Bier, de nationale drank

Al heel lang is bier een populaire drank,  dit is al op de mastaba’s uit de tijd van het Oude Rijk te zien.

In het Oude Egypte werd bij alle gelegenheden bier gedronken; op het veld, aan boord van schepen, bij recepties en natuurlijk in de kroegen. Bier lustte de farao en ook de landarbeider en de kunstenaars.

Het werd gemaakt van tarwe of gerstemeel en dadels, waarvan de suiker als gistmiddel werkte. In net zo’n oven als die van de bakker, leggen de brouwer en zijn knechten verse deegballen in gloeiende hete vormen. Dit moest zorgvuldig gebeuren, want het deeg mocht niet langer bakken dan nodig is om een goudgeel korstje te krijgen, het binnenste mocht niet gaar worden.
 
Hierna werden de broodjes verkruimeld in een grote teil met een zoete vloeistof van water en dadels. Iemand ging in de teil staan, en stampte het mengsel net zo lang totdat een gladde massa ontstond. Na een paar dagen gisten werd de inhoud van de teil overgegoten in grote kruiken.
 
Het werd door een zeef gehaald, zodat de grootste stukken in bier gedrenkt brood achterbleven. Die werden door de brouwer als een spons uitgeknepen om er de kostbare vloeistof uit op te vangen.
 
Sommige brouwers werkten zelfs zo nauwkeurig dat ze alles een tweede keer zeven om ook de kruimels die door de zeef gegaan zijn er alsnog uit te halen.

Omdat bier goed houdbaar is, werd het opgeslagen in amfora’s die werden afgesloten met een kurk van stro en vochtige klei of een schoteltje en een beetje kalk.

Nu hoeft de bierbrouwer er alleen nog maar zijn naam op te zetten en de plaats en datum van productie. In de armste milieus werden de in water gedoopte deegklompjes van gerstemeel bijna dagelijks voor het gisten gebruikt.

Na het gisten werd het bier gezeefd en in open kruiken bewaard. De schuimkraag op de vloeistof werd eraf geschept en gedroogd: dat werd weer als gist voor het bakken van brood en gebak gebruikt.

Hoewel de meeste Egyptenaren hun eigen bier brouwen werden er scheepsladingen amfora’s met bier over de Nijl vervoerd: ze bevoorraden de steden, de kroegen en de buitenhuizen van rijke Egyptenaren, die hun favoriete drank bestellen bij een gereputeerde brouwerij.

Net als bij wijn zijn er ook bij bier verschillen in smaak en kwaliteit, afhankelijk van het suikergehalte en het vakmanschap van de brouwer. Voor gebruik wordt het bier overgegoten in een of tweeliter kruiken en uitgeschonken in bekers van steen, metaal of geglazuurd aardewerk. Donker bier werd het meest gedronken, licht bier bewaarde men voor feesten, ze voegden kruiden en dadelsuiker aan hun bier toe om de smaak te versterken en het alcoholpercentage te verhogen.