Ik ben Pierre Vanstipelen, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Priet.
Ik ben een man en woon in Bilzen (België) en mijn beroep is Gepensioneerd.
Ik ben geboren op 11/02/1951 en ben nu dus 73 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Schilderen en Tuinieren.
In tekenen en schilderen kan ik mijn passie voor al het mooie kwijt. Mijn kleinkinderen Pieter en Lena zijn mijn oogappels. Tevens ben ik voorzitter van de Kunstkring Alkanna. Mijn specialisatie inzake schilderen is portret, dierenportret & architectuur
Genieten en laten genieten van Kunst Mensen laten genieten van Kunst en iets mogen meegeven over mezelf, mijn hobby en mijn passie is het mooiste dat er bestaat.
11-11-2006
Ervaringen en opmerkingen aangaande pastel op doek
Als laatste stukje rond deze pastel wil ik enkele van mijn ervaringen die ik tijdens het pastelleren op doek ben tegen gekomen beschrijven. Het is natuurlijk in de aller eerste plaats een experiment geweest om op deze manier een pastel te maken en ik blijf dit werk ook zien als een experiment. Maar en dat is voor mij redelijk belangrijk er zijn een aantal heel positieve ervaringen naar boven gekomen die er mij toe hebben aangezet om dit experiment te herhalen. In de eerste plaats is het schilderen met pastel op doek een speciale gewaarwording het heeft iets van schilderen met olieverf. Ook heb ik mogen ondervinden dat de structuur van de doek zeer bepalend is voor het uiteindelijke werk. Als je op linnen werkt dat grof van structuur is, dan moet je niet gaan proberen (het gaat wel maar is zeer moeilijk) om zeer gedetailleerd te gaan werken. Dus je moet vooraf bepalen (maar dat moet je ook bij aquarel) welk doek je gaat gebruiken. Volgens mij gebruik je het best fijn linnen. Ook is het belangrijk te weten dat er heel veel pastel nodig is om in te werken op je ondergrond. Maar en dat is zeer positief je kan oneindig veel lagen pastel aanbrengen zonder dat het een smeerboel wordt. Wat ook belangrijk is, dat bij het werken op doek, je door fixatie van het pastel de kleuren eerder verhelderen, daar waar zij op papier mijns inziens verdonkeren. Tot slot en dat is misschien wel de belangrijkste vaststelling, is dat je zeer moeilijk ergens aan pasteldoek en dan meen ik specifiek doek voor pastel, kan geraken. Dus als je ermee wilt werken dan blijft het steeds een beetje zoeken naar de juiste doek en de juiste samenstelling om het doek te prepareren. Toch ben ik van oordeel ondanks enkele moeilijkheden die zich nu nog voordoen dat het de moeite loont om verder te zoeken naar de ideale oplossing. Ik kan nu reeds zeggen dat ik een nieuwe pastelwerk aan het voorbereiden ben en dat dit misschien voor mij een totaal nieuw begin van pastelleren gaat worden.
Pastel op doek:Iris: fase 3:deel 2-passepartoute en kader
Vandaag wil ik de keuze van het passepartoute even bespreken. Zoals je op de foto kan zien heb ik gekozen voor een vrij lichte combinatie van blauw en geelachtig-wit. De kleuren van de twee passepartoutes zitten in het schilderij. Ik neem steeds als kleine omkadering een kleur die afsteekt tegen de achtergrond van het schilderij en de tweede passepartout dient een complementaire kleur te vevatten ten opzichte van de eerste paspartout. Om eens te checken hoe mijn bezoekers reageren op een bepaalde kleurencombinatie heb ik in het vorige schilderij "Gevel met strandstoel" aan mijn bezoekers de de mogelijkheid gegeven om hun keuze te maken uit drie verschillende combinaties. Ik doe het bij dit schilderij niet omdat hier niet zo veel mogelijkheden zijn om verschillende combinaties toe te passen. Ik vind dat wanneer je iemand laat beslissen om de één of andere mogelijkheid te kiezen de verschillende keuzemogelijkheden practisch evenwaardig dienen te zijn en je werkelijk wat hebt aan de keuze die er gemaakt wordt. Ook heb ik gekozen en dit is enigzins op zekerheid spelen, om een goudkleurige kader te kiezen bij dit schilderijtje. Toch kan een bezoeker indien hij/zij het wenst zijn/haar voorstel omtrent het schilderij en de keuze die ik maakte kenbaar maken, ik zou er verheugd over zijn indien er nog enkel goede suggesties zouden binnenkomen; Tot slot wil ik zeggen dat de volgende bespreking zal handelen over mijn ervaringen met het werken van pastel op doek.
