Rond snelwegen.

Uit een onderzoek gepubliceerd in het tijdschrift The Lancet blijkt dat de longen van jongeren die op minder dan anderhalve kilometer van een autosnelweg wonen, 3 tot 7% kleiner blijven dan van anderen.  De schade is groter naar gelang men dichter bij de snelweg woont.

Volgens de onderzoekers is de afwijking volledig toe te schrijven aan luchtvervuiling; het ultrafijn stof van de uitlaatgassen die vooral afkomstig zijn van dieselmotoren  en van het zware transport.

Deze in de lucht zwedende deeltjes kunnen ook leiden tot hart- en longziekten, astma en bronchitis.

Een Belgisch team van wetenschappers stelde in de buurt van autosnelwegen ook een opvallende toename van spina-bifida-gevallen (open rug) vast, vooral rond de drie snelwegen die vanuit Antwerpen vertrekken naar Gent, Hasselt en Brussel.

13-11-2007 om 00:00 geschreven door R.A.A.

  Racisme?

Tegenwoordig moet men toch echt heel goed opletten wat men zegt.

Gewone uitdrukkingen uit onze omgangstaal,

zoals b.v. die vuile Turk, ne Makak,

of: hij rookt als een Turk,

of :‘negerzoenen’ zoals de Hollanders onze ‘negerinnetettekes’ noemen
(zie mijn artikel hierover op www.bloggen.be/afgevoerd):

 MAG ALLEMAAL NIET MEER, WANT DAT IS RACISTISCH!

Uitdrukkingen zoals: gij kieke, lompe ezel, onnozele aap,

of: weet gij wat ge kunt, kruip in den hoogsten boom

of zoals we vroeger als kinderen tijdens het kibbelen ook al eens zegden: gaat naar huis manneke, uw moeder heeft visjes gebakken,

zijn toch allemaal gewone uitspraken.

Maar als ge nu tegen een zwarte voetballer iets zegt in de aard van: “kruip in een boom en eet bananen”, omdat hij als dure professional niet voldoet, dan zijt ge een echte racist, zijn alle zwarten kwaad en zwaar beledigd, krijgt ge het Centrum voor Racismebestrijding op uw dak en komt er zelfs nog een diplomatieke rel van ook.

 Matumona Zola (voetballer bij Brussels): “Alle Afrikaanse spelers zijn kwaad op Vermeersch (voorzitter van de club).  Meer nog, hij heeft het hele Afrikaanse continent beledigd.  Zelfs mijn mama en papa in Congo zijn laaiend kwaad. … Ik moet geld verdienen om hier te overleven en mijn familie in Congo te onderhouden, maar op dit moment voel ik alleen walging.”

De 25-jarige Congolese middenvelder overweegt ook nog een schadeclaim in te dienen.

Toch raar dat een verwijt aan een vreemde altijd direct geïnterpreteerd wordt als zijnde met racistische bedoelingen.  Andersom is dat toch niet het geval.

Zo beoordeelde de Gentse strafrechter de duidelijk geïnspireerde uitspraak van een Chileense kelner aan het adres van een politieagent “Gij vuile witte, gij komt niet in mijn restaurant” enkel als een belediging , zonder dat de man racistische bedoelingen koesterde.  De man wou zich gewoon interessant maken, meer niet.

Zaak gesloten.

Zo gaat dat hier tegenwoordig.

05-11-2007 om 14:48 geschreven door R.A.A.

  'De stier van Marcinelle'

Serge Régnier (48) uit Marcinelle bij Charleroi, is voor de 27ste keer vader geworden. “Dertig zou een mooi getal zijn om mee te stoppen”, zegt de kersverse papa.

Angélique, zo heet de jongste telg van het gezin Régnier. De moeder is zijn vrouw Christine. Maar Serge Régnier heeft drie vrouwen: Christine, met wie hij 21 jaar getrouwd is, haar zus Karine en zijn bijzit Judith. Die had al vier kinderen uit een vorige relatie, die ook bij het gezin wonen.

“Tussen 1986 en nu was er altijd iemand van mijn vrouwen zwanger. Soms meer dan één. Behalve in 1999 en 2006”, zegt Serge, alias ’de stier van Marcinelle’.

Intussen is de eerste dochter van het gezin getrouwd. Maar Christelle (20) woont weer thuis. Haar man is teruggekeerd naar Algerije.

