Donderdag morgen verlaten we Cardiff met bestemming Tenby. De camping waar we in de late namiddag aankomen ligt eigenlijk nog ver af van het de stad. Geen openbaar vervoer en met de fiets niet te doen want het is hier erg heuvelachtig met pittige hellingen. Vrijdagmorgen rijden we met de camper naar de stad op een ruime parkeerplaats.
Tenby is een leuk ommuurd havenstadje met mooie oude smalle straatjes, het is laagwater en de bootjes liggen op het droge.
Langs de kade staat een hele rij fel gekleurde huizen
De stad is gebouwd op de heuvels en alle straten gaan omhoog of omlaag. Bij de haven kunnen we genieten van mooie zeezichten. Het blijft droog maar er staat een stevige wind en we kunnen goed wandelen. Door de lage waterstand zijn enorme mooie stranden te zien.
Tegen de middag gaan we terug naar de camper. Na het eten rijden we naar St. Davids waar we vroeg in de namiddag op een camping aankomen. Zon is er niet te zien maar het regent nog niet, dus gaan we wandelen naar de kust. Na een drie kwartier bereiken we het strand “White sands” dat blijkbaar geliefd is bij de surfers die op de aanrollende geloven hun sport beoefenen.
Na een koffiepauze keren we terug naar de camping. Het is hevig aan het waaien en dat gaat de hele nacht door en het begint ook nog te regenen. Bij de camping is er een halteplaarts van de lokale busdienst, en zaterdag rijden we ermee naar het stadje. De attractie van de plaats is de kathedraal van St. David, gesticht door de heilige en uitgegroeid tot een zeer belangrijke bedevaartplaats.
Het enorme bouwwerk is mooi gerestaureerd want in de loop van de eeuwen had het veel geleden onder de reformatie. Het interieur is rijkelijk versierd met schitterende plafonds.
Door het slechte weer is het moeilijke om mooie foto’s te maken maar binnen in de kerk is veel mooi’s te zien. Buiten bekijken we nog de ruines van het klooster maar we gaan die niet bezoeken daar voor regent het te hard. En we keren terug naar de camping. Door het slechte weer kunnen we niet gaan wandelen en moeten we binnen blijven. Tegen de avond houdt het op met regenen en de lucht klaart enigszins op.
Zondag 11 juni We vertrekken uit St.Davids met droog weer. We rijden naar Aberystwyth, de weg loopt parallel met de rotskust van Pembrokeshire. Dat betekent dat de weg op en neer slingert met vele hellingen van 10 tot 12%. We komen ’s middags aan op een parking bij het station.
We willen met een stoomtreintje “Vale of Rheidol” naar de “Devil’s Bridge”. Deze brug speelde een rol in de dedectivereeks “Hinterland”. De rit laat ons op een gezapig tempo de mooie vallei zien tot we aan het eindpunt komen nabij de brug.
Vanop de brug kunnen we via trappen afdalen tot bij de kolkende rivier onder de brug vanwaar we die in de hoogte zien.
Het zijn in feite drie bruggen boven elkaar, gebouwd in 1188, 1753 en de laatste in de vorige eeuw. Na een koffiepauze keren we terug met het treintje. We hebben vandaag geluk gehad met het weer, geen spatje regen en tegen de avond zonneschijn. De wind blijft echter hevig en schommelt de camper heen en weer.
Maandag 12 juni Kort na de middag komen we aan bij een kleine camping in Monfort Bridge mooi gelegen aan de boorden van de Severn. Met de bus komen we in een kwartier aan in Shrewsbury. Een levendige stad met mooie winkelcentra waar veel volk op de been is.
De stad is bekend voor zijn vele mooie vakwerkhuizen. Op de markt vinden we een goed bewaard markthuis waar vroeger de slagers hun werk aanboden terwijl op de bovenverdieping de wolhandelaars hun handel dreven.
Aan het einde van de hoofdstraat liggen de resten van een kasteel dat nu het Shropsihre Regimental museum herbergt.
Er tegenover is de stadsbibliotheek in een enorm gebouw waar Charles Darwin ooit lessen volgde.
