Egyptische telecomgigant ontkent verkoop

Het Egyptische Orascom Telecom ontkent dat het te koop staat, zoals bericht werd in de Britse krant 'Sunday Times'. "Er komt geen veiling en mijn familie en ik hebben geen interesse om de telecomsector te verlaten.
 We zien dit als een langetermijninvestering", aldus CEO Naguib Sawiris in een e-mail.

Biedingsoorlog
Eerder op de dag meende de krant dat een van de grootste telecombedrijven van het Midden-Oosten wel degelijk te koop stond.
 Er werd zelfs een biedingsoorlog verwacht vanuit het Westen, maar daar komt dus niets van in huis.

17 miljard
De waarde van het bedrijf wordt op zowat 17 miljard dollar geschat, inclusief schulden.
 De Orascom-clan, waarvan het telecombedrijf één van de bezittingen is, controleert zowat 40 procent van de beursindex in Egypte.

Informele gesprekken
Nog volgens de 'Sunday Times' waren er al informele gesprekken met Deutsche Telekom.
Ook het Spaanse Telefónica, het Britse Vodafone en France Telecom zouden in aanmerking gekomen zijn.
Orascom Telecom heeft zijn basis in Egypte en is actief in negen landen in het Midden-Oosten en Afrika. De groep heeft meer dan 65 miljoen klanten. (belga/svm)

10-12-2007 om 12:33 geschreven door andre&ida

Hamas pakt drugshandel aan

GAZA-STAD (ANP) - De streng islamitische Hamas heeft in de Gazastrook de strijd aangebonden met de drugs.
Inmiddels zijn 115 drugshandelaren aangehouden en is voor 4 miljoen dollar aan drugs (hasj, cocaïne, heroïne en xtc) inbeslaggenomen.

10-12-2007 om 11:19 geschreven door andre&ida

Doden bij brand universiteit Egypte

Gepubliceerd: vandaag 8.12.07-16:21

Een brand op de campus van de universiteit Al-Azhar in Egypte heeft zaterdag drie studenten het leven gekost.

De brand brak uit in een collegezaal in de plaats Zagazig.
 Honderden studenten vluchtten in paniek het gebouw uit en tientallen raakten in de chaos gewond.

Waardoor de brand is ontstaan was niet direct duidelijk.

Zagazig ligt ongeveer tachtig kilometer ten noordoosten van Caïro.

09-12-2007 om 00:00 geschreven door andre&ida

09-12-2007 om 00:00 geschreven door andre&ida

Lierse trekt op stage in Egypte

Dankzij de samenwerking met het Egyptische Wadi Dagla trekt Lierse binnenkort op winterstage naar Caïro.
 De Pallieters verruilen het gure Belgische winterweer dus voor de stralende zon in Egypte. Ook aan de supporters werd gedacht.
 Wie aan het zwembad wil liggen in plaats van in de sneeuw te belanden, heeft de mogelijkheid om mee te reizen.

Lierse kan in Caïro gebruik maken van het complex van Wadi Degla. De spelers zullen er van 10 tot 17 januari verblijven. Zwembaden, tennis, basket- en voetbalvelden, fitness, zowat alles is aanwezig om de voetballers bezig te houden.
De supporters kunnen lustig aan sightseeing doen, piramides, tempels en andere bouwwerken van Egyptische makelij bezoeken.

Er werden voor de supporters twee formules uitgestippeld: een verblijf in een vijfsterrenhotel Le Meridien Caïro voor 672 euro of een viersterrenhotel in de buurt van de Wadi Degla Club voor 1.150 euro per persoon.
Er kunnen in totaal 73 supporters mee

08-12-2007 om 00:00 geschreven door andre&ida

Blog over verkrachting dwong justitie Egypte tot ingrijpen

Interview  Van  Ferry Biedermann

BEIROET - De verkrachting van een buschauffeur door de politie werd onthuld op de blog van Abbas

‘Een kleine overwinning’ noemt de Egyptische blogger Wael Abbas de veroordeling van twee politiemannen begin deze week voor de anale verkrachting van de buschauffeur Emad al-Kabir, die zich in een ruzie met een agent had gemengd.
Abbas zwengelde de zaak een jaar geleden aan door een video van de mishandeling, Emad al-Kabir, op zijn blog, misrdigital (http://misrdigital.tk/) oftewel Egypte digitaal, te plaatsen.

Abbas is in Beiroet voor een conferentie over nieuwe en gevestigde media.
Hij zegt slechts een van de vele Egyptische bloggers te zijn die de afgelopen jaren via internet hebben geprobeerd de vrijheid van meningsuiting in Egypte te vergroten.
 Het autoritaire regime van president Hosni Mubarak houdt nauw toezicht op de gevestigde media die worden ingeperkt door middel van perswetten, censuur en commerciële druk, zegt Abbas.

De overwegend straatarme bevolking van meer dan 80 miljoen telt volgens schattingen tussen de zes en de tien miljoen internetgebruikers.
Maar Abbas denkt dat meer mensen dan geschat het net opgaan in internetcafés en hij heeft ook gezien hoe zijn blog wordt uitgeprint en verspreid.
Hij krijgt zo’n 30 duizend hits per dag.

Bent u dus tevreden met de impact die uw blog heeft in Egypte?

‘Ik had een paar jaar geleden een ander antwoord gegeven dan nu.
Nu voel ik me gefrustreerd en teleurgesteld.
 In 2005 en 2006 dachten ik en de andere bloggers dat we het land konden veranderen, dat we de ruimte voor democratie en vrijheid van meningsuiting aan het vergroten waren.

Dat was tijdens de verkiezingen, toen we dingen als fraude en intimidatie naar boven haalden. Maar het regime gaf ons maar tijdelijk de ruimte.
Toen de wereld niet meer keek na de verkiezingen werden activisten, advocaten en bloggers weer gearresteerd en geïntimideerd.’

Maar de veroordeling van de agenten is toch deels aan de blogs te danken?

Ik zeg niet dat het helemaal niet de moeite waard is geweest.
 De veroordeling heeft me erg blij gemaakt.
We hebben op zijn minst bereikt dat Egyptenaren durven te klagen over misstanden.
Maar ik had grotere verandering van het Egyptische systeem voor ogen.
Dat lukt helaas niet, want we hebben daar niet de omstandigheden voor zoals bijvoorbeeld de Amerikaanse journalistiek dat wel had in de jaren zeventig tijdens Watergate.
 
