt. Zeven doden Zondag 17.01 werd de regio getroffen door de ergste overstromingen in zestien jaar. In de Sinaï-woestijn vielen minstens zeven doden. Het testgebied van 10.000 vierkante meter rond Nuweiba kon door het Belgische computermodel tijdig worden geëvacueerd.
"Daarom wil Egypte het systeem nu uitbreiden naar alle risicogebieden in het land", zegt Cools. "Ook Oman heeft intussen interesse getoond voor onze technologie."
Het contract voor het gebied rond Nuweiba heeft een waarde van 800.000 euro. Dertig procent daarvan werd betaald door Egypte. De rest werd bijgepast met een Europese subsidie. (belga/sps)
S'avonds om een uur of elf op 17 januari begon het te onweren en te regenen. De hele dag was het al benauwd warm wat ongewoon was voor de tijd van het jaar. Voor ons was het wel lachen, wees eerlijk wanneer zien wij nu regen. Dat was al een paar jaar genoegen nemen met een paar druppels waar de straat nog niet eens nat van werd. Al snel gaf de schotel het op en kregen we geen sginaal meer. Met die regen en een slecht contact is dat hier goed mogelijk. Ach zonder tv met het getik buiten van de regen was ook gezellig. al snel ging het meer onweren en de regen begon ook gestaag naar beneden te vallen. Het terras kwam al aardig blank te staan en het niveau begon gevaarlijk te stijgen. Door al die leuke muurtjes kon het water niet weglopen in de tuin. Er zat niet anders op dan het water weg te gaan hozen van voor de deur richting tuin.
Ondertussen was het flink gaan waaien en de regen kwam echt met bakken naar beneden. Het water stond nog een centimeter van de drempel van de voordeur. Het restte ons niet anders dan alle spullen in huis van de grond hoger te zetten en ons er maar op voor te bereiden dat het water elk moment binnen kon gaan stromen. Gelukkig voor ons en jammer voor onze Russische buurvrouw was haar voordeurdrempel iets lager dan die van ons. Op het moment dat het water haar huis instroomde zakte bij ons het waterpeil voor op het terras. Tijd om polshoogte te nemen in het gastenhuisje achter. Volgens Kees zouden we daar geen problemen hebben omdat we afvoeren op het terras aan de zijkant hebben en het gastenhuisje iets hoger ligt. Helaas was zijn beredenering niet zoals hij dacht. Het dak van de buren heeft geen afvoer en alles kwam op het kleine dakje neer van ons huisje wat de wateroverlast niet meer aankon. Het water en modder was langs de muren gelopen en het hele huisje stond blank met een dikke laag modderwater. Omdat we voren even een "lucht " hadden zijn we maar begonnen met leeg scheppen van het modderwater. Intussen was de electriciteit uitgevallen dus viel dat nog niet mee. Het bleef maar stortregenen waarop we besloten de boel de boel daar te laten en morgen wel verder te zien. Voren op het terras was het waterpeil weer behoorlijk aan het stijgen en de tuin stond al helemaal blank. Er restte ons niet anders dan het water in emmers naar de weg te brengen. Intussen was het de badkamer continue leegdweilen omdat de afvoeren het niet meer aankonden en het water daardoor ook binnenliep. Tot een uur of vijf in de morgen is het blijven regenen waarna het een stuk minder werd en we eindelijk ons bedje op konden zoeken. De volgende dag hadden we nog steeds geen electriteit, lag het internet eruit en hadden we geen water. De telefoonlijnen lagen eruit en zagen we hoeveel water er in de wijk stond.
Hoorden we verhalen dat Old Market was afgesloten en dat er een stuk van het dak van de Airport was ingestort en dat in Naama Bay de auto's tot aan de ramen in het water stonden.
Ons restte niet anders dan de hele dag modder en water wegpoetsen wat niet meeviel omdat we nog steeds geen water uit de kraan hadden. Omdat alle communicatie er nog uitlag was er geen contact met de buitenwereld. In de avond hebben we aan de achterburen die inmiddels electriciteit hadden gevraagd of we de haspel konden zetten zodat we in iedergeval de koelkast koel konden houden. Om een uur of acht hadden we zelf ook weer electrisch. Sinds vanmorgen doet ook het internet het weer en nu is het nog wachten op de telefoonlijn. Mobinil en Etisalat schijnen alweer te werken. Vodafoon laat nog even op zich wachten. Nog even en alles is weer zoals het was, al geldt dat niet voor iedereen helaas.
Archeologen hebben in de Egyptische havenstad Alexandrië de resten blootgelegd van een tempel die zou zijn opgericht ter ere van de koningin Ptolemaische Berenice II. (circa 269-221 v. Chr.). Bij de Opgraving vonden de archeologen ook zeshonderd Vrijwel perfect bewaarde en dierenbeelden standbeelden uit de tijd der Ptolemeeërs.
Dat heeft de Egyptische Raad voor Antiquiteiten dinsdag gezegd.
De ruïnes werden ontdekt in het gebied Kom el-Dekkah in Alexandrië. Gedacht wordt dat de tempel in het bezit was van koningin Berenice, de vrouw van koning Ptolemaeus III die in de derde eeuw voor Christus over Egypte heerste.
Het is voor het eerst in Alexandrië een dat waarschijnlijk aan Bastet gewijde Ptolemaeïsche tempel is ontdekt.
De archeologische dienst in Caïro meldt dat onder de beelden uit kalksteen, brons en keramiek opvallend veel kattenfiguren zijn. In het Oude Egypte werd de godin Bastet vaak in het gestalte van een kat weergegeven. Een van de beelden is een figuur uit graniet met inscripties in het Oud-Grieks. Het beeld stelt een hoge ambtenaar aan het hof van farao Ptolemaeus IV voor. (dpa / ADB)
Het kan echt: zwemmen in de woestijn! Cleopatra's zwembad in de Sahara
Zwembad Cleopatra's in de Sahara
Bad De warmwaterbron van Cleopatra's.
Siwa - Diep verstopt in de Egyptische woestijn ligt Siwa. De unieke Oase wordt omringd door zandduinen en bestrooid met warmwaterbronnen. Het kan echt: zwemmen in de woestijn!
De oasestad is geheel opgetrokken uit natuurlijke materialen.
Voor de inheemse vrouwen is het leven in Siwa geen pretje.
Dadelplantage in Siwa
De woestijn is hard, maar de bedoeïnen zijn harder.
Nog niet zo lang geleden werden vreemdelingen er gelyncht. Tegenwoordig is Siwa, een oase bij de Libische grens, misschien wel het meest gastvrije stadje van het land. Bij aankomst op het busstation word je niet ontvangen met het geschreeuw van opdringerige toeristenronselaars, maar door vriendelijke berbers die je per ezelkar naar je hotel rijden. De pakdieren zijn de meest gebruikte vervoermiddelen op de stoffige wegen Tussen de dadelpalmen.
Siwa bleef eeuwenlang onontdekt. Vreemd is dat niet: pas sinds de jaren '80 verbindt een 300 kilometer lange asfaltweg het geïsoleerde dorp met de buitenwereld. Ook aan het begin van de 21ste eeuw loopt Siwa bepaald niet nog over van de toeristen. ,, Minder dan 1 procent van de bezoekers van Egypte komt naar Siwa,''vertelt de lokale gids Fatih Abdallah. Door Siwa's afgelegen locatie hebben opmerkelijke gebruiken lang Kunnen overleven in het dorp.
Tot kort na de Tweede Wereldoorlog brachten ongehuwde jongens HUN nachten door in de dadelpalm-en olijfboomplantages rondom Siwa. Ze dronken er palmwijn, maakten er muziek en onderhielden er openlijk homoseksuele relaties. Homohuwelijken werden geaccepteerd - op zijn minst opmerkelijk in een verder oerconservatieve samenleving.
Siwa's seksen leven in volstrekt gescheiden werelden. Meisjes gaan niet naar school en worden rond HUN 16de uitgehuwelijkt. Vrouwen spenderen het grootste deel van HUN leven binnenshuis en Mogen niet in HUN eentje over straat. De weinige vrouwen die je wel op straat ziet, zijn volledig Bedekt met sluiers. Zelfs HUN ogen zijn verborgen achter zwarte doeken. Meestal Begeleid deur jongetjes laten ze Zich per ezelskar vervoeren deur Siwa - zelf rijden is verboden. Weggeregende stad De beste start van een verkenning van Siwa is het beklimmen van Shali, het oude fort op een heuvel Middenin het dorp. Vroeger leefde hiel Siwa in Shali, maar drie uitzonderlijk regenachtige dagen (!) In 1926 vernietigden de geheel uit modder opgetrokken citadel. Die tragedie heeft een toeristisch onverwacht voordeel: 's avonds ziet de fraai verlichte gevel van Shali er prachtig uit.
Eenmaal aangekomen op de top van het fort dringt pas goed tot je door waar je bent beland. Rondom het dorp liggen enorme palmplantages nl woestijnmeren, aan de horizon beginnen de zandduinen van de onmetelijke Sahara. Aan de voet van Shali kom je op het dakterras van het Albabenshal Hotel, een van de mooiste hotels van Siwa, bij van het uitzicht met een kop Turkse koffie. Het Gastenverblijf is voldaan natuurlijke materialen volledig gebouwd in de stijl van het fort verlaten. Je Kunt er ook heerlijk eten. Bij het Kampvuur vertelt manager Selama Osman bovendien graag verhalen. Slechts twee keer bezocht de veertiger de Egyptische hoofdstad Caïro. ,, Wat is die stad groot,''mijmert Selama starend in het vuur. ,, Zoveel mensen! En altijd Maar dat lawaai! Ik wist niet meer Wanneer Moest ik opstaan van Moest gaan slapen.'' Badderen in Spa Rood Pas in de omgeving van het dorp, prima te verkennen op een spotgoedkope huurfiets, openbaart Zich Siwa's grootste attractie: warmwaterbronnen. Bij een van de bekendste, Cleopatra's Bath, borrelt het azuurblauwe water vanuit de diepte omhoog. Het is Glashelder: je Kunt de bodem een meter van 5 Dieper perfect zien. Snel bekleden bij cafe Tanta Waa en ... Plons! Daar lig je in een aangenaam warme slecht omringd door palmbomen - Middenin de grootste woestijn ter wereld!
Voor vrouwen is Cleopatra's Bath niet de beste plek voor een duik. De bron is relatief drukbezocht en zeden Siwa's schrijven voor DAT Alleen vrouwen volledig gekleed het water in Mogen. Een beter alternatief is het minder drukke Fatna's Spring, 7 kilometer buiten Siwa.
Dat is ook DÉ plek om te genieten van de zonsondergang over de grootste meer Siwa's. Helaas niet met een cocktail: Siwa is strikt alcoholvrij. Gelukkig zijn je sterke en de in Egypte razend populaire waterpijp ook prima genotmiddelen. Zittend Tussen de dadelpalmen zie je IJsvogels bidden boven het water, haviken over wuivende rietkragen en zeilen Zilverreigers in formatie overvliegen. Aan de horizon liggen de bergen en de zandduinen van de Grote Zandzee, een van de grootste zuiver zandvlaktes van de Sahara. Arme Ahmed De Grote Zandzee is een hoogtepunt van een bezoek aan Siwa. Voordat de Jonge touroperator Ahmed Abdallah van het Palm Trees hotel de VIERWIELAANDRIJVING de woestijn instuurt, die nog geen kilometer buiten het dorp begint, Hij laat lucht uit de banden lopen. ,, Dan Driften we beter in het zand,''zegt Hij stoer. Hij trapt op het gaspedaal en de Toyota stuift weg. De zandduinen doen nog het meest denken aan maagdelijke, witte Alpenhellingen. Op hoge snelheid Stuurt Ahmed de wagen nonchalant over duinkammen, in couloirs en deur natuurlijke kombochten.
Op een steile duinkam helt de auto scherp over Plotseling. We glijden er van af! Ahmed geeft een dot gas, met als ENIGE DAT Gevolg De Wielen Zich ingraven. De wagen staat muurvast, in het midden van nergens. Gegeneerd Ahmed stapt uit en begint de banden uit te graven. Als DAT niet lukt, Hij waagt een wanhopige poging om de auto in z'n eentje uit het zand te tillen - uiteraard zonder succes. De wind heeft het woestijnzand inmiddels in zijn oren, ogen en haren geblazen. Als Hij met het schaamrood op de KAKEN zijn oudere collega Fatih Abdallah (geen familie) band voor hulp, zijn humeur is gedaald tot een dieptepunt. Niet veel later komt de verlosser aanstuiven. In no-time Fatih trekt de wagen uit het zand. Arme Ahmed krijgt een Arabische scheldkanonnade te verduren. Van zijn stoere Voorkomen is weinig over. Naardermeer Ahmed neemt geen risico's meer. ,, We gaan naar Bir Wahed,''bromt Hij nors. Dit frisse Wonderbaarlijk meer is geen fata morgana, Maar dat geloof je pas als je in het IJskoude water staat. Het voelt eerder als het Naardermeer dan als een woestijnmeer. Aan de randen van het ven groeit riet, in het water zwem je Tussen de vissen.
Het kippenvel is snel vertrokken als je aan de andere kant van de Hoge Duin in een natuurlijke jacuzzi stapt. Het water in het bubbelende zwavelbad is een aangename 30 graden. ,, Een Russisch-Egyptisch bedrijf,''vertelt Ahmed,,, Kwam hier vijftig jaar geleden naar olie boren. Ze stuitten op water in plaats van olie.'' Rondom de ontstane Poel is een kleine oase ontstaan vol riet en palmbomen.
,, Willen jullie je?''Vraagt Ahmed joviaal. Door de harde wind Hij krijgt het vuur niet aan. Hij zet zijn motorkap omhoog tegen de woestijnbries, maar ook dat mag niet baten. De Moet je wachten tot zonsondergang. De plek daarvoor is het Million Stars Camp aan de rand van de Grote Zandzee. Een handvol toeristen kijkt er liggend in hangmatten hoe de zon de Sahara in het donker achterlaat. Na een stevige maaltijd gooit Ahmed de stam van een palmboom op het vuur en komen de sterke verhalen. Verraderlijk zand De volgende ochtend is het tijd om Siwa te verruilen voor Bahariya, een van Egypte's andere oases (zie Kader Meer Oases) Niet via de comfortabele asfaltroute richting de Middellandse Zee, maar dwars door de woestijn. Gelukkig is de begeleiding Capabel. Onafgebroken zingt chauffeur Mohammed Arabische liederen Terwijl Hij zijn dertig jaar oude Toyota pick-up behendig over de vergane Stuurt gravelweg.
Stukken van Honderden meters lang zijn verraderlijk Bedekt met zand waar de roestbak Gemakkelijk in vastraakt. Als DAT daadwerkelijk gebeurt - en het is uitsluitend aan Mohammeds stuurkunsten te danken DAT Bij een keer het blijft - is hij in tegenstelling tot bijrijders zijn niet onder de indruk. Opgewekt Hij vist twee planken uit de Rommel achterin. Die legt Hij voor de achterbanden en jawel, het is voldoende om weer op gang te komen. Met een tikje tegen zijn hoofd beantwoordt Mohammed de bewonderende blikken. ,, Bedoeïen, hè.''Op zijn verweerde gezicht verschijnt een jongensachtige grijns. Daar zou Ahmed Kunnen nog wat van leren.
