29-05-2007 om 11:45 geschreven door priet  

Vandaag ga ik de laatste bewerking die ik uitvoerde aan het schilderij bespreken. Op de foto kan je duidelijk zien dat er aan de achtergrond nog het een en ander gebeurt is. In de eerste plaats heb ik de kleuren doorgetrokken onder de armen en handen. Ik vond dat ik dit zeker moest aanpassen. Alhoewel het vrij onbelangrijk lijkt is dit toch van kapitaal belang om een eenheid in het hele schilderij te bewaren. Ook ben ik de kleuren verder gaan opdrijven in waarden. Dit wil zeggen dat ik ze nog intenser gemaakt heb dan dat ze waren. Ik moet zeggen dat deze handeling misschien wel de moeilijkste van alles is geweest maar het resultaat bevalt mij beter. In de eerste plaats vind ik ze beter door de gestructureerde vorm die ik heb toegepast. Ik heb namelijk aan de linkse kant van het schilderij de pastelstrepen (die geplaatst zijn met de zijkant van het krijt) laten staan zoals ik ze plaatste. Ik heb de kleur niet in elkaar gewreven maar duidelijk geopteerd voor de ruwere streken. Ten tweede heb ik het contrast tussen de bovenkant en de rest van het schilderij opgevoert. Boven rechts is de kleur het donkerst en verloopt zo naar links onder waar ze het lichts is. Ook heb ik aan de rechterkant van het hoofd een iets donkerder rood gebruikt om een schaduw van het hoofd weer te geven.
Deze zaken die ik nu uitleg lijken minder belangrijk maar zijn het in wezen niet. Zij maken het schilderij af want nu kan je duidelijk de lichtval zien in het schilderij. Het licht loopt van links onder naar het gezicht van Pieter en Pierre en werpt een kleine schaduw rechts boven achter het hoofd van Pierre. De denkbare lijn die door deze handeling is ontstaan is van belang omdat zij het oog van de toeschouwer onbewust leidt naar het belangrijkste in het schilderij namelijk de twee gezichten.
Tot slot heb ik de plakband die ik rondom het tekenpapier aan de zijkant had aangebracht verwijdert waardoor je reeds de indruk krijgt dat het schilderij af is. Deze kleine witte boord geeft je een totaal andere kijk op het schilderij doordat het schilderij wordt afgezonderd van zijn omgeving.
Nu is het nog enkel de bedoeling om de passepartout aan het schilderij toe te voegen en het geheel van een lijst te voorzien en klaar is kees. Dit zal ik in de volgende bespreking verder uitwerken.

27-05-2007 om 11:13 geschreven door priet  

Vandaag iets meer over deze pastel. Ik heb dit schilderij reeds een hele tijd klaar maar ik wilde het afgewerkte schilderij voor het eerst op de tentoonstelling openbaar maken. Zoals ik in de vorige bespreking reeds zei heb ik verder gewerkt aan de achtergrond van het schilderij. Ik ben op de experimenterende toer gegaan en heb gekozen zoals je kan zien voor een vrij gewaagde achtergrond.  Waarom nu deze achtergrond zul je misschien vragen. Wel ik had een gevoel dat er iets dramatisch aan het schilderij diende toegevoegd te worden, dit  omdat het mij nogal "clean " leek. Gezien het thema van dit werk een zelfportret was en ik gekozen had om het portret in een vrij groot formaat uit te voeren had ik niet zo veel mogelijkheden meer. Indien ik tenminste een fatsoenlijk formaat wilde houden en het schilderij een redelijk goede uitstraling wilde geven. Om het schilderij dramatischer te maken moest ik dus gaan voor een gewaagde en felle achtergrond. En wat is er gewaagder dan de kleur rood en die kelur in al haar hevigheid gebruiken voor een achtergrond. Je kan nu op de foto de eerste opzet van deze achtergrond zien. Ik heb in deze fase gekozen om stilletjes aan te beginnen  en de kleuren nog niet in al hun hevigheid te gebruiken. Door alles nog steeds voor wijzigingen vatbaar te houden heb ik gekozen voor een donkerbruine tint aan de bovenzijde van het werk aangevuld met een licht rood/roze tint rondom het gezicht. Zoals je duidelijk ziet op de foto heb ik de omgeving van het hoofd eigenlijk nog vrij bleek gelaten en heb onder de armen en handen nog geen gewijzigde kleur aangebracht. Toen ik stopte in dit stadium heb ik alles eens goed bekeken. De gedachte die toen bij me opkwam was Pierre je wil wel maar je durft niet. En ik ben opnieuw begonnen met de kleuren van de achtergrond aan te passen.
Hoe deze achtergrond zal worden zul je in de volgende bespreking zien en het zal er vanaf springen hoor.

