Om bij tijd, eens terug te genieten van de plaatsen waar je ooit geweest bent! De wereld in een muisklik http://www.alovelyworld.com/index2.html
OP REIS MET DE BLAUWE VOGEL - Cruise op deNijl -
1.Lezers die het hele REISVERSLAG WENSEN TE LEZEN.... weet dat dit in omgekeerde orde staat.
Het begint met de terugreis 15.09.06 (zie blog vanaf 3december 06) en eindigt met het vertrek op 01.09.06 ( zie blog vanaf 3 oktober 06)
2.Verder wordt deze blog aangevuld met EGYPTE NU:actuele feiten en vondsten...
In Tunis de 3rd Arab Bloggers Meeting [en - alle links] van start met een openbare conferentie van een dag. De bijeenkomst wordt georganiseerd door Global Voices, Nawaat en de Heinrich Böll Foundation, en wordt bijgewoond door zo'n 100 bloggers uit vrijwel alle Arabische landen. Uiteraard werd er uitgebreid over de conferentie geblogd, niet alleen op de officiële Arab Bloggers-blog, maar ook door veel van de deelnemers.
Links naar berichtgeving in de media en in blogs worden hier verzameld. (Hebben we iets gemist? Laat een reactie achter!).
Voorbeelden van Engelse blogs die verslag deden van de bijeenkomst zijn het artikel Day 1, Part 1 van Jillian York en een speciaal panel van Tunesische bloggers die nu op verschillende manieren betrokken zijn bij de Tunesische politiek.
Mohamed ElGohary, co-editor van Lingua Arabisch. Foto van Mohamed Alâa Guedich (gebruikt met toestemming).
De bijeenkomst wordt de komende drie dagen voortgezet in de vorm van een besloten workshop die alleen toegankelijk is voor genodigden. Deelnemers blijven in meerdere talen twitteren over de discussies met behulp van de hashtag #AB11, en de conferentieblog zal voortdurend worden bijgewerkt. Blijf dus lezen!
Volgens veel bloggers heeft de 2nd Arab Bloggers Meeting een belangrijke rol gespeeld in het opbouwen van persoonlijke banden en vertrouwen tussen bloggers in de regio, en dankzij deze banden was de coördinatie tijdens de Arabische Lente een stuk gemakkelijker.
Acht maanden na de politieke omwentelingen in Egypte lijkt de levensbelangrijke toeristische sector stilaan weer overeind te krabbelen. Maar het land smeekt om meer toeristen.
Het belang van de toeristische sector voor de Egyptische economie is groot. Op jaarbasis genereren buitenlandse bezoekers zowat 10 miljard dollar aan inkomsten. Een op de tien Egyptenaren verdient rechtstreeks of onrechtstreeks zijn brood in de sector.
Het is daarom een kleine ramp als de buitenlanders het laten afweten. En dat doen ze wel degelijk: in het eerste kwartaal van 2011 viel het aantal buitenlandse bezoekers met 45 procent terug, in het tweede kwartaal met 35 procent. En hoewel er signalen zijn dat het intussen weer de goede kant opgaat met de boekingen, konden wij aan den lijve ondervinden dat er nog werk aan de winkel is.
Directeur Gökalp Özkaplan van de touroperator Escape is de laatste maanden vaak in Egypte geweest. 'Wie nu komt, kan het land en zijn trekpleisters in nagenoeg ideale omstandigheden bezoeken: er zijn weinig toeristen, de situatie is perfect veilig, het klimaat is prima. Het enige minpuntje is dat je daardoor misschien meer verkopers zult tegenkomen.'
Bij de tempel van Kom Ombo excuseert een verkoper zich bij voorbaat omdat hij ons gezelschap aanklampt. 'Maar er zijn nu eenmaal niet veel toeristen, meneer.' Niet veel toeristen, dus ook niet veel business: het is een constante klaagzang tijdens onze stops in Caïro en op het stukje Nijlcruise van Luxor naar Aswan.
Ragab Saab, die al 27 jaar spulletjes verkoopt bij de piramides van Gizeh, heeft al zijn auto en tv moeten verkopen om het hoofd boven water te houden. 'Gisteren was er wel een bus met Poolse toeristen, maar die mensen kopen helemaal niks. Hoe wil je dan dat ik mijn kinderen kan onderhouden?', zegt hij met een diepe zucht.
Hetzelfde verhaal bij de andere toeristische hotspots: 'Op het parkeerterrein bij de Vallei der Koningen in Luxor staan veel minder bussen dan anders. De toeristenpolitie knijpt een oogje dicht, waardoor de verkopers zich opdringeriger opstellen.
Dat is wel vervelend', zegt onze gids, Mohamed Abdelaziz. De weinige toeristen worden onophoudelijk aangeklampt en de prijzen zakken pijlsnel naarmate we weer aanstalten maken om in de bus te stappen. En de koetsiers in Luxor en Edfu bewegen hemel en aarde om ons toch maar te overtuigen om hen een extraatje te geven boven op het afgesproken tarief.
Het hoeft nochtans niet per se zo te gaan. In de - overigens lege - soeks van Luxor beloven verschillende affiches in de etalages een 'hassle-free shop', en de nagenoeg technisch werkloze verkopers houden zich ook min of meer aan die belofte - tot opluchting van de medereizigers die het constante gesjacher beu zijn.
Toeristen sturen
De situatie in de - overigens compleet veilige - resorts aan de Rode Zee is naar verluidt minder schrijnend dan hier aan de boorden van de Nijl. Er circuleren verhalen over cruiseboten die met maar enkele passagiers de Nijl afvaren of hotels waarin meer personeelsleden dan gasten rondlopen. Eén werkneemster van een luxehotel in Luxor laat zich zelfs ontvallen dat 'de vijfsterrenhotels in de stad dagelijks overleggen om te kijken welke soorten vlees we kunnen krijgen om de gasten aan te bieden'.
Met het oog op het slabakkende toerisme stelt een verkoper in Gizeh me de zeer pertinente vraag: 'Weet u waarom er niet veel Belgen in Egypte zijn?