Serge zegt dat er het afgelopen jaar ook thuis problemen waren. “Neen, de vrouwen waren niet jaloers op elkaar. Ze spanden samen tegen mij omdat ze vonden dat ik te weinig in het huishouden hielp. Maar dat is allemaal bijgelegd.”

Aan stoppen denkt hij nog niet. “Dertig lijkt me een mooi getal. Nog een kindje met elke vrouw. Als ik het nog kan natuurlijk”, lacht hij. Kinderen kopen, en vooral de opvoeding ervan, kost handenvol geld.

Het inkomen van het gezin:

* Werkloosheidsuitkering Serge Régnier: 1.030 euro
* Invaliditeitsuitkering Serge Régnier: 684 euro
* Werkloosheidsuitkering Christine: 800 euro
* Werkloosheidsuitkering Karine: 800 euro
* Werkloosheidsuitkering Judith: 800 euro
* Kindergeld: 4.000 euro

Totaal: 8.114 euro


27 kinderen is wel iets om in het nieuws te komen, maar het lokt toch verschillende reacties uit, zoals van deze briefschrijver in GVA. .  Ook in buitenlandse kranten vindt men gelijkaardige reacties.

"Het artikel 'De stier van Marcinelle' (GVA van 19 oktober) heeft bij mij heel wat ergernis opgewekt.  Een normale man kan tijdens zijn leven enkele honderden kinderen verwekken, als hij maar genoeg vrouwen bereid vindt.  Maar, een normale man heeft meer moraal om dat niet te doen.  27 kinderen bij drie vrouwen is volgens mij geen prestatie om fier op te zijn.  Het artikel zou beter heten:
'De profiteur van Marcinelle".  Immers, welk gezin heeft een maandelijks inkomen van 8.114 euro, waarvoor geen uur gewerkt is?  Het hele bedrag bestaat uit uitkeringen van vadertje staat."

Ik kan hierbij nog zeggen dat het vervanginsinkomen van de man alleen, meer is dan ik ooit netto verdiend heb met full-time te gaan werken en dan nog constant onder stress en bijna dagelijks (onbezoldigd) moeten overwerken om al het werk tijdig af te krijgen.

(verschillende bronnen)

27-10-2007 om 00:00 geschreven door R.A.A.

Voedsel en lastige kinderen.

Volgens onderzoek van een professor in de psychologie (universiteit van Swansea(Wales)) kan bepaald voedsel hyperactieve of agressieve kinderen kalmeren.

Volgens de professor kan hyperactiviteit veroorzaakt worden door het eten van te weinig ‘kalmerende’ vetten (visolie) of door te veel chocolade, zuivelproducten  en granen.

Voedingsmiddelen met kalmerende werking: lamsvlees, kip, rijst, bananen en appels.

Voor toepassing van deze visie komt het er vooreerst op aan om de kinderen die ongewoon gevoelig zijn voor bepaald voedsel te kunnen identificeren. Vermits het vaker voorkomt bij kinderen met asociaal gedrag is dit een goed vertrekpunt.

06-10-2007 om 00:00 geschreven door R.A.A.

De kracht van honing

Honing is niet alleen lekker, maar ook zeer gezond.

Het helpt het immuunsysteem te versterken, heeft een sterke antibacteriële werking en blijkt zelfs nuttig in de strijd tegen kanker en hartziekten..

Eigenlijk zou honing ook deel moeten uitmaken van elk gezond dieet. Ondanks het feit dat honing bijna anderhalve keer zoveel calorieën bevat als suiker, zeggen specialisten dat mensen die het in hun dieet gebruikten toch niet zwaarder werden omdat ze langer een vol gevoel hadden.

Maar je moet honing niet per se eten om van al de voordelen te profiteren.

Het is bewezen dat honing geïnfecteerde wonden sneller doet genezen. Honing stimuleert de aanmaak van nieuwe huidcellen waardoor de kans op littekens kleiner wordt.

05-10-2007 om 09:55 geschreven door R.A.A.

Over Marokkanen in Brussel

Uit een interview met Arthur van Amerongen in ‘Knack’, naar aanleiding van zijn kortelings te verschijnen boek ‘BXL Eurabia’.

Arthur van Amerongen was nadat hij afstudeerde in Amsterdam, jarenlang oorlogscorrespondent in het Midden-Oosten. Hij trok van brandhaard naar brandhaard en maakte reportages in de Gaza-strook, in Algerije, Egypte, Iran, Afghanistan.

