Om bij tijd, eens terug te genieten van de plaatsen waar je ooit geweest bent! De wereld in een muisklik http://www.alovelyworld.com/index2.html
OP REIS MET DE BLAUWE VOGEL - Cruise op deNijl -
1.Lezers die het hele REISVERSLAG WENSEN TE LEZEN.... weet dat dit in omgekeerde orde staat.
Het begint met de terugreis 15.09.06 (zie blog vanaf 3december 06) en eindigt met het vertrek op 01.09.06 ( zie blog vanaf 3 oktober 06)
2.Verder wordt deze blog aangevuld met EGYPTE NU:actuele feiten en vondsten...
16-11-2010
Egyptische Magie
Egyptische Magie
16 oktober 2010 t/m 13 maart 2011
Magische tentoonstelling met objecten uit Louvre en British Museum
Met 'Egyptische Magie' presenteert het Rijksmuseum van Oudheden een unieke tentoonstelling over de magische wereld van de oude Egyptenaren. U ziet ruim 300 amuletten, scarabeeën, magische beelden en teksten, tovermessen, godenbeelden en toverboeken op papyrus. Samen geven ze een compleet beeld van de belangrijke rol van magie in het oude Egypte. De voorwerpen op de tentoonstelling komen uit topcollecties uit binnen- en buitenland. De basis vormt uiteraard de eigen collectie, die gerekend wordt tot de top-10 van de wereld op dit gebied. Speciaal voor deze tentoonstelling zijn bovendien objecten geleend van gerenommeerde buitenlandse musea, waaronder het Louvre en het British Museum.
Egyptische magie
Magie was voor de Egyptenaren heel gewoon. Het was onlosmakelijk verbonden met hun godsdienst. Ze geloofden in de absolute macht van de goden over hemel en aarde. Het enige middel waarmee mensen hun eigen lot konden beïnvloeden, was magie.
Op allerlei manieren probeerden ze de goden gunstig te stemmen. Dat deden ze bijvoorbeeld door te offeren, of geluksamuletten te dragen. Zo konden ze de kleine dingen in het dagelijks leven de goede kant op sturen. Om het hele land en volk te beschermen voerden priesters uitgebreide tempelrituelen uit. Ook na de dood waren rituelen een grafgiften belangrijk. Magie was zodoende 24 uur per dag en op elke hoek van de straat aanwezig.
Magische praktijken springlevend
Al in de oudheid zelf stonden de Egyptenaren bekend om hun magische praktijken. Maar ook in latere tijden had hun magie invloed op vele andere culturen. In de talmud en de bijbel zijn de sporen ervan aanwezig, evenals in het islamitische geloof. In onze westerse wereld van de laatste eeuwen leeft die fascinatie voor Egyptische magie voort.
Van de middeleeuwse wetenschap tot het hedendaagse geloof in de magische kracht van piramides en de populariteit van tarot. Egyptische magie is dus springlevend! Ook dit onderwerp komt u tegen op de tentoonstelling.
Nieuw boek van Maarten Raven en extra activiteiten
Bij 'Egyptische Magie' verschijnt een prachtig geïllustreerd boek van de bekende RMO-conservator en egyptoloog Maarten Raven: 'Egyptische Magie - op zoek naar het toverboek van Thot'.
Hij schreef het speciaal voor deze tentoonstelling.
Een dag met lezingen in het kader van de tentoonstelling 'Egyptische Magie'.
22 november 2010
Een dag met lezingen in het kader van de tentoonstelling 'Egyptische Magie'. Kenners en specialisten op het gebied van magie bij de oude Egyptenaren delen hun kennis over dit onderwerp en geven zodoende een breed overzicht van het onderwerp. Dit seminar wordt georganiseerd door de opleiding egyptologie van de Universiteit Leiden.
10.00 - 10.45 uur Dr. Maarten Raven, Rijksmuseum van Oudheden: 'Mijn ba is de Magie, hij is ouder dan de tijd' - de principes van de Oudegyptische magie
11.00 - 11.45 uur Prof.dr. Joris Borghouts, Universiteit Leiden / Nederlands Instituut voor het Nabije Oosten: Egyptische magische teksten
12.00 - 12.45 uur Dr. Jacco Dieleman, University of California (Los Angeles): Continuïteit en vernieuwing in Grieks-Egyptische magie
13.00 - 15.00 uur Lunchpauze met gelegenheid om de tentoonstelling te bezoeken
15.00 - 15.45 uur Prof.dr. Jacques van der Vliet, Universiteit Leiden / Radbout Universiteit Nijmegen: 'Als een vod op de mestvaalt': de poëzie van zwarte magie in Christelijk Egypte
16.00 - 16.45 uur Prof.dr. Remke Kruk, Universiteit Leiden: Een schaal in de maneschijn: magie in hedendaags Egypte
In een reeks verrassende documentaires duikt National Geographic Channel vanaf woensdagavond 17 november in de geheimen van de Egyptische Oudheid. In Egypt Wednesday, tot stand gekomen in samenwerking met Nile Travel, worden programma's over het rijke verleden van Egypte getoond.