Ik wil dat wij ook een president tot aftreden kunnen dwingen als hij iets heeft misdaan, maar daar is ons systeem niet naar.

Wie probeert u vooral te bereiken?

Ik schrijf het met opzet in het dialect van Caïro en niet in klassiek, literair Arabisch omdat ik wil dat de jonge generatie het leest.
 Dat zijn kinderen die vaak afgedaan worden als ongeïnteresseerd in de politiek of in sociale kwesties en die zich alleen maar zouden bezighouden met hasj en seks.
Ik ben het daar niet mee eens. Zij hebben het veel moeilijker dan voorgaande generaties, qua werk, geld, trouwen, exploitatie enzovoort.

Ik wil hun bewust maken van wat er in hun land gebeurt.’

08-12-2007 om 00:00 geschreven door andre&ida

Werkstuk geschiedenis van Egypte voor scholieren

egypte in een notedop


Rond de Predynastieke tijd

Tegen 10.000 v. Chr. trokken rondtrekkende jager-verzamelaars uit de Sahara naar het oosten. Zo kwamen ze bij de Nijl. Ze leefden met kleine groepen. Ze sloegen hun kampen op langs de Nijl, omdat er veel voedsel in en langs de Nijl te vinden was.
 Een keer in het jaar gingen ze ergens anders naar toe, omdat er grote overstromingen waren. Ook nu in onze tijd liggen de grote steden langs de Nijl.

5000 jaar v. Chr. begon het leven van de Egyptenaren. Zij leefden in de Predynastieke tijd. Het is zo genoemd omdat dit de tijd was voordat de machtige regerende families de baas werden in heel Egypte.
Voor deze tijd woonden er jagers en verzamelaars, en hun kleine boerderijtjes werden steeds groter totdat ze een dorp vormden.
 Uiteindelijk ontstonden er twee rijken: Neder- Egypte dat in het zuiden van Egypte lag aan de Nijl, en Opper- Egypte dat bovenaan Egypte.
Zo werden de Egyptenaren gewone handwerkslieden en ambachtslieden
. De eerste koning, een farao, bracht de twee helften van het land bij elkaar. Zij leefden 3000 jaar lang zo goed, dat het op de oude Grieken en Romeinen grote indruk maakte.


Bij de Nijl

De oude Egyptenaren noemden de Nijl gewoon “de rivier”. De grote rivier was van levensbelang voor de Egyptenaren.
 Dankzij de Nijl hadden ze water, konden ze akkers aanleggen en over de Nijl reizen, zodat ze langs andere dorpen kwamen om te handelen of om gewoon vakantie te houden.
Als het weer geregend had, overstroomde de Nijl en er bleef slib achter wat ze het “zwarte land” noemden.
 Het bleef achter op hun akkerlanden die vlak langs de Nijl lagen. Zo werd de akker elke keer weer vruchtbaar.
 Zonder de Nijl zou de Egyptische cultuur nooit ontstaan zijn.

De Kalender

Elk jaar had 12 maanden.
 Iedere maand had weer 3 weken
en een week duurde 10 dagen.

 Egyptenaren verdeelden het jaar in 3 seizoenen,
volgens de tijdkring van de Nijl.
 Een overstroming duurde meestal van half juli tot half november en dus vormde dat het eerste seizoen.
Direct hierna kwam de zaaitijd, die duurde van half november tot half maart.
 Dat was het tweede seizoen. Het laatste seizoen was de oogsttijd.
 De rivier stond dan op zijn laagst.
De laatste 5 dagen van het jaar waren godsdienstige feestdagen.
Een schrikkeljaar kenden de Egyptenaren toen nog niet.

Voedsel in de Nijl

Sommige Egyptenaren leefden van de visserij en de jacht op vogels.
Voor de farao en zijn edelen was de jacht op vogels eerder een soort sport.
En nog liever gingen ze met harpoenen op nijlpaarden jacht.
Maar jagen op nijlpaarden was gevaarlijk, omdat het dier met gemak de boot kon omgooien.
 
Er was ook een plechtigheid waarbij de farao volgens de godsdienstige regels een nijlpaard moest doden. Het mannetjes nijlpaard was een teken van het kwaad.
 Door hem dood te steken, liet de farao zien dat hij zijn volk beschermde tegen kwaad en vijanden.

Boten op de Nijl

De eerste Egyptische boten waren gemaakt van bossen riet. Die groeiden langs de oevers van de Nijl. Ze maakten daarvan ook daken, matten, papier, manden, meubels en sandalen. Met rieten boten gingen ze over de rivier.
De Nijl was ook de belangrijkste ‘ weg ’ van Egypte.
Het was veel makkelijker om over water te reizen dan door het woestijnzand of over modderige velden.
Toen de Egyptenaren ontdekten hoe je boten van hout kon maken, maakten ze ook grotere schepen, zoals handelsschepen en oorlogsschepen, waarmee ze niet alleen op rivieren maar ook op zeeën konden varen.
 Maar toch echt de mooiste boot was toch wel de privé boot van de farao.
 Op een keer werd de koninklijke boot van Ramses de derde overvallen door opstandelingen, die hem dood wilden maken.

Ambachtslieden

Alle kunstvoorwerpen die je in Egypte ziet is allemaal door ambachtslieden gemaakt. Voorbeelden van ambachtslieden zijn: pottenbakkers, steenhouwers, timmermannen en mensen die glas of juwelen maakten.
Er werd ook geweven en gespind, dat werd meestal door vrouwen gedaan.
Bijna alle dingen wat de vrouwen hebben gemaakt van stof, is verteerd.

Gemaakt om lang mee te gaan

In de Egyptische dorpen en steden maakten timmermannen en meubelmakers meubels voor in de huizen, maar ze maakten ook kleine houten modellen voor de graftombes van belangrijke mensen.
De allerbeste steenhouwers, beeldhouwers en schilders werkten voor het koninklijk huis: zij maakten de paleizen, tempels en graftombes.
 Edelsmeden maakten met goud en edelstenen de mooiste sieraden.
Al die dingen kunnen we nu nog steeds bewonderen in musea.