Vandaag begin ik met de laatste fase van dit experiment. Op de foto kan je zien dat ik nog iets verder gegaan ben in het detailleren en afwerken van het geheel. Ik heb de bloemblaadjes nog iets meer uitgewerkt en op sonmmige plaatsen iets meer aangezet. Dat wil in dit geval zeggen dat ik op de plaatsen waar er donkere kleuren aanwezig zijn, die staan meestal voor het feit dat er op die plaats schaduw aanwezig iswaardoor de kleur iets dieper dient te zijn, de blaadjes afgelijnd heb met een lichtere kleur. Op andere plaatsen waar je lichte kleuren hebt, in dit geval de meest in de zon zittende bladeren, heb ik ze afgelijnd met een donkere kleur. Je kan ook zien dat de lichte kleur niet wit is en de donkere kleur ook weer niet zwart is. Je zult misschien wel denken, wat heeft dat nu te maken maar ook hier wil ik weer de aandacht vestigen op het feit dat dit een zeer belangrijk gegeven is. Voor deze aflijningskleuren (zal ik ze gemakkelijkheids halve noemen) heb ik kleuren gekozen die ik reeds in het schilderijtje gebruikt heb. Ook dit heeft natuurlijk een eenvoudige verklaring. Door op deze manier te werken krijg je geen harde aflijningen en worden de kleuren worden onderling goed samengehouden waardoor je weer een beter geheel en kleur eenheid krijgt. Je ziet hier ook weer dat het niet altijd ingewikkelde handelingen dienen te zijn om een goed werkje nog dat "ietsje" meer te geven. De volgende bespreking zal handelen over de paspartout keuze en de inkadering. Afsluiten doe ik met mijn bevindingen over het pastelleren op doek en of dit experiment geslaagd is of niet..
Pastelschilderij op geprepareerd linnen: Iris;fase2: deel 4
Het is vandaag de laatste bespreking alvorens over te gaan naar de eindfase. Zoals je kan zien op de foto heb ik alle onderdelen nog eens duchtig onderhanden genomen en de kleuren opgelicht (met andere woorden een nieuwe laag kleur aangebracht) en voor de laatste maal gefixeerd. Wat mij vooral opvalt aan het werken op doek is dat de kleuren helderder zijn dan op papier. Ik kan hier maar een oorzaak voor vinden en die is, dat je gemakkelijker kunt fixeren en dat de fixatie je werk niet verdonkert maar eerder helderder maakt van kleur. Ik vind dit een enorm goede eigenschap en wanneer deze eigenschap zich in mijn volgende projecten bevestigd dan ga ik hier optimaal gebruik van maken. Hoe en wat ik verder ga doen om deze eigenschap maximaal te benutten en gebruiken ga ik in mijn volgende project uitleggen maar ik heb daar reeds enige ideeën over. Ook wil ik vandaag reeds zeggen dat ik een firma gevonden heb die voor mij een schilderslinnen zal opspannen. Ik zal hierdoor in de mogelijkheid worden gesteld om schilderijen van grotere afmetingen te maken ook hier zal ik in een volgend project op terug komen. Wat de iris betreft vind ik dat de eindfase in zicht komt en dat ik nu werkelijk alles nog eens uit de kast moet halen om het schilderij een zeer warme gloed en prachtige pasteltinten te geven. Ik hoop op deze manier dit experiment als volledig geslaagd te kunnen beschouwen, als was het voor mij reeds geslaagd in de vorige fase toen ik merkte dat, ondanks ik geen enkel ervaring had met deze ondergrond , verschillende positieve eigenschappen naar voor kwamen en ik deze kon benutten voor dit en andere nog te maken werken. De volgende bespreking zal handelen over de afwerking, presentatie en meest opvallende eigenschappen van een pastel op linnen.
Vandaag wil ik nog iets verder gaan met de uitleg over dit experiment. Op de foto kan je zien dat ik weer iets verder gegaan ben met het aanbrengen van kleur en detail. Ik wil hier nogmaals zeggen dat ik iets aan het uitproberen ben en ik weet niet waar het zal eindigen. Wat ik wel heb kunnen vaststellen tot nu toe is dat het doek eindeloos geduldig is en veel pastel kan op nemen. Als je de foto bekijkt dan zie je dat ik nu gewerkt heb om iets meer kleur aan te brengen op de bovenste bloembladeren waardoor er weer iets meer driedimensionaliteit ontstaat. Omdat het doek nog al ruw van struktuur is is het niet zo eenvoudig om details uit te werken en gezien het formaat nogal klein is waar ik nu op werk valt dit detaïlleren in zijn geheel niet mee. Enkel voorlopige besluiten over het werken op doek kan ik nu reeds trekken; - dat je inderdaad goed kan werken op schilderslinnen - dat je een niet te grof linnen mag gebruiken als je gedetaïlleerd wil werken - en dat je het linnen op voorhand dient te preparen maar maar hoe en met wat weet ik nog niet. Ook denk ik dat je het linnen dient op te spannen op spieramen of dient op te plakken op een vaste ondergrond waardoor het zich gemakkkelijker laat bewerken. Mijn volgende bespreking zal handelen over het aanbrengen van details op de bloembladeren zelf.