Welk beeld van Egypte hangt men in uw land op?' Ik heb niet meteen een pasklaar antwoord klaar, maar het illustreert wel de precaire situatie. De huurprijzen om een verkoopstalletje te runnen, zijn weliswaar gedaald, weet een van de verkopers.
Maar dan nog is het ons een raadsel hoe de man aan het eind van de dag winst kan maken. Voeg daarbij de wijze woorden van onze gids 'dat er in het land fundamenteel niets veranderd is' en het wordt duidelijk dat 'de uitdagingen en problemen waarmee wij als land te maken krijgen, zeer groot blijven'.
Dat beseffen ook enkele meegereisde Belgische reisagenten. Mieke Decraemer uit Tielt vat het zo samen: 'Ik dacht dat de situatie hier vrij goed zat, gewoon omdat er amper promoties zijn op Egypte. Nu we hier rondreizen, ben ik overtuigd van het tegendeel: de situatie is veilig, maar dit land heeft echt nood aan toeristen. We moeten dus toeristen sturen, zodat ze hier een goede winter kunnen draaien.'
Nu de islamisten na de revolutie in Egypte in opkomst zijn, groeit de angst voor religieuze onderdrukking onder jongeren, minderheden en vrouwen. Onlangs zette een groep Egyptische vrouwen een Facebook-pagina in het Arabisch op genaamd Weerkaatsend geschreeuw [ar], over seksisme in hun samenleving en de onderdrukking die wel eens het gevolg zou kunnen zijn als de islamisten, zoals verwacht, aan de macht komen.
إذا كان الحجاب حرية شخصية و ليس رمزا للعبودية يرضونه للمرأة التي ينظرون لها كأداة جنسية و سلعة و عورة و لا يرضونه للرجال الذين إذا أرادوا إهانتهم قالوا الرجالة لبسوا طرح, فلن يهاجم دعاة تحجيب المرأة الرجال إذا إختاروا إرتداء الحجاب
Ze zeggen dat het dragen van de sluier (hidjab) een vorm van persoonlijke vrijheid is, en geen teken dat vrouwen, die ze als seksobject, als voorwerp, als Awrah [en] zien, tot slaven worden gemaakt, maar ondertussen gebruiken ze de hidjab als een teken van respectloosheid wanneer ze mannen beledigen met de uitspraak mannen die hidjabs dragen.
Degenen die vinden dat vrouwen de hidjab moeten dragen, moeten mannen niet aanvallen als deze de hidjab willen dragen.
De groep heeft op de evenementenpagina een aantal foto's geplaatst van mannen met een hidjab. Een van deze foto's is afkomstig van de campagne die Iraniërs twee jaar geleden lanceerden uit steun voor een mannelijke student die was gearresteerd omdat hij zich als vrouw had verkleed toen hij Teheran wilde ontvluchten, althans dat was wat de autoriteiten beweerden. Ook
Tunesische netizens doen mee aan dit evenement en reageren met grappen op het prikbord van het evenement. Ze laten sarcastische reacties achter over de Ennahda-partij [en] die vorige maand een meerderheid won tijdens de verkiezingen in Tunesië, en over Rached Ghannouchi, de leider van deze partij.
Ik kan het hier niet mee eens zijn, vrouwen zouden zich ook niet moeten bedekken, vrouwen zijn geen schande, ze hebben dezelfde rechten als mannen, zouden zelfs meer rechten moeten hebben want zij zijn verantwoordelijk voor de voortplanting van de mensheid, ze zijn de koninginnen van onze wereld.
Mensen die vinden dat vrouwen zich moeten bedekken, discrimineren en zijn bevooroordeeld, en zouden moeten worden vervolgd. Als vrouwen een schande zouden zijn, waarom zijn ze dan gemaakt zoals ze zijn, dit idee dat ze zich moeten bedekken is een plan van sommige mannen om ze onder controle te houden.
Het haar van een vrouw is niet 3awra, het is prachtig, mensen die vinden dat vrouwen zich moeten bedekken kunnen gewoon hun eigen seksuele behoeften niet beheersen en zouden moeten worden vervolgd omdat ze een bedreiging vormen voor de samenleving.
Een Egyptische gebruiker genaamd لا للرجعية والتطرف (Nee tegen achteruitgang en extremisme) schreef [ar] dat hij ertegen was dat religie uit naam van politiek wordt misbruikt:
لا لاستخدام شعارات دينية ولتسيس الدين، فالدين من المقدسات والمسلمات الدينية المطلقة، والسياسة من المتغيرات التى تقبل الخلاف والإختلاف
Nee tegen het gebruik van religieuze symbolen en nee tegen het politiek maken van religie. Religie is heilig en over religieus geloof zijn afspraken gemaakt, terwijl politieke veranderingen verschillend kunnen worden geïnterpreteerd en men het erover oneens kan zijn.
Een andere Egyptische gebruiker, Amre El-Abyad, schreef een reactie [en] over de rol die de Arabische Lente zou moeten spelen in de emancipatie van vrouwen:
De Arabische Lente moet niet gaan over het ten val brengen van dictators. Democratie begint bij de manier van denken. We moeten de taboes ten val brengen die onze mogelijkheden tot vernieuwing tegenhouden: het patriarchaat, misplaatste godsdienstigheid en seksuele obsessies.
De hidjab is een oude semitische traditie, ooit door heel veel culturen gebruikt. Hoewel het erop leek dat deze traditie in de twintigste eeuw begon te verdwijnen, bleef hij bestaan en wint hij tegenwoordig weer aan populariteit in de hele Arabische wereld. Het is duidelijk een teken dat we de revolutie dringend moeten doortrekken naar het culturele niveau en onze manier van denken.
Magdy Abdelraheem is de enige man die zijn foto heeft geplaatst, naar hij zegt uit solidariteit:
Sa Neb ging in op de vraag [ar] of de hidjab nu wel of niet een religieuze verplichting is:
إذا إرتدي الرجال الحجاب تضامنا مع النساء أصبح ذلك إعتراف منهم أن الحجاب جزء من أنثوية المرأة ، وأنا لا أراه فرضاً إسلامياً أصلاً
Als mannen de hidjab gaan dragen uit solidariteit met vrouwen, dan geven ze hiermee toe dat de hidjab deel uitmaakt van de vrouwelijkheid van de vrouw en ik zie het niet als een islamitische verplichting.