Bewerking van grondstoffen

Metaal werd gesmolten in houtskoolovens. Het werd daarna boven een vuur verhit om onzuiverheden te verbranden. De ambachtlieden klopten daarna het koude metaal in de goede vorm of goten het in mallen. Het werk was pas klaar als er eerst nog geschaafd en geschuurd was.
Voorwerpen die helemaal van goud waren, werden alleen gemaakt voor farao’s en voor tempels.
 Wel werden veel andere voorwerpen bedekt met een dun laagje goud, maar onder het laagje goud was alles van ijzer of tin.

Beeldhouwwerken

De meeste dingen van Egyptische kunstvoorwerpen zijn beeldhouwwerken. Reliëf of muurschilderingen versierden de muren van tempels en grafkamers.
 De personen zie je altijd van de zijkant.
 Ze maakten ook eerst een tekening en kleurden het daarna in.

Toen het Nieuwe Rijk begon ( rond 1550 v.Chr. ) zijn er in de grafkamers in Thebe zoveel prachtige muurschilderingen gemaakt, dat ze die tijd ook wel de Gouden Eeuw van de Egyptische schilderkunst hebben genoemd.

Goud

Tussen de Nijl en de Rode Zee lagen veel goudmijnen.
De Egyptenaren waren gek op goud. Ze maakten ook bladgoud dat ze in een dun laagje aanbrachten op houten beeldjes en allerlei andere voorwerpen.
 De Egyptenaren beschouwden goud als een goddelijke stof. Zo werd de zonnegod Re ook wel ‘berg van goud’ genoemd en zijn dochter Hathor de ‘godin van goud’.

De farao en zijn familie

De macht van de farao’s macht over Egypte was een van de langste en succesvolste vormen van bestuur uit de wereldgeschiedenis.
 Farao’s waren toen dan ook geen gewone koningen. Als een farao op zijn troon ging zitten in zijn paleis geloofden zijn mensen dat de geest van Horus (dat was de god van de koningen en van de hemel) bij hen binnenkwam.
 De farao was zo belangrijk dat de mensen dachten dat het een god was.
 
De oude Egyptenaren geloofden ook dat de farao afstamde van de zonnegod Re, en dat er goddelijk bloed door zijn aderen stroomde.

Een nieuwe farao

De farao koos meestal de oudste zoon als opvolger.
 Deze zoon werd dan voorgesteld aan zijn onderdanen.
 Als de oude farao stierf, zorgde de troonopvolger voor de begrafenis, zo kon het hele land direct zien wie de nieuwe troonopvolger werd.
 Maar pas tijdens de bekroning zou de prins veranderen in een echte koning. Als de prins gekroond werd, geloofde iedereen dat alle goden, godinnen en geesten van alle gestorven farao’s erbij waren, om te bevestigen dat hij de echte farao werd. Met heel veel rituelen werd hij de koning van Egypte.
 Op het laatste kreeg hij de dubbele kroon opgezet, met de dorsvlegel en de kromme staf in zijn hand: dat zijn de koninklijke symbolen van Osiris.


Een vrouwelijke farao

De farao’s van Egypte waren meestal mannen.
Dat moest ook wel, want ze waren de god op aarde. Toch zijn minstens 6 vrouwen in Egypte de baas geweest. Ze moesten zich dan wel koning of farao laten noemen, en niet koningin.
De beroemdste vrouwelijke farao was Hatsjepsoet, afstammelinge van een veel koningen en koninginnen. Bijna 20 jaar zat ze op de troon, leidde ze een oorlogstocht, restaureerde ze tempels die vernield waren en ging ze door met de handel, zodat het heel erg goed met Egypte.
 Hatsjepsoet werd vaak afgebeeld met een baard.

Zijn vrouw

De farao had een vrouw, de koningin, zij werd ook wel ‘Grote Koninklijke Echtgenote’ genoemd. Vaak was de koningin de zus van de farao.
Dat vonden de Egyptenaren wel handig, omdat de zus van de farao net als de farao zelf, het bloed van de zonnegod in zich had.
 Lang geleden was ook de god Osiris, toen hij nog de koning was van Egypte, getrouwd met zijn zus Isis; zij werd toen koningin van Egypte.
 De kroonprins was de zoon die de farao als nieuwe opvolger had aangewezen.
 Meestal was dit een zoon van de koningin; maar als zij geen zoons had kon de farao een zoon van een van zijn ‘bijvrouwen’ kiezen.
Sommige ‘bijvrouwen’ waren prinsessen uit buurlanden, waarmee de farao getrouwd was om vrienden met deze landen te blijven.

Cleopatra

Cleopatra is de bekendste Egyptische koningin. Dit kwam vooral door haar schoonheid en intelligentie. Ze heeft een relatie gehad met Julius Caesar.
Zij werd verslagen door keizer Augustus tijdens de Romeinse burgeroorlog. Ze wou zich niet overgeven en heeft toen zelfmoord gepleegd.
 Zij was de laatste farao die over Egypte heeft geregeerd.

Egyptische vrouwen

De meeste dingen wat de vrouw moest doen was het huishouden, het groot brengen van de kinderen en ze maakten ook het eten klaar voor het gezin
. Bij rijke families liet de vrouw des huizes de maaltijd maken door haar dienaressen. Want rijke vrouwen hadden vaak veel bedienden.
Jonge vrouwen leerden deze taken van hun moeders, en vaak hielpen grootmoeders een handje mee in huis. Veel vrouwen deden ook zwaar werk buiten het huis. Egyptische vrouwen konden een woning of akker hebben of erven; ze konden scheiden van hun man, vooral als die hen sloeg.

Vrouwenwerk

Sommige vrouwen werkten buiten het huis als bakker of weefster.
 Andere vrouwen werden muzikantes, zangeressen of danseressen die optraden tijdens privé-feesten. Sommige vrouwen zorgden voor een moestuin met groenten en fruit, of werkten op het land.
 Goed gestudeerde vrouwen konden priesteres worden en deelnemen aan de rituelen in de tempels.

Koninginnen

De meeste farao’s hadden verschillende vrouwen, maar ze hadden wel één ‘koninklijke vrouw’. Deze vrouw was de machtigste vrouw van Egypte
. Bijna even belangrijk was de moeder van de farao, die ook als een machtige vrouw werd verwend. Sommige koninginnen konden ook mee beslissen bij het regeren van het land.

