|
Ik heb voor de eerste keer meegedaan aan het aquarelsalon dat al voor de zesde keer georganiseerd is door de Koninklijke Limburgse Federatie voor Beeldende Kunsten. Het is voor mij de eerste keer dat ik deelgenomen heb. De reden voor niet deelname aan de vorige salons is vrij eenvoudig. Ik ben nog maar van vorig jaar aan het aquarelleren en het salon wordt maar om de twee jaar gehouden. Het niveau van de deelnemers aan dit aquarelsalon is tamelijk hoog en degene die geselecteerd worden door een zeer profesionele jury mogen stellen dat ze toch al wat van aquarelleren afweten. Omdat ik nog maar zo kort met aquarelleren bezig ben wilde ik eerst niet meedoen. Maar bij nader inzien en door het aandringen van enkele vrienden en mijn echtgenote dacht ik "wat kan je verliezen als je wel meedoet". Voor mijn eigen moest ik toegeven dat ik alleen maar kon winnen als ik mijn werk bloot stelde aan het kritische oog van een jury die alleen maar met aquarel bezig is. Mijn verwachtingen waren niet hoog gespannen, bijzonder, omdat ik de inzendingen van de verschillende deelnemers gezien had bij de inschrijving. Ik dacht toen dat ik geen enkele kans maakte om door te stoten naar de finale of eindtentoonstelling.
Groot was mijn verwondering toen ik deze week via de post op de hoogte werd gesteld dat mijn werk weerhouden is voor de eindtentoonstelling. Ik was niet alleen verwonderd maar ook trots dat ik dit gepresteerd heb op zo'n korte tijd. Ik wil zeker niet hoogdravend overkomen maar dit is toch wel een opsteker van formaat. Bijzonder omdat ik geen enkele verwachting had op een selectie. Je kan misschien wel denken hoe ik mij voelde toen ik de boodschap las voor mijn selectie.
Als ik nu alles overschouw, dan kan ik alleen maar stellen dat ik goed gedaan heb met mee te doen. Ook is deze selectie een goede drijfveer om verder te gaan met aquarelleren en mezelf verder te bekamen in en met dit medium. Want vergeet niet dat ik een autodidact ben op het gebied van aquarelleren. Ik heb nog van niemand enige les gehad in het aquarelleren. Ik ben trots en fier maar ik blijf erbij, dat ik nog maar aan het begin sta van de werkelijke aquarelkunst. Want geloof me vrij er zijn op deze tentoonstelling echte pareltjes te bewonderen en dan bedoel ik zeker niet mijn werk. Ook moet ik toegeven dat een vriend gelijk heeft gehad toen hij stelde "Pierre jij ziet niet meer hoe je werken er werkelijk uitzien omdat je eigenlijk een vooroordeel hebt over je werk. En omdat je, je eigen werken altijd onderschat." En vandaag zeg ik graag dat deze vriend het wel bij het rechte eind heeft gehad toen hij me werkelijk puschte om mee te doen aan deze wedstijd.
Je mag van mij aannemen dat ik een zeer gelukkig man ben met het behaalde resultaat. Hier onder een foto van het geselecteerde werk.
foto 008
|
Ik ben Pierre Vanstipelen, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Priet.
