Vandaag ga ik weer wat verder met de uitleg rond deze aquarel. Het is en blijft een balanceren op een slappe koord als je zo een grote aquarel maakt. Maar ik ben er aan begonnen en ik ga ze nu ook afmaken natuurlijk. En als het enigszins kan op een fatsoenlijke manier.

Als je op de bijgeplaatste foto kijkt dan kan je zien dat ik verder ben gegaan met het schilderen van de kraan en van de bevestigingen die de waterleidingsbuis op haar plaats houden. De kraan is een redelijk moeilijk stukje geweest niet omdat het te groot was maar eigenlijk meer omdat hij maar een klein onderdeeltje van het schilderij is. Maar ik wilde dit onderdeel toch in de kijker plaatsen en dan moet je dat voorwerp wel proberen juist weer te geven. Ik weet dat dit nogal contradictoir klinkt maar het is wel zo.

Om het witte chroom van de kraan te schilderen heb ik eerst de donkerdere delen die je op zo’n chromé kraan ziet geschilderd. Door deze onderdelen of stukjes juist te schilderen zoals ze zijn komt de kraan als vanzelf tevoorschijn. Als je hier gaat proberen om een kraan te schilderen dan krijg je hem niet of minstens zeer moeilijk op papier of doek. Wanneer je echter doet zoals ik gedaan heb de verschillende donkerdere en lichtere vlakken benadert als aparte vlakken dan zul je zien dat de vormen van deze vlakken veel beter te schilderen zijn als vlak en niet als vorm. Wanneer je dan de verschillende vlakken klaar hebt dan ga je het geheel als object bekijken en dan ga je zien dat het op een kraan lijkt in dit geval maar dat er nog enkele aanpassingen nodig zijn alvorens hij helemaal correct is weergegeven. In mijn geval was de kraan nog te vlak en had hij geen of niet genoeg  ruimtelijke impact. Ik ben toen gaan kijken waar de schaduw zat en waar het licht vandaan komt en ik kon constateren dat ik nog wat meer op bepaalde stukken aan de schaduw diende te werken. Ik kan je een voorbeeld geven door er op te wijzen hoe ik het hendeltje van de kraan geschilderd heb. Je kan denken dat is heel eenvoudig drie bolletjes en klaar is Kees. Maar dat is het niet. Bijzonder omdat dit hendeltje redelijk klein is en dat je daardoor niet veel plaats hebt om de donkere en lichte plekken te laten spreken . Kijk bevoordeeld naar het kleine donkere streepje tussen het eerste en tweede bolletje van dit hendeltje. En kijk tegelijkertijd naar het kleine donkere streepje boven op het eerste bolletje. Wel deze lijntjes zijn zo belangrijk, omdat, zij het eindpunt vormen van het hendeltje maar tevens ervoor zorgen dat je alles redelijk ruimtelijk kan bekijken. Wat nog vreemder is voor een leek is dat het lijntje aan de bovenkant van dat bolletje donker is, de meeste mensen zouden denken dat hetgeen bovenaan aan een object zit het meeste licht gaat vangen. En bij normale omstandigheden is dat ook zo, maar in dit geval is de kraan beschenen vanuit een lichtbron aan de linkerkant en van beneden naar boven en daardoor is de onderkant lichter als de bovenkant.

Nog een interessant stukje is het bevestigingsstukje links van de kraan. Ook dit onderdeel heb ik geschilderd op dezelfde wijze als de kraan en daardoor krijg je ook hier een mooie vorm. Bijzonder tevreden ben ik over de verschillende bochten van de leiding en hun aansluitingen. Natuurlijk moet je er hier van uit gaan, dat als je deze onderdelen redelijk goed kent het een voordeel is om ze schilderen en tekenen en dat daardoor allles iets minder moeilijk is. Maar ik kan je verzekeren dat ook dit een verduiveld moeilijke aangelegenheid is geweest.
Tot slot wil ik ook je aandacht vestigen op het rode bevestigingsstukje. Dit stukje was niet rood meer zelfs het stond er niet. Ik heb het gewoonweg toegevoegd omdat ik dacht dat dit een meerwaarde zou kunnen betekenen aan het schilderij. En ik denk dat dit een zeer goede inval geweest is geweest want dit kleine stukje trekt naar mijn mening net genoeg aandacht en brengt net genoeg kleur in het gehele grijze buizenstelsel.