Belgen dateren oudste rotstekeningen van Noord-Afrika
Belgen dateren oudste rotstekeningen van Noord-Afrika
04/11/11, 15u22
De Qurta-tekeningen zouden stilistische gelijkenissen vertonen met de grotschilderingen van Lascaux (foto).
Een interdisciplinair team van Belgische wetenschappers dat nauw samenwerkt met de Amerikaanse universiteit van Yale, heeft de oudste rotskunst van Egypte gedateerd.
De rotstekeningen zijn 15.000 jaar oud, waardoor de rotskunst tevens de oudste kunst van Noord-Afrika is.
Dat hebben de Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis in Brussel bekendgemaakt.
De tekeningen worden in hoofdzaak gekenmerkt door kunstzinnige graveringen van wilde dieren. Een archeologische missie van de Koninklijke Musea ontdekte de rotstekeningen in 2008 op de sites van Qurta, op 40 kilometer ten zuiden van Edfoe. De tekeningen waren deels door puin en windafzettingen afgedekt. Ioniserende straling Het laboratorium voor Mineralogie en Petrologie van de Universiteit Gent dateerde de windafzettingen door middel van optisch gestimuleerde luminescentie of OSL-datering. Dat is een methode waarbij ioniserende straling gemeten wordt.
De 15.000 jaar oude rotstekeningen nabij Qurta zouden min of meer gelijktijdig zijn met de Europese kunst uit de Laatste IJstijd, gekend van de beroemde grotschilderingen van Lascaux en Altamira. De Qurta-tekeningen vertonen volgens de Koninklijke Musea ook bepaalde stilistische gelijkenissen met de grotschilderingen van Lascaux en Altamira.
Publicatie De resultaten van de datering worden gepubliceerd in het decembernummer van Britse tijdschrift Antiquity. (belga/adha)
De Egyptische overgangsregering heeft een verbod afgekondigd op alle vormen van discriminatie. Behalve onderscheid op grond van ras en geslacht wordt ook onderscheid naar religie verboden.
De maatregel komt een kleine week na hevige botsingen tussen het leger en Koptische christenen, waarbij zeker 25 doden vielen. Het waren de bloedigste onlusten in Egypte sinds de val van president Mubarak, in februari.
De Kopten zeggen dat ze als tweederangs burgers worden behandeld.
Het verbod op discriminatie is één van de eisen van de protestbeweging die ijvert voor democratische hervormingen in Egypte.
We hebben er weer een mummie bij en hij komt niet uit Egypte. Alan Billis uit het Zuid-Engelse Torquay zou de eerste mens in 3000 jaar zijn die op traditionele wijze is gemummificeerd.
De 61-jarige Brit overleed in januari aan de gevolgen van longkanker. Hij kwam zelf met het idee om zich te laten mummificeren nadat hij iets had gelezen over een documentaire van zender Channel 4 over mummies en onderzoek naar mummificeren.
Toetanalan
"Ik ben de enige vrouw in het land die een mummie als man heeft", zegt de vrouw van Billis. Volgens haar was het mummificeren van haar echtgenoot niet eng, het lichaam zou nog heel erg op dat van Billis lijken. "Hij zei altijd: Ik word geen Toetanchamon. Ik zal Toetanalan blijven''.
Archeologen hebben precies dezelfde methode als zo'n 3000 jaar geleden gebruikt. Het lichaam van de man is in een zuurbad gelegd en vervolgens met olie ingesmeerd. De onderzoekers wikkelden het lichaam daarna in linnen doeken en lieten het drie maanden drogen.
Alternatief
Billis' lichaam ligt nu opgeslagen op de Sheffield Medico-Legal Centre. De wetenschappers hopen door de mummificatie meer te weten te komen over het proces. Ze hopen ook op een nieuw alternatief te stuiten om weefsel te bewaren.
Caïro is een van de belangrijkste wereldsteden en mag zich met 15 miljoen inwoners de grootste stad van Afrika noemen. Caïro is bekend vanwege de piramiden van Gizeh en de ellenlange woestijn waar geen eind aan lijkt te komen.
Foto: Vakantie.nl
Historische piramides, de mooiste moskeeën, duizend jaar oude kerken van een van de oudste Christengemeenschap en winkelen in een 14-eeuwse stad. Wil jij dat allemaal in je vakantie? Caïro is dan zeker iets voor jou!
De Egyptische hoofdstad ligt in het noorden van het land en wordt door de Nijl in tweeën gedeeld. Op de rechteroever vind je het oude gedeelte, op de linkeroever de moderne wijken met veel westerse invloeden. In het oude Caïro vind je meer dan vijfhonderd moskeeën, zoals de bekende Mohammed Ali Moskee. Caïro wordt daarom ook wel de stad van de duizend minaretten genoemd.
Maar de stad heeft ook een sfeervolle Koptische wijk, vol prachtige kerkjes. Duidelijk is dat de cultuurfanaat niet genoeg heeft aan een paar dagen in Caïro. Wat mag je niet missen?
Het Egyptisch Museum
Het Egyptisch Museum is met haar 136.000 Egyptische items 's werelds grootste Egyptologische museum.. Het Egyptisch Museum is opgericht in 1858, toen nog gehuisvest in een paleis. In 1900 nam het Egyptisch Museum haar intrek in het huidige verblijf, in het centrum van Caïro.
Doordat het museum zo verschrikkelijk veel items tentoonstelt, kun je beter maar selectief te werk gaan. Wat je absoluut niet mag missen is de inboedel van het graf van farao Toetanchamon en de mummie van Ramses II. Het museum is dé locatie om inzicht te krijgen in de geschiedenis van Egypte, een goed startpunt voor een reis door Caïro!
De piramiden van Gizeh
Een van de voormalige zeven wereldwonderen. Deze bouwwerken behoren tot een van de hoogtepunten van jouw trip naar de Egyptische stad. De oudste en grootste piramide, de piramide van Cheops, vind je op het Gizeh plateau op de grens van de woestijn en de Nijldelta.
