Op 11 september is ook dit jaar in New York de jaarlijkse herdenking van de terroristische aanslag uit 2001.
Vanaf 8uur 46 min. worden er vier stiltemomenten ingelast om de tijdstippen te herdenken waarop de vliegtuigen de Twin Towers in vlogen en de torens instortten.
Er is op die dag ook een demonstratie tegen het bouwen van een grote moskee vlakbij Ground Zero.
Deze demonstratie is georganiseerddoor de SIOA
(Stop Islamization Of America) en vindt plaats om 14:00 uur uur op Park Place tussen Church en West Broadway, vlakbij Ground Zero.
Tegen zonsondergang is er ook weer het jaarlijkse Tribute of Light. Dit eerbetoon bestaat uit 44 xenon lampen van 7000 Watt die 6 kilometer de lucht inschijnen en vanaf 45 kilometer afstand nog te zien zijn. Het zijn de sterkste lichtbundels die ooit vanaf de Aarde de nachtelijke hemel zijn ingestuurd.
In New York worden op diverse locaties honderden concerten en andere culturele evenementen georganiseerd om 9/11 te herdenken.
11 september: Burn the QuranDay.
In Florida heeft de 58-jarige predikant van een kleine kerkgemeenschap, Terry Jones, het plan opgevat om precies op 11 september een Internationale Verbrand de Koran Dag te organiseren.
De religieuze leiders in de VS hebben zich eensgezind tegen het plan van Jones gekant.
Minister van Buitenlandse Zaken Hillary Clinton en haar collega Holder van Justitie noemen het plan 'respectloos', 'schandelijk' en gevaarlijk.
Ook generaal Petraeus gaf zijn mening, wat alsopmerkelijk magheten omdat hij zich als militair niet hoort uit te spreken over binnenlandse aangelegenheden. Hij maakt zich grote zorgen: "Beelden van koranverbrandingen zullen ongetwijfeld worden aangegrepen door extremisten in Afghanistan om de publieke opinie op scherp te zetten en geweld uit te lokken."
Al die bezwaren lijken Jones zelf niet te raken. De dominee heeft intussen al honderden doodsbedreigingen ontvangen. Hij draagt nu een pistool bij zich en is niet van plan zijn actie af te blazen. "We moeten de radicale islam een duidelijke boodschap sturen dat we hun bedreigingen en de verspreiding van angst bij ons hier in Amerika niet tolereren." Volgelingen hebben hem al 50 exemplaren van het heilige boek van de moslims gestuurd om op de brandstapel te gooien. Zijn actie heeft bij de moslims over heel de wereld al hevige reacties van verontwaardiging uitgelokt. Zij mogen wel ongestraft overal Amerikaanse vlaggen verbranden en aanslagen plegen,maar het Westen mag daar nietop reageren door een boek te verbranden. Om maar een vergelijking te maken.
Als de actie doorgaat zullen er van moslim-zijde zeker represailles volgen.
Sinds het dieptepunt van de crisis zijn er in ons land 74.261 nieuwe banen bijgekomen. Dat maakt dat er momenteel 4,47 miljoen Belgen aan het werk zijn. Een absoluut rekord.
Anderzijds zitten er 420.484 mensen zonder werk, wat 11% meer is dan in 2009.
Het aantal laaggeschoolde jongeren tussen de 25 en 34 jaar zonder baan ligt zeer hoog: 26%. Maar uit mijn artikeltje van 18/8 (enkele losse berichten) blijkt dat deze dikwijls gewoon niet geïnteresseerd zijn in een job. De werkloosheidscijfers bij beter opgeleide en hooggeschoolde jongeren liggen heel wat lager: respectievelijk 7,8% en 3,8%.
Ondanks de 500 gehuurde cellen in de gevangenis van Tilburg, Nederland, het verhogen van het elektronisch toezicht en een groter aantal invrijheidstellingen is de overbevolking in de Belgische gevangenissen nog toegenomen.
Momenteel zitten er 10.561 gedetineerden opgeloten in de Belgische gevangenissen. Dat is opnieuw een absoluut record.
Ter vergelijking: in juli 2008 zaten er 9852 personen opgeloten, wat een bezettingsgraad betekende van 116 procent.
