Speelpleinwerking : Nederlands aub
Vanaf dit jaar konden alleen kinderen die in Liedekerke wonen of er een rechtstreekse familiale band hebben, nog terecht in de gemeentelijke speelpleinwerking. Nogal wiedes, aangezien het tenslotte de Liedekerkenaren zijn die er via de gemeentebelastingen voor betalen. xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
De gemeente Liedekerke had in haar gemeenteraad voor voorstel en reglement voor de speelpleinwerking klaar om Nederlandsonkundige kinderen te weigeren in die speelpleinwerking om verschillende redenen. Omdat de Vlaams-Brabantse gemeente in haar nieuw reglement voor de speelpleinwerking stelt dat kinderen kunnen geweigerd worden als ze geen Nederlands begrijpen, gaan de poppen nu aan het dansen.
De verantwoordelijke leiders zijn niet allemaal het Frans of het Engels of andere talen machtig. Dat kan nochtans tot problemen leiden in geval van een ongeval met een van deze kinderen : ze kunnen zich misschien niet uitdrukken of uitleggen wat er is gebeurd, waar ze pijn hebben of wat ze voelen enz...
Of stel dat er iets gebeurd zoals een brand, of er moet geëvacueerd worden of er zich een andere noodsituatie voordoet en de kinderen de bevelen niet begrijpen ? Stel dat daardoor één slechtoffertje valt... Wie wordt er dan verantwoordelijk gesteld ?
Liedekerke en de verbrusseling
Brussel rukt op in het Pajottenland, ver voorbij de rand. Vastgoedmakelaars doen gouden zaken, scholen worstelen met klassen die voor de helft Franstalig en van vreemde origine zijn. Liedekerke krijgt de kleur van de hoofdstad...
Liedekerke voelt zich misbegrepen, niet alleen het gemeentebestuur maar ook handelaar doen hun beklag. Natuurlijk staat de gemeente wel open voor 'vreemden', zeggen ze bij de bakkers en in de krantenwinkels. Maar wij begrijpen geen Frans, voegen ze eraan toe. Veel van die Brusselaars doen geen enkele moeite, 'alsof dit al Brussel is'. Vooral de mensen van vreemde afkomst. Dat laatste vertellen middenstanders alleen onder de belofte van anonimiteit. Het leek weer een gecrispeerde reactie van het "xenofobe" Vlaanderen...
Bart Laeremans schreef er al een boek over. Zijn analyse van 13 juni 2007 liet er geen twijfel over bestaan.
De Vlaamse taalzenuw is geprikkeld. De gemeentesecretaris drukt het personeel op het hart dat ze burgers alleen in het Nederlands te woord mogen staan. 'Wij kunnen niet buiten de taalwet', zegt de informatieambtenaar. Pragmatisme is geen optie.
|