Vandaag verkennen we de wijken buiten het centrum. Soho
(SOuth of HOuston street) en TriBeCa (TRIangel BEneath CAnal street) zijn de
eerste wijken die we aandoen.In Soho
bevindt zich de grootste verzameling van gietijzerarchitectuur ter wereld.
Tussen 1869 en 1895 werden de gevels in massa in gieterijen vervaardigd, het
was goedkoop en gemakkelijk te onderhouden. De oorspronkelijke plannen van de
stad om deze wijk met de grond gelijk te maken werden onder protest afgevoerd,
zodat deze verzameling bewaard werd. Het gaf de wijk een meerwaarde en all snel
kwamen er allerhande boetieks en kunstgalerijen. Het is een aardige buurt geworden
waar het leuk wandelen is. De hoogte van de gebouwen is niet zo
duizelingwekkend alsin het centrum. In
Little Italy kom je in een andere wereld, het lijkt wel echt Italiaans,
gezellige terrasjes met allerlei Italiaanse specialiteiten waar we even pauzeren
met een glaasje wijn en een kop koffie. Greenwich Village heeft weer een andere aanblik, met nog lagere
bebouwing en knusse straatjes. We hebben voor de avond afgesproken met Peter om
met een diner hun huwelijksverjaardag te vieren. We moeten dus nog wachten en op
een terras komen we op adem met een frisse pint.
Maandag en dinsdag hebben we het rustig genomen om de
gevolgen van de jetlag wat op te vangen. s Morgens brengen we de kleindochters
naar school en dan toont Joke ons de omgeving van Scarsdale. Het is een heuvelachtig landschap met mooi
verzorgde woningen en overal is er groen en tonen de sierbomen hun prachtige
bloesems. We maken ook een wandeling langs het strand van Rye, het weer is
zonnig maar er staat een frisse wind. Er zijn niet veel zandstranden in de
omgeving en in het zomerseizoen kost het wel $10 per persoon om op het strand
te komen.
Het weer werkt vandaag niet echt mee, het regent en het
is zeer fris. Met de trein rijden we naar New York. We komen aan in Grand
Central met zijn indrukwekkende hal. Gewapend met regenscherm trekken we de
stad in. Het is er erg druk en levendig. Joke loodst ons naar de bibliotheek
van New York een prachtig en statig gebouw. Binnen is het rijkelijk afgewerkt
en in de enorme leeszaal zijn bijna alle tafels bezet. Joke toont ons haar
favoriete plekjes in NY, zoals Bryant Park, dat er erg leuk uitziet maar onder
de regen oogt het wat triest. Rockefeller Plaza, Times Square we lopen er
overal langs, ondanks de regen wemelt het er van het volk. In een Belgisch
restaurant nuttigen we een middagmaal. en in denamiddag gaan we via de chique winkelstraat 5th Avenue naar het
reusachtige warenhuis Macys. Moe rondgelopen keren we terug naar het Grand
Central station voor de terugreis naar Scarsdale.
Eindelijk is het zover. Zondagmorgen zeer vroeg op want om 7 uur moeten we op het vliegveld zijn. Iets na zeven zijn we inderdaad in Zaventem. Zonder al te veel moeite melden we ons in aan de balie van American Airlines en om 10 uur stijgen we op. Het weer is zeer helder en onder ons zien we vervolgens Gent en Brugge van uit de lucht, vooraleer we de kust bereiken. Engeland en Ierland zien we ook vooraleer we de Atlantische Oceaan bereiken. Het weer begint te betrekken en we zien nog slechts een gesloten wit wolkendek onder ons. Alleen het geraas van de motoren en het lichte schommelen van het vliegtuig gaf ons een gevoel van beweging. Toen we het vasteland naderden trok de bewolking open en konden we 12 kilometers onder ons Labrador zien waar nog veel sneeuw lag en we geen spoor van bewoning zagen. Nadien kwam New Foundland waar stilaan de sneeuw verdween en we ook wegen zagen verschijnen. Nabij New York zagen we langgerekte stranden van Long Beach, ondertussen hadden we reeds heel wat hoogte verloren en was er meer detail zichtbaar. New York kwam in zicht en van ver konden we de skyline van Manhattan zien en van heel ver het Vrijheidsbeeld.