Huwelijk

Veel meisjes trouwden al als ze 12 of 13 jaar oud waren. Hun toekomstige man was meestal iets ouder. Er was niet echt een bruiloft maar er werd wel een huwelijkscontract getekend; dat het echt besloten was.
 Ze deelden alles samen, maar bij een scheiding mocht de vrouw alle bezittingen die ze had gedeeld weer meenemen.

Het dagelijks leven

De meeste gewone Egyptenaren werkten op het land en kregen genoeg geld om zichzelf en hun gezin te voeden.
 In hun huizen stonden niet meer dan een paar stoelen en wat lage tafels. Rijkere gezinnen woonden in grotere huizen met logeerkamers en een tuin.
De meeste vrouwen trouwden jong. Als ze het geld ervoor hadden namen ze een bediende in huis. Sommige vrouwen sponnen zelf wol, maar meestal werd dat soort werk door professionele wevers gedaan.
Meisjes hielpen hun moeder terwijl de jongens meestal bij hun vader bleven om te leren wat hun vader deed, ze gingen dan ook meestal het beroep van hun vader later doen.
Er was veel vraag naar timmermannen en andere goeie mensen die je vaak nodig had en in elke stad en in elk dorp waren werkplaatsen waar de huishoudelijke spullen werden gemaakt.

Linnen

In het hete klimaat van Egypte waren luchtige, losse en goedwasbare kleren het handigst. Vooral omdat veel mensen zwaar werk deden. Het vlas ( dat is een plant waar je linnen van kunt maken ) werd op verschillende tijden geoogst.
Van de jonge groene planten maakte je fijne stof. Van de oudere gele stengels werd sterk linnen gemaakt voor kleren. Het volgroeide stugge vlas werd gebruikt voor touw en matten. Je kon alles ook nog een de matten en touwen ook een vrolijk kleurtje geven, want ze konden van planten knollen en bieten verf maken.
 Maar gekleurde stof voor kleding werd weinig gebruikt, omdat de kleuren in de hitte snel uitliepen.



Kinderen

De Egyptenaren waren erg blij met hun kinderen. Om het kind te beschermen tegen gevaar kreeg het kind een amulet om.
Als de kinderen volwassen waren, konden ze zorgen voor hun bejaarde ouders.
Echtparen die geen kinderen hadden, baden tot de goden; als dat niet hielp konden ze kinderen adopteren.

De meeste sporten en spelletjes waren simpel en goedkoop. Jongens deden aan hardlopen, springen en vechten. Het lijkt erop dat ze balspelletjes aan de meisjes overgelaten hebben.
 Er was altijd wel water in de buurt en iedereen zwom dan ook met plezier.

Sommige jongens gingen naar school in de tempel.
 Onderwijs duurde 10 jaar en het was gratis. Toch gingen veel kinderen niet naar school. Ouders wilden liever dat hun kind geld ging verdienen.

Hiërogliefen

De oude Egyptenaren hadden een beeldschrift. Ieder tekeningetje was een woord. Dus als je een vogel tekende, bedoelde je vogel.
 We noemen het schrift van de Egyptenaren ‘hiërogliefen’. Dat betekent: ‘heilige inkrassingen’.
 De Egyptenaren noemden het ‘de taal van de Goden’. Hiërogliefen schrift was voor heilige teksten in tempels en graftombes.
 Er was ook een eenvoudiger schrift, het hiëratische schrift. Dit schrift was voor dagelijks gebruik.

Leren schrijven

Er gingen maar een paar jongens naar school om te leren lezen en schrijven. Ze gingen naar school toen ze 5 jaar waren en konden soms wel 12 jaar les krijgen.
Eerst leerden ze het hiëratische schrift, en daarna het hiërogliefen schrift. De leraar liet de jongens woorden en verhalen overschrijven op stukken gebroken aardewerk.
 Papyrus was veel te duur om op te oefenen.

Papyrus

Papyrus werd veel gebruikt in Egypte. Het is eigenlijk het zelfde als papier. Het werd van een waterplant gemaakt die ook wel ‘papyrusplant’ werd genoemd.
Papier kreeg je in Egypte niet zomaar. Je moest eerst de stengels van de papyrusplant schillen en het in dunne reepjes snijden. Daarna worden de reepjes om en om over elkaar heen gelegd. Met een zwaar gewicht of een hamer worden de reepjes tegen elkaar geperst zodat de sappen eruit lopen. De sappen werken als lijm, waardoor de reepjes tot een vel aan elkaar plakken. Het vel wordt met een ronde steen mooi glad gestreken.
Het is klaar om op te schrijven.

De steen van Rosette

In 391 na Chr. gaf de Byzantijnse keizer Theodosius I opdracht om alle heidense tempels in zijn rijk te sluiten. Hierdoor kwam er een einde aan de vier duizend jaar oude traditie en tevens ging hierbij de oude Egyptische taal, hierogliefs, voor meer dan 1500 jaar verloren.
Tot 1800 begreep dus helemaal niemand iets van het hiërogliefen schrift.
 Maar toen ontdekte een kapitein uit het leger van Napoleon een steen. Op die steen stonden drie talen: Grieks, Demotische en het Egyptische. Omdat deze steen werd gevonden bij het plaatsje Rosette, werd hij “de steen van Rosette” genoemd.
 In 1822 wist een Fransman het Egyptische schrift te ontcijferen.


In totaal zijn er wel 700 hiërogliefen tekens.




De goden

De Egyptenaren geloofden in honderden goden en godinnen.
Ze hadden overal een god voor. Zo waren er goden voor de zon, de maan en het weer, er waren goden voor vruchtbaarheid, de landbouw en het schrift.
Sommige goden werden alleen maar in één dorp vereerd andere goden in heel Egypte. De goden hadden namen zoals Osiris, Isis, Horus, Re en Hathor.
 Ter ere van al deze goden bouwden de Egyptenaren tempels. Ook werden er tempels gebouwd ter ere van een dode koning of koningin.
Binnenin de tempel stond het beeld van de god of koning. Een aantal van deze tempels staan er nog steeds. De farao’s op hun beurt werden weer als levende goden beschouwd.