Er worden onthullingen gedaan over de mysterieuze farao Psusennes 1 en er wordt gefocust op een reddingsplan voor de Sfinx van Gizeh.
Het geheim van de Zilveren Farao
In 1940 werd in de delta van de Nijl een ontdekking gedaan, die zelfs voor Egypte bijzonder was. Bij archeologisch onderzoek bij de ruïnes van Tanis stuitte Pierre Montet op de massief zilveren grafkist van Psusennes I. Daarbij trof hij een verbijsterende hoeveelheid kostbaarheden aan die de farao had meegekregen voor het hiernamaals. De schat was circa 3.000 jaar aan de aandacht van grafplunderaars ontsnapt. Hoewel de vondst nauwelijks onder deed voor de eerdere ontdekking van het graf van Toetanchamon, werd het nieuws over de Zilveren Farao overschaduwd door de Tweede Wereldoorlog. Zeventig jaar later maakt National Geographic Channel dat goed met de onthullende documentairereeks Mystery of the Silver Pharao, de Zilveren Farao uit de 21ste Dynastie, rond 1000 voor Christus.
Oude wijsheid moet de Sfinx van Gizeh redden
Zowel wetenschappers als toeristen in Egypte zijn geïntrigeerd door de vraag waarom, wanneer en hoe de Oude Egyptenaren de Grote Sfinx van Gizeh creëerden. Raadsels die zich sneller opstapelden dan dat ze konden worden opgelost. Feit is dat het reusachtige beeldhouwwerk voor de iconische piramiden inmiddels ernstig wordt bedreigd door de natuur en de mens. Om het wereldwonder te kunnen redden van verdere aftakeling, zijn antwoorden nodig die in de Oudheid verscholen liggen. National Geographic Channel gaat met Ancient Secrets: The Sphinx op zoek naar de sleutel via hallucinaties, opoffering en zonnemetingen.
Egypt Wednesday wordt met ingang van 17 november elke woensdagavond tussen 21.00 en 23.00 uur uitgezonden op National Geographic Channel.
11-11-2010 CultuurHet "Metropolitan Museum of Art in New York geeft schatten van Toetanchamon terug aan Egypte. Het gaat in totaal om negentien voorwerpen uit de graftombe van de legendarische farao.
Van onze redacteur Grytsje Anna Pietersma
Na tientallen jaren komen negentien kunstschatten van de Egyptische farao weer terug naar Egypte. Het Metropolitan Museum of Modern Art in New York geeft onder meer een klein, bronzen beeld van een hond en een beeld van een sfinx terug. De kunstwerken kwamen in het bezit van het museum uit de erfenis van Howard Carter. Deze archeoloog ontdekte het graf van Toetanchamon in 1922.
Hereniging
De objecten hadden volgens de regels Egypte nooit mogen verlaten. Zahi Hawass, het hoofd van oudheidkundige zaken, is al jaren bezig om alle bekende Egyptische historische voorwerpen terug te halen. Hij is dan ook heel blij met het besluit van het Metropolitan Museum.
"Dankzij de vrijgevigheid en het ethische gedrag van het Metropolitan Museum, worden deze negentien objecten uit de tombe van Toetanchaom, herenigt met de andere schatten van de kindkoning."
De voorwerpen zijn tot juni 2011 nog te zien in New York, waar ze deel uit maken van de Egyptische collectie van het Metropolitan Museum. Daarna verhuizen ze naar Caïro. Samen met de rest van de Toetanchamon-collectie zijn ze uiteindelijk onderdeel van het Egyptische Museum. Dit museum opent in 2012 in Giza.
LEIDEN - De tovenarij uit het oude Egypte komt weer tot leven in het Rijksmuseum van Oudheden in Leiden. Het museum opent zaterdag de tentoonstelling Egyptische Magie, met driehonderd objecten uit de tijd van de farao's. Manshoge beelden, bezwerende formules op papyrus, tovergerei en amuletten laten zien hoe magie onlosmakelijk verbonden was met het leven van alledag.
