Om bij tijd, eens terug te genieten van de plaatsen waar je ooit geweest bent! De wereld in een muisklik http://www.alovelyworld.com/index2.html
OP REIS MET DE BLAUWE VOGEL - Cruise op deNijl -
1.Lezers die het hele REISVERSLAG WENSEN TE LEZEN.... weet dat dit in omgekeerde orde staat.
Het begint met de terugreis 15.09.06 (zie blog vanaf 3december 06) en eindigt met het vertrek op 01.09.06 ( zie blog vanaf 3 oktober 06)
2.Verder wordt deze blog aangevuld met EGYPTE NU:actuele feiten en vondsten...
26-12-2007
Foe-fi.
Egypte "Foe-Fi " door de ogen van Wim Helsen
In het oude Egypte was er nog geen sprake van plastische chirurgie. Niemand deed er aan peelings, neuscorrecties, borstvergrotingen, facelifts of rimpelopvullingen. Maar toch bestond er al een duidelijk gedefinieerd ideaalbeeld voor vrouwen. Dat ideaalbeeld was bedacht en vormgegeven door beeldhouwer Amtoet-Ra. Amtoet-Ra leefde in het plaatsje Sakkarah, en hij vereeuwigde zijn ideale vrouw in een levensgroot sculptuur met de naam: Foe-fi.
Het beeld Foe-fi toonde een vrouw die Egyptisch danst, dat wil zeggen met het hoofd gedraaid over de linkerschouder en met voeten en handen zo geplaatst dat ze in dezelfde richting wijzen als de neus van de dansende vrouw. Foe-fi droeg een diadeem en een luchtig gewaad, ze had brede schouders, kleine borsten, beweeglijke armen, lange vingers, een klein bol buikje, ranke benen en een lange sierlijke staart.
Amtoet-Ra liet het beeld plaatsen op een hoge sokkel op het marktplein van het stadje Sakkarah, en binnen de kortste keren kwamen van overal mensen om in verrukking te staan staren naar Foe-fi, de Linda Evangelista van het oude Egypte.
Na amper een maand werden in bijna alle winkeltjes en kraampjes op en rond het marktplein valse staarten voor vrouwen verkocht. Men kon ze in alle prijsklassen vinden: rieten staarten voor de armen, kattenstaarten voor de middenklasse, gepolijste blinkende luipaardenstaarten voor de meest vermogende mensen, en leden van de toenmalige Egyptische jetset tenslotte kochten leeuwenstaarten met inwendige mechaniek, waardoor de staart kon bewegen. In één kraam kon men bij wijze van grap voor zijn vrouw zelfs een krokodillenstaart kopen.
Amtoet-Ra droomde ondertussen van een echte eigen levende Foe-fi, met behalve het ideale lichaam, ook nog eens een echte eigen levende staart waar men aan kon trekken en in bijten
. Hij zocht drie vrouwen die qua uiterlijk het ideaalbeeld al dicht benaderden, en ging met hen aan de slag. Om te beginnen moesten die vrouwen zorgen voor extra vel aan hun lijf. Daarvoor moesten ze eerst heel veel bijkomen, en nadien weer afvallen. Het overtollige vel werd achter hun rug samengespannen met touwen en vervolgens gemodelleerd in de vorm van een staart. Daarna mummificeerde Amtoet-Ra de staarten. Gedurende een maand moesten de vrouwen, mét mummiestaart, elke dag acht uur lang in de schaduw van de Sfinx van Gizeh zo Egyptisch mogelijk dansen. Hoe beter ze dansten, hoe sneller de staart uit zichzelf zou beginnen verder groeien.
Hoewel de verwachtingen hooggespannen waren, liep het experiment uit op een sisser. Één vrouw kreeg een staartinfectie en kon ternauwernood worden gered dankzij een staartamputatie, één werd na twee weken gek van het gedwongen dansen en sneed haar nieuwe lichaamsdeel zelf af, en van de derde werd de staart tijdens het baden afgebeten door een plotse krokodil. Amtoet-Ra was ondertussen zijn interesse al verloren omdat hij teleurgesteld was in de drie vrouwen, van wie volgens hem geen enkele Egyptisch genoeg danste. Hij ging met hen naar de markt en ruilde ze daar om voor een nieuwe steenbeitel.
Het zielige lot van de drie vrouwelijke proefkonijnen en het misprijzen dat Amtoet-Ra tegenover hen tentoonspreidde, maakten dat er al snel een tegenbeweging op gang kwam. Kwade vrouwen gingen hun staarten plots in het openbaar opzettelijk verkeerd dragen: ze deden de staart zo aan, dat het leek alsof hij uit hun linkeroor kwam. Zo gaven ze uiting aan hun ongenoegen. Het protest groeide en culmineerde in een massale betoging van vrouwen met een linkeroorstaart op het marktplein van Sakkarah.
De demonstranten haalden Foe-fi van haar sokkel en hakten haar staart af. Nadien was er een grote rituele staartverbranding en een uitbundig feest. De vrouwen dansten en dronken en spraken van zelfrespect, zusterschap en definitieve bevrijding.
Sarkozy brengt eindejaar in Luxor door met Carla Bruni
Sarkozy brengt eindejaar in Luxor door met Carla Bruni
Het zwembad van het Old Winter Palace hotel.
De Franse president Nicolas Sarkozy wordt vandaag, op kerstdag, in de Egyptische stad Luxor verwacht.
Het is het begin van enkele dagen vakantie in Egypte waarbij hij vergezeld wordt van zijn nieuwe vriendin, de ex-mannequin en zangeres Carla Bruni.
Van een bron bij de Parijse luchthaven Bourget kon vernomen worden dat nog negen andere mensen het kersverse koppel vergezellen. Het Elysée heeft het privé-verblijf van Sarkozy niet bevestigd, maar uit eensluidende bronnen klinkt het dat de Franse president in het luxueuze hotel Old Winter Palace verblijft, vlakbij de faraotempel in het centrum van Luxor. De plaats dankt zijn faam aan de vele archeologische sites in de omgeving. (belga/odbs)
Pyromaan: Ik brand van verlangen naar de Kerst. Activist: Ik moet wat doen met de Kerst! Alkoholist: Goed kerstpakket, er zaten 5 flessen in. Alkoholist: Je verzuipt in de feesten, tegenwoordig. Alkoholist: Na Kerst stop ik. Antichrist: Wanneer krijg ik nou een feest? Aquarellist: 't Is een wat waterige Kerst geworden. Artillerist: Mag ik dit jaar de ster afschieten? Atheïst: Prettige kerstdagen. Detaillist: Eigenlijk zou het pas over een paar maanden moeten zijn. Egoist: Deze Kerst vier ik alleen. Evangelist: Mogen we nou eindelijk eens een ander verhaal? Fatalist: Kerstfeest: je ontkomt er niet aan. Hypochonder: Ik moet er niet aan denken om iets te gaan doen met Kerst, want dan moet ik vast volgend jaar weer. Hypochriet: Ik vind Kerst het mooiste feest dat er is. Al die vrede op aarde! Internist: Gelukkige kerst, tot ziens op mijn tafel. Kalkoenen, kippen en konijnen: "Wij wensen alle mensen vegetarische kerstdagen!" Milieu activist: Uit welk land komt die boom? Mist: Bah, al die lichtjes prikken in m'n ogen. Naturist: Het kalkoenenvel is voor mij dit jaar. Negativist: Ik heb geen plannen met Kerst. Nihilist: Heb jij al een overlevingsplan? Opportunist: Es kijke, bij wie gaan we dit jaar eten? Opportuniste: Met kerst kun je mooi even de berghokken reorganiseren. Optimist: Gezellig, dit jaar komt de hele familie! Pessimist: Gadverdamme, dit jaar komt de hele familie! Violist: Ha, Kerstconcert, dubbel tarief!
