Arabische Lente in Egypte, de grootste mystificatie van het jaar 2011
dec 4
Geplaatst door brabosh
Woeste menigte op het Tahrir Plein in Kaïro. Uiterst gevaarlijk, vooral wanneer de duisternis valt. Dan ontwaakt het roofdier in de meute. Vrouwen blijven er beter weg. Verkrachting, moord en doodslag zijn dagelijkse kost [bron: I was a mob sex attack victim in Tahrir Square...]
Nakba
door Sylvain Ephimenco [bron: Trouw.nl]
Ooit van de naam Tahrir gehoord? Tahrir is een plein in Caïro waar de grootste mystificatie van het jaar 2011 heeft plaatsgevonden. Een bedrog dat zich in de wintermaanden afspeelde maar toch abusievelijk met de lente werd geassocieerd. Dit lentebedrog, ook wel Arabische Lente genoemd, werd voornamelijk door goedgelovige media en nuttige idioten mogelijk gemaakt.
Op het Tahrir-plein van Caïro, verzekerde ons dit consortium van onnozelen van geest, zou het feest van de moderniteit en vrijheid worden ingeluid. Een soort dominospelletje dat in één klap eeuwen van religieus obscurantisme zou wegmeppen. Dankzij Facebook, de smartphones en wat westers geklede jongeren.
Tien maanden later is het zaad dat op het plein kunstmatig werd geïnsemineerd, in een embryonale catastrofe gemuteerd. Dat woord catastrofe werd gisteren door een minderheid van vrijheidslievende Egyptenaren gebruikt, naar aanleiding van de eerste verkiezingsuitslagen in Caïro.
Volgens die uitslagen zijn de Tahrir-verkiezingen op een verpletterende overwinning uitgelopen voor reli-fanaten. De fundamentalistische Moslim Broederschap en de ultra-orthodoxe salafisten van Al-Nur zouden samen meer dan 60 procent van de stemmen winnen.
Maar Tahrir staat ook symbool voor de herziene positie van de vrouw in het nieuwe Egypte. Zo zijn er op dit plein de laatste tijd tal van incidenten geweest waarbij vrouwen werden aangerand, geheel ontkleed en zelfs verkracht. Meestal door een meute seksueel zeer gefrustreerde mannen.
Vorige week nog, de Franse journaliste Caroline Sinz van de tv-zender France 3. Vrouwelijke fotografen die ondanks de waarschuwingen het plein opgaan, trekken dan ook meerdere broeken over elkaar en plakken hun overhemden met breed plakband dicht. Maar ook hoofddoekjes bieden naar het schijnt geen bescherming meer.
Volgens de Egyptische activiste Engy Ghozlan zijn de incidenten steeds talrijker. Ghozlan heeft een website gemaakt (HarassMap.org) waar gemelde gevallen van aanranding van vrouwen op een plattegrond van Caïro worden bijgehouden. Daarop is het Tahrir-plein het meest roodgekleurd.
Voor deze catastrofe werd afgelopen winter door sommigen gewaarschuwd. Maar in het hysterische koor van de nuttige idioten, die na amper een week Tahrir-plein al een vreugdedans inzetten, werden ze weggehoond. Neem nou die historicus Geert Somsen die op 23 februari in Trouw sneller dan zijn schaduw schoot.
11 september is voorbij schreef hij, en ho, ho, wat zijn die islamcritici oorverdovend stil. Somsen: De verwarring is totaal, omdat de tweedeling van 11 september simpelweg niet meer opgaat. Moslims blijken democraten, het Westen blijkt terreur te steunen. De eerdere simpele tegenstelling blijkt een waanbeeld van extremisten.
Extremisten die door meneer de radicalo-historicus voor het gemak ook wel rechtse publicisten werden genoemd. Maar toenmalige schreeuwlelijkerds die nu doodstil zijn, moet men eerder in de hoek zoeken waar de Somsens en Anja Meulenbelten (de anti-Israël blogster) van deze wereld vertoeven. Toch kennen ze het woord catastrofe heel goed, in het Arabisch zegt men Nakba.
|