De reeds in 2007 groots aangekondigde maatregel om gevangenen met een buitenlandse nationaliteit terug te sturen naar hun thuisland om daar hun straf uit te zitten en op die manier iets te doen aan de overbevolking in onze gevangenissen, lukt niet. Ons land heeft zowel met Marokko als met Congo en onlangs ook met Albanië hierover een bilateraal akkoord gesloten. Na de ratificering van de verdragen zouden de in aanmerking komende gevangenen zo snel mogelijk worden overgebracht, maar 'zo snel mogelijk' blijkt echter een zeer relatief begrip, want tot op heden werd nog geen enkele veroordeelde overgebracht naar de betrokken landen.
Gevangenen kunnen ook vrijwillig hun straf in eigen land gaan uitzitten. Hierover bestaan akkoorden met Congo, Brazilië, de Dominikaanse republiek, HongKong, Marokko en Thailiand, maar tot nog toe werd naar deze landen nog geen enkele gedetineerde overgebracht.
Toch zijn er sinds 2005 al (slechts) 51 gedetineerde vrijwillig naar een gevangenis in hun land van herkomst verhuisd. De helft hiervan zijn Nederlanders. De laatste 5 jaar gebeurden er ook 26 gedwongen repatriëringen. Hier ook vooral Nederlanders en ook veel Roemenen.
Momenteel werk men aan de bouw van nieuwe gevangenissen in Beveren, Dendermonde, Leuze-en-Hainaut en Marche-en-Famenne. Deze zouden tegen juni 2013 moeten klaar zijn en 1.344 extra cellen opleveren.
Sinds gisteravond terug van een weekje weggeweest. Een week zonder op de hoogte te zijn van nieuwsberichten en van de laatste ontwikkelingen op gebied van de regeringsvorming. Ik wist al wel dat Di Rupo naar de koning ging om zijn opdracht als preformateur terug te geven en dat de koning gevraagd had om toch nog verder te doen. Maar nu hoor ik dat het vergeefse moeite is geweest en dat hij nu toch zijn strikje in de ring gegooid heeft
en dat de koning nu Kamervoorzitter André Flahaut (PS) en Senaatsvoorzitter Danny Pieters (N-VA) de opdracht heeft gegeven om te bemiddelen om de regeringsonderhandelingen opnieuw op te starten. Dit keer niet meer 'de ontmijner' of 'de loodgieter' Dehaene, want die kan (kon) het ook niet.
Intussen ontkennen de PS-kopstukken Rudy Demotte en Laurette Onkelinx hun uitspraken, dat de Franstaligen zich moeten voorbereiden op het einde van België, of dat ze de splitsing van het land zelfs al aan het voorbereiden zijn zoals Laurette O. eind augustus nog zei (zie mijn artikel van 25/8).
En Di Rupo? Die wacht intussen op een signaal van die dit keer toch zo ontoegeeflijke Vlamingen.
Over de kennis van het Nederlands van Elio Di Rupo zijn de meningen bij de Vlamingen verdeeld. Sommigen vinden dat hij heel erg zijn best doet, maar is dat wel voldoende? Zelfs nu nog zijn er veel Vlamingen die zich kunnen of willen neerleggen bij een premier die de taal van het grootste deel van het volk niet eens spreekt en die met de allergrootste moeite een tekstje in het Nederlands kan aflezen. Welk ander volk zou zo iets aanvaarden? Als het dit keer nog eens een Waalse premier zou worden, wat na zo lange tijd echt niet onlogisch zou zijn, zijn er toch andere waardevolle politici die beter tweetalig zijn. Eigenlijk zou een Belgisch premier zelfs viertalig moeten zijn: de drie landstalen en het engels voor de internationale contacten. En Di Rupo voldoet helemaal niet aan deze voorwaarden.
Ik ga er even tussenuit. - Verlof - Ik neem al 35 jaar altijd verlof in augustus, maar dit jaar, rekening houdend met de drukke periode op het werk en de verlangens van collega's, is het september geworden. Vroeger, toen de kinderen nog klein waren, nam mijn vrouw verlof in juli en ik in augustus om zo toch zoveel mogelijk de grote vakantie te overbruggen.