Er is nog hoop voor de hongerigen....
Het Vaticaan bezit zoveel kapitaal dat de aarde 300 jaar lang van honger verlost zou kunnen zijn! Tweederde van de wereldbevolking lijdt echter nog steeds honger en in hun smeekbeden klinkt voortdurend . geef ons alsjeblieft ons dagelijks brood,
...waarop het nederige en vrome Vaticaan dan antwoordt: A(ch)men(sch).
LittleBuddha heet de film, waar getoond wordt, hoe de tibetaanse boeddhisten de opnieuw geboren reinkarnaties opzoeken van hun grootste spirituele leraren.
Op grond van hun kennis over de sterren, de tibetaanse astrologie, en na het duiden van een aantal tekens, eventueel door een officiëletrance-helderziende, gaan twee tot drie mannen (monniken dus) op stap en trekken door berg en dal (die hebben ze daar) om de nieuw geborene te gaan ontdekken. Ze hebben voorwerpen bij, die de kleine moet herkennen als test om te zien of hij wel de ware is.
Die kleine wordt dan wel een tijd bij zijn familie gelaten, maar dan heel snel weer opgehaald, om een kloosterlijk leven te gaan lijden en op de hoge functie voorbereid te worden.
Dat lijkt heel sterk aan dat verhaaltje over 3 koningen, die sterren volgen en met geschenken een kind gaan bezoeken, dat later een hoge spirituele leraar moet worden. Dat kind verdwijnt dan met 11 jaren in het niets (misschien wordt hij wel in Tibet opgeleid), om dan plots met heel veel wijsheid naar zijn geboortestreek terug te keren, en daar de mensen te leren. Hetgeen niet door iedereen geapprecieerd wordt.
De reis moet over Egypte gegaan zijn, en dat was ook mogelijk, want Egypte was vroeger een land, wat door een wrede keizer Asokha veroverd was. Asokha echter vond zichzelf op een bepaald ogenblik té wreed en is zo tot het boeddhisme bekeerd geworden. In Egypte heeft men een paar jaar geleden stenen gevonden waarop (vóór Christus) een aantal verhalen, gelijkenissen en wonderen uit het boeddhisme gebeiteld waren.
Pornografie heel oud Als wij onder pornografie de beschrijving of afbeelding van seksueel gedrag verstaan, dan is de pornografie al heel oud.
De oudste grotschilderingen, die wel 30.000 jaar terug gaan, tonen bijvoorbeeld de geslachtsgemeenschap tussen mensen en dierachtige wezens. Oude Egyptische geschriften in hiërogliefen (meer dan 3000 jaar oud) bevatten recepten voor anticonceptiemiddelen. De heilige boeken van verschillende religies, de Vedas, het Oude Testament, de Bijbel en de Koran bevatten passages over verleiding, zwangerschap, huwelijk, prostitutie, homoseksualiteit, verkrachting. De oudste wereldse literatuur, Homerus, Bhagavad Gita, Germaanse sagen en legenden, Chinese teksten en Griekse toneelstukken, gaan allemaal over het seksuele gedrag in de ruimste betekenis van het woord: mannen en vrouwen, hun liefde en haat, overspel, incest, jaloezie, en de betekenis van al die seksuele zaken voor het welzijn van de gemeenschap als geheel.
En ten slotte kunnen we wijzen op heel oude boeken, beeldjes, tempelversieringen, afbeeldingen in bijna alle culturen, waar het seksuele expliciet wordt getoond en besproken. De Kama Soetra is het bekendste oude handboek voor echtparen, waarin een groot aantal variaties van de geslachtsgemeenschap worden besproken. Nog veel ouder is de Chinese Taotraditie, die het seksuele genot van paren als een weg ziet naar spirituele eenwording met de kosmos. Ook in onze moderne wereld leven deze oude slaapkamertradities nog voort.
In de Egyptische havenstad Alexandrië zijn vijf lijken vanonder het puin van een elf of twaalf verdiepingen tellend appartementsgebouw gehaald. Dat meldt de politie. Vermoedelijk zijn nog een vijftiental anderen vermist.
De reddingsoperatie is nog altijd aan de gang. De hulpdiensten vrezen dat het aantal slachtoffers nog zal oplopen.
Bouwregels overtreden De oorzaak van de instorting is niet bekend. Maar dit type ongevallen komt vaak voor in Egypte omdat bij de constructie van gebouwen of bij verbouwingswerken de regels niet altijd gerespecteerd worden. In mei kwamen twee arbeiders om in Kaïro toen het gebouw dat ze aan het renoveren waren, instortte. In oktober vorig jaar zakte een gebouw van vier verdiepingen in elkaar in Mansoura, in de Nijldelta. Daarbij vielen toen zeven doden.
Een jaar daarvoor kwamen in Alexandrië al eens negentien mensen om en raakten zeventien anderen gewond toen een gebouw van zes verdiepingen het begaf. Drie verdiepingen waren toen illegaal toegevoegd aan het oorspronkelijke gebouw.
Het zwaarste ongeluk van die strekking gebeurde op 26 februari in Damiette, in het noorden van Egypte. Toen verloren 27 mensen het leven. (belga/lb)
Een 27-jarige Egyptische vrouw is vandaag bevallen van een zesling.
Zeinab Mansour, uit het zuiden van Egypte, heeft twee jongetjes en vier meisjes ter wereld gebracht in het ziekenhuis Asiut Educational Hospital, ten zuiden van Cairo. De bevalling verliep via een twee uur durende keizersnede. Dat laten ziekenhuisbronnen weten.
