Annemie Turtelboom, Open VLD, bij de voorstelling van het Antwerpse bestuursakkoord:
Een schildpad komt pas vooruit als ze haar nek uitsteekt.
Staatssecretaris voor Asiel Maggie De Block (Open VLD) vindt dat sociale partners de handen uit de mouwen moeten steken voor het optrekken van het leefloon:
Een paringsdans kan mooi zijn, maar er moet ook iets van komen, hé!
De vorige burgemeester van Aalst, Anny de Maght, keurt als ervaringsdeskundige, de wagens die zich inschreven voor deelname aan volgende carnavalstoet:
Walter Pauli, redakteur bij Knack, over de afstraffing van Patrick Janssens bij de voorbije gemeenteraadsverkiezingen in Antwerpen:
Janssens ziet Antwerpen als een A-merk.Zijn communicatie focust op cultuur en gastronomie, op stoeten, musea en autoluwe winkelstraten: op het goede leven, dat zich vooral in het centrum afspeelt.Dat heeft in se niets te maken met progressiviteit of stedelijkheid. Hij was een sociaaldemocratische manager met te weinig empathie voor de gewone man uit de doorsneebuurt.Patrick Janssens had een mooi verhaal voor Antwerpen, maar misschien een schrale boodschap voor veel Antwerpenaren.
Waarschijnlijk had ons Patje het wel voelen aankomen. Waarom anders dat huwelijk met de CD&V om met een gezamelijke Stadslijst naar de kiezers te gaan? Een huwelijk dat trouwens al terug ontbonden is.
*
We hebben het heel de dag gehoord in het nieuws:
Gisteren heeft de Patrick Janssens (SP.A), burgemeester van Antwerpen sinds 10 juli 2003 toen hij Leona Detiège opvolgde, op het Schoon Verdiep in het Antwerpse stadhuis zijn laatste gemeenteraad als burgemeester voorgezeten.
Voor deze laatste zitting was de perstribune volzet: cameraploegen van ATV (de lokale Antwerpse televisiezender), van VTM en VRT, alsook radiojournalisten.
Net zoals de voorbije twee gemeenteraden van na de verkiezingen van 14 oktober, stond er maar weinig van belang meer op de agenda.
Aan de manier waarop hij de agendapunten afratelde, was duidelijk te merken dat het hem niet afging en zich aldus eens te meer liet kennen als een slecht verliezer.
Op een interpellatie van het Vlaams Belang over de evolutie van het aantal woninginbraken, zei Janssens kort dat hij het eigenaardig vond dat een dergelijk onderwerp de laatste interpellatie zou worden die aan hem als burgemeester gericht werd.
De verschillende fractievoorzitters hadden een speech klaar ter ere van de aftredende burgemeester,dat hij bedankt was voor de goede samenwerking van de voorbije jaren, dat hij hopelijk nog een rol zou spelen in Antwerpen en veel succes met zijn verdere loopbaan, etc., etc..
Maar het ging niet door: het mocht niet van de Patrick. Bloemen noch kransen. Op het einde van de zitting beperkte Janssens zich er toe om alle aanwezigen een prettig eindejaar te wensen. Daarna verdween hij zonder verder commentaar.
Het werd een afscheid in mineur.
Met Janssens komt een eind aan 70 jaar socialistisch bestuur in Antwerpen.
Patrick Janssens wil ook niet meer in de Antwerpse gemeenteraad zetelen, maar zijn functie in het Vlaams Parlement blijft hij wel behouden.
De rode draad doorheen de roman is de arrestatie van een jonge aanrander, verkrachter en moordenaar met later het verloop van zijn assisenproces en welke emoties dit allemaal teweegbrengt onder de buurtbewoners.
Speciaal aan het boek is dat elk hoofdstuk afwisselend verteld wordt door een ander persoon uit de straat of de naaste omgeving, wat ik in het begin niet direkt door had, tot de huisdokter aan het woord kwam.Tussendoor verschijnen ook krantenverslagen over het gebeurde en van het proces tegen de jongeman. Niettegenstaande blijft het verhaal een vlot verlopend geheel. Het geheel werd meesterlijk in elkaar gevlochten.
