Weerwraak en Geweld tegen politie is schering en inslag aan het worden

Dinsdag is in Schaarbeek een agent op klaarlichte dag neergestoken en beroofd. Op anderhalve maand tijd zijn er nu al drie Brusselse politiemannen neergestoken.

De 22-jarige Christopher, die niet in uniform was, bevond zich op 50 meter van zijn appartement toen hij plots in de rug werd aangevallen. Iemand nam hem in een wurggreep en zei: “Nu ben je niet in uniform hé. Nu zing je een toontje lager dan onlangs op het Stalingradplein.” Intussen werd hij door een andere persoon geslagen en vier keer gestoken met een cuttermes. “De diepste wonde zit vlak naast mijn hart. Het kon veel erger geweest zijn,” zegt hij vandaag in De Standaard. Volgens Christopher waren de daders jongeren van Noord-Afrikaanse afkomst. “Ik gok dat ze een jaar of achttien waren.”

Bruut geweld tegen agenten neemt jaar na jaar toe. Dat blijkt uit officiële cijfers van het ministerie van Binnenlandse Zaken, vrijgegeven op vraag van Guy D’Haeseleer (Vlaams Belang). In 2005 waren er maar liefst 5 keer zoveel gevallen van geweldpleging dan het jaar ervoor. In 2006 kwam daar nog eens een kwart bovenop, goed voor een totaal van 97 gewelddaden, die 116 gewonden opleverden met 1.279 dagen arbeidsongeschiktheid. De gegevens beperken zich tot de federale politie. Er zijn geen cijfers bekend gemaakt over geweld tegen de agenten van de 196 lokale politiezones, zoals de beruchte zone Brussel-Elsene. Het werkelijke aantal gevallen van agressie ligt dus nog veel hoger.

“Zware gewelddaden tegenover politiepersoneel van de zone Brussel-Elsene zijn schering en inslag,” aldus de vakbond VSOA. Deze feiten worden volgens de VSOA maar al te vaak verzwegen of geminimaliseerd. “Onze mensen hebben af te rekenen met messen en molotovcocktails. Waarom kraait er geen haan naar als hier een agent wordt aangevallen?” De vakbond eist dat het personeelstekort wordt aangepakt, en vraagt een beleid van nultolerantie voor het dragen van wapens en messen.

Het geweld in Brussel beperkt zich overigens niet alleen tot politieagenten. Deze week werd een cameraploeg van de RTBF in Molenbeek belaagd door een dertigtal allochtonen. De groep jonge Marokkanen begon hen te duwen, te slaan en te beledigen. “Ze riepen ons dingen toe als ‘hoerenjongen,’ ‘racisten’ en zelfs ‘Vlamingen,’ aldus RTBF-reporter Jean-Claude Defossé.

PS Die "monsieur" Defossé is de man achter de reportages achter "Le vrai visage du Vlaams Blok of het ware gelaat van het Vlaams Blok". Ondanks alle waarschuwingen van Vlaams Blok Belang destijds mocht hij nu zelf ervaren waarvoor wij al zo lang aan de alarmbel hangen. Aan den lijve ondervinden is de beste les voor deze journalisten van rood signatuur.   

25-09-2008 om 23:51 geschreven door ancapa

Een veertigjarige dakloze Belg is in Brussel door twee moslims bijna doodgeslagen omdat hij een biertje dronk in de ramadanperiode.

Serge had enkele dagen geleden een afspraak met de dokter, in een polikliniek in de Blaesstraat. Hij kwam te vroeg op de afspraak en omdat hij toch moest wachten, besloot Serge intussen een aperitiefje te drinken, een biertje.

Op dat moment kwam een oudere moslimman, die boven het dispensarium woont, naar beneden. De man nam het Serge bijzonder kwalijk dat hij het in volle ramadan, het aandurfde om in het openbaar een blikje biert te drinken. Toen even later ook zijn zoon Rachid naar beneden kwam, brak de hel los.

Vader en zoon sloegen Serge bont en blauw. Ze gooiden hem buiten het gebouw op straat. Daar vond Rachid een staaf met spijkers. Hij nam de staaf klopte daarmee op het slachtoffer. Rachid, amper 19 jaar, ranselde slachtoffer Serge meedogenloos af met die staaf bezet met spijkers.

De dakloze probeerde zijn gezicht te beschermen met zijn armen, maar kon niet voorkomen dat de geweldenaar een ader in zijn been raakte en het bloed uit de wonde deed stromen . Ondertussen was een groep jongeren ook mee begonnen Serge af te troeven.  


Gelukkig was er een ooggetuige verwittigde de politie en ziekenwagen. Serge werd met spoed overgebracht naar het ziekenhuis. Hij had intussen liefst twee liter bloed verloren. Volgens de artsen is het een klein mirakel dat hij nog leeft. Zijn aanrander Rachid werd aangehouden.

Afwachten wat dit 'incident" voor een rechtbank zal opleveren... als het zover komt natuurlijk ! Geweld (zinloos of zonder reden) wordt zelden zwaar bestraft. We blijven onze hoop vestigen op justitie en rechtspraak.

http://www.nieuwsblad.be/Article/Detail.aspx?ArticleID=0G20L7K6&PostCode=1000

25-09-2008 om 23:43 geschreven door ancapa

Het kartel is dood, de Vlaamse regering uit elkaar gespeeld. De Vlaamse eensgezindheid en de beloofde staatshervorming liggen op het kerkhof. Maar Letereme mag blijven zitten in de Wetstraat en werd net als Verhofstadt destijds gedegradeerd tot marionet van de Franstaligen. Dat is de tragische balans van 15 maanden pokerspel waarbij de Vlamingen zich alweer in de luren lieten leggen. 
 

25-09-2008 om 00:00 geschreven door ancapa

Thielemans verbiedt 9/11-manifestatie, VB houdt toch actie

Brussels burgemeester Freddy Thielemans heeft Filip Dewinter vandaag laten weten dat de aangevraagde manifestatie van het Vlaams Belang en Steden tegen Islamisering (STI) op 11 september aan het Brusselse WTC-gebouw verboden is. Dewinter kondigt een kortgeding tegen de beslissing aan en zegt dat er donderdag toch een symbolische manifestatie ter nagedachtenis van de slachtoffers van 9/11 en tegen de islamisering van Europa in Brussel zal plaatsvinden.

Gevoelige thema
De Brusselse PS-burgemeester Freddy Thielemans heeft in een schrijven laten weten dat de aangevraagde manifestatie, ter nagedachtenis van de slachtoffers van de 9/11-aanslagen en tegen de islamisering van Europa, net zoals vorig jaar verboden wordt, aldus Dewinter. De argumentatie die Thielemans aanhaalt, is voor het Vlaams Belang "het beste bewijs van het feit dat de islamisering van Brussel in het bijzonder en andere grote Europese steden in het algemeen volop aan de gang is". Volgens Dewinter verbiedt Thielemans de manifestatie omwille van "het uiterst gevoelige thema van de manifestatie, de nabijheid van de Dienst Vreemdelingenzaken, de nabijgelegen gevoelige wijken en de periode van de ramadan".

Ondemocratisch
Het Vlaams Belang en STI leggen zich niet neer bij de "ondemocratische beslissing van burgemeester Thielemans". Dewinter laat woensdag een procedure in kortgeding inleiden bij de Brusselse rechtbank, teneinde een gerechtelijke uitspraak over het verbod van Thielemans af te dwingen. Donderdag zal hoe dan ook een symbolische manifestatie plaatsvinden in Brussel, kondigt hij nog aan. (belga/lpb)

Dewinter klaagt verbod 11/9-betoging bij Raad van State aan

Vlaams Belang-voorman Filip Dewinter is vanmorgen naar de Raad van State gestapt om het verbod van de Brusselse burgemeester Freddy Thielemans tegen zijn 11/9-betoging op te heffen. Die moest doorgaan aan de WTC-torens in Brussel en zou tegelijkertijd een herdenking vormen van de aanslagen in New York en een protest tegen de islamisering van Europa.

Het Vlaams Belang organiseerde de betoging samen met de Steden tegen Islamisering (STI) en had op 1 september een aanvraag ingediend bij het Brusselse stadsbestuur. Gisteren liet burgemeester Freddy Thielemans echter weten dat hij de manifestatie verbood.
"Gevoelig thema"
De burgemeester baseerde zich daarvoor op het gevoelige thema van de betoging, de nabijheid van de Dienst Vreemdelingenzaken en van zogenaamde gevoelige wijken en de periode van de ramadan.
Bovendien wees hij op het gevaar dat de betoging vormde, aangezien die een haatdragend en provocerend karakter zou hebben. Daarbij zou die op een gevoelige plaats en datum plaatsvinden en bestond het gevaar dat de betogers de rechtstreekse confrontatie zouden aangaan met tegenbetogers.

