Om bij tijd, eens terug te genieten van de plaatsen waar je ooit geweest bent! De wereld in een muisklik http://www.alovelyworld.com/index2.html
OP REIS MET DE BLAUWE VOGEL - Cruise op deNijl -
1.Lezers die het hele REISVERSLAG WENSEN TE LEZEN.... weet dat dit in omgekeerde orde staat.
Het begint met de terugreis 15.09.06 (zie blog vanaf 3december 06) en eindigt met het vertrek op 01.09.06 ( zie blog vanaf 3 oktober 06)
2.Verder wordt deze blog aangevuld met EGYPTE NU:actuele feiten en vondsten...
31-12-2007
Feest van Opet
Het belangrijkste nieuwjaars-evenement in het oude Egypte schijnt het
Feest van Opet te zijn geweest.
Opet werd beschouwd als de moeder van Osiris in een afwijkende doctrine waar ze de vorm van een nijlpaard bezat.
Het Opet festival werd gevierd op 17 juli tijdens het begin van de jaarlijkse Nijloverstroming.
Het feest dat 19 dagen duurde, was voor de oude Egyptenaren het equivalent van onze nieuwjaarsviering. Tijdens deze 19 dagen reisde de god Amon van Karnak naar Luxor in een zonnenboot om in het huwelijk te treden met de godin Moet.
De tempel werd Ipet Resyt genoemd, wat de "zuidelijke harem van Amon" betekent. Beide goden reisden in hun zonnenboten op de Nijl, elkaar tegemoet.
Dat feest vond plaats in de eerste maand van het nieuwe jaar, omdat dan de Nijl overstroomd was
en het volk als gevolg hiervan niet kon werken.
In het huidige Afrika is nieuwjaar een landelijke feestdag.
Hoewel men van tevoren weet wanneer het nieuwe jaar begint, blijft men het gebruik om te wachten op de nieuwe maan in ere houden. De nieuwe maan moet namelijk gezien zijn voor het nieuwe jaar officieel kan worden uitgeroepen . De nieuwe maan wordt waargenomen vanuit de Muhammed Ali moskee op de top van de heuvel in Cairo.
Het bericht wordt dan doorgegeven aan de religieuze leider van Egypte, die Grand Mufti wordt genoemd en hij roept vervolgens het nieuwe jaar uit.
De mannen die buiten de moskee staan te wachten wensen elkaar een gelukkig nieuwjaar door 'Kol sana we enta tayeb' te zeggen en gaan dan naar huis om het nieuws aan hun families te vertellen.
Op oudejaarsdag kleedt iedereen zich in speciale kleding. Zelfs de meisjes mogen een helder gekleurde jurk dragen, terwijl hen normaal alleen wordt toegestaan zich in zwart te kleden.
Voor de volwassenen is nieuwjaar een dag om vrienden te bezoeken. In sommige dorpen gaat de vader of het hoofd van de familie gaat van huis tot huis om iedere familie een gelukkig nieuwjaar te wensen en mensen op te halen om mee te gaan om uiteindelijk bij het huis van de burgemeester te eindigen.
Gefrituurde vis, in zijn geheel of in moten, is een traditioneel en nog steeds heel geliefd gerecht in Egypte.
De heerlijke rode mul staat hoog aangeschreven, maar is vrij duur; u kunt hem in dit recept vervangen door witvis met stevig vlees.
Over het algemeen gesproken is vis al erg lekker met een partje citroen, maar de Egyptische keuken kent ook allerlei heerlijke vissauzen.
In deze saus zorgen hazelnoten voor een interessante structuur, terwijl de pijnboompitten hem een heel bijzondere smaak geven.
Als u de vis met alleen zout en citroen serveert, moet de vis gaar zijn. Bak de vis die in de saus wordt nagestoofd alleen rondom goudbruin.
ca. 1 kg witvis
bloem om te bestuiven
schone olie om te frituren
2 eetlepels olijfolie
2 uien, in dunne ringen
120 g hazelnoten, grof gehakt
50 g pijnboompitten
250 g tomaten, in schijfjes
3 eetlepels fijngesneden peterselie
zeezout
versgemalen zwarte peper
Maak de vis zorgvuldig schoon.
Snijd grote vissen in dikke moten en laat kleine visjes heel.
Dep de stukken zorgvuldig droog en wentel ze door de bloem.
Verhit intussen de frituurolie tot hij heet is (180°C) en laat de stukken vis er voorzichtig in glijden.
Frituur niet te veel stukken vis tegelijk, daardoor daalt de temperatuur van de olie te veel en wordt de vis papperig.
Frituur de stukken 5 - 10 minuten, tot ze knapperig en lichtbruin zijn. Schep ze uit de olie en laat ze uitlekken op keukenpapier.
Serveer ze zonder meer met zout, peper en partjes citroen, of maak de saus als hieronder aangegeven.
Verhit de 2 eetlepels olijfolie in een diepe pan en fruit hierin de uien gaar en lichtbruin. Voeg de hazelnoten en pijnboompitten toe en bak ze nog enkele minuten.
Voeg de schijfjes tomaat toe en bak ze gaar.
Overgiet de tomaten krap met water, schep er peterselie, zout en peper naar smaak door en laat alles nog enkele minuten zachtjes sudderen.
Leg de stukken vis voorzichtig in de pan, schep er wat saus over en laat ze nog 15 minuten sudderen; of verdeel de stukken vis in een ovenschaal, schep de saus erover en zet ze 15 minuten in een op 180°C voorverwarmde oven.
Serveer de vis warm met rijst of nieuwe aardappeltjes.
Op 28 augustus van het jaar 30 voor Chr. zoekt Octavianus, nu onder de naam Augustus ("grootgeworden"), haar op in haar paleis.
Augustus belooft haar van alles om hem maar met zich mee te laten gaan. Cleopatra heeft hem door, in werkelijkheid wil hij haar achter zijn strijdwagen binden en haar als een ordinaire slavin door de straten van Rome laten sleuren, terwijl zij door de menigte wordt nagejouwd.
Vervolgens zal zij gevangen worden gezet en wordt Egypte een provincie van Rome. Een paar dagen later blijkt al dat Augustus een gewetenloze schurk is, haar zoon en opvolger Caesarion wordt door zijn soldaten vermoord.
Toen Cleopatra dit nieuws vernam besloot ze een eind aan haar leven te maken. Ze laat een dienstmeisje haar een mand met vijgen brengen. In deze mand zit een slang, een adder, verstopt.
Als Cleopatra weer alleen is, steekt ze haar hand in de mand. Ze wordt gebeten en sterft door het slangengif op haar gouden bed, met naast zich haar stervende dienstmeiden Iras en Charmion.
Ook gaat het verhaal dat de drie vrouwen zichzelf hebben vergiftigd met een naald gedoopt in vergif dat in een sieraad was verstopt. Cleopatra was toen 39 jaar oud.
Haar lichaam wordt naast dat van Antonius bijgezet in een graf dat nooit is teruggevonden.
Met de dood van Cleopatra komt er voor goed een einde aan het tijdperk van de grote farao's van Egypte.
Egypte wordt nu echt een provincie van Rome, hoewel Octavianus zich zelf wel de nieuwe Egyptische farao noemt.
De verschillende kinderen van Cleopatra verdwijnen onder raadselachtige omstandigheden. Verder wordt de schat van Cleopatra (gouden en zilveren sieraden, juwelen, zilveren serviesgoed) omgesmolten en naar Rome gezonden.
De bevolking moet veel bezit afstaan en zware belastingen betalen, dit alles ter meerdere glorie van Rome.
CAIRO - Ongeveer 2000 Palestijnse pelgrims zijn na een bezoek aan Mekka op de terugweg gestrand voor de Egyptische kust. De reizigers verblijven op twee boten bij de haven van Nuweiba in de Rode Zee, aldus de BBC zaterdag op zijn website.
Egypte wil dat de Palestijnen terugreizen naar de Gazastrook via Aouja, een grensovergang die onder controle staat van Israël. De pelgrims willen zelf via Rafah reizen, de enige grensovergang die niet onder Israëlisch gezag staat.
Onder de passagiers zouden zich enkele hooggeplaatste leden van de militante Palestijnse beweging Hamas bevinden. Israël denkt dat sommigen van hen geld naar Gaza proberen te smokkelen. Hamas vreest dat Israël de pelgrims zal arresteren als ze via Aouja reizen.
De Gazastrook is in handen van Hamas. Circa 1,5 miljoen mensen wonen daar in grote armoede. De Israëlische regering heeft de kuststrook bijna volledig van de buitenwereld afgesloten.
Hamas-leden beschuldigen Egypte ervan te buigen voor de Israëlische druk. We zijn ons bewust van de Amerikaanse en Israëlische druk op Egypte, en wij sporen Egypte aan hier geen gehoor aan te geven, aldus een Hamas-functionaris.
De pelgrims zitten inmiddels twee dagen vast op de veerboten, zonder medicijnen. Ze hebben deelgenomen aan de islamitische hadj, de jaarlijkse bedevaart naar Saudi-Arabië.
Begin december mochten circa 2000 Palestijnse pelgrims de Gazastrook verlaten via Rafah. Maar de Egyptische autoriteiten spraken met de Israëlische minister van Defensie Ehud Barak af de reizigers op de terugweg niet meer via die grensovergang te laten passeren.
ZOLDER - Limburg heeft er een wereldkampioene bij. De 28-jarige Kim Dittrich die opgroeide in Zolder won de titel 'Bellydancer of the world'.
Kim Dittrich, met artiestennaam Khalida, behaalde tijdens het wereldkampioenschap in het Duitse Duisburg de top van de buikdansers. De 28-jarige groeide op in Zolder, woont momenteel in Duitsland en werkt in Nederland. 'Er dansten die dag 263 deelnemers uit de hele wereld. De concurrentie was groot en een eerste plaats had ik dan ook niet verwacht', verklaart Khalida. Maar in de hoofdcategorie Solo Klassiek Orientaals/Raks Sharki werd ze toch eerste.
'We moesten een choreografie op eigen muziek tonen en daarna improviseren op live drum muziek. De jury, bestaande uit beroemde danssterren, vertelde me achteraf dat ik vooral positief opviel door uitstraling, techniek en improvisatie.'
De Zolderse is nog maar vijf jaar bezig, ze werd geïnspireerd door het buikdansje van zangeres Shakira. In slechts vijf jaar tijd behaalde ze de wereldtop.
'Ik zou deze titel 'Bellydancer of the world' graag willen inzetten om het buikdansen in Europa te promoten als een volwaardige dansvorm en hoop dat het buikdansen nu nog meer populariteit zal winnen, ook in België.' (kvh)
In het Egypte van de farao's heeft dans altijd een voorname plaats ingenomen. Eerst alleen begeleid met handgeklap, komen er later steeds meer ritme-instrumenten aan te pas. De betekenis van dans is in hoofdzaak religieus.
Geen eredienst gaat voorbij, of er is muziek en dans in overvloed. Afbeeldingen uit die tijd, vaak in oude tempels en graftombes, bevestigen dat.
Het oud-Egyptische woord hbj staat oorspronkelijk voor de rituele dans ter ere van de hemelgodin Hathor (letterlijk: 'het oog van Horus of Oudjat'), later godin van liefde en vreugde, van muziek en dans. Bij die rituelen keren steeds vaker thema's terug als geboorte, dood en wedergeboorte. Vele dansfiguren hebben dan ook een magische betekenis: ze moeten de overledene beschermen tegen het kwade. Een mooie illustratie is een reliëf in de graftombe van Nianchknoem en Chnoemhotep in Sakkara, daterend van de Vijfde Dynastie. Danseressen houden hun handen boven het hoofd, waarmee ze 'het oog van Horus' uitbeelden.
Hathor is niet de enige godheid in het oude Egypte die zich met dans laat verwennen. Herodotus beschrijft in de vijfde eeuw voor Christus een optocht Nijlafwaarts, naar het festival van Bubastis, dat plaatsvindt ter ere van Bastet, de kat-godin:
Sommige vrouwen maken lawaai met hun crotalen [kleine cymbaaltjes], andere spelen de hele weg op hun auloi [dubbele hobo], en de rest van de mannen en vrouwen zingen en klappen in de handen. Op weg naar Bubastis stoppen zij bij elk dorp, leggen hun boot aan en beginnen te dansen op de muziek.
Stilaan komt dans los van zijn religieuze betekenis. Rijke en voorname mensen laten steeds vaker hun feesten opluisteren door danseresjes, begeleid door (vrouwelijke) muzikanten in linnen jurken.
Elke koningsharem heeft zijn danseressen, hbjt genoemd. Die staan lager aangeschreven dan de muzikanten, al noemt de farao hen 'vreugdeschenksters' (shmh-jb). Ze dansen naakt, met uitzondering van een heupgordel van houten kralen, waarin pitten rammelen tijdens het dansen. Hun dans bestaat uit acrobatische figuren en pirouettes, sierlijke handbewegingen en wiegende heupen, gekruid met handgeklap, kleppers en crotalen. Een Egyptisch reliëf toont een vrouw die met haar lichaam de 'brug' maakt, wat meer dan waarschijnlijk een religieus geladen dansfiguur is. Misschien houdt ze immers verband met Noet, de godin van de kosmos, die uitgebeeld wordt als een brug over de aarde. Vast staat in ieder geval dat hbj niet alleen 'dans' betekent, maar ook de naam is van de gymnastische oefening 'de brug', die nu nog altijd voorkomt in Indische dans.
Aan de voet van de piramides ontmoeten Zwart-Afrika, Azië en Europa elkaar. Egypte alleen bevat meer cultuurschatten en monumenten dan de rest van het Afrikaanse continent. Deze rijkdom heeft het land bijna uitsluitend te danken aan zijn farao-verleden.
Door het hoge culturele peil van het oude Egypte reikt zijn invloed ver buiten zijn grenzen, in alle windstreken. Egypte en Ethiopië hadden meermaals kontakt met elkaar en het zijn ook de 2 enigste afrikaanse landen die bouwwerken zoals obelisken met elkaar gemeen hebben. Op cultureel gebied hebben ze nog andere zaken gemeen. Zo komt de voorloper van de ney voor op Faraonische afbeeldingen en wordt diezelfde fluit nog altijd bespeeld in bepaalde afgelegen gebieden van Ethiopië. Bepaalde Faraonische harpen vindt je nog terug in Oeganda en Kenia.
Omgekeerd werken ook andere invloeden voortdurend in op het land, denken we maar aan de islam en de vroegere invloed van het oud-Romeinse rijk. Niet minder bepalend in de culturele ontwikkeling van Egypte is Afrika, dat via de Nijl in contact staat met het noorden. Invloeden van Nubische rijken langs de Nijl zijn even duidelijk merkbaar in de muziek van Egypte als de Afrikaanse bekkenbewegingen deel uitmaken van zijn dans
Van België of Europa zal Egypte wellicht geen geld kunnen eisen voor de reproducties van zijn duizend jaar oude kunstwerken.
Egypte denkt erover een wet in te voeren die reproducties van zijn oude kunstwerken verbiedt, tenzij men er geld voor overheeft. Het land wil onder meer auteursrechten opeisen voor zijn piramides, sfinxen en andere monumenten. Met dat geld willen de Egyptenaren hun eeuwenoude kunstwerken onderhouden.
Wim Criel, juridisch specialist, stelt zich de vraag hoe Egypte die rechten zal kunnen afdwingen. 'Auteursrechten vervallen een aantal jaar nadat de auteur, of in dit geval de architect overleden is. In België en Europa is dat 70 jaar, elders geldt een termijn van 50 jaar. Het kunstwerk maakt daarna automatisch deel uit van het publieke domein. Wil Egypte daarin verandering brengen, dan zal het de auteurswetgeving moeten aanpassen. Dat is niet evident.'
Ook voor Thierry Dachelet, directeur Communicatie van de Belgische auteursvereniging SABAM, lijkt het zeer onwaarschijnlijk dat België auteursrechten zal moeten betalen aan Egypte. 'Op welke juridische grond baseert Egypte zich? Het wetsontwerp stelt een wijzing van het Egyptische recht voor, maar dat is niet van toepassing bij ons.'
Volgens Criel betekenen auteursrechten vaak moeilijkheden voor de pers. 'Journalisten die bijvoorbeeld het Atomium of het Europees Parlement afbeelden, mogen dat alleen doen als de reproductie in nauw verband staat met de actualiteit.
Als dat niet het geval is, moet ervoor worden betaald. Maar bepalen hoe "nauw" dat verband is, is erg subjectief. Publieke monumenten waarop auteursrechten rusten, mogen enkel in beeld verschijnen als ze deel uitmaken van het straatbeeld.
Voor afbeeldingen die enkel het monument tonen, moet worden betaald. Maar in het geval van de piramides vermoed ik dat het voorlopig niet zo'n vaart zal lopen.'
(Novum/Ap) - Frankrijk is bereid Egypte te helpen met de ontwikkeling van zijn atoomprogramma. Dat heeft de Franse president Nicolas Sarkozy gezegd in een interview met een Egyptische krant.
"Ik vind het voor elk land een natuurlijke zaak om te streven naar atoomenergie", zei Sarkozy vrijdag tegen de regeringsgezinde krant Al-Ahram. "Geen land heeft op dit vlak zoveel expertise en ervaring als Frankrijk en als Egypte dat wil is Frankrijk bereid tot samenwerking."
Egyptische veiligheidsfunctionarissen hebben waarschuwingsschoten gelost om paparazzi uit de buurt van de boot van de Franse president Nicolas Sarkozy en zijn vriendin Carla Bruni te houden.
Het tripje van het prille liefdespaar leidt zowel in Egypte als in thuisland Frankrijk tot veel woede en kritiek.
Sarko en Bruni
Sarkozy en Bruni zijn deze week op vakantie in de badplaats Sharm el-Sheikh aan de Rode Zee. De veiligheidsdiensten vinden de waarschuwingsschoten tegen de opdringerige fotografen niet overdreven.
Draconisch Hij is een staatshoofd. Het is normaal dat de veiligheidsmaatregelen draconisch zijn, aldus een bron bij de Egyptische veiligheidsdiensten.
In het Egyptische parlement is kritiek geuit op de onlangs gescheiden Sarkozy, omdat hij eerder deze week in Luxor een hotelkamer deelde met zijn nieuwe liefde Bruni.
Volgens enkele parlementsleden had de Egyptische regering hier een stokje voor moeten steken.
Prostitutie 'Het regime heeft bij andere landen de indruk gewekt dat we officiële prostitutie door staatshoofden accepteren', zei het onafhankelijke parlementslid Gamal Zahran, volgens wie Sarkozy vervolgd had moeten worden.
Het is in hotels in Egypte gebruikelijk dat Egyptische en islamitische stellen die in dezelfde kamer willen slapen aantonen dat ze getrouwd zijn. Van niet-moslims wordt dit echter niet gevraagd.
In Frankrijk is ook al woedend gereageerd om het vakantiereisje van de Franse president met Bruni, aan wie hij al een aanzoek gedaan zou hebben. Politieke tegenstanders in commentatoren spreken er schande van Sarkozy gebruik maakt van de privéjet van de bevriende miljardair Vincent Bollore.
De 18de eeuw loopt ten einde. 1798, Senefelder vindt de lithografie uit, Napoleon Bonaparte bezoekt Egypte. Talleyrand had hem ervoor warm gemaakt. Eén van de redenen voor zijn uitstap is interesse voor oud-Egyptische geschiedenis.
"Egypte is het belangrijkste land ter wereld!" roept de jonge generaal geestdriftig uit. Maar hij reist graag in gezelschap. Bijgevolg komt hij met een aantal collega's. Dit wekt uiteraard enige wrevel op bij de autochtone bevolking. Logisch, want voor zo veel bezoekers was de toenmalige Egyptische hotelinfrastruktuur niet voorzien. Zijn omvangrijk gezelschap, onder toezicht van zijn goede vriend Kléber, telt niet minder dan 31.800 man! Napoleon neemt niet alleen collega's tijdens zijn bezoek mee, ook wetenschappers en kunstenaars maken deel uit van zijn gevolg.
De Egyptenaren kunnen er niet om lachten en er ontstaan konflikten. Bonaparte zoekt de symphatie van de Egyptische bevolking te winnen, maar tevergeefs. Niet wars van enige zelfverheerlijking laat hij zich graag El Sultan Kebir, 'de grote sultan' noemen. Het Franse gezelschap vindt op 19 juli 1799 de steen van Rosette.
De basis voor de Egyptologie (en de Egyptomanie) is gelegd. In Parijs verschijnen her en der aandenkens van het korte Franse bezoek aan het land van de Nijl. De belangstelling voor het land en zijn cultuur groeit van dan af zienderogen. Na het Franse bezoek volgen de Britten.
Verschillende van deze vrouwen zijn buitengewoon aantrekkelijk; sommige van hen zijn rijkelijk gekleed. Over het algemeen denk ik dat ze de fijnste vrouwen zijn van Egypte.
Zo denkt de Brit Edward Lane - die met meer dan normale nieuwsgierigheid, Egypte bezoekt - over de plaatselijke danseressen. In zijn meesterlijk boek "Manners and customs of the modern Egyptians", dat voor het eerst in het jaar 1836 verscheen, wijdt hij een heel hoofdstuk aan de dansmeisjes:
De ghawazee onderscheiden zich van de rest van de Egyptenaren, we kunnen er moeielijk aan twijfelen dat ze, zoals ze zelf beweren tot een verschillend ras behoren. Ze noemen zichzelf "Baramikeh", afstammelingen van de beroemde familie die eerst in de gunst, en later in ongenade vielen van Haroen al-Rasjid.
In verschillende oud-Egyptische tombes vinden we voorstellingen van vrouwen dansend op private gelegenheden, op de tonen van verschillende instrumenten, juist zoals de moderne ghawazee dat nu nog doen. ( ) Misschien stammen de ghawazee af van de danseressen die de Egyptische farao's vroeger vermaakten.
In de loop van de 19de eeuw, veranderen stormachtige ontwikkelingen in Europa, langzamerhand het aanzien van de aarde. De uitvinding van de stoommachine brengt de industriële revolutie op gang. In 1930 zorgt de Engelsman George Stephenson met zijn stoomtrein voor een revolutie in het wegverkeer, gevolg: uitbreiding en versnelling van het personenvervoer. Telegraafverbindingen en de ontwikkeling van de dagbladpers leggen de basis voor de toekomstige massa-kommunikatie. Joernalisten trekken de wereld rond om hun werkgevers, zoals Illustrated London News, van tekst- en beeldmateriaal te voorzien. De wereld word alsmaar kleiner. Treinverbindingen brengen het Midden-Oosten dichter bij Europa. De Oriënt Express, die vanaf 1883 van Parijs naar Istanbul rijdt, is vermaard om zijn luxe. Drietalig personeel bedient de passagiers met witte handschoenen. Het stoomschip verkort eveneens de oversteek van Europa en Amerika naar Afrika. Hierdoor neemt het aantal westerlingen dat de Oriënt als reiziger bezoekt, drastisch toe. De nieuwe bourgeoisie vergaart fortuinen en zoekt een uitweg om zijn geld te spenderen. Reisagentschappen, zoals onder andere 'Thomas Cook & sons', springen gretig in op de nieuwe markt. Het legendarische Shepheard's hotel te Caïro van boerenzoon Samuel Shepheard, opent in 1845 zijn deuren. Jean-Léon Gérome neemt er zijn intrek, evenals de Sjah van Perzië en andere groten der aarde.
Contacten met de eerste invasie onderzoeker, avonturiers en toeristen - vooral in de tweede helft van de 19de eeuw - brengen langzaam verandering in de eeuwenoude tradities van de Oosterlingen. En zo als het dikwijls gaat, staat traditie nogal eens op gespannen voet met vooruitgang. Sommige reizigers komen uit geschiedkundige interesse, andere om aan de grijze sleur te ontsnappen.
Aantrekkingspolen voor de rijke 19de eeuwse parvenus vormen niet zozeer de pyramides, als wel de dansmeisjes. De zogenaamde 'danse du ventre' oftewel buikdans - de benaming in deze periode door Europeanen aan de lokale dansstijl gegeven - zal hierdoor gedeeltelijk degraderen. Het puritanisme dat gedurende de 19de eeuw het westen domineert, is daar niet vreemd aan. Het zien van blote borsten brengt velen in de war, op zijn zachtst uitgedrukt.Flaubert valt er bijna door in zwijm. Ghawazee, danseressen behorend tot de stam van de ghazeeyeh, bedekken hun borsten enkel met een zijden sjaal of een grote uit gouden munten bestaand halssnoer. Niet alleen in Egypte, maar eveneens in andere oosterse landen, zijn onbedekte borsten alledaags.
De eerste Westerse reizigers doorheen Noord-Afrika en het Midden-Oosten 'oriëntalisten' noemt men hen, leveren een schat aan beschrijvingen en afbeeldingen over die tijd. Buikdans maakt een imposante indruk op de Europese bezoekers maakt.
Getuige hiervan zijn de vele vermeldingen in reisgidsen, brieven en boeken. Sommige auteurs schrijven zelfs dat de danseressen het enige zijn wat de moeite waard loont om naar Egypte te reizen! Flaubert bezoekt zoveel hij kan, de kwartieren van de almeeën.
Begin 19de eeuw is reizen naar het Midden-Oosten een tijdrovende en dure aangelegenheid, die veel weg heeft van een expeditie. Hotelinfrastruktuur, aangepast aan de noden van de Europeaan, bestaat in die tijd niet. Pas in 1857 legt een Engelse maatschappij de laatste hand aan de eerste Egyptische spoorlijn, het trajekt Alexandrië-Caïro. Transport doet men ofwel te voet, met de boot, of met muildieren en kamelen. De kaart vertoont nog witte vlekken. Eén daarvan, in Noordelijk Afrika, is de Sahara. Niet alleen mannen maken deel uit van expedities, ook vrouwen van bij ons. De Nederlandse Alexandrine Tinne zwerft jarenlang in de Sahara rond. Samen met haar moeder verblijft ze in Egypte. Wanneer ze kans ziet, vertrekt ze met de expeditie van von Heughlin om de oostelijke Soedan te verkennen. In 1867, op éénendertigjarige leeftijd wordt zij in de Sahara door Toearegs vermoord.
Niet alle reisverhalen hebben zo'n tragisch einde, zoals het ooggetuigenverslag uit de Victoriaanse eeuw van de hand van Lady Duff Gordon, laat zien. Genietend van de uitzonderlijke spierbewegingen van de danseres, waaronder het afzonderlijk bewegen van elke borst, komt zij tot de konklusie dat:
Vrouwenborsten de mooiste dingen ter wereld kunnen zijn, met hun vorm gelijk granaatappelen, trots en onafhankelijk van elk corset of ondersteuning, de bekroning van het vrouw-zijn...
Europeanen treffen er een wereld aan die al hun zinnen beroert. Ze beschrijven bijna filmisch wat ze zien en van dan af kunnen we de evolutie van de dans redelijk op de voet volgen.
Een uitgebreid verslag over de Egyptische danseressen, de ghawazee, is van de hand van Edward William Lane. Deze Engelsman leefde verscheidene jaren tussen de Egyptenaren, sprak hun taal, leerde hun gewoonten en tradities kennen en respekteren, en liep ook gekleed gelijk als Egyptenaar. Zijn observaties beschrijft hij in het al eersder vernoemde Manners and Customs of the modern Egyptians, (de gewoonten en tradities van de moderne Egyptenaren) voordat deze maatschappij ingrijpend verandert door toedoen van de Europese beschaving. Het boek wordt voor het eerst gepubliceerd in 1836.
De ghawazee huwen meestendeels binnen hun eigen stam. De echtgenoot is ondergeschikt aan de vrouw: hij zorgt voor haar als een bediende en procurer; in het algemeen, wanneer ze danseres is, is hij ook nog haar muzikant. Veel van hun gewoontes lijken op die van het soort mensen dat we 'zigeuners' noemen, en die door sommigen verondersteld worden van Egyptische afkomst te zijn. ( ) Ze wonen de grote religieuze en andere festivals bij, waar de de hoofdattraktie vormen.
De Fransman Gustave Flaubert is ongetwijfeld de bekendste oriëntalist /schrijver van de 19de eeuw. Kenmerkend voor deze schrijver zijn de nauwgezette observaties. Eén ervan - de erotische beschrijving van een wals - doet hem trouwens in de gevangenis belanden. Flaubert put ruim inspiratie uit zijn reis door de Oriënt.
Samen met zijn vriend Maxime Du Camp vertrekt hij in oktober 1849. Turkije, Syrië, Libanon en Egypte zijn zijn reisdoelen. In Caïro logeren zij in het Shepheard's hotel. Aan de oever van de Nijl komt hij op de naam voor het hoofdpersonage van zijn volgend boek Madame Bovary. De historische romans Salammbô en Herodias dragen nog meer een oosterse stempel.
In zijn boek "Herodias" beschrijft Flaubert de dans van Salomé.
Toen zij op het podium stond, trok zij haar sluier weg...Ze begon te dansen. Haar voeten kruisten elkaar op de maat van de fluit en een paar kleppers. Haar gebogen armen wenkten iemand, die telkens weer wegvluchtte. Zij achtervolgde hem, lichter dan een vlinder, als een nieuwsgierige Psyche, als een rusteloze ziel en ze scheen op het punt om weg te vliegen. De treurigen klanken van de gingrasfluit volgden op de kleppers...Haar bewegingen drukten verzuchting uit en heel haar lichaam had zo iets smachtends...Met halfgesloten ogen kronkelde ze met haar bovenlichaam, maakte ze golvende bewegingen met haar buik, liet ze haar borsten trillen, terwijl haar gezicht onbewegelijk bleef en haar voeten niet stil stonden...Zij danste als de Indische priesteressen, als de Nubische vrouwen die bij de watervallen wonen, als de bacchananten van Lydië. Zij boog zich naar alle kanten als een bloem die door de storm wordt bewogen...Er speelde een harp; de menigte antwoordde met gejuich. Zonder haar knieën te buigen spreidde ze haar benen en boog zover naar voren dat ze met haar kin langs de vloer streek...Daarna wervelde zij als een razende heksentol rondom de tafel van Antipas...Zij bleef dansen; de timpanen klonken oorverdovend, de menigte brulde. Zij gooide zich op haar handen en zo, met de voeten in de lucht, liep zij de balustrade op en neer, als een grote scarabee; plotseling bleef zij staan.
Het eerste gedeelte is een perfekte schildering van een hedendaags buikdans-optreden, het laatste stuk van de dans doet denken aan de Oud-Egyptische reliëfs.
Aziza. Aziza heet dat grote meisje. Ze is bedrevener in het dansen dan Koetchoek. Voor ze begint te dansen ruilt ze haar wijd gewaad voor een kleed van Oostindisch katoen met een Europees lijfje. Dan gaat ze van start; haar hoofd rolt op haar wervelkolom van achteren naar voren, en vaker nog zijwaarts, zodat je de indruk krijgt dat het elk ogenblik kan afvallen: je voelt je als voor een gruwelijke onthoofdingsscene. Ze houdt zich staande op de ene voet, heft de andere in de lucht, de knie in een rechte hoek, plaatst hem dan weer op de grond. Dat is Egypte niet meer, dat is het zwarte Afrika van de wilde; zo bedaard als de andere was, is zij vurig. Een andere pas: de linkervoet op de plaats van de rechter brengen en de rechter op de plaats van de linker, afwisselend en razend snel...
Flaubert reist in de tweede helft van de 19de eeuw door Egypte, Palestina, Syrië, Libanon, Rhodos en Turkije. Hij bewondert de zuid-Egyptische danseres Aziza, in Aswan. Abbas Pacha had in Juni 1834 alle danseressen uit Caïro verbannen, vandaar dat Westerlingen moesten doorreizen tot Esna, Assioet, Qena, Luxor en Aswan om hen aan het werk te zien.
Met de bovenvermelde Syrische Koetchoek Hanem maakt de bronstige Flaubert in Esna intiemer kennis en hij is niet de enige levensgenieter die op zoek gaat naar de verlokkingen van het Oosten. Als hoeri beschouwd door de ene, als hoer door de andere, een sensuele danseres is altijd aangenaam gezelschap beaamt de Belg Camille Poupeye (let op de dubbelzinnigheid van Poupeye's spraakgebruik):
Op mijn uitnodiging wilde de mooie Circassische best wel dansen en zingen. Zij zelf was een lied in de zoete nacht, een streling voor het oog, een afrodisiacum voor de geest. Naar voor en naar achter bewegend, soms katachtig dan weer vleiend, bewoog ze traag op het geluid van de tambourijn, terwijl de fluit een indringend thema ontwikkelde. Poupeye zijn belevenissen in een Syrisch hotel, eindigen diezelfde nacht nog in de armen van een wulpse hoeri.
Ghawazee en awalim verwart men nogal eens met mekaar. Omdat er op een bepaald moment teveel danseressen in Caïro werken, besluit men om een gedeelte ervan om te scholen tot zangeressen. Awalim nodigt men uit om feesten in de harem, waar een speciale plaats achter de moescharabië , op te luisteren. Dansmeisjes lopen ongesluierd over straat en dansen in het openbaar.
Het hoofdkenmerk is 'n snel vibreren van de heupen, van de ene zijde naar de andere. Zij beginnen met een zekere graad van fatsoen; maar al snel, met meer geanimeerde blikken, met het snelle klepperen van de castangnetten, met energiekere bewegingen, tonen zij een spektakel dat overeenstemt met de beschrijving die Martial en Juvenal gegeven hebben van de voorstellingen van de danseressen van Gades. (E.W. Lane, The Modern Egyptians)
Kairo, 27 dec. Egypte is van plan haar oudheden met auteursrechten te beschermen. Secretaris-generaal van de raad van oudheden Zahi Hawass verklaart dat het parlement daartoe binnenkort een wet zal aanvaarden.
Voor exacte kopieën op ware schaal zullen royaltys moeten worden betaald.
De Sfinx te Giza (Foto AP)
Het gaat daarbij zowel om grote monumenten zoals de sfinx en de piramides van Giza als museumstukken. Het geld is nodig om de bescherming van de duizenden oudheden te bekostigen.
Egypte zal het alleenrecht hebben op de commerciële productie van exacte replicas.
Volgens Hawass zullen de royaltys wereldwijd worden opgeëist. Het is onduidelijk of een dergelijke eigendomsbescherming internationale geldingskracht heeft. Evenmin is bekend hoe Egypte de auteursrechten wil afdwingen.
Hawass zegt dat elke vorm van reproductie, ook fotografie of filmopname, van Egyptische
oudheden, zonder toestemming en royaltybetaling vooraf, verboden zal worden.
Toeristen kunnen tot op heden ongestoord fotos maken monumenten en objecten uit de tijd van de faraos.
Hawass staat bekend om zijn pogingen het Egyptische erfgoed voor Egypte te behouden. Sinds zijn aantreden als hoofd van de Raad van Oudheden heeft hij zich sterk gemaakt voor de teruggave van gestolen objecten. Ook eist hij de terugkeer van enkele unieke stukken waaronder de Steen van Rosetta die eigendom is van het British Museum en de buste van Nefertiti van het Egyptische Museum in Berlijn.
Hawass dreigt onderzoeksteams van landen die niet meewerken de toegang tot opgravingen te ontzeggen.
Over de oorsprong van buikdans, en van dans in het algemeen, kunnen we enkel gissen. Misschien is alles wel ontstaan uit de spontane huppeldans van iemand die ongewild op een doorn had getrapt. Of, wie weet, was de eerste dans een vorm van gebed, een manier om de aandacht te trekken van de hogere machten, nog voor de mens de spraak had ontwikkeld. Vandaag de dag heeft dans vooral een ontspannende en vermakende funktie, maar dat zij van oorsprong een magisch-religieus karakter heeft, is meer dan waarschijnlijk.
Buikdans houd je fit en soepel. Dansen brengt je lichaam en geest in harmonie. Je krijgt totaal nieuwe gewaarwordingen, met heupbewegingen gebruik je spieren die anders passief zouden blijven.
De term 'oriëntaalse buikdans' vraagt om een toelichting. Louter spreken van 'buikdans' (de letterlijke vertaling van danse du ventre of bellydance) zou te beperkend zijn.
Het is de naam die orientalisten zoals Gobineau, Curtis en Guztav Flaubert uit de negentiende eeuw hebben gegeven aan de dans gekenmerkt door rollende en golvende buikbewegingen, die ze observeerden in het Nabije Oosten en Noord-Afrika.
Het toont aan dat deze mensen voor weinig anders oog hadden, dan voor die soepel bewegende buik. Spreken van oriëntaalse of oosterse dans geeft verwarring met Chinese of Indonesische dans. De term Arabische dans is evenmin correct. Turkije is geen Arabisch land, maar heeft niettemin een belangrijke bijdrage aan deze dans geleverd.
Sommigen noemen het baladi, wat in feite de naam is van een bepaalde Egyptische dansstijl annex ritme. Anderen hebben het over raqs sharqi, wat Arabisch is voor 'oriëntaalse dans'.
In tegenstelling tot de grootste Europese musea, die vrij vroeg zijn begonnen met het bijeenbrengen van overblijfselen uit het faraonische verleden, herbergt het Jubelparkmuseum een Egyptische verzameling die betrekkelijk recent werd samengesteld.
Zij ontstond omstreeks 1850 uit een kleine kern van voorwerpen. In de tweede helft van de 19de eeuw kwam er een eerste uitbreiding door de aankoop van de collectie van G. Hagemans (1861) en de schenking van E. de Meester de Ravestein (1884). Haar huidige faam dankt de collectie hoofdzakelijk aan Jean Capart (1877-1947), de grondlegger van de egyptologie in België.
Deze dynamische figuur verstond de kunst om de belangstelling van mecenassen op te wekken en op het geschikte ogenblik interessante aankopen te verrichten in de kunsthandel of op openbare veilingen. Tal van voorwerpen stammen rechtstreeks uit opgravingen in Egypte, onder meer uit Elkab, waar Capart in 1937 met archeologisch onderzoek begon.
Vandaag omvat de verzameling meer dan 11.000 objecten en kan zij representatief worden genoemd voor elke grote bloeiperiode van de Egyptische geschiedenis.
De tentoongestelde stukken vormen slechts een keuze uit het museumbezit: enerzijds werken van voortreffelijke kwaliteit, die de meest uiteenlopende aspecten van de Oudegyptische kunst illustreren, anderzijds voorwerpen die vooral uit cultuurhistorisch oogpunt belangrijk zijn.
Tot de topstukken behoren de zogenaamde Dame van Brussel, een kalkstenen vrouwenbeeld (ca. 2700 v.Chr.),
de kop van koning Mykerinos (ca. 2500 v.Chr.)
en het reliëfportret van koningin Teje, de echtgenote van Amenhotep III (ca. 1375 v.Chr.).
De verzameling omvat bovendien een volledige grafkapel,
de mastaba van Neferirtenef (ca. 2400 v.Chr.),
verscheidene sarcofagen en mummies uit verschillende periodes, waaronder de zogenaamde Mummie van de borduurster, en een van de mooiste dodenboeken die ons uit het Oude Egypte overgeleverd werden: de papyrusrol van de beeldhouwer Neferrenpet (ca. 1300-1250 v.Chr.).
Muziek is al eeuwen een belangrijk deel van de Egyptische cultuur. In de tijd van de faraos was muziek heel belangrijk, het werd toen gebruikt voor religieuze ceremonies en feesten om de goden te eren . Later, rond de tijd van de profeet Mohamed, werd muziek hoofdzakelijk gebruikt om de troepen aan te voeren. Poëzie was in die tijd heel populair onder de gewone mensen. Nu word muziek gewoon als vorm van entertainment gebruikt zoals in de rest van de wereld.
De klassieke Egyptische muziek wordt gemaakt door een groep muzikanten die el-tagta heten. In een tagta wordt er op vijf instrumenten gespeeld:
1. Nai (een lang en dun blaasinstrument); 2. Oed (een klein peervormige gitaar met vijf of zes snaren); 3. Riq of dof (een soort tamboerijn); 4. Kanoen (een houtendoos die aan één kant schuin afloopt en waarop 72 of 84 snaren zitten); 5. Kamanga (gemaakt van een halve kokosnoot met daaraan een stuk hout en over dit stuk hout worden een stuk leer en snaren gebonden in een soort boog).
Tegenwoordig doen de artiesten de buitenlandse muzikanten steeds meer na. De traditionele Egyptische muziek wordt maar zelden gebruikt in de grote steden.
De mensen in armere wijken, zijn minder beïnvloed door de buitenlanders. Hier worden de oude Egyptische tradities vaker in stand gehouden. Dus ook het spelen van traditionele Egyptische muziek.
Een vaak gebruikt instrument is de tabla. Dit is een kleine trommel gemaakt van dierenhuid getrokken over een rond stuk hout.
Op traditionele feesten, bijvoorbeeld bruiloften, zingt een man allerlei oude liedjes voor het bruidspaar. Hij wordt begeleidt door een bandje dat op zon tabla en soms ook een fluit speelt.
Bij elke muziek hoort een dans en bij Egyptische muziek is dat buikdansen. Zowel vrouwen als mannen buikdansen, maar het is iets populairder onder de vrouwen.
De danseressen gebruiken kleine metalen schijfjes die een geklingel geluid maken om de maat bij te houden. Aan de schijfjes zitten dikke elastiekjes waarmee mensen ze op hun vingers vastbinden. Een wordt om de duim gebonden en de ander om de wijs en middelvinger. De danseressen hebben aan iedere hand een paar schijfjes. Daarna tikken ze op de maat mee met het liedje tijdens het dansen.
De muziek is uniek en compleet anders dan de Nederlandse moderne muziek. Persoonlijk vind ik de traditionele muziek niet heel erg mooi omdat het ouderwets is omdat ze te veel wiebelen met de klanken. Maar het valt mee als je er eenmaal aan gewend bent. Wat je er ook van vindt, de traditionele Egyptische muziek is een van de meest feestelijke muziek- soort van de wereld.
Halve ton explosieven in huis Egyptenaar bij grens Gaza
De Egyptische politie heeft een halve ton explosieven en 1.200 kilo kaliumnitraat gevonden in het huis van een man die was gearresteerd op verdenking van wapensmokkel.
De verdachte woont in Rafah, een plaats aan de grens tussen Egypte en de Gazastrook. Kaliumnitraat wordt gebruikt om bommen te maken.
De 21-jarige verdachte heeft volgens de politie bekend dat hij via tunnels onder de grens wapens en explosieven naar de Gazastrook heeft gesmokkeld.
De Israëlische minister van Buitenlandse Zaken Tzipi Livni beschuldigde Egypte er gisteren nog van de grens met de Gazastrook bedroevend slecht te bewaken.
Sarkozy en vriendin bezochten woensdag de graven in de Vallei der Koningen
Nicolas Sarkozy en vriendin vieren kerst in Egypte
(Novum/Ap) - Nicolas Sarkozy laat er geen gras over groeien. De Franse president en zijn kersverse vriendin, zangeres en voormalig model Carla Bruni, vieren kerst in Egypte. Daar bezochten ze woensdag de graven in de Vallei der Koningen. De 52-jarige staatsman en zijn dertien jaar jongere vlam, die vorige week voor het eerst samen werden gesignaleerd, verlieten hun hotel in Luxor onder begeleiding van 26 volgauto's.
Hordes fotografen en cameramannen volgden de stoet naar de Vallei der Koningen, maar mochten de historische opgravingen niet betreden.
Zo konden de in een spijkerbroek geklede Sarkozy en zijn vriendin de tombes in alle rust bekijken.
De Franse ambassade in Caïro wilde niet ingaan op het tripje van de president omdat het om een privé-aangelegenheid gaat. Het reisje gaat vooraf aan het officiële bezoek van Sarkozy aan het Afrikaanse land, waar hij maandag een ontmoeting heeft met president Hosni Moebarak.
In oktober kwam er een einde aan het stormachtige huwelijk van Sarkozy en zijn vrouw Cecilia, ook een voormalig model.
Bruni heeft affaires gehad met onder anderen Mick Jagger, Eric Clapton, Donald Trump en Kevin Costner.
Egypte wil een wettelijk copyright op zijn archeologisch patrimonium invoeren. Door de wet kunnen schadevergoedingen gevraagd worden aan makers van reproducties van piramides, van de sfinks en de oude Egyptische monumenten.
Internationaal Volgens Zahi Hawass, de algemeen-secretaris van de Hoge Raad van Antiquiteiten, is de maatregel gerechtvaardigd omdat er dringend nood is aan financiële middelen om de archeologische sites en monumenten te onderhouden.
"De nieuwe wet zal de duplicatie van historische Egyptische monumenten volledig verbieden", verklaarde hij en voegde eraan toe dat de wet een internationale draagkracht zal hebben. Het parlement onderzoekt binnenkort een wetsontwerp van de regering in die zin, liet het hoofd van de Egyptische Antiquiteiten nog weten.
Exacte reproducties De maatregel zou evenwel niet de Egyptische ambachtsmannen treffen. Enkel Egypte heeft de legitieme reproductierechten van zijn monumenten, zo luidt het.
Om artiesten niet te verhinderen zich te inspireren op de Egyptische kunst, heeft de wet ook slechts betrekking op exacte reproducties. (belga/svm)
In het oude Egypte was er nog geen sprake van plastische chirurgie. Niemand deed er aan peelings, neuscorrecties, borstvergrotingen, facelifts of rimpelopvullingen. Maar toch bestond er al een duidelijk gedefinieerd ideaalbeeld voor vrouwen. Dat ideaalbeeld was bedacht en vormgegeven door beeldhouwer Amtoet-Ra. Amtoet-Ra leefde in het plaatsje Sakkarah, en hij vereeuwigde zijn ideale vrouw in een levensgroot sculptuur met de naam: Foe-fi.
Het beeld Foe-fi toonde een vrouw die Egyptisch danst, dat wil zeggen met het hoofd gedraaid over de linkerschouder en met voeten en handen zo geplaatst dat ze in dezelfde richting wijzen als de neus van de dansende vrouw. Foe-fi droeg een diadeem en een luchtig gewaad, ze had brede schouders, kleine borsten, beweeglijke armen, lange vingers, een klein bol buikje, ranke benen en een lange sierlijke staart.
Amtoet-Ra liet het beeld plaatsen op een hoge sokkel op het marktplein van het stadje Sakkarah, en binnen de kortste keren kwamen van overal mensen om in verrukking te staan staren naar Foe-fi, de Linda Evangelista van het oude Egypte.
Na amper een maand werden in bijna alle winkeltjes en kraampjes op en rond het marktplein valse staarten voor vrouwen verkocht. Men kon ze in alle prijsklassen vinden: rieten staarten voor de armen, kattenstaarten voor de middenklasse, gepolijste blinkende luipaardenstaarten voor de meest vermogende mensen, en leden van de toenmalige Egyptische jetset tenslotte kochten leeuwenstaarten met inwendige mechaniek, waardoor de staart kon bewegen. In één kraam kon men bij wijze van grap voor zijn vrouw zelfs een krokodillenstaart kopen.
Amtoet-Ra droomde ondertussen van een echte eigen levende Foe-fi, met behalve het ideale lichaam, ook nog eens een echte eigen levende staart waar men aan kon trekken en in bijten
. Hij zocht drie vrouwen die qua uiterlijk het ideaalbeeld al dicht benaderden, en ging met hen aan de slag. Om te beginnen moesten die vrouwen zorgen voor extra vel aan hun lijf. Daarvoor moesten ze eerst heel veel bijkomen, en nadien weer afvallen. Het overtollige vel werd achter hun rug samengespannen met touwen en vervolgens gemodelleerd in de vorm van een staart. Daarna mummificeerde Amtoet-Ra de staarten. Gedurende een maand moesten de vrouwen, mét mummiestaart, elke dag acht uur lang in de schaduw van de Sfinx van Gizeh zo Egyptisch mogelijk dansen. Hoe beter ze dansten, hoe sneller de staart uit zichzelf zou beginnen verder groeien.
Hoewel de verwachtingen hooggespannen waren, liep het experiment uit op een sisser. Één vrouw kreeg een staartinfectie en kon ternauwernood worden gered dankzij een staartamputatie, één werd na twee weken gek van het gedwongen dansen en sneed haar nieuwe lichaamsdeel zelf af, en van de derde werd de staart tijdens het baden afgebeten door een plotse krokodil. Amtoet-Ra was ondertussen zijn interesse al verloren omdat hij teleurgesteld was in de drie vrouwen, van wie volgens hem geen enkele Egyptisch genoeg danste. Hij ging met hen naar de markt en ruilde ze daar om voor een nieuwe steenbeitel.
Het zielige lot van de drie vrouwelijke proefkonijnen en het misprijzen dat Amtoet-Ra tegenover hen tentoonspreidde, maakten dat er al snel een tegenbeweging op gang kwam. Kwade vrouwen gingen hun staarten plots in het openbaar opzettelijk verkeerd dragen: ze deden de staart zo aan, dat het leek alsof hij uit hun linkeroor kwam. Zo gaven ze uiting aan hun ongenoegen. Het protest groeide en culmineerde in een massale betoging van vrouwen met een linkeroorstaart op het marktplein van Sakkarah.
De demonstranten haalden Foe-fi van haar sokkel en hakten haar staart af. Nadien was er een grote rituele staartverbranding en een uitbundig feest. De vrouwen dansten en dronken en spraken van zelfrespect, zusterschap en definitieve bevrijding.
Sarkozy brengt eindejaar in Luxor door met Carla Bruni
Sarkozy brengt eindejaar in Luxor door met Carla Bruni
Het zwembad van het Old Winter Palace hotel.
De Franse president Nicolas Sarkozy wordt vandaag, op kerstdag, in de Egyptische stad Luxor verwacht.
Het is het begin van enkele dagen vakantie in Egypte waarbij hij vergezeld wordt van zijn nieuwe vriendin, de ex-mannequin en zangeres Carla Bruni.
Van een bron bij de Parijse luchthaven Bourget kon vernomen worden dat nog negen andere mensen het kersverse koppel vergezellen. Het Elysée heeft het privé-verblijf van Sarkozy niet bevestigd, maar uit eensluidende bronnen klinkt het dat de Franse president in het luxueuze hotel Old Winter Palace verblijft, vlakbij de faraotempel in het centrum van Luxor. De plaats dankt zijn faam aan de vele archeologische sites in de omgeving. (belga/odbs)
Pyromaan: Ik brand van verlangen naar de Kerst. Activist: Ik moet wat doen met de Kerst! Alkoholist: Goed kerstpakket, er zaten 5 flessen in. Alkoholist: Je verzuipt in de feesten, tegenwoordig. Alkoholist: Na Kerst stop ik. Antichrist: Wanneer krijg ik nou een feest? Aquarellist: 't Is een wat waterige Kerst geworden. Artillerist: Mag ik dit jaar de ster afschieten? Atheïst: Prettige kerstdagen. Detaillist: Eigenlijk zou het pas over een paar maanden moeten zijn. Egoist: Deze Kerst vier ik alleen. Evangelist: Mogen we nou eindelijk eens een ander verhaal? Fatalist: Kerstfeest: je ontkomt er niet aan. Hypochonder: Ik moet er niet aan denken om iets te gaan doen met Kerst, want dan moet ik vast volgend jaar weer. Hypochriet: Ik vind Kerst het mooiste feest dat er is. Al die vrede op aarde! Internist: Gelukkige kerst, tot ziens op mijn tafel. Kalkoenen, kippen en konijnen: "Wij wensen alle mensen vegetarische kerstdagen!" Milieu activist: Uit welk land komt die boom? Mist: Bah, al die lichtjes prikken in m'n ogen. Naturist: Het kalkoenenvel is voor mij dit jaar. Negativist: Ik heb geen plannen met Kerst. Nihilist: Heb jij al een overlevingsplan? Opportunist: Es kijke, bij wie gaan we dit jaar eten? Opportuniste: Met kerst kun je mooi even de berghokken reorganiseren. Optimist: Gezellig, dit jaar komt de hele familie! Pessimist: Gadverdamme, dit jaar komt de hele familie! Violist: Ha, Kerstconcert, dubbel tarief!
Er is nog hoop voor de hongerigen....
Het Vaticaan bezit zoveel kapitaal dat de aarde 300 jaar lang van honger verlost zou kunnen zijn! Tweederde van de wereldbevolking lijdt echter nog steeds honger en in hun smeekbeden klinkt voortdurend . geef ons alsjeblieft ons dagelijks brood,
...waarop het nederige en vrome Vaticaan dan antwoordt: A(ch)men(sch).
LittleBuddha heet de film, waar getoond wordt, hoe de tibetaanse boeddhisten de opnieuw geboren reinkarnaties opzoeken van hun grootste spirituele leraren.
Op grond van hun kennis over de sterren, de tibetaanse astrologie, en na het duiden van een aantal tekens, eventueel door een officiëletrance-helderziende, gaan twee tot drie mannen (monniken dus) op stap en trekken door berg en dal (die hebben ze daar) om de nieuw geborene te gaan ontdekken. Ze hebben voorwerpen bij, die de kleine moet herkennen als test om te zien of hij wel de ware is.
Die kleine wordt dan wel een tijd bij zijn familie gelaten, maar dan heel snel weer opgehaald, om een kloosterlijk leven te gaan lijden en op de hoge functie voorbereid te worden.
Dat lijkt heel sterk aan dat verhaaltje over 3 koningen, die sterren volgen en met geschenken een kind gaan bezoeken, dat later een hoge spirituele leraar moet worden. Dat kind verdwijnt dan met 11 jaren in het niets (misschien wordt hij wel in Tibet opgeleid), om dan plots met heel veel wijsheid naar zijn geboortestreek terug te keren, en daar de mensen te leren. Hetgeen niet door iedereen geapprecieerd wordt.
De reis moet over Egypte gegaan zijn, en dat was ook mogelijk, want Egypte was vroeger een land, wat door een wrede keizer Asokha veroverd was. Asokha echter vond zichzelf op een bepaald ogenblik té wreed en is zo tot het boeddhisme bekeerd geworden. In Egypte heeft men een paar jaar geleden stenen gevonden waarop (vóór Christus) een aantal verhalen, gelijkenissen en wonderen uit het boeddhisme gebeiteld waren.
Pornografie heel oud Als wij onder pornografie de beschrijving of afbeelding van seksueel gedrag verstaan, dan is de pornografie al heel oud.
De oudste grotschilderingen, die wel 30.000 jaar terug gaan, tonen bijvoorbeeld de geslachtsgemeenschap tussen mensen en dierachtige wezens. Oude Egyptische geschriften in hiërogliefen (meer dan 3000 jaar oud) bevatten recepten voor anticonceptiemiddelen. De heilige boeken van verschillende religies, de Vedas, het Oude Testament, de Bijbel en de Koran bevatten passages over verleiding, zwangerschap, huwelijk, prostitutie, homoseksualiteit, verkrachting. De oudste wereldse literatuur, Homerus, Bhagavad Gita, Germaanse sagen en legenden, Chinese teksten en Griekse toneelstukken, gaan allemaal over het seksuele gedrag in de ruimste betekenis van het woord: mannen en vrouwen, hun liefde en haat, overspel, incest, jaloezie, en de betekenis van al die seksuele zaken voor het welzijn van de gemeenschap als geheel.
En ten slotte kunnen we wijzen op heel oude boeken, beeldjes, tempelversieringen, afbeeldingen in bijna alle culturen, waar het seksuele expliciet wordt getoond en besproken. De Kama Soetra is het bekendste oude handboek voor echtparen, waarin een groot aantal variaties van de geslachtsgemeenschap worden besproken. Nog veel ouder is de Chinese Taotraditie, die het seksuele genot van paren als een weg ziet naar spirituele eenwording met de kosmos. Ook in onze moderne wereld leven deze oude slaapkamertradities nog voort.
In de Egyptische havenstad Alexandrië zijn vijf lijken vanonder het puin van een elf of twaalf verdiepingen tellend appartementsgebouw gehaald. Dat meldt de politie. Vermoedelijk zijn nog een vijftiental anderen vermist.
De reddingsoperatie is nog altijd aan de gang. De hulpdiensten vrezen dat het aantal slachtoffers nog zal oplopen.
Bouwregels overtreden De oorzaak van de instorting is niet bekend. Maar dit type ongevallen komt vaak voor in Egypte omdat bij de constructie van gebouwen of bij verbouwingswerken de regels niet altijd gerespecteerd worden. In mei kwamen twee arbeiders om in Kaïro toen het gebouw dat ze aan het renoveren waren, instortte. In oktober vorig jaar zakte een gebouw van vier verdiepingen in elkaar in Mansoura, in de Nijldelta. Daarbij vielen toen zeven doden.
Een jaar daarvoor kwamen in Alexandrië al eens negentien mensen om en raakten zeventien anderen gewond toen een gebouw van zes verdiepingen het begaf. Drie verdiepingen waren toen illegaal toegevoegd aan het oorspronkelijke gebouw.
Het zwaarste ongeluk van die strekking gebeurde op 26 februari in Damiette, in het noorden van Egypte. Toen verloren 27 mensen het leven. (belga/lb)
Een 27-jarige Egyptische vrouw is vandaag bevallen van een zesling.
Zeinab Mansour, uit het zuiden van Egypte, heeft twee jongetjes en vier meisjes ter wereld gebracht in het ziekenhuis Asiut Educational Hospital, ten zuiden van Cairo. De bevalling verliep via een twee uur durende keizersnede. Dat laten ziekenhuisbronnen weten.
Niet één, maar zes Toen Zeinab Mansour vijf dagen geleden naar het ziekenhuis werd gebracht wegens complicaties, bleek dat ze zwanger was van zes kindjes, en niet van één, zoals zij en haar behandelende arts dachten.
Medicatie De vrouw probeerde al enige jaren zwanger te worden. Ze nam medicatie om haar ovulatiecylcus te stimuleren. De kindjes kwamen acht weken te vroeg op de wereld, maar zijn in goede gezondheid. (belga/eb)
06-12-2007: Dit is een ontdekking over de dageraad van de menselijke beschaving. Het gaat terug naar een historische periode die men de Era Eneolithic (van Chalcolithic) noemt.
Het wijst op het verhaal van de oudste beschaving die in Europa wordt gekend. Het werk van Dr. Guide vertegenwoordigt een sensationele ontdekking over de oudste bekende inwoners van Oud Europa, van wie de etnische naam ons door de klassieke oude schrijvers zoals Homerus, Herodotus, Pythagoras, Plutarch, en vele anderen is bericht. Het vertelt ons het verhaal van de herontdekking van mensen die in vervlogen tijden eenvoudig 'Thracianen' werden genoemd. Deze mensen werden door Herodotus als talrijkste etnische groep na Hindus genoemd. Homerus schreef in zijn Ilias dat deze mensen hem aan de goden herinnerden.
Ons modern begrip van geschiedverschuivingen en -veranderingen zijn sneller dan ooit met de komst van het Internet-tijdperk. De reden is duidelijk: vrije toegang tot veelvoudige globale informatiestromen, die het breedste aan gegevens oogsten die de bron(analyse) maar toestaat. Dergelijke unieke nieuwe mogelijkheden zijn vooral relevant voor het onderzoeken van de oudste geschiedenis van de wereld, omdat de toegang tot de oudste en hoogst unieke documentbronnen van het verleden als bij wijze nu voor het rapen liggen.
Deze ontdekking definieert wat de meeste archeologen en historici vandaag nog steeds als 'voorhistorisch' era classificeren (die zo wordt genoemd om een tijdspanne aan te duiden die nog geen systeem om te schrijven had en dus niet de mogelijkheid had om een historisch verslag achter te laten).
Het werk van Dr. Guide identificeert en decodeert het schrijven op artefacten van die periode en verplaatst de bekende grenzen van de 'voorhistorische' era naar minstens een paar millennia vroeger in de lineaire tijd. In de 'voorhistorische' teksten die in dit onderzoek worden gedecodeerd, wordt het vrij snel duidelijk dat de mensen die hen schreven, noch 'voorhistorisch', noch 'primitief' (strijdig met de vele zogenaamde 'wetenschappelijke' modellen van het oude verleden) waren. Ze tonen aan dat ze hoogst verfijnde niveaus van gedachten uitdrukten, die door de 'moderne' wetenschap voor een veel recentere periode van 'moderne toestand' worden aanzien.
De votieve tablet van het dorpje Gradeshnitsa (Vratza District, Bulgarije) dateert van circa 5000 voor Christus en bevat 4 rijen van pictografische tekens, die op de bovenstaande foto vrij duidelijk zichtbaar zijn.
Hiernaast ziet u een met behulp van computer verbeterde versie in een schematische tekening (extra of willekeurige tekens die op de tablet aanwezig waren zijn niet opgenomen voor het weergeven en ontcijferen van de tekst). Hieronder links ziet u de gestyleerde weergave, rechts daarvan de hiëroglyfische weergave. Deze kalligrafische druk doet ons denken aan de piramidenteksten van het Oude Egypte die hier prachtig in zijn geautomatiseerde kalligrafische druk worden teruggegeven.
Als we de drie laatste foto's vergelijken merken we dat de originele tekst in Thraciaanse stijl op een unieke manier kalligrafisch wordt omgezet naar Egyptische stijl.
De duidelijke conclusies zijn als volgt: het manuscript dat in de gravures op de Tablet van Gradeshnitsa wordt gebruikt - die in het land van het Oud Thracië (huidig Bulgarije) werd gevonden - en de manuscripten die in gelijkaardige tabletten in de piramidenteksten werden gebruikt - die in het Oude Egypte worden gevonden - vertegenwoordigt één en hetzelfde identieke hiëroglyfisch manuscript!
De Tablet van Gradeshnitsa antidateert gelijkaardige artefacten die in Egypte minstens twee millennia geleden werden geschreven.
Blijkbaar was dit bepaalde type van hiëroglyfisch script ontstaan en het eerst gebruikt in het Oude Thracië en werd het later overgebracht en geïntroduceerd in het Oude Egypte. De vroeg-Thraciaanse versie van dit hiëroglyfisch manuscript werd klaarblijkelijk hoofdzakelijk gebruikt als Heilige Taal van de ingewijde elite in Egypte.
De hiëroglyfische tekst op de Tablet van Gradeshnitsa kan in de linker-richting gelezen worden en de vertaling heeft de volgende gelijkaardige betekenis als bij Egyptische hiërogliefen:
De drie-één God (Drievuldigheid) omringt (blijft stilstaan binnen) Thracië, of de God van O, dat op het grondgebied van Thracië is blijven stilstaan.
Ik getuig aan de waarheid, ik geef of beloof dienstenaanbod aan de grote Zoon van God.
Ik verheerlijk de Grote God en ik zal u, de Grote God van O, prijzen.
De Tempel van God is een grote vesting en een geheime verdedigbare plaats, of de God van O, die in uw tempel is, mijn vesting is en me verdedigt.
De tabletten van Gradeshnitsa zijn absoluut niet de enige bestaande artefacten van die aard die op het grondgebied van het Oude Thracië werden gevonden. Er zijn een aantal gelijkaardige tabletten (platen) bekend aan archeologen die van vrijwel dezelfde historische periode (van 5000 tot 4000 voor Christus) dateren en binnen de grenzen van hetzelfde uitgebreide geografische gebied werden gevonden.
Zonder in te gaan op alle technisch-archeologische details van dergelijke vondsten in dit hoofdzakelijk taalkundig onderzoekswerk zal het voor ons voldoende zijn te verklaren (dat de analyse afdoende aantoont) dat de tabletten die in het noorden van Bulgarije (en in het gebied van Tartaria, Roemenie) werden gevonden pictografische gelijkenissen vertonen met de bekende (jongere) Oud-Egyptische teksten.
Patrick Geryl een Belgische onderzoeker die net een nieuw boek heeft geschreven gelooft dat een grootse zonne-uitbarsting de mensheid in 2012 terug naar de premature kinderschoenen zal werpen. Volgens antieke profetieën zullen de exacte gegevens daarvan, die volgens hem reeds bij de oude Egyptenaren bekend waren, vlak voor dat moment gevonden worden. Patrick hoopt de man te zijn die deze belangrijke ontdekking zal doen.
De Egyptische autoriteiten, onder leiding van Zahi Hawass, werken tegen maar vermoed wordt dat er zich onder de Sfinx een kamer vol lang vervlogen geheimen bevindt. Dat is het grote doel van de missie; de te vinden plaats.
( Patrick Geryl onderzoekt 2012 ter plekke )
Patrick Geryl gelooft dat een antediluviale (pre-zondvloed) beschaving 12.000 jaar geleden de mogelijkheid had om de exacte zonnecyclus te berekenen. Wetenschappers van tegenwoordig zijn nog niet zover en merken heden ten dage slechts vreemd gedrag op in de zon; oorzaak onbekend.
Het gekke gedrag van onze ster is een extra reden om een kijkje te nemen naar Geryls onderzoek en het niet al te snel te verwerpen.
De gouden cirkel
Wegens politieke redenen mag Patrick Geryl momenteel slechts in de nabije omgeving van de grote piramide van Cheops werken.
Hijzelf verwacht de grootste ontdekking zo'n honderd kilometer verderop, in het labyrint.
Daarin zou zich de gouden cirkel bevinden: een grootste kamer helemaal in goud met daarin belangrijke hieroglyfen uit verleden en toekomst. Hij meent dat zijn zoektocht zal leiden naar de culturele en spirituele origines van onze beschaving en diens lot.
Doemprofetie
Na zijn boek De Orion Profetie zien velen Patrick Geryl als een doemprediker. Eenmaal de wereld en bevolking bekend is met hun lot verwacht hij een totale chaos. Reeds voordat de Zon al onze elektronica zal uitschakelen zal de mensheid besluiten om te leven in plaats van te werken. Als niemand nog de handen uit de mouwen wil steken klapt de economie in elkaar.
Patrick is gestopt met werken om zich volledig aan 2012 te kunnen wijden. Net zoals de meeste 2012-onderzoekers is hij overtuigd van de grootste veranderingen die op til staan.
Hij beseft dat zijn onderzoek aanleiding tot een wereldwijde depressie kan geven. Zeg nu zelf, wie wil er nog werken als het in 2012 toch gedaan is? Hoe hij dit op persoonlijk niveau moet aanpakken, daar is hij nog niet over uit.
Feit of fictie?
Technologische hoogstandjes uit een beschaving die ouder is dan de Egyptische? Een tijdscapsule die ons vertelt over het verleden en waarschuwt voor de toekomst? Of Patrick Geryl de spijker op de kop slaat zal blijken in of rond 2012. Dat hij sowieso iets op het spoor is mag blijken aan de resultaten van zijn studie en opgravingen.
Koptische legendes spreken van ondergrondse kamers die naar de drie piramides in Gizeh leiden. Zijn archeologisch onderzoek van 2006 (met behulp van de grond-penetrerende geo-radar) legde alvast negen anomalieen in de ondergrond vast.
De Egyptische regering wil eerst zelf de bevindingen publiceren vooraleer details aan de buitenwereld kenbaar te maken.
Winnen zonder te spelen en zonder een deelnemingsticket? Onmogelijk!
² Hebt u een brief of een e-mail, vaak uit het buitenland, ontvangen waarin u een mooie winst bij een loterij wordt aangekondigd?
Antwoord niet op deze brief of e-mail: het gaat om oplichterij. Een officiële Loterij communiceert nooit op deze manier.
Als u deze oplichters toch antwoordt, zullen zij proberen om u administratiekosten en verzekeringskosten te laten betalen voor de zogezegd gewonnen som of bankkosten. Indien u hen een som betaalt, zullen ze met de noorderzon verdwijnen samen met uw geld. Natuurlijk hoort u daarna nooit meer iets over die zogenaamde grote winst!
Een officiële Loterij rekent nooit kosten aan voor de uitbetaling van een winst.
Ons advies: antwoord niet op deze brieven of e-mails en geef de afzenders ervan geen persoonlijke of privé-gegevens door.
Als u het slachtoffer bent van deze oplichters, dan kunt u klacht indienen bij de politie of contact opnemen met de Federale Overheidsdienst voor Economie, KMO, Middenstand en Energie. Het adres vindt u hieronder.
Klik hier om een voorbeeld te bekijken van brief/e-mails die het werk zijn van oplichters.
²Telefonisch of met een sms'je deelnemen aan de Lotto of aan Euro Millions? ON-MO-GE-LIJK!
Hierbij laat de Nationale Loterij weten dat zij regelmatig klachten ontvangt van spelers uit het hele land, die melding maken van pogingen tot bedrog met zogenaamde telefonische deelnemingsverwervingen of deelnemingsverwervingen per sms aan de trekkingsloterijen « Lotto » of « Euro Millions ».
Deze pogingen tot bedrog komen blijkbaar voor in verschillende vormen:
een gebruikelijke vorm van bedrog bestaat erin, dat de speler wordt gevraagd om één of meer sms-berichten, die duurder zijn dan het gebruikelijke tarief, te sturen naar een verkort nummer bv. 3838- om zogenoemd te kunnen meespelen met de Lotto of met Euro Millions. Wees op uw hoede: met dergelijke dure berichten probeert men u zeer vaak een sms-abonnement aan te smeren! Om onnodige kosten te vermijden, doet u er dus goed aan om uw telefoonoperator te vragen de ontvangst van dergelijke sms-berichten te blokkeren.
Sommige slachtoffers van dit bedrog worden opgebeld met de vraag om, met behulp van hun telefoontoetsen, diverse codes te vormen, waarmee ze zogenaamd kunnen meespelen met de Lotto of met Euro Millions. Let op: dergelijke codes kunnen uw telefoonfactuur aanzienlijk de hoogte injagen!
Andere personen worden dan weer opgebeld nadat ze zogenoemd « een groot bedrag hebben gewonnen met de Lotto of met Euro Millions ». Aan deze mensen wordt gevraagd om iemand van de Nationale Loterij thuis te ontvangen, zogenaamd « om de uitbetalingsvoorwaarden van het winstbedrag te regelen ». Let echter op: de Nationale Loterij legt nóóit « huisbezoeken » af om winsten te komen uitbetalen!
De Nationale Loterij wenst hier duidelijk te benadrukken dat zij geenszins aan de oorsprong ligt van bovengenoemde sms-berichten of telefonische oproepen; zij raadt haar spelers trouwens aan om ze te negeren. De Nationale Loterij herinnert er daarenboven aan dat er geen enkele mogelijkheid bestaat om hetzij telefonisch, hetzij door middel van sms'jes deel te nemen aan de door haar georganiseerde openbare loterijen.
Immers, om op een geldige en reglementaire wijze te kunnen deelnemen aan de in België georganiseerde loterijen, dient een speler een deelnemingsticket te verwerven in een verkooppunt van de Nationale Loterij. De speler zal dat deelnemingsticket moeten kunnen voorleggen om zijn winstbedrag uitbetaald te krijgen.
De Nationale Loterij legt klacht neer tegen de organisatoren van de hier besproken bedrieglijke praktijken, want dergelijke activiteiten kunnen zowel haar goede naam als haar vertrouwen bij het publiek schaden.
Bent u het slachtoffer geworden van een of andere bedrieglijke praktijk? Dien dan als volgt klacht in bij de Federale Overheidsdienst Economie, KMO, Middenstand en Energie:
Zeker elf Egyptenaren zijn zaterdag in de Nijl verdronken nadat het minibusje waarin ze zaten van een veerboot was gegleden.
Volgens de autoriteiten gelden vijf personen nog als vermist.
Het ongeval gebeurde in het zuiden van Egypte. De bestuurder verloor naar verluidt de controle over het stampvolle busje toen hij aan boord reed, aldus de Egyptische media.
Onder de doden zijn zeker zes kinderen tussen twee en dertien jaar oud.
Over de grote piramide van Cheops doen veel wilde verhalen de rondte; van personen die met gedachtekracht de stenen laten leviteren tot hordes slaven die onder het streng regime van de farao ploeterden en sjouwden met gigantische stenen. Nieuw onderzoekt spreekt dit alles tegen en biedt mogelijk de écht verklaring over hoe de grote piramide te Egypte werd gebouwd.
Volgens de studie was er niet altijd sprake van verplaatsen van stenen, maar werden ze ter plekke gegoten zoals wij tegenwoordig nog steeds beton gieten.
Niet dat deze bouwgedachte nieuw is, in de jaren '70 vertelde de Franse chemicus Joseph Davidovits reeds iets gelijkaardigs. Egyptologen weigerden dit toen te geloven.
Gieten van dergelijke grote blokken was volgens hen niet mogelijk. Het is deze veroordeling waar nu op teruggekomen wordt...
Tot voor kort was het voor geologen zowat onmogelijk om te bepalen of een harde steensoort natuurlijk was, of door mensen gemengd.
Dit keer was men gewapend met sterk onderzoeksmateriaal; het team gebruikte X-stralen, plasmatoortsen en elektronenmicroscopen om composities van de piramide en de verderop liggende steenrotsen met elkaar te vergelijken.
Professor Gilles Hug van het Franse Aerospace Research Agency en professor Michel Barsoum van de Amerikaanse Drexel-universiteit moesten na hun vernieuwende onderzoek concluderen dat de grote piramide een mix is van natuurlijke stenen en een menselijk gietproces.
"Er is geen twijfel mogelijk, de chemische samenstelling klopt en is verschillend van het natuurlijke materiaal," licht professor Hug toe. De bevindingen werden gepubliceerd in het toonaangevende Journal of the American Ceramic Society
Daarin kan men ook lezen dat er sporen gevonden zijn van een snelhardend middel dat onmogelijk door natuurlijk kristalisatie kan zijn ontstaan. Met andere woorden: een lijm-achtig middel.
Toch zijn niet alle stenen op deze manier in positie gebracht. Alleen de bovenste (moeilijkste) lagen zijn via de net ontdekte methode op hun plaats gekomen. De basislagen en het hart van de piramide waar de kamers zich bevinden lijkt geheel te bestaan uit natuurlijke steen.
Beide onderzoekers ondersteunen de theorie die Davidovits eind jaren '70 poneerde. De Nijl diende als plaats waar men de natuurlijke stenen verbrokkelde, waarna de natte kle-achtige smurrie in een blok-vorm werd verhard. In bouwstenen trof men ook sporen van zout en asresten aan, die mogelijk dienden als ingredienten van de piramidelijm.
Bassma Moussa is bang dat ze door haar geloofsovertuiging haar baan zal verliezen. Ze is bahái, een religieuze stroming die niet wordt erkend door de Egyptische staat.
BAHA'I
Bahái erkennen de respectievelijke profeten van het judaïsme, het christendom en de islam, maar menen dat Mohammed niet de laatste boodschapper van God is geweest. Volgens hen was Bahá'u'lláh, die anderhalve eeuw geleden in Iran de stroming begon, de negende profeet. Duizend jaar na zijn dood zal er een tiende en laatste boodschapper komen. In Egypte leven enkele duizenden bahái. Wereldwijd zijn er naar schatting ruim vijf miljoen volgelingen, de meeste in Iran, India en de Verenigde Staten.
Daarom kan ze geen nieuwe identiteitskaart krijgen. Het universiteitsziekenhuis waar ze al ruim vijftien jaar werkzaam is, heeft gezegd dat ze voor het eind van dit jaar geldige papieren moet kunnen laten zien.
"Ze dwingen me te liegen over mijn geloof en iets strafbaars te doen," zegt ze Ze kijkt gespannen uit naar de uitspraak van de rechter over deze zaak.
Een van de heilige plaatsen van de Beha'i
Maar de uitspraak, die vorige week gedaan zou worden, is nu verschoven naar begin oktober. Dan moet duidelijk worden of de bahái hun religie ook onvermeld mogen laten op hun papieren.
Egyptische burgers zijn verplicht hun geloofsovertuiging op te geven bij de aanvraag van identiteitsbewijzen.
Daarbij zijn er slechts drie mogelijkheden: moslim, christelijk of joods.