In 2006 won hij de Prijs van de Nederlandse journalistiek voor een verhaal in de krant Het Parool over Marokkanen, waarin hij o.a. schreef dat hij in zijn studietijd een goede omgang had met Marokkanen en sindsdien 'van Marokkanen hield', ondanks de laffe moord op Theo van Gogh. Hij heeft ooit een serieuze poging ondernomen om zelf moslim te worden.

Ook in 2005 won hij reeds een prijs voor een programma op de VPRO, eveneens over Marokkanen.

Maar nu, na verblijf van ruim een jaar in de Brusselse moslimwereld, waar hij zich aanvankelijk absoluut thuis voelde, klinkt het heel anders en zijn de gevoelens omgeslagen in angst voor de Marokkanen. In de Hoogstraat werd hij door een groep Marokkanen gemolesteerd nadat ze eerst zijn vriendin voor hoer hadden uitgescholden en hij maakte ook een paar berovingen mee.

“Ik had dan ook enorm veel moeite met de dubbele moraal van hun cultuur: aan de ene kant is er het gedweep met hun verheven moraal en de superioriteit van de Islam en aan de andere kant is er een groeiende minachting voor onze liberale idealen. Er is een soort bandeloosheid ontstaan onder Marokkanen omdat ze neerkijken op onze cultuur. Onze vrouwen zijn allemaal hoeren. Ze kijken ook voortdurend hoe ver ze kunnen gaan. Hun houding is vaak provocerend.”

“Marokkanen (althans een bepaalde groep) zijn de jakhalzen die dag en nacht over straat zwalpen en een spoor van gebroken autoruiten achterlaten. Die zie je vooral tussen de Beurs en hun biotoop Molenbeek. En dan heb je nog je heel persoonlijke ervaringen: diefstal, herrie, verwijten… Iedereen in Brussel die ik ken, heeft zo’n verhaal en altijd gaat het over Marokkanen. Ik heb nooit een probleem gehad met Turken, Afrikanen of Pakistanen. Dat doet je nadenken, temeer als je weet dat Marokkanen in Nederland precies dezelfde overlast veroorzaken. In Israël zie je joodse Marokkanen precies dezelfde problemen creëren. Het heeft dus niets met religie te maken, het probleem schuilt in de aard van Marokko, in de hele structuur van het land.”

Arthur van Amerongen : "Ik denk wel dat Brussel een tijdbom is. Een aanslag in Brussel is een kwestie van tijd."
(Bron: Knack)

04-10-2007 om 14:45 geschreven door R.A.A.

‘Halen Farid en Farida de finish?’

Salhia Es Soufi, 22 jaar, van Marokkaanse afkomst, is vorig schooljaar afgestudeerd als leerkracht secundair onderwijs aan de Katholieke Hogeschool Sint-Lieven in Sint-Niklaas.

Toen ze op een dag de krantenkop ‘Meer dan de helft van de allochtone leerlingen behaalt het diploma secundair onderwijs niet’ las, kwam ze op het idee om als studente van allochtone afkomst rond dit thema haar eindwerk te maken.

De titel werd: ‘Halen Farid en Farida de finish?’.

Zij ging hiervoor op zoek naar de oorzaken van studieverwaarlozing, leerachterstand en onbetrokkenheid bij vele allochtone leerlingen in het secundair en voerde daarvoor ook gesprekken met allochtone moeders.

De oorzaken die ze in haar eindwerk opsomt zijn niet nieuw en komen in alle gevoerde onderzoeken omtrent dit fenomeen steeds terug: ouders die het schoolgebeuren niet opvolgen, taalachterstand, andere prioriteiten, huisvesting, grote gezinnen en onvoldoende voorbeeldfiguren.

Interessant zijn echter de concrete tips en oplossingen die Salhia Es Soufi uit haar eigen ervaring aanbrengt.

“Om de leerproblemen van de allochtonen aan te pakken is het nodig dat de ouders Nederlands spreken, dus lessen gaan volgen”, zegt ze. “Alleen op die manier kunnen ze hun kinderen vanaf de lagere school beter begeleiden.”

Salhia beseft wel dat ze geen wonderen zal kunnen verrichten, maar wil er zijn als bemiddelaar tussen allochtone ouders en de school en wil de allochtone jongeren helpen om de juiste studiekeuze te maken, “want hun ouders zijn vaak niet op de hoogte van deze zaken”.

(bron:GVA)

18-09-2007 om 14:07 geschreven door R.A.A.

Het scholeke van Komen

Wij herinneren ons zeker nog het wedervaren indertijd van het Vlaamse schooltje in Komen, waar de kinderen onder bescherming naar de school moesten gebracht worden.

Op 1 september 1963 werd de taalgrens wettelijk van kracht. Daarbij werden enkele gemeenten van het éne landsgedeelte overgeheveld naar het andere.  Zo moest Vlaanderen o.a. Komen afstaan aan het Franstalig landsgedeelte in ruil voor de Voersteek die Vlaams werd.  Hierbij werden sommige gemeenten die een belangrijke anderstalige minderheid hadden, faciliteitsgemeenten, waarbij deze gemeenten hun diensten in de beide landstalen moesten aanbieden. 

Maar ook voor het onderwijs bestaan er faciliteiten. 

Zo zijn er in de Vlaamse Rand rond Brussel lagere scholen voor ± 3000 franstalige kinderen.  De Vlaamse gemeenschap staat in voor de gebouwen en betaalt hiervoor jaarlijks 9 miljoen euro, dat is 3000 euro per leerling.

De Franse gemeenschap betaalt de lonen van de leerkrachten, wat in feite ook met Vlaams geld gebeurt.

Andersom is er één Vlaamse school met 35 leerlingen in een Franstalige faciliteitengemeente: het scholeke van Komen.

- 25 jaar geleden, in 1981,en dit ondanks alle Waalse pesterijen en tegenwerkingen, slaagden 24 Vlaamse ouders er in om in de faciliteitengemeente Komen een Vlaams schooltje op te richten. In ruil kreeg Wallonië de autoweg A25 Pecq-Armentières, die Komen over Vlaams grondgebied met Wallonië verbindt.
Maar de houding van de plaatselijke Franstalige bourgeoisie was gewoon hatelijk. Zowel voor de ouders als voor de kinderen was er echt moed nodig om dagelijks langs de rijen scheldende franstaligen te moeten lopen om naar het schooltje te gaan.
 

Maar nu, 25 jaar later is er eigenlijk nog niets veranderd en blijven de boycot en de pesterijën nog altijd voortduren.

Zo b.v. werd er dit jaar in de straat van de school een voetpad aangelegd.   Maar het eindigde waar de school begint en ging voort voorbij de school.  Uitgerekend op de eerste schooldag begon de gemeente dan met wegenwerken vóór de ingang van de school.  

- Als ze gaan zwemmen, mogen de Vlaamse kinderen niet op de glijbaan; de franstaligen wel.  - Gaan ze naar de gemeentelijke sporthal voor de gymnastiekles, is er altijd wel juist iets aan de hand: of er wordt aan de verlichting gewerkt, of er staat een stelling midden in de zaal of de sleutel is toch wel kwijt zeker!   

- Men zou ook graag een naschoolse opvangdienst opzetten. Het schooltje voldoet  aan alle voorwaarden om hiervoor subsidie te krijgen, maar daarvoor moet de burgemeester het aanvraagformulier tekenen. Deze laat de aanvraag al meer dan een maand gewoon op zijn bureau liggen: geen tijd.

-Elke aanvraag voor bouwvergunning voor uitbreiding wordt door de Waalse overheid geweigerd.  Bijna 300 kinderen uit Komen moeten voor Nederlandstalig onderwijs naar Wervik, Ieper of Menen.  Maar ze gaan daar ook omdat de ouders uit schrik niet durven om hun kinderen naar het Nederlandstalig schooltje in Komen te sturen.

Zo is er de moeder, ambtenaar bij de gemeente, die haar dochtertje hier liet inschrijven .  Maar iemand was gaan klikken bij de burgemeester en de vrouw is haar kind al het eerste uur terug uit de klas komen halen uit schrik voor haar job.

Maar de Vlaamse administratie heeft ook niet veel oog voor dit Vlaamse schooltje dat vecht voor zijn bestaan.  Zo had men vorig jaar nog 2 contractuelen voor hulp in de kleuterklas, maar die kunnen dit jaar niet meer aan de slag.  Gevolg is dat er zes kleuters van school werden gehaald omdat één juf niet genoeg kan bezig zijn met al de kleuters om ze degelijk voor te bereiden op het eerste studiejaar.  De drie leraars worden betaald door de Vlaamse Gemeenschap.  Het Waalse Gewest, dat moet instaan voor de gebouwen, weigert dit pertinent.

(Bron: GVA) 

Hier (nogmaals) de tekst van het liedje dat de Antwerpse ‘Strangers’ indertijd brachten over ‘ ’t Scholeke van Komen’ en waarin de heersende toestand prachtig verwoord werd. 

Wat is er eigenlijk mis met de term ‘allochtoon’?

Zo’n jaar geleden werd in de Amsterdamse gemeenteraad het voorstel van de lokale afdeling van de socialistische Partij van de Arbeid behandeld, die wou dat het woord ‘allochtoon’ niet meer zou gebruikt worden en dat dit zelfs uit de Nederlandse taal moest verdwijnen.

Volgens de PvdA was de term ‘verouderd, niet specifiek genoeg en bevorderlijk voor het wij/zij-denken’.  Wanneer er b.v. problemen ontstaan met jongens van allochtone origine moesten die dan gewoon “Amsterdamse rotjongens” genoemd worden.

Over het resultaat van dit debat heb ik nooit iets gelezen. Misschien kan een Nederlandse blog-collega daar eens iets over laten weten.

In de loop der jaren zijn er in de Verenigde staten ook talloze discussies gevoerd over hoe men daar de zwarten moest noemen.  Eerst werd een taboe afgekondigd over het woord nigger, wat als een scheldwoord beschouwd werd.  Later mocht negro ook niet meer en uiteindelijk werd Afro-American de officiële term om een zwarte te noemen.  Black mag intussen ook.

Nu dat alles geregeld is, noemen de jonge zwarte rappers zichzelf weer nigger.

Bij ons kwam de Open VLD ook aandraven met het schrappen van het woord ‘allochtoon’ en heeft beslist deze term te vervangen door ‘Nieuwe Vlaming’.  “Zo discrimineren wij niet tussen diegenen die de Belgische nationaliteit hebben aangenomen en diegenen die een andere nationaliteit hebben en in België wonen” , luidt het.  Zelfs ingeweken Nederlanders en Duitsers zijn volgens Open VLD ‘nieuwe Vlamingen’, want het woord ‘allochtoon’ betekent letterlijk ‘uit een ander land’. Nieuwe Vlaming slaat dus op iedereen die uit een ander land komt.

Maar zo nieuw is die nieuwe term nu ook weer niet.

Het Vlaams Belang gebruikte de uitdrukking al enkele jaren geleden op zijn internetforum en ook het IJzerbedevaartcomité gebruikt de term van nieuwe Vlamingen al sinds 2000.

Een paar reacties:

Hicham El Mzairh (Lid Open VLD): “Ik voel me gekwetst als ze mij allochtoon noemen.  Allochtoon wordt geassociëerd met achterstand en criminaliteit.  Met nieuwe Vlaming willen wij het hokjesdenken stoppen.”

Saida El Fekri (Platform Allochtone Vrouwen): “Eerst waren we gastarbeiders, dan immigranten, dan migranten, daarna allochtonen en nu dus nieuwe Vlamingen… Ik vind het achterlijk dat de politiek zich met zulke futiliteiten bezighoudt.”

Willy Smedts (taalkundige en hoogleraar K.U.L.): “Iets nieuws zoeken voor wat al lang bestaat…  De tendens voor eufemismen en verhullend taalgebruik verandert niets aan het probleem, want de referent blijft dezelfde.”

10-09-2007 om 00:00 geschreven door R.A.A.

06-09-2007 om 14:37 geschreven door R.A.A.

De moeite waard om dit over te nemen:

een lezersverhaal bestaande uit 136 woorden, allemaal beginnend met de letter ‘d’. 

Misschien wel een wereldrecord.

► Désiré Donatus de Donder, drukker, Denderdijk, dertig, Diest, dinsdag dertig dezer, doodgevallen. 

Désiré, deftig, deugdzaam doch driftig dronkaard, dronk dagelijks doorgaans dertig druppels.  Deze disipel des dranks dronk daarbij dagelijks dertien dubbele Diesters.  De deerlijke doodstrijd die deze dronkaard doorstond duurde drie dagen. 

De dokter die de dode doorzocht deed dergelijke deling: “dood doordrongen door de drank, de darmen doorstoken door de dolk des duivels”.

Dertien drinkebroers droegen de doodskist.  De drankslijters droegen duidelijk de druk der droefheid.  De deken deed de doodsgebeden.  De doodsklokken dreunden dat de dakpannen daverden.  Dan daalde Désiré dertig duim diep.  Daarna dekte de doodgraver de doodskist dezer dappere Diestenaar.

De dienstdoende directeur der Diesterse drukpersclub deed dergelijke dagrede:

“Dierbare Diesterse drukkers, denk dikwijls daaraan, dat door de deugdverscheurende dronkenschap, de deftigen dwalen, duizenden deugdzaam dolen, duizenden droevig de dieperik dalen.”

(RV uit Brasschaat)

01-09-2007 om 10:57 geschreven door R.A.A.

De Donksebeek hier bij de doorgang onder het spoor Antwerpen-Essen, waarna ze weer voor een groot stuk ondergronds gaat.





De voorbije maanden werd op Ekers grondgebied uit de Donkse beken het slib geruimd.  Een karwei die 4 maanden in beslag nam.

Door deze noodzakelijke ruiming zou de kans op overstromingen in de regio bij overvloedige regenval flink verkleind moeten zijn.

20-08-2007 om 00:00 geschreven door R.A.A.

19-08-2007 om 00:00 geschreven door R.A.A.

Geldtransfers van migranten naar hun thuisland.

Volgens cijfers van de Wereldbank en en IMF, stuurden bijna 200 miljoen migranten uit alle hoeken van de wereld vorig jaar 267 miljard dollar naar hun thuisland.  204 miljard daarvan kwam terecht in ontwikkelingslanden.

Deze cijfers zijn enkel de officiële transfers via banken en transferagentschappen zoals Western Union en Moneygram.  Het geld dat ‘als bagage’ of via koeriers de grens overgaat, zou nog eens 50% bovenop de formele transfers bedragen.

 Volgens de Nationale Bank van België stuurden de Belgische migranten in 2003 276 miljoen euro naar het buitenland. Dit zijn enkel de bankgerichte transfers.  Gelden die via de transferagentschappen gaan zijn hier niet meegeteld.

Aldus wordt migratie een belangrijke spil voor armoedebestrijding in die landen.

In sommige landen bedragen de geldtransfers van migranten een kwart of meer van het bruto binnenlands produkt. 

Mexico, een topland wat inkomende ‘migrantendollars’ betreft, is een schoolvoorbeeld van hoe migratie aan ontwikkeling kan worden gelinkt.  Voor elke dollar die door migranten wordt gestuurd, leggen de staat en de lokale gemeenschap een extra dollar bovenop om lokale gemeenschapsontwikkeling te ondersteunen.

Ook Turkijë, Marokko en Congo zien de euro’s graag komen en zien ze als een ontwikkelingswaarde.

In Marokko heeft men zelfs een Minister van de MRE: Marocains Résidant à l’Etranger.

Tien procent van de Marokkaanse bevolking woont in het buitenland. Hun centen vormen voor Marokko de tweede belangrijkste bron van buitenlandse deviezen en houden de nationale betalingsbalans in evenwicht.  Via de transfers krijgt Marokko jaarlijks meer dan drie miljard euro.

Marokko is een op en top migratieland en dat heeft een enorme impact gehad op de samenleving.  Zo heeft men b.v. feesten en festivals, die vroeger in de oogstperiode in de herfst vielen, nu verschoven naar de zomervakanties, zodat de terugkerende migranten kunnen meevieren.

De transfers en het geld dat in de bagage meegebracht wordt, zou  meer dan een miljoen Marokkanen behoed hebben voor de ergste armoede.  Vandaag leeft nog één op de vijf Marokkanen onder de armoedegrens en voor velen is migreren nog altijd een droom.  Nieuwe bestemmingslanden zijn vooral Spanje en Italië.


(Bron:MO)

31-07-2007 om 00:00 geschreven door R.A.A.

Op vakantie naar thuisland.

In de zomermaanden trekken duizenden migranten op vakantie naar hun moederland.

Van de Marokkanen in ons land gaan de vader en de oudere zonen meestal met de wagen, terwijl de vrouwen en jongere kinderen de reis doen met de bus.  Zo kan er in de auto meer meegenomen worden.

Nabij het Brusselse Zuidstation vindt men talrijke reiskantoren en autocarbedrijven die busritten organiseren voor een ‘veilige, snelle en betrouwbare’ tocht naar Marokko.

Een ticket voor de bus naar Tanger kost 150 euro en voor die prijs mag er ook 50 kg bagage meegenomen worden. Cash te betalen.

De ene organisatie is echter al dubieuzer dan de andere. 

Vele van deze busmaatschappijen rijden zonder de nodige vergunningen, zonder verzekering, met valse registratienummers en met bussen die alles behalve technisch in orde zijn.  Het is dan ook niet verwonderlijk dat er jaarlijks met deze autobussen zware ongevallen gebeuren waarbij verschillende dodelijke slachtoffers te betreuren vallen.
    Maar de reizigers zelf liggen daar niet wakker van.  Zij willen maar twee zaken: zo snel en zo goedkoop mogelijk in Marokko geraken en voor de rest met rust gelaten worden. 

Toen de federale politie onlangs aan de grens een autocar tegenhield wegens onveilig, keerden de Marokkaanse inzittenden zich niet tegen de maatschappij die met hun leven speelde, maar wel tegen de agenten.

(Bron: GVA)

30-07-2007 om 00:00 geschreven door R.A.A.

Twee tweelingen -- zie mijn artikel van 12/7: 2x2 -

Ik had het gisteren al moeten vermelden: de twee identieken tweelingen bij Angelique Meirsman uit Laarne hebben het niet gehaald.
De vrouw was vorige week al opgenomen in het UZ in Gent, maar mocht voor het week-end terug naar huis om bij haar kinderen te kunnen zijn.  Zondag kwamen er terug weeën en moest ze in allerijl terug naar het UZ. waar ze na een zwangerschap van 23 weken rond de middag beviel van twee jongetjes en twee meisjes.
Alle vier de baby's hebben slechts hooguit 5 minuten geleefd.
------------------------------------------

Een al even uitzonderlijk geval als die 2 tweelingen:
Wij hadden indertijd ook graag een tweeling gehad, maar het is bij twee 'gewone' kinderen gebleven. 
Maar: jaren later is gebleken dat het toch niet veel gescheeld heeft.
Toen onze oudste dochter 15 jaar was, kreeg ze klachten in de buik. Onderzoek wees op een apendicitis.  
Maar er was echter nog meer aan de hand.  Er werd namelijk tevens een cyste waargenomen.
Dus twee operaties tegelijk.
Maar op de operatietafel was de verbazing groot: 
die cyste bleek een harige bol te zijn, die was beginnen te groeien.
Laboratorium-onderzoek wees uit dat het een restant van een tweeling was!  Men heeft zelfs het geslacht kunnen vaststellen. 
Iets wat zéér, zéér uitzonderlijk voorkomt.
Jaren later heb ik eens in de krant gelezen over een gelijkaardig geval in China.  Toen zijn er zelfs Amerikaanse specialisten speciaal naar ginder gereisd om zo iets uitzonderlijk zelf te kunnen zien.
Bij ons heeft de chirurg er toen geen ruchtbaarheid aan gegeven.

25-07-2007 om 00:00 geschreven door R.A.A.

Kasteel Veltwijck te Ekeren



Kasteel Veltwijck is een waterkasteel dat in renaissance-stijl   gebouwd is in de 16 de eeuw. 
Op 3 november 1545 was er een openbare verkoop omdat Anthonio de Muscua en zijn vrouw Marie Happaerts diep in de schulden zaten en hun rekeningen niet langer konden betalen. Het is op die dag dat Aert van Veltwijck, een rijk zakenman, eigenaar werd van het kasteel. Hij en zijn vrouw Catharina van den Eynde verhuisden naar het kasteel waar hun huwelijk bezegeld werd met 8 kinderen. Gheraert, Pauwels, Aerde, Jaspar, Melchior, Janne, en Katharina. De neef van ASert, Gheraert van Veltwijck, was een belangrijk man, hij was secretaris van Keizer Karel en was ook bekend als diplomaat. Hij onderhandelde met de Turken in 1546. In 1549 werd hij betaalmeester van de orde van het Gulde Vlies. Hij was getrouwd met Johanne Transivane en streft in Brussel op 5 januari 1555. Het kasteel behoud de naam Veltwijck in alle opzichten door de jaren heen, hoewel de familie Veltwijck maar 23 jaar leefden in het kasteel. Aert van Veltwijck stierf in zijn kasteel in 1559. Zijn kinderen weigerden het betalen van een lening die Aert geopend had voor zijn neef Gharaert. Daardoor werd het kasteel terug openbaar verkocht. Gharaert's weduwe Johanne Transilvane doet het hoogste bod en wordt zo de nieuwe eigenaar van het kasteel op 14 mei 1569. Ze hertrouwt met Frabcois-Prosper de Geneve, koning van Lullin en maarschalk voor de hertog van Savoie. Na de dood van Johanne wordt het kasteel niet langer gebruikt en staat enkele jaren leeg. Op de 1 ste april 1615 wordt het kasteel voor de derde maal openbaar verkocht. Gilles Fabry, secretaris voor de stad Antwerpen, doet het hoogste bod. Tussen 1545 en 1629 is het kasteel steeds in handen van belangrijke families. Barones de Borrekens koopt het kasteel in 1902 en bouwt in 1929 een verdieping op het bestaande gebouw. Op 29 september 1929 wordt het kasteel eigendom van de gemeente Ekeren en het kasteel wordt een openbaar gebouw. Op 3 november 1980 begint de restauratie van het kasteel. deze restauratie duurt maar lieft 14 jaar tot 17 november 1994. Sindsdien doet het kasteel dienst als gemeentehuis.

10-07-2007 om 00:00 geschreven door R.A.A.

Bevolking Ekeren.

In de periode van 25 mei 2006 tot 22 mei 2007 werden er in onze gemeente 585 nieuwe gezinnen ingeschreven.

Hiervan komen 275 families uit een ander Antwerps district, met als koploper district Antwerpen (met de wijken Luchtbal, Rozemaai en Schoonbroek, welke aanleunen bij Ekeren) met 92 gezinnen, gevolgd door Merksem (64), Deurne (49), Borgerhout ((17), Bezali (16) en Wilrijk (eveneens 16).

Wat de buurtgemeenten betreft, spant Kapellen de kroon met 56, gevolgd door Brasschaat (53) en Stabroek (inclusief Hoevenen) met 48 gezinnen.

Slechts 22 gezinnen kwamen uit het buitenland, met als grootste leveranciers Nederland en Polen, elk goed voor 5 nieuwe huishoudens, gevolgd door de USA met 2.   Volgende landen waren elk goed voor één gezin:  Duitsland, Frankrijk,  Groot-Brittanië, Ierland, Hongarijë, Spanje, Turkijë, Malta, Chili en Tanzania.

De top-zes straten van vestiging bleken: Geestenspoor, Kapelsesteenweg, Kloosterstraat, Prinhoeveweg, Kouter (veel nieuwbouw-appartementen) en Gerardus Stijnenlaan.

Drie hiervan (de cursief gedrukte) zijn te verklaren door de aldaar aanwezige rust- en verzorgingstehuizen.  

Naar goede gewoonte werden de nieuwe Ekerenaars uitgenodigd op een receptie in het districtshuis en ontvingen zij bovendien een verrassingspakket als welkomstgeschenk.

Het districkshuis van Ekeren: Kasteel Veltwijck
 

09-07-2007 om 00:00 geschreven door R.A.A.

   Saturnus

Boven de noordpool van de planeet Saturnus hangt een grote roterende bijna perfecte zeshoek.  De Voyager 1 en 2 ruimtesondes maakten meer dan twintig jaar geleden al foto’s van deze verrassende structuur.  Recente beelden gemaakt door de Cassini-ruimtesonde bevestigen dat het om een langdurig verschijnsel gaat en tonen dat er rond de eerste zeshoek zelfs nog een tweede hangt, met een diameter van zo’n 25.000 km of 4 keer de aarde.

Een atmosferisch expert van NASA zegt hierover in Plus-Magazine:

“This is a very strange feature, lying in a precise geometric fashion with six nearly equally straight sides.  We’ve never seen anything like this on any other planet.”

Het is overigens opmerkelijk dat de zuidpool van Saturnus een gigantische storm met een oog heeft, terwijl aan de noordpool een regelmatige zeshoek te zien is.

Niemand heeft een verklaring voor het fenomeen.

30-06-2007 om 10:19 geschreven door R.A.A.