Halloween dit weekend, sinterklaasgerief in de speelgoedwinkels en de bakkers, kerstgerief bij de bakkers, binnenkort paasgerief! Ik weet opdenduur niet meer wat we nu feitelijk vieren! Dus bij deze...
Twee meisjes van 13 jaar werken in een borstelfabriek. Op een dag zegt de ene tegen de andere: "Zoiets raars, ik heb sinds kort allemaal haar onder aan mijn buik groeien." "Ja, ik heb er ook last van. Dat moet de borstelziekte zijn, van dat zware werk hier!" De meisjes zijn verontwaardigd, dat ze zo jong al een beroepsziekte hebben opgelopen en besluiten met hun verhaal naar de directeur te gaan. Ze laten hem zien wat er gebeurd is, waarop deze zijn broek losknoopt en zegt: "Dat is nog maar het begin, ik heb er ook al een steel bij gekregen!"
Ik kwam gisteren na mijn toertje op den bureau en de hoofdverpleegster sprak mij aan. Ze zei "Sandra, ik heb mij miskeken, ge hebt nog 3 dagen verlof tegoed!" Ik wilde een gat in de lucht springen van blijdschap, maar 'k heb het binnen de perken gehouden en in gedachten YESSSSSS geroepen "Ge zult wel recuupdagen moeten wegpakken van de anderen, 't zal niet anders gaan, bekijk het eens." SHIT...(vertaalt naar het tegenwoordig in de mode zijnde KAK!) Da's nu iets dat tegen mijn ding is, sé! We moeten recupen afgeven voor zieken en nu moet ik tegen de collega's zeggen "sorry, recuup kwijt, want ik heb nog 3 verlofdagen staan...pech voor jou!" Ik heb de uurroosters van november en december derbij genomen en 3 recupen van mijn eigen aangeduid. Wanneer er iemand ziek valt, kunnen ze mij niet oproepen en ben ik die dag zéker thuis...mijn overuren kan ik toch meepakken naar next jaar...en de collega's zijn content...en ikke ook! Goed opgelost, hé! Het zijn natuurlijk geen extra dagen voor mij, maar langs een andere kant bekeken, juist wel. Ik heb mijn derde recuupdag mogen afgeven, dinsdag 31 oktober, dan heb ik de vroegen, omdat mijn collega nog langer ziek is. Dus ben je nooit zeker en met verlof wél. Op 1 november ben ik thuis en dan heb ik 2 verlofdagen...ik leef op hoop! Ik ga dat toch wat beter in de gaten moeten houden, ik ben daar echt laks in, in die dingen.
Er bestaan dagcentra's, dagklinieken, dagverblijven en binnenkort ook daggevangenissen!!!!! Ik vraag mij af hoe dat in het werk zou gaan. Overdag naar de gevangenis "dag gebuur, ik ga naar mijn werk." en s'avonds komen ze gewoon naar huis. En welke gevangenen zouden daar voor in aanmerking komen.
Een fraudeur: "Ik moet vandenavond de boekhouding van mijn vrouw haren baas gaan doen."
Een vervalser: "Bewaker, ik heb die 1000 euro bij, 't zijn 2 briefjes van 500, maar past op hé want den inkt is nog nat."
Een moordenaar: Bewaker: "Jeff, wat is die rode vlek daar op je schoen?" "Euh...mijn vrouw heeft spaghettiesaus gemaakt."
Een pedofiel: Bewaker: "Marc, wat doet dat kind hier in uw cel?" "Euh...ik wilde ze naar school brengen, maar 'k ben het vergeten."
Een inbreker: Bewaker: "Zeg jong, waarom valt gij altijd in slaap in uw cel?" "Euh...ik ben vannacht gaan werken."
Een brandstichter: Bewaker: "Wat doet dat verband om je hand?" "Euh...ik heb mij gisterenavond verbra...euh...gesneden."
Vrouw tegen haar man tijdens het liefdesspel in bed: "Schat, wat is dat lawaai?" "Ja, den Gille is mijn ketens vergeten afdoen."
Ik weet niet of dat zo'n goed idee is, zenne! Jullie?
Ik heb in Aartrijke enkele foto's getrokken. Ik heb die al naar de meeste bloggers die in Aartrijke aanwezig waren, doorgestuurd. Als ik iemand vergeten ben, neem het mij dan niet kwalijk. Stuur me een mailtje, dan weet ik je mailadres en dan stuur ik ze zeker door. 't Is maar dat ik niet iedere blogger kende die er waren, of hun e-mailadres. Ik ga de foto's wat verkleinen en er een slideshow van maken of ze gewoon op mijn blog zetten. Een verslagje van de meeting 'om nooit meer te vergeten', komt later.