"Vroeger was er de mogelijkheid om het blanco te laten of 'anders' op te schrijven. Soms, afhankelijk van de ambtenaar, konden we zelfs baha'i opgeven," zegt Moussa.
"Ik heb nog oude papieren, maar die zullen vanaf eind dit jaar niet langer rechtsgeldig zijn," zegt ze ongerust. De bahái zijn in de knel gekomen nadat de overheid twee jaar geleden besloot alleen nog elektronische uitgegeven plastic identiteitskaarten te verstrekken. Voor uitzonderingen is sindsdien geen ruimte meer.
Trouwakte "Zonder identiteitskaart kan je niets in Egypte," zegt Moussa.
"Omdat we geen trouwakte kunnen krijgen, zijn al onze kinderen onwettig. Die krijgen daarom geen vaccinaties en kunnen niet naar school. Overal waar je je kaart moet laten zien raak je in de problemen."
Moussa zegt de discriminatie wel gewend te zijn. Toen zij in 1997 promoveerde en bij de universiteit werd aangenomen, voerde een islamitische hoogleraar een campagne tegen haar. Hij vroeg de toonaangevende soennitische leerinstelling van Egypte, Al Azhar, een fatwa tegen haar uit te vaardigen. "In die fatwa werd ik uitgemaakt voor afvallige. Hij heeft het naar iedereen toegestuurd en daarmee mijn aanstelling tijdelijk onmogelijk gemaakt," zegt Moussa. "Ik had nooit te koop gelopen met mijn religie, maar toen wist plotseling iedereen het."
Schelden Ze zegt dat de traditioneel tolerante houding van het Egyptische volk verloren is gegaan. "Als kind woonde ik in een gebouw waar we met onze christelijke en islamitische buren gezamenlijk de religieuze feestdagen vierden. Dat gebeurt nu niet meer," aldus Moussa. "Nu zien de islamitische geestelijken ons als een bedreiging. Hun houding is altijd hetzelfde.
Ze gaan nooit de inhoudelijke discussie aan, ze beginnen altijd meteen te schelden en roepen dat we kaffers zijn."
"De regering is niet bang voor ons, maar voor de islamitische fundamentalisten," meent Moussa. "Terwijl ze extremisten van de oppositie in de gevangenis gooien, willen ze tegenover het volk bewijzen dat zij de werkelijke beschermers van de islam zijn."
Ze laakt het ministerie van Justitie die aan Al Azhar om een oordeel over de bahái heeft gevraagd zodat zij hun religie niet op identiteitskaarten mochten aangeven. "Hoe kan een fatwa van een islamitische instelling enige rechtsgeldigheid hebben in een zaak tegen niet-moslims?"
Christenen De bahái zijn dan ook niet de enigen die vanwege hun geloofsovertuiging problemen hebben. Christenen, die naar schatting 10 procent van de bevolking uitmaken, zijn weliswaar een erkende geloofsgroep, maar ook zij klagen over ongelijke rechten. Zo kost het aanzienlijk meer moeite en tijd om een vergunning te krijgen voor het bouwen van een kerk dan voor een moskee.
Veel moeilijker is het voor moslims die zich tot het christendom bekeren. Ramsis el-Naggar heeft zich als advocaat gespecialiseerd in het vertegenwoordigen van bekeerlingen. "Een christen die zich tot de islam bekeert, heeft binnen drie uur nieuwe papieren.
Maar wanneer een ex-moslim zijn geloof op zijn identiteitskaart wil laten veranderen, dan laat de ambtenaar dat niet toe," vertelt hij. El-Naggar zegt minstens acht maanden kwijt te zijn aan rechtszaken voordat een bekeerling een nieuwe ID-kaart heeft. "Uiteindelijk winnen we wel, want wettelijk is er godsdienstvrijheid in Egypte."
Afvallige "Het grote probleem is dat de meeste moslims het gewoon niet kunnen accepteren dat een van hen van het geloof afstapt," zegt de advocaat. "Daarom schelden ze iemand meteen uit voor afvallige, een vergrijp waarop volgens extremisten de doodstraf staat. " Hij verwijt islamitische fundamentalisten de godsdienstvrijheid te hebben ingeperkt door continu de overheid onder druk te zetten.
Dat ondervond ook grootmoefti Ali Gomaa, de hoogste islamitische schriftgeleerde van Egypte, toen hij in juli verklaarde dat het moslims vrijstaat zich tot een andere religie te bekeren.
Hij noemde de daad weliswaar een ernstige zonde, maar zolang bekeerlingen de samenleving niet in gevaar brengen, hoeven ze niet te worden vervolgd. Onder druk van islamitische scherpslijpers moest Gomaa zijn woorden even later weer terugnemen.
Voorarrest Het meest recente voorbeeld van het gebrek aan godsdienstvrijheid lijkt de vervolging van de zogeheten koranisten. Deze stroming die in Egypte hooguit enkele tientallen geloofsgenoten telt, accepteert alleen de Koran als Gods woord en verwerpt de overleveringen over de profeet. Vijf koranisten werden eind mei gearresteerd. Sindsdien zitten ze in voorarrest en wachten zij nog steeds op een officiële aanklacht
Als iemand iets vreemds of afwijkends doet dan is die persoon van lotje getikt en dient genegeerd, bestraft of behandeld te worden. Als een heleboel mensen iets vreemds of afwijkends doen dan is het cultuur en worden er ministers aangewezen om die 'gedragingen' in stand te houden.
Neem bijvoorbeeld het fenomeen van besnijdenis. Joden en Moslims doen het uit religieuze oogpunten en sommige mannen uit esthetisch oogpunt (ooit een lekkere voorhuid in een pornofilm gezien?). Besnijdenis is eigenlijk een vreemd fenomeen en niet zo onschuldig als gedacht. Waarom doen we het eigenlijk?
Waarom besnijden?
Johannes en Peter Fiebag, auteurs van het boek De Eeuwigheidmachine beschrijven hoe god(en) ooit eens onder de mensen woonden. Kennelijk waren deze goden heel bevattelijk voor aardse kwalen en eisten dus van de mensen die hen bedienden om zo rein mogelijk te zijn. Buiten dat er geen ongestelde dames hun maaltijden mochten bereiden moesten de mannen ook absoluut schoon zijn. Om vuiligheid achter de voorhuid te voorkomen lag het idee van besnijden voor de hand. De smetvrees van de oude goden geven voeding aan het idee dat de 'goden' mogelijk buitenaards waren. Via deze oeroude vertellingen over hygiënische goden sloop het idee van besnijden in moderne religies zoals het Jodendom en de Islam.
Probaat middel tegen zelfbevlekking.
In de 18de eeuw was het de Zwitser Dr. Samuel Tissot die besnijdenis als kuur tegen masturbatie zag. Volgens Tissot lag masturbatie ten grondslag voor ziekten zoals epilepsie, "vermurwing van lichaam en geest", hysterie en neurosen. (Op hem gaat trouwens ook het vreemde denkbeeld dat masturbatie haren op de handpalmen laat groeien terug).
De vreemde denkbeelden van Tissot staan niet op zichzelf;
"In gevallen van masturbatie moeten wij, als ik geloof, de hebbelijkheid breken, doordat wij de betreffende lichaamsdelen in een zulk toestand brengen, dat het te veel moeite maakt, met de praktijk voort te gaan. Te dien einde, wanneer de voorhuid lang is, kunnen wij de patiënt besnijden met tegenwoordige en waarschijnlijk ook toekomstige voordeel. Ook moet de operatie niet onder chloroform uitgevoerd worden, zodat de ondergane pijn met de gewoonte, die wij uit te roeien wensen, in verbinding kan gebracht werden." Athol A. W. Johnson, On An Injurious Habit Occasionally Met with in Infancy and Early Childhood, in: The Lancet, vol. 1 (7 April 1860): paginas 344-345.
"Een uitkomst voor masturbatie, die bij kleine jongens bijna altijd succesvol is, is de besnijdenis... De operatie moet door een chirurg zonder verdoving uitgevoerd worden, omdat de daarmee verbondene pijn een heilzame effect op de geest heeft, vooral wanneer die met het denkbeeld van bestraffing verbonden is." Voor de meisjes heeft zich de auteur ook een attentie verzint: "Bij vrouwelijke personen ontdekte de auteur, dat het aanbrengen van zuiver carbolzuur op de clitoris een uitstekende weg is, om de abnormale opwinding te temperen." Dr. John Harvey Kellogg [ja, precies, die met de cornflakes!], in: Plain Facts for Young and Old, Burlington, Iowa, F. Segner & Co., 1888, p. 295
"Clarence B. was de geheime ondeugd toegedaan, die bij jongens verspreid is. Ik voerde een besnijdenis aan hem uit ... Hij verdiende de rechtvaardige bestraffing door de operatiepijn na zijn ontoelatige lustgevoelen." N. Bergman, Report of a Few Cases of Circumcision, Journal of Orificial Surgery, vol. 7 (1898): paginas 249-251.
Besnijdenis tegen het AIDS spook.
"Besnijdenis bij mannen heeft een bescherming tegen hiv-infectie tot gevolg. Dat is vergelijkbaar met wat een goedwerkend vaccin zou bereiken", concludeerden Franse en Zuid-Afrikaanse onderzoekers in 2005 in het vakblad PLoS Medicine. Ze hadden 3274 jongemannen van het platteland rond Johannesburg zover gekregen dat ze het lot van hun penis door toeval lieten bepalen. De helft werd direct na loting besneden, de andere helft niet. In de 21 maanden erna werd gekeken wie besmet raakte met het aidsvirus. Mannen bij wie de voorhuid ongemoeid was gelaten, bleken meer dan tweemaal zo vaak besmet te zijn als de besneden groep. En niet omdat ze minder vaak onbeschermde seks hadden.
Is besnijdenis dan een Wondermiddel?
Een recente studie in India heeft de vraag weer doen rijzen of het besnijden van de penis bescherming biedt tegen hiv-infectie. Uit een overzicht van eerdere studies is niet gebleken dat besnijdenis aantoonbaar bescherming biedt tegen hiv-infectie.
1. Sommige studies suggereren juist een grotere ontvankelijkheid bij besneden mannen. 2. Bij de recente studie in India bleek hiv-infectie acht maal minder voor te komen bij besneden mannen dan bij onbesneden mannen.
De oude goden met smetvrees zijn niet meer onder ons, masturbatie is tegenwoordig een gezonde bezigheid en met of zonder voorhuid blijft de HIV = AID = DOOD hypothese omstreden.
Wat rest is een culturele uiting.
Kortom: vreemd gedrag dat door veel mensen wordt gedeeld.
Nog wat piramides tonen via Google earth ! Snofroe, ook bekend als Snefru en Sneferu, was een Egyptische Farao uit de 4e dynastie. Zijn zoon Chufu is meer bekend. Die schijnt de bouwer te zijn van de grote Piramide in Giza.
Snofroe heeft in totaal (en naar alle waarschijnlijkheid) drie piramiden op zijn naam staan. Soms beweert men dat het er vier zijn. Alles kan, zekerheden zijn in het warme Egyptisch zand niet altijd te vinden.
De vroegste piramiden in Egypte waren trappenpiramides. Het was dan ook de trappiramide van Meidum die Snofroe als eerste bouwde(zie foto). Hoogstwaarschijnlijk werkte hij alleen maar af waar zijn vader Farao Hoeni aan begonnen was.
In de piramide bevindt zich een ondergrondse kamer die men in 1881 voor het eerst betrad.
De knikpiramide van Snofroe was de tweede grote prestatie. Deze piramide is waarschijnlijk de meest bekende. Het was de eerste die hij helemaal zelf maakte. De piramide is een kolos van 105 meter hoog.
Er waren twee ingangen. De noordelijke mondt uit in ondergrondse kamers. Naast de piramide ligt nog een kleiner exemplaar. Die is op de google-afbeelding onder de knikpiramide weergegeven . Het kleinere bouwwerk was waarschijnlijk ook voor de farao bestemd, maar daar is geen zekerheid over.
De derde en laatste piramide van Snofroe, de Rode Piramide genoemd, is het meest geslaagd. De hoek waaronder het geheel is gebouwd is dezelfde als waarmee bovenstaande knikpiramide werd afgerond.
De piramide is in totaal 104 meter hoog. De noordelijke ingang komt uit in drie kamers, waarvan één vermoedelijk een grafkamer is.
De Egyptische Azhar universiteit heeft een van haar sjeiks geschorst die in een fatwa beweerde dat vrouwen hun mannelijke collega's borstvoeding mogen geven.
Het schandaal kreeg enorm veel aandacht in de Arabische media.
De fatwa (islamitisch religieus advies) was bedoeld om het islamitische gebod van scheiding der seksen op de werkvloer te omzeilen. Dr Izzat Atiya, professor aan de Egyptische Azhar universiteit, het meest gezaghebbende bolwerk van de soennitische islam, was benaderd door een vrouw met de vraag of zij op haar werk in een kamer alleen mocht zijn met een mannelijke collega.
Moeder en zoon Dat, moest de sjeik toegeven, kon eigenlijk niet volgens de islamitische wet. Maar de geleerde sheikh had er de boeken op nageslagen en een uitweg gevonden: Als de vrouw haar mannelijke collega een aantal keer borstvoeding gaf, dan kon het.
Het islamitisch recht stelt namelijk dat wanneer een vrouw borstvoeding geeft aan een man, zij vanaf dat moment een relatie hebben als die tussen moeder en zoon. In die relatie was het volgens de wet wel toegestaan dat de twee zich afzonderden. De vrouw mocht dan zelfs haar hoofddoek afdoen.
De fatwa kreeg enorm veel belangstelling van de media en leidde tot verhitte discussies. Dr Izzat verscheen op het populaire tv kanaal al-Arabiyya om zijn fatwa toe te lichten.
Tijdens dat interview legde hij uit dat de borstvoeding wel minstens vijf keer moest plaatsvinden en wel tot volledige verzadiging van de gezoogde man.
Het verhaal op de website van al-Arabiyya kreeg enorm veel aandacht en meer dan tweeduizend geschreven reacties.
Onzinnige fatwa Maar de Azhar universiteit was helemaal niet blij met de fatwa en met alle ophef. Dr Izzat Atiya werd geschorst omdat hij met zijn 'onzinnige fatwa' de goede naam van de islam en in het bijzonder van de Azhar bezoedeld zou hebben. De Hoge Raad van de Azhar verklaarde dat de fatwa de principes van de islam geweld aandoet en bovendien in strijd is met de beginselen van de moraal en de goede opvoeding.
De sjeik verdedigde zich in een geschreven verklaring met een beroep op een aantal klinkende namen uit de islamitische geschiedenis.
Beroemde geleerden als Ibn Hazm en Ibn Taimiyya, verklaarde de sjeik, hadden precies hetzelfde advies uitgevaardigd. Maar uiteindelijk zag hij zich toch gedwongen zich naar het besluit van zijn collega's te schikken: "Gezien het feit dat de geleerden van de Azhar het er niet mee eens zijn, trek ik mijn fatwa terug."
Een van de omstreden fatwa's: een verbod op Egyptische beelden
Recente fatwa's die door Egyptische islamitische schriftgeleerden zijn uitgevaardigd, hebben voor veel ophef gezorgd. De Moslim Broederschap spreekt van een chaos die de geloofwaardigheid van de islam ondermijnt. De gerenommeerde islamitische leerinstelling Al Azhar in Caïro wil de autoriteit om religieuze opinies te mogen uitspreken centraliseren. Maar het monopoliseren van fatwa's is in de praktijk onmogelijk.
Man en vrouw dienen tijdens seks hun kleren aan te houden, zo zei een gerespecteerde geestelijke begin dit jaar. Rashad Hassan Khalil deed zijn uitspraak op een veel bekeken satellietkanaal. Het tonen en zien van het naakte lichaam zou wat hem betreft moeten leiden tot onmiddellijke ontbinding van het huwelijk. De fatwa leidde tot veel hilariteit en verhitte discussies in de media.
Ook de fatwa dat standbeelden 'haram' (ontoelaatbaar) zijn, zorgde voor veel verwarring. Hoewel andere schriftgeleerden het religieuze edict tegenspraken, vreesden veel mensen voor het behoud van het culturele erfgoed uit de faraonische tijd. Egyptische kranten waarschuwden voor een beeldenstorm.
Vrijwel maandelijks is er in Egypte nieuwe ophef over een omstreden fatwa. Tijdens de oorlog tussen Israël en Libanon zei een geestelijke dat het een religieuze plicht was elke Israëliër die zich in Egypte bevond te doden. De regering reageerde verontwaardigd en Al Azhar weersprak de fatwa per communiqué. De uitspraak vorige maand van een Egyptische imam in Australië dat vrouwen zonder hoofddoek erom vragen verkracht te worden, bereikte via het internet zijn vaderland met alle ophef van dien.
Onzin "Het is allemaal onzin", zegt Abdel Mouti Bayoumi, vooraanstaand lid van de Islamitische Onderzoekscommissie van Al Azhar en voormalig decaan van de faculteit voor Islamitische studies van Al Azhar Universiteit. Hij wordt er moedeloos van. "De fatwa's komen vaak van mensen die niet weten waar ze het over hebben", zegt hij. "Iedereen die zichzelf schriftgeleerde noemt en een paar verzen van de koran kent, pretendeert andere mensen te kunnen vertellen wat wel en wat niet mag. Omdat er zoveel onwetendheid is, worden ze nog serieus genomen ook."
Doorgaans betreft een fatwa het oordeel of iets op basis van het islamitische recht, de sharia, wel of niet is toegestaan. Moslims vragen een schriftgeleerde - een imam of sheikh - om een opinie over allerlei praktische zaken. Veel genoemde voorbeelden zijn de eetvoorschriften zoals het verbod op het eten van varkensvlees. Ook het antwoord van een geestelijke op de vaak gestelde vraag of het voor vrouwen verplicht is een hoofddoek te dragen, wordt een fatwa genoemd
. Op een kilometer van de bekende piramiden vond men enige tijd geleden graven,daterend uit de 26e dynastie.
Zahi Hawass, nog steeds de grote jongen wat betreft Egyptische aangelegenheden, liet weten dat de vondst zo´n 2.500 jaar oud is.
De grootste sarcofaag is twee meter lang, 60 centimeter diep en 70 centimeter breed. Op dat exemplaar vond men hiëroglyfen die refereren naar de Egyptische goden Osiris en Ra, respectievelijk de dodengod en zonnegod.
Volgens het officiële rapport was de oude doodskist geschilderd in rood, blauw en groene kleuren en werden er rituele teksten op aangetroffen. De kleinste sarcofaag had een meer menselijke vorm en zat, zoals bij de Russische poppetjes, in de grootste verscholen.
Daarin lag de mummie van de eigenaar: Neb Ra Khatow.
INTERRELIGIEUZE DIALOOG BEHOORT TOT DAGELIJKSE LEVEN
INTERRELIGIEUZE DIALOOG BEHOORT TOT DAGELIJKSE LEVEN
BRUSSEL (KerkNet/Zenit)
De interreligieuze dialoog verdient een volwaardige plaats in het dagelijkse leven. Culturele en religieuze groepen moeten samenwerken om spanningen tussen gemeenschappen te overwinnen en kameraadschap en vrede tot stand te brengen.
Dat zegt Miguel Ayuso Guixot, directeur van het prestigieuze Pauselijke Instituut voor Arabische en Islamitische Studies in Rome. Guixot was voorheen twintig jaar lang missionaris in Egypte en Sudan.
Hij verwerpt het pessimisme over het samenleven met moslims. Hij verwijst naar de interreligieuze dialoog: Het kan niet ontkend worden dat die succes had.
In de moslimwereld kwam het antwoord wat laat op gang, maar daarom is hij, in tegenstelling tot wat sommigen denken, niet minder belangrijk. Er is nood aan een gemeenschappelijk platform om de interreligieuze relatie in het dagelijkse leven uit te bouwen, zowel doorheen de theologische bezinning als in de geestelijke ontmoeting.
Tariq Ramadan, volgens sommigen de belangrijkste Europese islamitische denker, geeft met spijt de leerstoel Islam in de hedendaagse westerse wereld aan de faculteit godsdienstwetenschappen van de universiteit van Leiden (Nederland) op, die hij vanaf volgend jaar zou bekleden.
Ramadan verwijst naar het vroegtijdig bekendraken van de aanstelling, terwijl hij nog geen definitieve keuze had gemaakt. Ook de verhuizing met zijn gezin naar Nederland ligt naar eigen zeggen moeilijk.
Ramadan is als kleinzoon van de stichter van de moslimbroeders in Egypte en vanwege zijn soms ongenuanceerde visie controversieel. Zo mocht hij de Verenigde Staten niet in, toen hem daar een baan werd aangeboden aan de Notre-Dame universiteit in Indiana.
Tariq Ramadan zet alvast zijn onderzoek naar een westerse islam voort aan het departement islamologie van het Saint Antonys College in Oxford (Groot-Brittannië), waar hij vast benoemd is
Uitgebreid gezondheidsadvies op Vakantiebeurs 2008
Uitgebreid gezondheidsadvies op Vakantiebeurs 2008
Vakantieganger nog te weinig bestand tegen risicos
In hal 1 en 2 van de Vakantiebeurs 2008 zullen de bezoekers weer uitgebreid advies kunnen krijgen om gezond op reis te gaan en gezond weer thuis te komen.
Vorig jaar maakten 8000 beursbezoekers van de gelegenheid gebruik met een arts te praten over de gezondheidsrisicos die aan het reizen naar bepaalde bestemmingen verbonden kunnen zijn. Ieder jaar blijken veel vakantiegangers op reis te gaan zonder afdoende voorzorgsmaatregelen. Vlucht, accommodatie, reisbescheiden en reisplannen hebben in de voorbereiding van de reis wel alle aandacht. De vakantiegangers, maar ook de zakenreizigers, zijn zich nog niet allemaal bewust van de risicos die ze lopen in landen waar malaria, gele koorts, maar ook vormen van geelzucht nog steeds voorkomen.
Drie doden Mede als gevolg daarvan vielen dit jaar in ons land drie doden vanwege een in het buitenland opgelopen malaria infectie. Het aantal gevallen van geelzucht (hepatitis A of B) loopt in de honderden. Bij deze ziekte moet niet alleen aan bestemmingen in Afrika of Azië gedacht worden, maar ook aan Turkije, Kroatië, Oekraïne en landen rond de Middellandse Zee, zoals de populaire bestemmingen Marokko, Tunesië en Egypte. Het eten van ijsklontjes, soft ijs en salades houdt al een risico in van geelzucht besmetting.
Malaria resistentie Het baart medici wel zorgen dat in enkele landen sprake is van malaria resistentie, waardoor oude bestrijdingsmiddelen niet meer effectief werken. Volgens dokter dokter David Overbosch, die als directeur- internist is verbonden aan het Travel Clinic Havenziekenhuis in Rotterdam, is de werking van de hier veelal voorgeschreven moderne pillen voor 98 procent effectief. Dat betreft dan de pillen lariam of lamarone .
Verbetering Toch is er sprake van verbetering, zegt Overbosch. De verbetering komt naar zijn mening op rekening van de reisorganisaties en de verzekeringsmaatschappijen. De reisorganisaties wijzen, waar dit nodig is, meer en systematischer op de noodzaak tot inentingen of andere voorzorgsmaatregelen die de gezondheid ten goede kunnen komen. Vaak is het advies onderdeel van de boekingsprocedure geworden. De verzekeringsmaatschappijen zijn zich meer bewust geworden van de noodzaak van inentingen en nemen de kosten daarvan steeds meer op in hun pakketten. Jaarlijks krijgen ruim 40.000 vakantiegangers advies en/of vaccinaties.
Openingstijden De openingstijden van de Vakantiebeurs 2008 zijn van woensdag 9 januari t/m zondag 13 januari van 10.00 tot 18.00 uur, op vrijdag 11 januari van 10.00 tot 22.00 uur. Bezoekersinformatie is verkrijgbaar via tel. 0900-52272387 ( 0,13 per minuut) of per e-mail naar visitorsinformation@vnuexhibitions.com. Tijdens de Vakantiebeurs worden tal van gevarieerde activiteiten georganiseerd. Het meest actuele overzicht staat vermeld op www.vakantiebeurs.nl.
Egyptische regering gebruikt fatwa's voor politieke doelen'
Egyptische regering gebruikt fatwas voor politieke doelen
CAIRO, 3 december 2007 (IPS) - Een hoge rechtsgeleerde, benoemd door president Moebarak, zegt dat smaad bestraft moet worden met zweepslagen en dat de politieke opvolging van vader op zoon conform is met de Koran.
Mensenrechtenactivisten en oppositiepartijen in Egypte vinden het ongehoord dat de regering religieuze argumenten laat aanslepen om haar beleid te rechtvaardigen.
De grootimam van de invloedrijke Al-Azhar Universiteit in Caïro verklaarde enkele weken geleden dat smaad bestraft moet worden met tachtig zweepslagen. Sjeik Mohamed Sayed Tantawi deed dat op een religieus festival waarop ook de Egyptische president Hosni Moebarak aanwezig was, en haalde een koranvers aan om zijn stelling te staven.
Critici van het regime zien in die uitspraak een rechtvaardiging voor de harde manier waarop de pers in Egypte wordt aangepakt. Kort daarvoor waren enkele onafhankelijke journalisten in de gevangenis gegooid omdat ze valse informatie hadden gepubliceerd over hooggeplaatste figuren binnen Moebaraks National Democratic Party.
De recente fatwas misbruiken het geloof om het wanbeleid van de regering te rechtvaardigen, zegt Gamal Zharan, politoloog aan de Suez Canal University en onafhankelijk parlementslid. De rol van de grootimam beperkt zich tot het goedpraten van het regime.
Critici wijzen er ook op dat het vers dat Tantawi aanhaalde specifiek gaat over smaad aan het adres van eerbare vrouwen.
Twee weken later haalde de grootimam opnieuw het nieuws met de stelling dat er volgens het islamitisch recht geen bezwaren zijn tegen de politieke opvolging van een vader door zijn zoon, als de overgang gebeurt in een context van vrije en eerlijke verkiezingen.
De uitspraak verwijst expliciet naar de 43-jarige zoon van de president, Gamal Moebarak, die de voorbije jaren een belangrijke functie kreeg binnen de partij en waarvan algemeen wordt aangenomen dat hij wordt klaargestoomd om zijn vader op te volgen.
Tantawi gebruikt zijn spirituele gezag ten dienste van het plan van de regeringspartij om het presidentschap erfbaar te maken, zegt Zahran, Zijn gedrag bekladt de reputatie van een eerbare religieuze instelling.
De universtiteit van Al-Azhar in Caïro werd opgericht in de tiende eeuw en geldt als voornaamste rechtsbron voor soennitische moslims. Sinds de jaren vijftig heeft de staat zijn greep op de universiteit versterkt. Tantawi, die ook wel de staatssjeik wordt genoemd, werd in 1996 door Moebarak benoemd, hoewel er twijfels bestonden over zijn kwalificaties.
Ook grootmoefti Ali Gomaa dankt zijn benoeming aan Moebarak en deed onlangs enkele regeringsvriendelijke uitspraken. Gomaa is het hoofd van de Dar al-Iftaa, het hoogste islamitische rechtscollege van het land. Begin november zei hij in een fatwa dat automobilisten niet schuldig zijn als ze een voetganger omverrijden die moedwillig blijft stilstaan voor een aankomende auto. De verklaring kwam een week nadat een vrouw was overreden door een politiebusje omdat ze de arrestatie van een familielid wilde voorkomen.
Volgens de leden van de Moslimbroeders, de grootste oppositiebeweging in Egypte, bewijzen de uitspraken dat de grote islamitische instellingen uit de hand eten van de huidige machthebbers.
Waarom krijgen we nooit een fatwa te horen tegen verkiezingsfraude, tegen martelpraktijken door de politie of tegen industriële monopolies, vraagt Saad al-Husseini, parlementslid voor de Moslimbroeders, zich af, Of tegen de bezetting van Palestina of Irak ?
Egypte ... bron van inspiratie ....geloof enz....????
Egypte ook al een bron van inspiratie..... Er is steeds een verklaring .....???? !!
Het waren Egyptische monniken die het Evangelie naar Engeland en Ierland gebracht hebben. Van daar uit zijn Willibrord en Bonifacius overgestoken naar ons land
Ook het kerkboek herinnert ons aan Egypte, omdat daarin de geloofsbelijdenis van Athanasius is opgenomen die van 296 tot 373 leefde en bisschop van Alexandrië was
Het symbool van het kruis hebben wij te danken aan de Egyptische christenen. Zij zijn het geweest die het bekende anch-teken, (het teken van eeuwig leven) veranderd hebben in het teken van het kruis. Vele Koptische christenen in Egypte tatoeëren een blauw kruisje op hun arm
Op alle naamschilden van de Faraos zie je het anch-teken.
Het teken van het kruis komt niet uit Rome. Dáár waren de oudste symbolen van het christelijk geloof het bekende vis-teken en het beeld van de Goede Herder met een lam op zijn schouder
De tekst uit het Mattheüsevangelie: Uit Egypte heb ik mijn zoon geroepen speelt een belangrijke rol in de Koptische kerk
De Koptische gids brengt u graag naar de Sergiuskerk in Caïro, waar een plaat boven de ingang vermeldt: Sergiuskerk, oudste kerk van de stad waar de Heilige Familie woonde
Vlak bij het vliegveld van Caïro heeft de oude stad On gelegen, waar Jozef zijn vrouw gevonden heeft. Hij was immers getrouwd met de dochter van Potifera, hogepriester te On. De Griekse naam voor On is Heliopolis, wat zonnestad betekent
In On bevond zich de zonnetempel, dat was niets anders dan een heel groot plein dat aan alle kanten door de zon beschenen werd. Voor dit plein stond een obelisk met een groot altaar. Ten zuiden van de tempel bevond zich de zonneboot, het schip waarmee de zonnegod Re dagelijks langs de hemel voer
Op heel veel cartouches (naamschilden) zie je in Egypte in hiëroglyfenschrift een gans afgebeeld met daarachter een zon. Wat betekent dit ? Wel dat betekent: zoon van Re, de zonnegod. Farao was dus een godenzoon.
De gewone Egyptische tempel heeft echter altijd een driedeling; de voorhof, de zuilenzaal en het heilige der heiligen.Zo ziet de 400 meter lange(!) Tempel van Amon in Karnak er uit Hier was het oude Thebe, hoofdstad van het Egypte van Mozes.
De gigantisch grote zuilen met het motief van de papyrusbundel en de lotusbloem (symbolen van Neder-en Opper Egypte) geven de toerist een goede indruk van het rijk der Farao.s waaruit Mozes het volk Israël moest leiden.
Het gouden kalf leek sprekend op de heilige Apisstier, die de Egyptenaren vereerden vlak bij de oude hoofdstad Memphis.De Apisstier was de ba (verschijningsvorm) van de godheid Ptah. Symbool van vruchtbaarheid, voorspoed en levenskracht.In het voorjaar werd hij in een feestelijke processie rond de ingezaaide akkers geleid. Je kon over hem beschikken en nu was je niet zo weerloos en kwetsbaar. Door magische rituelen kon je namelijk beschikken over goddelijke machten. Als Israel een gouden stierkalf gaat maken vervalt ze in het oude heidenom van Egypte
Egypte dacht dat het stierkalf het beeld van de godheid was.De Bijbel zegt Jezus Christus is Gods Zelfportret.
Hier heeft Mozes gewoond en werd hij onderwezen in de wijsheid der Egyptenaren, ga je ineens beseffen.
Herinnering aan de Bijbel ? Ik noem er één. Op de buitenmuur van de tempel van Karnak zien we afgebeeld hoe Farao Sisak krijgsgevangenen uit Jeruzalem naar Thebe brengt na de overwinning die hij behaalde op Rehabeam, koning van Juda.
De duizenden afbeeldingen van de goden hebben veel weg van dieren. Een mens met een kop van een valk, een ibis, een jakhals, een krokodil. Nergens kom je meer onder de indruk van wat we lezen in Rom. 1:23 Zij hebben de majesteit van de onvergankelijke God vervangen door hetgeen lijkt op een vergankelijk mens, van vogels, van viervoetige en kruipende dieren
De Hebreeuwse naam voor Egypte is Mizrajim wat beteken plaats der verschrikking. In de laatste drie letters van Egypte herkennen we de naam van de godheid Ptah van Memphis Het-kup-pta (Egypte) betekent: huis van de levenskracht van Pta
In het oude Egypte ontbraken de profeten met profetische kritiek op de bestaande orde.Alles lag vast in de natuur en in de samenleving. Alles was bepaald door de Maat. Men ging er bij voorbaat van uit dat wat de farao doet, goed is voor het volk. De koning moest de Maat handhaven, het vaste stramien voor natuur en samenleving
Omdat de kwaliteit van websites die de oude Egyptische wereld beschrijven te laag is heeft de universiteit van Califonia en Los Angeles besloten een nieuw project te starten.
Zij willen alle bekende informatie bundelen zodat onderzoekers bij een nieuw en geverifieerd portaal terecht kunnen.
Het project staat onder leiding van professor Willemina Wendrich. Samen met haar studenten verwacht zij in 2008, over 2 jaar, klaar te zijn met vorm en inhoud.
Er zullen twee versies beschikbaar komen: één PDF-versie die iedereen zo kan inkijken en een waarvoor je ingeschreven moet zijn. In het persbericht liet Wendrich weten dat beide projectversies helemaal gratis zullen zijn.
Tijdens een op woensdag 27 juni 2007 in het Egyptisch Museum te Cairo belegde persconferentie maakte Zahi Hawass, hoofd van de Hoge Raad voor Oudheden in Egypte, wereldkundig dat de mummie van de beroemde koningin Hatsjepsoet is geïdentificeerd.
Hatsjepsoet
Deze bijzondere ontdekking is gedaan nadat ruim een jaar geleden Brando Quilici, de directeur van het Amerikaanse Discovery Channel, het verzoek bij Hawass had ingediend om gericht op zoek te gaan naar de mummie van de Egyptische vorstin. De eventuele identificatie van de mummie van Hatsjepsoet zou een fantastische aanleiding vormen tot een nieuwe documentaire.
Howard Carter
In 1903 ontdekte de Britse archeoloog Howard Carter (later ontdekte hij ook het graf van Toetanchamon) in het relatief kleine en ongedecoreerde graf KV60 twee mummies van vrouwen.
De ingang van dit graf is op enkele meters verwijderd van de ingang van KV20, het in de oudheid leeggehaalde graf van Hatsjepsoet. Eén van de twee beschadigde mummies in KV60 lag op de vloer. De andere lag in een houten mummiekist met een opschrift waaruit mag worden opgemaakt dat het de mummie betreft van Satra bijgenaamd In, de voedster van Hatsjepsoet .
Deze mummiekist en mummie werden rond 1908 naar het Egyptisch museum in Cairo overgebracht. Opmerkelijk is dat in het voorjaar van 2006 Hawass in een artikel in het Egyptologische tijdschrift KMT juist concludeerde dat de mummie in de mummiekist van Satra niet de voedster van Hatsjepsoet is, maar de koningin zelf. Op basis van recent CT-scan onderzoek laat hij nu deze theorie weer varen en is hij ervan overtuigd dat de tot voor kort in het graf achtergebleven mummie die van Hatsjepsoet moet zijn.
De mummie van een koningin?
De mummie die in het graf achterbleef, is pas in 1989 aan een nader onderzoek onderworpen door de Amerikaanse egyptoloog Donald Ryan. Het betreft het stoffelijk overschot van een zwaarlijvige vrouw met grote borsten die in een leeftijd van rond de vijftig is komen te overlijden.
Zij was niet groter dan 1 meter 55 en de tanden van haar gebit waren danig afgesleten. De incisie, door de balsemers aangebracht voor het verwijderen van de ingewanden, bevindt zich ter hoogte van de bekkenbodem in plaats van de gebruikelijke linkerzijde van de buik. Vermoed wordt dat dit te maken heeft met de zwaarlijvigheid van de vrouw. Enkele slierten van met henna roodgeverfd haar lagen onder het kale hoofd van de mummie.
Ryan ontdekte in de doorgang naar de grafkamer ook een gezichtsfragment van een houten mensvormige mummiekist. Dit fragment was met een scherp voorwerp bewerkt en was ooit voorzien van een laagje bladgoud. Ook is aan de achterkant ter hoogte van de kin de hechting te zien voor een koningsbaard. Dit zou kunnen betekenen dat dit fragment heeft toebehoord aan een mummiekist voor een persoon van koninklijke afkomst. Het meest opmerkelijke is echter dat de linkerarm van deze mummie gekruist over de borst ligt. De linkerhand is licht gebald tot een vuist zodat de balsemers hierin een scepter konden plaatsen. Haar rechterarm ligt recht langs het lichaam met de vingers gestrekt.
Dit is de 'koninklijke houding' voor mummies van vrouwen uit het Nieuwe Rijk. Enkele jaren voor het onderzoek van Ryan had de Amerikaanse egyptologe Elisabeth Thomas het idee gelanceerd om deze mummie gelijk te stellen aan Hatsjepsoet.
Andere bewijzen
In het verleden is echter ook onderzoek gedaan dat in een andere richting wijst. De Britse egyptoloog John Romer heeft in 1979 in opdracht van het Brooklyn Museum het enkele honderden meters verder gelegen graf KV4 uit de tijd van Ramses XI nader onderzocht.
Dit in de oudheid leeggeroofde graf heeft ooit in de 21ste dynastie dienst gedaan als een werkplaats voor de priesters die in opdracht van farao Pinodjem alle koningsmummies uit het Nieuwe Rijk moesten veiligstellen tegen grafrovers. De koningsmummies werden van alle kostbaarheden ontdaan, opnieuw ingezwachteld en in een zogenaamde cachette, een verborgen tombe, opnieuw bijgezet. In het geval van Hatsjepsoet moet haar mummie in een houten binnenkist zijn vervoerd van haar graf KV20 naar KV4. Romer trof er namelijk een fragment aan van een houten mummiekist met daarop de naam van Hatsjepsoet.
Het verhaal wordt nog wat ingewikkelder wanneer in ogenschouw wordt genomen dat nog twee andere mummies die van Hatsjepsoet zouden kunnen zijn. Deze mummies van vrouwen werden ontdekt in een koningscachette aan de andere zijde van de heuvels van het Dal der Koningen. Per toeval werd deze onderaardse ruimte in 1881 op enkele honderden meters ten zuiden van de terrassentempel van Hatsjepsoet te Deir el-Bahri ontdekt. Deze cachette DB320 lag volgestapeld met kisten met daarin de mummies van koningen uit het Nieuwe Rijk.
In het bijzonder was de periode rondom Hatsjepsoet goed vertegenwoordigd. Zo trof men er de mummies aan van haar vader Thoetmosis I, haar halfbroer en echtgenoot Thoetmosis II en haar opvolger Thoetmosis III. De mummies van twee vrouwen lagen naast ongedecoreerde mummiekisten. Ook is in dezelfde ruimte een houten kistje aangetroffen met daarin gemummificeerd menselijk materiaal. Op dit kistje staat de naam Maätkara, de eerste cartouchenaam van Hatsjepsoet, geschreven.
Onomstotelijk?
Recent onderzoek naar de inhoud van dit kistje uit DB320 zou volgens Zahi Hawass het onomstotelijke bewijs leveren voor de identiteit van de mummie van Hatsjepsoet.
Een CT-scan van het houten kistje toont namelijk aan dat naast gemummificeerd organisch materiaal er ook een tand in wordt bewaard. De CT-scan van de mummie van de zwaarlijvige dame in KV60 zou volgens Hawass aantonen dat deze tand precies zou kunnen worden teruggeplaatst in het gebit van deze mummie. Men hoeft geen tandarts te zijn om te zien dat op basis van de scangegevens deze conclusie wel erg voorbarig is.
Een bezoek aan de website van Zahi Hawass leert ons verder dat inmiddels een DNA-laboratorium is geïnstalleerd in het depot van het Egyptisch Museum in Cairo. Daar wordt in bedekte termen uitgelegd dat tot op heden nog geen overtuigend resultaat is geboekt op het vlak van DNA-onderzoek aan de betreffende vier vrouwenmummies (de twee mummies in KV60 en de twee in DB320).
Berichten over DNA-vergelijking met de mummie van de grootmoeder van Hatsjepsoet zijn onzinnig. We kennen de mummies van de grootouders van Hatsjepsoet niet. Wel is de mummie van Ahmose-Nefertari bekend. Zij was de zus van de mogelijke grootvader van Hatsjepsoet. Dit is echter beslist niet zeker.
Vreemd genoeg wordt geen melding gemaakt over DNA-vergelijking met de mummies van haar vader en haar halfbroer, Thoetmosis I en II.
We hebben Google Earth ontdekt en het moet gezegd: het is leuk speelgoed. Meteen de piramiden opgezocht, Machu Picchu, de Nazca-lijnen en vanzelfsprekend Area 51.
Omdat Google Earth een extra kijk op de wereld geeft zullen we de interessante of vaak besproken (en duidelijk zichtbare) plaatsen op GW zetten. Klein screenshotje erbij, en voor wie zelf Google Earth heeft ook de coordinaten. Dan kun je zelf de omgeving controleren.
In dit geval dus de piramide van Cheops. De coordinaten zijn 29°58'33.20" Noorderbreedte en 31°07'49.48" Oosterlengte. Geen zin om in te tikken? Download dan hier het .kmz-bestandje en laat Google zelf het werk doen.
Alvast veel plezier met schatgraven. Google Earth downloaden kan via deze hyperlink.
Egypte is een belangrijke schakel op de trekroute van de oostelijke ooievaars. In de herfst komen de ooievaars Egypte binnen via het centrale en oostelijke deel van Sinai. Slechts heel weinig vogels volgen de kust van de Middelandse Zee en passeren het Suez kanaal. De grote massa vliegt door het oosten van Sinai en steekt de Rode Zee over ter hoogte van El Tor.
Op sommige dagen komen grote groepen ook zuidoostelijker terecht in de buurt van Sharm El Sheikh en Ras Mohammed. Op het Egyptische vasteland vliegen de ooievaars via Qena naar de Nijl en blijven de rivier naar het zuiden volgen.
In het najaar trekken minstens 500.000 ooievaars door Egypte.
In het voorjaar volgen de ooievaars grotendeels dezelfde route langs de Nijl, die ze verlaten ter hoogte van Qena om door te vliegen naar de Rode Zee die ze oversteken in de zone van het zuidelijke Hurghada tot het noordelijke El Tor.
Jonge, onervaren vogels en verzwakte individuen blijven de Nijl ook noordelijk van Qena volgen en trachten te overzomeren in de delta van de Nijl.
Overwintering
Slechts een klein aantal ooievaars overwintert in Egypte. De grootste aantallen worden geteld op de vuilnisbelt in Sharm El Sheikh (Sinai).
Egypte.nl voor het eerst op de Vakantiebeurs in Utrecht
. Met een kwalitatief reisaanbod, scherpe prijzen en goede informatie is de website binnen twee jaar uitgegroeid tot dé online Egypte-specialist. Om dit succes te vieren maken bezoekers van de Vakantiebeurs bij de stand van Egypte.nl kans op een volledig verzorgde 15-daagse Nijlcruise & Rode Zee reis voor twee personen. Bovendien krijgt iedereen die er direct een reis boekt een toepasselijk cadeau.
Egypte.nl Egypte.nl is de Nederlandstalige website voor Egypte. De site onderscheidt zich door het diverse aanbod aan kwalitatieve en betaalbare reizen naar de verschillende bestemmingen in Egypte. Dit varieert van van luxe zonvakanties tot actieve duikexcursies en culturele rondreizen. Het productaanbod is op overzichtelijke manier gepresenteerd. Dankzij de uitgebreide bestemmingsinformatie kunnen bezoekers gemakkelijk hun ultieme reis kiezen en online boeken.
Gratis reis naar Egypte Speciaal voor de bezoekers van de Vakantiebeurs geeft Egypte.nl een 15-daagse Nijlcruise & Rode Zee reis voor twee personen weg. Deze volledig verzorgde rondreis langs de oudheden van Egypte bestaat uit een luxe Nijlcruise langs Luxor, Aswan, Edfu en Kom Ombo en eindigt in een prachtig resort in Hurghada. Hier kan men acht dagen van de zon genieten. Diverse interessante excursies zitten bij de reis inbegrepen. Bezoekers kunnen zich tijdens de Vakantiebeurs inschrijven voor deze actie bij de stand van Egypte.nl.
Cadeau bij boeking Wie op de Vakantiebeurs een reis bij Egypte.nl boekt, ontvangt een toepasselijk cadeau van Egypte.nl en haar media partners Omniversum en Duiken Magazine. Bij een rondreis is dit een gratis kaartje voor de film 'Mummies, geheimen van de Farao's' in het Omniversum. Bij een duikreis ontvangt men een gratis halfjaarabonnement op het magazine 'Duiken'. En bij het boeken van een strandvakantie ontvangt de bezoeker een zonnige beachballset.
Egypte.nl is de Egypte specialist op internet. De site presenteert reizen van gerenommeerde touroperating partners die via Egypte.nl bij deze partners kunnen worden geboekt. Een vakkundige helpdesk van Egypte specialisten staat klanten te woord via telefoon en e-mail. Alle partners van Egypte.nl zijn aangesloten bij het ANVR en SGR. De ANVR- en SGR voorwaarden zijn op de geboekte reis van toepassing.
Ideoloog Al-Qaeda Egypte zweert geweld tegen burgers af
Ideoloog Al-Qaeda Egypte zweert geweld tegen burgers af
CAIRO, 21 november 2007 (IPS) - De ideoloog van Al-Jihad, de belangrijkste Egyptische tak van Al-Qaeda, heeft in een Egyptische en een Koeweitse krant gewelddadige acties tegen burgers en toeristen afgezworen.
Sayed Imam zegt dat zijn groep vanuit islamitisch oogpunt een enorme fout beging door het doden van mensen goed te keuren gebaseerd op nationaliteit, huidskleur of uitgaand van religieuze doctrines.
Imam, de stichter van Al-Jihad die momenteel in een zwaar bewaakte Egyptische gevangenis zit, pleit in een nog niet afgeronde artikelenreeks voor de opschorting van alle gewapende acties in Egypte en in andere islamitische landen.
Imam is de leermeester van de nummer twee van Al-Qaeda, Ayman al-Zawahri, die ooit nog aan het hoofd stond van Al-Jihad. De twee waren ook lang bevriend.
Egyptische analisten oordelen dat het initiatief van Imam zwaar weegt.
De boodschap is in het bijzonder gericht aan de leiders van Al-Jihad en Al-Qaeda, zegt Diaa Rashwan, een expert van het Al-Ahram Center voor Strategische Studies in Caïro.
En de eerdere geschriften van de auteur zijn een referentiepunt voor de leden van Al-Jihad.
Imam was de eerste leider van Al-Jihad in 1968 en meteen ook de eerste leider van een gewapende islamitische cel die besliste het tegen geloofsgenoten op te nemen.
Al-Jihad was onder meer mee verantwoordelijk voor de moord op de Egyptische president Anwar Sadat in 1981. In de jaren 80 en 90 voerde Al-Jihad een bloedige campagne tegen de opvolger van Sadat, de huidige president Hosni Mubarak. Aanslagen op politieagenten, militairen, toeristen en andersdenkende moslims kostten tientallen mensen het leven. Al-Jihad werd ook een broedkamer voor andere terroristische organisaties.
Imam schreef "Het Boek van Beginselen voor Voorbereidingen". Al-Qaeda verwijst naar dat werk om zijn acties te legitimeren en gebruikt het om nieuwe strijders te rekruteren. Decennialang leverden de geschriften van Imam ook ideologische munitie aan verscheidene andere gewapende groepen.
Nu lijkt de ideoloog van Al-Jihad tot inkeer gekomen. Zijn nieuwe opvattingen zijn verpakt in een reeks van kritieken op de theologische rechtvaardigingen waarvan Al-Jihad en andere groeperingen gebruik maken. Ze verschijnen gelijktijdig in een Egyptische krant en in een dagblad in Koeweit.
Moorden en bloedige aanslagen zijn niet de methoden van de islam maar wel van niet-religieuze revolutionairen, schrijft Imam in zijn artikelenreeks.
Voor de islam heiligt het doel de middelen niet, zelfs wanneer die doelen eerbaar en legitiem zijn.
Wie onschuldige burgers op de korrel neemt, stelt zich buiten de sharia, de islamitische wet, oordeelt Imam. Zon mensen plaatsen hun eigen betrachtingen voor de wil van Allah.
Volgens Imam schrijft de islam moslims voor de wapens te laten rusten zolang ze niet zeker zijn wie de vijand precies is. Ze moeten immers vermijden dat onschuldige mensen omkomen.
Imam zegt dat zijn artikelenreeks een reactie is tegen weerkerende schendingen van islamitische beginselen door leden van Al-Jihad.
Al-Jihad Group is traditioneel de meest militante van de islamitische groepen in Egypte. De organisatie weigerde in de voetsporen van de Al-Gamaa al-Islamia te treden, een andere militante organisatie die tien jaar geleden het geweld afzweerde.
Experts verwachten dat de stellingen van Imam tot een nieuw debat over het gebruik van geweld zullen leiden in de islamitische wereld. In elk geval zijn de stellingen van Imam een streep door de rekening van Al-Qaeda. Er wordt verwacht dat Al-Zawahri zwaar zal uithalen tegen de nieuwe geschriften van Imam.
Essam Derbala, een lid van Al-Gamaa al-Islamia, verwelkomt het initiatief. Volgens hem kan het islamitische activisten helpen op een vreedzame manier hun samenleving te versterken tegen westerse pogingen om de islamitische staat op te breken en tegen de bezetting waarmee we geconfronteerd worden een verwijzing naar de Amerikaanse aanwezigheid in Irak en de Israëlische bezetting van de Palestijnse Gebieden en een deel van Syrië
De claim van de sfinx/interview Hawass met NCR Handelsblad
Op 7 januari 2006 hield correspondent voor het NRC-Handelsblad in Cairo, Alexander Weissink, een interview met Zahi Hawass, hoofd van de Hoge Raad voor Oudheden in Egypte.
Egypte kan wel degelijk zorgdragen voor haar eigen culturele erfgoed, vindt de secretaris generaal van de Egyptische Raad voor Oudheden, Zahi Hawass.
Tien jaar geleden was dat nog niet het geval. Duizenden jaren oude monumenten werden verwaarloosd of alleen voor het toerisme uitgemolken. Maar Hawass weet wat goed is voor het nalatenschap van de farao's.
Sinds hij de scepter zwaait over alle piramides, sfinxen, mummies, tempels en tombes die Egypte tot de bakermat van de beschaving maken, gaat hij frontaal de confrontatie aan met buitenlandse betweters. Het is hoog tijd dat de weggehaalde oudheden worden teruggegeven aan het land van herkomst. Maar hij erkent dat het nog aan goede Egyptische egyptologen ontbreekt.
Nederlanders doen uitstekend werk, maar de buitenlanders moeten zich realiseren dat Egypte de baas is. En als gestolen kunstschatten niet worden teruggegeven gooit hij de archeologen onverbiddelijk het land uit.
Veel buitenlandse archeologen hebben kritiek op uw dictatoriale manier van handelen. Maar niemand durft u daarop aan te spreken omdat u critici een vergunning voor opgravingswerk zou kunnen ontzeggen. Is er reden voor die angst?
Ik heb nog nooit mijn macht misbruikt. Ik zou nooit iets tegen iemand doen, als daar niet een goede reden voor was. Als u een goede wetenschapper bent, zal niemand u lastig vallen. Wij zullen u beschermen. Maar mensen die vuile praatjes over mij verspreiden zijn degene die artefacten smokkelen, verkopen of kopen. Dat zijn de egyptologen die zich schuldig voelen.
Ik ben de eerste bij de Raad van Oudheden die strenge regels heeft opgesteld voor archeologisch werk in Egypte. We stellen als voorwaarde dat de egyptologen zijn aangesloten bij wetenschappelijke instellingen en iedereen moet zijn werk zowel in Arabisch als in de eigen taal publiceren. Ik heb 55 expeditieteams het land uitgezet. Het waren amateurs. Sommige werkten hier al twintig jaar zonder ook maar ooit iets te publiceren in een wetenschappelijke uitgave.
U tekent met ons een contract. Als u iets vindt, moet u daarvan eerst de Raad van Oudheden informeren. Waarom? Omdat buitenlanders er een handje van hebben de publiciteit op te zoeken om zichzelf te promoten. Maar wij moeten eerst zien wat u hebt gevonden. Wij moeten het beoordelen. Als alles klopt zullen wij de aankondiging doen, want wij zijn hier de baas.
De Nederlanders vonden een tombe uit het Nieuwe Koninkrijk. Zoals het hoort, stuurden ze mij een rapport met hun theorie dat het een graf was van de tweede dynastie in het Nieuwe Koninkrijk. Dat is prima. Ik zei als jullie in die theorie geloven dan publiceer je een wetenschappelijk artikel in een vakblad, maar niet in de krant. Wij zullen het artikel met belangstelling bestuderen.
Mensen houden er niet van dat Egypte regels heeft. Alles was vroeger in handen van de buitenlanders. Dus wanneer er plotseling een Egyptenaar is die zegt stop, u moet mijn regels volgen, zijn ze ontevreden. Ze zijn gewend dat ze alles kunnen doen wat ze leuk vinden . Egypte was als de Raiders of the Lost Ark. Nu, voor de eerste keer, hebben we de zaak onder controle gebracht voor het behoud van de monumenten.
We hebben talloze teams uit verschillende landen die hier in Egypte werkzaam zijn. Iedereen doet nu goed werk. Onze strikte regels zijn in het voordeel van archeologen die serieus bezig zijn. De Nederlanders doen uitstekend werk, zoals de archeologen van de Universiteit Leiden bij de necropolis van Sakkara, maar ook elders.
Sinds uw aanstelling probeert u Egyptische oudheden terug te vorderen van musea over de hele wereld. Hoe verloopt deze campagne?
De Raad voor Oudheden maakte er vroeger nooit werk van om gestolen artefacten terug te krijgen. Ik heb dat wel altijd gedaan. Gedurende mijn carrière, elke keer dat ik een lezing gaf in een buitenlands museum, zag ik talloze gestolen stukken in musea over de wereld. Ik herinner me dat ik in 1977 op bezoek was in het museum in San Francisco en zag dat ze daar gestolen stukken van Sakkara in de expositie hadden uitgestald. Ik overtuigde de curator dat hij ze aan Egypte terug moest geven. Pas sinds ik inspecteur en directeur werd, kreeg het probleem aandacht bij de Raad voor Oudheden.
Hoe overtuigt u musea om een kostbaar object aan Egypte terug te geven?
In 1993 was ik in het Museum of Fine Arts in Boston. Ik zag dat ook zij enkele gestolen stukken in bezit hadden. Toen heb ik gedreigd dat ik hun opgravingsexpeditie in Giza zou stopzetten als ze het stuk niet teruggaven. Ik had daar helemaal geen zeggenschap over want ik was nog maar inspecteur. Maar het werkte wel.
Toen ik drie jaar geleden secretaris generaal werd, besloot ik een nieuw systeem in te stellen. Ik opende een afdeling voor de terugvordering van gestolen oudheden en ik schreef een brief naar elke museumdirecteur in de wereld met de boodschap dat we geen wetenschappelijke relatie konden hebben als er gestolen Egyptische oudheden in hun bezit waren. We stuurden vier mensen het land uit omdat ze betrokken waren bij de handel in onze artefacten.
Ik heb een internationaal netwerk van spionnen die voor mij alle musea ter wereld nakijken of er gestolen stukken zijn. Tegelijkertijd stropen we het internet af om te zien wat er wordt aangeboden op veilingen. We kijken elke catalogus van elke expositie na. We hebben een internationaal bewustzijn gecreëerd dat Egypte het niet langer tolereert dat ons erfgoed wordt geroofd. Toen mensen merkten dat we het meenden, begonnen ze objecten naar ons terug te sturen. Gewoon met Federal Express, meestal met de afzender erbij vermeld, soms anoniem, van mensen die thuis stukken hadden staan.
We hebben tot nu toe drieduizend stukken teruggekregen. Alle stukken zullen over zes maanden worden tentoongesteld in een speciale expositie het Egyptische Museum in Cairo.
Is uw dreigement om archeologen het land uit te zetten niet gelijk aan afpersing?
Ik weet dat ik iets heel machtigs in handen heb. En ik heb het dreigement met succes gebruikt. ik bluf niet, het is geen grap en het werkt altijd. Meest recent in België. Op mijn verzoek om de teruggave van een artefact, kreeg ik het antwoord dat het wel even kon duren omdat de minister eerst toestemming moest geven. Toen heb ik gezegd dat ik de opgravingen door de Belgische archeologen zou stopzetten totdat de minister de tijd had gevonden om tot een besluit te komen. De volgende dag ontving ik bericht dat het voorwerp opgehaald kon worden.
Het ging om een kalkstenen reliëf van omstreeks 2500 v.Chr. dat in 1965 was gevonden in een mastaba, een Oudegyptisch graf, in Giza bij Cairo. Het stuk werd uit een depot gestolen en het land uit gesmokkeld. In 1973 kocht het Koninklijk Museum voor Kunst en Geschiedenis in Brussel het reliëf van een Belgische privé-verzamelaar.
Misschien dat sommige mensen het als afpersing zien, maar dit is het culturele erfgoed van Egypte dat gestolen is. Dieven penetreren een graf, hakken de reliëfs uit, beschadigen het monument en vervolgens is het te bezichtigen in uw museum. Is dat eerlijk?
Hoe kan ik met u aan tafel zitten, als u de geschiedenis van mijn land verwoest, wanneer u de geest van de farao verstoord? Moet ik dan aardig blijven en u uitnodigen om nog meer objecten te komen stelen. Dit is geen afpersing, dit is gerechtigheid. Als u mij daarbij niet helpt, kunt u niet in Egypte terecht.
De egyptologen moeten de musea en universiteiten waarbij ze zijn aangesloten dwingen het roofgoed terug te geven. Als ze dat afpersing vinden, best, dan pers ik ze af om de geschiedenis te herstellen.
Een groot beeld van Koning Amenhotep III was in 1970 in Luxor gevonden. Dit beeld had prachtig grote ogen. Dieven hebben toen in 1980 een van de ogen uitgezaagd en op een veiling verkocht. Vandaag hebben we uitgevonden dat het Kunstmuseum in het Zwitserse Basel het object had gekocht. Daarom stuur ik ze nu een brief met de eis dat het wordt teruggegeven. Anders haal ik Interpol erbij en sleep ik ze voor de rechter. Ik maak er een groot schandaal van.
Ik werk in het belang van de archeologie. Niet alleen voor Egypte, maar voor de hele wereld. Want onze monumenten zijn niet alleen van Egypte, maar van iedereen.
Welke stukken wilt u precies terughebben?
De Raad voor Oudheden concentreert zich op objecten die na 1972 zijn gestolen, omdat in dat jaar de lidstaten van de UNESCO een Conventie tekenden waarin werd afgesproken dat alle kunstvoorwerpen die sindsdien uit een land zijn gesmokkeld naar dat land van herkomst moeten terugkeren. Juridisch kan Egypte daarom alleen aanspraak maken op stukken die na die tijd zijn verdwenen.
Maar afgezien van de objecten die na 1972 zijn gestolen, vind ik dat er vijf unieke stukken in Egypte thuishoren die voor die tijd zijn weggehaald. Ik ben er niet op uit om alles terug te krijgen, maar deze vijf bijzondere objecten dienen in het land van herkomst te zijn. Dat zijn de Steen van Rosetta in handen van het British Museum in Londen, de buste van Nefertiti eigendom van het Egyptische Museum in Berlijn, de Zodiak in het Louvre in Parijs, het beeld van Hemioenoe in het Roemer-Pelizaeus Museum in het Duitse Hildesheim en de buste van Anchhaf van het Museum of Fine Arts in Boston.
Ik nodig de internationale gemeenschap via de UNESCO uit om mij hierin te steunen. Ik probeer samen te werken met landen die ook veel cultureel erfgoed hebben verloren zoals Griekenland, Italië, Frankrijk, China en Irak.
Heeft u de British Museum en het Louvre ook gedreigd de egyptologen het land uit te zetten?
Nee, ik volg een andere strategie voor die vijf stukken. Ik wil niet dat de Britse premier of de Franse president met iemand in Egypte belt. Dat zou het gevolg kunnen zijn als ik dreig hun activiteiten in Egypte stil te leggen. Ik wil niet verstrikt raken in politiek, ik wil niets met regeringen van doen hebben. Dit is iets tussen mij en de musea.
Veel mensen zeggen dat Egypte geen aanspraak kan maken op het erfgoed omdat het er niet goed voor zorgdraagt. Is dat een geldig argument?
Dat is onzin. Vroeger, tien jaar geleden, was dat misschien nog het geval. De opslag in de kelder van het Egyptische Museum in Cairo was het laatste voorbeeld daarvan. Dat was inderdaad een grote chaos. Niemand wist wat daar onder het stof lag en niemand weet wat er over de jaren allemaal verdwenen is. Daarom heb ik het afgelopen jaar een bestand laten maken van de vergeten stukken en wordt er een nieuwe opslag aangelegd.
Kijkt u naar het Luxor Museum en ons Nationaal Museum in Alexandrië. Onze musea zijn beter dan die van u. Er is hier een ware revolutie aan de gang. We zijn dertien nieuwe musea aan het bouwen om alles onder te brengen. Wij zorgen beter voor ons erfgoed dan wie dan ook.
Zal alles weer afglijden in de oude toestand wanneer u vertrekt?
Ik zet me in voor de conservering van ons nationale erfgoed omdat ik goed ben opgeleid in de egyptologie. In sta bekend als een goede archeoloog. Mijn opvolger zal diezelfde kwaliteiten moeten hebben. Over vier en een half jaar ga ik met pensioen. Ik leer mijn mensen alles wat ik weet en stuur ze naar het buitenland om te studeren. Maar wat ik nog altijd niet in ze zie is de passie die ik heb. Dat kan ik ze niet aanleren.
Van de vijfduizend Egyptische egyptologen zijn er hooguit drie van echt goede kwaliteit. Daarom probeer ik zoveel mogelijk aan training te doen. In de komende jaren zult u een drastische verbetering zien.
Ik wil de Egyptische archeologen leren om te kunnen concurreren met de buitenlanders. Niet om alle buitenlanders eruit te werken, want de wetenschappers uit Nederland, België of de Verenigde Staten zijn goede en serieuze wetenschappers. Maar de Egyptenaren moeten het niveau halen zodat ze kunnen samenwerken met de buitenlandse expedities. Net zoals ik dat heb gedaan.
NEW YORK - Egyptenaren moeten zelf hun geloof kunnen kiezen, zei mensenrechtenorganisatie Human Right Watch dinsdag. Vanaf hun zestiende moeten Egyptenaren een identiteitskaart bij zich hebben waarop hun religie staat vermeld. Zij kunnen daarbij kiezen tussen islam, christendom en jodendom.
Deze gang van zaken staat niet voorgeschreven in de Egyptische wetboeken, maar regeringsfunctionarissen zeggen dat ze handelen op basis van hun interpretatie van de sharia, de islamitische wetgeving. Bovendien erkent Egypte de bekering van moslims naar een ander geloof niet.
Aanhangers van de minderheidsgeloven ondervinden door de miskenning allerlei problemen in het dagelijks leven, zoals bij het huwelijk, bij het onderwijs van de kinderen en bij financiële en andere transacties, aldus HRW.
Im Schatzhaus der Pharaonen Das ägyptische Museum in Kairo
Unter einem verstaubten Holzdeckel kommt das leuchtende Antlitz einer pharaonischen Schönheit zum Vorschein. Im Licht der Taschenlampe erwacht sie aus Jahrtausende langem Schlaf. Keine Szene aus einem Märchen, sondern einer von vielen magischen Momenten im Laufe einer einzigartigen wissenschaftlichen Expedition ...
Sie führt in die legendären Katakomben eines der berühmtesten Museen der Welt. Archäologen
Die Identität und Herkunft dieses Fundes ist noch unbekannt.
und Ägyptologen begeben sich auf Spurensuche im Keller des Ägyptischen Museums in Kairo. Dort lagern in endlosen Regalen Hunderte von kostbaren Sarkophagen und zauberhafte Mumienmasken neben Tausenden von Kisten und Kästen, die allesamt längst in Vergessenheit geraten sind.
Das Kairoer Museum stellt rund 150.000 Artefakte aus, darunter die Mumien von legendären Pharaonen wie Ramses II und den Goldschatz aus dem Grab des Tutanchamun. Was kaum jemand ahnt: Schätzungsweise weitere 90.000 Kunstgegenstände lagern im Keller. Das 10.500 m² große, labyrinthische Gewölbe dient seit mehr als 100 Jahren als Zentrallager für Ausgrabungsfunde aus ganz Ägypten. Erstmals durfte ein Filmteam die Forscher bei ihrer Expedition in die jahrzehntelang verschlossenen und in Vergessenheit geratenen unterirdischen Gewölbe begleiten. Die Filmemacher erhielten exklusiven Zugang zu Schätzen, die seit ihrer Entdeckung niemand mehr zu Gesicht bekommen hat. Mehrere Wochen konnten sie in der größten und bedeutendsten Sammlung der pharaonischen Antike drehen.
Im Zentrum des Films steht Dr. Wafaa El Saddik, die erste Frau an der Spitze von Ägyptens wichtigstem Nationalmuseum. Sie hat die titanische Aufgabe übernommen, das Haus zu modernisieren. Das Filmteam begleitet die renommierte Ägyptologin und ihre Mitarbeiter bei dem abenteuerlichen Vorstoß in die hintersten Winkel des Museums. Die Dokumentation zeigt die Arbeit in dieser "Schatzkammer der Pharaonen" so, wie sie noch nie in einem Film festgehalten wurde.
In het Egyptisch museum van Cairo merkte mineraloog Vincenzo de Michele een eigenaardigheid bij een van de archeologische vondsten.
In het midden van een nekjuweel van de bekende farao Toetanchamon bevindt zich een geel sierraad van onbekende oorsprong. Althans, voorheen onbekend. Nu heeft men een nieuwe theorie over dit gele kleinnood.
Na onderzoek bleek het juweel gewoon glas te zijn. Dit leverde echter geen sluitende verklaring op want de ouderdom predateerde de allereerste Egyptische beschaving. Hoe kwam dat glas daar?
De Egyptische geoloog Aly Barakat herleidt de oorsprong naar stukjes glas die in de Egyptische woestijn te vinden zijn. Hierboven ziet u Barakat terwijl hij een stuk ruw woestijnglas in de hand houdt. Hoe komt dat glas in die grote zandvlakte?
Hemel van vuur Australisch astrochemicus Christian Koeberl onderzocht zowel de regio als het glas. Hij concludeert dat alleen een extreem hoge temperatuur verantwoordelijk kan zijn voor de vorming.
Een meteoriet die de Aarde lang geleden ramde zou het puzzelstuk zijn dat de glaspuzzel oplost, alleen... er is nergens een impactkrater te vinden.
Ook toen men het gebied met satellieten afspeurde trof men geen sporen. Men vond op een andere Egtptische locatie wel een krater en ook daar was dit glas te vinden, dat ziet u rechts op de luchtfoto.
De Amerikaanse geofysicus John Wasson zoekt het nog iets verder. Hij herinnert zich het Siberische Tunguska, waar in 1908 een meteoriet een volledig bos met 80 miljoen bomen van de kaart veegde. Enkelen geloven tot op vandaag dat het Tunguska-gebeuren een neerstortende UFO met groene mannetjes was, hoofdzakelijk omdat er geen inslagkrater was.
Wetenschappers vermoeden dat een onbekende voorwerp boven het bos explodeerde en dat de hitte verantwoordelijk was voor een bliksemsnelle bosbrand. John Wasson denkt dat er in Egypte iets soortgelijks is gebeurd en dit het ontbreken van een krater verklaart.
Jupiter geeft hints De eerste atoombom die in New Mexico werd gedetoneerd zorgde ook voor een laagje van glas. Al was deze laag vele malen kleiner dan hetgeen in Egypte is aan te treffen. De oorsprong van Toetanchamons juweel is dus krachtiger dan een atoombom.
Een natuurlijke uitbarsting op deze schaal werd lang voor onmogelijk gehouden. Tot NASA in 1994 met Hubble kon zien hoe de komeet Shoemaker-Levy de planeet Jupiter een kosmische kus gaf.
De komeet explodeerde in de Juviaanse atmosfeer en Hubble detecteerde de grootste vuurbal ooit aan de horizon van Jupiter.
Mark Boslough, gespecialiseerd in impactsimulaties, maakte een computermodel dat de Shoemaker-Levy-inslag nabootste, maar dan op Aarde in plaats van Jupiter. Op basis van zijn simulatie moest Boslough concluderen dat oppervlaktetemperaturen van 1.800 graden Celsius niet vreemd zouden zijn. De kracht was ongeveer gelijk aan tienduizend atoombommen en zou dus makkelijk een glaslaag kunnen vormen zoals die in het Egyptisch zand te vinden is. Voor mensen in de omgeving betekent iets dergelijks een snelle, wellicht pijnloze, dood...........
Hoe brozer de materie waaruit de komeet of meteoriet bestaat, hoe groter de kans dat het zorgt voor een hemels schouwspel. Harde soorten indringers zorgen voor inslagkraters, zachte of broze exemplaren voor een verhitte hemel. Beiden met de voor hun specifieke gevolgen.
Andere glaslagen In Azie heeft John Wasson een ander glasveld aangetroffen. Het is afkomstig van ruimteobject dat 800.000 jaar geleden de Aarde heeft bezocht. Dit veld is nog groter dan het Egyptische en was belangrijk voor studies over dit fenomeen. Een gebied van driehonderduizend vierkante mijl ondervond meerdere hemelse vuurballen en ook hier nergens een krater te vinden.
Beide onderzoekers, Boslough en Wasson, geloven dat deze gebeurtenis ongeveer iedere honderd jaar ergens plaats vindt. Zelfs het effect van een kleine atmosferische vuurbal zou groter zijn dan meerdere Hiroshimabommen.
(Het nekjuweel van Toetanchamon met de gele ruimtesteen)
De onderzoekers plaatsen ook vraagtekens bij de Hollywoodmanier om ruimteindringers te vernielen. Bruce Willis sturen om het object te detoneren, of een (kern)raket lanceren, zou alles nog erger kunnen maken. Als een grote meteoriet in onze atmosfeer versplintert, dan wordt het pas echt tropenweer.
In het kleine Egyptische plaatsje Karnak staat het grootste religieuze bouwwerk in de wereld. Dit jaar is het 40 jaar geleden dat de eerste delen van het tempelcomplex werden opgegraven door Franse en Egyptische archeologen.
Het 40-jarige jubileum is aangegrepen om ervoor te zorgen dat de teams uit beide landen op gelijkwaardige voet met elkaar gaan samenwerken.
Sinds Egypte een Romeinse provincie werd, is het een favoriet reisdoel geweest voor wie zich de luxe van de reis kon permitteren
. Ook in Egypte heeft de tijd niet stilgestaan. Zowel de bevolking als het aantal toeristen is in de afgelopen decennia explosief gestegen, de hoofdstad Caïro is met 16 miljoen inwoners de grootste stad van het Afrikaanse continent en de Europese cultuur heeft zijn invloed duidelijk nagelaten
. Egypte heeft echter nog veel behouden uit een ver verleden. De prachtige piramiden, maar ook in het gewone leven op het platteland vindt men nog steeds de traditionele lemen huizen en wordt het land met de hand bewerkt zoals dat honderden of duizenden jaren geleden ook al werd gedaan.
Egypte is een land van tegenstellingen en paradoxen.
Deze reisgids probeert een wegwijzer te zijn in de cultuur, de monumenten van het verleden en de hedendaagse maatschappij van Egypte. Maar het Egypte waar u doorheen loopt, moet u uiteindelijk met uw eigen ogen bekijken en de indrukken die dit zal achterlaten zullen verrassend onvoorspelbaar en onvergetelijk zijn.
Professor Harco Willems van de K.U.Leuven brengt twee boeken uit over de maatschappij en de religie in het Oude Egypte.
Die zijn het resultaat van de opgravingen die de professor en zijn medewerkers al vijf jaar lang uitvoeren in het dorp Dayr al-Barsh in Egypte.
In mei haalden ze nog het wereldnieuws met de vondst van het graf van een mummie van 4.000 jaar oud.
De mummie Hinu werd teruggevonden in een ongeschonden graf. Hij stierf in 2050 voor Christus, en werd 4.000 jaar later door een team Leuvense Egyptologen ontdekt.
Het graf bevindt zich op het provinciale grafveld van Dayr al-Barsh, waar de archeologen al meer dan vijf jaar opgravingen doen. Het grafveld is enkele vierkante kilometers groot.
Professor Willems schreef zijn bevindingen neer in twee boeken Vanavond in ROB Vandaag!
ROTTERDAM/ASWAN - Of het nu de bouw van een duizelingwekkend hoge stuwdam betreft of de verplaatsing van duizenden jaren oude tempels: als het om grootschalige projecten gaat, weet Egypte van wanten.
FOTO ANP
De nieuwste megaoperatie is het Toshka-project.
Toshka mag gerust een project van faraonische omvang worden genoemd. Tot 2017 wordt in het uiterste zuiden van het land, op enkele tientallen kilometers van de beroemde tempels van Abu Simbel, ruim een half miljoen hectare woestijn omgevormd tot een immense lap landbouwgrond. Met het nieuwe akkerland hoopt Egypte de export van landbouwproducten zoals katoen, sperziebonen en aardbeien flink op te voeren.
Het landbouwgebied moet het leefgebied van zeker zes miljoen mensen worden.
De regering wil ze de komende tien jaar verhuizen naar nieuw te bouwen dorpen en steden, waarvan Toshka de grootste wordt. De volksverhuizing is bittere noodzaak omdat de Egyptenaren elkaar nu allemaal in de weg zitten op de vruchtbare gronden langs de Nijl. Hoewel de riviervallei vijf procent van de oppervlakte van Egypte beslaat, wonen bijna alle tachtig miljoen inwoners er. In 2050 zijn dat er naar schatting al bijna 160 miljoen.
Aan de oevers van het Nasserstuwmeer is een van de grootste waterpompstations ter wereld gerealiseerd. Het is een bouwkundig hoogstandje dat is vernoemd naar de Egyptische president Hosni Mubarak. Het Mubarak-pompstation slurpt water uit het meer en pompt het in een 54 meter hoger gelegen kanaal. De vaart voert het water via een driehonderd kilometer lang stelsel van irrigatiekanalen de woestijn in, richting de dorstige gewassen.
De agrarische sector is nu al een van de belangrijkste pijlers van de Egyptische economie. Twintig procent van de totale export kwam in 2006 voor rekening van de landbouw.
Door het warme klimaat in Egypte is van sommige gewassen meer dan één oogst per jaar mogelijk. Om dat voordeel uit te buiten zijn verschillende woestijngebieden de afgelopen jaren al geïrrigeerd.
In de Sinaï bijvoorbeeld is een enorm tuinbouwgebied aangelegd. Voor de teelt van de producten wordt water uit de Nijl gebruikt, dat onder het Suezkanaal door wordt aangevoerd. Ook de woestijn langs de snelweg tussen Caïro en Alexandrië veranderde de laatste jaren van een meedogenloos hete zandvlakte in groen akkerland. De verwachting is dat de oppervlakte landbouwgrond, door onder meer het Toshka-project, de komende jaren met ruim een kwart toeneemt, waardoor de export verder zal stijgen.
