Ik ben Toujour André
Ik ben een man en woon in Sint-Pieters-Leeuw (Vlaams Brabant) en mijn beroep is ambtenaar.
Ik ben geboren op 04/06/1955 en ben nu dus 69 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: tennis voetbal en schaken.
In ben de trotse vader van Christophe, Nathalie, Caroline en Pauline.
Ik heb een vaste relatie met de liefste Martine die bestaat.
Ik ben gemeenteraadslid voor Vlaams Belang en zet mij in voor Vlaamse belangen, normen en waarden. Recht door zee !
Vlaming geeft Waal elk jaar bijna 1000 euro zegt NBB
De Vlaming geeft elk jaar bijna 1.000 euro aan de Walen : 967 euro om precies te zijn. De Brusselaar legt daar nog eens 211 euro bij. Dat blijkt uit een studie van de Nationale Bank van België, die voor het eerst de transfers in ons land in kaart brengt. Dat schrijft De Tijd.
Het levert elke Waal jaarlijks ongeveer 1.783 euro op...
Uit de studie blijkt dat zon 5,8 miljard euro van Vlaanderen naar Wallonië vloeit. En vanuit Brussel gaat er nog eens ruim 200 miljoen euro naar Wallonië. De transfers manifesteren zich vooral aan de zijde van de overheidsontvangsten. Dat heeft te maken met de hogere inkomens in Vlaanderen. Langs de directe en indirecte belastingen vloeit 5 miljard euro van Vlaanderen naar Wallonië en nog eens 83 miljoen van Brussel naar Wallonië.
De studiedienst van de KBC kwam in 2003 tot een bedrag van 5,4 miljard euro, maar onze partij had er onmiddellijk op gewezen dat dat een schromelijke onderschatting was: de KBC had wel rekening gehouden met de transfers in de sociale zekerheid, in de federale inkomsten en uitgaven en bij de financiering van de deelstaten, maar bijvoorbeeld niet met het relatief hoger aandeel van Vlaanderen in de aflossing van de Belgische staatsschuld. Indien dat ook in rekening wordt gebracht, wordt de jaarlijkse transfer dubbel zo groot.
De vele miljarden die jaarlijks van Vlaanderen naar het zuiden van het land vloeien, zijn geen teken van solidariteit meer, maar een door de Belgische staat georganiseerde diefstal. Het Vlaams Belang heeft geen probleem met échte solidariteit, maar daarvan is in België helemaal geen sprake. De geldstromen van Vlaanderen naar Wallonië zijn afgedwongen en totaal ondoorzichtig. In het verleden stelden ook liberalen en christendemocraten deze mistoestanden aan de kaak.
Alle veelbelovende economische hervormingen, alle steun-, hulp-, reconversie- en Marshallplannen zijn stukgelopen op de inertie op het terrein en op politieke onwil. De verschillende plans voor meer tewerksteliing zouden het tij moeten keren hebben. De miljarden zijn blijkbaar niet of slecht geïnvesteerd of misbruikt geweest. Maar echt meer Franstaligen aan het werk krijgen, dat is de voorbije dertig jaar nog nooit gelukt. De Walen kùnnen de transfers natuurlijk wel wegwerken. Op dat punt heeft de Tijd gelijk. Maar ze willen niet.
Weerwraak en Geweld tegen politie is schering en inslag aan het worden
Dinsdag is in Schaarbeek een agent op klaarlichte dag neergestoken en beroofd. Op anderhalve maand tijd zijn er nu al drie Brusselse politiemannen neergestoken.
De 22-jarige Christopher, die niet in uniform was, bevond zich op 50 meter van zijn appartement toen hij plots in de rug werd aangevallen. Iemand nam hem in een wurggreep en zei: Nu ben je niet in uniform hé. Nu zing je een toontje lager dan onlangs op het Stalingradplein. Intussen werd hij door een andere persoon geslagen en vier keer gestoken met een cuttermes. De diepste wonde zit vlak naast mijn hart. Het kon veel erger geweest zijn, zegt hij vandaag in De Standaard. Volgens Christopher waren de daders jongeren van Noord-Afrikaanse afkomst. Ik gok dat ze een jaar of achttien waren.