De volgende bespreking zal ik verder gaan met het geheel af te werken en hier en daar nog wat zaken beter naar voor laten komen.

21-03-2010 om 16:11 geschreven door priet  

Ook vandaag ga ik weer wat vertellen over dit schilderij. De verschillende reacties die ik krijg op dit werk zijn fantastisch. Het doet echt goed te weten dat er mensen zijn die alles mee volgen. Ik weet dat er zelfs enkele het één en ander gebruiken in hun eigen schilderijen.  En dat is nou net het fijne en de drijfveer waarvoor ik deze blog heb namelijk “Mensen laten kennismaken met de verschillende werkwijzen die er zijn om aquarellen en pastels te maken.

Zoals je kan zien ben ik begonnen met loodgieter te spelen en ben  ik aan de buizen aan het werken geweest. De kunst is hier om de buizen zelf iets meer te laten spreken dan hetgeen ze zijn. Ik bedoel hiermee dat een buis van de waterleiding niet zo speciaal van aard is om er een schilderij aan te wijden. Maar ik wil wel deze leiding zo natuurlijk mogelijk op het papier krijgen.

Als je nu kijkt op de foto dan zie je dat ik getracht heb om de buizen een mooie kleur mee te geven maar tevens heb ik geprobeerd om deze buizen een kleur te geven die goed bij de omgeving past. En daar is het eigenlijk om te doen wanneer je iets gaat schilderen. Je moet namelijk proberen om het gehele plaatje zo te maken dat het aangenaam is om naar te kijken. Door nu een aantal kleuren te gebruiken die ik ook in de tegels en de vuile tegels gebruikt heb. Want door dit te doen krijg je weer een eenheid in het werk. Technisch gezien is het niet heel gemakkelijk om deze waterleidingsbuizen te schilderen want ze moeten er natuurlijk ook uitzien als buizen. Dat wil zeggen dat ze rond zijn maar ook moet je ervoor zorgen dat de bochten en ellebogen die onderdeel van deze leiding zijn er natuurgetrouw bij komen te liggen. En dat is natuurlijk een beetje andere koek. Het kan niet zijn dat je een paar lijnen trekt die grijs van kleur zijn en dat daarmee de kous af is. Neen je moet er voor zorgen dat er een lichte en schaduwkant aan deze buizen zit. Want enkel daardoor ga je er voor zorgen dat het geheel geloofwaardig is en er ook als dusdanig uitziet.

Ik laat het aan de toeschouwers over of me dit gelukt is maar ik zelf ben er ………………….. over en dat is natuurlijk ook iets waard.

Mijn volgende bespreking zal nog meer betrekking hebben op deze buizen en dan ook op de kraan die tenslotte een van de hoofdpunten van dit schilderij dient te worden.

16-03-2010 om 20:32 geschreven door priet  

Vandaag ga ik weer een stukje schrijven over deze aquarel. Het is ook een hele tijd geleden dat ik nog iets geschreven heb. Maar soms loopt alles niet zoals je graag zou willen en dan moet je het één en ander uitstellen. In dit geval was dat het bloggen en het aanvullen van mijn blog. Maar ik hoop nu weer opnieuw vertrokken te zijn voor een hele poos.