Het was superplezant in Aartrijke. Ik reed naar Beveren naar ROOSJE (Lisette) en FRIEDA met CORRY pikten ons op. De leuke bende...we zagen mekaar al meer dan eens. Frieda reed als een formule-1-piloot, tegen 140 à 150 km per uur... en daarom waren wij daar binnen de korste tijd. Toen we in het café kwamen, hebben we eerst iets gegeten, we hadden grote honger. Ik vond een zwarte knoop...we dachten, alléé hoe komt die hier?...van wie zou die zijn?... Hij bleek van mij te zijn...merkte ik op na een eerste WC-bezoek...knoopje van mijn broekske geschoten en ik had gelukkig nog een riemeke aan...hihi. De bloggers begonnen binnen te stromen en we zetten de tafels bij mekaar, bleek véél gezelliger te zijn. Ik zag gekende bloggers zoals INGRID en haar man Jan van blog "Villa Kakelbont", die helemaal vanuit Holland naar Aartrijke kwamen, met PETRUS en vrouwtje als passagiers. Zij waren onze eerste bezoekers in ons nieuw huis...remember? Kijk anders maar eens in mijn archiefje. Die Petrus bleek nog ne plezanten Hollander te zijn ook, een beetje prettig gestoord...maar dat zeggen ze van mij ook...so what! De LANA kwam binnen met ons COOLTJE (Sweetyke, Ritake)...dat was ook blij weerzien. Er werd ook een heleboel speelgoed ingezameld voor de Sinterklaasaktie ten behoeve van arme kindjes...of speel jij met dat speelgoed, Eddy?...k'vraag het mij af! We maakten kennis met JOELTJE BLUES (Joël, de gekke drummer van Rude Roots), een naar het schijnt fantastisch goeie Bluesband. Ook JOHAN en zijn vrouwtje Rita waren van de partij...de mede-organiserende partij, samen met Joeltje en FRANSKE, een steeds vriendelijk lachende blogger. Ik zag FEMKE (Ann) terug, ook een blij weerzien...en MAY (Magda)...echt plezant. FLOEREMUTSKE kwam mij ook nog bekend voor van de zoete inval te Lier. OPAPAT ofte (sinds kort bekend als de zotte keukenpiet) en vrouw Roosje kende ik van in Oostende, en STEFFIE ook. Maar ik was ook benieuwd naar de onbekende of feitelijk...nog nooit eerder ontmoete bloggers...MARTINE, KAATJE en echtgenoot RIKSKE, MARIANNE, FREDJE, JEAN-PIERRE Wesemael, MIEKE MOMA, ANDRé en echtgenote (zag ik ook in Oostende), XANADU, EVIEKE, YENTHE, ELVIS, BIERBLOG...en nog tal van bloggers. Ons viertal, ik, Frieda, Corry en Roosje kregen s'avonds toch weer honger en...we aten weer, ! We zijn ook dikwijls 'vreemd' gegaan, zoals Corry het zo mooi omschreef...euh...gewoon met anderen gaan praten, hé...niks anders! Ik ben aan den toog gaan staan, ook met de vader van Pascal gebabbeld...goed gelachen met de grollen van grappige bloggers...enfin...ik heb mij NEIG GOE geamuseerd...punt! Rond een uur of 20 vertrokken we terug richting Oost-Vlaanderen...nu met wat verminderde snelheid omwille van het slechte weer...regen! Een mooie afsluiter van een onvergetenlijke zondag. Voor herhaling vatbaar...alléé...wanneer zijn we terug weg?
PS: ook bedankt voor de PC-info om ons blogje op te fleuren, Johan. Zonder dat had ik nu deze slideshows niet kunnen maken. En bedankt voor de organisatie, hé mannen!
t'Is weer van datte...voor de verandering Ik geraak mijn gastenboek weer niet binnen. Ook bij reactie's niet. Ik ga het via 'personaliseren' proberen, misschien tot straks... en anders tot morgen in Aartrijke! Ciao!
De sfeer is hier echt om zeep voor 't moment. Giovanni kwam van 't school en kreeg weer zijn kuren. Het eten staat hem niet aan... zijn broer is er teveel aan... zijn (oude) PC is stom (geen internet)... Echt viesgezind tot en met! Komt er nog bovenop dat hij met een slecht rapport thuisgekomen is. Hij heeft maar liefst 7 buizen; voor Engels, natuurwetenschappen, elektriciteit technologie, geschiedenis, informatica, mechanica en zelfs voor lichamelijke opvoeding, zeg! Ik zou mij dan toch tenminste koest houden en op mijn sokken afkomen. Hij niet...hij marcheert met legerlaarzen... GA OPZIJ...SPREEK MIJ NIET AAN... RAAK MIJ NIET AAN...NIKS IS GOED! Ik heb zijn STOMME PC weggenomen, en de play-station die op zijn kamer stond. Hij mag nu de ganse avond in zijn eentje op zijn kamer afkoelen. Geen playstation en PC meer tot zijn volgend rapport, en als hij er niet door is, mag hij terug naar zijn vorige school de VTS (dat wil hij niet). Hij gaat moeten studeren terwijl ik het zie, ik ga hem ondervragen en dagelijks zijn huiswerk nazien. 14 jaar, je denkt dat ze dan toch al ietofwat verantwoordelijkheid hebben...Giovanni blijkbaar niet. En dan zeggen de mensen dat het ergste nog komt...dat dit slechts een voorproefje is! Ik hou mijn hart al vast!!!!!!!!!