Vandaag laat ik je zien hoe ik de achtergrond bijgewerkt heb. Als je goed kijkt dan zie je duidelijk dat de achtergrond meer bewerkt is met pastel. Ik probeer nu een achtergrond te maken die een geleidelijke overgang heeft in kleur. Het is natuurlijk niet noodzakelijk dat je tewerk gaat gelijk ik dit doe, maar het heeft één voordeel, dat je namelijk niet meer aan die achtergrond moet werken als je begint met de uitwerking van je hoofdonderwerp. Toch wil ik je er op attent maken, dat het creeëren van een goede achtergrond zeer belangrijk is voor een schilderij. Ik heb hier gekozen voor een eenvoudige kleurachtergrond waardoor het onderwerp dat ik wil weergeven alle aandacht krijgt. Ook heb ik een kleur gekozen voor die achtergrond die in het hoofdonderwerp terugkomt zei het daar in een diepere en helderde kleur. Tenslotte heb ik reeds meer kleur op de bladeren aangebracht waardoor je iets meer diepte krijgt. De volgende stap gaat de iris zelf zijn die meer kleur gaat krijgen en daarna zal ik dit experiment afsluiten met de details die nog aan de bloem dienen gegeven te worden.
Zoals gisteren afgesproken wil ik vandaag een nieuwe foto plaatsen waarbij ik de kleuren intenser gemaakt heb. Het is nog niet zo dat ik de verschillende details ingevuld heb, maar die zullen ook in deze fase uitgewerkt worden. Wat ik wel gedaan heb is de kleuren iets duidelijker aangebracht en het geheel één keer gefixeerd. Omdat ik nu met een ondergrond werk die ik nog niet goed ken zorg ik ervoor dat het pastel een goede hechting heeft op deze ondergrond. En volgens mijn bescheiden mening gaat dit prima met het nieuwe fixatief dat ik speciaal gekocht heb voor deze ondergrond. Wat mij hier ook opvalt is dat het schilderij wanneer ik het fixeer niet onmiddelijk donkerder wordt maar dat de kleuren helder worden terwijl dit op papier omgekeerd is . Dit is natuurlijk een positieve eigenschap die ik goed in de gaten moet houden bij de volgende schilderijen, die ik eventueel op schildersdoek ga maken. Ook merk ik dat de structuur van dit linnen iets te grof is om heel in detail te gaan werken ook hiermee zal ik in de toekomst rekening moeten houden. Tot slot wil ik nog iets opmerken dat mij eigenlijk al jaren bezig houdt, namelijk dat pastel in onze contreien minder gebruikt wordt dan in de rest van de wereld. Waarom is mij een raadsel, alhoewel ik er mijn eigen gedacht over heb. In die zin ben ik op dit moment een theorie aan het voorbereiden waar ik zoek naar een verklaring voor dit fenomeen. Zodra ik hierover een duidelijke standpunt klaar heb ga ik dit standpunt ook hier op mijn blog plaatsen met een titel in de aard van "Pastels techniek en expressie " of " Waarom maak ik Pastelschilderijen".
Pastelschilderij: Iris op geprepareerd linnen :fase 1:deel 3
Vandaag wil ik weer wat verder gaan met de uitleg over dit voor mij toch wel experimentele schilderij. Op de foto kan je nu goed zien dat de iris een eerste kleurlaag heeft gekregen. Het is verbazend, hoe goed het pastel hecht aan het schilderslinnen. Ik heb ook de indruk dat je tamelijk veel lagen kunt aanbrengen, alvorens de ondergrond verzadigd is. Je ziet op de foto nu reeds de verschillende onderdelen van de iris zelf. De kleur is op dit moment nog niet wat het moet zijn, ook de details zijn nog niet aangebracht, maar zoals ik reeds zei het is ook nog maar de eerste laag. Wat wel heel goed meevalt is de bewerkbaarheid van de ondergrond en dat is eigenlijk een van de zaken die ik zocht. Aan de hand van de volgende lagen, die ik nu ga opbrengen, zal ik kunnen zien of het de moeite loont om op deze ondergrond verder te gaan. Eigenlijk kan ik nu reeds zeggen dat het experiment voor 50% geslaagd is gezien het resultaat, (bewerkbaarheid van het medium met pastel en de mogelijkheid voor grote schilderijen te maken) tot nu toe. Wat het tevens interessant maakt is dat ik door het schilderslinnen ook grotere pastelschilderijen kan gaan maken. Alleen zal ik er moeten op letten dat de grootte van een schilderij bepalend is voor het gewicht. Het gewicht van een afgewerkt schilderij wordt immers voor het grootste deel bepaald door het gewicht van het glas, dat steeds voor een pastelschilderij als bescherming voor het pastel, dient aanwezig te zijn.. Maar dat is stof voor later ik zal nu proberen om dit schilderijtje verder uit te werken en eerst zien welk resultaat dit gaat opleveren. Morgen ga ik de tweede fase bespreken met een intenser kleurgebruik.