25-05-2007 om 17:38 geschreven door priet  

Ik wil vandaag nog even het bericht dat het laatst verschenen is over mijn zelfportret met Pieter herhalen. Het is namelijk gemakkelijker om alles terug  op te nemen aan de hand van dit stukje en de volgende dagen mijn beschrijving af te maken. Hieronder volgt dan dit laatste stukje.
Vandaag ga ik nog enkele woorden schrijven over de laatste fase van het schilderij; De fase die ik de afwerkingsfase noem. Ik ga nog niet alles prijsgreven van het portret maar ik ga wel zeggen waarom ik dat doe. In de eerste plaats wil ik de primeur voor het zelfportret op onze opening houden. Het is namelijk zo dat door het aanbrengen van de achtergrond de sfeer van het portret totaal gewijzigd is. Het is veel intenser en feller geworden. Ik durf zelfs spreken dat het een gewaagde combinatie is, maar zelf vind ik ze meer dan geslaagd. Dus over de achtergrond nog niets. Wat ik wel wil vertellen is dat ik de twee geportretteerde helemaal opnieuw bewerkt heb. De beide gezichten heb onder handen genomen en ook de klederen hebben een opfrissing gekregen.Door het aanbrengen en opfrissen door nieuwe kleuren is ook het algemeen gevoel dat ik heb bij het bekijken van het schilderij, veel beter geworden. De kleuren hebben nu hun juiste uitstraling gekregen. Ik bedoel hiermee dat de kleuren intens maar tochfluweel zacht zijn en dat is nu net het kenmerk van Pastel. Ook de kleding heb ik aangepakt en daardoor komen lichte en schaduwvlekken beter tot hun recht. Voorlopig ga ik de bespreking hierbij laten maar ik kom zeker terug met dit onderwerp en de afwerking na de opening op 23 maart van onze Expositie.

04-03-2007 om 13:55 geschreven door priet

23-05-2007 om 11:04 geschreven door priet  

Vandaag wil ik je de afgewerkte aquarel laten zien. Op de foto zie je dat ik gekozen heb voor een goudkleurige lijst die echter voorzien is van een blauwachtige craquelure. De passerpartoutes zijn genomen als aanvulling op de kleuren van de aquarel. Ook kan je merken dat niet alle zijden van de passepartout evengroot zijn. Ik neem meestal de onderzijde van een passepartout iets groter (2cm) dan de drie andere zijden omdat daardoor het geheel beter gedragen wordt. Dit doe ik in analogie met de schrijnwerkers en of meubelmakers die als ze een moulure op een deur plaatsen ook steeds de onderkant iets hoger plaatsen.
De kleur van de passepartoutes is vrij sober gehouden maar hebben toch net genoeg kleur om het geheel op te vrolijken en zeker om het geheel aan te vullen. De meest zichtbare passepartout is van een beige kleur met een heel fijne draadachtige structuur. De binnenste passepartout is van een heel donker blauwe kleur zodat die de luiken extra goed doet uitkomen. je kan je afvragen of het wel nodig is om zo nauwkeurig deze passepartoutes en lijst te kiezen. Wel ik kan je zeggen dat dit zeker de moeite loont omdat je daardoor je schilderij steeds dat beetje meer kan geven dan een gewoon kleurenplaatje. Ik tracht het geheel steeds zo af te werken dat mocht ik het schilderij ergens zien hangen en het niet van mijn hand was ik er zelf de moeite zou voordoen om het verder te bekijken en bestuderen.
Als ik het geheel nu overloop ben ik tevreden met dit werkje omdat het aantoont dat je geen grote en ingewikkelde onderwerpen dient te hebben om een mooie aquarel te maken. Ik zou zelfs durven stellen hoe eenvoudiger het onderwerp hoe mooier het schilderij.
Mijn volgende bespreking zal gaan over de afwerking van mijn zelfportret met Pieter.