Dus nu in verlof en een weekje naar Frankrijk. Dat betekent ook een week zonder nieuws van wat er zoal gebeurt in de wereld en in ons land. Ik dacht: misschien is er tegen dan wel een nieuwe regering, maar naar ik hoor deze morgend
Gelezen: 'Het graf van de voddenraper' (Mortselse kroniek)
van Bart Vercauteren.
René, de grafdelver van Mortsel, is bezig met het graf te graven voor de voddenraper die hij zo dikwijls zag voorbijkomen. Het is niet enkel zijn zoveelste klus, het is ook zijn laatste, hij is vijfenzestig. Hij wil alleen zijn en nadenken.
Ook Gert, de jongste zoon van de voddenraper, heeft het kerkhof uitgekozen om te overdenken wat de voorbije dagen is gebeurd en er volgt een ontmoeting tussen de twee.
René ziet in Gert de verpersoonlijking van Bertje, zijn eigen zoontje dat op 2-jarige leeftijd is omgekomen in het vreselijke bombardement van 5 april 1943 op de wijk Oude-God van Mortsel en waarbij ruim 200 kinderen en 700 volwassenen omkwamen.
Tegen deze achtergrond beleeft hij opnieuw zijn leven.
Ook de bakkerij van zijn schoonvader waar hij als bakker werkte, werd getroffen bij het bombardement.
René gaat op het kerkof helpen om voor de vele dodelijke slachtoffers de nodige graven te delven en is van toen grafdelver gebleven, dit sterk tegen de zin van zijn vader.
Het bombardement heeft een hele ommekeer betekend in het leven van René. Het loopt ook als een rode draad door heel het boek.
Als hij nog eens in de kamer van zijn zoontje komt, welk zijn ouders steeds onaangeroerd gelaten hebben, komt alles weer boven: Ik dacht dat ik die kamer definitief achter mij gesloten had en dat er niets van over was. De film wordt weer teruggespoeld. Ik zie hem spelen met zijn kuiken. Ik zie het flitsen en het gele licht, ik hoor de knallen en ik voel het trillen. Het gaat nooit over. Dit is nooit herinneren, het is altijd opnieuw beleven.
Bij het lezen van dit boek herinner ik me iets wat mijn moeder ooit vertelde. Wij woonden in de omgeving van het vliegveld van Deurne. Het moet in 1944 geweest zijn, want ik ben geboren in december 1943. Terwijl mijn 15-maanden oudere zus in de voorkamer lag te slapen, was mijn moeder met mij naar het kinderheil toen er in de nabije omgeving een bom viel. Alle ruiten waren kapot. Mijn moeder is dan, mij achterlatend in het kinderheil, in alle paniek naar huis gelopen om naar haar dochtertje te gaan kijken. Maar zij was ongedeerd. Wij hebben toen geluk gehad.
Voor wie meer wil weten over het bombardement op Mortsel :
Nog enkele dagen en duizenden leerlingen beginnen weer aan een nieuw schooljaar. Te voet, met de bus, de wagen of...met de fiets.
Enkele niet te verwaarlozen tips voor wie met de fiets gaat:
- Controleer tijdig je fiets, zodat alle kleine en grote mankementen nog voor de eerste schooldag verholpen zijn.
- Als je naar een gloednieuwe school gaat, kun je best het traject naar en van de school nu al een paar keer afleggen, met of zonder de ouders. Zo schat je beter in hoelang de rit duurt en waar de gevaarlijkste punten op je route liggen. Probeer ook een alternatieve route uit te stippelen.
- Vergeet je fietshelm niet.
- Voorzie een fluorescerend vest of fluorescerende stroken of strips om aan de mouwen en broekspijpen te bevestigen. Hoe zichtbaarder je 's ochtends en 's avonds bent, hoe beter.
- Een lichte regenjas (die liefst niet te veel plaats inneemt) is geen overbodige luxe.
- Als het kind nog geen twaalf jaar oud is en toch absoluut met de fiets naar school wil, wordt dat best begeleid door een volwassene.
- Fietsen hebben geen richtingaanwijzers, gebruik je armen om duidelijk te maken welke rijrichting je zult nemen.
- Vermijd ook MP3-spelers en hoofdtelefoons tijdens het fietsen, je hebt op de weg al je zintuigen nodig.
- Ook al ben je een zwakke weggebruiker, voetgangers zijn nog zwakker. Geef hen voorrang waar nodig.