Zelfs later draait de pick-up de weg af. Met een grijns verklaart Mohammed de koerswijziging:,, U, Allah, Jalla!''Meegenomen hout bespuugt Hij ontmoette benzine sterven Hij ontmoette een stuk tuinslang uit de tank zuigt. Een lucifer erop en de fik erin staat. Terwijl de thee pruttelt, Wendt Mohammed Zich zelfs om. Hoe Hij weet waar Mekka ligt, is een raadsel, maar gedecideerd Hij rolt zijn gebedskleedje uit en gaat op zijn knieën. Met zijn Voorhoofd Hij raakt een aantal keer het woestijnzand. Als het klaar gebed is, vist Mohammed met zijn blote handen de gloeiende theepot uit het vuur. In miniglaasjes Hij schenkt een gitzwarte drab die sterker is dan espresso.
De uren die volgen rijdt Mohammed Aan een stuk deur, onderwijl met zichtbaar genoegen de ene na de andere sigaret opstekend. De weidsheid en de leegte van de woestijn lijken grenzeloos. Na elke flauwe Heuvel volgt een nieuw dal en er rijdt niet Een ander voertuig. Als tegen zonsondergang eindelijk Bahariya opdoemt, is Mohammed Nog steeds aan het zingen.
Of de faraos wel of niet gezond aten, valt niet met zekerheid te zeggen. Wel is vast komen te staan dat het niet goed voor je hart was om een vooraanstaand Egyptenaar te zijn. Aderverkalking kwam heel veel voor.
Het was al bekend dat de aderen van een farao-mummie uit het Museum van Egyptische Oudheden in Cairo ernstig waren verkalkt. Wetenschappers van de universiteit van Californie hebben nu 20 mummies uit de kelders van het museum gehaald en in een CT-scanner gelegd. Bij zestien mummies waren hart en aders nog te herkennen. En negen van hen bleken te lijden aan aderverkalking.
Op 19 januari 2010 is het precies 75 jaar geleden dat de 'Stichting het Leids Papyrologisch Instituut' werd opgericht - het enige papyrologische instituut in Nederland.
Op 19 januari 2010 bestaat het Papyrologisch Instituut 75 jaar.
Tentoonstelling van papyri in het Rijksmuseum van Oudheden
Op 19 januari 2010 is het precies 75 jaar geleden dat de 'Stichting het Leids Papyrologisch Instituut' werd opgericht - het enige papyrologische instituut in Nederland.
Om dit bijzondere jubileum luister bij te zetten, zijn de mooiste papyri en andere interessante stukken uit de collectie van het Papyrologisch Instituut bijna twee maanden lang te zien op een mini-expositie in de Actueel-vitrines van het Rijksmuseum van Oudheden.
Papyruscollectie De aanleiding voor de oprichting van het Papyrologisch Instituut was een schenking van 21 Griekse papyri door de Engelse verzamelaar E.P. Warren.
Deze papyri, afkomstig uit Egypte, vormden het begin van de papyrusverzameling van het Leids Papyrologisch Instituut. In de loop der jaren is die door aankopen en schenkingen uitgebreid tot een bescheiden maar zeer gevarieerde studiecollectie van ruim 600 teksten. Het zijn niet alleen teksten die zijn geschreven op papyrus, maar ook op potscherven, wastabletten, houten plankjes en zelfs op een loden plaatje.
De objecten dateren voor het grootste deel uit de periode waarin in Egypte naast het Egyptisch, ook het Grieks van de heersende klasse werd gesproken, namelijk van de derde eeuw vóór tot de achtste eeuw na Chr.
Lezingen De tentoonstelling wordt op 18 januari officieel geopend met een symposium in de Taffehzaal van het Rijksmuseum van Oudheden. De sprekers zijn internationaal bekende papyrologen die allen in het verleden werkzaam zijn geweest op het Leidse instituut. Voor het grotere publiek staat een lezingencyclus gepland over papyrologische onderwerpen, op donderdagmiddagen in februari en maart in het RMO.
Op 19 januari gaat de tentoonstelling open voor het publiek; hij blijft te zien tot 13 maart 2010.
(Novum/AP) - Wie bouwden de piramiden? Slaven, zoals de filmmakers in Hollywood ons willen doen geloven? Joodse slaven, zoals een Israëlische premier ooit verkondigde? Geen van beiden, stellen Egyptische archeologen, die maandag nieuw bewijs hebben aangedragen voor de theorie dat de piramiden door vrije mensen zijn gebouwd, door betaalde werkkrachten die uit ontzag voor de farao werkten en als dank een begraafplaats in de buurt van de antieke monumenten kregen.
Dergelijke graven zijn vorige week ontdekt. Tientallen skeletten in vierduizend jaar oude kuilen zijn perfect bewaard door het woestijnzand. Bij hen in het graf lagen kruiken waar ooit bier en brood in heeft gezeten als leeftocht voor de doden in het hiernamaals.
De graftombes, vervaardigd uit gebakken kleistenen en elk zo'n drie meter diep, werden aangetroffen achter een grotere begraafplaats die in 1990 voor het eerst werd ontdekt in de buurt van de piramiden en dateert uit de Vierde Dynastie, ruim 2500 jaar voor onze jaartelling.
In die periode werden de gigantische bouwwerken opgetrokken bij Gizeh, dat aan de rand van het moderne Caïro ligt.
Eerdere bevindingen toonden al aan dat het om graven van piramidebouwers gaat. De nieuwe vondsten ondersteunen de theorie dat het om betaalde werkkrachten ging. De voorwerpen die in de graven zijn gevonden -voorraden om de overledene in het hiernamaals bij te staan- wijzen erop dat de bouwers veel respect genoten.
Herodotus, de Griekse historicus uit de oudheid, beschreef de piramidebouwers als slaven. Hollywood en wijlen de voormalige Israëlische premier Menachem Begin suggereerde dat deze slaven Israëlieten waren. Toch zijn archeologen, zowel joods als anderen, het er over het algemeen over eens dat de joodse rol een mythe is. "Joden bouwden niet aan de piramiden, omdat joden nog niet bestonden in de tijd dat de piramiden werden gebouwd", aldus Amihai Mazar, hoogleraar aan het archeologisch instituut van de Hebreeuwse Universiteit in Jeruzalem.
De bouwers zouden in werkelijkheid afkomstig zijn uit arme Egyptische gezinnen, die uit waardering voor hun werk werden beloond met een begraafplaats in de buurt van de piramiden en die werden voorzien van de nodige voorbereidselen op het hiernamaals. De graven hebben de tand des tijds weten de doorstaan en zijn niet geplunderd omdat ze weinig bevatten dat voor grafrovers de moeite van het roven waard was. De skeletten lagen in foetus-houding met hun hoofd richting het westen en hun voeten richting het oosten
Zo'n tienduizend arbeiders werkten in diensten van drie maanden tijd. Zij verorberden dagelijks 21 runderen en 23 schapen, die vanuit nabij gelegen boerderijen werden toegestuurd. Uit artritis in de botten is af te leiden hoe hard ze gewerkt moeten hebben.
Verandering in het straatbeeld in het zuidwesten van Egypte.
In de provincie al-Wadi al-Gadeed moeten ezels voortaan rondstruinen met een luier rond het achterwerk. Volgens een plaatselijke functionaris is de maatregel bedoeld om "het esthetische en culturele decor van de provincie" te bewaren. De streek trekt momenteel heel wat toeristen.
"Luiers zijn in de winkels beschikbaar tegen een lage prijs", aldus de functionaris. Eigenaars van ezels die aan de regel hun kont vegen, zullen worden beboet.
Ezels zijn alom tegenwoordig in Egypte. Ze kunnen veel goederen vervoeren en zijn een hulp voor de boeren.
Koning Farouk I van Egypte trouwt met Farida Zulfikar
Farouk I (geboren op 11 februari 1920 te Caïro en overleden op 18 maart 1965 te Rome), Zijne Majesteit, door de Genade van God, de koning van Egypte en Soedan, Soeverein van Nubië, van Kordofan en van Darfur, is de zoon van koning Fuad I van Egypte en diens tweede echtgenote Nazli Sabri.
Saffinaz Zulfikar (geboren op 5 september 1921 te Alexandrië en overleden op 16 oktober 1988 te Caïro), is de dochter van rechter Yusuf Zulfikar, vice-president van het Gemengde Alexandrië Hof van Beroep, en Zeynep Hanim Mehmet Sait.
De kleding:
De bruid draagt een schitterende, glanzend geborduurde trouwjapon die nauw om haar slanke lichaam sluit.
De huwelijksvoltrekking:
De huwelijksvoltrekking vindt plaats op de Saray Kubah Paleis in Caïro.
Er zijn vier bruidskinderen: drie bruidsmeisjes en een bruidsjonker . De bruidsjonker is het jongste broertje van de bruid, Sherif Zulfekar.
Na de huwelijksplechtigheid wordt er een groots banket gegeven.
Bijzonderheden:
Als op 28 april 1936 zijn vader op 68-jarige leeftijd overlijdt, wordt de 16-jarige Farouk koning van Egypte. Farouk is niet aanwezig bij de begrafenis, die volgens moslim-traditie op dezelfde dag plaats heeft. Farouk wordt begeleidt door drie adviseurs die hem zullen begeleiden totdat hij de 18-jarige leeftijd zal bereiken;
Op 20 juli 1937 vindt de troonsbestijging plaats. Via de radio spreekt hij zijn volk toe. Het is de eerste keer dat een heerser van Egypte op deze wijze zijn volk toespreekt: "And if it is God's will to lay on my shoulders at such an early age the responsibility of kingship, I will on my part appreciate the duties that will be mine, and I am prepared for all sacrifices in the cause of my duty...
(En als het Gods wil is om op zo'n jonge leeftijd de verantwoordelijkheid van het koningschap op mijn schouders te leggen, dan spreek ik van mijn kant de waardering uit voor de taken die voor mij liggen en ben ik bereid de bijbehorende offers te brengen);
Farouk is in eerste instantie heel populair bij zijn volk. Vlak na zijn kroning wordt door de rijke Abaza-familie toestemming gevraagd om de koninklijke trein kort te laten stoppen in hun dorp zodat de koning kan deelnemen aan de feestelijkheden in een grote, prachtig versierde tent op het treinstation;
Farouks moeder zoekt voor hem een bruid uit. Haar keuze valt op de 15 jaar oude Saffinaz Zulfikar. Zij krijgt de naam Farida omdat familieleden traditioneel dezelfde initialen hebben;
Het paar ziet elkaar voor het eerst op hun trouwdag;
Farouk wordt verliefd op de koninklijke, glamoureuze levensstijl. Hoewel hij al duizenden hectare grond, tientallen paleizen en honderden auto's bezit, reist hij vaak naar Europa om nog meer grote aankopen. Dit leidt tot woede onder zijn volk;
De geboorte van hun eerste kind, een dochter, leidt tot landelijke feestelijke gebeurtenissen. Zo worden er kleren verdeeld en krijgen duizenden armen een gratis ontbijt aangeboden. Bovendien krijgt elk van de 1700 gezinnen waar op dezelfde dag een kind is geboren, een Egyptische pond, een groot bedrag in die tijd;
Tijdens de ontberingen van de Tweede Wereldoorlog haalt Farouk zich de woede van zijn volk op de hals door zijn uitbundige levensstijl. Zo besluit hij om alle lichten brandende te houden op zijn paleis in Alexandrië (in de tijd dat de stad verduisterd moet zijn als gevolg van Duitse en Italiaanse bombardementen). Dit wordt door sommigen als bijzonder beledigend ervaren;
In 1942 wordt Farouk - onder bedreiging van een revolver - gedwongen een meer pro-Britse premier aan te stellen en zijn toenmalige premier (die te pro-Duits is) te ontslaan uit zijn functie. Door de aanhoudende Britse bezetting van Egypte komen veel Egyptenaren, maar ook Farouk, positief tegenover Duitsland en Italië te staan. Egypte blijft echter - door de aanwezigheid van Britse troepen - neutraal tot het laatste jaar van de oorlog. Pas in 1945, als de gevechten in de westelijke woestijn van Egypte reeds lang zijn opgehouden, verklaart Farouk - onder zware druk van de Britten- de oorlog;
In 1944 krijgt Farouk een zwaar auto-ongeval waarbij zijn stofwisseling in de war raakt. Dat én zijn grote voorliefde voor veel en lekker eten, leidt ertoe dat de oorspronkelijk ijdele, goed uitziende jonge koning een extreem overgewicht krijg. Hij weegt bijna 140 kilo!;
Farouk is uiteindelijk vaker te vinden aan een Italiaans strand, of in om het even welk groot Europees winkelcentrum, dan in Egypte. Dit tot grote woede van zijn volk;
In 1944 is Farida het vreemdgaan en excessieve gedrag van haar echtgenoot meer dan zat en verlaat zij het koninklijk paleis om in haar eentje een huis te betrekken. Farouk neemt het haar kwalijk dat zij geen troonopvolger kan baren. Farida zweert dat zij zal hertrouwen om te bewijzen dat zij wél een zoon kan baren, maar de regering houdt een echtscheiding tegen;
De populariteit van Farouk daalt nog verder doordat hij bekend staat om zijn corruptie. Hij krijgt de bijnamen "playboy-koning" en "dief van Caïro" want hij lijdt bovendien aan kleptomanie (ziekelijke neiging tot stelen) . Op zijn buitenlandse reizen, en in Egypte zelf, mengt hij zich onder het gewone volk, en steelt hij alles wat van zijn gading is. Hij wordt een professioneel zakkenroller;
De publieke onvrede tegen Farouk stijgt tot een hoog niveau als zijn vermeende corruptie leidt tot een nederlaag in de oorlog tegen Israël in 1948. Egypte verliest 78% van Palestina aan de nieuw gevormde staat Israël;
Op 19 november 1948 wordt de echtscheiding een feit. Volgens Farouk is het "de wil van Allah" dat hij en Farida uit elkaar gaan. Opmerkelijk genoeg wordt in dezelfde week de echtscheiding van Farouk's zus, Fawzia, en haar echtgenoot, Sjah Mohammed Reza Pahlavi van het toenmalige Perzië, een feit;
Op 6 mei 1951 hertrouwt Farouk met de 16-jarige Mena Nariman Sadiq (geboren op 31 oktober 1933 en overleden op 16 februari 2005), dochter van Hussain Fahmi Sadiq Bay en Asila Kamil. Zij is zorgvuldig uitgekozen in de hoop de populariteit van het koningshuis weer enigszins op te krikken. Hoewel Narriman was verloofd met een Harvard-student verbreekt zij haar verloving om koningin van Egypte te worden. Om haar man te plezieren, volgt zij een afval-programma om kilo's kwijt te raken en volgt zij lessen in hofetikette. Het paar krijgt samen een zoon: Ahmad Fuad, geboren op 16 januari 1952;
Op 23 juli 1952 plegen de Vrije Officieren onder leiding van generaal Muhammed Naguib en kolonel Gamal Abdel Nasser een militaire staatsgreep. Farouk wordt gedwongen af te treden. Drie dagen later, op 26 juli 1952, wordt zijn zoon, de zes maanden oude Fuad, uitgeroepen tot koning Fuad II van Egypte. Hieraan wordt een einde gemaakt op 18 juni 1953 als de Egyptische republiek wordt uitgeroepen, en eerst generaal Mohammed Naguib president wordt, om daarna op 14 november 1954 aan de kant geschoven te worden door kolonel Gamal Abdel Nasser, die vervolgens president wordt. Hiermee komt een einde aan de 150 jarige Muhammed Ali-dynastie;
Na zijn gedwongen abdicatie vertrekt Farouk met zijn luxe jacht op uiterst pompeuze wijze vanuit de haven van Alexandrië naar Monaco. Uiteindelijk vestigt hij zich in Rome;
De revolutionaire regering brengt al snel de uitgebreide collectie snuisterijen en schatten van de ex-koning naar een veiling. Onder deze bezittingen bevindt zicht een van de zeldzame 1933 Double Eagle-munten. De munt verdwijnt echter voordat deze kan worden teruggestuurd naar de Verenigde Staten;
In maart 1953 krijgt echtgenote Narriman genoeg van de uitbundige levenswijze van Farouk en keert zij terug naar haar moeder in Egypte. Op 2 februari 1954 is de officiële echtscheiding een feit.