De 2600 jaar oude Egyptische mummie van priester Anchhor in het Rijksmuseum van Oudheden in Leiden. ANP
Voor de expositie kreeg het museum objecten te leen uit het Louvre in Parijs en het British Museum in Londen. Het Britse museum heeft zelfs een deel uitgeleend van het grootste toverboek uit het oude Egypte, dat voor het eerst in 180 jaar weer als één geheel te bewonderen is.
Het 5 meter lange boek was ooit eigendom van de Zweedse consul in Egypte, die het eeuwenoude werk doormidden knipte . In 1828 verkocht hij de linkerhelft aan het Rijksmuseum van Oudheden en in 1857 belandde de rechterhelft in Londen. (ANP)
Archeologen hebben in Egypte de bovenste helft van een beeld van farao Amenhotep III gevonden. Het beeld laat zien hoe de farao waarvan men aanneemt dat het de opa van Toetanchamon is naast de god Re-Horakthy zit. Het is niet ongewoon dat beelden van Amenhotep III opduiken: de laatste tijd stuiten archeologen op het ene na het andere stenen eerbetoon.
Het standbeeld van de farao werd gevonden in diens tempel. Het gebouw werd in de negentiende eeuw verwoest, maar was hoogstwaarschijnlijk de grootste tempel die ooit werd gebouwd. De tempel had vroeger twee ingangen. Eentje aan de oostkant deze wordt bewaakt door twee enorme standbeelden van de farao (bekend als de kolossen van Memnon) en eentje aan de noordelijke kant. Dichtbij die tweede ingang is het nieuwe granieten beeld aangetroffen.
Nog veel meer Er worden de laatste tijd veel beelden van Amenhotep III gevonden. In februari bijvoorbeeld nog een gigantisch granieten hoofd. En nog niet zolang geleden een beeltenis van Amenhotep III die naast de god Amon op een troon zit.
Sekhmet Dat laatste is zeker niet uniek: er zijn talloze beelden bekend van Amenhotep III en een god. Vooral de godin Sekhmet duikt regelmatig op. Er zijn meer dan 80 beelden van de godin Sekhmet gevonden tijdens opgravingen in de tempel, vertelt archeoloog Zahi Hawass. Sekhmet was de godin van de oorlog, vergelding en ziekte, maar genas ook mensen.
Dat verklaart mogelijk waarom er zoveel beelden van haar zijn opgericht; Amenhotep bracht zijn laatste jaren op een ziekbed door. Mogelijk hoopte hij dat Sekhmet hem zou genezen.
Akkers Het is aannemelijk dat in de nabije toekomst nog veel meer beelden van Amenhotep III worden gevonden. De archeologen vermoeden dat zich nog veel beelden in de akkers rondom de tempel bevinden. De Egyptische autoriteiten zijn van plan om dat land aan te kopen en verder te laten onderzoeken.
Amenhotep III regeerde van 1390 tot 1352 voor Christus over Egypte. In die 38 jaar tijd was Egypte op het hoogtepunt qua welvaart en culturele ontwikkeling.
Re-Horakthy was een samensmelting van de god Re en een valk. Dat verklaart waarom de god met het hoofd van een valk wordt afgebeeld. Foto: Supreme Council of Antiquities
Lezing: Egyptische magie, op zoek naar het toverboek van Thot
Dr. Maarten Raven, RMO-conservator collectie Egypte, vertelt in deze lezing over de principes van magie, een van de belangrijkste onderdelen van de godsdienst van de oude Egyptenaren. De lezing wordt gegeven in het kader van de tentooonstelling 'Egyptische Magie' (16 oktober 2010 - 13 maart 2011).
Communicatiemiddel tussen mensen, goden en doden
Anders dan nu, golden de principes van de oud-Egyptische magie niet als een vorm van achterlijk bijgeloof, maar als één van de centrale elementen van de godsdienst. Magie was het communicatiemiddel tussen mensen, goden en doden. Het werd beschouwd als een bijzonder geschenk aan de mensheid, om sterker te staan in de strijd om het bestaan. Magie werd bedreven door de knapste koppen van de oudheid. Hun ontdekkingen hebben de basis gevormd voor onze natuurwetenschappen. Daarnaast heeft de zoektocht naar occulte kennis ook andere culturen en allerlei latere godsdienstige bewegingen geïnspireerd.
Vriendenvereniging RoMeO
Elke tweede dinsdag van de maand organiseert RoMeO, de vriendenvereniging van het museum, een avondlezing.
aanvang: 20.00 uur, zaal open 19.30 uur locatie: Tempelzaal of filmzaal Rijksmuseum van Oudheden kosten: 5,00; RoMeO-leden gratis
Howard Carter bracht vele jaren in Egypte door en beschreef duizenden voorwerpen en gebeurtenissen die leidden tot of voortvloeiden uit de vondst van de tombe van Toetanchamon. Dankzij een Engelse archeoloog kunnen we de dagboeken van Carter nu allemaal raadplegen: ze staan online!