"Vrijheid van meningsuiting centraal"
In hun verzoekschrift aan de Raad van State schuiven Filip Dewinter en advocaat Bart Siffert die argumenten terzijde. Volgens hen heeft de vrijheid van meningsuiting voorrang, ook al zou de geuite mening kwetsen of controversieel kunnen zijn. Een gevaar voor eventuele tegenbetogers zou ook geen argument zijn, aangezien er geen enkele aanvraag voor een tegenbetoging is ingediend en het sowieso de taak is van de politie vreedzame betogers te beschermen tegen gewelddadige tegenbetogers.

"Rustige buurt"
Bovendien liggen de WTC-torens volgens Dewinter in een rustige kantorenbuurt en niet in een zogenaamd 'gevoelige' wijk, en mag de ramadan geen argument zijn om een betoging te verbieden. Tenslotte wijst de VB-voorman er nog op dat de burgemeester wel een andere betoging heeft toegestaan die de verantwoordelijkheid voor de WTC-aanslagen in New York bij de Amerikaanse regering legde. Het schorsingsverzoek zou nog vanmiddag door de Raad van State behandeld worden. (belga/svm)

Vlaams Belang stapt naar de rechter wegens verbod betoging

Burgemeester Freddy Thielemans (PS) van Brussel weigert de aanvraag van Vlaams Belang om de aanslagen in Amerika van 11 september 2001 te herdenken bij de lokale WTC-toren. Het Vlaams Belang stapt vandaag, woensdag, naar de rechter. VB-advocaat Hugo Coveliers stapt vandaag, woensdag, naar de kortgedingrechter. “De grootmoefti van Brussel bewijst met dit verbod dat hij volledig schatplichtig is aan zijn moslimkiezers”, reageert Filip Dewinter. “Allerlei illegale en fundamentalistische organisaties mogen manifesteren, maar een van de grootste partijen van het land mag dat niet.”

Vlaams Belang wil donderdag 9/11 herdenken met een betoging tegen de islamisering bij de Brusselse WTC-toren. Burgemeester Freddy Thielemans verbiedt de actie. Door de ramadan, het “haatdragende en provocerende karakter van de manifestatie” en de nabijheid van de dienst Vreemdelingenzaken en van “gevoelige wijken” zou de kans op rellen te groot zijn, vindt Thielemans.

Gaat het Vlaams Belang toch manifesteren? “We willen geen confrontatie met de ordediensten, zoals vorig jaar. Maar het ligt voor de hand dat we toch een symbolische en ludieke actie in Brussel zullen voeren”, zegt Dewinter. Vorig jaar verbood de Brusselse burgemeester een soortgelijke betoging op het Schumanplein. De actievoerders negeerden dat verbod. De politie pakte toen 154 demonstranten op.

Commentaar

Alle excuses zijn goed...

Filip heeft misschien de aanvraag verkeerd aangepakt, of had hij dan de piloten moeten herdenken ? Nochtans zijn alle redenen goed om te betogen in Brussel, behalve als het gaat over de dreiging van extremismen of uitwassen van de islam.

Filip heeft al alles : een job, een eigen huis en zelfs papieren... dus ook geen reden om te betogen of wat dan ook ? Zeker niet de bevolking wakker schudden en een drama herdenken van 9/11 waarbij toch 3.000 mensen het leven lieten.

Na het verzoek van Moureaux (PS) om Molenbeek zoveel mogelijk te vermijden tijdens ramadam, nu dit ! Awel merci ! Die "bange blanke man"... is dat dan toch Thielemans en C° ?! 

10-09-2008 om 17:51 geschreven door ancapa

Vlaams Belang eist spoeddebat in het Vlaams Parlement

In tegenstelling tot wat de Vlaamse Regering deze namiddag liet uitschijnen is de door de Vlaamse Regering goedgekeurde nota over de “gemeenschapsdialoog” helemaal geen aanzet voor een grondige staatshervorming en de realisatie van een confederale staatsstructuur.

De Vlaamse Regering doet immers nu al zware toegevingen omtrent de samenstelling van de deelnemers aan de gemeenschapsdialoog. De Vlaamse regering acht het niet alleen wenselijk dat de federale “schoonmoeders” in hun hoedanigheid van Ministers van Institutionele Hervormingen uitgenodigd worden tot de dialoog maar laat ook toe dat het Brussels Hoofdstedelijk Gewest op gelijkwaardige voet wordt vertegenwoordigd waardoor de Vlamingen nu al dreigen in de minderheid te geraken. Van het op “een gepaste wijze en wanneer het hun bevoegdheden betreft” betrekken van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest (zoals Minister-President Peeters aanvankelijk eiste) is geen enkele sprake meer !

Bovendien is het duidelijk dat het hanteren van een “open agenda” zonder de vermelding van een timing geenszins een waarborg vormt voor een geloofwaardige dialoog die concrete resultaten boekt. Voor het Vlaams Belang moet men niet “iets” bereiken – zoals de Vlaamse Regering deze namiddag aangaf - maar moet de enige doelstelling en finaliteit de realisatie van de Vlaamse resoluties en het communautaire luik van het Vlaams Regeerakkoord zijn. Het Vlaams Belang eist bovendien een strikte timing die moet leiden tot een akkoord binnen de eerstvolgende drie maanden. Indien een dergelijk akkoord met Wallonië niet mogelijk blijkt, moet Vlaanderen, in casu het Vlaams Parlement, éénzijdige stappen zetten in de richting van Vlaamse zelfstandigheid.

De Vlaams Belang-fractie in het Vlaams Parlement herhaalt dan ook de eis voor een spoeddebat in het Vlaams Parlement en vraagt voorzitter Vanderpoorten het Vlaams Parlement onmiddellijk bijeen te roepen.

Filip Dewinter

Fractievoorzitter

07-09-2008 om 23:41 geschreven door ancapa

Burgemeester Linkebeek waarschuwt Gordelaars

LINKEBEEK - Damien Thiéry (FDF) herhaalt alsnog de eis die drie burgemeesters in juli formuleerden: geen politieke boodschappen.

Damien Thiéry (FDF), de waarnemend burgemeester van de faciliteitengemeente Linkebeek, dreigt ermee De Gordel komende zondag op zijn grondgebied te zullen verbieden als de deelnemers vlaggen of spandoeken dragen en politieke boodschappen verkondigen. In een brief aan het Bloso, de organisator van De Gordel, schrijft de burgemeester dat hij zijn politiekorps de opdracht heeft gegeven op te treden wanneer de openbare orde wordt verstoord.

Linkebeek is voor De Gordel een doorgangsgemeente. De fietsers volgen er de Alsembergsesteenweg en de voetgangers doen het Gemeenschapscentrum De Moelie aan.

De dreigende taal maakt weinig indruk bij Bloso. 'Wij doen gewoon voort. De veiligheid van de deelnemers is voor ons het belangrijkst. Er zijn maar weinig deelnemers die met vlaggen zwaaien. Met zijn uitspraak kan de burgemeester wel sommige mensen op ideeën brengen', zegt coördinator Luc Peirlinck. Dinsdag had Bloso nog verzekerd dat alle plooien met de burgemeesters van Linkebeek, Wezembeek en Kraainem gladgestreken waren. In juli was bekend geraakt dat de drie dreigden met een boycot van de Gordel.

Thiéry is net als zijn collega's van Wezembeek en Kraainem waarnemend burgemeester. Zij zijn nog niet officieel benoemd door de Vlaamse minister van Binnenlandse Aangelegenheden, Marino Keulen (Open VLD), omdat er diverse taalovertredingen werden vastgesteld. Ondertussen oefenen ze wel hun functie uit en krijgen ze de wedde. (jmb, frp)

Vlaams Belang: Gordel: waarnemend burgemeester Linkebeek provoceert eens te meer

(05/09/2008) Keulen moet eindelijk afzettingsprocedure opstarten

De waarnemend burgemeester van Linkebeek, Damien Thiéry van het FDF, is er eens te meer in geslaagd olie op het vuur van de Gordel te gieten. Hij dreigt  ermee zijn ordediensten af te sturen op iedereen die zondag nog maar een zweem van een politieke boodschap zou uitdragen. Zelfs het meedragen van een gewone leeuwenvlag is verboden.

Met deze verklaring gaat Thiéry - alweer – meer dan een stap te ver in zijn niet-aflatende drang om de Vlamingen en de Vlaamse overheid uit te dagen. De Gordel is precies ontstaan om het Vlaams karakter van de Rand te bevestigen. Ook BLOSO onderstreept elk jaar opnieuw dit belangrijke aspect van de Gordel.

Thiéry heeft overigens geen poot om op te staan. Hij wil enkel provoceren en zich opwerpen als dé verdediger van de belangen van de Franstaligen in de Rand. Als Thiéry zich niet kan verzoenen met het feit dat zijn gemeente in Vlaanderen ligt en de taalwetgeving nu eenmaal is wat ze is, dan staat het Thiéry nog altijd vrij om te verhuizen. Het kan in geen geval dat hij het goede verloop van de Gordel ondermijnt.