De belangrijkste goden op een rijtje:

1. Horus: god van de hemel.
2. Seth: god van de woestijn, van chaos en het kwade.
3. Toth: god van de kennis en van de schrijvers.
4. Chnoem: god die de mensen maakte op zijn pottenbakkerswiel.
5. Hathor: godin van de liefde, de hemel, vreugde en dood.
6. Sobek: krokodillengod.
7. Re: zonnegod.



8. Ptah: god die alles op aarde geschapen heeft.
9. Anoebis: god van het balsemen.
10. Osiris: god van de landbouw en heerser van de onderwereld.
11. Isis: god van de tovenarij.

Egyptische mummies

De Egyptenaren waren de besten in het balsemen van de dode lichamen. Als ze aan het balsemen waren werd het lichaam uitgedroogd en wikkelden ze het lichaam in linnen. Dit koste ontzettend veel tijd. Maar het was ook heel erg belangrijk.

Het gebalsemde lichaam werd in een grafkist gelegd, net zoals wij dat ook kennen, maar deze grafkist was veel indrukwekkender. Daarna werd het bijgezet in een graftombe. Archeologen hebben vaak het linnen van de gebalsemde lichamen eraf gehaald.

Tegenwoordig gebruiken de archeologen liever speciale scanners om mummies te onderzoeken, zodat ze niet beschadigd raken.

Mummificeren & balsemen

De Egyptenaren werden gemummificeerd, zodat het lichaam niet kon verteren.
 Zij dachten dat je na je dood in het rijk van de goden verder kon leven, maar dan moest je lichaam wel goed bewaard blijven.
 Alleen rijke mensen konden het betalen om gemummificeerd te worden. Voor de rijkste en belangrijkste Egyptenaren zoals de: farao’s en koninginnen werden graftombes gebouwd. Dat zijn piramides. Als een rijke Egyptenaar dood was gegaan werd hij gemummificeerd. 

Hoe de Egyptenaren hun doden mummificeerden:
1. De balsemers verwijderen de hersenen en de organen van de dode. Men doet dit alles in een vaas. Deze vazen heten: canopen.
Het lichaam van de dode  moet compleet zijn om de reis naar het hiernamaals te kunnen maken. Daarom mogen de ingewanden dus niet ontbreken. Daarna verpakken ze het lichaam in een soort natron, een soort zout.
Daardoor droogt de huid uit en blijft dan voor altijd bewaard.

2. Tijdens het wikkelen stoppen familieleden tussen de lagen linnen, juwelen en beeldjes. Ook bidden ze voor zijn ziel. Als dat klaar is, is de dode gemummificeerd.

3. De dode krijgt een masker op. De balsemers dragen dieren maskers en doen alsof ze goden zijn. Het mummificeren duurt ongeveer 70 dagen bij elkaar.

Daarna werd het lijk in een mensvormige kist gelegd. Een sarcofaag. Er werd bij een farao een dodenmasker op zijn hoofd gelegd daar was zijn gezicht op geschilderd.
De rijke Egyptenaren kregen allerlei kostbaarheden mee, die ze konden gebruiken.
De mummie werd versierd met gouden juwelen en glanzende edelstenen.

De arme Egyptenaren werden gewoon in het zand begraven in de Sahara.


De piramides

De oudste Egyptische graven waren kuilen in het zand, met grote stenen erop.
Gewone Egyptenaren werden altijd zo begraven. Af en toe werden ze eerst in stroken linnen of leer gewikkeld, of in een kist van hout of riet gelegd.
 De familie van de dode gaf voedsel mee en soms wat gereedschap.

Als er een nieuwe farao kwam, dan was een van de eerste dingen die hij deed: opdracht geven dat er een nieuwe piramide moest gebouwd worden.
 
Dat deed hij omdat het bouwen van een piramide ongeveer 20 jaar duurde. De kans was groot dat de farao al dood ging voordat de piramide af was.
Farao’s wilden in grote graftombes begraven worden, zodat iedereen kon zien hoe machtig ze waren. Zo’n koninklijke graftombe moest groot genoeg zijn voor alle bezittingen die hij nodig zou hebben in het leven na de dood.

De trappiramide

Toen de eerste farao’s over Egypte regeerden ( de derde dynastie ) werden ze in een soort piramide begraven met een plat dak.
 Dat noemden ze ook wel een mastaba, maar na een paar jaar besloot Imhotep, de eerste minister van farao Zoser, een groot monument van steen te bouwen voor de farao. het begon als een grote mastaba, waar hij telkens een iets kleinere mastaba op liet zetten.

Zo ontwierp hij de eerste piramide ter wereld; de trappiramide. ( 2649 v Chr. - 2575 v. Chr) De trappiramide betekende ook nog iets; de farao kon opstijgen naar de ‘Onvergankelijke Sterren’ in het noorden.

Knikpiramide

Op een gegeven moment wilden ze de trappen glad hebben. Alleen toen ze aan het bouwen waren werden ze bang dat de piramide kapot zou gaan. Daarom hebben ze de hoek van de vier zijden meer naar elkaar toe gebouwd, zodat hij niet zo hoog werd, waardoor er een knik is ontstaan.

Gladde piramides

Vanaf de vierde dynastie ( 2575 v. Chr – 1640 v. Chr.) werden piramides met gladde zijkanten gebouwd. Deze gladde zijkanten betekenden zonnestralen waar de farao kon opstijgen naar de zonnegod Re in zijn hemelboot.
Deze ‘echte piramides’ werden gebouwd voor koninklijke begrafenissen.

De grote sfinx

 Dit stenen beeld heeft het lichaam van een liggende leeuw en het hoofd van een mens. De sfinx is bijna 20 meter hoog en meer dan 73 meter lang. Hij staat bij de toegangsweg naar de piramide van Chefren. De meeste geleerden denken dat de sfinx gemaakt is rond 2558 v.Chr., en dat het hoofd van de koning erop is afgebeeld.

In de piramide

Omdat er veel waardevolle spullen in de piramiden waren gestopt, hebben veel rovers de graven leeggehaald.
 In 1922 ontdekte de Engelse archeoloog Howard Carter het graf van Toetanchamon. Dit graf was nog niet leeggeplunderd.

07-12-2007 om 13:42 geschreven door andre&ida

Topvrouwen

Vrouwen uit de hele wereld zijn in de Egyptische hoofdstad Cairo bijeen geweest voor de Internationale Vrouwentop.
Op de drie dagen durende conferentie zijn 900 delegaties aanwezig uit 88 landen.
Het is voor het eerst dat de bijeenkomst wordt gehouden in een Arabisch land.