Niet één, maar zes Toen Zeinab Mansour vijf dagen geleden naar het ziekenhuis werd gebracht wegens complicaties, bleek dat ze zwanger was van zes kindjes, en niet van één, zoals zij en haar behandelende arts dachten.
Medicatie De vrouw probeerde al enige jaren zwanger te worden. Ze nam medicatie om haar ovulatiecylcus te stimuleren. De kindjes kwamen acht weken te vroeg op de wereld, maar zijn in goede gezondheid. (belga/eb)
06-12-2007: Dit is een ontdekking over de dageraad van de menselijke beschaving. Het gaat terug naar een historische periode die men de Era Eneolithic (van Chalcolithic) noemt.
Het wijst op het verhaal van de oudste beschaving die in Europa wordt gekend. Het werk van Dr. Guide vertegenwoordigt een sensationele ontdekking over de oudste bekende inwoners van Oud Europa, van wie de etnische naam ons door de klassieke oude schrijvers zoals Homerus, Herodotus, Pythagoras, Plutarch, en vele anderen is bericht. Het vertelt ons het verhaal van de herontdekking van mensen die in vervlogen tijden eenvoudig 'Thracianen' werden genoemd. Deze mensen werden door Herodotus als talrijkste etnische groep na Hindus genoemd. Homerus schreef in zijn Ilias dat deze mensen hem aan de goden herinnerden.
Ons modern begrip van geschiedverschuivingen en -veranderingen zijn sneller dan ooit met de komst van het Internet-tijdperk. De reden is duidelijk: vrije toegang tot veelvoudige globale informatiestromen, die het breedste aan gegevens oogsten die de bron(analyse) maar toestaat. Dergelijke unieke nieuwe mogelijkheden zijn vooral relevant voor het onderzoeken van de oudste geschiedenis van de wereld, omdat de toegang tot de oudste en hoogst unieke documentbronnen van het verleden als bij wijze nu voor het rapen liggen.
Deze ontdekking definieert wat de meeste archeologen en historici vandaag nog steeds als 'voorhistorisch' era classificeren (die zo wordt genoemd om een tijdspanne aan te duiden die nog geen systeem om te schrijven had en dus niet de mogelijkheid had om een historisch verslag achter te laten).
Het werk van Dr. Guide identificeert en decodeert het schrijven op artefacten van die periode en verplaatst de bekende grenzen van de 'voorhistorische' era naar minstens een paar millennia vroeger in de lineaire tijd. In de 'voorhistorische' teksten die in dit onderzoek worden gedecodeerd, wordt het vrij snel duidelijk dat de mensen die hen schreven, noch 'voorhistorisch', noch 'primitief' (strijdig met de vele zogenaamde 'wetenschappelijke' modellen van het oude verleden) waren. Ze tonen aan dat ze hoogst verfijnde niveaus van gedachten uitdrukten, die door de 'moderne' wetenschap voor een veel recentere periode van 'moderne toestand' worden aanzien.
De votieve tablet van het dorpje Gradeshnitsa (Vratza District, Bulgarije) dateert van circa 5000 voor Christus en bevat 4 rijen van pictografische tekens, die op de bovenstaande foto vrij duidelijk zichtbaar zijn.
Hiernaast ziet u een met behulp van computer verbeterde versie in een schematische tekening (extra of willekeurige tekens die op de tablet aanwezig waren zijn niet opgenomen voor het weergeven en ontcijferen van de tekst). Hieronder links ziet u de gestyleerde weergave, rechts daarvan de hiëroglyfische weergave. Deze kalligrafische druk doet ons denken aan de piramidenteksten van het Oude Egypte die hier prachtig in zijn geautomatiseerde kalligrafische druk worden teruggegeven.
Als we de drie laatste foto's vergelijken merken we dat de originele tekst in Thraciaanse stijl op een unieke manier kalligrafisch wordt omgezet naar Egyptische stijl.
De duidelijke conclusies zijn als volgt: het manuscript dat in de gravures op de Tablet van Gradeshnitsa wordt gebruikt - die in het land van het Oud Thracië (huidig Bulgarije) werd gevonden - en de manuscripten die in gelijkaardige tabletten in de piramidenteksten werden gebruikt - die in het Oude Egypte worden gevonden - vertegenwoordigt één en hetzelfde identieke hiëroglyfisch manuscript!
De Tablet van Gradeshnitsa antidateert gelijkaardige artefacten die in Egypte minstens twee millennia geleden werden geschreven.
Blijkbaar was dit bepaalde type van hiëroglyfisch script ontstaan en het eerst gebruikt in het Oude Thracië en werd het later overgebracht en geïntroduceerd in het Oude Egypte. De vroeg-Thraciaanse versie van dit hiëroglyfisch manuscript werd klaarblijkelijk hoofdzakelijk gebruikt als Heilige Taal van de ingewijde elite in Egypte.
De hiëroglyfische tekst op de Tablet van Gradeshnitsa kan in de linker-richting gelezen worden en de vertaling heeft de volgende gelijkaardige betekenis als bij Egyptische hiërogliefen:
De drie-één God (Drievuldigheid) omringt (blijft stilstaan binnen) Thracië, of de God van O, dat op het grondgebied van Thracië is blijven stilstaan.
Ik getuig aan de waarheid, ik geef of beloof dienstenaanbod aan de grote Zoon van God.
Ik verheerlijk de Grote God en ik zal u, de Grote God van O, prijzen.
De Tempel van God is een grote vesting en een geheime verdedigbare plaats, of de God van O, die in uw tempel is, mijn vesting is en me verdedigt.
De tabletten van Gradeshnitsa zijn absoluut niet de enige bestaande artefacten van die aard die op het grondgebied van het Oude Thracië werden gevonden. Er zijn een aantal gelijkaardige tabletten (platen) bekend aan archeologen die van vrijwel dezelfde historische periode (van 5000 tot 4000 voor Christus) dateren en binnen de grenzen van hetzelfde uitgebreide geografische gebied werden gevonden.
Zonder in te gaan op alle technisch-archeologische details van dergelijke vondsten in dit hoofdzakelijk taalkundig onderzoekswerk zal het voor ons voldoende zijn te verklaren (dat de analyse afdoende aantoont) dat de tabletten die in het noorden van Bulgarije (en in het gebied van Tartaria, Roemenie) werden gevonden pictografische gelijkenissen vertonen met de bekende (jongere) Oud-Egyptische teksten.
Patrick Geryl een Belgische onderzoeker die net een nieuw boek heeft geschreven gelooft dat een grootse zonne-uitbarsting de mensheid in 2012 terug naar de premature kinderschoenen zal werpen. Volgens antieke profetieën zullen de exacte gegevens daarvan, die volgens hem reeds bij de oude Egyptenaren bekend waren, vlak voor dat moment gevonden worden. Patrick hoopt de man te zijn die deze belangrijke ontdekking zal doen.
