Ik ben Toujour André
Ik ben een man en woon in Sint-Pieters-Leeuw (Vlaams Brabant) en mijn beroep is ambtenaar.
Ik ben geboren op 04/06/1955 en ben nu dus 69 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: tennis voetbal en schaken.
In ben de trotse vader van Christophe, Nathalie, Caroline en Pauline.
Ik heb een vaste relatie met de liefste Martine die bestaat.
Ik ben gemeenteraadslid voor Vlaams Belang en zet mij in voor Vlaamse belangen, normen en waarden. Recht door zee !
Meisje tot orale seks gedwongen voor terugkrijgen van gsm
Vijf Brusselse jongeren hebben vrijdagnacht een 17-jarig meisje gedwongen twee van hen oraal te bevredigen, in ruil voor de gsm van het meisje die ze net gestolen hadden. De feiten vonden plaats in de nacht van vrijdag op zaterdag in de buurt van het metrostation Sint-Guido in Anderlecht. Het 17-jarige slachtoffer zat met een vriendin tegenover de metrohalte en was een sms aan het versturen toen twee jongeren haar gsm afnamen. Onmiddellijk nadien dook een derde jongen op die haar zei dat ze hen oraal moest bevredigen als ze haar gsm wilde terugkrijgen. De drie jongeren, die nog gezelschap kregen van twee anderen, namen het meisje mee naar het Astridpark.
Daar nam een van de jongeren het meisje apart en liet zijn broek afzakken. Zij weigerde orale seks en hij drong niet aan. Een tweede jongeman benaderde het meisje en dwong haar wel om hem oraal te bevredigen. Ook een derde deed dat. Toppunt van dit alles : het werd gefilmd met de gsm.
Op youtube krijg je alles kwijt de dag van vandaag.
Een buschauffeur die langsreed, alarmeerde de politie. Toen de politiepatrouille het groepje opmerkte sloegen de jongeren op de vlucht. De agenten konden het meisje opvangen en ondervragen terwijl een tweede patrouille achter de daders aan ging. Vier van hen konden opgepakt worden maar zij ontkenden de feiten. Pas toen het meisje tijdens een confrontatie details begon te geven over hun lid, gingen ze door de knieën.
Meisjes die gsm terugkregen na orale seks worden bedreigd door "familie"
'O wee als mijn neef naar de gevangenis moet', beet iemand het 14-jarige slachtoffer maandag toe op straat in Anderlecht. Ook haar moeder werd bedreigd in een anonieme oproep op haar gsm.
'Trek de klacht in zodat de jongens worden vrijgelaten', luidde de boodschap.
Het meisje van 14 zegt dat ze schrik heeft om terug naar school te gaan. Het meisje van 14 was vrijdagavond met haar vriendin van 18 een snack gaan eten in Anderlecht. Enkele jongens pikten de gsm van het oudste meisje. Volgens het 14-jarige meisje werden zij en haar oudere vriendin meegesleurd naar het Astridpark. Daar betastten de jongens haar en dwongen ze het oudste meisje tot orale seks. Een van de jongens filmde alles met zijn gsm.
Jongeren die meisje tot orale seks dwongen geplaatst
Vier van de vijf jongeren die afgelopen vrijdag in Anderlecht een meisje gedwongen hadden twee van hen oraal te bevredigen, zijn door de Brusselse jeugdrechter geplaatst. Drie zijn overgebracht naar de gesloten instelling van Everberg en één naar Woutersbrakel. De vijfde dader moet een bemiddelingsprocedure opstarten met het slachtoffer.
De politie slaagde erin eerst vier daders op te pakken. Zij ontkenden tot het meisje details begon te geven over hun geslachtsorgaan. Later werd ook de vijfde dader opgepakt. Alle vijf waren ze 15 en 16 jaar oud. (belga/svm)
Het operettestuk dat de voorbije maanden en vooral de laatste weken werd opgevoerd rond Brussel-Halle-Vilvoorde is niet van aard om het zwaar gehavende vertrouwen in de politiek nieuw leven in te blazen. Wat een beschamende vaudeville. Met als ultiem dieptepunt de tijdelijke afschaffing van het parlement, om een eenzijdige Vlaamse goedkeuring van de splitsing te beletten.