Pastel : Iris op geprepareerd linnen: fase 1: deel2
Eindelijk ben ik er nog eens aan geraakt. Aan wat ben je geraakt, zul je misschien denken, wel eindelijk nog eens aan het schilderen toegekomen. Ik heb vandaag een nieuwe foto geplaatst om te laten zien welke vorderingen er gemaakt worden met dit nieuwe project. Op de foto kan je zien dat ik het linnen van een achtergrond voorzien heb en ook een aanzet gegeven heb voor de iris bladeren. Het werken op dit schilderslinnen is toch even wennen hoor. In de eerste plaats is de ondergrond (het linnen) een stuk ruwer als de ondergronden waar ik mijn andere werken op maakte. Dit komt natuurlijk ook door het feit dat ik geen linnen genomen heb met een fijne mazige struktuur. Een tweede zaak die mij tot nu toe opvalt is, dat er heelwat pastel in de tekening kruipt alvorens je een goede dekking hebt, maar dat is een kwestie van gewoon worden natuurlijk. Een derde zaak is de indruk die ik krijg dat de kleuren nu veel mooier en helderder worden op het linnen als op andere ondergronden. Of dit werkelijk zo is weet ik nog niet maar dat zal ik snel genoeg ondervinden. Als laatste wil ik zeggen dat ik ook de indruk heb, dat het van groot belang zal zijn om een juiste tekening te maken, omdat je anders veel werk zult hebben om alles juist te plaatsen en herschikken. Tot slot kan ik zeggen dat iemand mij op de hoogte heeft gebracht van het feit dat hij in de jaren '70 ook op schilderslinnen heeft gewerkt met pastel en dat dit redelijke tot goede resultaten leidde. Het was vooral interessant om grote formaten te maken aldus Robert. Dus laten we afwachten wat het voor mij wordt, maar ik heb er een goed oog op. Morgen breng ik het vervolg met de uitwerking van de iris zelf.
Pastel: Irissen op geprepareerd linnen. Fase 1: deel 1
Vandaag wil ik een start maken met een nieuw project . Ik heb reeds gezegd dat ik het zelfportret reeds af gemaakt heb maar dat ik dit nog niet volledig ga vrijgeven. Ik ben namelijk met een nieuw project gestart en met nieuw bedoel ik hier ook volledig nieuw. Ik ga proberen een pastel te maken op schilderslinnen. Waarom ik dit uitprobeer is waarschijnlijk te verklaren als een drang om nieuwe horizonten op te zoeken en iets speciaals te maken. Op bijgaande foto zie je dat ik op de achterzijde van schilderslinnen een tekening gemaakt heb. De tekening zal een iris moeten voorstellen en ik ga er onmiddelijk bij vertellen dat in dit geval het kunstwerk ondergeschikt zal zijn voor mij. In dit geval wil ik de pasteltechniek uitproberen op een voor mij nieuwe ondergrond. Ik heb reeds gewerkt op verschillende ondergronden (zandpapier, passepartoutkarton, pastelpapier, en pastelkarton enz.) maar nog nooit heb ik met pastel op linnen gewerkt. Om dit mogelijk te maken heb ik een stuk linnenschildersdoek genomen en dit opgeplakt op afval van laminaatvloer. Je kan dit schildersdoek natuurlijk ook op een andere ondergrond plakken maar ik had deze laminaat bij de hand en het voordeel van deze laminaat is dat het zeker niet krom gaat trekken en zeer glad van oppervlak is. Toen het doek opgeplakt was ben ik hem gaan insmeren met behangerslijm. Door deze lijm kon ik het oppervlak iets meer te egaliseren maar toch bleef er nog een structuurover op het linnen. Toen dit alles droog was heb ik er de huidige tekening opgezet met wit pastelpotlood. Ik heb boven in de hoek van het werkstuk reeds even geprobeerd te werken met pastel en ik moet zeggen dat het pastel hecht enorm goed aan het doek. Ik hoop dat ik hieruit iets kan leren en dan door verder te experimenteren iets nieuws te ontdekken. Indien dit experiment zou lukken zou me dat goed uitkomen want ik zou op termijn eer redelijk groot pastelschilderij willen maken. Om dit te realiseren moet ik beschikken over een ondergrond uit een stuk en die ondergrond mag natuurlijk ook niet te zwaar wegen. Zoals je weet kan je schilderslinnen op spieramen trekken (waar ze olieverfschilderijen op maken ) en die schilderijen zijn natuurlijk niet te zwaar van gewicht. Zoals je ziet kan dit een heel interessant experiment worden en nu duimen voor het vervolg.
Vandaag wil ik nog iets meer zeggen over hetgeen ik gisteren de extra dimensie noemde . Ik plaats een onderdeel van de tekening bij dit artikeltje dan kun je goed zien denk ik wat de extra dimensie is. Meer ga ik hierover niet zeggen want anders is de aardigheid eraf en degenen die denken wat het betekend mogen mij altijd een mailtje geven met hun gedacht dat maakt het extra spannend ook voor mij.