De Egyptische autoriteiten, onder leiding van Zahi Hawass, werken tegen maar vermoed wordt dat er zich onder de Sfinx een kamer vol lang vervlogen geheimen bevindt. Dat is het grote doel van de missie; de te vinden plaats.
( Patrick Geryl onderzoekt 2012 ter plekke )
Patrick Geryl gelooft dat een antediluviale (pre-zondvloed) beschaving 12.000 jaar geleden de mogelijkheid had om de exacte zonnecyclus te berekenen. Wetenschappers van tegenwoordig zijn nog niet zover en merken heden ten dage slechts vreemd gedrag op in de zon; oorzaak onbekend.
Het gekke gedrag van onze ster is een extra reden om een kijkje te nemen naar Geryls onderzoek en het niet al te snel te verwerpen.
De gouden cirkel
Wegens politieke redenen mag Patrick Geryl momenteel slechts in de nabije omgeving van de grote piramide van Cheops werken.
Hijzelf verwacht de grootste ontdekking zo'n honderd kilometer verderop, in het labyrint.
Daarin zou zich de gouden cirkel bevinden: een grootste kamer helemaal in goud met daarin belangrijke hieroglyfen uit verleden en toekomst. Hij meent dat zijn zoektocht zal leiden naar de culturele en spirituele origines van onze beschaving en diens lot.
Doemprofetie
Na zijn boek De Orion Profetie zien velen Patrick Geryl als een doemprediker. Eenmaal de wereld en bevolking bekend is met hun lot verwacht hij een totale chaos. Reeds voordat de Zon al onze elektronica zal uitschakelen zal de mensheid besluiten om te leven in plaats van te werken. Als niemand nog de handen uit de mouwen wil steken klapt de economie in elkaar.
Patrick is gestopt met werken om zich volledig aan 2012 te kunnen wijden. Net zoals de meeste 2012-onderzoekers is hij overtuigd van de grootste veranderingen die op til staan.
Hij beseft dat zijn onderzoek aanleiding tot een wereldwijde depressie kan geven. Zeg nu zelf, wie wil er nog werken als het in 2012 toch gedaan is? Hoe hij dit op persoonlijk niveau moet aanpakken, daar is hij nog niet over uit.
Feit of fictie?
Technologische hoogstandjes uit een beschaving die ouder is dan de Egyptische? Een tijdscapsule die ons vertelt over het verleden en waarschuwt voor de toekomst? Of Patrick Geryl de spijker op de kop slaat zal blijken in of rond 2012. Dat hij sowieso iets op het spoor is mag blijken aan de resultaten van zijn studie en opgravingen.
Koptische legendes spreken van ondergrondse kamers die naar de drie piramides in Gizeh leiden. Zijn archeologisch onderzoek van 2006 (met behulp van de grond-penetrerende geo-radar) legde alvast negen anomalieen in de ondergrond vast.
De Egyptische regering wil eerst zelf de bevindingen publiceren vooraleer details aan de buitenwereld kenbaar te maken.
Winnen zonder te spelen en zonder een deelnemingsticket? Onmogelijk!
² Hebt u een brief of een e-mail, vaak uit het buitenland, ontvangen waarin u een mooie winst bij een loterij wordt aangekondigd?
Antwoord niet op deze brief of e-mail: het gaat om oplichterij. Een officiële Loterij communiceert nooit op deze manier.
Als u deze oplichters toch antwoordt, zullen zij proberen om u administratiekosten en verzekeringskosten te laten betalen voor de zogezegd gewonnen som of bankkosten. Indien u hen een som betaalt, zullen ze met de noorderzon verdwijnen samen met uw geld. Natuurlijk hoort u daarna nooit meer iets over die zogenaamde grote winst!
Een officiële Loterij rekent nooit kosten aan voor de uitbetaling van een winst.
Ons advies: antwoord niet op deze brieven of e-mails en geef de afzenders ervan geen persoonlijke of privé-gegevens door.
Als u het slachtoffer bent van deze oplichters, dan kunt u klacht indienen bij de politie of contact opnemen met de Federale Overheidsdienst voor Economie, KMO, Middenstand en Energie. Het adres vindt u hieronder.
Klik hier om een voorbeeld te bekijken van brief/e-mails die het werk zijn van oplichters.
²Telefonisch of met een sms'je deelnemen aan de Lotto of aan Euro Millions? ON-MO-GE-LIJK!
Hierbij laat de Nationale Loterij weten dat zij regelmatig klachten ontvangt van spelers uit het hele land, die melding maken van pogingen tot bedrog met zogenaamde telefonische deelnemingsverwervingen of deelnemingsverwervingen per sms aan de trekkingsloterijen « Lotto » of « Euro Millions ».
Deze pogingen tot bedrog komen blijkbaar voor in verschillende vormen:
een gebruikelijke vorm van bedrog bestaat erin, dat de speler wordt gevraagd om één of meer sms-berichten, die duurder zijn dan het gebruikelijke tarief, te sturen naar een verkort nummer bv. 3838- om zogenoemd te kunnen meespelen met de Lotto of met Euro Millions. Wees op uw hoede: met dergelijke dure berichten probeert men u zeer vaak een sms-abonnement aan te smeren! Om onnodige kosten te vermijden, doet u er dus goed aan om uw telefoonoperator te vragen de ontvangst van dergelijke sms-berichten te blokkeren.
Sommige slachtoffers van dit bedrog worden opgebeld met de vraag om, met behulp van hun telefoontoetsen, diverse codes te vormen, waarmee ze zogenaamd kunnen meespelen met de Lotto of met Euro Millions. Let op: dergelijke codes kunnen uw telefoonfactuur aanzienlijk de hoogte injagen!
Andere personen worden dan weer opgebeld nadat ze zogenoemd « een groot bedrag hebben gewonnen met de Lotto of met Euro Millions ». Aan deze mensen wordt gevraagd om iemand van de Nationale Loterij thuis te ontvangen, zogenaamd « om de uitbetalingsvoorwaarden van het winstbedrag te regelen ». Let echter op: de Nationale Loterij legt nóóit « huisbezoeken » af om winsten te komen uitbetalen!
De Nationale Loterij wenst hier duidelijk te benadrukken dat zij geenszins aan de oorsprong ligt van bovengenoemde sms-berichten of telefonische oproepen; zij raadt haar spelers trouwens aan om ze te negeren. De Nationale Loterij herinnert er daarenboven aan dat er geen enkele mogelijkheid bestaat om hetzij telefonisch, hetzij door middel van sms'jes deel te nemen aan de door haar georganiseerde openbare loterijen.