Onverwijld
Voor CD&V/N-VA wordt het nu wel zeer gênant, schreef Luc Van der Kelen (Het Laatste Nieuws, 07.05.08). Het kartel had beloofd om BHV te splitsen onverwijld, weet u nog, in vijf minuten en zelfs niet in een regering te stappen zonder oplossing voor dit dossier. Maar het heeft die belofte niet gehouden en zit sindsdien gevangen in een uitstelcarrousel.
O ironie van het lot. De man die BHV met vijf minuten politieke moed zou oplossen moest de Franstaligen bidden en smeken om een belangenconflict in te roepen en zijn regering in het zadel te houden. De enige reden om deze regering te laten voortbestaan is de angst voor nieuwe verkiezingen. De panische angst ook voor een totale regimecrisis en finaal het uit elkaar spatten van het land.
Acuut geheugenverlies
Servais Verherstraeten, CD&V-fractieleider in de Kamer, weerde zich als een duivel in een wijwatervat om de schade te beperken. Wij hebben altijd gepleit voor een onderhandelde oplossing voor Brussel-Halle-Vilvoorde. Dat is natuurlijk een schandelijke, flagrante leugen. En CD&V/N-VA wéét het. Ze zouden niet in de regering stappen voordat de splitsing een feit zou zijn. Er moet daarover niet meer onderhandeld worden. En nee, wij gaan daar geen prijs voor betalen U kent het vervolg. CD&V stapte in de regering en over BHV zou wel gepraat worden. Later. De vijf minuten politieke moed zijn zo een cascade van bochten, excuses en vertragingsmanoeuvres geworden.
Eigen schuld, dikke bult
Leterme en zijn kartel zitten diep in de modder en dat hebben ze alleen maar aan zichzelf te danken. De huidige patstelling stond in de sterren geschreven van zodra CD&V/N-VA hun belofte om niet in de regering te stappen zonder een splitsing van BHV en een grote staatshervorming, hebben begraven. Daarmee gaven ze hun voornaamste troef uit handen.
Van het ogenblik dat CD&V en N-VA zich akkoord verklaarden met het principe van een onderhandelde oplossing was de buit voor de Franstaligen binnen Want, wat betekent zon onderhandelde oplossing voor Brussel-Halle-Vilvoorde? We hebben het al vaak gezegd en ook Rik Van Cauwelaert (Knack, 07.05.08) stelt het kurkdroog vast: een onderhandelde oplossing betekent dat de uitvoering van het arrest van het Grondwettelijk Hof tijdens de volgende ronde van de staatshervorming letterlijk moet worden afgekocht.
Van Cauwelaert stelt het kort en goed: AFGEKOCHT. Betaald. Duur betaald. Met Vlaams geld en Vlaamse toegevingen. Als je openlijk en keer op keer verklaart dat er over de naleving van de Grondwet (!) onderhandeld, gepraat, gemarchandeerd moet worden, moet je niet verbaasd opkijken dat de Franstaligen de bal staalhard in doel trappen. Ze eisen dan ook de uitbreiding van Brussel en de benoeming van Nederlandsonwillige burgemeesters. Wat een stuitend gebrek aan politiek-strategisch doorzicht aan Vlaamse zijde.
Belgisch fundamentalisme
Mark Grammens haalt in Journaal zwaar uit naar de tijdelijke sluiting van het parlement om de BHV-lont uit het kruitvat te halen. Een tsjevenstreek zonder voorgaande, een staatsgreep, luidt zijn striemende reactie. Men mocht het niet meemaken dat de opinie merkte dat het kartel CD&V/N-VA tégen de splitsing (of agendering) stemde, en vóór de splitsing (agendering) stemmen, mocht ook niet, want dan deden de Franstaligen de regering vallen. Dus was een staatsgreep door uitschakeling van het parlement aangewezen.