20-05-2007 om 15:28 geschreven door priet  

Alvorens deze reeks af te sluiten wil ik nog even stilstaan met een samenstelling van de start met het schilderij en het eindresultaat. Zoals je op bijgaande foto kan zien is er in het hele proces toch wel het één en ander gewijzigd aan de uitgangspositie. Natuurlijk kan je een schilderij maken net zoals de foto aan de linkse zijde laat zien. Maar dan wordt het niet zo dadelijk een werkje van jezelf maar eerder een staaltje van vakmanskunst in het naschilderen van. Ik weet wel dat ik steeds een aantal elementen overneem en die ook zo juist mogelijk probeer af te beelden maar er zullen steeds een aantal elementen in het schilderij zitten die totaal verschillend zijn tov het onderwerp en in dit geval een foto. In dit geval is dat natuurlijk de kleur van de luiken die een totaal verschillende kleur hebben maar ook zijn er een aantal factoren toegevoegt die het schilderij naar mijn meing aantrekkelijker maken. In de eerste plaats neem ik de twee schaduwvlakken in de bovenste stenenpartij. Door deze twxee donkere partijen breng ik een derde voorwerp in zicht dat je niet kunt definieren daar het niet afgebeeld is. Maar het is wel zo dat er iets is dat deze twee schaduwvlakken veroorzaakt. Wat die schaduw veroorzaakt speelt in dit geval niet zo een grote rol, maar wat wel belangrijk is, is dat men zonder het te beseffen een gevoel krijgt van; waarom  zijn die donkere plekken aanwezig. 
Een tweede aanpassing buiten de luiken is dat ik de complementaire groene kleur onderaan in het schilderij heb bijgebracht. Ook deze kleur zorgt  voor wat verwarring maar geeft ook een zekere rust aan het werk. Het is deze complementaire kleur die er voor zorgt dat het roodachtig bruin over het hele schilderij beter tot zijn recht komt. Maar zij zorgt er ook weer voor dat je gaat denken dat er een aantal struiken of begroeing aanwezig is aan de onderkant.
Je ziet dus, dat je door zelf te spelen met vormen en kleuren een heel ander gevoel kunt toevoegen aan een schilderij die je maakt naar een foto. Het is natuurlijk ook zo dat wanneer je buiten schildert je eigenlijk net hetzelfde doet. Want ook daar neem je ook alles niet klakkeloos over zoals het zich voor je oog voordoet en of afspeelt.
In mijn laatste bespreking zal ik je laten zien hoe het schilderij er uit ziet in zijn totale afwerking en waarom ik deze passepartout en lijst gekozen heb.

17-05-2007 om 12:27 geschreven door priet  

Vandaag wil ik je wat meer vertellen over de afwerking van dit schilderij. Zoals in de vorige bespreking reeds aangehaalt kan je vandaag op de foto zien dat er enkele wijzigingen zijn aangebracht. In de eerste plaats zie je dat de luiken nu opnieuw wat meer kleur gekregen hebben op enkele plaatsen en dat op de overige gedeelten alles gebleven is zoals ik het in de vorige fase achtergelaten heb. Door het iets meer kleur te geven aan dit onderdeel krijgt het schilderij zelf een betere kleurverhouding. Door niet alles terug dicht te schilderen blijft het werk toch nog een mooie openheid houden en dat is wat ik nastreef bij aquarel. Ook heb ik het doel dat ik mij bij de start voor ogen hield ongeveer bereikt. Zeker voor de luiken ben ik ongeveer daar uit gekomen waar ik wilde zijn.
Op de tweede plaats kan je nu ook duidelijk zien dat ik aan de onderkant van het schilderij een nieuwe kleur heb ingebracht. In één van de vorige delen heb ik reeds geschreven dat er nog iets moest gebeuren aan de onderkant van het schilderij. Bij deze is dat gebeurt door een kleur die goed past en aansluit bij het geheel. Je kan je ook goed indenken dat bij een vervallen huis het onkruid en gras welig tiert. Dat alles rondom het huis even goed of evenslecht onderhouden is als het huis zelf. Met deze veronderstelling voor ogen heb ik dan ook verder gewerkt. Om dit doel te bereiken heb ik besloten om een waas van groen aan te brengen en daardoor het schilderij een meerwaarde te geven wat kleur en compositie betreft. Door de aanzet van deze kleur niet te sterk te maken en alles vrij doorzichtig te houden krijg je weer die openheid welke ik zo mooi vindt bij een aquarel. En ook dat was een doelstelling op zich.
Als ik nu het hele schilderij bekijk dan denk ik dat ik het even moet wegzetten en binnen een paar dagen weer opnieuw ter hand te nemen om te kijken of ik er nog dingen moet wijzigen. Volgens mijn idee nu zal er nog weinig aan wijzigen maar dat zal ik binnen een paar dagen met zekerheid weten.
In de volgende bespreking wil ik zoals ik in het begin van mijn reeks reeds schreef de foto tonen van het onderwerp waarnaar ik het schilderij gemaakt heb tegelijkertijd met een foto zoals het schilderij er nu uitziet. Je kan dan zien hoe je van een foto een mooi schilderij kan maken zonder de foto slaafs na te tekenen of te schilderen.