In 1922 vindt Carter de tombe van Toetanchamon. Het is een historische ontdekking. In tegenstelling tot andere koninklijke Egyptische graven is deze tombe nog geheel intact en niet door schatzoekers leeggeroofd. In het graf lagen zoveel schatten dat Carter er tien jaar over deed om deze allemaal te beschrijven. De fotos, aantekeningen en dagboeken die die studie opleverden, worden tot op de dag van vandaag gekoesterd en liggen opgeslagen in het Griffith Institute.
Vragen Hoewel wetenschappers, maar ook amateurarcheologen veel over de vondst van Toetanchamon weten, zijn er ook nog veel vragen. Carter stierf zeven jaar nadat de opgraving eindigde. Hij had geen tijd gehad om zijn werk te publiceren en uit onderzoek blijkt dat hij er zelfs niet aan toegekomen is om alle 5398 objecten in het graf van Toetanchamon gedegen te bestuderen.
Onduidelijk In het graf lag van alles: wapens, muziekinstrumenten, strijdwagens, kleding en cosmetica. Sommige objecten waren gemakkelijk te identificeren, maar van anderen is nog steeds onduidelijk wat het precies voor moet stellen of waar het voor gebruikt kon worden.
Terugdeinzen
Archeologen willen natuurlijk niets liever dan afrekenen met al die vraagtekens. En ze realiseren zich heel goed dat ze dat niet alleen kunnen. Daarom roepen ze de hulp in van amateurs, experts en leken.
Ik zeg vaak dat de echte vloek van Toetanchamon is dat Egyptologen terugdeinzen voor het werk, vertelt expert Marianne Eaton-Krauss. Deze stukken (uit het graf van Toetanchamon, red.) zijn prachtig gemaakt. Het is veel werk om ze te bestuderen. En je moet zowel verstand hebben van symboliek als van technologie.
Bestuderen Om er zeker van te zijn dat Carters vondst gedegen bestudeerd wordt, besloten de archeologen alle aantekeningen, fotos en dagboeken van Carter online te zetten. Iedereen die geïnteresseerd is, kan er nu bij. Er is dus geen excuus meer om Carters levenswerk links te laten liggen.
Dagboek Zon 98 procent van alle aantekeningen van Carter is nu online te vinden. De overige 2 procent verschijnt de komende drie maanden. Het mooiste deel van dit digitale archief is ongetwijfeld het dagboek van Carter. Hierin beschrijft hij op nuchtere wijze hoe het er tijdens de opgravingen aan toe gaat. Boven elke dag is te lezen waar hij zich bevindt en hoe hij daar gekomen is (veelal met behulp van twee ezels).
Unieke informatie
Het digitaliseren van dit enorme archief is een monnikenwerk geweest dat in 1993 startte en nu zon zeventien jaar later bijna af is. Nu kunnen de vragen wellicht eindelijk met een beetje hulp van anderen beantwoord worden. Want de aantekeningen van Carter bevatten informatie die nergens anders te vinden is. Zo beschreef de archeoloog nauwkeurig waar alle objecten in het graf lagen. De volgorde van deze voorwerpen was namelijk heel anders dan de volgorde die we nu in het museum zien.
Fotos Ook de fotos zijn van onschatbare waarde. Zo is op de fotos van Carter een prachtige leren sandaal te zien. Deze is versierd met bladgoud en gekleurde kralen. Maar wanneer we deze sandaal nu in het museum opzoeken, blijkt dat deze is vergaan tot een zwart hoopje.
Geheimen Archeologen hebben er alle vertrouwen in dat dit online archief voor antwoorden gaat zorgen. Dus: mocht u zichzelf deze zomervakantie vervelen dan weet u wat u te doen staat: de geheimen van Toetanchamon ontrafelen.
Voor de overzichtspagina met daarop links naar fotos, aantekeningen, belangrijke bronnen en Carters dagboeken klikt u hier.
Voor de pagina met enkel fotos kunt u hier terecht.
Legende wordt werkelijkheid: muren van de sfinxen ontdekt
Legende wordt werkelijkheid: muren van de sfinxen ontdekt
2 nov 2010 Caroline Hoek
Archeologen hebben in Egypte een lange muur gevonden. De muur bevindt zich nabij het Giza-plateau waarop niet alleen de tempel van farao Chefren, maar ook de wereldberoemde sfinxen staan. De muur bestaat uit twee delen en is opgebouwd uit stenen van klei. Het immense bouwwerk zou gedurende de regering van Thoetmosis IV (1400-1390 voor Christus) zijn verrezen.