Er bestaat echter grote scepsis over de haalbaarheid van de irrigatieprojecten, onder meer door de hoge kosten die met het project zijn gemoeid.
Alleen al voor het Toshka-project is voor de aanleg van kanalen, waterpompen, wegen en een elektriciteitsnet omgerekend bijna vijftig miljard euro nodig. Weliswaar betaalt de Egyptische overheid van dat bedrag een kwart - de rest komt van buitenlandse investeerders - maar dat is volgens economen voldoende om het toch al arme land in een liquiditeitscrisis te storen.
Ook milieudeskundigen uiten hun bedenkingen over het omvangrijke irrigatieproject. Voor de bevloeiing van de nieuwe landbouwgrond is jaarlijks naar schatting vijf tot negen miljard kubieke meter Nijlwater nodig. Onzeker is of die hoeveelheid wel beschikbaar is.
Voor het onttrekken van water uit de Nijl is Egypte gebonden aan het zogenoemde Nijlverdrag. Daarin is vastgelegd hoeveel water elk van de tien landen, waar de rivier door stroomt, mag gebruiken. Juist nu Egypte meer water aan de Nijl wil onttrekken - met de huidige 55 miljoen kubieke meter per jaar is het land al grootverbruiker - hebben onder meer Soedan en Ethiopië laten weten de komende jaren ook meer rivierwater nodig te hebben.
Egypte kan niet teruggrijpen op voorraden regenwater, want neerslag is er vrijwel nooit. Met temperaturen die in de zomer kunnen oplopen tot vijftig graden Celsius verdampen juist grote hoeveelheden water, zeker als die over de woestijn worden uitgestort.
Toch bestaat in Egypte officieel geen twijfel over het Toshka-project. De overheid omschrijft het zelfs als Hét project van de 21ste eeuw. Net zoals de Hoge Aswandam Hét project van de 20ste eeuw werd genoemd.
De EBU heeft het songfestivalconcept verkocht aan de televisiegroep Nibras Media Ltd.
Die keten wil het format gebruiken voor landen uit Noord-Afrika en het Midden-Oosten.
Kassa kassa
De bankrekening van de EBU, de overkoepelende organisatie van het Songfestival, is flink aangedikt, maar een precieze verkoopsom is niet bekendgemaakt.
Het songfestivalconcept zal worden gebruikt voor een wedstrijd met een deelnemersveld dat zich uitstrekt van westelijk Noord-Afrika tot en met het Arabisch schiereiland.
Bont deelnemersveld
Concreet gaat het om landen als Algerije, Bahrein, Egypte, Irak, Jordanië, Libanon, Syrië, Koeweit, Libië, Marokko, de Verenigde Arabische Emiraten en Saoedi-Arabië maar ook Somalië en Soedan.
Naar verluidt zijn al heel wat plaatselijke omroepen geïnteresseerd in een deelname.
Marteling door de Egyptische politie en ander geweld van staatswege is de laatste jaren toegenomen en dat houdt verband met een steeds luidere roep om democratisering in Egypte.
Dat stelt het Nadim Centrum, een in Egypte gevestigde mensenrechtenorganisatie, in een maandag gepubliceerd rapport.
In het lijvige stuk, dat 261 pagina's telt, wordt uit de doeken gedaan hoe veel mensen in hechtenis zijn gemarteld of seksueel misbruikt.
De Egyptische staat treedt volgens het Nadim Centrum steeds harder op tegen betogers en slechts zelden worden de schuldigen vervolgd.
In het rapport wordt onder meer melding gemaakt van de zaak van demonstrerende vrouwen die in mei 2005 het slachtoffer werden van seksueel misbruik door politieagenten.
Ondanks dat het misbruik op video werd vastgelegd, is nooit vervolging ingesteld.
Ali is zijn werk kwijt en is in een grimmige stemming. Hij heeft besloten die avond stoned te worden. Met een waterpijp en een paar gram hasj op het balkon van zijn flat, een bandje met de zwaar melancholieke muziek van Umm Kalthoum - zeer geliefd bij oudere hasjrokers - en dan maar roken en vergeten.
Een recente studie van de Egyptische overheid slaat alarm over het toegenomen drugsgebruik in Egypte. Volgens de Nationale Raad voor drugsbestrijding en -behandeling (Ncfta) is 8,5 procent van de Egyptische bevolking - zo'n zes miljoen mensen - 'verslaafd' aan drugs. Het blijkt hier in hoofdzaak te gaan om de als softdrugs bekend staande cannabisproducten hasj en marihuana. Die laatste drug staat in Egypte bekend onder de naam bango.
Marihuanaplant
Traditie Hoewel het streng verboden is, heeft het gebruik van hasj een lange traditie in Egypte. Het gebruik in combinatie met de illegale status is omgeven met een soort romantiek die in de Egyptische literatuur en films uitgebreid aan bod komt. Er zijn de beroemde ghorza's, geheime hasjcafés, waar prominente Egyptenaren en mannen van de straat gezamenlijk genieten van hun gedeelde verboden passie.
In de jaren zeventig leverde de Egyptische politie slag met de hasjhandelaren in de steegjes van de wijk Batniyya in het oude middeleeuwse centrum van Cairo. Er werd een film over gemaakt, die miljoenen bezoekers trok.
Het gebruik van softdrugs was jarenlang redelijk stabiel in Egypte. Maar volgens de Egyptische Raad voor Drugsbestrijding zou vooral onder jongeren het druggebruik de laatste jaren explosief gestegen zijn. Nieuw is dat het gebruik van softdrugs al op de lagere school begint. Sinds 2004 is de gemiddelde leeftijd waarop een Egyptenaar met zijn druggebruik begint, gedaald van 24 naar vijftien. Twaalf procent van de Egyptische studenten gebruikt softdrugs. En dat percentage wordt nog gedrukt door het relatief lager gebruik onder vrouwelijke studenten. Onder mannelijke studenten ligt het gebruik op twintig procent.
Nadelige effecten Cannabis heeft de reputatie van een milde drug die niet erg verslavend is en weinig gevaren voor de gezondheid oplevert. Toch hebben onderzoeken aangetoond dat de schadelijke effecten op de psychische gezondheid veel groter zijn dan werd gedacht. Volgens Mushira al-Khattab van de Nationale Raad voor Kinder- en Moederschap (NCCM) is er veel te weinig kennis over de nadelige effecten van de drugs. Al-Khattab denkt dat het druggebruik het beste bestreden kan worden door ouders, leraren en kinderen over die effecten te informeren.
Ali heeft zichzelf een avondje doorzakken beloofd, maar eerst moet de hasj gescoord worden. Drugs blijven een riskante hobby in Egypte. Je moet niet het ongeluk hebben in handen van de Egyptische politie te vallen. Maar de spanning draagt op een of andere manier bij tot het effect van de drug en hoort bij de totaalervaring. Verboden vruchten smaken het best, dat waren we in Nederland met zijn gedoogbeleid alweer enige tijd vergeten.
Donker steegje Op Ali's brommertje rijden we naar Imbaba, de uitgestrekte volkswijk waar betonnen flatgebouwen elkaar in een eindeloze rij opvolgen. In de jaren negentig vocht de Egyptische politie hier nog veldslagen uit met gewelddadige islamisten op een moment dat dit extremisme in Europa nog een ver-van-mijn-bed-show was. We hobbelen over de onverharde, met vuilnis geplaveide straten, kriskras kinderen en oneffenheden vermijdend, tot we een donker steegje inrijden.
Aan het eind van het steegje een zware blauwgeverfde ijzeren deur met daarin een klein luikje dat opengaat als Ali klopt. Een elegante vrouwenhand grist het biljet uit zijn hand en levert vrijwel gelijktijdig de verlangde koopwaar. Bijna niemand krijgt de vrouw achter de deur ooit te zien, vertelt Ali me later, maar het verhaal gaat dat ze bloedstollend mooi is. Het luikje klapt dicht en Ali wil zo snel mogelijk weer weg. Hij doet een beetje knorrig, wat in zijn geval betekent dat hij zenuwachtig is. Als we het steegje uit zijn, is het grootste gevaar geweken. We racen terug naar Ali's flat in de middenklassewijk Muhandeseen. Onderweg scoren we nog een paar flessen Egyptisch bier en een gebraden kippetje en het feest kan beginnen.
BRUSSEL, 10 december 2007 (IPS) - Tweeëntwintig jaar na een verbod op de uitvoer van menselijke skeletten uit India, blijkt de praktijk nog altijd op grote schaal voor te komen. De skeletten komen uiteindelijk vaak in Westerse instellingen terecht.
De wereldwijde vraag naar menselijke skeletten is groot. In de Westerse landen worden overledenen snel begraven of gecremeerd, en de weinige lichamen die aan de wetenschap geschonken worden, gaan meestal naar de opleiding van studenten geneeskunde en worden vervolgens verbrand.
Tot 1985 was India de grootste uitvoerder van menselijke beenderen ter wereld met een geschatte jaarlijkse export van 60.000 schedels en skeletten. Na het verbod kwamen meer skeletten uit China en Oost-Europa, maar de kwaliteit bleek minder. De grote vraag voedt de illegale handel in menselijke skeletten.
De voorbije jaren werden handelaren opgepakt in ondermeer Egypte en Madagascar, maar vooral in India lijkt de praktijk weer de kop op te steken
Zon 7000 jaar geleden verzamelde men in Jericho (Israël) water in putten die als bron dienden. Naast de aanleg van verzamelputten begon men ook primitieve drinkwaterleidingnetten op te zetten. Het waren eenvoudige greppels, uitgegraven in het zand of uitgehouwen in de rotsen.
Later ging men ook holle buizen gebruiken. In Egypte gebruikte men hiervoor holle palmbomen en in China en Japan bamboe. Later ging men ook gebruik maken van gebakken klei, hout en metaal.
In Perzië spoorde men ondergrondse riviertjes en meren op. Het water werd via onderaardse in de rotsen uitgehouwen gangen en gemetselde galerijen langs de bergflanken naar de vlakte geleid waar het in grote putten werd opgevangen.
Reeds in 3000 voor Christus werd in de stad Mohenjo-Daro (in het huidige Pakistan), gebruik gemaakt van een zeer uitgebreide watervoorziening. In de stad waren ook openbare badinrichtingen met warmwaterinstallaties en badkamers.
In het oude Griekenland maakte men al vrij vroeg gebruik van bron-, put- en regenwater. Door de snelle groei van de bevolking in de steden, was men genoodzaakt om het water op ver afgelegen plaatsen op te vangen en via leidingen te vervoeren. Het gebruikte water en het regenwater werden afgevoerd via een rioleringssysteem. Toen men valleien moest overbruggen, voerde men het water via heuvels onder hoge druk aan. De Grieken waren de eersten die ook belang hechtten aan de kwaliteit van het drinkwater. Zij gebruikten beluchtingsbekkens voor de zuivering van het water.
De Romeinen waren de grootste architecten en bouwers van waterleidingnetten in de Oudheid.
Ze gebruikten rivier-, bron- of grondwater voor hun bevoorrading. De Romeinen bouwden dammen in rivieren, waardoor meren ontstonden. Het water werd hierin eerst belucht voordat het werd afgenomen. Men gebruikte het liefst water uit de bergen, vanwege de drinkbaarheid. Om het water te vervoeren, bouwde men de beroemde aquaducten. Het water werd zo over tientallen kilometers vervoerd. Voor de waterleidingen in de stad zelf gebruikte men buizen van beton, steen, brons, zilver, hout en lood. De winplaatsen waren beschermd tegen verontreiniging van buitenaf.
Na de val van het Romeinse Rijk werden de aquaducten niet meer gebruikt. Van 500 tot 1500 na Christus waren er weinig ontwikkelingen op het gebied van waterbehandeling. In de Middeleeuwen onstonden er veel steden. Men maakte in de stad gebruik van houten waterleidingen. Het water, werd uit de rivier gehaald of uit waterputten in of buiten de stad. Men ging ook regenwater gebruiken. Al gauw ontstonden onhygiënische omstandigheden, omdat men afval en uitwerpselen in het water dumpte. Mensen die dit water dronken werden ziek en stierven. Daarom ging men water gebruiken dat door zogenaamde waterdragers verder van de stad uit de rivier gehaald werd waar het water nog schoon was.
De eerste drinkwatervoorziening die water leverde aan een gehele stad werd in 1804 in Paisley in Schotland gebouwd door John Gibb, om zijn blekerij en de hele stad van water te voorzien. Binnen drie jaar werd er al gefilterd water vervoerd naar Glasgow. In 1806 trad in Parijs een grote waterbehandelingsinstallatie in werking. Men liet het water 12 uur bezinken, voordat het werd gefilterd. De filters bestonden uit zand en houtskool en werden elke zes uur vervangen. In 1827 maakte de Engelsman James Simpson een zandfilter om drinkwater te zuiveren. Het wordt nu nog de belangrijkste bijdrage aan de volksgezondheid genoemd.
Het Egyptische Orascom Telecom ontkent dat het te koop staat, zoals bericht werd in de Britse krant 'Sunday Times'. "Er komt geen veiling en mijn familie en ik hebben geen interesse om de telecomsector te verlaten. We zien dit als een langetermijninvestering", aldus CEO Naguib Sawiris in een e-mail.
Biedingsoorlog Eerder op de dag meende de krant dat een van de grootste telecombedrijven van het Midden-Oosten wel degelijk te koop stond. Er werd zelfs een biedingsoorlog verwacht vanuit het Westen, maar daar komt dus niets van in huis. 17 miljard De waarde van het bedrijf wordt op zowat 17 miljard dollar geschat, inclusief schulden. De Orascom-clan, waarvan het telecombedrijf één van de bezittingen is, controleert zowat 40 procent van de beursindex in Egypte.
Informele gesprekken Nog volgens de 'Sunday Times' waren er al informele gesprekken met Deutsche Telekom. Ook het Spaanse Telefónica, het Britse Vodafone en France Telecom zouden in aanmerking gekomen zijn. Orascom Telecom heeft zijn basis in Egypte en is actief in negen landen in het Midden-Oosten en Afrika. De groep heeft meer dan 65 miljoen klanten. (belga/svm)
GAZA-STAD (ANP) - De streng islamitische Hamas heeft in de Gazastrook de strijd aangebonden met de drugs. Inmiddels zijn 115 drugshandelaren aangehouden en is voor 4 miljoen dollar aan drugs (hasj, cocaïne, heroïne en xtc) inbeslaggenomen.
Zondag gingen de drugs voor de uitgenodigde media in vlammen op.
Een zegsman van de Palestijnse beweging zei tegen de BBC dat de meeste drugs via tunnels vanuit Egypte worden binnengesmokkeld.
Hamas nam in juni de macht in Gaza over van Fatah van president Mahmoud Abbas. Onder Fatah kon de drugshandel floreren, stelt Hamas. Een woordvoerder van Fatah ontkende dat. Met de drugsactie wil Hamas laten zien dat de beweging de orde herstelt in de Gazastrook. Drugsdealers kunnen volgens de wet levenslang en zelfs de doodstraf krijgen, aldus de zegsman van Hamas.
Een brand op de campus van de universiteit Al-Azhar in Egypte heeft zaterdag drie studenten het leven gekost.
De brand brak uit in een collegezaal in de plaats Zagazig. Honderden studenten vluchtten in paniek het gebouw uit en tientallen raakten in de chaos gewond.
Waardoor de brand is ontstaan was niet direct duidelijk.
Zagazig ligt ongeveer tachtig kilometer ten noordoosten van Caïro.
- Het hoofd van de Koptisch-Orthodoxe Kerk, paus Shenouda III, uit het ziekenhuis ontslagen. Hij werd vijf dagen geleden opgenomen na ernstige buikklachten. Medische behandelingen in buitenland
De 84-jarige Egyptische kerkleider had een ernstige infectie aan zijn galblaas. Shenouda onderging onlangs nog een medische behandeling in de Verenigde Staten. Dit jaar maakte hij in verband met zijn kwakkelende gezondheid vaker reizen naar het buitenland. Daardoor werd er druk gespeculeerd over zijn mogelijke opvolger.
Opvolger van Sint Marcus Shenouda wordt beschouwd als de 117de opvolger van Sint Marcus de Evangelist. Volgens de traditie zou de gewijde schrijver van het Marcus-evangelie de Kerk van Alexandrië hebben gesticht. Shenouda zit op de Stoel van Marcus sinds 1971. Hij staat daarmee aan het hoofd van de grootste christelijke gemeenschap in het Midden-Oosten.
In Egypte bedraagt het aantal kopten ongeveer 7,5 miljoen, dat is tien procent van de totale bevolking.
Egypte De Koptisch Kerk behoort tot de oosterse kerken. Ze is één van de vier vroegste patriarchaten (Jeruzalem, Antiochië, Rome, Alexandrië). De term kopten is een equivalent voor Egyptenaren, en is afgeleid van het Griekse woord Aigyptos. Als deel van het islamitisch rijk werd Egypte een islamitisch land waarin voor niet-islamieten de godsdienstvrijheid beperkt werd. In de laatste dertien eeuwen hebben de kopten periodes gekend van matige tot ernstige onderdrukking, toch hielden de kopten vast aan hun geloof, taal en tradities.
De laatste tijd zijn er in Egypte in toenemende mate botsingen tussen kopten en moslims.
Wereldwijd De Koptische Kerk is in de laatste decennia uitgewaaierd over alle werelddelen. Paus Shenouda III is het gelukt om met de orthodoxe kerken van Syrië, India, Armenië en Eritrea een geloofseenheid te vormen naar het voorbeeld van de eerste universele Kerk.
Nederland In 1976 is de Koptische Kerk als officiële kerkgemeenschap in Nederland opgericht. De Koptisch Orthodoxe Kerk is sinds 2005 lid van de Raad van Kerken in Nederland. De koptische gemeenschap hier telt zon 10.000 gelovigen, meest van geboorte Egyptenaar.
Dankzij de samenwerking met het Egyptische Wadi Dagla trekt Lierse binnenkort op winterstage naar Caïro. De Pallieters verruilen het gure Belgische winterweer dus voor de stralende zon in Egypte. Ook aan de supporters werd gedacht. Wie aan het zwembad wil liggen in plaats van in de sneeuw te belanden, heeft de mogelijkheid om mee te reizen.
Lierse kan in Caïro gebruik maken van het complex van Wadi Degla. De spelers zullen er van 10 tot 17 januari verblijven. Zwembaden, tennis, basket- en voetbalvelden, fitness, zowat alles is aanwezig om de voetballers bezig te houden. De supporters kunnen lustig aan sightseeing doen, piramides, tempels en andere bouwwerken van Egyptische makelij bezoeken.
Er werden voor de supporters twee formules uitgestippeld: een verblijf in een vijfsterrenhotel Le Meridien Caïro voor 672 euro of een viersterrenhotel in de buurt van de Wadi Degla Club voor 1.150 euro per persoon. Er kunnen in totaal 73 supporters mee
Blog over verkrachting dwong justitie Egypte tot ingrijpen
Blog over verkrachting dwong justitie Egypte tot ingrijpen
Interview Van Ferry Biedermann
BEIROET - De verkrachting van een buschauffeur door de politie werd onthuld op de blog van Abbas
Een kleine overwinning noemt de Egyptische blogger Wael Abbas de veroordeling van twee politiemannen begin deze week voor de anale verkrachting van de buschauffeur Emad al-Kabir, die zich in een ruzie met een agent had gemengd. Abbas zwengelde de zaak een jaar geleden aan door een video van de mishandeling, Emad al-Kabir, op zijn blog, misrdigital (http://misrdigital.tk/) oftewel Egypte digitaal, te plaatsen.
Abbas is in Beiroet voor een conferentie over nieuwe en gevestigde media. Hij zegt slechts een van de vele Egyptische bloggers te zijn die de afgelopen jaren via internet hebben geprobeerd de vrijheid van meningsuiting in Egypte te vergroten. Het autoritaire regime van president Hosni Mubarak houdt nauw toezicht op de gevestigde media die worden ingeperkt door middel van perswetten, censuur en commerciële druk, zegt Abbas.
De overwegend straatarme bevolking van meer dan 80 miljoen telt volgens schattingen tussen de zes en de tien miljoen internetgebruikers. Maar Abbas denkt dat meer mensen dan geschat het net opgaan in internetcafés en hij heeft ook gezien hoe zijn blog wordt uitgeprint en verspreid. Hij krijgt zon 30 duizend hits per dag.
Bent u dus tevreden met de impact die uw blog heeft in Egypte?
Ik had een paar jaar geleden een ander antwoord gegeven dan nu. Nu voel ik me gefrustreerd en teleurgesteld. In 2005 en 2006 dachten ik en de andere bloggers dat we het land konden veranderen, dat we de ruimte voor democratie en vrijheid van meningsuiting aan het vergroten waren.
Dat was tijdens de verkiezingen, toen we dingen als fraude en intimidatie naar boven haalden. Maar het regime gaf ons maar tijdelijk de ruimte. Toen de wereld niet meer keek na de verkiezingen werden activisten, advocaten en bloggers weer gearresteerd en geïntimideerd.
Maar de veroordeling van de agenten is toch deels aan de blogs te danken?
Ik zeg niet dat het helemaal niet de moeite waard is geweest. De veroordeling heeft me erg blij gemaakt. We hebben op zijn minst bereikt dat Egyptenaren durven te klagen over misstanden. Maar ik had grotere verandering van het Egyptische systeem voor ogen. Dat lukt helaas niet, want we hebben daar niet de omstandigheden voor zoals bijvoorbeeld de Amerikaanse journalistiek dat wel had in de jaren zeventig tijdens Watergate.
Ik wil dat wij ook een president tot aftreden kunnen dwingen als hij iets heeft misdaan, maar daar is ons systeem niet naar.
Wie probeert u vooral te bereiken?
Ik schrijf het met opzet in het dialect van Caïro en niet in klassiek, literair Arabisch omdat ik wil dat de jonge generatie het leest. Dat zijn kinderen die vaak afgedaan worden als ongeïnteresseerd in de politiek of in sociale kwesties en die zich alleen maar zouden bezighouden met hasj en seks. Ik ben het daar niet mee eens. Zij hebben het veel moeilijker dan voorgaande generaties, qua werk, geld, trouwen, exploitatie enzovoort.
Ik wil hun bewust maken van wat er in hun land gebeurt.
Tegen 10.000 v. Chr. trokken rondtrekkende jager-verzamelaars uit de Sahara naar het oosten. Zo kwamen ze bij de Nijl. Ze leefden met kleine groepen. Ze sloegen hun kampen op langs de Nijl, omdat er veel voedsel in en langs de Nijl te vinden was. Een keer in het jaar gingen ze ergens anders naar toe, omdat er grote overstromingen waren. Ook nu in onze tijd liggen de grote steden langs de Nijl.
5000 jaar v. Chr. begon het leven van de Egyptenaren. Zij leefden in de Predynastieke tijd. Het is zo genoemd omdat dit de tijd was voordat de machtige regerende families de baas werden in heel Egypte. Voor deze tijd woonden er jagers en verzamelaars, en hun kleine boerderijtjes werden steeds groter totdat ze een dorp vormden. Uiteindelijk ontstonden er twee rijken: Neder- Egypte dat in het zuiden van Egypte lag aan de Nijl, en Opper- Egypte dat bovenaan Egypte. Zo werden de Egyptenaren gewone handwerkslieden en ambachtslieden . De eerste koning, een farao, bracht de twee helften van het land bij elkaar. Zij leefden 3000 jaar lang zo goed, dat het op de oude Grieken en Romeinen grote indruk maakte.
Bij de Nijl
De oude Egyptenaren noemden de Nijl gewoon de rivier. De grote rivier was van levensbelang voor de Egyptenaren. Dankzij de Nijl hadden ze water, konden ze akkers aanleggen en over de Nijl reizen, zodat ze langs andere dorpen kwamen om te handelen of om gewoon vakantie te houden. Als het weer geregend had, overstroomde de Nijl en er bleef slib achter wat ze het zwarte land noemden. Het bleef achter op hun akkerlanden die vlak langs de Nijl lagen. Zo werd de akker elke keer weer vruchtbaar. Zonder de Nijl zou de Egyptische cultuur nooit ontstaan zijn.
De Kalender
Elk jaar had 12 maanden. Iedere maand had weer 3 weken en een week duurde 10 dagen.
Egyptenaren verdeelden het jaar in 3 seizoenen, volgens de tijdkring van de Nijl. Een overstroming duurde meestal van half juli tot half november en dus vormde dat het eerste seizoen. Direct hierna kwam de zaaitijd, die duurde van half november tot half maart. Dat was het tweede seizoen. Het laatste seizoen was de oogsttijd. De rivier stond dan op zijn laagst. De laatste 5 dagen van het jaar waren godsdienstige feestdagen. Een schrikkeljaar kenden de Egyptenaren toen nog niet.
Voedsel in de Nijl
Sommige Egyptenaren leefden van de visserij en de jacht op vogels. Voor de farao en zijn edelen was de jacht op vogels eerder een soort sport. En nog liever gingen ze met harpoenen op nijlpaarden jacht. Maar jagen op nijlpaarden was gevaarlijk, omdat het dier met gemak de boot kon omgooien.
Er was ook een plechtigheid waarbij de farao volgens de godsdienstige regels een nijlpaard moest doden. Het mannetjes nijlpaard was een teken van het kwaad. Door hem dood te steken, liet de farao zien dat hij zijn volk beschermde tegen kwaad en vijanden.
Boten op de Nijl
De eerste Egyptische boten waren gemaakt van bossen riet. Die groeiden langs de oevers van de Nijl. Ze maakten daarvan ook daken, matten, papier, manden, meubels en sandalen. Met rieten boten gingen ze over de rivier. De Nijl was ook de belangrijkste weg van Egypte. Het was veel makkelijker om over water te reizen dan door het woestijnzand of over modderige velden. Toen de Egyptenaren ontdekten hoe je boten van hout kon maken, maakten ze ook grotere schepen, zoals handelsschepen en oorlogsschepen, waarmee ze niet alleen op rivieren maar ook op zeeën konden varen. Maar toch echt de mooiste boot was toch wel de privé boot van de farao. Op een keer werd de koninklijke boot van Ramses de derde overvallen door opstandelingen, die hem dood wilden maken.
Ambachtslieden
Alle kunstvoorwerpen die je in Egypte ziet is allemaal door ambachtslieden gemaakt. Voorbeelden van ambachtslieden zijn: pottenbakkers, steenhouwers, timmermannen en mensen die glas of juwelen maakten. Er werd ook geweven en gespind, dat werd meestal door vrouwen gedaan. Bijna alle dingen wat de vrouwen hebben gemaakt van stof, is verteerd.
Gemaakt om lang mee te gaan
In de Egyptische dorpen en steden maakten timmermannen en meubelmakers meubels voor in de huizen, maar ze maakten ook kleine houten modellen voor de graftombes van belangrijke mensen. De allerbeste steenhouwers, beeldhouwers en schilders werkten voor het koninklijk huis: zij maakten de paleizen, tempels en graftombes. Edelsmeden maakten met goud en edelstenen de mooiste sieraden. Al die dingen kunnen we nu nog steeds bewonderen in musea.
Bewerking van grondstoffen
Metaal werd gesmolten in houtskoolovens. Het werd daarna boven een vuur verhit om onzuiverheden te verbranden. De ambachtlieden klopten daarna het koude metaal in de goede vorm of goten het in mallen. Het werk was pas klaar als er eerst nog geschaafd en geschuurd was. Voorwerpen die helemaal van goud waren, werden alleen gemaakt voor faraos en voor tempels. Wel werden veel andere voorwerpen bedekt met een dun laagje goud, maar onder het laagje goud was alles van ijzer of tin.
Beeldhouwwerken
De meeste dingen van Egyptische kunstvoorwerpen zijn beeldhouwwerken. Reliëf of muurschilderingen versierden de muren van tempels en grafkamers. De personen zie je altijd van de zijkant. Ze maakten ook eerst een tekening en kleurden het daarna in.
Toen het Nieuwe Rijk begon ( rond 1550 v.Chr. ) zijn er in de grafkamers in Thebe zoveel prachtige muurschilderingen gemaakt, dat ze die tijd ook wel de Gouden Eeuw van de Egyptische schilderkunst hebben genoemd.
Goud
Tussen de Nijl en de Rode Zee lagen veel goudmijnen. De Egyptenaren waren gek op goud. Ze maakten ook bladgoud dat ze in een dun laagje aanbrachten op houten beeldjes en allerlei andere voorwerpen. De Egyptenaren beschouwden goud als een goddelijke stof. Zo werd de zonnegod Re ook wel berg van goud genoemd en zijn dochter Hathor de godin van goud.
De farao en zijn familie
De macht van de faraos macht over Egypte was een van de langste en succesvolste vormen van bestuur uit de wereldgeschiedenis. Faraos waren toen dan ook geen gewone koningen. Als een farao op zijn troon ging zitten in zijn paleis geloofden zijn mensen dat de geest van Horus (dat was de god van de koningen en van de hemel) bij hen binnenkwam. De farao was zo belangrijk dat de mensen dachten dat het een god was.
De oude Egyptenaren geloofden ook dat de farao afstamde van de zonnegod Re, en dat er goddelijk bloed door zijn aderen stroomde.
Een nieuwe farao
De farao koos meestal de oudste zoon als opvolger. Deze zoon werd dan voorgesteld aan zijn onderdanen. Als de oude farao stierf, zorgde de troonopvolger voor de begrafenis, zo kon het hele land direct zien wie de nieuwe troonopvolger werd. Maar pas tijdens de bekroning zou de prins veranderen in een echte koning. Als de prins gekroond werd, geloofde iedereen dat alle goden, godinnen en geesten van alle gestorven faraos erbij waren, om te bevestigen dat hij de echte farao werd. Met heel veel rituelen werd hij de koning van Egypte. Op het laatste kreeg hij de dubbele kroon opgezet, met de dorsvlegel en de kromme staf in zijn hand: dat zijn de koninklijke symbolen van Osiris.
Een vrouwelijke farao
De faraos van Egypte waren meestal mannen. Dat moest ook wel, want ze waren de god op aarde. Toch zijn minstens 6 vrouwen in Egypte de baas geweest. Ze moesten zich dan wel koning of farao laten noemen, en niet koningin. De beroemdste vrouwelijke farao was Hatsjepsoet, afstammelinge van een veel koningen en koninginnen. Bijna 20 jaar zat ze op de troon, leidde ze een oorlogstocht, restaureerde ze tempels die vernield waren en ging ze door met de handel, zodat het heel erg goed met Egypte. Hatsjepsoet werd vaak afgebeeld met een baard.
Zijn vrouw
De farao had een vrouw, de koningin, zij werd ook wel Grote Koninklijke Echtgenote genoemd. Vaak was de koningin de zus van de farao. Dat vonden de Egyptenaren wel handig, omdat de zus van de farao net als de farao zelf, het bloed van de zonnegod in zich had. Lang geleden was ook de god Osiris, toen hij nog de koning was van Egypte, getrouwd met zijn zus Isis; zij werd toen koningin van Egypte. De kroonprins was de zoon die de farao als nieuwe opvolger had aangewezen. Meestal was dit een zoon van de koningin; maar als zij geen zoons had kon de farao een zoon van een van zijn bijvrouwen kiezen. Sommige bijvrouwen waren prinsessen uit buurlanden, waarmee de farao getrouwd was om vrienden met deze landen te blijven.
Cleopatra
Cleopatra is de bekendste Egyptische koningin. Dit kwam vooral door haar schoonheid en intelligentie. Ze heeft een relatie gehad met Julius Caesar. Zij werd verslagen door keizer Augustus tijdens de Romeinse burgeroorlog. Ze wou zich niet overgeven en heeft toen zelfmoord gepleegd. Zij was de laatste farao die over Egypte heeft geregeerd.
Egyptische vrouwen
De meeste dingen wat de vrouw moest doen was het huishouden, het groot brengen van de kinderen en ze maakten ook het eten klaar voor het gezin . Bij rijke families liet de vrouw des huizes de maaltijd maken door haar dienaressen. Want rijke vrouwen hadden vaak veel bedienden. Jonge vrouwen leerden deze taken van hun moeders, en vaak hielpen grootmoeders een handje mee in huis. Veel vrouwen deden ook zwaar werk buiten het huis. Egyptische vrouwen konden een woning of akker hebben of erven; ze konden scheiden van hun man, vooral als die hen sloeg.
Vrouwenwerk
Sommige vrouwen werkten buiten het huis als bakker of weefster. Andere vrouwen werden muzikantes, zangeressen of danseressen die optraden tijdens privé-feesten. Sommige vrouwen zorgden voor een moestuin met groenten en fruit, of werkten op het land. Goed gestudeerde vrouwen konden priesteres worden en deelnemen aan de rituelen in de tempels.
Koninginnen
De meeste faraos hadden verschillende vrouwen, maar ze hadden wel één koninklijke vrouw. Deze vrouw was de machtigste vrouw van Egypte . Bijna even belangrijk was de moeder van de farao, die ook als een machtige vrouw werd verwend. Sommige koninginnen konden ook mee beslissen bij het regeren van het land.
Huwelijk
Veel meisjes trouwden al als ze 12 of 13 jaar oud waren. Hun toekomstige man was meestal iets ouder. Er was niet echt een bruiloft maar er werd wel een huwelijkscontract getekend; dat het echt besloten was. Ze deelden alles samen, maar bij een scheiding mocht de vrouw alle bezittingen die ze had gedeeld weer meenemen.
Het dagelijks leven
De meeste gewone Egyptenaren werkten op het land en kregen genoeg geld om zichzelf en hun gezin te voeden. In hun huizen stonden niet meer dan een paar stoelen en wat lage tafels. Rijkere gezinnen woonden in grotere huizen met logeerkamers en een tuin. De meeste vrouwen trouwden jong. Als ze het geld ervoor hadden namen ze een bediende in huis. Sommige vrouwen sponnen zelf wol, maar meestal werd dat soort werk door professionele wevers gedaan. Meisjes hielpen hun moeder terwijl de jongens meestal bij hun vader bleven om te leren wat hun vader deed, ze gingen dan ook meestal het beroep van hun vader later doen. Er was veel vraag naar timmermannen en andere goeie mensen die je vaak nodig had en in elke stad en in elk dorp waren werkplaatsen waar de huishoudelijke spullen werden gemaakt.
Linnen
In het hete klimaat van Egypte waren luchtige, losse en goedwasbare kleren het handigst. Vooral omdat veel mensen zwaar werk deden. Het vlas ( dat is een plant waar je linnen van kunt maken ) werd op verschillende tijden geoogst. Van de jonge groene planten maakte je fijne stof. Van de oudere gele stengels werd sterk linnen gemaakt voor kleren. Het volgroeide stugge vlas werd gebruikt voor touw en matten. Je kon alles ook nog een de matten en touwen ook een vrolijk kleurtje geven, want ze konden van planten knollen en bieten verf maken. Maar gekleurde stof voor kleding werd weinig gebruikt, omdat de kleuren in de hitte snel uitliepen.
Kinderen
De Egyptenaren waren erg blij met hun kinderen. Om het kind te beschermen tegen gevaar kreeg het kind een amulet om. Als de kinderen volwassen waren, konden ze zorgen voor hun bejaarde ouders. Echtparen die geen kinderen hadden, baden tot de goden; als dat niet hielp konden ze kinderen adopteren.
De meeste sporten en spelletjes waren simpel en goedkoop. Jongens deden aan hardlopen, springen en vechten. Het lijkt erop dat ze balspelletjes aan de meisjes overgelaten hebben. Er was altijd wel water in de buurt en iedereen zwom dan ook met plezier.
Sommige jongens gingen naar school in de tempel. Onderwijs duurde 10 jaar en het was gratis. Toch gingen veel kinderen niet naar school. Ouders wilden liever dat hun kind geld ging verdienen.
Hiërogliefen
De oude Egyptenaren hadden een beeldschrift. Ieder tekeningetje was een woord. Dus als je een vogel tekende, bedoelde je vogel. We noemen het schrift van de Egyptenaren hiërogliefen. Dat betekent: heilige inkrassingen. De Egyptenaren noemden het de taal van de Goden. Hiërogliefen schrift was voor heilige teksten in tempels en graftombes. Er was ook een eenvoudiger schrift, het hiëratische schrift. Dit schrift was voor dagelijks gebruik.
Leren schrijven
Er gingen maar een paar jongens naar school om te leren lezen en schrijven. Ze gingen naar school toen ze 5 jaar waren en konden soms wel 12 jaar les krijgen. Eerst leerden ze het hiëratische schrift, en daarna het hiërogliefen schrift. De leraar liet de jongens woorden en verhalen overschrijven op stukken gebroken aardewerk. Papyrus was veel te duur om op te oefenen.
Papyrus
Papyrus werd veel gebruikt in Egypte. Het is eigenlijk het zelfde als papier. Het werd van een waterplant gemaakt die ook wel papyrusplant werd genoemd. Papier kreeg je in Egypte niet zomaar. Je moest eerst de stengels van de papyrusplant schillen en het in dunne reepjes snijden. Daarna worden de reepjes om en om over elkaar heen gelegd. Met een zwaar gewicht of een hamer worden de reepjes tegen elkaar geperst zodat de sappen eruit lopen. De sappen werken als lijm, waardoor de reepjes tot een vel aan elkaar plakken. Het vel wordt met een ronde steen mooi glad gestreken. Het is klaar om op te schrijven.
De steen van Rosette
In 391 na Chr. gaf de Byzantijnse keizer Theodosius I opdracht om alle heidense tempels in zijn rijk te sluiten. Hierdoor kwam er een einde aan de vier duizend jaar oude traditie en tevens ging hierbij de oude Egyptische taal, hierogliefs, voor meer dan 1500 jaar verloren. Tot 1800 begreep dus helemaal niemand iets van het hiërogliefen schrift. Maar toen ontdekte een kapitein uit het leger van Napoleon een steen. Op die steen stonden drie talen: Grieks, Demotische en het Egyptische. Omdat deze steen werd gevonden bij het plaatsje Rosette, werd hij de steen van Rosette genoemd. In 1822 wist een Fransman het Egyptische schrift te ontcijferen.
In totaal zijn er wel 700 hiërogliefen tekens.
De goden
De Egyptenaren geloofden in honderden goden en godinnen. Ze hadden overal een god voor. Zo waren er goden voor de zon, de maan en het weer, er waren goden voor vruchtbaarheid, de landbouw en het schrift. Sommige goden werden alleen maar in één dorp vereerd andere goden in heel Egypte. De goden hadden namen zoals Osiris, Isis, Horus, Re en Hathor. Ter ere van al deze goden bouwden de Egyptenaren tempels. Ook werden er tempels gebouwd ter ere van een dode koning of koningin. Binnenin de tempel stond het beeld van de god of koning. Een aantal van deze tempels staan er nog steeds. De faraos op hun beurt werden weer als levende goden beschouwd.
De belangrijkste goden op een rijtje:
1. Horus: god van de hemel. 2. Seth: god van de woestijn, van chaos en het kwade. 3. Toth: god van de kennis en van de schrijvers. 4. Chnoem: god die de mensen maakte op zijn pottenbakkerswiel. 5. Hathor: godin van de liefde, de hemel, vreugde en dood. 6. Sobek: krokodillengod. 7. Re: zonnegod.
8. Ptah: god die alles op aarde geschapen heeft. 9. Anoebis: god van het balsemen. 10. Osiris: god van de landbouw en heerser van de onderwereld. 11. Isis: god van de tovenarij.
Egyptische mummies
De Egyptenaren waren de besten in het balsemen van de dode lichamen. Als ze aan het balsemen waren werd het lichaam uitgedroogd en wikkelden ze het lichaam in linnen. Dit koste ontzettend veel tijd. Maar het was ook heel erg belangrijk.
Het gebalsemde lichaam werd in een grafkist gelegd, net zoals wij dat ook kennen, maar deze grafkist was veel indrukwekkender. Daarna werd het bijgezet in een graftombe. Archeologen hebben vaak het linnen van de gebalsemde lichamen eraf gehaald.
Tegenwoordig gebruiken de archeologen liever speciale scanners om mummies te onderzoeken, zodat ze niet beschadigd raken.
Mummificeren & balsemen
De Egyptenaren werden gemummificeerd, zodat het lichaam niet kon verteren. Zij dachten dat je na je dood in het rijk van de goden verder kon leven, maar dan moest je lichaam wel goed bewaard blijven. Alleen rijke mensen konden het betalen om gemummificeerd te worden. Voor de rijkste en belangrijkste Egyptenaren zoals de: faraos en koninginnen werden graftombes gebouwd. Dat zijn piramides. Als een rijke Egyptenaar dood was gegaan werd hij gemummificeerd.
Hoe de Egyptenaren hun doden mummificeerden: 1. De balsemers verwijderen de hersenen en de organen van de dode. Men doet dit alles in een vaas. Deze vazen heten: canopen. Het lichaam van de dode moet compleet zijn om de reis naar het hiernamaals te kunnen maken. Daarom mogen de ingewanden dus niet ontbreken. Daarna verpakken ze het lichaam in een soort natron, een soort zout. Daardoor droogt de huid uit en blijft dan voor altijd bewaard.
2. Tijdens het wikkelen stoppen familieleden tussen de lagen linnen, juwelen en beeldjes. Ook bidden ze voor zijn ziel. Als dat klaar is, is de dode gemummificeerd.
3. De dode krijgt een masker op. De balsemers dragen dieren maskers en doen alsof ze goden zijn. Het mummificeren duurt ongeveer 70 dagen bij elkaar.
Daarna werd het lijk in een mensvormige kist gelegd. Een sarcofaag. Er werd bij een farao een dodenmasker op zijn hoofd gelegd daar was zijn gezicht op geschilderd. De rijke Egyptenaren kregen allerlei kostbaarheden mee, die ze konden gebruiken. De mummie werd versierd met gouden juwelen en glanzende edelstenen.
De arme Egyptenaren werden gewoon in het zand begraven in de Sahara.
De piramides
De oudste Egyptische graven waren kuilen in het zand, met grote stenen erop. Gewone Egyptenaren werden altijd zo begraven. Af en toe werden ze eerst in stroken linnen of leer gewikkeld, of in een kist van hout of riet gelegd. De familie van de dode gaf voedsel mee en soms wat gereedschap.
Als er een nieuwe farao kwam, dan was een van de eerste dingen die hij deed: opdracht geven dat er een nieuwe piramide moest gebouwd worden.
Dat deed hij omdat het bouwen van een piramide ongeveer 20 jaar duurde. De kans was groot dat de farao al dood ging voordat de piramide af was. Faraos wilden in grote graftombes begraven worden, zodat iedereen kon zien hoe machtig ze waren. Zon koninklijke graftombe moest groot genoeg zijn voor alle bezittingen die hij nodig zou hebben in het leven na de dood.
De trappiramide
Toen de eerste faraos over Egypte regeerden ( de derde dynastie ) werden ze in een soort piramide begraven met een plat dak. Dat noemden ze ook wel een mastaba, maar na een paar jaar besloot Imhotep, de eerste minister van farao Zoser, een groot monument van steen te bouwen voor de farao. het begon als een grote mastaba, waar hij telkens een iets kleinere mastaba op liet zetten.
Zo ontwierp hij de eerste piramide ter wereld; de trappiramide. ( 2649 v Chr. - 2575 v. Chr) De trappiramide betekende ook nog iets; de farao kon opstijgen naar de Onvergankelijke Sterren in het noorden.
Knikpiramide
Op een gegeven moment wilden ze de trappen glad hebben. Alleen toen ze aan het bouwen waren werden ze bang dat de piramide kapot zou gaan. Daarom hebben ze de hoek van de vier zijden meer naar elkaar toe gebouwd, zodat hij niet zo hoog werd, waardoor er een knik is ontstaan.
Gladde piramides
Vanaf de vierde dynastie ( 2575 v. Chr 1640 v. Chr.) werden piramides met gladde zijkanten gebouwd. Deze gladde zijkanten betekenden zonnestralen waar de farao kon opstijgen naar de zonnegod Re in zijn hemelboot. Deze echte piramides werden gebouwd voor koninklijke begrafenissen.
De grote sfinx
Dit stenen beeld heeft het lichaam van een liggende leeuw en het hoofd van een mens. De sfinx is bijna 20 meter hoog en meer dan 73 meter lang. Hij staat bij de toegangsweg naar de piramide van Chefren. De meeste geleerden denken dat de sfinx gemaakt is rond 2558 v.Chr., en dat het hoofd van de koning erop is afgebeeld.
In de piramide
Omdat er veel waardevolle spullen in de piramiden waren gestopt, hebben veel rovers de graven leeggehaald. In 1922 ontdekte de Engelse archeoloog Howard Carter het graf van Toetanchamon. Dit graf was nog niet leeggeplunderd.
Vrouwen uit de hele wereld zijn in de Egyptische hoofdstad Cairo bijeen geweest voor de Internationale Vrouwentop. Op de drie dagen durende conferentie zijn 900 delegaties aanwezig uit 88 landen. Het is voor het eerst dat de bijeenkomst wordt gehouden in een Arabisch land.
Tijdens de top staat de economische positie van vrouwen in Arabische landen centraal en de manier waarop die kan worden verbeterd. Vrouwen hebben vaak maar een beperkte rol in de economie van hun land en dat is onder meer te wijten aan een gebrek aan scholing. Zo is bijvoorbeeld zo'n 60 procent van vrouwen in Egypte analfabeet.
In Tunesië is dit helemaal niet meer van toepassing. Sinds voormalig president Bourguiba er voor koos om de vrouwen vrijheid en gelijkheid te geven, zijn de Tunesische vrouwen er ontzettend op vooruitgegaan. Aan de universiteiten zijn net zoveel, soms zelfs meer, vrouwelijke studenten, dan mannelijke. Er is geen enkele faculteit waar ze niet in grote getale aanwezig zijn; rechten, economie of techniek. De vrouwen hebben de universiteiten veroverd en maken dankbaar gebruik van wat deze hen te bieden hebben.
Zelfs al is het nog vaak zo, dat een meisje halverwege haar studie stopt om te trouwen en kinderen te krijgen, gaan er tegenwoordig steeds meer na die pauze van een jaar of wat, weer terug naar de collegebanken om hun studie af te maken. En wanneer ze hun diploma op zak hebben, dan gaan ze ook zeker hun beroep uitvoeren. De kinderen kunnen dan thuis blijven bij een van de grootmoeders of tantes en anders is er altijd wel een plaatsje te vinden in de vele crèches en kinderopvangcentra.
In de Arabische wereld is ook het bloggen door de vrouwen ontdekt. Daar waar ze op straat niet kunnen emanciperen en vrij kunnen zijn, doen ze het via hun weblog's. De weblogs zijn voor veel vrouwen een eerste mogelijkheid om zich vrij en publiekelijk te uiten, en voor de toeschouwer een unieke kans om een kijkje te nemen in het hoofd van de Arabische vrouw; een wereld die tot nu toe meestal gesloten bleef.
. Zodra er ergens een mogelijkheid is waar ze hun mening kunnen geven en laten zien dat ze echt heel veel te vertellen hebben, doen ze dat ook meteen.
Het is dan ook niet vreemd dat de meeste weblogs in landen als Iran, Irak en Saoedie Arabië voorkomen.
Bekeerde ex-moslima zwaar gefolterd door Egyptische politie
Bekeerde ex-moslima zwaar gefolterd door Egyptische politie
Hilversum 25 juli 2007 - De Egyptische politie heeft onlangs een tot het christendom bekeerde ex-moslima na folteringen aan haar familie teruggegeven. Dat heeft de Internationale Gesellschaft für Menschenrechte (IGFM) in Frankfurt meegedeeld. De mensenrechtenorganisatie wil dat de Duitse overheid haar bescherming biedt.
Elektrische schokken Op 16 juli werd in Alexandrië de 26-jarige Eman el-Sayed door haar verwanten aangevallen en met de dood bedreigd omdat ze christen was geworden. Haar man, ook een bekeerling, wist aan de toorn van haar familie te ontsnappen. De politie kwam er aan te pas en nam haar mee naar het bureau, zogezegd om haar te beschermen. Op het politiebureau werd ze echter geheel ontkleed, uren lang verhoord en gefolterd. De politie leverde haar vervolgens over aan de staatsveiligheidsdienst.
Volgens IGFM werd ze ook daar zwaar gefolterd. Ze zou onder meer met elektrische schokken op gevoelige lichaamsdelen zijn bewerkt.
Kopten tweederangsburgers ? In Egypte worden niet alleen ex-moslims maar ook Kopten zwaar aangepakt. Volgens IGFM zijn Kopten in hun vaderland tweederangsburgers. Op 6 juni werd in een Koptische wijk bij Alexandrië een inval gedaan door militante islamisten. Huizen en winkels werden beschadigd en zeven Kopten raakten gewond. "De Egyptische autoriteiten zijn bij deze ontwikkeling niet helemaal onschuldig. Vaak hebben ze islamistisch ingegeven aanvallen op christenen genegeerd of zeer licht bestraft om conflicten met militante moslims te voorkomen", aldus Martin Lessenthin van IGFM.
instrumentenfamilies van rond de Oostelijke Middellandse Zee
instrumentenfamilies van rond de Oostelijke Middellandse Zee
In Griekenland heet het ding een lyra of een kementze, in Egypte is het een rabab en in Turkije noemen ze het een kemance of een kabak.
Allemaal zijn het stukken jammerhout, bespannen met snaren die tot trillen worden gebracht door een strijkstok. De Europese variant noemt men een viool. De fysieke overeenkomst tussen genoemde instrumenten mag groot zijn, de muzikale betogen die erop worden gespeeld, verschillen soms hemelsbreed:
de Kretenzische lyra klinkt als een opgewonden hittepetit, de Egyptische rabab lijkt een mopperende grijsaard, de Turkse kemance orakelt als een profeet.
Op het Griekse label FM Records verscheen een serie van liefst zes cd's - waaronder deze strijkinstrumentencompilatie - waarop is gepoogd de instrumentenfamilies van rond de Oostelijke Middellandse Zee in kaart te brengen.
De zes families, bestaande uit citers, percussie-instrumenten, korthalsluiten, langhalsluiten, vedels en fluiten vormen een weerslag van eeuwenoude culturele kruisbestuivingen tussen de oosterse en de westerse wereld.
Ten zuiden van Cairo, in Sakkara, hebben archeologen een nieuwe ontdekking gedaan. Het betreft twee tombes die tussen de 3.000 en 4.200 jaar oud zijn en bestemd waren voor een koninklijk figuur en diens butler. Nog geen half jaar eerder vond men ook al de dokter Qar.
Een andere vondst die op dezelfde plaats is gedaan was een Egyptische priester. Een vrouw vergezelde hem in zijn laatste rustplaatst aan de zijde der Goden. Officiele uitspraken laten weten te vermoeden nog maar 30% van de archeologische schatten te hebben ontdekt...
( Gevonden hieroglyfen in Sakkara )
Zahi Hawass , de niet bepaald geliefde en conservatie conservator van de piramiden, zei het volgende over de onthulling: "Het ziet er niet zo goed uit omdat het gebouwd is van aarde en niet van zandsteen. Toch geloof ik dat deze vondst heel belangrijk is."
De tombe bevat een houten deur met inscripties over de priester en diens vrouw. De tombe van de butler valt op door de mooie blauwe en oranje tekeningen die aanwezig zijn. De priester werd aangetroffen in een houten sarcofaag. Geen van de gevonden mummies werd uit hun grafkoffer gehaald.
'moskeelied' 'Oh nee, alweer een moskee, trop is teveel, dus zeg ik nee!
Dewinter daagt moslims uit met provocerend 'moskeelied'
Het Vlaams Belang brengt vandaag haar eerste, eigen single-cd op de markt. 'Oh nee alweer een moskee' is van de hand van Filip Dewinter, 3.000 exemplaren ervan worden verspreid. 'Dit is niet racistisch', gaat Dewinter nu al in de verdediging.
Het moet de eerste keer in onze politieke geschiedenis zijn dat een politieke partij met een eigen single-cd afkomt. Titel en tekst van het lied zijn alvast veelzeggend. 'We hebben maar één bedoeling met ons moskeelied: de islamisering en de wildgroei van moskeeën hekelen', aldus VB-kopstuk Filip Dewinter. 'Wie zich door het lied aangevallen voelt, slaat volgens mij de bal mis. Dit is niet beledigend bedoeld, al geef ik toe dat het een kritisch lied is. Prikkelend en uitdagend. Maar een beetje provoceren, dat is toch niet verboden?'
Dewinter, die het lied zelf schreef, zal de single verspreiden via volkscafés, jeugdhuizen en het internet. 'Via de platenwinkels zou het toch niet lukken. Ik verwacht ook geen airplay op de nationale zenders. Daarvoor is het nummer niet politiek correct genoeg. Jammer, want het is nochtans een echte meezinger.'
Het lied werd opgenomen door professionele muzikanten, maar die willen liever anoniem blijven. 'Ze zijn als de dood voor represailles', zegt Dewinter die heel wat reactie verwacht. Het Centrum voor Gelijke Kansen en Racismebestrijding wil er alvast niet te veel woorden aan vuil maken. Iets onwettigs is er in het lied niet te bespeuren, menen ze.
' Het lied wordt ook uitgebracht als beltoon en binnenkort volgt nog een clip. (dhh)
Bijna iedereen heeft 'iets' met een volk dat ver achter hen ligt
Waarom willen zoveel personen replica's van spullen uit de oudheid, het verleden in het algemeen, en waarom wordt dat als sfeervol ervaren.
Hebben hieroglyfen een bepaalde aantrekkingskracht? De kleur van perkament bijvoorbeeld?
Een verlangen naar het verre verleden, afkomstig vanuit de genen? Gewoon om het verleden niet te vergeten?
Terwijl er zoveel alternatieven zijn kiest menig mens voor zaken uit het verre verleden dat ze alleen uit de boekjes en van horen zeggen kennen.
En zijn het de Egyptenaren niet, dan zijn het de oude Grieken of hun goden, of betreft het de Romeinse cultuur.
Bijna iedereen heeft 'iets' met een volk dat ver achter hen ligt. Of lijkt dat alleen maar zo? Zijn het verlangens naar vroeger, denkend aan reincarnatie? Ik weet het niet....
Egypte is geen land, maar een rivier. Het land is voor al haar water, haar landbouwproductie en een groot deel van haar energie afhankelijk van de Nijl. Zorgvuldig waterbeheer wordt steeds meer een topprioriteit, gezien de al maar toenemende bevolking. In 1952 grepen Nasser en zijn 'Vrije Officieren' de macht en maakten een einde aan de Bristse invloed in Egypte. Het was voor het eerst in 2.500 jaar dat het land niet door buitenlanders werd bestuurd. Deze uitzonderlijk lange 'koloniale tijd' heeft een onuitwisbaar stempel op Egypte gedrukt.
Bijna per definitie wantrouwen Egyptenaren hun overheid, terwijl de staat weinig fiducie in de burger heeft. Een van de gevolgen hiervan is dat de Egyptische staat in hoge mate steunt op politie en leger.
Op alle belangrijke posten zitten mensen die hun carrière bij de politie of in het leger zijn begonnen. 94 Procent van de Egyptenaren ontleent zijn identiteit aan de islam. Tal van eigenaardigheden uit het dagelijks leven en het economisch handelen zijn alleen te begrijpen vanuit het islamitisch gedachtengoed. De bevolking ziet de geloofsleer bovendien als een waarborg tegen de willekeur van de staat.
25-09-2007: Een Egyptisch team van archeologen heeft in een schatkamer van de farao Toetanchamon na vele jaren nieuwe grafgiften ontdekt. In een ondergrondse ruimte naast de grafkamer zijn 20 intacte kleipotten met deksels gevonden. De deksels dragen het zegel van Toetanchamon, aldus de Hoge Raad voor Oudheidkunde in Cairo.
Secretaris-generaal Zahi Hawas verklaarde dat de peervormige potten van een halve meter hoog binnenkort zullen geopend worden, zodat de inhoud kan onderzocht worden. Voorts werden er acht korven met relatief goedbewaarde ovale gesuikerde vruchten van de waaierpalm aangetroffen. Ook zullen 60 zegels van de farao onderzocht worden, die de ontdekker van het graf, de Brit Howard Carter, in 1922 in de kamer heeft achtergelaten.
Het graf van Toetanchamon is het enige graf in de Vallei van de Koningen bij Luxor dat niet door grafschenners werd geplunderd. De weelderige schatten uit het graf van de jonge koning vullen in het Egyptisch Museum in Cairo verschillende grote zalen.
Arita Baaijens raakte zo gefascineerd door de woestijn dat ze haar baan opgaf, een stel kamelen kocht en ook daadwerkelijk de woestijn in trok.
In dit boek beschrijft ze haar eerste reizen, waarbij ze op zoek gaat naar resten van oude christelijke en islamitische beschavingen.
Intens wordt haar verhaal wanneer ze haar wanhoop beschrijft als ze dagen achtereen geen water kan vinden, vermoeid na lange dagmarsen in de soms verstikkende eenzaamheid van de Egyptische woestijn. Maar bovenal is dit boek een liefdesverklaring aan haar kamelen en aan de ongrijpbare schoonheid van de woestijn.
1. Hoe lang duurde de honderdjarige oorlog? 2. In welk land worden Panama-hoeden gemaakt? 3. In welke maand vieren de Russen de oktober-revolutie? 4. Waar wordt een kamelen-haren-borstel van gemaakt? 5. Naar welk dier zijn de Kanarische eilanden genoemd? 6. Wat was de voornaam van Koning George VI? 7. Waar komen Chinese kruisbessen vandaan? 8. Wat is de kleur van een zwarte doos in een vliegtuig?
hieronder kan je de antwoorden eens nalezen:
1. De honderjarige oorlog duurde 116 jaar. 2. Panama-hoeden worden in Ecuador gemaakt. 3. De Russen vieren in november de oktober-revolutie. 4. Kamelen-haren-borstels worden gemaakt van stinkdieren-vacht. 5. De Kanarische eilanden zijn naar honden genoemd. 6. Albert is de voornaam van Koning George VI. 7. Chinese kruisbessen komen uit Nieuw-Zeeland. 8. De kleur van een zwarte doos is oranje.
JAKARTA - Het Indonesische ministerie van Religie heeft islamoloog Abu Zayd van de Universiteit Leiden dringend geadviseerd verstek te laten gaan op een internationale conferentie in Oost-Java.
Islamoloog Abu Zayd is volgens sommige moslims een afvallige.
Het ministerie wil daarmee onrust voorkomen.
,,Onacceptabel, stelt Zayd. ,,De overheid spreekt de taal van de fundamentalisten, die zich nu achter het gordijn verschuilen. Dat is heel gevaarlijk. Het ondermijnt de traditie van tolerante islam in Indonesië, van pluralisme en multi-religie.
Professor Nasr Abu Zayd uit Leiden was een van de gastsprekers van de wetenschappelijke conferentie over islam die vandaag in Malang begint.
Hij kreeg daags voor de conferentie een smsje waarin stond dat hij zijn gastlezing maar moest afzeggen op verzoek van de minister van Religie, die niet langer verantwoordelijk wenst te zijn voor zijn aanwezigheid. Zyad en zijn Leidse collega dr. Nico Kaptein reageren geschokt op deze totaal onverwachte ingreep. Het ministerie organiseert de conferentie samen met de Universiteit Leiden. ,,Een noodgeval, om massale amok te voorkomen, verdedigt de directeur van Hoger Islamitisch Onderwijs Masud het besluit.
De komst van de liberale Abu Zayd zet volgens hem kwaad bloed bij fundamentele moslims. Het ministerie van Religie is de laatste dagen bedolven onder een vloedgolf aan vulgaire sms en en dreigementen van radicale moslims.
De uit Egypte afkomstige islamoloog Zayd is volgens fundamentalistische moslims een afvallige. Zayd zou de koran als heilige geschrift verloochenen, door het als een mythisch cultuurboek te behandelen, aldus de Indonesische website Hidayatullah.com. Zayd vluchtte in 1995 uit Egypte en woont en werk sindsdien in Nederland.
CAIRO (ANP) - Vijf Egyptenaren zijn zondag omgekomen door een grote brand op een cruiseschip op de rivier de Nijl in Egypte. Twee anderen raakten gewond en 43 Franse toeristen wisten veilig op een ander schip te komen, aldus een veiligheidsfunctionaris.
De brand was uitgebroken in de machinekamer en verspreidde zich razendsnel door het hele schip. De luxe boot was onderweg van de stad Luxor naar de zuidelijkste stad van Egypte, Aswan.
Een CT-scan van de stoffelijke resten van Toetanchamon onthulde reeds eerder de werkelijke doodsoorzaak van de kindkoning. De farao werd niet vermoord zoals eerder gedacht, maar stierf aan de gevolgen van een infectie na een ongeval.
In een zoektocht naar de authenticiteit van de buste van Nefertiti onderging deze hetzelfde lot, en de CT-scan onthulde niet alleen holtes in het beeld, maar ook een nieuw mysterie!
Sinds de jaren 20 van vorige eeuw is het aangezicht van Nefertiti nog steeds een referentiepunt. Vele vrouwen ondernemen een poging om de volmaakte schoonheid van deze vrouw te evenaren.
Nu duidelijk is geworden wat schuil gaat achter dit kalkstenen beeld zijn de meningen verdeeld.
Nefertiti was de vrouw van Achnaton (18de dynastie, circa 1350 voor Christus), de eerste farao van Egypte die koos voor het monotheïse, de verering van slecht één God: Aton. Hij bouwde een nieuwe hoofdstad in Amarna, waar de buste van Nefertiti in 1912 gevonden werd door de Duitse archeoloog Ludwig Borchardt.
Nefertiti betekent zoveel als 'de mooie vrouw is gekomen'. Egyptologen speculeren dan ook over Nefertiti's oorspronkelijke roots. Niet alleen haar oorsprong blijft een mysterie, ook over de reden van haar plotselinge verdwijning is men het nog steeds niet eens.
Egypte wil dit beroemde kunstwerk (verzekerde waarde is 270 miljoen euro) uit het Oude Egypte tentoonstellen in het Grand Egyptian Museum dat in 2012 zijn deuren opent op het Gizeh-plateau. Zahi Hawass, secretaris generaal van de Supreme Council of Antiquities, eist het kunstwerk terug van het Altes museum in Berlijn waar het is tentoongesteld.
In de controverse over het eigendomsrecht, kwam echter een onverwachte factor opduiken.
Adolf Hitler, die het beeld 'Mijn Koningin' noemde en in 1930 reeds op een eerste vraag van Egypte om het beeld over te dragen aan de Egyptische regering weigerde, zou mogelijk een vervalsing laten maken hebben. De geruchten deden ook de ronde dat de echte buste vernietigd geraakte tijdens de Tweede Wereldoorlog, omdat uit de transportdocumenten van toen bleek dat er kisten 'verwisseld' werden.
Om de authenticiteit te bevestigen of weerleggen werd de buste van Neferiti onderworpen aan een CT-scan.
Deze CT-scan onthulde niet alleen dat de buste authentiek was, maar ook dat onder het wondermooie gezicht van deze jonge vrouw een tweede gezicht schuilging. Met behulp van 3D-computertechnieken werd het oorspronkelijke gezicht gereconstrueerd en daarop verscheen het gelaat van een oude vrouw met wallen onder de ogen en ouderdomsrimpels aan zowel ogen als mondhoeken. Net als het aangezicht toonde de nek sporen van ouderdom.
Met deze nieuwe ontdekking heeft een nieuw mysterie het daglicht gezien: wie heeft 3300 jaar geleden de opdracht gegeven om de buste van deze oude vrouw een grondige, plastische verjongingskuur (er werden verschillende lagen kalk op aangebracht) te geven en misschien even belangrijk, waarom?
Egypte, tempels, mensen en goden 2004 Klik hier om dit boek te bestellen
Een intrigerende reis over de Nijl om de duizenden jaren oude beschaving van het oude Egypte te ontdekken, gezien door de ogen van enkele van de beste fotografen ter wereld.
Zij zijn erin geslaagd de magische sfeer en het grote belang van de voornaamste archeologische locaties vast te leggen. In een beknopte maar informatieve tekst worden de beelden van commentaar voorzien en wordt de lezer met behulp van speciaal gemaakte plattegronden en tekeningen door de mysterieuze wereld van de farao's geleid.
Op dinsdag 11 december 2007 geeft egyptoloog Dr. René Preys in Leuven
een lezing met de titel 'De tempel van Kom Ombo: één tempel voor twee goden'.
Deze lezing wordt georganiseerd door de Egyptologische vereniging Egyptologica Vlaanderen. De lezing begint om 20.00 uur en vindt plaats in het Mgr. Sencie Instituut, Erasmusplein 2 te Leuven (achter de centrale bibliotheek van de KUL).
Op donderdag 13 december 2007 geeft egyptoloog Prof. dr. Harco Willems in Leuven
een lezing met de titel 'Deir el-Bersjeh in 2040 v. Chr. Naar een cultuurgeschiedenis van het Egyptische Middenrijk'.
Deze lezing vindt plaats in de Promotiezaal van de Universiteitshallen van de K.U.Leuven, Naamsestraat 22 te Leuven. De lezing begint om 20.00 uur en wordt gehouden naar aanleiding van de presentatie van twee nieuwe boeken over Deir el-Bersjeh. Na afloop vindt een kleine receptie plaats. Belangstellenden wordt verzocht zich voor 9 december aan te melden bij de spreker: harco.willems@arts.kuleuven.be. Meer informatie over de boeken treft u aan op: informatie
Op donderdag 13 december 2007 geeft de Britse egyptologe Dr. Joanne Rowland een lezing in het Rijksmuseum van Oudheden, Rapenburg 28 te Leiden.
De titel luidt 'Surveying in the central Nile Delta'.
De lezing begint om 15.00 uur en wordt georganiseerd door het Nederlands Instituut voor het Oude Nabije Oosten (NINO). De lezing worden gehouden in de filmzaal van het Rijksmuseum van Oudheden op de tweede verdieping.
De entree is gratis.
Na afloop van de lezing biedt het NINO u een drankje aan in het Museumcafé op de begane grond. Eveneens op donderdag 13 december 2007 vindt een lezing plaats van egyptologe Carina van den Hoven in het Lipsiusgebouw van de Universiteit Leiden.
De titel van haar lezing luidt 'De Mandoelistempel te Kalabsja'.
De lezing begint om 20.30 uur en wordt georganiseerd door de Egyptologische vereniging Ta-Mery. De kosten bedragen 10,-, te betalen aan de zaal. Reserveren vooraf is gewenst.
Op donderdag 20 december 2007 geeft egyptoloog Dr. René Preys in Leuven e
en lezing met de titel 'De tempel van Kom Ombo: één tempel voor twee goden'.
Deze lezing wordt georganiseerd door de Egyptologische vereniging Egyptologica Vlaanderen. De lezing begint om 20.00 uur en vindt plaats in Auditorium V van de Auditoria Economie, Sint-Pietersplein (ingang aan de Hoveniersberg) te Gent.
Op dinsdag 8 januari 2008 geeft de Nederlandse egyptoloog Dr. Maarten Raven
een lezing in het Rijksmuseum van Oudheden, Rapenburg 28 te Leiden.
De titel luidt 'Het graf van Ptahemwia te Sakkara'. De lezing begint om 20.00 uur.
Op dinsdag 12 februari 2008 geeft de Nederlands/Vlaamse egyptoloog Prof. dr. Harco Willems een lezing in het Rijksmuseum van Oudheden, Rapenburg 28 te Leiden.
De titel luidt 'Recente ontdekkingen in Deir el-Bersjeh'. De lezing begint om 20.00 uur.
Op donderdag 21 februari 2008 geeft de Nederlandse egyptoloog Dr. René van Walsem een lezing in het Rijksmuseum van Oudheden, Rapenburg 28 te Leiden.
De titel luidt 'De Individualiteit en competitie in de iconografie van Ouderijks mastabas'.
De lezing begint om 15.00 uur en wordt georganiseerd door het Nederlands Instituut voor het Oude Nabije Oosten (NINO). De lezing worden gehouden in de filmzaal van het Rijksmuseum van Oudheden op de tweede verdieping.
De entree is gratis.
Na afloop van de lezing biedt het NINO u een drankje aan in het Museumcafé op de begane grond.
Op dinsdag 11 maart 2008 geeft de Nederlandse Kunsthistoricus Dr. Karel Innemée een lezing in het Rijksmuseum van Oudheden, Rapenburg 28 te Leiden.
De titel luidt 'Deir el-Baramoes, opkomst en ondergang van één van Egyptes oudste kloosters'. De lezing begint om 20.00 uur.
Op dinsdag 8 april 2008 geeft de Nederlandse egyptoloog Prof. dr. Olaf Kaper een lezing in het Rijksmuseum van Oudheden, Rapenburg 28 te Leiden.
De titel luidt 'Egyptische goden in een oase: Inzichten uit de begraven tempel van Ain Birbiyeh'. De lezing begint om 20.00 uur.
Op dinsdag 15 april 2008 geeft de Nederlandse egyptoloog Huub Pragt
een lezing in het Lipsiusgebouw van de Universiteit Leiden.
De titel van zijn lezing luidt 'Cryptografie op de schrijnen van Toetanchamon'.
De lezing begint om 19.30 uur en wordt georganiseerd door de Egyptologische vereniging Ta-Mery. De kosten bedragen 10,-, te betalen aan de zaal. Reserveren vooraf is gewenst. Aanmelden via: info@huisvanhorus.nl of bel 020-6755033 (na 19.00 uur): informatie.
Op donderdag 17 april 2008 geeft de Nederlandse Kunsthistoricus Dr. Karel Innemée een lezing in het Rijksmuseum van Oudheden, Rapenburg 28 te Leiden.
De titel luidt 'De nieuwe epifanie-schildering in het klooster Deir al-Sourian (Egypte)'.
De lezing begint om 15.00 uur en wordt georganiseerd door het Nederlands Instituut voor het Oude Nabije Oosten (NINO). De lezing worden gehouden in de filmzaal van het Rijksmuseum van Oudheden op de tweede verdieping. De entree is gratis. Na afloop van de lezing biedt het NINO u een drankje aan in het Museumcafé op de begane grond.
Op donderdag 22 mei 2008 geeft de Vlaamse egyptoloog Prof. dr. Willy Clarysse een lezing in het Rijksmuseum van Oudheden, Rapenburg 28 te Leiden.
De titel luidt 'Egyptische oudheden in China' (onder voorbehoud).
De lezing begint om 15.00 uur en wordt georganiseerd door het Nederlands Instituut voor het Oude Nabije Oosten (NINO). De lezing worden gehouden in de filmzaal van het Rijksmuseum van Oudheden op de tweede verdieping. De entree is gratis. Na afloop van de lezing biedt het NINO u een drankje aan in het Museumcafé op de begane grond
Naar aanleiding van het het radio-interview (zie hieronder:radio) kunt u de opnames bekijken waarbij de mummie van Toetanchamon voor het eerst aan het publiek wordt getoond.
De mummie van de koning is vanuit zijn gouden dodenkist, die zich in de kwartsieten sarcofaag bevindt, overgebracht naar het voorvertrek van het graf van Toetanchamon KV62.
De mummie ligt nu in een glazen vitrine die het lichaam zou moeten beschermen tegen vocht- en temperatuursinvloeden. Alleen het hoofd en de voeten van de mummie zijn zichtbaar. De rest van het lichaam wordt afgedekt door een moderne laag linnen.
National Geographic geeft een Amerikaans gesproken commentaar bij de opnames: informatie.(klik)
Het NOS-Journaal geeft de uitgebreidere opnames: informatie.(klik)
Het Duitstalige televisiestation ZDF toont in haar mediatheek een video van 43 minuten over de ontdekking van het Serapeum van Sakkara door Auguste Mariette in 1851: informatie.
Op donderdag 29 november 2007werd Egyptoloog Huub Pragt geïnterviewd door Arjan Burggraaf van Radio Noord-Holland.
Het interview was te beluisteren in het programma 'De Ochtend' en was gericht op de recente ontwikkelingen rondom het presenteren van de mummie van Toetanchamon.
Klik hier om het interview te beluisteren:
Interview. Het duurt ongeveer een minuut voordat dit bestand zich opent.
Sekem, Egyptisch voor 'Vitaliteit van de zon', is producent van biologische voedingsmiddelen, kleding en natuurgeneesmiddelen en is gevestigd in de woestijn nabij Caïro. De onderneming wordt wereldwijd gezien als koploper in duurzaam ondernemen en is in Egypte marktleider op het gebied van biologische producten.
Sekem begon als de droom van één man, Ibrahim Abouleish. In 1977 keert hij, na jarenlang in Europa gewerkt te hebben als farmaceut, definitief terug naar zijn geboorteland Egypte. Op een stuk woestijn van 70 ha, op 60 km afstand van Caïro, begon hij met behulp van vrienden een biologisch-dynamisch landbouwbedrijf.
Met de oprichting van Sekem en de introductie de biologisch-dynamische landbouw in Egypte wilde ik bijdragen aan de bestrijding van armoede, uitputting van de aarde, milieuvervuiling en sociale problemen zoals overbevolking en analfabetisme, aldus Ibrahim Abouleish.
In 2003 ontving Ibrahim Abouleish ontving voor zijn visionaire werk de Right Livelihood Award, een prestigieuze prijs, beter bekend als de alternatieve Nobelprijs.
Sekem, aldus de jury, laat zien dat een modern bedrijf een humane en duurzame benadering succesvol kan combineren met behoud van winstgevendheid en deelname aan wereldmarkten.
In dertig jaar tijd is Sekem uitgegroeid tot een international bedrijf met ruim tweeduizend medewerkers, een jaaromzet van zon 25 miljoen euro en een jaarlijkse groei van 30%.
Meer dan duizend boeren langs de Nijl leveren hun producten aan Sekem.
De Sekem producten worden verkocht in Egypte en geëxporteerd naar voornamelijk Europa en de Verenigde Staten
INTERRELIGIEUZE DIALOOG BEHOORT TOT DAGELIJKSE LEVEN
INTERRELIGIEUZE DIALOOG BEHOORT TOT DAGELIJKSE LEVEN
BRUSSEL (KerkNet/Zenit)
De interreligieuze dialoog verdient een volwaardige plaats in het dagelijkse leven. Culturele en religieuze groepen moeten samenwerken om spanningen tussen gemeenschappen te overwinnen en kameraadschap en vrede tot stand te brengen."
Dat zegt Miguel Ayuso Guixot, directeur van het prestigieuze Pauselijke Instituut voor Arabische en Islamitische Studies in Rome. Guixot was voorheen twintig jaar lang missionaris in Egypte en Sudan.
Hij verwerpt het pessimisme over het samenleven met moslims. Hij verwijst naar de interreligieuze dialoog: Het kan niet ontkend worden dat die succes had.
In de moslimwereld kwam het antwoord wat laat op gang, maar daarom is hij, in tegenstelling tot wat sommigen denken, niet minder belangrijk. Er is nood aan een gemeenschappelijk platform om de interreligieuze relatie in het dagelijkse leven uit te bouwen, zowel doorheen de theologische bezinning als in de geestelijke ontmoeting.
Poetste een Egyptenaar koper? Waar spiegelde een Griek zich in? En hoe maakte een Romein een bronzen standbeeld?
De ontdekking van brons, zo'n 5000 jaar geleden, betekende een geweldige technologische revolutie. De tentoonstelling 'Goed Gegoten! 5000 Jaar Brons' in het Allard Pierson Museum, belicht het gebruik van brons in het Middellandse Zeegebied, van West Azië (waar het begon) via Egypte tot aan de Grieks-Romeinse wereld.
De nadruk ligt op de veelzijdige relatie tussen mens en brons. Vijf topstukken uit vijf regio's leiden je de wereld van de mens in brons binnen.
