Uit de geschiedenis gewist
Geschreven door Caroline Hoek

Geschiedenis schrijven en voor altijd herinnerd worden. Het is een schrale troost als men zijn laatste adem uitblaast. Maar ook een herinnering heeft het eeuwige leven niet. Zeker niet als anderen erop uit zijn om deze te besmetten of erger nog: helemaal uit te wissen en het zo doen lijken alsof de ander nooit geleefd heeft. Het kan wel eens de wreedste wraak zijn: damnatio memoriae.
Damnatio memoriae: een Latijnse term die letterlijk zoiets betekent als het vervloeken van de nagedachtenis. De Romeinen gebruikten de methode regelmatig, maar waren niet de bedenkers ervan. Het uitwissen van personen en gebeurtenissen was reeds in het oude Egypte en mogelijk zelfs ver daarvoor heel gebruikelijk.
Achnaton en zijn familie aanbidden Aten.
Achnaton Zo zijn er heel wat Egyptische beelden van goden en leden van het koningshuis die zwaar beschadigd zijn. Vaak gaat het dan met name om flinke beschadigingen in het gezicht: de ultieme manier om een beeld onherkenbaar te maken en de afgebeelde persoon voor altijd uit de herinnering te laten verdwijnen. Farao Achnaton (de vader van Toetanchamon) ging daarin heel ver. Hij wilde dat niemand meer de god Amon-Re zou aanbidden en dat mensen enkel nog de god Aten zouden vereren. Om dat te bewerkstelligen liet hij de beeltenis van Amon-Re van de tempels afhalen en ook teksten die op het bestaan van meerdere goden of Amon-Re wezen, werden verwijderd
|