Als je op de foto kijkt, dan zie je dat ik eigenlijk alleen maar gewerkt heb om de kleuren van de aquarel iets meer op te halen. Ik heb er wel voor gezorgd dat ik geen zware kleuren ging maken maar ik heb enkel bij de bestaande kleurmengingen iets meer pigment bijgevoegd en daardoor de kleur iets heftiger gemaakt. Hierdoor kan je ook zien dat ik aan de tegels rond de wasbak praktisch niets meer moet doen. Het ziet er nu een heel stuk beter uit dan op de vorige foto.

Aan het hout dat de bovenkant van de tegels afboord moet ik wel nog het een en ander doen maar dat zal ik in een volgende fase behandelen zodat het meer zijn natuurlijke vorm en kleur zal krijgen.

Als ik nu naar de bovenkant van het schilderij kijk dan lijkt me alles een beetje te saai. Ik ga hier ook het één en ander aan wijzigen. Zeker de spiegel in het midden moet aangepast worden want dit lijkt nu een redelijk bleek vlak en de twee flankerende vlakken moeten ook gewijzigd worden. Er dient duidelijk meer structuur in het geheel te komen.

Weet je als ik zo bezig ben met een schilderij en dat mag een olieverf, pastel of aquarel zijn dan verdiep ik me steeds meer en meer in het werk. Ik wil hiermee zeggen dat ik dan op verschillende punten ga letten en dat dit dan vrijwel automatisch gaat. Ik moet geen moeite doen om bepaalde onvolkomen of niet goed in het geheel liggende vlakken of kleuren te zien en daar dan een nieuwe interpretatie aan te geven.  Ik weet dat het geheel ietwat vervreemd overkomt maar toch zal je zien dat het geheel mooi in elkaar zal lopen als het af is. Alleen zit er een kleine fout in één van de lijnen van de tegels. Daar moet ik nog proberen iets aan te wijzigen. Of dat gaat lukken weet ik niet want alles heeft daar al zijn afgewerkte kleur en dan is het heel moeilijk bijzonder bij aquarel om nog iets te wijzigen. Indien het niet van de eerste keer lukt om het foutje te corrigeren, dan ga ik er niet verder aan werken want dan is de kans groot dat ik het geheel ga verknoeien en dat is het me niet waard. Want geloof me werken met aquarel op dit formaat(ongeveer 95x70cm) is niet gemakkelijk.

De volgende keer ga ik weer iets verder met de afwerking en dan hoop ik de buizen aan te pakken zodat je daar ook iets meer van te zien krijgt.

10-03-2010 om 15:47 geschreven door priet  

Zoals altijd ben ik begonnen met een uitgewerkte tekening. Zeker bij een aquarel van deze afmetingen vind ik het noodzakelijk om een goede uitgangstekening te hebben. Wat ik wel vergeten ben bij het maken van deze aquarel is de ondertekening te fotograferen en dat is wel jammer. Soms gebeurt het me toch nog eens dat ik zo enthousiast bezig ben dat ik vergeet om een aantal stappen te fotograferen. In dit geval de ontwerptekening en dat is toch wel een zeer cruciaal punt voor mij. Maar goed niet getreurd dan begin ik met de eerste fase van het schilderen. Eigenlijk heb ik tijdens het tekenen alles wat van belang is in dit schilderij uitgetekend. Dit schilderij is gemaakt  op een zeer zwaar papier van 640 gram Bockingford met een medium structuur. Waarom kies ik in dit geval voor zulk zwaar papier is tweeledig. Enerzijds omdat ik op een volledig blad werk van 76 x 56 cm en anderzijds omdat het ook wel iets heeft als je zulk papier inkadert (met schepranden) zoals ik doe vrij hangend. Je kan dan namelijk zien dat dit een papier van zware structuur is. Natuurlijk als je op zo’n zwaar papier werkt dan gaat het ook niet snel bobbelen en van vorm veranderen en dat is natuurlijk ook belangrijk voor het inkaderen op mijn vrij hangende manier.