Immers, om op een geldige en reglementaire wijze te kunnen deelnemen aan de in België georganiseerde loterijen, dient een speler een deelnemingsticket te verwerven in een verkooppunt van de Nationale Loterij. De speler zal dat deelnemingsticket moeten kunnen voorleggen om zijn winstbedrag uitbetaald te krijgen.
De Nationale Loterij legt klacht neer tegen de organisatoren van de hier besproken bedrieglijke praktijken, want dergelijke activiteiten kunnen zowel haar goede naam als haar vertrouwen bij het publiek schaden.
Bent u het slachtoffer geworden van een of andere bedrieglijke praktijk? Dien dan als volgt klacht in bij de Federale Overheidsdienst Economie, KMO, Middenstand en Energie:
Zeker elf Egyptenaren zijn zaterdag in de Nijl verdronken nadat het minibusje waarin ze zaten van een veerboot was gegleden.
Volgens de autoriteiten gelden vijf personen nog als vermist.
Het ongeval gebeurde in het zuiden van Egypte. De bestuurder verloor naar verluidt de controle over het stampvolle busje toen hij aan boord reed, aldus de Egyptische media.
Onder de doden zijn zeker zes kinderen tussen twee en dertien jaar oud.
Over de grote piramide van Cheops doen veel wilde verhalen de rondte; van personen die met gedachtekracht de stenen laten leviteren tot hordes slaven die onder het streng regime van de farao ploeterden en sjouwden met gigantische stenen. Nieuw onderzoekt spreekt dit alles tegen en biedt mogelijk de écht verklaring over hoe de grote piramide te Egypte werd gebouwd.
Volgens de studie was er niet altijd sprake van verplaatsen van stenen, maar werden ze ter plekke gegoten zoals wij tegenwoordig nog steeds beton gieten.
Niet dat deze bouwgedachte nieuw is, in de jaren '70 vertelde de Franse chemicus Joseph Davidovits reeds iets gelijkaardigs. Egyptologen weigerden dit toen te geloven.
Gieten van dergelijke grote blokken was volgens hen niet mogelijk. Het is deze veroordeling waar nu op teruggekomen wordt...
Tot voor kort was het voor geologen zowat onmogelijk om te bepalen of een harde steensoort natuurlijk was, of door mensen gemengd.
Dit keer was men gewapend met sterk onderzoeksmateriaal; het team gebruikte X-stralen, plasmatoortsen en elektronenmicroscopen om composities van de piramide en de verderop liggende steenrotsen met elkaar te vergelijken.
Professor Gilles Hug van het Franse Aerospace Research Agency en professor Michel Barsoum van de Amerikaanse Drexel-universiteit moesten na hun vernieuwende onderzoek concluderen dat de grote piramide een mix is van natuurlijke stenen en een menselijk gietproces.
"Er is geen twijfel mogelijk, de chemische samenstelling klopt en is verschillend van het natuurlijke materiaal," licht professor Hug toe. De bevindingen werden gepubliceerd in het toonaangevende Journal of the American Ceramic Society
Daarin kan men ook lezen dat er sporen gevonden zijn van een snelhardend middel dat onmogelijk door natuurlijk kristalisatie kan zijn ontstaan. Met andere woorden: een lijm-achtig middel.
Toch zijn niet alle stenen op deze manier in positie gebracht. Alleen de bovenste (moeilijkste) lagen zijn via de net ontdekte methode op hun plaats gekomen. De basislagen en het hart van de piramide waar de kamers zich bevinden lijkt geheel te bestaan uit natuurlijke steen.
Beide onderzoekers ondersteunen de theorie die Davidovits eind jaren '70 poneerde. De Nijl diende als plaats waar men de natuurlijke stenen verbrokkelde, waarna de natte kle-achtige smurrie in een blok-vorm werd verhard. In bouwstenen trof men ook sporen van zout en asresten aan, die mogelijk dienden als ingredienten van de piramidelijm.
Bassma Moussa is bang dat ze door haar geloofsovertuiging haar baan zal verliezen. Ze is bahái, een religieuze stroming die niet wordt erkend door de Egyptische staat.
BAHA'I
Bahái erkennen de respectievelijke profeten van het judaïsme, het christendom en de islam, maar menen dat Mohammed niet de laatste boodschapper van God is geweest. Volgens hen was Bahá'u'lláh, die anderhalve eeuw geleden in Iran de stroming begon, de negende profeet. Duizend jaar na zijn dood zal er een tiende en laatste boodschapper komen. In Egypte leven enkele duizenden bahái. Wereldwijd zijn er naar schatting ruim vijf miljoen volgelingen, de meeste in Iran, India en de Verenigde Staten.
Daarom kan ze geen nieuwe identiteitskaart krijgen. Het universiteitsziekenhuis waar ze al ruim vijftien jaar werkzaam is, heeft gezegd dat ze voor het eind van dit jaar geldige papieren moet kunnen laten zien.
"Ze dwingen me te liegen over mijn geloof en iets strafbaars te doen," zegt ze Ze kijkt gespannen uit naar de uitspraak van de rechter over deze zaak.
Een van de heilige plaatsen van de Beha'i
Maar de uitspraak, die vorige week gedaan zou worden, is nu verschoven naar begin oktober. Dan moet duidelijk worden of de bahái hun religie ook onvermeld mogen laten op hun papieren.
Egyptische burgers zijn verplicht hun geloofsovertuiging op te geven bij de aanvraag van identiteitsbewijzen.
Daarbij zijn er slechts drie mogelijkheden: moslim, christelijk of joods.
"Vroeger was er de mogelijkheid om het blanco te laten of 'anders' op te schrijven. Soms, afhankelijk van de ambtenaar, konden we zelfs baha'i opgeven," zegt Moussa.
"Ik heb nog oude papieren, maar die zullen vanaf eind dit jaar niet langer rechtsgeldig zijn," zegt ze ongerust. De bahái zijn in de knel gekomen nadat de overheid twee jaar geleden besloot alleen nog elektronische uitgegeven plastic identiteitskaarten te verstrekken. Voor uitzonderingen is sindsdien geen ruimte meer.
Trouwakte "Zonder identiteitskaart kan je niets in Egypte," zegt Moussa.
"Omdat we geen trouwakte kunnen krijgen, zijn al onze kinderen onwettig. Die krijgen daarom geen vaccinaties en kunnen niet naar school. Overal waar je je kaart moet laten zien raak je in de problemen."
Moussa zegt de discriminatie wel gewend te zijn. Toen zij in 1997 promoveerde en bij de universiteit werd aangenomen, voerde een islamitische hoogleraar een campagne tegen haar. Hij vroeg de toonaangevende soennitische leerinstelling van Egypte, Al Azhar, een fatwa tegen haar uit te vaardigen. "In die fatwa werd ik uitgemaakt voor afvallige. Hij heeft het naar iedereen toegestuurd en daarmee mijn aanstelling tijdelijk onmogelijk gemaakt," zegt Moussa. "Ik had nooit te koop gelopen met mijn religie, maar toen wist plotseling iedereen het."