Na een uur onze beurt afgewacht te hebben kwamen we zonder problemen doorheen de grenscontrole. In de inkomhal werden we opgewacht door de hele familie. Het was een zeer hartelijk weerzienmet iedereen. Na een rit van een klein uur arriveerden we in Scarsdale, waar Peter en Joke een zeer mooie woning betrekken. We kijken uit naar het vervolg van ons bezoek aan New York.
In Ligny en Barrois staan we aan de jachthaven, het weer is mooi en het is een leuke plaats om de hengel uit te werpen. Het vissen lukt niet erg want ik krijg de vis niet aan het bijten. Op de hele dag kan ik slechts twee katvissen aan de haak krijgen. Ons volgend doel is Pont à Mousson, waar veel vis zou zitten. Onderweg op de snelweg krijgen we een klapband, het is wel even schrikken maar ik kan de camper veilig aan de kant zetten. Na drie uur wachten komen ze het wiel verwisselen. We kunnen nu verder naar Pont à Mousson zonder reservewiel, daar ontdekken we dat die klapband ook nog een vuilwatertank heeft beschadigd en het water zo op de grond loopt. Bovendien wil ook daar de vis niet bijten volgens een plaatselijke visser. We besluiten dan maar om recht naar huis te rijden, waar we behouden aankomen. Het zit er weer op en we plannen nu voor het volgend jaar.
Woensdagmorgen trekken we de stad Memmingen in. Langs een mooi aangelegd park komen we bij een oude stadspoort, langs de stadsmuur loopt een beek die ons tot in het centrum leidt. Het centrum is één grote voetgangerszone met een groot en mooi marktplein met imposante gebouwen. Nadien rijden we verder richting Frankrijk, ik wil als het kan nog wat genieten van rust aan de waterkant en wat te vissen. Na een korte wandeling in Colmar rijden we naar Thaon les Vosges, waar een mooie camperplaats is bij het Canal des Vosges en blijven er twee nachten. Het is er erg leuk aan de waterkant en ik kan mij enkele dagen uitleven met te vissen, de vangst is redelijk talrijk maar de vissen aan de kleine kant maar wel leuk. We gaan ook fietsen langs het kanaal waar een goed berijdbaar fietspad ligt. Ons volgende doel is Charmes, een erg campervriendelijk dorp want er zijn wel 100 plaatsen beschikbaar ook weer aan hetzelfde kanaal gelegen. De plaats is goed verzorgd en voorzien van alle comfort, tegen een vergoeding van 6,00 wat erg redelijk is. We knopen er ook een gesprek aan met een Duits koppel die met een eigengemaakt vlot op doortocht zijn naar Bordeaux, met datzelfde vlot hebben ze reeds het Kanaal naar Engeland overgestoken. Het is haast niet te geloven dat ze zulke afstanden kunnen doen met dit vaartuig.
Vanuit Bratislava willen we naar Salzburg rijden,na flink wat zoeken vinden we de weg naar Wenen die niet over een tolweg gaat. Via kleine landwegen gaat het langs schilderachtige valleien en kloven, de zon schijnt volop en het landschap toont zich op zijn best. De blauwe lucht en het helle groen van de weiden vormt een prachtig decor. In Kernhof strijken we neer op een kleine camping gelegen in een breed en schilderachtig dal. Maandag rijden we verder door het natuurpark de Wildalpen. Alweer imposante bergen en betoverend landschap. Hoe meer we Salzburg naderen wordt de lucht donkerder en dreigend. Net aangekomen op de camping bij Salzburg begint het te regenen en het blijft zo ook op dinsdagmorgen. Volgens de weersverwachting zou het de hele dag blijven regenen. We voelen er niets voor om in de regen door Salzburg te lopen en besluiten om verder te rijden. Wanneer we een eind in Duitsland zijn wordt het weer iets beter en in Wasserburg am Inn nemen we de tijd om rustig door het stadje te lopen dat in een lus van de Inn ligt en een mooi oud stadscentrum bezit. Na de siësta rijden we tot in Memmingen, waar we in de late namiddag aankomen.
Reeds van in de 12de eeuw keek er een vesting boven Bratislava over de Donau. Het huidige kasteel brandde in 1811 af en werd pas over een dertigtal jaren gerestaureerd. Het was weer een hele klim om tot boven te geraken. Het kasteel is indrukwekkend maar heeft verder niet veel te bieden. Het is wel een mooi zicht op de Donau en de bruggen er overheen. De oude stadskern biedt ook weer mooie hoekjes en interessante gebouwen. Het is er aangenaam wandelen en terrasjes nodigen uit om rustig te gaan zitten.