De piramide dateert uit 2570 voor Christus. Het bouwwerk bestaat uit 2.500.000 kalkstenen die samen ongeveer 6,3 miljard kilogram wegen en een hoogte van 140 meter bereiken.
Als je de tijd hebt, moet je zeker s avonds aanwezig zijn bij de klank- en lichtshow. De geschiedenis van de mystieke piramiden wordt er verteld aan de hand van multimedia-effecten, een bijzonder en indrukwekkend gebeuren!
Birqash Camel Market
Wie Egypte zegt denkt aan woestijn en dat is precies waar je moet zijn voor deze bijzondere markt. De Birqash Camel Market is de grootste kamelenmarkt van Egypte en ligt op zon 35 kilometer van Caïro. Hier worden dagelijks honderden kamelen samengebracht, waarvan sommige een reis van wel veertig dagen in de hitte achter de rug hebben. De markt is vooral een mannenaangelegenheid, de aanwezige vrouwen zijn veelal toeristen.
En nog meer!
Dodenstad Sakarra. Ook wel het grote openluchtmuseum genoemd. Hier vind je meer dan 15 piramides, waarvan de trappenpiramide van Djoser de belangrijkste en oudste uit de geschiedenis is.
Caïro Tower. Vanaf deze toren heb je een adembenemend uitzicht over de stad.
De Sfinx. Ofwel: de leeuw met het mensenhoofd. Dit is een mythologisch wezen met het lichaam van een leeuw en een menselijk hoofd. Gebouwd op een natuurlijke rots, is die een echte toeristische trekpleister.
Mohammed Ali Moskee. Dit is zonder twijfel de meest opvallende moskee van Caïro, gevestigd in de Citadel van Egypte: één grote koepel, en vier kleintjes eromheen.
Bundeling van Al Aswanis kritische politieke commentaren op het Mubarak-regime. De stukken werden gepubliceerd in de Egyptische krant Shorouk in de jaren voorafgaand aan de revolutie in Egypte.
De Egyptische Al Aswani is schrijver, tandarts en mede-oprichter van de politieke beweging Kefaya. In zijn politieke columns haalt hij meedogenloos uit naar het regime van Hosni Mubarak, dat op 11 februari van dit jaar ten val werd gebracht.
Dat maakt zijn observaties evenwel niet gedateerd; ze zijn ter verduidelijking van de aanloop tot de revolutie in Egypte en hoe de schrijnende misstanden in het land leidden tot een breed gedragen genoeg!, zoals hij in het voorwoord toelicht.
Hakbijl
Al Aswani richt zijn pijlen op allerlei aspecten van de Egyptische maatschappij die hij voor verbetering mild uitgedrukt vatbaar acht. Deze bundeling laat zich lezen als een hakbijl. De politieke machtsstructuur, die is vergeven van de corruptie, moet het ontgelden.
Zo schrijft hij: Ze worden van de ene toppositie naar de andere verplaatst zonder al te veel na te denken over hun geschiktheid of ervaring. De hoofd- en bijrolspelers, hun entourage, het wrede politieapparaat, de achterlijke imams niets ontsnapt aan de verontwaardigde pen van Al Aswani.
Gezien de grove schendingen van mensenrechten is die verontwaardiging volkomen terecht. Soms stolt het bloed je in de aderen en vraag je je af in hoeverre democratie een oplossing kan zijn voor de wreedheden die in Egypte opgeld doen, aangezien Al Aswani bijna elk hoofdstuk afsluit met de zin Democratie is de enige oplossing.
Fundamentalisme
Ongeletterdheid, toenemende armoe en corrupte banensysteem hebben Egypte ontvankelijk gemaakt voor het wahabisme, voorzien van brandstof door Saoedi-Arabië en dat zich als een olievlek verspreidt.
De redelijk geëmancipeerde rol van de vrouw werd daarmee teruggedraaid, zoals het fundamentalisme op elk gebied een funest-eroderende werking heeft.
De voorbeelden die Al Aswani aanhaalt om het regime van Mubarak te hekelen, zijn te veel om op te noemen. Grove missers stapelen zich op, en de profiterende elite heeft vrijwel elke noodzakelijke investering in infrastructuur, onderwijs, economie laten liggen.
Al dit ontlokte uiteindelijk een aantal kleine volksopstanden, die mede onder invloed van de eerste revolutie in Tunesië ontaardden in een protesterende miljoenenmassa op het Tahirplein in Caïro.
Brit laat zich als eerste mens in 3000 jaar mummificeren
Brit laat zich als eerste mens in 3000 jaar mummificeren
TORQUAY - Alan Billis uit het Zuid-Engelse Torquay is de eerste mens in 3000 jaar die op traditionele wijze is gemummificeerd.
Foto: AFP
De 61 jaar oud geworden Brit is nu de eerste mummie die op dezelfde wijze is geprepareerd als die van de farao's uit het oude Egypte.
Hij was op het idee gekomen door een oproep van een tv-zender die het proces heeft gefilmd.
De aan longkanker gestorven Billis was bij leven al iemand met bijzondere ideeën.
Zijn 68-jarige vrouw Janet reageerde vrij nuchter toen ze hoorde wat zijn plan was. ''Hij had net iemand gebeld om te worden gemummificeerd. Ik zei: 'Wat heb je gedaan?' Hier gaan we weer, dacht ik. Het is echt iets wat je van hem zou verwachten''
Het lichaam is succesvol gemummificeerd. Volgens zijn vrouw leek hij nog erg op Alan. ''Hij zei altijd: Ik word geen Toetanchamon.
Een paar dagen voor de aanvang van het programma brak in Egypte de revolutie uit. Er waren geen communicatiemiddelen meer, de politie was van straat verdwenen en groepen burgers bewaakten de wijken s nachts tegen rondtrekkende plunderaars. De straten in het centrum van de stad puilden uit van de betogers, overal stonden tanks. In de dagen nadat het NVIC besloot het programma af te gelasten, reisden alle studenten veilig terug naar Nederland en Vlaanderen. De staf beleefde spannende tijden tot aan de val van Mubarak.