We begeven ons naar een camping die ik op internet opgezocht had nabij Lancaster, maar we kunnen hem niet vinden. We komen op een grote park&ride parkeerplaats terecht van waar we met de shuttle de stad in kunnen. Na de middag nemen we de bus naar de stad en bij het naderen zien we van ver hoe de priorijkerk St. Mary en het kasteel hoog boven de stad uittorenen.
De kerk heeft een bewogen geschiedenis in het koor zijn prachtig bewerkte koorstoelen te bewonderen. De mooi bewerkte plafonds en kleurrijke glasramen waarvan sommigen in onze kontreien vervaardigd werden zijn een lust voor het oog.
Het enorme kasteel doet nu dienst als vrouwengevangenis en kan slechts beperkt bezocht worden zodat we enkel op het binnenplein kunnen rondlopen. Vooraleer we terug de bus op gaan genieten we nog van een lekkere koffie bij “caffé Nero”, een koffiehuis dat we reeds in veschillende plaatsen aan deden en waar we inmiddels een klantenkaart hebben. We blijven overnachten op de parking waar we als enige overbleven.
Woensdag 14 juni Bij Carlisle kunnen we na de middag vanop de camping met het openbaar vervoer de stad in. Carlisle was voor de Romeinen een belangrijke stad en er zijn dan ook veel restanten van hun verblijf terug te vinden. In het centrum zijn vele drukke winkelgalerijen waar mooie waren, vooral kleding worden aangeboden.
Op het centrale marktplein kunnen we bij het toeristenbureau inlichtingen bekomen. Enkele mooie vakwerkhuizen trekken de aandacht.
De kathedraal, de enige in Cumbria, opgetrokken in rode zandsteen is indrukwekkend met zijn massieve toren.
Het interieur is rijkelijk versierd met mooi gebeeldhouwd houtwerk, vooral in het koor met zijn prachtig gestoelte met mooi bewerkte misericordes. We treffen er ook een mooie triptiek aan met taferelen uit het leven van Christus, gemaakt in een Antwerps atelier. Na een pauze in caffé Nero rijden we terug naar de camping.
Donderdag 15 juni nemen we terug de bus naar de stad want we hebben nog een en ander te bezichtigen. We beginnen met het “Tullie House” museum waar de geschiedenis van Carlisle mooi uitgebeeld wordt. Het grootse gedeelte toont ons hoe de Romeinen Engeland veroverden. De geschiedenis van de Romeinen in Engeland wordt hier goed toegelicht met tal van voorwerpen die ons een beeld kunnen geven van toen. De bouw van de muur van Hadrianus was het grootste bouwwerk van de Romeinen en wordt goed beschreven. We hebben er de hele voormiddag over gedaan want het was zeer interessant wat we te zien kregen. We lunchen in het restaurant van het museum om nadien nog een tentoonstelling over de Romeinse cavalerie te bekijken.
%%%FOTO1%%%
Via een onderdoorgang komen we bij het kasteel dat over de stad heenkijkt, een solied bouwwerk dat opgetrokken werd boven op een Keltisch en nadien Romeins kamp. We lopen terug naar het centrum voor onze koffie en nog wat boodschappen te doen vooraleer we terug de bus nemen.
We zijn vroeg opgestaan om tijdig aan te komen om in te schepen naar Engeland. Het was goed dat we er vroeg bij waren want we zaten in een verkeerde file voor de vrachtwagens. Een behulpzame agent stuurde ons in de juiste richting. Voor we op de inschepingskade kwamen werden we streng gekontroleerd door gewapende militairen die elk hoekje van de camper doorzochten.Nadien deed de politie dit ook nog eens over, dan nog de paskontrole door de Engelse politie en we konden gaan aanschuiven, om kort nadien het schip binnen te rijden. Stipt om 9u20 vertrok de ferry.
Na een kalme overvaart kregen we de krijtrotsen van de Doverse kust in beeld. Bij het uitrijden was het goed opletten om links te rijden en goed uitkijken op de rotondes. Na een vlotte rit bereikten we de camperplaats New Dover road Park&Ride. Een gedeelte van de parking is afgemaakt en voorbehouden voor campers. Een shuttlebus zet ons af in het centrum van Canterbury.