Schelden Ze zegt dat de traditioneel tolerante houding van het Egyptische volk verloren is gegaan. "Als kind woonde ik in een gebouw waar we met onze christelijke en islamitische buren gezamenlijk de religieuze feestdagen vierden. Dat gebeurt nu niet meer," aldus Moussa. "Nu zien de islamitische geestelijken ons als een bedreiging. Hun houding is altijd hetzelfde.
Ze gaan nooit de inhoudelijke discussie aan, ze beginnen altijd meteen te schelden en roepen dat we kaffers zijn."
"De regering is niet bang voor ons, maar voor de islamitische fundamentalisten," meent Moussa. "Terwijl ze extremisten van de oppositie in de gevangenis gooien, willen ze tegenover het volk bewijzen dat zij de werkelijke beschermers van de islam zijn."
Ze laakt het ministerie van Justitie die aan Al Azhar om een oordeel over de bahái heeft gevraagd zodat zij hun religie niet op identiteitskaarten mochten aangeven. "Hoe kan een fatwa van een islamitische instelling enige rechtsgeldigheid hebben in een zaak tegen niet-moslims?"
Christenen De bahái zijn dan ook niet de enigen die vanwege hun geloofsovertuiging problemen hebben. Christenen, die naar schatting 10 procent van de bevolking uitmaken, zijn weliswaar een erkende geloofsgroep, maar ook zij klagen over ongelijke rechten. Zo kost het aanzienlijk meer moeite en tijd om een vergunning te krijgen voor het bouwen van een kerk dan voor een moskee.
Veel moeilijker is het voor moslims die zich tot het christendom bekeren. Ramsis el-Naggar heeft zich als advocaat gespecialiseerd in het vertegenwoordigen van bekeerlingen. "Een christen die zich tot de islam bekeert, heeft binnen drie uur nieuwe papieren.
Maar wanneer een ex-moslim zijn geloof op zijn identiteitskaart wil laten veranderen, dan laat de ambtenaar dat niet toe," vertelt hij. El-Naggar zegt minstens acht maanden kwijt te zijn aan rechtszaken voordat een bekeerling een nieuwe ID-kaart heeft. "Uiteindelijk winnen we wel, want wettelijk is er godsdienstvrijheid in Egypte."
Afvallige "Het grote probleem is dat de meeste moslims het gewoon niet kunnen accepteren dat een van hen van het geloof afstapt," zegt de advocaat. "Daarom schelden ze iemand meteen uit voor afvallige, een vergrijp waarop volgens extremisten de doodstraf staat. " Hij verwijt islamitische fundamentalisten de godsdienstvrijheid te hebben ingeperkt door continu de overheid onder druk te zetten.
Dat ondervond ook grootmoefti Ali Gomaa, de hoogste islamitische schriftgeleerde van Egypte, toen hij in juli verklaarde dat het moslims vrijstaat zich tot een andere religie te bekeren.
Hij noemde de daad weliswaar een ernstige zonde, maar zolang bekeerlingen de samenleving niet in gevaar brengen, hoeven ze niet te worden vervolgd. Onder druk van islamitische scherpslijpers moest Gomaa zijn woorden even later weer terugnemen.
Voorarrest Het meest recente voorbeeld van het gebrek aan godsdienstvrijheid lijkt de vervolging van de zogeheten koranisten. Deze stroming die in Egypte hooguit enkele tientallen geloofsgenoten telt, accepteert alleen de Koran als Gods woord en verwerpt de overleveringen over de profeet. Vijf koranisten werden eind mei gearresteerd. Sindsdien zitten ze in voorarrest en wachten zij nog steeds op een officiële aanklacht
Als iemand iets vreemds of afwijkends doet dan is die persoon van lotje getikt en dient genegeerd, bestraft of behandeld te worden. Als een heleboel mensen iets vreemds of afwijkends doen dan is het cultuur en worden er ministers aangewezen om die 'gedragingen' in stand te houden.
Neem bijvoorbeeld het fenomeen van besnijdenis. Joden en Moslims doen het uit religieuze oogpunten en sommige mannen uit esthetisch oogpunt (ooit een lekkere voorhuid in een pornofilm gezien?). Besnijdenis is eigenlijk een vreemd fenomeen en niet zo onschuldig als gedacht. Waarom doen we het eigenlijk?
Waarom besnijden?
Johannes en Peter Fiebag, auteurs van het boek De Eeuwigheidmachine beschrijven hoe god(en) ooit eens onder de mensen woonden. Kennelijk waren deze goden heel bevattelijk voor aardse kwalen en eisten dus van de mensen die hen bedienden om zo rein mogelijk te zijn. Buiten dat er geen ongestelde dames hun maaltijden mochten bereiden moesten de mannen ook absoluut schoon zijn. Om vuiligheid achter de voorhuid te voorkomen lag het idee van besnijden voor de hand. De smetvrees van de oude goden geven voeding aan het idee dat de 'goden' mogelijk buitenaards waren. Via deze oeroude vertellingen over hygiënische goden sloop het idee van besnijden in moderne religies zoals het Jodendom en de Islam.
Probaat middel tegen zelfbevlekking.
In de 18de eeuw was het de Zwitser Dr. Samuel Tissot die besnijdenis als kuur tegen masturbatie zag. Volgens Tissot lag masturbatie ten grondslag voor ziekten zoals epilepsie, "vermurwing van lichaam en geest", hysterie en neurosen. (Op hem gaat trouwens ook het vreemde denkbeeld dat masturbatie haren op de handpalmen laat groeien terug).
De vreemde denkbeelden van Tissot staan niet op zichzelf;
"In gevallen van masturbatie moeten wij, als ik geloof, de hebbelijkheid breken, doordat wij de betreffende lichaamsdelen in een zulk toestand brengen, dat het te veel moeite maakt, met de praktijk voort te gaan. Te dien einde, wanneer de voorhuid lang is, kunnen wij de patiënt besnijden met tegenwoordige en waarschijnlijk ook toekomstige voordeel. Ook moet de operatie niet onder chloroform uitgevoerd worden, zodat de ondergane pijn met de gewoonte, die wij uit te roeien wensen, in verbinding kan gebracht werden." Athol A. W. Johnson, On An Injurious Habit Occasionally Met with in Infancy and Early Childhood, in: The Lancet, vol. 1 (7 April 1860): paginas 344-345.