Tijdens de top staat de economische positie van vrouwen in Arabische landen centraal en de manier waarop die kan worden verbeterd.
Vrouwen hebben vaak maar een beperkte rol in de economie van hun land en dat is onder meer te wijten aan een gebrek aan scholing.
 Zo is bijvoorbeeld zo'n 60 procent van vrouwen in Egypte analfabeet.

In Tunesië is dit helemaal niet meer van toepassing. Sinds voormalig president Bourguiba er voor koos om de vrouwen vrijheid en gelijkheid te geven, zijn de Tunesische vrouwen er ontzettend op vooruitgegaan.
Aan de universiteiten zijn net zoveel, soms zelfs meer, vrouwelijke studenten, dan mannelijke. Er is geen enkele faculteit waar ze niet in grote getale aanwezig zijn; rechten, economie of techniek.
De vrouwen hebben de universiteiten veroverd en maken dankbaar gebruik van wat deze hen te bieden hebben.

Zelfs al is het nog vaak zo, dat een meisje halverwege haar studie stopt om te trouwen en kinderen te krijgen, gaan er tegenwoordig steeds meer na die pauze van een jaar of wat, weer terug naar de collegebanken om hun studie af te maken.
En wanneer ze hun diploma op zak hebben, dan gaan ze ook zeker hun beroep uitvoeren. De kinderen kunnen dan thuis blijven bij een van de grootmoeders of tantes en anders is er altijd wel een plaatsje te vinden in de vele crèches en kinderopvangcentra.

In de Arabische wereld is ook het bloggen door de vrouwen ontdekt.
 Daar waar ze op straat niet kunnen emanciperen en vrij kunnen zijn, doen ze het via hun weblog's.
De weblogs zijn voor veel vrouwen een eerste mogelijkheid om zich vrij en publiekelijk te uiten, en voor de toeschouwer een unieke kans om een kijkje te nemen in het hoofd van de Arabische vrouw; een wereld die tot nu toe meestal gesloten bleef.

. Zodra er ergens een mogelijkheid is waar ze hun mening kunnen geven en laten zien dat ze echt heel veel te vertellen hebben, doen ze dat ook meteen.
 
Het is dan ook niet vreemd dat de meeste weblogs in landen als Iran, Irak en Saoedie Arabië voorkomen.

07-12-2007 om 12:40 geschreven door andre&ida

Hilversum 25 juli 2007 -
De Egyptische politie heeft onlangs een tot het christendom bekeerde ex-moslima na folteringen aan haar familie teruggegeven.
Dat heeft de Internationale Gesellschaft für Menschenrechte (IGFM) in Frankfurt meegedeeld.
 De mensenrechtenorganisatie wil dat de Duitse overheid haar bescherming biedt.

Elektrische schokken
Op 16 juli werd in Alexandrië de 26-jarige Eman el-Sayed door haar verwanten aangevallen en met de dood bedreigd omdat ze christen was geworden.
 Haar man, ook een bekeerling, wist aan de toorn van haar familie te ontsnappen.
 De politie kwam er aan te pas en nam haar mee naar het bureau, zogezegd om haar te beschermen. Op het politiebureau werd ze echter geheel ontkleed, uren lang verhoord en gefolterd.
 De politie leverde haar vervolgens over aan de staatsveiligheidsdienst.

Volgens IGFM werd ze ook daar zwaar gefolterd.
 Ze zou onder meer met elektrische schokken op gevoelige lichaamsdelen zijn bewerkt.

Kopten tweederangsburgers ?
In Egypte worden niet alleen ex-moslims maar ook Kopten zwaar aangepakt.
 Volgens IGFM zijn Kopten in hun vaderland tweederangsburgers. Op 6 juni werd in een Koptische wijk bij Alexandrië een inval gedaan door militante islamisten. Huizen en winkels werden beschadigd en zeven Kopten raakten gewond.
"De Egyptische autoriteiten zijn bij deze ontwikkeling niet helemaal onschuldig.
Vaak hebben ze islamistisch ingegeven aanvallen op christenen genegeerd of zeer licht bestraft om conflicten met militante moslims te voorkomen", aldus Martin Lessenthin van IGFM.

07-12-2007 om 00:00 geschreven door andre&ida

 instrumentenfamilies van rond de Oostelijke Middellandse Zee



In Griekenland heet het ding een lyra of een kementze,
 in Egypte is het een rabab en
in Turkije noemen ze het een kemance of een kabak.

Allemaal zijn het stukken jammerhout, bespannen met snaren die tot trillen worden gebracht door een strijkstok.
De Europese variant noemt men een viool.
De fysieke overeenkomst tussen genoemde instrumenten mag groot zijn, de muzikale betogen die erop worden gespeeld, verschillen soms hemelsbreed:

de Kretenzische lyra klinkt als een opgewonden hittepetit,
de Egyptische rabab lijkt een mopperende grijsaard,
de Turkse kemance orakelt als een profeet.

Op het Griekse label FM Records verscheen een serie van liefst zes cd's - waaronder deze strijkinstrumentencompilatie - waarop is gepoogd de instrumentenfamilies van rond de Oostelijke Middellandse Zee in kaart te brengen.

De zes families, bestaande uit citers, percussie-instrumenten, korthalsluiten, langhalsluiten, vedels en fluiten vormen een weerslag van eeuwenoude culturele kruisbestuivingen tussen de oosterse en de westerse wereld.

06-12-2007 om 00:00 geschreven door andre&ida

Sakkara verbaast weer

Ten zuiden van Cairo, in Sakkara, hebben archeologen een nieuwe ontdekking gedaan. Het betreft twee tombes die tussen de 3.000 en 4.200 jaar oud zijn en bestemd waren voor een koninklijk figuur en diens butler. Nog geen half jaar eerder vond men ook al de dokter Qar. Een andere vondst die op dezelfde plaats is gedaan was een Egyptische priester. Een vrouw vergezelde hem in zijn laatste rustplaatst aan de zijde der Goden.  Officiele uitspraken laten weten te vermoeden nog maar 30% van de archeologische schatten te hebben ontdekt... ( Gevonden hieroglyfen in Sakkara ) Zahi Hawass , de niet bepaald geliefde en conservatie conservator van de piramiden, zei het volgende over de onthulling: "Het ziet er niet zo goed uit omdat het gebouwd is van aarde en niet van zandsteen. Toch geloof ik dat deze vondst heel belangrijk is." De tombe bevat een houten deur met inscripties over de priester en diens vrouw.  De tombe van de butler valt op door de mooie blauwe en oranje tekeningen die aanwezig zijn.  De priester werd aangetroffen in een houten sarcofaag. Geen van de gevonden mummies werd uit hun grafkoffer gehaald.