De ontdekte wal heeft twee delen. Het eerste deel loopt aan de oostelijke kant van Chefrens tempel van noord naar zuid en is ongeveer 86 meter lang en 75 centimeter dik. Het tweede deel is 46 meter lang en loopt van oost naar west. De twee muren komen samen op de zuidoostelijke hoek van het gebied.
Legende Archeoloog Zahi Hawass vermoedt dat de muur onderdeel uitmaakt van een veel grotere muur die zich ten noorden van de sfinxen bevindt. Deze muur werd door farao Thoetmosis IV opgericht om de sfinxen tegen wind te beschermen. Het idee voor de muur ontstond volgens de legende na een droom waarin de sfinx Thoetmosis IV vroeg om het zand van zijn lichaam te halen, omdat het hem verstikte. Wanneer Thoetmosis IV dat zou doen, zou hij volgens de sfinx farao van Egypte worden. Thoetmosis IV gehoorzaamde.
Groter Archeologen dachten altijd dat de muur enkel aan de noordelijke kant van de sfinxen was opgetrokken. Daar werd eerder al een muur van drie meter hoog en twaalf meter lang gevonden. Maar uit deze vondst blijkt dat het complex veel groter was en de sfinxen ook vanuit het oosten en zuiden beschermd werden.
Naast de twee muren vonden de archeologen ook nog een derde stukje muur. Dit zou een restant zijn van het dorpje dat aan de voet van Chefrens tempel ontstond. Hier woonden de priesters die Chefren na diens dood vereerden en de herinnering aan hem levend hielden.
AMSTERDAM (ANP) - Het Allard Pierson Museum in Amsterdam staat vanaf 17 september in het teken van Alexander de Grote. Het museum maakte donderdag bekend dat de tentoonstelling Alexanders Erfenis - Grieken in Egypte tot 20 maart volgend jaar te zien is.
Alexander de Grote (356-323 v.Chr.) is een van de grootste veroveraars uit de wereldgeschiedenis. De expositie laat zien wat hij in Egypte teweeg heeft gebracht. Hij bracht door zijn veroveringen elementen uit de westerse cultuur naar het oosten en omgekeerd. De expositie toont originele voorwerpen uit de periode na de dood van de heerser. Het grootste deel is afkomstig uit de collectie van het Amsterdamse museum, maar er zijn ook bruiklenen uit het Akademisches Kunstmuseum in Bonn en het Geldmuseum in Utrecht te zien. Tegelijkertijd met de expositie in het Allard Pierson Museum is in de Hermitage Amsterdam de tentoonstelling De onsterfelijke Alexander de Grote - De mythe, de werkelijkheid, zijn reis, zijn erfenis.
BOULDER (ANP) - Mozes heeft de Rode Zee wellicht niet gescheiden, maar een sterke oostenwind kan het water hebben teruggedreven zoals de Bijbel en de Koran beschrijven. Dat blijkt uit computersimulaties van het Amerikaanse National Center for Atmospheric Research NCAR en de Universiteit van Colorado in Boulder. De studie bekeek hoe wind het water beïnvloedt.
,,De simulaties komen vrij nauwkeurig overeen met de beschrijving in bijbelboek Exodus'', zei coördinator Carl Drews van NCAR dinsdag. ,,Het scheiden van zeeën kan worden verklaard door vloeistofdynamiek. De wind beweegt het water zodanig dat er een veilige passage ontstaat tussen de twee delen.''
Religieuze teksten beschrijven hoe Mozes de zee in tweeën deelde, zodat het volk van Israël veilig uit Egypte kon vluchten. De drieduizend achtervolgende soldaten van de Egyptische Farao verdronken.
De leeuwen in de dierentuin van de Egyptische hoofdstad Caïro zijn door toedoen van dierenartsen aan de pil gegaan. De dieren hebben zich de laatste jaren flink voortgeplant; inmiddels zitten er maar liefst 53 exemplaren in de hokken. En zelfs de dierentuin moet bekennen dat dat teveel is. En dus worden de dieren met behulp van medicijnen afgeremd.
Doordat er zoveel leeuwen zijn, kunnen de vrouwtjes en mannetjes niet langer apart worden gezet en dat vergroot het probleem natuurlijk alleen maar. De dierenartsen grijpen dan ook naar een laatste redmiddel: de pil.
Nu is er geen pil voor leeuwen en dus zit er maar één ding op: de dames gaan aan de pil die eigenlijk voor mensen bedoeld is. Elke vijftien dagen krijgen de vrouwtjes twee pillen. Dat zou ervoor moeten zorgen dat het aantal geboortes flink afneemt.