Dit alles geschreven in een platvloerse omgangstaal waarbij de intieme omgang en verlangens van de koppels constant aanwezig zijn.Recht uit het leven gegrepen , zou ik het kunnen omschrijven.
Ik ga hier de tekst overnemen welke op de achterkant van de omslag van het boek vermeld staat, want ik zou het zelf niet beter kunnen schetsen:
Begin jaren 70 maakte Staf Van Eyken, alias de Vampier van Muizen, de streek van Mechelen onveilig als moordenaar en verkrachter. Dit gruwelijk fait divers neemt Louis van Dievel als uitgangspunt voor een veelstemmige, aangrijpende roman. De arrestatie van de gevreesde seriemoordenaar zet de buurt op zijn kop: relaties beginnen te schuiven, maskers vallen af en goedbewaarde geheimen komen aan het licht en brengen sommige buurtbewoners in het nauw. Eentje gaat er finaal door het lint, een andere probeert zelfmoord te plegen, nog een andere rijdt zich te pletter of drinkt zich dood en waarom is Simone chantabel en wil de kwezel Francine per se naar het Assisenproces? Met veel inlevingsvermogen en liefde ontrafelt de auteur het menselijke kluwen van de wijk. Iedere bewoner krijgt een eigen gezicht, een eigen geschiedenis. Of het nu de kapelaan is, de lokale duivenmelker, de plattelandsdokter, de kruidenier, de slagersvrouw, de kroegbazin van de Mexicana, de Vlaams-nationalist of de stiefvader van de moordenaar, elke bewoner heeft zijn eigen, vaak grimmige visie op de gebeurtenissen. Zo vormt de roman een mozaïek van korte, soms hilarische, soms intrieste tableaux vivants. De Pruimelaarstraat schetst in geuren en kleuren een levendig portret van la Flandre profonde uit een tijd toen het leven nog eenvoudiger leek dan nu.
Het Nieuwsblad: Een levendig, opmerkelijk lichtvoetig, soms zelfs erg grappig maar vooral geloofwaardig portret van een werkmansstraat.
Gisteren hoorde ik in het nieuws iets vermelden waarvan ik dadelijk dacht dat het iets goed was om voor vandaag een berichtje rond te schrijven. Maar een half uurtje later wist ik al niet meer wat het was. Uren heb ik er op gedacht, maar niets. Weg. Kwijt. Ik heb dan de laatavonduitzending van het nieuws opnieuw helemaal gevolgd, maar heb het niet meer gehoord of het is niet meer opgevallen. Heb dan nog tot half twaalf mijn cartoon-bestand nagekeken, omdat ik dadelijk gedacht had aan een oud cartoon dat erbij zou passen, maar niets gevonden dat opviel. En ik kan u verzekeren dat dat bestand intussen al enorm groot is.
Het gebeurt de laatste tijd meer en meer dat ik iets vergeet of me niet kan herinneren. Het wordt zelfs onrustwekkend.
Dan vanmorgen maar met de rest van het dagprogramma gestart:
- de voormiddag al naar de speelgoedwinkel geweest om nog enkele kerstcadeautjes voor de kleinkinderen te kopen.
- naar het warenhuis voor de inkopen.
- wou deze namiddag in de tuin de vlinderstruik nog snoeien nu het niet meer vriest, maar intussen is het weeral beginnen regenen. Dat zal dan voor een andere keer worden.
Vorige week (of was het al iets langer) zag ik op TV een reportage over de langste loopgracht van de eerste oorlog in ons land en dat die niet in de Westhoek gelegen is, maar ten noorden van Antwerpen.
Vorig jaar half november heb ik nog een wandeling gemaakt daar in de omgeving, nl. in het Mastenbos (Kapellen) en een stuk langs het Antitankkanaal dat loopt van Stabroek tot Oelegem.
Er werd ook vermeld dat er in die omgeving heel veel bunkers staan. Kijk zelf maar:
Vandaag is het een bijzondere dag. Of zelfs nog beter gezegd: een uitzonderlijke dag.