Op 3 mei 1954 hertrouwt Narriman met Dr. Adham al-Nakib uit Alexandrië, de voormalige lijfarts van Farouk. Zij krijgen samen een zoon: Akram . Ook dit huwelijk eindigt in 1961 in een echtscheiding. In 1967 hertrouwt zij dan met Ismail Fahmi, eveneens arts, met wie zij in Caïro woont tot aan haar dood op 16 februari 2005 na een hersenbloeding;
Farouk ontmoet de voormalige, Italiaanse operazangeres Irma Capece Minutolo (geboren op 6 augustus 1935 in Napels), dochter van Don Augusto Capece Minutolo, Prins van Canosa, met wie hij een verhouding begint;
In 1959 krijgt Farouk het staatsburgerschap van Monaco;
Op 18 maart 1965 overlijdt Farouk, slechts 45 jaar oud, in het Ile de France restaurant in Rome na het nuttigen van een overvloedige maaltijd. De officiële doodsoorzaak is een hersenbloeding, hoewel er geruchten gaan dat hij zou zijn vergiftigd door de Egyptische geheime dienst. Er wordt geen autopsie op zijn lichaam uitgevoerd;
Het is Farouks laatste wens om te worden begraven in Al Rifa'i Moskee in Caïro, maar dit wordt geweigerd door de Egyptische regering onder Gamal Abdel Nasser;
Als koning Faisal van Saoedi-Arabië zich bereid verklaart om Farouk in zijn land te begraven, krijgt men toestemming om hem te begraven op de Ibrahim Pasha begraafplaats in Caïro. Farouk wordt echter begraven in Italië;
Farida woont van 1963 tot 1968 in Libanon en van 1968 tot 1974 in Parijs, waarna ze terugkeert naar Egypte dat dan wordt geregeerd door president Sadat. Zij blijft ongetrouwd en overlijdt op 17 oktober 1988 op 68-jarige leeftijd aan leukemie;
In 2005 vertelt de operazangeres Capece Minutolo in een interview met Al-Ahram Weekly dat zij met Farouk is getrouwd tijdens een islamitsche ceremonie toen zij 16 jaar oud was. Onderzoek leert dat zij dan in 1951 zou zijn getrouwd, in hetzelfde jaar dat Farouk voor de tweede keer trouwde.
Daarnaast verklaart Capece dat zij 8 jaar getrouwd waren ten tijde van Farouks overlijden in 1965, wat zou betekenen dat het huwelijk 1957 zou hebben plaatsgevonden. In een interview in Time uit 1954 wordt Capece beschreven als de huidige reisgenoot van Farouk, "een wulpse Napolitaanse", die weigerde de afgezette koning te trouwen: "Farouk is verstandig en teder, maar het huwelijk is het graf van de liefde. " Bewijzen voor een huwelijksvoltrekking zijn tot op heden niet geleverd.
Egyptische vrouwen Vechten tegen Seksuele intimidatie
brabosh
Als maar meer Egyptische vrouwen en meisjes volgen zelfverdedigingscursussen om zich te kunnen beschermen tegen seksuele agressie door mannen. Het is een resultaat van verschillende campagnes. Vrouwenrechtenorganisaties moedigen vrouwen en meisjes aan om een zelfverdedigingscursus te volgen.
Zij komen ook in universiteiten waar zij spreken over het ontoelaatbare gedrag van handtastelijke mannen. Dat de weg naar een vrouwvriendelijk Egypte nog zeer lang is beseffen ze goed. In Egypte melden vrouwen zelden dat zij slachtoffer zijn van Seksuele Agressie. Onder meer uit schrik om de goede naam van de familie te schaden. Maar langzaam aan durven vrouwen er in het openbaar over spreken.
Vier van de vijf vrouwen in Egypte hebben er dagelijks mee te maken: seksuele intimidatie. Mannen die op straat en in het openbaar vervoer hun achtervolgen, seksueel getinte opmerkingen maken, betasten van, en in de billen knijpen. Wildvreemde kerels die voor hun neus met een bankbiljet spelen en dan hun gulp openmaken.
Twee derde van de Egyptische mannen geeft toe vrouwen seksueel te intimideren. Op de vraag waarom ze dat doen, luidt het antwoord meestal 'de vrouwen lokken het uit'. Het verschijnsel is zo normaal geworden, dat voorbijgangers van omstanders geen vinger uitsteken voor een vrouw in nood. De politie weigert aangiften. Ouders van lastig gevallen vrouwen ontraden veelal een gang naar de autoriteiten. Die doen toch niets. De politiek en de media zwijgen het fenomeen dood.
Dat Egyptische vrouwen leren hoe ze zich kunnen verdedigen is. In een eerder onderzoek van het Egyptisch Centrum voor Vrouwenrechten zegt meer dat 80 procent van de vrouwen last hebben van mannen die seksueel intimideren.
In oktober vorig jaar werd in Egypte voor het eerst een harde straf uitgesproken door een rechter voor seksuele intimidatie: drie jaar celstraf. Vanaf 2006 kon niemand meer de ernst van het probleem ontkennen. Toen werd er een video op het internet geplaatst waarin meisjes in de buurt van een bioscoop door jongens betast en uitgekleed werden tijdens het Suikerfeest.
Alleen praktizerende moslims mogen voetballen in het nationale voetbalteam van Egypte.
Volgens de coach van het team, Hassan Shehata, is de (islamitische) vroomheid van een voetballer het doorslaggevende criterium en NIET zijn behendigheid.
Er spelen geen christenen( Kopten) in het huidige elftal.
Hepatitis A wordt veroorzaakt door een virus. Als dit virus eenmaal in het organisme is binnengedrongen, heeft dit een leverstoornis tot gevolg.
De mogelijke symptomen van hepatitis A:
plotse koorts
onbehagen
verlies van eetlust
misselijkheid en buikpijn
geelzucht in de volgende dagen
Moeheid
Hepatitis A wordt vooral via het voedsel overgebracht. Door het drinken of eten van door menselijke ontlasting besmet water of voedsel dringt het virus meestal het organisme binnen. Men moet vooral opletten voor weekdieren (oesters en mosselen bijvoorbeeld), want zij zijn vaak vectoren van dit virus. De ziekte kan ook via fecaal-orale weg worden overgebracht (menselijke ontlasting in contact met de mond). Hoewel deze vorm van overbrenging zeldzaam is, komt ze voor tussen kinderen en volwassenen (vuile handen) en uitzonderlijk tussen seksuele partners.
Hoe groot zijn de risico's?
Hepatitis A is over het algemeen een goedaardige aandoening. De symptomen verdwijnen na 10 tot 30 dagen. Bij sommige mensen echter kan de genezing maanden in beslag nemen. In uitzonderlijke gevallen tenslotte kan de ziekte een dodelijke afloop hebben (1% van de gevallen).
Wie zijn de risicopersonen ?
Hoewel de risico's in ons land relatief beperkt zijn, is het niet uitzonderlijk dat men de ziekte krijgt. Ze wordt erg vaak overgebracht door kinderen. Zij blijven namelijk asymptomatisch, zelfs als ze geïnfecteerd zijn. Het is dus moeilijk te achterhalen of ze drager zijn als er geen voorzorgen werden genomen. Volwassenen, en dan vooral de reizende, zijn dus het vaakst slachtoffer van deze ziekte.
Waar kan men ziekte oplopen ?
In ons land zijn er geen endemiezones (zone waarbinnen de ziekte erg vaak voorkomt). Elders in de wereld zijn er echter wel gebieden die risicozones of zelfs hoge-risicozones vormen. Dit zijn vooral de ontwikkelingslanden. Denk niet dat het risico onbestaande is indien men in vijfsterrenhotels of bekende vakantieoorden verblijft. Zelfs op dergelijke plaatsen kan men vaak hepatitis A oplopen. Mensen die naar deze landen reizen moeten dus vooraf worden gevaccineerd.
Hoe kan men dit vermijden ?
De enige doeltreffende oplossing is vaccinatie.
Waar kan men zich laten vaccineren ?
Het vaccin kan gewoon worden aangevraagd bij de behandelende arts. We merken op dat er een vaccin bestaat dat tegelijkertijd tegen hepatitis A en hepatitis B bescherming biedt.
En de herhalingen ?
Geen herhalingsvaccinaties nodig indien het volledige schema werd toegediend.
BRUSSEL - De oude Egyptenaren voegden giftig lood aan hun 'eyeliner' toe om oogziekten af te weren, meldt de nieuwsdienst ScienceNOW. De Franse chemicus Philippe Walter (CNRS) trof zouten van dit zware metaal aan in diverse vierduizend jaar oude eyeliners uit het oude Egypte die in het Louvre worden bewaard. Twee aangetroffen loodzouten komen van nature niet voor, wat betekent dat de Egyptenaren ze zelf moeten hebben bereid.
Makkelijk is dat evenwel niet: de synthese van loodzouten als laurioniet (loodsulfaat) is een verraderlijk, delicaat proces dat licht kan mislopen. Bovendien duurt de bereiding weken en glitteren de loodzouten niet - iets wat make-upbestanddelen waar in de oudheid makkelijker was aan te komen, wél doen. Waarom namen de Egyptenaren dan de moeite om loodzout in make-up te doen?
In het vakblad Analytical Chemistry opperen Walter en zijn collega Christian Amatore dat het lood uit de eyeliners wellicht als antibioticum diende en oogbacteriën doodde, of het immuunsysteem opjutte tegen microben die ooginfecties veroorzaken.
Lood is niet onschuldig. Het zware metaal veroorzaakt op langere termijn hersenschade en miskramen, weten we vandaag . Maar in de tijd van de oude Egyptenaren, toen de levensverwachting amper dertig jaar bedroeg, vielen de langetermijngevaren van lood vermoedelijk in het niet bij de voordelen op korte termijn.
Theeleuten In Beroemdste Theehuis Van Cairo: "El-Fishawi" - Cairo, Egypte
Rond de bazaar Khan el-Khalili zijn talrijke cafés waar je lekker een tijdje kunt zitten met een vruchtensapje, glaasje thee en/of shisha (waterpijp) en dan lekker mensen kijken.
In het hart van de souk staat het beroemdste theehuis (coffeeshop) van Caïro "El-Fishawi".
Hier schijnen veel beroemde Egyptenaren een bakkie te komen doen. Beroemde Egyptenaren hebben we er niet aangetroffen (de enige die wij trouwens kennen is zanger Amr Diab), maar wel heel, heel, heel veel straatverkopers. Knettergek word je van die lui! De één na de ander komt langs met Rolex-horloges (nep echt!), lelijke kettinkjes, petjes met geïntegreerde zonnebril, nog lelijker kettinkjes, portefeuilles, zonnebrillen, slippers. De één is nog niet voorbij, komt de volgende alweer langs. En dat gaat maar door... verschrikkelijk!!! Negeren is de beste remedie.
Bezoek Aan De Khan El-Khalili
De Khan el-Khalili is de grote en populaire souk in Caïro en een van de grootste bazaars in het Midden-Oosten. De souk is een echte doolhof van winkelstraatjes met winkeltjes en werkplaatsen. Het boeiendste gedeelte is nog steeds dat in de originele Khan-buurt.
Van kleding, textiel, kruiden en juwelen tot parfum, waterpijpen en kitscherige souvenirs, het aanbod is erg groot. Een aanrader is om niet alleen de straten te verkennen die uitsluitend op toeristen gericht zijn, maar ook de andere straatjes eens uit te proberen. Het leukste is om gewoon rond te dwalen in deze wirwar van smalle straatjes en steegjes.
De verschillende kleuren en geuren van de vreemde soorten kruiden zijn een lust voor de zintuigen en het is erg leuk om hier te fotograferen. Je verveelt je geen seconde in deze gezellige chaos! Rond de bazaar zijn talrijke cafés waar je lekker een tijdje kunt zitten met een vruchtensapje, glaasje thee en/of shisha (waterpijp) en dan lekker mensen kijken.
Wij hebben ervaren dat het handig is om aan het eind van je vakantie pas een bezoekje aan de Khan el-Khalili te brengen. Dan heb je nl. al een lekker vakantiekleurtje en zie je er niet meer uit of je net uit het vliegtuig komt... Verse toeristen worden beschouwd als een makkelijk slachtoffer. Verder ben je aan het eind van je reis ook wat beter bekend met prijzen voor souvenirs en misschien ook wat geoefender in het onderhandelen!!! ;-)
Van de vele toeristen die naar een luxehotel trekken, informeert slechts één op vier zich vooraf inzake lokale ziektes en de noodzakelijke inentingen. Maar dat ook het duurste en meest luxueuze hotel niet zonder risico is, ondervond de een Vlaamse toeriste in Hurghada, Egypte. Ze liep er hepatitis A op door een vers geperst fruitsapje te drinken.
" Zelf mijn huisarts vond een inenting niet nodig, stelde hij me gerust". De vrouw is zes maanden ziek geweest.
"Een maand nadat ik thuiskwam, werd ik plots vreselijk moe. De dokter dacht dat ik een maagontsteking had, maar de pillen hielpen niet. Toen het wit van mijn ogen steeds geler werd, heb ik de dokter zelf gevraagd om een bloedcontrole". De test bevestigde dat ze hepatitis A had. "Later bleek uit onderzoek van het Ministerie van Volksgezondheid dat niet alleen ik ziek geworden was.
Zeker driehonderd toeristen in dat hotel hadden hepatitis A opgelopen door de ijsblokjes in het vers geperste sinaasappelsap. Het heeft uiteindelijk een halfjaar geduurd vooraleer ik genezen was".
"Mijn reisagent had me niets aangeraden, en toen ik een week vóór het vertrek een bezoek bracht aan mijn huisarts, stelde die me ook gerust: ik had geen inentingen nodig omdat ik naar een luxehotel ging. Nu heb ik mijn lesje geleerd. Vóór ik op vakantie ga, check ik eerst welke inentingen ik nodig heb, ook al logeren we in een luxehotel".
Water voor de overledene: de rol van de nabestaanden in het oude en moderne Egypte
Water voor de overledene: de rol van de nabestaanden in het oude en moderne Egypte
woe. 07-04-2010
Voor de doden in het oude Egypte was een uitgebreid parcours uitgewerkt waarmee zij het eeuwige leven konden bereiken, en dat in het Dodenboek staat beschreven.