Het kasteel van Bojnice is reeds van ver zichtbaar in het landschap. Het werd gebouwd aan het einde van de 12de eeuw en later verbouwd in renaissancestijl. In de 19de eeuw was het eigendom van de rijke Hongaarse familie Palfy die het liet verbouwen in de stijl van de franse Loire kastelen. Het ziet er prachtig uit en een geleid bezoek duurt een uur en een kwartier. In een snel tempo worden we door één derde van de 250 kamers geleid. Het is erg mooi ingericht en het interieur is prachtig met veel houtsnijwerk.
Banska Bystrica is een stad in Midden Slowakije die in het verleden de grootste koper- en zilvermijnen van Europa bezat en het koninkrijk Hongarije rijk maakte. Het hield er een historisch centrum aan over met een weelderige architectuur. Het centrale plein van de oude stad is omzoomd met prachtige gebouwen die getuigen van een rijk verleden. Vele terrassen nodigen uit om wat te verpozen.Bij het museum van de Slowaakse wederopstanding zien we nog een mooi oud DC3 vliegtuig.
Dicht bij Roznava ligt boven op een hoge heuvel de versterkte burcht Krasna Horka waarvan de bouw in 1320 is begonnen en nadien verschillende malen uitgebreid en verbouwd werd. De familie Andrassy, die een rol speelde in de kroning van Sissi tot keizerin van Hongarije, waren er de laatste bezitters van en hebben er in 1906 een museum van gemaakt. Denes Andrassy de laatste eigenaar, die zielsveel van zijn vrouw hield, liet voor haar een mausoleum bouwen en een prachtige lijkwagen. Ze stierf in München en de lijkwagen moest haar stoffelijk overschot van het station 10km verder naar haar laatste rustplaats brengen. De rondleiding door het kasteel duurde een klein uur en was interessant om te zien. Toen we buiten kwamen was het weer aan het regenen en zo bleef het voor de rest van de dag.
Ons doel voor vandaag is Kezmarok, dat over een stadskasteel beschikt en een houten Evangelische kerk met mooie beschildering. Bij het opstaan regent het en het blijft de hele dag regenen. In Kezmarok is het kasteel zowel als de kerk gesloten op zondag. We kunnen wel enkele fotos nemen van het kasteel en de binnenstad. We rijden verder om de burcht Spis te bekijken, maar het is te laat om er nog binnen te kunnen en bovendien blijft het regenen. Een foto onder een donkere hemel is de enige die we kunnen nemen, een echte baaldag. In een dorpje onder de burcht blijven we overnachten. Maandag zijn alle musea gesloten, dus rijden we verder naar Roznava waar in de buurt nog een schitterende burcht is. We moeten daarvoor over een pas van 920m. De weg is barslecht en stijgt met 18% bovendien staan er borden die vrachtwagens van meer dan 6 meter verbieden op deze weg. Wij hebben geen vrachtwagen dus rijden we door, het ging erg traag over een weg vol putten en scheuren, opgelucht komen we in Roznava aan. Het centrale plein is weer leuk om zien en heeft een kathedraal met prachtige altaren en muurschildering
In het oosten van Slovakije bevinden zich nog verschillende houten Orthodoxe kerken uit de 16de eeuw, gebouwd door de plaatselijke boeren zonder gebruik te maken van metalen spijkers. In Ladomirova bezoeken we de kerk gewijd aan de aartsengel Michaël, het interieur is rijkelijk versierd zoals in Orthodoxe kerken meestal het geval is. De drie torens stellen de H. Drievuldigheid voor. Het herinnert ons aan de Noorse Stavkirkes. De tocht gaat verder naar Bardejov, één van de schilderachtigste plaatsen van Slovakije. Het oude centrum is nog ommuurd en het centrale plein is werkelijk echt mooi. De gotische kathedraal heeft drie zeer hoge beuken en bezit een uitzonderlijk mooie collectie altaren met schitterende retabels.
