Om bij tijd, eens terug te genieten van de plaatsen waar je ooit geweest bent! De wereld in een muisklik http://www.alovelyworld.com/index2.html
OP REIS MET DE BLAUWE VOGEL - Cruise op deNijl -
1.Lezers die het hele REISVERSLAG WENSEN TE LEZEN.... weet dat dit in omgekeerde orde staat.
Het begint met de terugreis 15.09.06 (zie blog vanaf 3december 06) en eindigt met het vertrek op 01.09.06 ( zie blog vanaf 3 oktober 06)
2.Verder wordt deze blog aangevuld met EGYPTE NU:actuele feiten en vondsten...
24-10-2012
Egyptische tempel
Egyptische tempel
Egyptische tempel uit Taffeh
Vanaf 1960 begon de Egyptische overheid met de bouw van een stuwdam in de Nijl. Een groot stuk land in het zuiden van Egypte zou daardoor onder water komen te staan. De vele oude cultuurschatten in het gebied dreigden hierbij verloren te gaan, maar UNESCO organiseerde een reddingsplan. Nederland hielp mee met die campagne. Als dank hiervoor ontving het museum een authentieke tempel uit het dorp Taffeh.
Tweeduizend jaar oud
De ruim zes meter hoge tempel werd ongeveer tweeduizend jaar geleden gebouwd in opdracht van de Romeinse keizer Augustus. Nadat de Romeinen de macht in Egypte hadden gegrepen, zetten ze langs de zuidgrens een reeks forten. Deze tempel hoort bij zo'n vesting. is gemaakt van zandsteen en werd rond het begin van onze jaartelling gebouwd.
Hij was eerst gewijd aan de godin Isis en is later als christelijke kerk gebruikt. De tempel is tussen 1960 en 1979 steen voor steen uit elkaar gehaald, getransporteerd en in de entreezaal van het museum weer opgebouwd. Daar kunt u hem nu van alle kanten bekijken, ook van binnen!
Bekijk de tempel (en vele andere topstukken uit de collectie) in detail met de Pivot-collectiebrowser
Fragment van een wandschildering die tijdens de opgraving in juni aan het licht kwam
Lezing door egyptoloog dr. Karel Innemée, verbonden aan de Universiteit Leiden. Hij vertelt over archeologisch onderzoek naar een kloosternederzetting uit de vierde eeuw bij Sketis (Wadi Natroen, Egypte), ten westen van de Nijl.
Hoe de eenzaamheid verdween uit Sketis
In de tweede helft van de vierde eeuw trok de koptische monnik Macarius de Grote zich terug op een plek in het zuiden van Sketis, het tegenwoordige Wadi Natroen, een zoutvallei aan de rand van de woestijn ten westen van de Nijldelta. Tijdens zijn leven zag hij hoe dit gebied steeds meer kluizenaars en monniken aantrok en hoe afzondering steeds moeilijker werd. Bij de plek waar hij leefde en stierf ontstond uiteindelijk een naar hem genoemd klooster. Het zou uitgroeien tot één van de grootste en belangrijkste in Egypte.
Leids onderzoek naar klooster en nederzetting
Hoewel de kern van het oude klooster nog steeds bestaat, zijn de meeste resten al eeuwen onder het zand verdwenen. Leidse archeologen doen onderzoek naar de oorspronkelijke omvang van de monastieke nederzetting, die zich lijkt uit te strekken over meer dan twee vierkante kilometer. In deze presentatie geeft Karel Innemée, leider van het onderzoek, een overzicht van de resultaten tot dusver met speciale aandacht voor het veldwerk van juni 2012.
Vriendenvereniging RoMeO
Elke tweede dinsdag van de maand organiseert RoMeO, de vriendenvereniging van het museum, een avondlezing.
datum: dinsdag 9 oktober 2012 aanvang: 20.00 uur, zaal open 19.30 uur locatie: Tempelzaal of filmzaal Rijksmuseum van Oudheden kosten: 5,00; RoMeO-leden gratis kaarten: reserveren is niet mogelijk, kaarten uitsluitend verkrijgbaar aan de kassa van het museum op de avond van de lezing
Het beeld van schatbewaarder Chety stond ooit in een tempel
Blik op de afdeling Egyptenaren
Op de afdeling Egyptenaren: mummies en mummiekisten
Op de afdeling Egyptenaren: pilaren uit het graf van Ptahmes
Canopen en shabti's: beeldjes op de afdeling Egyptenaren
Egypte is het land van machtige farao's, fascinerende mummies en ontelbare goden. De Egyptische collectie van het Rijksmuseum van Oudheden behoort tot de tien belangrijkste Egyptische collecties in de wereld.
< Klik op een afbeelding voor een vergroting. Daarna voor een schermvullende afbeelding: klik op het icoontje met de 4 pijltjes (dubbelklik of scroll voor inzoomen)
Beroemde mummiecollectie
De mummies en hun prachtig beschilderde mummiekisten hebben een speciale plek op de afdeling 'Egyptenaren' gekregen. U staat hier oog in oog met 13 mensenmummies. Sommige zijn bijna drieduizend jaar oud. Op de kleurrijk beschilderde mummiehulzen en -kisten staan teksten in hiërogliefen, afbeeldingen van goden en scènes uit het Egyptische hiernamaals. In een nagemaakte werkplaats ziet u hoe in het oude Egypte het mummificeren van de doden in zijn werk ging. Ook heilige dieren werden gemummificeerd. U ziet 25 dierenmummies op de afdeling, waaronder mummies van een baviaan en een krokodil.
Boeren en schrijvers
De afdeling volgt de loop van de tijd. De oudste voorwerpen stammen uit de prehistorie, toen Egypte geleidelijk een boerensamenleving werd. In de eeuwen daarna ontstond langs de vruchtbare oevers van de Nijl het grote Egyptische rijk. Een van de topstukken uit de collectie is het beeld van een schrijver uit 2400 voor Christus. Kennis van het geheimzinnige hiërogliefenschrift was erg belangrijk voor het centrale bestuur van het uitgestrekte land. In een apart 'schriftzaaltje' krijgt u uitleg over de ontwikkeling van de verschillende schriftsoorten.
Farao's en het Egyptische dodenrijk
De bekendste oude Egyptenaren zijn ongetwijfeld de farao's, zoals Achnaton en Toetanchamon. Zij waren de koningen van het rijk. Het grote beeld van koningin Hatsjepsoet is een van de pronkstukken van de afdeling. Samen met Nefertiti en Cleopatra was zij een van de weinige vrouwen die het tot farao bracht. Het hiernamaals was heel belangrijk voor de oude Egyptenaren. Om na de dood goed verder kunnen leven, lieten rijke Egyptenaren fraaie beelden, wandreliëfs en grafkapellen maken. De vele beelden van de talloze Egyptische goden getuigen van het geloof dat leven en dood door hogere machten worden bepaald.
Maya & Merit en Horemheb: Egyptische wereldtop
Het dubbelbeeld van de hoge ambtenaar Maya en zijn vrouw Merit is het pronkstuk van de afdeling. Maya was een soort minister van financiën onder de farao's Toetanchamon en Horemheb. U ziet hier ook de in Sakkara gevonden reliëfs van Horemheb. Ze gaan over zijn periode als hoge militair en behoren tot de absolute wereldtop.
Mummiemeisje Sensaos en de tempel uit Taffeh
Van het 'mummiemeisje' Sensaos is eind twintigste eeuw een reconstructie gemaakt met gebruik van geavanceerde scanapparatuur. Zij overleed tweeduizend jaar geleden, toen de macht van het oude Egypte afbrokkelde en de Grieken en Romeinen over het land kwamen heersen. Uit die tijd stamt ook het grootste topstuk van het museum: de tempel uit het dorp Taffeh. In de entreehal van het museum kunt u dit indrukwekkende monument van alle kanten bekijken.
Reserveer online een rondleiding
U kunt een rondleiding over de afdeling Egyptenaren (max. 25 personen) online regelen of bellen met 071 - 5163 163.
Reserveer online een groepsbezoek
U kunt een groepsbezoek voor de afdeling Egyptenaren (min. 10 personen, excl. Museumkaart) online regelen of bellen met 071 - 5163 163.
Binnenkort vinden jullie onze nieuwsbrief weer in de bus. Hierbij wil ik alvast de lezingen van de komende maanden aankondigen.