Maar voor de nabestaanden waren er ook rituelen om hun contact met de overledene in stand te houden. Er moest regelmatig water en voedsel aan de dode worden gebracht, er werden bijeenkomsten gehouden bij het graf, en met name de oudste zoon had een belangrijke rol bij het voortzetten van de dodencultus.
In de loop van de geschiedenis van Egypte zijn de denkbeelden over de dood ingrijpend veranderd, maar juist in de rituelen rondom de rol van de nabestaanden zijn enkele tradities bewaard gebleven. In deze lezing worden de rituelen uit het dagelijks leven in het oude Egypte besproken en een vergelijking wordt gemaakt met de situatie in het moderne Egypte.
Prof. dr. Olaf Kaper is als hoogleraar Egyptologie verbonden aan de Universiteit Leiden.
Gratis. Samenwerking tussen de Vrienden Allard Pierson Museum en Het Huis van Horus & Mehen rond de tentoonstelling 'Doden voor de Rechter'. Gratis entree - ook voor degenen die nog geen vriend van het APM zijn.
Vis binnenhalen op de 'corniche' van Alexandrië. |foto Nederlands Dagblad
Als je vanuit Caïro in Alexandrië komt, denk je: wat een leuke kleine stad! Niets is minder waar.
De nummer twee van Egypte telt vier miljoen inwoners, voelt mediterraan aan en is altijd voorzien van een frisse bries. Overdag vormen de antieke zaken een leuke route. 's Avonds is het verbazing troef, op de 'Corniche' . En voor wie daarna niet genoeg heeft: onder de stijgende zeespiegel ligt nóg zo'n stad.
De Corniche 26 juli is de boulevard langs de kust van Alexandrië Een jaar of tien geleden is die grondig opgeknapt, zodat je op lange stukken van maar liefst dertig kilometer lange boulevard een breed trottoir hebt. Daar wordt geflaneerd bij het leven, je zou er zelfs kunnen fietsen. Dat doet echter niemand. Er zijn wel heel veel auto's, variërend van Peugeot 404's (daarin reden in de jaren zestig in Nederland dokters en ingenieurs) via geel-zwarte Lada's (taxi's waarin je na slim en duidelijk onderhandelen goedkoop overal heen kunt) tot aan moderne Jappen.
In één zo'n Jap zitten drie jongens, aan het hoofd van een bruiloftsstoet. De chauffeur beheerst met de rechtervoet het stuur, staat rechtop in het zijraam, zijn bijrijder doet de pedalen, pook en vooral de claxon. We kijken onze ogen uit; het gaat goed, zoals heel vaak in het Egyptische verkeer. ,,Nou, dit is in Egypte ook echt verboden, hoor'', zeggen Abdul en Mohamed, die ons rijden en voorlichten in het busje dat Djed Reizen ons een dag of vier meegeeft. Maar ze bewonderen de bravoure toch wel een beetje. Trouwen en bouwen, dat kunnen ze in Egypte heel goed, al sinds de farao's en Cleopatra.
11 januari 1921 debuut Egyptische zangeres Umm Kulthum
11 januari 1921 debuut Egyptische zangeres Umm Kulthum; een imposante vrouw.
11 januari 1921
Op deze dag was het debuut van de Egyptische zangeres Umm Kulthum. Umm Kulthum (أم كلثوم, Oum Kalsoum) (Tamayya z-Zahira, Dakhliyya, 4 mei(?) 1904 - Caïro, 3 februari 1975) was een Egyptische zangeres en musicus.
Zij is de beroemdste en meest geliefde zangeres in de Arabische wereld. Kulthum trad op in het gehele Midden-Oosten, in Frankrijk en de Verenigde Staten. Dertig jaar na haar sterfdag verkopen haar albums nog altijd beter dan die van wie ook in de Arabisch taal. Umm Kulthums zangstijl, en met name haar volle en diepe stem, wordt door velen geïmiteerd.
Haar begrafenis bracht zo'n drie miljoen mensen op de been. Aan het hoofd gaat president Anwar Saddat en verschillende leiders uit andere Arabische landen. Ze begeleidden de lijkbaar naar de Fouad Seraj el-Dinstraat in de Caïrese wijk el-Basâtîn. De plek was in 1948 door Oum Kalsoum zelf gekocht na de dood van haar moeder Fatima en zij begroef hier in 1953 ook haar broer Khalid.
Een betoverende Egyptische theatrale dansvoorstelling door Béatrice Grognard & het dansgezelschap Tarab
... Een hedendaags dansfresco dat zijn inspiratie haalt uit het Egypte van de farao's en de legende van de godin Hathor...
... Een hulde aan de vrouwelijkheid, aan de kracht en de uitstraling van de vrouw, mysterieuze uiting van de schoonheid van deze wereld en van de betovering van het hiernamaals...
In 1998 richtte Béatrice Grognard in Brussel « Tarab » op, een dansgezelschap en school gewijd aan de theatrale Egyptische dans.
Tarab is ook een stijl die op internationaal niveau ijvert voor het herontdekken van de muziek- en danstradities van Egypte via een volkomen nieuwe en moderne aanpak op esthetisch, technisch en intellectueel vlak. De theatrale Egyptische dans bewandelt een volledig verschillende weg dan die van de « oriëntaalse dans ».
Béatrice is archeologe van opleiding en is altijd bijzonder geboeid geweest door kunst en dans. De toewijding waarmee zij zich vandaag voor de Egyptische dans inzet is nauw verbonden met haar eerste liefde voor de archeologie. Haar doel is de Egyptische dans en muziek uit het verleden te doen oprijzen, er een nieuwe vorm aan geven zodat zij zich kunnen ontplooien en openstellen voor de moderne wereld zonder hun eigenheid te verliezen. Zij wil de Egyptische dans- en muziektraditie nieuw leven inblazen dankzij een theatrale enscenering om zo de ontwikkeling en de toekomst ervan te verzekeren.
Haar opleiding als archeologe en kunsthistorica, haar ware passie voor oude culturen die aan de basis liggen van onze huidige samenleving en haar vurige wens om de Egyptische dans in een nieuw, gedurfd en hedendaags daglicht te stellen vormen de motivatie voor haar creatieve zoektocht.
« Dromen in de Egyptische nacht » is van al haar choreografische werken ongetwijfeld datgene dat het duidelijkst de link legt tussen dans en archeologie, met de egyptologie als middelpunt.
De legende van de godin Hathor biedt Béatrice Grognard de mogelijkheid om zich met volle overgave onder te dompelen in de artistieke en intellectuele rijkdom van het Egypte van de faraos. Dankzij de muzikale uittreksels uit het zeer verscheiden Egyptische repertoire is « Dromen in de Egyptische nacht » een verheerlijking van de eeuwenoude Egyptische kunstzinnigheid, die zowel hiëratische als zinnelijke kanten heeft. Deze voorstelling is de volgende stap in de reeds 15 jaar durende artistieke zoektocht en hedendaagse creatie van Béatrice Grognard.
Rottende tanden, kwaadaardige tumoren, gebroken botten en hersenletsel. Wetenschappers van de University of Zurich verzamelden de gegevens van 3000 mummies en dan blijkt dat de oude Egyptenaren en hun fantastische beschaving klaarblijkelijk niet alle wijsheid rondom medische doemscenarios in pacht hadden.
Dertig jaar onderzoek heeft een hoop data opgeleverd. De anatomisten en paleopathologen van de University of Zurich hebben die data verzameld en op basis daarvan een conclusie getrokken inzake de medische gesteldheid van de zorgvuldig ingezwachtelde Egyptenaren. De resultaten zijn onthutsend.
Maar liefst achttien procent van de mummies had een tandheelkundig zooitje in de mond: abcessen, gaatjes, afgesleten tanden en bacteriële infecties rondom de wortels. De wetenschappers zijn het de afgelopen jaren allemaal tegengekomen.
Dankzij de inzet van computertomografie oftwel CT (vanaf 1977) kon er in een deel van de onderzoeken ook een kijkje ín het lichaam van de mummie worden genomen.
Een greep uit de resultaten: een geval van TBC, een mummie met de meest kwaadaardige vorm van malaria, tien mummies met een tumor (waarvan vier gezwellen waarschijnlijk kwaadaardig) en elf Egyptenaren met longziektes. Volgens de onderzoekers heeft dat laatstgenoemde alles te maken met koolstof. Deze stof werd in de longen aangetroffen en wijst erop dat de ingeademde lucht vervuild was door rook van vuur of olielampen. Ook bleken enkele prominente mummies wel eens onhandig te zijn. Ramses II (Ramses de Grote) brak bijvoorbeeld zijn middelvinger. En Seqenenre Taa II had een hersenletsel. Waarschijnlijk heeft hem dat in een gevecht de kop gekost.
Wie denkt dat we nu wel zo ongeveer alles van deze mummies weten, heeft het mis. De gebundelde onderzoeken missen namelijk nog flink wat informatie. Zo is het geslacht en de doodsoorzaak van de mummies in de meeste gevallen onbekend. Of ooit nog bekend wordt waaraan deze oude Egyptenaren gestorven zijn, is twijfelachtig. Bij het mummificeren worden namelijk alle organen verwijderd, waardoor ziektes die hiermee samenhangen niet meer zijn na te gaan. En zo behoudt het mysterie van het oude Egypte zijn charme!
Pijlers in de tombe van Amenemhab, TT 85. Gelegen op de Westoever van Luxor Dit graf heeft prachtige schilderijen op de muren en plafond. TT 85 heeft te lijden van aantasting door de jaren heen.
Egyptische archeologen hebben een nieuwe reeks graven ontdekt van arbeiders die hebben meegewerkt aan de bouw van de piramide van Cheops. Dat heeft de Egyptische minister van Cultuur bekendgemaakt.
De graven dateren uit de vierde dynastie (2649-2513 vC) en zijn van arbeiders die hebben meegewerkt aan de bouw van de grote piramide. In 1990 werden al eens graven ontdekt van arbeiders. De graven bevinden zich naast de piramide. (afp/lb)
Willem Zitman (1941) studeerde bouwkunde en astronomie (antieke astronomie en chronologie). Hij specialiseert zich in egyptologie en doet onderzoek naar het ontstaan van het oude Egypte.
352 pagina's 15 x 23 cm genaaid gebrocheerd geïllustreerd in zwart-wit
prijs
29,50
De Egyptenaren waren de ontdekkers van de kalender; de meest fundamentele en praktische toepassing van astronomie, door middel van observatie en vaststelling van de lengte van het Zonnejaar. Deze wetenschap beoefenden zij minstens al in het vijfde millennium vóór Christus. In de afgelopen eeuw hebben egyptologen en astronomen die theorie echter pertinent van tafel geveegd. Waarom zouden de Egyptenaren de wetmatigheid van hemelse verschijnselen zoals de cycli van sterren, zon, maan en planeten willen vastleggen? En hoe zouden ze dat dan gedaan hebben? Welke barrières moesten zij daarvoor overwinnen? Volgens recente wetenschappers heeft de Egyptische sterrenkunde zelfs nooit bestaan. Maar hoe had onze beschaving eruit gezien zonder die oude Egyptenaren? Astronomie blijkt zelfs het centrale thema van de Egyptische cultuur. Egyptenaren, die zichzelf zagen als zonen van Horus, ontwikkelden een alomvattend systeem: de kosmische orde, de samenhang tussen Hemel en Aarde. Wat boven is, is ook beneden. Egypte als spiegel van de kosmos. Ze brachten die samenhang zelfs letterlijk in beeld in het ontwerp van het Piramideveld. Maar ook in hun religie en tijdsbesef kwam die tot uitdrukking. Ze waren het eerste volk op aarde dat uren, dagen, maanden gebruikte en seizoenen en jaren kende. Een machtig geheim dat in dit boek wordt geopenbaard
Het regime verbiedt de gezichtssluier, maar de overheid dwingt het Verbod niet af. Veel uitvoerende Ambtenaren hebben een zwak voor de niqaab. KAIRO
- Gehuld in een zwarte gezichtssluier, zwarte handschoenen en zwart gewaad staat een studente te wachten bij de bushalte voor de Al-Azhar universiteit. De vraag hoe ze de islamitische leerinstelling eerder op de dag is binnengekomen ondanks een Verbod op de zogeheten niqaab, ontlokt een tirade. "Ze zullen ons nooit Kunnen tegenhouden", Roept ze fel. "Wie denken ze wel DAT ze zijn." Wanneer de bus aankomt, wringt ze Zich Haastig naar binnen en eist een plaatsje aan het raam op. Dan pakt ze de koran uit Haar tas en begint zachtjes te reciteren.
Niet alleen in Europa Stelt de gezichtssluier overheden voor een dilemma. Net als de regeringen van Nederland, Frankrijk en Italie, probeert ook het Egyptische regime de niqaab in de ban te doen. Het in naam seculiere bewind van president Hosni Mubarak worstelt al jaren met de groeiende trend onder vrouwen om zichzelf van top tot teen te bedekken.
Zijn de aantallen in Europa nog marginaal, in Egypte is de niqaab al lang geen randverschijnsel meer. In tegenstelling tot twingtig jaar geleden is het aantal vrouwen met hoofddoek nu verreweg in de meerderheid en een toenemend aantal kiest voor algehele gezichtsbedekking ..
Begin oktober vaardigde grootsjeik Tantawi, de universiteitsdecaan van de oudste en meest gerennomeerde soennitische leerinstelling Al Azhar, een oekaze uit tegen de niqaab.
Tijdens een bezoek aan een meisjesklas van een middelbare school trof Tantawi een scholiere aan voldaan gezichtsbedekking. Hij gebood haar sluier af te doen, Omdat de niqaab niets met de islam te maken heeft, maar een overblijfsel is van de bedoeienencultuur van voor de Goddelijke Openbaringen aan profeet Mohammed. "Ik weet meer van de islam dan jij en de mensen die je hebben verwekt", riep hij het meisje toe. Hij verklaarde later de niqaab op de Al-Azhar scholen en faculteiten te zullen verbieden.
De grootsjeik is niet de enige vertrouweling van president Mubarak die de niqaab liefst van het straatbeeld ziet verdwijnen. De minister van Religieuze Zaken, Mahmoud Zaqzouq, had zich eerder dit jaar ook al uitgesproken tegen de gezichtssluier en zijn vrouwelijke medewerkers en verzocht deze niet te dragen. De minister van volksgezondheid, Hatem el-Gabali, waarschuwde verpleegsters tegen de verhullende klederdracht als ze HUN baan willen behouden. Onder het mom van de staatsveiligheid gelastte de minister van Hoger Onderwijs, Hany Hilal, een verbod op de gezichtssluier op staatsuniversiteiten omdat er in het afgelopen jaar Vijftien mannen zouden zijn gepakt die zich met de niqaab als vrouw hadden vermomd.
Maar het verbod op de gezichtssluier is al meteen op een klucht uitgelopen. Op de Al-Azhar universiteit lopen de studentes in niqaab af en aan. Mona en Khadija, twee gesluierde derdejaars studentes Islamitisch recht, zijn er heilig van overtuigd dat Tantawi verkeerd is begrepen . "Hij zou DAT nooit doen", zegt Mona. "De niqaab is het grootste aanbod dat je voor allah Kunt brengen", aldus Khadija. Aan de poort leggen de bewakers - in dienst van de staatsveiligheidsdienst - de onherkenbare studentes geen strobreed in de weg.