Voor West-Azië zijn dat wapens en werktuigen. In het oude Egypte was brons voorbehouden voor beelden van goden en farao's. De Grieken beeldden hun topatleten in brons uit en de op luxe gestelde Etrusken omringden zich met bronzen voorwerpen voor persoonlijk gebruik. Bij de Romeinen, de meesters in bronsbewerking, komen alle aspecten, zowel praktisch, cultisch als luxueus, samen.
LEIDEN (ANP) - Het Rijksmuseum van Oudheden (RMO) in Leiden opent donderdag een overzichtstentoonstelling over 400 jaar Nederlands archeologisch werk in Egypte.
'Hakken in het Zand' toont de drijfveren, werkwijzen en ontdekkingen van de Nederlanders in Egypte. Natuurlijk is er ook aandacht voor de opgravingen van eigen museummedewerkers. Het RMO begon vijftig jaar geleden met opgravingen in Sakkara.
De tentoonstelling voert de bezoekers langs vier eeuwen Nederlands onderzoek.
,,Van de avonturiers, verzamelaars en kooplieden die vanaf de 17de eeuw naar Egypte trokken, de eerste Nederlanders die in de 19de eeuw als tekenaar of fotograaf bij opgravingen werkten, tot aan de meest actuele vondsten door Egyptologen van het museum'', zo wordt beloofd.
,,Te zien zijn onder andere persoonlijke notities, dagboekfragmenten, tekeningen, aquarellen, foto's, geluids- en filmfragmenten.''
Ook zijn er grafbeeldjes, de mummie van een valk, reliëfs, kettingen en schalen en kruiken van aardewerk.
Militanten beschieten een toeristenbus. Een Britse vrouw komt om en een andere Brit raakt gewond.
26 februari 1993: Door een bomaanslag in een café in het centrum van Caïro komen een Turk, een Zweed en een Egyptenaar om het leven en raken twintig anderen gewond.
8 juni 1993: Een bom ontploft nabij een toeristenbus op de weg naar de pyramides bij Caïro. Twee Egyptenaren sterven. Onder de 22 gewonden zijn vijf Britten.
27 oktober 1993: Een als mentaal gestoord omschreven muzikant doodt een twee Amerikaanse zakenlieden, een Franse jurist en een Italiaan in een luxe hotel in Caïro.
4 maart 1994: Schutters vallen een cruiseschip in het zuiden van het land aan. Een Duitse toeriste raakt gewond en overlijdt later.
26 augustus 1994: Een Spaanse jongen komt om bij een aanval op een toeristenbus in Zuid-Egypte.
27 september 1994: In Hurghada aan de Rode Zee schieten militanten een Duitser dood en verwonden een vrouw. Twee Egyptenaren komen om en een andere Duitser sterft later thuis aan zijn verwondingen.
23 oktober 1994: Vermeende moslimterroristen doden een Britse toerist en verwonden drie anderen.
18 april 1996: Islamitische militanten schieten in Caïro achttien Griekse toeristen dood.
18 september 1997: Negen Duitse toeristen en hun Egyptische buschauffeur laten het leven bij een aanval bij het Egyptische Museum in Caïro. Zes Duitsers raken gewond.
17 november 1997: Met zwaarden en geweren doden militanten 58 toeristen en vier Egyptenaren in de zuidelijke stad Luxor. Zes schutters en drie agenten komen om in het geweld.
7 oktober 2004: Een reeks van bommen gaan af bij het Taba Hilton Hotel aan de grens met Israël. Ook bij twee andere strandplaatsen gaan bommen af. In totaal sterven 34 mensen.
7 april 2005: Een vermoedelijke zelfmoordaanslag in de oude bazaar van Caïro betekent de dood voor een Amerikaan en een Franse man en vrouw. Ook de vermoedelijke dader komt om.
30 april 2005: Bij geweld in Caïro komen de drie daders om en raken zeker tien mensen gewond onder wie twee Israëli's, een Zweed en een Italiaanse.
23 juli 2005: Door zeker vier autobommen in Sharm el-Sheikh vallen meer dan 30 doden, onder wie Nederlanders. Meer dan honderd mensen raken gewond.
Internationaal onderzoek onder 2500 reizigers door TripAdvisor.com
Djerba in Tunesië, Makandi Bay in Egypte en Phangnga in Thailand zijn de top-drie toeristische hotspots in de wereld voor 2008.
Dat blijkt uit het onderzoek, dat TripAdvisor.com, Amerika's grootste en meest gezaghebbende review reissite, heeft gehouden onder 2500 reizigers.
TripAdvisor houdt het onderzoek jaarlijks en claimt dat de wijze waarop zij dat doet representatief is voor de ontwikkelingen, die zich in de reismarkt zullen aandienen.
Thailand In Thailand staat naast Phangnga ook Kho Phangan in de top-tien van wereldbestemmingen voor 2008. Het land wordt daarmee door TripAdvisor uitgeroepen tot 'hottest country' voor 2008
Verenigde Staten De site vroeg ook naar de favoriete bestemmingen voor 2008 in de Verenigde Staten en komt daar tot de volgnde top-drie:
1. Sunny Isles Beach, Florida 2. Kitty Hawk (Outer Banks), North Carolina 3. Seward, Alaska
Schiphol top-luchthaven Op de lijst van best beoordeelde luchthavens staat Amsterdam Airport Schiphol bovenaan, gevolgd door de luchthavens van Las Vegas en Orlando. Van de luchtvaartmatschappijen was American Airlines worldwijde de favoriet, gevolgd door British Airways en Southwest. BA was de nummer één bij passagiers buiten de VS.
Milieubewustzijn Uit het onderzoek blijkt ook, dat het milieubewustzijn groeit onder de reizigers. Van de ondervraagden zegt 26 procent dat men bij het boeken van een reis rekening zal houden met het milieu, 22 procent van de reizigers zegt te willen kiezen voor een fietsvakantie. Vorig jaar was dat nog slechts 13 procent.
hygiëne Opvallend in het onderzoek was de vrees van toeristen voor microben, virussen en viezigheid. 'Reizigers waarderen een goede hygiëne boven alles en worden zich meer bewust van de milieuaspecten', aldus Michele Perry van TripAdvisor.
CAIRO - Elke zes minuten vraagt in Egypte een koppel een scheiding aan. Een op de drie huwelijken strandt binnen een jaar. Dit meldde het Egyptische bureau voor statistiek.
In veruit de meeste gevallen is het de man die de scheiding aanvraagt. Egyptische islamitische wetgeving maakt het vrouwen bijna onmogelijk om van hun man te scheiden. Mannen daarentegen kunnen een scheiding zonder tussenkomst van een rechtbank regelen en mogen met vier vrouwen tegelijk trouwen.
de kloof tussen mannen en vrouwen in islamitische landen
de kloof tussen mannen en vrouwen in islamitische landen /
Waarom het niet opschiet
Nahed Selim
Wereldwijd onderzoek stelde begin deze maand vast dat de kloof tussen mannen en vrouwen in islamitische landen het grootst is. Nahed Selim is niet verbaasd.
De meest gehoorde beschuldiging is nog steeds dat vrouwenrechten voortkomen uit een typisch westerse denkwijze net als neokolonialisme, secularisme of liberalisme.
Of er ooit een matriarchale samenleving bestond waarin vrouwen meer voorrechten genoten dan mannen, is een hypothese die de antropologie onderzoekt. Maar de mentale en tastbare overblijfselen van het patriarchaat waarin mannen bevoorrecht zijn boven de vrouwen zijn in grote delen van de wereld intact en zichtbaar gebleven.
Deze ongelijke positie betekent voor vrouwen dat ze veel minder zicht hebben op een eerlijke verdeling van kansen, welvaart en verantwoordelijkheden.
Gelijkheid tussen vrouwen en mannen in de wereld per regio. | Trouw, Michel van Elk
Begin deze maand publiceerde het World Economic Forum (WEF) voor de tweede maal een rapport waarin het deze kloof tussen de seksen in kaart brengt. Het WEF gebruikt daarbij een ranglijst waarop 128 landen staan die samen 90 procent van de wereldbevolking vertegenwoordigen.
Het doel van de ranglijst is om inzicht te geven in hoe een land de beschikbare bronnen tussen mannen en vrouwen verdeelt, zei Saadia Zahidi, een van de drie auteurs van het rapport.
Het Global Gender Gap Report brengt daarvoor in kaart in hoeverre vrouwen even gemakkelijk als mannen toegang hebben tot de gezondheidszorg, het onderwijs, de politiek, de arbeidsmarkt.
Net als vorige jaar blijken de Scandinavische landen Zweden, Noorwegen, Finland en IJsland aan de top te staan. Zij hebben het meest ondernomen om discriminatie van vrouwen tegen te gaan. Je zou haast denken dat het gunstig is voor vrouwen wanneer het kwik een deel van het jaar onder nul daalt.
Misschien zijn mensen daardoor eerder bereid het idee van een eerlijke verdeling tussen de geslachten te accepteren. Maar Nieuw-Zeeland staat op de vijfde plaats, gevolgd door de Filippijnen beide koude noch noordelijke landen.
Met het klimaat heeft een en ander dus niets te maken. Waarmee dan wel? Volgens medeopsteller Zahidi zijn religieuze en culturele factoren een belangrijke verklaring voor de voorsprong van mannen op vrouwen in grote delen van de wereld.
Ik denk dat ze helemaal gelijk heeft.
Het fabeltje dat de positie van vrouwen in een land vooral wordt bepaald door de politieke en economische situatie veegt dit rapport overtuigend van tafel.
Het zijn vooral de cultuur en de religie die maken dat mensen hardnekkig vasthouden aan vrouwendiscriminatie zelfs wanneer dat indruist tegen de wetten van het land waarin ze wonen.
Het gaat er niet om hoe arm of rijk een land is. Vrouwen in landen als Sri Lanka, de Filippijnen, Zuid-Afrika, Cuba en Lesotho komen er op de lijst beter vanaf dan vrouwen in rijke, geïndustrialiseerde landen als Japan, Zwitserland, Frankrijk en de Verenigde Staten.
Oliestaten als Katar, Iran, Bahrein, Saoedi-Arabië en Oman behoren allemaal tot de rijke landen. Desondanks hebben ze de kloof tussen mannen en vrouwen nauwelijks kunnen dichten, waardoor vrouwen niet in gelijke mate voordeel hebben van die rijkdom.
Deze landen hebben met elkaar gemeen dat ze islamitisch zijn. Ze horen tot de laagste twintig in de ranglijst, samen met arme tot zeer arme landen als Ethiopië, Tsjaad, Pakistan, Kameroen, Egypte, en Marokko.
Als je bovenaan de WEF-ranglijst begint, duurt het even voordat je het eerste islamitische land tegenkomt. Tussen de eerste vijftig landen is geen enkel moslimland te bekennen. Pas op de 81ste plaats staat er een: Indonesië.
Nergens, kortom, is de kloof tussen de seksen zo groot is als onder moslims. Dat is trouwens ook het geval als ze in het Westen wonen en een goede opleiding hebben genoten. Een intellectuele moslimman kan zeer progressief overkomen totdat het gesprek over vrouwenrechten gaat. Dan merk je pas hoe sterk iemand getekend wordt door zijn reactionaire islamitische opvoeding. Ik kom zulke intellectuele moslims veel tegen op conferenties waar delegaties uit de hele wereld met elkaar in discussie gaan.
Naast de ranglijst biedt het rapport een schematische verdeling in regios. Voor acht geografische gebieden is in kaart gebracht hoe het er staat met de positie van vrouwen.
Een snelle blik leert dat je als vrouw het minst gediscrimineerd wordt in Oceanië.
Daarna volgen West-Europa, Noord-Amerika, Latijns-Amerika en het Caribisch gebied, Oost-Europa, Sub-Sahara, Azië, en helemaal onderaan het Midden-Oosten en Noord-Afrika.
Daar liggen wat gewoonlijk de hartlanden van de islam heten, waar deze godsdienst zich al heel vroeg definitief heeft gevestigd.
De WEF-ranglijst bevat geen gegevens over geweld tegen vrouwen. Wel vermeldt het rapport in hoeverre een bepaald land maatregelen neemt om het geweld tegen vrouwen te gaan.
Uit een onderzoek van Amnesty International uit 2004 bleek dat elke twee seconden ergens op de wereld een vrouw geweld ondergaat en dat eenderde van alle vrouwen te maken heeft of heeft gehad met mishandeling, verkrachting of andere vormen van geweld. De dader is vaak iemand uit eigen familie of kennissenkring.
Het onderzoek van Amnesty was het startsein voor de campagne Stop geweld tegen vrouwen. Sommige islamitische landen gaven daar gehoor aan. Maar daar kreeg de vertaling van dit streven een typisch islamitisch-oosters karakter.
Dat bleek uit de woorden van Datom Seri Rosmah Mansor, de vrouw van de vicepresident van Maleisië, bij de start van zon campagne ten behoeve van de Aziatische regio:
Soms brengen vrouwen zichzelf in gevaar en worden zo doelwit van geweld. Ze zullen zo verstandig moeten zijn om donkere en verlaten plaatsen te vermijden. Zulk gedrag nodigt uit tot gevaar. Ze vond dat vrouwen zich altijd moeten laten vergezellen, en anders die oorden moeten vermijden. Ook zei ze dat een vrouw zich zedig dient te kleden om geen aandacht te trekken. Het is niet altijd de schuld van de man, als een vrouw door hem mishandeld wordt.
In haar woorden: Denk erom, wanneer je met één vinger naar iemand anders wijst, zijn er altijd nog vier vingers die naar jou wijzen.
Een andere, zeer ernstige vorm van geweld is de vermissing van naar schatting 60 miljoen vrouwen, als gevolg van abortus op meisjesfoetussen en moord op meisjesbabys een praktijk die vooral in Aziatische landen voorkomt. Dit geweld maakt dat bijvoorbeeld India en China laag scoren op de lijst. Deze vorm van geweld komt nauwelijks in islamitische landen voor, dankzij het officiële verbod op abortus. Toch leeft ook daar een sterke voorkeur voor jongens boven meisjes.
Al met al lopen vrouwen het meest achter in de hartlanden van de islam, ook vergeleken met landen die een vergelijkbare economische situatie kennen. Niet alleen is de algehele kloof in welvaart en welzijn tussen mannen en vrouwen daar het grootst, ook op andere terreinen scoren ze slecht.
Als het gaat om de toegankelijkheid van de gezondheidszorg voor vrouwen dan komen deze landen op de zesde plaats. Kijk je naar de inspanningen om de achterstanden in het onderwijs weg te werken, dan eindigen de hartlanden van de islam op zeven. En weer bieden religie en cultuur een verklaring.
Tot het begin van de twintigste eeuw waren er in islamitische landen geen meisjesscholen te vinden. Gemengde scholen waren helemaal uit den boze. De enige meisjes die onderricht volgden waren de dochters van de aristocratie, die thuis les kregen van privéleraren.
Een van de eerste boeken in de islamitische wereld die een lans braken voor onderwijs aan meisjes, verscheen in 1898 en was geschreven door een Egyptische man: Kasim Amine (1865-1908).
In De bevrijding van vrouwen bepleitte hij vurig de voordelen van het onderwijs aan meisjes en hoe dat de hele samenleving ten goede zal komen.
Natuurlijk moest hij eerst betogen dat dit niet strijdig was met de principes van de islam. Kasim Amine werd scherp bekritiseerd door moslimgeestelijken, die het ergste vreesden voor de moraal zodra meisjes uit hun huizen zouden komen. Bovendien zeiden ze dat onderwijs de hersenen van vrouwen alleen maar zou corrumperen en dat het nergens goed voor was.
Een jaar voor de verschijning van het boek werd Egypte gekoloniseerd door de Britten. En de meeste geestelijken waren van mening dat Kasim Amine een hand langer was van de kolonisator. Blijkbaar kon een Egyptenaar nooit zelf op het verlichte idee komen dat onderwijs de ontwikkeling van vrouwen ten goede komt . Zulke ideeën waren typisch westers en dus in het voordeel van de vijand.
Nu, ruim een eeuw later, haalt niemand het in zijn hoofd behalve de taliban en de strenge wahabieten te beweren dat onderwijs voor meisjes anti-islamitisch is. Maar het patroon van verzet tegen elke vernieuwing die de status van vrouwen kan veranderen is nog steeds zichtbaar.
De meest gehoorde beschuldiging is nog steeds dat vrouwenrechten voortkomen uit een typisch westerse denkwijze net als neokolonialisme, secularisme of liberalisme.
Op een bijeenkomst gehouden in februari 2007 in het Chatham House te Londen, weet Mozah Al-Mesned, de vrouw van de emir van Katar, de geringe vooruitgang die vrouwen boeken in Saoedi-Arabië aan de dominantie van religie over praktisch elk aspect van het dagelijks leven. Dat maakt het voor de vrouwen haast onmogelijk om vraagtekens te zetten bij de vele vormen van dwang en onrechtvaardigheid die ze ondervinden. Ze zijn bang om beschuldigd te worden van westerse oriëntatie, of gestigmatiseerd als liberaal of secularist.
Natuurlijk prees Al-Mesned de ontwikkelingen in haar eigen land de hemel in, maar feit is dat Katar, dankzij een opener houding tegenover sociale en politieke vrijheden, de laatste jaren veel vooruitgang heeft geboekt. Het land staat veertien plaatsen boven Saoedi-Arabië.
Je kunt je afvragen hoe het komt dat een land als Saoedi-Arabië zo antiwesters kan zijn terwijl het tegelijkertijd een politiek bondgenoot is van het Westen. Hetzelfde geldt voor Pakistan en voor praktisch elk ander islamitisch land, inclusief het vooruitstrevende Maleisië. De officiële verklaring die politici geven aan hun westerse bondgenoten staat vaak diametraal tegenover wat ze in eigen land erover zeggen, wat de media schrijven en wat een groot deel van de bevolking vindt.
Deze tegenstrijdigheid is alleen te verklaren uit religie en cultuur. De normen en waarden botsen te veel. Bovendien houden de publieke opinie, de media en de politici het Westen verantwoordelijk voor alle misstanden in eigen land. De westerse kolonisatie krijgt de schuld van alles, zelfs nu nog. Ook al zijn die landen zelf (afgezien van Saoedi-Arabië) ooit islamitisch geworden dankzij Arabisch-islamitische veroveringen. Of dankzij islamisering een proces dat buiten de hartlanden van de islam nog steeds in volle gang is.
Eerder deze maand zei ik dit tijdens een conferentie over progressieve moslims in Berlijn. Een verhitte discussie brak los, waarbij een Egyptische hoogleraar driftig beweerde dat moslims overal dankbaar zijn dat hun landen ooit geïslamiseerd zijn. Toevallig zat er in de zaal iemand uit Iran, gevlucht naar Duitsland voor het regime van de ayatollahs. Hij sprak dit tegen.
Voor vrouwen is de islamitische religie en cultuur duidelijk nadelig iets wat de niet-gehersenspoelde vrouwen met een moslimachtergrond allang weten. Het Europese Hof voor de Rechten van de Mens verklaarde in februari 2003 dat de sharia (de wettelijke voorschriften van de islam) in strijd is met de democratische rechtsorde. Iedereen met een greintje verstand van de islam weet dat alle geestelijken ook zij die in Nederlandse moskeeën preken en lezingen houden of voor de klas staan in islamitische scholen de sharia beschouwen als de ruggengraat van de godsdienst.
Wat je zou hopen is dat Nederlandse politici en beleidsmakers deze islamitische invloeden proberen af te zwakken en tegen te gaan. Dat ze dapper durven opkomen voor het belang van individuele vrouwen, mannen en eigenlijk de hele samenleving. Helaas. Nederland geeft juist veel geld uit om deze culturele en religieuze identiteit van de Nederlandse moslims te behouden en te versterken. Blijkbaar hoeven politici in Nederland zich niets aan te trekken van het Europese Hof.
Komt hun houding voort uit populisme? Hopen ze op electoraal gewin? Is het angst voor de reacties van moslims? Of simpelweg naïviteit?
Individuele mannen en vrouwen hebben op den duur veel meer baat bij integratie. We leven in een concurrentiesamenleving waar iedereen alle instrumenten nodig heeft om zijn kansen op werk te vergroten. Daarbij hoort een voltooide opleiding, het accepteren van de westerse cultuur en zijn arbeidsethos, maar ook van omgangsvormen en alle andere culturele elementen. Alleen dan zullen moslims er werkelijk bij kunnen horen.
Nahed Selim is tolk en schrijfster. Onlangs verscheen van haar bij uitgeverij Houtekiet Allah houdt niet van vrouwen (ISBN 9052409587, 14,95). Het Global Gender Gap Report 2007 is te raadplegen via www.weforum.org .
Duizenden arbeiders die in de bloedhitte van de Sahara enorme steenblokken versjouwen: de bouw van de Egyptische piramides is waarschijnlijk net zo spectaculair geweest als het uiteindelijke resultaat. Hoe deden ze het toch? Een Franse architect,JP Houdin, heeft een nieuwe theorie.
De zware blokken worden naar boven gesleept. (FOTO EPA)
Jean-Pierre Houdin beweert het mysterie rond de bouw van de piramide van Cheops in Egypte te hebben opgelost.
De piramide zou (ongeveer 4500 jaar geleden) van binnenuit gebouwd zijn. De Franse architect deed zijn ontdekking met geavanceerde 3D-apparatuur.
Volgens eerdere theorieën gebruikten de bouwers van de laatste rustplaats van farao Cheops - het laatste nog bestaande van de zeven antieke wereldwonderen - hellingen aan de buitenkant van de piramide. Die helling was ofwel een rechte baan tegen de piramide op, of een soort kurketrekkervormige weg eromheen.
Maar Houdin denkt dat de Egyptenaren eerst aan de binnenkant een piramide gebouwd hebben en toen nog eens een grotere versie eromheen hebben gezet. Hij zegt dat volgens zijn 3D-simulatie de massieve steenblokken over een grote helling naar de top werden gesleept, zo'n tien tot vijftien meter onder de huidige buitenkant.
Samen met Dassault Systems en veertien ingenieurs heeft hij twee jaar fulltime gewerkt aan de theorie.
Inmiddels gaat een internationaal team van onderzoekers de ontdekking van Houdin nader bestuderen. Ze willen radars en warmte-opsporende camera's op de piramide loslaten.
Critici lijken redelijk positief over de theorie. ''Het idee druist recht in tegen de twee bekende theorieën, maar het is wel een geloofwaardige visie,'' aldus Egypte-expert Bob Brier.
Het begin van de bouw: het grondvlak is gelegd. (FOTO EPA)
De 'binnenpiramide' is klaar, de buitenkant kan worden gebouwd. (FOTO EPA)
Egypte heeft dinsdag algemene steun toegezegd voor het Amerikaanse plan Israëlisch-Palestijns vredesoverleg te voeren in Annapolis, vlak ten oosten van Washington.
De Amerikaanse regering wil graag dat veel landen uit de regio deelnemen.
De Egyptische president Hosni Mubarak heeft dinsdag de bezoekende Israëlische premier Ehud Olmert in Sharm al-Sheikh gezegd dat hij ernaar uitziet dat Annapolis resultaten boekt.
Olmert poogde in Sharm al-Sheikh in de Sinaï de Arabieren enthousiast te maken voor het Amerikaanse initiatief.
(Belga) Egyptische bloggers gaan een online festival organiseren voor martelvideo's.
Het festival, dat samenvalt met de 31ste editie van het Filmfestival van Kairo, wordt een aanklacht tegen martelpraktijken. Dat meldt de Egyptian Mail dinsdag.
Op het filmfestival, dat plaatsvindt van 27 november tot 7 december, zullen controversiële martelpraktijken te zien zijn die door veiligheidsdiensten (zouden) zijn gepleegd.
De beste inzending wordt beloond met de Gouden Zweep.
Egyptische bloggers hebben de afgelopen jaren talrijke gevallen van marteling door de politie aan het licht gebracht . Op 5 november werden twee agenten veroordeeld tot drie jaar cel omdat ze een gevangene hadden mishandeld in zijn cel.
Het tafereel was gefilmd met een gsm en daarna op het internet geplaatst. De algemene verontwaardiging die daarop volgde, leidde tot de arrestatie en veroordeling van beide agenten. (TIP)
U wordt vriendelijk uitgenodigd op de voordracht "Dayr al-Barsha in 2040 v. Chr.
Naar een cultuurgeschiedenis van het Egyptische Middenrijk" door Prof. Harco Willems op donderdag 13 december 2007 om 20.00u in de Promotiezaal van de Universiteitshallen van de K.U.Leuven Naamsestraat 22, 3000 Leuven.
Dit ter gelegenheid van de voorstelling van twee nieuwe boeken van het Dayr al-Barsha project:
Harco Willems, with the Collaboration of Lies Op de Beeck, Troy Leiland Sagrillo, René van Walsem, and Stefanie Vereecken, "Dayr al-Barsha I. The Rock Tombs of Djehutinakht (17K84/1), Khnumnakht (17K84/2), and Iha (17K84/3). With an Essay on the History and Nature of Nomarchal Rule in the Early Middle Kingdom," OLA 155 (Leuven, 2007).
&
Harco Willems, "Les Textes des Sarcophages et la démocratie. Éléments d?une histoire culturelle du Moyen Empire égyptien. Quatre conférences présentées à l?Ecole Pratique des Hautes Etudes. Section des Sciences Religieuses. Mai 2006" (Paris, 2007).
Na afloop volgt een receptie. Belangstellenden worden verzocht zich voor 9 december aan te melden op het e-mailadres harco.willems@arts.kuleuven.be
In de maand juli 2008 wordt zowel in Leiden als in Maastricht een intensieve cursus egyptologie verzorgd. De cursus bestrijkt vijf dagen waarin steeds twee keer twee uur per dag les wordt gegeven.
Onopgeloste vraagstukken
De Oude Egyptische beschaving wordt omgeven door vele raadsels. Deze onopgeloste vraagstukken vormen vaak aanleiding tot spectaculaire theorieën.
In een intensieve Summer School zullen enkele spraakmakende onderzoeken onder de loep worden genomen. Zo zullen de opvattingen over een vermeend contact tussen de Egyptische en Precolumbiaanse culturen nader worden bekeken.
Ook zullen de verschillende inzichten in de bouw van de piramides worden uitgelegd en kritisch worden getoetst aan de wetenschappelijke feiten.
Programma
Maandag 10.00 - 12.00 uur: Waar kwamen de Egyptenaren vandaan? Maandag 14.00 - 16.00 uur: Mensenoffers in de koningsgraven.
Dinsdag 10.00 - 12.00 uur: Speelden sterren een rol in de bouw van de piramiden? Dinsdag 14.00 - 16.00 uur: Het raadsel van de sfinx van Gizeh.
Woensdag 10.00 - 12.00 uur: Tabak in Egyptische mummies? Woensdag 14.00 - 16.00 uur: Palimpsest en de helikopter van Abydos.
Donderdag 10.00 - 12.00 uur: De exodus Donderdag 14.00 - 16.00 uur: Waar ligt het graf van farao Herihor?
Vrijdag 10.00 - 12.00 uur: Voerde de vloot van farao Necho rond Afrika? Vrijdag 14.00 - 16.00 uur: De 'gloeilampen' van Dendera.
Het Nieuwe Rijk vormt de Gouden Eeuw van de Egyptische beschaving. Farao's met illustere namen als Amenhotep, Thoetmosis en Ramses hebben enorme bouwwerken aan de oevers van de Nijl laten verrijzen. Zij werden met veel pracht en praal bijgezet in hun graven in het Dal der Koningen. Het is tevens de tijd waarin grote hervormingen werden doorgevoerd door Achnaton en zijn koningin Nefertiti.
Aanbod seizoen 2007-2008
Amsterdam
Aanvang dinsdagmiddag 4 maart 2008 van 13.00 tot 15.00 uur. Data: 4 maart 2008, 11 maart, 18 maart, 25 maart. Locatie: Allard Pierson Museum, Oude Turfmarkt 127 te Amsterdam.
Aanvang dinsdagavond 4 maart 2008 van 19.30 tot 21.30 uur. Data: 4 maart 2008, 11 maart, 18 maart, 25 maart. Locatie: De Morgenster, Seinstraat 2 te Hilversum.
Aanvang woensdagavond 5 maart 2008 van 19.30 tot 21.30 uur. Data: 5 maart 2008, 12 maart, 9 april, 16 april. Locatie: Academie Tongeren, Sacramentstraat 70 te Tongeren.
Aanvang zaterdagmiddag 8 maart 2008 van 12.00 uur tot 14.00 uur. Data: 8 maart 2008, 22 maart, 12 april (14.30 uur tot 16.30 uur), 26 april 2008 (14.30 uur tot 16.30 uur). Locatie: Rijksmuseum van Oudheden, Rapenburg 28 te Leiden.
Amsterdam 100,-. Indien u in het bezit bent van een voor de cursusperiode geldige museumjaarkaart, betaalt u 95,-. Leden van de Vriendenvereniging van het Allard Pierson Museum betalen 90,-.
Hilversum 95,-.
Tongeren 95,-.
Leiden 115,- inclusief museumjaarkaart. Indien u in het bezit bent van een voor de cursusperiode geldige museumjaarkaart, betaalt u 95,-.
Deze cursus belicht de godsdienstige gebruiken van de oude Egyptenaren.
Tijdens de eerste bijeenkomst staat de Egyptische godenwereld centraal. In de tweede les wordt gesproken over de mummificatie en de magische amuletten die aan de mummie worden meegegeven. De derde les staat geheel in het teken van het 'Mondopeningsritueel'. In de laatste les wordt aandacht besteed aan de offercultus voor de overledene.
Aanbod seizoen 2007-2008
De cursus Egyptische Dodencultus wordt alleen in Maastricht gegeven.
Maastricht
Aanvang donderdagmorgen 6 maart 2008 van 10.00 tot 12.00 uur. Data: 6 maart, 13 maart, 10 april, 17 april. De cursuslocatie in Maastricht wordt eind november 2007 bekend gemaakt.
Kosten
Maastricht 95,- inclusief het cursusmateriaal. Het maximum aantal deelnemers bedraagt dertig personen.
Liefhebbers van het Oude Egypte kunnen de geheimen van het hiërogliefenschrift zelf ontdekken. In het boek 'Hiërogliefen, het schrift ontcijferd' neemt Huub Pragt u mee in de wondere wereld van het Oudegyptische beeldschrift.
Het boek beslaat acht hoofdstukken waarin stapsgewijs de principes van het hiërogliefenschrift worden uitgelegd.
Dit boek neemt de lezer vanuit de tijd van de piramiden mee naar de voorstellingen in de graven van het Dal der Koningen. Ook op het dak van de tempel van de godin Hathor te Dendera zijn raadselachtige astronomische voorstellingen te zien. Daar bevinden zich zes mysteriekapellen voor de cultus van Osiris, de god van het Dodenrijk. Zijn wederopstanding staat volgens de Egyptenaren letterlijk in de sterren beschreven. De zodiak van Dendera, die nu in het Louvre wordt bewaard, vormt een sterrenkaart uit één van de mysteriekapellen van Osiris. In deze kaart zijn niet alleen de tekens van de dierenriem verwerkt. Ook het sterrenbeeld Orion, de sterren Sothis en Canopus en de vijf zichtbare planeten zijn erin opgenomen. Zelfs een zons- en maansverduistering staan afgebeeld. Daarmee is de zodiak van Dendera nauwkeurig te dateren.
Van donderdag 1 mei 2008 tot en met maandag 5 mei 2008 leidt Huub Pragt een reis naar Engeland.
Een deel van de beroemde voorwerpen uit het graf van Toetanchamon zal binnenkort worden tentoongesteld in het indrukwekkende O2 Exhibition Centre te Londen.
De tentoonstelling 'Tutankhamun and the Golden Age of the Pharaohs' wordt in een vijfdaagse excursie gecombineerd met een bezoek aan belangrijke Egyptische museumcollecties in Engeland.
In Londen worden de Egyptische verzamelingen van het British Museum en het Petrie Museum bezocht. Dagexcursies leiden naar het Fitzwilliam Museum in Cambridge en het Ashmolean Museum en Pitt Rivers Museum in Oxford.
PROGRAMMA Donderdag 1 mei 2008 We vliegen in de ochtend vanaf Schiphol naar Londen met Transavia. We nemen onze intrek in het viersterren Hotel Kenilworth. In de middag brengen we een eerste bezoek aan de Egyptische afdeling van het British Museum. Dit museum herbergt een uitgebreide verzameling van schitterende Egyptische topstukken uit verschillende tijdsperioden. Het meest beroemd voorwerp is de Steen van Rosetta. Ook zijn enkele prachtige Dodenboekspapyri uit het Nieuwe Rijk te bewonderen.
Vrijdag 2 mei 2008 Vandaag bezoeken we de hele dag de indrukwekkende tentoonstelling Toetanchamon en de Gouden Eeuw van de Farao's. De tentoonstelling heeft in Londen onderdak gekregen in het imposante Millennium Dome (officieel het O2 Exhibition Centre).
Zaterdag 3 mei 2008 In de ochtend bezoeken we de bijzondere studiecollectie van het Petrie Museum. Aan het begin van de middag begeven we ons naar Cambridge voor een uitgebreid bezoek aan de Egyptische collectie van het Fitzwilliam Museum.
Zondag 4 mei 2008 Een dagexcursie per touringcar voert ons naar de Universiteitsstad Oxford. Hier bezichtigen we in de ochtend de Egyptische verzameling van het Pitt Rivers Museum. De Egyptische collectie is bescheiden van omvang, maar herbergt enkele bijzondere objecten. Zo wordt een kleine krokodillenmummie en verscheidene kattenmummies getoond. In de middag brengen we een uitgebreid bezoek aan het beroemde Ashmolean Museum. Hier zullen we oog in oog komen te staan met vele beroemde voorwerpen die deze Egyptische verzameling rijk is. Zo zullen we de prachtige wandschildering van de Amarna-prinsessen aanschouwen. Vanavond vindt een gezamenlijk diner plaats in hotel Kenilworth.
Maandag 5 mei 2008 In de ochtend bezoeken we voor de tweede keer de Egyptische collectie van het British Museum. In de middag bereiden we ons voor op de terugreis naar Nederland. In de avond landen we op Schiphol.
Kosten
Deze vijfdaagse reis kost 1230,- op basis van een tweepersoonskamer / op kamerindeling. De toeslag voor een éénpersoonskamer bedraagt 230,-. Uw inschrijving is definitief na een aanbetaling van 350,-.
Bij de reis inbegrepen
Vervoer en excursies:
alle vluchten exclusief luchthavenbelastingen,
alle genoemde excursies met entreegelden,
alle transfers en lokaal vervoer.
Overnachtingen en diners:
Londen in het in het viersterren hotel Kenilworth op basis van logies en ontbijt,
Eén gezamenlijk diner.
Deelnemers
Het maximum aantal deelnemers aan deze reis bedraagt vierentwintig personen. Het minimum aantal deelnemers bedraagt veertien personen. Momenteel staan vierentwintig personen definitief aangemeld. Dit betekent dat u zich alleen nog kunt aanmelden voor een plaatsing op de wachtlijst. Indien een plaats vrijkomt zal onmiddellijk contact met u worden opgenomen. De boekingstermijn voor deze reis naar Engeland sluit officieel op 1 maart 2008, dit is een maand voor vertrek. Indien het maximum aantal deelnemers tegen die tijd nog niet zou zijn bereikt, is het eventueel mogelijk om 'op aanvraag' en tegen de betaling van extra kosten toch nog na de sluitingsdatum te boeken. De boeking is dan afhankelijk van de eventueel beschikbare vliegtickets en hotelkamers. Het is mogelijk om onder voorbehoud aan te melden.
Verzekering
In geval van nood zijn Huub Pragt en Orion Reizen verplicht hulp en bijstand te verlenen. Dit kan ernstig worden belemmerd wanneer er geen beroep kan worden gedaan op de hulp van een bij een reisverzekering inbegrepen SOS-centrale. U bent daarom verplicht een volledig dekkende reisverzekering af te sluiten.
Andere nuttige tips of informatie over consulaire bijstand, reizen met huisdieren of met de eigen wagen, verzekeringen, gezondheidsraad, douaneformaliteiten, reisbureau's kan u terugvinden in de brochure 'Reis Wijs' (www.diplomatie.be/nl/travel/reiswijs.asp) of bij de nuttige tips aan de reizigers.
In geval van onvoorziene ernstige moeilijkheden in het buitenland, kunnen de Belgen hulp vragen aan de ambassades en consulaten van België.
Consulaire bijstand wordt verleend in bijzondere omstandigheden, aan landgenoten die tevergeefs de hulp ingeroepen hebben van de terzake bevoegde plaatselijke overheid (b.v. lokale politie) of dienstverlenende (privé) maatschappijen (bijv. bank, reis- of verzekeringsagentschap,.).
Ambassade van België in Caire 02-794.74.94/95/96
Consulaat van België in Alexandrie 03-495.00.00
Consulaat van België in Sharm el Sheikh 012-316.40.07of 012-234.96.71
Elke Belg die naar Egypte reist, dient in het bezit te zijn van een internationaal paspoort dat nog minstens 6 maanden geldig is, voorzien van een geldig visum.
Voor een bezoek van minder dan 30 dagen volstaat het voorleggen van een identiteitskaart die nog minstens 3 maanden geldig is en een pasfoto. U dient een ad hoc immigratiekaart in te vullen en 15 USD te betalen voor aflevering van het visum. Het is aangeraden met een fotokopie van uw identiteitsdocumenten te reizen.
Rijbewijs In Egypte wordt het internationale rijbewijs erkend.
Betaalmiddelen
De in- of uitvoer van Egyptische valuta is beperkt tot 1.000 EGP. U kunt contact geld afhalen met bank- en kredietkaarten aan internationale ATM-machines.
Reisverzekering
Een degelijke reis- en repatriëringsverzekering zijn aangeraden.
GSM - Communicatiefaciliteiten
Alle Belgische GSM-operatoren bieden roaming facilities aan in Egypte. De lokale GSM-operatoren: MobiNil en Vodafone bieden een waaier van mogelijkheden. Voor meer informatie: www.mobinil.com en www.vodafone.com.eg.
Als bezoeker bent u onderworpen aan de wetten van het gastland.
Drugs
Op de handel in, het bezit of het gebruik van drugs, hoe gering ook de hoeveelheid, staan zeer zware gevangenisstraffen. Het is derhalve raadzaam zelf uw koffers te maken en ze tijdens de reis in het oog te houden.
Seksualiteit
Egypte is een conservatief islamitisch/christelijk land waar nog steeds een zekere taboe heerst omtrent seksualiteit.
Zeden en gewoonten
Gelieve de plaatselijke tradities, gebruiken en gevoelens te respecteren, ook op het vlak van klederdracht en zeden.
Fotografie
U kunt, mits uitdrukkelijk verbod, onbeperkt de toeristische sites fotograferen. Het is echter ten strengste verboden om beelden van militaire sites en gebouwen vast te leggen.
De mummie van Toetanchamon wordt voor het eerst aan het publiek getoond.
De mummie van de koning is vanuit zijn gouden dodenkist, die zich in de kwartsieten sarcofaag bevindt, overgebracht naar het voorvertrek van het graf van Toetanchamon KV62. De mummie ligt nu in een vitrine van plexiglas die het lichaam beschermt tegen vocht- en temperatuursinvloeden. Alleen het hoofd en de voeten van de mummie zijn zichtbaar. De rest van het lichaam wordt afgedekt door een moderne laag linnen.
Het NOS-Journaal geeft schriftelijk commentaar bij de uitgebreidere opnames: informatie.
klik op informatie ( rechts hier boven) en dan krijg je een TV opname ( klik op de TV op de pijl) over de mummie van Toetanchamon
Om de schatten in Egypte te zien kun je het beste in groep reizen. Maar Egyptische gidsen hebben haast, want hoe meer groepen, hoe meer ze vangen.
Op eigen houtje rondkijken in Egypte is geen doen. Je wordt aan constant belaagd door opdringerige souvenirverkopers. Om ongestoord de oudheidkundige schatten te bewonderen, kun je het beste in groep reizen. Als de verkopers echt hinderlijk worden, haalt de reisleiding er de toeristenpolitie bij.
De medische infrastructuur en verzorging zijn in Egypte van behoorlijke kwaliteit. De private ziekenhuizen bieden betere zorgverlening op Westers niveau aan (moderne apparatuur, aanwezigheid van specialisten,.) De ziekenhuiskosten en honoraria zijn relatief goedkoop.
Veiligheid water en voedsel
In de grote steden en toeristische centra is de hygiëne over het algemeen goed. Toch wordt aangeraden om de gebruikelijke hygiënetips op te volgen : bijvoorbeeld: flessenwater drinken, ijs en ijsblokjes vermijden, rauwe groenten en fruit enkel na grondige reiniging nuttigen.
Inentingen en vaccins
Er zijn geen inentingen vereist om Egypte binnen te komen.
Voor raad over gezondheid en eventuele vaccins raadpleeg uw huisarts en/of het Instituut voor Tropische Geneeskunde in Antwerpen (www.itg.be).
Bijzondere gezondheidsrisico's
Vogelgriep: op 17 februari 2006 werden de eerste gevallen van de dodelijke H5N1-variant van de vogelgriep vastgesteld. Het virus dook sindsdien op in 21 van de 26 goeverneraten. Tot op heden zijn tien mensen overleden aan de gevolgen van deze ziekte. Hoewel het virus nog steeds aanwezig is, wordt het door de Egyptische overheid onder controle gehouden. Het nemen van de gebruikelijke voorzorgsmaatregelen (mijden van pluimvee, eten van doorbakken of gekookt vlees van gevogelte of -producten, regelmatig wassen van handen .) is dan ook voldoende ter preventie.
Individuele reizigers kunnen er zo heen, met de metro. En ook wie met een groepsreis in Egypte is, doet zichzelf een plezier één middag uit de groep te breken en naar de Cairo Zoo te gaan...
Poseren met de olifant. (FOTO GPD)
De Cairo Zoo krijgt acht miljoen bezoekers per jaar, van wie ongeveer twintig procent buitenlanders zijn; van deze buitenlanders komen de meesten uit andere Arabische landen. De dierentuin is al meer dan honderd jaar oud en de lijst met plaatjes gaat dan ook terug naar de tijd van de presidenten Sadat, Nasser en zelfs de Britse overheersers en (de laatste Egyptische) koning Faroek.
Het verschil met onze dierentuin is de kwaliteit: de dierentuin in Cairo is armoediger, de dieren hebben het er zwaarder (kleinere hokken, grotere hitte), maatregelen rond dierenwelzijn hebben geen prioriteit en de toiletten zijn smeriger.
Cairo Zoo De Giza (of Cairo-)Zoo ligt in Giza, een wijk in de richting van de piramides. De dierentuin is lopend (of per minibus of taxi) gemakkelijk te bereiken vanaf metrostop Cairo University. Een taxi vanaf het centrum van Cairo is ook niet duur: zo'n tien à vijftien Egyptische ponden (twee euro).
Toegang: een kwart Egyptische pond oftewel 25 piaster, zo'n vier eurocent.
De farao werd 3.300 jaar geleden begraven in een gouden sarcofaag.
"Toetanchamon was een knappe jongen, met een prachtige glimlach en verzorgde tanden." Moestafa Wazary, directeur van de Vallei der Koningen in het Egyptische Luxor, weet waarover hij praat.
Sinds vandaag toont de beroemdste farao ter wereld zijn gelaat in een tombe van plexiglas. De farao is nog steeds volledig in linnen gewikkeld, maar zijn gezicht werd de voorbije maanden vrijgemaakt en is zichtbaar voor de bezoekers.
Het lichaam wordt voortaan bewaard in een doorzichtige tombe, waarin het gevrijwaard blijft van temperatuurverschillen en bacteriën.
Beschermde omgeving Het graf van de jonge farao - een gouden sarcofaag waarvan het hoofdeinde is bezet met halfedelstenen - werd ontdekt door de Brit Howard Carter in 1922. Sindsdien wordt de tombe in de Vallei der Koningen elke dag bezocht door honderden nieuwsgierigen.
De overplaatsing van de mummie naar een beschermde omgeving was noodzakelijk, omdat de bacteriën die de toeristen met zich meebrengen het lijk op termijn tot poeder zouden reduceren.
Schade "De mummie werd al beschadigd door Howard Carter zelf, die zwaar gereedschap liet aanrukken om het gouden masker te verwijderen", verklaart minister van Cultuur Faroek Hosni.
"Tot overmaat van ramp stelde de Brit zijn ontdekking urenlang bloot aan de brandende zon in de Egyptische woestijn."
Beenwonde In 2005 maakten specialisten door middel van röntgenstralen een gedetailleerde impressie van Toetanchamons lichaam.
Ze concludeerden toen dat de jonge farao op 19-jarige leeftijd overleed aan een ontstoken beenwonde. Op basis van 17.000 foto's konden de experts ook een waarheidsgetouw beeld schetsen van Toetanchamon's gelaat.
3.300 jaar De farao regeerde 3.300 jaar geleden gedurende tien jaar over Egypte. Op nauwelijks negenjarige leeftijd kwam hij aan het hoofd van het legendarische rijk. Geschiedkundigen vermoeden dat Toetanchamon op 19-jarige leeftijd werd vermoord, een these die wordt gestaafd door het feit dat hij de laatste farao van zijn dynastie was. (belga/sam)
President Hosni Moebarak is zoals verwacht opnieuw verkozen als leider van de heersende partij. De 79-jarige president kreeg een nieuw mandaat voor vijf jaar.
"President Moebarak is verkozen met 5.248 van de 5.310 stemmen", verklaarde ondervoorzitter Youssef Wali van Moebaraks partij. De president was de enige kandidaat om zichzelf op te volgen.
Kwarteeuw aan de macht Moebarak is al een kwarteeuw aan de macht in Egypte.
Het was wel voor het eerst sinds 1981 dat er een voorzittersverkiezing werd georganiseerd. In dat jaar kwam Moebarak aan het hoofd van de partij na de moord op president Anwar Sadat.
Zoon voorbereiden De zoon van de president, de 43-jarige Gamal, zou momenteel worden voorbereid om zijn vader op te volgen. Gamal zelf ontkent echter ambities in die richting te hebben. Moebarak heeft voorlopig ook nog geen vicepresident aangesteld, en dat was in Egypte de voorbije vijftig jaar de enige weg naar de top. De bevolking is verdeeld over de wenselijkheid van een opvolging door Moebaraks zoon. (belga/vsv)
Het Egyptische wegennetwerk is in behoorlijke staat maar het verkeer is chaotisch en gevaarlijk. In de grote steden zijn er tweetalige (Arabisch/Engels) wegwijzers. Daarbuiten zijn ze vaak enkel in het Arabisch. De autowegen zijn niet verlicht. `s Nachts naar een andere stad rijden wordt daarom afgeraden.
Individuele verplaatsingen in de provincies Quena, Minya, Sohag en Assiout wordt afgeraden. Voornoemde provincies in Midden-Egypte kunnen dan ook beter worden bezocht met reisbegeleiding.
Er is gevaar voor mijnen, in de Sinaï, de kuststreek aan de Rode Zee, de Libische woestijn, El Alamein en de grens met Soedan. Het is aangeraden informatie in te winnen voor uw vertrek en op de hoofdwegen te blijven.
Taxi's vormen een eenvoudig en goedkoop verplaatsingsmiddel. Het uitgebreide netwerk van treinen en bussen is relatief betrouwbaar.
Deze zeventiendaagse reis start op vrijdag 8 februari 2008 en is bedoeld voor de ervaren Egypte-bezoeker. Voornamelijk minder bekende plaatsen zullen tijdens deze bijzondere reis worden aangedaan. Vanuit Alexandrië wordt de Nijldelta doorkruist We bezoeken de ruïnes van het Iseum te Behbeit el-Hagar, de tempel van Bastet te Boebastis en de kolossen van Ramses te Tanis. In de Sinaï zullen inscripties worden bekeken bij de turkooismijnen van de Wadi Maghara. Te Serabit el-Chadim wordt de tempel van Hathor bezocht. We brengen een bezoek aan het Sint Catharinaklooster en beklimmen de Mosesberg.
De Romeinse steengroeves te Mons Claudianus en Mons Porphyrites worden bezocht. In Luxor wordt de plaats opgezocht waar ooit het paleis Malkata van Amenhotep III heeft gestaan. Na Abydos wordt de site van Qau el-Kebir bezocht. De opgravingen in Ihnasiyya el-Medina zullen worden bezichtigd. De reis wordt afgerond met een bezoek aan het Koptische klooster van Deir el-Baramoes en het mastabaveld van Gizeh.
Reisgegevens
Voorafgaand aan deze reis vindt op vrijdagmiddag 25 januari 2008 vanaf 13.00 uur een kennismakingsbijeenkomst plaats in het Rijksmuseum van Oudheden te Leiden.
Nadere informatie over de in deze website genoemde producten kunt u telefonisch verkrijgen via 035-6831657.
Deze zeventiendaagse reis kost 2550,- op basis van een tweepersoonskamer / op kamerindeling. De toeslag voor een éénpersoonskamer bedraagt 590,-.
Deelnemers
Het maximum aantal deelnemers is gesteld op vierentwintig.
Verzekering In geval van nood zijn Huub Pragt en Orion Reizen verplicht hulp en bijstand te verlenen. Dit kan ernstig worden belemmerd wanneer er geen beroep kan worden gedaan op de hulp van een bij een reisverzekering inbegrepen SOS-centrale. U bent daarom verplicht een volledig dekkende reisverzekering af te sluiten
Busbouwer Temsa creëert 750 jobs in productiesite in Egypte
Busbouwer Temsa creëert 750 jobs in productiesite in Egypte
De Turkse busbouwer Temsa, met Europese zetel in Mechelen, investeert in de bouw van een 80.000 vierkante meter grote productiesite in Egypte. Dat heeft de groep donderdag bekendgemaakt bij de start van Busworld in Kortrijk, de grootste vakbeurs voor bus en coach ter wereld. Op termijn wil Temsa in Egypte 750 mensen tewerkstellen.
Temsa bouwt al twintig jaar bussen en autocars maar is niet actief in de sector van het openbaar vervoer. De groep maakt deel uit van de Sabanci Holding, één van de leidinggevende concerns in Turkije. Vandaag is het bedrijf de tweede grootste onafhankelijke bus- en touringcarproducent in Europa.
De busbouwer koos voor Egypte als productiebasis om de touringcarmarkt in Noord-Afrika, het Midden-Oosten en de landen in de Arabische Golf te bereiken.
De productie in Egypte moet van start gaan in het eerste kwartaal van 2008.
Egypte gaat verscheidene kerncentrales bouwen voor civiele doeleinden. Dat heeft de Egyptische president Hosni Moebarak bekendgemaakt.
Voor de bouw van de eerste centrale krijgt Egypte de hulp van het internationale atoomagentschap (IAEA).
"Deze strategische beslissing brengt nieuwe verantwoordelijkheden en gevolgen mee. Er zullen nieuwe beslissingen en maatregelen genomen moeten worden, maar de energiemarkt in Egypte zal ook geherstructureerd moeten worden", aldus Moebarak. Hij kondigde ook aan dat het land tegen 2020----- 20 procent van zijn energie uit zonne- en windenergie wil halen. (belga/odbs)
Deze tiendaagse reis gaat op vrijdag 16 november 2007 van start.
De belangrijkste monumenten van de Oudegyptische beschaving zullen tijdens deze cultuurreis worden aangedaan.
Vanuit Caïro wordt een bezoek gebracht aan de piramides en mastabagraven van Gizeh, Sakkara en Dasjoer.
Via een binnenlandse vlucht belanden we in Luxor. Daar worden de tempels van Karnak en Luxor bezocht.
Op de Thebaanse westoever bezoeken we het arbeidersdorp Deir el-Medina en Medinet Haboe, de dodentempel van Ramses III. Te Deir el-Bahri zal de terrassentempel van Hatsjepsoet worden bezichtigd. In het Dal der Koningen bezoeken we drie koningsgraven. In Edfoe bezoeken we de tempel van Horus en in Kom Ombo de dubbeltempel van de krokodilgod Sobek en de valkgod Harweris.
In Assoean bezichtigen we een onvoltooide obelisk en de Isistempel op het eiland Philae. Tot slot bezoeken we de verplaatste tempels uit Kalabsja en Aboe Simbel
Reisgegevens
Voorafgaand aan deze reis vindt op vrijdagmiddag 26 oktober 2007 vanaf 13.00 uur een kennismakingsbijeenkomst plaats in het Rijksmuseum van Oudheden te Leiden.
Kosten
Deze tiendaagse reis kost 2090,- op basis van een tweepersoonskamer / op kamerindeling. De toeslag voor een éénpersoonskamer bedraagt 395,-.
Deelnemers
Het maximum aantal deelnemers is gesteld op vierentwintig.
Verzekering
In geval van nood zijn Huub Pragt en Orion Reizen verplicht hulp en bijstand te verlenen. Dit kan ernstig worden belemmerd wanneer er geen beroep kan worden gedaan op de hulp van een bij een reisverzekering inbegrepen SOS-centrale. U bent daarom verplicht een volledig dekkende reisverzekering af te sluiten
Regelmatig leidt egyptoloog Huub Pragt cultuurreizen naar Egypte.
Tijdens zijn reizen neemt hij u graag mee naar de piramides en mastaba's uit het Oude Rijk. U krijgt uitleg over de indrukwekkende tempels uit het Middenrijk en Nieuwe Rijk en maakt kennis met de graven van de farao's in het Dal der Koningen. Ruime aandacht wordt besteed aan de collecties van de musea in Cairo en Luxor. In het najaar van 2007 en het voorjaar van 2008 worden in samenwerking met reisorganisatie Orion Reizen te Utrecht twee uitstekend verzorgde cultuurreizen naar Egypte georganiseerd.
Tijdens de reizen wordt in goede hotels overnacht en staat het reisgezelschap een luxe touringcar ter beschikking.
Egypte heeft een lage criminaliteitsgraad. Op drukke toeristische plaatsen blijft het wel uitkijken voor kleine criminaliteit zoals handtas- en portefeuillediefstallen. Er wordt ook melding gemaakt van oplichterij. Na het aangaan van een vriendschap, liefdesrelatie of huwelijk, worden vooral vrouwelijke toeristen gevraagd financieel bij te dragen tot een virtueel project.
Indien u het slachtoffer wordt van een criminele actie, dient u dadelijk contact op te nemen met de toeristenpolitie.
Egyptoloog Huub Pragt staat bekend als een enthousiast en deskundig spreker.
Lezing 'De Kunst van het Oude Egypte'
Dit najaar biedt egyptoloog Huub Pragt in samenwerking met de Academie Tongeren een gratis lezing aan het Belgische Tongeren.
Bij het kijken naar de prachtige voorstellingen in Egyptische graven valt het op dat vaak het perspectief ontbreekt. In de vlakverdeling lijken alleen de belangrijkste kenmerken te zijn afgebeeld. Een wandschildering in het graf van Horemheb toont bijvoorbeeld de farao tegenover de godin Isis. Hun gezichten en ledematen zijn in profiel weergegeven terwijl hun ogen, halzen en schouders frontaal worden afgebeeld. Deze perspectiefloze manier van afbeelden wordt 'aspectivisme' genoemd. De Egyptenaren pasten dit principe al vanaf het begin van hun beschaving toe. De grootte van de afgebeelde figuren hangt samen met de betekenis ervan. Een grafeigenaar wordt vaak meer dan levensgroot afgebeeld. Daarentegen reikt zijn zoon, die minder belangrijk is, vaak niet hoger dan tot de knie van zijn vader. De Egyptische voorstellingen zijn dan ook niet zozeer gericht op het aanschouwen ervan als wel op het uitdragen van de inhoudelijke boodschap.
Datum: woensdagavond 14 november 2007. Tijd: van 19.30 tot 21.30 uur. Locatie: Academie Tongeren, Sacramentstraat 70 te Tongeren. Kosten: gratis.
Het maximum aantal deelnemers is vijftig personen. Voor het bijwonen van deze lezing dient u zich daarom telefonisch 0031-35-6831657 of via deze website aan te melden. Momenteel zijn nog dertien plaatsen beschikbaar.
do 18/10/07 - De douane heeft ontdekt dat via de luchthaven van Zaventem voor miljoenen euro's aan cash geld wordt versluisd. Het grootste deel daarvan komt uit Afrika en dient volgens de reizigers om wagens aan te kopen.
Wie de Europese Unie binnenkomt of verlaat, en meer dan 10.000 euro cash geld op zak heeft, moet dat aangeven.
(PhotoNews)
Zo heeft de douane op de luchthaven van Zaventem in 4 maanden tijd zo'n 4,5 miljoen euro geregistreerd bij passagiers. Er werden ruim 100 aangiftes genoteerd voor een gemiddeld bedrag van 45.000 euro.
Het geld komt vooral uit Afrika, in het bijzonder uit Benin, Egypte en Libië. Officieel is het vaak bestemd om tweedehandsauto's aan te kopen, maar samen met de politie gaat de douane dat nu uitzoeken.
"Als dat inderdaad het geval is, moet daar een uitvoeraangifte tegenover staan", zegt Noël Colpin, administratief directeur bij de dienst Douane en Accijnzen. "We willen nu achterhalen of het geld gebruikt wordt om hier op de zwarte markt gestolen auto's te kopen."
Tot dusver heeft de douane enkel controles uitgevoerd op vluchten van buiten de Europese Unie. Nu gaat ze ook controleren op vluchten binnen Europa, en op de openbare
Geen specifieke opmerkingen, tenzij de gebruikelijke waakzaamheid.
De VEILIGHEIDSSITUATIE
Rekening houdend met het algemeen toegenomen risico van terrorisme, wordt landgenoten die naar Egypte reizen aanbevolen extra alert en waakzaam te zijn op drukbezochte plaatsen, de veiligheidsvoorschriften van de lokale overheden na te leven en de actualiteit vóór en tijdens hun verblijf op de voet te volgen.
Het is raadzaam georganiseerd en onder begeleiding te reizen en via uw reisagent inlichtingen in te winnen betreffende de getroffen veiligheidsmaatregelen.
Terreurdreiging De globale verhoogde terroristische dreiging indachtig, is het aangeraden, zoals in andere delen van de wereld, uiterst voorzichtig te zijn op druk bezochte plaatsen, die mogelijk het doelwit voor aanslagen vormen.
In Egypte vonden aanslagen plaats in Taba (2004), Caïro (2005), Sharm-el-Sheikh (2005) en Dahab (2006). De draagwijdte van deze acties is nog niet duidelijk. De Egyptische autoriteiten stellen alles in het werk om de veiligheid van de toeristen te garanderen.
Actualiteit Het Israëlisch-Palestijns conflict, de Iraakse kwestie en de situatie in Libanon kunnen aanleiding geven tot demonstraties die de rust in het land verstoren.
Het is raadzaam zich uit de buurt van samenscholingen en ongewone volkstoelopen te houden. Deze komen vaak voor in de omgeving van universiteiten en moskeeën (vooral na het vrijdagsgebed). Ook politieke discussies met de lokale bevolking worden beter vermeden.
CAIRO, 21 oktober 2007 (IPS) - Egyptische steenbakkerijen beginnen over te schakelen van zware stookolie op aardgas. Rond sommige industriegebieden is het effect al duidelijk merkbaar. De vermindering van de legendarische luchtvervuiling in Caïro moet ook in de gezondheidsstatistiek merkbaar worden.
De luchtvervuiling in Caïro was zo erg dat wie een dag in de stad leeft, evenveel schadelijke stoffen binnenkrijgt dan door 20 sigaretten te roken. Volgens de Wereldgezondheidsorganisatie krijgt de gemiddelde inwoner van de hoofdstad ruim twintig keer meer roetdeeltjes en schadelijke gassen binnen dan aanvaardbaar is.
De ergste luchtverpesters zijn fabrieken die zware stookolie gebruiken.
De Egyptische regering probeert bedrijven die veel luchtvervuiling veroorzaken al jaren op een milieuvriendelijkere koers te krijgen, maar tot hiertoe heeft dat nog niet veel uitgehaald. Nu komt de ommezwaai opeens vanzelf.
De Soedanese president OMar Al-Bashir praatte vandaag met een delegatie van de Zuid-Soedanezen
Egypte bemiddelt in Soedanese crisis
Egypte stuurt een hoge delegatie naar buurland Soedan om er te bemiddelen tussen de regering in Khartoem en de voormalige rebellen van het SPLM uit Zuid-Soedan. Die hebben hun deelname aan de nationale regering vorige week opgeschort.
"Wij hopen de vrede en stabiliteit in Soedan een dienst te bewijzen", zegt de Egyptische minister van Buitenlandse Zaken Ahmed Aboul Gheit.
Eerder vandaag had de Soedanese president Omar Al-Bashir toegezegd een delegatie van de SPLM te ontmoeten. De SPLM moest daarvoor wel twee dagen geduld oefenen.
Vorige week schortte de SPLM de deelname aan de regering van nationale eenheid op. Volgens de voormalige rebellenbeweging houden president Al-Bashir en zijn getrouwen zich niet aan de bepalingen van het vredesakkoord van twee jaar geleden.
Zo zou Zuid-Soedan, dat nu een grote mate van autonomie geniet onder de SPLM, onvoldoende kunnen meegenieten van de olie-inkomsten en zou het Soedanese leger zich nog niet niet uit het zuiden hebben teruggetrokken.
Vrede lijkt geen evidente zaak
De burgeroorlog in het zuiden van Soedan heeft tientallen jaren aangesleept en was met 2 miljoen doden het bloedigste conflict in Afrika.
Twee jaar geleden sloten de regering in Khartoem, die door moslims wordt gedomineerd, en de christelijk-animistische rebellen uit het zuiden uiteindelijk een vredesakkoord.
Toch blijft het wantrouwen tussen de voormalige vijanden erg groot en verloopt de machtdeling erg moeizaam.
Daarnaast heeft Khartoem ook nog eens af te rekenen met een rebellie in de westelijke regio Darfoer, waar ook al minstens 200.000 doden zijn gevallen.
een kleine tentoonstelling getiteld 'Villages d'Egypte
Beste allemaal,
De ULB en Egyptologica asbl organiseren in Brussel een kleine tentoonstelling getiteld 'Villages d'Egypte: Gourna d'hier à aujourd'hui". De tentoonstelling is opgebouwd met foto's en schetsen van Gourna: de antieke necropool, de komst van de Kopten en het ontstaan van het moderne dorp op basis van de oude graven.
Plaats van het gebeuren is de Cercle des Voyageurs in Brussel (halfweg tussen Manneke Pis en De Slegte). Op 18 november om 12 uur kan u deze tentoonstelling bezoeken met een gids van Egyptologica Vlaanderen.
Laat ons zo snel mogelijk iets weten indien u geïnteresseerd bent. De tentoonstellingsruimte is niet zo groot, zodat we niet met een grote groep binnen kunnen. Als er een grote opkomst is, kunnen we op voorhand twee groepen vormen, die op een ander tijdstip starten, zodat iedereen in optimale omstandigheden mee kan en niemand lang moet staan wachten.
De kostprijs van dit bezoek bedraagt 6 euro, bij voorkeur op voorhand over te schrijven op rekeningnummer 431-0594551-08 van Egyptologica Vlaanderen vzw.
CAIRO - Zeker 8,5 procent van de Egyptische bevolking, ofwel circa zes miljoen mensen, is verslaafd aan drugs. Dat blijkt uit een studie van de Egyptische Nationale Raad voor Drugsbestrijding en -Behandeling (Ncfta). De meerderheid van de drugsgebruikers is tussen de 15 en 25 jaar oud, zei Suheir Lufti van de Ncfta woensdag in het weekblad Al-Ahram Weekly.
Vooral bango, een soort marihuana, is populair.
Maar cocaïne, heroïne en chemische drugs, zoals ecstasy, zijn ook op grote schaal verkrijgbaar in het land aan de Nijl, zo bleek uit het onderzoek. Volgens de Ncfta gebruiken 439.000 kinderen regelmatig drugs. Egypte is een belangrijke doorvoerhaven voor drugs.
Watersport - Op weg naar de Red Sea Rib Rally in Egypte|11-10-2007
Watersport - Op weg naar de Red Sea Rib Rally in Egypte|11-10-2007
Van 27 oktober tot 3 november vindt in Egypte de internationale en prestigieuze Red Sea Rib Rally plaats. Tijdens deze Camel Trophy-achtige Rally strijden 14 internationale teams tegen elkaar met 250 PK RIBs op het water van de Rode Zee
samenwerkingsakkoord gesloten is tussen Egypte en de Navo
samenwerkingsakkoord gesloten is tussen Egypte en de Navo
Egypte meldt dat er een samenwerkingsakkoord gesloten is tussen het land en de Navo met betrekking tot het bewaken van de Egyptische grens.
Het zal echter enkel om logistieke hulp gaan want Egypte benadrukt dat er geen troepen van de Navo zullen patrouilleren aan de grenzen.
In het verleden kreeg Egypte meermaals het verwijt niets te doen aan de wapensmokkel naar de Gazastrook. Met dit akkoord wil Egypte zijn goede wil tonen en een einde maken aan de wapensmokkel.
CAIRO - In Egypte is een stroom van klachten over besnijdenissen op gang gekomen nadat twee meisjes aan deze ingreep bezweken.
Dat meldde de Arabische krant de Daily Star vrijdag op haar website.
Inwoners uit zes verschillende Egyptische provincies hebben klachten ingediend bij het ministerie van Volksgezondheid. Een woordvoerder van het ministerie liet weten dat de klachten worden doorgestuurd naar de hoofdaanklager, aangezien vrouwenbesnijdenis in alle ziekenhuizen en klinieken bij wet verboden is.
Volgens het ministerie heeft onderzoek uitgewezen dat de meeste klachten gegrond zijn.
Toeristische trekpleisters van wereldformaat, zoals Stonehenge en de Eiffeltoren, laten de Britten tegenwoordig koud. Dat blijkt uit een peiling van Virgin Travel Insurance. Ook het Louvre en de toren van Pisa kunnen de Britse toeristen niet meer in bekoring brengen.
De toeristische klassiekers hebben afgedaan bij de Britten.
In eigen land zijn ze het meest teleurgesteld over Buckingham Palace, Big Ben en de Herdenkingsfontein voor prinses Diana.
In het buitenland is die twijfelachtige eer weggelegd voor Times Square en het Vrijheidsbeeld in New York, het Witte Huis in Washington en de Egyptische piramiden.
Het Alnwick Castle in Northumberland, dat als decor diende voor de films rond tovenaarsleerling Harry Potter, wordt daarentegen gezien als een must.
En de oude Jordaanse stad Petra, een uit de rotsen gehouwen stad die rond 1.000 voor Christus door de Nabateeërs werd gebouwd, kwam uit de peiling als een van de wonderlijkste buitenlandse trekpleisters.
Daarna volgen het Canal Grande in Venetië, het natuurpark van de Masai Mara in Kenia en de havenbrug van Sydney.
De nieuwe 3D-reeks van het Belgische animatiefiguurtje Musti wordt binnenkort ook uitgezonden op Al Jazeera.
De Arabische televisiezender tekende daarvoor een contract met het productiehuis ER Productions-Paradiso TV uit Groot-Bijgaarden.
(VRT)
"Dit is een primeur en een opsteker van formaat voor de initiatiefnemers en het Vlaamse animatietalent", klinkt het.
De nieuwe reeks over de poes Musti loopt nu al op Club RTL en vanaf het najaar op Ketnet. Ook Israël, Noorwegen, Canada, Portugal, Japan, Kroatië en een Spaanstalige zender uit de VS kochten de reeks al aan.
Al Jazeera zal de reeks in een aangepaste Arabische versie uitzenden in minstens 22 landen waaronder Bahrein, Koeweit, Egypte, Irak en de Verenigde Arabische Emiraten.
Vanaf wanneer dat precies gebeurt, is nog niet duidelijk. De zender beschikt vanaf september vier jaar lang over de uitzendrechten, maar moet de reeks eerst nog in een Arabisch kleedje steken.
Een twintigtal militairen wordt samen met douaniers klaargestoomd om vanaf 1 oktober de bagage van reizigers op Brussels Airport te controleren op namaakproducten.
Dat zegt het kabinet van Hervé Jamar (MR), de staatssecretaris voor de Strijd tegen Fiscale Fraude.
Door een nieuwe wet kunnen burgers vanaf 1 oktober strenger bestraft worden als ze betrapt worden met namaak.
Er kunnen boetes tot 2.500 euro uitgeschreven worden. (belga)
Niet alleen Jordanië kampt met enorme inflatie. Ook in Egypte, waar de economie dit jaar met een dikke 7 procent groeide, loopt de inflatie in de dubbele cijfers; 12 procent.
De afgelopen weken stegen de prijzen daarbij met gemiddeld 12,4 procent. De prijs van kip verdrievoudigde zelfs.
En ook Egypte houdt rekening met onrust over tekorten: de regering heeft de bedragen voor subsidies fors verhoogd.
- Het Griekse staatsbedrijf ELPE (Hellenic Petroleum) staat samen met bedrijven uit andere Europese landen klaar om te investeren in veelbelovende aardgasvelden in Egypte. Griekenland heeft de ambitie een belangrijk doorvoerland voor olie en gas te worden, maar wil minder afhankelijk worden van de traditionele aanvoer uit Rusland.
ELPE tekende in juni een overeenkomst met het Egyptische ministerie van Energie die het Griekse bedrijf het recht geeft naar olie en gas te zoeken in het Egyptische West-Obayed. Dat is een streek in de Westelijke Woestijn die aan de Obayed-regio grenst waar Shell nu al aardgas oppompt. ELPE wil 19 miljoen euro investeren in seismisch onderzoek en proefboringen over een periode van zeven jaar.
Nog vroeger nog zal ELPE waarschijnlijk olie- en gasvelden exploreren in het Egyptische Mesaha, een streek tegen de grens met Sudan die groter is dan Nederland. Het Griekse staatsoliebedrijf participeert in een joint venture met het Australische Oil Search Limited en het Schotse Melrose Resources. Het project moet nog de goedkeuring krijgen van de Egyptische regulator.
De twee overeenkomsten maken deel uit van een hele reeks samenwerkingsakkoorden die Egypte deze zomer ondertekende met oliebedrijven als BP, het Oostenrijkse OMV en het Noorse Statoil. Die bedrijven zullen ook voor de Egyptische kust en in de Nijldelta naar olie en gas zoeken. Egypte heeft enorme aardgasvoorraden: de regering spreekt van meer dan 2.000 miljard kubieke meter.
Egypte en Griekenland onderzochten al de haalbaarheid van het transport van Egyptisch aardgas naar Griekenland en van daar ook naar andere landen in de regio. Griekenland wil een belangrijk omslagpunt worden in olie- en gastransport naar Europa, al heeft het nu nog zelf een aftandse energie-infrastructuur.
Griekenland heeft wel al een aandeel van 30 procent in de Russische Burgas-Alexandrupoli-pijpleiding, een van de nieuwe verbindingen waarmee Rusland de bevoorrading van zijn klanten in West-Europa wil verbeteren. Van een andere geplande pijpleiding, South Stream, is het nog niet duidelijk dat het traject over Grieks grondgebied zal voeren, maar Griekenland heeft wel al te kennen gegeven dat het wil participeren.
Die ambitie maakt Griekenland wel steeds afhankelijker van Rusland. Nu al importeert het land twee derde van zijn aardgas uit Rusland. De terugval van de productie van bruinkool, een minderwaardige steenkoolsoort waarmee in Griekenland veel elektriciteitscentrales worden gestookt, in de Balkan, maakt dat Griekenland nu ook bruinkool in Rusland koopt.
Egypte moet voor het nodige evenwicht zorgen. Over mogelijke instabiliteit in het Noord-Afrikaanse land wil Dimitris Stranis, directeur corporate relations van ELPE, niets horen.
Volgens ons is Noord-Afrika een veilige omgeving om te investeren.
De Egyptische regering doet haar best om dat zo te houden.
- Omdat de bevolking van Egypte blijft groeien, wil het land in de komende tien jaar 1,4 miljoen hectare woestijn leefbaar maken. Deskundigen hebben hun twijfels bij de ambitieuze plannen, onder meer vanwege verwachte watertekorten.
"Je kunt hier alles verbouwen", zegt de 76-jarige Mohamed Ahmed, terwijl hij zijn armen wijd uitspreidt om te wijzen naar de weelderige bougainvilleas en mangobomen die uitpuilen met fruit. "Maar toen ik hier net kwam was er alleen maar zand, niets dan zand."
Het rijke landschap om hem heen ontstond aan de weg die de Egyptische hoofdstad Caïro verbindt met de kuststad Alexandria. Ahmed liet zijn traditionele bedoeïenbestaan op het Sinai-schiereiland achter zich, aangemoedigd door de belofte van toenmalig president Anwar Sadat dat Egypte de woestijn zou verslaan. Hij vond werk bij het Woestijnsontwikkelingscentrum, een onderzoeksorgaan van de American University in Caïro.
Dertig jaar later zijn er opnieuw ambitieuze plannen om woestijn terug te winnen en zo werk en leefruimte voor de groeiende bevolking te creëren. Sommige economen en milieudeskundigen hebben zo hun twijfels bij de haalbaarheid van de plannen.
De Voedsel- en Landbouworganisatie van de Verenigde Naties (FAO) schat dat de woestijn Sahara ongeveer 96 procent van Egypte beslaat. Het overige, meer vruchtbare land ligt langs de Nijl, die door het oostelijke deel van het land stroomt. Hoewel de Nijlvallei slechts 4 procent van het landoppervlak van Egypte beslaat, wonen bijna alle 79 miljoen inwoners van het land er. De overbevolking van de regio zal een nog groter probleem worden als de bevolking groeit zoals voorspeld wordt: tot ongeveer 158 miljoen in 2050, een verdubbeling van het huidige aantal inwoners.
De regering ontwikkelt daarom plannen om grote delen van de woestijn leefbaar te maken. Onder dit zogenoemde Toshkaproject moeten de komende tien jaar zo'n zes miljoen Egyptenaren vanuit de Nijlvallei verhuizen naar 'nieuw' land in het zuidwesten van Egypte. Tarwe en katoen zijn enkele van de producten die de bevolking inkomsten moeten gaan verschaffen, ook wil de regering lichte industrie in het gebied promoten.
Het land moet geïrrigeerd worden vanuit ondergrondse bronnen en met water dat via leidingen uit de Nijl getransporteerd wordt, over een afstand van zo'n 300 kilometer. De regering wil 51 miljoen euro beschikbaar stellen om 1,4 miljoen hectare woestijn binnen tien jaar leefbaar te maken.
In de Westelijke Woestijn, een deel van de Sahara, verrees het grootste waterpompstation van de wereld. Het project werd vorig jaar ingewijd door president Hosni Mubarak. Het station, dat 1.300 kilometer ten zuidwesten van Cairo ligt, pompt dagelijks 14,5 miljoen kubieke meter water uit het Nassermeer, dat stroomopwaarts bij de Aswandam ligt en dicht bij de Egyptische grens met Sudan.
Critici beweren echter dat de doelstelling van 1,4 miljoen hectare nieuw, leefbaar land onrealistisch is. Zij zeggen dat slechts de helft van dat oppervlak herwonnen kan worden als het waterniveau in de Nijl hetzelfde blijft. Ook zetten ze een groot vraagteken bij de duurzaamheid van het woestijngebruik.
Het Toshkaproject heeft naar schatting jaarlijks zo'n vijf tot negen miljard kubieke meter water extra nodig. Betrokkenen denken dat het weggepompte Nijlwater kan worden gecompenseerd met een miljard kubieke meter regenval, 7,5 miljard kubieke meter grondwater en vijf miljard kubieke meter gerecycleerd drainagewater.