Ik ben moe en kruip mijn bedje in. Na dat drukke weekend en slechts 1 kort dagje rust, hadden wij dinsdag een bijscholing. s'Avonds zijn ik, onze hoofdverpleegster en een collega nog eens teruggekeerd voor een receptie op het werk. We kregen een knalrode fleeze zonder mouwen, om wat beter op te vallen zal nu wel lukken, amai! De boys gingen mee...voor de chips. We gingen maar eventjes wegblijven, maar ik ben blijven plakken. Ik en mijn collega hebben nog tegen één van de bazen die in Zwijnaarde zit, staan zeveren. Die heeft nogal gelachen met ons, zenne! Mij vindt hij temperamentvol en hij wist niet dat mijn collega dat ook is. Van mij verschoot hij niet dat ik zo ben, van haar wél. Ik belde hem ooit eens op en dat was niet voor een vriendelijk babbeltje, maar wel in naam van ons team. hij legde de hoorn gewoon op, bleek dat ik al de tiende beller was (nee, niet van dat spelletje op TV) en mijne prijs was dus ...tuuut...tuuut! Hij boodt achteraf wel zijn excuses aan, ook omdat zijn vrouw tegen hem zei dat hij een varken was, om zo tegen mij te doen, Ik had gisteren de laten en het was enorm druk. Het piekte toen ik vannemorgen moest opstaan en ik ga gaan slapen, of dat piekt morgen nog eens!
Bijeenkomst Bloggers in West-Vlaanderen met medewerking van Joel Loose & zoon Jan voor het ter beschikking stellen van de zaal... 22 oktober 2006 Café 't Oud Gemeentehuis Brugsestraat 23 Aartrijke aanvang 14.00 uur tot.......
Een gezellig samenzijn voor alle bloggers,chatters enz... Mag ik dan ook vragen indien U dit samenzijn wilt meemaken, mij een mailtje te sturen op volgend e-mailadres:
Inschrijven kan tot uiterlijk 15 oktober 2006 met volgende gegevens: aantal personen en naam van de blog... Leer je vrienden & collega bloggers beter kennen en ontmoet ze in levende lijve!!! Samen maken we er een gezellige namiddag van...
Groetjes Johan1958 & Joeltjesblues
Steun ook de actie Moeders voor Moeders in samenwerking met Seniorennet, om kinderen gelukkig te maken...Dus breng het oud speelgoed (doch in goede staat) mee en maak ook van degene die niet veel hebben... happy little people...
Een koppel dat ik ken, hebben wat meegemaakt! Maria is een patiënte van mijn toertje en haar man ex-Patiënt. Maria moet 3 keer per week naar de nierdialyse. Walter kreeg een telefoontje van het ziekenhuis. dat hij zo vlug mogelijk naar daar moest komen, want dat zijn vrouw moest worden opgenomen wegens hoge koorts. Hij in grote paniek, natuurlijk...wat kleren ingepakt en dan vliegensvlug naar het ziekenhuis. Hij moest onderweg 3 keer stoppen, omdat hij bijna geen adem kreeg. Hij moest op een leegstaande kamer wachten tot ze zijn vrouw zouden komen brengen. Na 20 minuten kwamen ze met haar af, in een rolstoel. Maar...het was Maria niet... "Is dat uw vrouw niet, meneer?" "Nee zeg ik je, jij gaat mij toch niet zeggen wie mijn vrouw is, zeker! Dat weet ik beter dan jou!" Na een telefoontje naar de nierafdeling, zagen ze hun vergissing in. Zelfde familienaam...andere voornaam...ene Mariëtte. Ondertussen komt Maria thuis per taxi en vindt ze haar man niet. Zij dacht dat er iets met hém aan de hand was. Is dat niet schandalig, zeg? Van een blunder gesproken!