Op de Universiteit van Kairo is het niet anders. Enkele maanden na alle ophef blijkt het verbod op de niqaab hier evenmin te worden afgedwongen. De kleding van de studentes op de campus varieert van strak tot de allesbedekkende Saoedische snit. Vooral de vrouwen zonder hoofddoek genieten ongevraagd veel belangstelling van de beveiliging . Ze worden stuk voor stuk om HUN identiteitspapieren gevraagd, Terwijl gesluierde vrouwen ongemoeid naar binnen logen. "Veel bewakers hebben thuis ook een vrouw in niqaab", zegt Ziad, een vierdejaars student bedrijfskunde. "Ze zijn er heilig van overtuigd DAT alle andere vrouwen losbandig zijn."
De houding van de bewakers is symptomatisch voor de kloof Tussen de top van het regime en de ambtenarij. De regering heeft zijn eigen functionarissen verloren aan de conservatieve tendens, Meent Gamal Abdel-Gawad, Hoofd van Denktank Al-Ahram in Kairo. "Het regime realiseert zich onvoldoende DAT het apparaat verregaand is geislamiseerd", zo verklaart de analist. "De overheid is een afspiegeling van de maatschappij, en de maatschappij is zich vooral uiterlijk enorm aan het islamiseren."
Maar ook juridisch blijkt een Verbod op de gezichtssluier op problemen te stuiten. Egyptische rechtbanken hebben in de afgelopen jaren herhaaldelijk in het voordeel van geoordeeld vrouwen sterven gepleit de niqaab droegen.
In 2007 Werd een gesluierde vrouw die de bibliotheek van de Amerikaanse Universiteit in Kairo niet inmocht, in het gelijk gesteld. De rechter vond de vrijheid van geloofsovertuiging dan zwaarder de indentificatieplicht op het universiteitsterrein. Deze en andere vonnissen zijn voor het regime reden om veel onafhankelijk opererende rechters te verdenken van een islamitische agenda.
Grootsjeik Tantawi heeft na zijn aanvankelijk resolute beslissing de handdoek al weer in de ring gegooid. Hij liet de Onderzoeksraad van islamitische Al-Azhar uitzoeken van een verbod op de niqaab aan islamitische richtlijnen voldoet. Die kwam beginnen deze maand met uitsluitsel. Alleen als er geen mannen in de buurt zijn, kunnen vrouwen worden verplicht de gezichtssluier af te doen. Khadija: "Dus ook niet als de Sjeik aanwezig is."
De 23-jarige Egyptische wiskundeleraar die een 11-jarig soort doodsloeg omdat het zijn huiswerk niet had gemaakt, heeft zes jaar cel gekregen. De vader van het jongetje vindt dat het hele systeem anders moet.
De gebeurtenissen speelden zich af in oktober, in een lagere school aan de rand van Alexandrië. De 11-jarige islam Am Badr had die dag zijn huiswerk niet gemaakt en zijn leraar Nabeel Abdelhamid sloeg hem in de klas met een houten stok, waarop hij de jongen meesleurde naar buiten en hem daar in zijn buik trapte.
Het kind overleed diezelfde dag nog aan de gevolgen van een maagbloeding en twee gebroken ribben. Het proces van de leraar eindigde gisteren met een celstraf van 6 jaar, maar de vader vraagt zich af hoe het kan dat een 23-jarige voor een klas van zestig kinderen staat.
Het verhaal van de islam is overigens niet het eerste over de mishandeling op school. Op de websites van NGO's zijn tal van tragische verhalen te lezen over meisjes en jongens die zwaar werden mishandeld door hun leraren, niet zelden om hen te dwingen bijles te volgen. In een geval kwam er inderdaad een inspectiezaak van, waarop de inspecteur tegen het meisje zei dat ze toch wel 'heel dapper is' Dat ze een klacht hadden durven indienen tegen haar leraar. Het kind hield aan de mishandeling verpletterde vingertoppen over.
De problemen in het onderwijs Egyptische beperkt zich overigens niet tot lijfstraffen. Een groot euvel is dat de overheid, die na Israël de grootste ontvanger is van Amerikaanse ontwikkelingsfondsen, relatief weinig geld spendeert aan het onderwijs.
Het budget bedraagt 3,5 procent van het BBP. Ter vergelijking: in België is dat met 6,3 procent bijna dubbel zoveel.
Een ander probleem is dat het curriculum geenszins is afgesteld op de nieuwe noden van de maatschappij.
Vandaar dat er onder universitairen hoge werkloosheid heerst. Terwijl velen een baan in het onderwijs afwijzen wegens slecht betaald. De overheid zegt dat ze aan hervormingen werkt maar tal van onderzoekers vragen zich af van die wel verregaand genoeg zullen zijn en of er controle komt op de implementatie ervan.
Bijvoorbeeld: Zo is de wet tegen de lijfstraffen ook wel goedgekeurd maar er is volstrekt geen toezicht op de naleving ervan. .
In zijn debuutroman 'neemt De Verborgen Tombe' de Nederlandse egyptoloog Huub Pragt u mee naar het Oude Egypte rond het jaar 1000 voor Christus. Het verhaal speelt zich af in de 21ste dynastie.
Pinodjem de hogepriester van Amon en zijn zonen Masaharta en Mencheperra voerden in die tijd een nauwgezet plan uit. De mummies van de farao's uit het Nieuwe Rijk werden uit hun graven in het Dal der Koningen gehaald om opnieuw te worden ingewikkeld.
De mummies van de koningen werden dan in eenvoudige houten kisten herbegraven en goed verstopt.
De kostbare grafuitrustingen van de farao's werden elders verstopt. Op deze manier vergaarde de familie van Pinodjem een enorm fortuin. Maar wat is daarmee gebeurd?
Kevin Savernake is een jonge egyptoloog uit Oxford. Samen met zijn vriend Marc Spencer en zijn Franse collega Isabelle Montet gaat hij op basis van gegevens op een papyrus uit Aberdeen op zoek naar het graf van een van de zonen van Pinodjem, de generaal en hogepriester van Amon Mencheperra. Misschien dat daar het antwoord ligt.....
Van vrijdag 12 februari tot en met zondag 21 februari 2010 leidt Huub Pragt belangstellenden door Egypte langs monumenten uit de Amarnaperiode. Deze tiendaagse reis is bedoeld voor de ervaren Egypte-bezoeker.
We starten onze zoektocht naar de zonneschijf Aton in het Egyptisch museum in Caïro. We verplaatsen ons vervolgens naar Loeksor, het oude Thebe. Daar bezoeken we de restanten van het paleis Malkata, de vermoedelijke geboortegrond van Achnaton. We bezoeken de graven van Cheroeëf en Ramose. We gaan achter de Karnaktempel op zoek naar de plaats waar ooit de tempel 'Gempaäton' heeft gestaan. Drie dagen worden uitgetrokken voor een uitgebreid bezoek aan de graven en ruïnes van de oude stad Achetaton. De reis wordt afgerond met een bezoek aan de Nederlandse opgravingen in Sakkara. Daar bezichtigen we ondermeer de graven van Meryneith en Ptahemwia uit de Amarnaperiode.
Deze bijzondere reis is tot stand gekomen in samenwerking met reisorganisatie Orion Reizen
Reisinformatie
Deze tiendaagse reis kost 2060,- op basis van een tweepersoonskamer / op kamerindeling. De toeslag voor een éénpersoonskamer bedraagt 390,-. Het is mogelijk om onder voorbehoud aan te melden.
Verzekering
In geval van nood zijn Huub Pragt en Orion Reizen verplicht hulp en bijstand te verlenen. Dit kan ernstig worden belemmerd wanneer er geen beroep kan worden gedaan op de hulp van een bij een reisverzekering inbegrepen SOS-centrale. U bent daarom verplicht een volledig dekkende reisverzekering af te sluiten.
Bij de reis inbegrepen
Kennismakingsbijeenkomst in het Rijksmuseum van Oudheden te Leiden op vrijdagmiddag 22 januari 2010.
Vervoer en excursies:
alle vluchten exclusief luchthavenbelastingen, veiligheidsheffingen, brandstoftoeslagen, visum en fooien,
alle genoemde excursies inclusief entreegelden en gidsdiensten,
alle transfers en lokaal vervoer.
Overnachtingen en diners:
Caïro één nacht in het vijfsterren hotel Semiramis op basis van logies en ontbijt,
Loeksor drie nachten in het vijfsterren hotel Sonesta St. George op basis van logies en ontbijt,
Loeksor welkomstdiner in een goed restaurant in Loeksor,
Sohag één nacht in het Nile hotel op basis van half pension,
El-Minya drie nachten in hotel Mercure Nefertiti op basis van half pension,
Caïro één nacht in het vijfsterren hotel Semiramis op basis van logies en ontbijt,
Caïro afscheidsdiner in het restaurant van Semiramis.
Niet bij de reis inbegrepen
Luchthavenbelastingen, veiligheidsheffingen en brandstoftoeslagen.
"Je kunt de islam niet begrijpen zonder het jodendom en de joodse bijbel te kennen."
Met deze frase afkomstig van de Weense hoogleraar Andreas Bsteh tijdens een studieweekend over Interreligious Dialogue in Nitra (Slowakije 2008) opent Toon van Bijnen zijn nieuwe brochure Mozes in drievoud
. Zoals deze hoogleraar redeneren bijna alle islamdeskundigen. Daarom is deze brochure een uitnodiging tot verdieping in de joodse bijbel om zowel het christendom als de islam beter te kunnen begrijpen.
Wat betekent Mozes voor de joden, wat betekent hij voor de christenen en voor de moslims? Ondanks de gemeenschappelijke wortels, willen deze drie tradities de figuur van Mozes toch wel verschillend beleven
Als wetgever in de joodse traditie, als bevrijder in de christelijke traditie, en als mysticus voor de moslims.
De oergegevens in het Mozesverhaal verwijzen naar de godsontmoeting. Voor de drie religies is de dialoog belangrijker dan de discussie over de teksten en verschillende interpretaties.
(Novum/AP) - De begrafenis van zeven koptische christenen die woensdagavond bij het verlaten van een kerk in het zuiden van Egypte werden doodgeschoten is donderdag uitgelopen op rellen.
Duizenden kopten bekogelden de politie met stenen. Eerder vernielden zij enkele ambulances bij een ziekenhuis, uit frustratie over oponthoud bij de overdracht van de lichamen aan de familie. De politie schoot traangas af om de mensen te verspreiden.
De kopten werden in de hoofdstraat van Nag Hamadi, 64 kilometer ten zuiden van Luxor, vanuit een rijdende auto onder vuur genomen toen ze na de viering van het orthodoxe kerstfeest uit een kerk kwamen. Zeven werden gedood en drie raakten zwaargewond.
Volgens het ministerie van binnenlandse zaken was de aanslag vermoedelijk een wraakoefening voor de verkrachting van een moslimmeisje in november. De politie vermoedt wie de aanvoerder van de schutters is en weet waar hij uithangt, zei het provinciale hoofd van de politie, Mahmoud Gohar. Er is nog niemand gearresteerd, maar de bewaking in de regio in Nag Hamadi en omliggende dorpen is verscherpt en er zijn overal controleposten opgericht.
De plaatselijke bisschop, Kirollos, zei dat de doden zes jonge mannen en een bewaker zijn. Hij verklaarde dat hij de afgelopen dagen bedreigingen had ontvangen op zijn mobiele telefoon. Vanwege die bedreigingen had hij de kerstmis een uur eerder beëindigd.
Al sinds november, toen moslims uit Nag Hamadi en omgeving uit woede over de verkrachting vijf dagen lang vernielingen aanrichtten aan bezittingen van christenen in het gebied, zei hij voor een aanslag met kerst te hebben gevreesd. "Laat het wraak zijn geweest, maar waar was de politie?' vroeg Kirollos.
CAÏRO, 6 januari 2010 (IPS) - Ook in armenwijken in Caïro verschijnen zonnecollectoren en biogasinstallaties. Ze helpen de afvalberg opruimen en produceren goedkope en schone energie.
Hussein Soliman en zijn gezin wonen in Darb El-Ahmar, een van de armste buurten van Caïro, maar hun energieverbruik is vergelijkbaar met dat van de bewoners van dure passiefhuizen. Twee zonnecollectoren op het dak van hun appartementsgebouw leveren heet water voor de douche en de keuken, en koken doen ze op biogas uit een installatie die ook een plaatsje heeft gevonden op het dak.
Recyclage
De collectoren en de biogasinstallatie zijn grotendeels gemaakt uit recyclagemateriaal. In de zonnecollectoren zitten weggegooide resten van aluminium, glas, oude koperen buizen en piepschuim. Het opgewarmde water wordt opgeslagen in twee grote vaten waarin een groothandelaar vroeger shampoo transporteerde.
Soliman kreeg hulp van Solar CITIES, een initiatief van de Amerikaanse stedenbouwkundige Thomas Culhane om milieuvriendelijke technologieën door middel van plaatselijke innovaties haalbaar te maken voor de inwoners van de armenwijken van Caïro. De bewoners van de wijken denken samen na over aanpassingen die zonne-energie en biogasinstallaties betaalbaar kunnen maken, en gaan op zoek naar beschikbare materialen om de kost te drukken.
Sinds 2007 heeft Solar CITIES al 35 zonnecollectoren gebouwd in Egypte. Die staan allemaal in wijken waar voor commerciële ondernemingen weinig geld te verdienen is en waar de sterk wisselende waterdruk bovendien voor bijkomende technische problemen zorgt.
Varkens
De organisatie installeerde ook al acht goedkope biogasinstallaties. Ze zetten oud brood en keukenafval om tot gas waarop kan worden gekookt. Het restafval doet dienst als meststof voor groentetuinen.
De installaties bewijzen goede diensten sinds de Egyptische regering vorig jaar besloot de meeste varkens in het land te laten slachten uit vrees voor de verspreiding van het griepvirus. Veel afval in de steden dat vroeger door de varkens werd opgegeten, ligt nu te rotten op straat. Maar de eigenaars van biogasinstallaties halen zelfs afval op bij de buren en in restaurants om meer gas te kunnen produceren.
De relatief zware investeringskost blijft de grootste hinderpaal voor een snelle verspreiding van de nieuwe technologie. Een zonnecollector van Solar CITIES kost ongeveer 350 euro, maar dat is veel geld voor gezinnen die per persoon maar 1,5 euro per dag beschikbaar hebben. Het duurt ook lang voordat de kosten zijn terugverdiend, want Egypte subsidieert de prijs van gas en stroom. Een fles butaangas waarop een gezin makkelijk twee weken kan koken, kost maar 75 eurocent, terwijl een biogasinstallatie een investering van 130 euro vergt.
Maar de regering is van plan de subsidie van de brandstofprijzen geleidelijk te verminderen. Dat zou de terugverdientijd van biogasinstallaties en zonnecollectoren sterk verminderen.
Hilversum (ANP/RTR/RKK) 7 januari 2010 - Vijf koptische christenen zijn gisteravond in Zuid-Egypte doodgeschoten, toen onbekenden rond middernacht vanuit een auto het vuur opende op de Kerst vierende christenen. Tien andere kopten raakten gewond.