Het Vlaams Belang zal Vlaams minister Keulen nogmaals vragen de tuchtprocedure op te starten tegen Thiéry. In het Vlaams Parlement heeft Keulen ooit uitgebazuind dat hij het “spuugzat” was, en dat ook zijn geduld grenzen kende. Die grens moet, na de opeenvolgende fratsen van Thiéry en c°, nu toch ook bereikt zijn. De niet-benoeming van onder meer Thiéry als burgmeester is niet voldoende. Thiéry is als eerste schepen nog steeds waarnemend burgemeester, met alle bevoegdheden die daarbij horen. Het is ondenkbaar dat dergelijke situatie nog vier jaar zou kunnen aanslepen. Dat zou de ultieme beloning zijn voor zijn permanent wangedrag. De tuchtprocedure is dus het enige adequate antwoord dat Keulen nog heeft. Weigert hij opnieuw die procedure in te zetten, dan verliest Keulen definitief zijn geloofwaardigheid.

Joris Van Hauthem Vlaams Volksvertegenwoordiger

Vlaams belang manifesteerde wel in Vlaamse Rand

Vandaag vond in de Vlaamse Rand rond Brussel de jaarlijkse Gordel plaats. Het Vlaams Belang was massaal aanwezig: zo’n 300 mandatarissen en sympathisanten namen deel aan de familiewandeling vanuit Zaventem. De tocht van zeven kilometer leidde naar Wezembeek-Oppem en Kraainem, met haltes aan de Vlaamse gemeenschapscentra De Lijsterbes en de Kam.

Deze ochtend hadden militanten van het Vlaams Belang reeds postgevat aan het Hof ter Mere in Zaventem, traditioneel de vertrekplaats van Vlaamse politici. Onze partij herinnerde de traditionele politici niet alleen aan hun belofte inzake de splitsing van Brussel-Halle-Vilvoorde, maar deelde op de verschillende Gordelpunten ook nog eens 25.000 VL-zelfklevers uit.

Tal van Vlaams Belang-parlementsleden droegen T-truitjes met daarop de slogan ‘B-H-V: 5 minuten politieke moed’. De Vlaams Belang’ers maakten, net als de tienduizenden andere aanwezige Vlamingen op de Gordel, duidelijk dat het Vlaams karakter van de Rand gerespecteerd moet worden. Op geen enkele manier kan de Vlaamse Rand als pasmunt dienen bij communautaire onderhandelingen.

07-09-2008 om 23:37 geschreven door ancapa

Tegenstellingen zijn het wezenskenmerk van België. Neem nu de federale loyaliteit. Er zijn twee grote gemeenschappen: de Vlamingen en de Franstaligen. Toch is de veelgenoemde federale loyaliteit steeds een eenrichtingsverkeer: van Vlaanderen naar Wallonië, niet omgekeerd, nooit omgekeerd. Al vanaf het ontstaan van dit land zijn de Vlamingen eerst slaafs, dan onderdanig en ten slotte gedwongen solidair geweest met de Franstaligen. Nooit was het omgekeerde het geval.

Leuzen zoals “La Belgique sera latine, où ne sera pas” nemen daarover niet alleen alle twijfels weg, ze blijven helaas tot op de dag van vandaag brandend actueel. En toch is Vlaanderen er in geslaagd om - ondanks België en met een zeer beperkte autonomie die het had - uit eigen kracht op te groeien tot een economisch welvarende regio. Tot spijt van “La Belgique de papa” en haar Vlaamse collaborateurs.

Internationaal

Het in eigen handen nemen van alle sociaal-economische en fiscale hefbomen dringt zich op, willen we deze welvaart bestendigen. Daarover zijn welhaast alle Vlaamse partijen het minstens met de mond eens. De Franstaligen moeten eindelijk eens inzien dat wij Vlamingen vooruit willen, weg van onder de Belgische kerktoren om vervolgens het ruime internationale sop te kiezen.

Laster

De staatshervorming en de splitsing van BHV vormen op zich geen bedreiging voor de Belgische unie, want de traditionele Vlaamse partijen zijn er helemaal niet op uit om dit land te splitsen. Staatsvorming staat helaas (nog) niet op de agenda. De koppigheid waarmee de Franstaligen zich tegen meer regionale autonomie en de toepassing van de grondwet blijven verzetten, is de echte bedreiging voor het voortbestaan van dit kunstmatige land. Zij weigeren hun verantwoordelijkheid op te nemen, maar verlangen wel dat de Vlamingen zich zogezegd verantwoordelijk opstellen en onder het mom van “solidariteit” de francofone rekeningen blijven betalen. Onze dank zijn belangenconflicten en alarmbellen allerhande, chantage in de Rand en regelrechte laster in sommige internationale media en instellingen.

Discriminatie

Tot drie keer toe werd de Vlaamse overheid voor de hele internationale gemeenschap voor xenofoob en racistisch versleten. Steen des aanstoots waren godbetert de speelpleinwerking van Liedekerke, de illegale eis tot benoeming van Franstalige burgemeesters in de Rand en de Vlaamse wooncode.

“Discriminatie” luidde het oordeel, uitgerekend nu, in tijden van een oververhit communautair klimaat. Zonder meer verdacht, zou ik zeggen. De aanvallen vanuit de internationale gemeenschap waren duidelijk ingegeven door Franstalig lobbywerk bij VN, EU en bevriende internationale persorganen.

Deze en andere strategische zetten op het communautaire schaakbord tonen aan dat zij zich het recht voorbehouden op ons te mogen spuwen, terwijl wij geacht worden “solidair” te zijn. Stank voor dank heet dat dan. Het toont aan dat zij in het centrum van de macht zitten en deze positie ten allen koste willen behouden. Introspectie is Franstalige politici volledig vreemd. Het wordt dus tijd dat ook Vlaamse politici zich eens ernstig de vraag stellen of ze niet “over het graf heen regeren”.

Solidariteit

Als de Franstaligen zich vragen willen stellen bij de tanende Vlaamse solidariteit, is dat hun goed recht. Dat zou immers een perfecte aanzet zijn voor een debat over wat echte solidariteit zou moeten zijn. In dit land is een sereen debat tussen de gemeenschappen echter niet meer mogelijk. Als Vlaanderen ook nog maar te kennen geeft de volstrekt legitieme wens naar meer autonomie te uiten, worden aan de andere kant van de taalgrens de grofste middelen gebezigd. Het is enerzijds buitengewoon pervers dat de traditionele Vlaamse partijen nog willen onderhandelen met deze lui. Anderzijds worden op deze wijze de geesten in Vlaanderen almaar rijper voor onafhankelijkheid en nadert het moment dat “rien ne va plus”.

Echte solidariteit komt uit het hart. De basis voor echte solidariteit zijn gedeelde waarden of reële noden. Men kan enkel oprecht solidair zijn met hen die ons het nauwst aan het hart liggen en waarmee we affiniteit hebben of met hen die ongewild in de miserie terecht gekomen zijn en er op eigen kracht wel uit willen, maar niet uit kunnen geraken. Dergelijke solidariteit heeft in België nooit bestaan, gezien de waarden en noden aan beide zijden van de taalgrens te verschillend zijn. Het verhaal van de solidariteit à la belge is er één van eenzijdige miljardentransfers die niet bekritiseerd mogen worden op straffe van een veroordeling op het internationale forum.

Nu de koopkracht in Vlaanderen aan het dalen is, en ook hier steeds meer mensen het moeilijk hebben de eindjes aan elkaar te knopen, hebben we de plicht in de eerste plaats solidair te zijn met de Vlamingen. Daarnaast zal in het Vlaamse hart steeds plaats blijven voor ongedwongen en doordachte solidariteit, met de reële noden van andere volkeren. Vlaamse generositeit zit in onze genen, behoort tot onze waarden en normen. Maar geen stank voor dank!

21-08-2008 om 20:53 geschreven door ancapa

21-08-2008 om 20:51 geschreven door ancapa

Zelfs Karel De Gucht wist het al: in dit land is alles communautair. Over geen enkel thema denken Vlamingen en Franstaligen nog hetzelfde. Niet alleen is er echter een scheiding der geesten, de communautaire tegenstellingen maken ook elk beleid onmogelijk. Een treffend voorbeeld is de vaccinatie tegen baarmoederhalskanker, waarvan men bezwaarlijk kan beweren dat ‘de mensen daar niet wakker van liggen’.

Inenting tegen het HPV-virus kan de kans op baarmoederhalskanker – de op één na dodelijkste kanker bij vrouwen – met 70 procent verminderen. Zo’n 32.000 Vlaamse meisjes van 12 jaar komen voor die vaccinatie in aanmerking. De helft daarvan werd reeds ingeënt doordat de ouders zelf het initiatief namen. Voor de overige 16.000 meisjes zou de Vlaamse overheid een groot deel van de kosten – een vaccinatie is allesbehalve goedkoop – op zich nemen. Blijkt dat de Vlaamse overheid binnen het Belgische systeem helemaal niet van start mág gaan met een vaccinatiecampagne, ‘want de regering van de Franse Gemeenschap wil niet meedoen’.

