Mensen, ik heb iets gevonden, dat geloven jullie nooit!
Ik zag ineens een oude foto op straat liggen...in onze wijk.
Ik dacht er eerst niks bij...maar dan werd er mij iets duidelijk.
Het is Sinterklaas...da's een foto van in zijnen jongen tijd, maar  ge herkent hem moeilijk zonder witte baard en witte snor, natuurlijk, hé!
De sint wist al dat hij een Heilig manneke ging worden en maakte zichzelf al een mijter van papier.
Hoe oud zou deze foto wel zijn?
Héél érg oud, hé!
Hij zag er niet uit...kreukels tot en met, maar dat heb ik digitaal kunnen wegwerken.
Dus Sint...als u dit leest (en dat zal wel)...u hebt uw jeugdfoto verloren...hij moet uit uw portefeuille gevallen zijn...kom hem maar halen, u weet mij wonen hé!
Ik weet het wel dat ik u gevraagd heb om niet vandaag te komen, maar zaterdagochtend, maar komt u toch maar vanavond al langs.
Brengt u dan ook het gerief van mijn lijstje mee, u weet wel...ik heb u dat al lang geleden opgestuurd.
Ook nog wat extra chocolade posturen...geen manderijntjes meer, die hebben we al genoeg.
Tot vanavond, maar liefst niet te vroeg, want ik ben aan het werk en ben hopelijk voor 22u terug thuis...of ik mis u weeral zoals vorige zondag...dan zat ik in mijn bad.
Tot vanavond!
Dank u Sinterklaas!