"Een uitkomst voor masturbatie, die bij kleine jongens bijna altijd succesvol is, is de besnijdenis... De operatie moet door een chirurg zonder verdoving uitgevoerd worden, omdat de daarmee verbondene pijn een heilzame effect op de geest heeft, vooral wanneer die met het denkbeeld van bestraffing verbonden is." Voor de meisjes heeft zich de auteur ook een attentie verzint: "Bij vrouwelijke personen ontdekte de auteur, dat het aanbrengen van zuiver carbolzuur op de clitoris een uitstekende weg is, om de abnormale opwinding te temperen." Dr. John Harvey Kellogg [ja, precies, die met de cornflakes!], in: Plain Facts for Young and Old, Burlington, Iowa, F. Segner & Co., 1888, p. 295
"Clarence B. was de geheime ondeugd toegedaan, die bij jongens verspreid is. Ik voerde een besnijdenis aan hem uit ... Hij verdiende de rechtvaardige bestraffing door de operatiepijn na zijn ontoelatige lustgevoelen." N. Bergman, Report of a Few Cases of Circumcision, Journal of Orificial Surgery, vol. 7 (1898): paginas 249-251.
Besnijdenis tegen het AIDS spook.
"Besnijdenis bij mannen heeft een bescherming tegen hiv-infectie tot gevolg. Dat is vergelijkbaar met wat een goedwerkend vaccin zou bereiken", concludeerden Franse en Zuid-Afrikaanse onderzoekers in 2005 in het vakblad PLoS Medicine. Ze hadden 3274 jongemannen van het platteland rond Johannesburg zover gekregen dat ze het lot van hun penis door toeval lieten bepalen. De helft werd direct na loting besneden, de andere helft niet. In de 21 maanden erna werd gekeken wie besmet raakte met het aidsvirus. Mannen bij wie de voorhuid ongemoeid was gelaten, bleken meer dan tweemaal zo vaak besmet te zijn als de besneden groep. En niet omdat ze minder vaak onbeschermde seks hadden.
Is besnijdenis dan een Wondermiddel?
Een recente studie in India heeft de vraag weer doen rijzen of het besnijden van de penis bescherming biedt tegen hiv-infectie. Uit een overzicht van eerdere studies is niet gebleken dat besnijdenis aantoonbaar bescherming biedt tegen hiv-infectie.
1. Sommige studies suggereren juist een grotere ontvankelijkheid bij besneden mannen. 2. Bij de recente studie in India bleek hiv-infectie acht maal minder voor te komen bij besneden mannen dan bij onbesneden mannen.
De oude goden met smetvrees zijn niet meer onder ons, masturbatie is tegenwoordig een gezonde bezigheid en met of zonder voorhuid blijft de HIV = AID = DOOD hypothese omstreden.
Wat rest is een culturele uiting.
Kortom: vreemd gedrag dat door veel mensen wordt gedeeld.
Nog wat piramides tonen via Google earth ! Snofroe, ook bekend als Snefru en Sneferu, was een Egyptische Farao uit de 4e dynastie. Zijn zoon Chufu is meer bekend. Die schijnt de bouwer te zijn van de grote Piramide in Giza.
Snofroe heeft in totaal (en naar alle waarschijnlijkheid) drie piramiden op zijn naam staan. Soms beweert men dat het er vier zijn. Alles kan, zekerheden zijn in het warme Egyptisch zand niet altijd te vinden.
De vroegste piramiden in Egypte waren trappenpiramides. Het was dan ook de trappiramide van Meidum die Snofroe als eerste bouwde(zie foto). Hoogstwaarschijnlijk werkte hij alleen maar af waar zijn vader Farao Hoeni aan begonnen was.
In de piramide bevindt zich een ondergrondse kamer die men in 1881 voor het eerst betrad.
De knikpiramide van Snofroe was de tweede grote prestatie. Deze piramide is waarschijnlijk de meest bekende. Het was de eerste die hij helemaal zelf maakte. De piramide is een kolos van 105 meter hoog.
Er waren twee ingangen. De noordelijke mondt uit in ondergrondse kamers. Naast de piramide ligt nog een kleiner exemplaar. Die is op de google-afbeelding onder de knikpiramide weergegeven . Het kleinere bouwwerk was waarschijnlijk ook voor de farao bestemd, maar daar is geen zekerheid over.
De derde en laatste piramide van Snofroe, de Rode Piramide genoemd, is het meest geslaagd. De hoek waaronder het geheel is gebouwd is dezelfde als waarmee bovenstaande knikpiramide werd afgerond.
De piramide is in totaal 104 meter hoog. De noordelijke ingang komt uit in drie kamers, waarvan één vermoedelijk een grafkamer is.
De Egyptische Azhar universiteit heeft een van haar sjeiks geschorst die in een fatwa beweerde dat vrouwen hun mannelijke collega's borstvoeding mogen geven.
Het schandaal kreeg enorm veel aandacht in de Arabische media.
De fatwa (islamitisch religieus advies) was bedoeld om het islamitische gebod van scheiding der seksen op de werkvloer te omzeilen. Dr Izzat Atiya, professor aan de Egyptische Azhar universiteit, het meest gezaghebbende bolwerk van de soennitische islam, was benaderd door een vrouw met de vraag of zij op haar werk in een kamer alleen mocht zijn met een mannelijke collega.
Moeder en zoon Dat, moest de sjeik toegeven, kon eigenlijk niet volgens de islamitische wet. Maar de geleerde sheikh had er de boeken op nageslagen en een uitweg gevonden: Als de vrouw haar mannelijke collega een aantal keer borstvoeding gaf, dan kon het.
Het islamitisch recht stelt namelijk dat wanneer een vrouw borstvoeding geeft aan een man, zij vanaf dat moment een relatie hebben als die tussen moeder en zoon. In die relatie was het volgens de wet wel toegestaan dat de twee zich afzonderden. De vrouw mocht dan zelfs haar hoofddoek afdoen.
De fatwa kreeg enorm veel belangstelling van de media en leidde tot verhitte discussies. Dr Izzat verscheen op het populaire tv kanaal al-Arabiyya om zijn fatwa toe te lichten.
Tijdens dat interview legde hij uit dat de borstvoeding wel minstens vijf keer moest plaatsvinden en wel tot volledige verzadiging van de gezoogde man.
Het verhaal op de website van al-Arabiyya kreeg enorm veel aandacht en meer dan tweeduizend geschreven reacties.
Onzinnige fatwa Maar de Azhar universiteit was helemaal niet blij met de fatwa en met alle ophef. Dr Izzat Atiya werd geschorst omdat hij met zijn 'onzinnige fatwa' de goede naam van de islam en in het bijzonder van de Azhar bezoedeld zou hebben. De Hoge Raad van de Azhar verklaarde dat de fatwa de principes van de islam geweld aandoet en bovendien in strijd is met de beginselen van de moraal en de goede opvoeding.