Revolutionaire wall-art op het eiland Zamalek in Caïro (foto door Marcia Peters)
Crisisplan Voor het NVIC brak een onrustige en tegelijkertijd stille tijd aan.
Het dagelijkse werk ging door, maar de drukte en gezelligheid van de studenten ontbrak. Er waren renovaties gaande, dat werk werd snel weer opgepakt; iedereen wilde vooral snel weer aan de slag nadat het hele leven weken stil had gelegen. Elke dag werd het nieuws op de voet gevolgd, er werden verhitte discussies gevoerd, en elke dag dachten we na over de mogelijke consequenties van de nieuwste revolutionaire ontwikkelingen voor de veiligheid van staf en gebouw, en voor de doorgang van de op het programma staande activiteiten. Af en toe was het spannend, als nieuwe grootschalige demonstraties uit de hand dreigden te lopen. We werkten hard aan een gedetailleerd crisisplan en probeerden ons zo goed mogelijk voor te bereiden op een volgende periode van onrust.
Historische tijden Inmiddels zijn de afgelopen maanden relatief rustig verlopen. Er zijn regelmatig demonstraties of stakingen, meestal op het Tahrirplein of bij overheidsgebouwen, soms op andere plekken in de stad. Gelukkig blijven ze meestal geweldloos.
Af en toe krijgen we te maken met ambtenaren die geen besluiten meer durven nemen of plotseling ontslagen worden, of met ad hoc regelgeving die de week erop weer wordt ingetrokken. We zijn alert. Het dagelijkse leven op Zamalek, het eiland waar het instituut is gelegen, en in de meeste andere delen van Cairo en Egypte lijkt echter zo goed als normaal te verlopen. Op dit moment is het gelukkig veilig genoeg om de studenten te laten terugkeren: deze week is het najaarssemester begonnen.
Zestien Vlaamse studenten zullen een MA programma Arabisch volgen, later komen daar zes Egyptologen uit Leuven en Leiden bij voor een MA programma Egyptologie. We zijn beter voorbereid op eventuele spanningen, en hebben een heleboel geleerd van de ervaringen in het voorjaar. De strijd om democratie is nog lang niet gestreden, en de weg ernaartoe zal nog vele obstakels kennen.
Niemand kan voorspellen wat de toekomst gaat brengen, maar dat het interessant is om in deze historische tijden in het centrum van de Arabische wereld te zijn, is zeker.
AMSTERDAM - Een droomcruise veranderde voor twee
Nederlandse gezinnen in een nachtmerrie toen de luchtballon waarin zij zaten in
de Nijl stortte.
Twee van hen raakten lichtgewond.
Het leek mij een perfecte afsluiting van een heerlijke cruise met mijn vrouw
en dochter. Aangezien veel toeristen zon ballonvaart boeken, leek het ons
veilig, vertelde de aangeslagen Victor Bol, die zijn tranen moeilijk kon
bedwingen.
Zonsopkomst
Het ongeval gebeurde op woensdagochtend in de buurt van Luxor in Egypte. Als
afsluiter van de cruise over de Nijl wilde de familie Bol vanuit de lucht een
zonsopkomst meemaken. Samen met een bevriende familie uit Haarlem boekten zij
daarom via organisator van de cruise, Corendon, een ballonvlucht bij het
Egyptische Sky Cruise.
Bol: Ik moet zeggen het uitzicht was inderdaad prachtig. Maar bij de daling
ging het fout. De piloot had veel te veel gas verbruikt bij het stijgen,
waardoor de ballon te weinig had voor een normale landing. Met een noodvaart
gingen we op het water af. We maakten een doodsmak en de rieten bak kieperde om.
Ongeveer tien mensen raakten te water. Door de kracht van de ballon werden wij
dertig meter door het water gesleurd, alvorens wij tegen het cruiseschip
aanbeukten. De ballon trok ons weer omhoog en sleepte ons over het dek. Daarna
landde de ballon iets verder met een klap op de grond.
Reisorganisatie Corendon liet gisteren weten geschrokken te zijn: Wij vinden
dit verschrikkelijk. We hebben de familie opgevangen en de gemaakte kosten
vergoed. Onze lokale agent heeft ook meteen de ballonvaart uit het assortiment
gehaald, aldus een woordvoerder.
door Dr. Kim Duistermaat, directeurNederlands-Vlaams Instituut in Cairo
Het NVIC is een bijzondere werkomgeving. Niet alleen vanwege de unieke locatie, op een eiland in de Nijl in de miljoenenstad Cairo. Maar vooral vanwege de unieke combinatie van kleinschaligheid en dienstverlening aan acht Nederlandse en Vlaamse universiteiten.
Op het NVIC worden reguliere onderdelen verzorgd van de opleidingen Arabisch en Egyptologie. De Egyptologiestudenten komen in het eerste semester van hun vierde jaar (Master-jaar) naar Cairo voor een intensief programma.
Colleges en excursies naar lopende onderzoeksprojecten in Egypte die normaliter niet voor bezoekers toegankelijk zijn worden afgewisseld met bezoeken aan bibliotheken en onderzoeksinstellingen in Cairo, presentaties van studenten op archeologische vindplaatsen, museumopdrachten, het schrijven van een paper en het houden van een presentatie. Een inleiding in het Egyptisch Arabisch maakt de cursus compleet.
Na afloop hebben de studenten kennisgemaakt met veldwerk in Egypte, zijn ze wegwijs gemaakt in de academische en administratieve wereld die ze als Egyptoloog tegen zullen komen in Egypte en hebben ze aan den lijve ondervonden hoe moeilijk het kan zijn om zelfstandig onderzoek te doen en toegang te krijgen tot museale collecties, in dit bureaucratische land.
De studenten uit Leiden en Leuven zijn vlak voor de kerstvakantie weer naar huis gegaan, na een hectische week van papers schrijven en presentaties geven. Adjunct-directeur dr. Ilona Regulski zal de komende week druk zijn met het nakijken van de papers en het uitdelen van de eindcijfers, die in Leiden en Leuven meetellen voor de Master. In februari komen dan de studenten Arabisch naar Cairo, vanuit de universiteiten van Leiden, Amsterdam, Utrecht, Nijmegen en Groningen.