Als Vlaanderen een deel van de kosten en de organisatie van de inentingcampagne op zich wil nemen, moet zij een akkoord afsluiten met de federale overheid. Omdat men beneden de taalgrens niet bereid is de kosten van de vaccinatie te dragen, ontzegt minister van Volksgezondheid Onkelinx (PS) ook de Vlamingen het recht de 12-jarige meisjes te vaccineren.

Of hoe Belgi(que) uw gezondheid ernstige schade kan toebrengen.

21-08-2008 om 20:49 geschreven door ancapa

Column Bruno Valkeniers

In 1996, intussen alweer ruim 12 jaar geleden, dreigde Claude Eerdekens er in een woelig Kamerdebat al mee dat Wallonië eruit zou trekken. “Als jullie (Vlamingen) zo doorgaan, wees dan niet verbaasd als Frankrijk straks aan Brussel grenst” schreeuwde de PS-politicus woedend. Rik Daems, een VLD’er die zich nooit eerder op een gezonde Vlaamse reflex liet betrappen, beantwoordde de aanval laconiek: “Si vous voulez aller à la France, allez-y!”. Vrij vertaald: als jullie bij Frankrijk willen, ga maar, wij houden u niet tegen. Het verbale duel zorgde toen nog voor algemene hilariteit, maar de kans dat er in het huidige politieke klimaat nog om gelachen wordt, is uiterst klein.

‘La douce France’

Dat de klad er diep in zit, bleek al op 21 juli. Uit honderden kelen mocht dan nog de wanhopige kreet ‘vive le roi’ weerklinken, met hier en daar een zeldzaam ‘leve de koning’, de nationale feestdag werd overschaduwd door een troosteloze begrafenisstemming. De Franstalige trouw aan vorst en vaderland vertoont overigens onmiskenbaar opportunistische trekjes. Als de Vlamingen de geldkraan toedraaien, hoeft België voor hen niet meer. Vandaag zwaaien ze dus nog met zwart-geel-rood, maar morgen kan het Belgische vaandel zonder veel scrupules al ingeruild zijn voor de Franse driekleur.

De helft van de Walen ziet zo’n aansluiting bij Frankrijk trouwens wel zitten. Het zijn veelzeggende cijfers. Waar de Vlaamse onafhankelijkheidsgedachte decennialang smalend werd weggelachen als de dwaze droom van Vlaamse romantici, geldt dat in nog grotere mate voor het zogenaamde ‘rattachisme’, de politieke stroming die pleit voor aanhechting bij het Franse moederland.

Paul-Henry Gendebien – woordvoerder van het Rassamblemant Wallonie-France – is niet verbaasd over de evolutie. “Cultureel, culinair, mediatiek, sportief: de Walen zijn in alles veel meer op Frankrijk gericht dan op Vlaanderen.” En België dan? “Het dringt nu stilaan tot alle Walen en Brusselaars door dat we het met de Vlamingen over niets meer eens raken. Alles is communautair, zelfs de hongerstakingen. Wat bindt ons nog?” (Het Laatste Nieuws, 30.07.08)

En dus kunnen we er maar beter een punt achter zetten. “België wérkt niet. Nu al hebben we een schijnregering, en als volgend jaar de Vlamingen nog ‘extremer’ (lees Vlaamser) stemmen, zal blijken dat er gewoon geen federale regering meer kan worden gevormd,” zegt Gendebien. Wijze woorden, voor één keer uit het zuiden van het land.

Confederalisme?

Intussen duikt de piste van het confederalisme steeds vaker op om België uit het politieke slop te halen. In een onderhandeling ‘van gemeenschap tot gemeenschap’ moeten Vlamingen en Walen dan uitmaken wat ze nog samen willen doen onder Belgische vleugels. Klinkt mooi, in theorie, maar of het in de praktijk en in de Belgische context ook nog werkt is een andere zaak. Wetstraatwatcher Jan Segers (Het Laatste Nieuws) zou er zijn hand niet voor in het vuur steken: “Elke gelijkenis in wat Jo Vandeurzen (CD&V) en Philippe Moureaux (PS) als confederalisme definiëren, berust op louter toeval. Hun invulling ervan verschilt dag en nacht.” En dus dreigt confederalisme niet meer te worden dan een schijnoplossing, nodeloos tijdverlies.

Waals parlementsvoorzitter José Happart trekt ook de kaart van het confederalisme. “Wie dacht dat hij of zij het land kon redden door ‘non’ te blijven zeggen, heeft zich zwaar vergist. (…) De enige mogelijkheid om België te redden, is een confederalisme met Vlaanderen, Wallonië en Brussel.”

Kijk eens aan, denk je dan, zelfs Waalse hardliners als Happart lijken plots bereid water bij de wijn te doen, maar laat u vooral geen zand in de ogen strooien. Het confederalisme wordt hier naar voor geschoven als het ultieme reddingsplan voor een afgeleefde en finaal vastgereden staat. Wat naïeve Vlamingen beschouwen als ‘een stap vooruit’, is voor Franstalig België niet meer dan een noodrem. En dat is ook de tragiek van álle vorige staatshervormingen. Het fameuze Belgische federalisme werd niét uitgedacht om de Vlamingen (en Walen) te geven wat ze nodig hadden en wat ze wensten, maar om België te redden. Hoeveel heil moet Vlaanderen verwachten van een confederalisme dat in wezen ook maar één doel heeft: het voortbestaan van België en de geldtransfers van Vlaanderen naar Wallonië?

Na België

De politieke manoeuvres van de Franstalige partijen en de peilingen bewijzen het. Vóór de camera’s belijden de Franstaligen nog altijd hun verknochtheid aan het ene en ondeelbare België. Maar achter de schermen wordt volop het tijdperk-ná-België voorbereid. Een Duitse krant omschreef het onlangs treffend: “België is geen land, maar een toestand.” Een toestand van voorbijgaande aard. Het wordt tijd, hoog tijd, dat de Vlaamse traditionele partijen wakker worden uit hun zomerslaapje en eindelijk hetzelfde gaan doen als hun Waalse collega’s: een scenario uitwerken voor de Vlaamse onafhankelijkheid.

Bruno Valkeniers                      voorzitter@vlaamsbelang.org                                       www.vlaamsbelang.be

06-08-2008 om 08:04 geschreven door ancapa

Wat als België barst? Die vraag inspireert ‘Dag Allemaal’ deze week tot een grote reportage over de toekomst van de Belgische monarchie. Met op de frontpagina ronkende titels als “rampscenario voor onze koninklijke familie” en “hun droomleven zal in elkaar stuiken”. Want, zo vraagt het weekblad zich af: “Wie biedt hen een dak boven het hoofd? Wie zal hen onderhouden? Wie krijgt al hun hebben en houden? En, waar vinden ze nog werk?” Tja, een mens zou van minder wakker liggen…

“Feit is dat ‘België Barst’ géén holle kreet meer is”, schrijft ‘royaltywatcher’ Kathy Pauwels. “De huidige politieke impasse zou wel eens de aanzet kunnen zijn tot het opdoeken van het koninkrijk België”. In Laken maken ze zich dan ook ernstig zorgen over de toekomst, hùn toekomst.

Opvallende conclusie van het verhaal is dat er geen enkel scenario bestaat over wat er met de koninklijke familie moet gebeuren als België straks ophoudt te bestaan. In Franstalige kringen wordt wel eens gespeeld met de gedachte dat zij – na het uitroepen van de Vlaamse onafhankelijkheid – gewoon de naam Belgique, de driekleur, de Brabançonne èn het koningshuis overnemen. (Tussen haakjes: ze mogen het allemaal hebben, gratis en voor niks.) De vraag is echter hoe ernstig dat plan moet genomen worden. De Franstaligen verdedigen – vandaag - de Belgische monarchie, omdat die tot nader order de beste waarborg is voor het behoud van hun bevoorrechte positie in dit land en de miljardentransfers vanuit Vlaanderen. Maar als België uit elkaar valt, zouden de Walen hun royalistische pet wel eens snel kunnen ruilen voor een republikeinse…

Of de Saksen-Coburgers straks moeten gaan ‘doppen’ of aankloppen bij het OCMW? Nee hoor, maak u vooral geen zorgen. Wellicht kunnen ze gewoon van de rente op hun spaarboekje leven. “Ze hebben geld genoeg”, zegt Jan Van den Berghe. En wat moeten ze doen om hun dagen te slijten? “Ik zie prins Filip nog een partij van koningsgezinde belgicisten oprichten”, lacht Kurt van Eeghem. “Daar zullen we met zijn allen nog veel plezier aan beleven”…

PANIEK IN LAKEN

‘Panique générale’
“Als de koning in zijn 21 juli-toespraak zijn overleden broer Boudewijn ten tonele moet voeren om de Belgen op te roepen tot meer eenheid, zit er iets goed fout.”