De sjeik verdedigde zich in een geschreven verklaring met een beroep op een aantal klinkende namen uit de islamitische geschiedenis.
Beroemde geleerden als Ibn Hazm en Ibn Taimiyya, verklaarde de sjeik, hadden precies hetzelfde advies uitgevaardigd. Maar uiteindelijk zag hij zich toch gedwongen zich naar het besluit van zijn collega's te schikken: "Gezien het feit dat de geleerden van de Azhar het er niet mee eens zijn, trek ik mijn fatwa terug."
Een van de omstreden fatwa's: een verbod op Egyptische beelden
Recente fatwa's die door Egyptische islamitische schriftgeleerden zijn uitgevaardigd, hebben voor veel ophef gezorgd. De Moslim Broederschap spreekt van een chaos die de geloofwaardigheid van de islam ondermijnt. De gerenommeerde islamitische leerinstelling Al Azhar in Caïro wil de autoriteit om religieuze opinies te mogen uitspreken centraliseren. Maar het monopoliseren van fatwa's is in de praktijk onmogelijk.
Man en vrouw dienen tijdens seks hun kleren aan te houden, zo zei een gerespecteerde geestelijke begin dit jaar. Rashad Hassan Khalil deed zijn uitspraak op een veel bekeken satellietkanaal. Het tonen en zien van het naakte lichaam zou wat hem betreft moeten leiden tot onmiddellijke ontbinding van het huwelijk. De fatwa leidde tot veel hilariteit en verhitte discussies in de media.
Ook de fatwa dat standbeelden 'haram' (ontoelaatbaar) zijn, zorgde voor veel verwarring. Hoewel andere schriftgeleerden het religieuze edict tegenspraken, vreesden veel mensen voor het behoud van het culturele erfgoed uit de faraonische tijd. Egyptische kranten waarschuwden voor een beeldenstorm.
Vrijwel maandelijks is er in Egypte nieuwe ophef over een omstreden fatwa. Tijdens de oorlog tussen Israël en Libanon zei een geestelijke dat het een religieuze plicht was elke Israëliër die zich in Egypte bevond te doden. De regering reageerde verontwaardigd en Al Azhar weersprak de fatwa per communiqué. De uitspraak vorige maand van een Egyptische imam in Australië dat vrouwen zonder hoofddoek erom vragen verkracht te worden, bereikte via het internet zijn vaderland met alle ophef van dien.
Onzin "Het is allemaal onzin", zegt Abdel Mouti Bayoumi, vooraanstaand lid van de Islamitische Onderzoekscommissie van Al Azhar en voormalig decaan van de faculteit voor Islamitische studies van Al Azhar Universiteit. Hij wordt er moedeloos van. "De fatwa's komen vaak van mensen die niet weten waar ze het over hebben", zegt hij. "Iedereen die zichzelf schriftgeleerde noemt en een paar verzen van de koran kent, pretendeert andere mensen te kunnen vertellen wat wel en wat niet mag. Omdat er zoveel onwetendheid is, worden ze nog serieus genomen ook."
Doorgaans betreft een fatwa het oordeel of iets op basis van het islamitische recht, de sharia, wel of niet is toegestaan. Moslims vragen een schriftgeleerde - een imam of sheikh - om een opinie over allerlei praktische zaken. Veel genoemde voorbeelden zijn de eetvoorschriften zoals het verbod op het eten van varkensvlees. Ook het antwoord van een geestelijke op de vaak gestelde vraag of het voor vrouwen verplicht is een hoofddoek te dragen, wordt een fatwa genoemd
. Op een kilometer van de bekende piramiden vond men enige tijd geleden graven,daterend uit de 26e dynastie.
Zahi Hawass, nog steeds de grote jongen wat betreft Egyptische aangelegenheden, liet weten dat de vondst zo´n 2.500 jaar oud is.
De grootste sarcofaag is twee meter lang, 60 centimeter diep en 70 centimeter breed. Op dat exemplaar vond men hiëroglyfen die refereren naar de Egyptische goden Osiris en Ra, respectievelijk de dodengod en zonnegod.
Volgens het officiële rapport was de oude doodskist geschilderd in rood, blauw en groene kleuren en werden er rituele teksten op aangetroffen. De kleinste sarcofaag had een meer menselijke vorm en zat, zoals bij de Russische poppetjes, in de grootste verscholen.
Daarin lag de mummie van de eigenaar: Neb Ra Khatow.
INTERRELIGIEUZE DIALOOG BEHOORT TOT DAGELIJKSE LEVEN
INTERRELIGIEUZE DIALOOG BEHOORT TOT DAGELIJKSE LEVEN
BRUSSEL (KerkNet/Zenit)
De interreligieuze dialoog verdient een volwaardige plaats in het dagelijkse leven. Culturele en religieuze groepen moeten samenwerken om spanningen tussen gemeenschappen te overwinnen en kameraadschap en vrede tot stand te brengen.
Dat zegt Miguel Ayuso Guixot, directeur van het prestigieuze Pauselijke Instituut voor Arabische en Islamitische Studies in Rome. Guixot was voorheen twintig jaar lang missionaris in Egypte en Sudan.
Hij verwerpt het pessimisme over het samenleven met moslims. Hij verwijst naar de interreligieuze dialoog: Het kan niet ontkend worden dat die succes had.
In de moslimwereld kwam het antwoord wat laat op gang, maar daarom is hij, in tegenstelling tot wat sommigen denken, niet minder belangrijk. Er is nood aan een gemeenschappelijk platform om de interreligieuze relatie in het dagelijkse leven uit te bouwen, zowel doorheen de theologische bezinning als in de geestelijke ontmoeting.
Tariq Ramadan, volgens sommigen de belangrijkste Europese islamitische denker, geeft met spijt de leerstoel Islam in de hedendaagse westerse wereld aan de faculteit godsdienstwetenschappen van de universiteit van Leiden (Nederland) op, die hij vanaf volgend jaar zou bekleden.
Ramadan verwijst naar het vroegtijdig bekendraken van de aanstelling, terwijl hij nog geen definitieve keuze had gemaakt. Ook de verhuizing met zijn gezin naar Nederland ligt naar eigen zeggen moeilijk.
Ramadan is als kleinzoon van de stichter van de moslimbroeders in Egypte en vanwege zijn soms ongenuanceerde visie controversieel. Zo mocht hij de Verenigde Staten niet in, toen hem daar een baan werd aangeboden aan de Notre-Dame universiteit in Indiana.
Tariq Ramadan zet alvast zijn onderzoek naar een westerse islam voort aan het departement islamologie van het Saint Antonys College in Oxford (Groot-Brittannië), waar hij vast benoemd is