'Verdwenen koffer eigen schuld', kopte de krant.
 Is het dan niet meer zo dat je in goed vertrouwen bij de incheckbalie je koffer afgeeft aan de luchtvaartmaatschappij?
 Die belooft je die koffer bij aankomst toch weer terug te geven? Daar was toch voor betaald?

Natuurlijk moet je verstandig zijn en een adreslabel aan die koffer hangen.
Ofschoon de politie daar ook weer tegen waarschuwt, want je hebt doortrapte criminelen  die adressen met hun mobieltje fotograferen, in de wetenschap dat daar de komende weken waarschijnlijk niemand thuis is.

Wat moet je dan?

Opeens moet ik denken aan de jaren dat ik correspondent was van deze krant in het Midden-Oosten en ik in Caïro woonde.

Van de krant mocht ik daar niet zelf autorijden.
De Egyptische autoriteiten redeneerden namelijk: bij een aanrijding draagt altijd de buitenlander alle schuld, want was die niet naar Egypte gekomen, dan was het hele ongeluk niet gebeurd!

Geen speld tussen te krijgen.

Vaak nog denk ik terug aan mijn chauffeur Mahmoud en de motorkap van zijn zwart-witte Peugeot 405, waarop we in de woestijn onderweg menig eitje hebben gebakken.

David Gering van Charleroi Airport, volgens wie zeker 30 procent van alle reizigers zelf oorzaak is van verloren bagage doordat er geen adreslabel aan hing, vergeet dat de luchtvaartmaatschappijen alleen bagage accepteren van met naam en toenaam bekende passagiers.

Die gegevens zijn verwerkt in het label dat de maatschappij aan de koffer hangt. Als dát zoek raakt, is dat dus hun schuld, of die van Gering! Geef die incheckzus een schaartje, zodat ze eventuele oude labels kan afknippen!

Schiphol is het maar wat graag met Gering eens. Ik totaal niet! De oorzaak ligt op die vliegvelden, aan de afhandeling. Het kan in redelijkheid toch niet de reiziger verweten worden dat het mogelijk is om met de koffer van een ander aan de haal te gaan bij zo'n ongecontroleerde bagageband.