Opgelet, door allerlei praktische beslommeringen hebben we ditmaal niet onze gewone dagen (dinsdag in Leuven en donderdag in Gent) kunnen respecteren. Zo de oktoberlezing in Leuven uitzonderlijk op een donderdag, en vinden de lezing in Gent plaats op woensdag en dinsdag. Een van de lezingen in Gent begint ook een halfuurtje later. Wij hopen dat dit geen grote ongemakken veroorzaakt. Het was de enige oplossing om jullie deze (hopelijk boeiende) lezingen te kunnen aanbieden.
Oktober: Prof. Dr Eugène Warmenbol
Egyptomanie en de ontdekking van het Land van de Farao's.
Rond de nieuwe tentoonstelling in de Villa Empain
(Brussel, 20/9/2012 - 10/2/2013)
Leuven: donderdag 18 oktober 2012
Gent: dinsdag 30 oktober 2012 om 20:30
November: Dr Gertrud van Loon
Dayr Abu Hinnis een vroegchristelijke kloostergemeenschap in faraonische steengroeven
De steengroeven ten oosten van het dorp Dayr Abu Hinnis in Midden-Egypte zijn voornamelijk geëxploiteerd tijdens het Nieuwe Rijk (zie de lezing van Athena Van der Perre vorig jaar). In de vroegchristelijke periode zijn ze hergebruikt als woon- en werkruimten van een kloostergemeenschap. In een van de groeven werd een kerk ingericht, gewijd aan Johannes de Doper, en versierd met series unieke wandschilderingen.
Het kloosterwezen was (en is nog steeds) een belangrijk facet van Egyptisch Christendom. Veel kluizenaars en vroege gemeenschappen die een woonplaats zochten buiten de bewoonde wereld vonden die in natuurlijke grotten, graven en steengroeven. Dayr Abu Hinnis is hiervan een prachtig voorbeeld en een verkenning van deze site geeft een beeld van de manier waarop de bestaande situatie werd aangepast aan de wensen en behoeften van vroegchristelijke monniken.
Leuven: dinsdag 20 november 2012
Gent: woensdag 21 november 2012
December: Jan Koek
De goddelijke geboorte
Onderwerp van de lezing is het geboorteverhaal van Jezus in de Bijbel gezien in het licht van de mythe van de geboorte van de farao in het oude Egypte. Eerst wordt de mythe van de geboorte van de farao uiteengezet aan de hand van de reliëfs en de teksten in de tempel van Hatsjepsoet te Deir el-Bahri en de tempel van Amonhotep III te Luxor.
In eerste instantie lijkt het niet veel op het geboorteverhaal naar Lucas, maar bij een nadere beschouwing zijn er toch veel overeenkomsten. Vervolgens wordt gekeken naar de Egyptische koningsmythe in de Hellenistisch-Romeinse wereld, de tijd waarin Jezus is geboren. Uiteindelijk komt de conclusie of de mythe het geboorteverhaal van Jezus heeft beïnvloed.
Leuven: dinsdag 18 december 2012
Gent: woensdag 19 december 2012
De lezing in Gent vindt plaats in de auditoria economie, auditorium VIII, aan het Sint-Pietersplein (het auditorium is te bereiken via de Sint-Pietersnieuwstraat en dan het eerste straatje rechts, de Hoveniersberg); in Leuven traditiegetrouw in het Monseigneur Sencie Instituut (Erasmusplein 2, achter de centrale bibliotheek van de KULeuven). De lezingen starten telkens om 20 uur (behalve de oktoberlezing in Gent die om 20:30 van start gaat).
Gedurende de looptijd van Het Egypte van Hollywood is er twee keer per maand op zondagmiddag een film te zien waarin het oude Egypte de hoofdrol speelt.
Alle films beginnen om 13.30 uur in de filmzaal (tweede verdieping)
In de kinder-expo ´Het Egypte van Hollywood KIDS´ ga je in vijf nagebouwde filmstudios filmfragmenten bekijken. Dat doe je door op een piramide te klimmen, op een farao-troon te gaan zitten, of in een bootje op de Nijl te varen. De kinder-expo is te bezoeken van 13 oktober 2012 t/m zomer 2013.
Verkleed je als farao, beklim een piramide en bekijk je favoriete films over het oude Egypte. Bestudeer de drieduizend jaar oude voorwerpen en zoek uit wat in Asterix en Cleopatra, De Prins van Egypte, en de Egyptische avonturen van Donald Duck en Piet Piraat echt Egyptisch is, en wat verzonnen is door de filmmakers.
De leukste films over het oude Egypte
In Het Egypte van Hollywood KIDS zijn vijf filmsets nagebouwd. Daarin je kunt zien hoe Donald Duck en zijn neefjes op zoek gaan naar piramides. Of hoe Piet Piraat en Scooby Doo oog in oog staan met levende mummies. Ook Asterix en Obelix zijn van de partij: ze varen in een Egyptisch schip over de rivier de Nijl. Door zijn toverkracht laat de kleine mummie-farao Tutenstein de beeldjes van zijn bedienden tot leven komen. Mega Mindy tenslotte, droomt ervan om Cleopatra te zijn.
Farao's, mummies en piramides
Om er achter te komen welke dingen uit deze films écht waar en echt oud-Egyptisch zijn, is er van alles te doen en te beleven. Je kunt je in de tentoonstelling verkleden als farao en de steenblokken van een piramide beklimmen. Door vragen te beantwoorden en drieduizend jaar oude voorwerpen te bekijken, ontdek je waarom de Egyptenaren overleden mensen mummificeerden. Dat is ook de manier om erachter te komen of Egyptische priesters echt konden toveren en hoe je een farao kunt herkennen. Bovendien ontdek je wat filmmakers soms zelf bedenken om hun films extra mooi en spannend te maken.
Elke maand een prijswinnaar
Iedereen die de juiste antwoorden op de vragen uit de tentoonstelling inlevert bij de museumshop, maakt kans op een leuke prijs! Aan het eind van elke maand wordt er een prijswinnaar uitgekozen.
Extra activiteiten
Bij Het Egypte van Hollywood KIDS worden allerlei kinderactiviteiten georganiseerd. Er zijn filmmiddagen, kindercolleges over films en een proefles van de MuseumJeugdUniversiteit. Klik hier voor nog meer info
Egyptische minister pobeert reissector gerust te stellen i
Egyptische minister pobeert reissector gerust te stellen
Het succes van de Moslim
Broederschap, bij de presidentsverkiezingen dit jaar in Egypte, zal niet van
invloed zijn op het beleid ten aanzien van strandtoerisme, dat blijft
ongewijzigd, zo heeft Hisham Zaazou, de minister van Toerisme namens de
Islamitisch geleide regering laten weten.
Zaazou deed deze uitspraak om de groeiende onrust over de ontwikkelingen op
het gebied van het toerisme in het land binnen de perken te houden en in te
dammen. Omdat het toerisme in Egypte goed is voor een aanzienlijk deel
van de economie van het land, heeft de minister gezegd dat de huidige regering
er alles aan zal doen om de gevestigde resorts aan de Rode Zee, zoals Sharm
el-Sheikh te beschermen.
"Het beleid zal niet worden gewijzigd. Niets zal het strandtoerisme naar ons
land beïnvloeden. We zijn zelfs bezig uit te breiden, waardoor de capaciteit en
de dienstverlening voor reizigers die naar onze stranden komen er op vooruit zal
gaan," zo vertelde hij tegenover het persbureau Reuters.
Zeventig procent
Zaazou, die vorige maand minister voor toerisme werd in het land, zei: "de
huidige regering en de huidige president steunen het toerisme in het algemeen.
Iedereen is zich ervan bewust dat zeventig procent van alle vakantiegangers die
naar Egypte komen uit strandtoeristen bestaat. Wij willen dat graag zo houden."
"Als er wordt geïnvesteerd in speciale soorten strandtoerisme voor, laten we
zeggen, Arabische investeerders of islamitische investeerders, dan zien we dat
als aanvulling óp, maar niet ter vervanging van het huidige strandtoerisme,"
aldus Zaazou.
15 miljoen bezoekers in 2013
Hij zei verder dat Egypte hoopt in 2013 zo'n 15 miljoen bezoekers te mogen
verwelkomen, dat zou ongeveer overeenkomen met het aantal toeristen dat het land
in 2010 bezocht.
Voor dit jaar gaat men uit van ongeveer 12 miljoen toeristen, dit
vooruitzicht zou wel eens negatief kunnen worden beïnvloed door de recente
gewelddadige straatprotesten naar aanleiding van de film die als bijzonder
beledigend voor de profeet Mohammed wordt gezien.