Aanslag De aanslag was gericht op kerkgangers die de Mary Gergiskerk in Nag Hammadi na de liturgie van Kerstnacht verlieten. Twee van de gewonden zijn er ernstig aan toe volgens medische hulpverleners. Nag Hammadi ligt ongeveer zestig kilometer ten noordwesten van Luxor.
Koptische Kerk Naar schatting is 10 procent van de tachtig miljoen Egyptenaren christen. Ze behoren voor het overgrote deel tot de Koptisch Orthodoxe Kerk, een van de oudste christelijke kerken die, tot de komst van de Arabieren in de zevende eeuw, lang dominant was in Egypte.
Kerst in orthodoxie Voor de oosters en oriëntaals orthodoxe kerken in heel de wereld is de avond van 6 januari kerstavond en 7 januari de kerstdag. De westerse (gregoriaanse) kalender loopt twee weken voor op de oosterse (juliaanse) kalender die de orthodoxen hanteren.
Geweld Sektarisch geweld tussen islamitische en christelijke gemeenschappen in Egypte komt relatief weinig voor, maar soms komen sluimerende spanningen tot ernstige uitbarstingen
Zeven van de acht Egyptische oudheidkundige voorwerpen die op 29 juli 2007 uit het Bijbels Museum in Amsterdam zijn gestolen, zijn eind mei terug gevonden op een veiling in Manhattan, New York. De voorwerpen bestaan uit vier (sjabti-) beeldjes en drie scarabeeën.
DNA is een multiculturele en multidisciplinaire theatergroep in Amsterdam.
Sabri Saad el Hamus: "Als artistiek leider van DNA wil ik over de grenzen van huidskleur en cultuur heen stappen." Onderwerpen en casting moeten een afspiegeling zijn van de verkleurende en de toenemende bereidheid van het publiek om open te staan voor meer Hamlets
El Hamus, geboren in Egypte, voelt zich verbonden met zijn 'tussenpositie'; met 'Egypte als moeder en Nederland als vrouw' Hij maakt theater dat grenzen verlegt in vorm en inhoud. Als theatermaker begeeft hij zich steeds op de grens van verschillende culturen, sociale lagen, religies en theaterstijlen. Op die grenzen zoekt hij de wrijving tussen mensen, thema's en theatrale disciplines. Hij slaat een brug tussen oosterse en westerse verhalen en theatervormen, die beide een onuitputtelijke bron van inspiratie zijn.
El Hamus is vanaf 1985 als acteur in Nederland aan het werk. Met zijn eigen gezelschap Maqam Lamaqul produceert hij Pax Islamica, Een serie voorstellingen over de Vijf Zuilen van de islam. Voor zijn rol in deel twee, Mohammed en Omnya, werd hij genomineerd voor de Louis d'Or 2007. "Hij schakelt fenomenaal tussen de dader-en de slachtofferrol en laat zien wat virtuoos acteren is", aldus het juryrapport
De grens-ondergang tussen Gaza en Caïro lijkt één groot winkelcentrum
Handelen in Gaza? Huur een tunnel
REPORTAGE , Van onze correspondent Alex Burghoorn op 06 januari '10, 06:00,
RAFAH - De VS zetten druk op Caïro om de tunnels te sluiten: ook wapens passeren hier de grens.
De stalen muur is het spook dat Gaza belaagt. Niemand heeft het bouwwerk gezien. Het is er ook nog niet. Maar het komt. Ja, de Egyptenaren zijn iets aan het bekokstoven, dat is zeker. We houden ze in de gaten, zeggen de tunnelaars de gravers, dragers, uitbaters en chauffeurs die werken in de Gazaanse tunnelindustrie.
Zie je die twee hijskranen? Ze boren diepe gaten in de aarde. Honderd meter verderop is de boorkop zo een ondergrondse gang binnengedrongen, recht in de schedel van een graver.
Ze willen die gaten vol laten lopen met zeewater, om de bodem nat te maken en de tunnels te verzwakken. Nee, het wordt geen stalen muur, zoals we eerst dachten. Ze gaan de vochtige grond onder stroom zetten. Echt!
Met dat zoute zeewater zullen ze ons zoete grondwater voorgoed verpesten. Ze gaan ons kapotmaken, de Egyptenaren.
De geruchten zijn wild in Rafah, de grensstad met de grootste ondergrondse overslagplaats van de wereld. Bij gebrek aan open landsgrenzen, een vliegveld of een zeehaven hebben de Palestijnen in de Gazastrook een tunnelsysteem gebouwd van kolossale afmetingen.
We staan boven op een Zwitserse kaas, zegt Abu Youssef van het toezichthoudende Tunnelcomité. Honderden gangen verbinden Palestijnse kopers met Egyptische verkopers 10, 20, soms wel 30 meter onder de woestijn.
Pal in het zicht van de Egyptische grenswachten is het een bedrijvigheid van jewelste. Officiële statistieken bestaan niet, maar het Tunnelcomité schat dat er 30 duizend man in het tunnelwezen werkt.
De industrie is in twee jaar tijd zo geïnstitutionaliseerd geraakt dat her en der zelfs koffie en broodjes worden geserveerd. Cafetaria Layalina, Ons nachtcafé, staat er op een verroeste witte zeecontainer, met Chinese karakters op de zijkant.
De Egyptische plannen voor een ondergrondse muur lekten een maand geleden uit. Schoorvoetend heeft Caïro later bevestigd dat het om veiligheidsredenen de grensbewaking met Gaza uitbreidt. Over de aard van de maatregelen is niets bekendgemaakt, behalve dat het enkele maanden zal duren voordat een en ander is voltooid.
Het is moeilijk voor te stellen dat ze zon muur gaan bouwen, zegt Usama Abu Nokira van het gemeentebestuur van Rafah. De Egyptenaren hebben het meeste profijt van de tunnelhandel. Over alle goederen die wij in het buitenland bestellen en die ons nu via Egyptische havens bereiken, heffen ze 37 procent invoerbelasting.
De grensstrook oogt als een kassengebied. Overal staan halfronde tenten. Binnen hijsen lieren een keur aan consumptiegoederen op, die Israël niet meer over land doorlaat sinds Hamas in 2007 de macht in Gaza in handen kreeg. Van onderbroeken en wasmiddel tot koelkasten en cola van geiten tot diesel. De tunnel is een transportmiddel: de eigenaar verhuurt de gang aan een Gazaanse handelaar zoals hij hem ook een vrachtwagen zou kunnen verhuren.
Het Tunnelcomité bemiddelt, onder auspiciën van het Hamasbestuur, bij geschillen tussen arbeiders en bazen. We willen niet dat men het recht in eigen hand neemt, zegt Abu Yousef. Arbeiders kunnen bij ons klagen als ze geen compensatie krijgen voor verwondingen die ze oplopen door ingestorte tunnels. Als de eigenaar weigert te betalen, zetten we hem gevangen of sluiten zijn tunnel.
De lieren werken op een elektriciteitsvoorziening die door de gemeente is aangelegd, na betaling van een eenmalige servicetoeslag van een kleine 2.000 euro. Vrachtwagens rijden af en aan tot bij de tunnelopeningen.
Laat er geen misverstand over zijn: wij zijn tegen de tunnels, zegt gemeentebestuurder Abu Nokira. Maar het is onze verantwoordelijkheid dat de bevolking overleeft. De beste remedie tegen de tunnels is: de grenzen opendoen; dan is het hele gangenstelsel alleen nog maar een toeristische attractie.
Archeologen dineren in het graf van Ramses XI, Vallei der Koningen (Wadi al-Biban al-Muluk) Egypte. De lege stoel aan het hoofd van de tafel is die van Lord Carnarvon die nam de foto. Van links naar rechts: Dr James Breasted, Harry Burton, Alfred Lucas, Arthur Callender, Arthur Mace, Howard Carter, en Sir Alan Gardiner.
De vliegvakantie van een gezin uit de Duitse stad Stuttgart is kort voor vertrek dinsdag niet doorgegaan, toen de 42-jarige vader van het gezin meende een grap te moeten maken. Hij grijnsde tegen een bekende tijdens een controle op de luchthaven van Stuttgart dat hij een explosief in zijn ondergoed had zitten, waarop hij werd gearresteerd.
De politie zette de man vast en fouilleerde hem, maar vond geen explosieven. Bij de politie kwam de man tot inkeer, maar hij moet rekening houden met een boete van misschien 1000 euro. Als hij in zijn bewering had volhard, had justitie hem een proces aangedaan. Mogelijk was hij dan tot een gevangenisstraf van drie jaar veroordeeld.
De vliegmaatschappij weigerde de overige gezinsleden naar hun vakantieadres in Egypte te vervoeren. Het gezin krijgt de reissom niet teruggestort.
Egypte rechter bevestigt / tijdens examen sluier verbieden
Egypte rechter bevestigt / tijdens examen sluier verbieden
Een rechter in Egypte heeft geoordeeld in het voordeel van het besluit van de regering om de studenten te verbieden van het dragen van een gezichtsluier (niqab), (universitaire examens.)
De vrouwelijke studenten zien het verbod op niqab als een inbreuk op hun religieuze rechten en gaan in beroep
"We hebben nooit een dergelijke uitspraak verwacht van onze eerlijke Egyptische rechtssysteem. Onze rechten worden verkracht. Waar is de vrijheid in Egypte?", vertelde een student Al Jazeera na de uitspraak van zondag.
"Steun seksuele intimidatie '
Nizar Ghorab, de advocaat van de studenten, zei dat het verbod "steunt verkrachting en seksuele intimidatie".
"Het dwingt een vrouw om een deel van haar lichaam, dat ze niet wil blootstellen, dit toch te doen. Het is de ziel breken voor deze vrouwen, 'zei hij tegen Al Jazeera.
De regering zei dat het verboden is de chador te dragen omdat studenten, mannelijk en vrouwelijk, tijdens examens vermomd zijn als andere kandidaten door het dragen van een sluier voor het gezicht
"We zullen vasthouden aan ons recht en we gaan naar een hogere rechter. Sommige van de studenten waren in tranen op het nieuws..
"Ik ga toch naar mijn examens , en als ze me ervan weerhouden te gaan en te verdrijven mij, ik zweer bij God, zal ik dit nooit vergeven", zei een andere student.
"Ik zweer, ik zal elke persoon die mij verhindert me mijn examens te doen aanklagen. Ik zal nooit v mijn niqab afdoen. Nooit."
Volledige dekking gezicht was ook verboden in de slaapzalen van de openbare universiteiten in oktober, maar de rechtbank vernietigde dat verbod medio december door te zeggen dat het een schending van het grondwettelijk recht van vrijheid van geloof praktijk.
Growing controverse
"Dit alles wijst op de toenemende kloof tussen het werk van de regering van de gematigde islam en de bevolking door een steeds meer wijzigen van strengere interpretatie van de religie.
"Voor sommigen betekent bedekken zelfs een stilzwijgend verzet tegen het systeem."
CAIRO, 4 januari 2010 (IPS) -- Vissers aan de benedenloop van de Nijl halen nauwelijks nog iets boven. De rivier is te zwaar vervuild, klagen ze. Maar volgens de Autoriteiten is het probleem Alleen DAT Vissers zijn er meer dan vroeger.
Hussein Abdel Malek bekijkt zijn vangst van de ochtend: twee plastic flessen, een handvol zakjes en twee kleine tilapia's. Hij was daarvoor vier uur onderweg op de Nijl. Abdel Malek heeft Van Jongs af aan meer uren doorgebracht op zijn Zes meter lange roeiboot dan aan land, maar al die ervaring helpt niet meer.
Toen hij jong was haalden vissers in Enkele uren Een hele mand vis binnen. "De rivier was vroeger veel schoner", zegt Abdel Malek. "Er Dreef geen afval rond, en dicht bij de oever kon je veel vissen zien zwemmen. Nu zijn er dagen aaarop we helemaal niets vangen".
Aanvaardbaar vuil
Bij Aswan, in het zuiden van Egypte, kan je het water van de Nijl nog drinken, maar in Caïro is dat zwaar vervuild water ", zegt Sherif Sadek, een voormalige ambtenaar van het ministerie van Visserij." Vissoorten Sommige zijn helemaal verdwenen uit de rivier ".
De Egyptische regering geeft toe Dat de Nijl veel huishoudelijk afvalwater, landbouwchemicaliën en lozingen van bedrijven en schepen te verwerken krijgt. Het leeuwendeel van de tachtig miljoen Egyptenaren leeft in de buurt van de Nijl. Een groot deel van de 12 miljoen kubieke meter afvalwater DAT ze elke dag produceren, verdwijnt onbehandeld in de machtige stroom. Bedrijven lozen nog eens 4 miljard kubieke meter afvalwater per jaar.
Volgens de Autoriteiten blijft de vervuiling binnen aanvaardbare grenzen, maar daar geloven veel Egyptenaren niets van. "De Nijl is de riool van Egypte - ik zou niets eten wat uit die rivier komt", zegt Mona Radwan, een marketingverantwoordelijke. . "Veel mensen eten vis uit de Nijl, Maar dat doen ze Omdat ze geen vlees van kip Kunnen betalen".
Deskundigen maken Zich Vooral Zorgen over de aanwezigheid van zware metalen en pesticiden in het water. Het risico is het grootst voor de pakweg 15.000 kleine vissers sterven van de rivier leven. Ze baden in de rivier, drinken onbehandeld rivierwater en eten veel vis. Veel vissers lijden aan nierproblemen, huidirritaties en schistosomiasis (bilharzia), een parasiet die via besmet water wordt overgedragen.
Meer vis
Maar Abdel Malek zit meer in zijn voldaan dalend inkomen dan voldaan zijn Nieren. Hij verdient Anderhalve tot Zes euro per dag, afhankelijk van de grootte van zijn vangst. Net als veel andere vissers is Abdel Malek ook Overtuigd Dat de visbestanden in de rivier teruglopen.
De Autoriteiten Zeggen dat de rivier meer voortbrengt dan ooit. De indruk DAT er minder vis in de Nijl zit zou samenhangen met het Toenemende aantal Vissers, en met overbevissing In bepaalde zones dicht bij de steden.
Volgens een studie van Egyptische en Amerikaanse onderzoekers die vorig jaar gepubliceerd werd, zou er nu drie keer meer vis worden gevangen in de Nijl dan in de jaren zestig. Maar de auteurs waarschuwen DAT er een grens is die niet mag worden overschreden. "De Toenemende concentratie van voedingsstoffen in het water kan de vangst vergroten, maar op een bepaald moment zal sterven weer teruglopen als Gevolg van de slechte waterkwaliteit en overbevissing", staat er in het rapport.
CAIRO - Bijna de helft van de Egyptische getrouwde vrouwen wordt mishandeld door hun man. Dat blijkt uit overheidscijfers, berichtte het staatspersbureau MENA.
Van de vrouwen tussen de 15 en 49 jaar is 47 procent het slachtoffer van huiselijk geweld; 7 procent zegt dat hun echtgenoot hen heeft verkracht. Huiselijk geweld is strafbaar in Egypte, maar de politie grijpt zelden in, omdat het als een privékwestie wordt beschouwd.