Zij brengen het volledige tweede semester van het tweede Bachelor-jaar door in Cairo.
Het onderwijs aan het NVIC zal vooral gericht zijn op actief taalgebruik. Arabisch is een lastige taal, die alleen vloeiend onder de knie te krijgen is door haar veel te gebruiken. In Cairo leren de studenten Egyptisch Arabisch, het dialect wat overal in de Arabische wereld verstaan wordt.
Door praktische opdrachten als interviews worden zij gedwongen de taal actief te gaan gebruiken. De onderdompeling in het hectische leven van Cairo, en de kennismaking en omgang met Egyptenaren draagt daar misschien wel evenveel aan bij als het onderwijs op het instituut.
Verder worden de in Nederland gegeven vakken als grammatica en leesvaardigheid natuurlijk ook voortgezet. Het zal in het voorjaarssemester druk zijn op het NVIC: ook de groep Vlaamse studenten, die na hun Master een jaar in Cairo verblijven om aan het NVIC hun taalkennis te verdiepen en die al in september begonnen, zullen in februari weer met hun lessen beginnen. Het onderwijs-aanbod aan het NVIC moet goed aansluiten op de curricula van de universiteiten in Nederland en Vlaanderen.
Zo is de sectie Arabisch, onder leiding van adjunct-directeur Ellen Jacobs, bezig met de ontwikkeling van een Masterprogramma Arabisch voor Nederlandse en Vlaamse studenten. Om een dergelijk programma te laten aansluiten op de roosters en wensen van alle universiteiten is een enorme klus.
Studenten Egyptologie krijgen college op locatie tijdens hun Egyptology in the Field programma aan het NVIC.
Voor de studenten is het verblijf in Cairo een enorm waardevolle ervaring. Het is voor de meesten het eerste langere verblijf buiten Nederland, en dan gelijk in een overweldigende stad, met een andere cultuur, klimaat en taal. Het is ook de eerste echte kennismaking met het land waar hun studie om draait, en waar velen hopen nog vaak terug te zullen komen. De studie aan het NVIC is zeer intensief, en vraagt veel van de studenten.
Terwijl zij bezig zijn hun weg te vinden in het hectische leven van Cairo en de verwarrende Arabische cultuur, moeten er onder grote tijdsdruk opdrachten en papers ingeleverd worden en presentaties worden voorbereid. Wij merken dat veel van hen niet gewend zijn om in Nederland zo hard te werken! Tijdens het semester levert dat nog wel eens gemopper op, maar na afloop is iedereen het erover eens: tijdens het Cairo-semester heeft men enorm veel geleerd, en niet alleen over Arabisch of Egyptologie.
Het is enorm stimulerend om met de studenten bezig te zijn, en het is interessant om te zien wat de verschillen zijn tussen de bagage die de studenten van elke universiteit meebrengen. Gelukkig zien we velen van hen later in de studie of na hun Masters weer terug in Cairo.
Studenten Arabisch tijdens de les van docent Adel Abd el-Moneim.
Aan het NVIC wordt ook onderzoek gedaan, en het instituut levert praktische ondersteuning aan onderzoekers van Nederlandse en Vlaamse universiteiten. Ook het onderzoek betreft de Arabistiek, Egyptologie en andere met Egypte of de Arabische wereld samenhangende vakgebieden. Ikzelf ben archeologe, en hoewel mijn eigen onderzoek zich tot nu toe vooral in Syrië concentreerde, is het zeker interessant kennis te maken met de Egyptische archeologie.
De komende weken zullen in het teken staan van de voorbereidingen voor een kleinschalig onderzoek binnen het grotere opgravingsproject te Saqqara, onder leiding van dr. Maarten Raven van het RMO en dr. Rene van Walsem van de opleiding Egyptologie aan de Universiteit Leiden. Ilona en ik zullen daar een van de oudste koningsgraven van Egypte onderzoeken, waarbij we hopen te kunnen vaststellen van welke koning het graf was.
En we zullen beginnen met de voorbereidingen voor een groot congres over de contacten tussen Egypte en de landen rond de Middellandse Zee in de oudheid. Het is interessant om de verschillen in archeologisch onderzoek tussen Syrië/Mesopotamië en Egypte te zien, en de kans te krijgen van dichtbij meer te leren over dit fascinerende land. Jammergenoeg is het niet altijd makkelijk om voldoende tijd vrij te maken voor archeologisch onderzoek.
En dat heeft voor een deel weer te maken met de bruisende stad die Cairo is. Er is enorm veel te doen: bijna elke dag zijn er lezingen te volgen over archeologie, architectuur of cultuur, op een van de andere instituten die de stad rijk is. Verder zijn er muziekuitvoeringen, theatervoorstellingen, recepties en feesten. Wie ook nog zelf hobbies heeft als sport of muziek, kan makkelijk elke dag volplannen.
Daar staat tegenover dat Cairo ook enorm druk is. De hele dag is er lawaai, van toeterend verkeer, schreeuwende mensen op straat, tot politiesirenes en televisietoestellen aan toe. De luchtvervuiling eist ook zijn tol: na een paar maanden in Cairo merk je dat je veel minder energie hebt, en slaat de vermoeidheid toe.
De enorme hoeveelheid slecht afgestelde autos die op goedkope benzine rijden, de vervuilende industrie en het afbranden van de resten van de oogst op de velden zijn de belangrijkste boosdoeners. Als ik op het Nederlandse nieuws hoor over bezorgdheid om fijne stofdeeltjes in de lucht in Nederland, moet ik wel eens glimlachen.
Wij zijn hier eerst nog het grove stof uit onze longen aan het hoesten....
Directeur Kim Duistermaat met Sayyid ad-Dawy (zittend) en leden van zijn troupe. Ad-Dawy reciteert de traditionele epische volksverhalen over de Beni Hilal. Hij trad op in het historische Beit Suhaimy huis in Cairo tijdens een NVIC-conferentie over Arabische epiek.
Hoe wordt een mummie gemaakt en waarom werden mensen eigenlijk gemummiceerd?
Deze twee vragen staan centraal tijdens de tentoonstelling Mummies! Het
ontrafelde geheim' in de Kunsthal in Rotterdam.