Heel wat commentatoren laakten het spektakel en waarschuwden dat het buiten werking stellen van het parlement geen fraaie vertoning was en niet voor herhaling vatbaar. Maar, zo voorspelt Mark Grammens: het systeem zal doorgetrokken worden, omdat wat alle fundamentalisten ter wereld verenigt, van welke politieke of godsdienstige strekking ook, is dat zij hun denkbeelden hoger aanslaan dan de normen en waarden van de democratie. En de Belgisch-nationalisten hebben als leidraad: voor België alles, met democratie als het kan, zonder democratie als het moet.
Geen democratie
Als er iéts is wat de hele BHV-soap intussen onmiskenbaar heeft aangetoond, is het wel dat België geen democratie is en het ook nooit zal zijn. België is bang van de democratie. Want democratie betekent het einde van België.
Van het ogenblik dat de Vlamingen ook maar overwegen om hun democratische meerderheid te gebruiken, dreigen de Franstaligen met de val van de regering of hert einde van België. In een emotioneel betoog, schrijft de erg Belgischgezinde - redacteur Luc Van der Kelen (Het Laatste Nieuws) dat het onzin is dat de Franstaligen zich gewoon moeten neerleggen bij de beslissing van de Vlaamse meerderheid. Ze (de Vlamingen) hebben van de democratie niets begrepen.
Democratie betekent het bestuur door de meerderheid in respect voor de rechten van de minderheid. De democratie kan nooit de dictatuur door de meerderheid zijn. Vertaald naar België betekent dit dat de meerderheid van 60 Vlamingen niet zomaar haar wil kan opleggen aan 40 Franstaligen. In een land met een tweeledige bevolking kan het bestuur slechts functioneren, als de twee bevolkingsgroepen een modus vivendi (akkoord) vinden onder elkaar.
Met alle respect voor Luc Van der Kelen, maar dat is in België nu net het probleem. Vlamingen en Walen vinden geen modus vivendi meer. Ze zijn het nergens nog over eens, er is niets wat hen nog bindt. In België is de democratie ontaardt in een dictatuur van de minderheid. Waar 40 % Franstaligen tot het einde der dagen hun wil kunnen opleggen aan 60 % Vlamingen, en waar ze elke gerechtvaardigde Vlaamse wens of verzuchting simpel kunnen afblokken met alarmbellen, grendelwetten en belangenconflicten. En dus is het Belgische consensusmodel hopeloos vastgereden. Is dat democratie?
Zonder België
Het gaat bij het in stand houden van België in hoofdzaak om het veilig stellen van de miljardentransfers van Vlaanderen naar Wallonië. Rik Van Cauwelaert (Knack) merkt dan ook nuchter op dat Elio Di Rupo vroeg of laat zal moeten kiezen tussen het luxeprobleem van wat (Franstalige) villabewoners in de Vlaamse Rand rond Brussel, en de belangen van de werkloze bewoners van de Borinage, Charleroi en zijn eigen stad Mons die op of onder de armoedegrens leven.
Inderdaad, zo simpel is dat. Waarom laten de Vlamingen zich steeds weer in het hoekje drummen en gooien ze het dossier van de miljardentransfers niet op tafel? Wedden dat dit de Franstaligen wel eens snel tot wat meer redelijkheid en toegeeflijkheid zou kunnen aanzetten?
Maar ach, dat zal nog niet voor morgen zijn. Marianne Thyssen, de nagelnieuwe voorzitster van CD&V, heeft meteen na haar aantreden de lijntjes getrokken waarbinnen het kartel moet en zal kleuren. Belgische lijntjes, zoveel is duidelijk. Wij van CD&V gaan niet de laatste bladzijde schrijven van het boek dat België heet. En aan de interregionale solidariteit wordt niet geraakt... Tot zover de nieuwe CD&V.
Op een in de media breed uitgesmeerd partijcongres van de Lijst Dedecker werd het separatisme weggestemd. Met België als het kan, zonder België als het moet, dat was de boodschap. Niet echt gedurfd van Jean-Marie en zijn vrienden, als je het ons vraagt. Met België als het kan, zonder België als het moet
Tja, dat was het motto van de Vlaamse beweging, maar dan wel van de jaren 80 van vorige eeuw. Dat stadium zijn we intussen toch al lang gepasseerd? Wie vandaag, na meer dan 175 jaar gedwongen huwelijk en communautaire ellende nog altijd niet begrepen heeft dat het met België niet kan, heeft er niks van begrepen.
