Een postbode gaat met pensioen en doet zijn laatste ronde. De hele buurt heeft afgesproken om hem een afscheidscadeau te geven, dus krijgt hij het ene cadeau na het andere. Bij het laatste huis doet een mooie blonde open. Ze trekt hem mee binnen, naar de slaapkamer, het bed in waar ze hem een goede beurt geeft. De postbode is in zijn nopjes. Hij komt beneden waar hem weer een verrassing staat te wachten, een champagne-ontbijt. Na te hebben gegeten en gedronken bedankt hij de blonde uitvoerig voor de aangename verrassing. Zij zegt:"Nog 1 ding, het ligt naast je bord" Daar ligt een euro en hij vraagt waar dat voor is. Zegt de blonde:"Wel, toen ik mijn man vroeg wat voor een cadeau we voor jou zouden kopen zei hij 'Fuck die postbode, geef hem een euro', maar dat ontbijt is mijn idee"
Daarstraks een hele knappe akteur...euh (hihi) film gezien met Tommmmmm Cruise in de hoofdrol. Ook Tim Robins heeft een bijrol. Het is een SF-film van Steven Spielberg, met een goed verhaal en wreed spannend van begin tot einde. Een echte aanrader
Dit is een zeer sympathiek wandelend ventje, hij komt zomaar vanuit de blog van Lady X over mijn blog gewandeld. Is dat niet plezant? Neem hem gerust mee naar jouw blog, dan komt hij doorheen het ganse bloggenland.
Ik had gisteren en vandaag de laten. We zitten in gans het mooie Waasland. Dat betekent dus heel wat kilometerkes bollen met den auto, want de patiênten wonen soms wel erg ver van mekaar. Gisteren 140 KM, vandaag waren het 145 km. Maar ik heb een schoon vooruitzicht, vrij weekend en 4 dagen verlof, JOEPIE!!!!!
De winter is weer in aantocht hij heeft zich een weg naar ons gezocht hij legt op het land een wit tapijt het land is zijn mooie groen nu kwijt
De winter is nu weer in het land hij verwees de zon naar de andere kant hij heeft het land spiegelglad gemaakt waardoor men soms in de problemen geraakt
De winter, door menig gehaat of geliefd hij heeft ons van warmte en kleuren ontgrieft maar hij brengt ons ook naar het einde van het jaar en wij maken ons voor de feestdagen klaar
Vandeweek op de radio gehoord, we mogen vanaf ik weet niet wanneer, scheef marcheren...alléé, diagonaal een kruispunt oversteken, om precies te zijn. Dat zal het werk van de politie niet vergemakkelijken, natuurlijk: "Madammeke, hebt gij gedronken?" "Maar nee meneer den agent, ik MAG nu scheef lopen door die nieuwe wet" De primeur zal te Brussel zijn en het is zeer veilig...afwachten hé!
I'M BACK van gone geweest, gone with the snow...zo dacht ik eerst! Mijn verhaal begon op vrijdagavond...paniek...ineens geen internet meer...wat nu? Dus belde ik telenet die mij vertelden dat er schade aan kabels was door de sneeuw dat die avond met pakken tegelijk naar beneden was gedwarrelt. Ze gingen het probleem oplossen, er waren techniekers mee bezig. Maar alléé, dat duurde en bleef maar duren...5 dagen lang...tot vandaag! Bij ons bleek het niet door de sneeuw te zijn...maar door roest, aan de externe kabel, die af en toe los bleek te komen. Jawadde...en ik maar wachten tot die techniekers het probleem zouden oplossen, haha! Maar geen nood...I'M BACK !!!!!! En ik heb mijn mede-bloglandgenoten gemist, zenne!
Een vrouw heeft haar ex-echtgenoot uitgenodigd op haar huwelijk. Tijdens het feest gaat de ex naar de nieuwe bruidegom en vraagt hem op een arrogante manier: "Hoe voelt het om in een gebruikt kanaal binnen te komen?" De nieuwe bruidegom kijkt hem recht in de ogen en antwoordt onverstoorbaar: "t'Is ongelofelijk...eens de 6 centimeter voorbij is alles splinternieuw!"