14-05-2007 om 18:03 geschreven door priet  

12-05-2007 om 12:10 geschreven door priet  

Vandaag wil ik enkel woorden wijden aan de stenen boven het venster. Ik ben van dit gedeelte van het schilderij meer dan tevreden. In de eerste plaats ben ik tevreden dat dit gedeelte overkomt zoals ik het bedoelde. Namelijk een aantal ruw op elkaar gemetselde ongelijke keien en stenen. Ook over de kleur ben ik tevreden bijzonder aantrekkelijk lijken mij de voegen die door hun kleur en vom zeer goed aanleunen bij de werkelijkheid. Als je op de foto kijkt dan zie je dat de vorm onregelmatig is maar ook wordt op deze manier de driedimensionaliteit van deze stenen goed benadrukt. Ook de stofuitdrukking of moet ik hier zeggen de steenuitdrukking valt redelijk goed mee.
Door het toepassen van het spel tussen licht en schaduw krijg je een beeld dat zeer realistisch oogt. Het is daarom ook zeer belangrijk om niet zo maar iets te doen en hier of daar een lichter plek te laten of iets anders donker te schilderen. Neen je dient wel overwogen te werk te gaan. Hiermee bedoel ik dat je steeds goed voor ogen moet hebben van waar het licht komt en dat de schaduwkant over het gehele werk aan dezelfde kant is. Wanneer je door niet goed op te letten deze twee begrippen (licht en sc haduw ) door elkaar gaat halen en toepassen dan krijg je een werk dat zeer onwezenlijk oogt en nergens op lijkt . 
De onregelmatigheden op en tussen de keien worden verkregen door donkere kleuren naast lichtere kleuren te plaatsen en / of door een droge borsteltechniek toe te passen. Dit wil dan weer zeggen dat ik met een borstel met weinig verf over practisch droog papier ga werken waardoor de aquarelverf niet of practisch niet gaat uitvloeien. Door deze methode heb ik bv de donkere stippen en stipjes gemaakt op de verschillende keien.
De volgende bespreking zal handelen over het aanpassen van de luiken en daardoor het effect van afbladerende verf en ruw hout.

10-05-2007 om 10:07 geschreven door priet  

08-05-2007 om 11:53 geschreven door priet  

Vandaag zal ik zoalsafgesproken iets meer uitleg geven over de luiken zelf. In de eerste fase heb ik uitgelegd waarom ik voor een andere kleur voor deze luiken koos dan in het voorbeeld. Vandaag wil ik iets meer kwijt over het proberen in te vullen van deze luiken. Het moeten in elk geval luiken zijn die de vervallen staat van de woning of van dit gedeelte van de woning in kleur zetten. Dit is natuurlijk gemakkelijker gezegd dan gedaan. Hoe ben ik eraan begonnen? Op de foto kan je zien dat ik reeds een redelijk gedeelte van dit stukje schilderij ingevuld heb. Ik heb in de eerste plaats geprobeert om de verf een afbladerende struktuur te geven. Daarvoor  is het noodzakelijk om  verschillende technieken toe te passen. Een van deze technieken is heel normaal in dit geval je gaat niet overal even dik en evenveel verf aanbrengen. Maar tegelijkertijd als je dit doet dan moet je op de plaats waar er geen verf is een andere kleur aanbrengen. Eén kleur die aangeeft dat er nog een ondergrond (natuurlijk niet wit) aanwezig is . Ook deze ondergrond moet er in dit geval al verweerd uitzien. Daarom dien je dan een kleur te zoeken die "vuil" is. Ik heb hier gekozen voor een mengsel van burnt omber en verschillende grijs tinten waardoor er werkelijk een vuile kleur ontstond. Deze kleur ben ik dan zeer dun gaan opbrengen en heb er voor gezorgd dat de kleur op de ene plaats intenser aanwezig is dan op een andere plaats. Tenslotte heb ik ook nog een contrasterende kleur aangebracht (karmijn rood) op de plaatsen waar alles zover weg gesleten is dat er nog enkel de allereerste grond verf aanwezig is. Ook heb ik de scharnieren een roestbruine tint meegegeven zodat deze passen in het gehele plaatje. 
Op de verschillende plaatsen waar de luiken gebroken en of open en of kapot zijn heb ik gewerkt met een diepe en donkere tint dit om de donkerte van binnen extra aan te geven.
In de volgende bespreking wiel ik enkele woorden schrijven over de verdere afwerking van de luiken en welke problemen ik daarbij ondervond .

