BEKNOPTE BIOGRAFIE VAN ZUSTER EMMANUELLE

BRUSSEL (KerkNet) –
 Zuster Emmanuelle werd 16 november 1908 in Brussel geboren, als Madeleine Cinquin.
Ze was de dochter van een Franse vader en een Belgische moeder.
Voordat ze op haar twintigste intrad in het klooster leefde Madeleine geruime tijd in Brussel. Over België zei ze later: “Het is een heel mooi land. Ik hou er heel veel van, net zoals van alle landgenoten. Fransen zijn gesofistikeerder, Belgen zijn eenvoudiger, spontaan.” Wegens het vroege overlijden van haar vader was haar jeugd niet meteen een zorgeloze tijd.

Niettemin bracht de erg begaafde Madeleine het al snel tot lerares letteren en filosofie in Egypte, Turkije en Tunesië. In 1971, op het einde van haar lesopdracht, besloot ze zich volledig aan de armsten te wijden en zich in te zetten in de sloppenwijken van Cairo

. Ze legt het kleed van de congregatie van Onze-Lieve-Vrouw van Sion af en kleedt zich voortaan in een eenvoudig blauw nylonkleed en een geknoopte hoofddoek.
 Ze bekommert zich vooral om de voddenrapers in de sloppenwijken van Caïro, waar de armsten uit Boven-Egypte terechtkwamen nadat ze naar de Egyptische hoofdstad verhuisden om er werk te vinden. Tegen een hongerloon zamelen ze het nog bruikbare afval in, dat ze later - meestal als brandstof - verder verkopen.

Sœur Emmanuelle tracht hen een nieuwe toekomst te geven. Over die periode vertelt ze later: “Deze jaren onder de voddenrapers vallen met niets te vergelijken. Ik was extreem arm, maar wij leefden voor elkaar. Er heerste een grote vriendschap, zonder woorden. Dat is onbetaalbaar.”
 Al snel begon ze met de stichting van scholen, huizen en dispensaria. In 1980 richt ze Asmae (Aide socio-medicale à l’enfance) op, die instaat voor socio-medische zorgen aan kinderen.
 De stichting is momenteel actief in 9 landen en bereikt 600.000 kinderen.
 Later volgt de oprichting van de ‘Vrienden van Soeur Emmanuelle’, waarvan de activiteiten al snel worden uitgebreid naar de rest van Egypte, Libanon, Soedan en de Filippijnen.



In het begin van de jaren 1990 geeft Sœur Emmanuelle de fakkel door aan haar medewerkster zuster Sara, die in Egypte geboren werd.
Op vraag van haar oversten keert ze in 1993 terug naar Frankrijk, waar ze al verschillende jaren een van de populairste persoonlijkheden is. Dat had zij grotendeels ook te danken aan haar genuanceerde standpunten over onderwerpen als contraceptie of het verplichte priestercelibaat.
 Over de dood zei ze: “Ik heb geen angst voor het einde van het leven. Ik vrees enkel de angst die daaraan vooraf gaat. Over de dood zei onze stichter Théodore Ratisbonne, een bekeerde jood, dat dit de mooiste dag is van het leven. Het is het moment waarop het kind terugkeert in de armen van de Vader, het is de dag waarop de bruid eindelijk diegene ziet die zij altijd al bemind heeft.”

20 Oktober 2008

Zuster Emmanuelle overleden

In een bejaardenhuis in Callian in Zuid-Frankrijk is zuster Emmanuelle op 99-jarige leeftijd overleden. De non werd wereldberoemd door haar inzet voor ontheemde kinderen.

Als non gaf ze les in Egypte, Turkije en Tunesië. Na haar pensioen verhuisde ze naar een sloppenwijk in Caïro, waar ze met giften scholen en huizen bouwde.
De stichting Soeur Emmanuelle helpt meer dan 60.000 kinderen wereldwijd.

Sinds 1993 woonde ze in Frankrijk bij haar congregatie van Onze-Lieve-Vrouw van het Franse Sion. De zuster werd op 16 november 1908 in Brussel geboren.

Bron: Archief Kerk+Leven

(Kerknet)