Bruut geweld tegen agenten neemt jaar na jaar toe. Dat blijkt uit officiële cijfers van het ministerie van Binnenlandse Zaken, vrijgegeven op vraag van Guy DHaeseleer (Vlaams Belang). In 2005 waren er maar liefst 5 keer zoveel gevallen van geweldpleging dan het jaar ervoor. In 2006 kwam daar nog eens een kwart bovenop, goed voor een totaal van 97 gewelddaden, die 116 gewonden opleverden met 1.279 dagen arbeidsongeschiktheid. De gegevens beperken zich tot de federale politie. Er zijn geen cijfers bekend gemaakt over geweld tegen de agenten van de 196 lokale politiezones, zoals de beruchte zone Brussel-Elsene. Het werkelijke aantal gevallen van agressie ligt dus nog veel hoger.
Zware gewelddaden tegenover politiepersoneel van de zone Brussel-Elsene zijn schering en inslag, aldus de vakbond VSOA. Deze feiten worden volgens de VSOA maar al te vaak verzwegen of geminimaliseerd. Onze mensen hebben af te rekenen met messen en molotovcocktails. Waarom kraait er geen haan naar als hier een agent wordt aangevallen? De vakbond eist dat het personeelstekort wordt aangepakt, en vraagt een beleid van nultolerantie voor het dragen van wapens en messen.
Het geweld in Brussel beperkt zich overigens niet alleen tot politieagenten. Deze week werd een cameraploeg van de RTBF in Molenbeek belaagd door een dertigtal allochtonen. De groep jonge Marokkanen begon hen te duwen, te slaan en te beledigen. Ze riepen ons dingen toe als hoerenjongen, racisten en zelfs Vlamingen, aldus RTBF-reporter Jean-Claude Defossé.
PS Die "monsieur" Defossé is de man achter de reportages achter "Le vrai visage du Vlaams Blok of het ware gelaat van het Vlaams Blok". Ondanks alle waarschuwingen van Vlaams Blok Belang destijds mocht hij nu zelf ervaren waarvoor wij al zo lang aan de alarmbel hangen. Aan den lijve ondervinden is de beste les voor deze journalisten van rood signatuur.
Dakloze Brusselaar neergeknuppeld omdat hij blikje bier drinkt tijdens ramadan
Een veertigjarige dakloze Belg is in Brussel door twee moslims bijna doodgeslagen omdat hij een biertje dronk in de ramadanperiode.
Serge had enkele dagen geleden een afspraak met de dokter, in een polikliniek in de Blaesstraat. Hij kwam te vroeg op de afspraak en omdat hij toch moest wachten, besloot Serge intussen een aperitiefje te drinken, een biertje.
Op dat moment kwam een oudere moslimman, die boven het dispensarium woont, naar beneden. De man nam het Serge bijzonder kwalijk dat hij het in volle ramadan, het aandurfde om in het openbaar een blikje biert te drinken. Toen even later ook zijn zoon Rachid naar beneden kwam, brak de hel los.
Vader en zoon sloegen Serge bont en blauw. Ze gooiden hem buiten het gebouw op straat. Daar vond Rachid een staaf met spijkers. Hij nam de staaf klopte daarmee op het slachtoffer. Rachid, amper 19 jaar, ranselde slachtoffer Serge meedogenloos af met die staaf bezet met spijkers.
De dakloze probeerde zijn gezicht te beschermen met zijn armen, maar kon niet voorkomen dat de geweldenaar een ader in zijn been raakte en het bloed uit de wonde deed stromen . Ondertussen was een groep jongeren ook mee begonnen Serge af te troeven.
Gelukkig was er een ooggetuige verwittigde de politie en ziekenwagen. Serge werd met spoed overgebracht naar het ziekenhuis. Hij had intussen liefst twee liter bloed verloren. Volgens de artsen is het een klein mirakel dat hij nog leeft. Zijn aanrander Rachid werd aangehouden.
Afwachten wat dit 'incident" voor een rechtbank zal opleveren... als het zover komt natuurlijk ! Geweld (zinloos of zonder reden) wordt zelden zwaar bestraft. We blijven onze hoop vestigen op justitie en rechtspraak.