06-05-2007 om 14:08 geschreven door priet  

Vandaag ga ik wat meer uitleg geven over deze nieuwe toestand van deaquarel. Zoals je op de foto kan zien is er het één en ander gewijzigd aan het schilderij.
In de eerste plaats kan je nu duidelijk zien dat het schilderij veel warmer van kleur is geworden. Dit is hoofdzakelijk te danken aan het feit dat ik een kleurwassing met lichte oker over het geheel heb aangebracht. Dit heb ik als allereerste werk gedaan alvorens ook maar een andere bewerking uit te voeren in deze fase. Je ziet natuurlijk wel dat ik de plaatsen die ik in het schilderij wit wilde laten onberoerd heb gelaten. Maar dat ik andere stukken van het schilderij die ook wit waren een lichte wassing heb gegeven. Vervolgens ben ik de stenen onder en boven het venster verder gaan uitwerken. Ik heb de bovenste stenen verder kleur gegeven en de twee donkere partijen ook iets verder uitgewerkt en wat meer laten uitvloeien over de stenen. Je kan nu duidelijk zien wat deze twee redelijk donkere partijen bijdragen aan het geheel. Volgens mij hebben zijn door deze stukken de verschillende stenen die nogal druk overkwamen weer wat meer als één geheel gemaakt. Daardoor heeft het schilderij weer wat meer aan zeggingskracht gewonnen. Ook zorgt dit soort handelingen ervoor dat alles een meer natuurlijk geheel gaat vormen en bij de toeschouwer een gevoel gaat oproepen dat  ik moeilijk kan omschrijven. Maar laat het mij een "natuurlijker gevoel" noemen. Ook de onderkant van het schilderij is nu beter geworden en vormt via de twee zijkanten een goed geheel met de bovenkant. Door bepaalde gedeelte open ( het papier blijft hier onbeschildert) te laten blijft er ook een gevoel van openheid hangen over het schilderij. Ondanks dat er veel op het schilderij te zien is blijft het open en toegankelijk om te bekijken. Het is niet dichtgeschilderd en dat is voor een aquarel toch wel belangrijk. 
Ook aan de luiken heb ik redelijk wat gewerkt. Ik heb de verschillende kleuren wat beter open gewerkt en op andere plaatsen weer wat kleur bij gebracht. Om dit gedeelte van het schilderij (dat eigenlijk het onderwerp is waarrond alles begon) wat beter te kunnen beschrijven ga ik in de volgende bespreking meer gedetailleerde uitleg geven alleen over de luiken.