Van Bardejov trekken we naar Stara Lubovna waar een reusachtige burcht, die de handelsweg naar Polen moest beschermen, boven de stad troont. Het is flink klimmen om er te geraken. De burcht is grotendeels vervallen, maar er wordt stevig gerestaureerd. Eén maal boven krijgen we weer een weidse blik op de omgeving.
Op 20 km van Kosice in Herlany is er een springbron die om de 34 uurkoud water spuit tot 30 meter hoogte, op goed geluk trekken we er naar toe. We komen net op tijd om de laatste oprisping te zien en het water spuit nog slechts een 10-tal meter, van op afstand kunnen we de zwavel in het water ruiken. Verder naar Presov, deze stad heeft ook weer een mooi centrum dat uit één lange straat bestaat, met ook weer een prachtige kathedraal. Prachtige gebouwen in renaissance en barokstijl lijnen het plein af.
Onderweg naar Svidnik rijden we door het bergachtige landschap van Slowakije en rijden langs grote graanvelden en nette dorpen. We komen echter ook door enkele dorpen waar Roma zigeuners een verplicht onderkomen hebben en deze mensen wonen daar in krotten en bouwvallige huizen, echt mensonwaardig.
Kosice is de eerste stad die we zullen bezoeken in Slowakije en in de late namiddag komen we aan bij de camping aan de rand van de stad. Het is broeiend heet en we zoeken een schaduwrijk plekje. De camping biedt weinig comfort en het sanitair stamt uit de jaren vijftig. Het is echter de enige in de wijde omgeving, een zwembad is er dus niet en de douche brengt dan de nodige afkoeling.
Donderdagmorgen gaan we met een ouderwetse tram de stad in. De Hlavna ulica in het hart van de stad is één lange straat waar de voornaamste bezienswaardigheden te vinden zijn. Het pronkstuk is de Sint-Elisabethkathedraal gebouwd in de 14de eeuw in gotische stijl met een zeer mooi interieur. De straat is afgezoomd met statige gebouwen en geven een goede indruk van de vroegere rijkdom van de stad. In een klein restaurantje kunnen we voor 15 een middagmaal doorspoelen met een halve liter bier per persoon.
Dwars door Budapest tot bij de camperdealer van Rimor. Een bijgeroepen elektricien kan ons probleem ook niet goed aan uit na lang zoeken vind hij niet de oorzaak, maar door één van zijn handelingen brengt hij mij op een idee. Onder de motorkap zit er ook een smeltzekering die redelijke sporen van corrosie draagt. Na deze grondig te hebben afgeschraapt schijnt alles weer normaal te werken. Opgelucht rijden we verder tot in Gyöngyös waar we een plaatsje vinden voor de nacht. s Avonds maken we nog een wandeling door het rustige stadje met een aangenaam centrum.
Dinsdag gaat het naar het Matragebergte en voert de weg langs de hoogste berg van Hongarije 1015m. de weg slingert door het groen en van enig uitzicht is niets te merken. De stad Eger is ons doel voor vandaag en rond de middag komen we ter plaatse. Na de siësta trekken we de stad in. Langs mooie parken gaan we naar het centrum met indrukwekkende gebouwen en kerken. Boven de stad is er de onvermijdelijke burcht, waarvan slechts een ruïne rest. Deze burcht heeft in het verleden van de stad een grote rol gespeeld want een klein leger inwoners hield stand tegen een groot Turks leger. Later werd de stad toch door de turken ingenomen, er staat nog steeds een minaret uit die tijd. Het is zelfs de meest noordelijk gelegen originele minaret. Eger is ook een wijncentrum en op een terrasje proeven we een lekkere Egri Bikaver die de benaming stierenbloed draagt.
Het is wat frisser geworden, de zon schijnt nog steeds maar door een vrij hevige frisse wind is de temperatuur beter. We rijden nu richting Budapest, waar we hopelijk ons elektrisch probleem opgelost krijgen. In de stad Veszprém houden we even halt om de oude citadel te bezoeken, het is eigenlijk één lange straat met langs elke kant mooie barokgebouwen. Aan het einde van de straat een mooi uitzicht over de omgeving. Aan de rand van de stad Székesfehervar vinden we een rustige parkeerplaats aan een park met een mooie vijver.