Het is een controversiële methode in een toch al controversiële dierentuin. Dierenactivisten klagen al jaren steen en been over de verzorging van de dieren in de dierentuin en zullen zich ongetwijfeld ook over deze laatste zet niet kunnen verheugen.
Integratie en minderheden zijn themas sinds de mens zich vanuit Afrika verspreidde, maar nog altijd lijken we er maar niet aan te wennen. Freelancejournalisten Janno Lanjouw en Dirk Wanrooij reizen deze zomer over de grens tussen Europa en Azië op zoek naar minderheden en hun problemen in het digitale tijdperk.
Basma Moussa heeft geen ID en geen idee wanneer ze er één zal krijgen. De 52 jaar oude professor tandheelkunde aan de Universiteit van Kairo is een gerespecteerd docent, zij het met voor Egyptische begrippen ketterse opvattingen.
Ze is vijfde generatie bahai, een geloof dat in de negentiende eeuw gesticht werd door profeet Baháullah in het huidige Iran. Zijn geloofsleer benadrukt de overeenkomsten van de grote wereldreligies en aanvaardt daardoor onder meer Jezus, Mohammed en Buddha als boodschappers van God.
Schattingen van het aantal baháis in Egypte lopen uiteen van drie- tot vijfduizend, minuscuul vergeleken bij de twee andere grote religies in Egypte: de islam en het christendom. Maar de religie wordt niet als dusdanig erkend door de autoriteiten. Dit zorgt voor allerlei praktische problemen voor de kleine geloofsgemeenschap.
"Beeldschone Nefertiti had kromme neus en rimpels"
Nefertiti, koningin in het Oude Egypte, wordt al duizenden jaren geroemd om haar schoonheid, die ook in de werelberoemde buste weerspiegeld wordt. Maar volgens onderzoekers nam de kunstenaar destijds een loopje met de realiteit.
De vorsers voerden een CT-scan uit op de buste, die in 1912 werd gevonden en in Berlijn te bezichtigen is. Ze ontdekten een tweede model in de kalksteen. Dat model toont een kromme neus en rimpels rond de ogen,"het portret van een echte vrouw".
De kunstenaar werkte dus oneffenheden weg om de "koningin van de Nijl" er beter te laten uitzien.
De beroemde Egyptische koningin Cleopatra liet zich niet bijten door een Egyptische cobra, maar pleegde zelfmoord door een giftig drankje achterover te slaan. Dat beweren Duitse wetenschappers in een nieuwe studie. Cleopatra beroofde zichzelf volgens onderzoekers van de Universiteit van Trier van het leven door een mengsel van opium en giftige planten tot zich te nemen.
Tot nu toe werd aangenomen dat de Egyptische koningin zelfmoord pleegde door zich te laten bijten door een cobra. Maar volgens historicus Christoph Schäfer is dat onwaarschijnlijk, omdat een slangenbeet zou hebben geleid tot een zeer onprettige dood. Cleopatra was beroemd vanwege haar schoonheid en wilde zich waarschijnlijk niet blootstellen aan een langzame dood die haar zou misvormen, verklaart Schäfer in de Britse krant The Daily Telegraph.
Reconstructie De Duitse wetenschappers hebben de dood van Cleopatra gereconstrueerd doormiddel van historisch literatuuronderzoek en interviews met slangenexperts. Vermoedelijk nam ze een cocktail van opium, monnikskap en gevlekte scheerling, aldus Schäfer. Dat was vroeger een bekende drank die snel tot een pijnloze dood leidde. Zelfmoord door een slangenbeet zou dagen hebben geduurd en zou vooral erg pijnlijk zijn geweest.
Laatste farao Cleopatra was de laatste farao van het oude Egypte. Ze regeerde van het jaar 69 voor Christus tot 30 voor Christus. Cleopatra pleegde vermoedelijk zelfmoord toen Caesar Augustus de macht overnam in het oude Egypte. De volledige uitkomsten van de nieuwe studie worden gepresenteerd in het televisieprogramma Abenteur Wissen op ZDF.
Na zijn vertrek als chef van het Internationaal Atoomenergie Agentschap heeft Nobelprijs voor Vrede-winnaar 2005 Mohamed ElBaradei in Egypte een campagne voor verandering gelanceerd. Hij heeft nu bijna een miljoen handtekeningen om de Egyptische grondwet te veranderen, zodat er echt vrije verkiezingen kunnen worden georganiseerd in het land dat door dictator Hosni Mubarak wordt bestuurd. Maar volgens ElBaradei proberen Egyptische machthebbers hem nu zwart te maken via Facebook: alsof het een middelbare schoolvete betreft. In een fotoalbum staan dertig fotos van zijn dochter, soms met drank en in badpak. En dat is volgens conservatieve moslims respectievelijk verboden en onkuis. ElBaradei noemt het een grove schending van de privacy.