Bij de SP.A, Open VLD en Groen! willen ze het ook niet begrijpen. Maar wij doen bij deze nogmaals een oproep aan de Vlaamsgezinde krachten binnen CD&V, N-VA en LDD om eindelijk hun conclusies te trekken uit de Belgische onwerkbaarheid. Om samen met ons de krachten te bundelen voor het verlossende plan B. Want, België is het probleem. Vlaamse onafhankelijkheid is de oplossing.
Europese commissie ongeloofwaardig over Vlaamse Rand
'De niet-benoeming van de drie Franstalige burgemeesters in de Rand is onaanvaardbaar', oordeelden de waarnemers van de Raad van Europa. 'Olivier Maingain (FDF) is zeker nog enkele tekstwijzigingen aan het aanbrengen.' Open VLD-kamerlid Luk Van Biesen, maakte met een knipoog zijn eigen analyse toen delegatieleider Michel Guegan op zich liet wachten bij aanvang van zijn persconferentie. De Bretoen Guegan had er samen met de Serviër Dobrica Milovanovic net een 'fact finding mission' van twee dagen in de Vlaamse Rand op zitten.
Als vertegenwoordigers van het Congres van de lokale besturen van de Raad van Europa, onderzochten ze de niet-benoeming van de burgemeesters van Kraainem, Linkebeek en Wezembeek-Oppem. De Vlaamse minister van Binnenlands Bestuur, Marino Keulen (Open VLD), weigert hen te benoemen omdat ze de taalwetgeving meermaals overtraden, onder meer door oproepingsbrieven in het Frans te versturen.
Het commentaar van Van Biesen, zelf gemeenteraadslid in Kraainem, geeft de standpunten meteen weer. Voor de Vlaamse partijen komt het rapport op een vervelend moment. De Franstalige politici die de benoeming van de drie weerspannige burgemeesters willen koppelen aan een staatshervorming, kunnen zich ondertussen in de handen wrijven: de waarnemers veroordeelden de niet-benoeming gisteren scherp.
'Het is onaanvaardbaar dat een gemeente zo lang zonder burgemeester zit. De situatie sleept bovendien al aan van januari 2007. Het gaat hier om democratisch verkozen burgemeesters. De overheid heeft hier een zware verantwoordelijkheid', zei een zichtbaar opgewonden Guegan.
Al bij al was het resultaat van de missie wel wat voorspelbaar. Vooral aan Franstalige zijde werd er gelobbyd om de waarnemers naar de Rand te laten komen. Ze hoorden dan ook vooral de Franstalige versie van de feiten. Bovendien was hun kennis van het Belgische (taal)evenwicht summier te noemen, melden verschillende van hun gesprekspartners. Guegan bekeek de zaken door een Bretoense bril. Hij is zelf burgemeester van een kleine gemeente en absoluut voorstander van 'lokale autonomie'. Vol vuur verwees hij naar de ontvoogding waar de burgemeesters in Frankrijk voor hadden moeten strijden.
Aan Vlaamse zijde wordt de analyse van de waarnemers daarom op hoongelach onthaald. 'Absurd', klinkt het in koor. Overal wordt meteen ook benadrukt dat het om niets meer dan een moreel rapport gaat. 'Een zeer bedenkelijk moreel rapport', preciseert Vlaams minister Marino Keulen. 'De waarnemers hebben compleet geen rekening gehouden met de taalwetgeving. Dat is hetzelfde als een voetbalwedstrijd analyseren zonder rekening te houden met de buitenspelregel. Compleet absurd.' Het was een éénzijdig onderzoek, geleid in één rchting op zoek naar één waarheid, die van de franstalige strebers. De rol van het franstalige lid kon moeilijk als neutraal bestempeld worden.
De franstalige politici hebben de leden van deze commissie de pap in de mond gegeven, de teksten voorbereid en door de woordvoerder werd alles kort voorgekauwd. Op de conferentie spuwde hij het uit... in het gezicht van elke Vlaming. Merci...
