Egypte: christenen in gevaar
E.J. BRON - 30 AUGUSTUS 2010
Afkering van de islam is in Egypte gevaarlijk. Wie de islam verlaat, is een apostaat en riskeert zijn leven. Maher en zijn dochter Dina laten zich daardoor niet afschrikken.
Mei 2010. Een kleine, stoffige woning aan de rand van een Egyptische stad. De luiken zijn dicht, zodat niemand stenen naar binnen kan gooien. De afvoeren van de wastafel en de douche zijn met plakband dichtgemaakt. Dit moet voorkomen dat iemand gas in de woning pompt. XML:NAMESPACE PREFIX = O />
Maher Ahmed El-Ghory (57) en zijn dochter Dina (16) wonen hier. Ze zijn al twee jaar ondergedoken en moeten onder de meest harde omstandigheden leven. Volgens een bericht van Compass Direct heeft Maher doodsbedreigingen, klappen, arrestatie, scheiding en armoede meegemaakt.
Zijn dochter Dina gaat uit angst voor vernederingen en pesterijen al een jaar lang niet meer naar school. In april werd er een aanslag met bijtend zuur op haar gepleegd, die ze gelukkig heelhuids doorstond. De reden van het lijden? Maher en zijn dochter zijn ex-moslims en hun overstap naar het christendom werd bekend. In de ogen van hun islamitische omgeving zijn zij apostaten.
Lijden vanwege de sharia
De belangrijkste reden voor het lijden van de apostaten in Egypte is de invloed van het shariarecht op de samenleving. Dit verstaat onder apostasie de bewezen, opzettelijke afkering van een moslim van het islamitische geloof. Volgens de meeste Egyptische religieuze geleerden moet apostasie met de dood worden bestraft. In hun rechtsbegrip vormt de apostaat met zijn geloofsafval een bedreiging voor de eenheid en de veiligheid van de islamitische gemeenschap. Deze zienswijze zit diep in de islamitische Egyptische samenleving verankerd en heeft uitwerkingen.
Als een geval van apostasie openbaar wordt, dan wordt de apostaat in de regel door de eigen familie verstoten. Dat betekent meestal het verlies van je arbeidsplaats en openbare veroordeling en uitstoting. Niet zelden wordt het leven door de eigen familie of door islamistische fundamentalisten bedreigd. Bovendien oefenen religieuze geleerden en islamitische officieren van justitie druk op de autoriteiten uit, zodra er bij hen een geval van apostasie bekend is. Apostaten worden daarom vaak gepest en gediscrimineerd. Het komt steeds opnieuw voor, dat ze door veiligheidskrachten zonder reden worden gearresteerd. In principe is in Egypte apostasie strafrechtelijk niet te vervolgen. Dat betekent, in dit geval geldt het shariarecht niet. De staat buigt echter steeds opnieuw voor het diep in de samenleving verankerde en door radicale islamisten geëiste rechtsbegrip, dat zich beroept op de sharia.
Zoals in het geval van Bahaa el-Din el-Akkad gebeurde, kan een bekeerling volgens artikel 98 van het wetboek van strafrecht wegens belediging van een hemelse religie worden aangeklaagd. Hij kan dan worden veroordeeld tot vijf jaar gevangenisstraf. De omstandigheden in Egyptische gevangenissen zijn vreselijk, onmenselijk en vernederend. Gevangenen worden volgens Amnesty international systematisch gemarteld en vernederd.
De zaken liggen anders, wanneer een christen tot de islam overgaat. In dat geval wordt een wisseling van geloof door het islamitisch gevormde staatsapparaat en door de islamitische samenleving zonder enig voorbehoud ondersteund.
Bron:
http://www.csi-schweiz.ch/aegypten_christen_in_gefahr.php?r=3439.139
Vertaald uit het Duits door:
E.J. Bron
|