Gaat er echter iets mis met die alternatieve waterbronnen, dan kan het project te maken krijgen met een tekort aan water. Egypte gebruikt nu namelijk al de maximaal toegestane hoeveelheid van 55 miljard kubieke meter Nijlwater per jaar. Die hoeveelheid werd in 1959 vastgesteld bij het Nijlverdrag.
Omdat Ethiopië en Sudan hebben laten weten meer Nijlwater nodig te hebben, kan zelfs het huidige quotum op een zeker moment in gevaar komen. De verdeling van het water in het stroomgebied van de Nijl is een bron van controverse in de regio.
Ook stellen critici vragen bij de kwaliteit van de toekomstige landbouwgrond. Uit tientallen jaren van onderzoek door het Woestijnontwikkelingscentrum groeiden duurzame landbouwmethodes die een rijke oogsten opleverden. Desalniettemin zijn volgens onafhankelijke schattingen 100 hectaren woestijnland nodig om evenveel opbrengst te krijgen als op 1 hectare land bij de Nijl. En ironisch genoeg slaat juist in de Nijlvallei de industrialisatie en verstedelijking toe.
Aangezien de landbouwsector voor minder dan 25 procent bijdraagt aan het nationaal inkomen en 88 procent van het water in het land verbruikt, rijst ook de vraag of er wel een economische basis is voor het creëren van landbouwgrond in de woestijn.
Egyptische bedoeïenen waarschuwen voor hete zomer
Egyptische bedoeïenen waarschuwen voor hete zomer
CAÏRO, - Bedoeïenen uit de Sinaïwoestijn zijn van plan vanaf 1 juli hun protestacties tegen de Egyptische overheid op te voeren. Ze zijn ontstemd over de harde aanpak van nomaden door de politie. Toeristische trekpleisters in de Sinaï waren de afgelopen jaren het toneel van aanslagen die de regering toeschrijft aan fundamentalistische groeperingen in de regio.
In mei hielden bedoeïenen uit de Sinaï verscheidene demonstraties, daartoe aangezet door de moord op twee bedoeïenen door de politie, in april. Vorige week kwamen bedoeïenenleiders opnieuw met een lange lijst grieven. Ze beschuldigden de regering ervan geen oog te hebben voor hun situatie.
De bedoeïenen zijn een inheems volk dat leeft in de Sinaï, de Sahara en de Arabische woestijn. Op het Sinaï-schiereiland in Egypte leven ongeveer 380.000 bedoeïenen, verdeeld in 26 verschillende stammen. Hoewel de meeste bedoeïenen geen zwervend bestaan meer leiden, stonden ze tot voor kort bekend om hun nomadische manier van leven en conservatieve tradities. De bedoeïenen moeten in Egypte, dat ongeveer tachtig miljoen inwoners telt, al lange tijd vechten voor hun rechten
"Beloften om onze klachten te onderzoeken zijn niet nagekomen", zegt Mohamed Abu Ras, hoofdwoordvoerder van de bedoeïenen in de Sinaï. "Als dat niet alsnog gebeurt, dan organiseren we meer protesten. " De onrust begon op 25 april, toen de politie in de noordelijke Sinai het vuur opende op twee leden van de Menayaa-stam. Beide bedoeïenen kwamen om. Volgens berichten in de lokale media zouden de twee geprobeerd hebben een checkpoint te ontwijken.
De volgende dag verzamelden woedende bedoeïenen zich bij de grensovergang Kerem Abu Salem, gelegen tussen Egypte, Israël en de Gazastrook. Zo'n 2.000 bedoeïenen protesteerden tegen wat ze zien als "een politiek van intimidatie".
"De overheid beschouwt de bedoeïenen in de Sinai tot op zekere hoogte niet als volwaardige leden van de Egyptische samenleving", zegt Aida Seif el-Dawla, voorzitter van de Egyptische Associatie tegen Marteling. "Het protest was bedoeld om het politiegeweld tegen bedoeïenen onder de aandacht van een breed publiek te brengen."
Sinds 2004 werd de verslechterende relatie tussen de overheid en de bedoeïenen steeds meer een punt van zorg, voor beide partijen. In oktober van dat jaar kwamen 34 mensen, inclusief een aantal toeristen, om bij bomaanslagen in Taba. De aanslagen werden gevolgd door de massale arrestatie van bedoeïenen. Er was echter nauwelijks bewijs voor hun eventuele betrokkenheid bij de aanslagen.
"Sinds 2004 worden er willekeurig mensen gearresteerd", zegt Dawla. "Huizen van verdachten worden doorzocht en af en toe worden ook vrouwen en ouderen gearresteerd. Volgens getuigen zou de politie zomaar bedoeïenen hebben doodgeschoten."
De bedoeïenen kwamen nog meer onder druk te staan na aanslagen in andere toeristenplaatsen, zoals in 2005 in Sharm el-Sheik. Bij de aanslagen kwamen 88 mensen om. In april 2006 volgden aanslagen in kuststad Dahab, waarbij eveneens tientallen mensen omkwamen.
De regering wees al snel met de beschuldigende vinger naar de fundamentalistische islamitische groepering Tawhid wa Jihad, die sympathisanten zou hebben onder de bedoeïenen. Waarnemers zeggen echter dat het bewijs voor betrokkenheid van bedoeïenen nog steeds erg schaars is. "Er is geen bewijs dat er Jihadistische beweging bestaat op het Sinaï-schiereiland", zegt Diaa Rashwan, analist van het door de overheid bestuurde al-Ahram Centrum voor Politieke en Strategische Studies.
De belangrijkste eis van de bedoeïenen is nu dat er een einde komt aan het politiegeweld. Ook eisen ze de vrijlating van bedoeïenen die volgens hen al sinds 2004 ten onrechte vast zitten. Woordvoerders van de bedoeïenen beweren dat de politie nog steeds zo'n 4.000 locals vasthoudt. Zij werden gearresteerd na de aanslagen in Taba.
De demonstranten willen daarnaast meer aandacht voor de economische ontwikkeling van de Sinaï. "De centrale Sinaï behoort tot de armste regio's in de wereld. De werkloosheid is schrikbarend hoog en er zijn nauwelijks voorzieningen", zegt Hatem al-Buluk, mensenrechtenactivist en inwoner van al-Arish, dat vijftig kilometer van de grens ligt. "Alle ontwikkeling richt zich op de kust, ten koste van het binnenland."
Archeologen doen nieuwe ontdekking in graf van Toetanchamon
Archeologen doen nieuwe ontdekking in graf van Toetanchamon
KAIRO - Een Egyptisch team van archeologen heeft in een schatkamer van de farao Toetanchamon bijkomende grafgiften ontdekt. In een ondergrondse ruimte naast de grafkamer zijn 20 intacte kleipotten met deksels gevonden, die het zegel van Toetanchamon dragen, aldus de Hoge Raad voor Oudheidkunde in Kairo.
De secretaris-generaal van de dienst, Zahi Hawwas, verklaarde dat de peervormige potten van een halve meter hoog binnenkort geopend zullen worden, zodat de inhoud onderzocht kan worden.
Voorts werden er acht korven met relatief goedbewaarde ovale gesuikerde vruchten van de waaierpalm aanegtroffen. Ook 60 zegels van de farao die de ontdekker van het graf, de Brit Howard Carter, in 1922 in de kamer heeft achtergelaten, zullen worden onderzocht.
Het graf van Toetanchamon (circa 1319-1309 v.Chr.) is het enige graf in de Vallei van de Koningen bij Luxor, dat niet door grafschenners werd geplunderd.
De weelderige schatten uit het graf van de jonge koning vullen in het Egyptisch Museum in Kairo verschillende grote zalen.
VS geven miljoenen aan Koptische christenen in Egypte
VS geven miljoenen aan Koptische christenen in Egypte
WASHINGTON, 15 augustus 2007 (IPS) - De Verenigde Staten hebben in stilte al miljoenen dollars van het jaarlijkse hulpbudget voor Egypte rechtstreeks uitgekeerd aan Koptisch-Orthodoxe ngo's en aan regio's waar veel Kopten wonen. Dat blijkt uit diverse overheidsdocumenten. In Egypte bestaan al lange tijd grote spanningen tussen de moslimbevolking en de Koptische minderheid.
Het meeste geld stroomde via het Amerikaanse Bureau voor Internationale Ontwikkeling (USAID), dat onderdeel is van het ministerie van Buitenlandse Zaken. Van het meerjarenprogramma om Koptische christenen te ondersteunen konden sinds vorige zomer al meer dan veertig Koptische ngo's gebruik maken.
Uit een document dat werd geschreven door James R. Kunder, namens USAID mede-verantwoordelijk voor Azië en het Nabije Oosten, blijkt dat de VS de Kopten humanitaire en politieke hulp verlenen. "De projecten van USAID op het gebied van gezondheidszorg, onderwijs, infrastructuur en ontwikkeling van het maatschappelijk middenveld opereren in elk district met een aanzienlijke Koptische bevolking, vooral in Opper-Egypte en steden zoals Caïro en Alexandrië", schrijft Kunder in het document.
Via de waterprogramma's van USAID zouden diverse soorten waterzuiveringsinstallaties zijn aangelegd in achttien dorpen die vooral bevolkt worden door Kopten.
De afgelopen vijf jaar ging via het waterprogramma meer dan 200 miljoen dollar naar dorpen waar Kopten wonen, zegt Kunder in het stuk. De Egyptische overheid zou geen direct inzicht hebben in besteding van het geld dat rechtstreeks naar Koptische ngo's gaat. "Met meer dan 2,2 miljoen dollar aan donaties aan veertig Koptische ngo's in de afgelopen zes jaar, heeft USAID eraan bijgedragen de Koptisch gemeenschap en maatschappelijke organisaties te versterken", zegt Kunder.
Het geld zou volgens hem ook besteed zijn aan diverse projecten die gericht waren op het bevorderen van "religieuze tolerantie en interreligieus begrip tussen de islamitische en Koptische gemeenschap." Daarnaast werd geld besteed aan het ondersteunen van Koptische leiders en het versterken van sociale en politieke invloed vanuit de gemeenschap.
Caïro ontvangt jaarlijks twee miljard dollar van de Verenigde Staten, sinds het land in 1979 een vredesakkoord ondertekende met Israël. Egypte ontvangt na Israël de meeste bilaterale hulp uit de VS.
Gedurende de afgelopen veertig jaar hielden de Amerikaanse hulpprogramma's zich vaak afzijdig van gevoelige sektarische kwesties in het land. In de laatste jaren veranderde die houding.
Vorige maand verscheen een rapport van het Congres waarin het Comité inzake Bestedingen van het Huis van Afgevaardigden expliciet vraagt om steun aan politiek actieve christelijke ngo's.
"Er bestaat bezorgdheid omdat uit veel berichten uit Egypte blijkt dat Kopten steeds meer onder druk komen te staan. Ze hebben vaker met aanvallen te maken. De vervolging van Kopten in Egypte neemt toe", zegt Paul Marshall, expert op het gebied van islam en religie aan het Centre for Religious Freedom van het Hudson Institute, een rechtse denktank in Washington. "Ik denk dat het Congres daarom USAID adviseert ervoor te zorgen dat een deel van de hulp in ieder geval gebruikt wordt om de noden van de Kopten te leningen."
De kwestie blijft echter controversieel, gezien de Egyptische gevoeligheden als het gaat om Amerikaanse betrokkenheid bij binnenlandse zaken. "Er is op zichzelf niets mis mee om de Koptische gemeenschappen te helpen, als zij anders gediscrimineerd worden of geen eerlijk deel krijgen via Egyptische kanalen", zegt Sarah Lee Whitson, directeur Midden-Oosten van Human Rights Watch. "Maar als de enige reden om deze mensen te helpen ligt in het feit dat ze christen zijn, dan vind ik dat een probleem. Het is niet goed als Amerikaans hulpgeld gezien wordt als 'missionair geld', bedoeld om de ene religieuze gemeenschap te bevoordelen boven de andere, vooral in een land waar de meerderheid islamitisch is. Dat zou niet goed vallen bij de Egyptische bevolking."
BRUSSEL, - De Egyptische president Hosni Mubarak ontkent dat er ooit plannen zijn geweest om een brug te bouwen over de Rode Zee. Verschillende kranten hadden al over de "liefdesbrug" tussen Saudi-Arabië en Egypte bericht, en schrijven nu dat Israël de plannen zou dwarsbomen.
Op de voorpagina's van verschillende Egyptische en Saudi-Arabische dagbladen verschenen begin mei enthousiaste artikels over de plannen om een brug te bouwen tussen de Saudische stad Tabuk en de Egyptische badplaats Sharm El-Sheikh. De 48 kilometer lange brug over de Rode Zee zou 2,2 miljard euro kosten en binnen drie jaar klaar zijn. De kranten hadden het over de kers op de taart voor de sterke band tussen beide landen, sommige commentatoren spraken van een "liefdesbrug".
Zaterdag doorprikte de Egyptische president Mubarak de droom. Mubarak zei in de Egyptische staatskrant Al-Mesaa dat Egypte nooit op de uitvoering van zulke plannen gebroed heeft en dat hij het idee volledig verwerpt omdat de brug de badplaats Sharm El-Sheikh zou opsplitsen.
"De brug zou zware schade toebrengen aan het toerisme", zegt Mubarak. De badplaats trekt jaarlijks tienduizenden toeristen en brengt Egypte miljoenen euro's op.
Het Egyptische weekblad Al-Ahram schrijft dat de Israëlische weerstand tegen het project de ware reden is waarom de brug er niet komt. Een aan het Israëlische leger verbonden website schreef dat Egypte via de brug veel sneller troepen zou kunnen stationeren vlakbij de grens met Israël. Het vredesakkoord uit 1979 legt strikte beperkingen op aan het aantal Egyptische soldaten in de Sinaïwoestijn.
Onafhankelijke kranten in Caïro suggereren dat beide landen koudwatervrees kregen omdat islamitische militanten zich sneller zouden kunnen verplaatsen tussen Afrika en Azië. De overheid heeft alle geruchten afgedaan als speculatie en zegt dat ze nooit van plan was om met de bouw van de brug te starten.
Samen met enkele Egypte-liefhebbers (o.a. leden Egyptologica Vlaanderen) plannen we een Egypte-reis doorheen de delta en de sinai in 2008.
Wij hebben voor deze geplande reis dan niemand minder dan de Nederlandstalige freelance gids Mohamed Holail uit Deinze ingehuurd om ons doorheen zijn moederland te gidsen.
Deze Vlaamse Egyptenaar ( www.egyptholail.be) is één van de betere gidsen en zal zorgen voor een zorgeloze en uiterst boeiende rondreis.
Graag willen wij een groep geintereseerden samenstellen van ongeveer een 16-tal deelnemers en wil ik via Egyptologica een oproep doen aan alle leden.
Deze zeer interessante reis zal plaatsvinden op 4 november 2008 voor 8 of 10 dagen (afhankelijk van de terugvlucht).
Alle deelnemers kunnen suggesties en vragen formuleren bij de reisbespreking die zal plaats vinden bij onze begeleider/gids Mohamed Holail te Deinze alvorens een definitieve reisroute vast te leggen.
Hierbij een beknopt overzicht van de rondreis :
Vertrek vanuit Cairo naar Boebastis voor een bezoek aan de ruines van de heilige plaatst van de katgodin Bastet.
Via de woestijnweg naar de Siwa oase met zijn honderden bronnen en 400.000 dadelpalmen voor een bezoek aan de orakeltempel van Amon.
Overnachting in hotel Cleopatra
Vertrek naar San el-Hagar voor bezoek aan Tanis, de hoofdstad van Egypte vanaf 1070 v.c tempelterrein met tempel van Amon, obelisken en beelden van Ramses II.
Ten zuidwesten is de koningsnecropool met de koningsgraven van de heersers van de 21 en 22 ste dynastie (Psoesennes I, Oskoron II en Sjesjonq III)
Via Wadi Maghara (dal der mijnen), de oude turkooismijnen naar St.Catharina.
Bezoek klooster met prachtige kerk en wereldberoemde iconenwand.
Beklimming van de 2285 m hoge Mozesberg (3700 treden !).
Bezoek van de oase
Via wadi araba naar ras zafarana voor een bezoek van het kloostercomplex van St.Antonius en het klooster van St. Paulus.
Terug naar Cairo waar we nog enkele uitstappen hebben gepland.
Net zoals de vorige reis is het de bedoeling om met een kleine groep geïnteresseerden zoveel mogelijk Egyptische cultuur op te snuiven en zoveel mogelijk te bekijken. Er is maar 1 probleem : tijd ! Zoveel te bekijken en zo weinig tijd !
Indien jullie interesse hebben om eventueel mee te reizen had ik graag jullie reactie ontvangen via pyloon@skynet.be of tel. 053/21 26 67.
Het verse sinaasappelsap bleek niet zo gezond als het eruitzag.
Dat het hepatitisvirus zelfs aan het mooiste buffet in een viersterrenhotel om de hoek kan loeren, ondervond Caroline (26) na een luxevakantie in Egypte.
Terug uit verlof
Ongeveer een maand nadat we terugkwamen uit Hurghada, een populair Egyptisch vakantieoord, werd ik van de ene dag op de andere vreselijk moe. s Ochtends de trap afkomen, putte me uit alsof ik net een marathon had gelopen. De dokter die mijn huisarts tijdens de vakantie verving, dacht aan een maagontsteking en schreef me pillen voor.
Als het na een dag of drie niet beter was, moest ik terugkomen. Achteraf leerde ik dat je bij een hepatitisbesmetting best zo weinig mogelijk medicijnen neemt, omdat ze je lever te zeer belasten.
Klachten
Mijn klachten werden niet beter, integendeel. Ik sleepte me naar mijn werk en viel s avonds uitgeput neer op de bank. Omdat de media net op dat moment berichtten over het stijgende aantal hepatitisgevallen in de provincie Antwerpen, begon ik onraad te ruiken.
Mijn omgeving wimpelde die onrust aanvankelijk af, maar toen het wit van mijn ogen duidelijk alsmaar geler werd, heb ik de dokter zelf gevraagd om een bloedcontrole. De test bevestigde mijn vermoedens: ik had hepatitis A. Uit later onderzoek van het Ministerie van Volksgezondheid bleken de boosdoeners die mij en nog een heleboel andere toeristen ziek hadden gemaakt de ijsblokjes in het vers geperste sinaasappelsap van het hotel. Dat was blijkbaar niet zo gezond als het eruitzag.
Ziek
Na de diagnose werd ik pas écht ziek en de eerste weken was ik nog hyperbesmettelijk. Mijn vriend, mijn ouders en de rest van de familie lieten zich preventief inenten en ikzelf moest quasi in quarantaine. Ik had mijn eigen washandjes, handdoeken en zelfs mijn eigen toilet waarop niemand anders mocht.
Niemand mocht het voedsel aanraken waarvan ik had gegeten en vriendenbezoek was uit den boze. Ik moest stoppen met de anticonceptiepil en ook chocolade, vet en alcohol waren absoluut taboe.
Pijn had ik niet echt, en zolang ik languit in de zetel lag, leek er niets aan de hand. Maar zodra ik een paar minuten op de been was, werd ik trillerig en voelde ik me zo slap als een vod. Zelfstandig buiten komen was te vermoeiend, gelukkig kon ik op mijn moeder terugvallen om me naar de wekelijkse doktercontroles te voeren. Ik verslond massas films en stapels boeken, tot dat me zon hoofdpijn bezorgde, dat ik het gewoon bij rusten hield. Na een tijd begon het ook psychologisch zwaar te wegen: je beleeft niets meer, hebt niets te vertellen en voelt je volledig afgesloten van de buitenwereld. Ook voor mijn relatie is dit een serieuze test geweest.
Hoe het verder verliep
Uiteindelijk heeft het meer dan een half jaar geduurd voor ik me beter voelde. Dat het zo lang heeft aangesleept, heeft te maken met het feit dat ik eigenlijk veel te snel weer ben beginnen werken. Maar ik kon niet anders, want ik net vóór ik ziek werd, had ik mijn droomjob aangeboden gekregen en ik moest op den duur wel aan de slag. Die eerste werkweken leefde ik in een roes: opstaan, naar kantoor rijden, werken, s middags uitrusten in de ziekenkamer, verder werken, terug naar huis, snel eten en meteen mijn bed weer in. Tot meer was ik niet in staat
. Nu heb ik mijn lesje wel geleerd: voor ik op vakantie ga, check ik eerst welke vaccins ik nodig heb, óók al logeren we in een luxueus viersterrenhotel.
Arabieren 92%. Egyptisch, Arabisch-sprekend maar afstammelingen van het oude Koptisch-sprekende volk uit bijbelse tijden. Bedoeïnen 1,4 milj.; Soedanezen ong. 500.000.
Berbers 2%. Vooral Arabisch-sprekend. Zenati 5.000 bij de Siwa Oase.
Zigeuners 2%. De meeste zijn nu Arabisch-sprekend. Halebi 1.000.000; Ghagar 257.000.
Overigen 0,4%. Westerlingen 250.000; Beja 77.000; Turken 32.000; Armeniërs 14.000. Vluchtelingen Er zijn misschien wel meer dan 1,5 miljoen zwarte Soedanezen in Egypte. Tevens Ethiopiërs, Palestijnen, Eritreeërs, enz.
Islam is de staatsgodsdienst. Tot voor kort werd de grote christelijke minderheid aardig met rust gelaten.
Eeuwenoude discriminerende wetten en de opkomst van de radicale islam hebben ervoor gezorgd dat de autoriteiten de andere kant opkijken bij geweld en terreur van fundamentalistische islamieten tegen christenen. Ook bij de politie is er een cultuur van geweld tegen christenen. Internationale druk sinds 1998 leidde tot pogingen van de regering om haar imago op te poetsen. Vervolgingsindex: 14e ter wereld.
Godsdiensten
Bevolking %
Aanhangers
Jaarl.Gr.
Muslim
86.52
59.239.980
+2,1%
Christian
12.98
8.887.366
+0,5%
non-Religious/other
0.50
342.348
+3,6%
Het officiële aantal christenen is 6% van de bevolking. Christenen noemen getallen tot 20%. De waarheid ligt waarschijnlijk ergens in het midden.
Herodotus reisde in de 5e eeuw voor Christus naar Egypte, om zoveel mogelijk begrip en duidelijkheid te brengen van dit merkwaardige volk.
Hij verzamelde alle uitgebreide informatie over deze vreemde mensen die hij maar te pakken kreeg. Waarschijnlijk is het gedeeltelijk verzonnen door hem zelf en/of naverteld van wat hij te horen heeft gekregen.
Hier een kort stukje:
De vrouwen urineren in een staande positie en de mannen zitten juist daarbij. Zij leren ons dat ongepaste dingen moeten worden gedaan in het privé en de dingen die niet ongepast zijn moeten juist in het openbaar worden gedaan, zoals bijv. het eten in het openbaar op straat.
De Egyptenaren, en degenen die het van ze geleerd hebben, zijn de enigen die besnijdenis uitvoeren. Door hygiënische attentie (be)snijden ze altijd meer dan normaal.
Zij gaan altijd heel zorgvuldig met schone linnen om.
Hun priesters scheren hun hele lichaam ieder opvolgende dag, zodat er geen luizen noch andere vervuilingen hen kunnen vervuilen voor de diensten tot god. Ze wassen zich met koud water twee keer per dag en twee keer per nacht/avond.
In het kort komt de positie van de vrouw in Egypte erop neer dat ze zeer (veel) gewaardeerd en gerespecteerd werd. De man keek zelfs tegen haar op, maar écht politieke of zakelijke invloed in de praktijk kreeg ze pas tijdens de 18e dynastie, tijdens het Derde Rijk, hoewel er in het Tweede Rijk al sprake was van hogere beroepen en politieke invloed in theorie.
In tegenstelling tot de Griekse vrouw, die geen bewegingsvrijheid had en bij rechtshandelingen een voogd nodig had, kon de Egyptische vrouw daarentegen een vrij leven leiden en kon ze zelf beslissingen nemen.
De vrouwen, zoals Herodotus, de Griekse historicus, vertelt, gingen naar de markt. Zij dreven daar handel en kochten slaven. Zij konden ook hogerop komen en beschikten over beroepen met status. De mannen daarentegen bleven thuis en weefden.
Herodotus reisde omstreeks 5e eeuw naar Egypte, dat was tijdens of kort na het Derde Rijk. Egypte had dus een totaal ander image, want alles ging goed, zowel economische als politiek als sociaal.
De meeste begrijpelijke bronnen en überhaupt de meeste bronnen zijn afkomstig uit het Derde Rijk en dus uit de tijd toen Herodotus reisde. In ieder opzicht, zelfs politiek, was de vrouw in Egypte meer geëmancipeerd en modern, dan in Griekenland.
Het Egyptische parlement heeft , ondanks veel tegenstand uit conservatieve hoek, een nieuwe familiewet aangenomen. Deze maakt het Egyptische moslim-vrouwen mogelijk om snel te scheiden.
. "Aan een vette vrouw valt weinig plezier te beleven". Zo onderbouwde een Egyptische rechter in december zijn besluit geen alimentatie toe te wijzen aan een Alexandrijnse vrouw die door haar man was verlaten voor zijn secretaresse. ++ De echtgenote was dik geworden, stelde de rechter vast, en dus was het logisch en legitiem dat haar man uitkeek naar een nieuwe vrouw.
Dat de uitspraak de pers haalde, geeft aan dat hij ook voor Egyptische begrippen uitzonderlijk was.
Maar de achterliggende omstandigheden van de zaak zijn absoluut niet uitzonderlijk: het dominante idee dat mannen superieur zijn aan vrouwen en dus meer rechten hebben, een familiewetgeving die dit vermeende overwicht sanctioneert, en een rechterlijke macht met enkel mannen.
Een van deze drie remmen op de emancipatie van Egyptische vrouwen is nu, na vijfentwintig jaar touwtrekken, enigszins bijgesteld.
Tot nu toe kon een vrouw alleen van haar man af als ze voor een rechtbank wist aan te tonen dat ze ernstig fysiek of mentaal was mishandeld.
Zulke zaken duurden vaak tien jaar.
Islamitische mannen daarentegen kunnen in Egypte ieder moment scheiden, zonder motivatie en zonder hun vrouw daarvan op de hoogte te brengen.
Voor de zes miljoen koptische christenen in Egypte geldt aparte wetgeving en blijft een scheiding onder alle omstandigheden verboden.
de echtscheidingsprocedures voor christenen (Kopten)
de echtscheidingsprocedures bij Kopten
Hoe moeilijk de echtscheidingsprocedures voor Egyptische moslimvrouwen ook zijn, en hoezeer moslimmannen soms ook profiteren van de nieuwe wet, veel christenen in Egypte zouden graag gebruik maken van het nieuwe echtscheidingsrecht, vooral degenen die gevangen zitten in een ongelukkig huwelijk.
De christelijke minderheid in Egypte maakt zo'n vijf tot tien procent van de bevolking uit. Het overgrote deel behoort tot de koptisch-orthodoxe kerk. Voor de koptische kerk is het huwelijk heilig. Het kan slechts onderstrikte voorwaarden verbroken worden.
Alleen als bewezen is dat een van de partners overspel heeft gepleegd, zal de koptische paus de scheiding erkennen. Of hij daarna toestemming geeft voor een eventueel nieuw huwelijk is maar de vraag.
Koptische vrouwen en mannen die willen scheiden maar geen toestemming krijgen van de kerk , kunnen niet via een civiele rechtbank scheiden, simpelweg omdat op het gebied van huwelijk en echtscheiding voor ieder geloofin Egypte de eigen religieuze wetgeving geldt.
Voor moslims is dat de islamitische wet, de shari'a, voor katholieken het katholieke kerkelijke recht, en voor kopten het recht dat binnen de koptisch orthodoxe kerk geldt.
In de praktijk betekent dit dat als een man of een vrouw die getrouwd is met iemand van hetzelfde geloof wil scheiden, een rechter de zaak niet in behandeling zal nemen. Hij zal degene die de scheiding aanvraagt terugverwijzen naar de kerk waar hij of zij vandaan komt.
Maar als een man en vrouw niet hetzelfde geloof of dezelfde geloofsrichting aanhangen, zal een rechter wél het islamitische recht toepassen.
Veel christenen in Egypte hebben daar hun voordeel mee gedaan. Door van geloof te veranderen, kregen ze voor elkaar dat het islamitische echtscheidingsrecht op hun situatie van toepassing werd verklaard.
Moslimmannen in Egypte hebben wettelijk het recht om maximaal vier vrouwen te trouwen. Maar polygame huwelijken zijn aan voorwaarden gebonden. Zo moet sinds 1985 de eerste vrouw op de hoogte gesteld worden van het feit dat haar man van plan is met een andere vrouw te trouwen.
Haar eventuele bezwaren hiertegen kunnen het tweede huwelijk niet verhinderen; sinds 1985 heeft ze wel de mogelijkheid wegens polygamie een echtscheiding aan te vragen. Ze dient dan de rechter te overtuigen van het feit dat het huwelijk van haar man met een andere vrouw haar schade heeft berokkend. Ook moet een man die trouwt op het huwelijkscontract invullen of hij al getrouwd is, en, indien ja, met wie en op welk adres.
Maar via omkoperij lukt het veel mannen toch in het geheim een tweede huwelijk aan te gaan.
De Belgische diplomaten die midden juli met hun terreinwagen op de site van de walvisvallei in Egypte reden, wisten niet dat het om een geklasseerde site ging. Ze zijn niet van de weg afgeweken en zodra ze wisten dat het om een geklasseerde site ging, hebben ze rechtsomkeer gemaakt. Dat zegt Marc Michielsen, woordvoerder van de FOD Buitenlandse Zaken, maandag in een reactie. Michielsen bevestigt dat het Egyptische ministerie van Buitenlandse Zaken de Belgische ambassade in Caïro over de zaak aanschreef op 29 juli, nadat Belgische diplomaten midden juli op de site waren geweest. Caïro zou de Belgische diplomaten ervan beschuldigen een eeuwenoud walvisfossiel te hebben vernield.
Antwoord België stuurde op 5 augustus een antwoord, zegt Michielsen. Daarin stelt de ambassade dat de Belgische diplomaten niet wisten dat ze zich op een geklasseerde site bevonden, omdat er geen bewakers of borden stonden om de autobestuurders te waarschuwen. Bovendien hebben de diplomaten nooit de weg verlaten en hebben ze rechtsomkeer gemaakt zodra Egyptische functionarissen hen wezen op de aard van de site, aldus nog de woordvoerder. Volgens hem tonen al deze elementen aan dat de diplomaten het fossiel niet hebben kunnen beschadigen.
Schadevergoeding Gevraagd of Egypte een eventuele schadevergoeding heeft geëist, antwoordt Michielsen dat de Belgische ambassade sinds de brief verstuurd is, niets meer over de zaak vernomen heeft. (belga)
Belgische diplomaten beschuldigd van schenden fossielen
Belgische diplomaten beschuldigd van schenden fossielen
De Egyptische autoriteiten hebben Belgische diplomaten ervan beschuldigd met terreinwagens over een beschermd stuk woestijn te zijn gereden en daarbij schade te hebben toegebracht aan een veertig miljoen jaar oude versteende walvis. De Belgische autoriteiten spreken de beschuldiging tegen.
Mohamed Ibrahim van het Egyptische ministerie van milieu zei dat de diplomaten in juli tijdens een rit door de woestijn verbodsborden negeerden en met hun 4-wheel drives door Wadi el-Hitan (Walvisvallei), een vindplaats van fossiele walvissen, reden. Daarbij beschadigden zij een van de fossielen, zei hij. Wadi el-Hitan, 150 kilometer van Caïro, werd in 1936 ontdekt en twee jaar geleden door de UNESCO op de lijst van werelderfgoed geplaatst. Ibrahim zei dat justitie België aansprakelijk stelt voor de schade, die wordt geschat op 325.000 dollar (238.707 euro).
De versteende walvissen in Wadi el-Hitan behoren tot de uitgestorven suborde van de oerwalvissen, die volgens de UNESCO een schakel vormen in de evolutie van de walvis van land- naar oceaanzoogdier.
"De diplomaten wisten niet dat het om een geklasseerde site ging. Ze zijn niet van de weg afgeweken en zodra ze wisten dat het om een geklasseerde site ging, hebben ze rechtsomkeer gemaakt. Dat zegt Marc Michielsen, woordvoerder van de FOD Buitenlandse Zaken," maandag in een reactie.
Michielsen bevestigt dat het Egyptische ministerie van Buitenlandse Zaken de Belgische ambassade in Caïro over de zaak aanschreef op 29 juli, nadat Belgische diplomaten midden juli op de site waren geweest. Caïro zou de Belgische diplomaten ervan beschuldigen een eeuwenoud walvisfossiel te hebben vernield.
België stuurde op 5 augustus een antwoord, zegt Michielsen. Daarin stelt de ambassade dat de Belgische diplomaten niet wisten dat ze zich op een geklasseerde site bevonden, omdat er geen bewakers of borden stonden om de autobestuurders te waarschuwen. Bovendien hebben de diplomaten nooit de weg verlaten en hebben ze rechtsomkeer gemaakt zodra Egyptische functionarissen hen wezen op de aard van de site, aldus nog de woordvoerder. Volgens hem tonen al deze elementen aan dat de diplomaten het fossiel niet hebben kunnen beschadigen.
Gevraagd of Egypte een eventuele schadevergoeding heeft geëist, antwoordt Michielsen dat de Belgische ambassade sinds de brief verstuurd is, niets meer over de zaak vernomen heeft.
MEERHOUT - De vijf sleutelfiguren zorgden zaterdag voor een onvergetelijke Egyptische sfeer. De oproep om de Egyptian Walk
Fata Morgana streek zeven dagen geleden neer in Meerhout. De vijf sleutelfiguren zorgden zaterdag voor een Egyptische sfeer om nooit meer te vergeten. De oproep om de Egyptian Walk met 8.000 mensen te dansen werd massaal opgevolgd.
te dansen is massaal opgevolgd. 'We gaan de sterren halen, dat kan niet anders', aldus burgemeester André Van Genechten. Saskia Van Gestel
Wie altijd al van een Egyptische vakantie had gedroomd, kon zaterdag in Meerhout terecht. Het kattendorp werd omgetoverd tot een stukje Egypte. Jos Delarbre lokte alvast duizenden mensen naar Meerhout. 'Ik heb deze week maar vijftien uren geslapen', zegt hij lachend. 'Maar ik had eigenlijk nooit zoveel volk verwacht.'
Voor Jos begint volgende week opnieuw het gewone dagelijkse ritme. 'De eerste die in mijn bureau binnenkomt doet de Egyptian Walk, daar ben ik zeker van', gniffelt Jos. 'Die dans zal me blijven achtervolgen. Maar ik vind het niet erg, ik heb ervan genoten.'
Tussen de grote piramide en de twee sfinxen en de souk drentelden de dromedaris Priscilla en haar verzorger Ludo Janssens. 'We zijn speciaal vijf kilometer van de Olmense Zoo naar Meerhout gewandeld', zegt Ludo. 'Dat doen we met plezier, dat maakt het allemaal veel echter hé.'
Dorpslied op muur
De bewaker van de souk, buurman Rudy Vreys, was laaiend enthousiast over de creatie van Jo Swinnen en haar team. 'De souk van Meerhout is bijna levensecht', zegt hij. 'In Marokko was dat net hetzelfde.' Veel geuren en kleuren, eten, wierrook en kaarsjes zorgden voor een gezellige sfeer. Ook de piramide en de sfinxen van Tom en Erna Van den Berg straalden een levensechte aanblik uit.
Vervolgens liep een stoet van Cleopatra's, slaven en draagstoelen over het terrein. 'De stoet blijft komen', zegt burgemeester André Van Genechten. 'Niet te geloven, zoveel Cleopatra's.'
Ook de hiërogliefenmuur van Nick en Dorien Verhoeven verbaasde publiek en uitdaagster Marleen Merckx van Thuis. 'Op de muur staat het dorpslied van Meerhout', zegt de burgemeester. En uit volle borst zong hij het lied van zijn gemeente. 'We halen de sterren, ik ben er zeker van', zei hij lachend.
Een aanrijding tussen een touringcar met Spaanse toeristen en een vrachtwagen heeft in Egypte aan een Spaanse vrouw en drie Egyptenaren het leven gekost. Nog eens 37 Spanjaarden raakten gewond, aldus de politie.
De bus was op weg van Aswan naar de tempel van Abu Simbel, in de buurt van de grens met Soedan, toen het ongeluk gebeurde. De drie omgekomen Egyptenaren zijn de vrachtwagenchauffeur, zijn bijrijder en de gids van de Spanjaarden.
Drie Egyptische broers komen om na spel met oude landmijn
Drie Egyptische broers komen om na spel met oude landmijn
In Egypte zijn gisterenavond drie broers omgekomen toen een oude landmijn waarmee ze speelden afging. Dat heeft ziekenhuispersoneel zondag gezegd.
De tieners vonden het explosief in een dorp in de buurt van de havenstad Ismailia, in de buurt van het Suez-kanaal. De jongens zouden vervolgens zware stenen op het explosief hebben gegooid.
In het gebied rond het Suez-kanaal liggen veel mijnen die nog niet geëxplodeerd zijn. In de jaren '50 en '60 is hier veel gevochten.
Egyptische meisjes sterven door anti-insectenspray
Egyptische meisjes sterven door anti-insectenspray
In Egypte zijn twee meisjes omgekomen, nadat hun vader hun kamer had bewerkt met een anti-insectenspray. Een oudere zus is opgenomen in het ziekenhuis. Dat schrijft de Arabische krant Arab News.
Braakneigingen Toen de meisjes vertelden dat ze last hadden van insecten, besloot hun vader de kamer te bewerken met een anti-insectenspray. Wat later kreeg het hele gezin last van braakneigingen. Eerst dachten ze dat het een voedselvergiftiging was, omdat ze even voordien in een restaurant iets waren gaan eten. Maar aangezien de vader niets gegeten had, moest er iets anders aan de hand zijn. Het jongste meisje (4) was al overleden toen ze in het ziekenhuis aankwam.
Boederijen De spray die de vader gebruikt had, bleek na onderzoek een industrieel type te zijn dat bestemd was voor boerderijen en schadelijk is voor mensen. De vader voelde zich zeer schuldig over de gebeurtenissen. Hij had de spray in een winkel in de buurt gekocht. (hln)
Man betrapt met 250 krokodilletjes, 5 cobra's en 40 kameleons
Man betrapt met 250 krokodilletjes, 5 cobra's en 40 kameleons
.
Een Saudiër werd betrapt met vijf cobra's en ruim 250 krokodilletjes in zijn koffers. De beesten kwamen uit de Nijl. De vondst leidde korte tijd tot paniek onder veiligheidspersoneel op de luchthaven van Caïro, schrijft het Algemeen Dagblad.
"Wetenschappelijk onderzoek" De 22-jarige passagier vertelde dat hij de dieren, waaronder ook veertig kameleons, nodig had voor wetenschappelijk onderzoek aan zijn universiteit in Saudi-Arabië. De collectie gaat naar de dierentuin van Caïro, de Saudiër mocht na zijn arrestatie naar huis. (hln)
Twintig jaar geleden stierf Dalida. Een ontroerende expo in het stadhuis van Parijs geeft een pakkend beeld van Frankrijks populairste zangeres. Foto's, affiches, clips, filmbeelden, kostuums en prullaria brengen de diva opnieuw tot leven.
Dalida werd geboren als Yolanda Gigliotti in Caïro in 1933. Haar vader Pietro is violist in de opera en de jonge Yolanda studeert voor stenodactylo.
(AP)
Mooi als zij is, verlaat zij spoedig haar job als secretaresse en wordt model. Als ze 19 is neemt zij deel aan de verkiezingen van Miss Egypte en wint de eerste prijs.
De fotos van de wedstrijd tonen ons een sensuele vrouw in een outfit die er ook mag zijn: een bikini met pantermotief.
De mooie Yolanda wordt gauw opgemerkt door de filmproducenten. Zij krijgt stereotiepe rolletjes als "femme fatale" in kitscherige politiefilms als De zedenbrigade.
In De onbekende van Hongkong heeft zij als partner de toen nog ongekende Serge Gainsbourg.
De Heilige Drievuldigheid merkt Dalida op
Omdat zij zangeres wilde worden, trok Yolanda naar Parijs en huurde een appartementje in de Rue Balzac. In haar dagboek kunnen wij lezen dat haar buurman "even mooi als schuchter is". Zijn naam is Alain Delon.
(AP)
Onder de naam Dalida neemt Yolande deel aan talentenjachten en treedt op in kleine cabarets.
Op een avond zit de Heilige Drievuldigheid van Parijs in de zaal: Bruno Coquatrix, van de Parijse showtempel LOlympia, Eddy Barclay van het gelijknamige platenlabel en Lucien Morisse, van de razend populaire radiozender Europe No 1.
Alle drie zijn zij in de ban van het talent van de jonge zangeres.
Dalida is de zangeres van het volk
De rest is geschiedenis. Dalida krijgt optredens, een platencontract, airplay én een man. Een jaar later trouwt zij met Lucien Morisse.
Haar eerste hit Bambino (1958) katapulteert haar naar de firmamenten van de Franse showbizz. Dalida is de ongekroonde koningin van de jukebox. Maar er is een nieuwe gadget die furore maakt: descopitone. Een jukebox, uitgerust met een klein schermpje waarop een filmpje als illustratie bij de hit vertoond wordt.
Deze voorloper van de videoclip werd soms in beeld gebracht door jonge, beloftevolle regisseurs. Zo werd Dalida's versie van de titelsong uit "The longest day geregisseerd door Claude Lelouch.
Dalida is dé zangeres van het volk. Zij gaat mee op tournee met de Ronde van Frankrijk, en wordt uitgeroepen tot de meter van de Franse vrachtwagenchauffeurs.
Na de zelfmoordpoging, een succesvolle comeback
Dalida heeft een nieuwe geliefde, de jonge Luigi Tenco. In januari 1967 neemt zij deel aan het liedjesfestival van San Remo met een liedje van Luigi.
(AP)
Zij eindigt als laatste. Luigi kan de oneer niet verkroppen en pleegt zelfmoord. Dalida wil hem volgen in de dood en slikt een overdosis slaappillen, maar zij overleeft. En hoe!
In 1974 scoort zij een monsterhit met Gigi lAmoroso", zingt een duet met Alain Delon en heeft een affaire met François Mitterrand.
Als disco queen treedt zij op in Los Angeles met Village People. Maar de glitter en de glamour kunnen de zware depressies niet stuiten. Op 3 mei 1987 is het haar écht te veel geworden.
Zij sluit zich op in haar appartement, doet een witte satijnen pyjama aan, borstelt haar lange, kastanjebruine haren en schrijft een laatste afscheidsbriefje: Mij is het leven ondraaglijk geworden, vergeef mij.
Moslims hebben het recht om zich te bekeren tot een andere godsdienst. Dat heeft een van de hoogste soennitische moslimgeestelijke sjeik Ali Gomaa gezegd.
Het is absoluut onjuist dat moslims die de islam verlaten, mogen gedood of mishandeld worden, aldus grootmoefti in Egypte sjeik Ali Gomaa.
Volgens hem blijft het verlaten van de islam een zonde, maar enkel God kan die bestraffen, niet de mensen, zegt de geestelijke.
In veel moslimlanden worden mensen die hun geloof verlaten vervolgd, gediscrimineerd en vaak gedood. Veel moslims denken dat op afvalligheid de doodstraf staat, maar Ali Gomaa ontkent dat.
De uitspraak is van groot belang voor Egypte waar minstens 12% van de 76 miljoen inwoners Koptisch christen is. Veel christenen zijn onder druk bekeerd tot de islam, maar willen terugkeren naar het christendom.
Sjeik Gomaa is als grootmoefti de belangrijkste moslimgeestelijke in Egypte, maar hij heeft ook een grote invloed in andere Arabische landen.
Gomaa noemt zichzelf een liberaal moslim en is voorstander van gelijke rechten voor mannen en vrouwen. Hij is erg gekant tegen religieuze extremisten en terroristen. Volgens hem zijn dat gewone criminelen die de godsdienst misbruiken om hun wandaden te vergoelijken.
zo 12/08/07 - In Egypte is een 13-jarig meisje tijdens een besnijdenis in het ziekenhuis om het leven gekomen. De praktijk is sinds kort verboden in Egypte.
In juni stierf ook al een jong meisje tijdens een besnijdenis. Het publieke protest dat daarop volgde, dwong de Egyptische overheid om besnijdenissen te verbieden.
De arts die de besnijdenis uitvoerde, is aangeklaagd. Ook tegen de vader, die er volgens een Egyptische krant op aandrong dat er op de overlijdensakte "natuurlijke doodsoorzaak" zou staan, is een klacht ingediend.
In deze vlag zien we de kleuren van het pan-Arabisme terug, evenals het wapen van Egypte, dat gevormd wordt door Saladins adelaar. Deze pan-Arabische kleuren zien we ook terug in de vlag van Irak.
De kleuren in de Egyptische vlag hebben ook een eigen betekenis:
De kleur rood staat symbool voor de Revolutie in Egypte.
De kleur wit staat voor de stralende toekomst.
De kleur zwart herinnert aan de donkere dagen in het verleden voor de Revolutie.
12 MEI 2007 - Het aantal seksueel verminkte vrouwen wordt in België geschat op 2.745.
Het aantal jonge meisjes tot 14 jaar dat een flink risico op verminking loopt bedraagt 534. Deze gegevens van de Gentse onderzoekster Els Leye werden vrijdag in de Kamer bekend gemaakt op een actiedag tegen genitale verminking.
Daar stelde staatssecretaris voor het Gezin, Gisèle Mandaila (MR), haar Nationaal Actieplan tegen Genitale verminking voor. Ze wil het aanzetten tot seksuele verminking van vrouwen of het bejubelen ervan strafbaar maken via de antiracismewet
Vrijdag had op initiatief van volksvertegenwoordigster Hilde Vautmans (Open Vld) in de Kamer een actiedag tegen seksuele verminking van vrouwen plaats. Vroeger sprak men van "vrouwenbesnijdenis", maar volksvertegenwoordigster Magda De Meyer (sp.a) riep vrijdag op om dat nooit meer te doen.
De term "vrouwenbesnijdenis" trekt een gelijkenis met de besnijdenis bij joodse jongetjes en dat is volkomen onterecht.
Als men bij die jongetjes zou doen wat men bij de vrouwen doet, dan moest men gewoon hun penis afsnijden. Bij seksuele verminking van vrouwen wordt inderdaad (minstens een deel van) de clitoris weggesneden, zodat de vrouw niet meer seksueel kan genieten.
Bij infibulatie gaat men nog verder.
Ook de schaamlippen gaan weg en de vagina wordt daarna dichtgenaaid. Deze praktijk komt veel voor in Afrika, minstens in 28 staten.
In tegenstelling tot een veel verspreid vooroordeel is ze niet religieus gebonden: de praktijk komt zowel in christelijke, animistische als moslimstaten voor.
Ze gebeurt meestel door "besnijdsters", die vaak met dezelfde schaar of scherf meerdere meisjes bewerken, zodat de aidsbesmetting toeneemt.
Maar in Egypte is de praktijk gemedicaliseerd: daar toen artsen het en sinds dan neemt hij weer toe.
De seksuele verminking is niet alleen erg pijnlijk, er is ook een groot risico op infecties en - zeker bij infibulatie - op doodgeboren kinderen.
Door infibulatie wordt het baren moeilijker en het verloopt dus langzamer, zodat meer kinderen stikken.
Professor Jean-Jacques Amy (Vrije Universiteit Brussel), bekend van zijn vroegere acties voor abortus, wees er op dat het risico op onvruchtbaarheid bij infibulatie zelfs verviervoudigt.
Khady Koita, de voorzitster van het Europees Netwerk Vrouwelijke Genitale Verminking, die zelf seksueel verminkt is, legde uit waarom deze barbaarse praktijk nog bestaat.
"Traditioneel werden allerlei vruchtbaarheidsideeën gekoppeld aan de seksuele verminking van vrouwen. Zo geloofden de Egyptenaren vroeger dat het de vruchtbaarheid bevorderde als je de clitoris afsneed en hem offerde aan de Nijl door hem in die stroom de gooien.
Ook dacht men dat de man zou sterven als zijn penis de clitoris van zijn vrouw aanraakte. Nu denkt men vooral dat de meisjes geen man vinden als hun clitoris niet verwijderd is.
In feide maakt deze praktijk de vrouw tot levenslange slaaf, de verminking dient alleen om de seksuele lust van vrouwen te onderdrukken. Daarom moet hij volledig verdwijnen".
Koita waarschuwde voor cultureel relativisme: "Europa moet zijn cultureel relativisme laten vallen. Hier heb je nog veel dokters die zeggen: 't is hun cultuur, laat ze maar doen, maar hoe zouden ze reageren als hun eigen dochtertje werd verminkt?
In dit Jaar van de Gelijke Kansen moeten vrouwen hun fysieke en morele integriteit hervinden".
Hoe vaak gebeurt het?
Het aantal genitaal verminkte vrouwen in de hele wereld wordt op 130 miljoen geschat.
Jaarlijks zijn minstens 2 miljoen meisjes het slachtoffer van deze praktijk. Dit soort seksuele verminking gebeurt steeds meer ook in België, naarmate vrouwen uit de risico-staten afzakken naar ons land.
"Besnijdsters" doen het in keukens of achterkamertjes.
Soms reizen de allochtone ouders van hieruit naar Afrika om de seksuele verminking daar te laten uitvoeren. Zo hopen ze dat hun dochter een goede man zal vinden.
Op 1 januari 2003 werd het aantal vrouwen dat seksueel verminkt is in België geschat op 2.745. Het aantal jonge meisjes tot 14 jaar dat een flink risico op verminking liep, bedroeg 534.
In de stad Antwerpen gaat het om 409 vrouwen en 90 jonge meisjes. In Gent: 24 meisjes en 130 vrouwen, in Brussel 206 meisjes en 1.142 vrouwen.
In heel België komt het gros van deze seksueel verminkte vrouwen uit: Ghana (343), voor Congo (331), Guinea (240), Egypte (224) en Kameroen (202).
Deze cijfers van de Gentse onderzoekster Els Leye werden berekend op basis van de verschillende buitenlandse bevolkingen die in ons land verblijven. Leye ging na hoe groot het percentage seksueel verminkte vrouwen in hun herkomstlanden was en en rekende op grond daarvan uit om hoeveel vrouwen en meisjes het in België zou gaan.
De cijfers kunnen vertekend zijn als een totaal onrepresentatieve groep buitenlanders naar België zou gekomen zijn. Anderzijds zijn ze volgens onderzoekster Leye bijna zeker "een onderschatting omdat de asielzoekers en de illegalen niét in de statistieken zitten".
Seksuele verminking van meisjes is in België strafbaar met maximum 7 jaar als er geen enkel verder nadeel is. Die straf kan ook in België opgelegd worden als de ouders de verminking in het buitenland lieten uitvoeren. Ze komt op 15 jaar als het meisje overlijdt, maar tot op heden was er nog geen enkel proces en de politie heeft geen weet van officiële klachten. De politie organiseert vanaf september 2007 wel een opleiding rond dit probleem in de politiescholen. Dit onderwerp valt daar onder het vak racisme en diversiteit.
Welke maatregelen?
Tijdens het debat werden verscheidene maatregelen voorgesteld om de seksuele verminking van vrouwen te bannen. Staatssecretaris voor het Gezin, Gisèle Mandaila (MR), stelde er - na de ontbinding van het parlement !- nog een heus actieplan van de regering voor. Een greep uit de belangrijkste voorstellen:
* Medicaliseren of niet? Eén van de hamvragen op de studiedag was of men de verminking moet medicaliseren of niet. Bij medicalisering gebeurt de verminking door artsen in hygiënische omstandigheden in ziekenhuizen én onder verdoving. Die mogelijkheid werd jaren terug geboden voor de besnijdenis van jongetjes en met succes. In Egypte is de medicalisering een feit, maar het aantal seksuele verminkingen steeg er nog. Wetenschappelijk onderzoek van Leye uit 1998 toonde aan dat achttien procent van de bevraagde artsen (in grootsteden) voorstander is van medicalisering omdat de verminkingen anders toch maar in de clandestiniteit gebeuren.
Maar bijna 82 procent was daar ronduit tegen. Op de actiedag was niemand hiervan nog voorstander. Seksuele verminking van vrouwen moet volledig verdwijnen omdat het de mensenrechten schendt en de vrouw tot slaaf maakt, zo luidde het unisono.
* Systematische preventieve controle of niet? De Brusselse professor Amy: "Om te weten hoeveel seksuele verminkingen er gebeuren, moeten de kinderartsen en de huisarten opnieuw naar de geslachtsorganen van de kinderen kijken. Dat moet verplicht worden in het medisch schoolonderzoek. Nu doen de artsen dat niet en ze weten zelfs niet hoe ze er eigenlijk uit zien.". Professor Marleen Temmerman (Universiteit Gent) had hierbij nogal wat vragen: "Wie gaat er gescreend worden? Moet men iedereen screenen (jongetjes én meisjes, autochtonen én allochtonen) of alleen meisjes uit risicolanden en hoe selecteer je die?" Staatssecretaris Mandaila stelt in haar actieplan voor om "de noodzakelijkheid te bestuderen van een onderzoek van de uitwendige geslachtsorganen en de verificatie van de integriteit ervan te onderwerpen aan een medisch onderzoek bij diensten die zich bezighouden met routine medisch onderzoek bij jonge meisjes en jongens" (sic). Volgens haar doet Kind en Gezin dit soort systematische onderzoeken al net als "de medisch-sociale centra in Vlaanderen". Frankrijk doet het ook.
* Opleiding Iedereen was het er over eens dat de artsen beter moeten worden opgeleid om de problematiek te herkennen en aan te pakken. Terzake wil staatssecretaris Mandaila een akkoord tussen de federale overheid en de Gemeenschappen om de vorming van de medici te organiseren. Ze wil in dat akkoord ook de financiering van groepen, die slachtoffers van seksuele verminking helpen, regelen. Bij de politie is er al een opleiding in de maak.
* Meldingsplicht Alle aanwezigen waren voor een absolute, duidelijk in de wet geformuleerde en goed praktisch georganiseerde verplichting voor artsen om seksuele verminking te melden. Momenteel beroepen dokters zich nog al te vaak op hun beroepsgeheim.
* Straf voor aanzetten tot seksuele verminking In haar Nationaal Actieplan tegen genitale verminking pleit staatssecretaris Mandaila voor het strafbaarstellen van aanzetten tot en het bejubelen van seksuele verminking bij vrouwen. Momenteel is het aanzetten tot haat tegen gediscrimineerde groepen al strafbaar (met maximum 1 jaar cel). Zij wil de antidiscriminatiewet terzake aanvullen.
de Ahmed Ibn- Tulun-moskee - van 879. De oudste moskee in Cairo, die is gebouwd naar het voorbeeld van de grote moskee van Samarra (Irak) en een losstaande minaret met een unieke aangebouwde wenteltrap bezit.
de El-Azhar-moskee - van 972. Hierin is de islamitische universiteit gevestigd.
de Citadel van Saladin - van 1176. Deze ligt tegen het Mukattam-gebergte aan de oostzijde van de stad. In de vorige eeuw is op de citadel een albasten moskee in Turkse stijl gebouwd, de Mohammed Ali-moskee met hoge slanke minaretten.
de Fatimiden-moskee El-Hakim - van 990. Deze moskee is tegen de oude stadsmuur gebouwd en is grotendeels een ruïne.
de Sultan Hassan-openluchtmoskee - van 1359. Deze ligt in de directe nabijheid van de citadel. Ten zuiden van de citadel liggen de graven van Kaliefen en Mamelukken.
Een aantal kerken die de moeite waard zijn om te bezoeken:
de 5e eeuwse Koptenkerk - vroeg christelijke cultuur
de El-Moallaka - hangende kerk, gebouwd op een oude verdedigingstoren
Buikloop, verkoudheid en een zonneslag zijn volgens de automobilistenvereniging Touring de drie meest voorkomende toeristenkwaaltjes. Wondinfecties en insectenbeten of -steken prijken op de vierde en vijfde plaats.
Grote boosdoeners zijn vaak het andere eten en drinken en een slechtere hygiëne, in combinatie met een ander klimaat.
Touring waarschuwt echter dat infectieziekten niet enkel in tropische gebieden voorkomen. Ook in landen op een viertal uur vliegen van ons, zoals Turkije, Egypte, en Marokko, geven de hygiënische omstandigheden vaak aanleiding tot medische klachten. De manier waarop u reist en logeert speelt ook een rol.
Een goede voorbereiding, voorzichtigheid, een goede hygiëne en een dosis gezond verstand doen de kans op toeristenkwaaltjes aanzienlijk dalen.
Touring lanceerde daarom vorig jaar een medische infolijn waar reizigers terechtkunnen voor informatie over verzorging en hygiëne, over welke vaccins in welk land verplicht of nuttig zijn, hoelang ze geldig blijven en over de samenstelling van de reisapotheek. De medische infolijn van Touring kreeg vorig jaar ruim 500 oproepen. (hwd)
Belgische toeristen geterroriseerd in Egyptisch luxehotel
Belgische toeristen geterroriseerd in Egyptisch luxehotel
In het vijfsterrenhotel Radisson SAS Resort in de Egyptische badplaats Taba leven 72 Belgische toeristen op voet van oorlog met circa 200 Arabische Israëliërs. Die terroriseren al dagenlang het zwembad, "dat ze als openbaar toilet gebruiken", en de restaurants, "die ze als vuilnishopen achterlaten".
De hoteldirectie zette extra veiligheidspersoneel in en de rivaliserende groepen hebben nu een aparte zone aan het zwembad en de buffetten.
Touroperators Thomas Cook en Neckermann hebben de Belgen alternatieve hotels in de buurt aangeboden.(190707)
Een honderdtal Palestijnen is op het vliegveld van het Egyptische stadje El-Arish slaags geraakt met de oproerpolitie. De Palestijnen zitten al ruim een maand vast in een gebouw op het vliegveld omdat de grens gesloten is sinds Hamas de macht greep in de Gazastrook. Ook hebben ze geen inreisvisum voor Egypte.
Uit ongenoegen sloegen ze de deuren en ramen van het gebouw aan diggelen, waarop de Egyptische oproerpolitie met harde hand ingreep. Twee Palestijnen raakten daarbij gewond.
De groep bestaat vooral uit studenten en ambtenaren.
Leefomstandigheden De Palestijnse klagen over hun omstandigheden: ruimtegebrek en het ontbreken van basisvoorzieningen. "Het water is zout en wij worden 's nachts aangevallen door massa's muggen", aldus Mohammed Ali in een telefonisch interview. "Wij zijn uit ons dak gegaan. We hebben ruiten, palmbomen, deuren en alles om ons heen op het vliegveld aan diggelen geslagen."
Grootste fort uit farao-tijdperk ontdekt in Egypte
Grootste fort uit farao-tijdperk ontdekt in Egypte
In Egypte, aan de boorden van de Sinaï-woestijn, hebben archeologen het grootste fort van het farao-tijdperk ontdekt. De onderzoekers vonden ook de resten van twee andere kleine forten. De vestingen dateren van de 18de en 21ste dynastieën (1560-1081 voor Christus).
De drie forten maken deel uit van een reeks van elf vestigingen die de militaire route van de Egyptische god Horus vormen.
Die route vertrekt in Suez en loopt over Rafah en de huidige Palestijns-Egyptische grens, zegt Zahi Hawwas, directeur van de Hoge Raad van de Egyptische Oudheid.
Het grote fort Tharo, dat ontdekt werd door Egyptische archeologen, was de hoofdzetel van een militaire commandopost aan de oostelijke grens van het land. De muren van het fort zijn 500 lang en 13 meter dik. Het fort telt 24 enorme wachttorens
In de westelijke Egyptische woestijn is een stad ontdekt uit het Oude Rijk, meldt de Egyptische Hoge Raad voor Antiquiteiten.
Een archeologische missie ontdekte de stad in de oase van Bahariya, 400 kilometer ten westen van Kaïro. Het gaat om de eerste ontdekking van een stad uit het Oude Rijk in de regio, waar eerder wel al restanten uit het steentijdperk en het Middenrijk werden gevonden.
"De Egyptisch-Tsjechische missie legde een stad bloot uit het Oude Rijk (2687-2191 v. Chr.)", meldt de voorzitter van de Hoge Raad, Zahi Hawwas.
"Resten van de stadsmuur, gebouwen en potten en pannen werden gevonden in deze regio, waar eind jaren '90 gouden mummies ontdekt werden", luidt het.
Israël is van plan een geavanceerd hek te bouwen langs de grens met Egypte. Dat heeft het legertijdschrift Bamahane gemeld. Het hek, dat smokkel en infiltratie moet voorkomen, wordt uitgerust met sensoren die pogingen om erover te klimmen opmerken. Ook wordt de afscheiding uitgerust met allerlei extra obstakels. De 220 kilometer lange grens tussen Israël en Egypte ligt in desolaat landschap aan de Sinaï-woestijn.
Israël en Egypte tekenden in 1979 een vredesverdrag en de grens is nauwelijks gefortificeerd. Op plaatsen is de grens zelfs niet gemarkeerd. Smokkelaars, vluchtelingen en illegale immigranten hebben vrij spel. Palestijnse strijders reizen soms van de Gazastrook naar Egypte en vandaar naar Israël.
Een Egyptische kinderarts moest van haar echtgenoot twee jaar lang in de bouw werken. De bouwondernemer liet de 35-jarige vrouw putten graven, mortel roeren en wanden plamuren. Dat schrijft The Egyptian Gazette. De rechtbank in Caïro heeft nu ingestemd met de scheiding tussen de kinderarts en haar 48-jarige man en haar de voogdij over hun kind gegeven, evenals het huis.
De bouwondernemer had zijn vrouw net na hun huwelijk overtuigd haar beroep als kinderarts op te geven om hem te komen helpen in de bouw. De vrouw stemde met hem in omdat ze haar echtgenoot vreesde, zo getuigde ze in de rechtbank. "Dwangarbeid is in strijd met de rechten van de vrouw", oordeelde de rechter.
In Egypte is ophef ontstaan over de dood van een 12-jarig meisje dat stierf toen een arts in een illegale kliniek een besnijdenis bij haar uitvoerde. Het meisje, Badour Shaker overleed in Maghagh in het zuiden van Egypte.
Badour Shaker overleed toen een arts een besnijdenis bij haar uitvoerde.
Haar moeder betaalde een vrouwelijke arts zo'n 6,50 euro voor de ingreep.
De arts zou haar zo'n tweeduizend euro hebben geboden om geen rechtszaak aan te spannen, maar dat weigerde ze. Forensisch onderzoek wees uit dat het meisje is overleden aan een overdosis verdovingsmiddelen.
Verontwaardiging De zaak heeft veel verontwaardiging gewekt en wordt breed uitgesmeerd in de Egyptische pers. Het meisje zou op de dag van de operatie nog snoepjes hebben uitgedeeld op school om te vieren dat ze zulke goede cijfers had gehaald.
Het ministerie van gezondheid liet donderdag een decreet uitgaan waarin artsen, verpleegkundigen, of ieder ander wordt verboden te snijden in 'enig natuurlijk onderdeel van het vrouwelijk voortplantingssysteem' of daar veranderingen in aan te brengen. Overtredingen worden bestraft, aldus het ministerie, al maakte het niet bekend wat de precieze sancties zouden zijn.
Verminking Bij genitale verminking of vrouwenbesnijdenis worden de clitoris en schaamlippen van een meisje weggesneden. De ingreep moet de seksuele verlangens van het meisje onderdrukken en voorkomen dat ze haar eerbaarheid verliest. Deze praktijk wordt beoefend door zowel moslims als christenen en is wijd verspreid in het gebied rond de Nijlvallei en delen van Afrika bezuiden de Sahara, Oman en Jemen.
Illegale ingreep In de jaren vijftig was vrouwenbesnijdenis verboden in Egypte. Dat weerhield barbiers, vroedvrouwen en amateurs er niet van de ingreep toch illegaal uit te voeren. Om een einde te maken aan zulke praktijken, besloot de regering het verbod deels terug te draaien en de operatie toe te staan, op voorwaarde dat gediplomeerde medici die in ziekenhuizen en klinieken verrichtten.
Uit een onderzoek uit 2003 van Unicef, het kinderfonds van de Verenigde Naties, bleek dat 97 procent van de getrouwde vrouwen in Egypte genitale verminking heeft ondergaan. De Egyptische regering zegt dat die cijfers niet kloppen. Een recent onderzoek door het ministerie van gezondheid wees uit dat 50,3 procent van de meisjes tussen de 10 en 18 jaar besneden is.
Volledig verbod Mogelijk heeft de dood van Shaker tot gevolg dat het volledige verbod opnieuw wordt ingesteld. Gezien de boze reacties lijkt de politiek er klaar voor. De first lady van Egypte, Suzanne Mubarak, vroeg onlangs de aanwezigen op een conferentie over kindermishandeling een minuut stilte in acht te nemen voor het meisje. Zij is het slachtoffer geworden van 'de afschuwelijkste daad tegen vrouwen', zei Mubarak. "De dood van Badour is het begin van het einde van vrouwenbesnijdenis in Egypte."
Islam Religieuze leiders haastten zich om te benadrukken dat vrouwenbesnijdenis volgens de islam niet is toegestaan. "Het is verboden, verboden, verboden", zei grootmoefti Ali Gomaa . Ouders die hun dochters laten besnijden denken dat ze hun daarmee een dienst bewijzen en hun reinheid en maagdelijkheid helpen te beschermen. Tegenstanders waarschuwen dat meisjes dood kunnen bloeden, last kunnen krijgen van chronische urineweginfecties en later bij de bevalling meer kans lopen op complicaties, vooral bij illegale operaties door amateurs, die vaak zonder verdoving worden uitgevoerd.
Volgens de krant Al-Masry Al-Youm heeft de arts die Shaker opereerde ontkend dat er sprake is van nalatigheid. Het meisje zou er al voor de ingreep slecht aan toe zijn geweest, en ze is onmiddellijk naar een regulier ziekenhuis overgebracht toen het misging. Daar overleed ze.
In Egypte is grote ophef ontstaan over een boek van de Egyptische moefti dr. Ali Gum'a waarin hij stelt dat de metgezellen van de profeet Mohammed de zegen kregen door zijn urine te drinken.
Eerder was er een andere fatwa waarin werd gesuggereerd dat ongetrouwde mannen met vrouwen mogen werken als de mannen moedermelk van de vrouwelijke collega's hebben gedronken., zo schrijft de Herald Tribune.
De moefti, een adviseur in de islamitische wetgeving, deed het urinie-advies in de vorm van een fatwa, een niet-bindende juridische uitspraak. In het boek Modern Everyday Fatwas wees Gum'a op een scène uit de Hadith, overleveringen over Mohammed, door veel moslims gezien als een aanvulling op de Koran. Daarin drinkt een vrouw urine van de profeet, waarna die zegt: ,,Deze maag zal niet door het vuur van de hel gaan, omdat het iets bevat van onze Here, de boodschapper van Allah.''
Over gelovigen worden maandelijks duizenden fatwa's uitgesproken. Meestal over onschuldige zaken. Maar de Egyptenaren vinden dat hiermee hun geloof belachelijk wordt gemaakt.
Volgens de moefti kon deze zegen ook worden verkregen door o.a.speeksel, zweet, haar of bloed van de profeet. ,,Iedereen die weet van de liefde van Allahs boodschapper vindt dit niet weerzinwekkend, net zoals een moeder geen afkeer heeft van de uitwerpselen van haar zoon.''
De fatwa zou uit zijn context zijn gerukt en ongepast zijn in deze tijd, stelde een minister voor Religieuze Zaken. ,,Tragische fatwa's als deze doen de islam en de profeet meer schade dan de Deense cartoons, omdat die dit keer niet wordt veroorzaakt door de vijanden van de islam maar door een moslimgeleerde die zijn mening presenteert aan het publiek.''
Columnisten in kranten wezen erop dat de religieuze uitspraak niet relevant is voor het moslimleven in deze tijd. Het drinken van de urine van de profeet beschouwen zij als louter een theoretische kwestie.
Gum'a zei geen verontschuldigingen te hebben aangeboden. Wel nam hij zijn boek terug en verdwijnt hij uit het openbare leven tot de storm is gaan liggen.
De uitdrukking en de houding van gehuwde paartjes afgebeeld op Egyptische kunstwerken tonen diepe liefdesgevoelens, affectie en warmte. Een aantal gedichten drukken een waarneembare romantische liefde uit. Deze uitwendige tekenen van warmte en liefde zijn uniek in de kunstwerken van de oude wereld.
Egyptische liefdesgedichten hebben een aantal uitzonderlijke uitingen van gevoelens nagelaten, zowel door jonge geliefden, als gehuwden.
In Egyptische liefdesliedjes betekenen de woorden 'broer' en 'zus' eenvoudigweg 'liefste' en duiden geen bloedverwantschap aan.
Het stelt symbolisch de opperste hemelse liefde voor tussen de mythische broer en zus, Osiris en Isis.
Hier een paar liefdesgedichten:
Laat haar komen naar de lotusvijver, Mijn mooie geliefde, In haar doorschijnend gewaad Van fijn linnen. Laat haar baden dichtbij mij, Tussen de bloemen, Zodat ik haar kan vasthouden Zodra haar ledematen uit het water verrijzen.
Ik zal binnen gaan liggen en ziekte veinzen, Mijn buren zullen binnenkomen en mij bezoeken, En mijn meisje zal komen en de artsen doen blozen van schaamte Want zij alleen kent mijn ziekte.
Het moederschap was geliefd en gekoesterd in het oude Egypte.
De volgende sage vat dit samen:
U zult nooit vergeten wat uw moeder voor U gedaan heeft. Zij heeft u gebaard en op alle mogelijke manieren gevoed. Als U haar zou vergeten, zou zij U dat kunnen kwalijk nemen, zij zou haar handen kunnen heffen naar God, en Hij zou haar klacht horen.
Na de afgesproken maanden verzorgde zij U nog drie jaar. Zij voedde U op, en toen U naar school ging, en leerde schrijven, kwam zij dagelijks tot bij uw leraar met brood en bier uit haar huis.
Volgens sommigen mochten de Egyptische priesters slechts 1 vrouw hebben, terwijl de rest van de gemeenschap mocht kiezen hoeveel echtgenotes zij hadden. Het tegendeel is waar, afbeeldingen op monumenten tonen steeds individuen met 1 gemaal/gemalin. Wederzijdse affectie, tederheid en liefkozingen kunnen afgeleid worden uit de tedere manier waarop zij samen zitten met hun partner en hun kinderen.
Mannen en vrouwen zaten samen of afzonderlijk in een ander gedeelte van de kamer. Ze werden niet afgezonderd . De Egyptenaren behandelden hun vrouwen heel anders dan in Griekenland, wat bewezen wordt door beeldhouwwerken en verslagen van oude schrijvers. Vrouwen werden verwacht deel te nemen aan openbare evenementen, samen met hun echtgenoot of partner.
De beste omschrijving van de Egyptische vrouw werd gegeven door een weduwnaar die over zijn overleden echtgenote schrijft:
Haar gesprekken zijn nuttig, haar conversaties aangenaam, zij geeft goede raad in haar brieven, alles wat over haar lippen komt is zoals het werk van Ma-at, de 'netert' van de Waarheid, een perfecte vrouw, aanbeden in haar stad, de hand reikend aan iedereen, sprekend over goede dingen, herhalend wat men liefheeft, genot schenkend aan iedereen, niets kwaads kwam ooit over haar lippen...
De geschiedschrijver Diodorus vermeldde dat een deel van de overeenkomst, afgesloten bij het huwelijk, was dat de vrouw de controle over haar echtgenoot zou hebben, en dat geen bezwaren mochten geuit worden over haar bevelen.
Een instructie uit het Nieuwe Koninkrijk (ca. 1500 voor Christus) bevestigt het verslag van Diodorus:
Controleer uw echtgenote niet in haar huis, Wanneer je weet dat ze efficiënt is; Zeg niet "Waar is het? Haal het!", Wanneer ze het op de juiste plaats gelegd heeft. Laat je ogen haar observeren in stilte, Dan zal je haar vaardigheid (h)erkennen: Er is vreugde wanneer je hand bij haar is, Weinigen weten dit.
In de Osiris legende huwden Osiris en Isis (broer en zus). De relatie tussen Isis en Osiris was louter een allegorische fabel. In een bredere kosmologie kan ze beschouwd worden als een soort goddelijke liefde. Hun relatie is een toonbeeld van toewijding.
Dit concept van toegewijde liefde werd overgedragen aan het gewone volk. Toegewijde geliefden noemden mekaar broer en zus. De medeklinkers in de oud-Egyptische woorden voor broer en echtgenoot zijn hetzelfde. Zo ook de medeklinkers in de woorden voor zuster en echtgenote. Vermits oud-Egyptisch geschreven werd zonder klinkers, kan dit bijgedragen hebben tot de verwarring van enkele geschiedkundigen, zoals de Griek Diodorus. Hij rapporteerde dat huwelijken tussen broers en zussen te wijten waren aan - en geinspireerd waren door - de Isis/Osiris mythe!
Gedurende bepaalde perioden uit de antieke geschiedenis was het wettelijk toegelaten dat oude Egyptenaren, Atheners en Hebreeërs huwden met een zus van dezelfde vader, maar niet geboren uit dezelfde moeder. Slechts weinig Egyptenaren deden dit, en dan nog alleen als deze halfzuster de wettige erfgename was, zodat ze op die manier de troon konden erven.
De Ptolemeeën keken niet naar de beperking van vaders zijde, maar de Ptolemeeën waren geen Egyptenaren.
De Wijze Man, Ptah-hotep, geeft volgende raad aan mannen:
Als u een man van aanzien bent, Zoek voor uzelf een huishouden En hou van je echtgenote bij jou thuis, Zoals het betaamt. Vul haar buik, kleed haar rug; Zalf haar ledematen met haar medicijnen. Maak haar hart blij, zolang ze leeft; zij is een goed veld voor haar heer.
Met de door de kerk goedgekeurde en geïnstitutionaliseerde invoering van de slavernij deed ook het racisme zn intrede. De gruwelijke deportatie van miljoenen onschuldige Afrikanen kan je immers enkel verantwoorden door de absolute blanke superioriteit in te roepen, en de zwarten primitief en onderontwikkeld te noemen. Cheikh Anta Diop, de historicus uit Senegal beroept zich op de klassieke auteurs en maakt in zijn ophefmakende boek Civilization or Barbarism brandhout van ettelijke pseudo-wetenschappelijke studies die stellen dat Afrika nooit iets heeft bijgedragen tot de ontwikkeling van kunst, cultuur, wetenschap, filosofie of economie.
Zowel het christendom als de islam, geometrie als mechanica, astronomie als literatuur zijn van oorsprong Afrikaans, aldus Diop, die zijn onderzoek begint bij de vondst van de vroegste menselijke resten (homo erectus en homo sapiens).
Vervolgens toont hij aan hoe de mythe van Atlantis verweven is met de kolonisatie van Kreta en de hele oostelijke Middellandse Zee door de (Afrikaanse) XVIIIste dynastie uit Egypte. Zowat alle ons bekende culturele en wetenschappelijke fenomenen linkt hij aan prehistorische Afrikaanse gebruiken en sociale structuren.