Het Franstalige koninkrijk Wallonië?
“Ik heb de indruk dat de Walen veel minder problemen hebben met die gemakzuchtige koning dan de Vlamingen. Albert kan zich misschien vestigen op het kasteel van Ciergnon en van daaruit heersen over het Franstalige koninkrijk Wallonië.”

Niet naar het OCMW
“De leden van de koninklijke familie zullen heus niet moeten aankloppen bij het OCMW. Ze hebben geld genoeg. Mettertijd moeten ze dan wel beginnen werken voor de kost.” “Laurent heeft al stappen gezet in de immobiliënwereld. Hij is daar helaas geld aan het verliezen. Dat is zijn grootste kwaliteit…”

(redactie: daar is niks mis mee, zouden we zo zeggen…)

Naar Frankrijk? Waarom niet?
“Stel dat de Walen willen aansluiten bij Frankrijk. De koning heeft daar een huis, Frans is de voertaal aan het hof: de bindingen met Frankrijk zijn dus vrij sterk. Ik vermoed dat Albert en Paola hun draai daar wel zullen vinden.”

Royaltywatcher Jan Van den Berghe in Dag Allemaal, 29.07.08

Monarchie rijmt niet op democratie
“Het is vrij idioot dat je staatshoofd kunt worden omdat je de juiste genen hebt. Diep in mijn hart ben ik wel een republikein.”

De ‘missie’ van Prins Filip
“Volgens mij zal het vorstenhuis eerder verdwijnen dan België. En dat zal de schuld van Filip zijn. (…) Filip is zo dom om zich ‘bewust te zijn van zijn grote maatschappelijke rol’, zoals dat heet.”
“In het onwaarschijnlijke (?) geval van een Belgische scheiding, zie ik hem nog een partij van koningsgezinde belgicisten oprichten. Daar zullen we met zijn allen nog veel plezier aan beleven.”
“Albert en Paola houden van de zon. Die zullen wel naar Zuid-Frankrijk trekken.”

Drama, maar geen ramp
“De koninklijke familie heeft een zeer leuke spaarpot. Ik denk niet dat er meteen financiële problemen zullen zijn”. (…)
“Ik denk wel dat het voor de Belgische koninklijke familie een drama wordt als hun job verdwijnt.”

Acteur en koningimitator Kurt van Eeghem in Dag Allemaal, 29.07.08

Een villa in Toscane

50 miloen, dat is wat koning Albert heeft geboden voor een villa in Toscane. 50 miljoen euro, wel te verstaan. Of, als we goed kunnen rekenen, pakweg 2 miljard oude Belgische franken. Het bescheiden stulpje staat op een riant domein van 31 hectare met wijngaard en zwembad en herbergt vandaag ook nog een hotel en restaurant.

Het bod doet ernstige vragen rijzen over het fortuin van de Koninklijke familie. In een zeldzame bui van ‘openheid’ liet het paleis onlangs in een officiële mededeling weten dat het privévermogen van de vorst 12,4 miljoen euro zou bedragen. Maar dat klinkt nu plots erg ongeloofwaardig. “Dit is net alsof iemand met een gewoon bediendeloon plots een villa van 2,5 miljoen euro zou neerpoten”, zegt koningskenner Jan Van den Berghe. “Gegarandeerd dat hij meteen de fiscus en het parket over de vloer krijgt, terwijl het privévermogen van onze Koninklijke familie één van de grootste mysteries van het land blijft.”

Britse journalisten van het zakenblad ‘Euro Business’ becijferden het vermogen van de Saksen-Coburgers in 1999 op maar liefst 2,25 miljard euro. Amper twee weken geleden riep de koning in zijn traditionele 21 juli-toespraak nog op tot solidariteit met de bijna 15 % kansarmen in ons land. “Met dat bod van 50 miljoen euro in het achterhoofd wordt zo’n toespraak bedenkelijk”, aldus Van den Berghe. “Pas op: van de koning mag je niet verwachten dat hij in een krot woont en met een Lada rijdt. Hij is verplicht een zekere macht en welstand tentoon te spreiden, maar als je net een bod van 50 miljoen euro hebt gedaan, kan je het in een toespraak beter niet over armoede hebben…”

Toscaans mysterie

05.08.2008 09.41u - Het paleis ontkent formeel dat het een bod van 50 miljoen euro heeft uitgebracht op een riant domein in Toscane. Heeft de steenrijke eigenaar het verhaal uit zijn duim gezogen om de prijs van de villa op te drijven? “Neen”, zegt Fanini aan Het Laatste Nieuws. “Of ze er nu 20 of 50 of 100 miljoen op geboden wordt, ik verkoop de villa niet. De machtigen van deze wereld denken dat met veel geld alles te koop is. Niet mijn domein, meneer.”

Een kwakkel? Een indianenverhaal? Het Laatste Nieuws drukt woordelijk het telefoongesprek af dat een journalist vrijdagavond nog had met de eigenaar. “In juli 2007 is hier een helikopter geland van een Brits vastgoedkantoor dat zei dat het in opdracht werkte van de Belgische koninklijke familie. Dat kantoor heeft een bod uitgebracht van 50 miljoen euro.” Eerder liep het gerucht dat prins Filip voor datzelfde domein 20 miljoen veil zou hebben gehad, werpt de krant op. “Neen”, zegt Fanini, “niet de prins. Ik herhaal: de koninklijke familie.”

Ook Gazet van Antwerpen en Het Belang van Limburg belden met Fanini. Zij kregen niet de vader aan de lijn, maar zijn zoon Christian. En die bevestigt de koninklijke interesse: “In de zomer van vorig jaar zijn er besprekingen geweest over een verkoop, via een tussenpersoon, met de Belgische koninklijke familie.”

Na de ophef in ons land, ontwijkt de eigenaar lastige vragen. “Ik heb toch nooit beweerd dat de koninklijke familie dat bod heeft uitgebracht”, heet het nu. “Ik heb gezegd dat het om ‘una famiglia di nobili belghi’ ging: een Belgische adellijke familie, niet noodzakelijk de koninklijke familie. De koning, de prins of andere Belgische adel, dat kan ik niet zeggen.” De journalisten blijven er echter bij dat de eigenaar eerder bij herhaling verklaarde dat het wel degelijk om een bod van de koning ging. Zodat het Toscaanse mysterie nog niet is opgelost…

Een villa in Toscane (deel 2)

Wat doet die pas aangeworven reclame-goeroe eigenlijk in het paleis? Van een mislukte PR-campagne gesproken. Eerst was er de houterige en nietszeggende VRT-reportage over kroonprins Filip. Daarna kwam het bericht dat de dotaties voor de koninklijke familie gevoelig werden opgekrikt. Kort daarop het verhaal dat Albert en co. voor hun vakantie-uitstapjes gretig gebruik maken van militaire vliegtuigen van het leger. Op kosten van de belastingbetaler, dat spreekt voor zich…

Op 21 juli lanceerde Albert een merkwaardige oproep tot meer ‘solidariteit’ met de vele mensen in ons land die in armoede leven. En zopas lekte uit dat hij op dat ogenblik net een bod van 50 miljoen euro had gedaan op een paleis in Toscane…

Of, hoe zaag je in geen tijd de poten van onder je wankele troon. Of beseft Albert dat zijn rijk bijna uit is, dat België op sterven na dood is? En heeft hij al een luxueuze vluchtheuvel gezocht in Toscane? Daar kan hij dan, samen met Guy Verhofstadt, tomaatjes en olijven gaan kweken. En mijmeren over die goeie oude tijd, toen België nog bestond…

Intussen schreeuwt de publieke opinie zijn verontwaardiging uit over de hypocrisie van Laken.

DE BENDE VAN LAKEN

EEN STULPJE VAN 50 MILJOEN EURO !

Is Albert een leugenaar?
“Villa Fanini is een wel zeer bescheiden naam voor wat een 17de-eeuws palazzo blijkt te zijn in de duurste streek van Italië. Alleen al de waarde van de muurschilderingen in de Villa wordt geschat op 13 miljoen euro. Hier klopt dus iets niet, want de koning maakte vorig jaar nota bene zelf bekend dat zijn privéfortuin 12,4 miljoen euro bedraagt, weliswaar vermeerderd met zijn huis in Châteauneuf de Grasse en zijn jacht…”

Heel hard “boe” roepen
“Misschien hadden we op 21 juli gewoon eens heel hard ‘boe’ moeten roepen toen koning Albert in zijn toespraak zijn oprechte bezorgdheid uitsprak over die 15 procent armen in ons land.”

50 miljoen euro, alstublieft
“50 miljoen euro, beeld u even in wat de staatssecretaris voor Armoedbestrijding daarmee zoal zou kunnen doen. Hoeveel maanden huur van hoeveel waarde landgenoten betaal je daarmee? Hoeveel gezinnen kan je daarmee verwarmen in tijden van dure olie? Hoeveel winkelkarren in hoeveel supermarkten kap je daarmee vol? Ben je een platte populist of een vooringenomen republikein als je je bij dit soort berichten vragen stelt?”