Zoals ik gisteren reeds zei wil ik vandaag nog even iets verder de sluier oplichten in verband met mijn schilderij "Zelfportret met Pieter". Steeds als ik aan een portret werk probeer ik een zo goed mogelijk gelijkende en gedetaïlleerde tekening te maken. Dat wil zeggen dat ik zeer goed de verschillende proporties van de geportretteerde aangeef maar, ook zeer goed en reeds van in het begin van de tekening, de licht en donker partijen weergeef. Dit heeft tot gevolg dat ik me tijdens het werken aan het portret niet altijd meer tot het uiterste moet concentreren of de verhoudingen juist zijn en de schaduwpartijen op de juiste plaats zitten, maar dat ik alle aandacht kan geven aan de kleur, stofuitdrukking, en afwerking van het schilderij. Want voor mij blijft er één zaak als en paal boven water overeind staan en dat is , als je een portret van iemand maakt dan wil ik dat het gelijkend is. De hele uitleg die door menig "modern kunstenaar" naar voor wordt gebracht dat niet de gelijkenis van belang is maar het werk op zich, kan ik voor een groot gedeelte volgen zolang het maar niet om een portret van iets of iemand gaat. Ik wil hier ook mee zeggen dat als ik een portret van een koffiepot, boom of dier maak ik wil dat de toeschouwer het geportretteerde ook kan thuis wijzen als een koffiepot, boom of dier. Dit is voor mij essentieel en daar discussieer ik zelfs niet over. Om het nog eens kort en goed te zeggen als je een portret schildert is het voor mij belangrijk dat je de geportretteerde goed kunt herkennen in de vorm of wijze dat het onderwerp zich aan mij voorstelde. Tot daar de uitleg over wat ik onder portretschilderen versta en iemand die zegt dat hij dan evengoed een foto kan nemen wel die moet dan maar een foto nemen aleen moet hij bedenken dat een foto een ding zonder gevoel is en dat een schilderj steeds gemaakt is met gevoel en liefde voor enerzijds het schilderij maar ook voor de of het gepotretteerde. Op de foto die ik bij dit artikel plaats zie je dus de uitgangstekening die ik gebruikte voor het portret van Pieter en mij maar ook moet je eens kijken naar de handen van de twee geportretteerde. Die handen hebben voor mij een belangrijke betekenis en krijgen dan ook een prominente rol in het schilderij. Ik hoop dat het schilderij daardoor nog een extra dimensie heeft, niet enkel een portret of voorstelling van twee mensen Maar op dit extra gedeelte wil ik later terug komen.
Een paar dagen geleden schreef ik dat ik mijn volgend project zou voorstellen. Wel het is iets later geworden dan ik gedacht had maar ik heb mijn tijd goed doorgebracht hoor. Ik heb in de eerste plaats intens genoten van het mooie weer de afgelopen dagen en dit samen met mijn kleinzoon Pieter. Ik heb gewerkt aan het jubileum boekje voor Alkanna. en ook nog de belastingsbrief voor de Koninklijke Limburgse Federatie voor Beeldende Kunsten ,waarvan ik penningmeester ben, ingevuld. En om af te ronden heb ik verschillende onderwerpen gezocht voor schilderijen te maken en natuurlijk geblogt. Dus ik denk dat ik mijn tijd goed doordgebracht heb. Om toch reeds een voorsmaakje te geven van één van mijn volgende schilderijen wil ik vandaag even de tip van de sluier oplichten. In de eerste plaats wil ik nog even zeggen dat ik zeer blij was te horen dat verschillende bezoekers zeer benieuwd zijn naar mijn zelfportret. Ik kan hen geruststellen het is zeer goed geworden. Dit betekend dan ook dat het reeds af is maar ik ga nog niet het eindresultaat laten zien, om de eenvoudige reden dat ik dit tot het laatste wil houden. Wat ik wel wil laten zien is de foto waar ik naar gewerkt heb maar die ik hier en daar wat heb aangepast. Dus op de foto zie je mij met mijn kleinzoon Pieter die toen de foto genomen werd ongeveer een 8 tal maanden oud was. Waarom ik een foto genomen heb waarop Pieter nog zo klein is heeft ook een verklaarbare reden namelijk dat ik mij had voorgenomen om kinderen te schilderen op verschillende ouderdom. Nu dat Pieter op deze ouderdom gekomen is wil ik hem als model nemen waarbij ik dan ook zeer goed de anatomische veranderingen die hij in zijn nog korte leven reeds ondergaan heeft kan bestuderen. Zo zal ik van Pieter een aantal portretten maken op verschillende momenten uit zijn nog jonge leven. Natuurlijk kwam mij dit goed uit omdat ikzelf ook op die foto stond en wij ons in de kunstkring die opdracht voor een zelfportret te maken hebben gegeven. Door deze combinatie kan men ook zien dat kleine kinderen de moeite zijn om te schilderen. Ik wil ook nog een portret van Pieter maken op de leeftijd van ongeveer 18 maanden en van nu, ongeveer 2 jaar en een half en zo verder zolang ik het nog kan. De portretten zullen allemaal gemaakt worden met pastel zodat ik een mooie reeks kan voorleggen. Morgen wil ik de tekening laten zien die diende als eerste fase van het schilderij.
