In andere berichten heb ik reeds een aantal zalfjes enz... besproken die gebezigd werden in het gezin in het oude Egypte. Dit bericht handelt meer over naslag-papyrussen i.v.m. geneeskunde
In de loop der jaren zijn er diverse papyrussen gevonden die betrekking hebben op geneeskunde. Een bekende daarvan komt uit het einde van het Middenrijk en wordt ook wel de Edwin Smith Chirurgische Papyrus genoemd. Dit papyrus diende als een naslagwerk en als leerboek. In deze papyrus worden een aantal ziekten beschreven met bijhorende symptomen en het lichamelijke onderzoek wat hiervoor vereist is. Dan wordt een diagnose gesteld en de verwachting van herstel (geneeslijk, behandelbaar en onbehandelbaar).
Twee andere papyrussen (de Ebers- en de Berlijnpapyrus) beschrijven de verbindingen, de kanalen, van het lichaam. Hiermee worden de aders, slagaders, spieren en pezen bedoeld. Het hart lag in het centrum. Vanuit dit centrum werd lucht, bloed en andere vloeistoffen vervoerd naar andere delen van het lichaam. Uit deze papyrussen kunnen we vaststellen dat de Egyptenaren een goede anatomische kennis hadden van het lichaam.
Hebben ze deze kennis opgedaan uit praktische ervaringen of het mummificeren van lichamen. ????
|