Het Balatonmeer betekent voor de Hongaren strandplezier en vertier. Langs het uitgestrekte meer zijn er talloze kampeerplaatsen die nu in het hoogseizoen bezet zijn door vakantiegangers van vele nationaliteiten. Na een lange rit in de volle zon bereiken we Kesztehely aan het meer en op een kleine camping met zwembad duiken we dankbaar voor enige verfrissing in het water. Zaterdagmorgen met de fiets een ritje langs het meer en in de namiddag terug het water in want het is inmiddels 40° in de schaduw. s Nachts krijgen we een hevig onweer met felle rukwinden over ons heen en koelt het wat af.
We hebben problemen met het elektrisch systeem van de camper en in Maribor zou er een dealer van Rimor zitten. Dus wij op zoek in Maribor, maar op het opgegeven adres is niets meer te vinden want die handel is er stopgezet. De hitte doet ons weer water opzoek en bij Ptuj in het thermaal zwembad bij een camping vinden we soelaas. Het is wel vreemd om bij die hitte in een warm waterbad te gaan, het is wel koel bij het uitstappen. Er is ook echter een groot zwembad met Olympische afmetingen met fris water het is er heerlijk zitten.
Donderdag rijden we met de fiets naar Ptuj, deoudste stad van Slovenië. Ook hier weer fraaie huizen die in goede staat van onderhoud verkeren. Boven de stad troont ook weer de onvermijdelijke burcht, al die steden hadden vroeger bescherming nodig.. Na enig klimwerk komen we bij de burcht die er erg mooi uitziet en ook weer een weidse blik over de Drava en omgeving biedt. In de namiddag zoeken we weer verkoeling bij het zwembad en genieten van een rustige avond.
Het is nog steeds warm zomerweer en in de buurt zijn nog enkele stadjes die een bezoekje waard zouden zijn. We beginnen met Radovljica op een korte afstand van Bled. De oude stadskern is één langgerekte straat afgezoomd met mooie renaissance huizen die in de meeste gevallen dringend een goede onderhoudsbeurt nodig hebben.
Het volgende stadje is Skofja Loka dat er iets beter uitziet en nog een kasteel bezit dat over de stad uitkijkt, het is er niettemin fijn om er even in rond te kuieren.
Kamnik is het volgende doel maar het is reeds laat in de namiddag en bloedheet, een camping naast het zwembad is dan ook een aangewezen pleisterplaats en we genieten van een frisse duik in het zwembad.
Dinsdagvoormiddag bezoeken we Kamnik dat ook ongeveer hetzelfde stadsbeeld weergeeft maar wel beter onderhouden, ook hier hield ooit een burcht de wacht over de stad. Het is nog steeds heet en we verlekkeren ons reeds bij het gedacht aan het frisse water van het zwembad. Na de siësta steekt er echter een vreselijk onweer op en het water valt bij bakken uit de hemel. Tegen dat het opklaart is het te laat om nog te gaan zwemmen, pech.
We trekken vanuit Bovec, waar we de nacht door brachten, verder het Socadal in. Het dal wordt hier smaller en via 25 haarspeldbochten met een stijgingspercentage van 17% gaat het naar boven. Bij de Vrsicpas op 1618m hoogte ontspringt de Soca die we vaak kruisen, het is hard werk voor de auto want het grootste gedeelte van de weg moet in eerste versnelling. Dit is wel de zwaarste pas die we gehad hebben. Boven op de top hebben we een schitterend uitzicht en in evenveel haarspeldbochten rijden we naar beneden. We naderen nu Bled aan het gelijknamige meer, waar we ons op een camping installeren. Het is een prachtig uitzicht op het meer en het eilandje met een kloosterkerk, dat schittert in het blauwe water. Met een toeristisch treintje rijden we naar de stad om er de plaatselijke lekkernij te proeven met een goede koffie. Het is vreselijk heet en we keren terug naar de camping om ons te verfrissen in het meer.
Zondagmorgen fietsen we richting stad om er de rots te beklimmen waarop het kasteel op 125m hoogte over het meer uitkijkt. Het is voor ons een zware klim, gelukkig in de schaduw van het bos. In het kasteel is een tentoonstelling over het leven in de vallei van Bled, erg leerrijk. Van het oorspronkelijk interieur is niets meer te zien maar het gebouw heeft nog steeds uitstraling. Van op het terras genieten van het prachtige uitzicht op het meer, het eilandje en de omringende bergen, gewoonweg schitterend. Terug op de camping is het rusttijd en daarna waterplezier.