Zoals ik reeds enige tijd geleden schreef gaan we in het voorjaar 2007 een tentoonstelling houden met de leden van onze Kunstkring. Deze tentoonstelling zal speciaal zijn in die mate dat onze kunstkring Alkanna in 2007, 25 jaar bestaat. Om dit alles een feestelijk karakter te geven gaan we een boekje uitgeven ter gelegenheid van dit jubileum. Op dit ogenblik ben ik bezig om de lay-out van het boekje uit te werken. Ik kan je zeggen dat er heel wat werk komt bij kijken als je iets degelijks wilt maken. We werken met drie mensen aan dit boekje om het geheel zijn nodige "grandeur" te geven. Maar, en dat is extra, ik moet ook de nodige nieuwe werken maken voor deze tentoonstelling. Het is niet zo vanzelfsprekend om met de fibromyalgie die mij vandaag ook weer in haar greep heeft, altijd de juiste instelling, de lichamelijke- en geestelijke rust te vinden om dit geheel succes vol af te ronden. Eén van de doelstellingen die we voorop gesteld hebben is dat alle leden een zelfportret dienen te maken en dat dit portret op de tentoonstelling dient in de openbaarheid gebracht te worden. Om zelf op tijd rond te komen ben ik gestart met de tekening te maken van mijn zelfportret en ik ga proberen een portret te maken in pastel. Het is niet evident om met je eigen portret op een tentoonstelling te staan maar goed we proberen er iets van te maken. Om niet steeds met dat zelfportret te moeten bezig zijn ga ik ook tegelijkertijd aan een aquarel werken. Dit zal gebeuren in de mate dat mijn gezondheid dit toelaat. Met welk werk ik eerst zal beginnen staat nu nog niet definitief vast maar het zal dat werk zijn wat ik hier als volgend project wil bespreken. Dus vanaf morgen start mijn nieuw project wat het zal zijn dat zul je morgen weten, indien je komt kijken natuurlijk. Toch wil ik zeggen dat ik doorga met het maken van nieuwe schilderijen en dat mijn volgend werk
Ik ben zeer gelukkig met het grote aantal reacties die binnengekomen zijn op mijn vraag om te helpen met het kiezen van de passepartout voor de aquarel. Er zijn 55 bezoekers geweest die zich de moeite hebben getroost om te antwoorden om één van de drie samenstellingen te kiezen. Maar waar ik het meeste plezier aan beleef is de prachtige omschrijvingen die sommigen onder u gegeven hebben om hun keuze te verantwoorden. Deze omschrijvingen zijn werkelijk fantastisch, omdat ze helemaal beantwoorden aan hetgeen ik probeer te bereiken met mijn blog. Namelijk iets anders tegen schilderen in het algemeen en schilderijen in het bijzonder te gaan aankijken. Terloops mag ik erbij vertellen dat ook mijn vrouw dezelfde keuze gemaakt had als de meeste bezoekers. Omdat ik de omschrijvingen zo mooi vind wil ik er hier enkele weergeven: - het schilderij is al warm genoeg van kleur en deze passepartout zorgt voor een aangenaam contrast - deze passepartout is neutraal en het gaat tenslotte om het schilderij - door de neutrale passepartout komt het kleurrijke van de pastel nog beter uit - de pastel vormt met deze passepartout een geheel - door deze passepartout is het net of het schilderij dichter bij komt en de nuances van de pastel komen beter naar voor - het schilderij komt beter uit net of er nu nog meer diepte ontstaat. - door deze passepartout gaat de aandacht meer uit naar het schilderij; de andere twee leidden de aandacht teveel af van het schilderij Er zijn ook verschillende mensen die gewoon zeggen dat voor hen dit de beste oplossing is en er geen uitleg aan geven. Wel dan kan je alleen zeggen dat zij een zeer goed kleur en overzichtsgevoel hebben en dat het me enorm pleziert om zoveel eenduidige gedachten te krijgen. Het wil niet zeggen dat de mensen die voor de andere samenstelling kozen geen goede keuze maakte. Neen zeker niet want ik koos ook voor een andere samenstelling als die het nu gaat worden. Zonder te overdrijven durf ik stellen, net zoals sommige bezoekers stelden, dat ze alle drie zouden kunnen dienen. Maar ik heb me verbonden om de samenstelling te nemen die de meeste van mijn bezoekers zouden aanduiden, en gelukkig behoort mijn vrouw tot deze groep, want anders zou ik misschien een probleem gehad hebben. De uitslag is nr.1: 23 stemmen, nr.2: 9 stemmen, en nr. 3: 13 stemmen dus in het totaal 55 stemmen waarvan 41 % koos voor nr: 1. Dus de eerste samenstelling zal het schilderij gaan vervolledigen. Nogmaals dank aan alle bezoekers die ingingen op mijn vraag om mee te helpen om de juiste passepartout te kiezen.
Zoals ik in mijn vorig stukje heb geschreven wil ik vandaag de foto tonen hoe mijn aquarel er uit ziet met aangepaste passepartout. Een lijst is er nog niet bij omdat ik die nog moet gaan kiezen bij de lijstenhandelaar. Waarom deze kleuren voor de passepartout bij deze aquarel? Wel ik heb verschillende mogelijkheden uitgeprobeerd waarbij ik steeds zocht om het geheel zo warm mogelijk te houden van kleur. Tot op het laatste moment heb ik een drietal samenstellingen weerhouden die ik hier wil laten zien. Ik vind ze alle drie geslaagd maar ik heb in overleg met mijn vrouw er voorlopig ééntje uitgekozen. Je zou je kunnen afvragen waarom ik die beslissing niet zelf neem. Wel ik heb reeds verschillende malen kunnen ondervinden dat mijn echtgenote met een grotere nuance tegen de verschillende samenstellingen aankijkt. Daar waar ik me toch meestal iets meer laat beïnvloeden door mijn gedachten rond het schilderij zelf. Een van de punten welke zeker van belang is, zij kijkt naar het schilderij en de omkadering net zoals een toeschouwer dat doet. Zij kijkt niet alleen naar het schilderij, maar ook naar alles wat er rond dat schilderij is, dus meer naar het gehele object zoals de meeste toeschouwers dat ook doen. Welk van de drie het gaat worden wil ik morgen op mijn blog zetten. Indien er bezoekers zijn die hun menig willen geven, welke samenstelling hun het best bevalt, dan wil ik die zeker graag vernemen dit om onze kijk te toetsen aan de kijk van mijn bezoekers.