05-12-2007 om 11:29 geschreven door andre&ida

Dewinter daagt moslims uit met provocerend 'moskeelied'

Het Vlaams Belang brengt vandaag haar eerste, eigen single-cd op de markt.
'Oh nee alweer een moskee' is van de hand van Filip Dewinter,
 3.000 exemplaren ervan worden verspreid.
 'Dit is niet racistisch', gaat Dewinter nu al in de verdediging.

Het moet de eerste keer in onze politieke geschiedenis zijn dat een politieke partij met een eigen single-cd afkomt. Titel en tekst van het lied zijn alvast veelzeggend.
 'We hebben maar één bedoeling met ons moskeelied: de islamisering en de wildgroei van moskeeën hekelen', aldus VB-kopstuk Filip Dewinter.
 'Wie zich door het lied aangevallen voelt, slaat volgens mij de bal mis.
Dit is niet beledigend bedoeld, al geef ik toe dat het een kritisch lied is.
 Prikkelend en uitdagend. Maar een beetje provoceren, dat is toch niet verboden?' 


Dewinter, die het lied zelf schreef, zal de single verspreiden via volkscafés, jeugdhuizen en het internet. 'Via de platenwinkels zou het toch niet lukken.
 Ik verwacht ook geen airplay op de nationale zenders.
Daarvoor is het nummer niet politiek correct genoeg. Jammer, want het is nochtans een echte meezinger.'

Het lied werd opgenomen door professionele muzikanten, maar die willen liever anoniem blijven.
'Ze zijn als de dood voor represailles', zegt Dewinter die heel wat reactie verwacht.
Het Centrum voor Gelijke Kansen en Racismebestrijding wil er alvast niet te veel woorden aan vuil maken. Iets onwettigs is er in het lied niet te bespeuren, menen ze.
 
' Het lied wordt ook uitgebracht als beltoon en binnenkort volgt nog een clip. (dhh)

05-12-2007 om 11:28 geschreven door andre&ida

Waarom willen zoveel personen replica's van spullen uit de oudheid,
het verleden in het algemeen,
 en waarom wordt dat als sfeervol ervaren.
 
Hebben hieroglyfen een bepaalde aantrekkingskracht?
 De kleur van perkament bijvoorbeeld?
 
Een verlangen naar het verre verleden, afkomstig vanuit de genen?
 Gewoon om het verleden niet te vergeten?

Terwijl er zoveel alternatieven zijn kiest menig mens voor zaken uit het verre verleden dat ze alleen uit de boekjes en van horen zeggen kennen.
 
En zijn het de Egyptenaren niet, 
dan zijn het de oude Grieken of hun goden,
 of betreft het de Romeinse cultuur.

Bijna iedereen heeft 'iets' met een volk dat ver achter hen ligt. Of lijkt dat alleen maar zo?
Zijn het verlangens naar vroeger, denkend aan reincarnatie?
 Ik weet het niet....

05-12-2007 om 10:51 geschreven door andre&ida

Landenreeks KIT: Egypte
Harm Botje
2000

Klik hier om dit boek te bestellen






Egypte is geen land, maar een rivier.
Het land is voor al haar water, haar landbouwproductie en een groot deel van haar energie afhankelijk van de Nijl.
 Zorgvuldig waterbeheer wordt steeds meer een topprioriteit, gezien de al maar toenemende bevolking.
 In 1952 grepen Nasser en zijn 'Vrije Officieren' de macht en maakten een einde aan de Bristse invloed in Egypte.
 Het was voor het eerst in 2.500 jaar dat het land niet door buitenlanders werd bestuurd.
Deze uitzonderlijk lange 'koloniale tijd' heeft een onuitwisbaar stempel op Egypte gedrukt.

Bijna per definitie wantrouwen Egyptenaren hun overheid, terwijl de staat weinig fiducie in de burger heeft. Een van de gevolgen hiervan is dat de Egyptische staat in hoge mate steunt op politie en leger.

Op alle belangrijke posten zitten mensen die hun carrière bij de politie of in het leger zijn begonnen.
94 Procent van de Egyptenaren ontleent zijn identiteit aan de islam.
 Tal van eigenaardigheden uit het dagelijks leven en het economisch handelen zijn alleen te begrijpen vanuit het islamitisch gedachtengoed.
De bevolking ziet de geloofsleer bovendien als een waarborg tegen de willekeur van de staat.

05-12-2007 om 00:00 geschreven door andre&ida

Toetanchamon-schat blijkt groter

25-09-2007: Een Egyptisch team van archeologen heeft in een schatkamer van de farao Toetanchamon na vele jaren nieuwe grafgiften ontdekt.  In een ondergrondse ruimte naast de grafkamer zijn 20 intacte kleipotten met deksels gevonden.  De deksels dragen het zegel van Toetanchamon, aldus de Hoge Raad voor Oudheidkunde in Cairo. Secretaris-generaal Zahi Hawas verklaarde dat de peervormige potten van een halve meter hoog binnenkort zullen geopend worden, zodat de inhoud kan onderzocht worden. Voorts werden er acht korven met relatief goedbewaarde ovale gesuikerde vruchten van de waaierpalm aangetroffen.  Ook zullen 60 zegels van de farao onderzocht worden, die de ontdekker van het graf, de Brit Howard Carter, in 1922 in de kamer heeft achtergelaten. Het graf van Toetanchamon is het enige graf in de Vallei van de Koningen bij Luxor dat niet door grafschenners werd geplunderd. De weelderige schatten uit het graf van de jonge koning vullen in het Egyptisch Museum in Cairo verschillende grote zalen.