Een leuk verhaaltje en informatie over de mestkever.
Bedachtzaam scharrelt de mestkever door het gras. Hij is op zoek naar een keutel. Onderweg trekken allerlei luchtjes zijn aandacht. De poep van de meeuw is niet te gebruiken. Het toilet van de camping ruikt 'interessant', maar daar kom je als mestkever niet zo gauw binnen. Gelukkig loopt er verderop een paard in de wei. Even zorgen de scherpe luchtjes van de plassende hond nog voor verwarring. Maar de heerlijk ruikende verse paardenvijgen zetten de mestkever toch op het goede spoor.
Tot over je oren in de poep
Zodra een mestkever poep heeft gevonden, graaft hij er een lange gang onder. De mest wordt stukje bij beetje naar beneden gebracht en opgeslagen in zijgangen. Smakelijk eten! In de voortplantingstijd vormen mestkevers paartjes. Samen maken ze een mestbal. Daar legt het wijfje een eitje in. Een volkomen veilige wieg. Zo veilig, dat mestkevers dan ook maar twee tot vier eitjes leggen.
In Egypte leeft de 'pillendraaier'. Deze mestkever kneedt poep tot een ronde bal. Daarna rolt hij de bal met z'n achterpoten weg. In de tijd van de farao's was de mestkever een heilig dier.
Ik vond dit verhaaltje nog ergens in de oude stoffige kasten van vroeger, en het leek me wel een leuk idee om het met jullie te delen. Daarom bij deze het verhaal over de mestkever en zijn heerlijke maaltijd: poep!
Wie aan Egypte denkt, denkt ongetwijfeld aan farao's en hun mysterieuze graven in de piramides. Een van de bekendste legendes is ongetwijfeld die van Toetanchamon en zijn vloek. Laten we dit van wat dichterbij bekijken en ons verdiepen in de wonderbaarlijke wereld van het oude Egypte en zijn geheimen.
Wat is een farao?
Een farao is een titel die de Egyptenaren vele jaren geleden hebben gebruikt voor, wat we in deze tijd kennen, hun koningen. Het woord 'farao' wordt ook gebruikt in de Bijbel en in de Koran. De farao droeg een dubbele kroon: de rode kroon als symbool voor het noorden van Egypte en de witte kroon als symbool van het zuiden van Egypte.
De koning droeg ook een stierenstaart, dit deed hij om aan te tonen dat een farao dezelfde kracht en status bezat als de Hemelstier. Een farao droeg veel verschillende kleren voor ceremonies.
De farao en zijn macht
De allereerste farao's werden aanzien als de vertegenwoordigers van de goden en bezaten daardoor ook alle macht. Eerst was er de prins die een zware opleiding diende te volgen alvorens hij de troon kon en mocht bestijgen. Hij moest leren lezen en schijven en werd getraind in oorlogvoering, sport, jacht en godsdienst.
Vanaf zijn troonsbestijging werd hij dan koning, farao, en vormde hij de schakel tussen het volk en de goden. Hij moest ervoor zorgen dat er vrede heerste. Ook diende hij erover te waken dat het land in welvaart verkeerde en dat er zorg gedragen werd voor het 'eeuwige leven'.
Een farao kreeg vele taken toegewezen:
hij was opperbevelhebber van het leger
hij was het hoofd van de administratie
ook stond hij aan het hoofd van de financiële zaken
hij diende zorg te dragen voor de mensen die hulp nodig hadden
alle mensen moest hij gelijk behandelen
hij stond in voor gerechtigheid en was dus de opperrechter
hij was hogepriester van iedere tempel
De farao was alleenheerser, in theorie, want in de praktijk lag de grootste macht echter bij de priesters.
De dood van een farao
Tijdens zijn regering moest de farao zorgen voor zijn eigen graf. Omstreeks 2500 voor Christus werden er piramides gebouwd om de koningen te begraven.
Bij de dood van een farao werden andere mensen daarom ook gedood om hem in zijn graf te begeleiden tijdens zijn reis naar het 'eeuwige leven'.
Ook de piramiden werden geacht hiervoor te zorgen. Later zou ook de zon een grote rol gaan spelen samen met de zonnegod, Ra. Op de muurtekeningen werd hij even groot afgebeeld als de goden met als betekenis dat hij gelijk stond aan een god.
Toetanchamon
Toetanchamon was een farao uit het Oude Egypte. Zijn naam was oorspronkelijk 'Toetanchaton', verwijzend naar de Egyptische God Aton, maar later werd om politieke en godsdienstige redenen zijn naam veranderd in Toetanchamon. Hij was een zoon van Achnaton en zijn zuster en helemaal geen opvallend figuur.
Toetanchamon groeide op in de stad Amarna en was gehuwd met zijn halfzuster Anchesenamon en hij was de opvolger van Achnaton. Hij was amper negen jaar oud toen hij farao werd en heeft maar tien jaar kunnen regeren, aangezien hij op zeer jonge leeftijd stierf. De jonge koning was nog maar amper 19 jaar oud.
Onder de regering van Toetanchamon keerde Egypte terug naar het vereren van alle oude goden, vooral die van de oppergod Amon. Toen Toetanchamon stierf, werd hij opgevolgd door de veel oudere hogepriester Ay, een aangetrouwd lid van de koninklijke familie maar zijn regering duurde slechts vier jaar.
De graftombe van Toetanchamon
De beroemdheid van de jonge farao, Toetanchamon, is vooral te danken aan de Engelse geleerde Howard Carter. Hij ontdekte de graftombe in 1922 en het graf bleek nog ongeschonden te zijn. Het kleine graf, zeldzaam voor een farao, bevatte een kostbare schat met meer dan 3500 kunstvoorwerpen. Er bevonden zich beelden van dieren van glas en van goud, kisten, vazen, juwelen, een gouden troon en het gouden dodenmasker van Toetanchamon.
De vloek
Toen Howard Carter het graf van de farao betrad, stak er een zeer plaatselijke zandstorm op die boven de ingang van het graf rondwervelde en kort daarna vloog er een havik over het graf. Bijgelovigen noemden dit de geest van Toetanchamon, die zou waarschuwen voor een vloek voor het schenden van het graf.
Enkele maanden na de opgraving werd lord Carnarvon, die de expeditie van de opgraving van de farao financierde, in zijn linkerwang gestoken door een mug. De wonde infecteerde en diezelfde nacht overleed hij in zijn hotelkamer.
Op dat moment vielen de lichten in de stad Caïro uit en zijn geliefde hond Susie overleed op hetzelfde moment in zijn landhuis in Hampshire.
Op de linkerwang van de Farao ontdekten de onderzoekers vreemd genoeg een zwart bultje, precies op dezelfde plek waar lord Carnarvon door de mug was gestoken. In korte tijd overleden nog een zestiental mensen die in verband met de opgraving van Toetanchamon konden gebracht worden.
Allen stierven een vroege of onnatuurlijke dood en een van de slachtoffers was Mohammed Ibrahim. Hij was de directeur van de Oudheidkundige Dienst en had ook onrechtstreeks te maken met de opgraving van de jonge farao. De Egyptische regering wilde de schatten van Toetanchamon uitlenen aan Frankrijk maar Ibrahim droomde hierover dat hem dat het leven zou kunnen kosten.
Hij wilde niet dat de schatten het land zouden verlaten maar kon de autoriteiten tijdens de beslissende vergadering niet overtuigen. Bij het verlaten van het gebouw werd Ibrahim aangereden en overleed twee dagen later aan zijn verwondingen.
Howard Carter, de ontdekker van het graf, stierf vreemd genoeg pas in 1939 op 64-jarige leeftijd aan een natuurlijke dood.
De lijkschouwing
Bij de lijkschouwing op het skelet van Toetanchamon, heeft men kunnen vaststellen dat hij 1,68 m groot was en dat hij wel degelijk amper 19 jaar oud was toen hij om het leven kwam. Uit het onderzoek is gebleken dat Toetanchamon gestorven is aan de gevolgen van een ontsteking in zijn knie, in combinatie met malaria.
De ontsteking in zijn knie zou veroorzaakt zijn door een val van een strijdwagen, waarschijnlijk gedurende een jachtpartij. Dat was namelijk een geliefde bezigheid van de jonge koning.