We wandelen door drukke winkelstraten en knusse smalle straatjes tot aan de kathedraal. Het wemelt er van de toeristen en kinderen op schoolreis.
Langs een indrukwekkende poort betreden we de gronden van de kathedraal die flink in de steigers staat zodat het niet eenvoudig is om een goede foto te maken. Het is een enorm gebouw waarvan de oorsprong terug gaat tot 597 na Christus. In 1170 werd Aartsbisschop Thomas Becket er vermoord in opdracht van koning Henry VIII.
Op de plaats waar hij werd omgebracht brandt er voor altijd een kaars. In de gronden rond de kathedraal is het aangnaam wandelen in de schaduw van de bomen want het is erg warm in de zon. Nadien kuieren we terug in de stad en gaan op een terrasje genieten van een lekkere koffie. Met de shuttlebus komen we terug op de camperplaats.
Onder een stralende hemel verlaten we Canterbury, ons doel is de Hurley Riverside Camping in de buurt van Windsor. We volgen de autosnelweg die onder Londen doorloopt, aanvankelijk kunnen we vlot doorrijden maar vlug komen we in een file terecht want de snelweg met 4 rijstroken zit overvol en de rit wordt met een uur verlengd. De camping is zeer mooi gelegen aan de boorden van de Thames.
We wandelen naar het rustige plaatsje Hurley met stemmige oude gebouwen. In de plaatselijke pub geniet ik van een Guiness achter in de tuin.
Zaterdag 3 juni In de voormiddag rijden we met de camper naar Henley-On-Thames waar elk jaar de beroemde roeiwedstijden gehouden worden tussen Cambridge en Eton. Een mooie brug overspant de Thames.
Aan de kade liggen vele mooie bootjes aangemeerd en het is er fijn wandelen. We gaan ook snel wat inkopen doen en kuieren dan verder door het stadje.
Vanop de brug hebben we mooi zicht op de roeibanen met hun tribunes. Met een lekkere koffie op een terras sluiten we daar ons bezoek af. Na de middag fietsen vanaf de camping naar de sluis van Hurley. De sluiswachter is er druk in de weer om de vele bootjes te versassen van links naar rechts.
Boven op een bruggetje hebben we een mooie kijk op de rivier. Bij de sluis drinken we op zijn engels een stevige thee vooraleer we terug naar de camping fietsen.
Zondag voormiddag, de zon schijnt nog wel maar de wind is fris. Het korte broeken weer is voorlopig voorbij. Rond de middag komen we in Cirencester aan op een camping van de Caravan Club. Een grote en prima verzorgde camping. Na de siësta stappen we naar het centrum van de stad op ongeveer 3km van de camping. Vele winkels zijn open maar het is er erg rustig. De kerk met zijn vierkante toren domineert het marktplein.
In het weelderige interieur valt vooral het kunstig gebouwde plafond op.
In de stad zijn vele oude huizen te zien uit het rijke verleden toen de wolhandel floreerde. In de smalle steegjes met leuke winkeltjes en koffiebars is het aangenaam lopen.
Wanneer we terug op de camping aankomen zijn we nog net op tijd uit de regen. Maandagmorgen is het nog steeds aan het regenen en gewapend met regenschermen lopen we terug naar de stad want maandag is het marktdag. De markt stelt niet veel voor slechts een vijftal kramen, waar we aan de groentenkraam vers fruit kopen. Het is ook erg fris en we gaan ons wat opwarmen met een kom koffie. Na de middag is het nog altijd aan het regenen en we trekken terug naar de stad voor een bezoek aan het plaatselijke museum. In het museum wordt uitvoerig ingegaan op het romeinse verleden en ontstaan van de stad.
Maandag 18 juli verlaten we Italië en rijden naar Oostenrijk de weg slingert zich doorheen het mooie landschap met mooie bergzichten.
We houden halt kort over de grens van Oostenrijk op een zeer mooi gelegen camperplaats. Dinsdag zetten we onze tocht verder tot in Biberied, een stadje in de bergen, op een camping.
De camping ligt vlakbij het bergstation dat ons met de zetellift naar boven brengt, onder ons zien we de rodelbaan waar de mensen naar beneden suizen.