04-05-2007 om 12:43 geschreven door priet  

Vandaag wil ik beginnen met een nieuwe fase van deze aquarel. Waarom  een nieuwe fase? De reden is eigenlijk eenvoudig ik ga nu de verschillende dingen die ik reeds opgezet heb in de eerste fase verdiepen en uitwerken zodat ik na deze fase het eindresultaat kan laten zien. In dit eerste deel van deze tweede fase wil ik nog even alle delen even overlopen en ook laten zien dat er nog wel enkele wijzigingen te verwachten zijn . Wat vandaag bijzonder belangrijk is dat ik zeker al het reeds geschilderde duidelijk bekijk. Dit wil zeggen dat ik me op dit moment afvraag zijn er nu nog stukken die beter moeten worden en welke andere delen kan ik praktisch in deze staat laten. Eén eerste zaak is dat de kleur van de verschillende onderdelen in de goede richting evolueert maar dat alles nog warmer van kleur en kleurgevoel moet worden. Ook wil ik en dat heb ik nu reeds gedaan, een aantal schaduw vlekken aanbrengen in de nog redelijk eentonige muur boven de luiken. Je ziet dat door deze plekken iets donkerder te maken het overige gedeelte van deze stenen helderder van kleur worden zonder dat er ook maar iets aan de kleur gedaan is. Dit is ook één van de eigenschappen die je bij schilderen goed kunt gebruiken, namelijk, wanneer je een gedeelte van een schilderij of onderdeel van een schilderij verdonkerd het overige gedeelte de neiging heeft om op te lichten.
Wat ik verder nog zie is dat er natuurlijk nog redelijk wat werk is aan de luiken zelf en dat de omgeving rond de luiken nog wat meer kleur mag krijgen en het reeds aangehaalde warmer maken van het hele schilderij.
Al deze dingen ga ik in de volgende bespreking laten zien en uitleggen waarom deze aanpassingen noodzakelijk zijn en hoe je deze aanpassingen uitvoert.

30-04-2007 om 13:44 geschreven door priet  

Vandaag gaan we weer iets verder met het ontleden van dit schilderij. Het is de bedoeling om het één en ander uit te leggen over de luiken die zoals je op de foto kan zien iets verder uitgewerkt zijn dan in het vorige deel. Het blijft alsnog de bedoeling om aan dit schilderij een warme uitstraling te geven. Op dit moment blijf ik echter werken met een aantal koelere kleuren om dan in de volgende fase over te gaan naar de warme uitstraling die ik zo graag aan dit schilderij wil meegeven. Als je op de foto kijkt dan zie je dat ik de kleur van de luiken totaal anders opgezet heb dan de kleur op de oorspronkelijke foto. Waarom ik dat doe is voor mij ook niet altijd helemaal duidelijk maar ik vond dat dit schilderij deze kleur, die het midden houdt tussen blauw en groen goed zou dienen. Het is dikwijls een gevoel dat je hebt bij het bekijken van een bepaald onderwerp. Wanneer je dan toegeeft aan dat gevoel en de kleuren  toepast zul je achteraf merken dat dit ook de juiste keuze is geweest. Laat me toe te stellen dat dit een ervaringsgevoel is dat je krijgt door veel te schilderen en door niet altijd slaafs de onderwerpen en kleuren na te bootsen zoals zij zich aan je oog presenteren. Natuurlijk moet je niet overdrijven in deze kleuraanpassingen zodat je het noorden kan verliezen en alles niet meer te overschouwen valt want dan ben je verder weg van een goed schilderij dan dat je kan denken. Dus eerst leren goed te kijken en te schilderen wat je ziet en dan gaan improviseren met het oog dat de het geimproviseerde moet dienen om een goed werkje af te leveren of om iets bij te leren.
Zoals je ziet geeft de kleur die ik hier gebruik (Cobalt Turquois van winsor en Newton) een andere dimensie aan deze luiken. In de eerste plaats harmonieert de kleur goed bij de stenen die rond het venster zijn aangebracht maar ook geeft zij een gevoel van, hier is iets in verval maar ooit was het geheel meer dan alledaags. Laat me stellen dat deze kleur iets koninklijkheids heeft dat een gewone groene of blauwe kleuren missen. Het kan misschien theatraal klinken maar het geeft nu reeds iets meer aan dit schilderij. Ik heb ook een foto genomen waar nog niet de hele luiken beschildert zijn dit om goed het verschil te laten zien tussen de plaatsen waar ik reeds kleur aangebracht heb en de nog blanke vlakken. Natuurlijk is het de bedoeling om deze luiken oud en verweerd te laten uitzien maar daar zal ik me in de volgende fase wel wat laten invallen en mee bezig houden.
Ook kun je nu duidelijk zien dat ik aan de rechter- en bijzonder aan de linkerkant van het schilderij reeds gewerkt heb met een warmere oker wassing waardoor de lichtroze kleur van deze stenen meer en meer een eenheid gaan vormen met de stenen boven en onder het venster. Zonder dat ik daarom volledig de zelfde kleur ga gebruiken. Hier probeer ik reeds een transparante wassing uit die ik later eventueel over het schilderij kan leggen om alles een beetje meer op elkaar af te stemmen. Dit soort zaken zijn nu net het fijne en meest ondoorgrondelijke aan werken met aquarel. Je kan door een of twee wassingen je werk een totaal andere dimensie meegeven of je kan je werk totaal naar de verdoemenis helpen maar dat is natuurlijk het risico van het vak zullen we maar zeggen. Het is eveneens zo dat wanneer je redelijk wat aquarel werk gemaakt hebt dat je kan terugvallen op een aantal wetmatigheden van aquarel. Maar en dat is toch heel belangrijk je hebt dit medium nooit helemaal in de hand  maar dat is wat aquarelleren zo boeiend maakt.
In de volgende bespreking ga ik wat meer uitwijden over hoe ik de stenen aanpak en hoe de luiken verder evolueren naar de oude versleten  luiken op de oorspronkelijke foto.