Hallo, maak mij eens wakker? leven wij nu niet anno 2005? Of in de 8e eeuw? Zopas in het nieuws: In Kinshasa Kongo, nu geen kindsoldaten meer, maar kinderen die van hekserijen beticht worden. Volgens hun familie zijn zij de oorzaak van rampspoed, ziekte en dood, van alle ellende dat hen overkomt. De kinderen worden "behandelt" door een sekte, en als dat niet helpt, worden ze op straat gezet.
Op de foto, Westerse kinderen die heksje spelen, onrealistisch met wat er nu in Kinshasa gebeurt, niet? Halloween in Kinshasa...
Waar gaat dat nu toch naartoe? Niet te geloven, ben er efkes niet goed van...amai!
ik wil jullie laten kennismaken met een tante van mij, Berlinde. Reden is, dat zij hele mooie poezen verkoopt en ze haar neutrale kleurenpoezen wegdoet wegens voortzetting in collor point poezen. Is het geen schatje? (die poes hé, hihi) Ze heeft ook een eigen site waar jullie gerust eens een kijkje kunnen gaan nemen. Doen hé, is echt de moeite!
Ik ben nu iets aan het proberen. Mijn plaatjes bewogen eigenlijk nooit en mijn blinkende animaties blonken niet. Ik heb nu een tip gekregen van hoe het moet en hopelijk deed ik het goed. Duimen hé!
Mensenlief, nu hebben we wat meegemaakt! Dat geloven jullie NOOIT! Mijn vriend Wim en mijn 2 zoons (10-13) kwamen gisterenavond met de auto naar huis. We zaten enige tijd later gezellig TV te kijken, toen de telefoon ging. Wim nam op. "Meneer, het is de politie, reed u deze avond met een VW-golf vanuit de richting Dendermonde? Ja? Dan komen wij langs." Nog geen minuut later stonden zij daar effectief, met de hand aan de revolver, kogelvrij vesten, walkietalkie's, alles erop en eraan. Drie agenten gingen naar boven (belle-etage, living boven) en vier in reserve onderaan de trap. Mijn vriend vroeg natuurlijk of hij iets verkeerds had gedaan. Toen scheen hij met een zallamp op het speelgoedgeweer van mijnen oudsten dat op de tafel lag en vroeg hij "lag dat geweer daarnet in uw wagen?" En dan viel onze euro natuurlijk hé! Ik had wel al 100 keer tegen mijn boys gezegt "leg je geweren nooit in het zicht" maar tja...met alle gevolgen vandien. Een bezorgde en plichtbewuste burger had de politie gewaarschuwd voor het 'GEVAAR'. Enfin, het backup-team dat paraat stond voor een eventuele 'INVAL' werd afgeblazen. Mijn zoon kreeg een serieuze preek en kwam er met de schrik en knikkende knieën vanaf. Het gezegde 'de politie is er nooit als je ze nodig hebt' daar geloof ik niet meer in zenne, amai!!!!!
Ik keek vandaag naar mijn foto's van toen en ik kon er echt niks aan doen maar in mijn hoofd dwarrelde vragen hoe kan ik de tijd vertragen?
Je komt plots tot het besef dat je verandert in reliëf dat we veranderen met de jaren als we zien hoe we vroeger waren
Maar veranderen doen we allemaal en ieder van ons heeft zijn verhaal verhalen uit het dichte en verre verleden herinneringen die we koesteren in het heden
Dan zeg ik meteen, en het is een cliché maar het houdt ons wel jong, happy en tevree je zal denken, ik weet wat ze bedoelt inderdaad, je bent zo jong als je je voelt.
zelfgeschreven gedicht: het meisje in de bruidsjurk
Er was eens een meisje dat trouwen wilde ze zorgde dat ze haar centjes niet verspilde ze keek naar de winkels met elegante bruidsjurken en liet bij de drukker haar kaartjes al drukken
Ze telde de maanden, weken, de uren het zou toch zo lang niet meer duren dat ze trouwen zou met de man van haar dromen ze verlangde al naar de dag die zou komen
Het feest werd al voorbereid zij werd voor het huwelijk ingewijd De familie begon er zich mee te moeien "koop uw bruidsjurk, gedaan met stoeien!"
