Wie durft er nog naar Egypte? Dodelijke aanslag in Caïro, maar Belgische toerist blijft lustig boeken
Bij een zware bomaanslag in het hart van een toeristische wijk in Caïro kwam zondagavond een Frans meisje van 17 om het leven. Het was de zoveelste aanslag op toeristen in Egypte, maar de Belgen met reisplannen richting piramides en zonnige stranden lijken niet afgeschrikt. Koen Baumers
Luxor, 1997. Taba, 2004. Sharm-el-Sheikh, 2005. Het zijn aanslagen die telkens tientallen toeristen de dood in joegen. Maar sinds 2006 hebben terroristen geen noemenswaardige drama's meer veroorzaakt in Egypte. Ook een grootschalige ontvoering van elf Europese toeristen in september liep goed af. Tot nu, want zondagavond kwam een Franse scholiere om het leven bij een bomexplosie in het toeristische hart van de hoofdstad Caïro.
Het land van farao's, piramiden en altijd lekker warme stranden is in België een van de populairste reisbestemmingen, maar tegelijk een van de minst veilige. Khan-el-Khalili, de grootste soek ter wereld en een van de populairste trekpleisters van Caïro, was in 2005 ook al het doelwit van een dodelijke aanslag. 'Bijna alle toeristische reizen naar Egypte plannen een bezoek aan die bazaar', zegt Jo Van Steenbergen, egyptoloog aan de universiteit van Gent. 'Maar tegelijk is het een van de moeilijkst te beveiligen plaatsen in Egypte. Het is zoals de Meir in Antwerpen, met evenveel mensen maar in veel smallere straatjes. Op het plein waar al die straatjes uitkomen, staan twee belangrijke moskeeën. Daar is die bom zondag ontploft.'
De ontevredenheid die in Egypte heerst en de bron is van de aanslagen, zit er al veel langer. 'De vorige aanslag was lang geleden, maar er is dan ook een enorm politieapparaat om het tegen te houden', legt Van Steenbergen uit. 'De terroristen zijn nooit weggeweest. In feite is Egypte een dictatuur, waar zelfs de oppositie verbonden is aan de partij. Ruimte om te protesteren is er niet.'
'Egypte is dan ook de wieg van veel islamistische groeperingen, zoals de Moslimbroeders en Gama'a Islamia. Het is vaak het enige alternatief voor de gefrustreerde bevolking. Die zijn boos omdat Egypte geld krijgt van Amerika en in hun ogen meeheult met Israël. De economische crisis doet natuurlijk ook niet veel goeds. De Egyptische munt is gedevalueerd en de werkloosheid is gigantisch.'
Dat toeristen telkens opnieuw het slachtoffer zijn, verbaast Van Steenbergen niet. 'De Egyptische economie draait op de inkomsten van toeristen. Als je hen raakt, ontwricht je de economie. Toeristen zijn voor de islamterroristen ook de verpersoonlijking van het zondige, ongelovige Westen. Het helpt ook niet dat iedereen met een Europees uiterlijk een voorkeursbehandeling krijgt en zonder problemen verder mag wandelen als de metaaldetector aan de ingang van het hotel alarm slaat.'
En dat schrikbewind werkt. 'Ik woonde in Egypte in 1997', vertelt Van Steenbergen. 'Er was toen eerst een aanslag op een museum en later die grote in Luxor. In de weken nadien bleven alle toeristen weg. Toen ik wat later door de toeristische wijk liep, werd ik overal aangeklampt door mensen die me smeekten om iets te kopen.'
Maar nu schrikken toeristen niet meer terug voor de aanslagen. 'Gewenning is misschien een fout woord, maar Belgen zijn nuchter genoeg om te weten dat het risico statistisch gezien nog erg klein is', zegt Jetair-woordvoerder Hans Vanhaelemeesch.
Bij Thomas Cook merkten ze na de aanslagen in Sharm-el-Sheikh een daling van het aantal boekingen, maar nu heeft dat nauwelijks nog invloed. 'Egypte heeft dan ook veel te bieden op het vlak van cultuur en klimaat, en dat voor een zeer gunstige prijs', zegt woordvoerder Kurt Bostyn. 'Toeristen weten dat er aanslagen gebeuren, maar ze hebben het gevoel dat het hen nooit overkomt.'
Heeft u reisplannen? Bekijk het reisadvies op www.diplomatie.be
|