Vandaag wil ik nog eens duidelijk het verschil laten zien tussen de start en de afgewerkte aquarel. Ik heb beide onderdelen nog eens langs elkaar geplaatst om duidelijk te maken wat je kan doen met een foto. Je ziet op deze samenvoeging heel goed dat je als schilder nog steeds een zeer grote vrijheid hebt ook al werk je naar een foto. Ook wil ik hiermee aantonen dat je zeker niet slaafs een bepaalde foto of onderwerp moet na tekenen. Ik wil dan ook nog even op een rijtje zetten wat er allemaal kan in het geval van het werken naar een foto. In de eerste plaats kan je de delen die je goed vindt behouden. Je kan die delen eventueel zelfs nog versterken. Dit kan je duidelijk zien aan de linkerkant van de gevel waar ik de kleuren nog sterker heb gemaakt dan ze op de foto al waren en ook de groeven iets sterker heb uitgevoerd dan op de foto. Ten tweede kan je onderdelen aanpassen. De rechterkant van de gevel heeft een heel andere kleur en ook een heel andere structuur gekregen. Hier kan je als "kunstenaar" zaken toepassen die je zelf goed beheerst en die in die zelfs een herkenbaarheid van je "kunstenaar zijn " gaan betekenen. Ten derde kan je onderdelen weglaten. Dit ga je natuurlijk alleen doen als je deze minder goed vindt of niet passen in je compositie. Zo heb ik in dit geval de deur die zich rechts naast de deur met doek bevindt helemaal weg gelaten. Ook de versillende buizen en afvoeren die niets toevoegen aan de compositie heb ik weggelaten. Ten vierde kan je ook nog elementen toevoegen waarvan je denkt dat die het geheel zullen versterken. Dit heb ik gedaan door de onderkant van een aantal kleuren te voorzien die een reflectie zijn van de kleurendie reeds in de gevel aanwezig zijn. Door dit toe te passen heb ik mijn inziens het geheel sterker gemaakt dan de oorspronkelijke foto. Tot slot wil ik zeggen dat ik redelijk tevreden ben over het geheel. Ook omdat het reeds een hele tijd geleden was dat ik nog een aquarel schilderde. Mijn volgend schilderij staat nog niet geheel vast maar ik denk dat ik nu ga proberen om een bloemen aquarel te maken. Als laatste deel in deze reeks wil ik morgen een foto van mijn aquarel tonen, afgewerkt met passepartout maar zonder kader omdat ik deze nog moet kiezen.
Eindfase: Aquarelle: Gevel met strandstoel en doek
Ik zou vandaag reeds een eerste deel willen schrijven over de eindfase van het schilderij. Het tweede deel zal handelen over hoe ik begonnen ben met welke doelstelling en van welke uitgangspositie ik begonnen ben tot wat het schilderij geworden is. Dit met al zijn voordelen en ook al zijn minder goede delen. Dus vandaag nog even over hoe het schilderij er nu uitziet. Op de foto krijg je een goed zicht hoe het schilderij er op dit moment uitziet. Je kan zien dat er nog enkele kleine aanpassingen gebeurd zijn die het geheel dienen te verfraaien maar die ook dienen om het geheel geloofwaardig te laten overkomen. In de eerste plaats heb ik de doek voor de deur nogmaals onder handen genomen en in het bijzonder het bovenste gedeelte van de doek (datgene wat zich boven de koord bevindt). Dit gedeelte was voor mij nog niet hoe het hoorde en dan in het bijzonder waren de plooien niet zoals ik ze wilde hebben. . Je ziet nu duidelijk de plooien en ik denk dat dit nu beter oogt. Ook aan de onderzijde van de doek heb ik de franjes proberen iets beter weer te geven en door middel van lichte en donkere kleuren weer licht en schaduw hun plaats gegeven. In de tweede plaats heb ik de strandstoel nog eens onderhanden genomen en alles nog een beetje meer kleur gegeven. Ook hier ben ik gestopt (voorlopig) om dat mij niets meer invalt om het geheel te verbeteren. De reden waarom ik terughoudend ben om de stoel nog verder uit te werken is vrij eenvoudig. Ik wil namelijk de doek voor de deur als blikvanger houden en de strandstoel staat dan wel op de voorgrond maar moet niet de meeste aandacht vangen. Ook heb ik hier en daar nog wat aan het rechtergevelgedeelte gedaan, maar dat zijn maar kleine dingen. Zoals op een paar plaatsen iets donkere kleur bijvoegt om meer diepte in bepaalde gedeelten te krijgen. Tot slot heb ik ook de koord waarover de doek hangt beter zichtbaar gemaakt en een lichte schaduw op de muur gegeven. Hier twijfel ik nog wat, omdat ik denk dat door iets donkerdere schaduw, die dit koord op de muur werpt, het geheel nog zonniger zal doen overkomen. Maar dat zal ik bij de volgende en laatste bespreking wel laten zien.
Aangepast gedicht over Kunst geschreven voor het 25 jarig bestaan van onze KK Alkanna
Ik heb enkele zéér fijne raadgevingen binnen gekregen in verband met het gedicht over Kunst. Omdat je raadgevingen nooit in de wind mag slaan maar ook niet slaafs dient te volgen heb ik mijn gedicht aangepast. Ik hou me nog steeds aan de rijmvorm en ik probeer ook nog steeds iedere strofe (of alinea) uit 25 woorden te lanten bestaan. Ook geef ik een bedankje aan de mensen die zo goed waren om hun gedacht en mening te zeggen over dit schrijfseltje en daardoor dit gedicht weer iets hoger te tillen.
Kunst
Voor ieder mens betekent Kunst iets aparts,
De één houdt van muziek, een mooi boek of goed geschilderd doek, sommigen zelfs van Commedia del Arté.
*****
Er zijn mensen die denken dat ze Kunst moeten becommentariëren,
Ja, zij denken dat ze Kunst zien, zoals sommige anderen dénken dat ze Kunst creëren.
*****
Zelf denk ik dat Kunst iets is dat zich door niets of niemand laat dwingen,
Dat de Kunst bestaat uit heel gewone klein menselijke dingen.
*****
Eigenlijk zijn mensen, die het minst over Kunst gaan praten, of denken.,
Zij die meestal hun eigen leven leiden en sommigen zelfs hun leven schenken.
*****
Dat deze mensen meer Kunst leggen in, of van hun dagelijks leven maken,
Dan velen van die pseudo-kunstkenners ooit in hun carrière zullen smaken.
*****
Bedenk hierbij dat al die kleine dingen, bedacht, gebracht of gemaakt door doodgewone mensen,
Zeer Kunstig kunnen zijn, zonder dat zij zich enige sterallures toewensen.
*****
Voor mij is de definitie van Kunst zelfs met een K", eenvoudig en klaar,
Leven als een doodgewone sterveling, alle dagen van Gods ganse jaar.
Gedicht over Kunst voor 25 jaar bestaan Kunstkring Alkanna
Tijdens de afgelopen dagen heb ik echt niet veel ,zelfs praktisch niets kunnen schilderen. Dat wil daarom niet zeggen dat ik helemaal inactief ben geweest maar het schilderen stond op een laag pitje. Wat ik wel gedaan heb is veel nagedacht over hoe we ons jubileum boekje, dat we willen uitgeven met het 25 jarig bestaan van onze kunstkring Alkanna, verder kunnen uitwerken. Ik heb reeds heelwat dingen gedaan om van deze uitgave een aangenaam en waardevol naslag werkje te maken. Maar er waren nog wat zaken die moesten aangepast en of geschreven worden. In maart van 2007 houden we onze jubileum tentoonstelling en dan dien je als voorzitter toch het een en ander te zeggen tijdens de opening van zulke tentoonstelling. Ook wilde ik een origineel voorwoord in ons boekje zetten. Daarvoor heb ik geprobeerd een gedicht te maken dat handelt over wat voor mij eigenlijk KUNST is. Bij wijze van voorproef zet ik dit vandaag op de blog en hoop ik hier op reacties te krijgen die eventueel kunnen bijdragen om een goed voorwoord te schrijven. Elke strofe in het gedicht heeft 25 woorden waardoor er een zekere band bestaat met het 25 jarig bestaan van onze kunstkring.
Kunst Voor ieder mens betekent Kunst iets aparts,
De een houdt van muziek, een mooi boek of goed beschildert doek, sommigen zelfs van Commedia del Art.
*****
Er zijn mensen die denken dat ze Kunst moeten becommentariëren,
Ja, zij denken dat ze Kunst zien, zoals sommige andere menen dat ze Kunst creëren.
*****
Zelf denk ik dat Kunst iets is dat zich door niets of niemand laat dwingen,
Dat de Kunst bestaat uit heel gewone klein menselijke dingen.
*****
Dat eigenlijk zij die het minst rond Kunst gaan praten, werken of denken.,
Die meestal hun eigen leven leiden en sommigen zelfs hun leven schenken.
*****
Dat deze mensen meer Kunst leggen in, of van hun dagelijks leven maken,
Dan vele van die pseudo-kunstkenners ooit in hun carrière zullen smaken.
*****
Bedenk hierbij dat al die kleine dingen, bedacht, gebracht of gemaakt door doodgewone mensen,
Zeer Kunstig kunnen zijn, zonder dat zij zich enige sterallures toewensen.
*****
De definitie voor Kunst lijkt mij eenvoudig, zelfs die met de grote K,
Ga leven als een doodgewone sterveling alle dagen van Gods ganse jaar.
Ik ben Pierre Vanstipelen, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Priet.