In het verhaal van Diop was de allereerste min of meer intelligente Europeaan, de zogenaamde Grimaldi-man, ongeveer 33.000 jaar geleden, een migrant uit Afrika. De eerste (morfologische) blanke, de ons allen bekende Cro Magnon-mens, kwam pas 20.000 jaar geleden voor het eerst in beeld, op een moment dat er in Swaziland al minstens 30.000 jaar koper ontgind werd. Het gele ras zou volgens Diop het resultaat zijn van een langdurige kruisbestuiving tussen zwart en blank. En waren de vroegste Europese gemeenschappen niet matriarchaal (vrouwen aan de macht!), egalitair (iedereen gelijk voor de wet!) en vreedzaam, precies zoals de nog veel oudere Afrikaanse maatschappelijke systemen?
De ark des verbonds
Europa, Egypte, Kreta, Athene: overal vindt Cheikh Anta Diop sporen terug van Afrika. Meer bepaald van het grote Nubische rijk dat volgens hem wel eens de oudste monarchie van de wereld zou kunnen zijn, en dat hij situeert rond de bovenloop van de Nijl. Een matriarchaat dat tot hoogbloei kwam onder de koningin van Saba (Sheba), de vrouw die ooit de wijze joodse koning Salomon verleidde.
En daar nemen we de draad weer op van de échte verborgen geschiedenis, zoals die in de vorige afleveringen van deze reeks al een aanvang nam. De zoon van Salomon en Sheba, Menelik I, zou als volwassen man immers teruggekeerd zijn naar Jeruzalem, om daar de Ark des Verbonds te gaan halen, het magische, tastbare teken van het verbond tussen God en de mens.
In onze bijbel wordt de verdwijning van de Ark (in het Oude Testament nochtans een prominent gegeven) geminimaliseerd, maar in de minstens even oude Ethiopische versie van hetzelfde verhaal, de Kebra Nagast, vormt de gebeurtenis de hoeksteen van het religieuze leven. Zo overtuigend wordt het verhaal verteld en overgeleverd, ook in de orthodoxe Ethiopische kloosters in Jeruzalem, dat een groep kruisvaarders in de Middeleeuwen effectief van het heilige land doorreisde naar Ethiopië, om daar op zoek te gaan naar de zo begeerde Ark des Verbonds. Of was het toch de heilige graal?
Hans Georg Wunderlich, de Duitse geoloog, stelt zich terecht vragen bij de tien donkere eeuwen tussen het Minoïsche en het klassieke hellenistische tijdvak, en de hemelsbrede verschillen tussen beide culturen.
Alsof ze amper op elkaar hebben ingewerkt, zoals ons altijd is voorgespiegeld. Tenzij dan in Delfi, het belangrijkste Griekse heiligdom, waar vluchtelingen uit Kreta wel degelijk de grondvesten zouden gelegd hebben van de nu zo bewierookte hellenistische beschaving.
Dat zou gebeurd zijn na de uitbarsting van de vulkaan op het nabijgelegen eiland Santorini, in 420 voor Christus. Een ramp die in alle opzichten te vergelijken was met de zondvloeden en catastrofes in andere mythes en overleveringen. En die dus ook in verband werden gebracht met de ondergang van Atlantis. Waar zou dat verloren land zich anders gesitueerd kunnen hebben dan in het centrum van onze (westerse) beschaving?
En toch waren de Kretenzers die emigreerden naar het Griekse vasteland wellicht geen blanken, zo stelt Wunderlich. Wel mensen met een donkere huid en al even donkere haren, kortom (veronderstelt de professor) Egyptenaren.
Geheimde codetaal
Het onderzoek van Wunderlich is bepaald ontluisterend voor Sir Arthur Evans, die in zijn dagen geenszins systematisch, laat staan wetenschappelijk te werk is gegaan. De prachtige vrouwen van Knossos moesten waarschijnlijk de lijken wassen, anderen werden geofferd. Het toilet diende om de lichamen klaar te maken voor de balseming. De speelse dolfijnen, zo vaak verheerlijkt en gefotografeerd, verbeeldden de bevrijding van de ziel uit het aardse lichaam.
Het Lineair B was een geheime taal, een mystiek geheel van spreuken en symbolen, dat diende om te communiceren met de doden (en de goden!), een schrift ook dat sterke overeenkomsten vertoont met vroege Egyptische hiëroglyfen.
Als de Minoïsche koningen en hogepriesters zelf al geen Egyptenaren waren, dan hadden ze alleszins hun kennis en inzichten geërfd, hun religie en tradities gekopieerd. Ook daarover laat Wunderlich geen enkele twijfel bestaan. Net als Cotterell en Hancock weet hij talloze historische en wetenschappelijke bewijzen aan te voeren die zijn stelling ondersteunen.
We noemen hier enkel de treffende gelijkenissen tussen de muurschilderingen in Knossos en in de grafkelders van Thebe èn tussen koning Minos en koning Menes, die Egypte rond 3000 voor Christus verenigde tot een machtig rijk en de eerste dynastie stichtte.
Moeder Afrika
Dieper heeft Wunderlich nooit kunnen graven. Hoewel hij in zijn boek regelmatig verwijst naar een Afrikaanse erfenis, naar de ware wortels van de Egyptische beschaving, beperkt hij zich tot het onderzoek naar de kenmerken van de Minoïsche hoogconjunctuur.
Dat heeft alles te maken met het blanke, zeg maar anti-Afrikaanse wereldbeeld dat ons sinds enkele eeuwen wordt opgedist. De Griekse historicus Herodotos zong in zijn tijd nog uitvoerig de lof van machtige Afrikaanse koninkrijken, noemde het oude Egypte zelfs een voormalige kolonie van Ethiopië en omschreef (net als de wijsgeer Aristoteles overigens) de Egyptenaren consequent als Ethiopiërs. Ook in de middeleeuwse kunst figureerden nog vaak zwarte wijzen en vorsten, onder meer op byzantijnse iconen die het bijbelverhaal vertellen.
Tot 1854 was de penis het ultieme vruchtbaarheidssymbool. Toen pas werd wetenschappelijk bewezen dat voor de creatie van menselijk leven ook vrouwelijke eicellen nodig zijn. Toen pas werd de almacht van het mannelijke geslachtsorgaan voor het eerst in vraag gesteld. Vandaag is de fallus, volgens van Dale een voorstelling van de penis in een toestand van erectie, nog enkel het symbool van macht en machos, denk aan wapens, autos, raketten en wolkenkrabbers, maar ooit werd hij vereerd als een god, in de meest letterlijke zin van het woord zelfs.
Volgens de oude Egyptenaren is de schepping het resultaat van dagelijkse masturbatiesessies door de god Amun. Die zijn eigen zaad inslikt (auto-fellatio, weer uitspuwt, en zo de hele aarde bevrucht. Tot een echte falluscultus kwam het in Egypte pas na de dood van de legendarische koning Osiris. Zijn vrouw Isis was er na lang zoeken in geslaagd om alle lichaamsdelen van Osiris van het slagveld te recupereren, maar de penis van de koning was onvindbaar. Afgehakt en meegenomen door de vijand, Typhon. Ter nagedachtenis van het koninklijke orgaan gelastte Isis dat de fallus voortaan op alle mogelijke wijzen vereerd en gecultiveerd moest worden.
In de Gouden Eeuw van Athene, toen democratie, filosofie en theater hoogtij vierden, bereikte de verering van de fallus een hoogtepunt. Overal sierden hermes de huizen, afbeeldingen van de gelijknamige god in opgewonden toestand. Even aanraken zou geluk brengen en onheil afwenden. In 415 voor Christus werden alle stenen penissen van Athene in één nacht afgehakt, naar verluidt door de vrouwen van de stad. De volgende dag verloor het leger een beslissende veldslag tegen Sparta. In het Romeinse rijk werden penissen gedragen als geluksamulet (fascinum, vandaar het woord fascineren), en uiteraard beschikte de god van de vruchtbaarheid over een vorstelijk klokkenspel, zoals mag blijken uit een prachtig fresco in Pompeï.
Dichter bij ons, zowel in ruimte als in tijd, zouden de heksen, aldus de kerk, gemeenschap hebben gehad met de duivel, zonder twijfel een wezen met een enorme penis, gesymboliseerd door de bezem, die de dames niet voor niets tussen de benen namen, waarna ze hysterisch lachend van grond gingen. Het zaad van de duivel zou trouwens koud geweest zijn, als we de toenmalige priesters mogen geloven. Vandaag wordt een fallus nog maar hoogst zelden heilig verklaard. Alleen de Shinto-priesters in Japan houden nog religieuze optochten met reuzenpenissen, die tot 2 meter lang zijn. En op verschillende plaatsen in het zuidelijk halfrond worden nog peniskokers gedragen, in alle mogelijke vormen en kleuren, als symbool van status en vruchtbaarheid. Het zijn de laatste restanten van een fallische cultuur die al tientallen eeuwen over zn hoogtepunt heen is.
Dan Brown licht in De Da Vinci Code maar een klein tipje van de sluier op die door de eeuwen heen over onze geschiedenis is gedrapeerd. De menselijke historie zit vol verborgen en verboden verhalen, soms radicaal verschillend van de officiële geschiedschrijving. In deze reeks richten we de spots op die X-Files van de Geschiedenis . Van prehistorische tijden, via Egypte en de bijbel naar de Illuminati, de vrijmetselaars en de machthebbers in moderne tijden.
wat is het verband tussen het oude Egypte en de Maya's? En hoe oud is de sfinx nu werkelijk?
Hoe oud is de sfinks? Zon 2500 jaar, zeggen de meeste Egyptologen. Volgens hen werd de sfinx, samen met de vlakbij gelegen piramiden van Gizeh, gebouwd tijdens de vierde dynastie, wellicht onder koning Cheops.
Maar er zijn ook Egyptologen die de sfinx veel ouder schatten, 5000 tot 10.000 jaar zelfs, en dan zijn ze nog voorzichtig, kwestie van hun conservatieve collegas niet voor het hoofd te stoten. Zo beweert de Britse historicus John West dat het monument onmiskenbaar tekenen vertoont van grootschalige erosie door water; zo veel water dat het enkel gevallen kan zijn op het regenachtige einde van de laatste ijstijd, ongeveer 11 eeuwen voor Christus.
Maar ik denk dat de sfinx nog veel ouder is, zegt West, misschien wel ouder dan 15.000 jaar. Zijn stem werd gehoord door de Belgische (!) onderzoeker Robert Bauval, een bouwingenieur en amateur-astronoom die tot de opzienbarende bevinding kwam dat de schachten in de grote piramide van Cheops, en ook de drie piramiden van Gizeh in hun geheel, gebouwd waren volgens een uiterst precies patroon dat exact overeenstemt met de stand van de drie sterren in het teken van Orion.
Niet de stand van de sterren rond 2500 voor Christus, maar rond 10.450 v.C. (zoals Bauval dat met behulp van de complexe precessieformule heel precies kon berekenen). Bauval zocht en vond op zijn beurt instemming bij Graham Hancock, auteur van het ophefmakende Fingerprints of the gods, een boek dat overtuigende verbanden legt tussen de heiligste en meest mysterieuze plaatsen op deze aardbol.
Volgens Hancock zijn de piramiden in Egypte en Mexico restanten van een vergeten wereld, van een geciviliseerde maatschappij die al bestond lang voor hier volgens de geschiedenisboekjes nog maar aan primitieve landbouw werd gedaan, van een beschaving die misschien zelfs buitenaards bezoek heeft gekregen en daardoor in korte tijd tot bloei kon komen, ergens tussen 15.000 en 10.000 voor Christus, op het einde van de laatste ijstijd. Volgens Hancock vinden de piramiden (en dus ook de sfinx) hun oorsprong in Atlantis.
De Maya-god Pacal (omstreeks 750 nà Christus) zou een evenbeeld zijn van Toetanchamon, de Egyptische kind-koning, die zijn kennis en wijsheid zou geëxporteerd hebben naar de Amerikas met een machtige vloot van papyrusboten.
Thor Heyerdahl heeft in de jaren 70 van de vorige eeuw aangetoond dat je met zon vaartuig wel degelijk de oceaan kan oversteken (de Ra II legde het traject af in iets minder dan acht weken), terwijl de Duitse wetenschapster Svetla Balabova (van het Instituut voor Gerechtelijke Geneeskunde in Ulm) in 1992 grote hoeveelheden nicotine en cocaïne terugvond in verschillende mummies uit de 21ste dynastie, substanties die enkel afkomstig konden zijn van het Amerikaanse continent.
De connectie tussen Egypte en de Mayas lijkt dus niet eens zo vergezocht, hoewel de bevindingen van Balabova door de traditionele egyptologen uiteraard ontkend en geridiculiseerd worden.
De vraag is waar en wanneer de Mayas en de Egyptenaren, die kennis verworven hebben.
Graham Hancock wijst in zijn Fingerprints of the Gods zowaar naar Antarctica.
Op een oude wereldkaart vond Hancock onweerlegbare aanwijzingen dat onder de ijskop een verloren continent verborgen ligt.
Aanwijzingen die moeten dateren van duizenden jaren voor Christus, vermits de exact getekende kustlijn van dat continent enkel kon geobserveerd worden in de periode 13.000 tot 14.000 voor Christus, toen er nog geen ijs lag dus. Het was Albert Einstein in persoon die al in 1953 aandrong op verder onderzoek van de opzienbarende bevindingen van Charles Hapgood, een natuurwetenschapper uit New Hampshire, USA, en een naam die volgens Hancock in de verre toekomst wel eens herinnerd zou kunnen worden als de man die de wereldgeschiedenis herschreef, of toch op zn minst de wereldgeologie.
Maar zelfs Einstein kon de gevestigde wetenschappers niet op andere gedachten brengen. De erkenning van een verdwenen continent zou de geschiedenis van de mensheid inderdaad een heel andere dimensie geven, zeker als dat werelddeel al bestaan zou hebben lang voor in onze contreien ook maar aan landbouw werd gedaan. En daar zitten de traditionele geschiedschrijvers allerminst op te wachten.
Dat verdwenen continent zou Mu geweest zijn, ergens in de Stille Oceaan dus. Hapgood berekende exact hoe en wanneer de landmassa definitief opschoof naar wat wij nu de Zuidpool noemen, en wist dat cataclysme zelfs te plaatsen in een algehele klimatologische revolutie.
Het had 40.000 jaar geduurd voor grote delen van de wereld volledig met ijs bedekt waren maar er was amper 2.000 jaar nodig om de aarde een nieuw aanschijn te geven. Hapgood noemde die grote dooi zelfs een echt mirakel, terwijl Graham Hancock in zijn boek 1001 wetenschappelijke argumenten aanhaalt waaruit moet blijken dat de mythe van de grote zondvloed die in zowat alle culturen verteld wordt, haar oorsprong vindt in diezelfde turbulente periode.
Net zoals de verhalen over verschrikkelijke plagen die de mensheid ooit getroffen zouden hebben, over monsters en gedrochten (de meeste prehistorische dieren zijn uitgestorven tussen 11.000 en 9.000 v.C.), over teloorgegane beschavingen.
Over Atlantis bijvoorbeeld, lang gesitueerd in de Middellandse Zee of in de Atlantische Oceaan, maar groter was de wereld vroeger nu eenmaal niet, toch niet in de ogen van de normale sterveling. En leerde de grote filosoof Plato ons niet dat Atlantis omgeven was door oceanen, een verhaal overigens dat hij had opgepikt van Egyptische priesters?
Dat er ooit zon rijke, hoogontwikkelde beschaving geweest moet zijn, lijdt volgens Hancock in elk geval geen twijfel.
Overal in de wereld heeft ze haar sporen nagelaten, ondoorgrondelijke bouwwerken (Stonehenge, de immense bodemfiguren in Nazca, Peru, de sfinx). En misschien stuurde die beschaving in het licht van de nakende ondergang zelfs afgezanten uit, om de kennis en wijsheid door te geven zoals die sinds eeuwen bewaard, gecultiveerd en uitgebreid was.
Zou het kunnen dat de volkeren in de hooglanden van Thailand, de Andes en Ethiopië, waar de eerste vormen van landbouw ontstonden, het vak geleerd hebben van zeevaarders uit Mu, na de zondvloed gestrand in de hoogste gebieden op aarde?
En zouden zij de oude Egyptenaren dan geleerd hebben hoe ze de piramiden moesten bouwen, naar de sterren moesten kijken, kunst, wetenschap en religie konden creëren?
Hancock stelt dat de Egyptische beschaving onmogelijk vanuit het niets zon hoogbloei kan gekend hebben.
Hij noemt de sfinx, de Mexicaanse en Egyptische piramiden en andere monumenten vingerafdrukken van de goden een soort Killroy was here de erfenis van een machtig, geavanceerd rijk ergens in de Stille Zuidzee, of wie weet zelfs van buitenaardse bezoekers.
Uit sommige Indische geschriften (de Bhagavata Purana), Egyptische hiëroglyfen of zelfs bijbelse verzen zou immers blijken dat de goden zich verplaatsten met hemelse karossen, vliegende machines en zelfs luchtsteden.
De Duitse schrijver Erich Von Dänikenvroeg het zich in de jaren 60 en 70 al af: Waren de goden kosmonauten? Toen werd er om zijn theorieën meestal smalend gelachen, eind jaren 90 noemde de toonaangevende Literary Review het boek van Graham Hancock one of the intellectual landmarks of this decade. Aan u om uit te maken of we nu slimmer, dan wel dommer zijn geworden.
Maurice Cotterell komt in zijn boek The Tutankhamun Prophecies tot nog veel opzienbarender bevindingen dan Robert Bauval en Graham Hancock . Waar haalden de Egyptenaren plots al die kennis en wijsheid vandaan, vraagt hij zich af.
Nagenoeg vanuit het niets ontwikkelden de Egyptenaren een complexe schriftvorm, een schijnbaar onbegrensd pantheon van goden en koningen, talloze mystieke en tot vandaag onverklaarbare rituelen en bovenal een schitterende architectuur.
De vele tempels en piramiden dragen bovendien aldus Cotterell, maar ook Robert Bauval en Graham Hancock, gecodeerde boodschappen, aanwijzingen dat de sterfelijke mens na zijn dood naar de sterren kan reizen.
Zelfs de Nijl, de moeder van alle rivieren, zou volgens de oude Egyptenaren een rol spelen in dit groots opgezette kosmologische schouwspel, en wel als afspiegeling van de Melkweg. Langs die weg werden de piramiden gebouwd, op basis van astronomische berekeningen en formules zoals de moderne wetenschap die nu pas begint te ontrafelen.
Egypte kende (zeker in de 4de en de 18de dynastie) een onwaarschijnlijke uitbarsting van creativiteit, zowel in artistiek als wetenschappelijk en technologisch opzicht. Enkel de beschaving van de Mayas maakte ooit zon miraculeuze sprong voorwaarts.
Zowel de Mayas als de Egyptenaren aanbaden de zon als hoogste godheid, en dat deden ze allerminst blindelings.
Priesters en koningen waren vertrouwd met de cycli van de zon, met de veranderende stralingsintenties ook, en ze integreerden al dat cijfermateriaal met succes in hun monumenten en voorspellingen.
Zo zou Toetanchamon perfect geweten hebben dat zijn rijk vroegtijdig ten onder zou gaan (vandaar ook de minutieuze voorbereiding van zijn begrafenis), omdat de zon rond 1350 voor Christus een absoluut minimum aan vlekken vertoonde.
Hetzelfde fenomeen deed zich 2000 jaar later voor in Peru, toen de beschaving van de Mayas werd weggevaagd. Vrouwen werden onvruchtbaar, rivieren droogden uit, kinderen en foetussen stierven vroegtijdig. Mogelijk vormen dit soort voorspellingen (want dat waren het, voor ze bewaarheid werden) de basis van de plagen zoals die in de bijbel beschreven worden. En ook van de universele matrix, de cijfercode die toekomstige generaties moest waarschuwen voor onheil maar ook moest voorbereiden op de nieuwe tijd, wanneer die dan ook zou aanbreken.
De cijfersymboliek van Mayas en Egyptenaren is een stuk ingewikkelder en accurater dan de verwikkelingen in de films The Matrix en The Matrix Reloaded, maar het hightechgehalte van die prenten wijst wel op de verbluffende mathematische en astronomische kennis van beide volkeren. Die uiteraard ook doorschemert in de bijbel. Zowel het getal 666 (het teken van het Beest) als 144.000 (het aantal uitverkorenen dat straks het rijk Gods zal mogen betreden) verwijzen rechtstreeks naar de cyclus van de zon en spelen een cruciale rol in de architectuur, astronomie en kunst van de Mayas en Egyptenaren.
Overigens heeft 666 in de kabbala, de mystieke joodse traditie, geenszins een negatieve betekenis, integendeel. Het zou in feite zelfs een perfect getal zijn: de schepping duurde zes dagen, in het Hebreeuws telt de naam van God zes letters, er zijn zes hemelse lichamen
Het getal 666 zou op die manier het teken van de Messias zijn, van de boodschapper die de mensheid de waarheid komt vertellen. Vandaar dat de Kerk het getal in de loop der tijden gedemoniseerd heeft. Hoe zou er ooit nog een nieuwe Messias kunnen komen, als we Jezus al gehad hebben? En welke waarheid moet nog verteld worden, als die toch al uitvoerig beschreven staat in de bijbel?
BRUSSEL - De touroperators Jetair en Neckermann hebben al een duidelijk beeld van waar de Belg dit jaar zijn vakantie zal doorbrengen. Spanje, Turkije en Egypte zijn de topbestemmingen voor vliegreizen. Frankrijk en Oostenrijk blijven de favoriete landen voor een autovakantie.
Familievriendelijke arrangementen en bestemmingen doen het extra goed deze zomer. Het aantal boekingen voor citytrips blijft stijgen, met Barcelona, Parijs en Londen als topbestemmingen. Dat hebben beide vakantieplanners vrijdag gemeld.
Touroperator Neckermann, onderdeel van de Thomas Cook groep, ziet deze zomer een sterke opmars van autovakanties, met als topbestemmingen Oostenrijk, Italië en Frankrijk. De Belgen blijven hun vakantietradities trouw en boeken een tweede of zelfs een derde vakantie dichter bij huis.
De Belgen die bij Neckermann kiezen voor een vliegvakantie, trekken dit jaar niet langer naar Spanje en Griekenland, zoals de afgelopen jaren wel het geval was. Turkije zet deze zomer de stijgende trend (+41 procent) voort, gevolgd door Egypte (+29 procent) en Bulgarije (+18 procent). De hoge kinderkortingen en verschillende familiepakketten zijn deze zomer zeer populair.
Bij de exotische vakantiebestemmingen scoren vooral de Dominicaanse Republiek en Mexico zeer goed.
De reisorganisatie Jetair ziet Spanje nog steeds op nummer 1 verschijnen als favoriete vliegbestemming. Turkije ziet haar aantal Belgische toeristen ook hier groeien. Griekenland, Tunesië en Egypte vervolledigen de top vijf.
CAIRO - Wetenschappers zochten al decennia naar de mummie van koningin Hatsjepsoet. Ze heerste tijdens de 18e dynastie in het Oude Egypte gedurende vermoedelijk tweeëntwintig jaar en liet een fascinerende dodentempel achter in Thebe.
Tijdens haar regeerperiode werd er meer gebouwd dan ooit tevoren. Nu geloven egyptologen dat ze de restanten van deze zeldzame vrouwelijke farao hebben gevonden.
'De ontdekking van de mummie van Hatsjepsoet is een van de belangrijkse ontdekkingen in de geschiedenis van Egypte', bevestigde Zahi Hawass, de grote baas van de staatsafdeling voor Egyptische Oudheden. Reeds in maart 2006 had hij verkondigd dat hij de mummie van farao Haptsjepsoet had ontdekt, een vrouw die hijzelf -van elke bescheidenheid verstoken- 'de meest fascinerende heerseres' van het Oude Egypte noemde, nog voor Cleopatra en Nefertete.
Een van twee reeds in 1903 gevonden mummies is met grote waarschijnlijkheid die van koningin Hatsjepsoet, liet Hawass vooraf meedelen.
Reeds jaren voordien had egyptologe Elizabeth Thomas vermoed, dat het bij een van de mummies om de heerseres uit de 18e dynastie ging, die van 1503 tot 1482 voor Christus regeerde. De positionering van de rechterarm op de borst van de vrouw had op een koninklijke afkomst gewezen.
Hawass gelooft evenwel dat Thomas met haar hypothese verkeerd zit. De vrouw was veel te kloek en had te grote borsten, schrijft de egyptoloog in een op zijn homepage gepubliceerde tekst. De koningin zou eerder de oorspronkelijk als voedster geïndentificeerde mummie zijn: 'Ik denk dat haar gezicht koninklijke trekken heeft en iedereen die haar ziet, zal dat beamen'.
Als indicatie ter staving van zijn theorie wijst Hawass ook op de lengte van de mummie. Zij is met 1,50 meter te klein voor de sarcofaag. De mummie van Hatsjepsoet zou in de sarcofaag van haar voedster kunnen verborgen zijn om haar voor haar stiefzoon en opvolger Thoetmoses III te beschermen, die haar uit de annalen wilde schrappen.
Hatsjepoet werd ook wegens haar ambiatieuze bouwactiviteiten beroemd. In de tempel Deir el-Bahri op de westelijke Nijloever in Thebe liet ze de geschiedenis van haar goddelijke geboorte afbeelden. 'Deze tempel is een van de juwelen van de Oud-Egyptische architectuur', zei Hawass. De uit de rotsen oprijzende drie terrassen zijn een passend monument voor een buitengewone heerseres.
Momenteel bevindt het lijk van Hatsjepsoet zich op de derde verdieping van het Egyptisch museum in Kaïro, zei Hawass. De televisiezender Discovery Channel noemde de ontdekking reeds de belangrijkste vondst sinds die van de mummie van farao Toetanchamon in 1922.
Piraten zouden in de Rode Zee 23 zeelui hebben ontvoerd, die zich met hun vissersboot in de omgeving van de kustwateren van Eritrea hadden begeven.
De krant Al-Masry al-Yom berichtte onder aanhaling van een sjeik uit de stad Suez, die de vissers persoonlijk kent, dat de Abu Dhikri afgelopen woensdag in internationale wateren in de buurt van Eritrea door piraten werd beschoten en aansluitend werd geënterd.
Over mogelijke gewonden gaf sjeik Bakri Abu al-Hassan geen details. Ook over de eisen van de ontvoerders is niets bekend.
Het is naar verluidt niet de eerste keer dat Egyptenaren in dit deel van de Rode Zee door zeerovers worden ontvoerd. (belga/hln)
Doodvonnis voor Egyptenaren die kinderen uit trein gooiden
Doodvonnis voor Egyptenaren die kinderen uit trein gooiden
Twee leiders van een zeer brutale jeugdbende zijn door een Egyptische rechtbank tot de dood door ophanging veroordeeld. De beide twintigers hadden in de Nijldelta drie straatkinderen verkracht en daarna vermoord door hun slachtoffers uit rijdende treinen te gooien.
Martelingen De bendeleiders vonden er "plezier" in om de straatkinderen te martelen, te kwellen en seksueel te misbruiken om hen daarna uit de weg te ruimen door hen door een gat in de vloer van de rijdende trein te gooien.
Hoofdgetuigen in het proces waren verschillende slachtoffers die martelingen met zware verwondingen overleefd hadden.
Vijf andere bendeleden kregen nog gevangenisstraffen tussen de 15 en 25 jaar. (belga/hln)
Israël brengt honderdtal Palestijnen van Gaza naar Egypte
Israël brengt honderdtal Palestijnen van Gaza naar Egypte
JERUZALEM - Israël heeft een honderdtal geblokkeerde Palestijnse vluchtelingen aan de grenspost Erez in de Gazastrook naar Egypte gebracht.
Tot de vluchtelingen behoorden dertig vrouwen. In de groep waren 32 Palestijnen die niet naar Israël mochten terugkeren, omdat vermoed werd dat ze betrokken waren bij terreuraanslagen. De nachtelijke operatie was met de Egyptische autoriteiten afgesproken.
De Israëlische strijdkrachten verklaarden dat de vluchtelingen nauwkeurig werden onderzocht en door Israëlische strijdkrachten naar Egypte werden begeleid. De Palestijnen hadden dagenlang aan de grenspost gewacht. Ze wilden de Gazastrook verlaten, nadat de Hamas-beweging afgelopen week de controle over het gebied had overgenomen.
Wielerfan kweekt Egyptische ezels Uniek ras ontdekt via liefde voor de koers
OPWIJK - Wielerliefhebber Jozef Heremans (59) uit Droeshout is de gelukkige bezitter van zes witte Egyptische ezels. Het zijn zeldzame dieren. Heremans kwam in het bezit van dit ras via toprenner Peter Van Petegem.
Een Egyptische ezel heeft een witte vacht en roze ogen en is tam van karakter. De ezels kennen hun baas en zijn zeer volgzaam.
Aan een ezel mag je niet trekken, want dan ligt hij dwars en doet hij het tegenovergestelde van wat je vraagt. Een witte ezel van Egypte eet een beetje meer dan een gewone ezel.
Hij is groter en drie- tot viermaal zoveel waard. De Egyptische ezel eet vooral spichtig gras, distels en doornen. Zij knabbelen liefst aan een haag. Heremans Jozef moet zijn hagen haast niet meer snoeien.
Marcus Antonius (een generaal van Caesar ) komt om politieke redenen naar Alexandrië en wordt verliefd op Cleopatra. Cleopatra is dan 28 jaar, Antonius 42 jaar.
Er ontstaat een passie die 15 jaar zal duren. Cleopatra schenkt hem een tweeling: "Cleopatra Selene (maan) en Alexander Helios (zon)". Later baart ze nog een zoon: "Ptolemaeus Philadelphia".
Ze roepen zich zelf uit tot goden en maken hun 3 kinderen koningen van verschillende koninkrijkjes. Vele mensen zint dit niet, er ontstaat een geruchtenstroom in Rome dat Marcus geen Romein meer wil zijn. Octavianus(geadopteerd kind van Caesar) steelt het testament van Antonius. In dit testament staat onder meer dat hij bij zijn dood willen worden begraven in Alexandrië naast Cleopatra.
Uiteindelijk mondt dit weer uit in een oorlog. De slag vindt plaats bij Actium, Griekenland. Cleopatra bevindt zich aan boord van de "Antonia", haar admiraalsschip met purperen zeilen, en voert persoonlijk het bevel over een eskader van zestig schepen.
De romeinen winnen de slag en Cleopatra en Antonius vluchten terug naar Egypte. Hier wachten ze op de komst vanOctavianus. Antonius zakt weg in een enorm diepe depressie.Daar Cleopatra verwacht dat Rome op haar schatten uit is, bergt ze deze in haar mausoleum op en laat allemaal brandbare spullen opslaan, zodat bij de komst van de Romeinen, zij het mausaleum in brand kan laten steken.
In het jaar 30 v. Chr. staan Octavianus'legioenen voor de poorten van Alexandrië. De generaals van Antonius melden hem dat Cleopatra is gestorven en in het mausaleum is begraven. Antonius trekt vervolgens zijn zwaard, geeft het aan zijn slaaf Eros en smeekt deze hem te doorboren, maar de slaaf gebruikt het om zichzelf te doden.
Aangespoord door zoveel moed, doorsteekt Antonius zich zelf. Antonius, bijna dood, wil toch nog eenmaal Cleopatra zien en laat zich naar het mausoleum slepen. Cleopatra blijkt echter nog te leven. Ze legt hem direct in haar bed en scheurt haar kleren om hem te bedekken, sloeg zich op de borst, krabde die open, veegde zijn bloed af met haar gezicht, noemde hem haar heer, haar man en haar imperator en vergat bijna haar eigen ellende. Antonius sterft in haar handen.
Waar een blog kan toe leiden !!!!! NOG EEN KEER OP ZONDAG
HERHALING GEZIEN DE positieve reacties, DE VELE MAILS, BERICHTEN EN TELEFOONS ZOWEL AAN DE 3 VRIENDINNEN ALS AAN DE VRT ZELF
ZAL DEZE REPORTAGE NOG EENS UITGEZONDEN WORDEN OP ZONDAG 17 JUNI 07 TUSSEN 19.55 UUR EN 20.15 UUR
WIJZIGING DE TV UITZENDING GAAT VANDAAG 14.06.07 DOOR EN NIET OP ZATERDAG ER IS WEL EEN HERHALING OP 15.06.07 OM 13U35 TV 1 19.30 DUIZEND ZONNEN EN GARNALEN
Ze gebruikte deze foto op haar blog 'maris' om te verwijzen naar haar geboortedorp Lummen
Het programma 1000 zonnen (TV1) heeft die foto gevonden op haar blog en na mailen en telefoons werd er afgesproken om die foto na 49 jaar over te doen.
Na vele uren TV opnames aan de 1000 jarige eik te Lummen is het eindelijk zo ver !!
Vandaag kreeg Ida onderstaande mail van TV één
BESLUIT/ VANDAAG 14 JUNI VANAF 19U30 WORDT DEZE REPORTAGE UITGEZONDEN OP TV 1 / PROGRAMMA 1000 ZONNEN EN GARNALEN
MEN ZEGGE HET VOORT
Subject: RE: Duizend zonnen en garnalen Date: Mon, 11 Jun 2007 11:38:51 +0200
Hey Ida, Joséé en Maria!
Ik hoorde vandaag van Kobe Ilsen dat de opnames heel goed zijn geweest. Het wordt een fijne reportage die nu DONDERDAG zal uitgezonden worden. 1000 zonnen begint om 19u30.
Jullie zijn hartelijk bedankt voor de medewerking!
vrees voor verspreiding shi'itische islam in Egypte
Al Qaradawi vreest verspreiding shi'itische islam in Egypte
De shi'itische maddhab lijkt tegenwoordig te groeien in Egypte en dit baart de bekende geleerde Yusuf al Qaradawi, woonachtig in Qatar, de nodige zorgen. Hij vreest dat daar een burgeroorlog kan uitbreken.
In een korte film op YouTube zet Al Qaradawi, Egyptenaar van afkomst, zijn zorgen uiteen. Enige jaren geleden was hij in Iran, toen Khatami nog aan de macht was. Hij werd zeer voorkomend ontvangen, niettemin was zijn toon jegens de Iraniërs zeer kritisch. Hij meent dat de shia ten onrechte beweren dat 'De Qor'aan onvolledig is' en dat 'delen eruit verwijderd zouden zijn'. Hij ziet niets in de wijze waarop de shia de metgezellen van de profeet vzmh verwerpen, de umma heeft wel belangrijker zaken aan haar hoofd, en hoopt dat shia stoppen met propaganda voor hun maddhab in soennitische woongebieden en vice versa. Al Qaradawi ziet dit als een gevaarlijk recept voor burgeroorlog en sectarisch geweld, de grootste uitdaging waar de umma nu door bedreigd wordt. Zijn standpunt wordt wellicht ingegeven door een boek, geschreven als reactie op zijn eigen publicatie 'Lies told about our history', luisterend naar de stevige titel 'Al Qaradawi: agent van Allah of agent van de Umayyaden-dynastie'. Dat klinkt inderdaad fors provocerend, doch tot zijn ontsteltenis is het boek geschreven door een Egyptenaar woonachtig in het plaatsje Al Mansoura, in de Nijldelta . Onlangs sprak Al Qaradawi zich fors uit tegen de shia in Irak, zij zijn naar zijn mening degenen die de grote mensenrechtenschendingen plegen, zoals marteling, doodseskaders en ethnische zuiveringen.
Hij vindt dat de Koerden een bemiddelende rol moeten opnemen. Het klopt inderdaad dat Irakezen tegenwoordig op grote schaal huizen kopen in steden als Cairo en Alexandrië, waar zij een nieuw bestaan hopen op te bouwen. Al Ahram Weekly zegt dat Egypte vermoedelijk nog geen 5000 shi'iten kent, echter Al Ahram wijdt er een lang artikel aan: hoe ook in dit soennitische land de shia in aantal lijken te groeien.
Onlangs is de stichting van een shi'itische moskee in Zes Oktoberstad, een voorstad van Cairo, verboden op instigatie van de Al Azhar Universiteit: 'We zijn een soennitisch land en zitten niet te wachten op geweld tegen zo'n nieuwe, niet-geaccepteerde groepering'.
emancipatie / VN: gelijkheid van vrouwen in Arabische wereld is vaak façade
In de Arabische wereld isvooruitgang op het gebied van vrouwenemancipatie dikwijls symbolisch.
Voor veel Arabische leiders zijn politieke rechten voor vrouwen een soort democratische façade. Vrouwen vormden een gemakkelijk te manipuleren symbool voor landen om politieke kritiek op hun ondemocratische omstandigheden te vermijden.
Op het eerste gezicht is de laatste jaren vooruitgang geboekt op het terrein van politieke participatie van vrouwen. In de meeste Arabische landen hebben vrouwen stemrecht gekregen, meest recent in Oman, Katar en Koeweit. Het percentage vrouwen in Arabische parlementen blijft echter een van de laagste in de wereld. Gelijke politieke rechten zijn onvoldoende om de participatie van vrouwen te verbeteren.
Het rapport roemt vormen van positieve discriminatie in Marokko, Tunesië en Jordanië. Die landen hanteren quotasystemen om de aanwezigheid van vrouwen in hun parlementen te vergroten. Hoewel de meeste Arabische regeringen ten minste een vrouwelijke minister hebben, blijft hun portefeuille meestal beperkt tot vrouwenzaken of sociale zaken en is hun rol vooral symbolisch. Het rapport benadrukt dat echte beslissingen in de Arabische wereld op alle niveaus door mannen worden genomen.
De toegankelijkheid van nieuwe media als internet en satelliet-tv, gebaseerd op open dialoog, biedt vrouwen de mogelijkheid een belangrijker rol te spelen. Maar voor velen is vrouwenemancipatie iets dat hen door het Westen wordt opgelegd.
Belangrijkste obstakel voor een verbetering van de positie van vrouwen in de Arabische wereld blijft de invloed van islamitische bewegingen met een conservatieve kijk op de rol van vrouwen in de samenleving.
Maar verzet tegen vrouwenemancipatie komt niet alleen uit conservatief islamitische hoek. Ook seculiere autocratische leiders zien meer participatie van vrouwen als een van de maatschappelijke ontwikkelingen die hun machtspositie aantasten. Veel Arabische landen verbieden zelfs onafhankelijke vrouwenbewegingen om zich met de politiek te bemoeien.
Hiërogliefenschrift is de naam van een van de soorten schrift die door de Egyptenaren in de oudheid werden gebruikt. De naam is afgeleid van twee Griekse woorden: hiëros 'heilig' en glypho 'in steen gebeiteld'.
In de tijd dat de Grieken in Egypte kwamen, werden de hiërogliefen alleen nog maar in godsdienstige teksten toegepast. Oorspronkelijk waren het echter gewone schrijftekens, die voor alle mogelijke doeleinden werden gebruikt.
Al heel vroeg hebben de Egyptenaren voor het schrijven met de pen op papyrus de hiërogliefen vereenvoudigd, zodat een lopend schrift ontstond. Dit noemt men het hiëratisch schrift. Tenslotte werd dit schrift nog verder vereenvoudigd, zodat het ook door het gewone volk (demos) gebruikt kon worden. Zo ontstond het demotisch schrift.
De hiërogliefen zijn afgeleid van een beeldschrift en sommige tekens zijn ook altijd zuiver beeldschrift gebleven. De meeste tekens kregen echter een andere betekenis. Ook kwamen er tekens om een of meer medeklinkers aan te geven.
De Egyptenaren zijn heel dicht gekomen bij het ontwikkelen van een zuiver alfabetisch schrift, maar deze laatste stap hebben zij niet gezet.
JERUZALEM - Een Palestijnse vrouw die naar de Gazastrook wilde reizen, is aan de grens met Egypte betrapt met drie levende krokodillen. Ze had de jonge dieren onder haar kleren verborgen en met tape tegen haar borst en middel bevestigd. De bekken van de krokodillen waren dichtgebonden.
Grensbewakers in Rafah hielden de vrouw tegen omdat ze er vreemd en dik uitzag. De vrouw zei dat ze de dieren aan de dierentuin in Gaza wilde verkopen.
De man vertegenwoordigt de familie naar de buitenwereld
De man vertegenwoordigt de familie
In de islammaatschappij is de man de baas: hij zorgt immers voor de vrouw.
Vrouwenarbeid geldt daarom als een teken van armoede. Zij is echtgenote, moeder en geliefde en geniet geen vrije partnerkeuze en moet worden afgeschermd. Het huwelijk is een economisch contract.
Families komen de "mahr" overeen,d.i. het bruidsgeld dat een financiële zekerheid moet geven aan de vrouw wanneer de man komt te sterven.
Traditioneel mag de vrouw voor het huwelijk ook geen mannelijke vrienden hebben en zij moet alleszins maagd zijn. Dikwijls wordt na de huwelijksnacht het bedlaken getoond aan de genodigden. Kinderen gehoorzamen de vader of mannelijke familieleden en de man kan de vrouw te allen tijde verstoten (talaq = ik verstoot u). De vrouw verzorgt het huishouden.
Woning is van de vrouw
De woning is het vrouwelijk domein en wordt ook beschouwd als "harem", d.i.verboden voor vreemde mannen. Mannen mogen verschillende vrouwen huwen (meestal vier), maar slechts weinigen kunnen zich dat veroorloven. Een vrouw die wordt lastig gevallen heeft één toverwoord als beste verweermiddel: "Aib !". Dit betekent "schande" en deze luidkeelse roep dwingt de tegenstander om zich te bezinnen over de traditionele gedragsnormen.
Een vrouw die zich daarentegen met handen en voeten tegen het geweld van een man verweert, tast diens eer aan en zal het geweld verergeren omdat geen man zich in het openbaar door een vrouw kan laten slaan.
Zoenen in het openbaar, omhelzingen en hand in hand lopen, worden als een provocatie beschouwd. Mannen daarentegen lopen dikwijls hand in hand: dat is geen uiting van homoseksualiteit, maar van vriendschap.
In de 46ste paragraaf van zijn tweede boek vertelt de Griekse geschiedschrijver Herodotos: "In de gouw van Mendes is het in mijn tijd gebeurd, dat een bok in het openbaar gemeenschap had met een vrouw, en iedereen hoorde ervan"
Kurt Lange, die werkzaam was bij het Duits archeologisch instituut, meldt in zijn boek over Egypte: "Uit andere bronnen weten wij, dat vrouwen de zeer heilige Apis-stier, die door een straal uit de hemel verwekt schijnt te zijn, op bijzondere wijze in de tempelstal begroeten door het onderlijf te ontbloten en diep naar de andere kant te buigen..."
De decaan van de Faculteit Letteren nodigt u vriendelijk uit op de lezing
Dayr al-Barsha 2007 en Het Graf van Henu
door
Prof. Harco Willems
Dinsdag 19 juni 2007 om 20.00u in lokaal MSI 03.18
Mgr. Sencie InstituutErasmusplein 23000 Leuven (achter de Centrale Bibliotheek van de KULeuven)
De toegang tot deze lezing is gratis. Na afloop vindt een receptie plaats in de hal van het Erasmushuis. De opbrengst van deze receptie gaat integraal naar het Dayr al-Barsha project.
Gelieve uw aanwezigheid, alsook het aantal personen, te bevestigen vóór 16 juni door een email te sturen naar Marleen De Meyer
Moslims in de meerderheid, naast kopten en christenen
De islam is de officiële godsdienst en ongeveer 90 procent van de Egyptenaren zijn sunnietische moslims. De christelijke kopten worden door de overheid geschat op ongeveer drie tot vier miljoen. De kopten zelf ramen hun aanhang op zeven miljoen. Verder is er nog een kleine minderheid van Grieks-orthodoxen. Die zou ongeveer één procent van de bevolking vertegenwoordigen. Er zijn ook rooms-katholieke, Armeense en diverse protestantse kerken. In Egypte leeft er ook een kleine joodse gemeenschap. Al deze niet-moslims zijn onderworpen aan de wetten van het land, die een sterke islam-inslag vertonen. Zo mogen bv. rooms-katholieken geen sterke drank drinken in het openbaar - tenzij op restaurant - en mogen zij die ook niet kopen. Zij kunnen dat wel met een buitenlands paspoort of in het bijzijn van een niet - Egyptenaar. Tevens worden zij geacht de Ramadan te eerbiedigen en overdag bv. niet in het openbaar te eten of te roken. Het woord Kopt is afgeleid van het Arabische gubt. Tijdens de Arabische invasie werd hiermee verwezen naar "Egyptenaar". Toen de meeste inwoners zich echter tot de islam hadden bekeerd, werd met "gubt" alleen nog een christen bedoeld. De Romeinse onderdrukking, vooral onder keizer Diocletanius, vormde de rechtstreekse aanleiding tot het ontstaan van de Koptische monnikenbeweging. Velen vluchtten de woestijn in om in alle rust en vooral veiligheid hun geloof te belijden. St. Antonius wordt aangewezen als de geestelijke leider van deze monniken. Hij werd omstreeks 250 in Midden - Egypte geboren. Zijn ascetisch leven als kluizenaar was voor velen een voorbeeld. Hij was ook leermeester voor een losse gemeenschap van kluizenaars. Lees en zoektocht naar God leidden tot de vele afbeeldingen en schilderijen over "de verzoekingen van St. Antonius . De kluizenaars kwamen slechts samen voor de communie of voor het onderricht. Het idee om in een klooster te wonen, kwam van St. Pachomius (290 - 346). Hij stichtte het eerste in Tabenne, ten noorden van Thebe (Luxor). Er volgden er spoedig zestien andere, waaronder zeven voor vrouwen.
De Ba was de ziel, de Ka de onzichtbare tweeling van de mens
Geloof in het hiernamaals
De Egyptenaren geloven in het leven na de dood. Zij geloofden dat na hun dood een nieuw leven begon. In hun graftombe zouden ze leven, zoals ze op aarde hadden geleefd. Ze zouden naar een andere wereld reizen om er te leven met de goden en de godinnen van de doden.
Zij geloofden dat iedereen een Ba en een Ka had. De Ba was de ziel, de Ka de onzichtbare tweeling van de mens. Wanneer iemand stierf geloofden ze dat de Ba en de Ka het lichaam verlieten en bleven leven in de graftombe. De Ba bleef in verbinding met de nog levende familie en vrienden van de dode. De Ka reisde heen en weer tussen het lichaam en de andere wereld. De Ba en de Ka moesten het lichaam kunnen herkennen, anders konden ze het niet terugvinden en dan kon de dode ook niet eeuwig blijven leven. Daarom moest het lichaam bewaard blijven en moest er een mummie van gemaakt worden.
Een mummie maken nam veel tijd in beslag. Het was een ingewikkeld en kostbaar werk. De manier waarop mensen werden gemummificeerd en begraven hing af van wat ze ervoor konden betalen.
Arme mensen kregen een eenvoudige, edelen en hovelingen een uitvoerige en plechtige begrafenis. De farao, waarvan men geloofde dat hij na zijn dood een god werd, werd het best gemummificeerd en met veel pracht en praal begraven.
De Egyptische samenleving is gekenmerkt door traditionalisme
Kunst in Egypte
Traditionalisme
De Egyptische samenleving is gekenmerkt door traditionalisme, dwz. er is uiterlijk weinig verandering waar te nemen. Men houdt vast aan oude beproefde waarden, gewoonten, systemen, procédés
Ook in de kunst is dit het geval, zoals de farao in 3000 v.C. wordt uitgebeeld, zo wordt hij ook nog in 30 v.C. uitgebeeld.
Kenmerken van de Egyptische bouwkunst
Het gebruik van natuursteen Monumentaliteit: ze zijn bedoeld om te blijven. Ze zijn groots. De eeuwigheidswaarde is belangrijk. Massaliteit: ze zijn groot. Men kiest voor immense afmetingen, zowel wat het gehele gebouw betreft als in zijn afzonderlijke bouwelementen. Horizontaliteit: de vlakke lijnen overheersen.
Harmonie met de natuurlijke omgeving Architraafbouw: De Egyptenaren kennen de gewelfbouw niet, waardoor de druk van zoldering en dak zijwaarts wordt afgeleid. Derhalve pasten ze moeizaam de architraafbouw toe, dwz. het plaatsen van zware horizontale dwarsbalken (= architraven) op stevige verticale steunpunten (= zuilen).
Op de architraven worden dan vlakke zolderingen gelegd. Om de neerwaartse druk van de zware bedekking op te vangen moet men de zuilen betrekkelijk dicht bij elkaar plaatsen. Hierdoor wordt de ruimte indruk sterk verminderd, de zuilen schijnen de ruimte te verkleinen en samen te dringen. De Egyptische architecten realiseerden dus niet het ver doorgedreven en gewaagd evenwicht tussen last en steun (gotische kathedralen) en slagen er dus niet in echt ruimte te scheppen.
Beeldende kunst van Egypte
Net zoals de bouwkunst zijn de beeldende kunsten utilitair ingesteld. Ze moeten godsdienstige voorstellingen in een begrijpelijke vorm uitdrukken. Aangezien de dood een eeuwige verlenging van elke dag is, moet de kunstenaar het leven als iets onveranderlijks afbeelden.
De Rondsculptuur
Het overgrote deel van de beelden zijn koningsbeelden. De farao is geïdealiseerd weergegeven, dwz. hij wordt uitsluitend jong en krachtig voorgesteld. Door zijn naam op het beeld te plaatsen wilde men hem het eeuwig leven schenken. De rechtopstaande beelden zijn in rusttoestand, de benen samen of de linkervoet lichtjes vooruit.
De zittende beelden hebben de benen naast en bij elkaar. De armen zijn tegen het lichaam gedrukt, de handen op de knieën, ofwel de armen gekruist voor het lichaam met in de handen de koninklijke waardigheidstekenen.
De farao zat vaak op een troon, versierd met afbeeldingen van de belangrijkste planten uit de twee gebieden die hij regeerde: de lotusbloem (Opper-Egypte) en de papyrusplant (Neder-Egypte). In zijn linkerhand hield hij een herdersstaf (=veeteelt) en in zijn rechterhand een lijmzweep (=landbouw) waarmee de lijm uit rietstengels werd geslagen.
Zijn kroon bestond uit een bolle witte muts (Opper-Egypte) en een puntige rode muts (Neder-Egypte). Hij droeg een kunstbaard (=waardigheid). De beelden zijn onderworpen aan de wet der frontaliteit en zijn dus bedoeld om vooraan bekeken te worden. De beelden zijn uitgevoerd in natuursteen, metaal of hout. Daarnaast zijn er een aantal "private" beelden. Bij deze beelden geldt minder de wet der traditie (gehurkte schrijver). Het gewone volk wordt veel realistischer weergegeven.
De reliëfs en de schilderingen
Er dient een onderscheid gemaakt te worden tussen hetgeen zich in de graven en hetgeen zich buiten de graven bevindt.
In de graven: Hier komen naast de vele schilderingen gewoonlijk vlakreliëfs voor (ook bas-reliëf = waarbij de figuren voor minder dan de helft buiten het vlak uitsteken). De afgebeelde scènes hebben meestal betrekking op het dagelijks leven en vertonen vaak landbouwactiviteiten (om de dode blijvend van voedsel te voorzien), ambachtslieden aan het werk, banketscènes begeleid met muziek en dans (om iets vertrouwd gezelligs in de graven te brengen en om het heimwee van de dode te verzachten).
In andere taferelen is de overledene afgebeeld in het gezelschap van een godheid die hem zal verdedigen bij het "laatste oordeel" in de onderwereld. Kortom de reliëfs hadden tot doel de eigenaar van het graf te dienen. De schilderingen hebben dezelfde functie en kenmerken als de reliëfs, doch hier wordt iets vrijer omgesprongen met de canon. In vergelijking met de reliëfs is het verhalende karakter groter.
Buiten de graven: Hier komen de holreliëfs voor = (verzonken reliëf, in het vlak worden de omtreklijnen in de diepte uitgehakt) omdat ze blootgesteld zijn aan regen en wind. Ze worden aangebracht op de tempelmuur of op de processiedoorgangen van de valleitempels naar de graftempels. In deze taferelen is de koning steeds actief aanwezig: hij doodt zijn vijanden, jaagt op wilde dieren, eert de goden, maait het koren of ploegt. Vanzelfsprekend hadden dergelijke reliëfs een grote propagandistische waarde. Naast deze koningstaferelen komen hier ook veel godentaferelen voor.
Volkse schilderkunst: op papyrus en potscherven. Vertonen een grote levendigheid en gevoel voor humor.
Algemene kenmerken Het ontbreken van perspectief: bij de Egyptenaren wordt het perspectief uitgedrukt door horizontale rijen onder elkaar te plaatsen. De onderste rij is de meest dichtbije, de bovenste de verste. Bovendien verkleinen de figuren niet naargelang ze verder van de toeschouwer verwijderd zijn. De kunstenaar deed dit bewust. In zijn ogen vervormt het perspectief de werkelijkheid en daar had hij een vreemde afkeer voor. Zo komt hij tot onnatuurlijke gehelen.
De mens wordt in een fysiek onmogelijke houding weergegeven: hoofd in profiel; oog frontaal, gerekt en ovaal (anders indruk van incompleet orgaan); schouders frontaal (symbool van kracht); de borst niet naar voor; de armen zijn onnatuurlijk aan het lichaam gezet en de voeten bevinden zich plat op de grond en voor elkaar geplaatst.
De onderlinge grootte wordt niet gedicteerd door het perspectief. Sociaal belangrijker figuren zijn groter afgebeeld dan minder belangrijke. Vb.: goden en farao altijd groter dan zijn onderdanen, priesters groter dan het gewone volk. Het is dus een kwestie van sociale hiërarchie. Een natuurgetrouwe weergave: de kunstenaar tekent niet wat hij ziet, maar wel wat er is! Vb. een koe zal altijd vier poten hebben ook al kan je er normaal gezien slechts twee zien.
De reliëfs en de schilderingen worden gekleurd. Het zijn gekleurde schaduwen: de schilder tekent een silhouet en kleurt het met slechts één tint (= monotonaliteit). De kleuren zijn zuiver conventioneel en symbolisch. Het kleurenpalet is vrij beperkt met overwicht van okertonen. Wit wordt vooral gebruikt voor de kleding. Vrouwen = okergeel; mannen = steenrood; negers = donkerbruin. Techniek: de verf werd aangebracht op een droge pleisterlaag. Het zijn dus geen echte fresco's.
We weten niet precies hoe de piramiden gebouwd zijn.
Hieronder volgt een logische en door de meeste geleerden aanvaarde uitleg.
De aanloopperiode voor de bouw moet een behoorlijke tijd geduurd hebben. Eerst moest de koning een geschikte plaats vinden. Die moest aan enkele belangrijke voorwaarden voldoen:
Alleen de westelijke oever van de Nijl kwam in aanmerking de ligplaats mocht niet te ver van de Nijl verwijderd zijn (transportproblemen) men moest rekening houden met de stand van het grondwater (i.v.m. de ondergrondse kamers) het moest in de omgeving van de hoofdplaats van het rijk zijn, dicht bij het koninklijk paleis en er moest een goede steen bodem voorhanden zijn. Als de plaats was gekozen werd het terrein geëffend door het wegnemen van puin, zand en stenen, zodat de rotsbodem vrij kwam. De zorg die nodig was om van het grondvlak een perfect vierkant te maken, benevens de ligging, die met de vier zijden op de punten van het kompas gericht moest zijn, was het werk van ervaren landmeters, die hun kennis hadden opgedaan bij de jaarlijkse verdeling van de akkers (tengevolge van de Nijl overstromingen).
Een piramide was het werk van duizenden geschoolde arbeiders, ingenieurs en astronomen en dus niet van slaven! Steenhouwers, metselaars, sjouwers werkten het hele jaar door. Ze werden tijdens de jaarlijkse Nijl overstromingen bijgestaan door nog eens duizenden werkloze boeren. De arbeiders verrichtten een soort dienstplicht voor de farao die hen met voedsel betaalde.
Het onderbrengen en voeden van die duizenden mensen was een probleem op zich. Water en voedsel werden aangevoerd vanuit de Nijlvallei. Gereedschap en werkkledij kwamen uit de koninklijke voorraadkamers. De arbeiders waren ondergebracht in primitieve barakken. Ze waren verdeeld in groepen van tien man met een opzichter, die één vertrek deelden. Voor het corvee waren er speciale mensen. Een uitgebreide administratie verzorgde dit geheel.
De hulpmiddelen waren simpel. Voor het uithakken van de steenblokken had men koperen beitels en grote hamers van harde natuursteen. Hiermee hakte men perfecte stenen tot op de millimeter nauwkeurig. Om de stenen op hun plaats te krijgen beschikte men over houten sleden en houten koevoeten .
Eerst werd de grafkamer aangelegd. Enkele meter diep in de rotsbodem werden verschillende kamers uitgehakt die verbonden waren door een tunnel. Deze kamers werden afgesloten met stenen valdeuren en bekleed met graniet. Hun dak kwam tot in het binnenste van de piramide. Dan begon men met de bouw van de eigenlijke piramide.
Er bestaan verschillende theorieën over de manier waarop de stenen op welkaar werden geplaatst.
De theorie van Dunham: vier uit modder en puin gemaakte opgangen beginnen op de vier hoeken van het monument. Drie zijn er voor de aanvoer van stenen en één voor de afvoer van mensen en sleden. Bij een dergelijke werkwijze zou men hebben kunnen volstaan met slechts 2500 arbeiders voor de bouw. Maar nooit is er een spoor gevonden van een dergelijke soort opgangen bij een onafgewerkte piramide.
De theorie van de opgaande wegen: dit lijkt de meest waarschijnlijke manier waarop er gebouwd werd. In Sakkara heeft men bij een onafgewerkte piramide deze wegen gevonden. De opgaande wegen waren zo immens dat ze vaak evenveel werk eisten als voor de hele piramide. Wanneer de piramide afgewerkt was werden deze wegen afgebroken.
De eerste lagen van de buitenkant van de piramide waren in graniet (een zeer hard gesteente) ter bescherming tegen de schurende werking van wind en zand. Het binnenste werd opgevuld met kernblokken en afgedekt met mantelblokken. De bovenzijde van elke laag werd steeds vlak gemaakt. Bovenop de mantelstenen kwam dan de gepolijste bekledingsteen uit kalksteen. De bouw van een piramide werd altijd bekroond met het aanbrengen van de reusachtige topsteen die precies op de top past.
Dat de bouw van een piramide als die van Cheops vroeg om een perfect arbeidssysteem spreekt vanzelf als we zien wat er allemaal bij kwam kijken. De steen voor de kern werd ter plaatse gehouwen, de buitenblokken zijn van fijnere kalksteen en komen uit de Toerasteengroeven aan de overkant van de Nijl. De grafkamers en de grote gang zijn verstevigd met reusachtige granietblokken uit Aswan in Zuid-Egypte. Het bouwen was een gevaarlijk werk en regelmatig gebeurden er dodelijke ongevallen. Maar de arbeiders morden niet omdat de farao in hun ogen een god was en zij het niet als slavenarbeid aanvoelden voor hem te mogen werken. houten leirollen. Verder over glijmiddelen als melk of water waarmee de door mensenhanden getrokken sleden vrij gemakkelijk werden verplaatst. Sommige stenen werden per schip
Enige aandachtspunten inzake trouwen in Egypte (rechtsgevolgen)
Het verdient aanbeveling alvorens te trouwen deskundig rechtsadvies in te winnen. Namen en adressen van Egyptische advocaten kunt u vinden op www.mohaami.com
Aangezien de huwelijksvoltrekking geheel in het arabisch geschiedt, is het aan te bevelen een tolk mee te nemen.
Als getuigen bij het huwelijk kunnen optreden twee mannen OF twee vrouwen en één man, allen van Egyptische nationaliteit.
Volgens de Egyptische wet kan een moslim man met een vrouw trouwen die OF moslim, OF joods, OF christen is. Een moslim vrouw daarentegen mag alleen met een man trouwen die moslim is.
Bij de huwelijkssluiting wordt de financiële gift van de bruidegom aan de bruid vastgelegd, evenals het bedrag dat hij haar zal betalen in geval in scheiding of overlijden.
Een moslim man mag volgens de Egyptische wet met meerdere vrouwen tegelijk gehuwd zijn.
Een huwelijk gesloten voor de burgerlijke stand in Egypte is een wettig huwelijk volgens de Nederlandse wet.
Een Orfi-huwelijk is GEEN erkende huwelijksvorm in Nederland.
Een kerkelijk huwelijk of een huwelijk gesloten in een moskee is GEEN erkende huwelijksvorm in Nederland. Beide huwelijken dienen wettelijk geregistreerd te worden.
Een Egyptische man kan zijn vrouw en kinderen beletten Egypte uit te reizen door een reisverbod te laten uitvaardigen.
Een moslim man kan volgens de Egyptische wet zeer eenvoudig en met onmiddellijke ingang van zijn vrouw scheiden. Daarentegen dient de vrouw, die gehuwd is met een Egyptische man, zich in Egypte altijd tot de rechtbank wenden. Sedert 2000 is er een nieuwe wet op het familierecht gekomen die vrouwen het recht geeft zonder toestemming van de echtgenoot een scheiding aan te vragen. Deze vorm van scheiding wordt khul genoemd. In ruil voor een khul-scheiding moet de vrouw wel de bruidsprijs terugbetalen en afstand doen van haar recht op alimentatie.
Kinderen geboren uit een Nederlands Egyptisch echtpaar (zelfs al heeft de Egyptische partij de Nederlandse nationaliteit), worden in Egypte als zijnde Egyptenaren beschouwd.
De praktijk wijst uit dat voogdijzaken in Egypte vaak langdurige slepende zaken zijn. Zeker wanneer de moeder buitenlandse en geen moslim is.
Een niet-moslim kan volgens de Egyptische wet niet van zijn/haar moslim partner erven. E.e.a. kan gedeeltelijk worden veiliggesteld door het opmaken van een testament.
Er kan GEEN ongehuwdverklaring afgegeven worden als de hierboven genoemde documenten niet compleet en in orde zijn.
De zogenaamde flitsscheiding wordt NIET door de Egyptische autoriteiten geaccepteerd.
Een huwelijk tussen partners van dezelfde sexe is NIET mogelijk in Egypte.
Aan het opstellen van een ongehuwdverklaring zijn kosten verbonden. De procedure neemt minimaal één werkdag in beslag.
Het eerste dat opvalt in Egypte, zeker als je naar Luxor gaat of een Nijlcruise maakt, zijn de vele politieagenten en militairen (met een kalasjnikov of ander machinegeweer).
Cruiseschepen worden bewaakt, alle monumenten worden bewaakt, de hotels worden bewaakt, jij wordt bewaakt. Bij de entree van monumenten en musea moet je tas open of zelfs door de scanner. Je ziet gemeentepolitie, verkeerspolitie, toeristenpolitie en de centrale veiligheidspolitie (en in oktober j.l. zagen we in Gezira, Luxor-westoever, zelfs oproerpolitie). In de badplaatsen aan de Rode Zee is dit veel en veel minder.
De Egyptische overheid is er alles aan gelegen dat de westerse toerist zich veilig voelt. Van Luxor naar Aswan mogen auto's en bussen alleen in convooi rijden, hetzelfde voor de rit van Luxor naar Hurghada of van Aswan naar Abu Simbel. Het convooi vertrekt op vaste tijden.
Wie opvallen in bezienswaardigheden zoals tempels, zijn keurig geklede heren in een pak. Immers, de meeste Egyptische mannen dragen een galabaya. Het gaat hier om agenten van de veiligheidspolitie.
Het oude Egypte Het is onbegonnen werk om een lijstje te maken met boeken over het oude Egypte. Wat kies je dan, er is zo veel. Daarom een kleine selectie:
Kent R. Weeks e.a.: De schatten van Luxor en de Vallei der Koningen Zeer gedetailleerde beschrijvingen en veel foto's van de tempels, graven en musea in en rond Luxor. Met dit boek in de hand "zie" je meer. Ook aandacht voor de tempels in de omgeving. Kosmos, 2005. 563 blz.
Matthias Seidel e.a.: Egypte, kunst & architectuur Beschrijvingen, afgewisseld met korte artikelen, van de vele Egyptische kunstschatten, ook islamitische. Handzaam formaat, wel dik, veel foto's. Könemann, 2005; 608 blz.
Kent R. Weeks: Het Dal der Koningen, de graven en graftempels van West-Thebe Schitterend, groot formaat boek met sublieme foto's, sommige zelfs uitklapbaar, en een heldere tekst. Zuid Boekprodukties, 2004; 434 blz.
Joann Fletcher: Het oude Egypte; leven, mythen en kunst Niet al te ingewikkelde, leesbare introductie in woord en beeld tot de Egyptische cultuur. Librero, 2004; 144 blz.
John Ray: De weg naar Osiris; leven in het oude Egypte Ray probeert de levens van twaalf personen te reconstrueren binnen de context van hun tijd, tussen ongeveer 2600 en 150 v.Chr. Enkele grote figuren horen daarbij, zoals Imhotep en Hatsjepsoet maar ook een tempeldanseres en een boer. Het Spectrum, 2003; 189 blz.
Alberto Siliotti: Egypte; tempels, mensen en goden Groot formaat boek met schitterende kleurenfoto's. Zuid Boekproducties, 1994; 290 blz.
Lorna Oakes e.a.: Heilige plaatsen in het oude Egypte; geïllustreerde gids voor de tempels en graven van de farao;s. Ingegaan wordt op de religie, de dodencultus en het dagelijks leven van de oude Egyptenaren. Veltman Uitgevers, 2003; 256 blz.
Richard H. Wilkinson: Tempels van het oude Egypte: ontwikkeling, bouw, functie, riten en symboliek De eerste helft van het boek gaat in op de tempelbouw en de religieuze handelingen terwijl de tweede helft meer een reisgids is waarin van noord naar zuid alle bekende tempels beschreven worden. Bosch & Keuning, 2001; 256 blz.
Siliotti, Alberto: De piramiden van Egypte Overzicht van de geschiedenis van en het onderzoek naar de Egyptische piramiden en mastaba's, graven van rijke burgers. Veltman, 2003; 167 blz.
Bridget MacDermott: Egyptische hiërogliefen; het ontcijferen van de mysterieuze taal van de farao's Rijk geïllustreerd. Leuk als kennismaking. Librero, 2004; 171 blz. enzovoort enzovoort enzovoort...
Rode Zee
Tyrid Engstler e.a.: Rode Zee, Zuid-Egypte; duikgids Met een 70-tal duikplaatsen over ca. 1/10 van de kustlijn van de Rode Zee is dit de meest gedetailleerde gids voor het gebied rond Marsa Alam en Berenice. Uitgave in samenwerking met het tijdschrift Duiken. Vipmedia, 1998; 151 blz.
Jean-Bernard Carillet e.a.: Diving & Snorkling Red Sea Lonely Planet gids met 18 kaarten; 2e dr, 2001; 208 blz.
Andrea Ghisotti e.a.: Duikgids voor de Rode Zee En selectie van 42 duikplaatsen rond diverse locaties in de Rode Zee. Zuid Boekprodukties, 1996; 167 blz.
Persoonlijke verhalen
Joris Luyendijk: Een goede man slaat soms zijn vrouw Luyendijk, journalist, woonde als student Arabisch een jaar in Cairo en verhaalt van zijn belevenissen daar. Prima boek. Podium, 1998 (oorspr.); 235 blz.
Harm Botje: In de ban van de Nijl Vlot en met veel humor verhaalt Botje over zijn ervaringen in Cairo. Prometheus, 1993; 241 blz.
Arita Baaijens: Een regen van vuur De Nederlandse houdt van kamelen en van de woestijn. Ze heeft diverse boeken op haar naam staan over haar lange tochten door de woestijn in Egypte en Soedan, alleen met haar kamelen. In "Oase Farafra" gaat het over het veranderende leven in dit woestijndorp nadat er op grote diepte water was gevonden.
Hannie Halma: Sporen in woestijnzand; een fascinerende zoektocht naar het oude Egypte Ervaringen van een Nederlandse vrouw tijdens een rondreis door het Egypte van de Bedoeïnen. Kosmos, 2003; 207 blz.
Jacky Trevane: Fatwa, leven in de schaduw van de angst. De Engelse Jacky is getrouwd met een Egyptenaar. Na 6 vreselijke jaren lukt het haar om met haar twee dochtertjes via Israel te ontsnappen naar Engeland. House of Books, 2004. 256 blz.
Heike Wagner: Gevangen in het land van mijn geliefde: een westerse vrouw verstrikt in een uitzichtsloos huwelijk in Egypte Zelfde thema als het voorgaande boek. Tirion, 2002; 320 blz.
Colette Rossant: Abrikozen langs de Nijl; culinaire herinneringen aan Egypte. Jeugdherinneringen van de nu in New York wonende schrijfster die tussen 1937 en 1950 afwisselend in Parijs en in Cairo opgroeide. Met recepten. Sirene, 2003; 189 blz.
Behalve deze titels zijn er nog vele romans, detectives en thrillers die in Egypte spelen.
Diversen
Joris Luyendijk: Het zijn net mensen; beelden uit het Midden-Oosten De journalist Luyendijk was 5 jaar correspondent voor het Midden-Oosten. In dit boek laat hij zien hoe de media ons een gefilterd, vervormd en gemanipuleerd beeld van dit gebied geven. Leest als een trein. Podium, 2006; 220 blz.
Eva Ludemann: Let op je schoenzool; etiquette van het Midden-Oosten. Heel informatief en leuk geschreven boekje over de omgangsvormen in Islamitische landen. Podium, 2004; 125 blz.
Michelle Berriedale Johnson: Aan tafel met de farao's Smakelijke recepten uit het Oude Egypte om zelf te bereiden. Tirion, 2000; 64 blz.
Claudia Roden: De keuken van het Midden-Oosten. Behalve historie, gebruiken rond de maaltijd en typische ingrediënten natuurlijk veel recepten. Bzztôh, 1995; 495 blz.
Katrien Meuleman: Egypte (Trotter) Veel praktische informatie (reizen, eten, logeren en bezichtingen), geen foto's, wel handige plattegronden, leuk geschreven; geactualiseerde, herziene druk. Lannoo, 2006; 364 blz.
Lucie Milledrogues: Egypte (Geogids) Het groene boekje voor Egypte; uitgebreide gids met gedetailleerde plaatsbeschrijvingen, veel praktische informatie,plattegronden en kaartjes; weinig foto's, dun papier, plezierig om te lezen. ANWB, 2004; 576 blz.
Capitool Reisgidsen: Egypte Uitgebreide plaatsbeschrijvingen, foto's, overzichtstekeningen; nadruk op monumenten uit het Oude Egypte. Prettig geschreven, aantrekkelijke lay-out. Unieboek/Van Reemst, 2005; 354 blz.
Andrew Humphreys: National Geoghraphic Reisgids Egypte Te zwaar om mee te nemen (vind ik), bij uitstek geschikt voor de voorpret en het nagenieten. Ruim 300 prachtige foto´s, uitgebreide beschrijvingen, plattegronden. Kosmos Reisgidsen, 2003; 400 blz.
Karel Innemée, Dik van der Meulen: Egypte De bekende Dominicus-reeks; prettig leesbare, uitgebreide reisgids. Gottmer/Becht, 2004; 299 blz.
F.G.Rozendaal, Jeanet Liebeek: Egypte (Insight Guide) Informatief en mooi geïlustreerd boek over alle aspecten van Egypte. Cambium, 2002; 370 blz.
Robert Radnick e.a.: Egypte (Marco Polo) Handig gidsje, vergelijkbaar met de ANWB-Extra. Van Reemst, 2004; 95 blz.
Egypte algemeen
Marcello Bertinetti: Luchtfoto;s Egypte Prachtig fotoboek, beslaat heel Egypte. (Een aantal foto's herkennen we want we zaten samen met Marcello in de mand van een luchtballon). Veltman Uitgevers, 2006; 640 blz.
Robert Solé: Mijn Egypte Alfabetische beschrijving van een groot aantal facetten van het oude en huidige Egypte. De auteur is Egyptenaar maar heeft lang in Frankrijk gewoond. Leuk lezenswaardig boek. Atlas, 2004; 392 blz.
Harm Botje: Egypte Beknopt overzicht van aspecten van het leven in het moderne Egypte. De schrijver heeft jarenlang in Egypte gewoond, als correspondent van de NRC. Koninklijk Instituut voor de Tropen/Novib, 1999; 86 blz.
Te gast in Egypte Uitgave van de IVR, Informatie Verre Reizen, 2004; 48 blz. Verhalen over (en belevenissen in) Egypte met in het middenkatern actuele, praktische informatie.
Max Rodenbeck: Cairo; biografie van een stad Rodenbeck beschrijft de geschiedenis van Cairo. Boeiend. Atlas, 2000; 431 blz.
Boek over vrouwen en hun Arabisch-islamitische huwelijk
Schoonfamilie Als een vrouw het huwelijkscontract ondertekent, terwijl ze het niet volledig begrijpt, bezegelt ze het lot voor haar zelf en haar eventuele kinderen. "Het klinkt pessimistisch en overdreven," vertelt Hanneke, "maar dat is het niet. Want ook als het een gelukkig huwelijk is, heeft het contract gevolgen. Bijvoorbeeld als de echtgenoot komt te overlijden. Veel Westerse vrouwen zeggen geen boodschap te hebben aan hun schoonfamilie." Maar dat blijkt in de praktijk toch heel anders. Als een vrouw bijvoorbeeld weduwe wordt, dan wordt haar zwager automatisch voogd over haar kinderen. Dus ze krijgt sowieso met de schoonfamilie te maken. In Egypte is dat bij de wet zo geregeld. Ook als een vrouw getrouwd is met een westers georiënteerde man, als ze weduwe wordt krijgt ze onherroepelijk met haar schoonfamilie te maken. Die heeft het recht aan haar kant en kan er wel hele andere ideeën op nahouden.
Huwelijksproblemen Als een westerse vrouw verliefd is op een Egyptenaar, heeft ze nog alle vrijheid. Maar op het moment dat ze met hem trouwt en kinderen krijgt, levert ze een deel van die vrijheden in. Dat is in Nederland ook zo, maar een Egyptische man gaat verder in het opleggen van zijn regels. Zo staat er in het boek een verhaal over een vrouw die van haar Egyptische vriend een prachtig paard cadeau kreeg. Ze reden vaak samen. Maar toen ze eenmaal getrouwd was, verbood hij haar nog langer te rijden. Het mooie paard bleef op stal staan. "Als je in Nederland binnen je huwelijk tegen problemen aanloopt, praat je daar samen over. In de Egyptische cultuur is dat heel anders. Daar praat je niet over dingen. Het is zoals het is en dat heb je maar te accepteren."
Gemeenschap vangoederen In Egypte is het niet mogelijk om in gemeenschap van goederen te trouwen. De man en de vrouw hebben ieder hun eigen bezittingen. Als een vrouw haar man geld leent en ze zet dat niet zwart op wit, is ze het kwijt. "Zo lang het goed gaat binnen het huwelijk, heb je geen problemen. Maar iedere relatie kent goede en slechte tijden. Dan kan je echtgenoot weigeren om je geld te geven voor een ticket naar Nederland voor bijvoorbeeld een familiebezoek. Dan zit je. Je moet voorkomen dat je in de problemen komt", waarschuwt Hanneke. Zorg daarom voor een eigen bankrekening of laat in het huwelijkscontract opnemen dat je het recht hebt om één keer per jaar voor een bepaalde tijd naar Nederland te gaan.
Echtscheiding "Als een man in een moslimland zijn huwelijk wil beëindigen, kan hij zonder problemen een echtscheiding aanvragen bij de rechter. Een vrouw kan ook een scheiding aanvragen, maar de procedure duurt veel langer. Bovendien is het onzeker of ze de scheiding krijgt toegewezen. Dat had ze bijvoorbeeld kunnen regelen in het huwelijkscontract; het recht om van je man te scheiden."