26-04-2007 om 11:38 geschreven door priet  

Ook vandaag ga ik weer wat verder met de uitleg over dit schilderij. Op de bijgeplaatste foto van het schilderij, kan je duidelijk zien dat er het één en ander gebeurt is. Je kan ook duidelijk zien dat ik me niet beperkt heb tot een onderdeel van het schilderij maar dat ik over het hele schilderij gewerkt heb. Wat heb ik nu gedaan? In de allereerste plaats kun je hier goed zien wat er met aquarel mogelijk is. Ik heb een volledige kleurwassing over het hele onderwerp gelegd. Een kleurwassing die typisch is voor aquarel omdat ze transparant is . Deze transparantie van kleurwassingen kun je goed gebruiken als je de één of andere sfeer aan een schilderij wilt meegeven. Dus kan ik in één van de volgende besprekingen weer teruggrijpen naar dit soort wassing als ik een warme gloed over het schilderij wil leggen. Door over de bovenste stenen een transparante wassing alazarinerood te leggen krijg ik reeds nu een veel warmere uitstraling van deze partij. Ook heb ik nog enkele kleine zaken aan de luiken aangebracht maar dit neem ik de volgende keer meer intens onder handen.  Ook de stenen partij onder het venster heb ik verder uitgewerkt. Hier heb ik gekozen voor een meer dekkende kleur (oker en siënna) , enerzijds om het verschil tussen de verschillende wassingen aan te geven maar anderzijds ook om een groter contrast te krijgen tussen de verschillende partijen die stilaan naar voor komen. Indien het contrast te groot zou worden kan ik dit nog altijd wat uitwassen of een extra transparante kleurlaag aanbrengen waardoor alles weer met elkaar verbonden wordt. Een goed voorbeeld van wat je met uitwassen kunt bereiken is te zien aan de zeer donkere voeg (tussen de stenen boven het venster) uit de vorige fase heb uitgewassen tot een lichtere voeg die nog donker genoeg is om te dienen als een tussentoon of middentoon die later nog belangrijk voor het geheel kan zijn. 
Wat je hier ook duidelijk kan zien is, dat er bij aquarel niet met wit wordt gewerkt maar dat je het papier gebruikt als het witste wit. De luiken in dit geval niet te na gesproken want die krijgen nog een kleur, maar de rest van het schilderij waar het blad nu nog wit is zal in het ganse schilderij zijn onbeschilderde maagdelikheid blijven houden.
De volgende bespreking zal handelen over het verder afwerken van de luiken in deze eerste fase.