Het meisje dat eerst zo naar het feest uitkeek werd plots helemaal bleek Ze begon te twijfelen en stelde zich vragen Zal hij mij liefdevol over de drempel heen dragen?
Zal hij de man zijn die mij nooit zal verlaten? Die me zal begrijpen en met me zal praten? Zal hij mijn liefde waard zijn en mijn vertrouwen? Zal ik het mij nooit of te nimmer berouwen?
Dan kwam de dag...het meisje in haar bruidsjurk de mensen rond haar deden zeer druk Het moment aan het altaar was aangebroken ze werden door de priester aangesproken...
De twijfel was verdwenen, ze begon te wenen ze was dan toch in haar bruidsjurk verschenen Ze werd met veel liefde over de drempel gedragen en was alles vergeten toen ze in elkaars armen lagen...
Wat een weer vandaag, en alsof dat nog niet genoeg was...had ik ook nog eens een lekke band! Maar een doehetzelver gelijk ik ben, heb ik zelf de band vervangen. Ja mannen, dat lezen jullie goed...een VROUW die zelf haar autoband heeft vervangen. Moest dat net gebeuren tijdens mijn patiëntentoer natuurlijk en als toemaatje...een flinke regenbui op mij...man man man wat een weer vandaag! Geen kans om te drogen, dus heb ik de ganse dag kou gehad! En wat denk je? Geen enkele die vroeg of ik hulp nodig had. Die patiënte waar ik vandaan kwam...jaja ook een vrouw...deed haar regenjas aan en kwam me helpen! Pech pech pech...maar hulp onderweg!!!!!!!
Een Japanner en een Belg zitten in een café te praten over cultuurverschillen. Op een gegeven moment geeft de japanner de belg een klap in zijn nek. Zo'n minuut of 5 later staat de belg weer recht en vraagt wat dat in godsnaam moest voorstellen. "Dat is karate" zegt de Japanner "dat komt uit Japan" De Belg is kwaad, maar gaat toch weer aan de bar gaan zitten. EEn tijdje later geeft de Japanner hem een enorme heupzwaai. Kreunend en nog kwader staat de Belg weer recht en vraagt wat dat nu weer moest voorstellen. "Dat is judo, dat komt uit Japan" zegt de Japanner. De Belg heeft het nu behoorlijk gehad en loopt naar buiten. Een tijdje later komt hij terug binnen met een ijzeren voorwerp in zijn hand. Hij ziet de Japanner aan de bar zitten en geeft hem een enorme klap met het voorwerp. Na een half uur komt de Japanner een beetje bij en ziet de Belg staan. "Dat was de krik uit mijnen Toyota, komt ook uit Japan!"
Ik ben Sandra, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Sanne, voor de vrienden.
Ik ben een vrouw en woon in Sint-Niklaas (België) en mijn beroep is thuisverpleegster.
Ik ben geboren op 13/05/1968 en ben nu dus 56 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: PC, schrijven, poppen maken, lezen, enz....
Ik heb 2 zoons, Giovanni (16) en Marnick (13) en een hélé lieve vriend Wim.
Ik ben een zot ding, zeggen ze! Whatever, ik lach gewoon graag en doe mijn eigen ding!
Marnick-Giovanni
wasberen in Duitsland
mijn 3 schatten
Oostende 29 april
Ik en Romx
Ik en Ben
Frieda, ikke, Romx en Roosje
Ikke en Femke (Zus53)
Romx en Wim
Corry, Cooltje (Rita) en frieda
Opapat, May en Jean (La douce France)
Podiumbeesten: ikke, Veerle, Romx, frieda, Corry en roosje
Daarstraks een hele knappe akteur...euh (hihi) film gezien met Tommmmmm Cruise in de hoofdrol.
prettig weekend iedereen en sweet dreams
Dit is een zeer sympathiek wandelend ventje, hij komt zomaar vanuit de blog van Lady X over mijn blog gewandeld.
Vandeweek op de radio gehoord, we mogen vanaf ik weet niet wanneer, scheef marcheren...alléé, diagonaal een kruispunt oversteken, om precies te zijn.
I'M BACK van gone geweest, gone with the snow...zo dacht ik eerst!
Ik ben nu iets aan het proberen.
Ik ben Sandra, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Sanne, voor de vrienden.