Het is immers de laatste dag van de eeuw met drie gelijke getallen.
Op een dag als vandaag met zulke aparte cijfercombinatie hebben burgemeesters en schepenen het extra druk doordat er dan veel trouwlustigen zijn.
Uit een rondvraag bij de stadhuizen van de grote steden blijkt dat minstens dubbel zoveel mensen elkaar vandaag hun jawoord geven.
In Brugge en Gent zijn er op woensdag normaal geen huwelijken, maar voor zo'n uitzonderlijke datum wordt er een uitzondering gemaakt. In Brugge touwen er vandaag 11 koppels en in Gent 13.
In Antwerpen zijn huwelijken gratis op dinsdag, vrijdag en zaterdag. Maar voor zo'n speciale datum zijn de mensen wel bereid om 124 extra te betalen. Hier 10 trouwers vandaag.
10/11/12 was ook zo'n 'speciale' trouwdag. In Gent was er die dag een koppel dat zelfs vroeg om om 9 uur te kunnen trouwen, zodat de trouwdatum 9/10/11/12 werd.
Het gebeurt niet gauw, maar eigenlijk weet ik vandaag niet wat schrijven. Dan maar iets wat ik nog achter de hand had voor 'noodgevallen' zoals nu: een grapje.
Begrijpen jullie dat nu?
Als een neger in de zon ligt, is hij zwart. Als hij ziek is, is hij zwart. Als hij kwaad is, is hij zwart. Als hij het koud heeft, is hij zwart. Als hij het warm heeft, is hij zwart.
Als een blanke in de zon ligt, wordt hij bruin. Als hij kwaad is, wordt hij rood. Als hij misselijk is, is hij groen. Als hij het koud heeft, is hij blauw. Als hij het benauwd heeft, is hij paars. Als hij dood is, is hij wit en Als zijn lever niet in orde is, dan is hij geel.
We herinneren ons nog zijn uitval in de Kamer aan het adres van de N-VA op de kritiek die deze partij had op het begrotingsakkoord, welk door de premier als een "eerlijk en evenwichtig" werkstuk verdedigd werd:
Wat heeft de N-VA al gerealiseerd? Niks, rien! N-VA heeft de kans gekregen toe te treden tot de federale regering maar heeft die verantwoordelijkheid niet opgenomen., aldus de opgewonden premier.
De partij stelt zich destructief op. Ze ziet overal problemen, maar lost niets op.
waarop N-VA-fractieleider Jan Jambon repliceerde:
Op het vlak van verantwoordelijkheid hebben we van u geen lessen te nemen.
"Wij nemen onze verantwoordelijkheid op gemeentelijk vlak, vanaf januari op provinciaal vlak en al jaren op Vlaams niveau. Wij zullen nooit verantwoordelijkheid nemen om het PS-programma uit te voeren. en er nog aan toevoegde: "Maar dat was in het Frans. Ik daag u uit om hetzelfde in het Nederlands te doen."
De regering deed wat "noodzakelijk en haalbaar" was, aldus de premier. "Noodzakelijk", vanwege de "bedrukte economische situatie". "Haalbaar", gezien de samenstelling van de regering met zes erg verschillende partijen en erg verschillende gevoeligheden in het noorden en het zuiden van het land. "De taak van de regering was meer dan ooit om het evenwicht in onze samenleving te behouden, de belangen van de burgers te verdedigen en de dynamiek van onze economie te stimuleren".
Maar de premier blijft gevoelig voor kritiek op zijn beleid.
Eind voorbije week deed Elio Di Rupo in een interview opnieuw een aanval op de N-VA:
De N-VA, dat is plat populisme. Hun ware bedoeling is het separatisme, al zeggen ze dat nooit met zoveel woorden tegen de kiezer.
Ik was het beu. Ik had er genoeg van om onterecht bekritiseerd te worden door de N-VA. Die zeggen zomaar wat, om het publiek te plezieren.