-Overuren. Drie uur meer werken per dag dan de normale zeven tot acht uur, doet het risico om hartproblemen te ontwikkelen met 60% toenemen. Dit blijkt uit een studie die in het European Heart Journal is verschenen. Dit verband tussen lange werkuren en cardiovasculaire ziekten staat los van een aantal andere risicofactoren zoals tabakgebruik, overgewicht of te hoog cholesterolgehalte.
- Dikke nekken. Volgens een Amerikaanse studie blijkt dat mensen met een 'dikke nek' meer kans hebben op hartproblemen. De onderzoekers hebben bewezen dat niet het gewicht, maar de plaats waar het vet zit, bepalend is voor de ontwikkeling van hartproblemen. Hiervoor werden 3.300 mensen van middelbare leeftijd met een gemiddelde nekomtrek van 40,5 cm voor mannen en 34,2 cm voor vrouwen onderzocht. Blijkt dat de kans op hartproblemen stijgt wanneer de nekomtrek toeneemt, ongeacht de omtrek van het middel. Het risico wordt verklaard doordat er te weinig goede cholesterol wordt aangemaakt (welke de andere cholesterol uit het lichaam moet filteren en naar de lever brengen waar deze wordt afgebroken) en dat bij een dikkere nek ook een te hoge bloedsuikerspiegel ontstaat. Wanneer dit niveau de 100 milligram overstijgt, spreekt men van een risico.
- Psoriasis. Mensen die aan de huidziekte psoriasis lijden, hebben een grotere kans op andere aandoeningen zoals een infarct of een beroerte. Onderzoekers geven psoriasispatiënten de raad om regelmatig hun cholesterol en bloeddruk te laten controleren. Voor het onderzoek werd de gezondheidstoestand vergeleken van 3.326 mensen mét en 2.500 mensen zonder psoriasis die in eenzelfde ziekenhuis werden behandeld. Psoriasis is een vaak voorkomende huidziekte waarbij de omzetting van huidcellen te snel gebeurt. Dit geeft droge rode vlekken op de huid. De precieze oorzaak hiervoor is niet gekend.
Vorige week ging Di Rupo terug naar de Koning om verslag uit te brengen. Maar hij werd teruggefloten.
De Koning zou zelf eens praten met de partijvoorzitters
Toch blijft de kloof tussen de gemeenschappen diep en onoverbrugbaar.
en blijven de onderhandelingen maar aanslepen.
Tijdens de onderhandelingen voor een staatshervorming kwam het dit weekend tot een ruzie tussen Laurette Onkelinx, onderhandelaarster voor de PS, en N-VA-partijvoorzitter Bart De Wever omtrent het lot van het Brussels Gewest. Geïrriteerd door de visie van N-VA, liet Onkelinx zich ontvallen geen positieve uitweg meer te zien voor de onderhandelingen en voor het land:
- 'Maar hier praat ik voor Laurette!', ging ze tekeer. - 'Dan moet je snel het einde van ons land voorbereiden!', beantwoordde Bart De Wever. - 'Maakt u zich geen zorgen, wij zijn dat al aan het voorbereiden. En Brussel is niet te koop', pareerde Onkelinx. Heeft Laurette zich hier de mond voorbijgepraat?
Voor de moslims is het momenteel (van woensdag 11 augustus t/m vrijdag 10 september 2010) de periode van de ramadan. Ramadan is de negende maand van de Islamitische kalender en begint als twee orthodoxe moslims de nieuwe maansikkel aan de hemel zien staan. Vanaf dat moment mogen volwassen moslims de gehele maand, tussen zonsopgang en zonsondergang, niet eten, drinken, roken of seksuele omgang hebben.
Het vasten wordt gezien als vorm van zuivering van de ziel en bedanking van Allah voor alles wat hij gegeven heeft.
"Het is merkwaardig, dat de media en sommige linkse politiekers steeds weer de ramadan willen gelijkstellen met het Christelijke vasten. De Christelijke vastentijd begint op aswoensdag en eindigt op paaszaterdag en duurt veertig dagen en veertig nachten. Het is niet de bedoeling dat men gedurende deze veertig dagen met een lege maag zou rondlopen, want volgens de Christelijke leer is het lichaam de tempel van de Heilige Geest en de mens mag aan deze tempel geen schade toevoegen. Het is wel de bedoeling dat men gedurende deze veertig dagen afstand zou doen van alles wat niet noodzakelijk is, niet roken, niet snoepen, geen feestjes, geen alkohol behalve op Zondag. Natuurlijk weten de Christenen dat zij door zich daar niet aan te houden, God niet beledigen, de Almachtige kan men niet beledigen, maar dat deze regels enkel kerkelijke voorschriften zijn.