ElBaradei pleitte tijdens een iftar-maaltijd met 200 activisten voor een boycot van de verkiezingen. ,,Als de overheid niet aan onze hervormingseisen tegemoet komt, doe ik niet meer aan de verkiezingen. Als het hele volk meedoet, betekent dat volgens mij het einde van het regime.
Middle East International is terug. Het tijdschrift was een van mijn favoriete bronnen van achtergrond en analyse over het Midden-Oosten, maar stopte helaas in 2003 vanwege een gebrek aan geld. Nu maakt het blad een herstart met een nieuwe website. De verhalen zijn diepgaand en met zeer veel kennis geschreven. Het feit dat er in het eerste nummer vier verhalen staan over Jemen, zegt genoeg.
een lijstje van een aantal van favoriete websites over het Midden-Oosten.
Palestijnse jongen met op de achtergrond een Israelische nederzetting. Foto AFP / Menahem Kahana
The Arabist
The Arabist is een blog over de Arabische wereld in het bijzonder. Sinds 2003 schrijven verschillende arabisten over Egypte, de Levant en de Maghreb. De onderwerpen lopen zeer uiteen: trends, bloggers, nieuwe boeken. Het blog gaat uiteraard veel over politiek, maar ook culturele zaken komen uitgebreid aan bod.
MEMRI
De Israëlische website MEMRI is de grootste openbare studie- en vertaaldienst in cyberspace van islamitische en Arabische tv-uitzendingen, kranten, websites en weblogs. De website is met vijf miljoen bezoekers per maand een populaire barometer voor de gemoedstoestand in de Arabische wereld. Maar pas op: MEMRI wordt geleid door een voormalige officier in de inlichtingendienst van het Israëlische volksleger en wil nog wel eens gekleurd zijn.
Informed Comment
Het weblog Informed Comment wordt bijgehouden door Juan Cole, een Amerikaanse arabist die is verbonden aan de Universiteit van Michigan. Handig voor mensen die geen Arabisch spreken: hij vertaalt veel op zijn blog. Cole is vooral gespecialiseerd in shiieten en is zeer kritisch op het Amerikaanse beleid in het Midden-Oosten.
Arab Media & Society
De nieuwsvoorziening in de Arabische wereld is ontzettend veranderd sinds de komst van satellietzenders zoals Al-Jazeera. Geen slaafse staatsmedia meer, maar kritische nieuwsgaring. Arab Media & Society is een goed geïnformeerde website die bericht over media en hun impact op de samenlevingen op cultuur, economie, religie en politiek in de Arabische wereld.
Waq al-Waq
Tot slot voor de liefhebber: Waq al-Waq is een zeer goed geïnformeerd blog over Jemen. Het blog wordt bijgehouden door twee Amerikaanse experts, die niet alleen Arabisch spreken maar ook in het land gewoond hebben. Ze zijn zijn het blog begonnen uit frustratie over wat er door sommige denktanks en in de mainstream media over Jemen wordt geschreven.
Witte kalkerupties steken scherp af tegen het oranjerode woestijnzand en de helderblauwe lucht. Ze dragen bijzondere namen als de paddestoel en de kameel.
Wind, regenval en zandstormen zorgden voor de prachtigste vormen.
Een sprookjesachtig landschap vol kalkrotsen, die door de natuur in allerlei buitenaardse vormen zijn geslepen. Een bezoek aan de Witte Woestijn in Egypte werkt betoverend.
Wereldwonder op links, zegt de chauffeur aan het begin van de lange rit vanuit Caïro. Boven de huizen torenen de piramides van Gizeh uit, in combinatie met de helderblauwe lucht en het felle zonlicht een indrukwekkend schouwspel. Links langs de weg loopt een spoorlijn. Af en toe staat er een vervallen wagon op. De chauffeur vertelt dat hij er nog nooit een trein op zag rijden. Ten tijden van het Oude Egyptische Rijk stuurden faraos er karavaans op uit om de onbekende westelijke woestijn in kaart te brengen. Op kamelen trokken ze door de oneindige zandvlakten, blij met elke oase die ze tegenkwamen om water te verversen en vruchten in te slaan.