04-12-2007 om 00:00 geschreven door andre&ida

Een regen van eeuwig vuur

Kamelentochten door de Egyptische woestijn
Arita Baaijens
2004

Klik hier om dit boek te bestellen


Arita Baaijens raakte zo gefascineerd door de woestijn dat ze haar baan opgaf, een stel kamelen kocht en ook daadwerkelijk de woestijn in trok.

In dit boek beschrijft ze haar eerste reizen, waarbij ze op zoek gaat naar resten van oude christelijke en islamitische beschavingen.
 
Intens wordt haar verhaal wanneer ze haar wanhoop beschrijft als ze dagen achtereen geen water kan vinden, vermoeid na lange dagmarsen in de soms verstikkende eenzaamheid van de Egyptische woestijn.
 Maar bovenal is dit boek een liefdesverklaring aan haar kamelen en aan de ongrijpbare schoonheid van de woestijn. 

04-12-2007 om 00:00 geschreven door andre&ida

 de vragen zijn echt gemakkelijk te beantwoorden.

De vragen:

1. Hoe lang duurde de honderdjarige oorlog?
2. In welk land worden Panama-hoeden gemaakt?
3. In welke maand vieren de Russen de oktober-revolutie?
4. Waar wordt een kamelen-haren-borstel van gemaakt?
5. Naar welk dier zijn de Kanarische eilanden genoemd?
6. Wat was de voornaam van Koning George VI?
7. Waar komen Chinese kruisbessen vandaan?
8. Wat is de kleur van een zwarte doos in een vliegtuig?

 hieronder kan je de antwoorden eens nalezen:

1. De honderjarige oorlog duurde 116 jaar.
2. Panama-hoeden worden in Ecuador gemaakt.
3. De Russen vieren in november de oktober-revolutie.
4. Kamelen-haren-borstels worden gemaakt van stinkdieren-vacht.
5. De Kanarische eilanden zijn naar honden genoemd.
6. Albert is de voornaam van Koning George VI.
7. Chinese kruisbessen komen uit Nieuw-Zeeland.
8. De kleur van een zwarte doos is oranje.

En.... geslaagd ????

03-12-2007 om 12:45 geschreven door andre&ida

Leidse islamoloog de mond gesnoerd

 
Islamoloog Abu Zayd is volgens sommige moslims een afvallige.

03-12-2007 om 00:00 geschreven door andre&ida

Brand op cruiseschip Egypte eist vijf levens

CAIRO (ANP) -
Vijf Egyptenaren zijn zondag omgekomen door een grote brand op een cruiseschip op de rivier de Nijl in Egypte.
Twee anderen raakten gewond en 43 Franse toeristen wisten veilig op een ander schip te komen, aldus een veiligheidsfunctionaris.

De brand was uitgebroken in de machinekamer en verspreidde zich razendsnel door het hele schip. De luxe boot was onderweg van de stad Luxor naar de zuidelijkste stad van Egypte, Aswan.

02-12-2007 om 18:13 geschreven door andre&ida

Mysterieuze ontdekking bij CT-scan

30-11-2007: Een CT-scan van de stoffelijke resten van Toetanchamon onthulde reeds eerder de werkelijke doodsoorzaak van de kindkoning. De farao werd niet vermoord zoals eerder gedacht, maar stierf aan de gevolgen van een infectie na een ongeval. In een zoektocht naar de authenticiteit van de buste van Nefertiti  onderging deze hetzelfde lot, en de CT-scan onthulde niet alleen holtes in het beeld, maar ook een nieuw mysterie! Sinds de jaren 20 van vorige eeuw is het aangezicht van Nefertiti nog steeds een referentiepunt.  Vele vrouwen ondernemen een poging om de volmaakte schoonheid van deze vrouw te evenaren. Nu duidelijk is geworden wat schuil gaat achter dit kalkstenen beeld zijn de meningen verdeeld. Nefertiti was de vrouw van Achnaton (18de dynastie, circa 1350 voor Christus), de eerste farao van Egypte die koos voor het monotheïse, de verering van slecht één God: Aton. Hij bouwde een nieuwe hoofdstad in Amarna, waar de buste van Nefertiti in 1912 gevonden werd door de Duitse archeoloog Ludwig Borchardt. Nefertiti betekent zoveel als 'de mooie vrouw is gekomen'. Egyptologen speculeren dan ook over Nefertiti's oorspronkelijke roots. Niet alleen haar oorsprong blijft een mysterie, ook over de reden van haar plotselinge verdwijning is men het nog steeds niet eens. Egypte wil dit beroemde kunstwerk (verzekerde waarde is 270 miljoen euro) uit het Oude Egypte tentoonstellen in het Grand Egyptian Museum dat in 2012 zijn deuren opent op het Gizeh-plateau.  Zahi Hawass, secretaris generaal van de Supreme Council of Antiquities, eist het kunstwerk terug van het Altes museum in Berlijn waar het is tentoongesteld. In de controverse over het eigendomsrecht, kwam echter een onverwachte factor opduiken.   Adolf Hitler, die het beeld 'Mijn Koningin' noemde en in 1930 reeds op een eerste vraag van Egypte om het beeld over te dragen aan de Egyptische regering weigerde, zou mogelijk een vervalsing laten maken hebben.  De geruchten deden ook de ronde dat de echte buste vernietigd geraakte tijdens de Tweede Wereldoorlog, omdat uit de transportdocumenten van toen bleek dat er kisten 'verwisseld' werden. Om de authenticiteit te bevestigen of weerleggen werd de buste van Neferiti onderworpen aan een CT-scan. Deze CT-scan onthulde niet alleen dat de buste authentiek was, maar ook dat onder het wondermooie gezicht van deze jonge vrouw een tweede gezicht schuilging.  Met behulp van 3D-computertechnieken werd het oorspronkelijke gezicht gereconstrueerd en daarop verscheen het gelaat van een oude vrouw met wallen onder de ogen en ouderdomsrimpels aan zowel ogen als mondhoeken. Net als het aangezicht toonde de nek sporen van ouderdom. Met deze nieuwe ontdekking heeft een nieuw mysterie het daglicht gezien: wie heeft 3300 jaar geleden de opdracht gegeven om de buste van deze oude vrouw een grondige, plastische verjongingskuur (er werden verschillende lagen kalk op aangebracht) te geven en misschien even belangrijk, waarom?

02-12-2007 om 00:00 geschreven door andre&ida