Nadat ik het hele onderwerp heb ingetekend rekening houdend met perspectief en ook met de nodige onderdelen ben ik het geheel van een eerste kleuring beginnen te voorzien. Hier was het belangrijk om er toch voor te zorgen dat ik het geheel niet al te zwaar inkleurde. Je weet onderhand al dat je bij aquarel van licht naar donker werkt maar toch moet ik er ook nog steeds opletten dat ik alle eerste opzetten niet al te precies wil uitwerken en van kleur voorzien. Want dit is het moeilijkste voor mij althans om je steeds in te houden en niet onmiddellijk naar het eindresultaat toe te werken. Zonder grootsprakerig te willen overkomen kan ik zeggen dat het maken van een aquarel op deze afmetingen niet het gemakkelijkste is wat je kan doen. Je meot in elk geval er steeds voor zorgen dat je de nodig verf aanmaakt voor het gehele schilderij te bedekken want als je met twee verschillende mengingen in één vlak wil werken dan zal je het verschil onmiddellijk zien. Dus heb ik ook hier me de gewoonte gemaakt om telkens genoeg verf aan te maken. Dit aanmaken van redelijke hoeveelheden verf(mengingen) heeft trouwens nog een groot voordeel je kan steeds een hoeveelheid van je verf(menging) gebruiken om een donkerdere kleur bv schaduwkleur te maken.

Het onderwerp zelf heb ik nog niet veel over gezegd. Ik heb dit onderwerp vanuit de mijn van Waterschei. Ik ben via een foto op het idee gekomen om deze vuile wasbak die ik typerend vond om ergens in een steenkoolmijnen te hangen te gaan schilderen. Bijzonder het naamplaatje dat zich  boven de wasbak bevond namelijk “drinkbaar water” trok mijn aandacht. Er kon zich in mijn ogen geen grotere tegenstelling voordoen voor mij dat men boven zulke wasbak nog het plaatje van drinkbaar water had staan.

Hoe ik de kleuren aanbracht en hoe ik het perspectief probeerde weer te geven zodat er iets eigenzinnigs uitkwam kan je de volgende keer lezen.

28-02-2010 om 13:23 geschreven door priet  

20-02-2010 om 15:28 geschreven door priet  

Zoals je vandaag kan zien ben ik verder gegaan met de kleur uit te diepen. Dit wil zeggen dat ik stilletjes aan naar het uiteindelijk resultaat aan het werken ben.

Natuurlijk brengt dit met zich mee dat je over het hele schilderij moet werken. Indien je dat niet doet dat gaat alles teveel in fragmenten of delen opgesplitst zijn en dat is natuurlijk niet goed voor het schilderij.

Ik ben in de eerste plaats begonnen met het zicht op de kamer nog iets meer aan te passen met kleur. Ik heb de warmere kleuren die zich hier bevinden nog iets meer aangezet (zie hiervoor bijvoorbeeld de planken vloer). Ook ben ik nog bezig geweest met het uitdiepen van de reflectie in de vensters.

Daarna ben ik begonnen met de kleuren aan de buitenkant aan te pakken en van een nieuwe transparante laag te voorzien. Je ziet heel goed dat ik alles iets warmer gemaakt heb. Ik heb hiervoor niets extra moeten doen alleen heb ik de kleuren die al aanwezig waren nog meer en beter aangebracht. Dit heeft als gevolg dat het hele schilderij veel beter oogt en het nog meer de nadruk legt op een mooie zomerse namiddag waar alles in het zonlicht baadt en het geheel een warme gloed heeft.

Natuurlijk is het nu gemakkelijk om te zeggen dat het dat laatste is waar ik zo naar gezocht heb. Maar het is werkelijk zo dat ik dit gezicht  min of meer in mijn hoofd had toen ik aan dit schilderij begonnen ben. Het geheel begint nu de uitstraling te krijgen die ik zelf hoopte te bereiken.