Contactmet dekinderen Veel gescheiden vrouwen heeft Hanneke Rozema overigens niet kunnen spreken toen ze haar boek schreef. Zij leven vaak in een soort status-quo met hun ex-man en schoonfamilie. Op die manier kunnen de vrouwen hun kinderen blijven zien, vertelt de schrijfster: "Je vertelt niet teveel wat er gaande is en je valt niet teveel op, zodat je contact mag houden met je kinderen. Je zwijgt er verder over en leeft je leven."
Goed opgeleide vrouwen Het heeft Hanneke Rozema verbaasd dat de vrouwen, vaak goed opgeleid en zeer zelfstandig, zo snel instemmen met een huwelijk. "Maar misschien heeft dat iets met afstand te maken. Je wilt natuurlijk bij elkaar zijn en dat kan in een land als Egypte alleen maar als je getrouwd bent. En als je denkt de ware gevonden te hebben, wat maakt het dan uit? Dan ga je trouwen!" Op de vraag waarom ze de relatie begonnen zijn, antwoorden de meeste vrouwen dat hij zo charmant is en van die dagelijkse attenties geeft die Nederlandse mannen je niet geven. "Het verbaast me dat de moderne vrouw daar toch nog voor valt. Gelukkig gaat zo´n relatie ook heel vaak goed. Maar een Nederlandse vrouw moet wel beseffen waar ze aan begint en ze moet zich juridisch goed laten voorlichten." Of zoals één van de vrouwen het in het boek omschrijft: 'Wéten waar je aan begint, met de nadruk op weten"' Dan staat niets een 'happy end' in de weg.
Boek over vrouwen en hun Arabisch-islamitische huwelijk
Door Marijke van den Berg
Echte liefde kent geen grenzen, maar over de grens blijkt de invulling van die liefde wel aan andere regels gebonden te zijn. Dat merken westerse vrouwen die in Egypte hun grote liefde vonden. Hanneke Rozema tekende de verhalen van enkele van die vrouwen op in haar boek Grenzeloze Liefde. Wat blijkt? Goed opgeleide, westerse vrouwen die vallen voor een Arabische man blijken maar al te roekeloos het huwelijksbootje in te stappen.
"Maak je geen zorgen, als mij wat overkomt zal mijn familie voor jou zorgen." Dat is wat veel van de vrouwen te horen krijgen voordat ze gaan trouwen. Het is oprecht en goed bedoeld, maar niet voor alle vrouwen pakt het even goed uit. Vandaar dat Hanneke Rozema, die een aantal jaar in Egypte heeft gewoond, voor de titel Grenzeloze Liefde heeft gekozen. Het slaat niet alleen op het feit dat liefde grenzeloos kan zijn, maar het refereert ook aan een grenzeloos vertrouwen in de geliefde.
Huwelijkscontract Vaak zijn de vrouwen op het moment van het huwelijk de Arabisch taal nog niet machtig, maar ondertekenen ze wèl een huwelijkscontract. "Ik ben ervan overtuigd dat er heel veel vrouwen zijn die het huwelijkscontract ondertekenen en niet de essentie begrijpen van wat ze eigenlijk ondertekenen", vertelt de schrijfster. "Het enige dat die vrouwen op dat moment weten is dat ze getrouwd zijn. Wat ze dan vaak niet weten is dat ze allerlei bedingen hadden kunnen opnemen in dat contract, zoals een bedrag aan alimentatie bij een eventuele scheiding, het recht om echtscheiding aan te vragen, het recht om buitenshuis te gaan werken en dat soort zaken meer. Dat moet in Egypte al in het huwelijkscontract worden vastgelegd. Het klinkt niet erg romantisch, maar als ze het niet doen laten ze een kans voorbij gaan."
21/05Egyptologen K.U.L. ontdekken 4.000 jaar oud graf
Archeologen van de K.U.Leuven onder leiding van professor Harco Willems hebben in Egypte, dichtbij Dayr al-Barsha, een volledig intacte graftombe gevonden uit 2.050 voor Christus met daarin onder meer een perfect bewaarde mummie en zeldzame beeldhouwwerken.
Het is voor het eerst sinds twintig jaar dat er nog een perfect bewaarde en rijkelijk versierde graftombe gevonden werd uit de Eerste Tussenperiode tussen het Oude en Middenrijk.
De Leuvense archeologen voeren al sinds 1988 opgravingen uit rond Dayr al-Barsha. Op de zuidelijke heuvel van de site werd vorige winter de tombe van Uky ontdekt, bestaande uit twee opeenvolgende kamers. Een vierkante schacht in de achterste kamer bleek gevuld met brokken kalksteen. Toen in maart de brokstukken weggenomen werden, ontdekten de onderzoekers een kleine, maar prachtig bewaarde grafkamer.
In de kamer stond een houten kist met een perfect bewaarde mummie. Uit hiërogliefen op de kist en op de neksteun van de mummie bleek dat de overledene Henu heette. Boven de kist bevonden zich een paar houten sandalen en rond de kist werden diverse beschilderde beeldhouwwerkjes aangetroffen. Deze stellen de overledene voor, vrouwen die malen, bier en brood maken evenals mannen die bakstenen maken (een heel zeldzaam tafereel).
Het beeldhouwwerk is verfijnd en naar Egyptische normen ongewoon realistisch. De kunstenaar heeft de steenbakkers zelfs vuile handen gegeven. De kleuren van de verf waren niet verbleekt en nauwelijks bedekt door stof. Sommige figuurtjes waren aangekleed met linnen kleertjes, die wel grotendeels vergaan waren.
Dat dit graf al niet geplunderd werd, schrijven de onderzoekers toe aan het feit dat het verborgen lag onder een dikke laag puin uit een nabijgelegen steengroeve.
di 15/05/07 - In het zuiden van Egypte heeft een Belgische expeditie de oudste rotstekeningen van Egypte ontdekt. Het gaat om ruim 160 tekeningen van dieren en mensen die in zachte zandsteen uitgekrast zijn.
De rotstekeningen werden ontdekt door een internationaal team onderleiding van Dirk Huyge van de Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis in Brussel. Ook de universiteit van Gent werkte mee aan de expeditie.
(KMKG)
Rond het dorp Qurta in de buurt van Edfu vonden ze op drie plaatsen ruim 160 tekeningen van dieren en mensen.
Oerossen zijn bij de tekeningen ruim in de meerderheid maar er zijn ook vogels, nijlpaarden, vissen en gazellen te herkennen.
De dieren zijn erg natuurgetrouw afgebeeld en doen denken aan de rotstekeningen in de grotten van Lascaux in Frankrijk.
"De tekeningen in Lascaux zijn meerkleurig", zegt expeditieleider Dirk Huyge, "maar er zijn daar ook gravures gevonden en de Egyptische rotstekeningen zouden daar zeker niet tussen misstaan".
Het werd lang aangenomen dat die stijl alleen in Europa voorkwam maar nu blijkt dat ook in Afrika een dergelijke hoge ontwikkeling bestond.
(KMKG)
De afgebeelde mensen zijn dan weer sterk gestileerd en hebben erg geprononceerde billen.
De tekeningen worden toegeschreven aan een cultuur van jagers en vissers uit het Paleolithicum, de Oude Steentijd, de Ballanan-Silisiliaancultuur.
Dat betekent dat ze 15.000 tot 16.000 jaar oud zijn, wat de tekeningen tot de oudste kunst uit Egypte maakt die tot nu gevonden is.
Opvallend is wel dat de afbeeldingen veel verder staan dan de latere, zogenaamde predynastische kunst uit Egypte. Die is veel onhandiger getekend en veel meer gestileerd.
met een stijgingspercentage van 7,5% voor 2006, buitenlandse investeringen zijn opgelopen van 2,1 miljard dollar in 2004 tot 6,1 miljard eind 2006. Door deze stijging werden 283.000 jobs gecreëerd (het objectief was er slechts 100.000 te creëren).
Andere economische realisaties van de regering van eerste minister Ahmed Nazif in de loop van het jaar 2006 waren: verhoging van de reserves en buitenlandse deviezen van 25 miljard dollar (14 miljard dollar eind 2004), het aantal gecreëerde bedrijven in 2006 bedroeg 3.825 met een geschat kapitaal van 13,4 miljard EGP (+/- 2 miljard EUR), 138 bedrijven werden gecreëerd in de "vrije zone" met een kapitaal van 560 miljoen dollar. De ontvangsten van de privatisatie in 2006 bedroegen 15,1 miljard EGP (+/- 2,2 miljard EUR of het drievoudige van het bedrag in 2005).
Ook op sociaal vlak verklaart de regering meer te hebben gedaan dan werd verwacht en zoals het werd voorgesteld door Moubarak tijdens zijn verkiezingscampagne.
De bouw van 530 scholen (enkel 500 werden voorzien), de inrichting van 17.025 dorpen (43% van het plan Moubarak te realiseren in 6 jaar). Bevestigd werd dat jaarlijks 750.000 nieuwe mensen op de arbeidsmarkt bijkomen (pas afgestudeerden die zich bijvoegen aan degenen die reeds jaren werkloos zijn). De regering verbindt zich ertoe om deze uitdaging aan te gaan door de ontwikkeling te bespoedigen.
klik op de afbeelding om een groter beeld te bekomen
Van een zekere T.., iemand die (volgens mij) Egypte in haar hart draagt, kreeg ik enkele mails met niets dan positieve punten over Mostafa Ibrahim, de nederlandstalige Egyptische gids, die net zoals tijdens onze nijlcruise, iedereen wist te boeien op een vlotte, joviale wijze.
Ik mocht er zelfs enkele foto's van haar aan toevoegen
EGYPTE: Huwelijk zoon Moebarak voedt geruchtenmolen
Gamal Moebarak, de zoon van de Egyptische president, heeft na zijn glamoureuze huwelijk op 4 mei meer dan ooit het profiel om zijn vader op te volgen als sterke man van Egypte. Gamal ontkent elke ambitie in die richting, maar heeft binnen de regeringspartij, de Nationale Democratische Partij (NDP), heel wat macht en invloed naar zich toe getrokken.
De 44-jarige presidentszoon trad op 4 mei in het huwelijksbootje met de 24-jarige Khadiga Al-Gamal, de dochter van bouwmagnaat Mohamed Al-Gamal. De veiligheidsmaatregelen voor de ceremonie in de badplaats Sharm el-Sheikh aan de Rode Zee waren indrukwekkend. Onder de 500 genodigden waren ook enkele belangrijke buitenlandse gasten, zoals de Saoedische minister van Buitenlandse Zaken Saud Al-Faisal en Saad Al-Hariri, de zoon van de vermoorde Libanese premier Rafik Al-Hariri en leider van de Partij van de Toekomst, die in 2005 de Libanese parlementsverkiezingen won.
Het huwelijk moet de populariteit van Gamal Moebarak nog verhogen in afwachting dat hij het presidentschap overerft van zijn vader, schreef het oppositietijdschrift Al-Karama.
De 44-jarige bankier heeft in de schaduw van zijn vader al heel wat macht naar zich toegetrokken. Sinds 2002 leidt hij de politieke commissie van de BNP, die de belangrijkste beleidslijnen uitzet en vooral bestaat uit invloedrijke zakenlui. Dat Gamal nu in het huwelijk is getreden met een van de grootste zakenfamilies van Egypte, is in dat opzicht geen toeval.
De generatie van hervormers rond de jonge Moebarak hebben Egypte inzake handelspolitiek een meer liberale koers doen varen, buitenlandse investeerders aangetrokken en staatseigendom geprivatiseerd. Ze staan ook open voor samenwerking met Israël. In 2004 ondertekenden Egypte, Israël en de VS een handelsovereenkomst en in 2005 tekenden beide landen een akkoord voor de levering van Egyptisch aardgas.
Volgende reisprogramma's kreeg ik binnen van ons reisgids in Cairo. Het zijn dus meer avontuurlijke reizen voor hen die houden van uitdagingen. zelf kan ik deze reizen niet aan wegens problemen met het stappen
ik geef alleen door wat ik van hem ontvang
op 28.04.07 29.04.07 en 30.04.07 heb ik 3 reisprogramma's getoond -thans volgt het 4e ....
Indien je interesse hebt kan je altijd mailen naar onderstaande mail.
Ibrahim is egyptoloog die studeerde in Leiden, is dus perfect nederlandstalig, en hij organiseert zelf deze reizen. Zijn broer heeft een egyptisch restaurant in Vilvoorde. MOSTAFA IBRAHIM <mostafa1313@yahoo.com>
Hieronder reisprogramma 4
1STE DAG
AANKOMST IN EGYPTE OP ZONDAG MET JET AIR WAT REDELIJK PRIJS EN U WORDT OPGEHAALD EN VISUM REGELEN VAN EGYPT VOOR 15 US$ EN DAN TRANSFER NAAR HET HOTEL :SOFITEL SFINX AAN DE PYRAMIDEN .
2DE DAG
VERTREK OM 07.00 MET AIR CONDITIONBUS NAAR DE BAHARYA OASIS ONGEVEER 300 KM NAAR HET ZUIDEN VAN GIZEH AANKOMST ONGEVEER OM 10.30. BEZOEK AAN HET MUSEUM VAN DE GOUDEN MUMMIES VAN DE ROMEINS TIJD EN DE TWEE GRAVEN VAN DE BESTUURDERS VAN DE OASES IN HET OUDE EGYPTE. INCHECKING IN BASHMOE LODGE.
HET MIDDAGMAAL IS BIJ DE MOOIE MINAMAR LODGE TUSSEN DE PALM BOMEN.
NA DE LUNCH BEZOEK AAN AIN EL MAFTILLAH DE TEMPLE VAN DE 26STE DYNASTIE EN DE RUINES VAN ELQASR IN BAWITI.
VERTREK NAAR DE ENGELSE BERG VOOR DE ZONSONDERGANG MET EEN OVERZICHT OP DE HELE OASES.
TERUG NAAR HET HOTEL EN DINER, NA HET DINER BEDOEIEN AVOND.
3DE DAG
NA HET ONTBIJT VERTREK MET 4X4 OM 09.00 UUR NAAR DE ZWARTE WOESTIJN , DE CRYSTAL BERG,DE WOESTIJN ROSES.
IN DE WITTE WOESTIJN GENIETEN WE VAN DE MOOIE FORMEN VAN KALKSTEEN.U KRIJG HET GEVOEL VAN OP DE MAAN WANDEL IN DE SNEEUW PERIODE EN VAN DE ZONSONDERGANG OP DE WITTE WOESTIJN GAAN GENIETEN.
DAN DOORRIJDEN MET ONS EERST BUS NAAR DE FARAFRA OASE DINER EN OVERNACHTING IN
BADAWYA LUXE HOTEL IN FARAFRA.
4DE DAG
NA HET ONTBIJT ZWEMMEN IN DE WARME ZWAVELBRON VAN FARAFRA EN GENIETING VAN DE SCHITTEREND OMGEVING MET PALM EN OLJEF BOMEN .DAN VERTREK OM 08.00 UUR RICHTING DACHLA OASE MET BEZOEK AAN : DE TEMPEL VAN DEER EL HAGGER VAN DE DRIEEENHEID VAN THEBEE EN DAN DE MOZAWAKA GRAVEN VAN DE ROMEINS TIJD.INCHECKING IN DE DESERT LODGE EN LUNCH EGYPTISCH LUNCH TUSSEN DE PALMBOMEN IN DACHLA.
OM 16.30 VERTREK NAAR DE VERGELATENDE OUDE ISLAMITISCH ELQASR DORP EN MENSEN VAN NU LEVEN ROND DE RUINES[HUIZEN,MOLENS ENZO .
DINER EN OVERNACHTING.
5DE DAG
ONTBIJT EN VERTREK 0M 08.00 UUR RICHTING EL KHARGA OASE MET DE ZWEM KLEREN BIJ VOOR TE ZWEMMEN IN MOT 3 ZWAVEL BROM MET 42 GRADEN OVER 30 KM.
OPWEG STOP AAN HET MAUSOLEUM VAN BASHANDI MET EEN BEZOEK AAN EEN GRAF VAN DE ROMEINS TIJD.,ANDERE STOP BIJ TINIEDA MET NEDERZITTINGEN VAN DE NEOLITHISCHE TIJD,
AANKOMST KHARGA BEZOEK AAN HIBIS TEMPEL ZIT ONDER DE RESTURATIE WERK EN DE OUDSTE KOPTSCH DODENSTAD VAN BAGAWAT. GENIETING VAN DE ZONSONDERGANG OP EL DABBA HEUVEL.
DINER EN OVERNACHTING PIONEERS HOTEL IN KHARGA.
6DE DAG
VERTREK OM 10.00 UUR
TERUG NAAR CAIRO EN AANKOMST IN HET HOTEL SOFITEL SFINX.OVERNACHTING IN GIZEH.
7DE DAG
ONTBIJT EN VERTREK NAAR SAKKARA MET BEZOEK AAN DE TRAPPEN PIRAMIDE VAN 2750 VC VAN KONING ZOSER ,GRAF VAN MEREROEKA EN DE PIRAMIDE VAN TITI,VERTREK NAAR DE PIRAMIDEN VAN GIZEH MET BEZOEK AAN DE SFINX.NA DE LUNCH VERTREK NAAR HET EGYTISCH MUSEUM . DAN BEZOEK AAN KHAN ELKHALILI BAZAARS.
8STE DAG
NA HET ONTBIJT VERTREK NAAR DE LUCHTHAVEN EN TERUG NAAR HUIS.
Een rechtbank in Cairo heeft een beslissing van president Hosni Moebarak ongedaan gemaakt, die een proces tegen 34 leden van het Moslimbroederschap voor een militaire rechtbank had bevolen, ongedaan gemaakt Uit juridische kringen kwam het bericht dat de rechtbank de vrijlating van de beklaagden heeft bevolen en heeft verklaard, dat in hun geval geen militaire maar een administratieve rechtbank bevoegd is.
Terreur Het door mensenrechtenorganisaties bekritiseerde proces voor de militaire rechtbank, die de mogelijkheid van in beroep gaan niet toelaat, was eind april achter gesloten deuren begonnen en was aansluitend naar 3 juni verdaagd.
De aangeklaagde moslimbroeders worden ervan beschuldigd dat ze een verboden organisatie leiden, die "terrorisme als middel voor zijn doeleinden" gebruikt.
een mail van onze nederlandstalige gids tijdens onze Nijlcruise van september 2006
Avontuurlijke Egyptereizen
Deze mail ontving ik van onze gids, Mostafa in Cairo. Ik vermoed dat er een aantal vragen aan hem gericht zijn
DAG VRIENDEN,
-HET VLIEGTICKET KOOPT U ZELF WANNEER U WIL EN MAG IK AUB EEN KOPIE VAN PASPOORT OF I.D.KAART OP MAIL EEN MAAND VOOR DE AANKOMST KRIJGEN DAN KAN IK BIJ DE POLITIE BETALEN EN PAPIEREN LATEN UITGEVEN.
-ALLE TOEGANGSKAARTEN ZIJN INBEGREPEN OOK DRANKJES IN DE BUS ZIJN ALTIJD INBEGREPEN IN DE PRIJS.
-DEZE REIZEN GAAN HET HELE JAAR DOOR VOOR DEZELFDE PRIJS BEHALVE IN CHRISTMAS,NIEUWJAAR EN PASEN.
-FOOI IS NIET IN BEGREPEN EN DAT ZAL 25 EURO ZIJN PER PERSOON EN DE REIS MAAK NIET UIT WELKE VAN DE VIER IS VOOR 700 EURO / DE SOM WORDT HIER CASH BETAALD.
-DE REIZEN ZIJN OP BASIS VAN HALF PENSION.
-ONS HOTEL IN CAIRO IS SOFITEL SFINX EN MINIA IS MERCURE EN JE KAN ZE BIJ GOOGLE OPVRAGEN OM TE BEKIJKEN.
-DEZE REIZEN GAAN VANAF 4 GASTEN DOOR.
-U BEPAALT ZELF WANNEER U WILT KOMEN WANT SOMS KAN U BETER PRIJS VAN VLIEGTICKET KOPEN .
-WE REIZEN MET AIRCONDITION BUS.
-IK STEL OOK VOOR ALS U HET GOED VIND DAT WE WAT TIJD KAN MAKEN OM EEN BOERENHUIS TE BEZOEKEN?
IK HOOP U HIER VLUG TERUG TE ZIEN EN VRIENDELIJK DANK. From: MOSTAFA IBRAHIM <mostafa1313@yahoo.com
Bij gevechten tussen christenen en moslims in Egypte zijn vrijdag tien gewonden gevallen. Inwoners van het dorp Bamha, veertig kilometer ten zuiden van Caïro, gingen met elkaar op de vuist omdat het vermoeden was ontstaan dat de christenen van plan zouden zijn naast de plaatselijke moskee op gemeentegrond een kerk te bouwen. Er werd onder meer met stokken, stenen en molotovcocktails gegooid. Drie woningen gingen in vlammen op, en twintig winkels raakten beschadigd. Er werden vijftien arrestaties verricht.
CAIRO - Vorige Zondag is in het noorden van het Egyptische schiereiland Sinaï een klein vliegtuigje van een internationale observatiemacht neergestort. Daarbij zijn negen mensen, onder wie drie Fransen, omgekomen.
Het vliegtuig was opgestegen in al-Gorah, in het noorden van Sinaï en vloog naar het zuiden.
De internationale observatiemacht moet controleren of de veiligheidsmaatregelen die zijn voorzien in het Israëlisch-Egyptische veiligheidsverdrag van 1979 nageleefd worden.
Duitsland en Egypte zijn in een heftige discussie verwikkeld. Het 3300 jaar oude borstbeeld van de Egyptische koningin Nefertiti is de inzet van de discussie. Egypte wil het beeld lenen voor de openingsexpositie van het nieuwe oudheidkundig museum bij Gizeh dat in 2011 de deuren opent, maar Duitsland weigert. De beeldschone echtgenote van farao Achnaton zou tijdens het transport beschadigd kunnen raken.
De buste werd door Duitse archeologen gevonden in 1912 bij een opgraving tussen Luxor en Caïro. Bij de verdeling die toen gebruikelijk was, werd het beeld aan de Duitsers toegewezen. Egypte dreigt nu deze beslissing alsnog aan te vechten omdat de archeoloog Ludwig Borchardt het beeld onder andere beelden verstopt zou hebben.
Op de Duitse televisie zei Zahi Hawass, secretaris-generaal van de Egyptische Hoge Raad voor Antiquiteiten: "Het is een schande als ons verzoek afgewezen wordt. We zullen alle beschaafde landen naar Caïro uitnodigen en onze wensenlijst oplezen. Mocht Duitsland niet aan onze wens tegemoetkomen, dan zullen we ervoor zorgen dat de buste voorgoed naar Egypte terugkeert." Juist de felheid van Hawass, die al jaren vecht voor teruggave van door het westen 'geroofde' Egyptische kunst, bezorgt Duitse experts extra huiveringen bij het verzoek van Egypte.
Kornelius Götz van de Duitse archeologenvereniging blijft zich verzetten tegen het transport uit angst voor beschadigingen. Uit CT-scans blijkt dat er in het kalkstenen beeld holle ruimten zijn. Bij transport kan het beeld uit elkaar vallen. Götz noemt het beeld van Nefertiti "een icoon van de kunst" dat vergelijkbaar is met de Mona Lisa, die in het Louvre hangt. Dat kunstwerk wordt ook nooit uitgeleend.
Heel geregeld reist Francesca Vanthielen naar Egypte om er vrienden op te zoeken, die voor een paar jaar in Kaïro werken. Tijdens die trips verdiept ze zich in de Arabische gebruiken en rituelen, en dat komt Piet Huysentruyt goed uit. Zijn gaste behoedt hem voor flaters en foutjes in de omgang met de bevolking. Hij geeft haar dan weer culinaire tips. Want het moet gezegd, eten en koken nemen in het leven van Francesca een belangrijke plaats in. Ze staat zeer vaak achter het fornuis en geeft aan traditionele gerechten graag een persoonlijke noot. Ook voor de tafelversiering is Francesca gevoelig. Onder het motto het oog eet mee kiest ze met de grootste zorg borden, glazen, bestek en tafelversiering uit.
De Egyptische keuken valt in de smaak van Francesca. Ze is dol op zoet én op brood, de basis van deze eetcultuur. Als kind al hielp ze haar vader bij het bakken van het brood. Samen met Piet maakt ze dit ritueel mee in een afgelegen dorpje. Het ovenverse broodje wordt onmiddellijk gebruikt voor de bereiding van pitta op eigen wijze. Daarna trekken Piet en Francesca op de motor de woestijn in. Ze houden halt aan een bedoeïnenkamp en koken bruiloftvingers met een pasta van nootjes en gesuikerde vijgen. Een mierzoet dessert en zo heeft Francesca het graag. Ook tijdens het mystieke Arabische feest waar er duif met humus en kruiden op het menu staat, verwent ze haar smaakpapillen.
Aangemoedigd door Piet Huysentruyt verlegt Francesca een persoonlijke grens en waagt ze zich aan het roken van de waterpijp. Ze deinst er evenmin voor terug om een waterbuffel te melken en in de souks ontpopt ze zich zoals het hoort- tot een volleerd afdinger.
Het imposante borstbeeld van een Ptolomeïsche koningin is wereldberoemd en het meest indrukwekkende beeldhouwwerk uit de verzameling van het Koninklijk Museum van Mariemont. Dit monument verwierf Raoul Warocqué tijdens een reis door Egypte en gaf de aanzet tot de Egyptische verzameling. Zijn ontmoeting in 1911 met de Franse archeoloog en handelaar Daninos Pacha was bepalend voor de aanschaf van werken, bedoeld om een zo breed mogelijk beeld te geven van de Egyptische maatschappij, haar religieuze beleving en begrafenisriten.
Gedurende korte tijd steunde Raoul Warocqué ook de archeologische opgravingen in Heliopolis, maar de resultaten voldeden niet aan de verwachtingen. Sindsdien heeft de wens om de kennis te verrijken nieuwe perspectieven geboden voor een verdere uitbreiding van de verzameling: bijvoorbeeld door middel van themas zoals de kennisvectoren, industrie en techniek uit de periode van voor de dynastieën, de ontwikkeling van technieken voor de vervaardiging van keramiek, enz. Er werden ook inspanningen gedaan om periodes uit de Egyptische beschaving te belichten, die nog niet goed vertegenwoordigd waren.
Sinds de oprichting van het museum staan de beschavingen rond de Middellandse Zee en in het Midden-Oosten in het centrum van de belangstelling. Aan de getuigenissen van de religies waarin Raoul Warocqué indertijd erg geïnteresseerd was, werden een aantal andere themas en regios toegevoegd: Iran, Irak, Syrië, Turkije, Noord-Afrika. Het centrale thema is de uitwisseling tussen beschavingen, maar het sluit andere benaderingen niet uit. Deze zijn vooral voelbaar in de oude en islamitische keramiek, uitwisselingspunt tussen het Verre Oosten en Europa. Zo slaan de beschavingen van het Midden-Oosten een brug tussen twee werelden en dragen bij tot een beter begrip van de geschiedenis.
Het Koninklijk Museum van Mariemont organiseert een unieke tentoonstelling over het andere koninkrijk der piramiden, dat van Nubië en de woestijn ten westen van de van de Nijl-vallei.
Het spoor van de fabelachtige karavaan van Darb Al-Arbaïn ook wel Het Pad van de Veertig Dagen genoemd wordt aan het licht gebracht door indrukwekkende archeologische vondsten die vijfduizend jaar geschiedenis beschrijven vanaf de Steentijd tot heden.
De collecties komen uit gerenomeerde musea zoals het British Museum, het Egyptisch Museum van Cairo, het nationaal Museum van Khartoem en de koninklijke musea voor Kunst en Geschiedenis in Brussel. De voorwerpen die langs deze route zijn gevonden en die worden tentoongesteld, nemen U mee via de Oudheid naar vandaag. Zo zal dit karavaanpad, dat indertijd bereisd werd door de oude Egyptenaren en de Arabische slavendrijvers, tot leven komen aan de hand van archeologische vondsten, etnografie, reisverhalen van ontdekkingsreizigers uit de 18de en 19de eeuw en schitterende fotos van de Franse documentaire-fotograaf Claude Iverné.
Deze buitengewone tentoonstelling die een dialoog bewerkstelligt tussen archeologische vondsten en hedendaagse fotografie, geeft een breder beeld van de traditionele waarneming van het verleden en het heden van dit aan de Nijlvallei grenzende woestijngebied.
"Zwarte farao's" is de intrigerende titel van een tentoonstelling in het Koninklijk Museum van Mariemont in Morlanwelz. De expo toont unieke archeologische vondsten uit Nubië, het "andere koninkrijk der piramiden".
Nubië strekte zich in de oudheid uit over het zuiden van Egypte en het noorden van Soedan.
Nubiërs en Egyptenaren dreven handel. Over de zogenoemde Veertig-dagen-route trokken handelaars naar Darfour in het zuiden van Soedan op zoek naar kostbare producten.
Beide volkeren dreven niet alleen handel maar ze probeerden ook elkaar te overheersen. In de 8e eeuw voor Christus grepen de Nubiërs de macht en leverden ze zwarte farao's.
Nadat ze verdreven werden, leefden de koningen in Nubië verder als farao's. Ze lieten zich net als Egyptische farao's begraven in piramides.
De voorwerpen op de tentoonstelling "Zwarte farao's" zijn onder meer afkomstig uit het British Museum en het Egyptisch Museum van Caïro. Ze zijn allemaal opgegraven langs de Veertigdagen-route.
Egypte wil een aantal kostbare Egyptische oudheden lenen die in het bezit zijn van Westerse musea. Dat heeft de opperste raad voor oudheden in Egypte zondag bekendgemaakt.
Het gaat onder meer om de steen van Rosetta, die in het bezit is van het British Museum in Londen, en de buste van Nefertiti, die in het Berlijnse Altes Museum staat. Ook het Museum of Fine Arts in het Amerikaanse Boston, het Louvre in Parijs en een tweede museum in Duitsland zullen worden aangeschreven.
Zahi Hawass, het hoofd van de Egyptische archeologische dienst, zei dat de brieven deze week de deur uit zullen gaan. In het verleden heeft Hawass geëist dat de oudheden in kwestie zouden worden teruggeven aan Egypte, waar ze ooit vandaan zijn gehaald.
Het is de bedoeling de stukken te lenen voor ofwel een tentoonstelling in het Egyptisch Museum in Caïro in 2011 of een in het in 2010 te openen Atum-museum in de stad Meniya.
Het is onbekend of de Westerse musea het Egyptische verzoek zullen inwilligen.
Egyptologica gaat naar de tentoonstelling 'De Zwarte Farao's in Mariemont op zaterdag 16 juni 2007. Afspraak om 10u45 uur aan de ingang het museum. Inschrijven kan door storting van 13 euro op rekeningnnummer 431-0594551-08 met vermelding van uw naam en inschrijving Mariemont. Een berichtje in onze mailbox: egyptologica@gmail.com houdt ons op de hoogte. Inschrijven kan nog tot 25 mei.
Tenslotte willen we jullie ook nog dit artikel meegeven dat verschenen is in Knack.
zie hieronder vallei der hebzucht
Egyptische groeten van het voltallige bestuur
Voorzitster Egyptologica Vlaanderen VZW
De vallei der hebzucht
Tachtig jaar na de ontdekking van het graf van farao Toetanchamon luiden archeologen in Egypte de alarmbel: door de aanhoudende toeristenstroom gaat de conditie van de graftomben in het Dal der Koningen zienderogen achteruit.
'Ik geef het Dal der Koningen nog 20, hooguit 25 jaar', aldus professor Kent Weeks, verbonden aan de American University in Caïro. Weeks werkt al 23 jaar in het Dal der Koningen in het Egyptische Luxor en verkreeg wereldfaam toen hij er in 1995 het graf van de zonen van Ramses II ontdekte - met tot nu toe 125 opgegraven grafkamers de grootste tombe ooit.
'Het massatoerisme is dodelijk voor de grafschilderingen. Er komen hier nu 7.000 bezoekers per dag. Het ministerie van Toerisme wil dat aantal opschroeven tot 15.000. Per persoon zweten die anderhalve theekop water uit. De grafschilderingen, de mooiste die Egypte kent, vervagen en verdwijnen waar je bijstaat. Als er binnen nu en vijf jaar geen actie wordt ondernomen, zijn ze onherroepelijk verloren.', aldus Weeks.
Het slot erop
'Het grote probleem is de luchtvochtigheid van die massa's mensen die dag na dag in zo'n tombe komen', zegt Jaap van Dijk van de Universiteit van Groningen. 'De lucht kan eigenlijk niet weg, en dat is een groot probleem. Mensen hebben bovendien de onbedwingbare neiging overal met hun vingers aan te zitten of zelfs hun namen in de muren in te krassen. Bovendien worden er door de Egyptische overheid overal muurtjes gebouwd en nieuwe toegangswegen en ga zo maar door. Alles verdwijnt.'
Geoffrey Martin is de beroemdste nog levende Britse archeoloog en ook hij maakt zich ernstig zorgen. 'Er is een plan geopperd om het dal op slot te gooien en kopieën van de graven te maken, die de mensen dan kunnen bezoeken. Dat hebben ze in Frankrijk bij de grot van Lascaux tenslotte ook gedaan. Natuurlijk is het niet hetzelfde, maar de mensen zullen eraan gewend raken. Natuurlijk, je verliest de atmosfeer, de sensatie van het echte . Maar zeg nu eens eerlijk: als je met 300 à 400 mensen in een tombe staat te dringen, is er dan nog veel atmosfeer? Het zou in de toekomst wel eens de enige optie kunnen zijn, willen we deze monumenten redden.'
Twintig meter verderop. Het graf van Toetanchamon. Toeristentrekpleister nummer één. De jonggestorven koning omarmt teder de onderwereldgod Osiris. Maar vreemde geelgroene spikkeltjes bedekken god en farao; de verf wordt langzaam opgevreten door een soort zwam. Een schimmel die in vocht gedijt. En niemand heeft enig idee hoe die te behandelen.
Reddingsplan
'Mijn eerste urgentie is de redding van de sites', zegt Weeks. 'We hebben hier letterlijk duizenden graftombes die in razendsnel tempo achteruithollen, en niemand heeft tot nu toe de moeite genomen om ervoor te gaan zitten en onontbeerlijk structureel geologisch ingenieurswerk te doen.'
Het op slot gooien van het Dal der Koningen - de stille wens van veel archeologen - 'zal nooit gebeuren'. Daarvoor is Egypte te zeer afhankelijk van buitenlandse deviezen. Ook het opschroeven van de toegangsprijzen zal niet werken, zo blijkt in de verderop gelegen Vallei der Koninginnen waar voor een bezoek van tien minuten aan het befaamde graf van koningin Nefertari 5000 dollar moet worden neergeteld. Sindsdien loopt het er storm. 'Rijke Amerikanen en Japanners zeggen: ah, dat moet iets bijzonders zijn. Ik moet en zal die tombe zien!' Ook Nefertari holt weer achteruit. 'Geld is niet de oplossing.'
Weeks denkt veeleer aan het openen van méér graven en langere openingstijden, zodat de bezoekers verspreid worden, en aan tourniquets met tijdsloten. 'Niet meer dan 100 mensen per graf per uur.' Want zijn onderzoek heeft aangetoond dat dat het maximaal haalbare is. 'We meten aan de conditie van de verf dat de temperatuur en de vochtigheid dramatisch op- en neergaan gedurende de dag, van 20 graden 's morgens tot 40 in de middag, waarbij de luchtvochtigheid stijgt van 20 tot 85 procent. Dat zijn dramatische schommelingen die geen graf kan overleven. De Egyptenaren hebben geprobeerd dat te corrigeren door van tijd tot tijd een graf een half jaar te sluiten, totdat de normale waarden hersteld zijn, maar er is geen spaan van bewijs dat dat werkt. Maar met alle maatregelen die ik voorstel, blijft er een grens bestaan. Er kunnen nooit meer dan 1000 mensen tegelijk in het Dal der Koningen zijn. Zijn het er meer, dan wordt het een nachtmerrie.'
Volgende reisprogramma's kreeg ik binnen van ons reisgids in Cairo. Het zijn dus meer avontuurlijke reizen voor hen die houden van uitdagingen.
Je vindt ze
Indien je interesse hebt kan je altijd mailen naar onderstaande mail.
Ibrahim is egyptoloog die studeerde in Leiden, is dus perfect nederlandstalig, en hij organiseert zelf deze reizen. Zijn broer heeft een egyptisch restaurant in Vilvoorde. MOSTAFA IBRAHIM <mostafa1313@yahoo.com>
reisprogramma 3
3DE PROGRAMMA:HET COPTISCH EGYPTE
1STE DAG:
AANKOMST CAIRO TRANSFER EN OVERNACHTING IN SOFITEL SFINX.
2DE DAG:
ONTBIJT EN DAN BEZOEK AAN HET KOPTISCHE WIJK IN KAIRO(SERGIOUS ,HANGENDEKERK EN DE SINAGOGE) EN DE KOPTISCH MUSEUM.
LUNCH ONDERWEG EN OVERNACGTING IN SOFITEL.
3DE DAG:
VERTREK NAAR ALEXANDRIE MET BEZOEK ONDERWEG AAN WADI NATRUN MET BEZOEK AAN DEIR AMBA BSJOI EN DEIR ES-SURJAN(KLOOSTERS).
AANKOMST ALEXANDRIE EN BEZOEK AAN DE BIBLIOTTHEEK.LUNCH EN OVERNACHTING IN ALEXANDRIE.
4DE DAG:
BEZOEK AAN DE CATACOMBEN VAN KOM ES-SJUGAFA,POMPEJUSZUILAMFITHEATER,NADIEN LUNCH EN TERUG NAAR CAIRO EN OVERNACHTING.
5DE DAG:
VERTREK CAIRO NAAR AIN SUCHNA 100KM VER VAN CAIRO EN BEZOEK NAAR AAN DE RODE ZEE GELEGEN KLOOSTERS VAN ANTONIUS EN PAULUS.DINER EN OVERNACHTING IN AIN SUCHNA.
6DE DAG:
AIN SUCHNA>>>> KATHARINAKLOOSTER AANKOMST EN DINER.
7DE DAG:
BEZOEK AAN HET KLOOSTER,MOZESBERG EN DE BRANDENDE BRAAMSTRUIK. NA DE LUNCH TERUG NAAR CAIRO OVERNACHTING.
Volgende reisprogramma's kreeg ik binnen van ons reisgids in Cairo. Het zijn dus meer avontuurlijke reizen voor hen die houden van uitdagingen.
Je vindt ze
Indien je interesse hebt kan je altijd mailen naar onderstaande mail.
Ibrahim is egyptoloog die studeerde in Leiden, is dus perfect nederlandstalig, en hij organiseert zelf deze reizen. Zijn broer heeft een egyptisch restaurant in Vilvoorde. MOSTAFA IBRAHIM <mostafa1313@yahoo.com>
Hieronder reisprogramma 2
2DE PROGRAMMA (ECHNATON)
1STE DAG:
AANKOMST CAIRO TRANSFER EN INCHECK IN HET HOTEL SOFITEL SFINX 5*.
2DE DAG:
NA HET ONTBIJT BEZOEK AAN DE PYRAMIDEN VAN GIZEH EN HET EGYPTISCH MUSEUM EN DE OUDE CAIRO,LUNCH ONDERWEG EN OVERNACHTING IN SOFITEL SFINX.
3DE DAG:
NA HET ONTBIJT VERTREK MET DE BUS NAAR MINYA 300KM NAAR HET ZUIDEN VAN CAIRO.BEZOEK AAN DE GRAVEN VAN HET MIDDENRIJK VAN BENI HASSAN.
DINER EN OVERNACHTING IN MERCURE MENYA.
4DE DAG:
BEZOEK AAN AMARNA,HOOFDSTAD VAN ECHNATON MET BEZOEK AAN DE KONINKLIJKGRAF,DE RESTANTEN VAN HET PALEIS VAN ECHNATON EN DE GRAVEN VAN DE NOBELEN VAN ECHNATON'S TIJD.
BEZOEK AAN TUNA ELGEBEL MET BEZOEK AAN DE HOGEPRIESTER PETOSIRIS EN ZIJN FAMILIE.
10KM WEST VAN DE ANTIEKE STAD HERMOPOLIS BEZOEK AAN DE ONDERAARDSE GANGEN EN BIJZETTINGEN VAN HEILIGE DIEREN VAN DE GOD THOT(BAVIANEN EN IBISSEN).DINER EN OVERNACHTING IN MERCURE.
5DE DAG:
VERTREK MENYA NAAR ABYDOS MET BEZOEK AAN DE SCHITTEREND TEMPEL VAN SETI VADER VAN RAMSES DE 2DE.
DAN MET DE BUS NAAR LUXOR EN ONDERWEG BEZOEK AAN DE TEMPEL VAN HATHOR IN DENDERA.
AANKOMST LUXOR DINER EN OVERNACHTING IN MERCURE.
6DE DAG:
NA HET ONTBIJT BEZOEK AAN VALLEI DER NOBELEN MET GRAVEN VAN MENNA EN NAKHT EN DEIR EL-MEDINEH(SENNEDJEM &ANERCHAU).LUNCH EN VERTREK NAAR HURGHADA EN OVERNACHTING.
7DE DAG:
VERTREK HURGHADA NAAR CAIRO.AANKOMST IN SOFITEL SFINX EN OVERNACHTING.
Volgende reisprogramma's kreeg ik binnen van onze reisgids in Cairo. Het zijn dus meer avontuurlijke reizen voor hen die houden van uitdagingen.
Je vindt ze
Indien je interesse hebt kan je altijd mailen naar onderstaande mail.
Ibrahim is egyptoloog die studeerde in Leiden, is dus perfect nederlandstalig, en hij organiseert zelf deze reizen. Zijn broer heeft een egyptisch restaurant in Vilvoorde. MOSTAFA IBRAHIM <mostafa1313@yahoo.com>
Hieronder reisprogramma n1
1STE PROGRAMMA
1STE DAG: AANKOMST EGYPTE EN TRANSFER NAAR HET HOTEL SOFITEL SFINX 5*.
2DE DAG:
NA HET ONTBIJT ,BEZOEK AAN HET EGYPTISCH MUSEUM,CITADEL MET DE MUSKEE VAN MOHAMED ALI EN HET OUDE CAIRO MET BEZOEK AAN DE SERGIUS KERK WAARONDER DE HEILIG FAMILIE DRIE MAANDEN WOONDEN,DE HANGENDE KERK SINDS HET EIND VAN DE 4DE EEUW EN DE SINAGOGE. LUNCH ONDERWEG.
OVERNACHTING IN SOFITEL SFINX.
3DE DAG:
NA HET ONTBIJT BEZOEK AAN DAHSJOUR MET DE PIRAMIDEN VAN SENEFROE(KNIK &DE RODE PIRAMIDE)VAN HET BEGIN VAN DE 4DE DYNASTIE,SAKKARA MET BEZOEK AAN DE TRAP PIRAMIDE VAN JOSER 2750VC,MASTABAS VAN KAGEMNI&MEREROEKA 2340VC EN DE PIRAMIDE VAN TITI.
NA DE LUNCH BEZOEK AAN DE PIRAMIDEN VAN GIZEH EN DE SFINX.MET EEN DROMIDARES TOCHT BIJ DE PIRAMIDEN.
TERUG NAAR SOFITEL SFINX EN OVERNACHTING.
4DE DAG:
NA HET ONTBIJT VERTREK NAAR ALEXANDRIE MET BEZOEK AAN DE GRIEKS-ROMEINS MUSEUM,POMPEJUSZUIL EN DE CATA'COMBEN VAN KOM EG-SJUGAFA.
LUNCH ONDERWEG.
OVERNACHTING IN ALEXANDRIE.
5DEDAG:
VERTREK MET DE BUS NAAR DE OASE SIWA,LUNCH EN GENIETING VAN DE MOOIE LANDSCHAP.OVERNACHTING IN SIWA.
6DE DAG:
BEZOEK AAN ALEXANDER'S TOMB,GEBEL EL MAWTA EN DE TEMPEL VAN AMON.LUNCH IN SIWA EN OVERNACHTING IN SIWA.
7DE DAG:
VERTREK MET DE BUS TERUG NAAR CAIRO&INCHECKEN IN HET HOTEL SOFITEL SFINX EN OVERNACHTING.
De Nijl stroomopwaarts is een uitgave van het Davidsfonds (Foto RVi)
Egypte blijft tot de verbeelding spreken. Geen wonder eigenlijk, want je struikelt er als het ware over de oudheid, en de grandeur en het mysterie van de faraonische tijd hangen er nog altijd in de lucht. Dan is er ook de Nijl, de langste rivier ter wereld, die zich door het landschap slingert en die de bron geweest is van de indrukwekkende Egyptische beschaving.
Hordes toeristen van over de hele wereld overrompelen het land dan ook doorlopend. Gewapend met een camera sjokken ze meestal achter een gids aan, en lopen ze in het eeuwenoude voetspoor van slaven, hogepriesters en farao's. Maar om van een land als Egypte voluit te genieten, kom je beter een beetje beslagen ten ijs.
Voorbereidende lectuur is makkelijk te vinden, want het land is al in alle mogelijke toonaarden beschreven en er komt nog altijd nieuw werk bij. 'De Nijl stroomopwaarts. Het Egypte van de farao's' van Egyptologe Marleen Reynders, is een van de jongste aanwinsten.
Van Caïro naar Aboe Simbel
(Foto Belga)
Na een ruime inleiding volgt uitgebreid de exploratie van de Nijlvallei. De tocht stroomopwaarts begint in het Egyptisch Museum van Caïro, omdat je daar de ideale introductie krijgt voor je reis doorheen de Nijlvallei. Vervolgens reis je langs wereldberoemde sites als Giza met de piramides van Cheops, Chefren en Mykerinos, Tell el-Amarna, de stad van ketterkoning Echnaton, Abydos, Dendera, Karnak en Luxor tot aan de gigantische tempels van Aboe Simbel.
Maar de route loopt ook langs minder indrukwekkende of minder bekende plekken. Er is bijvoorbeeld El Kab tussen Esna en Edfoe. Je vindt er resten van een faraonische stad en een necropool en in de buurt ligt de bekende 'gierenrots'. Met een beetje fantasie herken je in de steenmassa een reusachtig gierenlichaam, maar wat nog interessanter is: de rots is volgekribbeld met graffiti. De oudste dateert uit de prehistorie en vermoedlijk zijn al die krabbels smeekbeden aan de gierengodin Nechbet die er vereerd werd.
Dat gebied is al een hele tijd een Belgisch opgravingsterrein. Wetenschappers van de Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis en van de Egyptologische Stichting Koningin Elisabeth verrichten er erg verdienstelijk archeologisch werk.
Troeven
(Foto Belga)
Het boek is een culturele reisgids en dus ontbreekt elk spoor van handige adressen, telefoonnummers, websites of uitleg over hoe je aan zo'n reis begint, welke documenten je nodig hebt of welke inentingen verplicht zijn. Het rept ook met geen woord over het huidige Egypte. Maar dit boek heeft dan weer andere troeven.
Het geeft je erg interessante achtergrondinformatie over de Oud-Egyptische geschiedenis, over de samenleving en de cultuur. Je krijgt heel veel details over allerlei bezienswaardigheden. Het bevat uitgestippelde parcours, kaartjes en plattegronden. Je krijgt ook tips die nuttig zijn bij een bezoek aan een site. De tekst is geïllustreerd met tekeningen en foto's en dikwijls zijn dat haarscherpe close-ups in plaats van algemene beelden.
Die aandacht voor het visuele aspect is een absoluut pluspunt. In Egypte zelf kom je vaak ogen te kort om alles te absorberen, maar 'De Nijl stroomopwaarts' leert je kijken voor je in Egypte bent. Het maakt je vooraf onder meer vertrouwd met diverse symbolen die regelmatig opduiken, met de pleiade kleine en grote goden en godinnen of met de machtssymbolen van de farao. Met het boek 'De Nijl stroomopwaarts. Het Egypte van de farao's' begint je reis dus al een beetje voor je echt vertrokken bent.
In het museum zelf loopt sinds 2002 een onderzoeksproject dat de totstandkoming beoogt van een wetenschappelijke catalogus van de funeraire objecten die afkomstig zijn uit de vroegdynastische koningsgraven van Abydos (Boven-Egypte).
Centraal staat de studie van ruim 50.000 fragmenten van stenen vaatwerk. Het enorme puzzelwerk heeft reeds honderden gereconstrueerde en getekende vaasprofielen opgeleverd die de basis vormen van verder typologisch onderzoek.
Te El-Hosh, eveneens in Boven-Egypte, op ca. 30 km ten zuiden van Edfoe, worden door de KMKG sinds 1998 rotskunstonderzoek en archeologische navorsingen verricht.
De aandacht gaat vooral uit naar de vroegste rotstekeningen in het gebied, die op grond van directe datering ouder zouden zijn dan het midden van het 6de millennium v. Chr. Het zou dus gaan om de oudste kunst die ooit in de Nijlvallei is aangetroffen. Verder archeologisch onderzoek in 2004 leidde tot de ontdekking van een intact prehistorisch graf uit de Naqada II periode (c. 3500-3200 v. Chr.).
Te Elkab, een uitgestrekte vindplaats in Boven-Egypte, op ca. 80 km ten zuiden van Luxor, wordt door de KMKG en het Egyptologisch Genootschap Koningin Elisabeth reeds sedert 1937 archeologisch en epigrafisch onderzoek verricht. In de reeks monografieën over Elkab zijn reeds zeven delen verschenen. Momenteel wordt vooral aandacht geschonken aan de studie en publicatie van de wandversiering en de hiëroglyfische opschriften in de grafkapel van Setaoe, die omstreeks 1150 v. Chr. het ambt van hogepriester van de plaatselijke godin Nechbet uitoefende.
Egyptologica Vlaanderen VZW werd in 1990 opgericht door vier jonge Egyptologen van de K.U.Leuven. Onze vereniging stelt zich tot doel de kennis over de oud-Egyptische beschaving in al haar mogelijke facetten, op een wetenschappelijk verantwoorde manier, door te geven aan het geïnteresseerde publiek. Hiertoe organiseren we lezingen, lessenreeksen, tentoonstellingen, begeleide uitstappen naar musea, Egypte-reizen.
Met deze on-line informatie willen we de mogelijkheden van het World Wide Web ten volle benutten. U vindt hier niet enkel informatie over onze vereniging, maar ook allerlei gegevens betreffende de oud-Egyptische beschaving, en verwijzingen naar andere interessante plaatsen op het Web.
De vereniging zendt naar alle geïnteresseerden haar nieuwsbrief. Daarin vindt u de beschrijving van alle activiteiten en meer informatie over de Egyptologie.
Egyptologica Vlaanderen legt ook een email-adressenbestand aan. Indien u een email adres hebt, laat het ons weten. Dan zal u sneller op de hoogte zijn van onze activiteiten en kunnen we u sneller bereiken indien er veranderingen optreden in het programma.
Wil u op de hoogte blijven van de updates van de site, zendt ons dan ook een berichtje.
De afdeling Egypte werkt nauw samen met het Egyptologisch Genootschap Koningin Elisabeth, waarvan de maatschappelijke zetel gevestigd is in ons museum. Deze vereniging werd opgericht met het doel, het egyptologisch en papyrologisch onderzoek in België te bevorderen. Het draagt bij tot de ontwikkeling van de Bibliotheek Oudheid van het museum en organiseert lezingen bestemd voor het ruime publiek. Het geeft jaarlijks het internationale tijdschrift "Chronique d'Égypte" uit en publiceert geregeld wetenschappelijke werken. Ieder jaar kent het Genootschap de Studiebeurs A. Théodoridès toe aan jonge vorsers die een doctorsdissertatie voorbereiden op het gebied van de egyptologie of van de rechtgeschiedenis van de Oudheid. contact Egyptologisch genootschap Koningin Elisabeth
Een zware zandstorm heeft in Egypte een grote brand veroorzaakt, waarbij honderd huizen in vuur en vlam stonden. Volgens de hulpdiensten kwamen een vrouw en haar dochter om. De brand werd veroorzaakt door twee hoogspanningsleidingen, die door de hevige wind waren losgerukt en een huis in het dorp Talia in de provincie Manufija in de fik hadden gezet.
Het vuur verspreidde zich door de felle wind razendsnel. Volgens de politie werden 30 huizen volledig vernield. Zeventig andere gebouwen raakten deels zwaar beschadigd. De zanstorm velde in de 17 miljoen inwoners tellende hoofdstad Caïro talrijke bomen. Vele straten raakten versperd.
De industrie stelt 22% van de arbeidsbevolking tewerk. De visvangst is vrij belangrijk, maar beperkt zich grotendeels tot de meren van de Nijldelta. Petroleum is het belangrijkste mineraal product van het land met zowat 43 miljoen ton per jaar. De totale lengte van de oliepijpen is 1171 kilometer.
Egypte heeft een productie van aardgas, die goed is voor 6,5 miljard kubieke meter. Andere grondstoffen zijn fosfaat, ijzer en zout en uranium. Sinds de voltooiing van de Aswan-dam kan Egypte rekenen op een grote capaciteit inzake thermale energie.
Op industrieel vlak is de katoennijverheid de grootste met 300000 ton per jaar. Verder is er fabricatie van jute, geraffineerde suiker, zwavelzuur, papier, cement en landbouwproducten.
Egypte voert vooral olie en katoenproducten uit.
Voor voedingswaren is het grotendeels op invoer aangewezen.
De officiële werkloosheidsgraad schommelt rondom de 10%.
Het spoornet is 5350 kilometer lang. Slechts 42 kilometer is geëlektrificeerd.
De Nijl is een bevaarbare waterweg en er is een 1160 kilometer groot net van kanalen.
De belangrijkste havens zijn Alexandria, Al Ghardaqah, Aswan, Asyut, Bur Safajah, Damietta, Marsa Matruh, Port Said en Suez.
Van de 64.000 kilometer aan autowegen zijn 49.984 kilometer geasfalteerd.
EgyptAir is de nationale luchtvaartmaatschappij. Er zijn 89 vliegvelden.
De kolossen, de koningsgraven, de tempels: het wereldberoemde Luxor biedt bijna een overdaad aan historische schatten. Maar van al dat hossen van het ene naar het andere monument word je ontzettend moe, zeker als het kwik vlotjes dertig graden haalt. Bovendien worden al die overblijfselen van de farao's overdag zo onder de voet gelopen dat Luxor soms wel op één grote openluchtkermis lijkt.
Daar hebben we wat op gevonden: een ochtendlijke ballonvaart boven de Nijl en het nog ingeslapen Luxor.
Met zijn vijven in een mand, niemand die je wat wil verkopen of om een fooi bedelt. Een verademing.
Ballonvluchten van ± 2 uur boven de Nijl kosten bij Magic Horizon Balloons 130 euro per persoon. Wie per e-mail reserveert, betaalt slechts 100 euro. Inbegrepen zijn de verzekering, transfers van en naar het hotel, thee, koffie en water onderweg
Egyptische oudheidkundigen speuren het internet af op zoek naar antiquiteiten uit het oude Egypte, in de hoop deze nog te kunnen terug brengen naar het land van oorsprong.
Dinsdag werd trots het resultaat van een succesvolle klopjacht getoond: een 3.200 jaar oude haarlok van farao Ramses II, die dertig jaar geleden in Frankrijk werd gestolen en dankzij speurwerk op internet kon worden achterhaald.
De lok was tentoongesteld in een glazen kist in het Egyptisch Museum in Caïro, samen met stukken verband en dertien stukjes hars die ooit werden gebruikt voor de mummificatie van Ramses en diens zoon Merneptah. De antiquiteiten konden worden opgespoord doordat zij afgelopen november op internet te koop werden aangeboden door een Franse postbode, Jean-Michel Diebolt, die voor het haar 2.000 euro wilde hebben.
Amnesty klaagt martelingen in Egyptische cellen aan
Ongeveer achttienduizend personen kwijnen zonder vorm van proces weg in Egyptische gevangenissen,dikwijls onder onmenselijke omstandigheden. Sommige van hen zitten al meer dan tien jaar vast. Dat staat in een rapport van Amnesty International.
Onmenselijk
Mishandeling en marteling is wijdverbreid in Egyptische gevangenissen. Gedetineerden krijgen elektrische schokken toegediend, worden geslagen en worden opgehangen aan de polsen of de enkels. De processen die worden geleid door militaire rechtbanken verlopen bijzonder oneerlijk, stelt Amnesty.
Egypte heeft een lange en bekende geschiedenis van ernstige mensenrechtenschendingen.
Er bestaat een overlevering dat er op de vlakte van Gizeh, vlakbij of onder de Sfinx, een verborgen onderaardse galerij is, de zogeheten 'Zaal der Archieven'. Hierin zou de volledige wijsheid van de beschaving uit lang vervlogen tijden bewaard gebleven zijn.
Het oudst bewaard document dat spreekt over een geheime kamer, 'het heiligdom van Thoth', is de beroemde Westcar-papyrus,van ongeveer 1650 voor Christus en is bewaard in het Oudheidkundig Museum van Berlijn.
Ook Hermetische geschriften, antieke Egyptische inscripties, papyri en Koptische legenden hebben het over zulk ondergronds labyrint van verborgen gangen en kamers. In de 4de eeuw gaf de Romeinse geschiedschrijver Ammianus Marcellinus aan schattenjagers de raad om op zoek te gaan: 'Er zijn (vlakbij de piramiden) ondergrondse spleten en bochtige gangen die syrinxen worden genoemd.
Ook Arabische kroniekschrijvers maakten vanaf de 9de eeuw gewag van de Sfinx als bewaker van een geheime ondergrondse opslagplaats met een schat aan wetenschappelijke kennis.
Tijdens restauratiewerken in 1926, waarbij de Sfinx van onder het woestijnzand werd gehaald, stootte men in de Noordwestenhoek van de romp op een ingang naar een onderaardse tunnel.
Er is kennelijk toen niet echt iets gevonden want de gang werd met nieuwe steenblokken dichtgemaakt.
LUXOR - DeEgyptischepolitieenhulpdienstenhebben, begin januari 07,meerdan170toeristenvanviergestrandecruiseschepengehaald. DeschepenwarenopzandbankenvastgelopenopderivierdeNijltussenLuxorenhet50kilometerzuidelijkergelegen Esna.
Dekapiteinsvandeschepenwarenondankswaarschuwingenoverde te lagewaterstandtochuitgevaren. Depassagierszijnmetgeïmproviseerdebrugconstructies aan walgebracht. Drievandegestrandebotenzijnonmiddellijkvlotgetrokkenmaarmoestenwegenshetlagewaterpeilzonderpassagiersterugnaarhunthuishaven.
Zoalselke ochtendsteeg een luchtballonvanHodhodballooning op vanop Westbank op ommettoeristeneenrondvaarttemakenbovendeValleivandeKoningen, Hatshepsuttempel enz.. Meestalbepalen deweersomstandighedenwaarzezullenlanden. Soms opdewestzijde van de Nijl, soms ook opdeoostzijdevandeNijl. Zevlogen wat tehoogenwerdengegrependooreenluchtstroomdiezebovendewoestijnaandewestkantliet terecht komen.
Hierzijnzeeenbeetjegedaald maar ze waren reeds zo ver indewoestijndatniemandze zoukunnen ophalen. Demobieletelefoonswerktenniet. Ze konden geen hulp roepen.
Daarom stegen ze weer op en zijn tenslotte nietvervanNagHamadybeland. Ditligtzo'n2uurrijden vanLuxor. Daarzijnze gelandenopgehaald.
Volgenstellingeninnovemberl986kendeEgypteeenbevolkingsaantalvanongeveer48miljoeninwoners. Alsresultaatvantellingeneinddecemberl996werdhetbevolkingsaantalgeschatopongeveer60miljoenmensen. Momenteellijkenschattingentussen65en70miljoenhetmeestreëel. Dit was de toestand op eind 2005 VolgenshetEgyptischeCentralAgencyforMobilizationandStatisticszoudenvandeintotaal66½ miljoenEgyptenarener1,9miljoeninhetbuitenlandwonen.
Menghetamandelpoedermetdepoedersuikerendoe er net zoveeloranjebloesemwater bij zodateendikkepureeontstaat. Legdehalvewalnotentweeaantweetegenelkaar, metwatamandelpureeertussen. Legdewalnotenopeenrooster boven de bakplaat. Laatdekristalsuikerineenpannetjemetdikkebodemkarameliserentothijlichtbruinkleurt. Schenkdekarameluitoverdewalnoten, zodatzegoedbedektzijn. Laatdekaramelopstijven. Dekaramelhoudtdewalnoothelftenstevigbijelkaar.
Door de groeiende stedelijke bevolking en de wens van de overheid om het ophalen van afval te verbeteren, is er een grote behoefte aan apparatuur en diensten voor gemeentelijk- en voor gevaarlijk afval.
Er is een tekort aan hygiënische stortplaatsen en ophaal- en transportmethodes. Er is behoefte aan technologieën en apparatuur voor hygiënisch verantwoorde stortplaatsen, aan apparatuur voor het verplaatsen van afval, aan voertuigen voor het transport van afval en voorzieningen voor het ophalen en storten van afval.
Jaarlijks wordt er 15 miljoen ton vast gemeentelijk afval geproduceerd waarvan 65 procent stedelijk is. Stedelijke gebieden hebben veel meer vast organisch afval dan plattelandsgebieden, waar afvalmaterialen als veevoer en bodemverbeteringsmaterialen als brandstof voor ovens worden gebruikt.
Door gebrek aan goede hygiënische stortplaatsen in de steden, het storten van afval op onbeheerde stortplaatsen, het ongecontroleerd verbranden van afval op straat en het dumpen van afval in de Nijl of in kanalen voor waterdistributie ontstaan er ernstige problemen voor de lucht- en waterkwaliteit
Egypte beschikt over ongeveer tachtig verbrandingsovens die verdeeld zijn over acht locaties. De meeste installaties zijn geïmporteerd. Er is een tekort aan machineonderdelen en aan geoefend personeel.
Een brand heeft een sloppenwijk in het centrum van Caïro volledig in de as gelegd. Zo'n duizend mensen zijn dakloos geworden. Vijf mensen raakten gewond.
Ongeveer 250 houten en kartonnen hutjes gingen in vlammen op. De brand is waarschijnlijk veroorzaakt door een ontplofte gasfles of door een kortsluiting. (novum/hln)
Fraai uitgevoerd en vrolijk ogend basiskookboek voor de keuken van Noord-Afrika en het Midden-Oosten. De inhoud is ingedeeld in mezze & salades; streetfood; groente & peulvruchten; couscous, rijst & co; vlees & gevogelte; vis; zoetigheden & gebak.
Vooraf basisinformatie over onder meer kruiden en aroma's, noten en vruchten, brood, koffie en thee, de keuken van de Orient en te gast zijn in de Orient. De recepten worden helder beschreven, de handelingen staan genummerd, bereidingstijd en aantal calorieen per portie worden genoemd. Vaak worden er variaties vermeld. Rijk geillustreerd met, soms paginagrote, kleurenfoto's en -tekeningen (van de gerechten, instructies, sfeerfoto's etc.). Een leuk en informatief kookboek met een drukke bladspiegel. Het plezier in het koken en de nieuwsgierigheid van de samenstellers naar de steeds populairder wordende keuken van de Orient komen duidelijk naar voren. Met een kaart van Noord-Afrika en het Midden-Oosten, woordenlijst en een register. Gericht op een jong publiek.
CAIRO - De opperste raad van rechters in Egypte laat voor de eerste keer in de geschiedenis van het Arabische land vrouwen toe als rechter.
Uit de juristes die voor administratieve rechtbanken werkten, werden 31 vrouwen gekozen. Acht van de vrouwelijke rechters zijn dochters van raadgevers van het ministerie van Justitie. Ze zijn zeker niet door hun relaties aan hun nieuwe job geraakt werd benadrukt.
De sharia is niet de enige bron van rechtspraak in Egypte. In andere landen met een moslimmeerderheid zoals Tunesië, Jordanië of Turkije zijn er al langer vrouwelijke rechters. In echte conservatieve moslimstaten zoals Saoedi-Arabië en Koeweit zijn tot nog steeds geen vrouwelijke rechters benoemd.
De Deense imam, Ahmed Abu Laban, is overleden. Dat heeft de Islamitische Geloofsgemeenschap bekendgemaakt. Laban speelde een grote rol in de rel over de spot-cartoons van de profeet Mohammed. Hij stierf op 60-jarige leeftijd aan longkanker.
Laban had grote kritiek op de Deense krant Jyllands Posten, omdat die spotprenten van de profeet Mohammed toonde. Op zijn beurt kreeg hij zelf veel kritiek omdat hij de woede over de spotprenten aanwakkerde.
De in Haifa geboren en in Egypte getogen Laban vestigde zich in de jaren '80 in Denemarken. Hij werd er de leider van de Islamitische Geloofsgemeenschap.
Regelmatig beschuldigde Laban Denemarken dat het geen respect heeft voor de islam.
"Ik denk dat het bewezen is dat westerse democratieën geen ruimte hebben voor mensenrechten", zei hij.
De Egyptische politie heeft een Palestijn aangehouden
Egypte voorkomt aanslag op Israëlische toeristen
RAFAH - De Egyptische politie heeft een Palestijn aangehouden die een zelfmoordaanslag wilde plegen op Israëlische toeristen in een resort in het zuiden van de Sinaï-woestijn.
De man werd dinsdag laat aangehouden in het Egyptische deel van de grensstad Rafah nadat hij het land via een ondergrondse tunnel was binnengekomen, aldus een Egyptische veiligheidsfunctionaris.
Hij droeg een bomgordel. Later zijn ook nog twee Palestijnen aangehouden die hem naar zijn doelwit moesten brengen. Volgens de Egyptische bron heeft de Palestijn toegegeven een zelfmoordaanslag te willen plegen.
De godsdienst 93 procent behoort tot de islam (vooral sunnieten), 7 procent zijn koptische christenen
De kustlijn is 2450 kilometer lang waarvan de twee derde langs de Rode Zee loopt
Het laagste punt is Qattara - 133 meter Het hoogste punt is de Mount Catherine met 2629 meter
De afstand noordzuid bedraagt 1025 kilometer en oostwest telt 1240 kilometer
Egypte grenst 1273 kilometer aan Soedan (zuiden), 1150 kilometer aan Libië (westen), 11 kilometer aan Gaza en 255 kilometeraan Israël (oosten) en 2450 kilometer aan de Rode en Middellandse Zee
In Egypte zijn koptische manuscripten ontdekt die uit de zevende of de achtste eeuw CE zijn.
Een Pools onderzoeksteam onder leiding van de archeoloog Tomasz Gorecki vond in leer gebonden papyrussen op het vuilstort van een oud klooster in Gouna, bij Luxor.
Volgens de website "Fathers of the Church" bevatten ze de oudste volledige koptische vertaling van het boek Jesaja. Daarnaast is er ook een "Pseudo-Basilius", een verzameling regels over kerkelijke discipline en een beschrijving van het leven van de koptische bisschop en heilige Pistentios.
De manuscripten behoren tot de best bewaarde koptische teksten die in de laatste decennia gevonden zijn.
Het lijkt erop dat de olifantsziekte (lymfatische filariasis) in Egypte verbannen kan worden. Dat meldde epidemiologe dr. W. Stolk van het Erasmus MC in Rotterdam.
Wereldwijd zijn ongeveer 45 miljoen mensen getroffen door deze ernstig misvormende aandoening (gezwellen), die ook al in de tijd van de farao's in Afrika bestond. Een parasiet veroorzaakt de olifantsziekte. Het is een wormpje dat niet alleen zorgt voor de ziekteverschijnselen, maar tevens embryo's achter laat in het menselijk bloed. Muggen die dit bloed met embryo's opzuigen en weer andere mensen steken, dragen de ziekte over.
U ziet op de foto geen buitenaards wezen, maar een mens. Een mens met een tumor van 90 kilo. Wat begon als een onschuldig bultje op haar rug, groeide uit tot een smerig gezwel . Het is de overdraagbare ziekte neurofibromatosis, ook wel de olifantenziekte genoemd.
Ptahemwia was de schenker aan het hof van de koning
Ontdekte tombe is van cateraar farao
LEIDEN (ANP) - De graftombe die de Leidse archeologen in Egypte hebben ontdekt, is van Ptahemwia. Hij was de schenker van de koning ten tijde van farao Achnaton (ca. 1351-1334 voor Christus).
. Een deel van de bekleding met kalkstenen reliëfpanelen met afbeeldingen is bewaard.
Uit aanwijzingen blijkt dat Ptahemwia de hoge hoffunctie vervulde van 'Schenker des konings'.
Het graf heeft de vorm van een vrijstaande tempel, een binnenplaats met zuilgalerijen en een schacht naar ondergrondse grafkamers en drie naast elkaar gelegen kapellen.
Het rechthoekige complex (10,5 bij 16 meter) grenst aan de voorhof van het graf van Meryneith, dat in 2001 door archeologen werd ontdekt. De ondergrondse ruimtes zullen in 2008 worden onderzocht.
De kleistenen muren van de bovenbouw staan nog twee meter hoog. Een deel van de bekleding met kalkstenen reliëfpanelen is bewaard met afbeeldingen van de Ptahemwia, zijn vrouw Maia, priesters, ambtenaren,dienaren,muzikanten en scènes uit het dagelijks leven.
Het graf van Ptahemwia is het twaalfde dat door de Leidse expeditie in Sakkara is aangetroffen.
Nawal el-Saadawi (1931) is psychiater en schrijfster. Ze is bekend van haar controversiële boek Women and sex in 1972.
In september 1981 werd ze gevangen genomen tijdens een zuiveringsactie van president Anwar al-Sadat. Een maand na de moord op Sadat kwam ze vrij.
Memoires from the women's prison (1984) handelt over die periode. Een deel schreef ze op blaadjes wc-papier die binnengesmokkeld werden in de gevangenis.
Tussen 1988 en 1993 stond El-Saadawi op de zwarte lijsten van religieuze fanatici in Egypte en week ze voor vijf jaar uit naar de VS.
In 2001 won ze een rechtszaak waarin de gedwongen scheiding van haar man werd bepleit, omdat ze als 'ongelovige' niet met een moslim gehuwd kon zijn.
In 2005 was El-Sadaawi de enige vrouw die zich kandidaat stelde voor de presidentsverkiezingen in Egypte. (mbe)
Cleopatra en Marcus Antonius waren geen schoonheden
Cleopatra was geen schoonheid
Archeologen vonden een 2000 jaar oude munt. Op deze munt staan Cleopatra en Marcus Antonius afgebeeld. Het valt op dat Cleopatra helemaal niet op Elizabeth Taylor lijkt, die Cleopatra vertolkt in de film. Ook Richard Burton vertoont geen gelijkenis met het personage Marcus Antonius.
Sedert eeuwen werd Cleopatra beschreven als een beeldschone vrouw, die belangrijke mannen als Marcus Antonius en Julius Caesar wist te verleiden. De werkelijkheid was anders.... Op de munt staat Cleopatra afgebeeld met een kort voorhoofd, scherpe kin, dunne lippen en een haakneus. Allesbehalve een schoonheid. Op de keerzijde van de munt staat Marcus Antonius, ook al geen adonis.
Vogelgriep: op 17 februari 2006 werden de eerste gevallen van de dodelijke H5N1-variant van de vogelgriep vastgesteld. Het virus dook sindsdien op in 21 van de 26 goeverneraten.
Tot op heden zijn tien mensen overleden aan de gevolgen van deze ziekte. Hoewel het virus nog steeds aanwezig is, wordt het door de Egyptische overheid onder controle gehouden. Het nemen van de gebruikelijke voorzorgsmaatregelen (mijden van pluimvee, eten van doorbakken of gekookt vlees van gevogelte of -producten, regelmatig wassen van handen ) is dan ook voldoende ter preventie.
Onderzoekers vinden unieke houten beelden in Sakkara
In de oude dodenstad Sakkara werden onlangs nieuwe archeologische schatten opgegraven.
Een van de speciale vondsten is een houten beeld van de schriftgeleerde Ha-Kay en zijn vrouw Spri-Ankh. Het echtpaar overleed rond 2300 voor christus. Het graf zou meer dan 4000 jaar oud zijn !
Het dubbele standbeeld werd, tesamen met nog drie andere houten beelden, gevonden in een mooie beschilderde graftombe . De beelden waren oorspronkelijk bepleisterd en beschilderd. Ze waren erg beschadigd door termieten en moesten met een sneldrogende hars worden ingespoten om verbrokkeling te voorkomen.
Houten beelden zijn zeldzaam omdat de Egyptenaar de voorkeur gaf aan kalksteen.
In het graf van priester Sobek Hat, dicht bij vorige vondst, werd door Japanners een dubbele houten sarcofaag gevonden van een priester en zijn vrouw.
Ook deze sarcofaag was, net als het dubbele standbeeld hierboven, bepleisterd en beschilderd. Wellicht liggen de mummies van de priester en zijn vrouw in deze sarcofaag.
Egyptische blogger krijgt vier jaar cel voor kritische teksten
Een Egyptische blogger is donderdag tot vier jaar cel veroordeeld voor het beledigen van de islam en van de Egyptische president Mubarak.
De 22-jarige Nabil had op zijn weblog de islamitische Al-Azhar universiteit, "de universiteit van het terrorisme" genoemd die de vrijheid van gedachtegoed onderdrukt. Het regime van Mubarak noemde hij een "symbool van dictatuur".
Hij kreeg drie jaar cel voor het beledigen van de islam en één voor het aanzetten tot ondermijning van het gezag.
Vorig jaar werden in Egypte meerdere bloggers gearresteerd, de meesten omdat ze banden hadden met een Egyptische pro-democratische hervormingsbeweging.
Nabil werd vanwege de gevoeligheid rondom zijn teksten over religie als enige veroordeeld.
Mensenrechtenorganisaties hebben zich negatief uitgelaten over de veroordeling en vrezen voor de manier waarop vrijheden in Egypte gerespecteerd worden.
Uit manuscripten blijkt dat dromen een belangrijke rol speelden in de Egyptische samenleving. De Egyptenaren geloofden dat dromen boodschappen waren van de goden; ze hechtten er veel waarde aan. Sommige priesters verdienden hun brood met de interpretatie van dromen. Er werden zelfs speciale tempels gebouwd om het dromen te bevorderen.
Er werden drie soorten dromen onderscheiden:
1.dromen over vroomheid, waarin een god verschijnt om een blijk van devotie op te eisen; 2.onthullende dromen die gebeurtenissen uit de toekomst laten zien, de locatie van verborgen voorwerpen wijzen of een nieuw geneesmiddel aantonen; 3. dromen die nuttige informatie opleveren, zoals de beste plek om je graftombe te bouwen.
Er waren droomtempels gewijd aan verschillende goden;men kon er via een droom bidden of antwoord krijgen op een vraag, of genezing voor een ziekte.
De Egyptenaren geloofden dat dromen in de vorm van tegenstellingen moesten worden geïnterpreteerd - een droom over de dood voorspelde dus een geboorte, en geluk bracht verdriet.
Gelet op de aanslagen die de jongste jaren werden gepleegd, worden reizigers eraan herinnerd dat geen enkele regio in de wereld kan worden beschouwd als totaal veilig voor terroristische bedreigingen.
De mogelijke verbanden tussen deze aanslagen en de toestand in het Nabije- en Midden-Oosten maken dat deze regio naar voren treedt als het meest onderhevig aan dergelijke risico's, net zoals Noord- en Oost-Afrika.
