Om bij tijd, eens terug te genieten van de plaatsen waar je ooit geweest bent! De wereld in een muisklik http://www.alovelyworld.com/index2.html
OP REIS MET DE BLAUWE VOGEL - Cruise op deNijl -
1.Lezers die het hele REISVERSLAG WENSEN TE LEZEN.... weet dat dit in omgekeerde orde staat.
Het begint met de terugreis 15.09.06 (zie blog vanaf 3december 06) en eindigt met het vertrek op 01.09.06 ( zie blog vanaf 3 oktober 06)
2.Verder wordt deze blog aangevuld met EGYPTE NU:actuele feiten en vondsten...
17-06-2011
Uit de geschiedenis gewist
Uit de geschiedenis gewist
Geschreven door Caroline Hoek
Geschiedenis schrijven en voor altijd herinnerd worden. Het is een schrale troost als men zijn laatste adem uitblaast. Maar ook een herinnering heeft het eeuwige leven niet. Zeker niet als anderen erop uit zijn om deze te besmetten of erger nog: helemaal uit te wissen en het zo doen lijken alsof de ander nooit geleefd heeft. Het kan wel eens de wreedste wraak zijn: damnatio memoriae.
Damnatio memoriae: een Latijnse term die letterlijk zoiets betekent als het vervloeken van de nagedachtenis. De Romeinen gebruikten de methode regelmatig, maar waren niet de bedenkers ervan. Het uitwissen van personen en gebeurtenissen was reeds in het oude Egypte en mogelijk zelfs ver daarvoor heel gebruikelijk.
Achnaton en zijn familie aanbidden Aten.
Achnaton Zo zijn er heel wat Egyptische beelden van goden en leden van het koningshuis die zwaar beschadigd zijn. Vaak gaat het dan met name om flinke beschadigingen in het gezicht: de ultieme manier om een beeld onherkenbaar te maken en de afgebeelde persoon voor altijd uit de herinnering te laten verdwijnen.
Farao Achnaton (de vader van Toetanchamon) ging daarin heel ver. Hij wilde dat niemand meer de god Amon-Re zou aanbidden en dat mensen enkel nog de god Aten zouden vereren. Om dat te bewerkstelligen liet hij de beeltenis van Amon-Re van de tempels afhalen en ook teksten die op het bestaan van meerdere goden of Amon-Re wezen, werden verwijderd
Koningin Tiye was de grootmoeder van Toetanchamon en is de boeken ingegaan als een ongelooflijke schoonheid.
Wetenschappers hebben nu echter toch een klein schoonheidsfoutje ontdekt: een weinig aantrekkelijke wrat op het voorhoofd van de koningin.
Vorig jaar werd de mummie KV35EL officieel geïdentificeerd als zijnde koningin Tiye. Ze was de dochter van Yuya en Thuya, getrouwd met Amenhotep III en moeder van Achnaton, de vader van Toetanchamon.
Krullen De mummie is een opvallende verschijning met krullend, rood haar tot op de schouders. Ook beelden uit de tijd van Tiye wijzen erop dat ze een mooie vrouw moet zijn geweest. Haar man beschreef haar ooit als De vrouw ( ) die het paleis vult met haar schoonheid.
Platte wrat Maar onderzoeker Mercedes González ontdekte iets opvallends toen ze de mummie in het museum van Caïro bestudeerde. Ze ontdekte een stukje extra huid op het voorhoofd. Dat wijst erop dat hier ooit een platte wrat zat. De wrat is waarschijnlijk het gevolg van HPV (Humaan Papilloma Virus).
De wratten verschijnen vaak op het gezicht, in de nek of op de handen. Ze kunnen geen kwaad. De ontdekking van de wrat is bijzonder: nog nooit is zoiets op het gezicht van een oude Egyptische mummie aangetroffen.
Andere wetenschappers zijn iets voorzichtiger en benadrukken dat wat op een wrat lijkt ook iets anders zou kunnen zijn. Een goedaardige tumor bijvoorbeeld. Een nader onderzoek moet meer duidelijkheid verschaffen.
Egyptische blogger schrijft boek over revolutie 2.0�
Egyptische blogger schrijft boek over revolutie 2.0
� Een vrouw demonstreert voor de vrijlating van Wael GhonimFlickr / Creative Commons / Steve Rhodes by-nc-nd 2.0
Het was de naam van de revolutie, en wordt nu ook de titel van zijn boek.
Het Egyptische gezicht van de revolutie heeft een deal gesloten om een boek te schrijven: revolutie 2.0.
Egyptenaar Wael Ghonim werd het gezicht van de Egyptische revolutie, toen hij -een regionale Google-manager- een Facebookpagina oprichtte in nagedachtenis van een Egyptische blogger: Khaled Shaïd. Die was onder verdachte omstandigheden omgekomen nadat hij door de politie was opgepakt.
Die ene Facebookpagina wordt gezien als de basis voor de jongeren die massaal de straat op gingen om te demonstreren tegen het regime. Ghonim werd vervolgens zelf ook opgepakt, maar kwam later weer vrij.
Inside story
Ghonim zegt dat het publiek in het boek de "inside story" van de revolutie kan lezen. Revolution 2.0 komt uit op 25 januari 2012, als de start van de revolutie precies één jaar oud is. Hij is trouwens op het moment niet meer werkzaam bij Google, maar is een organisatie aan het opzetten om armoede te bestrijden en onderwijs te bevorderen.
Overigens is het soms nog onrustig in Egypte. Bij geweld tussen christenen en moslims kwamen twaalf mensen om, raakten tientallen gewond en brandde een kerk af. Er blijft ook onvrede over de interim-regering die inmiddels in Egypte zetelt. In september zijn er verkiezingen in het land.
Salwa Hosseini, de kapster die een maagdelijkheidstest ondergingYouTube/ScareMedia
Een Egyptische oud-generaal heeft toegegeven dat bij zeker achttien vrouwelijke demonstranten zogeheten 'maagdelijkheidtests' zijn gedaan. Die vrouwen zijn na hun arrestatie begin maart in elkaar geslagen, geëlektrocuteerd, hardhandig gefouilleerd, naakt gefotografeerd door soldaten en gedwongen om de maagdelijkheidstesten te ondergaan.
De vrouwen werden na hun arrestatie naar een militaire gevangenis in Heikstep, nabij Caïro, gebracht, waar zij door een man in een witte jas werden onderzocht. De soldaten bleven achter hun bed staan. Als uit de tests bleek dat de vrouwen geen maagd waren, dan waren het hoeren, zo redeneerden ze. Volgens de oud-generaal voerden de militaire autoriteiten de tests uit om "aan te tonen dat de vrouwen nog maagd zijn". Als de vrouwen hen later van seksueel misbruik of verkrachting zouden beschuldigen, hadden zij bewijs dat de vrouwen nog maagd waren. "Maar niemand van hen was maagd", zegt de oud-generaal.
Het is voor het eerst dat het leger, dat na de val van president Hosni Mubarak in het land de macht heeft, het bericht van Amnesty International bevestigt. De mensenrechtenorganisatie liet weten dat er op 9 maart een grote, bloederige demonstratie was op het Tahrirplein in Caïro. 149 demonstranten werden toen opgepakt en naar het Egyptisch Museum in de hoofdstad gebracht . Daar werden zij geëlektrocuteerd, hardhandig gefouilleerd en in elkaar geslagen.
Waardigheid
Zo ook de 20-jarige kapster Salwa Hosseini. Hosseini vertelt in een interview met de Amerikaanse tv-zender CNN dat de militaire autoriteiten "hen een lesje wilden leren. Zij wilden ons het gevoel geven dat wij geen waardigheid hebben."
Dat suggereert de oud-generaal ook, door te zeggen dat het geen nette vrouwen waren. "Op het Tahrirplein sliepen de vrouwen samen met de mannelijke demonstranten in tentenkampen. Daar vonden wij molotovcocktails en drugs", zegt hij.
Wat een drukte aan de Egyptische grens......Complete auto's door tunnels in Gaza
Complete auto's door tunnels in Gaza
Een Mercedes in zes delen Sander van Hoorn / NOS
Door correspondent Sander van Hoorn in Gaza
Dit weekeinde ging de grens tussen Gaza en Egypte weer wat verder open. Voor personen tenminste, want goederen komen nog altijd via Israël. Als ze komen. Door de beperkingen die nog altijd gelden voor import en export vertoont de ingestorte economie van Gaza nog geen tekenen van herstel. Toch is er vraag naar iets wat ook hier een elementaire levensbehoefte is: nieuwe auto's.
Er zitten nog wat gaten in de oude Mercedes. In zes delen is hij door de tunnels gekomen en in een garage wordt hij door vier mannen aan elkaar gelast. Tot die tijd wordt het chassis met kettingen en klemmen bij elkaar gehouden. "Als ik ermee klaar ben, zie je er niets meer van", zegt een van de lassers. Een laagje verf doet natuurlijk ook wonderen.
Maar er is een nieuwe manier om aan een ongeschonden auto te komen. Er zijn tegenwoordig tunnels die groot genoeg zijn om met een volwassen auto doorheen te rijden.
Jeeps
Het resultaat zie je op straat. Glimmende Jeeps en andere terreinwagens. Fonkelnieuwe sedans. Soms met de nummerplaten of stickers van het land van herkomst er nog op.
Bij de dealers zie ik auto's uit Egypte, Jordanië, Libië en Saudi-Arabië. Na de revolutie in Egypte is er niet alleen in de Sinaï, maar ook in de rest van het land een gebrek aan toezicht en dat maakt het mogelijk om auto's van ver aan te voeren. Nieuwe auto's zitten erbij, tweedehands, maar ook gestolen auto's.
Grote vraag
Nieuwe auto's komen mondjesmaat de Gazastrook binnen. Reserveonderdelen zijn er nauwelijks en dus worden auto's tot in het oneindige gerecycled. Maar met bijna twee miljoen inwoners is er natuurlijk wel een grote vraag. Er is ook geld: geld van zakenmensen, corrupt geld of geld verdiend met de smokkel. En dus kunnen er ook dure auto's ingevoerd worden.
Een redelijk nieuwe Jeep model 2011, afkomstig uit Saudi-Arabië, kost 45.000 euro. Dat bedrag is inclusief de aanschaf, de smokkel naar en door Egypte, het transport door de tunnel en de diverse leges en belastingen die in Gaza betaald moeten worden.
Uiteindelijk zal hij rondrijden met de groen-witte Palestijnse nummerplaten. Toch herken je ze. Een nieuwe middenklasser of luxeauto kan alleen maar via de tunnels gekomen zijn.
Tunnels
Twee handelaren schatten onafhankelijk van elkaar dat er tien tunnels zijn waar auto's doorheen kunnen. De tunnel van de dealer waar ik nu mee praat is 2,20 bij 2,20 meter. De aanleg kostte één miljoen dollar. Kijken mag ik er niet, want ze zijn veel te bang dat de tunnel ontdekt wordt.
Dergelijke grote tunnels staan hoog op de lijst van Israël om gebombardeerd te worden, is het idee. Als er auto's doorheen kunnen, kunnen er ook serieuze wapens doorheen. Ze bezweren dat dat in hun tunnel niet het geval is. Het omgekeerde was pas nieuws geweest.
Angst is er ook voor de regering in de Gazastrook. Sinds kort mogen er alleen nieuwe auto's geïmporteerd worden. De juiste papieren en stempels om van een auto op papier een nieuwe Libische auto te maken schijnen 200 euro te kosten. Dat gebeurt en dus zijn de dealers huiverig om erover te praten.
Grenzen
Paradoxaal genoeg zorgt dit element van de blokkade juist voor werkgelegenheid. Aan een heel oude auto valt immers meer te versleutelen dan aan een splinternieuwe. En dus zie je nog steeds nieuwe werkplaatsen verschijnen.
De dealers hopen dat de grenzen met Israël weer open gaan. Omdat er dan een gegarandeerde aanvoer van goede nieuwe auto's is natuurlijk. Maar vooral ook omdat dan de economie weer op kan krabbelen nadat die door de blokkade van Gaza volledig tot stilstand is gekomen. Pas dan is er weer werk en dus geld om die nieuwe auto's ook te kopen.
Een geschiedenis van de wereld door moslimse ogen .
Een geschiedenis van de wereld door moslimse ogen
Boek waarin de wereldgeschiedenis wordt bekeken vanuit het oogpunt van moslims. Geschreven door journalist Tamim Ansary.
In het Westen hebben we een duidelijk beeld van onze geschiedenis van de wereld. Die begint met het oude Egypte en Mesopotamië, en gaat via de Grieken, Romeinen en de opkomst van het christendom naar Middeleeuwen, Renaissance en verder. Daarin ontbreekt bijna volledig het verhaal van de islamitische wereld.
In dit boek vertelt Tamim Ansary het verhaal van veertien eeuwen wereldgeschiedenis en hoe moslims haar zagen, van voor de profeet Mohammed tot de ondergang van het Ottomaanse Rijk en de herschikking van de islamitische wereld door het Westen. Hij legt uit waarom oost en west geen aandacht voor elkaar hadden, wat er gebeurde toen hun paden elkaar kruisten en hoe het Westen - door moslims lang beschouwd als primitief en ongeorganiseerd - de islamitische wereld overvleugelde.
Auteur Tamim Ansary (Kabul, 1948) verhuisde op zestienjarige leeftijd met zijn Afghaanse vader en Amerikaanse moeder naar de Verenigde Staten. Na zijn studie werkte hij als journalist voor verschillende tijdschriften en was hij jarenlang redacteur bij een grote Amerikaanse uitgever. Zijn boek Een geschiedenis van de wereld door moslimse ogen verscheen in Amerika onder de titel Destiny Disrupted. De vertaling is verzorgd door Jan van de Westelaken.
Een geschiedenis van de wereld door moslimse ogen- Tamim Ansary Uitgever: Bulaaq ISBN: 9789054601715 Paperback, 494 pagina's Prijs: 29,50
Sinds de revolutie in Egypte van 25 januari mijden de internationale toeristen het land van de tempels en faraos volledig. Inmiddels is de rust in Egypte echter weer teruggekeerd. De Nederlandse overheid heeft het reisadvies voor Egypte al op 14 februari versoepeld en nu reizen naar Egypte niet langer worden ontraden en de rust in Cairo is teruggekeerd, is een bezoek aan de stad meer dan ooit de moeite waard: geen lange wachtrijen, geen overvolle tempels én after revolution prices in de soek.
Herstel sneller dan verwacht
2010 was voor Egypte een recordjaar met bijna 15 miljoen toeristen, waarvan ruim 300.000 uit Nederland, een stijging van 19% ten opzicht van 2009. Ook dit jaar startte Egypte met zeer positieve cijfers, januari was goed voor een plus van maar liefst 20%. En toen was daar ineens een revolutie. Amr El Ezaby, Chairman van de Egyptian Tourist Authority (ETA): De bezoekerscijfers van Egypte zijn de afgelopen maanden natuurlijk enorm gedaald. De start van de revolutie, middenin het boekingsseizoen, had wat dat betreft niet op een slechter moment kunnen komen. Het herstel gaat echter sneller dan verwacht. In maart zaten we alweer op 25% van het aantal bezoekers van maart 2010 en naar verwachting zullen we in oktober-november van dit jaar op een kleine 90% van het oorspronkelijke volume zitten.
Business as usual
In Egypte is het business as usual, maar dan zonder toeristen. Veel toeristen mijden Egypte vanwege de recente revolutie. Zonde, want toeristen in Cairo die niet in de buurt van het Tahrir Plein komen, merken niet eens dat er een revolutie heeft plaatsgevonden.
En voor toeristen in Luxor, Aswan of één van de badplaatsen aan de Rode Zee is elke aanwijzing naar een revolutie helemaal ver te zoeken. In Egypte is het veilig, betaalbaar en toeristen hebben volop de ruimte. Moest men enkele maanden geleden nog voor zonsopgang uit het hotel vertrekken om de tempels en piramides te bewonderen zonder dat er duizenden toeristen voor waren, nu is het aantal bezoekers op één hand te tellen en kan men in alle rust genieten van de vele cultuurschatten en wereldwonderen die het land rijk is.
Unieke kans
Om ervoor te zorgen dat de toeristen weer snel terugkomen naar Egypte investeert de ETA vooral in PR. Wij willen onze positieve instelling overbrengen op de internationale markten. Ja, we hebben een revolutie gehad, maar het was een vreedzame revolutie, waarbij ruim 1 miljoen mensen samen een droom hebben verwezenlijkt die ze aan het begin van hun inspanningen niet voor mogelijk hadden gehouden.
Al die mensen hebben ook samen opgeruimd na de opstand en ons land is nu stabiel en kent geen veiligheidsproblemen voor toeristen. Ik zou de internationale toeristen willen zeggen: kom nu naar Egypte, het is veilig én leeg. Zon kans krijg je nooit weer! Aldus El Ezaby.
Nationaal Archief en bibliotheek Egypte gaat revolutie documenteren
Nationaal Archief en bibliotheek Egypte gaat revolutie documenteren
Redactie InformatieProfessional
Vrijwilligers verzamelen materiaal uit verschillende bronnen.
De National Library and Archives van Egypte, Dar el-Kotob, gaat de revolutie die in januari plaatsvond vastleggen. De organisatie werkt samen met vrijwilligers (onder meer historici, politicologen en ict-deskundigen) die materiaal uit verschillende bronnen verzamelen.
Het gaat om materiaal uit kranten, audiovisuele media, internet en pamfletten. Dat schrijft de Egyptische nieuwssite Ahram.
Het is de bedoeling dat historici en andere onderzoekers het materiaal later kunnen gebruiken om hun eigen versie van de revolutie te (re)construeren. Dat zegt Khaled Fahmy, het hoofd van het vrijwilligersteam, in Ahram.
Het doel is zoveel mogelijk materiaal te verzamelen zonder te kijken naar het waarheidsgehalte van de inhoud van de documenten die worden bewaard. Over de authenticiteit mogen anderen zich later uitspreken, aldus Fahmy.
Al het verzamelde materiaal zal via een website toegankelijk worden gemaakt. De vrijwilligers die zich met het project bezighouden, gebruiken niet het archiveringssysteem van Dar el-Kotob omdat ze dat te ouderwets vinden. Ze verdiepen zich in nieuwe, webgebaseerde archiverings- en ontsluitingsmethoden.
Wetenschappers hebben de eerste fotos die een robot van de geheime kamer van de Piramide van Cheops heeft gemaakt, vrijgegeven.
De piramide van Cheops telt drie kamers. Een koningskamer met enkele luchtschachten, een koninginnenkamer en een galerij. Opvallend genoeg zijn er nog twee tunnels die vanuit de koninginnenkamer vertrekken. De tunnels zijn twintig bij twintig centimeter en leiden naar stenen deuren, waarachter de tunnel weer verder loopt naar buiten.
Robot Om te achterhalen waar de tunnels naartoe leiden hebben wetenschappers een robot gebouwd. Deze is onlangs in één tunnel gekropen en heeft fotos gemaakt van wat zich achter de eerste deur bevindt. Het blijkt een kamertje te zijn. Een kamer waar niemand de afgelopen 4500 jaar is geweest. De eerste kiekjes zijn nu vrijgegeven.
De hiëroglyfen op de grond van de kamer. Foto: Djedi Team.
Foto Op de fotos zijn stukken steen met hiëroglyfen te zien. De tekens zijn geschreven met rood. Ook zijn er lijnen getekend. Mogelijk zijn deze door metselaars aangebracht. Als deze hiëroglyfen kunnen worden ontcijferd kunnen ze de egyptologen helpen om uit te zoeken waarom deze mysterieuze tunnels gebouwd zijn, merkt onderzoeker Rob Richardson op.
Betekenis Maar wat zouden de hiëroglyfen kunnen betekenen? Met rood geverfde nummers en graffiti zijn heel normaal rondom Giza, weet expert Peter Der Manuelian. Het zijn vaak aantekeningen van metselaars of arbeiders en staan voor nummers, data of zelfs de namen van de gangen.
Een compositiefoto van de vloer van de geheime kamer. Foto: Djedi Team.
Belangrijke deur De robot kan om hoeken kijken en was dus ook in staat om de achterkant van de deur waardoor hij keek te bestuderen. Deze is mooi gepolijst en moet dus belangrijk zijn geweest. Het ziet er niet uit als een ruw stuk steen dat gebruikt werd om puin uit de tunnels te weren, merkt onderzoeker Shaun Whitehead op.
Aan de voorkant van de deur zitten metalen pinnen die aan de achterkant in mooie rondingen eindigen. Dat wijst erop dat de pinnen vooral een decoratieve functie hadden.
Een compositiefoto van de achterkant van de deur. De pinnen zijn hier mooi gebogen. Foto: Djedi Team.
Symbolisch? Andere experts denken dat de tunnels meer een symbolische waarde hebben. De tunnels van de koninginnenkamer zijn noord-zuid en niet oost-west georiënteerd, dus ik verwacht dat hun functie symbolisch is en te maken heeft met de sterren en niet met de zon, vertelt egyptoloog Kate Spence. Mogelijk waren de tunnels bedoeld om de geest van Cheops op te laten stijgen en de reis naar het hiernamaals te laten maken. De koninginnenkamer heeft namelijk nooit het lichaam van een koningin bevat: de vrouwen van Cheops liggen begraven in drie andere piramides.
Zahi Hawass overziet het hele project in de piramide en is optimistisch dat er nog grote geheimen zullen worden blootgelegd. Mogelijk zelfs een tweede geheime kamer. De koningskamer kan een neppe kamer zijn geweest, want de oude Egyptenaren vonden het heel belangrijk dat de grafkamer werd verstopt.
Er is een legende die vertelt hoe magiër Djedi Cheops ontmoet. Cheops was op zoek naar de god Thoth zodat hij het geheim van het verbergen van zijn piramide kon achterhalen. Gebaseerd op die legende zou je zeggen dat er iets verborgen zit in de piramide.
Bovenstaande foto is gemaakt door Berthold Werner (via Wikimedia Commons).
Soefi's dansen aan het einde van de ramadan in Caïro op religieuze muziek van de Egyptische sjeik Jasien Al-Toehami. Foto EPA
Niet alle vruchten van de Egyptische revolutie smaken even zoet. Het besluit om de filmcensuur aan te scherpen valt nog wel mee en wekt vooral de lachlust. Maar ook de graven van soefi-heiligen worden vernield. Salafi's misbruiken de lente om een beeldenstorm te ontketenen.
Echt bitter smaakt een andere vrucht. Als het aan de radicale salafimoslims ligt zullen niet alleen zoenen tussen verliefde of zondigende mensen voortaan taboe zijn. Ook aan het kussen van de graven van heiligen zal een einde moeten komen. Desnoods door die graven te verwoesten. En met dat laatste zijn Egyptische salafi's alvast maar begonnen, met name na de revolutie, profiterend van de afwezigheid van een effectieve politie.
Terwijl de wereld zich blijft verbazen over de omwentelingen in de Arabische wereld benutten salafimoslims die 'lente' om een soort beeldenstorm te ontketenen, tot verdriet van andersdenkende geloofsgenoten, en dan vooral de mystieke soefi's. Het woord beeldenstorm is niet helemaal op zijn plaats. Het afbeelden van mensen is in de islam omstreden, een beeldencultuur zoals in katholieke kerken bestaan er in de godsdienst van Mohammed niet.
De salafistische woede richt zich wel op graven van heiligen. Over de vraag of er heiligen zijn en zo ja, aan welke criteria die moeten voldoen, bestaat geen eenstemmigheid. Er is geen islamitisch Vaticaan dat daarover het laatste woord heeft. Gelovigen bepalen zelf wie heilig is. Bij het graf van een heilige kunnen zich emotionele taferelen afspelen. Bezoekers kunnen de sarcofaag van de heilige via vitrines zien, ze klampen zich vast aan spijlen, doen wensen, offeren geld of murmelen religieuze formules, al dan niet snakkend naar een wonder, zoals een onmogelijke genezing.
Het verschijnsel beperkt zich niet tot Egypte. In de Syrische hoofdstad Damascus bevindt zich, in de beroemde Umayyamoskee, het graf van Johannes de Doper. Althans, mensen zijn ervan overtuigd dat in de tombe zich echt de overblijfselen van de tijdgenoot van Jezus bevinden. Niet christenen maar moslims verdringen zich rondom de kubusvormige omheining.
Vol spektakel zijn de zogeheten moelids, de verjaardagsfeesten van de heiligen. Er is ook een moelid voor de profeet Mohammed, maar de feesten voor de plaatselijke heilige trekken meer belangstelling. Ze behoren tot wat in vaktermen de volksislam heet, in tegenstelling tot de officiële islam van de schriftgeleerden. De moelid van de heilige Hoessein, kleinzoon van de profeet, duurt een volle week. Volgens de overlevering ligt zijn hoofd begraven in de naar hem genoemde moskee in het oude centrum van Caïro, hoewel er in de moslimwereld ook andere steden beweren dat dat hoofd bij hun bewaard is gebleven.
De deelnemers zetten op straat tenten op waar ze tot het ochtendgloren dansen op een muziek met een uniek ritme. Het is ook een huwelijksmarkt, mannen dansen, ongetrouwde vrouwen en weduwen zitten er in een kring omheen. Voor soefi's is dit alles een belangrijk onderdeel van hun geloofsbeleving, salafi's vinden het achterlijk bijgeloof en zelfs pure afgoderij, daterend uit de tijd van voor de islam, in islamitisch spraakgebruik de tijd van de 'onwetendheid.'
Salafistische schriftgeleerden leggen op internet uit welke bezwaren ze hebben tegen deze evenementen van de soefi's. Volgens hen blijkt uit overgeleverde uitspraken van de profeet dat hij tegen verjaardagen was. Het geeft daarom geen pas om de verjaardag van de profeet, laat staan die van heiligen, toch luister bij te zetten. Heel erg is dit overigens nog niet, deze vieringen vallen onder het verbod op bid'a, het toevoegen van nieuwe elementen aan de godsdienst, wat volgens de salafi's verboden is maar niet altijd een doodzonde. Zolang mensen zich beperken tot gebeden aan God vóór een heilige, niet tót hem, is de ramp te overzien. Spreek de dwalende soefi's vermanend toe, dat is genoeg.
Anders wordt het wanneer mensen in hun gebed de hulp van de heilige inroepen, diens bemiddeling bij God, bijvoorbeeld voor de genezing van een zieke. In dat geval verheffen ze de heilige tot een soort ondergod. Volgens de salafi's valt dat onder de veel zwaardere categorie van koefr: ongeloof, bestraft met het hellevuur.
De schriftgeleerden hebben nog een ander, principieel bezwaar tegen de soefi's. Ze verwijten hen dat ze God en de schepping als een eenheid beschouwen, waardoor niet alleen de heilige een soort god wordt, maar de gewone mens ook.
Soefi's verweren zich op internet tegen de beschuldigingen. Ze verwijzen daarbij naar uitspraken van de dertiende-eeuwse schriftgeleerde Ibn Taymiyya, nota bene de grote inspiatiebron van de salafi's. Hij zou aan heiligen een soort goddelijke helderziendheid hebben toegeschreven.
Het is onduidelijk hoeveel heiligengraven de Egyptische salafi's al hebben verwoest. Het moeten er heel wat zijn, begin vorige maand bijvoorbeeld sloopten ze in de stad Qaljoeb, ten noorden van Caïro, er op een dag maar liefst zes. Ze raken met hun vernielzucht de soefi's rechtstreeks in het hart, het is vergelijkbaar met de vernieling van kerken, een praktijk die in Egypte ook voorkomt en veel westerse aandacht krijgt. Minder westerse aandacht is er voor verwoeste graven van soefi-heiligen. Toch vormen beide verschijnselen twee kanten van dezelfde medaille: godsdienstfanatisme, in het ene geval van moslims tegen christenen en in het andere binnen de moslimgemeenschap zelf.
De vernielzucht richt zich niet tegen faraonische oudheden en de kans dat dat in de toekomst wel zal gebeuren lijkt klein. Vanuit het gezichtspunt van salafi's bestaat er geen reden toe. Salafi's hebben het gemunt op broedplaatsen van polytheïsme. Weliswaar was de faraonische godsdienst zeer polytheïstisch, maar er is niemand in Egypte die de oude goden nog vereert, het is echt verleden tijd. Faraonische godenbeelden hoeven daarom niet vernietigd te worden. Een Egyptische herhaling van het drama in Afghanistan, waar het Taliban-bewind in 2001 de beroemde Boeddhabeelden in Bamyan vernielde, ligt daarom weinig voor de hand. Wat wel gebeurt is dat scherpslijpers in kleine dorpsmoskeetjes oude faraonische offerblokken vernielen. In de ogen van salafisten vormen ze een rituele verontreiniging van de godshuisjes.
Wahabisme
De mode om heiligengraven te vernielen lijkt te zijn overgewaaid uit Saoedi-Arabië. Egyptische gastarbeiders maakten in Saoedi-Arabië kennis met een harde vorm van islam, het wahabisme.
Het wahabisme geniet in Saoedi-Arabië de status van staatsgodsdienst. Wahabitische geestelijken sloten al in de achttiende eeuw een bongenootschap met het Saoedische koningshuis. In de jaren twintig van de vorige eeuw stonden beide aan de wieg van het moderne Saoedi-Arabië. De wahabieten vernielden toen op grote schaal heilige graven. Tegenstanders van de wahabieten vrezen dat ook het graf van de profeet Mohammed, in de stad Medina, uiteindelijk niet veilig zal blijken te zijn voor de wahabieten.
Ze beschuldigen de Saoedische autoriteiten ervan dat die de afgelopen twintig jaar in Mekka tal van huizen hebben vernietigd, waar tijdgenoten van de profeet zouden hebben gewoond, om te voorkomen dat die het voorwerp van verering zouden worden.
Satellieten uitgerust met speciale infraroodtechnologie gaven archeologen de exacte locatie van 17 nieuwe piramides, 1.000 graftomben en 3.000 oude nederzettingen.
De geheimen van het oude Egypte blijven tot de verbeelding spreken. Dankzij de moderne technologie slagen archeologen er steeds vaker in om stukjes van dat verleden bloot te leggen.
De Egyptologe Sarah Parcak bestudeerde samen met haar team gedurende een jaar de infraroodbeelden van diverse satellieten. Die brachten de wetenschappers op het spoor van 17 nieuwe piramides, 1.000 graftomben en 3.000 oude nederzettingen.
infraroodtechnologie
Over de exactheid van de beelden bestaat weinig twijfel. De satellieten zijn uitgerust met dermate krachtige camera's dat ze zowat alle objecten kleiner dan 1 meter diameter kunnen lokaliseren. Dankzij de infraroodtechnologie kan ook het type materiaal onderscheiden worden.
De oude Egyptenaren bouwden hun huizen en andere gebouwen in klei of althans in een smurrie die een stuk geconcentreerder is dan de aarde eromheen. Op de infraroodbeelden tekenen zich daardoor heel duidelijk de contouren van huizen, tempels en graftomben af.
"De droom van elke archeoloog"
Parcak is zeer enthousiast over de gebruikte technologie en hoopt dat die in de toekomst nog tot grotere ontdekkingen kan leiden. "Een piramide blootleggen is de droom van elke archeoloog", luidt het. In Tanis is ondertussen een huis van ruim 3.000 jaar oud opgegraven. "Het is opmerkelijk hoe de contouren vrijwel perfect overeenkomen met wat de infraroodbeelden aangaven." (INM)
Onderkoning van Egypte en kleinzoon van Mohammed Ali van Egypte (stichter van het moderne Egypte).
Abbas Hilmi I werd op i juli 1813 geboren in Djedda, een stad in Saoedi-Arabië, maar groeide op in Egypte.
In 1848 volgde hij zijn oom Ibrahim op als onderkoning. Gedurende zijn bewind probeerde hij met name moderniseringen die door zijn grootvader Mohammed Ali van Egypte (17691849) waren doorgevoerd weer terug te draaien. Zo sloot hij vele nieuwe scholen, fabrieken en medische inrichtingen.
Na aandringen van de Britse overheid stond hij de aanleg van de spoorweg van Alexandrië naar Caïro toe.
In juli 1854 werd Abbas Hilmi I door twee van zijn slaven in het Benha-paleis vermoord. Hij werd later opgevolgd door zijn oom Mohammed Said Pasja (die jonger was dan hij).
Archeologen hebben in Egypte een dertien meter hoog beeld van de grootvader van Toetanchamon: farao Amenhotep III opgegraven.
Het beeld is niet meer helemaal compleet: het hoofd mist. Verder bestaat het standbeeld uit zeven stukken.
Tempel Het beeld werd ontdekt nabij de tempel waarin Amenhotep III na zijn dood herdacht werd. Van die tempel is weinig meer over: overstromingen en een enorme aardbeving troffen de tempel in 27 voor Christus waarschijnlijk hard. Het is aannemelijk dat de tempel één van de grootste tempels ooit was.
Bewaken De ingangen van de tempel werden bewaakt door beelden: aan de oostkant door twee stenen faraos, die er nog steeds staan. Ze worden ook wel de Kolossen van Memnon genoemd. Waarschijnlijk hielden nog twee beelden aan de noordelijke kant de wacht. Het gevonden beeld zou er daar één van zijn geweest. Dat maakt het ontdekte beeld ongeveer net zo oud als de tempel: zon 3400 jaar.
Abbas Hilmi II werd op 14 juli 1874 geboren in Alexandrië, studeerde aan het Theresianum in Wenen en volgde in 1892 zijn vader op als onderkoning van Egypte nadat die was overleden.
In die hoedanigheid was hij een leenman van de Turkse sultan al had de Britse regering in de praktijk de controle over Egypte.
Tijdens zijn regeringsjaren had hij vele conflicten met de Britse vertegenwoordigers in Caïro, Sir Evely Baring en Lord Kitchener. Toen in 1914 de Eerste Wereldoorlog uitbrak bevond Abbas Hilmi II zich in Constantinopel.
Vanuit die stad riep hij de Egyptenaren op om aan de zijde van de Turkse sultan te vechten tegen de Engelsen. Egypte werd kort hierna officieel tot Brits protectoraat verklaard waarna Abbas Hilmi I op 18 december 1914 werd afgezet. Hij werd vervangen door de oudste prins die aanwezig was: Kamil Hoessein.
Nadat hij het commando had gevoerd over een Turkse aanval op het Suez-kanaal werd hij door zijn familie onteigend en verstoten. Abbas Hilmi II erkende zijn troonsafstand pas op 12 mei 1931 in Lausanne. De voormalige onderkoning van Egypte kon pas terugkeren naar Egypte nadat hij op 19 december 1944 was overleden. Hij ligt in Caïro begraven.
De Egyptische prinses Ahmose Meryet Amon is de oudste mens met een aantoonbare hartziekte. Dit beweren onderzoekers op basis van recente scans van de mummie.
Daaruit blijkt dat de helft van de aderen van de prinses verkalkt zijn. De wetenschappers beweren dat Ahmose Meryet Amon leed aan coronaire atherosclerose, een aandoening waarbij arteriële plaque kan leiden tot een hartaanval of beroerte.
Ahmose Meryet Amon leefde 3.500 jaar geleden en stierf voor haar vijftigste verjaardag. Ze is bijgezet in de Deir el-Bahri-tempel langs de Nijl.
Tijdmachine Als de prinses nu uit een tijdmachine zou komen, dan zou ik haar vertellen dat ze zo snel mogelijk moet afvallen, vertelt professor Gregory Thomas van de universiteit van Californië in Irvine. Nadat ze gewicht heeft verloren, moet ze een hartoperatie ondergaan. Ze zou namelijk een dubbele bypass (vaatomleiding, red.) nodig hebben.
Elite De dochter van farao Sequenenre Tao II behoorde tot de elite, waardoor ze altijd eten tot haar beschikking had. Daarnaast werkte ze waarschijnlijk nooit, waardoor ze minder calorieën verbruikte dan de gemiddelde Egyptenaar. Het is dus niet gek dat ze erg dik werd.
Erfelijk? De onderzoekers vonden meer mummies met beschadigde aderen. Hoewel deze mensen waarschijnlijk de dupe zijn geworden van een slecht dieet en weinig beweging, sluiten wetenschappers niet uit dat de hartziekte een genetische aandoening is. Er is meer onderzoek nodig om met zekerheid vast te stellen of de hartziekte erfelijk is of niet.
Boek waarin de Amerikaanse auteur Stacy Schiff het leven van de beroemde Egyptische koningin Cleopatra wordt gereconstrueerd.
Cleopatra (69-30 v.Chr) wordt in dit boek niet zozeer neergezet als een mythisch figuur maar als een echt mens. Toen Cleopatra op haar achttiende koningin werd was ze in één klap beroemd. Ze trouwde, zoals in die tijd gebruikelijk was, met haar twaalfjarige broer Ptolemaeus XIII. Vertrouwelingen van haar broer zorgden er na enige tijd echter voor dat Cleopatra van de troon werd gestoten en het land ontvluchtte.
Cleopatra keerde terug toen Egypte meer en meer onder invloed van het Romeinse Rijk kwam te staan. Stacy Schiff schrijft in haar boek uitgebreid over hoe ze in contact kwam met Julius Caesar en uiteindelijk zwanger van hem werd. Ook de relatie met Marcus Antonius komt uiteraard aan bod net als haar dood en de totstandkoming van de mythe.
Hierbij wil ik de mei-lezing van Egyptologica Vlaanderen vzw in herinnering brengen. Voor de mensen die onze lezingen in Gent volgen, nog op tijd:
Gwen Jennes, *Van Toetankhaton naar Toetankhamon: Egyptische persoonsnamen en hun waarde als historische bron."
Egypte werd vanaf de Derde Tussenperiode geconfronteerd met verschillende vreemde culturele invloeden, die tot grote veranderingen leidden op maatschappelijk en religieus vlak.
µSinds mei 2009 wordt onderzocht hoe deze religieuze veranderingen worden weerspiegeld in persoonsnamen in dit laatste millennium voor de opkomst van het Christendom. Op het eerste zicht lijken persoonsnamen ideaal voor de reconstructie van religie: de bronnen bezorgen ons een overvloed aan persoonsnamen, en het percentage theophore namen (namen die een goddelijk element bevatten) in de Egyptische maatschappij lag enorm hoog.
Maar zijn namen wel zo ideaal? Begrepen de Egyptenaren de betekenis van hun naam? Spelen er nog andere motieven bij de naamgeving dan het religieuze? Deze lezing zal een antwoord trachten te geven op de vraag welke waarde persoonsnamen hebben voor het historische onderzoek.
Gent: 19 mei 2011
De lezing in Gent vindt plaats in de auditoria economie, auditorium VIII, aan het Sint-Pietersplein (het auditorium is te bereiken via de Sint-Pietersnieuwstraat en dan het eerste straatje rechts, de Hoveniersberg); De lezingen starten telkens om 20 uur.
De militaire regering in Egypte heeft aangekondigd bijzondere beperkingen van de bouw van kerken af te schaffen. Daarnaast zal het worden verboden te demonstreren rond gebedshuizen. In het afgelopen weekeinde vielen vijftien doden toen groepen moslims twee koptische kerken in Caïro aanvielen.
Het comité Justitie van de regerende militaire raad liet woensdag weten dat de wetgeving voor de bouw van gebedshuizen binnen een maand wordt aangepast. Daarbij verdwijnt het verschil tussen de vergunning voor de bouw van een moskee en van een kerk. De bouw van een kerk, of zelfs kleine reparaties aan een kerk, worden gedwarsboomd door de bureaucratie.
Het comité gaat "doortastend optreden tegen het aanwakkeren van haat en het bevorderen van de sektegeest". Volgens schattingen is tussen de 7 en 10 procent van de 84 miljoen Egyptenaren christelijk. Het gaat om orthodoxe christenen die er kopten worden genoemd.
MIDDELBURG - De Egyptische mummie van een kind is donderdag weer teruggeplaatst in een van de Wonderkamers van het Zeeuws Museum in Middelburg.
De mummie was een paar maanden uitgeleend aan het Teylers Museum in Haarlem voor de tentoonstelling Egypte & Napoleon. In 2005 werd de mummie in het ziekenhuis in Goes onderzocht en gescand.
Dit onderzoek heeft niet het geslacht van de mummie kunnen vaststellen, wel is gebleken dat het om een kind gaat en dat hij of zij geen hersens meer bezit.
Dit boek is een fascinerende inleiding in de mythologie en religie van het oude Egypte en de ontzagwekkende tempels, graven en schatten van de eerste belangrijke beschaving.
Daarnaast is het een schitterend visueel naslagwerk met tijdbalken, kaarten en honderden kleurenfotos en fraaie illustraties.
Aan bod komen de beroemdste begraafplaatsen als Giza, Saqqara en de Vallei der Koningen, de tempels, maar ook de relatie tussen de farao en de goden en de manier waarop de religie het alledaagse leven van de Egyptenaren heeft beïnvloed en verrijkt.