Ook ik trek de komende drie dagen door de westelijke woestijn, niet per kameel maar per 4×4 Toyota. Ik zal twee oases bezoeken: Bahariya en Farafra. Bahariya ligt op ongeveer 360 kilometer van Caïro en is de eerste grote oase in de westelijke woestijn, met een oppervlakte bijna anderhalf keer zo groot als Luxemburg. Farafra, aanzienlijk kleiner, bezoek ik omdat daar de Witte Woestijn ligt; het verwachte pronkstuk van deze reis.
De Egyptische collectie van het Rijksmuseum van Oudheden is uitgebreid met een bijzonder godenbeeldje. Het beeldje is vanaf 16 oktober 2010 te zien in de nieuwe tentoonstelling 'Egyptische Magie'. Het tweeduizend jaar oude magische figuurtje is een mengeling van dieren met een dwergenlichaam. Het heeft de kop van een ram, met veren en vleugels op de rug. Zijn geopende bek toont een rij dreigend ontblote tanden. Deze aanwinst is een waardevolle aanvulling op de Egyptische collectie van magische afbeeldingen en attributen van het museum.
Afweren van kwade krachten en machten
Het kalkstenen beeldje is 16 centimeter hoog. Het is gemaakt rond het begin van onze jaartelling, in de nadagen van de Egyptische cultuur. Het kwam in die tijd vaak voor dat het uiterlijk van godenfiguren was samengesteld uit de kenmerken van verschillende dieren en wezens.
De oude Egyptenaren riepen deze zogenaamde pantheïstische goden aan om kwade krachten en machten af te weren. Dat verklaart ook waarom deze goden vaak met messen en zwaarden gewapend waren. Met hun vervaarlijke dierenkoppen moesten ze tegenstanders afschrikken. Er bestaan enkele van dit soort godenbeeldjes die zijn gemaakt van brons of faience, maar beeldjes van kalksteen, zoals dit exemplaar, zijn zeldzaam.
Het beeldje kon worden verworven dankzij een bijdrage van de Stichting Zakenvrienden Rijksmuseum van Oudheden.
Uit een chemische analyse van de botten van een aantal oude Nubiërs blijkt dat zij regelmatig tetracycline nuttigden. Dit antibioticum bevond zich waarschijnlijk in hun bier. De vondst bewijst dat antibiotica dat officieel pas in 1928 werd uitgevonden tweeduizend jaar geleden al op relatief grote schaal en met succes werd vervaardigd.
Wij hebben de neiging om medicijnen die ziektes genezen te associëren met de moderne geneeskunde, vertelt onderzoeker George Armelagos. Maar het wordt steeds duidelijker dat deze prehistorische populatie empirisch bewijs gebruikte om behandelingen te ontwikkelen. Ik twijfel er niet aan dat ze wisten wat ze deden.
Opzet Al in 1980 toonde Armelagos aan dat de Nubiërs antibiotica in hun botten hadden. Maar pas recent kwam hij met een beetje hulp van collega Mark Nelson tot de ontdekking dat dit meer regel dan uitzondering was. De productie van het antibioticum bleek absoluut geen toeval, maar opzet.
Verzadigd Nelson onttrok de tetracycline aan de botten en verbaasde zich over de enorme hoeveelheden. De botten van deze oude mensen waren verzadigd met tetracycline, vertelt hij. Dat toont aan dat zij het al lange tijd innamen. Ik ben ervan overtuigd dat ze de wetenschap van gisting onder de knie hadden en het medicijn heel bewust vervaardigden.
Jongetje De onderzoekers bestudeerden botten uit het jaar 350 tot 550. Enkele botten behoorden toe aan een vierjarig jongetje. Zelfs zijn schedel en scheenbeen zaten vol met tetracycline. Dat wijst erop dat de Nubiërs het jongetje met het antibioticum hebben proberen te genezen. Ze wisten wat het medicijn kon doen en dienden het bewust toe.
Voorloper En daarmee liepen ze flink voor op deze moderne tijd. Wetenschappers ontdekten tetacycline pas in 1948. Niet alleen de Nubiërs, maar ook de Egyptenaren en Jordaniërs behandelden ziektes met bier. De kans is groot dat ook deze oude volkeren de gisting van antibiotica begrepen.
Goud Tetracycline wordt gemaakt door bacteriën: streptomyces. Wanneer deze bacteriën in bier opduiken, geeft dat een bijzonder effect. Streptomyces produceert een goudkleurige kolonie van bacteriën en wanneer het op bier dreef, moet dat best indrukwekkend zijn geweest voor deze oude mensen die goud vereerden.
Uit nader onderzoek moet blijken in welke doseringen de Nubiërs het antibioticum toedienden.
GESCHIEDENIS
5 november 2010 