...hier ben ik weer met wat nieuwtjes... Ik geraakte gisteren weer niet in mijn gastenboek, ik heb dat toch dikwijls, hé! Enfin, ik kreeg enkele dagen geleden een smsje van mijn oudste zoon... hij had een gewond konijntje gevonden onderweg naar school en vroeg wat hij ermee moest doen. Toen ik dat las, kreeg ik het benauwd! Hij ging die dag naar Gent met de klas en ik vreesde al het ergste. Giovanni is zoals mij...zeker waar het over dieren gaat, hetzelfde kleine hartje. Ik weet dat ik met het konijntje terug naar huis zou rijden, om het in een doos te steken en te verzorgen, en dan pas naar school rijden. Ik zou er geen barst om geven dat ik te laat zou komen. Ik kwam ooit eens met een gewond musje naar mijn grootmoeder. Mijn nonkel, een broer van mijn make vroeg om het aan hem te geven, hij zou het eens genezen...en hij draaide dat beestje de nek om, vlak voor mijn neus. Nu kom ik weer goed met die nonkel overeen, maar dat heeft wel enkele jaartjes geduurd, Het konijntje kon niet gered worden, 2 geplette pootjes. Ik had ooit eens 3 konijntjes van mijne kater Mickey afgenomen en goed verzorgd. Sanderendaags waren ze dood en zat ik te wenen. Ik wilde dat Gio besparen en hem naar school krijgen. Hij heeft een half uurtje bij het konijntje gezeten en is dan toch naar school gereden...en nog op tijd gekomen ook. En ik was opgelucht, natuurlijk.
Mijne kleine (zotte) kok is weer aan 't koken geslagen en het kwam er al langs zijn neus uit... Hij sneed lekkere frietjes, maar toch ietsjes te dik naar mijn goesting. Het nam zijn tijd in beslag, dus heb ik hem maar geholpen.
Het resultaat mocht er zijn, het heeft ons lekker gesmaakt! Er was wel wat ambras om de laatste ketchup, dan moest ik effe tussenbeide komen, maar zoals je ziet...zonder kleerscheuren! Man man man...als die 2 ruzie maken... ik kan het je zeggen... da's niet meer zoals kleine kindjes vroeger, zenne! Die 2 zijn al bijna groter dan mij, hé! Den oudsten torent zelfs al boven mij uit. Maar de mama laat zich niet doen... klein maar dapper... ze zijn boven mijn hoofd gegroeid, letterlijk dan, want ze moeten luisteren naar dees zotte kleine, zenne! Ja...ik ben wel een strenge mama!
Ik was gelukkig thuis vandaag en na dat druk werkweekend met dubbele shift, mocht dat wel! het was nodig, ik was moe gisterenavond. Ik reed op 2 dagen 456 km's en werkte bijna 19 uren. feitelijk nog niet veel voor dit weekend, 't is al drukker geweest. De mood zat er in, toch vooral de zondag. Ik heb op mijn trip 3 CD's kunnen beluisteren... met de volumeknop keiHARD! Eerst een CD van U2...genieten...dan Guns 'n Roses... super...en dan een CD van INXS als afsluiter...wauw!
Ik reed dan nogal, zenne...vensterken open in de pikkendonkeren naast de expresweg te Stekene... echt maf! Ik heb 3 keer in Stekene gezeten. Eerst voor een patiënte die insuline moest krijgen rond 15u30...dan iemand die morfine moest krijgen via een vleugelnaaldje rond 17u15 en daar moest 4 uur tussen zijn. Diezelfde patiënt rond 21u15 opnieuw gedaan. Hij krijgt morfine en zuurstof toegediend, een fijne mens, echt waar. Alles is goed, supervriendelijk, zijn vrouw ook. En ik heb het aan zijn zoon geleerd hoe het moet... om hem met een gerust hart de nacht in te laten gaan en het gaf hem een geruststelling...zijn zoon woont bij hen in de straat. Dit heeft mij weer een booster van voldoening gegeven...die mens te kunnen helpen!
Ik ben Sandra, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Sanne, voor de vrienden.
Ik ben een vrouw en woon in Sint-Niklaas (België) en mijn beroep is thuisverpleegster.
Ik ben geboren op 13/05/1968 en ben nu dus 56 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: PC, schrijven, poppen maken, lezen, enz....
Ik heb 2 zoons, Giovanni (16) en Marnick (13) en een hélé lieve vriend Wim.
Ik ben een zot ding, zeggen ze! Whatever, ik lach gewoon graag en doe mijn eigen ding!
Marnick-Giovanni
wasberen in Duitsland
mijn 3 schatten
Oostende 29 april
Ik en Romx
Ik en Ben
Frieda, ikke, Romx en Roosje
Ikke en Femke (Zus53)
Romx en Wim
Corry, Cooltje (Rita) en frieda
Opapat, May en Jean (La douce France)
Podiumbeesten: ikke, Veerle, Romx, frieda, Corry en roosje
en daarom waren wij daar binnen de korste tijd.
zal nu wel lukken, amai!
;)
Ik ben Sandra, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Sanne, voor de vrienden.