Naar de uitdrukkelijke wens van Howard Carter, heeft men de mummie na het grondige onderzoek weer teruggelegd in de sarcofaag van zijn eigen graf.
Ramses II, De Grootste en Machstigste Farao Aller Tijden
Ramses II, De Grootste en Machstigste Farao Aller Tijden
Hij behaalde vele militaire successen, gaf opdracht tot de bouw van de Aboe Simbel die nu op de Werelderfgoedlijst van de UNESCO staat, was betrokken bij de totstandkoming van het eerste gedocumenteerde vredesverdrag in de wereldgeschiedenis, en regeerde gedurende maar liefst 66 jaar en 2 maanden.
Ramses II wordt gezien als de grootste en machtigste farao die het Oude Egypte ooit heeft gekend.
Biografie in het kort
Ramses II werd rond het jaar 1303 v. Chr. geboren. Reeds op 14-jarige leeftijd kwam hij in de politiek terecht, doordat zijn vader, Seti I, hem toen tot co-regent had benoemd. Lang zou het niet duren voordat hij zijn vader op zou volgen: hij besteeg de troon vermoedelijk al in zijn late tienerjaren. Dit luidde het begin in van zijn regeerperiode, die maar liefst 66 jaar en 2 maanden zou duren.
Gedurende die tijd heeft hij dusdanig veel grootse dingen voor het Oude Egypte verricht, dat men vele jaren na zijn dood nog over hem zou spreken als de Grote Voorouder. Ramses II had vele vrouwen, maar daarvan was Nefertari zijn ware geliefde. Opvallend was de -zeker voor die tijd in de geschiedenis- zeer hoge leeftijd die hij wist te bereiken: geschat wordt dat hij 90 of 91 jaar oud was toen hij overleed.
Militaire successen Eén van de eerste militaire successen boekte Ramses II al in het tweede jaar van zijn regeringsperiode tegen de Shardana, piraten die de Egyptische Mediterraanse kust terroriseerden door handelsschepen aan te vallen die op weg naar Egypte waren. Er werd een aantal marineschepen gestationneerd die eerst geduldig wachtten totdat de piraten hun prooi aanvielen, alvorens tot actie over te gaan om de piraterij te beëindigen. De aanpak bleek een daverend succes te zijn: de Shardana werden definitief verslagen.
Syrië zou het zeer zwaar te verduren krijgen gedurende de tijd dat Ramses II aan de macht was in het Oude Egypte, daar de farao het land herhaaldelijk binnen zou vallen. De eerste campagne in Syrië vond al in zijn vierde regeringsjaar plaats. Een stela die vlakbij het hedendaagse Beirut werd opgezet, herinnert aan deze historische gebeurtenis.
De inscriptie ervan vertelt over hoe Ramses II gedwongen vocht tegen een Kanaänitische prins, die al dodelijk was getroffen door een Egyptische boogschutter, en wiens leger achteraf werd verslagen. Verschillende andere Kanaänitische prinsen werden gevangen genomen en naar Egypte gebracht. Hierna werd het gebied door Ramses II en de zijnen geplunderd, en werd bovendien de Hettitische vazalstaat Amurru veroverd. Na deze eerste campagne in Syrië zou de farao ieder jaar naar zijn hoofdkwartier in Riblah teruggaan om tribuut te innen.
De tweede campagne in Syrië zou de geschiedenisboeken ingaan als de Slag om Kadesh. Deze campagne is waarschijnlijk de meest bekende van alle campagnes die Ramses II in Syrië gevoerd heeft. De campagne vond slechts een jaar na de eerste campagne in Syrië plaats, en had voor Ramses II 2 doelen: het verder opschuiven van de Egyptische grens op Syrisch grondgebied, en hetzelfde kunstje flikken dat zijn vader zon 10 jaar eerder had gedaan, namelijk een triomfantelijke binnenkomst in de stad bewerkstelligen.
Het Hettitische Koninkrijk bleek echter een formidabele tegenstander te zijn, want de troepen van de farao kwamen in een Hettitische hinderlaag terecht, en leden zware verliezen.
Desondanks wist de nog jonge Ramses II het op dappere wijze voor elkaar te krijgen om met zijn uiteengeslagen troepen stand te houden, en een definitieve nederlaag te voorkomen. Na verloop van tijd kwam hij terug in Egypte, alwaar hij verklaarde als overwinnaar uit de strijd te zijn gekomen. Hij werd als held onthaald, omdat hij een verloren slag bijna had gewonnen. Zodoende kwam Ramses II welliswaar niet als strategische winnaar uit de strijd, maar als morele winnaar des te meer.
De derde campagne in Syrië, die plaatsvond in het zevende regeringsjaar van de farao, stond in het teken van het heroveren van de Egyptische invloedssfeer, die zich tot Kanaän beperkte terwijl Syrië in Hettitische handen was gevallen en diverse Kanaänitische prinsen in opstand tegen Egypte begonnen te komen. Ramses II splitste zijn leger op in 2 delen. Het ene deel werd geleid door zijn zoon Amun-her-khepeshef, terwijl het andere deel door hemzelf werd geleid.
Deze keer zouden de militaire successen tegen de Hettieten aanzienlijk groter zijn: de ene na de andere overwinning werd door zowel vader als zoon behaald, en de doelstelling om de oorspronkelijke Egyptische invloedssfeer te herstellen werd bereikt. Na deze derde campagne zouden er nog vele andere campagnes volgen -met name tegen de Hettieten- die geen van allen zouden resulteren in ofwel een beslissende overwinning ofwel een beslissende nederlaag, omdat de strijdende partijen zeer aan elkaar gewaagd waren.
Eerste geregistreerde vredesverdrag ooit Ramses II besloot op een gegeven moment om vrede te sluiten met de Hettieten. Daartoe werd een vredesverdrag opgesteld, waarvan zowel een versie in Egyptische hiërogliefen als een versie in het Akkadisch werd geschreven. Het vedrag bestond uit 18 artikelen, die oproepen tot vrede tussen Egypte en het Hettitische Koninkrijk.
Hoewel het grootste gedeelte van de tekst identiek is, zijn de versies op verschillende manieren verwoord. Zo claimt de Hettitische versie dat de Egyptenaren de aanzet tot het verdrag gaven, terwijl de Egyptische versie het omgekeerde beweert. Het verdrag werd omstreeks 1258 v. Chr. door Ramses II en de Hettitische koning Hattusili geratificeerd. Beide partijen hielden zich aan dit verdrag, waardoor het gedurende de rest van de regeerperiode van Ramses II rustig bleef aan de noordelijke grens van Egypte.
De Hettitische versie van het eerste geregistreerde vredesverdrag in de geschiedenis van de mensheid.
Constructiewerken Gedurende zijn bewind liet Ramses II ontzettend veel bouwwerken van de grond komen die met name ter verering van zichzelf en zijn geliefde Nefertari werden gebouwd. Het meest bekende bouwwerk daarvan is de Aboe Simbel, die we vandaag de dag terugvinden op de
Werelderfgoedlijst van de UNESCO. Vermoedelijk was men rond 1244 v. Chr. begonnen met de bouw ervan, en nam de constructie van deze prachtige tempel zon 20 jaar in beslag. Het zou dus tot 1264 v. Chr. hebben geduurd alvorens men deze enorme bouwklus geklaard had.
Voorts heeft Ramses II tijdens zijn bewind zelfs een hele hoofdstad laten bouwen, Pi-Ramses genaamd. Zijn motieven daartoe zijn onduidelijk, alhoewel wordt beweerd dat hij dichter bij zijn grondgebieden in Kanaän en Syrië wilde zijn.
De volledige naam van deze stad luidde Pi-Ramses Aa-nakhtu, hetgeen Domein van Ramses, Groots in Overwinningen betekent. Alleen een kolossale voet van een standbeeld van Ramses II heugt aan het bestaan van deze stad.
Een ander groots bouwwerk uit de tijd van Ramses II is het zogeheten Ramesseum. Met de bouw daarvan werd al in het eerste regeringsjaar van Ramses II begonnen. Deze tempel heeft een oppervlakte van 58 bij 183 meter en is omgeven door een muur. Bij het Kasteel van Miljoenen Jaren werd voor het eerst een pyloon gebruikt bij dit type gebouw. De achterzijde van de pyloon werd later versierd met afbeeldingen van de Slag om Kadesh. Verder ligt er een reusachtig granieten beeld van Ramses II die omgevallen is. Deze is 19 meter groot en weegt 1000 ton.
De Aboe Simbel.
Legendarisch historisch figuur Zoals eerder aangegeven in dit artikel, had Ramses II een zeer hoge leeftijd bereikt toen hij overleed. Na meer dan 66 jaar te hebben geregeerd, had hij Egypte schatrijk gemaakt met de rijkdommen van verslagen vijanden. Hij had veel van zijn vrouwen en kinderen overleefd, en liet middels de vele, schitterende tempels en andere bouwwerken een schat aan cultureel erfgoed na aan zijn land. Maar liefst 9 latere faraos adopteerden de naam Ramses als eerbetoon, doch geen van allen wist zijn grootsheid te evenaren.
Bijna al zijn onderdanen waren geboren tijdens zijn regime, en zij dachten dat zonder Ramses II de wereld ten einde zou komen. Vandaag de dag ligt de mummie van de farao in het Egyptisch Museum te Caïro.
Farao Ramses II werd inderdaad de legendarische heerser die hij zo graag wilde zijn, en ging na zijn dood de geschiedenis in als de grootste en machtigste farao aller tijden.
11:28UpdateWetenschap De Leuvense professor Harco Willems heeft een unieke vondst in Egypte gedaan: het graf van een Oud-Egyptische gouverneur. "Het is van 1915 geleden dat er nog zo'n tombe gevonden is", zegt hij.
Een team van Leuvense Egyptologen, onder leiding van professor Harco Willems, heeft in het Egyptische Dayr al-Barsha een graftombe uit 2040 voor Christus blootgelegd. Een uniek graf dat toebehoort aan Ahanakht I, zo'n 4.000 jaar geleden gouverneur van de Hare provincie.
Nieuw licht op begrafenisritueel
Willems en zijn team stuitten op onaangeroerde grafkamers, met een doodskist en verschillende voorwerpen.
"Alle niet vergankelijke materialen, zoals koper en keramiek, zijn nog in goede staat", zegt hij. "Zo hebben we een 45-delige uitzet aan gevarieerde stukken vaatwerk gevonden. We vonden ook kruiken uit massieve steen. De voorwerpen hebben eerder een symbolische waarde."
De vondst werpt een nieuw licht op het begrafenisritueel in het Oude Egypte. "We kunnen nauwkeurig afleiden in welke volgorde de voorwerpen in het graf geplaatst zijn. Daardoor hebben we een draaiboek kunnen maken, van hoe het begrafenisritueel er in die tijd uitzag."
Beroofd
In 1891 legde de Amerikaanse archeoloog Reisner de tombe van Ahanakht I al eens bloot, maar dan gedeeltelijk.
"Omdat deze graftombe recent beroofd was, stopte Reisner met de opgravingen", legt de professor uit. "We zijn al tien jaar aan het graven op de plekken waar Reisner al geweest is. Er zit altijd wel nog iets in de grond. Maar deze vondst was toch een verrassing."
De voorwerpen zijn opgeslagen in een centraal magazijn van de Egyptische overheid en worden gerestaureerd. "Mogelijk gaan ze daarna naar een museum."
Door Sandra-Philippo in de categorie Technologie -
Luus doet een welwillende poging in de hogere wiskunde. Als een CT-scan scant zij de singulariteit.
Conclusiefall Theorie over het eeuwige leven
Breaking news: Eeuwig leven is nu mogelijk.
Het eeuwige leven, wat wil de mensheid het toch graag. Levenselixers zijn in alle windstreken van de wereld ontwikkeld. Als Haarlemse mug kennen wij bijvoorbeeld de immer gezonde, alles genezende en levensverlengende Haarlemmerolie. Eén van de verhalen van de graalbeker is, dat het vocht uit deze beker het eeuwige leven zou brengen.
Farao's lieten zich balsemen en zich met al hun rijkdommen begraven om, als ze weer levend zouden worden, zij in ieder geval tussen hun weelde zouden ontwaken.
Er zou zelfs licht zijn in de piramide. Eeuwig licht wel te verstaan. Geen mythe hoor, nog steeds komen ze het tegen als er een dergelijk wonderlijk bouwwerk wordt geopend. Er brandt dan licht; licht wat al eeuwen brandde, wat overigens snel uitgaat, zodra de tombe geopend is.
De invries-methode: de grote vries-dip
Ook in deze tijd ambieert men het eeuwige leven en laat men zich zelfs invriezen, in de hoop, op een later tijdstip te kunnen ontwaken , en wel op het moment dat men een oplossing heeft voor de doodsoorzaak van voordien. Even ontdooien en klaar:
Eeuwig leven!
Minder charmant is het, als je ontwaakt en in de strijd om het leven, zijn er voor de grote vries-dip, allerlei onderdelen geamputeerd. Dan heb je het eeuwige leven en dan loop je er nog krakkemikkig bij; vooropgesteld dat je benen er nog aan zitten...
Dan ga ik ervan uit dat ze nog niet in staat zijn; alles weer aan te laten groeien. Ik zou dat voor het invriezen wel laten vastleggen, in welke situatie; toestand je precies ontdooid wilt worden en in welke weer niet.
De wereld over 100 jaar? Met net ontdooide hersenen?
Wel spannend! In wat voor een wereld zult u wakker worden, na bijvoorbeeld 100 jaar?
Als iemand van een eeuw geleden zou terugkeren en onze snufjes zou zien?
Hoe pikken die hersenen dat op, hersenen die net weer een beetje op gang komen en met vertraagde snelheid weer prikkels beginnen door te geven.
Bevroren zenuwbanen moeten weer even ingedacht worden, zodat uw hersenspinsels weer kunnen gaan stromen, kroelen en spinnen en ontdooien.
Of als u over een eeuw wakker wordt. De aardlingen blijken al te zijn verhuisd, en hebben wel het contract nageleefd en jou en je bevroren kist meegenomen. Dan word je wakker, op een andere planeet.
Welkom terug op aarde?
Ik ben het fysieke al overstegen ik wil geen eeuwig leven; ik ben al!
Sommige mensen zijn in het aardse leven de fysieke staat reeds lang overstegen, en achten het dan ook niet nodig in hun eigen oude lichaam terug te keren.
Zelf kies ik overigens voor de vernieuwende optie.
Ik wacht geduldig tot mijn Schepper, mij nogmaals op aarde zet, en dit maal in een nieuw vers lijf met nog te kneden hersenen.
Ik koester en wentel mij dus in de gelukkige veronderstelling dat ik wel weer reïncarneer in een nieuw wezen. I AM!
Nieuwe ontwikkelingen
Er is echter een nieuwe mogelijkheid in ontwikkeling.
Daar dit alpha vrouwtje haar beta hersengolven weer eens een update wil geven, ben ik mij gaan verdiepen in een voor mij ongrijpbare wiskundige materie.
Als ik hier en daar een steek laat vallen in deze voor mij duizelingwekkende bron van kennis... vergeef het me.
Ik ben een digibeet die wellicht hier en daar een byte, of megabyte laat vallen. Neem wel aan dat ik mijn uiterste best zal doen U deelgenoot te maken van deze kennis.
Kennis die voor ons schrijvers belangrijk is in de toekomst.
Mijmeringen: reïncarnatie een no-go?
De geruststellende gedachte van reïncarnatie heb ik per heden in de wilgen gehangen.
Niet meer nodig, ik heb namelijk een aangename manier ontdekt om dit kunstje van het eeuwige leven te gaan flikken.
Ik hoef niet meer terug te keren, ik blijf gewoon!
Niet in de mij bekende vorm, maar een beetje anders. Wel in een voor mij favoriete environment...
Mijn kennis? Die neem ik gewoon mee!
Kies nu voor het eeuwige leven in de computer!
Even een stukje technische ondersteuning van de helpdesk, die ik na het lezen van de eerste paar regels, maar even gebeld heb...
Ik had wat moeite met het vakjargon, zeg maar,.
Een gesprek met de helpdeskmedewerker, leert mij dat het minimaal simpel moet zijn, want jee.... wat een simpele ziel!
Dus ga ik voor een geheel eigen analyse!
Het zit ongeveer zo:
Vereiste systeem en rand-voorwaarden data-overdracht naar het eeuwige leven:
-Een redelijk verstand met een creatieve geest, die niet bang is zich open te stellen voor nouveautés.
-Een herseninhoud die het waard is om ook in de toekomst voort te blijven bestaan.
-Een goede PC , met een paar Terra opslagruimte. Dit is overigens afhankelijk van de hersencapaciteit, welke u nu bezit.
Waarschuwing:
Bij de overdracht bepaalt de computer welke info, in welke volgorde geplaatst, wordt. U zult begrijpen dat de PC, welke u voor dit doel wenst te gaan gebruiken over voldoende schijfruimte dient te beschikken..
-Het is dus belangrijk ervoor te zorgen dat uw PC meer data-opslag-ruimte bezit dan uw hedendaagse hersenen.
Hoe bepaalt u de benodigde schijfruimte?
Benodigdheden: om dit te kunnen berekenen heeft u een papiertje, een pen nodig en een goede calculator en bovenal goede moed, daar u bezig bent met uw eeuwig leven.
Allereerst moet u weten hoe oud u precies wordt. Dit dient u terug te rekenen naar het aantal seconden. Per seconde vinden er ongeveer talloze processen plaats, welke door onze hersenen gecoördineerd worden.
Data overdracht- formule: de plusminus - definitie
Aantal geleefde seconden x talloze processen = benodigde schijfruimte
Deze theorie is gebaseerd op singulariteit, wat zich laat omschrijven als iets abnormaals of iets ongewoons. Normale regels en wetten zijn hier niet meer geldig en kunnen aldus niet meer toegepast worden.
Denk nu niet dat ik hier los ga; mijn vroegere wiskundeleraar heeft mij geleerd; zaken uit de wiskundige wereld voor lief te nemen, daar het vaststaande feiten zijn. (Correct me if i am wrong) Deze theorie van singulariteit is afkomstig van informaticadeskundigen, die wiskunde met de 0 en de 1 plegen te praktiseren.
Conclusiefall 1: Met deze informatie kan ik dus het volgende concluderen: Hedendaagse wetenschappers nemen het abnormale als basis voor een theorie.
Singulariteit is dan ook afgeleid van het woord singalarwat alleenstaand betekent.
Conclusiefall 2: Informaticadeskundigen zijn single?
Zoww Ik heb even een bril op mijn neus gezet nu. Ik begin mij namelijk erg intelligent te voelen, daar ik hier een afgeleide conclusiefall-singalariteits-theorie aan het ontwikkelen ben met mijn vrouwelijke alpha-brein.
Even voor de beeldvorming: grafisch wordt het als volgt weergegeven:
Wetenschappers op het gebied van transhumanisme en futurologie, zien in hun glazen, wetenschappelijk onderbouwde bol, in de nabije toekomst, een singulariteit aankomen, als ze de huidige trends doortrekken naar de toekomst.
Conclusiefall 3: hier kan ik mij volledig bij aansluiten! Statistieken tonen aan dat wij steeds meer singles krijgen en steeds meer transseksuelen. (zie je wel dat ik naar de universiteit had gemoeten!) In de future zal dat verschijnsel dus toenemen. Right!
Leuk he! Wiskunde.. Die leraar zei nog: Ineens begrijp je het! De man had gelijk!
Nu komt het... De clou!
Technologische singulariteit treedt op als de technologische vooruitgang zo bizar snel gaat, dat deze doorschiet naar het oneindige.
Conclusiefall 4: Het oneindige leven, omdat we zo snel zijn en gaan?
Sjamanisme van de transhumanistische computer
Technologische singulariteit gaat uit van de wet van Moore. (Intel)
Zijn wet luidt: verdubbeling van processorcapaciteit binnen een gegeven tijd. (toen nog transistors)
De wetenschap en techniek ontwikkelt zich ook op die wijze.
Processors zijn sedert deze voorspelling iedere twee jaar aan capaciteit verdubbelt.
Het addertje onder het gras
De opslag kon steeds verdubbelt worden dank zij de technologische vooruitgang.
Uiteindelijk kom je dan terecht in een situatie dat de chip niet meer kleiner kan, omdat dit fysiek onmogelijk is.
Conclusiefall 5: de singulariteit is medeverantwoordelijk voor het hebben van een kleintje, maar wel één met grote mogelijkheden!
De bron van vrouwenonderdrukking in het Midden Oosten is niet de islam, de Arabische cultuur of vermeende vrouwenhaat. Het verschijnsel is niet typisch Arabisch en heeft Europese wortels, betoogt Max Fisher, buitenlanddeskundige van het Amerikaanse magazine The Atlantic.
Ze zou Arabische mannen demoniseren, vrouwen neerzetten als zielige Oriëntaalse schepseltjes en aanzetten tot racisme. De Amerikaans-Egyptische journaliste Mona Eltahawy heeft minder hectische dagen gekend sinds ze eerder deze week met haar verhaal 'Why Do They Hate Us' op de cover van Foreign Policy verscheen. "Ja, ze haten ons. Dat moet worden gezegd', verkondigde ze in haar artikel.
Maar is het wel zo eenvoudig? vraagt Fisher zich af. En wie zijn 'ze'? De Egyptenaren die bijna allemaal op een man stemden zodat slechts twee procent van de landsbestuurders vrouw is? Zijn het soms de Tunesiërs? Zij kozen een parlement dat voor 27 procent uit vrouwen bestaat, zo'n tien procent meer dan in de Verenigde Staten.
Niet alleen Arabisch Vrouwenonderdrukking komt niet alleen voor in de Arabische wereld, zegt Fisher. In de niet-Arabische gemeenschappen in Afrika en Zuid Azië zijn vrouwen er vaak net zo slecht aan toe, of zelfs slechter. Ja, Arabische landen staan laag genoteerd in onderzoeken naar vrouwenrechten, erkent Fisher. "Maar misschien niet zo laag als je zou denken."
Onderaan de ranglijst van het World Economic Forum bijvoorbeeld zijn Zuid Azië en de Afrikaanse sub-Sahara beter vertegenwoordigd dan de Arabische landen. Fisher herinnert zich ook een onderzoek van Newsweek waarin alleen Jemen en Saoedie Arabië tot de Arabische laagvliegers behoorden. "Dat is niet om de ernst en omvang van het probleem in de Arabische wereld te relativeren, maar wel een teken dat vrouwenhaat en Arabisch niet zo synoniem aan elkaar zijn als we soms denken."
Koloniaal verband Ras, religie of etniciteit, daar ligt de oorzaak van de vrouwenonderdrukking niet, stelt Fisher. Eerder ziet hij een koloniaal verband. "Enkele van de meest prominente grondleggers van de geïnstitutionaliseerde Arabische vrouwenonderdrukking waren niet Arabisch. Ze waren Turks, Brits of Frans. De buitenlanders heersten eeuwenlang over het gebied, manipuleerden de culturen om hun eigen dominantie veilig te stellen."
Om de mannen rustig te houden, gaven de kolonisten hen absolute macht over vrouwen, zegt Fisher. "De buitenlandse overheersers regeerden de publieke ruimte, de lokale mannen heersten over hun huishoudens, vrouwen hadden niks." Religieuze leiders die zich sterk maakten voor de superieure positie van de man, kregen alle ruimte van de overheersers, doceert Fisher. "Dit is voor een groot deel de reden waarom vrouwenhaat zich zo wijd verbreidde in de moslimwereld."
Fisher stelt dat de kolonisten de 'patriarchale overeenkomst' ook toepasten in de andere gebieden waar vrouwen nog altijd lijden onder repressie; de sub-Sahara en Zuid Azië. Toen de overheersing van de Arabische gebieden vorige eeuw op haar einde liep en het Westen seculiere leiders in het zadel hielp, veranderde islamitische orthodoxie in een manier om zich af te zetten tegen de kolonisten. Wederom waren vrouwen hiervan het slachtoffer.
Arab brother, western sister De postkoloniale verhoudingen spelen nog altijd een rol als westerlingen moslims de les willen lezen over vrouwenrechten, denkt Fisher. Hij haalt daarvoor de uitspraak 'My Arab brother before my Western sister' aan. Feminisme is in de ogen van veel Arabieren een Westers idee.
"Na eeuwen van Westers kolonialisme, bombardementen, invasies en bezetting kunnen Arabische mannen de roep om gelijkheid tussen mannen en vrouwen afdoen als een soort dictaat... Hoe harder onze roep om meer gelijkheid tussen de seksen, des te gemakkelijker kunnen ze van tafel worden geveegd."
Net als de medestanders van Mona Eltawahy vindt Fisher dat de patriarchale Arabische gemeenschappen wakker geschud moeten worden om te laten zien welke schade zij aanbrengen. Maar Eltahawy wordt met haar Amerikaanse uitspraak van het Engels niet gezien als Oriëntaalse zuster. Haar artikel valt dan ook niet in vruchtbare aarde, concludeert Fisher.
Eindelijk krijgt de tweeling van Cleopatra en Marcus Antonius een gezicht nu een beeld van het jongetje en meisje is opgedoken.
Een Italiaanse onderzoeker heeft in de collectie van een museum in Caïro een beeld teruggevonden dat de kinderen laat zien. Dat meldt CNR (Consiglio Nazionale delle Ricerche): een Italiaans onderzoeksinstituut.
Kinderen Antonius en Cleopatra hadden een tweeling en een zoon genaamd Ptolemaeus Philadelphus, vertelt Josephine Capirotti, de Italiaanse onderzoeker die het beeld van de tweeling herontdekte. Van de drie kinderen is slechts één afbeelding bekend en dat is een afbeelding van Cleopatra Selene II, vrouw van koning Juba II.
Haar hoofd pronkt op de achterzijde van een munt en er is een beeld van haar teruggevonden. Maar hoe haar tweelingbroertje Alexander Helios en andere broertje Ptolemaeus Philadelphus er uitzagen? Dat wisten we lang niet. Waarschijnlijk komt dat mede doordat de jongens kort leefden: na de zelfmoord van Cleopatra en Marcus Antonius zijn ze hoogstwaarschijnlijk vermoord.
Het beeld van de tweeling van Cleopatra en Marcus Antonius. Foto: Giuseppina Capriotti.
Beeld En nu is er dus eindelijk een beeld gevonden waarop de tweeling van Cleopatra en Marcus Antonius te zien is. Het beeld is ongeveer 90 centimeter hoog en laat een jongetje en een meisje zien. De kinderen knuffelen met elkaar en worden vergezeld door twee slangen. Op het hoofd dragen de kinderen een soort schijf.
Die van de jongen staat voor de zon, die van het meisje voor de maan. De stijl van het beeld doet denken aan de beelden die we ook van Cleopatra kennen. De stijl van de figuren, in het bijzonder de hoofden, doet denken aan Grieks-Egyptische beelden, stelt Capriotti. Het beeld lijkt ook sterk op dat van Pakhom, een Egyptische gouverneur.
Waarschijnlijk is het dan ook gemaakt door Egyptische kunstenaars. Het beeld van Pakhom stamt uit de periode tussen 50 en 30 voor Christus, de tijd waarin ook de tweeling ter wereld kwam en opgroeide.
Zon en de maan Maar hoe weten we nu zeker dat het om de kinderen van Cleopatra gaat? Allereerst vanwege de verwijzing naar de zon en de maan. De omhelzing van de twee kinderen kan verwijzen naar de nachten met volle maan of naar de zonsverduistering die plaatsvond toen de twee kinderen van Cleopatra door Marcus Antonius als zijn kinderen erkend werden. Daarom kregen de kinderen ook de extra namen Helios en Selene.
Ook het feit dat het beeld een vermenging van de Griekse en Egyptische cultuur is, wijst erop dat Cleopatra er iets mee van doen heeft. Cleopatra kwam oorspronkelijk namelijk uit Griekenland.
In de Egyptische mythe wordt de maan geassocieerd met mannelijke goden, in de Grieke traditie wordt de maan juist met vrouwen geassocieerd. Hier zien we hoe het meisje juist met de maan wordt geassocieerd. Een synthese tussen twee grote tradities.
Maarten J. Raven (1953) studeerde Egyptische Taal en Letterkunde,
Kunstgeschiedenis en Archeologie aan de Universiteit Leiden.
Hij verricht sinds
1975 veldwerk in Sakkara (Egypte). Hij is in het bijzonder geïnteresseerd in de
kunst en materiële cultuur van het Nieuwe Rijk en de Late Periode, in
iconografie, magie en symboliek, en in Egyptomanie en de herontdekking van het
Oude Egypte.
Raven schreef zijn proefschrift over aspecten van de funeraire
symboliek (Symbols of resurrection: three studies in ancient Egyptian
iconography, 1984). Hij publiceerde vele artikelen, catalogi en
monografieën over materiële cultuur, de Leidse verzameling en het veldwerk te
Sakkara.
Naast zijn aanstelling als conservator is Maarten Raven actief als
bestuurslid van diverse instellingen op museaal en Egyptologisch gebied.
Incidenteel treedt hij ook op als gastdocent aan de Leidse Universiteit.
Expertise
Kunst en materiële cultuur van het Oude Egypte en Nubië
Egyptomanie en de geschiedenis van de Egyptologie
Belangrijkste onderzoeksprojecten
De collectie Egyptische bronzen van het RMO (1984-heden)
De collectie Egyptische mummies van het RMO, een samenwerkingsproject van
het RMO en het AMC (1997-2005)
Het Nederlandse aandeel in de herontdekking van het Oude Egypte (Testas,
Insinger) (1985-heden)
Opgravingen in het Nieuwerijks grafveld te Sakkara (Egypte), een
samenwerkingsproject van het RMO met de Egypt Exploration Society (1975-1998) en
het RMO en de Leidse Universiteit (1999-heden)
Het afgelopen jaar was ook in Sakkara te merken dat Egypte roerige
tijden doormaakt. Vanwege de politieke ontwikkelingen in Egypte is het
onderzoeksteam van het Rijksmuseum van Oudheden in 2011 niet naar Sakkara gegaan
voor de jaarlijkse opgravings- en onderzoeksperiode. Het terrein van de
opgraving is meerdere malen door plunderaars bezocht, op zoek naar
kostbaarheden.
Daarbij is ook de nodige schade aangericht aan de monumenten en
de magazijnen.Eind januari 2012 is voor het eerst in twee
jaar een klein team uit Leiden naar Sakkara afgereisd. Niet om
op te graven, maar om de monumenten en de magazijnen te controleren, om op te
ruimen en waar nodig te restaureren.
Begin maart keert het team weer terug naar
Nederland. Meer informatie over de vorderingen van het werk in
Sakkara vindt u op de speciale website van de opgraving.
Het archeologisch onderzoeksproject in Sakkara is begonnen in 1975. Tot en
met 1998 werkte het museum samen met de Egypt Exploration Society uit Londen.
Sinds 1999 wordt het project uitgevoerd in samenwerking met de Universiteit
Leiden. De leiding van het onderzoek is momenteel in handen van dr. Maarten
Raven, conservator van de Egyptische collectie van het museum.
Gedetailleerde informatie over de opgraving vindt u op de website www.saqqara.nl.
Resultaten
Doel van het project is meer te weten te komen over de achtergrond en
geschiedenis van de museumcollectie. Dit gebeurt door informatie verzamelen over
objecten die in dit gebied zijn gevonden. Die voorwerpen zijn in de loop der
tijd verspreid geraakt over musea in de hele wereld, waaronder het Rijksmuseum
van Oudheden. Het onderzoek in Sakkara heeft nieuw licht geworpen op de
plaats en functie van objecten in de grafmonumenten. Ook zijn verloren gewaande
graven teruggevonden. Nieuwe vondsten blijven in Egypte. Het in 2001 opgegraven
dubbelbeeld van de hogepriester Meryneith en zijn vrouw Anoey, bijvoorbeeld,
staat nu in het Egyptisch museum in Caïro.
Sakkara
Sakkara ligt zo'n dertig kilometer ten zuiden van Caïro. Aan de horizon ligt
de bekende trappiramide van farao Djoser (ca. 2650 v.Chr.). De woestijn bij het
dorp werd duizenden jaren lang gebruikt als begraafplaats voor hoge Egyptische
ambtenaren, belangrijke personen in het oude Egypte.
Het museum heeft
toestemming van de Supreme Council for Antiquities of Egypt om in een deel van
het grafveld onderzoek te doen. Dit deel stamt uit de periode van de farao's
Achnaton, Toetanchamon, Ay, Horemheb en Ramses I en II (1334-1212 v.Chr.).
Het team
De onderzoekers gaan elk jaar in januari en februari aan de slag. Het
internationale team bestaat uit wetenschappelijke experts, studenten en
medewerkers van de universiteit en het museum. Zeker zo belangrijk is de groep
Egyptenaren die helpt met het zware graafwerk.
Het team onderzoekt en
registreert ter plekke de vondsten, sporen en andere onderzoeksresultaten. Ze
worden na terugkomst uitgebreid bestudeerd en geanalyseerd en uiteindelijk in
wetenschappelijke publicaties beschreven.
Grafkamers
De gevonden graven in Sakkara bestaan veelal uit een tempeltje, met daaronder
een in de rotsen uitgehouwen grafkelder of een complex van verschillende
grafkamers. De wanden van de tempeltjes zijn gedecoreerd met reliëfplaten en
kleurrijke muurschilderingen. Via diepe schachten komt men in de eronder gelegen
grafkamers.
Tuinen van de farao's brengt bloemen, planten, kruiden en bomen van de oude
Egyptenaren naar Leiden. De tentoonstelling is ingericht als een siertuin met
een centrale vissenvijver, net als de fraaie tuinen van oud-Egyptische paleizen,
tempels en luxe woonhuizen. U ontdekt hoe mooi en gevarieerd de bloemen
en planten in Egypte waren en waarvoor ze werden gebruikt.
Lotusknoppen, papyrusbloemen en drieduizend jaar oude plantenresten
De tentoonstelling laat zien dat bloemen en planten een belangrijke rol
speelden in het dagelijks leven van de oude Egyptenaren en in hun religie. Dat
gebeurt aan de hand van meer dan tweehonderd voorwerpen, zoals afbeeldingen van
Egyptische landschappen en tuinen op stenen reliëfs, amuletten en vaasjes van
glas en faience in de vorm van lotusknoppen, papyrusbloemen, vruchten,
kleurrijke sieraden en gedroogde bloemenkransen uit het graf van farao Ramses
II. Bijzonder zijn de gedroogde bloemen, vruchten en planten die in het droge
Egyptische klimaat drieduizend jaar bewaard zijn gebleven.
Siertuinen voor de elite
Een keur aan gewassen floreerde in de tuinen, bloemkwekerijen, akkers,
moestuinen, boomgaarden en wijngaarden op de vruchtbare strook land aan de
oevers van de Nijl. De elite liet siertuinen aanleggen, waar men genoot van de
schaduw van de bomen. Deze tuinen stonden vol met kleurige bloembedden met
korenbloemen, papavers en kamille. In de vijvers geurden de blauwe lotussen.
Medicinale en goddelijke krachten
De opbrengst van Egyptische land- en tuinbouw werd niet alleen gebruikt voor
consumptie, maar ook om aan goden en overledenen te schenken. Aan de meeste
gewassen schreven de oude Egyptenaren medicinale en goddelijke krachten toe. De
lotus bijvoorbeeld, gold bij uitstek als symbool van nieuw leven. De wilde
vijgenboom was de woonplaats van de hemelgodin. Ook voor het leven na de dood
waren bloemen en planten belangrijk. In het ideale geval had het graf een eigen
tuin, of waren de wanden met tuinvoorstellingen beschilderd.
Inspiratie
Tot in onze tijd zijn Egyptische plantenmotieven een bron van inspiratie zijn
voor kunstenaars en wetenschappers. Tuinen van de farao's onderstreept
dat met een selectie van Art Deco kunst, negentiende-eeuwse sieraden met
Egyptische lotusmotieven en tekeningen die zijn gemaakt tijdens de expeditie van
Napoleon in Egypte.
Tentoonstellingsboek Tuinen van de farao's
Bij de tentoonstelling verschijnt een boek over tuinen en planten in het oude
Egypte, geschreven door conservatoren Maarten Raven en Christian Greco, en
RMO-medewerker Vincent Oeters. Prijs: 14,95 Full
colour, 80 pagina's, verkrijgbaar in de Museumshop
Tuinen van de farao's is in het Rijksmuseum van Oudheden
gelijktijdig te zien met de tentoonstelling Eilanden van de
goden.
Groepsrondleiding
Een groepsrondleiding met gids over Tuinen van de farao's kunt u
doen op alle dagen dat het museum open is. Het kost 75 per uur (max. 25
personen, exclusief toegang museum). U kunt een groepsrondleiding online reserveren. Telefonisch reserveren
via de Servicedesk kan ook: 071 - 5163 163.
Een leuk verhaaltje en informatie over de mestkever.
In Egypte scarabee genoemd
Bedachtzaam scharrelt de mestkever door het gras. Hij is op zoek naar een keutel. Onderweg trekken allerlei luchtjes zijn aandacht. De poep van de meeuw is niet te gebruiken. Het toilet van de camping ruikt 'interessant', maar daar kom je als mestkever niet zo gauw binnen. Gelukkig loopt er verderop een paard in de wei. Even zorgen de scherpe luchtjes van de plassende hond nog voor verwarring. Maar de heerlijk ruikende verse paardenvijgen zetten de mestkever toch op het goede spoor.
Tot over je oren in de poep
Zodra een mestkever poep heeft gevonden, graaft hij er een lange gang onder. De mest wordt stukje bij beetje naar beneden gebracht en opgeslagen in zijgangen. Smakelijk eten! In de voortplantingstijd vormen mestkevers paartjes. Samen maken ze een mestbal. Daar legt het wijfje een eitje in. Een volkomen veilige wieg. Zo veilig, dat mestkevers dan ook maar twee tot vier eitjes leggen.
In Egypte leeft de 'pillendraaier'. Deze mestkever kneedt poep tot een ronde bal. Daarna rolt hij de bal met z'n achterpoten weg. In de tijd van de farao's was de mestkever een heilig dier.
Ik vond dit verhaaltje nog ergens in de oude stoffige kasten van vroeger, en het leek me wel een leuk idee om het met jullie te delen. Daarom bij deze het verhaal over de mestkever en zijn heerlijke maaltijd: poep!
De Nationale Raad voor Vrouwen in Egypte is woedend over een wetsvoorstel dat seks met overleden echtgenotes toestaat.
Volgens het voorstel mag een man tot zes uur na de dood van zijn vrouw seks met haar hebben. De raad roept het parlement op het voorstel af te keuren.
De indiener heeft zich mogelijk laten inspireren door de ideeën van een Marokkaanse moslimgeestelijke. Die stelde vorig jaar dat 'afscheidsseks' tussen man en vrouw is toegestaan. De kans dat het Egyptisch parlement met het voorstel instemt, wordt klein geacht.
Scheiding
De Nationale Raad voor Vrouwen ageert ook tegen een voorstel dat huwelijken met meisjes vanaf veertien jaar legaliseert.
Vrouwenrechten staan in Egypte onder grote druk, nu een meerderheid van de parlementariërs uit orthodoxe moslims bestaat. Zij willen ook de wet terugdraaien die scheiding op verzoek van de vrouw mogelijk maakt, zonder toestemming van haar man.
![](javascript:fotovenster("http://images2-telegraaf.nl/multimedia/archive/01055/Sharm_el-sheikh_1055864d.jpg"," "," ",200,121);)
![](javascript:fotovenster("http://images2-telegraaf.nl/multimedia/archive/01055/Brayka_Bay_Reef_re_1055863d.jpg"," "," ",200,150);)
Farao's lieten zich balsemen en zich met al hun rijkdommen begraven om, als ze weer levend zouden worden, zij in ieder geval tussen hun weelde zouden ontwaken.
Ook in deze tijd ambieert men het eeuwige leven en laat men zich zelfs invriezen, in de hoop, op een later tijdstip te kunnen ontwaken , en wel op het moment dat men een oplossing heeft voor de doodsoorzaak van voordien. Even ontdooien en klaar:
Wel spannend! In wat voor een wereld zult u wakker worden, na bijvoorbeeld 100 jaar?
mige mensen zijn in het aardse leven de fysieke staat reeds lang overstegen, en achten het dan ook niet nodig in hun eigen oude lichaam terug te keren.
Daar dit alpha vrouwtje haar beta hersengolven weer eens een update wil geven, ben ik mij gaan verdiepen in een voor mij ongrijpbare wiskundige materie.
De geruststellende gedachte van reïncarnatie heb ik per heden in de wilgen gehangen.
Even een stukje technische ondersteuning van de helpdesk, die ik na het lezen van de eerste paar regels, maar even gebeld heb...
n redelijk verstand met een creatieve geest, die niet bang is zich open te stellen voor nouveautés.
Waarschuwing:
Deze theorie is gebaseerd op singulariteit, wat zich laat omschrijven als iets abnormaals of iets ongewoons. Normale regels en wetten zijn hier niet meer geldig en kunnen aldus niet meer toegepast worden.
u komt het... De clou!
Zijn wet luidt: verdubbeling van processorcapaciteit binnen een gegeven tijd. (toen nog transistors)