Halverwege stappen we over op een andere lift die ons tot bij de top van de Mariënspitz brengt. Het uitzicht is hier geweldig en na een wandeling trekken we naar het almhotel waar we mooi zicht op hebben voor wat lekkers.
De afdaling met de lift biedt weer andere vergezichten en met een voldaan gevoel komen we terug bij de camper.
Woensdag 20 juli komen we in Oberstdorf aan waar Carine training voor kunstschaatsers geeft op de grote ijspiste aldaar.
Wanneer we het gezellige stadje in trekken ontmoeten we Reggy met Rhune. ’s Avonds eten we samen een lekker maal in hun hotel.
De volgende dag maken we samen met Reggy en Rhune een mooie wandeling in de bergen terwijl Carine aan het werk is. Na de wandeling heeft Carine even vrij en drinken we op een terras wat lekkers.
We sluiten de dag met een avondmaal in het restaurant van de ijspiste. Vrijdag 22 juli komen we rond de middag op een camperplaats in Konstanz aan de Bodensee. De camperplaats is zo goed als volzet en na enig wachten kunnen we toch een plaats bemachtigen.
Via een mooie stadspoort trekken we de stad in. Sommige gebouwen zijn mooi beschilderd.
Wanneer het begint te regenen trekken we ons terug in de camper. Zaterdag morgen schijnt de zon terug en wandelen we tot aan het water.
In de verte zien we een zeppelin vliegen. Aan de toegang tot de haven staat een enorm standbeeld “Imperia” het symbool voor Konstanz.
Rond elf uur houden we de stad voor gezien en trekken naar Bad Säckingen aan de Rijn waar we willen gaan fietsen.
Na de middagpauze wandelen we het stadje in met aantrekkelijke terrasjes. Een houten brug verbindt de oevers van de Rijn en we kunnen er over wandelen tot in Zwitserland.
Op de brug komen we de trompetter van Säckingen tegen, over hem werd een verhaal geschreven van een onmogelijke liefde. Zondag 24 juli laden we de fietsen af en rijden langs de Rijn tot in Laufenburg waar een stenen brug ook weer Duitsland en Zwitserland verbindt.
’s Namiddags rijden we de andere kant uit tot in Wallbach waar net een volksfeest aan de gang is. Terug in Bad Säckingen gaan we nog het stadje in om op een terras een ijsje te smullen.
Vrijdag 8 juli gaat het doorheen het mooie berglandschap naar Klagenfurt aan de Wörthersee, de hoofdstad van de provincie Karinthië. De camping is goed gevuld maar we krijgen toch een degelijke plaats. Zaterdag 9 juli Met de fiets zijn we na enkele kilometers in de stad.
Het centrum is vrij klein met mooie gebouwen en leuke hoekjes. Na enkele uren houden we de stad voor bekeken en fietsen terug naar de camping.
%%FOTO3%%%
Het weer is nog steeds erg warm en in de namiddag maken we een fietstocht langs de Wörthersee en genieten van de mooie omgeving. In Pörtschach am Wörthersee houden we halt voor een verfrissing en keren dan terug naar de camping.
Zondag 10 juli komen we in de namiddag aan op een camperplaats aan de rand van de stad Udine waar we rustig buiten kunnen blijven tot ’s avonds laat. Maandagmorgen fietsen we naar het historische stadsgedeelte waar we erg mooie gebouwen aan treffen.
Het is bloedheet en we zoeken zoveel mogelijk de schaduw op. Mooie pleinen met terassen nodigen uit tot verpauzen.
’s Namiddags zetten we onze wandeling verder en beklimmen de kasteelberg van waar we een mooi uitzicht hebben op de stad.