Woensdag 5 december was het precies een jaar dat de regering Di Rupo in het zadel zit.Door de crisis en alle besparingen was het voor de regering zeker geen gemakkelijk jaar.
Volgens een tussentijds rapport van het burgerinitiatief Rapporteurs.be blijkt dat van de meer dan 300 beloftes die de federale regering bij zijn aantreden maakte, er tot nog toe - 63 werden gerealiseerd - en 9 bijgestuurd, - verkeren er 16 in gevaar - en zijn er 5 gebroken. 134 beloftes zijn nog in behandeling en van 101 beloftes is er tot op heden geen informatie beschikbaar.
Deze voormiddag heb ik een klein plafond - 2,65m x 2,90m - geschilderd. Ik had hiervoor nog juist genoeg overschot van verf staan van jaren geleden.
Maar moe dat ik achteraf was.
Eergisteren had ik het plafond al afgewassen en was ik ook al zo verschrikkelijk moe. Velen zullen zeggen dat eerst afwassen niet meer hoeft, maar ik ben nog ouderwets.
Maar zo moe van zo'n klein beetje inspanning! Dat wil zeggen dat die rare ziekte nog pertinent aanwezig is, erger zelfs dan ik kon vermoeden. Ik weet wel dat ik er nooit van zal kunnen genezen, maar dat het nog zo erg is, dat verbaasde me toch enigszins.
Nu nog de gordijnkast schilderen. Dat zal iets voor morgen of begin volgende week worden denk ik. Daarna opnieuw behangen.
Dan nog de nachthal: hier ook het plafond herschilderen. Maar boven de trapgat moet ik dan wel een stelling maken. En ook hier behangen. Het papier hiervoor ligt al drie jaar te wachten.
Maar maandag eerst met de auto naar de garage voor jaarlijks onderhoud.
Verder zien we dan wel wanneer het allemaal af geraakt. Rustig aan.
En daartegen weet de vrouw wel weer wat anders: de badkamer b.v. en hier of daar een deur die ze in een andere kleur wil....
Dit boek bestaat uit allemaal losse, afzonderlijke korte verhalen, sommige zelfs van slechts enkele bladzijden, welke zich, op een enkele uitzondering na, allemaal afspelen in een hotelkamer.
- een man die binnendringt langs het raam en de vrouw die op het bed ligt, vastbindt;
- een verjaardagsfeest dat uit de hand loopt;
- een politiek leider die na zijn afscheidsspeech zich met 3 Poolse hoeren wil vermaken.Deze man komen we later nog 2 maal terug tegen in de hotelkamer.
- een familie die arriveert en de vader die de twee kinderen nog een verhaaltje vertelt voor het slapengaan, waarna er nog op de deur wordt geklopt; - een vrouw die in het donker de weg in haar kamer wil vinden en voor elk parcours het aantal stappen telt;
- een vrouw die een baby verkoopt;
- iemand zit gehurkt aan de oever van de vijver in het park;
- drie broers die samen met hun moeder Twister spelen;
- een man wacht op zijn vrouw, die anders nooit te laat komt;
en nog enkele andere bizarre verhalen, waar meestal kop nog staart aan te krijgen is.
Tussendoor ontmoeten we het kamermeisje dat komt kuisen als de gasten vertrokken zijn.
Jammer voor de jonge schrijfster (1987) dat ik het moet zeggen, maar ik vond het meestal absurde verhalen.
Toch zou ik het wel speciaal origineel willen noemen.
1.000.000.000 Sinds de lancering in februari 2004 heeft Facebook de kaap van één miljard actieve gebruikers berijkt.Samen hebben die al in totaal 219 miljard fotos op hun pagina geplaatst.
-295.372 - Van de zes miljoen Belgen die verplicht zijn om een belastingaangifte in te dienen bij de fiscus, zijn er 295.372 particulieren die dit voor het aanslagjaar 2011 vertikt hebben.
- 4500 - In het arrondissement Antwerpen alleen al zijn er 4500 kinderen met een problematische opvoedingssituatie die onder toezicht staan van de jeugdrechter.
Sinterklaas bij zijn intrede in Antwerpen op 17 november, vanop het balcon van het stadhuis: "Er zijn dit jaar twee kinderen stout geweest." Waarna duizenden kinderen hun adem inhielden, uit vrees dat de Sint hun naam zou noemen. "Ruben en Louise", schalde het vervolgens uit de luidsprekers. Maar even later kon de Sint iedereen geruststellen. Ook Ruben en Louise waren niet stout geweest, waarna de Sint zei: "Er zijn ook dit jaar geen stoute kinderen." Intussen zal de Sint dit weekend al bij vele kinderen langs geweest zijn.
Voorbije week is er eigenlijk niet zoveel gebeurd, buiten dan die erge feiten met jongeren waar niet mee te schertsen valt. Toch heb ik wat kunnen vergaren:
In 2010, het laatste jaar waarvoor volledige cijfers beschikbaar zijn, werden in heel België 2.796.270 verkeersovertredingen vastgesteld en beboet door middel van onmiddellijke inning, goed voor een bedrag van 153.739.810 euro.
Het leeuwenaandeel hiervan, 71,4 procent van het totaalbedrag of 109.791.503 euro,werd door Vlaanderen betaald.
Officieel zijn alle Belgen dan wel gelijk voor de wet, in de praktijk en in het verkeer is daar weinig van te merken. Terwijl in Vlaanderen een woud van flitspalen staat,
zijn ze bezuiden de taalgrens nog altijd op één hand te tellen, waardoor de kans om tegen de (flits)lamp te lopen in Vlaanderen natuurlijk vele malen groter is.
Op de vraag waarom het strenge Vlaamse beleid moet leiden tot een bijkomende geldtransfer naar Wallonië hebben we tot op heden nog geen zinnig antwoord gekregen.
(Deze kaart is wel enkele jaren oud)
Tenzij dan het feit dat iemand het gat in de Belgische schatkist moet dichtrijden natuurlijk
Indie flitspalenzaak komt blijkbaar toch enige verandering.
Is het nu omdat er flitspalen bijgekomen zijn of omdat de weinige die er staan nu ook effectief werken, maar in de eerste negen maanden van dit jaar werden op de Waalse wegen liefst 159.558 snelheidsduivels geflitst.
Dit is een stijging met 81,4% in vergelijiing met dezelfde periode vorig jaar.
Verwacht wordt dat tegen het einde van het jaar de kaap van 200.000 zal overschreden worden.
Waals minister van Verkeersveiligheid, Carlo Di Antonio (cdH) maakt zich zorgen over deze sterke stijging.We riskeren dezelfde cijfers als Vlaanderen te halen, terwijl ons wegennet duidelijk minder radars telt. aldus de constatatie van de minister.
Aanvankelijk was ik van plan mijn Weblog gewoon onder mijn echte naam te starten. Maar als ik zo eens naar de andere reeds bestaande keek, viel het mij op dat de meeste ervan met een schuilnaam werken. Vandaar dat ik uiteindelijk beslist heb dat ook maar te doen.
.../raa. is het geworden. R.A.A. is in feite niet zo geheimzinnig als het op het eerste zicht lijkt. Het zijn namelijk de eerste letters van mijn voornamen.
Annemie Turtelboom, Open VLD, bij de voorstelling van het Antwerpse bestuursakkoord:
Staatssecretaris voor Asiel 
Antwerpen zijn huwelijken gratis op dinsdag, vrijdag en zaterdag. Maar voor zo'n speciale datum zijn de mensen wel bereid om 124 extra te betalen. Hier 10 trouwers vandaag.
Premier Elio Di Rupo 
Moe.
jaar 
Sinds de lancering in februari 2004 heeft Facebook de kaap van één miljard actieve gebruikers berijkt.
Van de zes miljoen Belgen die verplicht zijn om een belastingaangifte in te dienen bij de fiscus, zijn er 295.372 particulieren die dit voor het aanslagjaar 2011 vertikt hebben. 
In het arrondissement Antwerpen alleen al zijn er 4500 kinderen met een problematische opvoedingssituatie die onder toezicht staan van de jeugdrechter.
