De macht van de farao's

De beschaving die wij egyptisch noemen begon ruim 5000 jaar geleden, toen de regering van de farao's een aanvang nam.
Ze maakten van egypte een rijk en machtig land, bewonderd door de toenmalige wereld.

De Egyptenaren lieten o.l.v. de Farao's grote tempels voor hun goden bouwen en indrukwekkende graftombes voor zichzelf. 
Sommige Farao's zoals Pepi2 kwamen op de troon toen ze nog erg jong waren en bleven vele jaren aan de macht.
Zonen volgden jarenlang hun vaders op. De vrouw van de Farao was ook zeer belangrijk, maar slechts enkele vrouwen kwamen ooit aan de macht.

Ambachtslieden maakten prachtige voorwerpen voor de Farao en familie van b.v. edelstenen,en goud uit de mijnen,in de woestijn.
Het koninklijk paar pronkte vaak met zijn rijkdommen in het openbaar. optochten, ontvangsten voor buitenlandse gasten en tempelbezoek, waren bijzondere gelegenheden om de macht van de farao te laten zien.

hoogwaardigheidsbekleders en schatbewaarders soldaten en slaven stonden bij de reusachtige zuilen van de tempel om hun farao te ontvangen. Een sfinx bewaakte de boeg van het farao-schip. De rest van het schip was overdekt met goud en met edelstenen ingelegd.
 Het schip maakte duidelijk, hoe rijk en belangrijk hun god-koning en zijn echtgenote waren. Het schip werd voortgestuwd door vele roeiers, die zeer bedreven waren in hun vak en konden goed vlakbij de kade aan- en afmeren.

De Farao's lieten door hun personeel kanalen graven en reservoirs om het land beter te bevloeien; en natuurlijk waren ze eeuwenlang er op uit, hun grondgebied uit te breiden waarvoor vele oorlogen doorlopen zijn.
 Er werden monumenten gebouwd, nijverheid en architectuur ontwikkeld. Piramiden gebouwd waarbinnen teksten, in hieroglievenschrift.

In die tijd trad de Nijl niet vaak buiten zijn oevers wat hongersnood tot gevolg had in de Eerste Tussentijd (2134-2040 v.Chr.) en in de tweede tussentijd werd de Nijldelta ingenomen door de Hyksos.91640-1550)

De God Osiris was door de zonnegod RE gezonden, om over het land te heersen. De Egyptenaren geloofden, dat alle Fatao's goden waren.ofwel god-koningen. Deze god-koningen namen deel, aan ceremonies en aten kleeden of wasten zich op een speciale manier.
Elke dag bezochten ze de tempel, om voedsel aan hun voorouders te offeren. Het volk verwachtte,dat hun Farao lichamelijk sterk was en in staat om een leger naar de overwinning te leiden. Men dacht, dat de god-koning macht had over het waterpeil,van de nijl, en over de groei van de gewassen, maar ook over de handel. Iedereen vereerde de Farao, ook na zijn dood.

Het teken van de Farao: een ovaal met hieroglieven wordt een cartouche genoemd, Cartouches hebben de Egyptenaren- wetenschappers, die hun oudheid bestudeerden- geholpen, om de oud Egyptische taal te ontcijferen.
Vele koninklijke echtgenoten werden afgebeeld op een buste van kalksteen, getoond met een kroon en halsketting van goud en edelstenen. Toch gebeurde het maar zelden, dat een vrouw het land bestuurde.

Slaven wuifden de Farao en zijn vrouw koelte toe met grote waaiers aan een lange stok,. De Farao hield een zweep en een kromstaf vast, tekenen van macht die naar de god Osiris verwijzen. Verder droeg hij een kroon en een valse baard.
 Farao's konden kiezen uit de witte kroon van boven-egypte, de rode kroon van neder-egypte de dubbele kroon van het verenigde rijk, de atef-kroon van Osiris of de blauwe oorloghelm.

De samenleving leek een beetje op een piramide met de Farao aan de top; daardoor kwam de vizier ofwel de hoogste minister, die de belastingingen regelde, toezicht hield op de landbouw en op de irrigatiesystemen, en in de rechtszaken de farao vertegenwoordigde. Er waren nomarchen ,mensen van koninlijke bloede die een bep. streek beschermden.
 Vrouwen konden land bezitten maar mochten nooit zich met de staatszaken bemoeien. Tempelpriesters waren geeerde burgers. Men geloofde dat status en positie werd gegeven door de goden.