Nadien begeven we ons naar Triëste. Het is er erg druk en op de camperplaatsen is nergens nog plaats te vinden, zelfs stilstaan is moeilijk. We zoeken dan maar naar een camping op zo een 13 km van de stad. Bij het omkeren krijg ik het moeilijk met schakelen. Bij de camping aangekomen leg ik de motor stil om ons in te schrijven. Wanneer ik naar de toegewezen plaats wil rijden kan ik niet in een versnelling geraken, niet vooruit niet achteruit. Het is inmiddels al laat geworden en bellen naar Touring om hulp. We spreken af dat er vroeg in de morgen ons iemand komt helpen en blijven voor de poort van de camping slapen. Dinsdag rond 9u komt de wegenhulp, die man probeert de versnelling uit zonder succes. Hij duikt onder de motorkap en na enig gemorrel krijgt hij het zover dat de versnelling weer werkt. Hij rijdt ons dan voor tot bij de garage want hij vindt dat het degelijk moet gemaakt worden. Er moeten stukken besteld worden en moeten overnachten voor de poort. De volgende dag zijn de stukken aangekomen en beginnen ze aan de herstelling. Ik merk echter dat ze van plan zijn om een nieuwe koppelingsplaat te steken. Wanneer ik hen attent maak dat die plaat onlangs vervangen is gaan ze het probleem ergens anders zoeken. Het blijkt een probleem te zijn van het koppelingssysteem. De originele kabel schijnt niet meer gemaakt te worden en de mecanicien slaagt er toch in om de oude kabel zodanig te herstellen dat we er mee thuis moeten geraken. De mensen hebben ons daar toch goed geholpen en rekenen ons slechts anderhalf werkuur aan. We kunnen eindelijk verder en stoppen op een camperplaats nabij de stad Pordenone.
Donderdag 14 juli stoppen we in Borgo Valsugana een stadje aan de rivier Brenta. Vanop de camperplaats hebben we schitterend uitzicht op de omringende bergen en hoog boven ons een kasteel.
Een wandeling van een tiental minuten brengt ons tot in het centrum van het stadje met een aantrekkelijk marktplein.
De Brenta stroomt door het midden van de plaats, enkele bruggen verbinden de beide stadsgedeelten.
Doorheen de vallei loopt een fietspad van een 80km. Vrijdag fietsen we langs het water stroomafwaarts, dat loopt meestal lekker met af en toe enkele pittige hellingen tot 8% wat zelfs met de e-bike’s flink werken was voor ons. De terugtocht liep verassend nog vlot maar met maximum ondersteuning.
Zaterdag 2 juli. Het is heel erg bewolkt en er is regen voorspeld voor vandaag fietsen is dan niet zo aanlokkelijk. We rijden dan maar naar een camping nabij Salzburg van waar we met de fiets naar het centrum kunnen rijden over een fijn fietspad. Na onze middagrust fietsen we dan naar de stad, onderweg begint het lichtjes te regenen maar nog niet genoeg om onze regenkledij aan te trekken.
In de Getreidegasse, een smalle en drukke winkelstraat is het erg druk. Het begint harder te regenen en het regenscherm komt te voorschijn. Dat beperkt wel ons zicht op de omgeving, veel foto’s maken is er niet bij. We schuilen even met een koffie en gaan terug de regen in. Het regent nu flink en we moeten onze regenkledij aan trekken om terug naar de camping te fietsen. Het blijft de hele nacht regenen tot ’s morgens vroeg. We bestelden op de camping een rondrit met een bus naar het Kehlsteinhaus, beter bekend als het “Arendsnest” speciaal gebouwd door de Nazi’s voor Adolf Hitler. Zondagmorgen worden we met een busje opgehaald aan de camping die ons naar de toerbus brengt.Die bus voert ons tot op de parking boven Berchtesgaden waar we moeten overstappen op speciale bussen die ons tot bijna aan de top voeren over een smalle kronkelende weg met een stijgingspercentage van soms 26%.
Daar worden we met een veertigtal mensen per keer met een gouden lift tot boven worden gebracht. Het gebouw is nog in zijn originele staat, alleen is het interieur veranderd in een restaurant. We bevinden ons nu op een hoogte van 1837m boven de zeespiegel.
Buiten is het erg fris en flink bewolkt, af en toe kunnen we een glimps van het dal ontwaren.
Het gebouw bevindt zich op een smalle richel op de top van de berg Kehlstein, rondom ons zien we boven de wolken majestueuze bergtoppen erg indrukwekkend.
Via dezelfde weg gaan we terug naar onze bus om in Berchtesgaden te stoppen voor de lunch.