Toppunt van hypocrisie
“Kunnen we afspreken dat Albert zich in zijn volgende toespraak onthoudt van bezorgd commentaar op het lot van zijn minderbedeelde landgenoten? Dat scheelt een slok, qua hypocrisie. Dank vooraf.”

Jan Segers in Het Laatste Nieuws, 04.08.08

Koopkracht op peil
“Blijkbaar hebben de Coburgers geen last van de dalende koopkracht. Twee miljard oude Belgische frankskes bieden voor een optrekje in Toscane, dat zegt alles over die wereldvreemde schrapers.”

Onder de indruk
“Ik was erg onder de indruk van de verwijzing in de 21 juli-toespraak van de koning naar de anderhalf miljoen Belgen die thans onder de armoedegrens leven.”

Boze royalist wordt republikein
“Nadat Filip en Mathilde 20 miljoen euro hadden geboden voor een onmetelijk landgoed in Toscane, verhoogde koning Albert II hun bod naar 50 miljoen euro ofte tweeduizend miljoen oude franken. Welnu, dit gegooi met geld stuit mij tegen de borst, in een land waar meer dan anderhalf miljoen mensen onder de armoedegrens leven.”

“Ik ben altijd royalist geweest, maar begin steeds meer begrip op te brengen voor de velen die openlijk een republiek zouden verkiezen.”

Ontsnappingsroute?
“Als je als koning een villa wil kopen voor zomaar eventjes 50 miljoen euro, dan is er iets niet juist in dit landje. Of wil Albert een nieuw stekje hebben vooraleer het helemaal mis gaat in België.”

Koopkracht
“Onze koopkracht staat op een laag pitje, maar ons koningshuis leeft ruim en maakt het zich wel erg gemakkelijk met ons geld.”

Schaamteloos
“Sire, bent u niet beschaamd? Met het geld dat uw onderdanen ieder jaar voor u betalen. Terwijl uw volk nauwelijks nog rondkomt op het einde van de maand. Laat het dan zo zijn, maar ga er dan alstublieft meteen permanent wonen, dan zijn we van heel dat circus verlost.”

Dringend dotaties verhogen
“Zouden wij de koninklijke dotatie niet moeten verhogen? Ons arm koningshuis kan mààr 50 miljoen (euro) geven voor een optrekje in het buitenland.”

Late aprilgrap?
“Op 21 juli hoorde ik Albert II speechen over armoede en koopkrachtverlies. Op 2 augustus lees ik over een bod van 50 miljoen euro voor een villa. Gaat het wel om dezelfde Albert? Of is het een aprilgrap?”

Reacties van lezers van diverse kranten, 05.08.2008

www.vlaamsbelang.be

06-08-2008 om 08:02 geschreven door ancapa

03-08-2008 om 18:26 geschreven door ancapa

Belgische paringsdans

16.07.2008 –

Deze week werd duidelijk wat iedereen reeds lang met de ellebogen aanvoelde: Vlaanderen is mijlenver verwijderd van de splitsing van Brussel-Halle-Vilvoorde en van de beloofde ‘grote staatshervorming’. Vlak voor de deadline van 15 juli verstreek, ondernam Yves Leterme nog een wanhopige poging om de Franstaligen alsnog over de streep te trekken.

Laat in dat verband toch nog maar eens gezegd zijn dat Leterme zich de voorbije maanden meer dan eens bereid heeft getoond om zeer verregaande toegevingen aan de Franstaligen te doen. Dat hem geen andere optie restte dan zijn ontslag aan te bieden, was vooral te wijten aan zijn gedeeltelijk geradicaliseerde achterban, de vrees voor de Vlaamse verkiezingen in 2009 en de Franstalige hooghartigheid.

Van confederalisme geen sprake

Zoals gezegd, probeerde Yves Leterme de deadline over de zomermaanden te tillen door een nieuwe onderhandelingsformule voor te stellen: het ‘overleg tussen de gemeenschappen’. Dat zou N-VA en de Vlaamsgezinde vleugel van CD&V in staat stellen om te doen alsof er een heuse confederale staat in de steigers stond, maar niets was natuurlijk minder waar: in de praktijk zouden de minister-presidenten Peeters en Demotte enkel mogen aanschuiven aan de federale onderhandelingstafel.

Het ‘overleg tussen de gemeenschappen’ was slechts een schaamlapje dat geen enkele garantie op een staatshervorming bood, zeker nadat duidelijk werd dat MR-voorzitter Didier Reynders – die elke vraag naar meer Vlaamse bevoegdheden vakkundig afblokt met zijn hallucinante eis voor de uitbreiding van Brussel – opnieuw de eerste viool zou spelen.

Het Franstalige front zou bovendien worden aangevuld met Brusselaars en Duitstaligen, waardoor de Vlamingen opnieuw in de minderheid zouden raken. Dat er van écht confederalisme helemaal geen sprake was, werd gelukkig ook tijdig ingezien door een deel van de CD&V-achterban. Waarop Leterme enkel nog de eer aan zichzelf kon houden.

Belgische recuperatie

Sinds Leterme ten paleize het ontslag van zijn regering aanbood, zien we echter een merkwaardige evolutie: Saksen-Coburg reanimeert op slinkse wijze het plan van het ‘overleg tussen de regio’s’. Dat Albert II de minister-presidenten van de regio’s ontbood op het paleis, doet sommigen concluderen dat “het Hof zich op het confederale pad begeeft”. Dat klopt hoegenaamd niet. Het Belgische establishment wil helemaal geen confederatie, wel integendeel.

Het is duidelijk dat de Belgische koning zich (opnieuw) naadloos inschrijft in de francofone strategie – het uitstel-scenario van Leterme - om de staatshervorming naar de prullenmand te verwijzen. Door het huidige partijenoverleg met een confederaal sausje te overgieten, geeft men de indruk dat men het ernstig meent met de staatshervorming. Quod non. In de praktijk zullen de Franstaligen elke stap naar ‘meer Vlaanderen’ blijven blokkeren. Zolang België bestaat, kan en zal Vlaanderen nooit krijgen waar het recht op heeft.

Tweede vaststelling. Wie goed oplette, kon dinsdagavond in Terzake vaststellen dat CD&V opnieuw een communautaire bocht inzet. De Franstaligen moeten nu een initiatief nemen, zo klonk na het ontslag van Yves Leterme nog stoer. Gisteren liet CD&V-Kamerfractieleider Servais Verherstraeten een heel ander geluid horen: het Vlaams Kartel is bereid het beleid voort te zetten dat Leterme I tot nu tot heeft gevoerd, ‘maar dan wel op voorwaarde dat er communautaire vooruitgang wordt geboekt’.

N-VA-Kamerlid Jan Jambon sprak Verherstraeten helaas niet tegen. Recente verklaringen van Marianne Thyssen en Mark Eyskens geven aan dat Yves Leterme inderdaad opnieuw in beeld komt. De komende dagen zal duidelijk worden of het CD&V/N-VA menens is met de ‘verregaande staatshervorming’, dan wel of het ontslag van Leterme maar om te lachen was…

Plan Boedelscheiding

Het Vlaams Belang heeft de voorbije weken meermaals opgeroepen om 15 juli als breekijzer te gebruiken. Ook gisteren herhaalde onze partij haar pleidooi voor een Vlaams spoedberaad over ‘plan B’: de ordentelijke voorbereiding van de Belgische boedelscheiding. De kansen op Vlaamse onafhankelijkheid waren immers nog nooit zo groot.

In De Standaard (16 juli) slaat Peter De Roover, politiek secretaris van de Vlaamse Volksbeweging (VVB), nagels met koppen. “Ook wie de Vlaamse onafhankelijkheid niet als beste oplossing ziet, moet nu erkennen dat dit alternatief niet langer afgedaan kan worden als onrealistisch gedaas van dogmatici,” zo klinkt het.

Volgens De Roover “is het vandaag een zaak van Vlaams-democratisch staatsmanschap dat alle Vlaamse partijen de angst voor de eigen schaduw afwerpen en duidelijk maken aan de Franstaligen dat Plan na-B (na België) een realistische optie is geworden.”

In Het Belang van Limburg laat Eric Donckier evenmin onduidelijkheid bestaan: “De Vlaamse partijen moet ook durven nadenken over welke hefbomen ze kunnen inzetten om een nieuwe staatshervorming af te dwingen. Zoals een op zichzelf voorbereid onafhankelijk Vlaanderen als alternatief.”

Belgische bidsprinkhaan

De koudwatervrees van de Vlaamse traditionele partijen – inclusief het kartel CD&V/N-VA – om buiten de Belgische structuren te durven denken, blijft verbazen. In plaats van dat ze uit hun correcte vaststelling dat “het Belgische overlegmodel zijn limieten heeft bereikt” de enige mogelijke conclusie – Vlaamse onafhankelijkheid! – zouden trekken, blijven zij als konijnen naar de Belgische lichtbak staren.

Het Belgische establishment en de francofonie gedragen zich als een bidsprinkhaan: ze zijn zeer goed gecamoufleerd en zetten hun prooi op het verkeerde been. Maar na de paringsdans wordt het mannetje verorberd door de vrouwelijke partner.