Het kartel is dood, de Vlaamse regering uit elkaar gespeeld. De Vlaamse eensgezindheid en de beloofde staatshervorming liggen op het kerkhof. Maar Letereme mag blijven zitten in de Wetstraat en werd net als Verhofstadt destijds gedegradeerd tot marionet van de Franstaligen. Dat is de tragische balans van 15 maanden pokerspel waarbij de Vlamingen zich alweer in de luren lieten leggen.
Na vijftien maanden moeten we vaststellen dat we nergens staan. We staan terug waar we begonnen zijn en misschien nog minder ver. Met die spijkerharde diagnose trok N-VA-voorzitter Bart De Wevr er na een maandenlange lijdensweg uiteindelijk dan toch de stekker uit. Daarmee lijkt ook een einde te komen aan het kartel CD&V/N-VA, een moeizaam en tegennatuurlijk verbond tussen Vlaams-nationalisten en Belgische machtspolitici.
Een "verstand"huwelijk dat berustte op het broze cement van geld, mandaten en de strategische electorale berekening dat samen vijf minuten politieke moed zouden volstaan. De Vlaamse kiezers van het kartel en vooral N-VA hebben de voorbije maanden sloten zure wijn te drinken gekregen en blijven achter met een pijnlijke kater.
Omwille van zijn eigen macht en politieke carrière zet Leterme de toekomst van Vlaanderen en het lot van zijn partij op het spel. Wie zei ook weer dat Yves Leterme steeds meer op Guy Verhofstadt begint te lijken? De balans voor CD&V oogt catastrofaal: het electoraal winstgevende kartel is opgeblazen, minister-president Peeters werd het mijnenveld ingestuurd en is zijn Vlaamse maagdelijkheid kwijt. Leterme heeft geen Vlaamse meerderheid meer én geen geloofwaardigheid. Wie gelooft die mensen nog?
Premier Yves Leterme heeft dinsdagavond op de RTBF volgende verklaard : "j'ai tourné la page..." "ik heb de bladzijde omgedraaid"
Nadat de N-VA zijn steun aan de federale regering heeft opgezegd en niet in dialoog wou gaan om toegeving na toegeving te doen op aan de franstalige eisen. De N-VA heeft zogezegd "zijn verantwoordelijkheid niet willen nemen" voor een dialoog met het oog op een staatshervorming, luidde het. Leterme was, samen met voormalig Vlaams minister Geert Bourgeois, de vader van het kartel tussen CD&V en N-VA. Geert Bourgeois lag intussen al buiten, met koffers vol desillusie op straat gezet.
Op de vraag of hij zelf had gedacht dat het kartel ooit zou ophouden te bestaan, antwoordde Leterme dat "op een dag de wegen zouden scheiden, eens het contract uitgevoerd zou zijn, hoewel ik had verkozen voort te gaan". De premier wees erop dat het kartel nog steeds bestaat op lokaal en provinciaal niveau. Hij vindt ook dat het "op basis van goede akkoorden" mogelijk moet zijn in andere dossiers samen te werken. Voor de premier is het duidelijk dat de N-VA geen akkoord, geen compromis wilde, terwijl om tot een staatshervorming te komen, compromissen nodig zijn. Compromissen zijn meestal toegevingen en prijzen betalen maar dat kreeg Leterme niet over zijn lippen.
N-VA voorzitter Bart De Wever schilderde de kartelbreuk maandag al af als "een catastrofe voor Vlaanderen". N-VA hield de eer aan zichzelf en stapte uit de boot... de Vlaamse versie van de Titanic van CD&v !
Het kartel "Titanic" zinkt en Leterme kiest voor de persoonlijke reddingsboei : die van premier. Hij kiest voor het kroontje. Hij is geen haar beter dan Verhofstadt ! Vlaamse eisen, kiesbeloftes, meer autonomie, fierheid... kunnen hem gestolen worden. Vlaanderen weer eens bedrogen door kruiperige "staatsmannen". Hopelijk wordt 7 juni 2009 de ergste nachtmerrie voor CD&v.
CD&V kreeg gisteravond een voorloper van wat de partij zaterdag mag verwachten op het ledencongres waar over de verdere politieke koers werd beslist. De algemene ledenvergadering, met daarin zowat 120 lokale mandatarissen, aangevuld met de leden van het politiek bestuur, kwam voor het eerst bijeen sinds het einde van het kartel met N-VA en de keuze om deel te nemen aan de communautaire dialoog. Op de agenda stonden het aanpassen van het ledencongres van zaterdag tot een actualiteitscongres, en uiteraard de discussie over hoe het nu verder moet.