Volgens mensenrechtenorganisatie Amnesty International komt 35 procent van de vermoorde Egyptische vrouwen in Egypte om door huiselijk geweld.
De hoogste soennitische autoriteit in Egypte bepaalde onlangs dat als een vrouw door haar man wordt geslagen, ze mag terugslaan.
Egyptische archeologen hebben in de buurt van de trappiramide van Sakkara een graf van ongeveer 2.500 jaar oud ontdekt, dat meerdere kamers en gangen bevat. Het gaat om het oudste en grootste graf dat ooit ontdekt werd in Sakkara, ongeveer 30 kilometer ten zuiden van het Huidige Kairo.
Het hoofd van de Egyptische Hoge Raad voor Oudheidkunde, Zahi Hawass, verklaarde maandag in Kairo dat het graf stamt uit de 26e dynastie (664-525 voor Christus).
Het graf zou in de loop der tijden al verschillende keren geopend geweest zijn, onder meer voor nieuwe begravingen, en geplunderd zou geweest zijn in de vijfde eeuw na Christus. Toch vonden de onderzoekers volgens Hawass nog verschillende skeletten, aardewerk, gemummificeerde haviken en puin. In een van de kamers bevindt zich ook een zeven meter diepe gebracht, waarvan de functie niet meteen duidelijk is voor de archeologen.
De necropolis van Sakkara nabij Kairo is een van De belangrijkste begraafplaatsen van het Oude Egypte. In het midden kom dan ligt de piramide van farao Djoser (ca. 2720-2700 voor Christus). (LEE)
En wij maar denken relaxed op vakantie te zijn om je op te laden voor het jaar dat volgt .. eh? zeker niet van wakker liggen.....
Curieuze vakantieklachten
AMSTERDAM - Rechters moeten zich steeds vaker bezighouden met bizarre klachten van vakantiegangers. Klachten over té veel lokale bevolking op het strand, snurkende buren en een onbevlekte ontvangenis schijnen dagelijkse bezigheden te zijn.
Mevrouw Hoebe, werkzaam bij reissite HolidayCheck ontdekte onderstaande gemeldde klachten op de website en checkte bij de rechtsbibliotheek of dit werkelijk gebeurd is. En ja, deze bizarre zaken zijn serieus voorgekomen
Noodzakelijke verhuizing
Een Nederlands gezin claimde de meerkosten van de reisorganisatie, nadat deze waren gemaakt in verband met een verhuizing naar een ander resort. Dat deze verhuizing min of meer noodzakelijk was, omdat de dochter des huizes, systematisch alle obers van het vorige resort had afgewerkt en zij hiervoor ook nog eens ontslagen waren, vergaten ze in hun brief te vermelden.
De lokale bevolking op het strand
Een Duits stel was ontstemd over de inheemse bevolking, die eveneens op het strand van Mauritius aan het zonnen was. Hun bedrukte vakantievreugde wilden ze herstellen voor het gerecht. De rechtbank zag in aanwezigheid van de inheemse bevolking echter geen probleem en verworp de aanklacht.
Een kakhuis als toilet
Een Zweedse vakantieganger verlangde een schadevergoeding, omdat in de vakantiecatalogus werd geadverteerd met een toilet. De eiser trof ter plekke echter een kakhuis aan. Zijn klacht werd door de rechtbank van Hamburg afgewezen op grond van het feit dat een modern toilet op het platteland niet altijd voorhanden is. Daarom werd de term WC opzettelijk niet gebruikt. En een kakhuis, is in feite ook een toilet.
Oproep tot het gebed van de Muezzin
De dagelijkse gebeden van de Muezzin vanaf de naburige minaret beviel een Duitse toerist zo slecht dat zij de rechter inschakelde wegens het vermeende gebrek. Volgens de rechtbank van Düsseldorf was de gebruikelijke oproep tot het gebed allesbehalve ondraaglijk en verwierp de zaak.
Snurkende buurman in het vliegtuig
Een toerist onderweg naar Zuid-Afrika werd tijdens zijn vlucht gratis getrakteerd op een snurkend concert van zijn buurman. Omdat dit ondraaglijk voor hem was, verlangde hij van de luchtvaartmaatschappij een schadevergoeding. De rechter in Frankfurt vond echter dat het geluid omschreven kan worden als louter ongemak, waar ook een passagier uit de business class last van kan hebben.
Besmet zwembad
Ongelofelijk lijkt het verhaal van een Poolse moeder die streefde naar een compensatie voor de geleden schade. Haar dochter kwam zwanger thuis van een vakantie in Egypte. De schuld lag volgens hun bij een met sperma besmet zwembad.
Maar de meest bijzondere is die van een Britse vakantieganger. Hij heeft een schadevergoeding ontvangen, omdat er te veel Duitse toeristen in het geboekte hotel verbleven
Archeologen hebben in Egypte een stuk van een masker getoond, dat volgens hen heeft toebehoord aan de legendarische Romeinse veldheer Marcus Antonius. Ook gevonden munten en andere kunstvoorwerpen wijzen daarop.
Foto: EPA
Foto: EPA
Een van de leiders van het team, de Dominicaanse egyptologe Kathleen Martinez, is ervan overtuigd dat Cleopatra's zelfmoord een religieuze achtergrond heeft. Ze vergiftigde zichzelf door slangenbeten en werd begraven in de tempel Taposiris Magna die gewijd is aan de godin Isis.
Cleopatra regeerde Egypte zo'n 2000 jaar geleden, toen het land te kampen had met de Romeinse veroveringsdrift.
Het gebied waar de tempel rond 300 voor Christus gebouwd werd, is nabij een van de zomerverblijven van de Egyptische president Hosni Mubarak.
- Het loopt storm in The Field Museum in Chicago. De bezoekers willen allemaal een glimp opvangen van een 3000 jaar oude Egyptische buste, omdat deze sprekend lijkt op Michael Jackson.
Foto: REUTERS
Jim Phillips, de curator van het museum, heeft het er maar druk mee. "De bezoekers vragen bij binnenkomst meteen waar ze Michael Jackson kunnen vinden. Ik leg dan uit dat het geen beeld van de King of Pop is. " Maar Philips begrijpt de commotie: "De Egyptische buste heeft wel wat weg van Jackson!"
REPORTAGE, Van onze verslaggeefster Sacha Kester op 01 januari '10, 19:24, bijgewerkt 1 januari 2010 19:28
CAÏRO - Toen de Mexicaanse griep nog varkensgriep heette, ruimde Egypte alle varkens. Wij christenen zijn weer het slachtoffer.
De kleine Camilla is aan het werk. Haar donkerbruine haar, dat in dikke strengen aan elkaar klontert, houdt ze met een rode sjaal uit haar gezicht. Haar ogen zijn gericht op haar broertje, dat met hobbelende peuterpassen over straat schommelt . Haar handen wroeten door rottend afval, waar ze de bruikbare spullen tussen uit vist. Papier en plastic, metaal en glas bijna alles levert nog wel een paar centen op. De rest gaven we vroeger aan de varkens, zegt het meisje. Maar die hebben we niet meer.
Dit voorjaar, toen de Mexicaanse griep nog de varkensgriep heette en zich in razend tempo over de wereld verspreidde, werd Caïro vooral geïnfecteerd met paniek. Het in meerderheid islamitische parlement van Egypte stemde er mee in om alle 350.000 varkens in het land af te maken, of ze nu besmet waren of niet. En terwijl het normaal gesproken jaren duurt voordat een besluit daadwerkelijk wordt geïmplementeerd, zetten de autoriteiten er dit keer vaart achter en trokken veeartsen er binnen enkele dagen op uit om de dieren te ruimen.
Er is geen enkel onderzoek verricht voordat de beslissing werd genomen, zegt Syada Greiss, een christelijke parlementariër. Niemand wist of de varkens echt een gevaar voor de volksgezondheid vormden, hoe groot de schade voor de lokale economie zou zijn, en wat er gedaan kon worden om het verlies voor de eigenaar te compenseren. Daarom voelt de hele actie als discriminatie.
Want varkens werden alleen gehouden door koptische christenen, een kwetsbare groep die zon 10 procent van de bevolking uitmaakt, en voor wie de beesten een belangrijke bron van hun inkomsten vormden. Ik mestte ze vet, en ging er twee keer per jaar de markt mee op, vertelt Sabeer Dodol, die enkele honderden varkens bezat. Van de opbrengst betaalden we de grote uitgaven, zoals reparaties aan de auto, of het schoolgeld voor de kinderen.
De moslims wilden al lang van die onreine beesten af, snuift de man terwijl hij op een handje zonnebloempitten kauwt en de vliesjes weg spuugt. En wij, de christenen, zijn weer eens het slachtoffer.
Maar het is niet alleen het verlies van inkomsten dat knelt. Arme christenen die in de jaren veertig naar de grote stad trokken, wisten een inkomen bij elkaar te schrapen door het vuilnis van Caïro op te ruimen en sorteren, en hun nakomelingen doen dat nog steeds. Ongeveer 85 procent van het afval wordt gerecycled en opnieuw verkocht. Metaal, papier glas zelfs kippenbotjes krijgen een tweede leven en worden verwerkt tot lijm.
In de wijk Manshiet Nasser ligt het vuil dan ook letterlijk huizenhoog opgestapeld. Er zijn geen benedenwoningen: praktisch elk gebouw heeft op de begane grond een metalen rolluik dat de garage of binnenplaats afschermt, waar mensen hun kostbare afval bewaren. Als je onder de luiken door gluurt, zie je stapels papier en karton, oneindige hoeveelheden plastic melkflessen, tinnen blikken en dozen vol glas. De gezinnen wonen boven, daar waar de was aan de balkons wappert, en de satellietschotels zich naar de hemel richten om soaps en films op te vangen die de familie vanavond even mee zullen nemen naar een mooiere wereld.
Deze wereld is er een van stank en afzichtelijke beelden. Mannen rijden hun volgeladen trucks over de ongeplaveide straten, waar het afval bij elke hobbel letterlijk vanaf valt. Vrouwen zitten op hun hurken en wroeten met hun blote handen in de walmende hopen. Kinderen balanceren gierend op de zakken die tegen een muur staan opgestapeld. Er zijn ezels, geiten, kippen en koeien. En heel veel ratten. Maar er is geen varken meer te zien.
Terwijl deze een cruciale rol speelden in de afvalverwerking. Elke maand vraten de varkens zich een weg door 6.000 ton rottend voedsel, en nu blijft dat allemaal liggen. De arts Arif Salim, die een kliniek runt in de wijk, zegt dat hij vreest voor ondervoeding omdat varkensvlees de enige bron van dierlijke proteïnen was die de mensen konden betalen. En er is een ander gevaar: er komt ongedierte op het rottende vuilnis af.
Een deel van de bewoners beseft dat heel goed, en sorteert het vuilnis al tijdens het ophalen. Ik neem het organische afval niet meer mee naar boven, zegt Dodol, verwijzend naar de berg waar Manshiet Nasser tegenop is gebouwd. Als ze mij er niet extra voor betalen, ruimen ze het beneden zelf maar op.
Toch houdt de overheid vol dat ze de juiste beslissing heeft genomen. Met de slacht zou zijn voorkomen dat burgers massaal overlijden aan de varkensgriep. En bovendien, zo luidt de officiële verklaring, zijn varkens onreine beesten, die onder onhygiënische omstandigheden tussen de mensen in de wijk scharrelden, dus ook voor de algemene volksgezondheid is het beter dat ze er niet meer zijn.
Maken ze zich daar echt zorgen over?, lacht Samaan Riod, de vader van de kleine Camilla. Laat ze dan ook iets tegen de ratten doen.
De man krabt aan zijn bovenarm, waardoor de mouw van zijn shirt omhoog schuift en een tatoeage van Jezus Christus tevoorschijn komt. Op zijn pols heeft hij een afbeelding van de Heilige Mina laten zetten. Ik ben een goede, gelovige christen, knikt hij. Ik vrees alleen de Heer. En die is streng, maar, in tegenstelling tot onze regering, tenminste wel rechtvaardig.
Gezond op Reis is in 2010 opnieuw hoofdsponsor van de Vakantiebeurs.
De voorlichtingscampagne Gezond Op Reis, waarin wordt verwezen naar de websites www.GezondOpReis.nl en www.LCR.nl is met circa 500.000 bezoekers op jaarbasis niet meer weg te denken in het voorlichtingstraject voor reizigers.
Gezondopreis.nl wil dat de reiziger zich nog beter bewust wordt van de risicos die men loopt tijdens een reis. Jaarlijks reizen ruim 1,5 miljoen Nederlanders naar verre bestemmingen voor hun vakantie of werk. Risicogebieden voor infectieziekten liggen niet alleen in (sub)tropische landen zoals in Azië, Afrika of Midden-Zuid Amerika.
Ook dichtbij Ook dichtbij, op drie uur vliegen in Turkije, Egypte of Marokko, maar ook in enkele Oost-Europese landen kunnen de hygiënische omstandigheden slecht zijn en een bedreiging vormen voor de gezondheid.
Daarnaast ondernemen vakantiegangers steeds vaker activiteiten die een bedreiging kunnen vormen voor de gezondheid doordat ze een infectierisico met zich meedragen (ongeval bij raften of toeren met een brommer of scooter).
Kappersbezoek of pedicure Veel reizigers zullen een kappersbezoek, manicure of pedicure behandeling niet direct zien als een risicovolle activiteit, maar de kans op wondjes met als gevolg hepatitis B tijdens een dergelijke behandeling is wel degelijk aanwezig. Het risico op infectieziekten is dus niet alleen afhankelijk van de bestemming, maar ook van wat de reiziger doet of overkomt tijdens een reis.
Infectieziekten Tijdens een vakantie- of zakenreis bestaat het risico infectieziekten zoals bijvoorbeeld hepatitis A, hepatitis B, malaria, buiktyfus, gele koorts, difterie, tetanus, tuberculose, dengue of reizigersdiarree op te lopen.
Verminderd risico Indien de reiziger zich laat voorlichten over of beschermen tegen genoemde infectieziekten, is er geen of een aanzienlijk verminderd risico, tijdens of na de vakantie, ziek te worden. Een goede vakantie begint met een goede voorbereiding. De eerste stap richting de geplande bestemming begint dan ook met de voorbereiding.
Voorlichtingscampagne De 'Gezond op Reis' informatie staat onder redactie van een groep Nederlandse deskundigen op het gebied van infectie- en tropische ziekten. Gezond op Reis is een samenwerking tussen GlaxoSmithKline en deskundige organisaties zoals het Landelijk Coördinatiecentrum Reizigersadvisering (LCR), de Gemeentelijke Gezondheid Dienst (GGD), Travel Clinic Rotterdam, het Tropencentrum en vaccinatiecentra.
Handige tips Op www.gezondopreis.nl staan duidelijke en handige tips geven ter voorkoming van infectieziekten tijdens een verblijf in de 'verre' bestemming. Al ruim 10 jaar laten jaarlijks zon 8000 reizigers naar risicogebieden zich online gratis adviseren over risicos, preventieve maatregelen en vaccinaties door medewerkers van o.a. de GGD, de Travel Clinic Rotterdam en het Tropencentrum AMC.