24-04-2007 om 11:22 geschreven door priet  

Vandaag wil ik verder gaan met dit schilderij. Op de bijgevoegde foto zie je duidelijk dat ik begonnen ben met een kleur toe te voegen aan de luiken en het raam en een tegenkleur ben gaan zoeken om het schilderij warm te maken (kleur van de stenen aan de onderkant).. Zoals ik reeds in mijn vorige bespreking opmerkte wilde ik een andere kleur toepassen dan die op de foto te zien was. De groene kleur van het raam op de foto wilde ik vervangen door blauw omdat anders mijn schilderij te eentonig zou worden. Je zult opmerken waarom met groen eentonig en met blauw niet. Wel dit heeft een reden die in de toekomst duidelijk zal worden. Ik wil namelijk in één van de volgende fases het groen gebruiken maar op een andere plaats dan voor deze luiken. Ik wil vermelden dat het niet het helder of donker blauw zal worden maar eerder een blauw dat een groenachtige kleurzweem heeft. Door dit te doen hoop ik een bepaalde eenheid te creëren in het schilderij. Je kan ook duidelijk zien dat ik een eerste aanzet gemaakt heb van de scharnieren die aan het luik bevestigd zijn. Door dit nu reeds te doen krijg ik en zeker de toeschouwer reeds een eerste zicht hoe de verschillende kleuren zich tot mekaar verhouden. Dezelfde roestbruine kleur gebruik ik ook om een eerste kleine wassing aan de stenen te geven. Bijzonder de stenen aan de onderkant komen op die manier reeds tot leven. Ik weet dat het nog maar een begin is maar toch kan je nu reeds zien dat het schilderij een totaal andere sfeer uitstraalt dan de foto die ik als leidraad gebruik. Door het toepassen van deze kleuren wil ik eigenlijk een schilderij maken van een oud venster omgeven door een aantal onregelmatig gevormde stenen die samen baden in het licht van de ondergaande zon. Of dit gaat lukken weet ik op dit moment van het schilderij nog niet maar de intentie is er in elk geval. Als het schilderij klaar is zal ik de foto en het schilderij samen brengen en dan zullen we kijken of ik gelukt ben in deze opzet.
In de volgende bespreking ga ik laten zien hoe je door verschillende kleurwassingen komt tot een bepaalt effect tevens wil ik aantonen dat je met aquarel nooit overhaast moet te werk gaan om tot een goed resultaat te komen.

22-04-2007 om 12:40 geschreven door priet  

Vandaag wil ik enkele woorden schrijven over de opzet van dit schilderij. Zoals ik reeds in mijn vorig berichtje schreef viel deze foto mij op, omdat er nogal wat nostalgie van uit ging. Ook de verschillende materialen en texturen boeide me van in het begin.
Ik ben gestart zoals ik meestal start en dat zie je ook op de bijgevoegde foto, met een redelijk uitgewerkte tekening van het onderwerp. Ik heb dit reeds eerder gezegd maar ik vind dat je een aquarel of eender welk schilderij het best maakt  door te beginnen met een tekening. Door het onderwerp te tekenen krijg je reeds een erste kennismaking met de moeilijkheden die het onderwerp later zou kunnen opleveren. In dit geval is het onderwerp even eenvoudig als gecompliceerd dit door de verschillende materialen en de verschillende texturen.
Je ziet dat ik, nadat ik de tekening heb opgezet, ben begonnen met de meest donkere tinten van het onderwerp in te voegen. Dit is eigenlijk tegen de regels van het aquarelleren omdat je bij aquarel van licht naar donker werkt. Maar ik vind dat je niet altijd de geëigende regels en geplogendheden dient te volgen. Zeker als kunstenaar(dit is wel een groot woord in mijn geval) dien je de basisregels soms te overtreden om nieuwe ontdekkingen te kunnen doen.
Waarom dan eerst met donker gewerkt? Wel ik wilde door deze werkwijze een beter beeld krijgen van het onderwerp in de tekening. Ik had namelijk gemerkt tijdens het tekenen dat er een zeer ingewikkelde struktuur van lijnen was ontstaan. Deze lijnen vormden natuurlijk de verschillende stenen en luiken maar het was wat onoverzichtelijk geworden. Dus wilde ik weer meer orde krijgen in het schilderij krjigen en alles goed kunnen overzien dan moest ik iets doen wat terug de nodige struktuur bracht in deze tekening. Daarom probeerde ik eens uit om door middel van de donkere kleur de verschillende stenen af te bakenen en daardoor weer wat meer orde op zaken te stellen. Toen ik hiermee bezig was zag ik na enige tijd dat ik inderdaad goed gekozen had om deze aquarel op deze manier aan te pakken. Ik kreeg door op deze manier te werken een zeer grote dieptewerking in het schilderij. Want door deze donkere plekken aan te brengen kwamen de stenen onmiddelijk tevoorschijn en kreeg het schilderij dadelijk een ruggegraad en dat was net wat ik nodig had. Ik kan er nu gerust bij vertellen dat ik deze werkwijze doordacht toepaste en dat ik op voorhand wist door op deze manier te werken ik zeker geen kwaad kom doen aan het geheel.  
De volgende bespreking zal handelen over het zoeken naar een geschikte kleur voor de luiken.

20-04-2007 om 17:22 geschreven door priet  

16-04-2007 om 12:24 geschreven door priet  

12-04-2007 om 12:48 geschreven door priet  

09-04-2007 om 17:03 geschreven door priet