In 24 uur is het ooit succesvolle kartel met de N-VA verdampt, tot grote spijt van de basis. Die kijkt met grote ogen naar de top, waar parallel met het kartelverlies een tweede drama plaatsvond. Voormalige held Yves Leterme, nu premier, staat plots in de schaduw van Kris Peeters. De Vlaamse minister-president forceerde een communautaire 'dialoog van gemeenschap tot gemeenschap', en deed daarvoor wat Leterme niet wilde of kon: het kartel opblazen.
Twee kampen in CD&v Eric Van Rompuy (CD&V) dinsdagavond op omroep Ring-TV.:
'Het einde van het kartel is een enorme ontgoocheling. Het feit dat CD&V en N-VA samen optrokken voor splitsing van Brussel-Halle-Vilvoorde en voor een grote staatshervorming was een enorme troef voor Vlaanderen. Het feit dat het kartel virtueel dood is doet enorme pijn.'
Van Rompuy was daarbij ook kritisch voor de eigen partij. 'Ik verdedig de stelling dat de dialoog met de Franstaligen best niet meer zou doorgaan en ben ervan overtuigd dat ik over enkele maanden gelijk zal krijgen.' Het parlementslid wijst hierbij op het feit 'dat de Franstaligen noch de splitsing van BHV willen noch een grote staatshervorming over sociaal-economische items zoals arbeidsmarkt en fiscaliteit.'
Het uiteenvallen van het kartel is volgens Van Rompuy ook te wijten aan communicatieproblemen. 'De manier waarop de onderhandelingen de laatste dagen gevoerd zijn, beschouw ik als amateuristisch en niet zoals het zou moeten zijn.' 'Ik ben ervan overtuigd dat de wegen naar het kartel niet definitief opgeblazen zijn. We zullen elkaar terugvinden, want zonder Vlaams front zal er niet veel veranderen. Het kartel had niet moeten uiteenvallen, want over de grond van de zaak zijn wij het eens', aldus Van Rompuy.
Feest en champagne in Wallonië
De breuk in het kartel CD&V/N-VA was ook in de Franstalige pers nieuws voor de frontpaginas. Jour de fête, eindelijk verlost van De Wever, titelde de Brusselse krant La Capitale en gaf zo wellicht het best weer wat de meeste Franstaligen echt denken over het verdwijnen van de N-VA uit de Vlaamse regering en uit de federale meerderheid.
Le Soir opende met Ruimte voor dialoog en vond dat daar voortaan geen excuses meer voor zijn. In het editoriaal onder de titel Et maintenant, au boulot! Aan het werk!, heette het dat CD&V een rendez-vous heeft met de geschiedenis. Ze heeft haar verantwoordelijkheid genomen en de banden met de N-VA doorgesneden.
De Franstalige meerderheidspartijen zijn zichtbaar opgelucht dat het kartel CD&V/N-VA uit elkaar gespat is. Bij aanvang van het kernkabinet gingen de Franstalige vicepremiers gisteren breed glimlachend binnen. 'Zonder de N-VA en met mannen en vrouwen die openstaan voor een dialoog, zal het uiteraard veel gemakkelijker zijn om een grote staatshervorming te realiseren', verklaarde Laurette Onkelinx (PS) opgewekt.
Mangain stelt ook zijn eisen
Olivier Maingain, voorzitter van het FDF, zegt donderdag in Le Soir dat er tijdens de communautaire dialoog over alles zal moeten worden gepraat. Geloven dat er vooruitgang kan worden geboekt over de staatshervorming zonder Franstalige prioriteiten te integreren als BHV of de nominatie van de burgemeesters is niet houdbaar, zegt hij. Volgens de krant wordt Maingain samen met Armand De Decker één van beide MR-onderhandelaars bij de communautaire dialoog. Nog volgens Maingain kan er niet naar een akkoord worden gezocht "met het Vlaamse zwaard van Damocles over BHV boven het parlement".
"Er komt geen institutioneel akkoord indien niet wordt tegemoetgekomen aan de de prioriteiten van iedereen !", aldus Maingain.