Vanaf maandag kan iedereen naar de tentoonstelling.
Ruim 225 objecten geven inzicht in de begraafrituelen van het oude Egypte.
Hoogtepunten zijn de Anchhor mummie uit Thebe en zijn authentieke grafkisten die
nog geheel intact zijn. Talrijke zeldzame objecten zoals magische scarabeeën,
amuletten, juwelen en beelden die in de grafkisten worden meegenomen zijn te
zien.
De tentoonstelling brengt aan de hand van nieuwe technologische
ontwikkelingen ook enkele geheimen van de mummies aan het licht.
Verslaggever Maikel Coomans bij de mummies in de
Kunsthal
De aandeelhouders van de Europese Bank voor Wederopbouw en Ontwikkeling (EBRD) hebben het licht op groen gezet voor de plannen om ook in de Arabische wereld actief te worden.
De uitbreiding van de actieradius is een gevolg van de recente protestbewegingen in de Arabische landen. De EBRD wil landen als Egypte bijstaan op de weg naar de democratie.
De activiteitenuitbreiding moet nog formeel worden goedgekeurd door elke lidstaat, maar de EBRD moet daar niet op wachten om al geld te storten. De bank zal starten in Egypte, Jordanië, Marokko en Tunesië. De EBRD werd in 1991 opgericht om de landen van de voormalige Sovjet-Unie te ondersteunen in hun overgang naar een markteconomie en democratie.
Weinig culturen lijken zo onveranderlijk als Egypte; tegelijkertijd kan het land van de Nijl razendsnel van gedaante veranderen, zoals ook de recente geschiedenis laat zien.
Door ontwikkelingen van buitenaf onderging Egypte in de hellenistische en Romeinse periode een aantal ingrijpende veranderingen die, paradoxaal genoeg, tegelijkertijd ook als continuïteit van de Egyptische traditie gezien kunnen worden.
Deze bundel, resultaat van een in 2008 in Luik gehouden congres, belicht deze problematiek, vooral aan de hand van een studie van religie. Als overkoepelende thema staat culturele herinnering centraal. Isis on the Nile is het resultaat van een al langer lopende samenwerking met professor Laurent Bricault (Universite de Toulouse le Mirail), hier links op de foto bij de presentatie van het boek.
De bundel bevat een schat aan nieuw of nog ongepubliceerd archeologisch materiaal. Bijzonder is de Leidse inbreng van zowel professor Olaf Kaper (Egyptologie), als dr. Frits Naerebout (Oude Geschiedenis) en dr. Miguel John Versluys (Archeologie); illustratief voor de goede samenwerking die er is op dit gebied en die, onder andere, ook tot uitdrukking komt in de succesvolle Masteropleiding The archaeology of Egypt.
Het aantal toeristen in Egypte lag in het tweede kwartaal 35,4 procent lager dan in dezelfde periode vorig jaar. Dat blijkt uit officiële cijfers. In het Noord-Afrikaanse land verbleven in het tweede trimester 2,2 miljoen toeristen, tegenover 3,5 miljoen een jaar geleden.
In het eerste kwartaal van 2011 lag het aantal zelfs 45,7 procent lager, als gevolg van de onrusten in Noord-Afrika en het Midden-Oosten.
De Egyptische overheid heeft het afgelopen weekend besloten om af te zien van een hervorming van de visa. Die zou het moeilijker hebben gemaakt om het land binnen te raken.
De malaise in de toeristische sector begon in februari, met het vertrek van president Hosni Moebarak. (afp/dea)
Bikini- en alcoholverbod voor toeristen in Egypte?
Bikini- en alcoholverbod voor toeristen in Egypte?
Behoort dit beeld binnenkort tot het verleden op Egyptische stranden?
Boven de Egyptische toeristische sector, die al erg te lijden had onder de Arabische Lente, hangt een nieuw zwaard van Damocles.
Als de Moslimbroeders na de verkiezingen hun zin krijgen, zal een vakantie in het land van de farao's nooit meer hetzelfde zijn.
Een bikini- en alcoholverbod loert immers om de hoek.
In november zijn er verkiezingen in Egypte. Men verwacht dat de Partij voor Vrijheid en Gerechtigheid, de politieke vleugel van de Moslimbroederschap, de stembusslag vlot zal winnen. Nieuwe gedragsregels voor toeristen staan hoog op het lijstje van deze conservatieve politici. "De strandtoeristen moeten rekening houden met de waarden en normen van onze samenleving", aldus de secretaris-generaal van de partij.
Gescheiden stranden De Moslimbroeders pleiten naast een bikini- en alcoholverbod ook voor gescheiden stranden voor mannen en vrouwen. Zij willen bovendien piramides, sfinxen en andere monumenten die versierd zijn met on-islamitische afbeeldingen aan het publieke oog onttrekken.
Toch zal het volgens sommige bronnen zo'n vaart niet lopen. Bij gebrek aan grote olie- en gasvoorraden is Egypte immers veel te afhankelijk van het toerisme waardoor de Moslimbroerders het zich niet kunnen permitteren om deze sector droog te leggen.
Bovendien zouden miljoenen Egyptenaren opnieuw de straat opgaan als hun voornaamste inkomstenbron wordt afgepakt. Afwachten maar welke weg Egypte zal inslaan na de verkiezingen van november. (kve)
Auteur: door Ellen van Slagmaat | woensdag 05 oktober 2011 | 07:53 | Laatst bijgewerkt op: woensdag 05 oktober 2011 | 08:26
Een monsterproject noemt de Kunsthal het: meer dan 200 grafobjecten uit het Oude Egypte en elf mummies.
Met als VIP-gast de Anchhor-mummie uit Thebe.
Rond 2600 voor Christus ontstond het ritueel rondom het mummificeren, het conserveren van overledenen. De Egyptenaren geloofden dat het lichaam op aarde moest blijven omdat de 'reizende ziel' iedere avond de weg terug naar het lichaam moest vinden om zich te voeden. Tijdens het mummificeren werden de ingewanden verwijderd, maar bleef het hart op zijn plaats. Aan het hart was voor de goden zichtbaar, dachten ze, of de dode een goed leven geleid had. 4 Het lichaam werd behandeld met een zoutmengsel, gebalsemd en ingewikkeld in zwachtels om het te beschermen.