Wat ik wel heel nauwkeurig gedaan heb is de planken die rond het voorste raam zitten verder uit te werken. Ik heb de nerven die in deze planken zitten nog iets meer aangezet en daardoor het voorgrond gedeelte nog iets meer aandacht gegeven waardoor alles nog beter weergeeft dat je de verschillende onderdelen (voor, midden en achtergrond) van een schilderij ten alle tijden moet respecteren. En dat kan je doen door met de kleur te werken of door de detaillering verder uit te werken het geeft niet wat je doet maar je moet er wel voor zorgen dat je die elementen steeds hun plaats in het schilderij weet te geven.

Voor de volgende bespreking zal er nog alleen het afwerken van de planken aan de buitenkant op het programma staan en misschien nog wat meer de nadruk leggen op deze zwoele atmosfeer. Maar dat weet ik je in het laatste deel wel uit te leggen.

13-02-2010 om 13:01 geschreven door priet  

Vandaag begin ik weer met wat nieuwe uitleg over dit schilderij. Als je op de foto kijkt dan kan je zien dat ik weer enkele nieuwigheden aangebracht heb die het schilderij werkelijk verlevendigen.

In de eerste plaats ben ik beginnen te werken aan de planken die rond het venster zitten. Door met een borstel waar ik de haren gespreid heb een aantal fijne lijntjes te trekken krijg je de indruk dat je de nerven van het hout ziet. Ook heb ik met een  menging van gebrande Sienna en Frans ultramarijn een redelijk donkere kleur gemaakt. Deze kleur heb ik gebruikt om de knoesten die in de planken zitten aan te geven. Ook dat is me redelijk goed geslaagd vind ik zelf. De nagels die er in deze planken zitten heb ik dan weer met een menging van gebrande Sienna en omber geschilderd. En ook dat draagt bij tot een goed geheel.

In de tweede plaats ben ik dan verder gaan werken aan de binnenkant van deze kamer. Ik ben nog wat extra kleur gaan aanbrengen op het koffer waardoor dit object weer beter tot zijn recht komt. Ik tracht ook hier een duidelijk beeld te geven hoe zo een koffer er uit ziet. Maar ik werk het ook weer niet teveel uit omdat je de koffer ziet staan door de venster aan de achterkant in de kamer. Dit soort denkpistes zijn van belang om een goed schilderij klaar te maken. Dikwijls wordt er niet aan gedacht dat je met een aantal wetmatigheden moet rekening houden om iets geloofwaardig te schilderen. En nu kan je zien door dit koffer niet helemaal in detail te schilderen dat dit bijdraagt om een bepaalde afstand te scheppen in het werk.

Ten derde ben ik iets gaan uit proberen wat ik nog niet gedaan heb. Ik ben namelijk een soort lichtbreking gaan weergeven op de ruiten. En ook hier ben ik zeer tevreden over. Door met een stijvere borstel die vochtig is heb ik een aantal lijntjes uit gewassen in de ruiten. Door dit te doen krijg je het gedacht dat de lichtinval (in dit geval zou ik het ook het zonlicht kunnen noemen) vanuit het achterste venster goed zichtbaar wordt in de voorste ruiten. Natuurlijk moet je opletten met dit soort toepassingen dat je dit niet te veel doet want dan gaat je schilderij te kunstmatig zijn en lijkt het nergens op. Je kan zelfs je schilderij er mee verknoeien. Dus let op als iemand dit toepassen gaat probeer het eerst uit op een stukje papier zodat je deze handeling goed in de vingers krijgt.

Tot slot heb ik nog een zeer  dunne laag omber natuur over de plankenvloer gezet waardoor alles wat warmer wordt en beter aansluit bij de kleuren van het koffer.

De volgende bespreking zal handelen over de verdere afwerking en het zal stilletjes aan naar zijn einde lopen wat dit schilderij betreft. 

08-02-2010 om 11:21 geschreven door priet