We kunnen nog even door het stadje kuieren en enkel foto’s te nemen. De bus zet ons nadien af in het centrum van de stad op de Mirabellplatz. De zon is er intussen door gekomen en kan ons wat opwarmen want daar boven was het echt fris.
Vanuit de Mirabelltuinen hebben we mooi kijk op de vesting. Met een bergtrein komen we tot boven aan de Hohensalzburg vesting.
Vanop de muren hebben we prachtig uitzicht over de stad en de omgeving.
De vesting is erg uitgebreid en er is veel te bekijken met leuke hoeken.
Terug beneden komen we op adem met een koffie op een gezellig terras. We zoeken de bus op die ons tot terug kan brengen. Na een overstap zitten we op de juiste bus die ons bij de camping afzet.
Maandag 4 juli rijden we naar ons volgende doel de stad Graz in de provincie Steiermark. Om de tolwegen te vermijden nemen we de kleinere landwegen doorheen het Salzkammergut.
Het prachtige berglandschap levert mooie uitzichten op de valleien en meren.
Snel gaat dat niet maar dat nemen we er graag bij. Het wordt laat in de namiddag en we stoppen in Judenburg op een 85km van Graz.
Dinsdag zetten we onze reis verder en tussen Judenburg en Koflach moeten we over een pas via een flink srijgende kronkelweg die ons weer mooie landschappen laat bewonderen. Rond de midddag komen we bij Graz op een camperplaats die erg mooi ingericht is en veel comfort biedt met kraaknet sanitair en warme douches, de prijs van €21 is het echt waard. Na de middag rijden we met de fiets over een goed bewegwijzerd fietspad naar het centrum waar we na 7km aankomen. Op de Hauptmarkt en de aanpalende straten is het erg druk.
Overal zien we statige gebouwen met mooi versierde gevels zoals het stadhuis. De hoofdstraat, de Herrengasse, is een brede voetgangerszone maar waar wel veel trams langzaam doorheen rijden.
We wandelen langs een steil straatje omhoog met vele winkeltjes en in een zijstraat de Hofgasse valt het mooie houten front van de Hofbackerei erg op.
De domkerk heeft een zeer rijkelijk interieur waar net een orgelspeler aan het oefenen is en ons een mooi concert geeft.
In de Herrengasse strijken we moe van het wandelen op een terras neer voor de koffie. Bij het terugfietsen krijgen we een bui over ons heen en moet de regencape’s aan. De temperatuur blijft goed en onder onze luifel kunnen we beschut van de regen nog tot laat buiten blijven zitten. Woensdagmorgen schijnt de zon weer en fietsen we terug naar het centrum en met een stadsgids in de hand verkennen we de stad verder. Het Landhaushof waar het parlement van Steiermark zetelt heeft buiten een mooie gevel een binnenplaats met arkaden en een met smeedwerk versierde waterput.
Via een smal straatje komen we op een stemmig pleintje waar we op een terras een middagmaal nemen. Het is heerlijk wandelen in de stad en wanneer we de snelstromende rivier de Mur oversteken valt onmiddellijk het zeer moderne Kunsthaus Graz op gebouwd in 2003 toen Graz kultuurhoofdstad was.
Wat verder zien we het Murinsel een eiland in de stroom dat via loopbruggen met beide oevers verbonden is op het “eiland” bevindt zich een café en een amphiteater.
We hebben weer heel wat afgelopen en voelen het in de benen. Op de Hauptplatz nog een koffie en dan terug naar de camper.
Donderdag 7 juli Onder een blauwe hemel fietsen we naar Graz, vandaag willen we op de Schloszberg gaan wandelen.
In 2003 werd in de rots een koker uitgehouwen om een lift te plaatsen die 75m hoog op de berg uitkomt. De “Glazeren Lift” brengt ons naar boven waar we uitgebreid kunnen wandelen in het mooi aangelegde park.
Het eerste dat ons opvalt is de uurwerktoren, het symbool van Graz.
Het is stevig klimmen naar de top vanwaar we ver over de stad kunnen kijken.
De vroegere kazematten zijn getransformeerd in een openlucht theater, dat bij regenweer afgeschermd wordt met een beweegbaar dak.