De aanslagen in het Verenigd Koninkrijk (Londen), Turkije (o.a. Istanbul) en Spanje (Madrid en Barcelona) zijn het bewijs dat terroristische groeperingen niet enkel buiten, maar ook binnen Europa actief kunnen zijn.
Daarom moeten ook landgenoten, die in Europa reizen, zich bewust zijn van het gevaar van een mogelijke terroristische aanslag, zelfs als is de kans doorgaans gering dat men er effectief bij betrokken raakt.
Volgende voorzorgsmaatregelen worden dan best ook in acht genomen:
wees extra voorzichtig op drukbezochte plaatsen (horecazaken, handelscentra, openbaar vervoer)
blijf alert en zorg dat u goed op de hoogte bent van de politieke ontwikkelingen in het land waarheen u reist;
volg nauwgezet de richtlijnen van de lokale autoriteiten;
meld alle verdachte personen of handelingen en achtergelaten pakjes aan de lokale politie.
Het Israëlisch-Palestijns conflict, de Iraakse kwestie en de situatie in Libanon kunnen aanleiding geven tot demonstraties die de rust in het land verstoren.
Het is raadzaam zich uit de buurt van samenscholingen en ongewone volkstoelopen te houden.
Deze komen vaak voor in de omgeving van universiteiten en moskeeën (vooral na het vrijdagsgebed). Ook politieke discussies met de lokale bevolking worden beter vermeden.
Het Egyptische wegennetwerk is in behoorlijke staat maar het verkeer is chaotisch en gevaarlijk.
In de grote steden zijn er tweetalige (Arabisch/Engels) wegwijzers. Daarbuiten zijn ze vaak enkel in het Arabisch. De autowegen zijn niet verlicht. `s Nachts naar een andere stad rijden wordt daarom afgeraden Individuele verplaatsingen in de provincies Quena, Minya, Sohag en Assiout wordt afgeraden. Voornoemde provincies in Midden-Egypte kunnen dan ook beter worden bezocht met reisbegeleiding. Er is gevaar voor mijnen, in de Sinaï, de kuststreek aan de Rode Zee, de Libische woestijn, El Alamein en de grens met Soedan. Het is aangeraden informatie in te winnen voor uw vertrek en op de hoofdwegen te blijven.
Grote natuurrampen komen in Egypte zelden voor. Heel uitzonderlijk wordt Egypte getroffen door een lichte aardbeving.
Duikscholen aan de Rode Zee hanteren niet altijd dezelfde normen als Belgische scholen. Daarom is het raadzaam de reputatie ervan na te gaan en het materiaal goed te (laten) controleren.
Mocht er zich tijdens uw verblijf in het buitenland een ramp of onvoorziene gebeurtenis voordoen, dan wordt er van u verwacht dat u zo spoedig mogelijk uw gezinsleden of naaste vrienden in België van uw toestand inlicht. Indien de communicatie met het buitenland onmogelijk is, kunt u zich wenden tot de dichtstbijzijnde ambassade of consulaat van België.
Elke Belg die naar Egypte reist, dient in het bezit te zijn van een internationaal paspoort dat nog minstens 6 maanden geldig is, voorzien van een geldig visum.
Voor een bezoek van minder dan 30 dagen volstaat het voorleggen van een identiteitskaart die nog minstens 3 maanden geldig is en een pasfoto. U dient een ad hoc immigratiekaart in te vullen en 15 USD te betalen voor aflevering van het visum.
Het is aangeraden met een fotokopie van uw identiteitsdocumenten te reizen.
In geval van onvoorziene ernstige moeilijkheden in het buitenland, kunnen Belgen hulp vragen aan de ambassades en consulaten van België.
Consulaire bijstand wordt pas verleend in bijzondere omstandigheden, aan landgenoten die tevergeefs de hulp ingeroepen hebben van de terzake bevoegde plaatselijke overheid (b.v. lokale politie) of dienstverlenende (privé) maatschappijen (bijv. bank, reis- of verzekeringsagentschap).
Ambassade van België in Cairo 02-794.74.94/95/96
Consulaat van België in Alexandrie 03-495.00.00
Consulaat van België in Sharm el Sheikh 012-316.40.07of 012-234.96.71
Een reisgids met vele foto's, kaarten, tekeningen van belangrijke bezienswaardighedenover Egypte.
Deel 1handelt over mythologie, geschiedenis, volk en land.
Daarna worden Cairo en verschillende streken van het land: het Nijldal, de Sinai en de Rode Zee, de delta, de noordkust, en de westelijke woestijn behandeld.
Een gedeelte met tips en reisinformatie en een woordenlijst nog als einde.
De gids is vooral bruikbaar voor toeristen die georganiseerd reizen en minder voor rugzaktoeristen, die meer praktische gegevens nodig hebben.
Een interessante uitgave met een mooie vormgeving en overzichtelijke informatie.
Dit boek is vooral geschikt om thuis te lezen of een reis naar Egypte voor te bereiden. Het is geïllustreerd met kleurenfoto's en bevat vele landkaarten en plattegronden.
Een opsomming van de gevonden graven met hun nummers. De niet benoemde nummers zijn onbekende graven...
1* Ramses VII 2* Ramses IV 4* Ramses XI 5* Zonen van Ramses II 6* Ramses IX 7* Ramses II 8* Merenptah 9* Ramses V en Ramses VI 10* Amenmeses 11* Ramses III 13* Bay 14* Twosret en Sethnakht 15* Seti II 16* Ramses I 17* Seti I 18* Ramses X 19* Mentuherkhepshef 20* Hatsjepsoet en Toetmosis I 21* Twee koninginnen 22* Amenhotep III (Westerse Vallei) 23* Ay (Westerse Vallei) 34* Toetmosis III 35* Amenhotep II 36* Maiherperi 38* Toetmosis I 43* Toetmosis IV 44* Anen? 45* Userhet 46* Yuya en Thuya 47* Siptah 48* Amenemopet 49* Maya? 50* Dieren 51* Dieren 52* Dieren 55* Teye 57* Horemheb 60* Twee vrouwen 62* Toetanchamon
De Egyptische autoriteiten hebben zondag imam Hassan Mustafa Osama Nasr vrijgelaten.
Hij was in 2003 uit Italië ontvoerd door vermoedelijke CIA-agenten.
Nasr werd oorspronkelijk door Egypte aangeklaagd omdat hij lid was van een illegale organisatie. Toen deze aanklacht werd ingetrokken is hij, zonder beschuldiging, terug vastgezet . Rond imam Nasr is een internationale rel gegroeid.
De Italiaanse justitie heeft in 2005 gevraagd om uitlevering van de CIA agenten die de ontvoering van de imam hebben verricht.
Nasr werd tijdens zijn gevangenschap gemarteld, zo liet zijn advocaat weten. Hij zou ook zelfmoord hebben willen plegen.
Alleen al de ouderdom van dit bouwwerk overrompelde me. Ik had het gevoel dat het ouder was dan de mens, ouder dan de aarde.
'Dit paleis is door de goden gebouwd,' dacht ik eerst. Ik verkende de onbewoonde omgeving en verbeterde mezelf: 'De goden die dit hebben gebouwd, zijn dood
.' Toen ik merkte hoe eigenaardig alles was zei ik: 'De goden die dit hebben gebouwd, waren gek.'
Hassan Saadallah Archaeology correspondent bericht: Een Egyptisch-Amerikaans archeologisch team heeft een "limestone tablet" met gekleurde afbeeldingen opgegraven bij de muren van de tempel van Moet in Luxor.
Het 100x45 cm tablet toont de beelden van 5 goden in de gedaante van kinderen die op een lotusbloem zitten met een vinger in de mond. Op de hoofden zie je een aantal afbeeldingen en kronen.... als een zonneschijf, de dubbele kroon, een dubbel geveerde kroon...
Rechts zie je een altaar met offergaven en de goden Hapi en Tawert staan bij dit altaar.
Vierduizend jaar oude sarcofagen ontdekt in Egypte
[Bron: Trouw, 10 februari 2007]
Archeologen uit Japan hebben deze week in Egypte, ten zuiden van de pyramides van Saqqara, op 25 kilometer van Caïro drie eeuwenoude sarcofagen ontdekt.
Twee van de houten doodskisten zijn afkomstig uit de twintigste eeuw voor Christus, de andere is een paar eeuwen minder oud. Alle sarcofagen zijn in goede staat bewaard gebleven in graven.
De minst oude kist heeft de vorm van een mens. De zwarte sarcofaag is van vijftienhonderd tot duizend jaar voor Christus. In die kist zaten schilderwerken van de vier zonen van de god Horus.
De tweede en derde sarcofaag van ongeveer vierduizend jaar oud zijn versierd met zwarte stukjes glas.
De grootste breedte is 360 kilometer en zij heeft in het noorden twee smalle baaien: de diepe Golf van Akaba en de Golf van Suez.
In het zuiden mondt zij via de Straat Bab el Mandeb uit in de Golf van Aden. De Rode Zee grenst in het noorden aan Israël en Jordanië, in het oosten aan Saoedi-Arabië en Jemen en in het westen aan Eritrea, Soedan en Egypte.
Egyptenaren houden van feesten en vieren hun religieuze feesten heel uitbundig. De godsdienstige feestdagen volgen de maankalender.
Tijdens de ramadan, de vastenmaand die in de negende maand valt, mag er overdag niet worden gegeten, gedronken of gerookt worden.
Dit is niet voor toeristen van toepassing.
Chaban is een rustig avondfeest voor het begin van de ramadan
en de kleine Bairam duurt 3 dagen bij het einde van de vastentijd. De mensen geven dan geschenken.
De grote Bairam is het slachtfeest en vindt 70 dagen na de kleine Bairam plaats. In de familie worden schapen en lammeren geslacht, als herinnering aan het offer dat Abraham bracht. Men gaat op bezoek bij vrienden en veel pelgrims vertrekken naar Mekka.
Ashura is het godsdienstig nieuwjaar, en Mawlid al-Nabi is de verjaardag van de profeet Mohammed, op de twaalfde dag van de derde maand.
Andere feestdagen: - 01 Januari : Nieuwjaar - 07 Januari : Koptisch kerstfeest - 25 April : Bedrijvingsdag - 01 Mei : Dag van de arbeid - 18 Juni : Dag van de ontruiming van het Suezkanaal - 23 Juli : Feest van de revolutie van 1952 - 06 Oktober : Dag van de strijdkrachten - 24 Oktober : Suezdag - 23 December : Dag van de overwinning
TURNHOUT - Karin Matthée uit Turnhout moet haar Egyptische echtgenoot Tamer Mabrouk al tien maanden missen. De Dienst Vreemdelingenzaken heeft nog geen visum toegekend wegens een vermoeden van schijnhuwelijk. Matthée wacht nog steeds op een officieel antwoord.
De Turnhoutse Karin Mathée (40) woonde vier jaar in Egypte, waar ze na verloop van tijd verliefd werd op de 27-jarige Tamer Mabrouk. Na hun huwelijk wilde Karin met haar kersverse echtgenoot en drie dochters naar België verhuizen. ,,Ik wilde terug naar België, omdat in Egypte voor mijn drie opgroeiende dochters geen toekomst is. Zelf had ik er een goede job, maar voor hen lagen de zaken anders. Op aanraden van de Belgische ambassade ben ik met Tamer getrouwd. De bedoeling was dat hij later overkwam met een visum voor gezinshereniging. In augustus kregen we aanvankelijk een positief bericht, maar enkele weken later kreeg ik te horen dat het werd uitgesteld.''
Vanaf toen begon de ellende. ,,De Dienst Vreemdelingenzaken had een onderzoek gestart om te zien of het geen schijnhuwelijk was'', zegt Mathée. ,,Het leeftijdsverschil, het feit dat ik eerder al getrouwd was en dat er geen witte jurk en geen trouwfeest was, vonden ze verdacht. Het parket van Turnhout heeft me intussen verhoord en een negatief advies gegeven aan Vreemdelingenzaken. Daarbij werden argumenten gegeven die totaal geen steek houden. Alles wat in dat advies staat, kan ik weerleggen'', verzekert Karin. Ze belt regelmatig naar Vreemdelingenzaken om wat schot in de zaak te krijgen.
,,Ik word van het kastje naar de muur gestuurd. Ze geven me de kans niet om me te verdedigen. Ik heb nog altijd geen officieel antwoord gekregen op de vraag of zijn visum wordt toegekend of geweigerd. Nu kan ik niet eens in beroep gaan'', zegt de verontwaardigde vrouw.
Volgens de Dienst Vreemdelingenzaken wordt het dossier opgevolgd. ,,We zijn nog aan het onderzoeken of het al dan niet een schijnhuwelijk is. Het Turnhoutse parket heeft een negatief advies gegeven, maar dat is niet bindend. We houden er wel rekening mee bij het nemen van onze beslissing'', verklaart woordvoerster Karen Vandeweghe. (mto)
Niettegenstaande de warmte is er op het vlak van kleding een cultuurverschil tussen Belgie/Nederland en Egypte.
In de moderne steden en aan de badplaatsen langs de Rode Zee zijn de Egyptenaren meer gewoon. Daar kun je je iets meer bloot en luchtiger gekleed gaan. Veel Egyptische mannen zien schaars geklede vrouwen als provocerend. Ze kijken raar op en denken zelfs dat je hen wilt verleiden.
Niet op alle stranden kun je ongestoord een bikini dragen of topless zonnen. Nochtans zijn de Egyptenaren het stilaan gewoon dat de buitenlandse vrouwelijke toeristen zich anders kleden dat de meeste inlandse vrouwen.
Hun houding is zelfs zeer vriendelijk en attent tegenover vrouwelijke toeristen en zij storen zich nog zelden aan kleding of vrouw zijn.
Wat betreft vrouwen zijn in Egypte een aantal zaken anders. Er is onder de inheemse bevolking nog dikwijls een duidelijke scheiding tussen mannen en vrouwen. Een Egyptische vrouw zie je zelden roken of een wijntje drinken. Deze houding heeft dikwijls te maken met hun godsdienst. ..
Alleen reizen als vrouw is niet aan te raden.
In feite kent men er het begrip "liften" niet. Dikwijls wordt het door de Egyptenaar 'anders' geïnterpreteerd en dan is het geen veilige manier om je 'goedkoop' te verplaatsen.
Als een streng religieuze moslima wil genieten van zon, zee en strand mag dat niet in een bikini of zwempak .
Een Turkse zakenman heeft hiervoor dé oplossing: een badpak dat het lichaam van top tot teen bedekt.
Het ziet eruit als een soort van catsuit met jurk. Het is in alle kleuren te koop. Deze strandmode is een succes in Turkije, Egypte en de VS.
De Turk werkt met een Nederlander aan een stof die zonnestralen doorlaat. Zolang deze stof nog niet op de markt is, hoeven de dames geen geld uit te geven aan zonnebrandolie.
De lievelingsgod van Ramses II was Seth. Ook voor Anat, de godin van de liefde en erotiek, had hij een boontje...
Ramses was gek op vrouwen. Toen hij 10 jaar was kreeg hij van zijn vader een harem! Ramses had 5 à 6 vrouwen en officieel 52 zonen en 53 dochters.
Nefertari wat wil zeggen: "de schoonste van allen" was de belangrijkste vrouw in zijn leven. Met haar had hij 4 zonen en 2 dochters. Zij heeft één van de mooiste graven, met prachtige muurschilderingen, in de Vallei der Koninginnen. Deze muurschilderingen vertellen de reis van Nefertari naar de andere wereld en haar ontmoeting met de goden. Zij wordt voorgesteld als een vogel met een mensenhoofd .
Isisnofret,een andere vrouw van Ramses II, was de moeder van vele kinderen, waaronder Merenptah. Hij volgde zijn vader na zijn dood op als farao.
Vervolgens komt "Henmire" ,een jongere zus van de farao,
daarna "Maäthorneferoere", dochter van de koning van de Hittieten, en als laatste "Bentanat", zijn eigen dochter uit zijn huwelijk met Isisnofret.
De meeste van zijn kinderen sterven vroeger dan hij.
Journaliste van Al-Jazeera aangeklaagd voor documentaire
De Egypische autoriteiten zitten verveeld met videofilmpjes die regelmatig opduiken en waarop te zien is hoe Egyptische burgers door politieagenten worden gefolterd en seksueel misbruikt.
De regering ontkent dat er systematisch wordt gefolterd. Toch is er een onderzoek gestart naar verschillende agenten die van misbruiken zijn beschuldigd. Enkele agenten zijn veroordeeld.
Howaida Taha , een Egyptische journaliste bij de Arabische nieuwszender Al-Jazeera, wilde over die folterpraktijken een documentaire maken.
Nadat de politie videobanden in haar bagage had gevonden werd ze opgepakt in de luchthaven van Caïro Nu moet ze voor de rechter verschijnen wegens ,,het schaden van de Egyptische nationale belangen''. Bovendien zouden dit geënsceneerde beelden van folteringen zijn .....en geven ze ,,een fout beeld van de inlandse situatie in Egypte,
Taha werd meer dan een dag ondervraagd over de videobeelden en kwam later vrij op borgtocht.
Ze gaf aan het persagentschap AP toe dat de beelden van deze documentaire waren gedraaid met acteurs.
Maar, volgens Taha, had zij daarvoor toestemming gekregen van de autoriteiten.
Zij riskeert drie jaar straf. Volgens mensenrechtenactivisten zijn foltering en seksueel misbruik ,,routine'' bij de Egyptische politie ...???
CAIRO (ANP) - 620 Israëliërs hebben, onder strenge veiligheidsmaatregelen, Egypte verlaten nadat zij in het geheim een bezoek hadden gebracht aan het graf van een Marokkaanse rabbijn.
Veel politici in Egypte vinden dat deze jaarlijke bedevaart naar het graf van de negentiende-eeuwse rabbijn en mysticus Yacov Abu Hatzira in het dorp Damituh zou moeten verboden worden.
Sinds Egypte en Israël in 1979 een vredesakkoord tekenden, hebben duizenden joden uit Marokko, Frankrijk en Israël het graf van Abu Hatzira bezocht.
Rovers leiden archeologen naar tombes [Bron: Algemeen Dagblad]
Grafrovers die bij de piramide van Sakkara bij Caïro op zoek waren naar verborgen schatten, hebben de onderzoekers naar onbekende graven van koninklijke tandartsen geleid. Volgens de Egyptische oudheidkundige dienst zou het om tombes gaan die van tandartsen van faraos en familie waren.
De graven zijn wellicht 3000 jaar oud. In Sakkara staat de trappiramide van Djoser en voorloper van de vlakke piramides.
Enkele maanden geleden werden bij Sakkara enkele grafrovers opgepakt die bezig waren met graafwerken.
Archeologen gingen op onderzoek en vonden drie graven. Op hiërogliefen bij de ingang van een grafkamer stond volgende waarschuwing : "Personen die het graf betreden zullen worden gedood door een slang of krokodil.
Deze waarschuwing heeft de grafrovers er niet van weerhouden om het graf binnen te gaan want er werd niks bijzonder meer gevonden.
Archeologen hebben eind vorig jaar in Luxor vijf sfinxbeelden zonder hoofd gevonden. De beelden stonden langs de brede laan die ooit de tempel van Luxor met die van Karnak verbond.
De wetenschappers zoeken nu uit of de beelden gelinkt kunnen worden aan vier afgebroken hoofden die lang geleden werden ontdekt. De archeologen vonden ook een bloembak en de resten van een watergeul die met de bloembak verbonden was.
De tempels van Karnak zijn het grootste tempelcomplex van Egypte. Er werd door zowat dertig farao's aan gebouwd sinds het Middenrijk (2065 BCE) tot de Romeinse tijd (30 BCE).
"Moslims zien Amerikanen en Europeanen als zelfzuchtig, immoreel en inhalig. "
"Amerikanen en Europeanen zien moslims als arrogant, gewelddadig en intolerant."
Uit een opinieonderzoek dat gehouden werd in 15 landen blijkt dat de kloof tussen moslims en het Westen groot is.
Een grote meerderheid in zowel het Midden-Oosten als Europa vindt de verhoudingen tussen moslims en westerlingen gewoon slecht.
Dat gevoel is het sterkst in Duitsland, waar 70 procent van de ondervraagden een negatief oordeel had. In Frankrijk was dat 66 procent en in de Verenigde Staten 55 procent.
Beide kampen geven elkaar de schuld van de slechte verhoudingen.
Zo vindt de grote meerderheid van de moslims dat de controverse rond de spotprenten van de profeet Mohammed afgelopen voorjaar te wijten was aan een gebrek aan respect voor de islam.
De meerderheid van de westerse ondervraagden wijst met een beschuldigende vinger wijst naar de intolerantie bij de moslims.
In Duitsland en Spanje vindt een grote meerderheid dat het leven van een vrome moslim in tegenspraak is met de moderne westerse samenleving.
De meeste moslims in Europa staan positief tegenover de westerse christenen. Deze houding is niet zo op andere plaatsen van onze aardbol
omtrent de piramides zit men nog met veel vragen...
wie, waarom, hoe ?????
Men vertelt dat de piramiden gemaakt werden om te dienen als graf voor de Egyptische farao. Maar in de grote piramide werd nog geen graf van een farao gevonden. Op de muren stonden ook geen hiëroglyfen .
En waarom bouwden sommige farao's 2 piramiden? En waarom was de ene piramide groter dan de andere? En waarom werden belangrijke koningen niet in een piramide begraven? maar wel in de "vallei der koningen".
Wie bouwde deze grote piramide dan wel?
En waarom?
En op welke manier bouwde men een piramide?
Op deze vragen is er nog geen duidelijk antwoord.
Er zijn nog veel vraagtekens als het gaat over de bouw van de grote piramide:
1. Er zijn geen bouwtekeningen gevonden. 2. Niemand weet wie de grote piramide gebouwd heeft. 3. Hoe kreeg men 2 miljoen ton steen omhoog zonder het wiel te kennen? 4. Waarom zou men zoiets groot bouwen als er toch geen farao in begraven werd? 5. Sommige stenen wogen wel 70 ton! Hoe deed men dat?
Men veronderstelt dat de Grote piramide gebouwd werd onder farao Cheops ("Khufu"). Dit denkt men omdat een Griekse historicus, Herodotus, dat ooit heeft opgeschreven.
Maar... Herodotus leefde wel meer dan 2.000 jaar later...... klopt dit alles dan nog wel ?
Egypte wil aan wetenschappelijke aardobservatie doen ...
Egypte gaat aardobservatiesatelliet lanceren
Volgens een egyptische functionaris gaat Egypte binnenkort vanop een basis in Kazachstan zijn eerste observatiesatelliet lanceren.
"Wij beginnen weldra aan de laatste fase met het oog op de lancering van een wetenschappelijke aardobservatiesatelliet ", zei de verantwoordelijke van het Nationaal Centrum voor Aardobservatie. Een datum werd niet genoemd.
De geruchten in de Israëlische pers als zou de kunstmaan een spionagesatelliet zijn om Israël in de gaten te houden, worden in het dagblad ontkent.
Volksvoedsel nummer één en twee zijn ful en kosheri
Het lijken wel namen uit een kaartspel, maar dat is het niet Kosheri is een mengsel van rijst, macaroni, kekererwten en linzen.Dit alles bedekt met hete tomatensaus en ui.
Ful is een gerecht van bruine bonen dat op allerlei manieren kan worden klaargemaakt : gekookt en vermengd met olie en citroen, knoflook. Soms voegt men er gedroogd vlees aan toe.
Verder wordt er ook veel taamia, beter gekend alsfalafel, gegeten. Dit zijn gefrituurde balletjes van gepureerde kekererwten.
In de stad staan overal eetkarretjes waar je kosheri, ful of taamia kan bestellen.
Verkiezing nieuwe wereldwonderen stuit op verzet in Egypte
De piramides van Gizeh is het enige van de zeven huidige wereldwonderen dat nog intact is.
De Egyptische autoriteiten hebben kritiek geuit op een mondiale wedstrijd waarbij de zeven nieuwe wereldwonderen opnieuw worden gekozen.
Zij vinden het een schande dat de piramides van Gizeh, de enige nog resterende van de oorspronkelijke zeven wereldwonderen, moeten strijden om een plek op de lijst te bemachtigen.
Ondanks Caïro's negatieve houding doen de piramides het goed in de peilingen.Ze staan met 24 miljoen stemmen in de top zeven. hln
Egypte is een gematigd islamland. In de meeste drankgelegenheden is geen alcohol te verkrijgen omdat de Koran het drinken ervan verbiedt.
Alcohol is duur en niet overal verkrijgbaar. In veel restaurants en hotelbars wordt er wel alcoholische drank geschonken aan toeristen
Drankjes zijn er genoeg.... Er is vers geperst sinaasappelsap te krijgen. Ook vind je er alle soorten verpakte vruchtensappen.
De frisdrank bij uitstek voor de Egyptenaren is de cola. Dat gaat van Pepsi, Sport en Coca cola. De zelf gemaakte Egyptische cola heeft wel een zeer hoog suikergehalte
Enkele woordjes die je kan gebruiken als je iets wil drinken in Egypte. Wees ervan overtuigd dat de egyptenaren het op prijs stellen als je een beetje hun taal tracht te hanteren !
Van een echte Egyptische keuken kan men niet spreken.
Op uitzondering van enkele eigen typische gerechten is de Egyptische keuken, zoals bijna alle keukens uit de omringende landen, een verzameling van de Turkse, Griekse, Palestijnse en Syrische keuken. Benodigheden en bereiding zijn aangepast aan persoonlijke smaak en geldbeugel.
De meest gebruikte specerijen zijn koriander, komijn, chili, peper, kruidnagel, sesam en gember.
Egyptische koks houden ook van met munt, peterselie en dille.
Men zegt er niet "smakelijk eten" voor de maaltijd. Wel zegt men"hani'an" als men gedaan heeft met eten
Men kan er ook "turkse koffie", "French coffee" en zelfs "cappucino" bestellen.
In grootsteden en toeristische centra vindt men veel buitenlandse restaurants. Ook kan je er een pizza of een slaatje eten.
Honger lijden doe je er zeker niet ! Denk vooral aan de hygiëne.
Oude Egyptenaren hielden orgieën ter ere van de goden
Volgens doctor Betsy Bryan van de Amerikaanse John Hopkins-universiteit hadden de oude Egyptenaren hun eigen versie van seks, drugs & rock 'n' roll. Ziehier de resultaten van haar opgravingen in de tempel van Moet in Karnak (Luxor).
De vrouwelijke farao Hatsjepsoet begon met de bouw van de tempel in 1470 vóór Christus, en daarna werd het complex ontelbare keren verbouwd en uitgebreid over een periode van 1.300 jaar.
Diep in de ruïnes van de Moet-tempel ontdekte Betsy Bryan de resten van een grote veranda waar blijkbaar, elk jaar na de eerste overstroming van de Nijl, een wild drinkgelag werd aangericht.
Dit valt af te leiden uit hiëroglyfen waarop, onder leiding van vrouwelijke priesters, grote hoeveelheden bier worden gedronken, waarna de deelnemers zich overgeven aan seksorgieën. Muziek,vooral drummers, speelden een grote rol in het festival.
Doctor Bryan is ervan overtuigd dat achter het bacchanaal een religieus ritueel schuilging.
Een oude mythe vertelt hoe de bloeddorstige leeuwengodin Sekhmet bijna de mensheid ten gronde richtte maar net op tijd door de zonnegod Ra werd verleid tot het drinken van amberkleurig bier, in de veronderstelling dat het bloed was {minus} waarna ze uit haar roes ontwaakte in de vorm van de veel gezelliger godin Hathor.
Het woeste drinkgelag had als doel om dat heilzame moment elk jaar weer tot leven te brengen: het hoogtepunt van het festival kwam als de drummers de dronken feestvierders uit hun roes deden ontwaken in de hoop dat ze de herboren godin zouden zien.
De oude Egyptenaren hadden ook een variant op onze Bob: enkele deelnemers bleven angstvallig nuchter, om ongelukken te voorkomen en de anderen naar huis te helpen.
De opvolgers van Hatsjepsoet probeerden tevergeefs het festival te onderdrukken. De geschiedschrijver Herodotus beschrijft in 440 voor Christus, 1.000 jaar later, een wijnfestival waaraan 700.000 mensen deelnamen en ,,waar méér wijn werd binnengegoten dan anders op een heel jaar'', en waar vooral de vrouwen zich goed lieten gaan. (fds)
De Nijl ziet eruit als een groen tapijt omdat zij haast helemaal overwoekerd is door waterhyacinten.
Deze waterhyacinten zijn ook een bedreiging omdat zij grote 'verdampers' zijn. Hun aantal neemt alsmaar toe en bovendien dragen zij een slak mee die Bilharziosis ( zie in vorig artikel op deze blog) veroorzaakt, een grote ziekteverwekker in Egypte.
De regering bestreed deze planten met pesticiden. Helaas met gering succes en met nog meer chemische verontreiniging als gevolg. Het water dat thans door de Nijlvallei stroomt, zal weldra volledig gebruikt worden voor de landbouw.
Hierdoor komt de waterbevoorrading van steden en van opkomende industrie, die van groot belang is in de strijd tegen de armoede, in het gedrang. Toch verwijzen Egyptische verantwoordelijken geruststellend naar de ondergrondse watervoorraden. Die zouden vijf miljard kubieke meter bedragen. Dus ..... pompen maar !
Een grote bedreiging voor de Nijl vormt de meer dan 35 meter dikke laag slijk en slib in het Nassermeer. en ... ieder jaar komt deze laag dichter bij de turbines van de electriciteit.
Men heeft er Japanse specialisten bijgehaald om een oplossing te vinden voor dit probleem. Men tracht nu deze laag slijk af te voeren via afleidingskanalen. De eerste kleinschalige proeven waren bemoedigend en boden aan Fayoum, een grote oase, meer vruchtbaarheid.
Toch verdampen in het Nasser meer jaarlijks miljarden kubieke meter water, die de landbouw best kan gebruiken. Kan men hier een oplossing voor vinden ???
Echt een fijn onderwerp is dit niet wanneer je leuke informatie zoekt over Egypte. Ik vind wel dat dit een noodzakelijk onderwerp is zeker wanneer u die kant op gaat .
Door de extreem warme temperaturen die wij helemaal niet gewend zijn kunnen wij snel last van diarree krijgen.
Let er altijd op om veel water (uit flessen) te drinken ( als je die flessen koopt of ontvangt kijk dan of de schroefdop niet verbroken is )! Dit is een heel belangrijk .
Denk er ook om dit niet al te koud te drinken. Pas ook op met alcohol, dit maakt de kans op diarree alleen maar groter.
In Egypte kan u bij de drogist of aan de gids vragen naar het middel "Antinal". Dit is voor westerse begrippen echt een paardenmiddel maar werkt volgens veel mensen heel goed! Hou er wel rekening mee dat dit medicijn een antibiotica .
Het diarree probleem (vloek van de farao) komt lang niet bij iedereen voor. De één is er gevoeliger voor dan de ander.
Tijdens onze reis slechts 2 personen op 78 met diarree !
Denk goed na wat u drinkt, eet en aanraakt!
-Veilig zijn: - thee - blikjes, of flesjes met een kroonkurk - gekookt water of mineraalwater (ook bij tanden poetsen) Onveilig zijn: - kraantjeswater (ook al drinkt de plaatselijke bevolking het wel) - sorbetijs of met ijsblokjes gekoelde drankjes
-Denk goed na wat u eet!
-Veilig zijn: - verpakte voeding - vers bereide warme maaltijden - goed gaar gemaakte vis- of vleessoorten - goed doorgekookte groenten
-Onveilig zijn:(afhankelijk van cruiseboot of hotel) - slaatjes en rauwkost - fruithapjes en fruit dat u zelf niet hebt geschild - schepijs - schelpdieren - vlees- en visgerechten die warm worden gehouden of lang hebben gestaan - nagerechten die lang hebben gestaan.
-Diarree wordt niet altijd veroorzaakt door het eten van verkeerd voedsel. De overgang naar een ander klimaat en het teveel koude dranken ineens drinken kunnen ook diarree veroorzaken.
Ook over-vermoeid op vakantie gaan kan meespelen en vergeet zeker de viezigheid niet: vieze deurkrukken, vieze kranen en ook vies geld.
Neem gewoon een flesje desinfecteer mee en desinfecteer je handen daar regelmatig mee.
De Egyptische veiligheidspolitie heeft in Sinaï-woestijn meer dan zevenhonderd kilogram TNT en vier bermbommen gevonden.
De politie had een tip gekregen over de explosieven die vermoedelijk zijn begraven door moslimradicalen. De politie trof in het gebied echter geen verdachten aan.
In de Sinaï zijn sinds oktober 2004 drie grote bomaanslagen gepleegd.
Door de explosies in de toeristenoorden Sharm el-Sheik, Taba en Dahab vielen 125 doden.
De overheid heeft de aanslagen op rekening van een lokale islamitische terreurbeweging geschreven, die banden zou hebben met Al-Qaida.
Egypte is op medische gebied nog lang niet zo ontwikkeld als in Belgie en Nederland.
Bij de grotere hotels is er wel een dokter aanwezig, of kan anders altijd worden opgeroepen door de receptie.
Verder zijn er ook in Egypte ziekenhuizen, maar houdt er rekening mee dat die kwalitatief niet zo goed zijn als bij ons.
Wanneer u een ziekenhuis nodig heeft in Egypte, probeer dan een prive ziekenhuis te krijgen. Hier is de medische kennis een stuk beter dan in de gewone ziekenhuizen...
Enkele beelden van de geslaagde blogmeeting te Hechtel in de sfeervolle zaal 'de Ark'. Schitterende muzikale omlijsting door de " rude roots " de groep van blogmaatje Joeltje Puike organisatie door Mieke Moma en echtgenoot + helpers.
Zeker voor herhaling vatbaar.
klik op de afbeelding om een groter beeld te krijgen
Egyptische blogger voor de rechter wegens beledigen islam
In Alexandrië is donderdag een rechtszaak begonnen tegen een blogger die met zijn teksten op internet de islam zou hebben beledigd
Het is de eerste keer dat hier een blogger terechtstaat. De blogger, Abdel Kareem Nabil, zit sinds begin november vast. ( volgens zijn advocate in eenzame opsluiting en zonder bezoek te mogen ontvangen van familie of advocaten. )
Hem hangt zeven jaar gevangenisstraf boven het hoofd als hij schuldig wordt bevonden.
Nabil schrijft in zijn teksten dikwijls kritiek op de regering van president Mubarak en andere islamitische heilige huisjes zoals een gezaghebbend soennitisch instituut in Caïro waaraan hij zelf rechten studeerde.
Eind 2005 werd hij korte tijd vastgehouden nadat hij een artikel op zijn weblog had geplaatst met commentaar op rellen die in oktober waren uitgebroken naar aanleiding van een door christenen opgevoerd toneelstuk dat werd gezien als beledigend voor de islam.
Boze moslims richtten toen hun woede tegen een koptische kerk.
Nabil schreef toen in zijn weblog dat moslims hun ware gezicht hadden getoond en dat aan de hele wereld hadden laten zien: wreed, barbaars en inhumaan
In 2006 arresteerde de Egyptische politie een aantal bloggers die kritiek hadden op de regering. De meesten werden weer vrijgelaten.
Amnesty International en de Verslaggevers zonder Grenzen hebben de arrestaties veroordeeld omdat ze een aantasting betekenen van de vrijheid van meningsuiting.
De regering heeft geld voorzien voor de modernisering en uitbreiding van de spoorwegen.
Dit houdt in:
*de aanleg van een spoor van 225 km van Ismailia naar El Arish en Rafah.
*Ook denkt men er aan om de nieuwe industriële steden rondom Caïro aan te sluiten op het spoorwegnet. Caïro heeft een uitgebreid metrosysteem (twee lijnen).
* Men voorziet een derde lijn voor deze metro. Met deze uitbreiding wordt ook het westen van Caïro verbonden met de internationale luchthaven.
In Egypte heeft de luchtvaart een groeiend capaciteitsgebrek. De regering werkt aan uitbreiding van de infrastructuur voor de luchtvaart. Er 24 luchthavens, waarvan er 10 ook gebruikt worden voor internationaal vliegverkeer.
De vliegvelden in Caïro en Sharm El Sheikh worden verbeterd en uitgebreid. De werkzaamheden duren tot eind 2008. De bouw van Terminal 3 in Caïro is van start gegaan.
Vliegvelden die thans verbeterd worden zijn Luxor en Hurghada. Ook zal de capaciteit van de luchthaven van Borg El Arab (nabij Alexandrië) worden vergroot door middel van een nieuwe terminal en startbaan. Daarnaast is geld voorzien voor een databasesysteem in Caïro en een centrale luchtverkeersleiding, waarmee zes regionale luchthavens worden verbonden met de hoofdstad.
Naar verwachting zal de markt voor luchthavenapparatuur de volgende jaren groeien, als gevolg van de plannen van de regering om een aantal vliegvelden te moderniseren en aan te passen.
Frankrijk heeft de laatste twintig jaar veel luchthaven- en navigatieapparatuur geleverd aan de Egyptische burgerluchtvaart.
Sinds 1996 is het marktaandeel van Amerikaanse leveranciers groter geworden. De concurrentie op de Egyptische markt voor luchthaven- en luchtvaartapparatuur blijft groot.
Bilharzia is een infectie die wordt veroorzaakt door een zoetwaterworm.
De ziekte onstaat doordat wormlarfjes via de huid het lichaam binnendringen. De wormlarfjes banen zich dan een weg naar de bloedvaten van darmen en blaas .
De infectie kan gepaard gaan met hevige koorts en/of ontstekingen van de darmwand. Er bestaat geen vaccin tegen bilharzia.
U kan de ziekte voorkomen door geen pootje te baden of te zwemmen in gebieden waar bilharzia voorkomt.
Bilharzia, ook wel schistosomiasis genoemd, is een wormziekte
Wat is het?
Bilharzia, ook wel schistosomiasis genoemd, is een wormziekte.
De larven van bilharzia leven in water en kunnen de intacte huid doordringen. De besmetting vindt plaats bij zwemmen of baden in meren en rivieren in gebieden waar de ziekte voorkomt. In het lichaam ontwikkelen de larven zich tot wormen die in de bloedvaten van darm of blaas leven. Deze ontwikkeling duurt ongeveer een maand. Daarbij kan men ziek worden met koorts, diarree en huidafwijkingen. Hoewel de infectie zonder klachten kan verlopen, kunnen er later wel darm- of blaasklachten ontstaan.
-Waar komt bilharzia voor?
Bilharzia komt voor in Afrika, delen van Latijns-Amerika, China, Japan, Indonesië en enkele plaatsen in het Midden-Oosten. De infectie wordt overgebracht door de larven van zoetwaterslakken. Ze zijn voornamelijk te vinden langs oevers van rivieren, meren en moerassen.
-Hoe vindt besmetting plaats?
Wanneer u in besmet water zwemt, pootje baadt of uw handen wast, kan de larve door uw huid heen dringen. De binnengedrongen larve groeit in ongeveer een maand of meer uit tot een volwassen worm. Afhankelijk van de soort, nestelt de worm zich in de bloedvaten rond de darm of de blaas.
-Wat zijn de verschijnselen?
De ziekte verloopt in twee stadia.
Na de besmetting ontwikkelt de larve zich tot een volwassen worm. Daarbij kan men koorts, diarree en huidafwijkingen krijgen. Deze fase treedt na één maand op en duurt enkele weken tot soms maanden.
Hierna ontstaat de chronische fase, waarbij een ontsteking ontstaat in blaas of darmen.
Pas in een laat stadium (maanden tot jaren) krijgen de patiënten klachten (diarree met bloed of bloed in de urine).
-Wat te doen bij besmetting?
Neem contact op met uw huisarts, wanneer u na uw (sub)tropenreis ziek wordt. Let er op hierbij te vermelden wat uw reisbestemming was. Vandaag de dag zijn er medicijnen die bilharzia effectief kunnen bestrijden.
In Nederland wordt hiervoor met name Praziquantel gebruikt.
Indien u gezwommen heeft in mogelijk besmet water, is de infectie gemakkelijk op te sporen, ook als u (nog) geen klachten heeft.
-Tip ter voorkoming: Ga niet zwemmen, pootjebaden of zelfs uw handen wassen in stilstaand of zwak stromend water.
Er ontstaan ernstige problemen voor lucht- en waterkwaliteit door gebrek aan goede stortplaatsen, het ongecontroleerd verbranden van afval op straat en het storten van afval in de Nijl of in kanalen voor waterdistributie.
Luchtvervuiling Eén van de doelstellingen van de Egyptian Environmental Affairs Agency (EEAA is de luchtkwaliteit te verbeteren. De Egyptische industrie is grotendeels verantwoordelijk voor de luchtvervuiling door het gebruik van verouderde technologieën en het ontbreken van maatregelen ter voorkoming van luchtvervuiling.
Vast gemeentelijk afval Door de groeiende stedelijke bevolking en de wens van de overheid om het ophalen van afval te verbeteren, bestaat er grote behoefte aan apparatuur en diensten voor zowel gemeentelijk als gevaarlijk afval. De afgelopen jaren is Egypte gestart met de privatisering van de afvalinzameling en -verwerking. Er is een tekort aan goede hygiënische stortplaatsen en ophaal- en transportmethodes.
Er is behoefte aan technologieën en apparatuur voor hygiënisch verantwoorde stortplaatsen, apparatuur voor het verplaatsen van afval, voertuigen voor het transport van afval en voorzieningen voor het ophalen en storten van afval.
Jaarlijks is er 15 miljoen ton vast gemeentelijk afval waarvan 65 procent stedelijk is. Stedelijke gebieden hebben veel meer vast organisch afval dan plattelandsgebieden omdat op het platteland de afvalmaterialen als veevoer en bodemverbeteringsmaterialen als brandstof voor ovens worden gebruikt.
Gevaarlijk industrieel afval Het volume industrieel vast afval is tussen de 4 en 6 miljoen ton per jaar, waarvan ongeveer 100.000 à 300.000 ton als gevaarlijk kan worden beschouwd.
Het gaat hier vooral over afval uit chemische en petrochemische industrieën, afval uit metaalgieterijen, resten bij het produceren van textiel, lege blikken pesticiden en medisch gevaarlijk afval.
Betere controle noodzakelijk Industrieën storten het gevaarlijk afval dikwijls samen met ongevaarlijk afval op onbeheerde stortplaatsen. Dit kan in de Nijldelta oorzaak zijn van vervuiling van oppervlakte- en grondwater.
Overdracht van buiktyfus ontstaat door besmette vloeistof of water. Risico loopt men vooral in gebieden waar de hygiënische voorzieningen en de controle op de voorbereiding van voedsel onvoldoende is.
Verschijnselen zijn koorts, hoofdpijn, obstipatie, soms bloederige diaree enz...
Ziekenhuisopname is in de meeste gevallen noodzakelijk.
Manieren om besmetting te voorkomen, zijn het zeer streng naleven van hygiënische voorschriften, controle op de bereiding van levensmiddelen en vaccinatie.
Vaccinatie kan geschieden door middel van een injectie of het innemen van capsules. Vaccinatie is raadzaam bij een verblijfsperiode van langer dan 3 maanden
Meer dan 90 procent van de inwoners van Egypte kan beschikken over veilig drinkwater. In de steden heeft meer dan 90 procent van de gezinnen een eigen aansluiting. Op het platteland is dat 70 procent. De landbouw is de hoofdverbruiker van het beschikbare zoetwater in Egypte.
Uit statistieken blijkt dat de landbouw 85 procent verbruikt van de beschikbare waterbronnen, terwijl de overblijvende 15 procent wordt verdeeld tussen huishoudelijke en industrieel gebruik.
Egypte is één van de landen die tegen het jaar 2025 geconfronteerd kunnen worden met watertekort.
De Egyptische overheid heeft, samen met internationale donoren waaronder Nederland, het National Water Resources Plan (NWRP) gestart. Het plan loopt tot 2017 en richt zich naast waterkwaliteit en -kwantiteit ook op de manier waarop waterbronnen het best gebruikt kunnen worden vanuit sociaal-economisch en milieuoogpunt.
Beschikbare watermiddelen (in miljard kubieke meter)
2003
2017 (projectie)
Nijlwater
55,5
55,5
Grondwater
7,0
12,4
Agrarische drainage (hergebruik)
5,0
9,8
Totale beschikbare middelen
bron ned. ambassadeCairo
67,5
77,7
En toch raadt men ons aan om,als toerist, geen kraantjeswater te drinken ... wel water uit flessen met gesloten schroefdop
Hepatitis B is een ontsteking van de lever, die wordt veroorzaakt door het hepatitis B virus. De leverontsteking kan ontaarden in levercirrose en leverkanker. U kunt het hepatitis B virus oplopen tijdens je verblijf in een land waar hepatitis B voorkomt.
Hepatitis B is zeer besmettelijk (wel 100 maal besmettelijker dan AIDS virus) en zeer gemakkelijk overdraagbaar door bloed, bloedproducten, en (wisselend) seksueel contact.
Als reiziger kan u Hepatitis B oplopen bij een bezoek aan de kapper (scheren) of tijdens medische verzorging in een plaatselijk ziekenhuis. Hepatitis B kunt u voorkomen door veilig vrijen en door vaccinatie. Vaccinatie is aanbevolen bij een verblijfsperiode van langer dan 3 maanden + bij risicogedrag...
Hepatitis A is een ontsteking van de lever, die wordt veroorzaakt door het hepatitis A virus. Het is een veel voorkomende virusinfectie onder onbeschermde reizigers. Jaarlijks worden zo'n 10 miljoen mensen met het hepatitis A virus besmet.
Besmetting kan vooral plaatsvinden op plaatsen waar de hygiëne en sanitaire voorzieningen te wensen over laten.
Van hepatitis A worden kinderen vaak niet ziek, maar volwassenen kunnen hier tot wel 6 maanden ziek van zijn.
Voor ouderen is hepatitis A zelfs gevaarlijk.
Men kan hepatitis A voorkomen door goede hygiënische maatregelen( veelvuldig handen wassen) en vaccinatie.
Op twee kilometer van de piramides van Giza begint in 2007 de bouw van het Grote Egyptische Museum dat 100.000 voorwerpen moet bevatten.
Met 550 miljoen dollar is het een van de grootste museumprojecten ter wereld.
"Het moet niet alleen plaats bieden aan archeologische vondsten en voorwerpen, maar ook een omgeving zijn waarin gecommuniceerd wordt met de bezoekers."
De belangrijkste aanleiding voor het nieuwe museum is de slechte staat van het honderd jaar oude Egyptische Museum in het centrum van Cairo.
In 1902 is het gebouwd om zo'n 10.000 vondsten te tonen, tegenwoordig staan er 120.000 voorwerpen.
De plannen voor de nieuwe bouw dateren uit 1992.
Giza ligt op vijftien kilometer van Cairo. Op het dak van het museum komt een platform met uitzicht op de piramides. Het grote standbeeld van Ramses II zal in de inkomhal de publiekstrekker worden. Het museum is zo ontworpen dat het de klassieke horizon niet zal vervuilen.
Het landschap staat als cultureel erfgoed op de lijst van Unesco. Het gebouw moet in 2010 opengaan.
voor de koptische gelovigen in Egypte begon zaterdagnacht het kerstfeest.
Oosters- en Russisch-orthodoxe kerken volgen de Juliaanse kalender, die Kerstmis twee weken later laat vallen dan het katholieke en protestantse feest, dat volgens de Gregoriaanse kalender wordt gevierd.
Ook voor de koptische gelovigen in Egypte begon zaterdagnacht het kerstfeest. Duizenden kopten waren aanwezig bij de mis die paus Shenuda III in de koptische kathedraal in Caïro leidde.
De koptisch-christelijke kerk in Egypte telt ongeveer zes miljoen gelovigen.
De Egyptische president Mubarak stuurde een afgevaardigde om de middernachtelijke kerstmis bij te wonen. Sinds enkele jaren is koptisch kerstmis een nationale feestdag in Egypte.
De 65 miljoen Egyptenaren wonen voor 95 procent allemaal langs de Nijl. Egyptenaren zijn zeer sterk familie gebonden. Doordat woningbouw schaars is, zie je zeer veel onafgewerkte woningen, immers de getrouwde kinderen wonen bij de ouders en bouwen bovenop de bestaande verdieping nog een verdieping bij. Egyptenaren zijn zeer gelovig, beleefd en geduldig. In ieder dorp is er elektriciteit, waardoor TV het land heeft veroverd, toch hebben deze vernieuwingen niks veranderd aan de Egyptische eigenheid.
De bakchich (fooi) is een nationale gewoonte voor werkelijk alles en nog wat... Een voorbeeld: om een koffer van de grond op te tillen en in de bus te schuiven wordt er een bakchich verwacht van 100 BEF!!!
De aankoop van een kleed start bv bij 180 Egyptische pond en eindigt bij 15 EG.P!!! Doet de verkoper de deal met de glimlach, weet dan dat je in het zak gezet bent!
Aan U om je te laten beetnemen of niet. afbieden is een noodzaak voor de toerist
Als buitenlander kijk je toch wel op van al die veiligheidsvoorzorgen. Alles heeft te maken met de problemen die Egypte gekend heeft enkele jaren terug, waardoor gedurende 2 jaar er bijna geen toeristen meer in het land kwamen. Belangrijk als je weet dat toerisme nr 1 van de inkomsten van Egypte is.
Alle cruiseschepen hebben constant dag en nacht 2 toeristenpolitieagenten aan boord.
Elke excursie in de woestijn wordt in de vorm van een karavaan begeleid door politieagenten (voor- en achteraan).
Op straat is er letterlijk overal om de 50 meter een toeristenpolitieagent. Achter de groene oase langs de Nijl aan de grens met de woestijn, zijn er om de 100 meter agenten. Tussen de toeristen lopen "undercover" burgers met halfautomatisch geweer onder het hemd in de toeristische trekpleisters.
Alle rug- en andere zakken worden, op een deftige wijze) voor de ingang van tempels ernstig doorzocht op mogelijke bommen.
Men kan op zijn minst zeggen dat de regering werkelijk alles in het werk stelt om herhaling van incidenten te voorkomen.
Voel ik me dan bedreigd? Neen, niet meer of minder dan dat ik in Spanje of Ierland zou zijn.
Robert Nuranen, een Amerikaan, heeft na 47 jaar een ontleend boek over Egypte teruggebracht naar de bibliotheek. De man kreeg een boete van 171,32 dollar (ongeveer 130 euro).
Het ging om het boek 'De Prins van Egypte'.
Nuranen ontleende het boek op 19 mei 1960 als tiener omdat hij een schoolopdracht moest maken over Egypte. Vorige week donderdag vond hij het werk op zolder, toen hij in het familiearchief zocht. De man zei nog dat hij het boek niet heeft uitgelezen. (belga)
uit: Egypte van verleden tot heden.... door de ogen van egyptenaar(3de uitgave) te vinden bij standaard boekhandel. mohamed ata www.egyptianguide.net
CAIRO (ANP) - De Egyptische regering gaat de oproepen tot het gebed, die vijfmaal per dag van de minaretten in de hoofdstad Caïro schallen, voortaan centraal regelen. Deze maatregel moet een einde maken aan de gekmakende geluiden die soms een kwartier duren.
Dat berichtte het staatspersbureau MENA donderdag. Weldra zal nog maar een muezzin, die wordt geselecteerd op zijn stemgeluid, de oproep inspreken op een centrale locatie.
Zijn gezang wordt d.m.v draadloze ontvangers verspreid over alle moskeeën die in handen zijn van de staat. De Egyptische grootmoefti, de hoogste moslimgeestelijke in het land, heeft het plan goedgekeurd.
Minister van Religieuze Zaken Hamdi Zakzouk heeft gezegd dat de 45.000 moezzins die daardoor geen werk meer hebben, kunnen worden omgeschoold tot imams Daaraan is een gebrek in Egypte. Als de nieuwe werkwijze in Caïro lukt, wordt het project wellicht uitgebreid naar andere delen van het land.
De archeologie van Palestina kwam pas op het einde van de 19de eeuw en was gekoppeld aan de archeologische interesse voor de grote culturen van Egypte, Mesopotamië, Griekenland en Rome.
Deze culturen, die zeer veel materiële overblijfselen nalieten, waren het eerste doelwit van archeologen.
Die archeologen werkten voor de grote musea in Londen, Parijs en Berlijn. Feit is dat de archeologische projecten in Palestina niet zijn uitgegaan van musea maar vanuit religieuze instanties.
De grote stimulans achter deze opgravingen in Palestina was de link van het land met het Heilige Boek, de bijbel. De eerste archeologen die in Jericho en Shechem opgravingen deden, waren bibliotheekonderzoekers die zochten naar de overblijfselen in steden die in de Bijbel vernoemd werden.
Allbright begon in de jaren '20 van de vorige eeuw met opgravingen in Palestina. Zijn drijfveer was zijn overtuiging dat de archeologie dé wetenschap bij uitstek was om de kritiek op de historische werkelijkheid van de bijbelse verhalen te weerleggen.
De bijbelgeleerden, vooral de Duitsers , beweerden dat de geschiedenis van de Hebreeuwen - de chronologische serie van gebeurtenissen te beginnen bij Abraham, Isaak en Jacob en verder tot de slavernij in Egypte, gevolgd door de Exodus om dan te eindigen met het veroveren en koloniseren van Israël - niets meer was dan een latere reconstructie van gebeurtenissen met een theologisch doel.
Meer hierover kan men vinden in volgende literatuur:
J.A. Wilson, in Pritchard, J.B. (ed.) (1973), The Ancient Near East, an Anthology of Texts and Pictures, Vol. I, Princeton University Press. Stiebing, W.H. jr (1989) Out of the Desert? Archeology and the Exodus/Conquest Narratives. Prometheus Books, Buffalo, New York.
Dit is wat archeologen hebben afgeleid uit hun opgravingen in het bijbelse land: de Israëlieten zijn nooit in Egypte geweest en hebben nooit in de woestijn rondgezworven. Ze hebben hun land niet veroverd in een militaire campagne en hebben het daarna nooit doorgegeven aan de 12 stammen van Israël.
Misschien nog moeilijker te verteren is het feit dat de verenigde monarchie van David en Solomon,dat beschreven werd in de bijbel als een grote macht, niets meer was dan een klein, stamgebonden koninkrijk.
Ook komt het voor velen als een onzalige verrassing dat Jahwe een vrouwelijke metgezel had en dat het monotheïsme in Israël haar intrede deed tijdens de zwakke periodes van de monarchie en niet op de berg Sinaïï.
De meeste geleerden die werk verrichten in de vage overlappende wetenschappelijke disciplines van bijbelstudie, archeologie en de geschiedenis van het Joodse volk en dit laatste wilden ondersteunen met reële bewijzen, zijn het er over eens geworden dat de historische gebeurtenissen in de verschillende stadia van de exodus,totaal verschillen met wat de bijbel vertelt.
Deze kritische conclusie, uitgaande van deze archeologische revolutie, is nog niet tot in het publieke bewustzijn doorgedrongen.
Enkele opgravingen in de vallei der koningen en koninginnen
Bij de opgravingen te Tell-el-Amarna, de nieuw gebouwde stad in Midden-Egypte, werden de resten van beeldhouwersateliers blootgelegd.
Er werden studiemodellen, gipsen maskers en een groot aantal prachtige sculpturen gevonden.
Wereldberoemd is de beschilderde kalkstenen buste van Nefertiti met het blauwe hoofddeksel, bewaard te West-Berlijn.
Een ander expressief werk is een hoofd in harde steen (rode kwartsiet) waarin men ook Nefertiti herkent. Het modelé van het gelaat is uiterst gevoelig, de lippen bijna sensueel. Een gelaat dat vraagt om gekust te worden! Uit dit werk spreekt de esthetische gevoeligheid van een groot kunstenaar. Het kopje laat een koningin zien, die ten volle aanspraak kan maken op haar naam 'de schone'
In het Nieuwe Rijk heeft de grafschilderkunst een hoge bloei gekend. De wanden van de koningsgraven in de vallei der koningen en van de graven van koninginnen en prinsen in de vallei der koninginnen waren met prachtige schilderwerken bedekt.
Ook de particuliere graven van edelen en hoge functionarissen hebben dikwijls fraaie muurschilderingen.
Daar vinden we niet alleen voorstellingen uit het dagelijks leven zoals in de mastaba's, maar ook religieuze en begravingsscènes.
Als voorbeeld een detail uit het graf van Hoeï, onder Toetanchamon gouverneur (onderkoning) van Koesj (Nubië) en verantwoordelijk voor het binnenkomen van de schattingen.
De overledene was in functie onder farao Toetanchamon (1340-1336 v.C.) en de stijl is kenmerkend voor het einde van de 18de dynastie Zulke afbeeldingen zijn interessant voor de studie van de contacten tussen het oude Egypte en Zwart-Afrika.
Deze voorstelling heeft betrekking op het vroegere beroepsleven van de overledene. Zwarten, vergezeld van een prinses op een wagen, getrokken door runderen, brengen geschenken aan: goud, een giraf, luipaardenhuiden en vee. De zwarte vorstin is gekleed volgens de Egyptische mode en rijdt op een Egyptische wagen. De dragers zijn gekleed in Egyptische en Nubische klederdracht. Pittoresk is de negerin die aan de hand twee kinderen vasthoudt en bovendien nog een draagt in een mand op de rug. Het gaat waarschijnlijk om Nubische vorstenkinderen die voor hun opvoeding - en ook als gijzelaars - naar het hof van de farao werden gebracht.
Egyptische president een verrader volgens al-Zawahri
Al-Zawahiri, de nummer 2 van al-qaida
De nummer 2 van al-Qaida, Ayman al-Zawahri, heeft in een verklaring op internet Palestijnse en Arabische leiders fel bekritiseerd omdat ze volgens hem verraders zijn van de islam en samenwerken met de Verenigde Staten en Israël.
In de verklaring, die vandaag verscheen op twee websites waarop extremistische islamitische groepen vaker boodschappen achterlaten, worden islamitische strijders over de gehele wereld gefeliciteerd met al-Adha (het islamitische offerfeest) en met 'de nederlaag van de Amerikanen en hun kruisvaardersbondgenoten in Afghanistan en Irak'. Met de vier pagina's tellende verklaring lijkt Al-Zawahri jihadisten te willen aanmoedigen, maar hij komt niet met nieuwe politieke ideeën of richtlijnen.
Abbas
Verwijzend naar de Palestijnse president Mahmoud Abbas en een belangrijk lid van diens Fatah-partij vraagt Al-Zawahri zich af: "Hoe is het mogelijk dat Mahmoud Abbas een broeder van ons is, of dat Mohammed Dahlan een broeder van ons is, als ze zijn vetgemest met de steekpenningen van de joden en giften van de Amerikanen?"
Het is niet duidelijk wanneer de verklaring is geschreven. Alleen de datum 'december 2006' wordt gegeven en het equivalent daarvan op de islamitische kalender.
In de verklaring wordt niet gerefereerd aan belangrijke gebeurtenissen van de afgelopen dagen, zoals de executie van de Iraakse oud-dictator Saddam Hussein.
Ook lijkt Al-Zawahri zich niet bewust van de nederlaag van de Raad van Islamitische Rechtbanken, de islamitische militie in Somalië, die vorige week door Ethiopische troepen en het Somalische regeringsleger uit de hoofdstad Mogadishu werd verjaagd. Al-Zawahri feliciteert zelfs zijn 'moslimbroeders' in Somalië en moedigt hen aan stand te houden bij het verdedigen van de eer van de islam.
Hij beschuldigt de regeringen van Egypte, Saudi-Arabië en Jemen ervan de belangen van de VS te dienen, en voegt eraan toe dat Washington bommen laat vallen op de moslims in Afghanistan en Irak, en Arabische leiders opdracht geeft hun oliebronnen leeg te pompen en de olie "tegen zo goedkoop mogelijke prijzen" te verkopen.
Verder strooit Al-Zawahri met beledigingen, onder meer gericht tegen de Pakistaanse president Pervez Musharraf, die hij ervan beschuldigt zich te laten omkopen, en de Egyptische president Hosni Mubarak, die hij een verrader noemt.
De Jemenitische president Ali Abdullah noemt hij een 'stroman van Amerika' en de New York Times-columnist Thomas Friedman een 'fanatieke zionist'.
Ook moedigt hij moslimvrouwen aan hoofddoeken te blijven dragen, ondanks de 'felle kruistocht' die tegen hen wordt gevoerd. Een gesluierde vrouw is een 'soldaat in de strijd van de islam' en 'zij moet weten dat de hoofddoek - een symbool van haar zedigheid en kuisheid - (Westerlingen) van binnen verscheurt omdat die laat zien hoe verdorven hun beschaving is'. (novum)
Dwergen genoten in het oude Egypte veel aanzien. Hun groeiafwijking werd niet als een lichamelijke handicap gezien. Het werd soms als goddelijke gave beschouwd.
Dit hebben Amerikaanse onderzoekers van het Universiteitsziekenhuis van Georgetown geconcludeerd. Zij ontdekten dat de oude Egyptenaren twee dwerggoden aanbaden, Bes en Ptah genaamd.
De tempel van Bes, de beschermheer van seksualiteit, werd onlangs opgegraven in de Bahariya Oase in het midden van Egypte. Verder bekleedden extreem kleine mensen machtsposities binnen welgestelde huishoudens.
Het onderzoeksteam bestudeerde zowel stoffelijke overschotten van dwergen als kunst uit het Egypte van circa 4500 jaar BCE. In meer dan vijftig tomben troffen de wetenschappers op muren afbeeldingen van kleine mensen aan. Ook werden vazen, beelden en andere kunstvormen aan hen gewijd.
De schilderingen laten zien dat kleine burgers in het oude Egypte middenin de samenleving stonden. Ze werkten onder meer als persoonlijke bewakers, dierenverzorgers, juweliers, dansers en artiesten.
Ook maakte een onbekend aantal van hen deel uit van huishoudens van hooggeplaatste ambtenaren. Zij werden na hun dood vorstelijk begraven, nabij de piramiden.
Egypte onderzoekt of Ramses II de farao is uit de Exodus
Egypte onderzoekt of Ramses II de farao is uit de Exodus
Egyptische archeologen gaan de mummie van farao Ramses II (1279-1213 BCE) onderzoeken om uit te zoeken of hij de farao van Egypte was ten tijde van de exodus van de joden uit Egypte. Dat meldde het persagentschap MENA .
Onlangs werd de mummie van Toetanchamon gescand, en nu is het de beurt aan Ramses II, zo citeerde MENA de secretaris-generaal van de Hoge Raad voor Antiquiteiten, Zahi Hawass.
"Met dit onderzoek willen we achterhalen hoe Ramses II stierf en of hij farao was ten tijde van de exodus", aldus Hawass.
De beschrijvingen in de Koran van de farao tijdens de exodus komen overeen met de regeerperiode van Ramses II tijdens de 18de Dynastie. "Farao Ramses II regeerde 67 jaar lang, een periode waarin gebeurtenissen zoals de exodus konden plaatsvinden", zo meent Hawass.
Volgens het bijbelse verhaal van de exodus uit Egypte, kon Mozes de farao na 10 goddelijke plagen overhalen om de joodse slaven in Egypte vrij te laten. Vervolgens splijtte God de Rode Zee om zijn volk te helpen ontsnappen aan de Egyptische troepen die de joden achtervolgden.
God liet daarna de Egyptenaren in de zee verdrinken, zo verhaalt het boek Exodus in het Oude Testament.
In de jaren tachtig onderzocht een Frans team de mummie van Ramses II al tevergeefs op sporen van verdrinking.
ma 30/01/06 - Duitse archeologen hebben in een tempel in Luxor in Egypte twee beelden uit de tijd van de farao's gevonden.
Het team van archeologen maakte vandaag in Caïro bekend dat het in de tempel van Amenhotep III twee beelden van de krijgsgodin Sechmet heeft gevonden.
De Sechmetbeelden zouden uit de 18e dynastie afkomstig zijn (rond 1533-1292 voor Christus).
Er werd ook een kop van een beeld gevonden. De kop heeft Nubische gelaatstrekken en zou eerder uit het eerste millennium voor onze tijdrekening dateren.
De wetenschappers vermoeden dat de kop, die een lid van de koninklijke familie voorstelt, mogelijk door archeologen of bij een illegale opgraving door rovers in de 19e eeuw in de tempel werd achtergelaten.
Geplaatst op 30-11-2005 17:04 door boris bouricius in categorie actualiteit
Mijn huis is in een stad in Egypte met een paar honderd duizend inwoners. Wie werk heeft verdient niet veel. Een ambtenaar die nog niet zo lang in dienst is verdient 250 guinee per maand, Daarvan gaan er ongeveer 7 in een euro, dus 23 euro.
Huren zijn laag. Er wordt gekookt op butagas. Daarvan staan in ieder huis een fles van 12 liter.
Twee keer per dag rijdt er een vent door de wijk met een ezelwagen met flessen gas, niet zoals vroeger bij ons de olieboer. Je hoort hem al van verre aankomen, omdat hij met een grote moersleutel alsmaar op die flessen slaat. Als het gas op is, roep je hem uit het raam toe, hij komt met een volle fles gas naar boven, koppelt de lege fles af en sluit de volle fles aan. Voor het gas en zijn werk krijgt hij 5 guinee, 75 eurocent.
Als je ergens heen wil je ga je naar een route van een gemeenschappelijke taxi en geeft een teken dat je mee wilt. Van hier, 4 km naar het station in de stad betaal je dan een kwart guinee, 4 cent. Er kunnen 6-8 mensen mee. Ze kijken niet gek als ik er ook mee ga, maken plaats. Als je maar gewoon zoals zij doet is alles goed.
Er zijn veel werkelozen, er is niet genoeg werk, maar een uitkering? Ho maar. Families springen voor elkaar in. Er wordt geklust bij het leven. Er komt af en toe iemand bij me schoonmaken, die betaal ik anderhalve euro voor 3 uur. En dat is meer dan ze zelf aan elkaar zouden geven. Volgens onze standaard zijn de mensen hier arm. Ze leven vaak van de hand in de tand. Er wordt gebedeld. Maar ..
In wezen kijkt niemand sacherijnig. Er zijn er natuurlijk wel die dat wel doen. Maar in winkels en op straat praat men opgewekt tegen elkaar, in de bus en in de gemeenschappelijke taxi worden grappen gemaakt. De mensen maken geen ongelukkige indruk. Ze maken er het beste van. Ik noem ze niet arm. Ze leven eenvoudig, nou en? Daarom ben ik graag hier in de winter. Ik leef in een huis, ik leef net zoals in Holland, heel eenvoudig. Voor die mensen ben ik een rijke vent, want ik kan hierheen komen vliegen, en op mijn eentje in een appartement wonen, ik kan een taxi betalen en me voor 60 eurocent naar de stad laten rijden. Dat ik dan afding als ze meer vragen, dat is landsgewoonte, dat nemen ze me niet kwalijk, want zo werkt het nu eenmaal.
Er zijn rapporten dat er veel armoede is in Nederland, lees ik in de krant. Vooral onder de allochtonen, staat er. Ik vraag me wel eens af of die zogenaamd armen zichzelf arm vinden. Dat ze vaak weinig geld hebben, is zeker, Maar ze lijken er tevreden mee, ze klagen niet echt. Wie dergelijke dingen uitkramen noem ik salonsocialisten., op kruistocht tegen de armoede.
![De Franse president Nicolas Sarkozy en zijn nieuwe geliefde ex-model Carla Bruni komen aan op het vliegveld van Luxor.](javascript:fotovenster("http://www.telesport.nl/multimedia/archive/00144/sarkozybruni_jpg_144261d.jpg","De%20Franse%20president%20Nicolas%20Sarkozy%20en%20zijn%20nieuwe%20geliefde%20ex-model%20Carla%20Bruni%20komen%20aan%20op%20het%20vliegveld%20van%20Luxor. ","AFP ",167,200);)
vertegenwoordigt een sensationele ontdekking over de oudste bekende inwoners van Oud Europa, van wie de etnische naam ons door de klassieke oude schrijvers zoals Homerus, Herodotus, Pythagoras, Plutarch, en vele anderen is bericht. Het vertelt ons het verhaal van de herontdekking van mensen die in vervlogen tijden eenvoudig 'Thracianen' werden genoemd. Deze mensen werden door Herodotus als talrijkste etnische groep na Hindus genoemd. Homerus schreef in zijn Ilias dat deze mensen hem aan de goden herinnerden. 
Hiernaast ziet u een met behulp van computer verbeterde versie in een schematische tekening (extra of willekeurige tekens die op de tablet aanwezig waren zijn niet opgenomen voor het weergeven en ontcijferen van de tekst). 
De drie-één God (Drievuldigheid) omringt (blijft stilstaan binnen) Thracië, of de God van O, dat op het grondgebied van Thracië is blijven stilstaan.
Ik getuig aan de waarheid, ik geef of beloof dienstenaanbod aan de grote Zoon van God.
De Tempel van God is een grote vesting en een geheime verdedigbare plaats, of de God van O, die in uw tempel is, mijn vesting is en me verdedigt.
Koptische legendes spreken van ondergrondse kamers die naar de drie piramides in Gizeh leiden. Zijn archeologisch onderzoek van 2006 (met behulp van de grond-penetrerende geo-radar) legde alvast negen anomalieen in de ondergrond vast. 
De vroegste piramiden in Egypte waren trappenpiramides.
De piramide is in totaal 104 meter hoog. De noordelijke ingang komt uit in drie kamers, waarvan één vermoedelijk een grafkamer is. 
De Egyptische Azhar universiteit heeft een van haar sjeiks geschorst die in een fatwa beweerde dat vrouwen hun mannelijke collega's borstvoeding mogen geven.
Google Earth ontdekt en het moet gezegd: het is leuk speelgoed.
Na onderzoek bleek het juweel gewoon glas te zijn. Dit leverde echter geen sluitende verklaring op want de ouderdom predateerde de allereerste Egyptische beschaving.
alleen... er is nergens een impactkrater te vinden.
n een ondergrondse ruimte naast de grafkamer zijn 20 intacte kleipotten met deksels gevonden.
maar stierf aan de gevolgen van een infectie na een ongeval. 
Om de authenticiteit te bevestigen of weerleggen werd de buste van Neferiti onderworpen aan een CT-scan.
.
Met de door de kerk goedgekeurde en geïnstitutionaliseerde invoering van de slavernij deed ook het racisme zn intrede. De gruwelijke deportatie van miljoenen onschuldige Afrikanen kan je immers enkel verantwoorden door de absolute blanke superioriteit in te roepen, en de zwarten primitief en onderontwikkeld te noemen. 
Zowel het christendom als de islam, geometrie als mechanica, astronomie als literatuur zijn van oorsprong Afrikaans, aldus Diop, die zijn onderzoek begint bij de vondst van de vroegste menselijke resten (homo erectus en homo sapiens). 
mens, kwam pas 20.000 jaar geleden voor het eerst in beeld, op een moment dat er in Swaziland al minstens 30.000 jaar koper ontgind werd.
oude Ethiopische versie van hetzelfde verhaal, de Kebra Nagast, vormt de gebeurtenis de hoeksteen van het religieuze leven. Zo overtuigend wordt het verhaal verteld en overgeleverd, ook in de orthodoxe Ethiopische kloosters in Jeruzalem, dat een groep kruisvaarders in de Middeleeuwen effectief van het heilige land doorreisde naar Ethiopië, om daar op zoek te gaan naar de zo begeerde Ark des Verbonds. Of was het toch de heilige graal? 
Hans Georg Wunderlich, de Duitse geoloog, stelt zich terecht vragen bij de tien donkere eeuwen tussen het Minoïsche en het klassieke hellenistische tijdvak, en de hemelsbrede verschillen tussen beide culturen. 
Dieper heeft Wunderlich nooit kunnen graven. Hoewel hij in zijn boek regelmatig verwijst naar een Afrikaanse erfenis, naar de ware wortels van de Egyptische beschaving, beperkt hij zich tot het onderzoek naar de kenmerken van de Minoïsche hoogconjunctuur. 
Tot 1854 was de penis het ultieme vruchtbaarheidssymbool. 
Dan Brown licht in De Da Vinci Code maar een klein tipje van de sluier op die door de eeuwen heen over onze geschiedenis is gedrapeerd. De menselijke historie zit vol verborgen en verboden verhalen, soms radicaal verschillend van de officiële geschiedschrijving. In deze reeks richten we de spots op die X-Files van de Geschiedenis
tot de opzienbarende bevinding kwam dat de schachten in de grote piramide van Cheops, en ook de drie piramiden van Gizeh in hun geheel, gebouwd waren volgens een uiterst precies patroon dat exact overeenstemt met de stand van de drie sterren in het teken van Orion.
Hancock, auteur van het ophefmakende Fingerprints of the gods, een boek dat overtuigende verbanden legt tussen de heiligste en meest mysterieuze plaatsen op deze aardbol. 
De Maya-god Pacal (omstreeks 750 nà Christus) zou een evenbeeld zijn van Toetanchamon, de Egyptische kind-koning, die zijn kennis en wijsheid zou geëxporteerd hebben naar de Amerikas met een machtige vloot van papyrusboten. 
De vraag is waar en wanneer de Mayas en de Egyptenaren, die kennis verworven hebben.
minst de wereldgeologie. 
aanhaalt waaruit moet blijken dat de mythe van de grote zondvloed die in zowat alle culturen verteld wordt, haar oorsprong vindt in diezelfde turbulente periode. 
uitgebreid was.
vroeg het zich in de jaren 60 en 70 al af: Waren de goden kosmonauten? Toen werd er om zijn theorieën meestal smalend gelachen, eind jaren 90 noemde de toonaangevende Literary Review het boek van Graham Hancock one of the intellectual landmarks of this decade. Aan u om uit te maken of we nu slimmer, dan wel dommer zijn geworden. 
Maurice Cotterell komt in zijn boek The Tutankhamun Prophecies tot nog veel opzienbarender bevindingen dan Robert Bauval en Graham Hancock . Waar haalden de Egyptenaren plots al die kennis en wijsheid vandaan, vraagt hij zich af. 
de films The Matrix en The Matrix Reloaded, maar het hightechgehalte van die prenten wijst wel op de verbluffende mathematische en astronomische kennis van beide volkeren. 
Messias zijn, van de boodschapper die de mensheid de waarheid komt vertellen. Vandaar dat de Kerk het getal in de loop der tijden gedemoniseerd heeft. Hoe zou er ooit nog een nieuwe Messias kunnen komen, als we Jezus al gehad hebben? En welke waarheid moet nog verteld worden, als die toch al uitvoerig beschreven staat in de bijbel? 
Marcus Antonius (een generaal van Caesar ) komt om politieke redenen naar Alexandrië en wordt verliefd op Cleopatra. Cleopatra is dan 28 jaar, Antonius 42 jaar.
Echte liefde kent geen grenzen, maar over de grens blijkt de invulling van die liefde wel aan andere regels gebonden te zijn. Dat merken westerse vrouwen die in Egypte hun grote liefde vonden. Hanneke Rozema tekende de verhalen van enkele van die vrouwen op in haar boek Grenzeloze Liefde. Wat blijkt? Goed opgeleide, westerse vrouwen die vallen voor een Arabische man blijken maar al te roekeloos het huwelijksbootje in te stappen.
;)
U ziet op de foto geen buitenaards wezen, maar een mens. 
Bij de opgravingen te Tell-el-Amarna, de nieuw gebouwde stad in Midden-Egypte, werden de resten van beeldhouwersateliers blootgelegd. 
![](javascript:fotovenster("http://www.telegraaf.nl/multimedia/archive/00145/pelgrim_145038d.jpg"," "," ",200,128);){kind=link}