Wij hopen van harte dat de vrijheidslievende krachten in Vlaanderen zich niet opnieuw voor de unitaire kar laten spannen, en de Belgische bidsprinkhaan onverwijld wandelen sturen.

Bruno Valkeniers

voorzitter@vlaamsbelang.org

www.vlaamsbelang.be

17-07-2008 om 00:45 geschreven door ancapa

17-07-2008 om 00:40 geschreven door ancapa

Na een jaar crisis en eindeloos onderhandelen trok Yves Leterme gisteravond zelf de stekker uit de federale regering, nadat hij herhaalde pogingen ondernam om de deadline van 15 juli uit te stellen. Vlaanderen heeft meer dan een jaar tijd verloren.

Toen gisteren duidelijk werd dat de deadline van 15 juli zou verstrijken zonder splitsing van Brussel-Halle-Vilvoorde en zonder de beloofde ‘grote staatshervorming’, had het Vlaams Belang de poging om de staatshervorming (opnieuw) uit te stellen “al te doorzichtig” genoemd.

Bovendien bleek dat Yves Leterme tot zeer verregaande toegevingen bereid was om de Franstaligen alsnog over de streep te trekken. De nieuwe onderhandelingsformule waarmee de premier op het laatste nippertje was komen aandraven – het ‘overleg tussen de gemeenschappen’ – was slechts een schaamlapje dat geen enkele garantie op een staatshervorming bood. Dat hier van confederalisme helemaal geen sprake was, werd gelukkig ook tijdig ingezien door een deel van de CD&V-achterban.

Het Vlaams Belang is van mening dat álle Vlaamse partijen zo snel mogelijk spoedberaad moeten houden over de ordentelijke voorbereiding van het einde van België.

De Vlaamse politici moeten helemaal niet wachten op een initiatief van de Franstaligen of nieuwe oekazes van het Paleis ondergaan: zij moeten zélf de moed hebben om finaal de stekker uit de Belgische constructie te trekken.

Laat ons scheiden op een deftige en ordentelijke manier. Het Belgisch systeem werkt niet meer en het functioneert ook niet meer. Iedereen ziet het maar niemand heeft genoeg politieke moed, laat staan 5 minuten politieke moed.

Letermes ontslag is enkel een schijnbeweging, een wanhoopspoging om de franstalige politici onder druk te zetten. Ze moeten er nog maar eens mee lachen met zoveel amateurisme.

15-07-2008 om 23:19 geschreven door ancapa

15-07-2008 om 23:16 geschreven door ancapa

10-07-2008 om 23:43 geschreven door ancapa

Midden vorige maand deden hardnekkige geruchten de ronde dat de beruchte ‘corridor’, die Wallonië en Brussel fysiek met elkaar moet verbinden, wel degelijk op de onderhandelingstafel lag. Geruchten die de CD&V-leiding destijds niet tegensprak, en gisteren werden bevestigd door Le Soir. Volgens de Franstalige krant zou Leterme vorige week immers geprobeerd hebben de Franstaligen tegemoet te komen aan hun irreële eisen.

In het voorstel van Leterme zouden enkele verbindingswegen tussen Wallonië en Brussel, die over Vlaams grondgebied lopen en dus onder de bevoegdheid van de Vlaamse Gewest vallen, voortaan gemeenschappelijk beheerd worden door het Waalse en het Vlaamse Gewest. Het ideetje van Leterme ging voor de Franstaligen uiteraard niet ver genoeg. Wat zij willen, is de uitbreiding van Brussel met de zes faciliteitengemeenten, of minstens de annexatie van Sint-Genesius-Rode, waardoor automatisch een ‘corridor’ tussen Brussel en Wallonië wordt gecreëerd.

De tegemoetkoming van Leterme mag door de Franstaligen dan wel van de hand zijn gewezen als te minimalistisch, feit blijft dat het CD&V-boegbeeld met zijn voorstel nu ook bereid is gebleken om af te stappen van het principe dat aan de bestaande grenzen niet kan geraakt worden. Dit ondanks het feit dat (ook) CD&V jarenlang heeft gesteld dat de taalgrens het statuut had van een staatsgrens, waarover niet te marchanderen viel…

Aan de Waterloosesteenweg in Sint-Genesius-Rode voerde het Vlaams Belang ondertussen actie om CD&V aan dit principe te herinneren en de druk op de ketel te houden.

Er is geen morzel Vlaamse grond te koop, noch in enige vorm van ruil en noch minder gratis !

10-07-2008 om 17:15 geschreven door ancapa

11 juli boodschap

10.07.2008 - Terwijl we in België de stuiptrekkingen van het onwerkbare Belgische model meemaken, stevenen andere landen af op ingrijpende veranderingen. Het Baskische parlement organiseert in oktober een referendum over de onafhankelijkheid van Baskenland. De Spaanse autoriteiten hebben zich altijd met hand en tand verzet tegen een dergelijk referendum, maar de Basken lijken zich weinig aan te trekken van de dreigende taal uit Madrid. En ze zijn vastbesloten om door te zetten. Intussen maken ook de Schotten – die net als de Basken al over een autonomie beschikken die qua bevoegdheden en fiscale middelen verder reikt dan de Vlaamse – zich klaar voor een volksraadpleging over onafhankelijkheid.

Iers verzet

En dan is er – nu we het toch over referenda hebben – nog het Ierse veto tegen het Verdrag van Lissabon, een opgepoetste versie van de beruchte Europese Grondwet die eerder in Nederland en Frankrijk sneuvelde in een volksraadpleging. Hoed af voor de Ieren. Ze hebben generaties lang gevochten voor hun vrijheid en zijn niet van plan die zomaar op te geven voor een utopisch of denkbeeldig Europees burgerschap. Ze passen voor een blauw keurslijf met gouden sterren. Ze hebben gelijk. Dit is niet het Europa van de burgers. Dit is niet het Europa dat de mensen willen. Het Europa van Verhofstadt en co. is een Europa naar Belgisch model. Geen wonder dat zoveel mensen er hun neus voor ophalen. Het Europa van de Eurocraten, een bureaucratische en centraal bestuurde moloch met nauwelijks democratische legitimiteit, dreigt een creatie van dokter Frankenstein te worden en roept in heel Europa steeds meer afwijzende reacties op.

België is geen democratie

Van het democratische deficit in Europa naar het democratische deficit in België is maar een kleine stap. Vorige week betoogde de (progressieve) Gravensteengroep nog dat de politieke crisis in België in feite “een crisis van de democratie” is. “De (Vlaamse) meerderheid kan haar democratische visie op het toekomstige beleid niet realiseren. Zij wordt voortdurend afgeblokt door de (Franstalige) minderheid, die nochtans in de wetgeving ruime bescherming geniet. (…) Dit België ter discussie stellen, lijkt ons een daad van democratisch verzet.” Nagels met koppen. Wij zeggen het al jaren.

Zelfs bij de blauwe volbloedbelgen begint er stilaan een lampje te branden. “De Franstaligen hebben nog altijd niet begrepen dat ze niet overal ‘neen’ tegen kunnen blijven zeggen. Op termijn zal de wet van het getal altijd doorwegen,” waarschuwde Karel De Gucht. Hij voegt er nog aan toe dat “het (Belgische) systeem niet kan functioneren als de minderheid vindt dat zij gewoon voor alles een vetorecht heeft. In een democratie heeft ook de meerderheid rechten.” Klopt, maar blijkbaar niet in België.

In Het Laatste Nieuws (7 juli) vatte journalist Luc Van der Kelen het mooi samen: “In de staat België zijn Franstaligen en Vlamingen met handen en voeten aan elkaar gebonden. Alleen de splitsing van het land kan daar een einde maken.” Inderdaad, zo simpel is dat. Er is geen Belgische oplossing meer mogelijk. De enige oplossing om uit de totale impasse te geraken is de boedelscheiding. Dat zullen de meeste Vlamingen intussen wel begrepen hebben…

Vlaamse onafhankelijkheid

We beleven wonderlijke tijden. Eeuwenoude grenzen die onaantastbaar leken, verdwenen de voorbije jaren als sneeuw voor de zon. Oude staten brokkelen af of vallen uit elkaar. Grote en kleine volkeren hijsen zelfbewust de vlag van de vrijheid. Overal worden nieuwe staten geboren. En die doen het economisch en internationaal in de meeste gevallen heel goed. Ook en zeker in tijden van globalisatie en Europese integratie grijpen mensen terug naar hun eigen wortels.

Ze willen een huis waarin ze zich geborgen voelen, waar ze hun eigenheid en hun identiteit kunnen uiten en koesteren. Waar ze in goed nabuurschap met de anderen kunnen leven. Dát is het fameuze zelfbeschikkingsrecht der volkeren. Dát is de verklaring voor het Ierse ‘neen’ tegen Lissabon. Dát is de verklaring voor het autonomiereferendum in Schotland en Baskenland. Dát is de verklaring voor de groeiende onafhankelijkheidsgedachte in Vlaanderen.