Hoe aanzienlijker de dode hoe mooier zijn grafkist, mastaba of piramide en hoe meer hij meekreeg aan (magische) voorwerpen of heilige dieren die bij zijn status hoorden of die hem geluk konden brengen.
Tegenslag lag immers op de loer tijdens de reis naar het dodenrijk.
De ster van de show in de Kunsthal is Anchhor, een hogepriester uit een voorname familie, die rond 625 voor Chr. overleed in het huidige Luxor. Zijn mummie werd in 1826 aangekocht door het Rijksmuseum van Oudheden (RMO) in Leiden.
De tentoonstelling is trouwens in nauwe samenwerking met het RMO tot stand gekomen. Anchhor is nog helemaal intact. Ook de drie grafkisten waarin Anchhors mummie thuis hoort zijn nog in bijzonder goede staat. Veel mummies zijn de eeuwen niet ongeschonden doorgekomen. Oude Egyptenaren zelf, op jacht naar kostbaarheden, waren de eerste boosdoeners.
Later werden mummies verpulverd tot verfpigment of verkocht als 'medicament' met bijzondere krachten. En na Napoleons tocht naar Egypte kwamen wetenschappers, kunstenaars en avonturiers terug met mummies die zij van hun windsels ontdeden om ze te bestuderen.
Mummie-uitpakfeestjes raakten in de mode, waardoor de mummies vrijwel onmiddellijk onherstelbaar beschadigden door blootstelling aan de lucht. Met de ontdekking van het graf van Toetanchamon in 1922 was opnieuw het hek van de dam. Gevolgd door sterke verhalen over vervloekte grafschenners en een eeuw aan horrorfilms met wraakzuchtige mummies.
De fascinatie voor mummies bestaat tot op de dag van vandaag. Maar de kennis van mummificeren zelf verdween na de teloorgang van het Oude Egypte en is pas relatief recent opgefrist.
Deze invalshoek heeft de Kunsthal gekozen om het Egyptische hiernamaals meer naar het nu te trekken. En om een tikje Rotterdamse trots te etaleren. Het was de Rotterdamse aristocraat Louis de Bils die in 1660 een recept uitvond om lijken te mummificeren.
Hij bewaarde zestig lichamen die hij enkele maanden kon conserveren en gaf demonstraties waar hij internationale roem mee vergaarde. De Bils nam zijn geheime recept echter mee in zijn graf.
Ruim drie eeuwen later trad de Rotterdamse wetenschapper Gert-Jan Kleinrensink in de voetsporen van De Bils. De hoogleraar Toegepaste Anatomie ontdekte in 2006 een methode om lijken te balsemen en toch soepel te houden.
Zo kunnen chirurgen in opleiding nu oefenen op 'levensechte' operaties met flexibele lichamen.
Er is meer techniek te zien. Röntgenfoto's, MRI-scans en een moderne gezichtsreconstructie tonen de geheimen die mummies met zich meedragen, zonder de staat van de mummies aan te tasten.
De Kunsthal, een expositieruimte zonder eigen collectie, is zeer succesvol als laagdrempelig kunst- en cultuurhuis. Mummies! is dan ook opgezet voor een breed publiek en gericht op familiebezoek.
Kleuters mogen hun knuffels met wc-papier inwikkelen als mummie. Jongeren kunnen met een sarcofaag op de foto als ze de code hebben gekraakt van een geheime grafkamer. En vaders of moeders maken bij een prijsvraag kans op een replica van een oud-Egyptisch sierraad. Vooralsnog zonder vloek.
'Mummies! Het ontrafelde geheim' is in de Kunsthal te zien t/m 29 januari 2012. Zie ook: www.kunsthal.nl
Nieuw onderzoek wijst erop dat faraos hun wapens niet alleen voor rituelen gebruikten, maar er ook echt met ten strijde trokken.
Dat faraos, maar ook andere leden van het koninklijk huis de trotse eigenaren van dolken, zwaarden en bijlen waren, is niets nieuws . Maar alle literaire bronnen wijzen erop dat de royaltys deze wapens enkel voor ceremoniële doeleinden bij zich droegen.
Wapens Het komt dan ook als een verrassing dat egyptoloog Daniel Boatright iets heel anders heeft ontdekt. Hij analyseerde 125 Egyptische wapens uit de Bronstijd. Hoewel de exacte eigenaar van de wapens niet meer te achterhalen is, is het aannemelijk dat in ieder geval een deel ervan toebehoorde aan hoogwaardigheidsbekleders. Er is heel weinig bewijs dat ze (de wapens, red.) toebehoren aan de gemiddelde burger, stelt Boatright.
Slijtage De egyptoloog legde de wapens onder de microscoop en voerde diverse testen uit. Het grappige is dat de meeste wapens echt gebruikt konden worden. Er waren er maar heel erg weinig die enkel als ornament of ritueel wapen dienst konden doen. De helft van alle wapens vertoonde bovendien slijtplekken. Het bewijs dat ze wel degelijk gebruikt werden. Het wijst erop dat hoogwaardigheidsbekleders en leden van het koninklijk huis meegingen als er oorlog gevoerd moest worden. Mogelijk executeerden ze ook gevangenen.
Eén van de meer interessante wapens was een bronzen dolk die volgens archeologen toebehoorde aan Kamose: de zoon van farao Taa II. De dolk is mogelijk door Kamose gebruikt om de dood van zijn vader te wreken. De mummie van Taa II vertoont namelijk diverse wonden, aangebracht met behulp van een bijl. De farao stierf een gewelddadige dood en Kamose zou uit zijn geweest op wraak. Ook op deze dolk zijn slijtageplekken gevonden. De jonge farao wist dus heel goed hoe hij zijn wapen moest gebruiken. En dat geldt hoogstwaarschijnlijk ook voor de andere faraos en hun familie en vrienden.
Bovenstaande afbeelding laat de gehavende mummie van Taa II zien.
Dit artikel is ook beschikbaar in het:
