Muziek in Egpyte
Muziek is al eeuwen een belangrijk deel van de Egyptische cultuur.
In de tijd van de faraos was muziek heel belangrijk, het werd toen gebruikt voor religieuze ceremonies en feesten om de goden te eren
. Later, rond de tijd van de profeet Mohamed, werd muziek hoofdzakelijk gebruikt om de troepen aan te voeren.
Poëzie was in die tijd heel populair onder de gewone mensen.
Nu word muziek gewoon als vorm van entertainment gebruikt zoals in de rest van de wereld.
De klassieke Egyptische muziek wordt gemaakt door een groep muzikanten die el-tagta heten. In een tagta wordt er op vijf instrumenten gespeeld:
1. Nai (een lang en dun blaasinstrument);
2. Oed (een klein peervormige gitaar met vijf of zes snaren);
3. Riq of dof (een soort tamboerijn);
4. Kanoen (een houtendoos die aan één kant schuin afloopt en waarop 72 of 84 snaren zitten);
5. Kamanga (gemaakt van een halve kokosnoot met daaraan een stuk hout en over dit stuk hout worden een stuk leer en snaren gebonden in een soort boog).
Tegenwoordig doen de artiesten de buitenlandse muzikanten steeds meer na.
De traditionele Egyptische muziek wordt maar zelden gebruikt in de grote steden.
De mensen in armere wijken, zijn minder beïnvloed door de buitenlanders.
Hier worden de oude Egyptische tradities vaker in stand gehouden. Dus ook het spelen van traditionele Egyptische muziek.
Een vaak gebruikt instrument is de tabla.
Dit is een kleine trommel gemaakt van dierenhuid getrokken over een rond stuk hout.
Op traditionele feesten, bijvoorbeeld bruiloften, zingt een man allerlei oude liedjes voor het bruidspaar. Hij wordt begeleidt door een bandje dat op zon tabla en soms ook een fluit speelt.
Bij elke muziek hoort een dans en bij Egyptische muziek is dat buikdansen.
Zowel vrouwen als mannen buikdansen, maar het is iets populairder onder de vrouwen.
De danseressen gebruiken kleine metalen schijfjes die een geklingel geluid maken om de maat bij te houden. Aan de schijfjes zitten dikke elastiekjes waarmee mensen ze op hun vingers vastbinden.
Een wordt om de duim gebonden en de ander om de wijs en middelvinger.
De danseressen hebben aan iedere hand een paar schijfjes.
Daarna tikken ze op de maat mee met het liedje tijdens het dansen.
De muziek is uniek en compleet anders dan de Nederlandse moderne muziek.
Persoonlijk vind ik de traditionele muziek niet heel erg mooi omdat het ouderwets is omdat ze te veel wiebelen met de klanken.
Maar het valt mee als je er eenmaal aan gewend bent.
Wat je er ook van vindt, de traditionele Egyptische muziek is een van de meest feestelijke muziek- soort van de wereld.
Gepost door Anita vanuit Alexandrie, Egypte