Ik ben Toujour André
Ik ben een man en woon in Sint-Pieters-Leeuw (Vlaams Brabant) en mijn beroep is ambtenaar.
Ik ben geboren op 04/06/1955 en ben nu dus 69 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: tennis voetbal en schaken.
In ben de trotse vader van Christophe, Nathalie, Caroline en Pauline.
Ik heb een vaste relatie met de liefste Martine die bestaat.
Ik ben gemeenteraadslid voor Vlaams Belang en zet mij in voor Vlaamse belangen, normen en waarden. Recht door zee !
Woensdag kwamen Joris Van Hauthem en Bruno Valkeniers een toespraak houden in de vergaderzaal van 't Vondel.
Een kleine honderd leden kwamen uit de regio samen om vooral met de nieuwe voorzitter kennis te maken en aan het woord te horen. Onze nieuwe voorzitter heeft zeker uitstraling, presence, charme, maatpak en das... kortom een indrukwekkende verschijning om naar uit te kijken.
Zijn speech was zeer sterk in de scherpe bewoordingen, zeer doordacht, met vele sterke momenten, met de juiste toon, met hier en daar kritiek met een vleugje cyaan . Af en toe ook met de nodige humor en een ondertoon van cynisme.
Hij is ook zeer beredeneerd en rustig in zijn toespraak : je ziet dat die man al voor hetere vuren heeft gestaan en het allemaal rustig, maar overtuigend kan overbrengen. Lees maar de volgende column en overtuig u zelf, ik ben het al.
De Belgische ziekte
11.04.2008 - Het zit de Parti Socialiste niet mee. Ondanks hun fameuze Marshallplan voor Wallonië blijft de economische kloof met Vlaanderen groeien. En van de beloofde grote kuis in eigen rangen komt ook al niet veel in huis. Vandaag is het staatssecretaris Frédéric Laloux die een nieuwe bladzijde dreigt toe te voegen aan het rijk gevulde boek van partijschandalen en corruptieaffaires. Laloux - een man waar nog niemand van gehoord had, zelfs Laurette Onkelinx niet - schudde in geen tijd zijn status van nobele onbekende af. Eerst liet hij zich filmen in zijn dienstwagen, bij gebrek aan een kabinet beweerde Laloux. Een leugentje om bestwil. Een solidariteitsactie met de daklozen, aldus Laloux. Een pijnlijke uitschuiver, maar het mogelijke misbruik van een tankkaart als schepen van de stad Namen is van een ander kaliber. Laloux wordt door het gerecht aan de tand gevoeld en zit in nauwe schoentjes.
En zeggen dat Elio Di Rupo lang heeft gezocht naar een onbesproken figuur om de functie in te vullen. We wachten het gerechtelijk onderzoek af, maar de witte ridder uit Namen is wel van zijn paard gevallen. Het ziet er dus naar uit dat de PS nog altijd in hetzelfde bedje ziek is en de operatie schone handen van Elio Di Rupo geen einde heeft gemaakt aan de oude graai- en grijpcultuur. Of Laloux aan kan blijven? Dat hangt af van Di Rupo en van voogdijminister Marie Arena (PS). Die Marie Arena kwam zelf ook al eens in het oog van de storm terecht toen uitlekte dat ze op kosten van Jan Modaal een peperdure douche (5000 euro) had laten installeren op haar kabinet. Over de fratsen van Anne-Marie Lizin en André Flahaut zullen we dan nog maar zwijgen, want we willen het netjes en kort houden.
Erg pijnlijk allemaal voor Yves Leterme, die zich nu zorgen maakt over het imago van zijn regering. Maar wie met de PS-maffia in het schuitje stapt, moet nadien niet komen janken als de storm opsteekt en het schip water maakt. Op medelijden moet Leterme dus niet rekenen. Hij had het kunnen weten toen hij zwichtte voor de chantage van Joëlle Milquet en de PS weer aan boord heeft gehesen. Een regering zonder de PS is al een staatshervorming op zich, verklaarde Didier Reynders toen de oranje-blauwe droom nog niet aan scherven was geslagen. En hij kreeg toen bijval van Yves Leterme en Bart De Wever. Maar intussen zit de PS wel mee aan het roer en is de grote staatshervorming verder weg dan ooit..
Kameleon Leterme
Yves Leterme heeft in interviews laten verstaan dat hij voorstander is van samenvallende verkiezingen. Daarmee gaat hij lijnrecht in tegen het officiële standpunt van het CD&V/N-VA-kartel. Het is duidelijk dat de politieke kameleon zijn Vlaamse huid definitief heeft afgeworpen en ingeruild voor een Belgisch jasje.
Volgens Leterme vormen gescheiden verkiezingen een rem op goed bestuur. Teveel verkiezingen, dat is niet gezond, klinkt het. Als antidemocratisch statement kan dat tellen. Wat een belediging voor de kiezer. Leterme zit nog maar net in zijn ambtswoning op Wetstraat 16 en hij heeft net als zijn illustere voorganger Verhofstadt al schrik van de kiezer. In een federale staat is het de meest normale zaak van de wereld dat federale en regionale verkiezingen niet op dezelfde dag plaatsvinden. Maar niet in België. Hier zijn politiek en establishment doodsbang voor mogelijke middelpuntvliedende krachten. Het pleidooi van Leterme om de Belgische federatie te versterken, moet de Franstaligen als muziek in de oren klinken.
België uitkleden
Tegen beter weten in blijven sommigen nog altijd geloven in Belgische oplossingen en Belgische staatshervormingen. Zonder staatshervorming zullen we onze sociaaleconomische problemen niet kunnen oplossen. En indien we die niet kunnen oplossen, dan is België geen lang leven meer beschoren, waarschuwt Patrick Dewael (Gazet van Antwerpen, 07.04.08).
Kijk eens aan. Nadat de VLD alle communautaire dossiers jarenlang veilig heeft weggeborgen in een Belgische koelkast, pleiten ze nu zowaar voor een grondige staatshervorming. Je moet maar durven. Maar goed, er is meer vreugde in de hemel over één bekeerde zondaar
Dewael slaat de nagel op de kop. Zonder staatshervorming kunnen we de sociale en economische problemen niet oplossen. Maar het Belgische establishment klampt zich uit lijfsbehoud vast aan een vastgeroeste en onwerkbare structuur.
De staatshervorming zal nooit die van onze dromen zijn, bekent Yves Leterme (Het Laatste Nieuws, 05.04.08). Maar België uitkleden is niet mijn bedoeling. Ga er even bij zitten en laat die uitspraak even goed tot u doordringen. Want wat zegt Leterme eigenlijk? Dat Vlaanderen binnen België nooit zal krijgen wat het vraagt en toekomt. Vlaamse gezinnen, KMOs en bedrijven snakken naar ademruimte, maar die zullen ze in de Belgische dwangbuis waarin ze gevangen zitten nooit krijgen. Wat een bekentenis van Leterme, al zal hij het zo wel niet bedoeld hebben.
Een Belgische staatshervorming zal nooit die van onze dromen zijn. Dan ligt de conclusie toch voor de hand, mijnheer Leterme. Als we de Belgische staat moeten uitkleden om onze dromen waar te maken, waar wachten we dan nog op?
Bruno Valkeniers
Reacties op bericht (0)
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