Een uitstap waard !!!!! vanuit Egypte of omgekeerd uit Israel
Eilat als uitvalsbasis voor een bijzonder gevarieerde vakantie
door Emile Bode
EILAT - In Eilat, het zuidelijkste puntje van Israel, luiert vooral de eigen bevolking aan de stranden en strooien rijke Russische toeristen kwistig met Amerikaanse dollars. Binnen 45 jaar is deze zes kilometer smalle kuststrook veranderd van een onbewoonde plaats tot een vakantieparadijsje met meer dan 8.000 hotelbedden en 1,3 miljoen bezoekers waarvan bijna 70% Israeli's.
Van een onbewoonde plaats tot een vakantieparadijsje.
De regering wil de badplaats verder ontwikkelen tot het centrum van de Rode Zee Rivièra. De hijskranen maken overuren. Tal van enorme hotelcomplexen zijn in aanbouw met exotische namen zoals Queen of Sheba en Shangri-La. Binnen drie jaar moeten er nog eens 3.000 tot 4.000 hotelbedden bijkomen.
Nederlanders bezoeken Het Beloofde Land vooral vanwege de heilige plaatsen zoals Jerusalem en Bethlehem. Eilat is echter een interessant alternatief. Niet zozeer als badplaats, omdat de kuststrook zich noch in gunstige, noch in ongunstige zin onderscheidt van de bekende Spaanse en Griekse badplaatsen.
Veeleer kan Eilat dienen als uitvalsbasis voor een bijzonder gevarieerde vakantie waarin zon, strand en zee worden afgewisseld met het natuurschoon in de Negev-woestijn, de heilzame werking van de Dode Zee en (dag)tochten naar Egypte en Jordanië.
Vanuit Eilat zijn tal van bestemmingen binnen een paar uur te bereiken. Het land is kleiner dan Nederland en dankzij het goede wegennet kan de toerist zich snel voortbewegen.
Er zijn minstens tien goede redenen om Eilat te bezoeken als vertrekpunt voor een ontdekkingstocht door het ongerepte zuiden van Israel.
Eilat zelf lijkt een beetje op Las Vegas maar dan wel aan zee. Wil je uitsluitend van het klimaat genieten en jezelf laten verwennen, dan bieden de sterrenhotels alle comfort. Vanuit de lift wandel je zo het strand op, de zee in. Eilat is overigens geen echte stad. Er is een centrum, er zijn hotelgebieden en er is een kuststrook die doorloopt tot de grens met Egypte.
Eilat wordt gedomineerd door luxe hotels zoals Royal Beach.
Populaire attracties zijn het dolfinarium en onderwaterwereld. De stranden zijn niet bijzonder. U kunt het beste op het strandje voor uw hotel vertoeven. Eilat is vooral bekend door het duiken. Een introductiecursus (onder begeleiding een half uur onder water, temidden van dolfijnen) is een aanrader.
Vanuit de badplaats kunt u een uitstapje ondernemen naar de Dode Zee . Dit meer ligt 400 meter onder de zeespiegel en is daarmee het laagste punt van de wereld. Het mineralenrijke water, de zwarte modder, het hoge zuurstofgehalte en de stralende, niet-vervuilde lucht zijn een weldaad voor uw gezondheid. De hotels zijn ingericht als kuuroorden waar mensen van allerlei aandoeningen kunnen genezen. U kunt ook een beautybehandeling ondergaan of gaan drijven in het sterk zouthoudende meer. Een aparte belevenis, maar het verveelt gauw.
Zwarte modder, hoog zuurstofgehalte, stralende zon: de Dode Zee als kuuroord.
Eenmaal bij de Dode Zee mag u Masada niet missen. Deze wereldberoemde vesting ligt zo'n 175 kilometer ten noorden van Eilat en is onze verste bestemming. Koning Herodes I de Grote, de Romeinse regent van Judea, verbouwde deze ommuurde stad boven op een plateau tot een paleisburcht. Hij liet ruim 2000 jaar geleden twee paleizen, villa's, zwembaden en badhuizen bouwen en een ingenieus waterreservoir aanleggen. Na de opgravingen die in de jaren zestig begonnen en nog steeds voortduren, is veel van deze pracht en praal terug te vinden en deels gerestaureerd. Masada is op de makkelijke manier (kabellift) bereikbaar, of op de lastige manier (te voet langs het slangenpad). Het panorama over de woestijn en de Dode Zee is magnifiek.
Masada diende als uitwijkplaats in geval Herodes zou moeten vluchten voor Joodse opstandelingen. De revolutie brak overigens pas 70 jaar na zijn dood uit. Joodse Zeloten veroverden de burcht op de Romeinen. Na een beleg van vier jaar en dankzij de bouw van een kunstmatige heuvel wisten de Romeinen Masada te heroveren. Na aansporing van hun leider Eleazar ben Meïr verkoos het overgrote merendeel van de 967 verdedigers de dood door eigen hand boven overgave.
De vesting Masada, gebouwd op een plateau met schitterend uitzicht over de woestijn en de Dode Zee.
Masada heeft voor Israeliërs een speciale betekenis. Het was de laatste plaats waar vrije Joodse mensen in Palestina hebben geleefd. Daarna begon de Diaspora, de verstrooiing over de wereld. Die ballingschap eindigde in 1948 met de stichting van Israel. Voor de Joodse bevolking luidt Masada het einde en het begin van de Joodse Staat in.
Het zuiden van het land wordt gedomineerd door de Negev-woestijn. Negev betekent weliswaar droog land, maar het gebied is alles behalve te vergelijken met woestijnen zoals de Sahara. Soms kan het er zelfs verschrikkelijk regenen. Het is onterecht dat de Negev relatief weinig aandacht krijgt, terwijl reizigers het gebied vaak links laten liggen.
Steile rotswanden, kraters, apocalyptische maanlandschappen, steppen, grotten en doorwaadbare plaatsen markeren het gebied. Koning David vluchtte naar deze plaats, de Dode Zeerollen werden er in grotten gevonden en de Negev fungeerde jarenlang als kruidenroute.
Het dunbevolkte terrein is rijk aan kibboetsen, die aangelegd zijn als ware oasen in droog landschap. In de kibboets Sde Boker trok de eerste minister-president van Israel, David Ben-Goerion (1886-1973), zich na zijn actieve leven terug. Zijn eenvoudige, houten huis is te bezichtigen en verkeert nog in oorspronkelijke staat. Er is ook een klein museum dat aandacht schenkt aan zijn werk.
De Negev is ideaal voor het maken van trektochten. We hebben namelijk te maken met een compacte woestijn. De afstanden zijn klein en toch zijn er in totaal 2500 kilometer aangegeven wandelroutes. Wij verkenden de omgeving van Sde Boker en Ein Avdat. Laatstgenoemde plek is vanwege de afwisselende natuur een omweg waard.
In de woestijn kunt u kennismaken met Bedoeïnen. Stelt u zich van zo'n bezoek overigens niet al te veel voor. De eenvoudige tenten suggereren dat de nomaden erg arm zijn, maar daar is in werkelijkheid geen sprake van. Het nomadenkamp dat wij aandeden, stond pal aan de doorgaande weg. Om aan alle romantiek in één klap een einde maken, was onze Bermbedoeïne gewapend met een GSM.
Dromedarissen en kamelen kom je nog steeds veelvuldig tegen in de Negev.
Mitzpe Ramon - soms ligt er sneeuw - is een bekende plaats voor Negev-trekkers. Hier ligt de Ramonkrater met opnieuw een schitterend uitzicht. Het lijkt een beetje op de Grand Canyon in het klein. De kloof is 300 meter diep, acht kilometer breed en 40 kilometer lang. Ook hier zijn mooie wandelroutes uitgestippeld. Heeft u een hekel aan lopen, dan kunt u een jeep, of een mountain-bike huren of per kameel de woestijn verkennen.
Ook in de directe omgeving van Eilat kan van de woestijn worden genoten. Een landschap met prachtige kleurschakeringen en opvallend veel flora (palmen, acacia's, tamarisk, pistachebomen) en fauna (wolven, vossen, gazellen, kamelen, drommedarissen en zelfs luipaarden). De omgeving van Eilat is tevens een belangrijke route voor trekvogels.
U kunt bijvoorbeeld een bezoek brengen aan Ein Netafim, een kleine bron aan de voet van een 30 meter hoge waterval. Een populaire excursieplek is Timna Park, 25 kilometer noordelijk van Eilat, met de 'Pilaren van koning Salomon'.
De oase Ein Nefatim. Bron en waterval midden in de woestijn.
Wat Eilat boeiend maakt, is het feit dat u binnen tien minuten in Egypte en Jordanië bent. De betrekkingen met deze landen werden enige jaren geleden genormaliseerd. Vanaf de Egyptische grensplaats Taba kunt u zonder visum langs de kust van de Sinai (9) reizen. In de omgeving van Sharm el-Sheikh vindt u bij Ras Mohammed National Park een duikersparadijs dat zijn weerga in de wereld niet kent.
Gaat u bij Aqaba de grens met Jordanië over, dan bent u welhaast verplicht Petra te bezoeken. Dat is onze tiende tip. Petra is een van de beroemdste ruïnesteden van de wereld. Deze 'stad in de rotsen' is slechts door een kloof bereikbaar. Ooit was het de zetel van het Rijk der Nabateeërs en rond de jaartelling bezat het een ongelooflijke rijkdom. Bij opgravingen kwamen indrukwekkende monumenten te voorschijn.
REISWIJZER: El AL vliegt zes keer per week naar Tel Aviv en vier keer per week naar Eilat. Reserveringen: 020-6440101. Eilat kan het beste tussen oktober en mei worden bezocht. Mijdt de stad als de Israeli's met vakantie zijn.
Israel is iets duurder dan Nederland, maar de kans is groot dat de prijzen (zoals de vluchten) dalen. Het toerisme staat namelijk onder druk als gevolg van de politieke situatie
Ofschoon niemand voor uw veiligheid kan instaan, is Israel een relatief veilige bestemming. De aanwezigheid van veel politie en militairen in de grote steden is niet hinderlijk.
;)
Caroline Hoek
.jpg)
5 november 2010 
![](javascript:fotovenster("http://images2-telegraaf.nl/multimedia/archive/00325/Vignet_Van_Noord_325686d.jpg"," ","null ",152,160);)
![](javascript:fotovenster("http://images2-telegraaf.nl/multimedia/archive/00749/nijl3_749673d.jpg","Op%20de%20dahabiya%20Zekrayaat%20bevinden%20zich%20maar%20liefst%20vier%20hutten%20en%20twee%20suites%20met%20privé-achterdek "," ",200,133);)
![](javascript:fotovenster("http://images2-telegraaf.nl/multimedia/archive/00749/nijl1_749672d.jpg","Bijzondere%20reliëftekeningen "," ",133,200);)
![](javascript:fotovenster("http://images2-telegraaf.nl/multimedia/archive/00749/nijl5_749677d.jpg","De%20Nijl%20is%20één%20van%20de%20langste%20rivieren%20ter%20wereld "," ",200,133);)
![](javascript:fotovenster("http://images2-telegraaf.nl/multimedia/archive/00749/nijl2_749675d.jpg","Geniet%20van%20de%20Egyptische%20oudheden... "," ",133,200);)
![](javascript:fotovenster("http://images2-telegraaf.nl/multimedia/archive/00749/nijl4_749674d.jpg","130%20jaar%20geleden%20reisden%20de%20toenmalige%20'toeristen'%20nét%20zo%20de%20Nijl%20af "," ",200,133);)
De Vruchtbare Sikkel of Vruchtbare Halvemaan - de laatste naam is bedacht door de bij leven aan de Universiteit van Chicago verbonden archeoloog James Henry Breasted - is een gebied in het Midden-Oosten, gelegen tussen de Eufraat en de Tigris in, dat (delen van) het huidige Israël, Palestijnse Autoriteit, Jordanië, Libanon, Syrië, Irak, Iran en Turkije omvat. 
Sinds 2002 voert een team van de K.U.Leuven onder leiding van professor Harco Willems opgravingen uit op het site van Deir al-Barsha in Midden-Egypte. Sinds enkele jaren is ook het nabijgelegen Sheikh Said in het onderzoek betrokken en worden op beide sites opgravingen gedaan. Professor Willems zal in twee lezingen telkens een overzicht geven van de belangrijkste resultaten van de campagne van maart-april 2010.
![](javascript:fotovenster("http://images2-telegraaf.nl/multimedia/archive/00725/buikdansen1_725688d.jpg","Aisa%20in%20actie.%20 "," ",200,192);)
![](javascript:fotovenster("http://images2-telegraaf.nl/multimedia/archive/00725/buikdansenbrood_725685d.jpg","Aisa%20Lafour.%20 "," ",133,200);)
![](javascript:fotovenster("http://images2-telegraaf.nl/multimedia/archive/00717/paris_jpg_717981d.jpg"," ","REUTERS ",138,200);)
Boek over Verschillende ontdekkingen in Het Oude Egypte. Geschreven deur Willem Zitman. 
En dat speciale schoeisel stond tot de beschikking van de farao, zo concluderen de schrijvers van het boek Tutankhamuns Footwear: Studies of Ancient Egyptian Footwear. 
In het graf van Toetanchamon liggen verschillende maten schoenen. De kleinste zou hij als tienjarige jongen gepast hebben. De grootste kreeg hij waarschijnlijk toen hij een jaar of negentien was. Dit suggereert dat alleen de schoenen die hij als koning droeg met hem zijn begraven.
In 1849 en 1850 reisden de Franse schrijver Gustave Flaubert en zijn vriend, de fotograaf Maxime du Camp deur Egypte van Alexandrië naar Aboe Simboel in het diepe zuiden. In die tijd nog een hachelijke onderneming.
Quizzen 
Dr. Zahi Hawass, secretaris-generaal van de Supreme Council of Antiquities (SCA) zei dat het nieuw ontdekte hoofd intact is en 2,50 m hoog. Het is een meesterwerk van zeer artistieke kwaliteit, en toont een portret van de koning met zeer fijne jeugdige gebeeldhouwde functies. 
Zij voegde hieraan toe: "De afgelopen jaren hebben we een grote hoeveelheid rode stukken graniet van een standbeeld, dat stond in het zuidelijk deel van de grote rechter van de funeraire tempel van Amenhotep III op Kom el Hettan verzameld. Delen van het lichaam van de standbeeld zijn momenteel in restauratie. " 
.jpg)
-1.jpg)
.jpg)
Nog heel even geduld en dan weten we meer. Tenminste..als het goed is. Op woensdag 17 februari geven de Egyptenaren de resultaten van een grondige DNA-test van s werelds meest bekende farao vrij. 
)
![](javascript:fotovenster("http://images2-telegraaf.nl/multimedia/archive/00621/masker9_621874d.jpg"," ","EPA ",200,176);)
![](javascript:fotovenster("http://images2-telegraaf.nl/multimedia/archive/00621/SX029_245D_9_621875d.jpg"," ","EPA ",200,150);)
![](javascript:fotovenster("http://images2-telegraaf.nl/multimedia/archive/00647/mike_jpg_647797d.jpg"," ","REUTERS ",164,200);)
El AL vliegt zes keer per week naar Tel Aviv en vier keer per week naar Eilat. Reserveringen: 020-6440101. Eilat kan het beste tussen oktober en mei worden bezocht. Mijdt de stad als de Israeli's met vakantie zijn.
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
