-
Witte kalkerupties steken scherp af tegen het oranjerode woestijnzand en de helderblauwe lucht. Ze dragen bijzondere namen als de paddestoel en de kameel.
http://traveler.nationalgeographic.nl/wp-content/uploads/2010/09/c_INQ3552.jpg -
Chauffeur Omar stuurt de terreinwagen behendig de Witte Woestijn door.
http://traveler.nationalgeographic.nl/wp-content/uploads/2010/09/c_INQ3342.jpg -
Wind, regenval en zandstormen zorgden voor de prachtigste vormen.
http://traveler.nationalgeographic.nl/wp-content/uploads/2010/09/c_INQ3324.jpg -
Een deken van vulkanische stenen bedekt het zand van de Zwarte Woestijn.
http://traveler.nationalgeographic.nl/wp-content/uploads/2010/09/c_INQ3309.jpg -
Vallei van de Gouden Mummies. In en rond Bawiti zijn in 1996 honderden mummies opgegraven en de verwachting is dat er nog veel meer liggen begraven.
http://traveler.nationalgeographic.nl/wp-content/uploads/2010/09/c_INQ3203.jpg -
In de oase Farafra ligt de sprookjesachtige Witte Woestijn.
http://traveler.nationalgeographic.nl/wp-content/uploads/2010/09/c_INQ3178.jpg -
Met een behendig gebaar bevrijdt een jongetje de kamelen van hun halstertouw.
http://traveler.nationalgeographic.nl/wp-content/uploads/2010/09/c_INQ3069.jpg -
In de Bahariya-oase rusten de kamelen uit en kunnen ze hun dorst lessen.
http://traveler.nationalgeographic.nl/wp-content/uploads/2010/09/c_INQ2896.jpg
Wind, regenval en zandstormen zorgden voor de prachtigste vormen.
Een sprookjesachtig landschap vol kalkrotsen, die door de natuur in allerlei buitenaardse vormen zijn geslepen. Een bezoek aan de Witte Woestijn in Egypte werkt betoverend.
Wereldwonder op links, zegt de chauffeur aan het begin van de lange rit vanuit Caïro. Boven de huizen torenen de piramides van Gizeh uit, in combinatie met de helderblauwe lucht en het felle zonlicht een indrukwekkend schouwspel. Links langs de weg loopt een spoorlijn. Af en toe staat er een vervallen wagon op.
De chauffeur vertelt dat hij er nog nooit een trein op zag rijden.
Ten tijden van het Oude Egyptische Rijk stuurden faraos er karavaans op uit om de onbekende westelijke woestijn in kaart te brengen.
Op kamelen trokken ze door de oneindige zandvlakten, blij met elke oase die ze tegenkwamen om water te verversen en vruchten in te slaan.
Ook ik trek de komende drie dagen door de westelijke woestijn, niet per kameel maar per 4×4 Toyota. Ik zal twee oases bezoeken: Bahariya en Farafra.
Bahariya ligt op ongeveer 360 kilometer van Caïro en is de eerste grote oase in de westelijke woestijn, met een oppervlakte bijna anderhalf keer zo groot als Luxemburg.
Farafra, aanzienlijk kleiner, bezoek ik omdat daar de Witte Woestijn ligt; het verwachte pronkstuk van deze reis.
Kijk voor meer werk van Ingmar Timmer op www.ingmartimmerfotografie.nl.