De ramadan heeft in werkelijkheid met vasten niets te maken, het is een uiterlijke show en een verdraaiing van het natuurlijke ritme, overdag met een lege maag rondlopen, wat schadelijk is voor het lichaam en het humeur en vooral voor de lichamelijke krachten. En zich 's nachts volstoppen met voedsel wat nog schadelijker is voor het lichaam.
Ik heb ook nog nooit gehoord, dat tijdens de Christelijke vastentijd ronddolende jongeren de straten onveilig maken en autos in brand steken enzv. enzv.. Ik heb ook nog nooit gehoord dat de Christenen van de niet gelovigen verlangden dat zij ook zouden vasten. Ook heb ik nooit gehoord dat de Christenen met hun onthoudigen te koop lopen, zij doen hun verstervingen in alle stilte en niet voor het oog van de mensen. En, ik heb het nog nooit meegemaakt dat de kranten en de TV propaganda maakten voor de Christelijke vastentijd en ik heb het ook nooit meegemaakt dat politiekers voor pastoors bijna plat op hun buik lagen zoals ze dat nu voor de imams van deze onzalige, onverdraagzame pseudogodsdienst doen."
Jules Gheude, voorzitter van het organiserend comité van de Staten-Generaal van Wallonië en voorstander voor een aanhechting van Wallonië bij Frankrijk voor mocht België ophouden te bestaan:
"Tussen Vlamingen en Franstaligen is elke vorm van dialoog onmogelijk geworden. Ze praten volledig langs elkaar heen. Laat ons dus scheiden met wederzijdse instemming."
Jules Gheude gebruikt graag het beeld dat François Perin (Luikse hoogleraar en politicus en destijds meedeoprichter van de Rassemblement Wallon en de PRLW, de voorloper van de MR) van België schetste toen hij bijna 30 jaar ontslag nam als senator. Die vergeleek België met een skelet in een overvolle metro tijdens het spitsuur. Het skelet blijft enkel nog recht staan omwille van de vele mensen er omheen. België wordt recht gehouden door de buurlanden.
Maar België bestaat nog altijd. Toch is Jules Gheude overtuigd dat het einde van België nu echt nabij is.
"België is einde rit. Omdat dit land lijdt aan drie ongeneeslijke ziektes: particratie, het egoïsme van de belangengroepen en het Vlaams-nationalisme. Vlaanderen profileert zich meer en meer als een natie-staat. Vlaanderen is gefrustreerd. Ik begrijp dat. Van de vijf resoluties van 1999 is nog altijd niets in huis gekomen. Daardoor heeft Vlaanderen nu onvoldoende geld en socio-economische hefbomen om de crisis te lijf te gaan en van Vlaanderen een Europese top-regio te maken. Daarom is de Vlaamse regering onder impuls van de N-VA van strategie veranderd." "Vlaanderen is niet langer vragende partij naar een staatshervorming, het wacht nu tot de Franstaligen uit financiële noodzaak zelf om een staatshervorming vragen. Ondertussen verkent de Vlaamse regering de grenzen van haar bevoegdheden."
"Dit alles is zeer bedreigend voor het voortbestaan van het land. De koning heeft dat héél goed begrepen. Zijn pleidooi tijdens zijn 21 juli-toespraak (2009) om werk te maken van een doorgedreven staatshervorming was in feite een smeekbede. Zonder staatshervorming geen België meer.
Aanvankelijk was ik van plan mijn Weblog gewoon onder mijn echte naam te starten. Maar als ik zo eens naar de andere reeds bestaande keek, viel het mij op dat de meeste ervan met een schuilnaam werken. Vandaar dat ik uiteindelijk beslist heb dat ook maar te doen.
.../raa. is het geworden. R.A.A. is in feite niet zo geheimzinnig als het op het eerste zicht lijkt. Het zijn namelijk de eerste letters van mijn voornamen.