Kantelmoment op 15 juli

Slechts enkele dagen scheiden ons van 15 juli, de dag waarop Yves Leterme zijn ‘groot communautair akkoord’ zal aankondigen. Tenminste, dat was toch datgene wat hij beloofde toen hij zonder staatshervorming in een regering stapte en daarmee zijn belangrijkste verkiezingsbelofte brak. Het ziet er dan ook naar uit dat op 15 juli vooral zal blijken dat de Vlamingen nog steeds met lege handen staan.

De Franstalige eisen over de uitbreiding van Brussel en de faciliteiten in acht genomen, is geen akkoord natuurlijk nog altijd beter dan een slecht akkoord. Want laat het nog maar eens gezegd zijn: Vlaanderen heeft geen nood aan een zoveelste mini-staatshervorming, en al helemaal niet aan Vlaamse toegevingen die de ‘Belgische federatie’ de facto versterken.

Het Vlaams Belang roept alle Vlaamse partijen – in het bijzonder het kartel van CD&V/N-VA – op om, in plaats van straks te berusten in het Waalse ‘non’ en over te gaan tot de orde van de dag, de deadline van 15 juli als breekijzer te gebruiken. De traditionele politici moeten eindelijk buiten de Belgische structuren durven te denken en de Belgische raison d’état ondergeschikt maken aan de Vlaamse belangen. Er is dringend nood aan een ‘plan B’: de voorbereiding van de Belgische boedelscheiding.

Onafhankelijkheidsreferendum

Bij het begin van deze 11 juli-boodschap verwezen we reeds naar het referendum over de onafhankelijkheid van Baskenland. Dat de Baskische volksvertegenwoordigers de dreigementen van het centrale gezag in Madrid naast zich neerleggen, is een toonbeeld van politieke moed en zelfbewustzijn waaraan de Vlaamse parlementsleden maar eens een voorbeeld moeten nemen.

Aan de vooravond van de Vlaamse nationale feestdag herhaalt het Vlaams Belang daarom zijn pleidooi voor een referendum over Vlaamse onafhankelijkheid. Immers: niet een kleine groep van politici die belang heeft bij het voortbestaan van België, maar het Vlaamse volk zelf moet het laatste woord hebben over de toekomst van dit land.

De Belgische staat is onbestuurbaar en de kansen op Vlaamse onafhankelijkheid waren nog nooit zo groot. Het Vlaams Belang - de Vlaamse vrijheidspartij bij uitstek - zal dan ook alle zeilen bijzetten om de laatste tegenstanders te overtuigen.

Bruno Valkeniers

voorzitter@vlaamsbelang.org

10-07-2008 om 17:12 geschreven door ancapa

'Plan B voorbereiden'

BRUSSEL - N-VA-voorzitter Bart De Wever vreest dat er voor 15 juli geen akkoord zal zijn over de staatshervorming. Hij vindt dat het daarom tijd is om na te denken over een plan B.

De Wever deed de uitspraken op een 11 juli-viering van zijn partij in Dendermonde. De onderhandelingen van de voorbije weken en maanden hebben de N-VA-voorzitter doen twijfelen aan de goede wil bij de Franstalige politici. 'Als ze het land echt niet willen hervormen, dan moeten de Vlamingen zich bezinnen over een plan B, en invullen wat ze nog samen willen doen', klonk het.

Een uitgewerkt plan is er nog niet, maar De Wever denkt in de richting van het confederalisme. 'Het gaat gewoon niet meer. Waarom moeten Vlamingen en Walen elkaar dan nog blijven kwellen?'. Dat er iets moet veranderen, staat voor De Wever vast. 'Het slechtste wat we kunnen doen, is het status-quo aanvaarden', vindt hij. Al voegde hij er wel aan toe dat het niet aan een kleine partij is om de onderhandelingen te sturen.

"We moeten ons gaan bezinnen over een plan B". Dat heeft N-VA-voorzitter Bart De Wever gisterenavond gezegd in een toelichting over de moeilijke staatshervorming op de 11 juliviering van de N-VA afdeling Dender. De Wever gaf eerst een uiteenzetting over waarom het volgens hem maar niet lukt met de staatshervorming. Daarbij had hij het onder meer over de voltooide ontdubbeling van België, de botsing tussen culturen en mentaliteit en de positie van Brussel. Vervolgens stond hij stil bij hoe het nu verder moet.

"We zijn op een 'kantelmoment' aanbeland", aldus De Wever. "Ik begin ervoor te vrezen. Werkt de constructie nog? We moeten ons bezinnen over een plan B. We mogen dit momentum niet voorbij laten gaan, het slechtste wat we kunnen doen is de status-quo aanvaarden."

"We moeten de sprong maken naar het confederalisme", lichtte De Wever toe. "We krijgen het niet meer gedaan, het gaat gewoon niet. Waarom moeten Vlamingen en Franstaligen elkaar dan nog blijven kwellen? Het is als kleine partij niet aan ons om de onderhandelingen te sturen, maar we moeten op een andere manier beginnen onderhandelen. Ik wacht 15 juli af, maar ik vrees ervoor", besluit De Wever. (belga/odbs)

De Wever: "Zonder akkoord in reces gaan is geen optie"

"In de regeerverklaring moet absoluut een communautair akkoord zitten. Het is geen optie om zonder communautair akkoord in reces te gaan en in september gewoon voort te praten", dat zegt Bart De Wever.
Hij verwijst naar de uitspraken van CD&V-jongerenvoorzitter Bert De Brabandere maandag voor aanvang van het CD&V-partijbureau. Voor De Brabandere is het uitgesloten dat men nu in reces zou gaan en dan in de draad op te pikken. "Ik ben het helemaal met de CD&V-jongerenvoorzitter eens", aldus De Wever.

Het bereikte communautaire akkoord moet voor De Wever ook meer zijn dan "een vage tekst". Het moet "een eindpunt" zijn, geen tekst met vage afspraken en verwijzingen naar latere deadlines, klinkt het.

De Wever wil ‘plan B’ – Vlaams Belang verheugd en bereid tot praten

09.07.2008 09.53u - Nu duidelijk is dat er op 15 juli geen ‘grote staatshervorming’ of zelfs geen begin van akkoord zal zijn, vindt N-VA-voorzitter Bart De Wever het tijd om na te denken over een ‘plan B’. Dat stelde hij op een 11 juli-viering van zijn partij.

Het Vlaams Belang is verheugd dat N-VA na meer dan een jaar Belgische chaos – beter laat dan nooit – eindelijk inziet dat er met de Franstaligen binnen België geen akkoorden meer kúnnen worden gemaakt. Voor het eerst geeft een voorzitter van een van de onderhandelende partijen aan dat Vlaanderen buiten de Belgische structuren moeten durven denken.

Wij roepen ook de overige Vlaamse partijen op om niet te berusten in het Waalse ‘non’ en de Vlaamse belangen te laten primeren op de Belgische raison d’état. Het is juist dat de Vlamingen het status quo nooit kunnen aanvaarden. Tegenover het Franstalige ‘front de réfus’ moeten de Vlamingen – over de partijgrenzen heen – eindelijk eensgezindheid tonen en hun conclusies trekken uit een jaar van Belgische onbestuurbaarheid.

Het Vlaams Belang stelt vast dat het confederale alternatief van De Wever onduidelijk is en niet goed uit de verf komt, maar is alleszins bereid om mee te werken aan een ‘plan B’ als alternatief voor verdere Belgische onderhandelingen. Wat ons betreft, staat de ‘B’ daarbij uiteraard ondubbelzinnig voor boedelscheiding.

Bruno Valkeniers          Voorzitter Vlaams Belang        
Gerolf Annemans         Volksvertegenwoordiger

Vlaams Belang verheugd over plan B van De Wever

Het Vlaams Belang is verheugd dat N-VA na meer dan een jaar Belgische chaos eindelijk inziet dat er met de Franstaligen binnen België geen akkoorden meer kúnnen worden gemaakt. Voor het eerst geeft een voorzitter van een van de onderhandelende partijen aan dat Vlaanderen buiten de Belgische structuren moeten durven denken, stelt voorzitter Bruno Valkeniers.

"Wij roepen ook de overige Vlaamse partijen op om niet te berusten in het Waalse 'non' en de Vlaamse belangen te laten primeren op de Belgische raison d'état", luidt het in een mededeling. Het Vlaams Belang stelt vast dat het confederale alternatief van De Wever onduidelijk is en niet goed uit de verf komt, maar is alleszins bereid om mee te werken aan een "plan B" als alternatief voor verdere Belgische onderhandelingen.

"Wat ons betreft, staat de 'B' daarbij uiteraard ondubbelzinnig voor boedelscheiding", aldus nog Valkeniers in een reactie op de uitspraken van zijn N-VA-collega dat het tijd is om na te denken over een plan B.

10-07-2008 om 17:11 geschreven door ancapa